سلام
من نواب محمدي هستم كه به اتفاق همسرم تصميم گرفتيم بدون تور به چند كشور اروپايي سفر كنيم .
به دليل اينكه خودم علاقه اي به خواندن سفرنامه هاي طولاني ندارم ، تصميم گرفتم سفرنامه خودم را به چند قسمت تقسيم كنم .
بخش اول سفرنامه من در مورد چگونگي اخذ ويزاي شنگن بود كه تجربيات شخصي خود را در مورد اخذ ويزا از طريق سفارت جمهوري چك نوشتم . در كنار مطالعه تجربيات ديگر دوستان ، اين بخش از سفرنامه من را از دست ندهيد.
قسمت دوم سفر ما ، مربوط به كشور چك و شهر زيباي پراگ بود .
در صورت تمايل مي توانيد سفرنامه مربوط به پراگ را با نام " پراگ بدون تور " مطالعه فرماييد .
بخش اصلي سفرنامه سوم من مربوط به كشور زيباي ايتالياست كه در شروع اين بخش از سفر ، يك همسفر به ما اضافه مي شود .
پيش از سفر به ايتاليا ، طبق برنامه ريزي قبلي ، تصميم داشتيم ابتدا از پراگ به كايزرسلاترن آلمان برويم و بعد از 2 شب اقامت در منزل يكي از دوستان ، به فرانكفورت رفته و با پرواز به ايتاليا سفر كنيم .
با اينكه قبل از سفر ، نقاط ديدني مورد علاقه خود را به صورت يك ليست تهيه كرده بوديم ولي تصميم نداشتيم مو به مو و بر طبق ليست علاقمندي هاي خود پيش برويم .
انتخاب اينكه با پرواز، ابتدا به كدام يك از شهرهاي ونيز ، رم و يا فلورانس برويم بستگي به نرخ بليط هواپيما در آن تاریخ داشت .
درواقع چارچوب اصلي سفر ما به اروپا كه پيشاپيش بليط آن را تهيه كرده بوديم ، ورود به پراگ و خروج از وين اتريش بود و بقيه موارد و شهرها تا چند روز قبل از سفر ، در حال تغيير بودند و انتخاب مقاصد سفر دقيقا به نرخ بليط ها و هتل ها در آن زمان بستگي داشت کما اینکه در ابتدا قصد داشتیم فرانسه ، سوییس و یا اسپانیا را در برنامه سفر خود بگنجانیم ولی در آخرین لحظات این کشورها جای خود را به ایتالیا و مجارستان دادند .
بنابراين ، برنامه سفر ما بدين شكل شد :
كايزرسلاترن ،فرانکفورت، ونیز ، رم ،پیزا ، فلورانس و در انتها هم خروج از ايتاليا از طريق فرودگاه شهر بولونيا .
ایتالیا یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپاست که واحد پول رایج در این کشور ، یورو می باشد .
و اما ادامه سفر قبل :
- پراگ /سه شنبه 24 بهمن 96 / ساعت 14:10
سوار اتوبوس شركت دويچه بان آلمان شديم و به سمت لايپزيك راه افتاديم تا از آنجا بوسیله قطار پر سرعت آی سی ای I.C.E به کایزرسلاترن برویم .
اتوبوس DB ( دویچه بان) اتوبوس دو طبقه اي بود كه طبقه پايين آن چند صندلی برای نشسن مسافران به همراه محيطي شبيه به يك كافه كوچك قرار داشت و به كساني كه تمایل داشتند از کافه استفاده کنند ، سرويس دهي مي كرد . درست در كنار پله هايي كه به طبقه بالاي اتوبوس مي رفت ، يك سرويس بهداشتي همراه با روشويي قرار داشت . مسافرها هم در طبقه بالاي اتوبوس نشسته بودند .
صندلي هاي اتوبوس كاملا راحت بود . هر صندلي به صورت مجزا يك پريز برق 220 ولت داشت . فضاي داخلي اتوبوس هم مجهز به اينترنت وايرلس پرسرعت بود .
ديدن طبيعت بسيار سرسبز و خانه هاي ويلايي زيبا در طول مسير ، براي ما فوق العاده و جذاب بود .
