با عرض سلام و خسته نباشید به تمامی لست سکندی های عزیز. سفرنامه ای که در پیش روی شما دوستان قرار دارد، ادامه ی سفرنامه آمستردام دنهاخ و رتردام می باشد. امیدوارم که این سفرنامه براتون مفید باشه.

نگاهی مختصر به کشور بلژیک

بلژیک،کشوری دو زبانه، که مساحت کل این کشور نصف مساحت استان خوزستان در ایران می باشد. ولی با این حال جزء کشورهای مهم اروپاست و شهرهای مهمی رو در خود جای داده. مردم بلژیک به دو زبان فرانسوی و هلندی صحبت می کنند. در جنگ جهانی دوم آسیب های جدی به این کشور وارد شده. معادن الماس در این کشور زیاد هستند و الماس های مرغوب با تراش های زیبا از این کشور به کل جهان صادر میشه.

بلژیک از نظر غذایی غنی نیست و غذایی که مخصوص این کشور باشه ندارن و بیشتر غالب غذاییشون سیب زمینی و استیک های مختلف هست. یکی از غذاهای معروف این کشور هم صدف سیاه هست. ولی وافل ها و شکلات های بلژیک خیلی معروف هستند و طعم و مزه ی بینظیری دارند. همچنین بافت پارچه های دانتل در این کشور رواج زیادی داره.

آنتورپن: (شنبه 2 مرداد)

بلژیک یکی از مقاصد سفر پرماجرای ما به اروپا بود. در بلژیک دعوت خونه ی دایی مادرم بودیم. روز شنبه ساعت 10 صبح همراه با ماشین عمو جان از آمستردام به سمت کشور بلژیک و شهر آنتورپن حرکت کردیم. بلژیک دقیقا چسبیده به هلند هست و با ماشین حدودا یک ساعت و نیم تا آنتورپن فاصله داره.در اروپا جابه جایی از کشوری به کشور دیگه خیلی راحت هست. در طول مسیر اصلا نفهمیدیم کی از کشور هلند خارج شدیم و کی وارد کشور بلژیک شدیم.

آنتورپن دومین شهر بزرگ بلژیک و دومین بندر بزرگ اروپا بعد از رتردام هلند هست. معادن الماس توی این شهر زیادن و مراکز فروش جواهرات در این شهر رونق زیادی دارن و از اینجا به کل جهان الماس و جواهرات مرغوب صادر میشه. همچنین پایتخت مد و فشن هم هست.

به خاطر موقعیتی که این شهر داره تعمیرگاه های بزرگ کشتی هم در این شهر جمع شده اند که از سراسر جهان کشتی های بزرگ برای تعمیرات به این شهر لنگر می ندازن. در طول مسیر ماشین های خیلی زیادی رو میدیدم که همشون یه خونه متحرک به عقب ماشین بسته بودند و به پیک نیک می رفتن. عموجان که قیافه متعجب مارو از دیدن این ماشین ها میدید، برامون توضیح داد که در اروپا بیشتر خانواده ها از این خانه های متحرک دارن که در تعطیلات به طبیعت اطراف میرن و آخر هفتشون رو کامل در طبیعت می گذرونن. چقدر بشون حسودی ام شد، یعنی همه چی برای زندگی سالم رو اینا دارن و با خونه های کوچیکشون که امکانات کامل زندگی داره به هر نقطه ای از شهر و کشورشون که اراده کنن، می تونن برن و هر وقت که خواستن یه باغ بزرگ با طبیعت بینظیر رو در کنار خونه های سفری شون داشته باشن.

ماشین های حامل خانه های سفری

 

مسیر رفتنمون پر بود از توربین های بادی و خانه های روستایی خیلی جذاب. بعد از حدود 1:30 ساعت به آنتورپن رسیدیم.

