سفر به پوکت، بهشتی در همین حوالی...

 

به نام خالق زیبایی ها

 

رفتن به سفر برای من و همسرم همیشه جذاب و هیجان انگیز بوده و هست.

ما سا­ل هاست که در ایران به روش های مختلف برای دیدن نقاط دیدنی و زیبای ایران سفر میکنیم و باور داریم که ایران یکی از بهترین مقاصد گردشگری دنیاست، و هنوز نقاط بسیار زیادی از ایران زیبا هست که باید برویم و از نزدیک ببینیم.

فروردین 1397 بود که ما برای اولین بار تصمیم گرفتیم به خارج از کشور سفر کنیم و با توجه به علاقه زیاد ما به طبیعت و طبیعت­گردی سفر به پوکت در تایلند و دیدن جزایر زیبای اطراف اون رو انتخاب کردیم.

(همین جا لازمه این توضیح رو بدم که اگر شما هم مثل ما عاشق رفتن به طبیعت و گشت و گذار در جزایر و قایق سواری و قدم زدن در سواحل و جنگل های استوایی هستید، جزیره پوکت در جنوب تایلند میتونه بهترین گزینه برای گذراندن تعطیلات شما و رقم خوردن یک خاطره بی نظیر در زندگیتون باشه. اما اگر از اون دسته افرادی هستید که استراحت در هتل و پاساژگردی و دیدن برج ها و آثار باستانی یک کشور در اولویت شماست، بهتون پیشنهاد میکنم از سفر به پوکت منصرف بشید و مقصد دیگه ای رو انتخاب کنید. و یا اقلا تورهای ترکیبی تایلند (بانکوک+پوکت) رو انتخاب کنید تا مقاصد گردشگری متنوع تری داشته باشید).

اما از آنجائیکه ما قصد داشتیم تقریبا تمام نقاط اصلی طبیعت پوکت رو از نزدیک ببینیم، بهتر بود که تور اختصاصی پوکت رو انتخاب کنیم تا به اندازه کافی زمان داشته باشیم. لذا با کمی جست و جو در اینترنت و مقایسه قیمت ها و خدمات تورهای مختلف در سایت لست سکند، نهایتا تور 8 شب و 9 روز پوکت رو از آژانس آویسا الهه باستان برای تاریخ 23 فروردین97 خریداری کردیم.

در اینجا من قصد دارم خاطرات این سفر فوق العاده رو به پوکت و جزایر شگفت انگیز اطراف اون برای شما بازگو کنم و امیدوارم تجربیات ما در این سفر کمکی باشه تا شما هم بتونید سفری بی دردسر و راحت به این جزیره زیبا رو تجربه کنید.

بعد از هماهنگی تلفنی با آژانس و رزرو اولیه، فردای اون روز به آژانس مراجعه کردیم و مدارک لازم برای صدور ویزا و... رو به آژانس تحویل دادیم.

مسافرت ما مصادف شده بود با تعطیلات شروع سال جدید در تایلند و جشن آب. به همین خاطر چند روز بعد آژانس با ما تماس گرفت و گفت که متاسفانه هتل درخواستی ما که هتل 4 ستاره Andakira بود در اون تاریخ ظرفیت خالی ندارد و می بایست هتل دیگری را برای اقامت انتخاب کنیم. که در نهایت و به پیشنهاد خود ما هتل 4 ستاره Casa Del M Resort برای اقامت ما انتخاب شد.

استخر هتل 4 ستاره Casa Del M Resort در پوکت 

این هتل به خاطر فاصله حدود یک و نیم کیلومتری با ساحل اصلی پوکت یا همان Patong Beach ، در بین آژانس های ایرانی شناخته شده نیست و به همین خاطر ما تنها افراد ایرانی این هتل بودیم و بقیه مهمانان هتل چینی ها، هندی ها و گردشگران اروپایی بودند.

موقعیت هتل Casa Del M Resort بر روی نقشه و مسیر پیاده تا ساحل پاتونگ 

یک روز مانده به پرواز، ویزاهای ما هم حاضر شد و با مراجعه به آژانس بقیه مدارک اعم از بلیط هواپیما، واچر هتل، بیمه مسافرتی و... را گرفتیم.

ویزای توریستی تایلند

بالاخره روز موعود فرارسید و راهی فرودگاه امام شدیم. پرواز ما پرواز مستقیم ماهان به بانکوک-ساعت 22:10 دقیقه بود که حدود 7 ساعت طول میکشید و بعد از یک توقف حدود 3 ساعته در فرودگاه بانکوک، با یک پرواز داخلی (خطوط هوایی نوک ایر   Nok Air Airline) به مدت 1 ساعت و نیم به فرودگاه پوکت می رفتیم. پرواز به موقع انجام شد و ساعت 7ونیم صبح به وقت محلی در فرودگاه سوارنابومی Suvarnabhumi Airport بانکوک فرود آمدیم.

مسیر پروازی تهران-بانکوک و بانکوک-پوکت بر روی نقشه

کیفیت خدمات و پذیرایی های داخل هواپیما بسیار بسیار خوب بود و با پروازهای داخلی بانکوک به پوکت (و برعکس) که فقط یک بطری آب معدنی و یک چیپس کوچک بصورت رایگان دادند (در پرواز برگشت از پوکت حتی همین ها را هم ندادند!)، و بقیه چیزها پولی بود اصلا و ابدا قابل مقایسه نبود (البته دلیل این امر هم قیمت پایین پروازهای داخلی تایلند است که آژانس ها برای پایین ماندن قیمت تور از این پروازهای ارزان استفاده می کنند).

کارت پرواز تهران-بانکوک

نکته: هزینه تور ما برای 8 شب و 9 روز اقامت در پوکت نفری 3میلیون و هفتصد هزار تومان شد و قیمت دلار هم در آن تاریخ 4900 تومان بود.

ما برای اولین بار در عمرمان میخواستیم از کشور خارج شویم و درست در همان موقع زمین و زمان به هم ریخته بود! دلار لحظه به لحظه درحال گران شدن بود و امکان خرید ارز مسافرتی هم وجود نداشت. صرافی ها از فروش ارز آزاد خودداری می کردند و عوارض خروج از کشور هم داشت از نفری 75هزار تومان به نفری 220هزار تومان تغییر میکرد!