فیلمی کوتاه از معرفی اتوبوس دی بی :
من از موقعيت استفاده كردم و بيشتر عكس ها و فيلمهاي گوشي خود را در كانال تلگرام شخصي ام آپلود كردم و بعد از آن آنها رو از گوشي حذف كردم تا جا براي عكسها و فيلمهاي بعدي خالي شود .
در شهر لایپزیک براي تعويض بين اتوبوس و قطار فقط 18 دقيقه فرصت داشتيم . فاصله بين محل پياده شدن از اتوبوس و محل سوار شدن به قطار در حدود 800 متر بود ( 10 دقيقه پياده روي ) . اگر اتوبوس ديرتر از زمان تعيين شده به لايپزيك مي رسيد و يا اگر نميتوانستيم به موقع قطار لايپزيك به كايزر را پيدا كنيم ، قطعا قطار را از دست مي داديم و آنوقت نميدانم چه اتفاقي انتظار ما را مي كشيد .
هيچ تصوري از مسيري كه قرار بود پياده برويم نداشتيم . همين باعث شده بود هيجان و استرس ما بالا برود . چندين بار مسير حركت پياده را به صورت دو بعدي و سه بعدي بر روي نقشه گوگل مرور كرديم .
- لایپزیک / ساعت 17:15
به محض اينكه اتوبوس به لايپزيك رسيد همانند قرقي از اتوبوس بيرون پريديم و چمدانها را تحويل گرفتيم . فقط چند ثانيه براي شناسايي منطقه زمان صرف كرديم و مسير حركت را پيدا كرديم . در همان ابتدا چراغ قرمز مانع از ادامه حرکت ما شد . 60 ثانيه انتظار كشيديم تا چراغ عابر پياده سبز شود ، از عرض خيابان گذشتيم و به سرعت به سمت ايستگاه راه آهن حركت كرديم . بالا رفتن از پله ها ، همراه با چمدانهاي سنگين ، كمي سخت بود . مدام به ساعتم نگاه مي كردم ، واقعا استرس داشتم .
ایستگاه راه آهن لایپزیک
بليطي را كه از قبل پرينت كرده بودم به يك شخص كه لباسي شبيه لباس آتش نشانها داشت نشان دادم و ادامه مسير را از وي جويا شدم .
ولي آن شخص شروع كرد به صحبت به زبان آلماني ... !
براي لحظاتي خاطرات سفر به پكن و مشكلات پرسيدن آدرس از چيني ها در ذهنم مجسم شد .
زمان به سرعت در حال گذشتن بود . آقاي آتش نشان ، با اشاره دست به ما فهماند كه دنبالش برويم .خودش هم دقيقا نميدانست كجا برويم ولي از چند نفر از مسئولين ايستگاه سوال پرسيد تا اينكه موفق شديم قطار مورد نظر را پيدا كنيم .
خوشبختانه به موقع رسيديم ولي باز هم به درست بودن قطار مشكوك بودم .
برای اطمینان بیشتر ، از يكي ديگر از مسئولين راه آهن که در همان نزدیکی بود سوال كردم ولي آن شخص هم به آلماني جواب من را داد .
حداقل با اشاره سر مي توانست به ما بفهماند كه قطار را درست سوار شديم یا نه..!
البته شماره قطار كاملا درست بود ،ما هم به همان اكتفا كرديم .
قطار دقايقي بعد لايپزيك را ترك كرد .
سرعت قطار آي سي اي I.C.E گاهي به 250 كيلومتر در ساعت ميرسيد .
این قطار ، هم كاملا بي سر و صدا بود و هم مجهز به اينترنت وايرلس . البته سرعت اينترنت اتوبوس DB خيلي بهتر بود .
در هر واگن مکانهایی برای قراردادن چمدانهای مسافران تعبیه شده بود .
بر روي بليطي كه به صورت آنلاين تهيه كرده بوديم ، شماره صندلي وجود نداشت .