مسیر بین بلژیک و هلند

 

ابتدا به خونه ی دایی جان رفتیم، بعد از چند ساعت همصحبتی با خانواده دایی و پذیرایی و مهمانوازی های این خونواده ی دوست داشتنی، به پیشنهاد پیام و همسر نازنینش(پسر دایی ) بیرون رفتیم تا با شهر و مرکز شهر آشنا بشیم.

نقشه مکان های توریستی شهر آنتورپن رو در زیر با جزییات قرار داده ام. (دوستانی که نیاز به آدرس دقیق اماکن نام برده شده در سفرنامه هایم دارند، میتوانند ابتدا نقشه ی شهر مورد نظر را در گوگل مپ دانلود کنند و بعد نام مکان مورد نظر را به انگلیسی که در همه جا ذکر کرده ام، در گوگل مپ وارد کنند تا جزییات کامل مکان منطقه و بنای مورد نظر را ببینند)

نقشه های توریستی شهر آنتورپن

 

4 نفری ابتدا به سمت اسکله ی طولانی Sint-michielskaaiرفتیم که با خونه فاصله ی زیادی نداشت. این اسکله ی طولانی روی رودخونه ی اسخلد (Schelde) ساخته شده.

رودخانه اسخلد

 

هوا ابری و مطبوع بود. بخشی از این خط ساحلی کاملا موازی با رودخونه بود و یه سکوی کوتاه بین رودخانه و پیاده رو فاصله بود، بخش بعدی اسکله در سطح بالاتری قرار داشت و از اونجا مناظر اطراف خیلی دیدنی تر شده بود.

نمایی از اسکله بر روی روخانه اسخلد

 

لندن در نزدیکی بلژیک قرار داره. با دوربین هایی که در این خط ساحلی قرار داده شده بود با پرداخت یک یورو میتونستیم کشور لندن و مناطق دوردست رو ببینیم. فاصله بروکسل تا لندن با قطار فقط یک ساعت و نیم هست.

تلسکوپ های کنار ساحل

انتهای این اسکله به بنای تاریخی تی استین (سنگ) می رسید. این بنا متعلق به سال 1225 هست که اولین بنای سنگی شهر بوده به همین خاطر به این اسم نامیده شده.

بنای تی استین

 

داخل این قلعه، کلیسا، کاخ و دادگاه در اون زمان قرار داشته ولی بعدها ازش استفاده های مختلفی کردن، بخش خیلی زیادی از این قلعه رو به خاطر ساخت و ساز خراب کردن و در حال حاضر فقط این قلعه از بنا به جای مونده.

وارد قلعه شدیم و از بخش ابتدایی اش دیدن کردیم. یه مجسمه ی عیسی مسیح قرار داشت و یه دروازه ورودی برای وارد شدن به قلعه در اینجا بود

نمایی از داخل قلعه تی استین

 

کمی اطراف قلعه نظاره گر ساختمان ها و بناهای اطراف بودیم. از اینجا کلیسای معروف شهر (کلیسای بانوی ما)دیده میشد.

خیابان های اطراف قلعه

 

نمای کلیسای بانوی ما از قلعه

 

از کوچه پس کوچه های باریکی که با خونه های قدیمی احاطه شده بودن و زمین سنگ فرش شده ی قدیمی داشتن گذشتیم، تا وارد محوطه ی باز و بزرگی شدیم.

این منطقه میدان بازار بزرگ(Great Market ) نام داشت که دورتا دور این میدان پر از ساختمان های بلند بود.

نمای کلی از محوطه ی میدان بازار بزرگ

 

وسط این ساختمان ها، فواره ی برابو (Brabo) قرار داده شده. بر اساس افسانه ها، برابو سرباز قهرمانی هست که غول بزرگ ستمکاری به نام درون آنتیگون (Druon Antigoon) رو که در آنتورپن حکومت می کرد و به مردم ظلم میکرد رو بعد از اینکه شکست میده، دست راستش رو قطع می کنه و به رودخونه ی اسخلد پرتاب میکنه. این مجسمه هم دقیقا این داستان رو به تصویر کشیده.