خلاصه با هر ترفندی بود موفق شدیم در آخرین لحظات عوارض 75  هزار تومانی را بصورت آنلاین پرداخت کنیم(فردای آن روز عوارض خروج 220 هزار تومان شد)! و نفری 1000 دلار هم ارز مسافرتی بخریم. البته با مدیریت مالی که انجام دادیم فقط 750 دلار آن را خرج کردیم و توانستیم  بقیه آن را برای سفر بعدی پس انداز کنیم.  (:

هواپیمای ما Airbus A340 خطوط هوایی ماهان بود که برای هر نفر روی هر صندلی یک بسته شامل یک بالشت کوچک، یک پتوی مسافرتی و یک چشم بند خواب قرار داده بودند.

پتوی مسافرتی، بالشت و چشم بند خوابی که در پرواز ماهان روی صندلی ما بود 

روبروی سالن ها هم یک مانیتور بزرگ قرار داشت که در هنگام بلند شدن و فرود هواپیما بصورت زنده قسمت جلویی هواپیما را نشان میداد. در طول پرواز هم اطلاعاتی مانند دمای هوای مقصد، سرعت و ارتفاع لحظه ای هواپیما و موقعیت جغرافیایی هواپیما در هر لحظه روی مانیتور نمایش داده می شد.

مانیتور بزرگی که روبروی مسافران در هر سالن قرار داشت 

حدود ساعت 11ونیم شب وعده شام را آوردند. بیف استروگانوف یا زرشک پلو (به انتخاب مسافر)، سالاد، نان فانتزی، ماست، آبمیوه خنک، سس مخصوص و یک تکه بیسکویت و کیک بعنوان دسر! نیم ساعت بعد از شام هم پذیرایی با چای و قهوه.

وعده شام 

حدود ساعت 6 صبح هم وعده صبحانه را آوردند که شامل چای، نان، پنیر، کره، مربا، آب پرتقال، سالاد میوه و کیک بود.

وعده صبحانه

نکته: در هواپیما به هر نفر یک فرم مربوط به مهاجرت و ورود به کشور تایلند به شما داده می شود که می بایست با خودکار پر کنید و هنگام ورود و خروج از تایلند به ماموران فرودگاه تحویل دهید (اگر موفق به دریافت فرم نشدید، نگران نباشید، در فرودگاه بانگوک هم میتوانید این فرم را تهیه و پر کنید).

فرم مربوط به مهاجرت و ورود به کشور تایلند

تماشای مرز بین شب و روز از پنجره هواپیما

 

روز اول – رسیدن به جزیره پوکت و مستقر شدن در هتل

به محض رسیدن به فرودگاه سوارنابومی بانکوک، طبق هماهنگی های قبلی انجام شده با آژانس، راهنمای محلی که یک تابلو با عنوان GREEN WORLD در دست داشت در انتظار ما بود. یک خانم تایلندی مسلمان محجبه که به خوبی فارسی صحبت میکرد. پس از خوش آمدگویی، اسامی ما را در لیست خود وارد کرد و برچسب های سبز رنگی را بر روی لباس ما چسباند! یک سیمکارت با شماره تایلند هم بهمان داد که جایگزین سیمکارت ایران کردیم. سپس سوار چند ماشین وَن شدیم و به یک فرودگاه دیگر رفتیم. حدود 3 ساعت بعد هم سوار پرواز داخلی بانکوک به پوکت شدیم. 1ساعت و نیم بعد در جزیره زیبای پوکت فرود آمدیم.

  

برچسب های سبز رنگی که روی لباس ما چسباندند

سیم کارت تایلند - که با شارژ حدود 30 هزار تومان 8 روز اینترنت نامحدود به ما داد

(البته در صورت استفاده از شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام و واتس اَپ نامحدود بود و در صورت استفاده های متفرقه زودتر تمام میشد) 

فرودگاه سوارنابومی بانکوک Suvarnabhumi Airport

تاکسی های رنگارنگ فرودگاه بانکوک جزو اولین چیزهایی بودن که نظر ما رو به خودشون جلب کردن!

فرودگاه سوارنابومی بانکوک پر بود از رستوران های مختلف که غذاهایی با ظاهر خیلی خوب داشت، ولی هیچکدومشون با ذائقه ما جور در نیومد و سیب زمینی سرخ کرده مک دونالد رو به همشون ترجیح دادیم! (در پوکت اما قضیه فرق میکرد و غذاهای خیلی متنوع تر و سازگارتری با ذائقه ما وجود داشت)

و ویترین های رنگارنگی که محتویات داخلشون بهمون چشمک میزدن و ما به شدت در برابرشون مقاومت میکردیم!

آب معدنی و چیپس رایگانی که در پرواز داخلی بانکوک به پوکت بهمون دادن  (Nok Air Airline) 

نکته بسیار مهم در پروازهای داخلی تایلند این است که معمولا حداکثر بار مجاز برای هر نفر 15کیلوگرم است( بعلاوه یک کیف دستی 7کیلوگرمی برای بردن به داخل هواپیما) که عدم توجه به این موضوع معمولا باعث پرداخت جریمه های نسبتا زیاد (مخصوصا در پرواز برگشت) برای مسافران می شود. در پروازهای ماهان البته این نگرانی نیست و هر فرد مجاز به داشتن 30کیلوگرم در قسمت بار می باشد.

نمایی از حاشیه شهر بانکوک از پنجره هواپیما

با نزدیک شدن به پوکت، جزایر کوچک و بزرگ اطراف آن کم کم خودنمایی می کرد 

تصویر یکی از معابد تایلند از پنجره هواپیما

بعد از تحویل گرفتن چمدان ها در فرودگاه پوکت، راننده ی وَن با پلاکاردی که اسم ما به همراه هتل روی آن نوشته شده بود بیرون فرودگاه در انتظار ما بود. با دیدن ما بسیار خوشحال شد و بعد از خوش آمدگویی به روش خودش (اکثر راننده های تایلندی به سختی انگلیسی صحبت می کنند و فقط برخی کلمات اصلی را بلد هستند)، به سرعت چمدان های ما را گرفت و ما را به سمت ماشین مورد نظر راهنمایی کرد.

نکته: در تمام مدت اقامت در پوکت، شما بیشتر با 2 وسیله نقلیه جابه جا خواهید شد:

1- تاکسی های کوچکی که تلفیقی از موتور و وانت هستند و به آنها توک-توک می گویند و از نمادهای گردشگری در تایلند هستند.

2- وَن های 10 نفره ای که معمولا نو، تمیز و بسیار خنک هستند.

یکی از انواع مدرن و پیشرفته ی توک-توک در خیابان های پوکت!