قطار مسافر زيادي نداشت ، ما هم بر روي يكي از صندلي هاي خالي نشستيم . قطار در هر ايستگاه توقف كوتاهي داشت و مسافران جديدي اضافه و برخي هم پياده مي شدند . كساني كه در ايستگاههاي جديد سوار مي شدند بليط با شماره صندلي مشخص داشتند . با آنكه تعداد بسيار زيادي صندلي خالي وجود داشت ولي مسافران جديد به شدت تاكيد داشتند كه دقيقا در محل تعيين شده بر روي بليط بنشينند . به همين خاطر در طول سفر با اين قطار ، 2 بار مجبور شديم جاي خود را تغيير دهيم و اميدوار بوديم صندلي جديد ، جاي كسي نباشد !
حدود ساعت 23 به کایزرسلاترن رسيديم و به منزل دوستم رفتیم .
هزینه ها:
- بلیط اتوبوس و قطار از پراگ تا کایزرسلاترن برای دو نفر 72 یورو
- کایزرسلاترن ، شهری کوچک و آرام /چهارشنبه 25 بهمن 96
صبح زود ، برای گشت و گذار درشهر كايزرسلاترن ، از خانه خارج شدیم .
شهر کایزرسلاترن
تعدادی از مجسمه های شهر کایزرسلاترن
نمایی از يكي از پارك هاي شهر کایزرسلاترن
هر شهر آلمان ،دارای نمادی منحصر به فرد است . ماهي نماد شهر کایزرسلاترن است
در گوشه اي از شهر ،يكي از زندانها تبديل به هتل شده بود .
به گفته مسئول پذيرش هتل، به دليل كمبود زنداني ، تصميم گرفتند تا اين زندان را با تغيير كاربري ، به هتل تبدیل كنند . البته با سبك و سياقي شبيه به زندان .
اين هتل دو نوع اتاق دارد .نوع اول اتاق هايي معمولي همانند بقيه هتل ها و نوع دوم اتاق هايي شبيه به سلول هاي انفرادي بودند . از مسئول پذيرش درخواست كرديم در صورت امكان اين اتاق هاي عجيب را ببينيم كه وي هم با كمال ميل پذيرفت .
هتل آلکاتراز كه به شكل زندان ساخته شده است
اتوبوس حمل زندانيان كه در محوطه هتل آلكاتراز قرار دارد
یکی از اتاق های هتل (زندان) آلکاتراز با امكاناتي بيشتر از يك سلول انفرادي
هتل آلکاتراز روی نقشه
فیلمی کوتاه و دیدنی از هتل ( زندان ) آلکاتراس
آسمان شهر كايزرسلاترن كاملا صاف و آفتابي و البته خنك بود . حتي يك لكه ابر هم در آسمان وجود نداشت .
به سمت يكي از كليساهاي داخل شهر رفتيم . تا به حال كليساي پروتستان نديده بودم . كليساهايي كه تا به حال ديده بوديم ، همه كاتوليك بودند .
فضاي داخلي كليساي پروتستان ، خيلي ساده بود . هیچ مجسمه و عكسي از در و ديوار آويزان نبود . هيچ تجملي به چشم نميخورد . پيروان مذهب پروتستان بر اين باورند كه هيچ انساني بر انسان ديگري برتري ندارد . هيچ انسانی قديس نيست . همه انسانها با هم برابرند .
کلیسا پروتستان Stiftskirche
نمای داخل کلیسا Stiftskirche
کلیسا Stiftskirche روی نقشه
به اتفاق دوستم ، به دانشگاه کایزرسلاترن هم سر زدیم و ناهار را مهمان سلف دانشگاه بودیم ( البته به حساب دوستم )
تابلوی خوش آمدید ، مقابل دانشگاه به زبان های مختلف از جمله فارسی
ناهار در رستوران دانشگاه کایزرسلاترن
عصر آن روز تصميم گرفتيم به خانه مارتا سر بزنيم . مارتا پير زن مهرباني بود كه دوستم زماني كه براي تحصيل به آلمان رفته بود ، براي مدتي به همراه چند نفر ديگر ، در خانه وي زندگي مي كرد . حالا بعد از تغيير مكان ، گاه و بيگاه به منزل اين پير زن سر مي زند و حال وي را جويا مي شود . ما هم مشتاق بوديم تا اين روستاي نسبتا دور از شهر و خانه زيباي مارتا را ببينيم .