 

مجسمه برابو

 

مجسمه برابو با نمایی از کلیسای بانوی ما

 

به هر طرف این میدان که نگاه می کردیم یه بنای محصور کننده قرار داشت. پشت سره این مجسمه، ساختمان سیتی هال بود که پرچم کشور های مختلف رو به نمایش گذاشته بود. این ساختمان رنسانس متعلق به سال های 1561- 1565 می باشد.

نمایی از ساختمان سیتی هال

 

قرن 16 عصر طلایی کشور بلژیک به حساب میاد. آنتوپن به خاطر موقعیت بندری و ذخایر الماسی که داشت تا قبل از جنگ ها، مردمش در رفاه کامل بودند و این بناها از اون زمان به جا موندن. بازدید از این بنا در روزهای دوشنبه تا جمعه برای عموم مردم به طور رایگان امکان پذیر هست ولی متاسفانه امروز تعطیل بود و فقط تونستیم ساختمان بیرونی اش رو ببینیم.

ساختمان های تاجدار بلژیکی در میدان بازار بزرگ

 

طرف مقابل فواره، کلیسای بزرگ بانوی ما قرار داشت. ساخت این کلیسا از سال 1352 شروع شد و سال 1521 به اتمام رسید. یعنی 169 سال، طول کشیده. داخل این کلیسا آثار نقاشی مهمی از نقاشان برجسته نگه داری میشه. کلا شنبه و یکشنبه در بلژیک بیشتر اماکن تعطیل بودن و فقط کافه ها و مراکز تفریحی باز بودن.

نمایی از کلیسای بانوی ما

 

تندیس های یادبود از پدر و پسر معمار معروفی که این کلیسا را ساخته اند

 

این شهر پر از توریست بود. مردم شهر هم در کنار توریست ها به خوش گذرونی مشغول بودن. بلژیکی ها بر خلاف هلندی ها خیلی سرخوش تر و خوش پوش تر و شاد تر بودن. چون روز تعطیل بود بیشتر مردم بیرون بودن و تمام سطح شهر شلوغ بود. از دیدن سرزندگی مردم بلژیک واقعا لذت میبردم.

دورتادور این میدان تاریخی رو دیدیم و از کوچه های اطراف به طرف میدان سبز (green place) رفتیم. توی مسیر مغازه های فروش سوغاتی قرار داشتن. از یکی از مغازه ها چند تا از بناهای یاد بود شهر رو خریدم.

کافه های اطراف میدان بازار بزرگ

 

یک هاستل زیبا در میدان بازار بزرگ

 

مغازه ی فروش انواع وافل ها و شکلات های بلژیکی

 

خیابان های مسیر رسیدن به میدان سبز

 

میدان سبز قبلا گورستانی در مرکز شهر بوده که در حال حاضر به یکی از میادین اصلی و پرطرفدار و پرجنب و جوش تبدیل شده که بیشتر اوقات فستیوال های جالبی در اینجا برگذار میشه. امروز هم فستیوال خوراکی برپا بود. این محوطه پر شده بود از غرفه های متنوع و مختلف که هر غرفه مخصوص یک نوع خوراکی بود. صدای موزیک با صدای بلند نواخته میشد، اصلا اون سکوتی که در هلند برقرار بود اینجا دیده نمیشد.

نمونه ای از خوراکی های غرفه ها

 

از یک غرفه، شرینی های اسپانیایی خریدیم که مثل بامیه های خودمون بودن با این تفاوت که داخل شهد نمیذاشتنش و روش پودر قند میریختن. یه جعبه بزرگش 15 یورو شد.