(البته توک-توک های اصیل چیزی شبیه عکس کوچک سمت چپ هستند که بیشتر در بانکوک به این صورت هستند و توک-توک های پوکت کمی پیشرفته تر هستند)!

البته از اتوبوس شهری و موتورهای کرایه ای (درصورت داشتن گواهینامه بین المللی موتور) هم می توانید استفاده کنید. اما استفاده از اتوبوس های شهری بخاطر زمان زیادی که از شما تلف می کنند و موتورهای کرایه ای به خاطر وجود خطر تصادف به شما توصیه نمی شود (جهت حرکت خودروها در خیابان های تایلند برعکس ایران است و همین امر می تواند حتی در عبور از خیابان بصورت پیاده هم خطرناک باشد)!

در تایلند جشن آب بود و در مسیر فرودگاه تا هتل، هرچند دقیقه یکبار، چند نفر از پیاده رو ظرف های پر از آب را روی ماشین ها و موتورسوارها و مردم خالی می کردند!! بعضی ها هم شلنگ آب در دستشان بود و هر جنبنده ای که از نزدیکشان می گذشت خیس آب می کردند! و برای ما که برای اولین بار بود چنین مراسمی را می دیدیم خیلی جالب بود!

وقتی به هتل رسیدیم راهنمای ایرانی در لابی منتظر ما بود. بعد از احوالپرسی و خوش آمدگویی فرم های مخصوص اقامت در  هتل را برایمان آورد و پر کردیم. یک 100دلاری هم بعنوان تضمین استفاده درست از وسایل داخل اتاق از ما گرفت و به رزپشن هتل داد و رسیدش را تحویلمان داد (این مبلغ در بیشتر هتل های پوکت در روز اول ورود مسافر گرفته می شود و در روز آخر در صورتی که مشکل خاصی نباشد و اتاق بصورت کامل تحویل شود با دریافت رسید به شما بازگردانده خواهد شد).

سپس روی نقشه پوکت که همراهش بود موقعیت هتل و ساحل و رستوران های ایرانی و محله های معروف جزیره را با خودکار مشخص کرد و برای روزهای اقامتان چند تور یکروزه پیشنهاد کرد. انصافا تورهای خوب با قیمت های مناسبی هم بود، اما چون ما هم خیلی خسته بودیم و هم دوست داشتیم خودمان سر فرصت تورها و برنامه ها را به سلیقه ی خودمان انتخاب کنیم، از او عذرخواهی کردیم و اجازه خواستیم زودتر به اتاقمان برویم و استراحت کنیم و فردا در این باره تصمیم بگیریم.

معماری هتل Casa Del M Resort از 2بخش سنتی (قدیمی) و مدرن (جدید) تشکیل شده که اتاق ما در بخش مدرن بود (موقعیت و امکانات بخش مدرن هتل خیلی بهتر از بخش سنتی آن است). یک سوئیت تقریبا 40 متری همراه با یک بالکن رو به جنگل. هتل دارای یک استخر روباز بزرگ بسیار تمیز در طبقه اول بود (و بیشتر اوقات هم خالی بود). یک رستوران خوب هم در پشت بام داشت که شب ها میشد ساعت ها در آن نشست و از منظره عالی شهر و هوای خنک لذت برد.

قسمت های مختلف اتاق ما در هتل Casa Del M Resort

نمای بالکن که رو به جنگل و شهر بود

استخر هتل در طبقه اول که با فاصله ی بسیار کمی، دقیقا پشت درِ اتاق ما قرار داشت و معمولا خالی بود!

پرسنل هتل هم فوق العاده افراد خوش برخورد و مهربانی بودند که واقعا هر کمکی از دستشان برمی آمد بدون هیچ چشم داشتی برایمان انجام دادند (تقریبا تمام تایلندی هایی که ما با آنها برخورد داشتیم همینطور مهربان و دوست داشتنی بودند).

روز دوم - گشت و گذار در ساحل پاتونگ و خرید تورهای مورد نظر

اولین روز اقامت ما در پوکت شروع شد. صبحانه از 7 تا 10 صبح در رستوران طبقه همکف بصورت سلف سرویس بود. یک صبحانه کامل و عالی از هر چیزی که فکرش را بکنید. از انواع نان و تخم مرغ و املت و چای و قهوه و نسکافه و شیر و آب پرتقال و سوسیس و کالباس گرفته تا سیب زمینی آب پز و کره و پنیر و خامه و عسل و مربا و خیار و گوجه و هویج و پیاز و سالاد و پنکیک و موز و انبه و هندوانه و کلی میوه استوایی که ما اسمشان را هم نشنیده بودیم!

صبحانه در رستوران طبقه همکف که بصورت سلف سرویس و بسیار متنوع و کامل بود

صبحانه را خوردیم و با یک شاتل رایگان (سرویس های رفت و برگشت رایگان از هتل به مرکز شهر و بلعکس) به ساحل پاتونگ Patong Beach رفتیم. از هتل ما هر یک ساعت یکبار یک شاتل رایگان به مرکز شهر یا ساحل پاتونگ وجود داشت، ولی برگشت را یا با توک-توک باید می آمدیم یا پیاده (که ما هر دفعه پیاده می آمدیم تا هم در هزینه های سفر صرفه جویی کرده باشیم و هم محله های جدید را ببینیم که این خودش یکی از بخش های جذاب سفر بود). البته در برخی موارد گرما و شرجی زیاد هوا کمی اذیت می کرد (که آن هم با چندین بار گشت و گذار در فروشگاه های زنجیره ای Family Mart یا Seven-Eleven که همیشه خنک و باز بود در طول مسیر رفع می شد)!!

ساحل پاتونگ Patong Beach در غربی ترین بخش جزیره، محل قرارگیری رستوران ها و مراکز ماساژ و دکه های تبدیل ارز(صرافی) به بت (واحد پول تایلند) است و اکثر گردشگران در جزیره تقریبا هر شب با غروب آفتاب و خنک شدن هوا در این منطقه جمع می شوند و تا نیمه های شب را در کنار دریا و مراکز تفریحی مجاور آن می گذرانند.

