سفر به سرزمین سیام - بخش اول پاتایا (قسمت اول)

 

با سلام خدمت مخاطبین وبسایت لست سکند . این اولین سفرنامه ی من هست و امیدوارم بتونم سفرنامه ی خوبی ارائه کنم.

مقدمه سفرنامه

حدود مهر ماه 95 بود که تقویم به دست شدم و مناسبترین تاریخ برای یک سفر خارجی رو در آذر ماه همزمان با چند تعطیلی پیدا کردم با توجه به اینکه همسرم و من هر دو شاغل هستیم سفر رفتن در ایام کاری کمی سخت بود. بعد از مشخص شدن حدود تاریخ سفر نوبت به انتخاب مقصد سفر رسید . با توجه به اینکه سال گذشته تجربه سفر به مالزی رو داشتم و از جنگل های استوایی و آب و هوای اون بسیار لذت برده بودیم باز هم بدنبال رفتن به کشور های جنوب شرق آسیا بودیم. گزینه های احتمالی ما مالدیو و بالی بود که بدلیل قیمت بالا نسبت به بودجه در نظر گرفته شده ما، حذف شد! کشور بعدی سریلانکا بود که ترجیح دادم اگر فرصتی پیش آمد در آینده به آنجا سفر کنم و گزینه آخر با توجه به تورهای گردشگری موجود، تایلند بود.

تایلند با نام رسمی پادشاهی تایلند و نام سابق سیام، کشوری در شبه ‌جزیره هند و چین واقع در جنوب شرقی آسیاست و تنها کشور جنوب شرق آسیاست که هیچگاه تحت استعمار کشورهای اروپایی قرار نگرفته و زبان رسمی کشور، تایلندی و پایتخت و همچنین پرجمعیت ‌ترین شهر آن بانکوک هست که بیست و چهارمین شهر پر جمعیت جهان هست و در حدود ۹۵٪ مردم تایلند، بودایی هستند. مسلمانان با حدود ۴٪ جمعیت، بعد از بوداییان بزرگ‌ترین گروه مذهبی این کشور هستند و واحد پول این کشور بات (Baht) –هست.

حروف الفبای تایلندی شامل 32 حرف صدادار و 44 حرف بی صداست! و همچنین حدود یک دهم از گونه های جانوری جهان در تایلند زندگی میکنند.

آب و هوا تایلند به 3 دسته تقسیم می شود:

از فوریه (دومین ماه سال ۱۳ بهمن تا ۱۱ اسفند) تا می (۱۲ اردیبهشت تا ۱۱خرداد)، میانگین دمای ۳۴ درجه، رطوبت ۷۵ درصد و فصل بارانی و آفتابی در تایلند

از ژوئن (۱۲خرداد تا۱۰تیر) تا اکتبر (۱۰ مهر تا ۱۰ آبان)، میانگین دمای ۲۹ درجه، رطوبت ۸۷ درصد و فصل سرد در تایلند

از نوامبر (۱۱آبان تا ۱۰ آذر) تا فوریه ( ۱۳ بهمن تا ۱۱ اسفند)، میانگین دما تا زیر ۲۰ درجه، کاهش رطوبت و فصل بارانی و آفتابی در تایلند

در نتیجه بهترین فصل سفر به تایلند از نظر کم بودن گرما و باران در تایلند، از نوامبر (۱۱آبان تا ۱۰ آذر) تا فوریه ( ۱۳ بهمن تا ۱۱ اسفند)، هست

تایلند 3 شهر اصلی توریستی داره ، اول بانکوک، بعد پاتایا و پوکت. با توجه به مدت زمانی که برای سفر در نظر گرفته بودیم که حدود 12 شب و 13 روز بود عقل حکم میکرد دو شهر رو به عنوان مقصد سفر انتخاب کنیم . پوکت که با توجه به جزایر بسیار زیبایش به همراه آفتاب طلایی، ماسه های سفید و آب های شیشه ای در دنیا معروفه قطعاً انتخاب اولم بود اما بین پاتایا و بانکوک پس از بررسی مکان های گردشگری در هر دو شهر، من پاتایا رو بدلیل اینکه هم قصد خرید زیادی نداشتم (بانکوک برای خرید بسیار مناسب هست) و هم اینکه بانکوک شهر بسیار شلوغ و پر ترافیکی هست و حتی به این نتیجه رسیدم که اکثر مکان های گردشگری بانکوک رو پاتایا هم داره بعلاوه جاذبه های دیگر که در ادامه بهشون اشاره میکنم.

پاتایا یکی از مشهورترین مناطق تفریحی کشور تایلند و پوکت بزرگترین جزیره‌ی تایلند و بهشت عاشقای ساحل و غواصی هست که عاشق ماسه‌ های سفید و آب ‌های شیشه ‌ای دریای Andaman هستند. پوکت دارای 10 ساحل اصلی به نام های زیر است:

Patong Beach

Karon Beach

Kata Beach

Kata Noi Beach

Naiharn Beach

Kamala Beach

Laem Singh Beach

Surin Beach

Bang Tao Beach

Mai Khao Beach

ساحل پاتونگ که در پانزده کیلومتری غرب شهر پوکت واقع شده، پیشرفته ‌ترین و شلوغ ترین ساحل جزیره هست که من این ساحل رو برای اقامت انتخاب کردم.

نمودار بارش و رطوبت در جزیره پوکت

 

بعد از مشخص شدن مقاصد سفر نوبت خرید تور بود. چون اهل شیراز هستم مسیر های رفت به تایلند برای ما تقریبا فقط هواپیمایی قطر ایرویز هست که معمولا قیمتش بالاست اما پس از جستجو در حوالی تاریخ مورد نظر، یک قیمت مناسب در یک تاریخ خاص رو پیدا کردم که به نظرم قیمتش خوب اومد و حتی اگر یک روز تاریخ پرواز تغییر می کرد تفاوت قیمت محسوس بود . البته من پرواز های مبدا تهران رو هم چک کردم مثل هواپیمایی ماهان ، قطر ، امارات ، اتحاد ، عمان ، تای و ایر آسیا اما باز هم قیمت پرواز با هواپیمای قطر از شیراز در اون تاریخ مناسبتر بود . نکته اینکه چون مدت سفر ما 12 شب و 13 روز میشد و پکیج های آژانسهای هواپیمایی بسته به ایرلاین پروازی تقریبا 6 شب یا 7 شب بودند من مجبور بودم پکیج سفر رو خودم تنظیم کنم و البته از پرواز به صورت چارتر هم نمی تونستم استفاده کنم.. ‏

برخی از آژانسها فقط پکیج پیشنهادی خودشون رو ارائه میدن اما با جستجو و تماس های فراوان یک آژانس از تهران رو انتخاب کردم به نام ای بال . پرواز رفت از شیراز به دوحه و دوحه به بانکوک و پرواز برگشت از پوکت به دوحه و دوحه به شیراز با پرواز Qatar Airways و همچنین یک پرواز داخلی از بانکوک به پوکت با شرکت هواپیمایی Smile Thai انتخاب کردم.

دلیل انتخاب پرواز برگشت من از پوکت به جای بانکوک این بود که نمی خواستم نصف روز رو هم بدلیل پرواز برگشت از پوکت به بانکوک از دست بدم برای همین من پرواز برگشت را از پوکت به دوحه انتخاب کردم.

برای هتل نمی خواستم زیاد هزینه کنم و هتل 3 ستاره رو انتخاب کردم و پس از بررسی در سایت های لست سکند و Tripadvisor هتل های IBIS که در تمام دنیا حتی کشور خودمون هم شعبه داره رو انتخاب کردم اما آژانس مسافرتی اعلام کرد این هتل در پاتایا اتاق خالی نداره! البته فکر کنم کارگزارشون اون هتل رو در پاتایا ساپورت نمی کرد چون در سایت Booking مشکلی برای رزرو اون وجود نداشت! به هر حال تصمیم گرفتم در هر شهر 6 شب اقامت داشته باشیم و پکیج ما شامل 6 شب اول اقامت در پاتایا هتل A One Star و 6 شب دوم را در پوکت هتل IBIS در منطقه Patong انتخاب کردم .

در مورد قیمت هتل های آژانس باید بگم حتی از سایت Booking هم ارزانتر بود!

ترانسفر های ما در تمامی شهر ها به عهده شرکت رویال پرشیا بود که یک گشت شهری نیم روزی رایگان در پوکت هم شامل می شد بهمراه بیمه مسافرتی شرکت بیمه سامان.

مدارک مورد نیاز برای اخذ ویزای تایلند:

یک: شناسنامه ایرانی و کارت ملی، کپی شناسنامه و کارت ملی کافی است.

دو: گذرنامه که باید حداقل شش ماه از اعتبار آن باقی مانده باشد.

سه: دو قطعه عکس رنگی واضح با زمینه روشن و با ابعاد ۴*۶ که کاملاً شبیه به چهره‌ی فعلی متقاضی باشد.

چهار: مشروح گردش حساب بانکی در سه ماه اخیر و مانده حساب.