شیرینی های اسپانیایی

 

اینجا بلژیکه و مردمش عاشق کافه و کافه نشینی و تفریح و خوشگذرونی هستن و روحیه شوخ طبع و شادی دارن، از این خصوصیتشون خیلی خوشم میاد و مارو بهشون نزدیک تر میکرد. پیام و خانمش هم از این امر مستثنی نبودن، به دعوتشون روی میز یکی از کافه های روباز نشستیم و برای رفع خستگی و خنک شدن نوشیدنی سفارش دادیم. بلژیک علاوه بر صنعت شکلات سازی و وافل های معروفش، در صنعت ماالشعیرسازی هم خیلی قدره. بعضی از ماالشعیرهاش حتی اجازه صادرات به کشورهای دیگه رو هم ندارن. مثل ماشعیر آلبالو که مخصوص خوده بلژیکه. کمی در این کافه روباز استراحت کردیم و حین گپ و گفتگو نظاره گر رفت و آمدها و شلوغی های شهر بودیم.

مسیر بعدیمون گرند بازار بود تا شکلات های معروف بلژیک رو بخریم. طبقه ی پایین گرند بازار یه مارکت بزرگ بود که تمام مایحتاج خوراکی رو از اینجا میشد تهیه کرد. خرید های شکلاتمون رو که نصف قیمت سطح شهر بودن انجام دادیم و به طبقه بالا که مخصوص پوشاک بود رفتیم که متاسفانه همه مغازه ها تعطیل بودن. قیمت هر بسته شکلات 2.5 یورو بود.

گرند بازار

 

طبقه ی بالای گرند بازار مخصوص فروشگاه های لباس

 

مسیر برگشت به خونه رو از خیابان پر از نمایندگی و مرکز خرید نشنال ( Nationale) ادامه دادیم. ولی اینجا هم فقط میتونستیم نظاره گر ویترین ها از پشت درهای بسته باشیم.

خیابان اصلی نشنال

 

گشت شهری مون از ساعت 15 تا 19 ادامه داشت و در طول مسیر از دیدن تمیزی شهر و معماری جالب ساختمون ها لذت میبردیم. شب رو هم در کنار عزیزان به خوبی و خوشی و تعریف خاطرات گذروندیم. برای فردا برنامه ی رفتن به بروژ رو داشتیم که به پیشنهاد پیام قرار شد، اول به شهر ساحلی استنده بریم و بعد بروژ. با هم قرار گذاشتیم که صبح ساعت 11 آماده باشیم و 4نفری با قطار به سمت استنده حرکت کنیم.

یکشنبه (3 مرداد)

امروز صبح با امیر پسردایی ام، قرار شد که تا پیام و خانمش میان به دیدن برج ماس (MAS) بریم. بعد از صبحونه مفصلی که خوردیم ساعت 9:30 با ماشین به این برج رفتیم. برج ماس در سال 2010 با معماری مدرن ساخته شده. این برج مجموعه ای از موزه ها و نمای پانوراما از شهر هست.

برج ماس

 

محوطه ی برج ماس

 

وارد محوطه ی برج شدیم، در بخش ورودی موزه ی الماس قرار داشت. تمامی مراحل استخراج الماس رو روی تلوزیون نمایش دادن.

نمایی از موزه ی الماس

 

داخل ویترین ها زیور آلات و وسایل مزین شده به الماس های مرغوب رو در معرض نمایش گذاشته بودن. الماس های ریز و درشت پشت این ویترین ها چنان برقی داشتن که دل هر بیننده ای رو میبردن.

وسایل مزین به الماس های مرغوب در ویترین ها

 

بلژیکی ها خیلی دست و دل باز بودن و هر موزه ای که می رفتیم کلی بروشور و یادگاری های همون موزه رو به بازدید کننده ها میدادن. مثلا توی این موزه به ما کلی ذره بین مخصوص نگاه کردن به الماس و خودکار که با آرم اینجا درست شده بودن دادن. حتی نقشه های شهر تو کل بلژیک رایگان بودن. ورودی این موزه ی مهم شهر هم کاملا رایگان بود.

