سفر به مالدیو، بهشت بینظیر

سلام به همه لست سکندی‌های عزیز

بعد از سفرهای مختلف به نقاط مختلف ایران عزیزمان من به همراه همسرم بالاخره تصمیم گرفتیم که کشور مالدیو رو برای سفر انتخاب کنیم. قبل از سفر به مالدیو سفرهای خیلی زیادی به جزیره کیش داشتم شاید بالغ بر ۱۰۰ سفر و به زودی یک سفرنامه کامل و شامل هم برای جزیره کیش خواهم نوشت و علاقه زیادی به سفر به جزایر و سفرهای ریلکسی دارم.

معمولا قبل از هر سفر به مدت چند هفته تحقیقات کاملی راجع به مقصد سفرم دارم و به طور کامل تمام جزئیات مقصد رو بررسی می‌کنم و سفرنامه‌های مختلفی رو مطالعه می‌کنم. در رابطه با کشور مالدیو سفرنامه ‌های زیادی وجود نداشت و همان تعدادی هم که بود تا حدی تونست دیدم رو باز کنه ولی واقعاً کامل نبود و به همین دلیل تصمیم به نوشتن سفرنامه کامل‌تر برای کشور مالدیو گرفتم  و سعی کردم که تا حد امکان تمام جزئیات مورد نیاز مسافرین عزیز که قصد سفر به مالدیو رو دارند مورد پوشش قرار دهد.

قطعاً افرادی که قصد سفر به مالدیو رو دارند اطلاعاتی در مورد مساحت و جمعیت و این قبیل موارد رو بارها خواندند و بنده بدون اتلاف وقت مستقیم میرم سراغ اصل مطلب و از خوانندگان عزیز لست سکندی خواهشمندم که حتماً با دقت نکات سفرنامه رو بخونید چون موارد خیلی مهمی در این سفرنامه هست که شاید فقط خودتون بتونید تجربه کنید و چه بهتر که قبل از سفر باهاشون آشنا بشید تا بتونید سفر راحت‌تر و بدون استرسی رو داشته باشید.

سفرنامه‌ای رو که خواهید خوند در دو بخش تدوین کردم بخش اول مربوط به پرواز و ترانزیت هست و بخش دوم راجع به هتل، ترانسفر و بقیه موارد خواهد بود.  معمولا سفرهایی که قصد اقامت بیشتر از یک هفته را دارم تور انتخاب من نیست بلیط هواپیما را جدا خریداری می‌کنم و هتل هم جدا 

بخش اول که مربوط به خرید پرواز و ترانزیت هست را آغاز می‌کنم:

 بعد از حدود یک ماه تحقیق و بررسی تصمیم به خرید بلیط هواپیما از شرکت فلای دبی را گرفتم. علت انتخاب فلای دبی اختلاف قیمت خیلی زیاد با بقیه پروازها بود البته این موضوع رو بگم که قبل از خرید بلیط مستقیم از ایران به کشور مالدیو( با یک توقف در شهر دبی) ، تصمیمم این بود که یک بلیط به دبی خریداری کنم چند روز در دبی اقامت داشته باشم و بعد به مالدیو حرکت کنم که با توجه به اینکه سفر ما به مالدیو حدوداً ۱۰ روز که شامل سه جزیره مختلف می‌شد طول می‌کشید به نظرم تصمیم منطقی‌تر این بود که سفر به دبی رو یک تایم دیگه به صورت مجزا برنامه‌ریزی کنیم و این سفر رو تمام و کمال برای لذت بردن از کشور بی‌نظیر مالدیو قرار بدیم.

دو بلیط رفت و برگشت از مبدا تهران به مقصد ماله پایتخت مالدیو برای تاریخ  نهم ژانویه  ۲۰۲۳برابر با ۱۹ دی ماه ۱۴۰۲ و از مبدا فرودگاه ماله به تهران به تاریخ ۱۹ ژانویه ۲۰۲۳ برابر با ۲۹ دی ماه ۱۴۰۲ از شرکت فلای دبی خریداری کردم.  شرکت فلای دبی بلیط ‌هاشو معمولاً بدون هیچ خدمات اضافی به فروش می‌رسونه و در صورت درخواست غذا - انتخاب صندلی- خدمات وای فای و یا فعال سازی خدمات چند رسانه‌ای- داخل هواپیما نیاز به پرداخت هزینه اضافی خواهید داشت که در ذیل مبالغ رو براتون شرح می‌دهم.

دوستان عزیزم توجه داشته باشید سفر به کشور مالدیو از مبدا ایران قطعاً حداقل یک توقف در یک کشور ثالث خواهد داشت.  توقف پرواز ما در شهر دبی بود ولی قصد من این بود که از این توقف به بهترین شکل ممکن استفاده کنم برای همین بلیطی خریدم که بیشترین توقف رو در شهر دبی داشته باشیم و این توقف به مدت ۲۳ ساعت بود!

قصد نهایی ما این بود که با گرفتن ویزای ترانزیت ۴۸ ساعته رایگان یک چرخی در شهر دبی هم داشته باشیم که به درب بسته خوردیم ! کشور امارات یک مدل ویزا داره به اسم ویزای ترانزیت که در دو مدل ۴۸ ساعته و ۹۶ ساعته  ارائه میشه که ویزای ترانزیت ۴۸ ساعته کاملاً رایگان هست ولی به شرط اینکه بلیط شما از هواپیمایی امارات باشد در غیر این صورت برای ویزا شما باید هزینه کامل ویزای دبی رو پرداخت کنید یا اینکه اون مدت زمان توقف رو در محیط فرودگاه بمونید و از فرودگاه خارج نشید.

دوستان عزیزم نکته بسیار مهم راجع به خرید بلیط هواپیما این هست که فقط در صورتی که بلیط شما از مبدا ایران به مقصد مالدیو از یک شرکت هواپیمایی باشد شما برای توقف نیاز به ویزای دبی نخواهید داشت ولی اگر بلیط تهران به دبی جدا خریداری کنید و دبی به ماله رو جدا خریداری کنید در این صورت شما نیاز به ویزای دبی خواهید داشت و در صورت نداشتن ویزا به مشکل بزرگی خواهید خورد 

خوب به سراغ ادامه سفرنامه میریم: 

حالا ما موندیم با ۲۳ ساعت توقف در فرودگاه دبی بدون اجازه خروج از فرودگاه. با شرکت خدمات دهنده تماس گرفتم و درخواست تغییر بلیطم رو داشتم که ابتدا به من گفتن کل هزینه بلیط سوخت خواهد شد و بعد از تماس دوباره و درخواست تغییر ساعت پرواز دوم (یعنی پرواز دبی به ماله ) به من گفتند خوش شانس هستی و با پرداخت مبلغ ۳۰۰ هزار تومان بابت هر نفر پرواز شما را تغییر خواهیم داد. 

این تغییر ساعت رو به فال نیک گرفتم که سالی که نکوست از بهارش پیداست، ۲۳ ساعت توقف ما تبدیل شد به ۷ ساعت توقف که به نظرم برای ما که اولین بار بود به فرودگاه دبی میریم زمان خوبی بود برای چرخیدن در یکی از بزرگترین فرودگاه های جهان. پرواز ما از مبدا فرودگاه امام خمینی تهران راس ساعت ۱۵ انجام شد و بعد از گذشت حدود ۳ ساعت و نیم در فرودگاه دبی نشستیم فرودگاه دبی به قدری بزرگ هست که از زمان نشستن هواپیما و سوار شدن ما در اتوبوس و انتقال به ترمینال ۳ حدود ۳۵ دقیقه زمان برد.

پرواز ما از ترمینال ۳ فرودگاه دبی انجام می‌شد و این ترمینال با تمام وسعت و بزرگی که داشت باید بگم که خیلی فرودگاه شیک و لوکسی نبود یک فرودگاه بسیار بزرگ و وسیع و بسیار معمولی در عین حال بیشتر برندهای مطرح دنیا را در خودش جای داده بود. در رابطه با این ۷ ساعت توقف زیاد می‌تونم بنویسم ولی سعی می‌کنم چیزهایی رو به قلم بیارم که بیشتر به درد دوستان عزیزم بخوره.