پرینت حساب بانکی باید روی سربرگ انگلیسی همراه با مهر بانک به سفارت ارائه شود.

پنج: بلیط رفت و برگشت هواپیما به مقصد تایلند.

شش: واچر هتل برای کل مدت اقامت.

نکته: هنگام خرید تور حتما برگ قرارداد رو مطالعه کنین و بعد امضا کنین که بعد مشکلی پیش نیاد.

نوبت برنامه ریزی سفر بود و من تمامی سایت های زیر رو بررسی کردم که نتیجش یه برنامه خوب بود که منجر به یه سفر خاطره انگیز شد.

www.lastsecond.ir

www.tripadvisor.com

www.phuket.com

www.thailand.ir

www.phukettoursdirects.com

www.phuket-holiday-guide.com

تمامی مکانهایی رو که می خواستم بازدید کنم انتخاب کردم و بعد مکان هایی که نزدیک به هم بود رو جدا کردم که در یک روز بازدید کنم و چگونگی رفتن به این مکان ها و مبلغ ورودی ها و تورها رو هم مشخص کردم که با کمترین هزینه انجام بشه.

من 50% مبلغ تور رو پرداخت کردم و پس از دریافت قرارداد و آماده شدن کلیه مدارک 50% دوم رو پرداخت کردم.

دیگه نزدیک سفر بود و موقع گرفتن حواله ارز مسافرتی به مبلغ هر نفر 300 دلار آمریکا . شما از یک هفته قبل از پرواز با در دست داشتن گذرنامه-ویزا-بلیت سفر و کارت ملی و عوارض خروج از کشور که در یکی از شعبه های بانک ملی پرداخت کردین و کپی همه این موارد میتونین حواله ارز خروج از کشور رو در یکی از شعب بانک ها (من بانک ملت گرفتم چون در فرودگاه شیراز فقط بانک ملت شعبه داره) دریافت کنین.

برای خرید مابقی ارز سفر هر روز نرخ دلار رو که چک می کردم نسبت به روز قبل بالاتر میرفت و نهایت با نرخ 3665 تومان خرید کردم که این نرخ پس از سفر به 4200 تومان صعود کرد!

جدول 1 هزینه های قبل از سفر

 

قبل از پرواز با هتل ها از طریق ایمیل در ارتباط بودم و ضمن اخذ Confirm رزرو، درخواست دادم در صورت امکان اتاق مناسبی رو در اختیار ما قرار بدند و همچنین درخواست گل آرایی اتاق رو هم دادم که برای هتل A One Star رایگان اما برای هتل IBIS پوکت 300 بات هزینه داشت

یک اتفاقی هم که این وسط افتاده بود درگذشت پادشاه تایلند بود که برای یک سال عزای عمومی در تایلند اعلام شده بود اما با تحقیقی که کردم تقریباً کشور تایلند بعد از یک ماه که موقع سفر ما بود همه چیز به روال عادی خودش برگشته بود.

در مورد پرواز قطری ابتدا معرفی مختصری می کنم و بعد چند نکته میگم که خالی از لطف نیست.

قطر ایرویز در تاریخ ۲۲ نوامبر ۱۹۹۳ رسماً تأسیس شد و اولین پرواز خود را با یک فروند بوئینگ ۷۶۷، که از کویت ایرویز قرض گرفته بود، انجام داد. دفتر مرکزی این شرکت در شهر دوحه، قطر قرار دارد و فرودگاه بین‌المللی دوحه، قطب این شرکت هواپیمایی به‌شمار می‌آید

در سال ۲۰۱۶ سایت معتبر‌ worldairlineawards که رده‌بندی‌های شرکت‌های هوایی در جهان را انجام می‌دهد، شرکت هوایی قطر را که پیش از این در مقام اول بود با یک پله سقوط به عنوان دومین خط هوایی برتر سال انتخاب کرد.

پس از این توضیحات یک مقایسه کوچک هم با شرکت هواپیمایی ایران ایر در کشور خودمون داشته باشیم. شرکت هواپیمایی ایران ایر در سال 1961 میلادی (1340 شمسی) یعنی 32 سال قبل از شرکت قطر ایرویز تاسیس شده و ایران ایر در سال ۱۳۵۴ با خرید بوئینگ‌های ۷۴۷ اس پی، این هواپیماهای دوربرد رو در مسیر تهران-نیویورک به کار گرفت و به این ترتیب طولانی‌ترین خط هوایی بدون توقف جهان رو راه‌اندازی کرد. در سال‌های پایانی دهه هفتاد، هواپیمایی ملی ایران به عنوان رو به رشدترین شرکت هواپیمایی جهان شناخته می‌شد و در عین حال یکی از ایمن‌ترین، مدرن‌ترین، و پردرآمدترین شرکت‌های هواپیمایی دنیا نیز به شمار می‌رفت. در سال ۱۳۵۵ هما پس از شرکت استرالیایی کوانتاس ایمن‌ترین شرکت هوایی جهان لقب گرفت.

اکنون که در حال آماده کردن این سفرنامه هستم قرارداد ایران ایر با شرکت بوئینگ برای خرید 80 هواپیما بسته شد و امیدواریم به جایگاه گذشته برگردیم و جایگاه اصلیمون رو در این صنعت پردرآمد بدست بیاریم.

چند نکته: اگر با قطر ایرویز پرواز میکنین حتماً عضو باشگاه مشتریان قطر ایرویز یا Privilege Club بشید که چنتا مزیت داره.

با جمع کردن امتیاز به ازای هر سفر می تونید در آینده از مزایای تخفیف و تغییر کلاس پروازی بهره ببرید (ابتدا باید عضو Privilege Club بشید)

برای سفر حتماً صندلی پروازتون رو انتخاب کنین که اینکار ممکن هست چند دلیل داشته باشه: شاید علاقه داشته باشید صندلیتون به هر دلیلی کنار پنجره باشه مثل من که عکاسی رو دوست دارم یا شاید علاقه داشته باشین صندلی رو انتخاب کنید که فضای پای بیشتری داشته باشه و ...

برای توضیحات بیشتر به سایت زیر حتماً سر بزنین:

www.sahelabi.com/ChooseSeat

و حتی اگر رژیم غذایی خاصی دارین غذاتون رو انتخاب کنین و مهمتر از همه Check In یا پذیرش اینترنتی رو بصورت آنلاین یا از طریق نرم افزار موبایل قطر ایرویز انجام بدین که اینجوری هم میتونین زمان دیرتری در فرودگاه حاضر بشین هم برای تحویل بار قبل از سوار شدن به هواپیما بخش جداگانه ای برای شما قرارداره که نیازی به ایستادن در صف های شلوغ نیست حتی هنگام سوار شدن به هواپیما اولویت رو به شما میدند!

همچنین در صورت Check In به صورت آنلاین امکان خرید با 10% تخفیف از برخی فروشگاه های QDF (Qatar Duty Free) وجود داره.

زمان Check In معمولا از 48 ساعت تا 90 دقیقه قبل از پرواز قابل دسترس هست که اگر شماره تماستون رو داده باشین بصورت پیامک به شما اطلاع داده میشه

اما امکان Check In آنلاین برای برخی فرودگاه ها از مبدا مثل فرودگاه بغداد، بصره، سلاله یا شیراز بدلیل نبود برخی زیرساخت ها وجود نداره و من برای پرواز برگشت که از پوکت بود به راحتی این کارو کردم.

برای اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه کنین :

www.qatarairways.com/ir/fa

شرح سفر

روز اول

موعد سفر رسید! پرواز ما 28 آبان ماه ساعت 5 صبح بود. حدود 2 ساعت و نیم قبل از پرواز یعنی ساعت 2:30 دقیقه بامداد فرودگاه بودیم و هوا بسیار سرد و فرودگاه بسیار خلوت بود.

به سمت گیت قطرایرویز رفتیم و با نشان دادن بلیت ، پاسپورت و ویزای تایلند که در پاسپورت برچسب خورده بود، کارت پرواز برای هر دو مقصد یعنی دوحه و بانکوک رو دریافت کردیم و کیف هارو هم تحویل دادیم که در فرودگاه بانکوک باید اون هارو تحویل میگرفتیم.

بدون مشکل همه مراحل انجام شد و ارز مسافرتیمون رو هم گرفتیم و منتظر باز شدن کنترل پاسپورت بودیم که یک خانم توریست از یکی از فروشگاه های فرودگاه یک آب پرتغال طبیعی رو به قیمت 30 هزار تومان خرید و من افسوس خوردم که ایشون الان برمیگرده کشورش و کشور مارو چگونه برای دوستانش تعریف می کنه !! البته در حال حاضر که دارم سفرنامم رو مینویسم تو اخبار خوندم که فروشگاه های متخلف فرودگاه شیراز در بخش پرواز های خارجی همگی جمعاً به مبلغ حدود 70 میلیون تومان توسط سازمان تعزیرات حکومتی جریمه شدند !!!