نکته: صرافی ها در پوکت شامل دکه های کوچکی هستند که یک نفر داخل آنها نشسته و طبق جدولی که روی شیشه چسبانده دلار یا یوروی شما را به بت تایلند تبدیل می کند. با کمی دقت متوجه خواهید شد که نرخ تبدیل آنها با هم متفاوت است و تجربه ما در این سفر مشخص کرد 2 دکه بت بیشتری به ازای هر 100 دلار به شما می دهند (بهتر است هر دفعه مضربی از 100 دلار یا یورو را برای تبدیل به دکه بدهید، چون با نرخ بهتری برایتان تبدیل می کنند). یک دکه روبروی مرکز خرید جانگسیلون Jungceylon Shopping Center ، و یک دکه در تقاطع ساحل پاتونگ و خیابان بنگلا Bangla Road Walking Street .

یک دکه صرافی در پوکت که در سریع ترین زمان ممکن دلار یا یوروی شما رو به بت تبدیل خواهد کرد

موقعیت 2 دکه صرافی بر روی نقشه که معمولا با بهترین نرخ ارز شما را تبدیل می کنند

بطور کلی گردشگران در پوکت روزهای خود را به این ترتیب می گذرانند:

• صبح تا عصر به یکی از تورهای یک روزه در داخل یا جزایر اطراف پوکت می روند.
• شب ها هم در خیابان ها و رستوران ها و مراکز تفریحی به گشت و گذار و تفریح مشغولند.

در پوکت یک مرکز خرید بزرگ هست به نام مرکز خرید جانگسیلون Jungceylon Shopping Center . که در طبقات همکف و بالایی برندهای معروف با قیمت های نسبتا بالا و در زیرزمین آن می توانید جنس های خوب با قیمت های مناسب مخصوصا برای سوغاتی پیدا کنید.

از یک هفته قبل از سفر، ما با خواندن سفرنامه های مختلف پوکت و بررسی های مختلف در TripAdvisor و سایت های دیگر، انواع تورهای یکروزه و قیمت های آن را درآورده و برای رفتن به آنها برنامه ریزی کرده بودیم. با پرس و جو از چند فروشنده تور که تعدادشان هم در جزیره و بخصوص ساحل پاتونگ کم نیست، بهترین تورهای یکروزه را با بهترین قیمت ها از نماینده فروش شرکت  ANDAMAN SEA DRAGON TOUR در ساحل پاتونگ خریدیم.

تلفن و آدرس نماینده شرکت ANDAMAN SEA DRAGON TOUR در ساحل پاتونگ که ما تورهامون رو ازش خریدیم و راضی بودیم

برنامه روزهای اقامت ما در پوکت به همراه تورهای خریداری شده 

روند کلی خرید و شرکت در این تورها به شرح زیر است:

1- مراجعه به یکی از نمایندگی های فروش تور، انتخاب تور، تعیین تاریخ مورد نظر شما و پرداخت هزینه (این فروشنده می تواند راهنمای ایرانی شما باشد، یا فروشگاهی در لابی هتل شما و یا نمایندگی های سطح شهر)

2- ثبت مشخصات شما اعم از شماره تلفن، نام هتل و شماره اتاق شما (جهت هماهنگی های لازم) و دریافت بلیط

3- انتظار در لابی هتل در صبحِ روزِ تعیین شده جهت مراجعه راننده

4- انتقال به محل مورد نظر و شرکت در تور (تور جزایر با قایق های تندرو یا کشتی های بزرگ، و تورهای شهری با وَن انجام می شود)

نکته: در تورهای جزایر توصیه می شود از قایق های تندرو استفاده کنید. چراکه زمان کمتری روی آب هستید و فرصت بیشتری جهت بازدید از جزایر و سواحل را دارید. برخی از تورهای جزایر محدودیت سنی برای کودکان دارند که در این صورت فروشنده در هنگام خریدِ تور، نکات لازم رو به شما گوشزد خواهد کرد.

5- بازگشت از تور با همان ماشین و راننده به هتل.

نکته: هزینه ای که برای تورهای یکروزه می پردازید شامل خدمات زیر است:

ترانسفر رفت و برگشت از هتل، پذیرایی با آب معدنی خنک و آبمیوه، میان وعده و نهار

ریز برنامه تورهایی که ما خریدیم به همراه خدمات و قیمتشون به این ترتیب هست:

* اصطلاح اسنورکلینگ Snorkeling به غواصی روی آب می گویند. به این صورت که به هر یک از شما یک جلیقه نجات و یک عینک غواصی می دهند که یک لوله برای تنفس هم به آن متصل است و در دهان شما قرار می گیرد. بدین ترتیب شما می توانید در نزدیکی ساحل و یا در کنار قایق و در وسط اقیانوس داخل آب شوید، سرتان را زیر آب کنید و با خیال راحت به تماشای ماهی های رنگارنگ که زیر پا و اطراف شما درحال شنا هستند بپردازید. در این حالت جلیقه نجات شما را بدون هیچ زحمتی روی آب نگه داشته است و از طریق لوله ای هم که در دهان شماست به راحتی در زیر آب نفس میکشید!!

(این وسایل بصورت امانت و رایگان به شما داده می شود و نیازی به پرداخت هزینه اضافی برای آنها نیست، ولی می بایست پس از استفاده، مجددا آنها را بصورت سالم به مسئولین تور تحویل دهید).

بهتون پیشنهاد میکنم اسنورکلینگ در آب های زلال و شفاف جزایر تایلند رو حتما تجربه کنید.

همسر من هم به شدت ترس از ارتفاع داره و هم ترس از آب. ولی الان تجربه زیپ لاین و اسنورکلینگ از بهترین خاطرات زندگیشه!!! شما هم اگر در این زمینه ها ترسی در وجودتون هست بر اون غلبه کنید و در عوض بهترین خاطرات زندگیتون رو بسازید.

نکته: در اکثر تورها ، در طول مسیر از شما عکاسی و فیلم برداری میشه و در آخر شما میتونید با پرداخت هزینه، فیلم یا عکس یا کلیپی که از شما در اون روز تهیه شده رو برای خودتون خریداری کنید. در برنامه ی زیپ لاین این کار رو برای ما انجام دادند و وقتی ما درحال خوردن نهار بودیم یک نفر آمد و یک تبلت را روی میز ما گذاشت و گفت این کلیپ شماست، درصورتی که خوشتان آمد و خواستید یک نسخه از آن را روی گوشی خود داشته باشید به ما اعلام کنید! وقتی هزینه اش را پرسیدیم گفت 1000 بت، که معادل 160هزارتومان بود! هزینه اش برای ما تقریبا زیاد بود ولی با دیدن کلیپ که بسیار خوب و حرفه ای ساخته شده بود نظرمان عوض شد و آن را خریدیم. و هر دفعه که آن را تماشا میکنیم به هم یادآوری میکنیم که: " چه خوب شد آن روز خیلی فکر پول را نکردیم و این کلیپ را خریدیم!!! "

روز سوم - تور جزیره جیمز باند

ساعت 6ونیم صبح از خواب بیدار شدیم و برای صرف صبحانه به رستوران طبقه همکف رفتیم.