حدود ساعت ۱۹ و ۱۰ دقیقه به سالن ترانزیت ترمینال ۳ فرودگاه دبی رسیدیم ترمینالی که داخل اون بیشتر برندهای معروف جهان رو خواهید دید از عطر و ادکلن- پوشاک -غرفه نوشیدنی‌های مختلف- کافه‌های مختلف و فروشگاه‌ های برندهای گوناگون را در طبقات مختلف این ترمینال خواهید دید. 

از امنیت این فرودگاه اگر بخوام براتون بگم اینه که ما برای صرف شام از فست فود کی‌اف‌سی مجبور شدیم مقداری دلار اکس چنج کنیم و معمولاً در فرودگاه دبی اگر به دلار پول بدین باقی پول شما رو نمیدن و یا اینکه دلار رو قبول نمی‌کنند معمولاً، سر همین ما مجبور به این شدیم از یک باجه اکس چنج دلارمون رو به درهم تبدیل کنیم که برای هر تراکنش ۱۶ درهم از شما کمیسیون خواهند گرفت و بد ماجرا اینجا بود که من کیف دلارهام که تمام دلاره هایی که قرار بود در این سفر همراهمون باشه رو روی میز صرافی جا گذاشتم .

بدون اینکه بفهمم و اصلاً متوجه بشم حدود ۵ هزار دلار وجه نقد رو گذاشته بودم روی باجه صرافی و رفتیم شام رو خوردیم و اصلاً متوجه نشدم. بعد از حدود ۳ ساعت گشت و گذار در فرودگاه به شکل کاملاً اتفاقی مسئول صرافی با عجله خیلی زیاد از پشت سر من داشت رد می‌شد و بعد از دیدن من با چهره‌ای به شدت نگران به من گفت شما همونی هستی که اومدی پول چنج کردی این کیف شماست؟؟! 

من تازه اونجا متوجه شدم که کیفم رو گم کردم احتمالاً خوانندگان عزیز همه دارن به من میگن عجب آدم گیجی یک کیف پر از دلار رو جا گذاشته و اصلاً نفهمید! خلاصه با خوش شانسی من- امنیت بالای کشور امارات و حس وظیفه شناسی کارمند صرافی من از یک فاجعه بزرگ در ابتدای سفر نجات پیدا کردم و همین باعث شد تا آخر سفر حواسم کاملاً جمع باشه و همه چیز رو زیر نظر داشته باشم. 

ساعت از نیمه شب گذشته بود و به ساعت ۲ بامداد نزدیک شده بودیم بله ساعت پرواز از دبی به شهر ماله ۲ بامداد بود،از گیت گذشتیم و با آسانسور به طبقه پایین رفتیم و سوار هواپیما شدیم پروازی که حدوداً ۵ ساعت زمان برد و ساعت ۷ صبح ۲۰ دی ماه ۱۴۰۲ به فرودگاه ماله رسیدیم.  قبل از فرود هواپیما به فرودگاه ماله از پنجره هواپیما شاهد تصاویری خواهید بود که قبل از اون شاید فقط در انیمیشن‌ها و کارتون‌ها دیده باشید، تصاویری به شدت زیبا و بی‌نظیر... 

جزایری که قبلاً یکپارچه بودند و بعد از بالا آمدن آب اقیانوس هر کدام به یک جزیره مجزا تبدیل شدند واقعاً این زیبایی رو فقط زمانی که از نزدیک خودتون با چشمان خودتون ببینید درک خواهید کرد 

شهر ماله به وسیله یک پل به فرودگاه ماله متصل شده است که زمان فرود هواپیما این پل کاملاً مشخص است بعد از رسیدن به فرودگاه و پیاده شدن از هواپیما وارد سالن فرودگاه خواهید شد 

 

و همون ابتدا شما رو راهنمایی می‌کنند برای عبور از گیت مربوط به ویزای فرودگاهی کشور مالدیو 

اینکه چه کشورهایی به ویزای مالدیو نیاز دارند باید از نت سرچ کنید ولی پاسپورت کشور ما رو همون اول هدایت می‌کنند به اسکن کردن یک بارکد روی دیوار! 

روی دیواردو بارکد وجود دارد یکی مربوط به کانکشن اینترنت رایگان هست و بارکد بعدی برای ویزا هست بعد از اسکن کردن بارکد ، صفحاتی برای شما باز خواهد شد که شامل اطلاعات شخصی -مدت زمان حضور شما- هتل‌های رزرو شده و در نهایت یک عکس که از خودتون همون جا با دوربین گوشیتون می‌گیرین و بعد هم پایان مراحل وتمام. 

بعد از انجام مراحل اینترنتی ویزا شما به باجه مهر کردن پاسپورت هدایت میشید و با چک کردن پاسپورتتون به شما اجازه ورود به کشور مالدیو رو خواهند داد. یک ویزای ۳۰ روزه برای شما صادر خواهد شد و بعد از چک کردن بارهای دستی و چمدان‌ها شما وارد محیط اصلی فرودگاه خواهید شد.

واحد پول مالدیو روفیه هست ولی همه جا در این کشور از شما دلار قبول خواهند کرد و رسماً نیازی به چنج پول نخواهید داشت ولی در صورت نیاز به چنج دلار به روفیه یک بانک ملی در همون ابتدای سالن ورودی هست که حتماً رسیدی که بهتون میده رو نگه دارید که دوباره بتونید روفیه رو به دلار در همون باجه تبدیل کنید چون پول مالدیو در کشورهای دیگه به دردتون نخواهد خورد.

ارزش پول مالدیو حدودا یک پانزدهم دلار است،یعنی هر پانزده روفیه برابر با یک دلار امریکاست. اسکناس های مالدیو بسیار زیبا و مقاوم هست. شما در فرودگاه ماله و همچنین در هتل‌هایی که رزرو کردید اینترنت رایگان خواهید داشت ولی به غیر از این دو مکان در بقیه قسمت‌های کشور مالدیو نیاز به اینترنت همراه خواهید داشت ،اینترنتی که باید از طریق سیم کارت کشور مالدیو اون رو داشته باشید.

 شما می‌تونید از طریق دو شرکت خدمات دهنده سیم کارت در فرودگاه ماله سیم کارت تهیه کنید. دو شرکت خدمات دهنده سیم کارت در مالدیو هستند. شرکت های dhiraagu  و ooredoo . این دو شرکت غرفه هاشون در ورودی اصلی فرودگاه وجود داره و همچنین دستگاه‌های اتوماتیک صادر کننده سیم کارت هم در فرودگاه موجود هست پس از این بابت هیچ نگرانی وجود ندارد.

 

پیشنهاد من به دوستان استفاده  از خدمات شرکت  dhiraagu هست که هم شرایط بهتری داره و هم حجم بیشتری ارائه می‌کنه. دو مدل سیم کارت توریستی ارائه می‌شه- سیم کارت با حجم ۳۰ گیگ و قیمت ۴۰ دلار آمریکا و سیم کارت با حجم ۱۰۰ گیگ - ۳۰ گیگ آن برای شبکه‌های اجتماعی هست- با مبلغ ۵۰ دلار آمریکا

من سیم کارت ۵۰ دلاری رو انتخاب کردم که حجم بیشتر و خدمات بهتری داشت. فرودگاه ماله فرودگاهی بسیار شلوغ است و حجم بسیار زیادی از گردشگران از نقاط مختلف جهان رو به خودش اختصاص داده از گردشگران آمریکایی تا اروپایی و آسیایی همه با یک هدف با تور مالدیو به فرودگاه ماله اومدند اونم لذت بردن از بهشتی به نام مالدیو... 

قطعاً در نگاه اول و در اولین ورود به فرودگاه ماله خیلی تو ذوق شما خواهد خورد شاید علتش شیک نبودن و خیلی معمولی بودن فرودگاه ماله است جایی که شما رو شاید یاد شهرهایی از هندوستان و یا حتی پاکستان ولی باگذر از فرودگاه به سرعت فراموش خواهید کرد و به حدی زیبایی خواهید دید که فرودگاه ماله رو تا روز آخر که دوباره به اونجا خواهید رفت به یاد نخواهید آورد.