پرواز ساعت 5 صبح 28 آبان ماه از فرودگاه شیراز به مقصد فرودگاه حمد در شهر دوحه با هواپیمایی ایرباس 320 قطرایرویز با 10 دقیقه تعجیل انجام شد! اتفاقی که شاید هیچ وقت برای من تکرار نشه!! مدت زمان پرواز برای این سفر حدود 1 ساعت بود .

تصویر پرواز بر فراز شهر دوحه

 

تصویر فرودگاه شهر دوحه

 

در حین پرواز با یک اسنک به همراه نوشیدنی از ما پذیرایی شد.

تصویر پذیرایی در پرواز شیراز به دوحه

 

از پرواز های ایران به سمت قطر انتظار زیادی نمیشد داشت، چون مدت پرواز کم و پذیرایی به صورت میان وعده هست و البته هواپیما بدلیل تعداد کم مسافر زیاد بزرگ نیست و فاقد امکانات سرگرمی هست.

در خصوص پرواز های ایران و برخی از کشورها به مقصد دوحه باید خدمتتون عرض کنم هواپیماهای کوچک پس از نشستن در فرودگاه دوحه، حمل مسافر با اتوبوس انجام میشه و Jet Way وجود نداره چون قبلاً یکی از دوستان تو سفرنامشون نوشته بودند که فقط پرواز های ایران به این شکل هست اما برای برخی پروازهای کشورهای دیگه هم جا به جایی مسافر در فرودگاه شهر دوحه به همین شکل انجام میشه.

حدود ساعت 6 صبح به وقت دوحه بعد از نشستن هواپیما اتوبوس از قبل منتظر اومدن ما بود. از هواپیما که بیرون اومدیم دیگه از هوای سرد شیراز خبری نبود و هوا بسیار عالی بود اما همینکه وارد اتوبوس شدیم از شدت سرما بدن ما و بیشتر مسافر ها به لرزه افتاد!

بلافاصله به سمت سالن بزرگ فرودگاه حمد حرکت کردیم و بعد از رسیدن چون قبلاً سابقه گم شدن در فرودگاه بزرگ دبی رو داشتم اینبار با احتیاط به مسیری میرفتیم که تابلو Transit نشان میداد.

بعد از رسیدن به قسمت چک کردن وسایل و بازرسی دیدیم جمعیت زیادی بدلیل نبود کافی پرسنل در صف ها منتظر بودند و بعد از 15 دقیقه بالاخره بازرسی ما انجام شد و روی مانیتور های بزرگ فرودگاه بدنبال گیت پرواز بانکوک گشتیم که حدود 3 ساعت بعد انجام میشد.

در تمام نقاط فرودگاه پرسنل خوش برخورد هواپیمایی قطرایرویز آماده بودند که به مسافرها در صورت نیاز کمک و راهنمایی کنند.گیت پرواز رو به راحتی پیدا کردیم و کمی در فرودگاه بزرگ حمد که مملو از فروشگاه بود پرسه زدیم.

این فرودگاه جدید و مدرن از تاریخ ۲۷ می ۲۰۱۴ مرکز اصلی پروازهای قطر ایرویز شد و از این تاریخ به بعد این شرکت از فرودگاه قبلی دوحه یعنی فرودگاه بین‌المللی دوحه دیگه هیچ پروازی نداره و همه ی پروازهای قطر ایرویز از فرودگاه حمد انجام میشه.

تصویر فرودگاه مدرن قطر

 

تصویر نماد فرودگاه قطر!

 

تصویر فرودگاه قطر

 

حدود 1 ساعت قبل از پرواز به سمت گیت پرواز بانکوک رفتیم و بعد از نشون دادن کارت پرواز و پاسپورت وارد سالن پرواز شدیم و روی صندلی نشستیم و شاهد همسفر هامون از کشورهای مختلف بودیم . گرسنمون شده بود چون واقعاً اون اسنکی که در پرواز شیراز به دوحه به ما داده بودند به عنوان صبحانه کافی نبود و کمی از بیسکوئیتهایی که در کوله پشتیمون داشتیم خوردیم و از اینترنت رایگان فرودگاه استفاده کردیم.

بعد از چند دقیقه مسئول پرواز در بلندگو ابتدا مسافر هایی که بلیت Businus Class داشتند رو صدا زد و بعد چون هواپیما بزرگ بود صندلی های هواپیمارو به دو قسمت تقسیم کرده بودند، Zone 1 و Zone 2 که در کارت پرواز مشخص شده بود.

وارد هواپیما که شدیم تفاوت این هواپیما با هواپیمای پرواز قبل کاملاً احساس می شد. هواپیمای بوئینگ 777 با چینش صندلی ها بصورت 3-4-3 و مانیتور های بزرگ پشت هر صندلی که ندای یک پرواز خوب رو میداد. پرواز ما از مبدا فرودگاه حمد در دوحه به فرودگاه Suvarnabhumi در بانکوک با هواپیمای بوئینگ 777 به مدت پرواز حدود 6 ساعت بدون تاخیر انجام شد.

‏

تصویر مسیر پرواز دوحه به بانکوک

 

تصویر نمایی از داخل پرواز بوئینگ 777 دوحه-بانکوک

 

تصویر صبحانه در پرواز بوئینگ 777 دوحه-بانکوک

 

در پرواز همه نوع سرگرمی از جمله فیلم های روز دنیا، بازی ، موسیقی و نمایش اطلاعات کل پرواز از جمله سرعت لحظه ای پرواز، مسافت طی شده و باقی مانده و زمان تقریبی رسیدن به مقصد و اطلاعات مختصری از شهر هایی که از کنار آن ها عبور می کردیم رو در مانیتور نمایش می داد.

تصویر نمای زیبای شهر دبی از پنجره هواپیما

 

در حین پرواز فرمی به هر شخص داده میشه که برای ورود به کشور تایلند علاوه بر داشتن ویزا این فرم رو هم که اطلاعات شخصی شما از جمله محل اقامت در تایلند و شغل و میانگین درآمدیتون و ... رو می خواد باید تکمیل کنین .یک فرم برای ورود و یک فرم برای خروج هست که باید فرم خروج رو هنگام خروج از کشور تایلند تحویل بدین.

تصویر فرم ورود Arrival Card

 

تصویر فرم خروج Departure Card

 

شهر بانکوک دارای دو فرودگاه می باشد که بزرگترین اون که مختص به پروازهای خارجی و خارج از شهر قرار داره Suvarnabhumi هست و دیگری که برای پروازهای داخلی بیشتر استفاده میشه درون شهر قرار داره و اسمش Don Mueang هست.

حدود ساعت 6:30 عصر به وقت محلی به بانکوک رسیدیم که اختلاف ساعت تایلند با ایران در اون موقع از سال 3:30+ بود. بعد از رسیدن به فرودگاهSuvarnabhumi به سمت محل چک کردن گذرنامه رفتیم و با دادن گذرنامه که ویزا در درون آن برچسب خورده و فرمی که در حین پرواز تکمیل کرده بودیم، مهر ورود به تایلند در پاسپورتمون خورد و وارد تایلند شدیم.

یه نکته خدمتتون عرض کنم در اکثر فرودگاه های خارجی بررسی نمی کنند که شما کیف و چمدان خودتون رو برداشتین یا مال دیگری رو (چون اعتماد دارند به مسافرها) و با توجه به اینکه یکبار این بلا سرم اومد و کیفم رو به اشتباه یکی دیگه برده بود ترجیح دادم یه نشونی به کیفم ببندم هم اینکه در ابتدای محل نقاله متحرک قرارگرفتم که هروقت کیفم اومد قبل از اینکه یکی دیگه برداره خودم بردارم!

بعد از برداشتن کیف ها به همراه همسرم به سمت درب خروج رفتیم و پس از 10 دقیقه گشتن به دنبال تابلو شرکت رویال پرشیا، اون رو پیدا کردیم و دیدیم یک خانم تایلندی به اسقبال ما اومده بود که همونجا دو عدد سیم کارت به ما داد و بلافاصله و بدون معطلی با یه خودرو که تنها مسافراش ما بودیم به سمت هتل محل اقامتمون در پاتایا یعنی A One Star راهی شدیم.

تصویر مسیر رفتن از فرودگاه Suvarnabhumi به سمت هتل A One Star در پاتایا

 

هوای تایلند اولین بار که بصورتم خورد یک هوای مرطوب و شرجی بود اما چون شب بود اصلاً گرم نبود و دل چسب بود.