بعد از دیدن این موزه وارد یه اتاق دایره مانند شدیم که کل نقشه شهر آنتورپن رو به صورت دایره ای با کفپوش های شیشه ای، کف سالن به نمایش گذاشته بود. دور تادور سقف هم پرده سینمایی مدرنی بود که تاریخچه شهر رو به صورت فیلم نشون میداد. از روی مانیتورهایی که کنار این نقشه بودن هم میتونستیم بخش های مختلف شهر رو زوم کنیم و جزییات رو ببینیم.

اتاقک نقشه ی شهر آنتورپن

 

بازدید از موزه ها که تمام شد، وارد ساختمون اصلی برج ماس شدیم. روی زمین و در و دیوار مدال های مختلفی قرار داشتن که توجهمون رو به خودشون جلب کردن. این مدال ها برای یاد بود کشته شدگان جنگ جهانی دوم قرار داده شدن.

مدال های کوبیده شده بر در و دیوار و زمین برج ماس

 

تمام طبقات خالی بودند فقط دورتادور شیشه ای بود که نمای پانارومای شهر رو از هر طبقه میشد دید.

ماکت برج ماس

 

یکی از طبقات برج

 

حیاط پشتی این برج در جنگ جهانی دوم محل نگه داری اجساد بوده. فردی بعد از جنگ جهانی دوم که شاهد این وقایع بوده با موزاییک های رنگ تیره و روشن در این حیاط یک اسکلت بزرگ طراحی کرده که از طبقات بالایی برج، این اسکلت به وضوح قابل دیدن هست.

نمای اسکلت ترسیم شده در حیاط پشتی برج

 

با پله برقی تا طبقه آخر برج رفتیم که به پشت بام پاناروما رسیدیم.

پله برقی های واسط بین طبقات برج

 

یکی دیگر از طبقات برج

 

این قسمت بینظیر بود کل شهر زیر پامون بود. رودخونه اسخلد با کشتی هایی که داخلش بودن و ساختمان های اطراف، نمای شهر رو واقعا دیدنی کرده بودن.

پله برقی های واسط بین طبقات برج

 

تمام قسمت های شهر از برج ماس

 

عکس پاناروما از نمای شهر آنتورپن

 

نمای 180 درجه شهر انتورپن

 

کلیسای بانوی ما هم که بلندترین نقطه ی شهره کاملا معلوم بود. دورتادور این پشت بام رو دوبار دور زدیم و نظاره گر نقطه به نقطه ی شهر از ارتفاع بالا بودیم.

دورنمای کلیسای بانوی ما

 

حدودا یک ساعت در این مجموعه بودیم و بعد به سمت خونه حرکت کردیم. به نظرم با بازدید از این برج، تمامی اماکن هایلایت و مهم شهر آنتورپن رو دیدیم و پازل شهر آنتورپن رو تمام کردیم. در بین راه از منطقه ی چینی ها هم گذشتیم که ورودی اش جلب توجه می کرد.

ورودی بازار چینی ها

 

آنتورپن اماکن دیدینی دیگه مثل: موزه ی مجسمه سازی میدل هایم، کلیسای کارلوس بورومئوس، تالار قصاب ها، باغ وحش، ساختمان تئاتر بورلا، خیابان فلااینکنسخان، داره که در صورت وقت بیشتر میتونستیم ازشون بازدید کنیم.

پیام و خانمش تو خونه منتظرمون بودن.چقدر خوشحال بودیم که دو همسفر خوب وراه بلد و خوش سفر در ابتدای سفر، کنارمون هستن. خصوصا اینکه خانم پیام فرانسوی بود و صحبت کردن در مورد آداب و رسومشون برامون خیلی جذاب بود.

