سفری هیجان انگیز به مثلث طلایی هند (دهلی،آگرا،جیپور)

شنبه ٤ فروردين ١٣٩٧
سفرنامه پيش رو بيشتر شبيه به داستان جذاب از سفري بسيار شبيه به يك ماجراجويي هست داستان سفر به سرزمين هفتاد و دو ملت هندوستان زيبا و رنگارنگ و با تاريخي به غايت غني.ما دو هفته مونده به عيد قرارداد سفر به هندوستان را با يكي از آژانس هاي مسافرتي زنجان بستيم و روز بيست اسفند براي انگشت نگاري به تهران رفتيم حتما در نظر بگيريد كه به دليل پروسه انگشت نگاري صدور ويزاي هند زمانبره و حداقل يك ماه قبل از سفرتون براي گرفتن ويزا و يا قرارداد با تور اقدام كنيد.در گردش ايام و روزگار بالاخره ما ٤ فروردين ١٣٩٧ساعت ٩:١٥ از زنجان راه افتاديم و با ماشين شخصي تا فرودگاه رفتيم و ساعت ١ رسيديم و بعد از تحويل چمدان ها منتظر مانديم تا ساعت ٨:٥٠ دقيقه شب به وقت تهران كه هواپيماي ماهان از باند پرواز فرودگاه امام خميني بلند شد و رسما سفر ما به هند آغاز شد. پرواز ٣:٣٠ ساعت طول كشيد و پذيرايي و مهمانداري و take off و landing خوبي را با هواپيماي ماهان تجربه كرديم و در كل راضي بوديم.

