پوکت زیباترین خاطره

 

        اوست گرفته شهردل                   من به کجا سفرکنم

            بادرود وسلام بر همراهان لست سکند. قبل از برنامه ریزی سفر به پوکت سفرنامه های موجود درسایت واقعا مفید لست سکند را خواندم و بسیار استفاده بردم . در این متن نیز در شرح روزانه سفر نکات مفید را اشاره کرده و در انتها نیز تمامی نکات که اتلاف وقت و ایجاد مشکل در طی سفر برای دوستان می نماید لیست میشود که امیدوارم مورد استفاده دوستان قرار گیرد.

از ابتدای سال در فکر برنامه ریزی برای سفر تابستان امسال بودم و انتخاب های پیش روی ما با هزینه تقریبا مساوی و شرایط متلاطم ارزی امسال شامل ترکیه ، بلغارستان و پوکت بود. با توجه به علاقه مند بودن به سفر های مهیج و همچنین فرهنگ آسیای شرقی شهر پوکت را انتخاب کردیم.

 در مورد زمان سفر، فصل تابستان در پوکت گرم و بارانی است. نظرات افرادی که در این فصل به پوکت رفته بودند را در سایت Tripadvisor مطالعه کردم که حاکی از این بود که هوای استوایی خیلی قابل پیش بینی نیست و اکثرا خاطره بدی از بارش نداشتند. مثلا فردی نوشته بود در سایتهای پیش بینی هوا ، هوای پوکت کاملا بارانی پیش بینی شده بود ولی در طی حضورش در پوکت در واقع بارش یک ساعته و یا کلا عدم بارندگی تجربه کرده بود . بعد از بارش هم به خنکتر شدن هوا ، و همچنین خلوت تر بودن پوکت در این فصل اشاره کرده بودند . همچنین من تجربه فصل زمستان (گرم و خشک) در پاتایا را داشتم که در مواقعی از روز گرما کلافه کننده هست. با پذیرفتن ریسک اینکه ممکن است تمامی روزها بارش باشد و شاید هم با کمی شانس، وضعیت هوا مناسب باشد ، از دو سایت Foreca.com ،Weather.com  پیش بینی هوا را بررسی و بازه 8 روزه ای که پیش بینی سه روز بارندگی و 5 روز کم بارش بود را انتخاب کرده اقدام به گرفتن ویزا و پرواز نمودیم.

آژانسی که سفر های قبلی را تدارک دیده بود انتخاب و مدارک را به ایشان دادیم و با توجه به اینکه عکس های ما مشابه عکس های پاسپورت بود آژانس احتمال عدم دریافت ویزا را داد که همان روز عکس های جدید گرفته و در اختیار ایشان گذاشتیم. (نکته: ظاهرا مدتی است که سفارت تایلند تاکید می کند که عکس ها جدید باشند). در مورد پرواز هم پیشنهاد بود که با پرواز ماهان به فرودگاه جدید بانکوک رفته سپس از همان فرودگاه جدید پرواز به پوکت بگیریم. راه دوم گرفتن پرواز داخلی از فرودگاه قدیم بانکوک به پوکت بود (نیاز بود که از فرودگاه جدید به فرودگاه قدیم برویم که حدود یک تا یک ساعت و نیم با تاکسی زمان می برد) که با توجه به سفرنامه هایی که خوانده بودیم و دلهره دیر رسیدن به فرودگاه قدیم ، پرواز از فرودگاه جدید را با پرداخت پانصد هزار تومان هزینه بیشتر انتخاب کردیم. بابت هزینه ی تور هر نفر چهار میلیون و ششصد هزار تومان به آژانس پرداخت کردیم. با هزینه مشابه استفاده از پرواز قطری با توقف در دوحه هم بود که نپذیرفتیم ولی با شرح مشکلات پرواز ماهان که آورده خواهد شد شاید گزینه مناسبتری باشد.(فاصله زمانی بین دو پرواز در دوحه و بانکوک هم آیتم مهمی در تصمیم گیری می باشد).

برای انتخاب هتل، ابتدا هتل های زیر در سایت لست سکند ، بوکینگ و تریپ ادوایزر را بررسی کردیم.

- رویال کرون: مکان مناسبی ندارد. طبق نظرات کابران از کثیف بودن و بوی نامطبوع در تریپ ادوایزر شاکی بودند.

- اشلی پلازا: موقعیت مکانی مناسب ولی در تریپ ادوایزر از نظافت و پر سر و صدا بودن شاکی بودند.

- اسلیپ وید می: مکان مناسب و تمیز گزارش شده بود.

- د نچرال ریزورت: هتل تمیز، فاصله هتل تا دریا 500 متر که نسبتا زیاد است ، 500 متر تا جانگسیلون فاصله دارد و اتاق های هتل سبک ویلایی است، ولی برای استفاده از سیفتی باکس و اینترنت بایستی جداگانه هزینه پرداخت شود.

- رویال پارادایز: هتل تمیز ، طبقاتی ولی کمی به ساحل دور و بعضی از ورود صدای تفریحات شبانه به داخل اتاق راضی نبودند.

 

از بین هتل ها نهایت هتل آیبیزپاتونگ را انتخاب کردم که شرایط ذیل را داشت:

- هتل به ساحل 50 متر فاصله دارد. ویوی عالی به کوه و از طبقه پنجم دریا قابل دیدن هست. رسیپشن بسیار خوش برخورد دارد.

- در یک خیابان فرعی با عرض کم قرار گرفته که باعث میشود خودروها این خیابان را برای تردد انتخاب نکنند که صدای کمتری وجود دارد.

- از خیابان بانگلا رود فاصله 500 متری دارد که نسبتا زیاد بود. (تمامی ازدحام توریست ها، تفریحات، غذا خوری ها، فروشگاه های سوغاتی، آژانس ها و فروشگاه جانگسیلون نزدیک این خیابان است و قلب تپنده شهر میباشد).

- فروشگاه سون الون، دکه چنج پول، رستوران و ... اطراف آن زیاد است.

- استخر تمیز و مناسبی دارد. لابی کولر ندارد ولی  بزرگ و زیبا میباشد. محل پارک موتور سیکلت دارد. در محل پارکینگ نوشته مسئولیت موتورسیکلت با هتل نیست.

- تمیز کاری اتاق ها مناسب است. سیفتی باکس داخل اتاق ، اینترنت خوب ، تراس کوچک با یک صندلی، حمام کوچک بدون وان،  دستشویی بدون بو و نوساز ، شامپو و تخت مناسب دارد. سیستم سرمایش قابل تنظیم و سالم بود. مسواک و دمپایی ندارد.

- پشه و سوسک داخل اتاق نبود. برخی از میوه هایی که خریده بودیم در اطراف پوسته های باقیمانده آنها حشرات ریزی در روز سوم دیدیم که توصیه میشود میوه و پوسته های باقیمانده آنها را در پلاستیک کامل بپوشانید.

- نکته منفی هتل عدم داشتن عایق صوتی اتاق ها بود . روز اول در طبقه دو تا پاسی از شب بدلیل صدای آسانسور و سر و صدای چند جوان خواب مناسبی نداشتیم . صبح تعویض اتاق را از ریسیپشن خواستیم که با برخورد مناسب پذیرفت و چمدانها  را در اتاق امانت گذاشته و به تور جیمز باند رفتیم. بعداز ظهر اتاق جدید را تحویل دادند که این اتاق طبقه پنجم با نیمه دیدی از استخر بود که باز صبح ها صدای بازی بچه ها در راهرو کمی آزار دهنده بود ولی بهتر از اتاق پیشین بود. اگر خواب سبک دارید این موضوع مشکل ساز است و شاید انتخاب هتل های با چیدمان باغی و ویلایی بهتر باشد.