از خونه تا سنترال استیشن حدودا یه ربع پیاده راه بود. در طول مسیر از سوپر مارکت برای آذوقه راهمون یه مقدار خوراکی خریدیم. سره ساعت 12 خودمون رو به ایستگاه قطار و سکوی مورد نظر رسوندیم. پیام یه اپلیکشن به اسم "Nmbs" رو گوشی اش نصب بود که ساعت دقیق حرکت قطارها رو نشون میداد، به همین خاطر ما اصلا تو ایستگاه ها معطل نمیشدیم و به محض ورودمون قطار مورد نظر میومد. ایستگاه قطار این شهر هم جزء آثار باستانی و دیدنی شهر هست. یک چرخ و فلک بزرگ کنار این ایستگاه قرار داره که مسافران در همون بدو ورودشون به آنتورپن میتونن نظاره گر شهر از بالا باشن. داخل ایستگاه قطار هم به اندازه ی یه موزه واقعا دیدنی بود.

محوطه سنترال استیشن و چرخ و فلک کنار این ایستگاه

 

استنده:

بلیط رفتمون به استنده رو از باجه فروش بلیط نفری 14 یورو خریدیم. حدودا یک ساعت طول کشید تا به استنده رسیدیم. تمامی قطارهایی که در اروپا برای جابه جایی بین شهرها ازشون استفاده کردیم ظاهر و کیفیتشون شبیه هم بود.

سالن قطارهای اروپا

 

وقتی پیام بهم این شهر رو پیشنهاد داد، من اصلا نمیدونستم کجاس و چی داره. شب قبل کلی ویدیو توی سایت های گردشگری از این شهر بهمون نشون داد که حسابی مشتاق شدیم این شهر رو ببینیم.

مسیر بین آنتورپن و استنده

 

استنده بزرگترین شهر ساحلی بلژیک هست. خط ساحلی این شهر کنار دریای شمال (North Sea) قرار داره. درامد اصلی مردم این شهر از ماهیگیری بوده که الان به شهری برای تفریحات آخر هفته ی بلژیکی ها تبدیل شده. استنده یه ربع با شهر توریستی و معروف بروژ فاصله داره. با این همه زیبایی، این شهر بین توریست ها خیلی معروف نیست و اکثریت توریست ها به بروژ میرن، غافل از اینکه یک ایستگاه بالاتر یک شهر فوق العاده با ساحلی زیبا از دریای شمال در انتظارشونه.

قصدمون از اومدن به استنده فقط تفریح و استفاده از ساحل و کافه های اطراف و دیدن غرفه های غذاهای دریایی کنار ساحل بود. از ایستگاه مرکزی که خارج شدیم داخل خیابان معروف ساحلی(Albert l Promenade) بودیم. امروز یکشنبه اس و بیشتر بلژیکی ها برای تعطیلات آخر هفته و همچنین توریست ها به این شهر سرازیر شده بودن. همه جا حسابی شلوغ و پر جنب و جوش بود. ابتدای این خیابون کلیسای قدیمی قرار داشت که نتونستیم ازش چشم پوشی کنیم. چون اول سفرمون به اروپا بود هر کلیسایی که میدیدم برامون جذاب و دیدنی بود.

نمایی از کلیسا

 

به سمت کلیسای(St Petrus & Paulus) رفتیم. این کلیسا با اینکه خیلی قدیمی نیست و در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 ساخته شده ولی نمای خیلی چشمگیری داشت و به سبک کلیساهای قدیمی ساخته شده بود. مثل همه کلیساهای دیگه اینجا هم مکان عرفانی و زیبایی بود. داخل کلیسا یه شمع روشن کردیم. گوشه به گوشه ی این کلیسا مجسمه های حضرت مریم و عیسی مسیح قرار داشتن. سقف بلند و گنبدی شکل و نور لایت و بوی مطبوعی که داخل کلیسا بود آرامش عجیبی به آدم میداد.

بعد از کلیسا وارد بخش اصلی استنده شدیم که یک خیابان ساحلی در کنار دریای شمال بود.

خیابان ساحلی

 

ابتدای این خیابون تا چند صد متر غرفه های متنوع غذاهای دریایی کنار هم قرار داشتن. داخل این غرفه ها انواع ماهی ها و میگوها و خرچنگ و هشت پا با دیزاینی عالی داخل بشقاب ها چیده شده بودن. هر بشقاب بین 4 تا 8 یورو بود.