7ونیم صبح راننده شرکت در لابی هتل اومد دنبالمون و ما رو برد به اسکله ای که قرار بود ازونجا سوار قایق بشیم. اونجا مجدد با چای و قهوه و بیسکویت پذیرایی شدیم و به هرکدوممون یک جلیقه نجات و یک دستبند زرد رنگ دادن که به مچ دستمون بستیم و ازون به بعد به اسم گروه زرد صدامون میکردن (تا راحت تر شناسایی بشیم و یه موقع توی جزیره ها گم نشیم یا از گروه جا نمونیم). بعد راهنمای تور اومد و یه سری اطلاعات در مورد جاهایی که قرار بود اونروز بریم بهمون داد و بعدش همه سوار قایق شدیم.

راهنمای تور اونروز ما این آقا بود که اطلاعات خیلی خوبی داشت و بسیار خوش اخلاق بود

اولین جایی که در مسیر دیدن کردیم یک غار بود که داخلش بلورهای آهکی زیبایی وجود داشت و در انتهای غار هم یک شکاف بود که ازش میشد یک دریاچه مخفی در پشت غار رو دید.

 از غار بیرون اومدیم و دوباره سوار قایق شدیم. بعد از حدود 20 دقیقه، کم کم جزیره های کوچیک و بزرگی رو کنار خودمون میدیدیم که صخره های بلندی داشتن و با درخت پوشیده شده بودن. به هر طرف که نگاه می کردیم مناظر فوق العاده زیبایی رو می دیدیم. کمی جلوتر از قایق پیاده شدیم و هر 2نفر وارد یک کایاک (قایق های کوچک 1 الی 3 نفره) شدیم که یک قایقران تایلندی داشت و مارو داخل غارهای مخفیِ زیر و بین جزیره ها می برد. هنوز به جزیره اصلی جیمزباند نرسیده بودیم ولی جایی که بودیم بی نهایت فوق العاده و سحرانگیز بود. ما جلوی قایق بودیم و آقای قایقران در انتهای کایاک مارو به درون غارها هدایت می کرد.

بعضی جاها انقدر ارتفاع صخره ها کم بود که باید کاملا کف قایق میخوابیدیم!

یک جایی هم آقای قایقران به آسمون اشاره کرد. بالای سرمونو که نگاه کردیم درختارو دیدیم که تو آسمون یه قلب بزرگ درست کرده بودن!!

نزدیک ظهر شده بود. کمی جلوتر وسط اقیانوس یه جایی پیاده شدیم که به روستای مسلمون ها معروف بود. راهنما اعلام کرد که پیاده میشیم و نهار رو اینجا میخوریم. و گفت که اینجا روستای مسلمون هاست و با خیال راحت هرچی دوسداشتین بخورین چون همه غذاها حلال هست. و ما هم که برامون این قضیه مهم بود تا تونستیم از همه غذاها خوردیم و دلی از عزا درآوردیم!!

بعد از نهار دوباره سوار قایق شدیم و به طرف جزیره ی اصلیِ جیمزباند حرکت کردیم. در این حین ابرهای تو آسمون هم به شدت دلبری می کردن!

و بالاخره حدود نیم ساعت بعد به جزیره اصلی جیمزباند رسیدیم. صخره ای بزرگ و با عظمت که وسط دریا جا خوش کرده بود!

حدود نیم ساعتی تو جزیره گشتیم و کلی عکس انداختیم و از مناظر اطراف لذت بردیم. بعد دوباره سوار قایق شدیم و به سمت اسکله اول برگشتیم.

تو مسیر برگشت بودیم ولی دل کندن از اینهمه جزیره زیبا که وسط دریا قد و نیم قد کنار هم وایستاده بودن به این سادگی نبود!

برگشتیم هتل و بعد از 3-2 ساعت استراحت، برای دیدن غروب به ساحل پاتونگ رفتیم. منظره غروب خورشید از ساحل پاتونگ فوق العاده بود و ما همینطور که خورشید رو تماشا میکردیم، تو ذهنمون در انتظار یه تجربه فوق العاده در زیپ لاین FLYING HANUMAN بودیم.

روز چهارم- زیپ لاین جنگلی Flying Hanuman

 قبلا شنیده بودیم که بهتره بین تور جزیره جیمزباند و جزیره فی-فی یه روز فاصله بندازیم، چون این دو تا تور انرژی زیادی میگیرن و ممکنه یه مقدار اذیت بشیم. برای همین ما هم برنامه ی زیپ لاین رو بین این دوتا گذاشتیم.

ما چون پکیج کامل A به همراه نهار رو انتخاب کرده بودیم (که با اینکه هزینش برامون یه مقدار زیاد بود و گرون ترین تورمون شد ولی واقعا ارزشش رو داشت) ، برناممون ساعت 10صبح شروع میشد. برای همین تونستیم اونروز یه مقدار بیشتر بخوابیم. 9صبح از خواب بیدار شدیم و بعد از خوردن صبحانه در لابی منتظر راننده نشستیم.

 مثل روز قبل راننده راس ساعت اومد و بعد از چک کردن اسم و بلیط، سوار ماشین شدیم و به محل برگزاری تور رفتیم. محل مورد نظر یک پارک جنگلی بود که درخت های استوایی خیلی خیلی بلند داشت. وسایلمون رو تحویل دادیم و لباس های مخصوصی پوشیدیم و کلاه ایمنی هم روی سرمون گذاشتیم. یک سری اطلاعات کلی در مورد مسیر بهمون دادن و گفتن که قراره اونروز از حدود 30 تا زیپ لاین و پل چوبی معلق بین درخت های استوایی عبور کنیم و برای همین مهمه که تمام نکات ایمنی رو رعایت کنیم تا مشکلی برای کسی پیش نیاد (البته این رو هم بگم که ایمنی و امنیت در تمام مسیر بسیار بسیار بالا بود و در صورتی که به تمام نکته ها عمل کنید هیچ مشکلی براتون پیش نمیاد و هیچ خطری تهدیدتون نمیکنه). 2نفر راهنما در تمام طول مسیر همراهمون بودن که با کلی خنده و شوخی ما رو راهنمایی می کردن.