 

شروع سفر در اوایل تیر ماه روز دوشنبه از اصفهان ساعت ۲ بعد از ظهر  به سمت فرودگاه  امام خمینی حرکت کردیم ، حدود ساعت ۶:۳۰ بعد از ظهر به فرودگاه رسیدیم. در هنگام دریافت کارت پرواز متصدی مربوطه گفت شماره پاسپورت همسر با شماره ثبت شده روی ویزای تایلند یک عدد اختلاف دارد که این احتمال دیپورت شدن در فرودگاه بانکوک و یا جریمه سه هزار دلاری دارد ولی  سوپر وایزر ماهان معتقد بود اشکالی ندارد. نهایتا پذیرفتیم که با مسئولیت خودمان و قبول اینکه هواپیمایی مسئولیتی ندارد کارت پرواز را بگیریم. وقتی با دقت پاسپورت را دیدم، متوجه شدم فرد صادر کننده ویزا در سفارت تایلند اشکال را متوجه شده بود و بجای چاپ مجدد ویزا عدد مذکور را با خودکار اصلاح و روی آن را مهر زده بود. (نکته:مشخصات فردی را در ویزا چک کنیم). بعد از تحویل چمدان ها برای دریافت ارز مسافرتی (که قبل از سفر در بانک ملی مراحل اصلی را انجام داده بودیم)  اقدام کردیم. حدود ساعت ۱۰:۴۰ شب هواپیما فرودگاه امام خمینی را به مقصد بانکوک ترک کرد.(نکته:دو ردیف صندلی روبروی دستشویی های هواپیما بود که صدای در و بوی نامطبوع امکان خواب به سرنشینان آن قسمت نمیداد و همچنین صندلی ردیف جلویی ما به حالت عمودی قفل نمیشد).

فرمی در هواپیما به ما دادند که می بایست مشخصات فردی را روی آن می نوشتیم ( این برگه را در زمان ورود به تایلند می بایست به متصدی چک پاسپورت نشان می دادیم، در هتل هم آن را از ما خواستند و در زمان خروج از کشور تایلند آن را تحویل دادیم.) 

                                                                     Departure card

طی پرواز در هواپیما ساعت 11:30 شام سرو شد که چلو گوشت و چلو مرغ با کیفیتی مناسب بود. بعد از غذا همه خوابیدند. حدود یک ساعت بعد با خنده ها و صدای بلند چند جوان در هواپیما بیدار شدیم و اعتراض چند نفر به ایشان هم موثر نبود و همچنان مزاحم خواب دیگران شده بودند. پرسنل هواپیما هم در طول شب با صدای بلند با هم صحبت می کردند و نتوانستیم بخوابیم. حوالی ساعت 3:30 صبح به وقت ایران چراغ های داخل هواپیما روشن شد و صبحانه سرو شد. داخل هواپیما ساعت به وقت بانکوک 6 صبح را نشان می داد. (ساعت بانکوک حدود ۲:۳۰ ساعت با ایران اختلاف زمان داشت). پرواز ۷ ساعت و ۳۰ دقیقه به طول انجامید و ساعت 8:30 صبح به وقت بانکوک به فرودگاه جدید بانکوک ، فرودگاه Suvarnabhumi  رسیدیم .

                                                                      فرودگاه بانکوک

مجری تور ما در تایلند گلکسی تور بود. بار را تحویل گرفتیم و در فرودگاه دیدیم روی برگه ای نوشته گلکسی تور، ما هم به سمت آن رفتیم و مجری گلگلسی تور در فرودگاه بانکوک سیم کارت هایمان را به ما تحویل داد در صورتی که ما تصور میکردیم در پوکت باید نماینده تور را ببینیم، و به همراه سیم کارتها از ما عکس گرفت.

                                                                 سیم کارت توریستی کشور تایلند

سپس به طبقه ی چهارم فرودگاه رفتیم چمدان ها را تحویل داده، کارت پرواز گرفتیم (نکته:این پرواز بار مجاز 20 کیلویی داشت ، برخی دیگر پرواز ها 15 کیلو میباشد و برای مسافرها ایجاد مشکل می کند)  برای سفر به پوکت آماده شدیم. اسم پرواز داخلی به پوکت Smile Thai بود.

 

پرواز ما ساعت ۱۰:۳۰ صبح به وقت بانکوک بود.( نکته: ما در چمدانمان پاور بانک داشتیم که گفتند باید در ساک دستی حمل شود و به توان وات آن هم خیلی توجه کردند که زیاد نباشد. پاوربانک ما ۱۴۰۰۰ وات بود و اجازه دادند در ساک دستی حمل شود). بعد از حدود ۱ساعت و بیست دقیقه پرواز، یعنی ساعت 11:50 به فرودگاه پوکت رسیدیم. مهمانداران هواپیما خیلی سرزنده و پر انرژی بودند و در هواپیما از ما پذیرایی شد.

                                                         میان وعده در هواپیمایی smile thai

بعد از دریافت بار ، در فرودگاه ترانسفر به سراغمان آمده بود اما چون چمدان یکی از همسفری هایمان آسیب دیده بود ، ما خیلی منتظر شدیم. ( به کانتر فرودگاه مراجعه کرده بودند که پیشنهاد خرید یک چمدان جدید و یا پرداخت خسارت صد دلاری داده بودند که آنها خسارت وارده را دریافت کرده بودند) .

به سمت هتل حرکت کردیم، حدود یکساعت در راه بودیم ، کلاف های سیم برق در تمام طول مسیر دیده می شد.

بعد از حدود یکساعت یعنی ساعت حدود ۱:۳۵ بعد از ظهر به هتل آی بیز( Ibis Patong) رسیدیم.  

در ابتدای ورود تور لیدر ایرانی آنجا منتظرمان بود شرح داد که خیابان ساحلی یک طرفه است و خیابان موازی آن سمت دیگر هتل در جهت عکس یک طرفه می باشد. قوانین کشور تایلند ، باز بودن شبانه روزی سون الون ها ، قیمت تورها را با تقسیم در سه سطح کیفیت کم ، عادی و نیمه لوکس برای سه تور اصلی مشخص کردند از او خواستم که مجری هر تور  را مشخص کند تا بررسی بیشتر کنم که طفره رفتند، سپس تصمیم گرفتم از تورهای لیدر استفاده نکنم. در ضمن به طرز جالبی تور شهری را فقط وقت تلف کردن دانست و بدون پرسیدن نظر ما گفت که نیاز نیست تور گشت شهری بروید. (نکته : تعدادی ون در کنار خیابان ساحلی ایستاده اند و تور شهری را با دیدن اجباری مغازه عسل و غیره بصورت مجانی میبرند). رسپشن هتل ۳۶۰۰ بت بعنوان دپوزیت از ما گرفت و روز آخر به ما برگرداند. (دکه چنج پول روبروی هتل بود).

بعد از تحویل اتاق آنقدر خسته بودیم که سه ساعتی خوابیدیم. سپس بیدار شدیم و برای فردا برنامه ریزی کردیم. هتل نزدیک ساحل پاتونگ بود و به سمت ساحل به راه افتادیم. حدود ساحل ۷ عصر کنار ساحل صدای پرندگان و فکر کنم جیرجیرک ها آنقدر زیاد بود که واقعا حیرت کرده بودیم. 200 دلار چنج کردیم. (نکته:چند تا دکه را چک کنید بهترین رنج را برای چنج انتخاب کنید. در مدت سفر متوجه شدم بهترین ریت قیمت را دو تا دکه چنج ابتدای در ورودی جانگسیلون دارند). بعد از قدم زدن کنار ساحل برای خرید بلیط فردا به سمت دکه     AS tour and travel رفتیم. ( ما با مطالعه سفرنامه های لست سکند اینجا را برای خرید بلیط هایمان در نظر گرفته بودیم). خانم فروشنده پروفایل آقای مجید رضایی نویسنده سفرنامه های قبلی را نشان همسر داد و می گفت ایرانی های زیادی به واسطه ی معرفی ایشان مشتری شده اند. 

 

با سرچ روی گوگل مپ مکانش را پیدا کردیم ، صد متری خیابان بنگلارود در خیابان ساحلی بود. فروشنده ی تور که خانم خوش برخوردی بودند کمپانی مجری تور جیمز باند که بهترین کیفیت را داشت، به ما معرفی کردند که پیشنهاد او با تحقیقات قبلی که در سایت های مختلف انجام داده بودیم تطابق داشت و سپس برای قیمت چانه زنی کردیم.  تور با قایق تند رو  برای هر نفر ۱۸۰۰ بت شد‌. اجرای تور با کمپانی بی بی سی لیون بود. (نکته: طی کردیم که در همه ی سفرها اگر بارندگی شدید باشد ، تور کنسل می شود )رفتن به این تور به زنان باردار و  یا به همراه نوزاد توصیه نمی شود. شب در کنار ساحل قدم زدیم. در کنار ساحل و خیابان های نزدیک آن مغازه هایی که ماساژ می دادند و مو را در انواع مدل ها می بافتند، رستوران هایی که صدف و ماهی ،خرچنگ زنده داشتند و طبخ می کردند، دستفروش هایی که غذا، آب میوه ، میوه های استوایی مثل (منگو ستین، کارامبولا، انبه ، موز ،پشن فروت، آواکادو، آناناس، رامبوتان ، لیچی و...) همچنین بستنی سنتی و پنکیک درست می کردند وجود داشت و برای من خیلی جذاب بود. میوه های استوایی جهت سوغاتی

   سبزیجات استوایی

                    فروش و طبخ آبزیان در سرتاسر خیابان ساحلی پاتونگ

سعی کردیم بیشتر میوه ها را امتحان کنیم . بعضی ها خیلی خوشمزه و بعضی با ذائقه ما تطابق نداشت. اما همگی ارزش امتحان نمودن دارند. قیمت بیشتر میو ها کیلویی حدود 80 تا 100 بت بودند. در کنار خیابان آب انبه به قیمت ۸۰ بت خریدیم و سپس به سمت بانگلارود حرکت کردیم. تاکسی های توک توک در کنار خیابان ایستاده بودند. 

