یکی از روزهای شهریور ماه 95 بود که همسرم با خوندن یکی از سفرنامه های اروپا سایت لست سکند بهم پیشنهاد خوندن این سفرنامه و برنامه ریزی برای یک سفر اروپا اونم بدون تور رو برای یک فرصت مناسب در بهار سال آینده داد و منم بدون معطلی شروع به خوندن سفرنامه کردم. از اونجا که ما هر دو عاشق سفر هستیم ، فکر سفر به اروپا خیلی ذهنمون رو قلقلک می داد و اصلا نمی تونیستیم منتظر بمونیم تا بهار ، به همین خاطر گفتیم بهترین فرصت همین الانه و شروع به تحقیق در اینترنت کردیم.مقصد ایتالیا و فرانسه انتخاب شد و تصمیم گرفتیم برای ویزای شنگن از سفارت ایتالیا اقدام کنیم.اولین کاری که باید می کردیم گرفتن وقت سفارت بود.از طریق سایت سفارت ایتالیا متوجه شدیم که گرفتن وقت از ماه سپتامبر به صورت اینترنتی شده و سایت مربوطه رو پیدا کردیم.نحوه وقت گرفتن اینطوری بود که رو سایت یک تقویم وجود داشت که اگر روزی آزاد بود باید اون رو انتخاب می کردیم و ساعت مورد نظرمون رو هم تعیین می کردیم.اما سایت هیچ وقت آزادی نداشت و تمام روزها تا پایان سپتامبر پر بود.تنها کاری که می تونستیم بکنیم انتظار کشیدن برای باز شدن وقت ها بود. تقریبا هر روز چند بار سایت رو چک می کردیم و هیچ خبری از باز شدن وقتها نبود.از دو سه روز مونده به 1 اکتبر هر چند ساعت سایت رو چک می کردم تا اینکه ساعت 4 صبح روز 1 اکتبر سایت باز شد اما به شکل جدید. ساعت 4 صبح بود با گوشی چک کردم دیدم سایت باز شده ، رفتم سراغ لپ تاپ تا وقت بگیرم دیدم وارد سایت نمیشه و خلاصه با همون گوشی موبایل شروع به ثبت نام کردم.نحوه ثبت نام عوض شده بود.باید تو سایت ثبت نام می کردیم و برای خودمون اکانت می ساختیم و همراهامون رو تو سایت ثبت می کردیم . ثبت نام به سه صورت بود.انفرادی ، خانوادگی و تجاری. بلاخره بعد از کلی کلنجار رفتن برای 20 اکتبر وقت گرفتم.حالا باید مدارکی که سفارت می خواست رو آماده می کردیم. مدارکی که برای ویزای شنگن می خواستن گواهی اشتغال بکار ، حکم کارگزینی یا پروانه کسب ، نامه تمکن مالی از بانک و پرینت گردش حساب ، سند مالکیت ، بیمه مسافرتی و مدارک دیگه که تو سایت سفارت کاملا توضیح داده. من و همسرم چون هر دو شاغل هستیم مدارکمون رو آماده کردیم و چون با دختر چهار سالمون قصد سفر داشتیم به همراه گذرنامه و مدارک اون ، همه رو برای ترجمه به دارالترجمه دادیم.روز 20 اکتبر با اینکه برای ساعت 9:30 صبح وقت داشتیم ولی ساعت 7:30 صبح سفارت بودیم. بعد از نیم ساعت انتظار ساعت 8 صبح به داخل سفارت رفتیم و مدارکمون رو به همراه نفری 60 یورو هزینه صدور ویزا تحویل سفارت دادیم.بدون هیچگونه سوالی یک رسید تحویل دادن و گفتن 2 هفته دیگه برای جواب بریم سفارت.یکی از مدارکی که سفارت نیاز داره کانفیرم هتل و بلیط رفت و برگشت به ایتالیا هستش.من یک ویزا کارت 10 دلاری از شرکتهای ارائه دهنده کارتهای اعتباری خریدم و هتل های مورد نظرم رو تو سایت booking.com رزرو کردم. برای بلیط هواپیما هم از آژانسهای هواپیمایی پرواز آلیتالیا به مقصد رم رو رزرو کردم و به سفارت ارائه دادم(برای رزرو بلیط نیازی به پرداخت مبلغی نیست).این نکته رو باید توجه داشته باشید که تاریخ ویزای شما دقیقا بر اساس بلیط شما صادر میشه و چون ما قصد داشتیم 4 شب رم باشیم و 4 شب پاریس ، بلیط رو به صورت رفت و برگشت به ایتالیا و از تاریخ 30 نوامبر تا 8 دسامبر گرفتم. دو هفته گذشت و ما برای گرفتن جواب ویزا به سفارت رفتیم و ویزا مون رو برای همان تاریخ مورد نظر دریافت کردیم. حالا دیگه حدودا 3 هفته وقت داشتیم تا کارامون رو انجام بدیم. اولین کاری که کردیم گرفتن بلیط هواپیما به مقصد رم با پرواز آلیتالیا بود. چون هر چه به زمان پرواز نزدیک تر می شیم قیمت بلیط ها افزایش پیدا می کنه .پروازهای دیگه ای هم به رم وجود داشت.یک سری پروازهایی که یک توقف در کشور دیگری داره که با توجه به اینکه ما با بچه سفر می کردیم این گزینه حذف شد و یکی هم پروازهای ایرانی که به مقصد رم فقط ایران ایر بود .اما این پرواز هم هفته ای یکبار انجام می شد و چهارشنبه به چهارشنبه بود و ما با توجه به اینکه 9 روز ویزا داشتیم نمی تونستیم از اون استفاده کنیم و پرواز مستقیم آلیتالیا رو گرفتیم. بعد از طریق سایت tripadvisor و booking هتل مورد نظرمون رو تو رم و پاریس انتخاب کردیم و از طریق یکی از سایت های رزرو هتل در ایران به صورت قطعی با کارت شتاب رزرو کردیم.کار بعدی که باید می کردم گرفتن بلیط پرواز بین رم و پاریس بود. تو اروپا شرکتهای هواپیمایی هستن که با حذف برخی خدمات فرودگاهی و کترینگ قیمتهای خیلی مناسبی رو برای پروازهای داخلی ارائه می دهند. 2 تا از معروفترین این شرکتها ایزی جت و رایان ایر هستند. که ما شرکت ایزی جت رو انتخاب کردیم.با توجه به برنامه سفر پرواز رو انتخاب و از طریق شرکتهایی که پرداخت ارزی انجام می دهند مبلغ را پرداخت و بلیط ها رو از طریق ایمیل دریافت کردیم.هزینه بلیط ها به ازای هر نفر 78 یورو رفت و برگشت و 45 یورو هم بابت چمدان پرداخت کردیم.در پروازهای ایزی جت هر مسافر می تونه به رایگان یک چمدان سایز کابین با خود داخل هواپیما ببرد ولی اگر چمدان بزرگتری داشته باشین می توانید با پرداخت هزینه جداگانه آن را تحویل بدهید. دریافت کارت پرواز هم به صورت آنلاین انجام می شود و از یک ماه قبل از پرواز می توانید کارت پرواز رو با مراجعه به سایت ایزی جت دریافت و پرینت بگیرید.