در طول مسیر در دو نقطه شما فرود عمودی از ارتفاع با طناب رو دارید که خیلی هیجان انگیزه!

طولانی ترین زیپ لاین مسیر هم 400 متره که در نوع خودش بی نظیره!

درمورد امنیت این برنامه هم بهتون بگم که در تمام طول مسیر شما همیشه توسط یه قلاب که به کمرتون وصله به یک جای امن وصل هستید و به هیچ عنوان احتمال سقوط از جایی رو ندارید. مگراینکه خودتون بی احتیاطی یا شیطنت کنید و قلاب رو باز کنید! پس بهتون پیشنهاد میکنم حتی اگر ترس از ارتفاع هم دارید (مثل همسر من)، تجربه زیپ لاین FLYING HANUMAN رو به هیچ وجه از دست ندید.

بعد از تموم شدن برنامه دوباره به محل شروع رسیدیم و با یه نهار فوق العاده خوشمزه ازمون پذیرایی شد.

در حین خوردن نهار هم یه خانومی از کارمندای اونجا اومد و یه تبلت رو روی میزمون گذاشت و گفت: این کلیپ شما هست. اگر یه نسخه ازش رو خواستید میتونیم با پرداخت 1000 بت روی موبالتون بریزیم. یه کلیپ 1دقیقه ای باحال که تو همون زمان کم با موسیقی و افکت های جالبی درست کرده بودن! اولش قیمتش برامون زیاد اومد ولی کلیپو که دیدیم تصمیم گرفتیم بخریمش. و همچنان از خریدش راضی هستیم! ;)

 

روز پنجم- تور جزایر فی فی – مای - کای

 دیدن جزایر فی-فی و شنا کردن در آب های زلال اطرافش یکی از اصلی ترین دلایل سفر ما به پوکت بود. به همین خاطر برای رفتن به این تور از روز اول لحظه شماری کرده بودیم و حالا زمانش رسیده بود.

6ونیم صبح از خواب بیدار شدیم، وسایلمون رو جمع کردیم و ساعت 7ونیم صبح بعد از خوردن صبحانه راننده در لابی منتظرمون بود تا مارو به موقع به اسکله برسونه.

ایندفعه دستبند قرمز بهمون افتاد و شدیم تیم قرمز ! D:

مثل تور قبلی با چای و قهوه و بیسکویت پذیرایی شدیم. جلیقه های نجاتمون رو تنمون کردیم و راهنما شروع کرد به دادن اطلاعات لازم و اسم جاهایی که قرار بود اونروز ببینیم رو بهمون گفت. راهنمامون یه آقای بامزه بود که خودش رو خانم SUSAN معرفی کرد!! و گفت که یک خانومه و اگر بشنوه کسی آقا صداش کرده همونجا پرتش میکنه وسط دریا!!! ما هم که دیدیم قضیه جدیه خودمونو زدیم به اون راه و سعی کردیم حواسمونو پرت مناظر اطراف کنیم! D:

جزیره میمون ها، جزیره فی-فی، جزیره کای و ساحل مایا جاهایی بود که اونروز قرار بود ببینیم و واقعا یکی از یکی زیباتر و سحرانگیزتر بودن! به همراه تجربه ی فوق العاده اسنورکلینگ و شنا در آب های شفاف و زلال اطراف این جزایر.

 

بعد از حدود 20 دقیقه به جایی رسیدیم که به جزیره میمون ها معروف بود. چند دقیقه ای اونجا نزدیک صخره ها موندیم و بالای سرمون روی درخت ها هم میمون ها رو میدیدیم. چندتایی موز داشتیم که بهشون دادیم و چندتاشون اومدن پایین و موزهارو گرفتن و برگشتن بالای درخت. بعد حرکت کردیم به طرف جزیره کای.

توی مسیر دوباره جزیره های کوچیک و بزرگ سر و کلشون پیدا شده بود و آب های زلال و آبی رنگ اطرافشون همه رو جذب خودش کرده بود.

بعد از حدود یک ساعت و نیم شنا و اسنورکلینگ در جزیره کای، نهار خوردیم و برای دیدن جزیره فی-فی و ساحل مایا دوباره به قایق برگشتیم. ساحل مایا جایی بود که فیلم THE BEACH با بازی لئوناردو دیکاپریو فیلم برداری شده بود و جایی بود که ورود به اون حتی با کفش هم ممنوع بود! و همینطور ورود هرنوع پلاستیک یا قوطی نوشابه یا بطری آب معدنی! پس کفش هامون (یا بهتر بگم صندل هامون) رو توی قایق گذاشتیم و با پای پیاده روی شن های سفید این جزیره قدم گذاشتیم...

جزیره فی-فی و مناظر اطراف اون هم واقعا غیرقابل وصف بود. ساحل فوق العاده زیبا با شن های سفید زیر پاهامون، جنگل های انبوه سرسبزی که پشت سرمون بود، و آب زلال و شفافی که روبرومون قرار داشت، خیلی شبیه توصیف هایی بود که ما از بهشت داریم! و شاید بهشت واقعا همینجایی بود که ما ایستاده بودیم....

در آخرین ایستگاه و قبل از برگشتن به اسکله، راهنما اعلام کرد که هرکسی که میخواد میتونه اینجا شیرجه بزنه توی آب و شنا کنه. من هم که از صبح منتظر رسیدن چنین لحظه ای بودم تا تونستم از روی عرشه و سقف قایق انواع و اقسام شیرجه و پشتک و پرشو امتحان کردم تا حسابی خسته شدم و خیال خودم و همه راحت شد که به آرزوم رسیدم !!! D;

حدود ساعت 5 عصر این برنامه هم تموم شد و نزدیک غروب برگشتیم به هتل. خورشید در حال غروب بود و تماشای دیدن غروب خورشید از بالکن اتاق، در انتهای یک روزِ فوق العاده عالی، بسیار لذت بخش بود....

روز ششم- استراحت و پیاده روی در شهر

 برای روز ششم برنامه خاصی نداشتیم. دوسداشتیم بیشتر استراحت کنیم و کمی هم در شهر پیاده روی کنیم. بعد از صبحانه پیاده از هتل اومدیم بیرون و گشتی توی کوچه ها و خیابونای اطراف زدیم. البته هوا خیلی گرم بود و زیاد نمیتونستیم بیرون زیر آفتاب بمونیم. برای همین به هر فروشگاهی که میرسیدیم سریع میرفتیم تو تا اقلا خنک بشیم!!