 

فرودگاه ماله دارای رستوران‌ها- کافه و فست فودی‌های مختلف از برندهای مختلف هست که شما می‌تونید تایمی رو که میبایست منتظر بمونید برای ترانسفر یا پرواز در اونجا بمونید، در قسمت انتهایی سفرنامه توضیحاتی در این رابطه خواهم داد.

بخش دوم 

شهر ماله- هتل های کشور مالدیو‌- ترانسفر- جاذبه‌ها و جزایر مالدیو

به محض خروج از فرودگاه با صحنه زیبای اسکله قایق‌های تندرو مواجه خواهید شد جایی که تمام ترانسفرها از  ماله به جزیره‌های مختلف از اونجا انجام می‌شه، حال و هوای خیلی خوبی که بعد از چندین ساعت پرواز و توقف در دبی یه مقدار زیادی خستگی را از تن ما خارج کرد و انرژی مضاعفی برای ادامه گرفتیم. 

ما برای این سفر سه جزیره مختلف را انتخاب کردیم که یکی از این جزیره‌ها ریزورت بود در رابطه با ریزورت‌ها توضیحات کامل خواهم داد. 

قبل از هر چیزی یک توضیح راجع به جزیره‌های مالدیو بدهم: 

هتل‌ها و جزایر مالدیو دو مدل هستند،یک مدل که به اصطلاح به اونا لوکال و یا جزایری که افراد محلی هم در اون زندگی می‌کنند و در یک جزیره هتل‌های مختلفی وجود دارد و مدل دیگر ریزورت ها هستند ربزورت‌ ها به جزایر اختصاصی می‌گویند که فقط یک هتل در اون جزیره وجود داره و هیچ فرد بومی در این ریزورت‌ها زندگی نمی‌کنند. ورود به این ریزورت ها فقط برای گردشگرانی مجاز است  که در اون جزیره، هتل برای اقامت رزرو کردند. 

مالدیو دارای ریزورت های خیلی زیادی هست و البته هزینه اقامت در این هتل‌ها به مراتب خیلی خیلی بالاتر از جزیره‌های لوکال هست که باید این نکته رو بگم اگر قصد سفر به مالدیو رو دارین حتماً حتی یک شب اقامت در ریزورت رو در برنامه خودتون داشته باشین حس متفاوتی خواهد بود که تا به حال تجربه نکردید.

ما برای این سفر سه شب اول رو یک هتل در جزیره زیبای Fulhadhoo داشتیم حدوداً ۳ ساعت با قایق تندرو از شهر ماله فاصله داشت و جزو دورترین و شمالی‌ترین جزایر این کشور حساب می‌شد ولی در عوض به شدت بکر و زیبا بود و ساحل این جزیره جز ۵۰ ساحل زیبای جهان ثبت شده است .

هتل Ahiva Vilage  هتلی بود که ما اونجا قرار بود سه شب اقامت داشته باشیم که به دلیل اتفاقات عجیب و غریب و بسیار ترسناکی که افتاد اقامت ما تبدیل شد به ۴ شب ،قبل از اینکه شروع به نوشتن در مورد هتل و جزیره اول کنم باید راجع به ترانسفرهای هتل‌های مالدیو براتون توضیحاتی بدم ،تمام ترانسفرهایی که شما رو به هتل مورد نظرتون می‌برند از راه دریا هستند مگر اینکه شما تصمیم بگیرید در خود پایتخت مالدیو اقامت داشته باشید که با توجه به تجربه بنده یک جورایی دور ریختن پولتون هست

 کشور مالدیو و زیبایی‌هاش در جزایرش هست البته این نکته هم خدمتتون بگم که به غیر از راه دریا یک سری از جزایر به وسیله هواپیماهای دریایی ترانسفرشون انجام می‌شه که هزینه بسیار بالایی خواهد داشت. از اونجایی که ما با تور نیومده بودیم و تمام هماهنگی‌های سفر تمام و کمال با خودم بود پس باید خیلی حواسم برای همه چیز از جمله ترانسفرها جمع می‌بود ، اینکه ترانسفر هر کدوم از هتل‌ها در چه ساعت‌هایی انجام می‌شه، حتماً در جریان باشین هر هتلی در یک ساعت ‌های خاص ترانسفر داره و خارج از اون ساعت‌ها شما باید هزینه‌های بسیار بسیار بالایی پرداخت کنید ، به خودی خود ترانسفرها در کشور مالدیو با هزینه انجام می‌شه و جدای هزینه است که شما برای هتل پرداخت کردین اما اگر در ساعت‌هایی که هتل در نظر گرفته حاضر نباشید، مجبور به پرداخت هزینه‌های چند برابری خواهید بود.

حتی ممکن است یک روز از اقامت خود را از دست بدهید ، برای مثال هتل اول من که در جزیره فولهدهو  بود فقط در -ساعت ۱۳- در هر روز ترانسفر از فرودگاه به جزیره انجام می‌داد و هزینه ترانسفرش برای هر نفر حدوداً ۲۰۰ دلار آمریکا بود اگر شما در ساعت ۱۳ حاضر نبودین مجبور به پرداخت ۱۲۰۰ دلار می‌شدین یا اینکه تا روز بعد ساعت ۱۳ صبر می‌کردین و یک روز شما هدر می‌رفت.

البته این موضوع هم باید بگم معمولاً هتل‌ها در چند نوبت در روز ترانسفر انجام میدن و خیلی کم پیش میاد هتلی فقط یک بار در روز ترنسفر داشته باشه. اما بکر بودن- زیبا بودن- رویایی بودن و شوق دیدن جزیره فولهدهو تمام این ریسک‌ها رو در خود حل کرده بود. با این حال این موضوع خیلی مهم هست که دوستان حتماً قبل از خرید هتل تمام سوالاتشون رو به وسیله ایمیل از هتل مورد نظرشون بپرسند و بعد از اون اقدام به خرید و رزرو کنند، بنده تمام هماهنگی ‌ها را از طریق ایمیل با هتل‌های مورد نظر انجام داده بودم و حتی در حین سفر با هتل‌ها مکاتبه داشتم.

ساعت حدود ۱۳ بود و ما با جان و دل منتظر اومدن ترنسفر برای انتقال ما به اولین هتل انتخابیمون بودیم. طبق مکاتبه با هتل نام قایق تندرو ما بود و حتی جای دقیق حضور قایق را  هتل به ما با عکس نشون داده بود و ما در همون نقطه چشم انتظار قایق بودیم که حدوداً ساعت ۱۳ و ۱۵ دقیقه قایق ما رسید، تقریباً نصف بیشتر قایق هم پر بود از بومی‌های جزیره‌ های مالدیوکه قرار بود در سه جزیره‌ای که توقف داشت پیاده بشوند ، این قایق مجموعاً سه ایستگاه توقف داشت که ایستگاه آخر جزیره زیبای فولهدهو بود ، بعد از گرفتن چمدان‌ هامون و نشستن در قایق ، به سمت مقصد اول حرکت کردیم،  به جز من و همسرم سه زوج دیگر همراه ما از ماله سوار قایق شدندکه دو زوج دیگر به همراه ما مهمان جزیره بودندبعد از سپری کردن حدود ۳ ساعت و نیم به جزیره بی‌نظیر رسیدیم.

هوا کمی بادی و ابری بود و به شدت دل انگیز انگار نه انگار تقریباً یک روز کامل در راه بودیم و کلی مسیر هوایی و دریایی را گذرانده بودیم ۲۴ ساعت بدون خوابیدن به قدری زیبایی دریا و مناظر جزیره ما رو محو کرده بود که خستگی کاملاً سرمون رفته بودبه محض رسیدن به جزیره، یک ماشین که بیشتر شبیه موتور سه چرخه بود به استقبال ما آمد چمدان‌های ما را تحویل گرفتند و ما پیاده به همراه یکی از کارکنان هتل که راهنمای ما بود مسیر حدوداً ۵ دقیقه‌ای رو پیاده‌روی کردیم تا به هتل رسیدیم یک هتل دنج - آرام و مخصوص ریلکسی با یک محیط بسیار دوستانه و صمیمی با اتاق ‌های محدود و حدود ۶ واحد در کل هتل وجود داشت و  یک مطبخ که صبحانه و ناهار یا شام در اونجا پخته می‌شد این هتل داره چهار کارمند بود که یکی مسئول رزرویشن یک آقای بسیار محترم کره‌ای و دو خدمه و همچنین یک خانم آشپز که وظیفه پخت وعده‌ های غذایی رو در آشپزخانه هتل داشت تمامی این دوستان کارشون رو به بهترین نحو انجام می‌دادند و محیطی بسیار صمیمی رو در این هتل ایجاد کرده بود اند. 