بشقاب های دریایی لذیذ

 

به حدی این بشقاب های دریایی هوس برانگیز بودن که از همون مغازه اول یه بشقاب بزرگ غذای دریایی گرفتیم. با اینکه از روی ظاهرشون فکر می کردیم خام باشن ولی حسابی پخته بودن و مزه شون عااالی بود. ما که از اینجا حسابی طرفدارشون شده بودیم. کنار هر غرفه یه قابلمه هم قرار داشت که سوپ غذاهای دریایی رو می فروختن ولی به خاطر بوی ماهی که داشتن جسارت امتحان کردنش رو نداشتیم.

سوپ غذای دریایی و ماهی های خشک شده

 

کنار این غرفه ها کافی بود از بشقاب غذای دریای لذیذمون غافل میشدیم، در عرض چند ثانیه مرغ های دریایی هجوم میاوردن و غذاهارو میبلعیدن. البته ناگفته نماند که این کار هم برای توریست ها تبدیل به یه تفریح شده بود که غذاهارو تو دستشون می گرفتن تا مرغ های دریایی بیان از دستشون بگیرن.

مرغ های دریایی جسور در انتظار قاپیدن غذا از دست توریست ها

 

بخش بعدی پیاده رو پوشیده از کافه ها و رستوران ها بود. تا یه مسیری کنار این دریای زیبا پیاده رفتیم و بعد آماده رفتن به ساحل شدیم. البته برنامه ی شنا نداشتیم و فقط می خواستیم در ساحل شنی دریای شمال ریلکس کنیم.

ساحل استنده خیلی تمیز بود، با اینکه آفتاب گرمی بود ولی به خاطر بادی که میومد هوا خیلی برای آبتنی نمیچسبید. کمی کنار ساحل نشستیم و نظاره گر شنا و آبتنی و بازی های توریست ها بودیم.

مرحله بعد رفتن به فست فود مورد علاقمون مکدونالد بود. دوتا دبل همبر بزرگ همراه با نوشیدنی و سیب زمینی 18 یورو شد.

فست فود مکدونالد در خیابان ساحلی

 

استنده یه غذای معروف به اسم Mussels (صدف سیاه) داره که یه بشقاب پر از صدف سیاه و پیاز و کرفس پخته شده همراه با سیب زمینی سرخ شده سرو میشه. که متاسفانه من و همسرم در جاهای مختلف صدف سیاه رو تست کردیم ولی اصلا مزه اش رو دوست نداشتیم.

موسلز غذای معروف بلژیکی

 

بعد از صرف نهار کمی در کوچه پس کوچه های شهر پیاده روی کردیم و از مغازه ها و کافه ها دیدن کردیم

مجددا به سمت ساحل رفتیم. روی دریا حدودا هر یک کیلومتر، یه موج شکن بزرگ تا وسط دریا کشیده شده بود که به مکان های فوق العاده ای برای پیاده روی وسط دریا تبدیل شده بودن. یکی از این موج شکن ها رو انتخاب کردیم و تا انتهاش رفتیم. به سمت جلو که نگاه می کردیم تا چشم کار میکرد فقط دریا بود و به عقب که نگاه می کردیم مناظر زیبای شهر و خط ساحلی واقعا دیدنی بودن.

نمایی از موج شکن های روی دریا

 

ورودی موج شکن های وسط دریا

 

قسمت ها و ویوهای مختلف موج شکن ها

 

هلیکوپترهایی که در ساحل گشت میزدن

 

در بین مسیر به میدان اصلی شهر رسیدیم که مجسمه ها و وسایل جالبی در این میدان قرار داده شده بود.

میدان اصلی استنده

 

نویسنده نیما علایی

جهت مطالعه ادامه سفرنامه کلیک کنید