                                                            تاکسی های توک توک در پوکت

حدود ۱۵ الی ۲۰ دقیقه پیاده روی تا بانگلارود بود. خیابانی شلوغ و پر از مسافر بود. در روز خیابان محل عبور موتورها و ماشین هاست و در شب محل پیاده روی بود. گاهی صدای تشویق تماشاچیان بازی های جام جهانی که از تلویزیون های مغازه ها پخش می شد، را می شنیدیم.

 چون گرسنه بودیم به رستوران کویتی که غذای حلال داشت رفتیم و در آنجا  کباب سفارش دادیم که گفت تمام شده است و ما هم شاورما سفارش دادیم قیمت شاورما جوجه 110 بت و گوساله 130 بت بود.     

سپس دوباره به سمت خیابان بنگلارود حرکت کردیم و از آنجا به ساحل رسیدیم در یکی از مراکز ماساژ خیابان ساحلی همسر یک ساعت ماساژ گرفت. قیمت ماساژ با توجه به نوع آن از 200 بت تا  500 بت متغیر بود و سپس به سمت هتل حرکت کردیم. شب در راهرو هتل بسیار سر و صدا بود، خوب نتوانستیم بخوابیم و کلافه شده بودیم، اتاق نزدیک آسانسور بود و تمام طول شب مسافران در رفت و آمد بودند.

 

روز دوم

روز دوم ساعت ۶:۳۰  از خواب بیدار شدیم و وسایل لازم (عینک آفتابی، کلاه، ضد آفتاب، کاور گوشی، کاور بارانی ، مایو، لباس اضافه) را برداشتیم و به سمت رستوران هتل رفتیم. حدود ساعت ۸ ترانسفر به دنبالمان آمد. در راه مسافران دیگری را هم سوار کرد و مسیر کمی خسته کننده شده بود ، سپس به اسکله رسیدیم . در آنجا صبحانه و نوشیدنی و قهوه و انواع کوکی برای پذیرایی آماده بود.

محل اسکله BBc sealion

در حین صرف چایی ، لیدر تایلندی تور ، در مورد مناطقی که قرار بود ببینیم برایمان صحبت کرد و گفت که بارانی و کاور موبایل از آنجا بخریم. یک کاور بارانی و یک کاور موبایل برای همسر خرید کردیم که حدود ۳۰۰ بت شد. همانطور که باران نرم نرم می بارید به سمت قایق حرکت کردیم‌ . تور عکاس داشت که از تمام مسافران در تمام قسمت ها عکس می گرفت و هر کسی می خواست با پرداخت ۱۴۰۰ بت میتوانست پک آن روز را خریداری کند. ( نکته: اگر قصد خرید دارید به عکاس اعلام کنید تا در طول روز فیلم و عکس های بیشتری از شما بگیرند و دوم اینکه خرید این مجموعه توصیه میشود زیرا تمام افراد قایق در مستند هستند . سبک بخش فیلم آن با آهنگ میکس شده شبیه فیلم های سفر به جزیره ناشناخته میشود که برای ما جذابیت زیادی دارد و یادآور خاطره هاست). تا به قایق رسیدیم باران خیلی شدید شد‌. همسفران ما بیشتر استرالیایی بودند. یک خانواده هندی و چند نفر عرب هم بودند. سوار قایق شدیم و جلیقه ها را دادند که بپوشیم . تیم خیلی خوبی ما را همراهی می کردند.

سپس به غار  ICE CREAM CAVE ( بستنی یخی ) رسیدیم . به ما کلاه و چراغ قوه دادند و در مورد تاریخچه و قدمت غار و قندیل هایش توضیح دادند. انتهای  غار به محوطه کوه های اطراف در داخل دریا با درختان زیبا میرسید که جذابیت خاصی داشت.

                                                                            Ice cream cave

سپس به سمت جزیره جیمز باند( James Bond Island ) حرکت کردیم. وقتی به جزیره رسیدیم باران تندی می بارید، بارانی پوشیدیم و از قایق پیاده شدیم. واقعا زیبا و دیدنی بود. با اینکه باران می بارید ، تماشای جزیره لذت بخش بود . حدود ۴۰ دقیقه در جزیره گشت زدیم و زیر باران عکس گرفتیم.( نکته: دوربین های جدید که تحمل باران را دارند استفاده کنید مشکلی ندارد و اگر کاور های 150 بتی را بخرید ، می توانید بدون نگرانی عکس بگیرید). افراد زیادی در زیر باران به شنا مشغول شده بودند.

                                                                       جزیره جمیزباند

بعد از جزیره در قایق از ما پذیرایی شد . برای ناهار به جزیره koh Panyee Island رسیدیم.

                                                                    رستوران جزیره Koh Panyee

دهکده ای روی آب که تمام ساکنانش مسلمان بودند. یک ساعت در جزیره فرصت داشتیم تا غذا بخوریم و گشتی بزنیم. غذاهای تایلندی  حلال با پخت خوب که با این وجود خیلی تند نبودند. سوپ ، مرغ و میگو و ماهی سرخ شده و برنج.

                                                                  منظره ی زیبای جزیره koh Panyee

بعد از غذا ، در دهکده به گشت زنی پرداختیم. دهکدهای بسیار زیبا در دریا که تمام خانه ها روی پایه های چوبی است و با چشم اندازی از کوههای سبز. ساکنان مخزن های بزرگی با سیم و آهن در دریا درست کرده بودند که پر از ماهی بود و دیدیم که برای مسافران ماهی میگرفتند و طبخ می کردند.

 در دو طرف پلی که حرکت می کردیم خانه های ساکنان بود و مغازه های محلی برقرار بود. مسجدی زیبا و تمیز در دهکده بود که نماز خواندیم و سپس به سمت قایق حرکت کردیم. ( نکته: مسجد دستشویی و وضوخانه مناسب دارد. ورودی مسجد شلوار برای پوشیدن روی شلوارک و جانمازی دارد). 

حدود ساعت ۲ بعد از ظهر بود . سپس ما را به Hong Island بردند. به نظرم زیباترین منطقه ای که تا کنون دیده بودم اینجا بود. قایق در کنار صخره ایستاد و قایق های بادی  دو نفره برای جابجایی ما آمدند . از زیر صخره های سبز عبور کردیم و به محوطه ای آبی که با صخره ها محصور شده بود رسیدیم. قایق ران مسلمان بود و از ساکنان همان روستایی بودند که ناهار را در آنجا خورده بودیم. باران قطع شده بود و آب سبز رنگ و کاملا گرم و منظره ی دیدنی داشت. 

                                                                           جزیره Hong Island

قایق ران از ما عکس گرفت و ما هم به او انعام دادیم که خیلی هم خوشحال شد. منظره درختان در بالای سر شکلی مانند قلب بود.

دوباره به قایق برگشتیم و به سمت جزیره Panak Island حرکت کردیم.

                                                                             جزیره Pank Island

از قایق پیاده نشدیم فقط صخره های زیبا و چند میمون دیدیم. در قایق آب و کوکی و نوشابه بود و هر زمان میتوانستی از خودت پذیرایی کنی. از ما با میوه ای استوایی پذیرایی شد و در جزیره lawa Island لنگر انداختیم. در جزیزه گشتی زدیم، جزیره ای با برکه های زیبا.  همه برای شنا به آب زدند و من در کنار ساحل ریلکس کردم.