در بدو ورود از ما با یک نوشیدنی لیموناد یا شاید شبیه لیموناد پذیرایی کردند،بعد از چک کردن پاسپورت‌ها و پر کردن فرم‌ های مربوط به اطلاعات شخصی همون ابتدا تمام هزینه‌های اضافه را از ما گرفتند که شامل مالیات فضای سبز که برای هر شب ۱۲ دلار بود هزینه‌ های ترانسفر به جزیره و همچنین برگشت دوباره به فرودگاه که حدود ۴۰۰ دلار بود و جمعاً حدود ۴۱۲ دلار وجه نقد همون جا به مسئول هتل دادیم. البته هزینه‌ های مربوط به غذا که شامل وعده‌های ناهار و شام می‌شد جداگانه محاسبه می‌شد و در همون روز اخذ می‌شد اتاق ما شماره ۲۰۲ بود و واقع در طبقه دوم این هتل بود اتاق را سریعا به ما تحویل دادند.

بعد از تحویل اتاق یک دوش آب گرم خستگی را از تن آدم خارج می‌کرد و واقعاً موقعی بود که بعد از حمام شاید در فاصله چند ثانیه به خوابی عمیق رفتیم و واقعاً نفهمیدیم چطور ۴ الی ۵ ساعت خوابیدیم، ساعت ۸ شب بود که بیدار شدیم و موقع شام بود من هتل اول رو بدون وعده غذا و فقط شامل صبحانه رزرو کرده بودم و قصدم این بود که در جزیره بچرخیم و در محیط جزیره شام رو میل کنیم. 

 

وقتی به جزیره رسیدیم دیدیم که بومی آنچنانی نداره و باید تو خود هتل غذا رو میل می‌کردیم که البته تجربه بسیار خوبی هم بود و از این تجربه راضی بودیم منوی خیلی قوی و متنوعی نداشت ولی در اون محیط آرام و انرژی مثبت هر غذایی قطعاً لذت بخش بود جمعیت جزیره حدود ۸۰ نفر بود و کلاً ۸۰ نفر در اونجا زندگی می‌کرد جزیره‌ای که طول آن نسبت به عرضش بسیار بیشتر بود و شکل و شمایل خاصی دارد بیشتر جزیره را درختان و جنگل تشکیل داده که به وسیله یک جاده بسیار زیبا از وسط جنگل ابتدا و انتهای جزیره به هم وصل شده بود 

شب اول از منوی انتخابی شام رو میل کردیم به مبلغ ۴۰ دلار برای هر نفر که شامل پیش غذا، غذای اصلی، میوه، نوشیدنی و دسر می‌شد.

به دلیل خطرناک بودن جنگل در شب و نبود نور کافی در جزیره مسئول هتل به ما پیشنهاد داد که فردا بعد از طلوع آفتاب برای لذت بردن از طبیعت جزیره اقدام کنیم و این بهتر است، ما تصمیم گرفتیم استراحتمون رو کامل کنیم برای روزهای پیش رو که نیاز به انرژی زیادی داشتیم. حدود ساعت‌ ۱۱ شب به وقت جزیره خوابیدیم و حدود ساعت ۸ صبح بیدار شدیم یک هوای کاملاً آفتابی به همراه باد صبحانه رو ساعت ۹ صبح میل کردیم باز هم از منوی موجود در هتل که شامل همون موارد شام می‌شد اما با غذای‌های مربوط به صبحانه.

 برای اولین بار صبح به عنوان صبحانه ماهی خوردیم و بسیار لذت بردم و خوشمزه بود این تنها نظر من نبود و همسرم کاملاً موافق بود ماهی تن که کمی هم تند بود و همراه یکسری مخلفات، بشقاب میوه ،کاسه شیر و غلات و موز و چای سیاه مجموعه صبحانه ما بود  قبل از سفر به مالدیو قصد خرید یک دستگاه هلی شات که توانایی فیلمبرداری حرفه‌ای رو داشته باشه رو داشتم ولی متاسفانه بعد از کلی پرس و جو و تلاش متوجه شدم گمرک ایران اجازه ورود پهپاد به داخل کشور را نمیده حتی اگر از ایران خریداری کرده باشین و با خود به کشور دیگر ببرید و برگردانید باز هم در فرودگاه تهران ضبط خواهد شد سر همین موضوع خیلی ناراحت بودم که تا مالدیو بریم ولی نتونیم تصاویر زیبا با هلی شات داشته باشیم به این فکر افتادم که یک دستگاه از مالدیو کرایه کنم چون بعید بود اونجا فیلمبردارحرفه‌ای وجود داشته باشه یا حاضر باشه با ما به جزیره‌ های مختلف یا حتی فقط یک جزیره بیاد و حتی اگر این امکان وجود داشت قطعاً هزینه بسیار بالایی برای ما داشت.

تصمیم گرفتیم به هتل ‌های محل اقامت در سه جزیره ایمیل بزنم و درخواست پهپاد کنم تا ببینم آیا همچین خدماتی را دارند یا خیر ، هتل دوم ما که ریزورت بود کلاً استفاده از هلی شات رو ممنوع کرده بود و به خاطر حریم شخصی بقیه گردشگرها این موضوع در هتل دوم کلاً کنسل بودهتل محل اقامت در جزیره سوم هم همچین خدماتی نداشت ، ممنوعیتی نداشت ولی این خدمات هم ارائه نمی‌کرد هتل آهیوا در جزیره زیبای فولهدهو همون جایی بود که خدمات کرایه هلی شات را به ما می‌داد و مدیر هتل از قبل به من گفته بود که برای تاریخ مد نظر ما هلی شات برای شما فراهم خواهیم کرد و با این خبر حال خوب من دوچندان شد و به هدفی که داشتم رسیده بودم صبح روز دوم اولین کارم این بود که از مسئول هتل خواستم هلی شات مورد نظر رو برای من بیاره بعد از پرسیدن مدل هلی شات چند ساعتی در سایت ها چرخیدم و آموزش کامل کار با اون مدل و یاد گرفتم هلی شات فیلمبرداری رو راس ساعت ۱۲ ظهر به دست من رسوند.

البته کرایه دستگاه هم برای هر ساعت ۱۰۰ دلار بود که من جمعاً ۵ ساعت این دستگاه رو کرایه کردم احتمالاً این سوال براتون پیش خواهد اومد که پول خود دستگاه همین می‌شد ولی نه درست نیست ، دستگاهی که به من دادند مدل دی جی آی بود که حدوداً ۱۰۰ میلیون تومان در ایران قیمت داشت و با توجه به شرایط موجود مبلغ ایده‌آلی به نظر میومد هلی شات رو با سه باتری زاپاس به من تحویل دادند که متاسفانه به دلیل باد زیاد دستگاه به سختی خودشو کنترل می‌کرد و باتری زیادی مصرف می‌کرد ولی به هر حال تونستم ازطبیعت بکر و بی‌نظیر جزیره از ارتفاع بالا کلیپ‌ های خوبی از خودم و همسرم بسازم و راضی کننده بود. 

روز دوم در جزیره با فیلمبرداری و عکاسی گذشت و البته در کنار فیلمبرداری از طبیعت بکر هم لذت بردیم اون شب هم حدود ساعت ۱۲ شب خوابیدیم و صبح برای صبحانه ساعت ۸ صبح پا شدیم روز سوم هم بعد از خوردن صبحانه به دل جزیره رفتیم و سواحل و طبیعت جنگل جزیره لذت بردیم اگر به عقب برمی‌گشتیم این جزیره رو برای یک هفته انتخاب می‌کردیم اگر به دنبال ریلکس و آرامش و سکوت هستین بهترین انتخاب برای شما همین جزیره و هتل هست.