خانه مارتا
مارتا در حال تعريف خاطرات گذشته
منزل مارتا
منزل مارتا
منزل مارتا همانند يك موزه كوچك ولي زيبا و ديدني بود .
با اتوبوسي كه هر نيم ساعت از كنار خانه مارتا مي گذشت ،به شهر برگشتيم .
از فرصت پيش آمده استفاده كرديم و هتل هاي ونيز و رم را رزرو كرديم .
بعد از كمي گشت و گذار براي صرف شام به فست فود میلانو رفتيم . فضای بیرونی فست فود کمی شبیه به رستورانهای بین راهی خودمان بود ولی فضای داخلی آن خیلی شیک و تمیز بود. قيافه چند خدمه براي ما آشنا بود و در نهايت فهميديم كه آنها ايراني هستند . سفارش غذا به زبان فارسی آن هم در یک رستوران آلمانی براي ما خیلی جالب بود . سفارش ما پیتزا بود که البته خیلی خوشمزه نبود !
کایزرسلاترن پیشتر یک شهر صنعتی بود . شاید چرخ خیاطی فاف را که محصول این شهر بود را بشناسید .شرکتی که دیگر فعالیتی ندارد و تعطیل می باشد . در حال حاضر در این شهر کارهای نرم افزاری مربوط به کارخانه " جان دیر " که تولید کننده ماشین آلات کشاورزی است ، انجام می شود . کارخانه جان دیر در شهر منهایم (شهری نزدیک به کایزرسلاترن ) ، واقع شده است .
چرخ خیاطی فاف
در مجموع دو روز ( 25 و 26 بهمن) در کایزرسلاترن بودیم ، کایزرسلاترن شهر کوچکی است که برای گشت و گذار خیلی مفید نیست . اگر قصد دیدار با دوستم را نداشتم ، شاید اصلا به این شهر نمی رفتم .
هزینه های دو روز اقامت در کایزرسلاترن (برای دونفر ):
- خورد و خوراک 28.8 یورو
- حمل و نقل 16.8 یورو
- خرید 10 یورو
- به سوی ونیز
- فرانکفورت در دو ساعت / جمعه 27 بهمن 96
بامداد 27 بهمن با قطار ساعت 4:56 ، كايزرسلاترن را به سمت شهر منهایم ترك كرديم .
حرکت بسوی ترمینال مرکزی کایزرسلاترن
قیمت بلیط برای هر نفر 18.4 یورو بود که از قبل و از طریق سایت GoEuro تهیه کرده بودیم . بعد از تعویض قطار در فرصت 6 دقیقه ای که داشتیم، خود را به قطار منهایم-فرانکفورت رساندیم تا در نهایت بتوانیم با پرواز ساعت 11:30 "رایان ایر" از فرانکفورت به ترویزو ( ونیز ) برويم .
بلیط هواپیما را نیز حدود یک هفته قبل ، از سایت "رایان ایر" به قیمت 59.5 یورو برای هر نفر خریداری کرده بودیم. نکته ای که معمولا در اکثر سفرنامه ها هم به آن اشاره شده است این است که اگر برنامه سفر شما مشخص است ، تا حد امکان بلیط ها را زودتر تهیه کنید . گاهی اوقات بلیط های بسیار ارزان تری نصیب شما خواهد شد .
حدود ساعت 07:00 صبح به ایستگاه مرکزی فرانکفورت رسیدیم.
از همينجاي سفر ، برادر خانمم هم به ما اضافه شد تا 3 نفري به سفر ادامه دهيم .
از فرصت استفاده كرديم و چمدانها را در صندوق امانات ديجيتالي نصب شده در ایستگاه راه آهن به قیمت 5 یورو قرار داديم تا بتوانیم به صورت كاملا فشرده تعدادي از جاذبه های ديدني نزديك ايستگاه را ببینیم .