از روز اول موقع نماز صدای اذان رو میشنیدیم و معلوم بود که یه مسجد نزدیکمون هست. صبح از روی نقشه پیداش کرده بودیم و قرارشد نماز ظهرو اونجا بخونیم. اسم مسجد نورالاسلام بود. یه مسجد نه خیلی بزرگ و نه خیلی کوچیک. داخلش خیلی تمیز و خیلی زیبا بود. موقع اذان ظهر رسیدیم. قبلش وضو گرفته بودیم و برای همین سریع وارد شدیم. همسرم وارد بخش خانم ها شد و من هم وارد بخش آقایان شدم. همه از اهل سنت بودند. از روی قیافه و لباس هام سریع فهمیدن اهل اونجا نیستم و گردشگرم. همه با لبخند بهم نگاه میکردن و سرشونو به علامت سلام تکون میدادن. نماز ظهر رو به جماعت باهاشون خوندم. بعد از نماز هم همشون اومدن باهام دست دادن و رفتن. باور کردنی نبود ولی طوری باهام رفتار کردن که انگار سالهاست منو میشناسن !!

اصلا انتظار چنین استقبال گرمی رو نداشتم و تجربه خیلی جالبی برام بود. جالب تر اینکه همسرم هم تقریبا با همچین رفتار مشابهی در قسمت خانم ها مواجه شده بود!

 دیوار به دیوار مسجد هم یک رستوران بود که غذاهاش همه حلال بود. یه همبرگر و نوشیدنی لیمو بعنوان نهار خوردیم و برگشتیم هتل.

تا عصر استراحت کردیم و عصر رو هم با گشت و گذار تو هایپرمارکت مرکز خرید جانگسیلون گذروندیم.

روز هفتم- تور سافاری پارک در پارک ملی Khao Sok

 در مورد تور سافاری پارک قبلا چیز زیادی نشنیده بودیم ولی از روی کاتالوگ تور بنظرمون اومد که برنامه جالبی باید باشه (و همینطور هم شد و خیلی خوش گذشت).

طبق معمول صبح زود، بعد از صبحانه راننده دنبالمون اومد. برنامه امروز به ترتیب زیر بود:

1-بازدید از آبشار 2-بازدید از مزرعه پرورش لاک پشت و ماهی 3-بامبو سواری در رودخانه 4-حمام بچه فیل 5-نمایش بچه فیل 6-صرف نهار در جنگل 7-فیل سواری در جنگل

تمام بازدیدها طبق برنامه پشت سرهم خیلی دقیق و کامل پیش رفت و یه روزِ خوبِ دیگه توی جنگل برامون رقم خورد.

تجربه بامبو سواری در رودخانه فوق العاده بی نظیر و بسیار آرامش بخش بود.

تجربه بابمو سواری در رودخانه

پارک ملی Khao Sok که بسیار فوق العاده و آرامش بخش بود. 

اجرای برنامه حمام کردن بچه فیل در رودخانه!!!

فیل سواری در جنگل هم در نوع خودش تجربه جالبی بود.

 

حدود ساعت 5 عصر هم به هتل برگشتیم و بعد از یه شنای خوب توی استخر، شب رو به گشت و گذار توی خیابان و ساحل پاتونگ گذروندیم.

اون شب یه سَری به خیابون بنگلارود معروف زدیم و خیلی زود و تند و سریع سعی کردیم سرمونو بندازیم پایین و فقط ازش ردبشیم که بعدا نگیم چرا نرفتیم!! همونطور که میدونید (یا شایدم ندونید!) این خیابون خیلی برای متاهل ها و مخصوصا بچه ها مناسب نیست! البته رد شدن و دیدن این خیابون برای یک بار خیلی هم بد نیست و میتونید مثل ما خیلی به اطراف توجه نکنید و بدون توقف به راهتون ادامه بدید.

البته اگر بچه یا حتی فرزند نوجوان همراهتون هست شب ها از این خیابون رد نشین چون به شدت پر از سروصدا و شلوغیه و کلا مناسب بچه ها نیست!

روز هشتم- تور نیمروزه شهری

آخرین روز اقامت ما در پوکت بود و تصمیم گرفته بودیم با یه برنامه ی نیمروزه سبک و ارزون! چندجای اصلی پوکت که مونده بود رو ببینیم.

پس ساعت 8 صبح بعد از خوردن صبحانه در لابی منتظر راننده نشستیم. راس 8 صبح راننده اومد و سوار وَن شدیم و تور نیمروزه شهری رسما شروع شد.

یکی از مزیت های تورهای داخلی پوکت اینه که شما توی وَن یا قایق با ملیت های مختلفی همسفر میشید و این فرصتیه برای شما که نماینده خوبی از کشورتون باشید و اگر زبان انگلیسیتون خوب باشه و کمی هم حوصله داشته باشید، با خیلیاشون میتونید سرِصحبت رو بازکنید و معاشرت کنید. ما توی این سفر با چند گروه فرانسوی، ترکیه ای، هندی، چینی، لهستانی، آلمانی، لبنانی و یک زوج امریکایی تو روزای مختلف برای چندین ساعت تبادل نظر و معاشرت کردیم و خداروشکر تقریبا همشون دید خوبی نسبت به ایران و ایرانی ها داشتن و این باعث خوشحالی ما بود.

اولین ایستگاه توقف، نقطه مرتفعی به نام Karon View Point بود. این نقاط (View Point ها) در پوکت جاهای مرتفعی هستن که معمولا مشرف به دریا یا شهرن و منظره قشنگی دارن و برای عکاسی خیلی مناسبن.

ایستگاه بعدی بازدید از بودای بزرگ یا Big Buddha بود که البته از اینجا هم در نوک کوه دیده میشد.

دیدن شکوه و عظمت بودای بزرگ از نزدیک هم در نوع خودش جالب بود. از جاییکه از ماشین پیاده شدیم حدود 10 دقیقه ای پیاده رفتیم و بعد از یه مسیر نسبتا کوتاه که پر از پله بود به بودای بزرگ رسیدیم. کلی از بودا و مناظر اطراف عکس گرفتیم و نیم ساعت بعد به ماشین برگشتیم.