روز چهارم فرا رسید جایی که ما ساعت ۷ صبح ترانسفر به سمت ماله داشتیم. اون روز خود هتل صبحانه ما رو ساعت ۶ صبح آماده می‌کرد و بعد از خوردن صبحانه ساعت ۶:۴۵ دقیقه باید به سمت اسکله برای ترنسفر به سمت شهر ماله می‌رفتیم اما این شروع ماجرا بود! هوایی بسیار دل‌انگیز- بارانی و بسیار مطبوع اما قرار بود این حال خوب و آرامش تا ساعتی دیگر کاملاً خراب شود!

ساعت ۷ صبح بود و قایق تندرو آماده سوار کردن ما بود باد تقریبا شدید شده بود و در دوردست آسمان کاملاً سیاه رتگ - قبل از سوار شدن به همسرم گفتم خوب هوا در دوردست سیاه رنگه ایشالا که به فنا نریم ، سوار قایق تندرو شدیم و عجیب بود همون اول قایق فقط ما رو می‌برد تنها مسافران قایق در شروع حرکت ما بودیم با خودم گفتم قطعاً در ایستگاه های  بعدی تعداد مسافران دوباره زیاد خواهد شد اما این چنین نشد جزیره ما ایستگاه اول بود دو جزیره بعدی هم هر دو در نزدیکی هم بودند و کلاً این سه جزیره یک ربع مسافت دریایی فاصله داشتند و عمده مسیر جایی بود که از جزیره سوم به سمت شهر ماله حرکت می‌کرد

 ماجرا شروع شد ، از همون ابتدای حرکت دریا طوفانی شد امواج شدید و شدیدتر شد،  طوری که بارها قایق به هوا پرتاب می‌شد کاپیتان همچنان قصد برگشت نداشت و در جزیره دوم به سختی توقف کرد و تعدادی توریست سوار قایق شدند حدوداً ۴ الی ۵ نفر که اروپایی هم بودند هوا به قدری خراب شد که قایق به سختی می‌تونست حرکت کنه و کاپیتان خیلی جاها  قایق رو  خاموش می‌کرد که روی موج‌ های دریا بتونه حرکت کنه ، باران شدید- باد شدید- آسمان کاملاً سیاه و با چشم خودمون داشتیم مرگ رو مشاهده می‌کردیم،یک بومی مالدیو در جزیره دوم سوار شده بود و همون فرد جان ما را نجات داد کاپیتان با هر زوری شد به ایستگاه دوم رسید همون جایی که اگر از اونجا حرکت می‌کرد دیگه تا ۳ ساعت هیچ خشکی نزدیکی ما نبود جزیره سوم سه نفر از گردشگرها پیاده شدند حالشون به شدت بد بود.

دو کودک که به شدت ترسیده بودند و مادرشان که از واهمه زیاد رنگ در صورت نداشت کاپیتان از ایستگاه سوم حرکت کرد به طوری که من به شخصه مطمئن بودم در اقیانوس اتفاق بدی برای ما خواهد افتاد، همسرم حالش به هم خورد و کلاً تمام نگرانی من همسرم بود که خیلی حال مناسبی نداشت، همان شخص بومی که گفته بودم به شدت اعتراض می‌کرد تا بالاخره کاپیتان متقاعد شد برگردد به سختی و با خطرات بسیار بسیار زیاد ما دوباره به جزیره برگشتیم بعد از یک ساعت چرخیدن در طوفان اقیانوس کارمند هتل دوباره آمده بود با همون موتور سه چرخ منتظر رسیدن ما بود دوباره برگشتیم به هتل قرار بر این شد به محض صاف شدن هوا و درست شدن شرایط دوباره حرکت انجام شود ولی باران به شدت شدید شده بود آسمان قصد صاف شدن نداشت مشکل اصلی بعد از نجات یافتن از طوفان این بود که ما تاریخ رزرو ریزورتمان همان روز و روز بعد بود و هزینه خیلی زیادی هم بابت رزرو این دو شب داده بودیم و قابل کنسل شدن هم نبود!

با مسئولین ریزورت از طریق ایمیل مکاتبه کردم شرایط رو گفتم از مسئول هتل آهیوا که در اون حضور داشتم هم تقاضا کردم با ریزورت ما تماس بگیرند و اعلام کند که به دلیل شرایط جوی ما در فولهدهو ماندگار شدیم هتل دوم ما که همان ریزورت بود با درخواست من موافقت کرد و قرار بر این شد دو روز اقامت من در ریزورت سنترا راس فوشی از فردا آغاز بشه و این خبر خوبی برای من بود بعد از طوفان سنگینی که ازش گذشته بودیم به دلیل اینکه همسرم به شدت ترسیده بود و اینکه نمی‌خواستم دوباره همچین صحنه‌ هایی رو ببینیم از مسئول هتل خواستم اولین هواپیمای دریایی که می‌تونه به فول هدهو بیاد رو برای من رزرو کنه که متاسفانه هوا طوری خراب بود که هیچ هواپیمای دریایی اجازه پرواز نداشت و ما بالاجبار اون روز رو در هتل آهیوا و جزیره فولهدهو ماندگار شدیم.

اون روز کلاً هوا بارونی بود و تا حدودای ساعت ۱۱ شب که بارون دیگه بند اومد و کم کم باد هم کم شد. صبح ساعت ۶ دوباره بیدار شدیم برای صرف صبحانه و حرکت دوباره به سمت فرودگاه ماله با قایق تندر. متاسفانه هواپیما آن روز به جزیره ما نمی‌آمد و ما مجبور شدیم با قایق تندرو به سمت ماله برگردیم ولی خوشبختانه هوا بسیار عالی بود آفتاب تازه طلوع کرده بود هوا کاملاً بدون ابر و باد در حد نسیم می‌وزید و همه چیز آماده بود که زودتر به سمت ماله حرکت کند. بعد از این اتفاق- چک کردن هواشناسی هم به برنامه‌هامون اضافه شده بود دوستان عزیزم این مورد را حتماً در نظر داشته باشند که برای سفر به مالدیو یکی از مهم‌ترین موضوعات چک کردن آب و هوای مبدا و مقصدتون هست.

ما دو مقصد دیگه داشتیم و باید دو جزیره دیگه هم می‌رفتیم و آب و هوای مالدیو در ترانسفرهای ما تاثیر داشت که خوشبختانه تا انتهای سفرمون دیگه هوای طوفانی یا بارانی را مشاهده نکردیم و هوا کاملاً دل انگیز و حال خوب کن بود. راس ساعت ۷ صبح به سمت ماله حرکت کردیم و حدوداً ساعت ۱۰:۳۰ صبح به فرودگاه ماله رسیدیم ،طی مکاتبه‌ای که با مسئولین ریزورت داشتم قرار بر این شد که بعد از رسیدن به فرودگاه من به باجه ۱۴ برسم و خودم رو به اون‌ها معرفی کنم. بعد از رسیدن به باجه ۱۴ به من گفتند ۸ دقیقه منتظر باشید تا ترنسفر انجام شود بعد از حدود ۱۰ دقیقه ما به همراه دو زوج دیگه با قایق مخصوص ریزورت به سمت هتل حرکت کرددیم ریزورت ما در غرب کشور مالدیو بود و با فرودگاه ماله ۲۵ دقیقه فاصله دریایی با قایق تندرو داشتیم  شما زمانی که یک ریزورت رو انتخاب می‌کنید قطعاً از همون ابتدا تفاوت‌ها رو متوجه می‌شین از بدو ورود تا سوار شدن به ترنسفر تا رسیدن به هتل و بقیه خدماتی که به شما ارائه میشه.