صندوق امانات راه آهن 5 یورو
فیلمی از صندوق امانات راه آهن فرانکفورت
فرانكفورت شهري بسيار زيبا با آسمان خراشهاي بزرگ و ديدني است .هواي مه آلود ، زيبايي هاي اين آسمانخراش ها رو دوچندان كرده بود.
طی گشتی دو ساعته و کوتاه از مکان های زیر دیدن کردیم:
نماد یورو (Euro-Skulptur)
مجسمه گوتنبرگ (Gutenberg-denkmal)
مجسمه گوته ( Goethe-denkmal )
مجسمه گاو و خرس روبروي ساختمان بورس (Bulle & Bär Skulptur)
کلیسا سنت كاترينا (St.Katharinenkirche)
مرکز شهر رومر ، بخش قديمي شهر فرانكفورت (Römer)
پل آهنی (Iron Bridge / Eiserner Steg)
مسیر گشت کوتاه در فرانکفورت بر روی نقشه
زمان زیادی برای گشت و گذار در شهر نداشتیم . قصد داشتیم حداکثر استفاده را از حضور در فرانکفورت ببریم . بنابراین تعدادی از نقاط دیدنی شهر را که تقریبا به هم نزدیک بودند انتخاب کردیم تا ببینیم .
شهر فرانکفورت کاملا با کایزرسلاترن متفاوت بود . کایزر بیشتر شبیه به یک روستای ییلاقی بود ولی فرانکفورت شهری کاملا مدرن و پیشرفته بود .
فرانکفورت در مه
شاید یکی از مهمترین جاذبه های شهر فرانکفورت ، آسمانخراش های زیبا و پر ابهت این شهر باشد . آسمانخراشهایی که در هوای مه آلود گم شده بودند .
رانندگان آلمانی ، به شدت به قوانین راهنمایی و رانندگی احترام می گذارند . این مورد را کایزرسلاترن هم مشاهده کردیم . عابرین پیاده قبل از عبور از خط عابر پیاده ، بر روی کلید مخصوصی که بر روی پایه چراغ راهنمایی نصب شده ، فشار می دهند تا با این کار وضعیت چراغ را بعد از مدت نسبتا کوتاهی از قرمز به سبز تغییر دهند . در غیر اینصورت ، زمان بیشتری برای عبور خودروها درنظر گرفته می شود .
نماد یورو (Euro-Skulptur)
گوتنبرگ آلمانی ، مخترع ماشین چاپ بود که مجسمه وی به همراه ماشین چاپ و دو تن از مشتریان وی در یکی از پارک های شهر نصب شده است .
مجسمه گوتنبرگ (Gutenberg-denkmal) مخترع ماشین چاپ به همراه ماشین چاپ و دو تن از مشتریانش
چند قدم جلوتر از مجسمه گوتنبرگ ، مجسمه گوته از شاعران برجسته آلمانی نصب شده است .
مجسمه گوته ( Goethe-denkmal )
نماد گاو و خرس برای کسانی که با بورس سر و کار دارند ، آشناست . گاو نماد کسانی است که اعتقاد دارند ارزش سهام رشد خواهد کرد و خرس هم نماد کسانی است که اعتقاد دارند ارزش سهام با افت روبرو خواهد شد .
مجسمه گاو و خرس روبروي ساختمان بورس (Bulle & Bär Skulptur)
کلیسا سنت كاترينا (St.Katharinenkirche)
ساعت 08:27 _ کلیسا سنت كاترينا (St.Katharinenkirche)
مجسمه ای در محوطه کلیسا St.Katharinenkirche
تقریبا اکثر فروشگاههای شهر باز بودند . به سمت بخش قدیمی شهر که قدمتی در حدود 600 سال دارد ، راه افتادیم . در طول جنگ جهانی بخش قدیمی شهر که به رومر معروف است نسبت به بقیه نقاط شهر آسیب کمتری دید . البته درجایی خواندم که این بخش هم آسیب دید ولی با ظرافت بسیار زیاد بازسازی شد .در هر صورت ،دیدن این بخش قدیمی از شهر که در فاصله نسبتا کمی از آسمانخراشهای مدرن قرار داشت واقعا جالب بود .