                                                                                     جزیره lawa Island

حدود یک ساعت هم اینجا بودیم و دیگر زمان بازگشت بود. سوار قایق شدیم و به سمت ساحل حرکت کردیم. تصمیم به خرید پکیج میکس عکس و فیلم گشت روزانه را گرفتیم مبلغ را پرداختیم و قرار شد فلش حاوی عکس را تا فردا شب به هتل برسانند.           

 

نکاتی پیرامون کمپانی BBC SEA LION :

• پرسنل بسیار خوش برخورد، خنده رو و حرفه ای بودند. عکاس مودب و مثل زبل خان همه جا حضور داشت و عکس میگرفت.
• قایق با کیفیت بود. پذیرایی در قایق کامل بود.
• ناهار شامل مرغ ، میگو و ماهی با برنج وسوپ و میوه بود که تند نبود و کیفیت خوبی داشت.(غذاهای دریایی قیمت بالاتری دارند و بودن میگو و ماهی با کیفیت نشان از هزینه کردن کمپانی است).

(نکته: دو مقصد فی فی و جیمز باند حتما هر دو را بروید . تفاوت اصلیشان در این است که در سمت جیمز باند دیدنیها بیشتر هست ، دریا آرام تر است ، اسنورکلینگ ندارد ولی فی فی ، چند مقصد شنا و اسنورکلینگ ، مسافت طولانی روی دریا که به نیرو و تحمل ، علاقه به شنا و هیجان بیشتر نیاز دارد).

 

به اسکله رسیدیم و ما را به هتل رساندند. اتاق مان را عوض کردیم. طبقه ۵ بود و منظره زیبایی از کوه و دریا و استخر هتل داشت. وسایلمان را در اتاق هتل گذاشتیم بعد از کمی استراحت به کنار ساحل رفتیم، بعد از کمی پیاده روی کنار ساحل، همانجا از دستفروش ها جوجه و ماهی گرفتیم و خوردیم. تقریبا نیمه شب بود ‌به هتل بازگشتیم.

 

روز سوم

  روز سوم سفر، بعد از صبحانه حدود ساعت ده صبح ، برای رزو گشت فی فی به همان مغازه ی قبلی As tour and travel رفتیم . حدود ۱۸۰۰ بت نفری برای تور جزیره فی فی پرداخت کردیم و از کمپانی sea star  برای ما بلیط  تهیه کرد  فروشنده پیشنهاد کمپانی جدید داد که این کمپانی بزرگی است و امتحان کنید. و از مردی که موتور اجاره می داد و رو به روی همان مغازه بود، یک موتور کرایه کردیم ، قبل از کرایه از ما یک پاسپورت گرفت و ۳۰۰ بت هم اجاره موتور بود و قرار شد 24 ساعت بعد موتور را با باک پر تحویل دهیم. هم ما از موتور عکس گرفتیم و هم خود صاحب موتور. سپس کلاه هایمان را سر کردیم و در شهر به گشت زنی پرداختیم. (نکته: در مورد نفر قابل اطمینان برای کرایه از خانم صاحب  آژانس AS TOUR AND TRAVEL پرسیدیم که گفت نفر کنار ساحل روبروی ما انسان موجهی است و ما را به ایشان معرفی کرد با توجه به این که ممکن است کرایه دهنده موتور در هنگام تحویل گیری موتور ایراد نامربوط بگیرد عکس با موتور بگیرید و حتما فرد مطمئن پیدا کنید و حداقل 3000 دلار یا بیشتر در طول سفر همراه جهت ریسک تصادف و حاشیه های آن داشته باشید و با پذیرفتن ریسک آن موتور کرایه کنید). البته شوهر قبل از سفر با پرداخت ۱۰۰ هزار تومان از آژانسی درگمرک اصفهان که در جاده بهارستان - اصفهان واقع شده است، گواهینامه بین المللی گرفته بود‌‌. ( نکته: آژانس های همکار با سازمان جهانگردی و ایرانگردی که در سایت ایشان مشخص شده و میتوانید نزدیک ترین را بیابید این گواهینامه را صادر میکنند و برای موتور سواری باید گواهینامه موتور داشته باشید وگرنه فقط قسمت خودرو سواری تیک میخورد ویکسال نیز اعتبار دارد). به نظرم در ابتدا موتور سواری به خاطر اینکه رانندگی از سمت راست بود، سخت میامد ولی بعد از ده دقیقه عادت کردیم.(نکته: هوندا 125 اتومات گزینه مناسبی است قدرت بالا و عدم نیاز به تغییر دنده، حتما از چراغ راهنما در رانندگی استفاده کنید ، چراغ موتور در شب و تاریکی اتوماتیک روشن میشود، اگر جمع کردن پایه نگهدارنده موتور را فراموش کنید موتور روشن نمیشود).

 

 به پارکینگ بازار جانگسیلون که یکی از اصلی ترین مجتمع های تجاری در شهر پوکت است، رفتیم که در مرکز شهر و کمی آن طرف تر روبه‌روی خیابان بانگلا رود قرار داشت.

در بازار گشتی زدیم. بیشتر برند لباس ها اینجا مغازه داشتند‌. قیمت ها هم بالا بود ولی تخفیف هم زیاد زده بودند. در فروشگاه جانگسیلون مغازه های کوچک سوغات فروشی و رستوران های زیادی بود . چند ساعت در پاساژ گشتی زدیم ولی خیلی خرید نکردیم. گرسنه شده بودیم و به سمت دو رستوران ایرانی که قبلا در گوگل مپ مشخص کرده بودم رفتیم. هر دو رستوران داخل یک خیابان فرعی نزدیک مرکز خرید بودند. رستوران پارس جدید و رستوران پاد ایران ، ما وارد رستوران اولی که همان پارس جدید بود، شدیم. یک دیس مخصوص داشت که شامل یک سیخ جوجه و یک سیخ برگ و یک سیخ کوبیده بود ، با برنج سفارش دادیم. کیفیت کباب عالی بود، البته برنج فکر کنم تایلندی بود و کیفیت برنج ایرانی را نداشت . اما غذا در کل خیلی خوب بود و ماست و موسیرش عالی بود، تقریبا قیمت غذا با نوشابه ۸۰۰ بت شد.

تا از رستوران بیرون آمدیم باران استوایی شروع به باریدن کرد، کم کم داشت وقتمون را می گرفت، صاحب رستوران که مرد خوش برخوردی بود ما را به چایی دعوت کردند ، از خانم دستفروش که بارونی میفروخت دو عدد بارانی خریدیم و برای برداشتن موتور از پارکینگ به سمت پاساژ حرکت کردیم.

                                                                               باران استوایی

در راه ، یک ماساژ پا گرفتیم که 45 دقیقه طول کشید و هر دو نفرمان ۶۰۰ بت شد. باران کم شده بوده و در مسیر مان به سمت جانگسیلون ادامه دادیم ، در پاساژ گشتی زدیم ، آنجا پول تبدیل کردیم و به راه افتادیم. در کنار ساحل دوری زدیم و به سمت هتل حرکت کردیم. ساعت 8 شب موتور سوار شدیم و به سمت فروشگاه  سنترال فستیوال رفتیم . حدوا با موتور ۳۰ دقیقه بود (خروجی این سمت شهر که برای اکثر تورها و مراکز گردشی باید از این خروجی رفت مسیر پیچ و خم با شیب زیادی بود طول حدود پنج کیلومتر که با موتور باید احتیاط زیادی داشت)، اما بعد از باران، موتور سواری در شهر حسابی لذت بخش بود. در این فروشگاه هم قیمت ها نسبتا بالا بود‌ البته غذا خوری هم زیاد داشت. من از فروشگاه که بهترین برندها را داشت خرید کوچکی کردم. فروشگاه داشت تعطیل می شد که از فروشگاه بیرون آمدیم. سوار بر موتور و به سمت ساحل حرکت کردیم و کمی در کنار ساحل نشستیم ، آب میوه سنتی خوردیم و به سمت هتل حرکت کردیم.

روزچهارم

صبح روز چهارم ساعت ۶ بیدار شدیم ما موتور را برای ۲۴ ساعت کرایه کرده بودیم ولی چون قرار بود تا شب با تور برویم ، همسر زود صبحانه را خوردند و برای تحویل موتور رفتند.