 

اینجا هم مثل بقیه معابد تایلند موقع ورود تابلوهایی بود که توش توضیح داده بود خانم ها برای ورود نباید زانوها و شونه هاشون دیده بشه و این برای احترام به این محل ها هست که محل عبادت بودایی هاست. یک سری پارچه های بلند هم گذاشته بودن که خانم ها باهاش پاها و شونه هاشونو میپوشوندن و موقع برگشت به مسئولش تحویل میدادن. البته بعضی جاها هم که برای این موضوع مسئولی نداشت خیلی ها متوجه نمیشدن و همونجوری وارد میشدن!

جایی که بودیم تقریبا مرتفع ترین نقطه پوکت بود و منظره های قشنگی ازون بالا دیده میشد.

ایستگاه بعدی بازدید از معبد چالونگ Wat Chalong Temple و غار میمون ها بود. یه معبد خوشگل که توش پر بود از مجسمه های بودا در انواع و اقسامِ حالت ها و اندازه های مختلف! معبد 3 طبقه داشت که طبقه آخر روی پشت بوم بود و یه محفظه شیشه ای داشت که مردم مثل امامزاده های ما داخلش پول میریختن!!

نزدیک معبد هم یه غار بود که دم ورودیش پر بود از میمون که از سر و کول همدیگه بالا میرفتن و منتظر بودن که گردشگرا بهشون موز بدن و بیان بگیرن. البته انقدر بهشون موز و میوه داده بودن که اکثرا سیر بودن و کلی موز و میوه دور و برشون روی زمین افتاده بود! داخل غار هم یه مجسمه بودای بزرگ بصورت خوابیده بود و چندتایی هم بودای ایستاده کوچیک و بزرگ.

از محوطه بیرون غار همچنان بودای بزرگ در نوک کوه دیده میشد!

بعد از بازدید از غار دوباره سوار وَن شدیم و به طرف شهر قدیم پوکت رفتیم. توی یه خیابون پیاده شدیم که یه سری خونه های رنگی و هاستل و رستوران داخلش بود. خیابونو پیاده تا انتها رفتیم و عکس گرفتیم و بعد از نیم ساعت دوباره به ماشین برگشتیم.

توی مسیر یه جایی هم پیاده شدیم که نمایش بچه فیل بود و میتونستیم با هزینه 100بت یه سبد موز بگیریم و به بچه فیل بدیم و اونم اول پولو با خرطومش میگرفت و به صاحبش میداد و با سرش از ما تشکر میکرد. بعد دونه دونه موزارو از دست ما با خرطومش میگرفت و تو دهنش میذاشت.

محله قدیمی پوکت جای قشنگ و محل خوبی واسه عکس گرفتن بود.

آخرین ایستگاه ما بازدید از یه نمایشگاه بین المللی جواهرات و سنگ های قیمتی و پذیرایی با چای و قهوه بود. یه نمایشگاه خیلی خیلی بزرگ و خیلی شلوغ که انواع و اقسام سنگ های قیمتی و جواهرات گرون قیمت رو برای فروش داشتن و خب خیلی برای ما جذابیت نداشت چون خیلی گرون بود و ما واقعا برنامه ای برای خرید جواهرات نداشتیم!!

فیلم برداری و عکاسی داخل ساختمون ممنوع بود. پس خیلی سریع مسیرو طی کردیم و به محل پذیرایی رسیدیم. نفری یه فنجون شیرقهوه خوردیم که خیلی خوشمزه بود و بهمون چسبید. بعد سوار وَن شدیم و به هتل برگشتیم.

 

بعد از شرکت در تور نیمروزه شهری عملا برنامه های ما در پوکت تمام شد. بعد از 3-2 ساعت استراحت در هتل، ساعت 5عصر به مرکز خرید جانگسیلون رفتیم و برای دوستان و اهل فامیل از طبقه پایینِ پاساژ که تنوع اجناسِ زیاد و قیمت های مناسبی هم داشت سوغاتی خریدیم. در این طبقه فروشگاهی که تمام اجناسش 100 بت است و اجناس متنوع و با کیفیت خوبی هم دارد برای خرید سوغاتی خیلی مناسب است. مخصوصا سِت های عود+صابون معطر+خوشبوکننده های مخصوص تایلندی و...

 

روز نهم- تحویل اتاق و بازگشت به تهران

صبح زود بیدار شدیم و آخرین صبحانه را در رستوران خوردیم. بعد به اتاق برگشتیم و وسایلمان را جمع کردیم. حدود ساعت 10 اتاق را تحویل دادیم، 100دلار ضمانت را با ارائه رسید تحویل گرفتیم و با ماشینی که با هماهنگی راهنمای ایرانی به دنبالمان آمده بود به فرودگاه رفتیم. از آنجا با پرواز داخلی خطوط هوایی Thi Lion Airline به بانکوک و از آن جا با پرواز مستقیم ماهان ساعت 22:35 دقیقه به سمت تهران پرواز کردیم.

بدین ترتیب اولین سفر خارجی ما با دنیایی از خاطرات خوب و به یادماندنی به پایان رسید. خاطراتی که لحظه لحظه آن سال های سال در ذهن و خاطر ما خواهد ماند و همیشه و همه جا به خوبی از آن یاد خواهیم کرد. با اینکه زمان زیادی از این سفر نگذشته است، ولی دلمان برای آن روزهای خوب در این جزیره زیبا با مردمان همیشه خنده رو و مهربانش تنگ شده است.

جزیره پوکت در تایلند جزو اون دسته از مقاصدی هست که هر کسی با هر نوع اعتقاد و نگرشی میتونه بهش سفر کنه و از سفرش لذت ببره. ما یک خانواده دو نفره ی ایرانیِ مسلمون بودیم که توی این سفر نه من نه همسرم هیچ مشکل خاصی نداشتیم. نمازهامون رو هرجا خواستیم خوندیم و هرجا که خواستیم برامون غذای حلال کاملا در دسترس و ارزون بود. حتی برای شنا کردن توی دریا یا استخر هم همسر من هیچ مشکلی نداشت و با لباس مخصوص و پوشیده شنا می کرد.

 

در انتها، سفر به پوکت رو به هر کسی که عاشق دیدن طبیعت و جزایر زیبا و قدم زدن در ساحل و پیاده روی در جنگل های استوایی هست پیشنهاد میکنیم و از همه شما که وقت گرانبهاتون رو برای خوندن سفرنامه ما صرف کردید ممنونیم.

 

در پناه حـق همواره شـاد و پیـــــــروز باشید.

تهران - خردادماه 1397

 

نویسنده : سعید حائری

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.