بلیط رفتو برگشت پرواز رم به پاریس

کارت پرواز

خلاصه کارها انجام شد و روز سفر فرا رسید. ساعت 30 دقیقه بامداد روز چهارشنبه 10 آذر به سمت فرودگاه امام حرکت کردیم و سفرمون رو ساعت 3:45 دقیقه با پرواز خوب ایرباس 330 آلیتالیا به مقصد رم شروع کردیم.طول پرواز 5 ساعت و 45 دقیقه و ساعت 6:30 صبح به وقت رم به فرودگاه فیومیچینو (لئوناردو داوینچی) رسیدیم.

روز اول

بعد از پیاده شدن از هواپیما و ورود به ترمینال 1 فرودگاه بعد از کلی پیاده روی به جایی رسیدیم که باید منتظر قطار می شدیم تا ما رو به قسمت دیگه فرودگاه ببره. یه قطار اتوماتیک بدون راننده اومد و ما سوار شدیم و ما رو به سالنی برای کنترل پاسپورت برد. کنترل پاسپورت به راحتی و بدون پرسیدن حتی یک سوال انجام شد و پس از تحویل چمدانها به سمت قسمت خروج رفتیم.بر اساس تحقیقی که کرده بودم برای رفتن از فرودگاه به شهر از 3 طریق می شد اقدام کرد. یک اتوبوس به مبلغ 6 یورو ، دوم قطار خط F1 به مبلغ 8 یورو که به ایستگاه Tuscolana می رفت و باید از اونجا با مترو خط MA (خط 1) به ایستگاه ترمینی می رفتیم و سوم قطاری به نام Leonardo Express به قیمت نفری 14 یورو که مستقیم و بدون توقف به ایستگاه Termini می رفت. انتخاب ما با توجه به اینکه بچه همراهمون بود ، انتخاب سوم بود.28 یورو پرداخت کردیم (برای بچه ها رایگان بود) و با قطار به ایستگاه ترمینی رفتیم.ایستگاه ترمینی یک ایستگاه مرکزی هستش که هم خطوط راه آهن رم به اونجا میاد و هم ایستگاه مرکزی مترو رم اونجا هست. حدود ساعت 9 صبح از ایستگاه بیرون اومدیم و از طریق گوگل مپ هتل محل اقامتمون رو پیدا کردیم.هتل انتخابی ما هتل 4 ستاره Augusta Lucilla Palace با رنکینگ 8.4 سایت بوکینگ بود و حدود 5 دقیقه تا ایستگاه ترمینی فاصله داشت.بعد از اینکه به هتل رسیدیم ، به ما گفتن که حدود ساعت 10:30 اتاق رو تحویلتون می دیم و ما کلی خوشحال شدیم که نمی خواد تا ساعت 2 منتظر بمونیم.چمدان ها رو تحویل دادیم و گفتیم تا ساعت 10:30 یه دوری تو خیابونهای رم بزنیم.تقریبا تمام ساختمونهای رم قدیمی و دارای قدمت هستن و از دیدن اونا شگفت زده شده بودیم. ساعت 10:30 رفتیم هتل و اتاق رو تحویل گرفتیم.کمی استراحت کردیم و بعداز ظهر برای دیدن کولسئوم از هتل خارج شدیم.تو هر اتاق هتل یک گوشی موبایل با سیم کارت بود که بیرون از هتل بتونیم با استفاده از اینترنت سیم کارت و گوگل مپ مسیر خودمون رو پیدا کنیم.

گوشی موبایل داخل اتاق هتل (عکس از اینترنت)

ابتدا به یک رستوران مک دونالد نزدیک هتل رفتیم و نهار خوردیم و بعد از طریق مسیریابی با همون گوشی و با 15 دقیقه پیاده روی به کولوسئوم رسیدیم.منظره ای بسیار دیدنی و سازه ای بیضی شکل و باشکوه.بعد از کمی دیدن اطراف کولوسئوم و گرفتن چند عکس پس از خرید بلیط ورودی به مبلغ هر نفر 12 یورو و گذشتن از گیت های امنیتی وارد کولوسئوم شدیم.