ساعت به وقت محلی حدود 8 شب بود که راه افتادیم. مسیر بانکوک به پاتایا حدود 1 ساعت و 30 دقیقه هست. شنیده بودم تایلند کشوری با خیابان های آلوده هست اما واقعاً اینطور نبود و فقط بافت بعضی از قسمت های شهر قدیمی بود و از مدرنیته خبری نبود. زمانی که به هتل رسیدیم لیدرمون در لابی منتظر ما بود و قبل از تحویل اتاق ها در مورد تورهای گردشی با علاقه ی خاصی صحبت میکرد اما من که اطلاعات خیلی کاملی قبل از سفر بدست آورده بودم صحبت هاش اصلاً برام جذابیتی نداشت و من هم گفتم اگر توری انتخاب کردم بهش اطلاع میدم و رفت! امان از قیمت تورهای لیدرهای ایرانی! هتل یه لابی کوچیک و جمع جور داشت که مجهز به تهویه هوا بود. بعد از گذاشتن 100 دلار برای 6 شب به عنوان Deposit یا همان ودیعه که دلیلش هم این هست که به اتاق و وسایل اون خسارتی وارد نشه، اتاق هارو تحویل گرفتیم. همسرم با دیدن گل آرایی اتاق سورپرایز شد و در مورد اتاق باید بگم خیلی کوچیک بود اما تمیز بود واقعاً. دو جفت دمپایی بهمراه وسایل بهداشتی هم بود و دو بطری آب که بعداً فهمیدیم اینها آب تسویه شده هست نه آب معدنی ! اما خبری از کتری برقی و .. نبود! و یک Safebox که سریع مدارک رو درونش قراردادیم و برای یک شام کوچک و دیدن شهر وارد خیابان پاتایا شدیم.

تصویر راهروی هتل A One Star

 

تصویر اتاق ما در هتل A One Star

 

اینترنت در لابی هتل رایگان و در اتاق فقط برای یک روز رایگان بود.

در مورد پاتایا باید بهتون بگم که دو خیابان اصلی داره که اولی همون خیابان ساحلی یا Beach Road هست که از شمال به جنوب یک طرفه هست و در انتهای آن همان Walking Street معروف قرار داره و خیابان موازی آن یعنی Pattayasaisong Road یا همان Second Road که از جنوب به شمال یک طرفه هست. به خیابان هایی که این دو خیابان اصلی رو بهم وصل میکنند Soi گفته میشه که از 1 شماره گذاری میشه و هتل ما در Soi 3 قرارداشت. از هتل ما تا ساحل یا ابتدای خیابان Soi 3 حدود 1 دقیقه راه بود. نکته ای که در مورد پاتایا و پوکت باید بگم اینکه 80% مغازه هارو صرافی، فروش تورهای گردشی، فروشگاه مواد غذایی 7-Eleven و Family Mart و رستوران ها تشکیل دادند.

برای تبدیل پول تا دلتون بخواد صرافی با رنگهای مختلف هست که با قیمت های مختلف پول شما رو تبدیل میکنند اما عموماً صرافی های زرد رنگ که البته همان صرافی های زرد رنگ هم شرکت های مختلفی هستند بهترین نرخ هارو دارن که صبح ها از حدود ساعت 10 تا شب حدود ساعت 10 باز هستند (البته صرافی هایی با نرخ نچندان مناسب 24 ساعته و هر روز هفته فعالیت دارند) اما حتماً کپی پاسپورت همراهتون باشه چون برخی از صرافی ها که نرخشون هم مناسب هست ازتون کپی پاسپورت می خوان. چون ساعت حدود 11 شب بود مقداری دلار در یکی از صرافی ها تبدیل کردیم و بات گرفتیم و به سمت Soi 6 رفتیم که کمی شباهت به خیابان Walking Street داشت و از دکه ی فروش کباب ترکی یا همون شاورما دو عدد شاورما به قیمت هرکدام 60 بات و یک نوشابه هم از فروشگاه 7-Eleven خریدیم و به سمت ساحل پاتایا رفتیم و اولین شاممون رو با صدای زیبای امواج دریا میل کردیم.

تصویر دکه فروش کباب ترکی

 

کباب ترکی خوشمزه بود و چند سس مختلف بود که با انتخاب خودتون بهتون تحویل میداد

به هتل برگشتیم ساعت حدود 1 شب بود و خوابیدیم چون که روز دوم سفر برنامه گردشی زیادی داشتیم.

تصویر هزینه های روز اول سفر

 

روز دوم

صبح حدود ساعت 7:30 بود که با صدای ساعت موبایلم بیدار شدیم، آسمون کمی ابری بود و هوا خوب . برای خوردن صبحانه که ساعت 6 تا 10 صبح سرو میشد آماده شدیم. رستوران هتل خوب و به عنوان یک هتل 3 ستاره تقریباً راضی کننده بود

تصویر رستوران هتل

 

تصویر صبحانه هتل

 

سیم کارتی که به ما داده بودند 20 بات فقط شارژ داشت و از شرکت مخابراتی Truemove بود و با توجه به بسته های اینترنتی که کدش روی جعبه ی سیم کارت خورده بود من بسته ی اینترنت نامحدود برای 15 روز رو به قیمت 350 بات بود انتخاب کردم البته بعد از مصرف 2.5 گیگابایت سرعت شمارو کم می کرد. برای شارژ کردن سیم کارت به فروشگاه Family Mart نزدیک هتل رفتیم و با دادن شماره، خط من رو شارژ کرد و با زدن کد مربوطه که روی بسته سیم کارت خورده بود بسته مورد نظرم رو خریدم و حالا اینترنت هم داشتیم و دستیار من در سفر یعنی گوگل مپ آماده به خدمت بود!

قصد خرید چند تور گردشی داشتیم که چون اون صرافی که قیمتش نسبت به بقیه مناسبتر بود دیر باز میکرد تصمیم گرفتیم به اندازه برنامه روز اول از یک صرافی پول تبدیل کنیم تا عصر که برگشتیم اول پول هامون رو تبدیل کنیم و بعد بریم تورهامون رو بگیریم.

تصویر برنامه تفریحی روز دوم

 

روش های حمل و نقل عمومی در پاتایا

1) Grab Taxi

Grab Taxi در واقع یک نرم افزار موبایل هست که شما از طریق موبایل ابتدا با وارد کردن شمارتون ثبت نام میکنین. بعد از ثبت نام مبدا و مقصد رو انتخاب و نوع وسیله نقلیه به همراه تاریخ و ساعت مورد نظر رو مشخص می کنین بعد قیمت رو نمایش میده و میتونین رزرو کنین که بیان دنبالتون.

من قیمت تمامی جاهایی که می خواستم برم رو با Grab مشخص کرده بودم و تصمیم داشتم اگر در سطح شهر قیمت کمتری تاکسی پیدا کردم از اونها و اگر نبود از Grab استفاده کنم.

تصویر لوگوی Grab Taxi

 

2) توک توک

توک توک در واقع وانت های سرمه ای رنگی هستند که در قسمت بار مسقف شدند و هرکدام شماره شناسایی 3 رقمی دارند که به رنگ سفید روشون چاپ شده که به دو حالت کار میکنند، یا به صورت خطی یعنی مبدا و مقصد مشخص دارند یا به صورت دربستی. اگه بصورت خطی باشند هر جای مسیر کنار خیابون شمارو سوار میکنند و هنگام پیاده شدن از طریق زنگ هایی که در قسمت عقب قرارداده شده می تونین اعلام کنین که قصد پیاده شدن دارید و هزینه اون 10 بات برای هر نفر هست. ‏

اما بصورت دربستی می تونین با قیمتی که توافق میکنین به مقصد مورد نظر برید. نکته اینکه در تایلند برای هرچیزی مثل کرایه و خرید چونه بزنین بجز جاهایی که قیمت مشخص دارند و غیر قابل تغییر هستند مثل فروشگاه های برند.

تصویر توک توک در پاتایا

 

3) تاکسی های زرد رنگ

این تاکسی ها که بصورت سدان و مینی ون هستند، تاکسی متر دارن اما بهتر هست قبل از حرکت قیمت رو مشخص کنین ضمن اینکه اگر راننده پیشنهاد بردن شمارو به جواهر فروشی و ... داد قبول نکنین و بگین عجله داریم که به مقصد برسیم چون اونا در ازای بردن توریست به یک سری فروشگاه ها از صاحب فروشگاه مزایای خاصی دریافت می کنند.

تصویر تاکسی های زرد رنگ در پاتایا

 

ما برای رفتن به مکان های شماره 1 تا 3 در نهایت یه توک توک دربست کردیم و برای رفتن به The Sanctuary of Truth و بعد از اون رفتن به Mini Siam و بعد به Million Years Stone Park & Crocodile Farm و برگشت به هتل برای دو نفر مبلغ 700 بات پرداخت کردیم.

حدود ساعت 9:30 صبح بود که به سمت The Sanctuary of Truth یا خانه مقدس حقیقت رفتیم البته ما جلو کنار راننده نشستیم نه قسمتی که مسافرهای توک توک می نشینند و به نظرم جلو فضا برای نشستن دو نفر مسافر کافی هست.