با احتساب اينكه ساعت محلي هند يك ساعت از ايران جلوتر است البته فقط در شش ماهه اول سال ما ساعت دو نيمه شب به وقت هند به فرودگاه اينديرا گاندي دهلي رسيديم فرودگاهي بسيار چشم نواز و شيك و تميز .بالاخره بعد از طي مراحل پاس كنترل و دريافت چمدان ها در مقابل يك درگاه خروجي با تعداد زيادي از ليدرها و راهنمايان هندي براي گردشگران خارجي مواجه شديم و ما هم گشتيم و از بين آن تعداد زياد شركت minar و ليدر خود را پيدا كرديم.نكته مهم و قابل ذكر در دريافت چمدان ها و پاس كنترل در فرودگاه هند اينست كه از پدر بنده هنگام كنترل پاس بوردينگ كارت هواپيما را خواستند پس اين كارت را در دسترس قرار دهيد و هنگام تحويل چمدان ها به كانتر در ايران چند اتيكت كوچك به صورت پشت سر هم روي يكي از بوردينگ كارت ها ميچسبانند كه هنگام خروج از فرودگاه هند آنها را از شما ميخواهند پس از آنها به خوبي مراقبت كنيد و در دسترس قرار دهيد.در طول سفر و در هواپيما يك فرم از طرف كشور هند به شما داده ميشود كه بايد بر اساس پاسپورت نام و نام خانوادگي و ...همچنين محل اقامت خود در هند را در آن بنويسيد پس براي پر كردن اين فرم هم پاسپورتها و خودكار هم در دسترس خود قرار دهيد.نكته مهم ديگر اينكه پول هاي خود را در فرودگاه چنج نكنيدكه به دليل كسر ماليات با قيمتي خيلي پايين تر از بيرون چنج ميكنند. اين مشكل براي ما با كمك تور ليدر خوبمان آقا فهيم حل شد، ايشون هميشه روپيه كافي براي چنج كردن با دلار داشتند. از آقا فهيم ليدر گفتم جاي اين توضيح هم هست كه ايشون هندي الاصل و مسلمان بودند كه فارسي رو خيلي خوب و روان با لهجه شيرين خودشون صحبت ميكردن و از همون لحظه اول نماينده صداقت و مهربوني مردم هند شدند. بعد از چند دقيقه معطلي براي جمع شدن همه اعضاي گروه به سمت اتوبوس رفتيم و درابتداي ورود طبق رسم هندي ها كمك راننده اي كه با راننده در همه طول سفر و در همه سه شهر با ما بودند گل هايي كه با نخ بهم وصل كرده بودند گردنمان انداختند و در طول مسير به سمت هتلمان كه هتل ٥ ستاره تاپ راديسون بلو بود بيشتر با شيرين زباني ها و خوش مشربي ليدر خوبمون آقا فهيم آشنا شديم و بالاخره ٤ صبح بود كه به هتل رسيديم.هتل ما در دهلي هتل با كيفيت قابل قبول بود و از امكانات خوبي برخوردار بود.صبحانه به صورت سلف سرويس و متشكل از غذاهاي تند هندي و غير تند و انواع شيريني ها و چاي و قهوه سرو ميشد و رضايت بخش بود.
يكشنبه ٥ فروردين ١٣٩٧
صبح روز اول گشت در دهلي بعد از صرف صبحانه و استراحت ساعت ١١:٣٠ از جلوي هتل راه افتاديم و با گذر از خيابان ها و بزرگراه هاي دهلي و تجربه ديدار با بافت شهري هند با توك توك هاي زرد و سبز ريكشاهاي دوچرخه اي آشنا شديم. فرهنگ لباس پوشيدن مردم هند و ساري هاو... را ديديم و از همه بهتر آرامشي را كه در اين ازدحام جمعيت داشتند را از نزديك چشيديم.دهلي در نگاه اول شهر غير منتظره ها برايم بود پس از عبور از يك منطقه خشك كه در محاصره چادرنشينان بود خانه هايي با كيفيت خوب خودشان را نشان ميدادند كه از پشتشان زمين خاكي پيدا بود كه كودكان در آن مشغول بازي كريكت بودند، بازي ورزشي كه خيلي بيشتر از فوتبال در هند محبوب است و براي هندي ها افتخار ورزشي به ارمغان آورده است.بعد از ٤٠ دقيقه و مسافتي نه چندان كوتاه به معبد آكشاردهام رسيديم، معبدي بينظير و نه چندان قديمي كه از دور هم مثل الماس ميدرخشيد. عكس برداري و فيلم برداري در اين معبد ممنوع بود و اجازه بردن هيچ گونه مواد غذايي خوردني و آشاميدني هم به داخل مجموعه نداشتيم. تقريبا دو ساعت در اين معبد بي نظير بوديم و براي رفتن به داخل معبد و ديدار از مجسمه هايي كه آقا فهيم گفت با رنگ طلايي ساخته شده اند و جز در جاهاي محدود خيلي از طلا استفاده نشده بود و مجسمه خدايان مرگ هندوها siva و خداي عشق و محبت krishna در اونجا با ظرافتي خاص و هنري بي نظير ساخته شده بودند.براي رفتن به داخل معبد بايد جوراب و كفشهاي خود را دربياوريم جالب اينجاست كه سنگ هاي كف زمين دو رنگ سفيد و تيره داشتند كه توصيه ميكنم براي جلوگيري از انتقال گرماي زياد پاهاي خود را روي سنگهاي سفيد قرار دهيد. در قسمتي از اين مجموعه در مكاني سرپوشيده با مجسمه هاي مومي آداب و رسوم قديمي هند و مسير پيشرفتشان از گذشته تا به حال را نشان ميدادند كه با قايقي ريلي داخل آب و همراه با نوار صوتي كه به انگليسي توضيح ميداد با اين شگفتي بي نظير هم آشنا شديم كه حتما توصيه ميكنم بريد و در نهايت عكس يادگاري داخل خود محوطه به قيمت ١٣٠ روپيه گرفتيم و راهي منار قطب شديم كه در محوطه اش دروازه علايي ها و آرامگاه امام زامين و مسجد هم بود و در عرض نيم ساعت اين مجموعه و اين منار كه با ارتفاع ٧٢/٥ متر بلندترين بناي آجري دنيا ست و از سنگهاي مرمر و سرخ ساخته شده را بازديد كرديم