کولوسئوم

کولوسئوم آمفی تئاتری بیضی شکل است که بزرگترین آمفی تئاتر روم باستان بوده ، ظرفیت آن 50000 نفر و محلی برای برگزاری مسابقات ، نبرد خونین گلادیاتورها و حیوانات وحشی بوده است. بعد از دیدن داخل آن و بازدید از طبقات مختلف اون بیرون اومدیم و به سمت طاق نصرت یا طاق کنستانتین رفتیم. طاق کنستانتین بین کولوسئوم و تپه کامی واقع شده است. این طاق در سال 5-312 به یادبود پیروزی بزرگ کنستانتین پادشاه امپراتوری رم توسط مجلس سنای رم ساخته شده است .

طاق کنستانتین

بعد از دید طاق نصرت به سمت رومن فروم رفتیم که در کنار کولوسئوم قرار داره اما چون ساعت 4 بود اجازه ورود نمی دادن و ما محوطه اون رو از همونجا نگاه کردیم. به سمت کولوسئوم برگشتیم و در محوطه اون نشستیم تا هوا تاریک بشه و شب کولوسئوم رو هم ببینیم.اینقدر محیط جذاب و زیبا بود و توریستها از همه جای دنیا اونجا بودن که اصلا گذر زمان رو متوجه نشدیم.تو محوطه یک بخشی رو هم درست کرده بودن و چند نفر موسیقی و یه جورایی کنسرت اجرا می کردن. هوا تاریک شده بود و نورپردازی های کولوسئوم عظمت این بنای تاریخی رو دوچندان می کرد.بعد از تماشای کولوسئوم از طریق همون گوگل مپ به سمت هتل برگشتیم.

روز دوم

بعد از خوردن صبحانه ای مفصل در هتل طبق برنامه ای که ریخته بودیم به سمت واتیکان رفتیم. برای رفتن به واتیکان از مترو استفاده کردیم.از ایستگاه ترمینی سوار خط MA شدیم و تو ایستگاه Ottaviano پیاده شدیم.از ایستگاه که بیرون می آیید جمعیت توریستها رو می بینید که به سمت واتیکان می روند.بعد از 4 یا 5 دقیقه پیاده روی در امتداد خیابان به شهر واتیکان رسیدیم.چیز جالبی که تو این خیابان بود ، دیدن هموطنان عزیزمون بود که مشغول فروش تورهای واتیکان بودن.در واتیکان دو بخش برای دیدن هست.یکی کلیسای سن پیترو و یکی هم موزه واتیکان.بازدید از کلیسای سن پیترو رایگان هست .ما چون در سفر قصد بازدید از موزه لوور پاریس رو داشتیم و از طرفی در برنامه ریزی سفر ایتالیا قصد رفتن به ونیز رو هم داشتیم به دلیل فشرده بودن سفر از دیدن موزه واتیکان صرف نظر کردیم و به سمت کلیسای سن پیترو رفتیم.بعد از گذشتن از گیت های امنیتی وارد میدان سن پیترو شدیم.میدانی بسیار بزرگ و دیدنی.چون ماه دسامبر بود و نزدیک کریسمس ، یک درخت بزرگ کریسمس وسط میدان قرار داشت و داشتن اون رو برای سال جدید و جشنهای کریسمس تزئین می کردند.

کلیسای سن پیترو در میدان سن پیترو

بعد از کمی گشت و گذار در میدان و دیدن نمای بیرونی کلیسا به داخل رفتیم.کلیسایی بسیار بزرگ با نقاشی ها و مجسمه های بسیار زیبا و محل های مختلف برای برگزاری مراسم های مذهبی.نکته جالبی که دیدم این بود که در بخشهایی از کلیسا ، در میان جمعیت مملو از توریست ها ،کشیش ها و عده ای از مردم مشغول برگزاری مراسم های مذهبی خودشون بودن و کارکنان کلیسا با احترام کامل در میان توریست ها نظم اون قسمت رو برقرار می کردن.

بعد از دیدن کلیسا از اون خارج شدیم و به سمت قلعه سنت آنجلو رفتیم.قلعه و پل زیبای سنت آنجلو در نزدیکی واتیکان و در امتداد خیابان روبروی میدان سن پیترو قرار داره.قلعه سنت آنجلو ساختمانی مدور و استوانه‌ای‌ شکل است که در کنار رودخانه تیبر قرار گرفته. این بنا توسط هادریانوس، امپراتور روم به‌ عنوان آرامگاهی برای او و خانواده‌اش ساخته ‌شد اما بعدتر در طول تاریخ با انجام تغییراتی در آن به عنوان آرامگاهی برای چند امپراتور دیگر و خانواده‌هایشان، دژ، زندان و پناهگاه مورد استفاده قرار گرفت.

پل سنت آنجلو و رودخانه تیبر

بعد از بازدید از قلعه در راه بازگشت به سمت ایستگاه مترو در یکی از رستورانها پیتزا مارگاریتا رو امتحان کردیم.پیتزاهای ایتالیا با اون پیتزایی که می شناسیم خیلی فرق داره.در واقع در پیتزاهای ایتالیا فقط نون ، گوجه فرنگی و پنیر هستش. ولی با این حال خوشمزه بود و بعد از خوردن پیتزا برای بازگشت ، به ایستگاه مترو رفتیم.یه توصیه می کنم که اگر قصد رفتم به اروپا رو دارید تو اولین فرصت در اونجا سکه تهیه کنید.تو همه ایستگاه های مترو تو اروپا باجه فروش بلیط وجود نداره از جمله تو ایستگاه Ottaviano . اما تو تمام ایستگاه ها دستگاه های اتوماتیک فروش بلیط هست که فقط سکه قبول می کنن. تو ایتالیا اسم بلیطهای مترو ، مترو باس هست که به اشکال تک مسیر ، یک روزه ، دو روزه ، سه روزه و هفته ایی وجود داره که قیمتشون به ترتیب 1.5 - 7 - 12.5 – 18 – 24 یورو هستش.از این بلیط هم برای مترو و هم برای اتوبوس می تونید استفاده کنید.