تصویر مسیر رفتن به The Sanctuary of Truth

 

خانه مقدس حقیقت The Sanctuary of Truth یک ساختمان چوبی شگفت ‌انگیز هست که درست در کنار ساحل در شمالی‌ترین نقطه پاتایا قرار گرفته که ساخت این بنا توسط فردی بنام Lek Viriyaphant و در سال 1981 آغاز شده و پیش‌بینی می‌شه تکمیل شدنش تا سال 2050 هم ادامه پیدا کنه. خانه مقدس حقیقت The Sanctuary of Truth به صورت کامل از چوب ساخته شده و تمام کنده‌کاری‌های ظریف آن با دست انجام گرفته و ارتفاع این ساختمان بزرگ بیش از 100 متر هست. این هنرنمایی با چوب برای نشان دادن فلسفه شرقی و همچنین باورهای بودایی و هندو شکل گرفته. تعدادی از کنده‌کاری ‌ها صحنه‌ هایی از حماسه های باستانی هند مهابهاراتا Mahabharata و رامایانا Ramayana را نشان می‌دهند؛ این داستان ‌ها نشان از جنگ میان خیر و شر و عقل دربرابر نادانی دارند. حکمت شرق باستان به ما می‌گوید که همه چیزهای مادی موقتی هستند درحالیکه حقیقت، نیکی و شادی، ابدی و ماندگارند.

پس از ورود بلیت برای هر نفر به قیمت 500 بات تهیه کردیم و چون بخشی از بنا در حال احداث بود یک کلاه ایمنی هم به ما داده شد. بنای بسیار زیبایی بود و برای همین هم جزو پربازدیدترین مکان های گردشگری شهر پاتایا در وبسایت Tripadvisor قرارداره.

در ادامه عکسهایی که من از اینجا گرفتم رو میبینین:

تصاویر The Sanctuary of Truth

 

تصویر تخصیص بخشی به مناسبت درگذشت پادشاه تایلند

 

اینجا همه چیز از چوب بود و اثری از آهن نمیدیدیم و بسیار زیبا طراحی شده بود. بعد از اتمام بازدید حدود ساعت 11:30 با همون راننده توک توکمون تماس گرفتم و بعد از 10 دقیقه مجدد دنبالمون اومد تا مارو به Mini Siam ببره.

تصویر مسیر رفتن به Mini Siam

 

مینی سیام جایی در مرکز شهر پاتایا هست که ماکت هایی از آثار باستانی کشورهای مختلف جهان در آنجا در سایز کوچک وجود داره.

سیام نام قدیم کشور هزار معبد یعنی تایلند هست و کلمه مینی سیام به معنای تایلند کوچک هست. این آثار که به دست هنرمندان تایلندی ساخته شده ، شامل بناهایی چون برج ایفل، کاخ کرملین، کاخ الیزه، برج پیزا، طاق نصرت، کاخ پادشاهی تایلند و هم چنین تخت جمشید (پارسه) و صدها معماری زیبای دیگر از سرتاسر جهان می شه. مینی سیام اولین مجموعه مینیاتوری کشور تایلند و سومین مجموعه مینیاتوری بعد از نمونه های مشابه آن در هلند و تایوان هست که بیش از ۱۰۰ مدل مینیاتوری از آثار تاریخی و باستانی جهان را در مقیاس ۱:۲۵ در خودش جای داده.

مسیر این ماکت ها طوری طراحی شده که شما در یک جاده حرکت می کنید و تمام ماکت ها رو می بینید و اگر می خواهید دوباره برگردید باید کل مسیر را طی کنید یعنی در حقیقت یک مسیر فقط برای تماشای ماکت ها وجود دارد.

در بدو ورود راننده توک توکمون برامون بلیت رو به قیمت نفری 300 بات خرید من چک کرده بودم قیمتش هم همین بود اما گفتم شاید این وسط چیزی گیرش بیاد بزاریم از طریق اون بلیت تهیه بشه. وارد که شدیم تقریبا هیچکس نبود و خودمون بودیم! یکم گرسنمون شده بود که از میوه ها و خشکباری که از ایران با خودمون آورده بوریم خوردیم و بازدیدمون رو شروع کردیم.

خیلی ماکت هارو ظریف و دقیق ساخته بودن و واقعا زیبا بودن. برای ما که فرصت رفتن به این کشورهارو نداریم حداقل دیدن نماد کوچک شده ی اونها هم از نزدیک غنیمت بود

با دیدن ماکت تخت جمشید احساس غرور کردیم و پس از 1 ساعت بازدید سریع برگشتیم که به Million Years Stone Park & Crocodile Farm بریم.

در ادامه عکسهایی که من از اینجا گرفتم رو میبینین:

تصاویر Mini Siam

 

تصویر ماکت تخت جمشید در Mini Siam

 

پس از اتمام بازدید و برگشت به ورودی مجموعه دیدیم راننده باوفامون دوباره رفته و کمی ترسیدیم که نکنه با کیفمون که تو ماشین بوده فرار کرده! البته من شماره شناساییش رو برداشته بودم.

مجدد به راننده توک توک زنگ زدیم که بیاد دنبالمون جالبه هر دفعه می گفت منتطرتون میمونم اما میرفت و مجبور میشدیم تماس بگیریم تا برگرده .

رانندمون مقصد بعدیمون رو زیاد متوجه نشد حتی از گوگل مپ! و من مجبور شدم شماره تماس مقصدمون رو از سایتش پیدا کنم و بعد از تماسی که گرفت با اونجا و دریافت آدرس حرکت کردیم و حدود ساعت 13:15 بود که به Million Years Stone Park رسیدیم . قیمت بلیت ورودیش برای هر نفر 400 بات بود که راننده ما هم بصورت رایگان وارد شد تا بازدیدی داشته باشه (هوای همشهریاشون رو داشتن!) .

تصویر مسیر رفتن به Million Years Stone Park

 

مساحت این پارک به اندازه 28 هکتار هست. تو این مزرعه 1000 نوع از تمساح ها در آب شور، آب شیرین و خشکی زندگی می‌کنند. جانوران دیگه ای مثل زرافه، ببر، آهو، فیل و ... هم زندگی می‌کنند. از همه این موارد که بگذریم، به یک پارک سنگی می‌رسیم که در اون انواع گل و گیاه، درختانی با عمر بیش از 200 سال و مجسمه های سنگی عجیب و غریب وجود داره که زیبایی پارک سنگی چند میلیون ساله را دو چندان کرده‌. نمایش تمساح‌ ها یک قسمت مهیج دیگه برای بازدید کننده ها هست که ساعت نمایش 9-10-11-13-14-15-16-17 هست.

در ضمن شما میتونین با خرید موز به صورت سبدی به قیمت 50 بات به فیل ها و زرافه ها غذا بدین و عکس بگیرین باهاشون.

در ادامه عکسهایی که من از اینجا گرفتم رو میبینین:

تصاویر Million Years Stone Park‏‏

 

پس از پایان شو به سمت درب های خروج رفتیم و سوار توک توکمون شدیم که اینبار نرفته بود و منتظر ما مونده بود . در برگشت بارون شدیدی گرفت و در عرض 30 دقیقه به اندازه 1 سال بارش در کشورمون بارون اومد!!!

تصویر مسیر برگشت به هتل

 

تصویر بارش شدید بارون

 

در مسیر برگشت همون طور که در تصویر بالا میبینید بارون خیلی شدیدی اومد و البته خیلی سریع هم قطع شد و ماندگار نبود.

ساعت نزدیک 3 بود که به هتل رسیدیم و استراحت کوتاهی کردیم و چون گرسنه بودیم برای یافتن یک غذا خوری راهی شدیم و در خیابان Second Road بود که یک غذاخوری به ظاهر خوب رو پیدا کردیم و من مرغ باربیکیو با برنج سفارش دادم اما همسرم به سالاد و یک آب میوه بسنده کرد. غذا لذیذ بود و قیمتش هم کلاً 170 بات شد که به نظرم مناسب بود.

تصویر ناهار

 

در برگشت از داروخونه یه پماد برای جای نیش حشرات به قیمت 80 بات خریدیم و پیشنهاد می کنم شما هم اگر رفتین بخرین چون حتماً مورد گزش حشره های استوایی قرار میگیرین!

به هتل برگشتیم تا استراحت کنیم. بعد از کمی استراحت من برای تبدیل پول و خرید تور های گردشی بیرون رفتم و پس از قیمت گرفتن از چند مغازه فروش تور تونستم از یک مغازه که فروشندش یک خانم تایلندی بود با قیمت مناسب تور های مورد نظرم رو تهیه کنم.

نکته اینکه در خرید تور از مغازه های بیرون خوب چونه بزنین و حتماً رسید مهر شده ی خرید تور مورد نظرتون به همراه شماره تماس اونجارو بگیرین.

من بلیت ورودی Alcazar Show جایگاه VIP رو برای هر نفر 450 بات (بدون ترانسفر) و بلیت پارک آبی Ramayana که بهترین پارک آبی پاتایا هست رو به همراه بوفه ناهار و ترانسفر به قیمت هر نفر 1500 بات و بلیت ورودی Art in Paradise (بدون ترانسفر) رو به قیمت هر نفر 300 بات خریدم. چون هتل نزدیک آلکازار و Art in Paradise بود نیازی به ترانسفر نبود و پیاده 15 دقیقه راه بود ضمن اینکه Tiffany Show هم شنیده بودم از آلکازار بهتر هست و البته گرونتر که من همین آلکازار رو انتخاب کردم.