بعد با توجه به اينكه ٣ ناهار در سه گشت شهري در هر سه شهر اين مثلث طلايي را شركت تورمان تقبل ميكرد براي ناهار به رستوارن كينگ برگر در ambience mall رفتيم و اينجا جالبه بدونيد كه مردم هند اعتقاد بر مقدس بودن گاو دارند و مجازات كشتن گاو ٦ سال زندان است بنابراين شما در kfc ,mac donalds و كلا هيچ رستوراني برگر با گوشت گاو پيدا نميكنيد پس انواع مختلف برگرهاي گياهي و مرغي با سس هاي تند و غير تند را امتحان كنيد و از يك هفته بدون گوشت لذت ببريد.ما هم بعد از گشت دو ساعته در اين مال بزرگ به هتل خود برگشتيم و به اين شكل روز اول ما در دهلي تمام و شب دوم اقامتمان در اين پايتخت پر هياهو شروع شد.
دوشنبه ٦ فروردين ١٣٩٧
به تاريخ ٦ فروردين روز دوم گشت ما در دهلي شروع شد و صبح دوباره ساعت ٩ سوار اتوبوس شديم و به سمت مقبره ماهاتما گاندي راه افتاديم و بعد از تقريبا ٣٠ دقيقه به مقبره اين بزرگ مرد تاريخ هند و جهان كه به آن محل راج گات هم گفته ميشود رسيديم،مقبره اي بسيار ساده و در عين حال زيبا كه دور تا دور آن ديوار هاي سكو مانندي ساخته شده بود كه امكان مشاهده زيبايي ساده و فضاي آرام آنجا را از ارتفاع بالاتري هم فراهم ميكرد .

براي رفتن به محل اصلي مقبره بايد كفشهايمان را دربياوريم و ٤٥ دقيقه ديدار ما با گاندي فقيد طول كشيد رهبري كه به مساوات و عدالت اعتقاد داشته و در نهايت بوسيله يك سرباز هندو كشته شده و آتشي بر سر مزارش ٢٤ ساعته روشن است كه جاوداني وجود مهاتما گاندي را نشان ميدهد.ساعت ١١:٣٠ از آنجا حركت كرديم و تقريبا نيم ساعت بعد به دروازه هند يا India gate رسيديم و در ابتدا با يك بناي سنگي عظيمي مواجه شديم كه مشابه آن را ميتوانيم در پاريس به عنوان طاق پيروزي ببينيم.

در نيم ساعت بازديد از اين دروارزه توضيحات ليدر شامل موارد زير بود:دروازه هند رو انگليسي ها ساختند ،٤٤ متر ارتفاع داردو اسم ٨٢٥٠٠ سربازي كه در جنگ جهاني اول از طرف انگليسي ها كشته شدند روي آن حك شده است.
بعد با اتوبوس سمت دهلي نو و محل كاخ رياست جمهوري رفتيم و از داخل اتوبوس به مشاهده آن محل پرداختيم،اجازه ايستادن اتوبوس و پياده شدن توريست ها در آن مكان داده نميشد.

بلافاصله بعد از دو دور گردش اتوبوس به دور فواره اي كه روبروي كاخ بود به سمت معبد سيك ها حركت كرديم و اينگونه چهارمين محل بازديد ما در روز دوم گردش در دهلي مشخص شد.
براي رفتن به داخل معبد سيك ها بايد هم آقايان و هم خانم ها روسري هاي مخصوصي به سر مي بستند كه به صورت رايگان هم بود ولي ما ترجيح داديم بخريم، هر روسري ٢٠ روپيه معادل ١٦٠٠ تومن بود و بر طبق رسم احترامي كه در اكثر معابد و آرامگاه هاي هند وجود داشت بايد كفش ها و جورابهايمان را درمياورديم.