بلیط مترو رم(عکس از اینترنت)

به هر حال نتونستیم بلیط بخریم و از ایستگاه خارج شدیم و از یک کیوسک روزنامه فروشی نزدیک ایستگاه بلیط خریدیم و به هتل برگشتیم.یه نکته هم بگم برای خرید بلیط از هر کیوسک روزنامه فروشی ، سوپر مارکت و سیگار فروشی که سر در اون Tabacchi نوشته شده می تونید استفاده کنید. بعد از کمی استراحت طبق برنامه برای رفتن به چشمه عشاق یا فواره تروی آماده شدیم.از طریق همون گوشی موبایل مسیر رو پیدا کرده و با حدود 15 دقیقه پیاده روی و دیدن خیابان های زیبای رم به چشمه عشاق رسیدیم. اینجا هم از سیل جمعیت توریست ها متعجب شدیم و به راحتی چشمه رو پیدا کردیم. فواره های زیبایی که به صورت مجسمه ساخته شده و جمعیتی که طبق یک افسانه قدیمی مشغول انداختن سکه در آب بودند. گفته شده اگر کسی پشت به فواره ها ایستاده و سکه ای در آب بی اندازد مجددا به رم باز خواهد گشت.

چشمه عشاق (فواره تروی)

بعد از دیدن چشمه عشاق و گرفتن چند عکس یادگاری به سمت هتل بر گشتیم. در بین راه در یکی از شعبه های مک دونالد شام خوردیم و به هتل برگشتیم.در رم در ساعت 8 شب تقریبا تمام فروشگاه ها و مغازه ها تعطیل می شدند و ما طوری برنامه ریزی می کردیم که قبل از ساعت 9 به هتل برگردیم.

روز سوم

برای روز سوم برنامه داشتیم که به سمت ونیز بریم.برنامه ما اینطور بود که صبح زود از ایستگاه ترمینی به وسیله قطارهای سریع السیر رم به سمت ونیز بریم و بعد از بازدید از شهر با همان قطار ها به رم برگردیم.شب قبل وضعیت هوا رو چک کردم و دیدم که هوای رم در این روز سرد و بارونی است.با توجه به زمان سفر چهار ساعت و نیم رم به ونیز با قطار و بارونی بودن هوا و اینکه با بچه شاید این شرایط کمی سخت باشه از رفتن به ونیز منصرف شدیم. بعد از خوردن صبحانه برای دیدن پله های اسپانیایی به راه افتادیم. در بین راه باید از سمت چشمه عشاق رد می شدیم و چون دیشب از اون بازدید کردیم گفتیم تو روز هم اون رو ببینیم.بعد از بازدید مجدد از تروی به سمت پله های اسپانیایی حرکت کردیم.پله های اسانیایی تعدادی پله است که توریستها و مخصوصا جوانان بر روی این پله نشسته و از بالا مناظر زیبای پایین پله ها را تماشا می کنند.

پله های اسپانیا

در نزدیکی پله های اسپانیای خیابان دل کورسو و خیابان کندوتی قرار داشت و پر بود از تمامی برندهای معروف ایتالیا.تقریبا تا بعداز ظهر در این خیابان مشغول خرید بودیم و بعد به سمت هتل حرکت کردیم. بعد از کمی استراحت در هتل با بررسی نقشه دیدم میدان ونیز در نزدیکی هتل قرار داره.آماده شدیم و به سمت میدان ونیز حرکت کردیم.میدانی بسیار بزرگ با ساختمان ها و مجسمه های زیبا. دیگه هوا کاملا تاریک شده بود و بعد از دیدن میدان و بخشی از خرابه های رومن فروم که به این میدان می رسید به هتل برگشتیم.

میدان ونیز

روز چهارم

3 دسامبر 2016 آخرین روز اقامت ما در رم بود.صبح برای بازدید از معبد پانتئون به راه افتادیم و قسمت شد میدان ونیز رو هم تو روز ببینیم. معبد پانتئون پایین میدان ونیز قرار داشت و از روی نقشه و کمی کمک گرفتن از مردم اون رو پیدا کردیم. معبد پانتئون رم به عنوان یکی از بزرگترین گنبدهای جهان جزو شگفتی‌های دنیای معماری است و مربوط به عصر آگوست می باشد که در قرن دوم میلادی مرمت گردید است.

معبد پانتئون(عکس از اینترنت)

بعد از دیدن معبد به سمت میدان ناوونا رفتیم. میدان ناوونا در قرن 15 میلادی بازار مرکزی شهر برای تجار و دستفروشان بوده و بعد از انتقال بازار به نقطه ای دیگر به عنوان معماری از سبک باروک و یک اثر بجا مانده از قدیم شناخته می شود.