بنر جایی که من تورهامو خریدم

 

برای عصر نمایش آلکازار رو تو برنامه گذاشتم .

از هتل ما تا محل نمایش همونطور که در تصویر زیر میبینید حدود 7 دقیقه پیاده روی بود.

از هتل که بیرون اومدیم دیدیم کل خیابان ساحلی رو مسدود کردند و اجازه ی ورود خودرو رو نمیدادند. وارد خیابان شدیم و پرس و جو کردیم و متوجه شدیم که یک مراسم برای پادشاه تایلند گرفتند و همه جمع شده بودن و شمع بدست داشتند و همه جای خیابان غذا و نوشیدنی تایلندی به صورت رایگان توزیع میشد که من هم Pad Thai معروفترین غذای تایلندی رو یکم امتحان کردم که زیاد دوست نداشتم. بعد به سمت محل نمایش آلکازار رفتیم. پس از رسیدن به محل نمایش باید رسید خریدتون رو به قسمت بلیت فروشی برده و بلیت اصلی که شماره صندلی داره رو تحویل بگیرید. درب های سالن نمایش حدود 15 دقیقه قبل از شروع نمایش باز میشن و قبل از شروع نمایش با یک لیوان کوچک نوشابه ازتون پذیرایی میشه!!

مسیر رفتن به نمایشAlcazar

 

وارد سالن شدیم و به سمت جایگاه VIP و صندلیمون رفتیم که واقعاً موقعیت صندلی نسبت به صحنه مناسب بود. نمایش سر ساعت 20:00 شروع شد ، بهمون گفته بودن عکس برداری و فیلم برداری ممنوع هست اما اینجوری نبود و همه عکس و فیلم میگیرفتن (البته بدون فلش) نمایش بسیار زیبایی بود و پیشنهاد می کنم حتما ببینین. نکته ی جالب انتخاب آهنگ و رقصی از کشورمون بود که نه آهنگش سنتی کشورمون بود نه لباس هایی که انتخاب کرده بودن. نمایش همراه با رقص و آهنگ از کشور های تایلند ، چین ، هند ، عربی و ایران بود. در انتها هم میتوستین با دادن 100 بات با بازیگران و رقصنده های این نمایش عکس یادگاری با موبایل خودتون بگیرین.

نکته دیگه ای که به ذهنم میاد اینکه حتماً بلیت VIP بگیرین و اون هم مثل ما ردیف اول و وسط ردیف!

تصویر بلیت نمایش Alcazar

 

تصویر نمایش Alcazar

 

‏بعد از تموم شدن نمایش به مرکز خرید Central Festival رفتیم. معروفترین مرکز خرید پاتایا و کمی هم خرید کردیم و برای شام به غرفه KFC اونجا رفتیم و بعد از خوردن شام که ساعت 11 شب بود مرکز خرید تعطیل شد. ‏

‏

موقعیت مرکز خرید Central Festival

 

شام در رستوران KFC

 

یه نکته در مورد ساعت کاری اکثر فروشگاه ها تو پاتایا و پوکت اینکه مراکز خرید معمولاً تا 10 یا 11 شب فعالیت می کنن و بعد از اون دنیای شبانه شهر هست که شروع میشه!

بعد از خرید به هتل برگشتیم و وسایلامون رو گذاشتیم و برای رفتن به خیابان Walking Street معروف آماده شدیم.

با توک توک با هزینه هر نفر 10 بات به ابتدای خیابون Walking Street رسیدیم.

تردد خودروها و موتورسیکلت‌ها در واکینگ استریت از ساعت ۶ عصر ممنوع هست واین خیابان توسط «پلیس توریست» محافظت می‌شه.

موقعیت خیابان Walking Street

 

تصاویر خیابان Walking Street

 

دیدن این خیابون رو بهتون توصیه میکنم. دیدنش تجربه ی جالبی هست و حدود 30 دقیقه هم زمان میبره که یک مسیر بروید و برگردید این خیابون رو.

ماهم بعد از برگشت مجدداً سوار توک توک شدیم و در انتهای خیابان Soi 3 در واقع از سمت Second Road پیاده شدیم و به هتل رفتیم و تقریباً بیهوش شدیم!

هزینه های روز دوم

 

روز سوم

قبل از اینکه موبایلم زنگ بخوره شاید از شادی رفتن به جزیره بیدار شدم. دیشب سر و صدای راهرو هتل زیاد بود و باعث شد خوب نخوابیم. به هر حال آماده شدیم رفتیم برای صبحانه و بعد از اون رفتن به جزیره.

برنامه تفریحی روز سوم

 

برای رفتن به جزیره Koh Larn یا همان جزیره مرجانی میتونین از تور ایرانی استفاده کنین که قیمتش شاید 3 برابر سفر شخصی در بیاد

برای اینکه خودتون به جزیره برین ابتدا با توک توک یا هر وسیله دیگه ای خودتون رو به Pattaya Pier یا اسکله پاتایا برسونین

موقعیت اسکله پاتایا در نقشه

 

بعد به دو روش میتونین به جزیره برین:

روش اول: استفاده از قایق های موتوری که سریع هستند اما ضربه شدیدی دارند به قیمت هر مسیر 200 بات و برای برگشت هم هماهنگ می کنند که به طور مثال عصر ساعت 4 جمع شوید که برگردیم. ظرفیت حدود 8 نفر

روش دوم: من خودم این روش رو انتخاب کردم بوسیله کشتی هایی دو طبقه ای که شبیه لنج هستند به مدت سفر 30 الی 45 دقیقه و با هزینه هر مسیر 30 بات برای هر نفر شما را می رسانند که برنامه زمانبندی حرکت رو در زیر براتون آوردم:

برنامه زمانبندی حرکت کشتی ها به جزیره

 

جزیره دارای چند ساحل هست که برترین ساحل از دید سایت Tripadvisor که مملو از توریست اروپایی هست Samae نام داره.

از اسکله پاتایا به ساحل Tawaen و اسکله اصلی جزیره به نام Naban کشتی هست که من برنامم این بود به ساحل Tawaen برم و بعد به Samae و از Samae به Naban رفته و از اونجا به پاتایا برگردم.

تصمیم داشتم خودم رو به کشتی ساعت 9 که از اسکله به سمت ساحل Tawaenحرکت میکنه برسونم. اول با توک توک به ابتدای خیابان Walking Street رفتیم و بعد از اون هم یه توک توک دیگه گرفتیم تا آخر خیابان Walking Street. خیابونی که در صبح خلوت خلوت بود و از سرزندگی خبری نبود و ماشین ها هم اجازه تردد داشتند. به آخر خیابان که رسیدیم پیاده به سمت اسکله رفتیم که جمعیت زیادی همراه ما به سمت اسکله راهی بودن.

حرکت توریست ها به سمت محل سوار شدن کشتی ها

 

ساعت 8:45 دقیقه با پرداخت 60 بات برای دو نفر سوار کشتی شدیم و کشتی سر ساعت به آرومی به سمت جزیره حرکت کرد.

کشتی های اسکله

 

گرما تا وقتی کشتی حرکت نکرده بود واقعا کلافه کننده بود. پیشنهاد می کنم تو کشتی جایی بشینین که آفتاب سمتتون نباشه وگرنه آفتاب واقعاً کلافتون میکنه. بعد از 30 دقیقه به مقصد رسیدیم و پیاده شدیم. به سمت ساحل حرکت می کردیم. در ساحل Tawaen اغلب مردم چینی بودن اما بازار تفریحات آبی داغ بود. تعداد زیادی به سمتمون میومدن برای تبلیغ تفریحات آبی که از یکی از آنها با چانه زدن پاراسل تک رو برای همسرم و جت اسکی و پاراسل رو برای خودم و همچنین Banana سواری رو جمعاً به قیمت 1900 بات گرفتم. البته تفریح های آبی دیگه ای هم مثل غواصی و راه رفتن کف دریا هم بود!

ساحل Tawaen

 

ابتدا برنامه ی پاراسل بود که ابتدا لباس هامون رو عوض کردیم . نکته اینکه اونجا دوش حمام و Safe Box کرایه میدادن. سپس راننده ی جت اسکی من و همسرم رو سوار کرد تا به محل سوار شدن پاراسل وسط دریا ببره. اونجا پیاده شدیم و هر نفر جداگانه سوار پاراسل شدیم که مدتش کم بود اما جالب بود. بعدش عکسایی که موقع فرود پاراسل ازمون گرفته بودن رو چاپ کرده بودن که به قیمت 100 بات برای هر عکس خریدیم و موقع برگشت خودم جت اسکی رو روندم که 15 دقیقه ای تو راه بودیم و لذت بردیم . بلافاصله بعد از رسیدن سوار Banana شدیم. همون اولش پرسید می خواین بندازمتون تو آب که هیجانش زیاد بشه ما هم گفتیم آره خلاصه تو 15 دقیقه Banana سواری 3 بار مارو انداخت تو آب که واقعا خوب بود و تصاویر و ویدئو های خوبی با دوربین اسپورتم تونستم ضبط کنم.