به پمپ بنزین رفته بود و گفته بودند باک جای خالی کمی دارد و بنزین نزده بودند، صاحب موتور ۱۰۰ بت بابت بنزین گرفته بود (نکته : بنزین لیتری 30 بت بود). وقتی برگشت من هم در لابی نشسته بودم ‌ سپس ماشین ترانسفر دنبالمان آمد و به محل تور سی استار برای فی فی رفتیم.‌

بعد از سوار کردن مسافران از چند هتل دیگر به ساختمان سی استار رسیدیم. آنجا هم نام محل هایی که قرار بود دیده شود را گفتند  وسایل پذیرایی همه چیز فراهم بود. در آنجا توصیه کردند که کفش غواصی اجاره کنیم ولی کسی تهیه نکرد چون خیلی در سفر دست و پا گیر بود. به محض ورود به سالن به همه دستبند دادند دستبند آبی و قرمز و زرد، که هر کدام با یک لیدر وارد یک قایق تند رو شدند. دستبند ما زرد رنگ و اسم لیدر ما جوکر بود که انگلیسی صحبت می کرد. البته چون بیشتر مسافران چینی بودند در قایق لیدر چینی زبان هم بود. ، قبل از ورود به قایق تندرو از مسافران عکس خانوادگی گرفتند و به محض وارد شدن به قایق صندل های ما را گرفتند. حدود ۲ ساعت با قایق تند رو روی آب بودیم تا به محل غواصی و دیدن ماهی ها رسیدیم. من حالم خیلی بد شده بود و دریازده شده بودم ،خانم مسلمانی که در قایق بود خیلی خوب انگلیسی می فهمید برایم یک قرص ضد تهوع آورد. به همه ماسک غواصی دادند و گفتند اگر عینک و لوله تنفس آسیب دید ۱۰۰۰ بت جریمه می شوید. همه برای دیدن ماهی ها به آب رفتند. من از همه دیرتر رفتم. همه می بایست با جلیقه نجات می رفتند و برای من هم خیلی سخت بود. ولی زیر آب و دیدن ماهی ها خیلی جالب بود، به یاد ماهی های جزیره کیش افتاده بودم. سپس اعلام کردند به قایق برگردیم. لوازم غواصی را از ما پس گرفتند.

                                                                             اسکله سی استار

                                                                            ماهی ها در غواصی 

سپس به Samah Bay رفتیم در آنجا هم فرصت شنا دادند. من در قایق ماندم و از مناظر لذت می بردم.

                                                                                         Samah Bay

بعد از ۲۰ دقیقه مجدد قایق راه افتاد. در راه غار را دیدیم که به آن غار Viking  Cave  می گفتند و ظاهرا قبلا ساکنینی داشته است. منظره ی زیبایی بود.

                                                                                        Viking Cave

سپس به جزیره ی Phi Phi Don )Ton Sai Bay) که رستوران ساحلی بود برای صرف ناهار رسیدیم. آنجا هم روی تابلو نوشته بود که حلال می باشد. غذا به قدری تند بود که من فقط برنج خالی خوردم. کفش و صندل نداشتیم و باید بدون کفش دستشویی می رفتیم. اما حوض بزرگ آب قبل از ورود به دستشویی بود که قبل و بعد از دستشویی پاهایمان را در آن می شستیم. و خوشبختانه چون ساکنان جزیره ها مسلمان بودند، هم غذا حلال بود و هم دستشویی ها آب داشتند (که یک لگن بزرگ آب با پارچ داخل آن بود).

                                                                                    جزیره Phi Phi Don

پا برهنه بودن را اصلا دوست نداشتم و اذیت بودم( اگر می دانستم صندل هایمان را می گیرند از محل اسکله تور، قبل از حرکت ، کفش مخصوص شنا و نه کفش غواصی می خریدم). بعد از یک ساعت به جزیره میمون ها رفتیم که قایق در ساحل نگه نداشت چون گفتند که خطرناک هستند  ولی آنها را از داخل قایق می دیدیم. متاسفانه در فصول تابستان و پاییز ، مایا بی،  Maya Bay که زیباترین بخش فی فی است جهت بازسازی سالیانه بسته می شود . به ناچار یکی از زیبایی های این سفر را از دست دادیم. مجدد قایق را سوار شدیم. دریا خیلی مواج بود و به همه یک کیسه نایلونی دادند. یکی از مسافران هم به وسط قایق پرت شد. در قایق از ما پذیرایی شد و سپس به سمت جزیره  Khai Nai Island رفتیم.

                                                                                   Khai Nai Island

همه مشغول شنا بودند‌ متاسفانه فرصت شنا و گشت در ساحل خیلی کم بود‌.(نکته: بنظرم برای این جزیره توری را انتخاب کنیم که در سواحل کمتری لنگر بیاندازد تا بتوانیم بهتر از ساحل ، شنا و آفتاب گرفتن آن لذت ببریم) در این جزیره هم پذیرایی مفصلی شد . آب میوه، بیسکویت،هندوانه، سپس وارد قایق شدیم به سمت ساحل برگشتیم. دریا خیلی مواج بود. خوشبختانه این دفعه حالم بد نشد و به سمت ساحل حرکت کردیم. در اسکله عکس هایی که قبل از حرکت از ما گرفته بودند را به قیمت 300 بت به ما فروختند. این تور هم عکاس داشت ولی ما تصمیم نداشتیم که فایل عکس ها را بخریم.

کمپانی Sea star Andaman  که به پیشنهاد خانم فروشنده تور ، از آن تور خریدیم و در مطالعه سفرنامه ها دوستان  از آن راضی بودند نسبت به کمپانی BBC sea lion  بسیار بزرگتر با درآمد بیشتر و قایق های زیاد بود ولی بنده راضی نبودم . نکات منفی سی استار:

• عدم لبخند و خوش برخوردی پرسنل بجز یکی از خانمها
• تعداد زیاد مسافر. نمی بایست چهار نفر غیر چینی را با 31 نفر چینی همراه کنند. مترجم دوباره تمام نکات را به چینی می گفت و وقت تلف می شد.
• تور لیدر بیشتر اوقات روی تابلو مدت زمان ماندن در هر ایستگاه را یادداشت کرده و دائم تکرار میکرد. مسیر ها در دریا طولانی بود و دریا مواج ولی با سرعت تمام حرکت میکردند و توجهی به وضعیت مسافران نداشتند.
• ناهار اصلا به کیفیت کمپانی قبلی نبود.
• صندل ها را گرفته و تا پایان تور پس ندادند که پوشیدن صندل بعضی جاها نیاز بود.
• تعداد مسافران زیاد بود و اگر درخواستی داشتی مجبور بود چند بار صدایشان کنی.
• همسر در پایان اولین اسنورکلینگ نفر آخر از آب بالا آمد و کنار موتور با برخورد بد موتوربان قایق که از او میخواست سریعتر به قایق برود مواجه شده بود که اگر تحمل نمیکرد احتمال درگیری داشت.چنین چیزی در تایلند بسیار کم یاب است.(Land of smile).

و نکات مثبت اینکه قایق جدید بود و پذیرایی بین راهی مناسب بود.

عصر با طی مسافت یک ساعته به هتل بازگشتیم بعد از نماز و استراحت، شب به ساحل رفتیم و قدم زدیم . در کنار خیابان پنکیک موز که دست فروش ها با آداب خاصی تهیه می کردند ما را جذب کرد و یکی سفارش دادیم و خوردیم. به این ترتیب روز چهارم هم در پوکت تمام شد.

                                                                                     تهیه پنکیک

روز پنجم

صبح روز پنجم کمی استراحت کردیم . صبحانه خوردیم و به کنار ساحل رفتیم. در آنجا یک ساعت ریلکس کردیم . سپس همسر رفتند با یک راننده تاکسی صحبت کردند و قرار شد با مبلغ ۱۳۰۰ بت ما را به محل های مورد نظر ببرند.

راننده از کوچه و پس کوچه ها می رفت و خیلی مسافت برعکس آنچه گوگل مپ نشان میداد دور نبود. از باغ پرندگان دیدن کردیم، ورودی باغ نفری 500 بت بود ، خیلی بزرگ نبود ولی پرندگان استوایی خیلی زیبایی داشت. با پرداخت ۱۰۰ بت به پرندگان غذا میدادند و یا با ۱۰۰ بت با آنها عکس میگرفتند. آنچه در باغ زیبا بود نمایش پرندگان بود . چیزی که تا کنون ندیده بودم و حدود ساعت ۱:۳۰ شروع شد و ۴۵  دقیقه طول کشید. در باغ محل فروش بستنی و تنقلات بود ، چون هوا گرم بود هر از گاهی خرید میکردیم. (نکته: شوی پرندگان با طوطی ، عقاب ، و یک پرنده استوایی بسیار زیبا اجرا شد که نشانه هوش بالای آنهاست و رفتن به این باغ توصیه میشود).