مرکز شهر رومر ، بخش قديمي شهر فرانكفورت (Römer)
مرکز شهر رومر ، بخش قديمي شهر فرانكفورت (Römer)
مرکز شهر رومر ، بخش قديمي شهر فرانكفورت (Römer)
ساعت 08:45 _ ساختمان Saalhof mit Renten (Zoll) turm
به کنار رودخانه ماین رسیدیم . هوا خنک تر و شدت مه بیشتر شده بود . از پلکان فلزی بالا رفتیم تا روی پل فلزی یا پل عشاق برویم .
این پل در سال 1869 ساخته شده است.
اولین چیزی که توجه ما را به خودش جلب کرد ، قفل های عشق بود .چیزی به شدت بیشتر از قفل های عشق در پراگ . قفل های عشق ، قفل هایی هستند که عشاق آن را روی پل وصل می کنند و کلید آن را به داخل رودخانه می اندازند . میتوان علت این کار را هم حدس زد ، پایدار ماندن عشق ... !
پل آهنی (Iron Bridge / Eiserner Steg) یا پل عشاق بر روی رودخانه ماین و قفل هاي عشق
پل آهنی در مه
قفل های عشق بر روی پل آهنی
محوطه اطراف پل آهني
زمان زیادی نداشتیم ، بنابراین به سمت ایستگاه راه آهن برگشتیم تا هرچه سریعتر به فرودگاه برویم . در مسیر برگشت ، یک نانوایی با نام نانوایی افغانی توجه ما را جلب کرد . البته دو فروشگاه نسبتا بزرگ به زبان عربی هم دیدیم .
فرانکفورت یکی از مهاجرپذیرترین شهرهای آلمان می باشد .
نانوایی افغانی در فرانکفورت
فیلمی کوتاه از دیدنیهای فرانکفورت
حدود ساعت 09:10 به راه آهن برگشتيم .
از دستگاههاي خودپرداز بليط ، 3 قطعه بليط مترو به قیمت 15 یورو ( هرنفر 5 یورو ) به مقصد فرودگاه تهيه كرديم . بليط هايي كه هيچ كس آنها را چك نكرد ! در سفرنامه مربوط به پراگ هم نوشته بودم که در اکثر کشورهای اروپایی ، معمولا بلیط های حمل و نقل عمومی چک نمی شوند ولی این دلیل نمی شود که بلیط تهیه نکنیم چون هر از چندگاه و بدون برنامه قبلی این بلیط ها توسط مامورین چک می شوند و در صورتیکه کسی بدون بلیط سوار شده باشد ، مشمول جریمه های سنگینی خواهد شد .
از طریق مترو ( خط اس 8 ) به سمت سومین فرودگاه بزرگ اروپا حرکت کردیم.
مسیر ایستگاه راه آهن فرانکفورت تا فرودگاه با خط مترو S8
حدود ساعت 10:00 به فرودگاه رسیدیم . یک ساعت و نیم تا پرواز زمان داشتیم.
فرودگاه بسيار بزرگ فرانكفورت ، كمي گيج كننده بود .
پيدا كردن آدرس و مسيرهاي خروجي ، بسيار سخت بود . اين را مي شد از چهره تعداد زيادي از مسافران سر در گم كه مانند ما بودند ، فهميد .
کمی طول کشید ولی در نهایت با پرسش از چند نفر ، موفق شديم مسير خود را بيابيم .
قرار بود با پرواز ساعت 11:30 هواپيمايي رایان ایر ، فرانكفورت را به مقصد ونيز ترک کنیم .
در اروپا ، برخي از شركت هاي هواپيمايي ، با كم كردن هزينه هايي مثل پذيرايي و يا بار همراه مسافر ، بليط هاي ارزان قيمت در اختيار مشتريان قرار مي دهند تا خطوط داخلي اروپا را گاهي با قيمتي ارزانتر از بلیط اتوبوس طي كنند . رایان_اير هم از همين دسته شركت هاست . هر كدام از اين شركت ها ، قوانين مختلفي براي بار همراه مسافر در نظر مي گيرند . وزن و حجم مجاز چمدان در شركت هاي مختلف ، كمي با هم فرق دارد . در صورتيكه كسي بخواهد چمدان خارج از حد مجاز اعلام شده همراه داشته باشد ، بايد از قبل براي آن هزينه پرداخت كند ( به اصطلاح ، بار را بخرد ) ، در غير اينصورت در هنگام سوار شدن ، جريمه خواهد شد .