میدان ناوونا

بعد از کمی قدم زدن و نشستن در میدان ناوونا ، نزدیک ظهر شده بود بعد از خوردن نهار به سمت هتل رفتیم.در اطراف هتل خیابانی به نام Nazionale بود که فروشگاه های پوشاک زیادی با قیمتهای مناسب داشت.تصمیم گرفتیم عصر کمی در این خیابان قدم بزنیم و چون پروازمون به سمت پاریس فردا صبح بود شب کمی زودتر به هتل برگردیم و استراحت کنیم.اما قدم زدن همانا و خریدن کلی پوشاک همان.بعد از برگشتن به هتل هر کاری کردیم وسایلمون تو چمدانهایی که داشتیم جا نشد و تصمیم گرفتیم برگردیم و یک چمدان بخریم. تو پروازهای اقتصادی یه قوانینی وجود داره که در اول سفر نامه گفتم.ما فقط یک چمدان 20 کیلویی رزرو کرده بودیم و نمی تونستیم اون رو تغییر بدیم.اجبارا رفتیم و یک چمدان سایز کابین خریدیم که بتونیم با خودمون تو هواپیما ببریم. با ترازوی چمدانی که با خودمون برده بودیم وسایل رو اینقدر جابجا کردیم که وزن چمودن درست باشه و بالاخره چمدون هامون رو بستیم.ساعت پرواز ما 9:55 دقیقه بود و بعد از هماهنگی با هتل برای رزرو تاکسی برای فردا صبح به سمت فرودگاه ، رسپشن گفت چون فرا یکشنبه است ، ترافیک وجود ندارد به همین خاطر تاکسی رو برای ساعت 7:15 صبح روز 4 دسامبر هماهنگ کردیم.

روز پنجم

صبح بعد از check out و پرداخت مبلغ 48 یورو بابت مالیات توریست به هتل (6 یورو به ازای هر نفر در هر شب) ساعت 7 رفتیم و صبحانه مون رو خوردیم و با ماشینی که منتظرمون بود به فرودگاه فیومیچینو رم رفتیم. همونطور که قبلا گفتم پرواز ما به پاریس با هواپیمایی ایزی جت بود که من کارتهای پرواز رو قبلا تو تهران پرینت گرفته بودم.تو فرودگاه گیت هایی بود که باید کارت پرواز رو روشون اسکن می کردی و گیت باز می شد و به سمت قسمت کنترل امنیت و سوار شدن به هواپیما می رفتی .اونهایی هم که بار داشتن بعد از رد شدن از گیتها قسمتی بود که بارها رو تحویل می دادن و بعد به سمت گیت مشخص شده برای سوار شدن به هواپیما می رفتن. ما هم بارمون رو تحویل دادیم و به سمت سوار شدن به هواپیما رفتیم. پرواز رأس ساعت 9:55 دقیقه با یک هواپیمای بسیار خوب ایرباس 320 به سمت پاریس انجام شد.تو هواپیما پذیرایی رایگان وجود نداشت اما یک منو بود که می تونستیم از اون هر چی می خوایم سفارش بدیم. طول پرواز 2 ساعت 15 دقیقه بود که ما فقط یه آب کوچیک خریدیم.تو فرودگاه پاریس هیچ کنترل پاسپورتی انجام نشد و بعد از تحویل گرفتن چمدان بر اساس نقشه گوگل به ترمینال Sud فرودگاه با ترن رفتیم و از اونجا با اتوبوس های خط 1 مخصوص فرودگاه به میدان شاردوگل پاریس رفتیم.هزینه اتوبوس به ازای هر نفر 12 یورو جمعا 36 یورو پرداخت کردیم.بلیط اتوبوس رو هم داخل اتوبوس از راننده خریداری کردیم.هتل ما در پاریس هتل Du bois در ابتدای خیابان ویکتور هوگو در میدان شارل دو گل بود.هتلی کوچک اما تمیز و مرتب.حدودای ساعت 3 بعد از ظهر بود که به هتل رسیدیم و شوق دیدن خیابان شانزه لیزه که تنها 2 دقیقه تا هتل فاصله داشت باعث شد وسایل رو بزاریم تو هتل و بریم بیرون.چون یکشنبه بود پلیس خیابان شانزه لیزه رو بسته بود و ماشینها اجازه تردد نداشتن و یک سری هنرمند هم وسط خیابان به هنر نمایی مشغول بودن.قدم زدن تو خیابان شانزه لیزه خیلی لذت بخش و حال و هوایی داره.بعد کمی قدم زدن شرینی فروشی معروف Ledoree رو دیدیم که جمعیتی رو بروی اون ایستاده بودند.ما هم رفتیم تو صف و علاوه بر دیدن معماری زیبای مغازه 6 عدد ماکارون به قیمت 12 یورو خریدیم.

شیرینی فروشی Ledoree

خیابان شانزه لیزه از میدان شارل دو گل که طاق نصرت یا (Arc de Triumph) در اون قرار داره شروع میشه و تا میدان کنکورد ادامه داره.بعد از کمی قدم زدن به سمت Arc de Triumph رفتیم .این بنا به افتخار سربازانی ساخته شده که در طول تاریخ و به ویژه در دوران حکومت ناپلئون جان خود را در راه فرانسه فدا کرده‌اند.در پایین آن هم مقبره یکی از سربازان گمنام جنگ جهانی اول قرار گرفته که همیشه مشعلی روشن در بالای آن قرار دارد.

طاق نصرت یا Arc de Triumph

بعد از گرفتن چند عکس یادگاری برای دیدن برج ایفل حرکت کردیم. تو مسیر فرودگاه به هتل ، برج ایفل رو دیدیم و تا میدان شاردوگل دو ایستگاه فاصله بود و تقریبا بر اساس مسیری که اومده بودیم راه افتادیم .فکر کنم 40 دقیقه ایی تو راه بودیم ولی اینقدر قدم زدن تو خیابان های پاریس جذاب بود که اصلا متوجه نشدیم و بعد از چند بار پرسیدن آدرس بالاخره روبروی برج ایفل قرار گرفتیم.