پاراسل

 

اگر گوشی موبایل و پول دارین میتونین Safe Box اجاره کنین یا وسایلتون رو تو صندوق جلو جت اسکی بزارین که ما وسایلمون رو تو صندوق جلو جت اسکی گذاشتیم.

بعدش دوش گرفتیم و ساعت حدود 12:30 بود که تصمیم گرفتیم به Samae Beach بریم. برای جابجایی در جزیره دو روش هست یکی موتور که با هزینه 100 بات برای دو نفر شمارو میرسونن و دیگری توک توک که باید صبر کنین تکمیل بشه و بعد حرکت کنه که ما با موتور رفتیم و چقدر لذت بخش بود چون مسیر موتور سواری جدا بود و از وسط جنگل رد میشد و منظره بسیار زیبایی داشت.

مسیر رفتن به ساحل Samae با موتور

 

تصویر نقشه مسیر رفتن به ساحل Samae

 

به ساحل Samae که رسیدیم گویی از آسیا به اروپا رفته بودیم و تفاوت کاملاً محسوس بود.

واقعاً گرسنمون شده بود و از یکی از رستورانهای کنار ساحل یه ماهی کبابی با یه ظرف سالاد و نوشیدنی گرفتیم .

ناهار در ساحل Samae Beach

 

بعدشم که موقع استراحت بود. اونجا تخت برای استراحت به قیمت 30 بات کرایه میدادند که ما دوتا گرفتیم و حسابی استراحت کردیم.

ساحل Samae

 

عصر شده بود دیگه باید سریع خودمون رو به Big Buddha که در مرکز جزیره بود می رسوندیم. اینبار چون مسیر سر بالایی بود به قیمت 150 بات با موتور به اونجا رفتیم.

نقشه مسیر رفت به Big Buddha

 

تصویر مسیر رفتن به Big Buddha

 

Big Buddha شاید خودش چیز خاصی نداشت اما View فوق العاده ای داشت.

تصویر Big Buddha

 

منظره Big Buddha

 

کمی هم اینجا استراحت کردیم و بعد با موتور به قیمت 100 بات به سمت معبد Wat Mai Samraan که نزدیک اسکله Naban بود رفتیم .

نقشه مسیر رفتن به Wat Mai Samraan

 

تصویر معبد Wat Mai Samraan

 

معبد کوچیک و جالبی بود. چند تا عکس گرفتیم و پیاده حدود 10 دقیقه تا اسکله Naban رفتیم و با پرداخت 60 بات به پاتایا برگشتیم.

تصویر میوه فروشی در مسیر رفتن به اسکله Naban

 

واقعا یه روز خوب و عالی بود اما حسابی خسته شدیم.

موقع برگشت مجبور بودیم بخاطر یکطرفه بودن Walking Street پیاده به ابتدای خیابان بیایم و از اونجا با توک توک به ابتدای خیابانی رفتیم که هتلمون بود یعنی .Soi 3

استراحت کردیم و آماده شدیم برای برنامه بعدی یعنی Art in Paradise.

حدود ساعت 8 عصر بود که رفتیم سمت Art in Paradise که پیاده حدود 10 دقیقه فاصله داشت.

هنر در بهشت یا Art in Paradise یک گالری هنری سرگرم‌ کننده و جذاب هست که فاصله بین هنر و تماشاگر را با نقاشی های سه بعدی از بین برده و با خنده و شوخی تعامل خوبی بین این دو ایجاد کرده. هنرمندان این آثار، با استفاده زیرکانه از سایه‌ ها و حاشیه ‌ها، نقاشی ‌های حیرت ‌انگیز خودشون رو جوری روی دیوار کشیدن که باعث بوجود اومدن خطای دید می‌شه.

نقشه مسیر رفتن به Art in Paradise

 

تصویری از ساختمان ورودی Art in Paradise

 

تصویر یکی از بخش های Art in Paradise

 

عصر شده بود دیگه حدود دو ساعتی اینجا بودیم و بعد به سمت Pattaya Night Bazar که جای خوبی برای خرید سوغاتی هست رفتیم. اینجا خیلی باید چانه بزنین بطور مثال اولین مغازه ای که وارد شدم یک فیل کوچک رو قیمت کردم و صاحب مغازه گفت 350 بات و من تشکر کردم و صورتمم رو برگردوندم که بیام بیرون گفت 250 بات گفتم نه ممنون گفت 200 بات گفتم اصلا نمی خوام گفت 150 بات!! من که دیگه خندم گرفته بود از مغازه اومدم بیرون!

آدرس این بازار هم تقریبا روبروی درب پشتی Central Festival هست. مقداری خرید کردیم و برای شام هم دوباره کباب ترکی رو امتحان کردیم!

فردا چون برنامه بازدید از چند نقطه تفریحی رو که خارج از شهر بود داشتیم یه تاکسی که کنار خیابون پارک کرده بود برای ساعت 9 صبح تا 7 عصر فردا به قیمت 1300 بات رزرو کردم که از قیمت Grab Taxi هم مناسبتر بود!

هزینه های روز سوم

 

روز چهارم

برنامه تفریحی روز چهارم

 

صبح حدود ساعت 8 بیدار شدیم. هوا کمی ابری بود و در طول سفر هر زمان وضعیت آب و هوا رو چک میکردم قسمتی ابری تا نیمه ابری همراه با بارش های پراکنده بود !

بعد از خوردن صبحونه تو لابی منتظر بودیم که دیدیم سر ساعت راننده اومد دنبالمون. در تایلند اکثر مردم وضعیت مالی مناسبی ندارند و ساده زندگی می کنند و بسیار پر تلاش و زحمت کش هستند. در طول سفر ما کمتر کسی رو دیدیم که گدایی می کرد، اگر هم بود معلولیتی داشت که مانع کار کردنش میشد.

مقصد اول ما Pattaya Floating Market بود. بازار شناور پاتایا با داشتن مساحتی در حدود ۱۰۰ هزار مترمربع بزرگترین بازار شناور دنیا محسوب می شه. این بازار که چهار بخش کلی داره و هر بخش ارائه دهنده میراث و فرهنگ بخشی از تایلند هست. مناظری مثل خانه ها و پل های چوبی متصل به هم که هر کدوم با یک سبک متفاوت معماری بنا شده، قایق های سنتی پارویی و جلوه ای از بازار سنتی که روی آب قرار گرفته از جمله مناظری هست که توجه همه رو به خودش جلب می کنه.

نقشه مسیر رفتن به Pattaya Floating Market

 

تصویر راننده ما و ماشینش

 

زمانی که اونجا رسیدیم دو تا پکیج به ما پیشنهاد دادند که اولی 800 بات بود و دومی 900 بات. اولی شامل ورودی+ قایق سواری + زیپ لاین + غذای بوفه + عکس با لباس تایلندی و دومی همون موارد اول به اضافه کشتی سواری و نمایش میمونها بود که ما دومی رو انتخاب کردیم و البته بعداً فهمیدیم میتونستیم ورودی تک رو به قیمت 200 بات بگیریم!

وارد که بشین نقشه اونجارو هم بهتون میدن یا از سایتش هم میتونین دانلود کنید. اول سوار قایق پارویی شدیم. چون اول وقت بود خیلی خلوت بود بعد از چند دقیقه قایق سواری که ماهم کمی پارو زدیم و فهمیدیم هدایت اون قایق کوچیک هم واقعاً کار سختی هست در سمت مخالف بازار پیاده شدیم.

تصویر قایق پارویی

 

طبق نقشه ابتدا باید میرفتیم سمت رستوران برای خوردن غذا اون هم ساعت 10 صبح!!

تصویر Pattaya Floating Market

 

رستورانش سنتی و جالب بود اما تازه داشتن غذاهاشو آماده می کردن و افسوس خوردیم که ای کاش ظهر اومده بودیم! البته بخاطر فشردگی برنامه راه دیگه ای نداشتیم!

مقداری انبه و برنج های رنگین با مواد طبیعی رنگ داده شده بودن بهمراه مرغ بخار پز و نوشیدنی سنتی در لیوان های سفالی میل کردیم و به ادامه مسیر پرداختیم.

رستوران سنتی Pattaya Floating Market

 

در ادامه از مغازه های فروش سوغاتی دیدن کردیم و یه سوغاتی کوچیک خریدیم و رفتیم سمت زیپ لاین!

در مسیر رودخانه قایق هایی بودند که خوراکی برای فروش داشتند که خیلی جالب بود. به محل زیپ لاین رسیدیم. یک برج چوبی بود که باید از اون بالا میرفتیم تا بعد از پوشیدن لباس مخصوص از روی رودخانه به سمت دیگه میرفتیم و بعد همون مسیر رو برمیگشتیم.

تصویر مسیر زیپ لاین

 

بعدش به سمت عکاسی اونجا رفتیم. مرد میانسالی که مسئولش بود لباس های سنتی اونجا رو نشون داد و گفت هرکدوم رو می خواین بپوشین و بعد ازمون دو تا عکس با دوربین حرفه ای گرفت و چاپ کرد بهمون داد که البته کیفیت چاپش اصلاً جالب نبود

تصویری از هشت پا که سیخی فروش میرفت!