و البته از قبل بابت تمام این خدمات از شما هزینه گرفته‌اند و در اصل وظیفه خودشون رو دارن انجام میدن. به محض رسیدن به جزیره پرسنل هتل به استقبال ما اومدن و ما رو به سمت لابی هتل راهنمایی کردند با نوشیدنی‌های مخصوص از ما پذیرایی کردند و به ما حوله‌هایی نم دار و خنک که عطر لیمویی خاصی داشت رو دادند و عجیب خستگی رو از تن ما خارج کرد و گرمای سر و صورت ما را به شدت کاهش داد بعد از پر کردن فرم ‌های مخصوص هتل و چک کردن پاسپورت ما رو به سمت اتاقمون راهنمایی کردند ساعت تحویل اتاق ۱۵ بود و ما حدود ساعت ۱۱ با هتل رسیده بودیم و مسئولین هتل به عنوان هدیه اتاق رو زودتر به ما تحویل دادند و بابت ورود زود هنگام مبلغی از ما نگرفتند.

هتل Centara Ras Fushi Resort & Spa Maldives چند مدل و تیپ اتاق داشت:

اتاق‌های واقع در جزیره و رو به جزیره

اتاق‌های واقع در جزیره و رو به دریا

اتاق‌های روی آب و به سمت دریا

اتاق‌های روی آب به سمت دریا و با ویو غروب خورشید که بهترین اتاق و گران‌ترین اتاق هتل هم همین تیپ اتاق بود

من ترجیح دادم اتاقی رو رزرو کنم که ویو غروب هم داشته باشه فضای دلنشین‌تری رو در این دو روز داشته باشیم

اتاق ما وسط دریا بود و با پله‌هایی که تعبیه شده بود می‌شد از داخل اتاق و تراس مستقیم به داخل دریا بری و شنا کنی و با وسایلی که هتل به صورت رایگان در اختیار ما قرار داده بود به راحتی می‌شد با ماهی‌های اقیانوس شنا کرد و تایم زیادی را در این دو روز ما فقط در آب بودیم یا آفتاب می‌گرفتیم.

قیمت اتاق‌ های هتل رو می‌تونید به روز از سایت خود هتل ببینید ولی تایمی که من اتاق رو رزرو کردم مبلغ ۱۳۷۰ دلار برای هر شب اقامت به ازای دو نفر به همراه صبحانه بوفه و یک وعده ناهار یا شام از منو، پرداخت کردم که برای اقامت دو شب در این جزیره ۲۷۴۰ دلار برای اتاق، ۲۴ دلار برای مالیات سبز و ۵۰۰ دلار برای ترانسفر که جمعاً مبلغ ۳۲۶۴ دلار آمریکا برای دو شب اقامت بدون ناهار پرداخت کردم.

متاسفانه غذای هتل نسبت به مبالغی که دریافت می‌کردند خیلی مطلوب نبود بیشتر فضای رستوران‌ها بسیار زیبا و آرامش بخش بود و موسیقی زنده همیشه برپا بود در نظر داشته باشیم قیمت هتل‌ها با توجه به تاریخ سفر شما و فصلی که سفر می‌کنید متفاوت است و ممکن هست این مبلغ متغیر باشد این مبالغ مربوط به سفر بنده در دی ماه ۱۴۰۲ است. 

 

خوب بریم سراغ تحویل اتاق مسئول تحویل اتاق ما یک خانم بود که با ماشین‌های مخصوص جزیره ما رو به سمت اتاقی که رزرو کرده بودیم برد و در مسیر تمام مکان‌های ریزورت را به ما نشان داد و معرفی کامل کرد از استخرهای جزیره تا درمانگاهی که با یک پزشک ۲۴ ساعته فعال بود، ۴ رستوران در ریزورت ما وجود داشت که برای صبحانه فقط یکی از رستوران‌ها به صورت بوفه فعالیت داشت  و سه رستوران دیگه برای شام یا ناهار بود که در بدو ورود باید ساعت مد نظر خودتون رو اعلام می‌کردید و فقط در همون ساعت به شما خدمات شام یا ناهار می‌دادند.

سه رستوران برای صرف ناهار و شام موجود بود و منو فقط انتخابی بود و بوفه نبود و شامل نوشیدنی هم نمی‌شد ما از این سه رستوران- عربی- ایتالیایی و تایلندی دو گزینه اول رو برای شب اول و دوم انتخاب کردیم و ساعت‌های موجود هم یک تایم رو انتخاب کردیم در این ریزورت اگر برای ناهار یا شام رزروی نداشته باشید مجبور به پرداخت هزینه بسیار بالایی خواهید بود و حدوداً برای هر وعده از هر نفر حدود ۵۰۰ دلار دریافت می‌کردند.

کیفیت غذا خیلی مطلوب نبود حجم بسیار کم و منو محدود که شامل یک غذای اصلی یک پیش غذا و یک دسر می‌شد ما بیشتر از فضای دلنشین و زیبای رستوران‌ها با موزیک زنده لذت بردیم تا طعم غذاها. دو روز اقامت ما در هتل بیشتر به شنا کردن در دریا آفتاب گرفتن گذشت و چون اتاق ما مستقیم به دریا پله داشت دیگه نیازی به استخرهای محوطه هتل نداشتیم و البته قایق پدالی- پارویی و و پدل برد رو هتل به صورت رایگان در اختیار ما گذاشته بود و ما از این وسایل هم استفاده کردیم که بسیار لذت بخش بود.

 

صبحانه بوفه هتل کامل بود و از هر چیزی که هوس کرده بودین اونجا بود با چندین آشپز برای طبخ صبحانه برای ملیت ‌های مختلف کره‌ای- تایلندی- عربی- ایتالیایی و انواع شیرینی‌ها و نوشیدنی‌ها در کل صبحانه بوفه هتل بسیار کامل بود و بی‌نقص برعکس وعده‌های ناهار و شام این هتل که چنگی به دل نمیزد.

 

 

هتل دارای سالن ماساژ بود و من معمولاً وقتی به جزیره کیش میرم ماساژ از برنامه‌های قطعی و اصلی من و همسرم هست ولی با پرسیدن هزینه ماساژ در کشور مالدیو کلاً بیخیال ماساژ شدیم و تصمیم گرفتیم وقتی برگشتیم در ایران ماساژ بگیریم. برای مثال یک ماساژ معمولی ۹۰ دقیقه‌ای در این هتل هزینه حدود ۵۰۰ دلار آمریکا را داشت که با پول فعلی کشور ما چیزی حدود ۲۵ میلیون تومان بابت ۹۰ دقیقه ماساژ ! البته خدمات در کشور مالدیو و علی الخصوص ریزورت ‌ها هزینه بسیار بسیار بالایی دارند.

دو روز اقامت ما در ریزورت سنترا راس فوشی خیلی سریع به اتمام رسید و روز آخر فرا رسید بعد از انجام کارهای چک اوت در لابی منتظر انجام ترانسفر ماندیم البته روز قبل با مسئولین رزرو هتل صحبت کردیم و گفتم ترانسفر بعدی من از فرودگاه ماله به جزیره مافوشی هست و باید راس ساعت ۱۳ در فرودگاه باشم از نکات مثبت این ریزورت و این هتل این رو باید بگم خدمتتون که این هتل دارای یک اپلیکیشن مخصوص به خودش بود که در بدو ورود برای گوشی شما اون رو نصب می‌کردند و تمام خدماتی که شما مد نظرتون بود رو می‌تونستید ثبت سفارش بکنید و یک سری از این خدمات هم هزینه‌ای رو برای شما نداشت مثل سفارش آب و موارد مصرفی که توی هتل به اون نیاز داشتید و خیلی راحت اونجا ثبت سفارش رو می‌زدید و خیلی سریع به شما درب اتاقتون تحویلتون می‌دادند.

جزیره آخری که ما حضور داشتیم جزیره مافوشی بود با تعداد نفرات بومی زیاد و یه جورایی یک جزیره شلوغ چه از نظر مردم بومی و چه از نظر مسافر چون این جزیره نزدیک به ماله بود و قیمت همه چیز هم در این جزیره ارزان‌تر از بقیه قسمت‌های مالدیو بود ولی باز هم نسبت به ترکیه و دبی بسیار گران‌تر بود. 

طی مکاتبه‌ای با مسئولین هتل آرنا بیچ مافوشی داشتم، ترانسفرهای این هتل در ساعات ۹ -۱۳- ۱۷ در مسیر فرودگاه به مافوشی و و ترانسفرهای از سمت مافوشی به فرودگاه ماله در ساعات ۸ ۱۲ و ۱۶ انجام می‌شد و یک ترانسفر فوق العاده هم داشتند که در ساعت ۹:۳۰ دقیقه بود و فقط از مافوشی به سمت ماله حرکت می‌کرد.