در معبد سيك ها يك درياچه بزرگ وجود داشت و همينطور يك چاه كه بنا به اعتقاد سيك ها آبشان شفا بخش بود.بعد از ٤٠ دقيقه بازديد از معبد سيك ها كه عكاسي داخل آن ممنوع بود،تمام شد و ما راهي بازار محلي دهلي شديم و براي ناهار به پيتزا دومينو رفتيم كه كيفيت خوبي داشت.بازاري بود پر از پارچه ها و لباس ها و رنگ هاي گرم و دستفروش هاي محلي كه خيلي هاشان چيزهاي جديدي براي خوردن و حتي پوشيدن داشتند و مثلشان قطعا در ايران يافت نميشود.ما از اين بازار لباس هايي مثل شلوار و پيرهن خريديم كه البته با توجه به ارزان بودن كيفيت چنداني هم نداشتند ولي در باب صنايع دستي و تزئيني ميشد چيزهايي خوبي پيدا كرد و همين بازار شد حسن ختام برنامه هايمان در دهلي تا با اين پايتخت پر هياهو خداحافظي كنيم و براي سفر فردا براي شهر آگرا،شهر تاج محل،آماده شويم.
سه شنبه ٧ فروردين
امروز روز مسافرت به آگرا بود و ما ساعت ٨ صبح همگي بايد در اتوبوس جمع ميشديم تا به آگرا برويم و بالاخره بعد از ٥ ساعت پيمودن مسافت با سرعت حداكثر ٦٠ كيلومتر بر ساعت و برنامه معارفه مسافرين كه تو اين مدت انجام شد به آگرا رسيديم و ابتدا به رستوران kfc براي ناهار رفتيم و همان برگر ساده مرغ را از طرف شركت خورديم و بعد به يك مغازه سوغات سراي مهاراجا رفتيم كه از چاي و ادويه گرفته تا لباس ها و شال ها و نمادهاي مختلف هند در آنجا وجود داشت.
اگر چنين مغازه اي رفتيد حتما توك توك هاي كوچكي كه صد در صد يكي از قشنگي هاي هند هستند را خريداري كنيدكه قيمت مناسب و ارزش خريدن را حقيقتا دارند. بالاخره ساعت ٤ به هتل خود در آگرا كه همان راديسون بلو radisson blu پنج ستاره بود رسيديم كه از نظر كيفيت خيلي بهتر از هتل هاي دهلي و جيپور بود.بعد از دو ساعت استراحت، آماده شديم و ساعت ٦ سراغ يك برنامه مهيج رفتيم يعني تئاتر موزيكال محبت تاج محل كه داستان عشق شاه جهان به همسر ايرانيش ممتاز محل را حكايت ميكرد همراه با كلي رقص و آواز هندي كه براي ما بسيار جالب و جذاب بود.نفري ٤٠ دلار يا ٢٠٠ هزار تومن هزينش بود كه من پيشنهاد ميكنم حتما بريد چون ارزشش را دارد.و در انتها با بازيگران اصلي تئاتر عكسي به قيمت ٢٠٠ روپيه انداختيم و اينگونه اين قسمت مهيج هم تمام شد تا ما بريم سراغ يك مغازه زري دوزي كه هنر جالبي در نوع خود بود ولي گروه ما بدون خريد از اين مغازه در پي رستوراني براي شام ميگشتند كه مك دونالد نزديك هتل از دور نمايان شد و شب با چيكن مهاراجاي تند و خوشمزه مك دونالد به پايان رسيد.من امتحان كردن اين ساندويچ رو به كساني كه مثل من غذاي تند دوست دارند توصيه ميكنم.
چهارشنبه ٨ فروردين
صبحي كه خبر از گشت در شهر آگرا ميداد از ساعت ٧:٣٠ براي ما شروع شد.صبحانه را كه تقريبا با همان تركيب هتل دهلي بود را سريعتر از معمول صرف كرديم چرا كه اسرارآميزترين و قشنگترين قسمت سفرمان يعني تاج محل در انتظار ما بود،يكي از عجايب هفتگانه كه شاه جهان آن را براي همسرش شبيه يك بهشت ساخت.ديدار از تاج محل نفري ١٠٠٠ روپيه يعني ٨٠٠٠٠ تومن هزينه داشت.بنا به درخواست ارجمند بانو بيگم همسر ايراني تبار شاه جهان مبني بر جاودانه ساختن نامش، شاه جهان كمر همت به ساخت چنين بناي عظيمي بست و به مدت ٢٢ سال هر روز ٢٠٠ فيل و ٢٢٠٠٠ كارگر در تلاش بودند تا بناي لايق نام عشق را بسازند كه با ديدارش قلب همگان به تپش افتد.