برج ایفل

به قدری تو نگاه اول عظمت داشت که چند لحظه ای همینطور به برج نگاه می کردیم. بعد از کنترل امنیتی وارد محوطه برج شدیم و مقداری اون اطراف گشتیم و دوباره پیاده به سمت هتل برگشتیم و بعد از خوردن شام در شعبه خیابان شانزه لیزه مک دونالد به هتل برگشتیم.

روز ششم

برنامه روز ششم ما دیدن دیزنی لند بود اما با دیدن برگه ای که هتل در اتاقمون گذاشته بود متوجه شدیم موزه لوور سه شنبه ها تعطیل است و بنابراین تصمیم گرفتیم امروز که دوشنبه است به موزه لوور بریم و فردا به دیزنی لند. مترو پاریس بسیار گسترده است ولی اگر دقت کنید استفاده از اون خیلی راحت هستش.بلیط مترو 1.80 یورو قیمت داره و می تونید تعداد 10 تایی اون رو به اسم carnet و به قیمت 14.10 یورو خریداری نمایید.مترو پاریس دو نوع قطار داره یکی مترو که به Metropolitan معروف است و یکی RER که بیشتر خارج شهر متصل می شود.قیمت بلیط RER هم گرانتر است. یه نکته هم بگم برای استفاده از مترو پاریس اپلیکیشن های زیادی برای موبایل وجود داره که راحتی می تونید برای مسیریابی به صورت آفلاین استفاده کنید. برای رفتن به موزه لوور ما از ایستگاه شارل دو گل سوار خط شماره 1 (زرد رنگ) شدیم و در ایستگاه Palais Royal Musee Louvre پیاده شدیم که دقیقا جلوی درب ورودی موزه بود.ورودی موزه 17 یورو برای هر نفر و برای کودکان زیر 12 سال رایگان بود.نقشه موزه رو گرفتیم و شروع به بازدید کردیم.موزه لوور خیلی بزرگه و فکر نکنم کل اون رو بشه تو یک روز دید به همین خاطر باید از قبل برنامه ریزی کنید که کدام قسمتها رو می خواهید ببینید.تقریبا شلوغ ترین قسمت موزه نقاشی مونالیزا است که در همه جای موزه تابلوهایی برای دسترسی به آن وجود دارد.

نقاشی مونالیزا

ما قسمتهای ایتالیا ، مصر ، یونان ، رومانی و ایران رو بازدید کردیم و بعداز ظهر از موزه خارج شدیم.

بخش ایران موزه لوور

بعد از خوردن نهار از طریق مترو از همون ایستگاه Palais Royal Musee Louvre با خط 1 به ایستگاه chatelet رفتیم و از اونجا با خط شماره 4 به ایستگاه cite رسیدیم. ایستگاه cite نزدیک کلیسای نوتردام هست. بازدید از کلیسای نتردام رایگان بود و داخل کلیسا یک حالت رعب و وحشتی رو تو آدم ایجاد می کرد.مجسمه های بسیاری در بالای کلیسا وجود دارن که گفته میشه مجسمه پادشاهانی است که قبل از ظهور حضرت عیسی بر اسرائیل حکومت می کردند.

کلیسای نوتردام

داخل کلیسای نوتردام

بعد از دیدن کلیسا به هتل برگشتیم و بعد از کمی استراحت به سمت خیابان شانزلیزه رفتیم و چند تا عطر که مدنظرمون بود از فروشگاه بزرگ سفورا خرید کردیم.برای خرید بالاتر از 175 یورو فروشگاه به ما Tax Free می داد که باید پاسپورت همراهمون می بود که چون ما پاسپورتامون همراهمون نبود کل مبلغ رو دادیم و قرار شد یک روز دیگه با بردن فاکتور و پاسپورتمون ، Tax Free رو بگیریم که روز آخر از شانس ما دستگاههای پرداخت Tax Free خراب بود و ما نتونستیم بگیریم. البته یه جورایی هم شاید خوب شد چون باجه های Tax Free تو فرودگاه Orly پاریس تو ترمینالی بود که پرواز های خروجی به خارج از اتحادیه اروپا رو داشت و ما چون پروازمون به رم بود باید کلی معطلی و جابجایی تو فرودگاه رو متحمل می شدیم.