در هر صورت راس ساعت ۱۲:۲۵ ما از ریزورت سنترا راس فوشی حرکتمون با قایق تندرو استارت خورد و راس ساعت ۱۲:۵۸ دقیقه به فرودگاه رسیدیم من به همسرم گفتم وسایل رو تحویل بگیر  تا من سریع ترانسفر رو پیدا کنم چون اگر جا می‌موندیم مجبور بودیم تا ساعت ۱۷ همونجا در فرودگاه منتظر بمونیم.

نکته دیگه این بود که ما این هتل رو برای سه روز رزرو کرده بودیم و چون هوا خراب شد و برنامه ما در روزهای اول به هم ریخت یک روز از حضور ما در مافوشی هدر شده بود و هتل هم زیر بار عودت مبلغ نرفت در کل فضای جزیره مافوشی خیلی فضای مورد علاقه من نبود و آدم‌هایی که دنبال این بودن چیزی رو به شما بندازن زیاد مشاهده می‌کردید و کمی شبیه به ایران خودمون بود از نظر فرهنگی یک جزیره شلوغ- یک هتل شلوغ- پر از گربه‌هایی که انقدر زیاد بودند ممکن بود اگر حواست جمع نباشه زیر پای شما بروند.

این جزیره به علت اینکه از نظر هزینه‌ای نسبت به بقیه جزیره‌ های مالدیو سطح پایین‌تری داره به همین دلیل جزیره شلوغ‌ تری هست و افراد بیشتری این جزیره را انتخاب می‌کنند اما باز هم تاکید می‌کنم در این جزیره هم از ارزانی خبری نیست و فقط نسبت به دیگر جاهای کشور مالدیوقیمت‌ ها مناسب ‌تر است. 

اتاق‌های هتل  آرنا بیچ چند تیپ داشت 

اتاق‌های استاندارد رو به جزیره

 اتاق‌های استاندارد رو به دریا 

اتاق‌های پرمیوم رو به جزیره 

اتاق‌های پرمیوم رو به دریا با بالکن 

اتاقی که من انتخاب کرده بودم اتاق پرمیوم رو به دریا با بالکن بود که انصافاً ویو بسیار زیبایی داشت ویو ساحل و دریا به همراه درختان استوایی و فضای دلنشین و چراغانی که در شب واقعاً زیبا بود 

ما به علت وجود همون گربه‌های زیادی که گفته بودم با هماهنگی مسئولین هتل وعده‌ های غذایی‌مان را در اتاقمان میل می‌کردیم. اتاق ما به همراه صبحانه و یک وعده شام بود و وعده دیگر رو ما تصمیم گرفتیم در رستوران جزیره میل کنیم . هزینه اقامت در این هتل برای هر شب حدوداً ۳۰۰ دلار بود به علاوه شبی ۱۲ دلار برای مالیات سبز و هزینه ۱۲۰ دلار برای ترانسفر که از ما در بدو ورود اخذ شد.  جمعاً هزینه اقامت ما به همراه ترانسفر و دو وعده غذایی صبحانه و شام و همچنین مالیات سبز در این هتل چیزی حدود ۱۰۴۴دلار آمریکا شد.

اگر به عقب برگردم شاید جزیره مافوشی رو از انتخاب‌ های خودم حذف کنم البته این جزیره شب ‌های بسیار زنده‌ای داشت ولی در کل جزیره‌ای بسیار شلوغ  وکمی کثیف و برای حدود ۱۰۰۰ دلار خیلی نمی‌ارزید. این جزیره پر بود از مغازه‌ های اغذیه سوپر مارکت‌ ها و رستوران‌های مختلف با قیمت‌های معقول برای مثال یک پرس غذای استیک گوشت رو شما می‌تونستید با هزینه حدود ۲۲ دلار میل کنید حدود قیمت غذاها همین بود کمی بالا یا کمی پایین‌تر

ما از میوه‌های استوایی جزیره خرید کردیم و همون جا از مغازه دار خواستیم برامون نصف کنند ، بعضی هاشون رو گفتیم آب میوه   ‌ و اسموتی کند که حدود ۳۰ دلار برای ۴ عدد میوه هزینه شد.

تفریحات دریایی زیادی در مافوشی بود و از اونجایی که همسرم خیلی به غواصی علاقه نداشت و خودم هم در هتل قبلی به اندازه کافی در محیط دریا غواصی کرده بودم دیگه سمت تفریحات مالدیو در جزیره مافوشی نرفتیم و البته هدف از سفر ما به مالدیو هم تفریحات دریایی نبود چون در جزیره کیش خودمون همه مدلش رو بارها تست کرده بودیم و دیگه چیز جدیدی برامون نبود به نظر بنده هدف از سفر به مالدیو فقط ریلکس کردن و لذت بردن از طبیعت بی‌نظیرش هست. 

 

به هر حال این دو شب حضور ما در جزیره مافوشی هم به پایان رسید و پرواز ما در ساعت ۲۳:۳۰ از فرودگاه ماله به مقصد فرودگاه دبی و بعد از توقف سه ساعت حرکت به سمت تهران و خانه...  هتل آرنا بیچ یک روز عدم حضور ما رو که از چند روز قبل هم بهشون خبر داده بودیم قبول نکرد و حتی حاضر نشد روز آخر به جای اون یک روز چند ساعت ما بیشتر در اتاق بمونیم یعنی جای ساعت ۱۲ ظهر اتاق رو ۱۵ خالی کنیم و با ترانسفر ساعت ۱۶ به فرودگاه بریم که هتل همین اندازه هم قبول نکرد و برای من خیلی عجیب بود این مدل مدیریت هتل در کشوری درین حد توریستی!  

در متن بالا تر هم گفته بودم یک ترانسفر فوق العاده هم در ساعت ۱۹:۳۰ با همان هزینه ۱۲۰ دلار که پرداخت کرده بودیم هم بود ولی ما ریسک نکردیم چون هم شب می‌شد و حرکت با قایق در تاریکی وسط اقیانوس هند کمی ترسناک بود و تصمیم گرفتیم با قایق ساعت ۱۶ حرکت کنیم و مدت زمانی که تا پرواز داریم رو در ماله چرخی بزنیم و در رستوران‌های فرودگاه وقت بگذرونیم 

راس ساعت ۱۲ ظهر اتاق رو تحویل دادیم چمدون‌ های ما را در اتاق امانت هتل نگهداری کردند و تا ساعت ۱۶ که حرکت ما به سمت فرودگاه بود این سه چهار ساعت رو به جمع کردن صدف و نشستن کنار ساحل زیبای هتل و اطراف اون گذروندیم ساعت ۱۶:۲۰ دقیقه قایق به سمت فرودگاه حرکت کرد و حدود ساعت ۱۷ به فرودگاه رسید تصمیم گرفتیم چمدون‌ ها را به اتاق امانات فرودگاه بدیم و به داخل شهر ماله بریم ولی ساعت حدوداً پنج و نیم غروب بود و همچنین فرودگاه برای نگهداری چمدان‌ها برای ۳ ساعت چیزی حدود ۳۵ دلار از ما می‌گرفت که دیدیم این مبلغ منطقی نیست.