بعد از ديدار كوتاهه يك ساعته از اين بناي معركه به ناچار با تاج محل خداحافظي كرده و به بازار محلي آگرا رفتيم و در طول دو ساعتي كه آنجا بوديم به قيمت هر دست ١٠٠ روپيه يا به عبارتي٨٠٠٠ تومن حنا كشيديم كه مناسب تر از دهلي بود،كشيدن حنا را به آگرا واگذار كنيد. بعد از خريد مقداري ادويه ساعت ١:٣٠ از اين بازار محلي به يك مغازه با سنگ هاي زينتي و تزئيني و جا جواهري كه به سبك تاج محل ساخته شده بودند، رفتيم. خريد كرديم و براي ناهار رفتيم به يك رستوران شيك و گران به نام bon barbecue كه نفري تقريبا ٨٠ هزار تومن هزينه كرديم و اين هزينه شامل پيش غذاهاي مختلفي كه سر ميز برايمان مي آوردند مثل مرغ و ماهي و ميگو و سيب زميني و غذا هاي اصلي و انواع دسر و شيريني هاي معروف هند مثل گلاب معجون ميشد كه به نظر من براي يكبار امتحان به خصوص در مقايسه با قيمت هاي رستوران هاي اينچنيني در ايران مي ارزد.بعد از ناهار دوباره برنامه به سمت خريد سوق پيدا كرد و به يكي دو مغازه با محصولات محلي و دست ساز هندي رفتيم كه قيمتهايشان با احتساب چونه زدن كه جزء لاينفك خريد در هند است خوب بود.
برنامه بعدي قلعه سرخ آگرا بود با وجود سنجاب هايي كه در گوشه گوشه اين قلعه ديده ميشدند.اين قلعه قدمتي ٩٠ سال بيشتر از تاج محل دارد و پدربزرگ شاه جهان يعني اكبرشاه آنرا ساخته است ،مجموعه اي از چند كاخ و برج و بارو كه وييو خوبي به تاج محل هم داشت . اينگونه بود كه بعد از فتح قلعه سرخ آگرا از ليدر خداحافظي كرده و به هتل برگشتيم.

پنج شنبه ٩ فروردين
امروز روز سفري ديگر يعني سفر به شهر جيپور بود.مشابه سفر قبلي صبح ساعت ٩:٤٥ دقيقه راه افتاديم و ساعت دو ظهر رسيديم.وقت ناهار بود و هنوز آخرين برگر مرغ ما از طرف شركت باقي مونده بود كه پاساژ GT center در ورودي شهر جيپور با رستوران كينگ برگر داخلش ما رو پذيرا شد از مغازه trends داخل اين مجموعه با قيمتهاي مناسب خريد لباس كرديم و بعد علي رغم اصرار همگي مبني بر رفتن به هتل ليدر ما رو براي برنامه بعدي در جيپور يعني معبد ميمون ها هدايت كرد و حقيقتا طي كردن مسيري كه توش طاووس ها آزادانه ميچرخيدند و در نهايت رسيدن به محل زندگي و خانه ميمون هاي كوچك و بزرگ و ارتباط با اونها و غذا دادن بهشون يكي از بهترين لحظات سفر به هند است.اين معبد رو علي رغم كثيف بودنش از دست نديد.

در بازگشت و در مسير هتل به اين فكر ميكردم كه جاهاي ديگه دنيا مثل همين هند به هر بهانه اي چه بهاي زيادي به حيوانات و حيات وحش ميدن و برخلاف ما چقدر بهشون نزديكن.
جمعه ١٠ فروردين ١٣٩٧
روز دوم ما در جيپور،شهري كه تميزتر و به قول خودمان با كلاس تر از دو شهر ديگر دهلي و آگرا بود و به تعبير نخست وزير انگليس شهر صورتي ،با ديدار از موزه ملي مردم شناسي هند شروع شد،موزه اي كه بيشتر از ادوات جنگي و لباس ها و فرهنگ و دستاوردهاي مردم هند حكايت ميكرد كه ما فقط به مشاهده اشيا و عكس گرفتن اكتفا كرديم و بعد از ديدار موميايي يك زن مصري خريداري شده توسط دولت هند در قسمت زيرزمين اين موزه آنجا را ترك كرديم و به سمت يك مركز خريد شامل جواهرات گران قيمت و لباس هايي مثل شال هاي كشمير رفتيم كه قيمت هاي بالايي داشتند كه ما خريد نكرديم ولي تجربه پشيماني از نخريدن النگوهاي معروف و زينتي هندي از اين مغازه را با خود برديم كه با قيمت ٨ عدد ٢٠٠٠ روپيه به فروش ميرسيدند كه معقول بود.يادتان باشد هر چيزي را در همان جاي خود نقدا بخريد و نسيه را رها كنيد هيچ تضميني نيست جاي ديگر با همان قيمت آن جنس را پيدا كنيد.مرحله بعدي و يكي از جذاب ترين ها قلعه آمر يا آمبر در جيپور بود كه با جيپ از پاي قلعه تا محل ورودي آن رفتيم.