 

در ادامه رفیم به سمت سوار شدن قایق بزرگ که فهمیدیم این ساعت حرکت نمیکنه! ماهم برگشتیم و پس از 10 دقیقه معطلی مابه التفاوت بلیت رو که برای هر نفر 100 بات بود گرفتیم و از اونجا بیرون اومدیم. ‏

ساعت حدود 11:30 بود و مقصد بعدی ما Khao Chi Chan

نقشه مسیر رفتن به Khao Chi Chan

 

کوه بودا لیزری (khao chi chan) در سال 1993 و به مناسبت برگزاری پنجاهمین سالگرد پادشاهی تایلند ساخته شده در یک محیط خلوت و آرام و روی تخته سنگی به ارتفاع 130 متر و پهنای 70 متر. پیکر بودا رو با تکنولوژی عصر جدید حکاکی کرده اند و سپس با طلا تصویر آن را منبت کاری کرده و حاصل کار اون چیزی شده است که بخشی از توریست ها را جذب خودش می کنه. می گویند بودای لیزری پاتایا در جهان بزرگترین است و اطراف این کوه هم فضای سبز زیبایی طراحی شده.

تصویر Khao Chi Cham

 

بعد از دیدن این بودای زیبا به سمت Upside Down که در واقع مجموعه ای هست که توی اون همه چیز بصورت برعکس هستش مثلاً یک خونه با تجهیزات و وسایل کامل (حتی جوراب!) که به صورت وارونه طراحی شده رفتیم.

نقشه مسیر رفتن به Upside Down

 

ورودی برای هر نفر 300 بات بود که راننده ماهم چون اولین بار بود میومد اینجا اومد داخل (البته رایگان) و زحمت عکاسی از منو همسرم هم کشید. وقتی وارد میشین یه دستگاهی گذاشتن که یه صندلی داره و شمارو حول محورش می چرخونه بعد از دوبار تاب خوردن حالم بد شد و ازش خواستم متوقفش کنه و آخرش هم با خوردن یه قرص مسکن حالم خوب شد!!

تصاویر Upside Down

 

بعد از بازدید که حدود 45 دقیقه ای زمان برد به سمت معبد Anek Kuson Sala رفتیم. یکم داشت بارون میزد که هوا عالی شده بود و به اینجا رسیدیم. جالب بود که بعنوان یک معبد ورودی داشت و نفری 50 بات پرداخت کردیم. یه نکته که باید بگم اکثر معبد هاشون موقع وارد شدن به قسمت اصلی که بودا هست و سرامیک یا موکت شده باید کفشتون رو در بیارین و بعضی جاها از پوشش خانم ها هم ایراد میگیرن که خودشون یه شال بهتون میدن

نقشه مسیر رفتن به Anek Kuson Sala

 

تصاویری از معبد Anek Kuson Sala

 

بعد از بازدید که حدود 30 دقیقه زمان برد به سمت معبد Wat Yansangvararam رفتیم .

معماری این معبد الهام گرفته از معماری ژاپن، چین، هند، سوئیس و … هست و در کنار این معبد یک موزه چینی هم هست که شامل آثار هنری با ارزش و آنتیک کشور چین هست

نقشه مسیر رفتن به Wat Yansangvararam

 

موقعی که رسیدیم بارش بارون خیلی شدید شد و ماهم که گرسنمون شده بود تو ماشین نشستیم و از خوراکی هایی که از ایران آورده بودیم خوردیم و به راننده هم تعارف کردیم و اون هم شریک شد. خیلی بارون زیبایی بود. ای کاش یه همچین بارونی هم توی شهر ما میومد!

بارش بارون که بعد از 45 دقیقه قطع شد پیاده شدیم و رفتیم سمت معبد در واقع دو تا معبد بود که به فاصله 10 دقیقه ای کنار هم بود.

تصاویر معبد Wat Yansangvararam

 

بعد از اینجا تصمیم داشتیم بریم دهکده فرانسویها به اسم Mimosa که با اونی که تو مالزی رفته بودیم زمین تا آسمون فرق داشت و اونی که تو مالزی بود بهتر بود!

نقشه مسیر رفتن به Mimosa

 

حدود ساعت 4 رسیدیم و راننده مارو پیاده کرد و قرار شد هروقت بازدیدمون تمام شد باهاش تماس بگیریم که بیاد دنبالمون. ورودی رو که نفری 300 بات بود پرداخت کردیم و داخل شدیم. دوتا بستنی گرفتیم که روهم شد 65 بات و خیلی چسبید بهمون

همینجور که راه میرفتیم و عکس میگرفتیم به قسمت برگزاری Show رسیدیم که تقریبا ادای Alcazar رو می خواستن در بیارن اما این کجا و آن کجا!

تصاویر Mimosa

 

نمایش هم حدود 1 ساعت بود و من قبلش به رانندمون پیامک دادم که ساعت 18:30 بیاد دنبالمون و تقریباً ساعت 19:15 بود که به هتل رسیدیم. خیابان های پاتایا هم ترافیک داشت! و بعضی اوقات کلافه کننده بود اما با این وجود رانندگیشون و احترامشون به قوانین رانندگی از ما بهتر بود.

نقشه مسیر برگشتن به هتل‏‏

 

به هتل رسیدیم و کمی استراحت کردیم و چون ناهار نخورده بودیم تصمیم گرفتیم زودتر شام بخوریم اما قبل از اون باید واسه فردامون بلیت تور نیم روزی Nong Noch Garden رو می خریدیم که رفتیم همون جای قبلی که تورهامون رو ازش خریده بودیم و به قیمت نفری 750 بات بلیتش رو خریدیم و شاممون رو تو یکی از رستوراهای خیابون Second Road خوردیم و بعدش به سمت مرکز خرید Royal Garden Plaza برای بازدید از Ripley's Believe it or not رفتیم.

غذاهای تایلندی شاید باب میلتون نباشه اما حداقل یکبار امتحانش کنین! من البته زیاد نپسندیدم اما خوشحالم که امتحان کردم.

تصویر شام

 

موزه Ripley's Believe it or not "باور میکنی یا نه "در طبقه سوم مرکز خرید رویال گاردن در مرکز پاتایا هست که توسط شخصی به نام رابرت ریپلی که آمریکایی هست ساخته شده و مجموعه ای از اشیاء عجیب و غریب از گوشه کنار جهان در آن یافت میشه که این مجموعه در چندین کشور شعبه داره!

موقعیت مجموعه Ripley's Believe it or not در نقشه

 

مجموعه Ripley's Believe it or not دارای 7 قسمت هست:

Believe it or not مجموعه ای از اشیا عجیب از سراسر دنیا

Haunted Adventure مسیر ترسناک که تعدادی زامبی به دنبال شما می افتند مثلاً با اره برقی واقعی!

سینما چند بعدی12D Moving Theater

Infinity Maze مجموعه توهمات دیدنی و جذاب

Louis Tussaud's Waxworks مجموعه ای از مجسمه افراد مشهور دنیا

Scream in The Dark مجموعه فریاد در تاریکی

The Vault

که ما اولی ، دومی و پنجمی رو انتخاب کردیم و برای هر 3 تاش نفری 1000 بات دادیم.

چون تعداد زیادی دانش آموز رو از مدرسه آورده بودن بازدید از بخش Haunted Adventure !! ما تصمیم گرفتیم از Louis Tussaud's Waxworks شروع کنیم.

Louis Tussaud's Waxworks در واقع مجسمه انسان های معروف دنیا بود که خیلی طبیعی ساخته بودن و بسیار جالب بود.

تصویر مجسمه مستر بین

 

تصویر مجسمه جکی جان

 

تصویر مجسمه مایکل جکسون

 

تصویر مجسمه هری پاتر

 

تصویر مجسمه جانی دپ شخصت اول مجموعه فیلم دزدان دریایی کارائیب

 

بعد از دیدن اینجا به سمت Haunted Adventure رفتیم که واقعا ترسناک بود. نمونش رو توی جزیره کیش خودمون هم داریم. اینجوری بود که یکی با اره برقی یا هرچیزی میومد دنبالتون و شما هم پا به فرار میذاشتین!

به همراه ما یک زوج جوان چینی بودند که اونها هم واقعا ترسیده بودند و هر کدوم با نام بردن از نام های پیامبران دینمون از خداوند طلب کمک میکردیم!!

بعدش به سمت Believe it or not رفتیم که در واقع اشیا عتیقه و چیزهای خاص و خیلی عجیب رو از همه قسمت های دنیا جمع کرده بودن. مثل بلیت باقی مونده از کشتی تایتانیک!

تصاویر مجموعه Believe it or not

 

بعد از بازدید از این مجموعه به هتل برگشتیم.

هزینه های روز چهارم

 

ادامه در سفر به سرزمین سیام - بخش اول پاتایا (قسمت دوم)

نویسنده : پوریا اقتداری

جهت مطالعه ادامه سفرنامه کلیک کنید