چون تایم زیادی هم نداشتیم برای گردش در ماله تصمیم بر این شد که دیگه این ساعات باقی مونده رو در فرودگاه بمونیم همونطور که در اول سفرنامه گفته بودم فرودگاه ماله دارای رستوران‌ها و مارکت ‌های مختلف از برندهای مختلف بود و  شما می‌تونستید برای گذروندن چند ساعت در اونجا راحت باشید اول از همه دو تا ساندویچ برگر با سیب زمینی و نوشابه سفارش دادیم که قیمت هر کدوم ۱۶ دلار آمریکا بود جمعاً ۳۲ دلار شد 

یک موضوعی رو فراموش کردم بگم و اونم آب معدنی در کشور مالدیو بود آب در مالدیو بسیار با ارزش هست و قیمتی، اتاق‌ های هتل‌ ها هم از آب معدنی پلاستیکی استفاده نمی‌کنند و تمام آب‌های مورد استفاده در هتل در ظرف‌های شیشه‌ ای مخصوص همون هتل هست که به ازای هر لیتر ۲ دلار آمریکا از ما می‌گرفتند ،در ریزورت این خدمات کاملاً رایگان بود و هر مقدار آب درخواست می‌دادیم به صورت رایگان برای ما می‌آوردند. در فرودگاه هم آب معدنی‌های کوچک هر کدام یک دلار به فروش می‌رسد 

بعد از سفارش ساندویچ ما دو تا بستنی قیفی شکلاتی سفارش دادیم که آف خورده بود و قیمت هر کدوم شده بود یک دلار به جای یک و نیم دلار جمعاً ۲ دلار، یک نوشیدنی طبیعی آب انبه سفارش دادیم به مبلغ ۱۲ دلار و یک هات چاکلت برای همسرم که اونم ۸ دلار آمریکا شد از وقت خالی که تا پرواز مونده بود استفاده کردم و شروع کردم به فیلمبرداری و عکسبرداری از قسمت‌های مختلف فرودگاه برای استفاده در سفرنامه‌ای که قرار بود بنویسم و در حال حاضر در حال نوشتن اون هستم. 

فیلمبرداری و عکسبرداری تمام شده بود و دیگه ساعت حدودای ۹ شب شده بود و باید کم کم می‌رفتیم به سمت گیت شماره ۱ از اونجایی که نرم‌افزار فلای دبی روی گوشیم نصب بود پیغام‌ های ضروری رو برای من می‌فرستادند از جمله شماره گیتی که باید عبور می‌کردیم و هشدارهای لازم را از طریق همین اپلیکیشن به ما می‌دادند 

بعد از گرفتن کارت پرواز باید دوباره با اسکن یک بارکد همون مراحلی که یک بار در روز ورود برای ویزا طی کرده بودیم دوباره طی می‌کردیم وگرنه اجازه خروج به ما نمی‌دادند تمام مراحل رو دوباره گذروندیم و بعد از اون مهر خروج ما رو از کشور مالدیو زدند و در سالن انتظار منتظر اعلام سوار شدن به هواپیما بودیم یک سالن قبل از سالن انتظار در فرودگاه مالدیو بود که بیشتر فروش عطر و ادکلن انجام می‌دادند تقریباً تمام برندهای عطر دنیا اونجا بود یکی دو تا رستوران زنجیره‌ای و فست فود از جمله مک دونالد هم اونجا بود .

بعد از گذر از این سالن با آسانسور به طبقه پایین می‌رفتیم و اونجا منتظر سوار شدن به هواپیما می‌شدیم ساعت حدود ۱۱ شب بود و کم کم مسافرا در حال سوار شدن به هواپیما بودند صندلی ما در ردیف ۱۹ بود تقریباً وسط هواپیما، هواپیمایی که در این مسیر کامل پر شده بود و برعکس پرواز رفت که تقریباً نصف هواپیما خالی بود این بار تقریباً تمام صندلی‌ها پر بود. 

بعد از رسیدن به فرودگاه دبی دوباره به سالن ترانزیت رفتیم و دو ساعتی منتظر ماندیم تا دوباره به سمت تهران حرکت کنیم، حدوداً ساعت ۱۰ صبح به تهران رسیدیم و این سفر پرماجرای ما به اتمام رسید اختلاف ساعت تهران با کشور مالدیو تقریباً یک ساعت و نیم هست کشور ما یک ساعت و نیم عقب‌تر از کشور مالدیو است ،کشور ما با کشور امارات هم نیم ساعت اختلاف ساعت داره و از امارات هم نیم ساعت عقب ‌تر است 

هدف اصلی من از نوشتن این سفرنامه بیشتر از اینکه در جریان ریز به ریز جزئیات سفر من قرار بگیرین این بود که نکاتی بسیار مهم برای سفر به مالدیو رو با شما در میان بزارم و نیاز دونستم به دوستان لست سکندی خودم عنوان کنم تا شاید کمی تاثیر در بهتر شدن و ایمن‌تر شدن سفر شما داشته باشد در متن پایین چکیده‌ای از نکاتی که دوستان باید توجه کنند را مینگارم.

-در سفر به کشور مالدیو حتماً بلیط مستقیم از ایران به ماله تهیه کنید در غیر این صورت باید برای ویزای کشور ترانزیت اقدام کنید البته اگر به ویزا نیاز داشته باشد.

-در صورت خرید هواپیما از شرکت امارات و توقف در دبی می‌تونید بلیط با توقف زیاد بگیرید و به صورت رایگان درخواست ویزای ترانزیت امارات کنید. 

- در صورتی که تصمیم دارین چند جزیره رو در کشور مالدیو برید و اقامت شما در چند هتل مختلف است حتماً قبل از سفر با استفاده از سرویس ایمیل با هتل‌ها ارتباط کامل داشته باشید و ساعات ترانسفر رو کامل چک کنید تا به مشکل نخورید و بعد از هماهنگی‌ ها اقدام به خرید بلیط کنید. 

-حتماً آب و هوای مالدیو و جزیره‌هایی که قصد سفر به اون رو دارید رو چک کنید و قبل از خرید حتماً در تاریخ‌هایی که هوا طوفانی هست ترانسفرتون رو برنامه‌ریزی نکنید. 

-اگر حوصله برنامه‌ریزی‌ های شخصی برای سفر ندارید بهترین گزینه برای شما خرید تور هست که می‌تونید از همین سایت لست سکند بهترین تورها با قیمت مناسب را تهیه کنید. 

-حتماً یک شب یا دو شب اقامت در یکی از ریزورت های مالدیو رو تجربه کنید و اگر قصد سفر به کشور مالدیو دارید و برنامه‌ای برای رفتن به ریزورت ندارید پیشنهاد می‌کنم سفرتون رو به زمانی موکول کنید که بتونید این تجربه رو داشته باشید. 

-حتماً مقدار بیشتری دلار همراه خودتون داشته باشین سفر به کشور مالدیو جز سفرهایی هست که هزینه‌هایی که فکر نمی‌کنید و برایش برنامه‌ای نداشتین واستون احتمالاً پیش بیاد و در صورت نیاز در مواقع ضروری به مشکل نخورید. 

-اگر قصد توقف در دبی دارین از قبل مقداری درهم چنج کنید و یا با خودتون ببرید نرخ تبدیل دلار به درهم و بالعکس در فرودگاه دبی بسیار بالاست.

-شرکت فلای دبی بلیط‌های ارزانتری برای سفر به کشور مالدیو ارائه می‌کند ولی خدمات خاصی به شما ارائه نمی‌دهد و هر خدمتی که شما بخواهید باید بابتش همون جا داخل هواپیما مبلغ پرداخت کنید به جز انتخاب صندلی که از قبل از داخل سایت می‌تونید با پرداخت هزینه ،صندلی خودتون رو انتخاب کنید.

-در انتخاب هتل در کشور مالدیوخیلی دقت داشته باشید که فاصله جزیره مد نظر شما از فرودگاه ماله چقدر هست در صورتی که فاصله خیلی زیاد باشد شما مجبور به ترانسفر با هواپیمای دریایی هستید که هزینه بسیار بسیار بالایی داره حتی بیشتر از هزینه بلیط هواپیما شما از تهران به مالدیو ! پس حتما قبل از خرید چک کنید و از هتل ، به وسیله ایمیل بپرسین که ترنسفر چگونه انجام می‌شود و هزینه آن چقدر است هزینه ترانسفر در مالدیو جدای از هزینه هتل است و به همراه مالیات سبز در بدو ورود از شما اخذ می‌شود.

اسم جزایر و هتل ها به لاتین و به ترتیب اقامت:

1.Ahiva village hotel --- Fulhadhoo Island

2. Centara Ras Fushi Resort & Spa Maldives

3.Arena Beach Hotel---Mafushi island

و در آخر امیدوارم تونسته باشم با نوشتن این سفرنامه کمکی هرچند کوچک به دوستان و هموطنان خودم کرده باشم. ....