قلعه اي كه مهاراجا مانسينگ يعني سپهسالار اكبرشاه آنرا ساخته بود.بعد از ١/٥ ساعت بازديد از اين قلعه رفتيم كه فيل سواري كنيم.اما قبل از آن بدانيد داخل اين قلعه و در كل همه جاي هند دستفروش هاي زيادي وجود دارند كه مثلا كاسه هاي ميناكاري شده هندي يا فيل و طاووس تزئيني و ....مي فروشند.اشتباه نكنيد و از اولين فروشنده و در لحظه اول خريد نكنيد و هميشه خريد از آن ها را به لحظه آخر و هنگام خروج از آن بنا موكول كنيد چرا كه در لحظات آخر قيمت را به نصف تغيير ميدهند.
يك ساعت ديگر در ادامه صرف فيل سواري شدكه نفري ٦٠٠ روپيه يعني ٤٨٠٠٠ تومن گرفتند و تجربه جالبي در كنار اين حيوان هاي آرام و دوست داشتني برايمان رقم خورد باز هم عكاس از ما عكس گرفت و هر مجموعه عكس را بعد از چونه زدن با همان قيمت خودش يعني ١٥٠ روپيه به ما فروخت.فيل سواري ارزش هزينه كردن داشت و هيچ ترسي هم نداشت از نظر امنيتي كاملا تضمين شده بود و روي هر فيل هم جايگاهي نصب شده بود كه دو نفر را در خود جا ميداد.

بالاخره ساعت ٥ بود كه به مركز تجاري world trade center براي ناهار رفتيم و در پيتزا هات Hut پيتزاي خوبي خورديم و با دو نفر ديگر از همسفراي خوبمون با توك توك كه براي ٥ نفر ١٠٠ روپيه گرفت به بازار محلي جيپور كه اسمش باپو بازار بود رفتيم،بازار سنتي كه رنگ و بوي سنت و قدمت در همه مغازه ها و لباس ها و غذاهاي آنجا موج ميزد.ما دير رسيديم و چون اين بازار تا ٨/٥ شب بيشتر باز نيست ، فقط تونستيم دو سه تا مغازه رو ببينيم و مانتوهاي هندي بخريم و بعد از گذراندن اوقات خيلي خوش در سفر با توك توك كه حتما توصيه ميشه به هتل برگشتيم تا براي آخرين روزمان در هند آماده شويم.
شنبه ١١ فروردين ١٣٩٧ (آخرين روز)
صبح ساعت ٩ قرار حركت ما به سمت دهلي براي پرواز به ايران بود.من با دلتنگي زياد اين روز رو سپري كردم.بعد از ترك هتل radisson blu در جيپور به هوا محل يعني محل هواخوري زنان پادشاهان هندي رفتيم با خصوصيت داشتن ٩٠٠ پنجره كه فقط از داخل ميشد بيرون رو ديد و برعكسش امكانپذير نبود.

بعد از چند دقيقه توقف و عكس گرفتن به جَل محل رفتيم كه كاخ پادشاهي براي استراحت در وسط آب و درياچه مصنوعي بود.

پس از آن با توجه به اينكه زمان ناهار گذشته بود و ما همگي گرسنه بوديم به يك مك دونالد در بين راه و نزديك به دهلي رفتيم و ما همان مهاراجه خوشمزه خودمان به قيمت ٢٤٩ روپيه با نوشابه و سيب زميني رو خورديم.بعد چون فاصله زماني زيادي تا پرواز داشتيم به همان مركز خريد ambience mall كه روز اول ورود به دهلي هم رفته بوديم رفته و در قسمتي از آن كه فروشگاه بزرگbig bazaar قرار داشت كه به توصيه ليدر واردش شديم و با فروشگاه بزرگي شامل هايپر ماركت بزرگي در طبقه پايين و فروشگاه لباس بزرگ در طبقه بالا مواجه شديم كه هر چيزي كه بخواهيد در آن يافت ميشد.ما از ساعت ٥ عصر تا ١٠ شب را فقط در اين فروشگاه سپري كرديم و بالاخره ساعت ١٠ شب بعد از كلي خريد از اين فروشگاه خوب به سمت فرودگاه اينديرا گاندي حركت كرديم.