                                                                                      باغ پرندگان

سپس از باغ پرندگان بیرون رفتیم و راننده منتظر ما بود. قرار شد به باغ وحش برویم. ورودی باغ وحش نفری 1500بت بود.

سه سانس  نمایش میمون ها، فیل ها و کوروکودیل ها را دیدیم . با بچه میمون و فیل ها و بچه تمساح عکس گرفتیم. همانطور که در باغ قدم می زدیم دو ببر در قفس را دیدیم و در گوشه ی نزدیک در خروجی ببری بود که اجازه داشتی با آن عکس بگیری که خود نگهبان ببر از ما عکس گرفت. در باغ با طوطی عکس گرفتم در حالیکه روی دستم نشسته بود و همسر با عقاب عکس گرفت و به خاطر آن به مردی که مراقبشان بود انعام دادیم . بعضی نگهبانان درخواست انعام می کردند ، چون مراقب حیوانات بودند و کمک می کردند با حیوانات عکس بگیریم  و بیشتر مسافران کم و بیش پرداخت می کردند ولی اجباری نبود. باغ وحش جالب بود ولی ای کاش پای فیل ها با زنجیر بسته نبود، آنقدر از فیلبان حساب می برند که طفلکی ها جایی نمی رفتند. در باغ وحش هم برخی پرندگان را می توانستیم در قفس ببینیم. در باغ وحش ، فیل ، میمون، آهو و گوزن، خرگوش، اسب آبی، تمساح، اردک ماهی ، خارپشت و گربه وحشی و.... وجود  داشت. (زرافه و شیر نداشت).

ساعت نمایش حیوانات به این قرار بود( که در تصویر زیر میتوان مشاهده کرد)

                                                                                      اجرای برنامه با کروکودیل ها

                                                                                                  بچه کروکودیل                                                        

سپس به درب خروجی رسیدیم و عکسی که قبل از ورود به باغ وحش از ما گرفتند را تحویلمان دادند، عکس رایگان بود و گفتند اگه تمایل دارید انعام بدهید. در گوشه گوشه ی باغ وحش بستنی و تنقلات دیگر می توانستی بخری.

راننده ما را به تایگر شو برد. در آنجا یکدفعه حدود ۲۰ نفر توریست هندی آمدند و چون زمان زیادی باید در صف می ماندیم و هزینه بالا میگرفتند، برخلاف اصرار همسر از عکس گرفتن با ببر منصرف شدم . عکس با ببر در قفس ببر نفری ۱۵۰۰ بت بود و تنها ده دقیقه فرصت عکس گرفتن داشتی که ما در باغ وحش با ببر عکس گرفتیم.

بعد از آن به سمت ماشین رفتیم و سپس از آنجا به سمت بیگ بودا حرکت کردیم. مسیر پر پیچ و خم کوه بود و در راه فیلبانان و فیل های زیبا در کنار خیابان در کمپ های فیل سواری را میدیم که تعدادشان زیاد بود‌.

                                                                                       بودای بزرگ

سپس به بودای بزرگ رسیدیم. از آن بالا منظره ی زیبای پوکت را میتوانستی ببینی. در پشت سر بودای بزرگ و در روبه رو منظره ی زیبای شهر با قایق هایی در دریا دیده می شد.

ساعت ۵ بعد از ظهر بود و در حال اجرای مراسم مذهبی بودند. صدای مراسم از بیرون شنیده می شد. بعد از طی کردن پله ها به بودای بزرگ و دیگر مجسمه های بودا رسیدیم. اگر فردی شلوارک پوشیده بود به او شال بلندی می دادند که به خودش ببندد. در بالا سالن بودا در حال سنگ کاری بود. با پرداخت  ۱۰۰۰ بت خیریه میتوانستی اسم خودتون یا هر چیز دیگه ای روی سنگی که تقریبا حدود ۱۰ در ۵ سانتیمتر بود، بنویسی و آن را در بنای بودای بزرگ کار می کردند. آنجا پر از صندوق خیریه بود و درختانی را میدید که با برگ هایی از جنس فلز مس پوشیده شده بود . حدود ۱۰۰ بت پرداخت می کردید به شما یک ورق برگ و ماژیک می دادند که بیشتر افراد آرزو هایشان را روی آن می نوشتند و با سیم به درخت وصل می کردند. بعد از گشت زنی و گرفتن عکس از سمت خروجی معبد بیرون آمدیم.

                                                                                 درختان پوشیده شده با برگ های مسی

                                                                            بوداهای کوچک در فضای بیرون بودای بزرگ

 سپس به معبد وات چالونگ رفتیم. ساختمان زیبایی داشت.

                                                                                           معبد چالونگ

داخل معبد شدیم و افرادی در حال دعا کردن بودند و جالب بود که کاغذ هایی طلایی که دستشون بود را با کمک آب پاش به مجسمه های معبد می چسباندند.

بیرون آمدیم حدود ساعت ۶ بود و معبد خیلی خلوت بود . در حال پوشیدن کفش هایمان بودیم که صدای انفجار بزرگی شنیدیم. مثل شلیک پشت سر هم بود ، مات و مبهوت بودم که دیدم در روبه روی معبد ساختمان آجری نسوزی شاید به ابعاد ۲ متر در  ۳ متر بود که فردی ایستاده بود. فکر کنم بخشی از آیین مذهبی شان انفجار ترقه های پر سر و صدا بود. سپس در اطراف دوری زدیم. کمی پایین تر از معبد دریاچه ی زیبایی بود و عروس و دامادی در حال فیلمبرداری برای جشن عروسی شان بودند.

                                                                                     طبیعت زیبا در حیاط معبد چالونگ

به سمت تاکسی حرکت کردیم. از معبد تا هتل حدود ۳۰ دقیقه بود. به هتل رفتیم و کمی استراحت کردیم. حدود ساعت ۹ شب دوباره بیرون رفتیم و به گشت زنی پرداختیم. در راه پنکیک خوردیم که ۸۰ بت بود و از مسیر پشت هتل حرکت کردیم. از شاورما فروشی که روی آن حلال هم زده بود، دو عدد شاور ما به قیمت 100 بت شاور ما جوجه و 120 بت شاورما گوشت گوساله گرفتیم و در مسیر به سمت جانگسیلون حرکت کردیم. بعد از جانگسیلون به بازارچه محلی رفتیم .

در بازارچه محلی ، دستفروش ها و مغازه هایی بودند که لباس و سوغات می فروختند. چون لباس های نخی خیلی خوبی داشتند، چند تایی خریدم و سوغاتی هم عود و صنایع دستی , صابون خرید کردیم .

                                                                                                     سوغاتی پوکت

روز ششم

روز ششم صبح روز یکشنبه بود، بعد از صرف صبحانه با همسر برای خرید تور رفتینگ به همان فروشنده قبلی مراجعه و برای تور نفری 1800 بت پرداخت کردیم بعد از آن از همان مرد قبلی با دادن پاسپورت همسر و پرداخت 300 بت موتور اجاره کردیم و کلاهمان را سر کردیم و در شهر به گشت زنی پرداختیم. بایستی یورو تبدیل به بت می کردیم، چون اسکناس 500 یوروی بود و ما 100 یورو میخواستیم چنج کنیم و مابقی 400 یورو را بگیریم، exchanger ها قبول نمی کردند. متاسفانه روز یکشنبه بود و بانک ها هم بسته بودند ، به ما آدرس بانکی در طبقه آخر جانگسیلون را دادند ، با موتور با پاساژ رفتیم . موتور را کنار خیابان در محل پارک گذاشتیم . به سمت بانک رفتیم و گفتند که ما  تبدیل پول انجام نمی دهیم. از پاساژ بیرون آمدیم و در مقابل درب پاساژ ، کنار مک دونالد، دو تا دکه exchange بودند که تصمیم گرفتیم 500 یورو را تبدیل کنیم. هوا گرم بود و سوار بر موتور در حال حرکت خیلی گرما را احساس نمی کردیم. در شهر دوری زدیم. مغازه ها و دستفروش ها را می دیدیم. ظهر شده بود و گرسنه بودیم، دوباره به رستوران پارس جدید رفتیم من چلو ماهی سفارش دادم و همسر کباب قفقازی. کیفیت ماهی و کباب عالی بود.