روز هفتم

روز هفتم سفر ، روز بازدید از دیزنی لند بود که دخترم حسابی برای دیدن اون لحظه شماری می کرد.صبح حدود ساعت 9 صبح از هتل خارج شدیم و به وسیله خطوط RER به دیزنی لند رفتیم.وقتی برای خرید بلیط به گیشه رفتیم گفتن امروز مترو RER مجانی هستش .دلیلش رو نمی دونستیم ولی بعدا فهمیدیم به خاطر آلودگی هوا سیستم حمل و نقل پاریس رایگان شده . والا ما که آلودگی حس نکردیم اینقدر آسمون آبی و شهر از ارتفاعات خوب معلوم بود که از شنیدن آلودگی هوا تعجب کردیم.بگذریم ، برای رفتن به دیزنی لند باید از خط RER A استفاده می کردیم و در ایستگاه Marne-la-vallee پیاده شدیم که دقیقا روبروی دیزنی لند بود.توجه داشته باشید که قطار RER A در انتها به دو مسیر تقسیم میشه که یکی به Marne-la-vallee و دیگری به Boissy-st-leger میره. قطارها یکی درمیان به این مسیرها می روند که هم نمایش گر روی قطار و هم داخل ایستکاه مسیر رو نشون می ده.بلیط ورودی دیزنی لند برای بزرگسالان 90 یورو و برای کودکان 82 یورو هستش که من از تهران به صورت اینترنتی به قیمت 47 یورو برای بزرگسال و 40 یورو برای کودک خریداری کردم. دیزنی لند نه تنها برای کودکان که برای بزرگتر ها هم جذاب و دیدنی هستش.من و همسرم تصمیم گرفته بودیم که بازی هایی رو انتخاب کنیم که بتونیم با دخترمون سوار بشیم.بازیهایی مثل دیدن می کی موس ، پیتر پنتز فلایت ، دزدان دریایی کارایب ،راتاتویی و ... که پس از ایستادن تو صفهای طولانی تا عصری تونستیم اونها رو ببینیم و سوار بشیم.ساعت تعطیلی پارک تو این ماه ساعت 7 عصر بود.یک ساعت قبل از زمان تعطیل شدن پارک بازی ها تعطیل می شن و همه برای آتش بازی ساعت 7 آماده می شن. تو این یک ساعت کارناوالهایی هم با حضور شخصیتهای والت دیزنی برگزار می شه که خیلی دیدنی هستش.ساعت 7 شد و همه جمعیت در میدان اصلی دیزنی لند و روبروی قصر معروف کارتونهای دیزنی جمع شدند.آتش بازی به همراه موسیقی و پخش تصاویری از کارتونهای دیزنی بر روی قصر و رقص آب ،صحنه های بی نظیری رو به مدت 20 دقیقه برای همه رقم زده بود و حس می کردی وسط یک کارتون واقعی هستی . بعد از تمام شدن Disney Dream و بسته شدن پارک از طریق خطوط RER به هتل برگشتیم.

روز هشتم

چهارشنبه 7 دسامبر 2016 ، آخرین روزی هست که تو پاریس هستیم.تصمیم گرفتیم به سمت برج ایفل بریم تا هم یک بار دیگه اون رو ببینیم و هم به بالای برج بریم. . برج ایفل توسط گوستاو ایفل و برای نمایشگاه جهانی پاریس در سال ۱۸۸۹ و برای بزرگداشت یکصدمین سالگرد انقلاب فرانسه  ساخته شده است. صبح بعد از خوردن صبحانه به ایستگاه مترو شارل دو گل رفتیم و از طریق خط 6 مترو به ایستگاه بیرحکیم که نزدیک ترین ایستگاه به برج ایفل هست رفتیم. بعد از وارد شدن به محوطه برج با خرید بلیط طبقه آخر به قیمت 17 یورو برای هر نفر بزرگسال و 8 یورو برای کودکان 4 تا 11 سال به سمت آسانسورهای برج رفتیم.تو هر پایه برج یک آسانسور قرار داده که با توجه یه اینکه تو اون ساعت خیلی شلوغ نبود فقط یکی از آسانسورها کار می کرد. سف خیلی شلوغ نبود و با اولین آسانسوری که پائین اومد سوار شدیم و به طبقه دوم برج رفتیم.طبقه دوم برج فضایی مسقف داشت که دور تا دور اون با شیشه پوشیده شده بود. برای رفتن به بالای برج باید در طبقه دوم پیاده شده و با تعویض آسانسور به قسمت بالایی برج رفت.چون جمعیت پایین برج داشت زیاد می شد گفتیم تا شلوغ نشده اول به قسمت بالا بریم و بعد در زمان پایین اومدن طبقه دوم رو تماشا کنیم.بالا رفتن از وسط این همه تیر آهن با قطر های متفاوت خیلی جذاب و دیدنی بود.از بالای برج هم که کل پاریس رو می شد دید . جالب اینکه عکس برج میلاد و ارتفاع اون به همراه برجهای بلند دنیا در بالای برج ایفل قرار گرفته بود.

برج ایفل

نمای شهر پاریس از بالای برج ایفل

بعد از تماشای شهر پاریس به پائین اومدیم قرار شد بریم گالری لافایت رو هم ببینیم. با مترو به ایستگاه شاردوگل برگشتیم و با استفاده RER A به ایستگاه Uber که نزدیک گالری لافایت بود رفتیم. از ایستگاه که بیرون اومیدیم با پرسیدن آدرس متوجه شدیم که گالری لافایت در پشت خیابانی هست که ما در اون قرار داریم.در واقع ما از خروجی ایستگاه خیابان Uber بیرون اومدیم که باید از خروجی بلوار هاوسمان بیرون می آمدیم.با دو سه دقیقه پیاده روی به گالری لافایت رسیدیم. گالری لافایت محبوب ترین و معروفترین فروشگاه در پاریس است که اواخر قرن نوزدهم ساخته شد.بقدری اجناسی که اونجا بود گرون بود که ما فقط به دیدن اون بسنده کردیم و بعد از خوردن نهار به هتل برگشتیم. بعد از ظهر قرار شد به خیابان شانزه لیزه بریم و تا انتهای اون بریم و به میدان کنکورد برسیم.از اونجا که هر بار که به شانزه لیزه رفتیم بیشتر از نصفش رو نتونستیم ببینیم ، تصمیم گرفتیم با مترو به میدان کنکورد بریم و از اونجا پیاده شانزه لیزه رو برگردیم.به میدان کنکورد رفتیم و چرخ و فلک بزرگی که همیشه از اول خیابان شانزه لیزه می دیدیم و از نزدیک دیدیم.یه چرخ فلک بزرگ با چراغونی های زیبا که توریستها همه صف ایستاده بودن برای سوار شدن.به پیشنهاد دخترم ما هم رفتیم تو صف خرید بلیط و با پرداخت 30 یورو (هر نفر 10 یورو) سوار چرخ و فلک شدیم. بعد از چرخ و فلک به خیابان شانزه لیزه رفتیم.جو این سمت خیابان بسیار شاد تر و پر نشاط تر بود. خیابان شانزه لیزه از سمت میدان شارل دوگل تجاری و تمام مغازه ها و برندها بود و از سمت میدان کنکورد چون فضای سبز زیادی داره پر بود از دکه های فروش انواع غذا ها ، وسایل بازی برای بچه ها ، موسیقی و ... .