از نظر زماني سه ساعت تا پرواز داشتيم و لحظه سختي بود وقتي از ليدر و آقاي راننده و كمك راننده كه در اين يك هفته با كمك هاشون حقيقتا مهرباني عميق هندي ها رو به ما نشون دادند و مثل يك خانواده شده بوديم خداحافظي كرديم و يك عكس يادگاري با يك گروه و همسفراي درجه يك و فوق العاده كه شيريني اين سفر رو دو چندان كردند انداختيم و راهي طي مراحل سفر با هواپيما شديم.
ما متاسفانه فراموش كرديم پولي به عنوان انعام براي ليدر كنار بگذاريم شما حتما اين موضوع رو در نظر بگيريد شايد جبران بخش كمي از زحماتي باشد كه در طي اين يك هفته براي مسافران ايراني متقبل ميشوند.
و اينگونه بود كه با تحويل چمدان ها و طي كردن روند پذيرش مسافر در فرودگاه بالاخره با حجم زيادي از خستگي و دلتنگي ساعت ٢:٤٠ نيمه شب به وقت هند در روز شنبه ١٢ فروردين ماه ١٣٩٧ از هند اسرار آميز و به غايت زيبا با مردماني خونگرم و خوب خداحافظي كرديم و بعد از ٣:٣٠ ساعت پرواز ساعت ٤ صبح به تهران رسيديم.
در تمام مدت پرواز و سفري كه ما از تهران به زنجان داشتيم و حتي همين حالا هم در حين نگارش اين سفرنامه من با فكر هندوستان و سفرمان حس خوب عميقي را تجربه ميكنم كه آرزو ميكنم همگي اين حس خوب رو تجربه كنيد.
در پايان اين سفرنامه ذكر چند نكته به نظرم ضروريست:
١)غذاهاي هندي حتي در هتل ها هم تند است و اصلا اين خاصيت هند است و به همين معروف است پس قبل از فكر سفر به هند با اين موضوع كنار بياييد.اگر اهل غذاي تند نيستيد و هيچ جوره هم توان تحملش را نداريد همراهتان از ايران غذاهاي آماده و كنسروي ببريد و وسيله اي براي گرم كردنشان كه به دردتان ميخورد.
٢)با دستفروش ها و فروشنده هاي همه ي مغازه ها جز مغازه هاي مارك و پاساژ هاي معروف چونه بزنيدو اگر قيمت شما را قبول نكردند،تركشان كنيد و مطمئن باشيد در ٩٠ درصد موارد دنبالتان مي آيند.
٣)هند با توجه به جمعيت زياد از سطح بهداشتي پايين تري از حتي ايران و كشورهاي ديگر برخوردار است ولي با وجود جاذبه هاي بسيارش اين موضوع توانايي زيادي برا آزرده كردن شما ندارد و هيچ بوي بدي هم نه در ابتدا و نه ادامه سفرمان در فضا وجود ندارد.
٤)يكي از اهداف اخلاقي مهم در اين سفر بالا بردن قدرت تحمل است بيخوابي و گرسنگي را در اين سفر شايد به كرات تجربه كنيد و به دليل تعدد برنامه ها در يك روز زمان ناهار معمولا به ديروقت موكول ميشود.حتي الامكان با بچه هاي كوچك و افراد مسني كه توان مناسب ندارند اين سفر را انتخاب نكنيد و حتما در طول مسير گشت ها و سفرها چيزي براي خوردن همراه خود داشته باشيد.هر روز دو بطري آب براي هر نفر از طرف اتوبوس به ما داده ميشد.
٥)در هتل هاي محل اقامت ما در هر سه شهر يعني راديسون بلو اينترنت به دو شكل مصرفي وجود داشت يكي حالت عادي مصرفي و حالتي كه با paid نشان داده شده بود و بايد بابت استفاده از آن هزينه اضافه تري پرداخت ميشد در ابتداي لاگين و در انتهاي صفحه به اين مورد توجه كنيد تا به اشتباه گزينه paid رو نزنيد و در هنگام ترك هتل با هزينه اضافي و گزافي برخورد نكنيد.
٦)بسيار مراقب وسايل ارزشمند خود باشيد چون در صورت مفقود شدن آنها در پاساژ ها و ساير مكانها احتمال بازگشت آنها به شما بسيار بسيار اندك است.
در پايان اميدوارم اين سفرنامه مفيد واقع شده باشد و از همراهي با لحظه لحظه ي سفر ما به هند لذت برده باشيد و سعادت تجربه آن از نزديك نصيبتان شود.
با تشكر از توجه شما، منتظر سوالات و انتقادات و پيشنهادات شما هستم.
مهتا محمدي

نویسنده : مهتا محمدی

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.