                                                                               ماهی سرخ شده در رستوران پارس جدید پوکت

بعدر از صرف ناهار باران شروع به باریدن کرد. خوشبختانه نم نم می آمد. دوباره به سمت جانگسیلون حرکت کردیم ، خیابان روبه روی پاساژ جانگسیلون بازار محلی بزرگ میوه و خوار و بار فروشی بود و ما کلی میوه استوایی برای سوغاتی خرید کردیم.

بعد موتور را سوار شدیم و به سمت هتل رفتیم. بعد از استراحت ، همسر در استخر هتل مشغول شنا شدند . من هم وسایل و لوازم برای رفتینگ فردا را آماده کردم.( کلاه آفتابی، کاور بارونی، عینک آفتابی، ضد آفتاب و آب معدنی ، لباس اضافه ، و مایو برای شنا).

سپس سوار بر موتور از هتل بیرون رفتیم. عکس بستنی سنتی شان را دیده بودم ، برای همین تصمیم گرفتیم آن را امتحان کنیم. طرز تهیه اش خیلی جالب بود. ما بستنی با طعم انبه سفارش دادیم . خیلی خوشمزه بود.

                                                                                              بستنی سنتی

برای شام هم غذای دریایی خوردیم و ساعت یک شب ماساژ گرفتیم و  به سمت هتل حرکت کردیم.

برای تور رفتینگ ساعت 7 صبح قرار بود ترانسفر به هتل بیاید همسر برای پس دادن موتور زودتر رفتند و چون صاحب موتور نیامده بود بهشون زنگ زده بود که بیاید و من هم در لابی هتل منتظر بودم. خوشبختانه ترانسفر دیرتر آمد و صاحب موتور همسر را با خودرو خود به هتل رساندند.

ترانسفر آمد و بلیط ها را تحویل دادیم و سوار شدیم. امروز هم از صبح باران می بارید. در طول مسیر چند خانواده را سوار کردند و حدود 2 ساعت بعد به محلی رسیدیم . از ماشین پیاده شدیم و سوار وانت شدیم. وانت ها سقف داشتند و سرم به طاقش برخورد کرد.

5 دقیقه بعد به محل سوار شدن فیل ها رسیدیم. حدود 20 دقیقه سوار برفیل ها در زیر باران می رفتیم. مرد فیل بان اجازه داد همسر روی سر فیل بشیند فیل را هدایت کند و از ما عکس گرفتند. خودشان به ما چتر هم دادند. فیل ها از کنار رودخانه ای می رفتند که در آن رفتینگ می کردند.

بعد از کلی سواری با فیل ها به جایگاه سوار شدن برگشتیم. به فیل بان انعام دادیم. عده ای با 100 بت یک موز خریده و به فیل ها میدادند. طفلکی ها چقدر رام بودند.(در صوت علاقه به نشستن جای فیلبان روی سر فیل، آن را به فیلبان بگویید چون بسیار لذت بخش و تجربه جذابی است).

سپس دوباره سوار نیسان شدیم و به محل رفتینگ رسیدیم. بهتر بود اینجا مایو می پوشیدیم . به ما کمد دادند تا وسایلی که لازم نداشتیم در آن بگذاریم. قبل از سوار شدن گفتند که پول شما برای 5 کیلومتر است  400 بت بدهید و به قسمت مهیج تر بروید حدود 2 کیلومتر اضافه می شود و با هزینه بیشتر تا 5 کیلومتر اضافه تر می شد. ما قبول کردیم برای 2 کیلومتر اضافه تر پرداخت کردیم. کفش هایمان را درآوردیم و وارد قایق شدیم. خیلی مهیج بود و واقعا آن 2 کیلومتر اضافه تر، از بقیه قسمت ها مهیج تر بود . به طوری نزدیک بود به داخل آب واژگون بشیم. قایق ران در جایی نگه داشت و برایمان گل چید . از ما عکس گرفتند (من با اینکه کاور گوشی ضدآب داشتم ولی ترجیح دادم گوشی را با خود نبرم). بعد از کلی هیجان و لذت ، قایق کناری نگه داشت و پیاده شدیم. میخواستم به قایق ران انعام بدهم ولی پول ها درکمد بود. دوباره سوار وانت شدیم و به ایستگاه برگشتیم. آب از همه وجودمان می چکید. لباس هایم را عوض کردم و برای ناهار رفتیم.

                                                                                                 رفتینگ

ناهار با کیفیت وخوشمزه بود.

                                                                                           ناهار در محل تور رفتینگ

 بعد از ناهار برای رانندگی با Atv چهارچرخ رفتیم. قبل از سوار شدن ، لیدر در مورد خطرهایش برایمان گفت و خودش به راه افتاد. من پشت ترک همسر نشستم و لیدر اصرار داشت جدا بنشینم، من تجربه رانندگی با Atv را داشتم و خیلی رانندگی ام خوب نبود. زیر باران و گلی شدن واقعا لذت بخش بود. سر تا پا گلی شده بودیم. لذت باران و تند رفتن خیلی عالی بود. برگشتیم و به لیدر انعام دادیم.

                                                                                         محل سوارشدن برای تور ATV

به محل اردوگاه رفتیم و سر تا پایمان را با شلنگ آب شستیم و به سمت زیپ لاین رفتیم .

                                                                          منظره طبیعت اطراف زیپ لاین

واقعا چه منظره ای داشت ، عالی بود. ما در تورمان SLIDER نگرفته بودیم ، ظاهرا برای افرادی که استفاده می کردند خیلی هیجان داشت. (سر سره ای که در انتهای آن سه متری به هوا پرتاب شده به داخل استخر آب می افتادند). قرار بود به آبشار برویم. مسافتی جنگلی و زیبا را طی کردیم تا به نزدیک آبشار رسیدیم به خاطر بارندگی مسیر را بسته بودند و ما  لذت دیدن آبشار و شنا را از دست دادیم. سپس به سمت غار میمون ها رفتیم، هشدار دادند که میمون ها ممکن است به شما آسیب برسانند. صدای جیغ یک گردشگر آمد که میمون اصرار به گرفتن کیفش داشت ولی نهایتا رفت. آنقدر میمون آنجا بود که هیچ کس از ون پیاده نشد و بدون دیدن غار به سمت هتل بازگشتیم.

ساعت 6 به هتل رسیدیم و همسر برای شنا به استخر رفتند. بعد یکی دو ساعت استراحت کردیم.

فردا روز بازگشت بود ، تمام وسایل را جمع کردم. به لیدر تور ( که بجز روز اول ندیده بودیمش) برای ترانسفر فرودگاه زنگ زدیم. ما سه شنبه ساعت 5:40 از پوکت پرواز داشتیم. گفت ترانسفر ساعت 12 به دنبال شما می آید، ما تصمیم گرفتیم خودمان به فرودگاه برویم. چون 4 ساعت معطلی ، آزار دهنده بود. قیمت تاکسی هم حدود 1000 بت تا فرودگاه بود.

سپس رفتیم کنار ساحل و تا نیمه های شب راه رفتیم. کنار ساحل باد تندی می وزید و تمام لباس هایمان پر از ماسه شده بود. برای شام از شاورما همیشگی، شاور ما حلال گرفتیم و خوردیم. پنکیک خوردیم و به سمت هتل حرکت کردیم.

صبح روز آخر تا ساعت 9 خوابیدیم. بعد از صبحانه لیدر زنگ زد و ما را از اینکه خودمون به فرودگاه برویم منصرف کرد. گفت ممکن است در راه تصادف و... شود، بهتر است زودتر بروید. ما هم ساعت 12 اتاق را تحویل دادیم و 3500 بت امانتی را گرفتیم و با ترانسفر به فرودگاه رفتیم. ساعت 1 به فرودگاه رسیدیم. 4 ساعت در فرودگاه معطل بودیم و کلافه که چرا تصمیم قبلی خودمان را انجام ندادیم. بعد از تحویل بار، سراغ همبرگر کینگ رفتیم و همبرگر خوردیم. تا گیت باز شد بار را تحویل دادیم و  به قسمت سالن پرواز رفتیم. این قسمت پر بود از غذا خوری و جالب اینکه بخش ماساژ هم داشت. سوار هواپیما شدیم. چون بارندگی بود هواپیما خیلی تکان می خورد. هواپیما پر از مسافر هندی و چینی و تایلندی بود.