تزئینات کریسمس خیابان شانزه لیزه

یه دکه فروش غذاهای دریایی ام بود که با اینکه فرانسوی بودن جلو ویترنش به فارسی نوشته بود : ماهی شیر کبابی . بالاخره موفق شدیم کل خیابان رو ببینیم و بعد از خوردن شام با توجه به اینکه پروازمون ساعت 7:20 دقیقه صبح فردا به مقصد رم بود به هتل برگشتیم.با رسپشن هتل هماهنگ کردیم که یک تاکسی برای 5 صبح برای ما رزو کنه و مشغول جمع کردن وسایل شدیم.

روز نهم، آخرین روز سفر

از اونجا که ورود به اتحادیه اروپا باید از جایی باشه که درخواست ویزا می کنید و ما شنیده بودیم که برای گرفتن ویزای شنگن برای دفعات بعد بهتره ورود و خروج از همون کشور باشه و هم قیمت بلیط رفت و برگشت خیلی ارزون تر از بلیط یکسره درمیاد ، ما بلیط رفت و برگشتمون رو از رم ایتالیا گرفتیم. ساعت برگشتمون به تهران 15:30 بود و 2 پرواز از پاریس به رم وجود داشت. یکی ساعت 7:20 یکی هم ساعت12:30 . گفتم معطل شدن تو فرودگاه بهتر از نرسیدن به پروازه و چون آخرین روز ویزامون هم بود ریسک نکردیم و ساعت 7:20 صبح رو گرفته بودیم. ساعت 5 با تاکسی به سمت فرودگاه رفتیم و چون کارت پرواز رو هم قبلا پرینت گرفته بودیم ، بعد از تحویل چمدانها به گیت سوار شدن به هواپیما رفتیم.با یک پرواز خوب حدودای ساعت 10 به فرودگاه فیومیچینو رم رسیدیم. تو ترمینال 3 فرودگاه یک بخش نگهداری چمدان مربوط به آلیتالیا بود که می تونستیم چمدانها رو بزاریم و به داخل شهر بریم.تصمیم گرفتیم این کار بکنیم که دخترم گفت من خستم و نریم.از اونجا که تو این 9 روز پا به پای ما راه اومده بود ، ما هم گفتیم باشه و بعد از رفتن به ترمینال 1 پروازهای خروجی تا باز شدن گیت ها تو فرودگاه نشستیم.البته با مرور عکسها و استفاده از اینترنت فوق العاده فرودگاه زمان دیر نگذشت و بعد از تحویل بار و گرفتن کارت پرواز بعد از گذشتن از چند طبقه فری شاپ با ترن های مخصوص فرودگاه به سالن کنترل پاسپورت رفتیم و با پرواز ایرباس 330 هواپیمایی آلیتالیا ساعت 40دقیقه بامداد جمعه 19 آذر ماه به فرودگاه بین المللی امام خمینی تهران رسیدیم.

نتیجه گیری

بررسی هتل ها رو تو بخش نقد و بررسی هتل ها به طور کامل بیان کردم.چند تا نکته رو اضافه می کنم برای دوستانی که شاید قصد سفر داشته باشن و امیدوارم که به دردشان بخوره.برای سفر به اروپا از قبل برنامه ریزی کنید که خیلی موثر هستش.بلیط هواپیما رو هر چه زودتر خرید کنید به نفعتون هست. هرچه به زمان پرواز نزدیکتر بشید قیمتها بالاتر می رود.رزرو هتل ها رو می تونید از طریق سایتهای رزرو تو ایران به صورت قطعی و حتی با هزینه ای کمتر از سایت بوکینگ به وسیله کارتهای شتابی خودمون رزرو کنید. برای خرید بلیط اماکن دیدنی کشورهای مختلف می تونید وارد سایت اونها بشید و بعد دیدن قیمت اونها ، از طریق سایتهای ایرانی نسبت به خرید اونها اقدام کنید.این کار باعث میشه از ایستادن تو صفهای طویل برای خرید راحت بشید و مستقیم بتونید وارد اونجا بشید. از بردن اسکناسهای یورو درشت مثل 200 یا 500 یورویی اجتناب کنید که واقعا به مشکل بر می خورید.حتما نقشه مترو شهر رو یا پرینت بگیرید یا تو گوشیتون داشته باشید.البته اونجا هم به راحتی می تونید تهیه کنید ولی اگر قبلا مسیر ها رو روی آن چک کنید خیلی مفید خواهد بود. در صورت استفاده از تاکسی حتما به علامت تاکسی توجه کنید و از سوار شدن به سایر ماشینها خودداری کنید.تاکسی در رم به رنگ سفید و در پاریس مشکی بود.اگر قصد خرید دارید در ایتالیا قیمتها مناسب تر است. بعضی قیمتها رو تو متن سفر نامه گفتم ولی اینجا هم به صورت کلی براتون می نویسم.

 

نویسنده: مهدی کفیل