هواپیما ساعت 7 در فررودگاه بانکوک فرود آمد. بار را تحویل گرفتیم و برای تحویل بار رفتیم. چه صف طولانی از هموطنان بود. ما دیر تر رسیده بودیم و تقریبا آخرین نفرها بودیم ، اما ردیف صندلی مان خوش جا شد. در فرودگاه پول هایی که باقی مانده بود را به دلار تبدیل کردیم.(در شهر پوکت دکه های چنج پول از بات به دلار انجام نمیدادند. مجبور هستید در فرودگاه تبدیل کنید). در فرودگاه شام خوردیم. 

ساعت 9:45 به سمت گیت خروجی حرکت کردیم. یه کم دیر شده بود. پاسپورت ها مهر خروج خوردند و با عجله به گیت خروجی رفتیم. این قسمت از فرودگاه پر از برند عطر و ادکلن و... بود اما فرصتی نداشتیم. سریع به سمت خروجی رسیدیم. باران تندی می بارید و متاسفانه ما باید با اتوبوس به محل هواپیمای ماهان می رفتیم.(هواپیمایی ماهان از دالان مخصوص برای سوار کردن مسافران استفاده نکرده بود)، من که کمی خیس شدم و عصبانی از خدمات هواپیمایی بودم. در صورتیکه در خود پوکت از تونلهای مخصوص پرواز سوار شدیم.

در هواپیما نیم ساعت منتظر پرواز شدیم چون باند پر از هواپیما بود و می دیدیم که 4 عدد هواپیما در صف آماده ی بلند شدن از زمین بودند. با تاخیر هواپیما به آسمان رفت. پذیرایی برگشت مانند پذیرایی رفت بود. در هواپیما شام صبحانه خوردیم. این بار صدای همسفران مجاور کمتر بود و کمی خوابیدیم. سپس حدود ساعت 3:45 صبح به فرودگاه امام خمینی (ره) رسیدیم . زمان برگشت یک ساعت کمتر از زمان رفت طول کشید.

در فرودگاه امام ماشین را از پارکینگ با مبلغ 95000 تومان برای 8 روز در فضای باز تحویل گرفته ، با افسوس از دیدن گرد و غبار و آلودگی شهر و به یاد از هوای پاک در سفرمان راهی شهرمان شدیم.

 و اما نکات:

• انتخاب محل سفر: پوکت برای علاقه مندان به هیجان، دیدن حیوانات استوایی و طبیعت بکر که بسیاری آن را بهشت زمینی می نامند، شنا و تفریحات آبی مناسب میباشد.(در مقایسه مثلا آنتالیا برای ریلکس کردن توصیه میشود و بلغارستان فضایی اروپایی و سواحل دریایی).
• زمستان زمان مناسبتری برای سفر به پوکت است. در سفر ما 4 روز بدون باران ، 2 روز باران دو ساعت در روز که یک ساعت آن شدید بود و همچنین یک روز کامل در تور رفتینگ باران بارید. برنامه ای به این دلیل کنسل نشد ولی اگر از باران و خنکای بعد از آن لذت نبرید با مشکل مواجه می شوید.
• جهت گواهینامه بین المللی رانندگی آژانس های همکار با سازمان جهانگردی و ایرانگردی را از سایت ایشان جستجو کرده و میتوانید نزدیک ترین را بیابید که این گواهینامه را صادر می کنند. برای گواهی نامه موتور سواری باید گواهینامه موتور داشته باشید و گرنه فقط قسمت خودرو سواری تیک میخورد و یکسال نیز اعتبار دارد.هزینه آن حدود 100 هزار تومان می شود.
• در انتخاب نحوه پرواز به پوکت آیتم های قیمت، نوع هواپیما، فاصله زمانی بین دو پرواز داخلی، مقدار بار مجاز در هر پرواز و فرهنگ مسافران را از آژانس پرسیده با هم مقایسه کرده و بهترین را انتخاب کنید.در هنگام صدور بلیط درخواست شماره صندلی جای مناسب در هواپیما  بکنید.
• عکس ارسالی برای ویزای تایلند را جدید انتخاب کنید. مشخصات فردی روی ویزای صادر شده را چک کنید تا صحیح باشد.
• در پوکت هتل های مناسب با بودجه شما از نظر قیمت را با فاکتورهای فاصله از ساحل یا ساحل اختصاصی، فاصله از مرکز شهر و فروشگاه جانگسیلون و مطالعه نظرات استفاده کنندگان در سایت های معتبر را در مورد اتاق، نظافت ، حمام ، بو ، تجهیزات، تهویه هوا، استخر و... را یادداشت با هم مقایسه و انتخاب نمایید.(مثال در سفرنامه آمده است).
• ساعت بانکوک حدود ۲:۳۰ ساعت با ایران اختلاف زمان داشت.سیم کارت های که تور میدهد کافی است و برای شارژ آن در فروشگاههای سون الون در خواست تاپ آپ کنید و مبلغ مورد نظر را بگویید. اینترنت هتل را جهت تماسهای طولانی با ایران استفاده کنید تا نیاز به شارژ زیادی ننداشته باشید.
• در پرواز داخلی تایلند اگر در چمدان پاور بانک داشته باشید باید در ساک دستی حمل شود و به توان وات آن هم توجه می کنند.
• در صورت آسیب دیدن چمدان در هواپیما خسارت را سریع پرداخت می کنند.
• اگر تور لیدر ایرانی در تشریح نحوه و مجری تورها سستی کرد از مغازه های فروش تور در شهر میتوانید با جزئیات کامل تور تهیه کنید.(تورلیدرهای ایرانی هم قیمت را مناسب میگویند).
• میوه های استوایی را تناول نمایید و برای سوغاتی بیاورید. طرفدار زیاد خواهد داشت. بستنی سنتی و پنکیک میوه ای دستفروشان نیز ارزش تست دارد.
• تعدادی ون در کنار خیابان ساحلی ایستاده اند و تور شهری را با دیدن اجباری مغازه عسل ، جواهرات و غیره بصورت مجانی میبرند.
• جهت تبدیل دلار به بت چند تا دکه را چک کنید بهترین رنج را برای چنج انتخاب کنید. در مدت سفر متوجه شدم بهترین نسبت تبدیل قیمت را دو تا دکه چنج ابتدای در ورودی جانگسیلون دارند. هزینه تور ما نفری 4500000 تومان و تمامی هزینه های دیگر در پوکت نفری 600 دلار شد.
• در تور جیمز باند و فی فی اگر قصد خرید فلش حامل عکس و فیلم گرفته شده طی روز در تور را دارید، در شروع تور به عکاس اعلام کنید تا در طول روز فیلم وعکس های بیشتری از شما بگیرند و دوم اینکه خرید این مجموعه توصیه می شود زیرا تمام مسافران دیگر در قایق در مستند هستند . نحوه میکس و آهنگ فیلمی که در آن هست شبیه فیلم های سفر به جزیره ناشناخته می باشد.
• جهت کرایه موتور میتوانید نفر کنار ساحل روبروی مغازه تور فروشی معرفی شده در سفر نامه و یا فردی قابل اعتماد که قصد کلاهبرداری ندارد بیابید و با توجه به این که ممکن است کرایه دهنده موتور در هنگام تحویل گیری موتور ایراد نامربوط بگیرد عکس با موتور بگیرید. در سفرتان حداقل 3000 دلار یا بیشتر جهت ریسک تصادف و حاشیه های دیگر همراه داشته باشید. در نهایت با پذیرفتن ریسک آن موتور کرایه کنید.
• شهر پوکت مسلمان زیاد دارد و غذای حلال همه جا یافت می شود. در تورها غذای حلال سرو می کنند. کاور گوشی و بارانی همه جا هست و در صورت مشکل میتوانید تهیه کنید.
• به دلیل کیفیت بالا استفاده از تور های BB SEA LION برای جیمز باند توصیه میشود.
• جزایر جمیز باند، فی فی و رفتینگ حتما بروید. پارک پرندگان ،باغ وحش هر چند هزینه بالا دارد ولی شوهای زیبای آن را از دست ندهید.
• کلاه آفتابی، کاور بارانی، عینک آفتابی، کرم ضد آفتاب ، لباس اضافه ، و مایو برای شنا در تور ها نیاز می شود . صندل برای تور ها کافی است. در قایقهای تند رو دستشویی کوچکی که میتوان آنجا مایو پوشید وجود دارد. قرص های زیاد و پماد های گزش و خارش و آفتاب سوختگی برده بودیم که خوشبختانه نیاز نشد.

در پایان امیدوارم این سفرنامه جهت یادآوری خاطرات سفر دوستان و یا کمک برای سفر به پوکت زیبا، مفید واقع شود.

 

نویسنده : م رفیعی

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.