وزن چمدانهاي ما طبق استاندار اعلام شده شركت بود ولي حجم و ابعاد آن مقدار كمي بيشتر بود . اميدوار بوديم كه از اين بابت مشكلي پيش نيايد .
خود را به صف طولاني در حال ورود به سالن ترانزيت رسانديم . به ساعت نگاه كرديم . پیدا کردن مسیر ، وقت زیادی از ما گرفته بود .
زمان زيادي نداشتيم .
بعد از كلي انتظار موفق شديم در ساعت 10:55 از گيت بازرسي عبور كنيم .
فقط 5 دقيقه فرصت داشتيم تا قبل از بسته شدن گیت ، خود را به خروجي برسانيم .
باز هم استرس شروع شد .
هر 3 نفر با چمدانهايي كه همراه داشتيم با سرعت هر چه تمام تر به سمت خروجي مي دويديم ولي خروجي در انتهاي سالن بود و ما كلي از آن فاصله داشتيم .
بندهاي كفشم باز شده بودند ، ولي زمان كافي نداشتم كه آنها را ببندم . فقط اميدوار بودم با آن سرعتي كه مي دويدم ، بند كفش زير پايم گير نكند و فرش فرودگاه نشوم .
بالاخره رسيديم ، ولي به عنوان نفر آخر . همه مسافران سوار هواپیما شده بودند .
بليط ها را تحويل داديم . مسئول چك كردن بليط نگاهي به چمدانهاي ما انداخت گفت اين چمدانها مجاز نيستند !
عرق سردي روي پيشاني من نشست . دیگر فرصتی برای چانه زدن نداشتیم . خانم مسئول گرچه سبيل نداشت ولي ما را زيرسبيلي رد كرد و گفت اين بار ايرادي ندارد ولي دفعه بعد گذشت نخواهد كرد . با خودم گفتم دفعه بعد ما را نخواهي ديد !
ولی از همانجا پيشاپيش دعا ميكردم پرواز خروجي ما از ايتاليا هم با شانس همراه باشد و همه چيز به خير بگذرد .
دانكه گويان ( دانکه : تشکر به زبان آلمانی ) از گيت عبور كرديم، سوار شاتل شدیم و به سمت هواپيما رفتيم .
خدمه فرودگاه به ما اشاره كردند كه چمدانها را همانجا تحويل قسمت بار بدهیم ( چیزی شبیه اتوبوس ) ، البته اگر اين كار را نمي كرديم چمدانهاي ما با آنكه خيلي هم بزرگ نبودند ولی در داخل كابين هواپيما جا نمي شدند .
هواپیمای رایان ایر
چک_این (check-in) را از قبل و از طریق نرم افزار آنلاین انجام داده بودیم . البته در فرودگاه هم میتوان از طریق دستگاههای مخصوص نصب شده ، این کار را انجام داد . برای انتخاب صندلی های مشخص ، باید هزینه اضافه پرداخت کرد .ما هزینه اضافی پرداخت نکردیم ، بنابراین شماره صندلي ما در كنار هم نبود ،هر 3 نفر در 3 نقطه مختلف هواپيما و با فاصله اي دور از هم نشستيم .
صندلي هاي سفت و ثابت و عدم پذيرايي رايگان از نكات منفي اين پرواز ارزان قيمت بود كه البته علت ارزاني اين پروازها هم دقيقا همين عوامل بودند .
هواپيماي رایان ایر
ساعت 11:30 فرانكفورت را به مقصد فرودگاه ترویزو ترك كرديم . در طول یک ساعت 20 دقیقه پرواز ، خدمه هواپیما همانند دست فروش ها در هواپیما می چرخیدند و با صدای بلند محصولاتی که در دست داشتند را معرفی می کردند و به دنبال مشتری برای انواع نوشیدنی ها و خوراکی های هواپیما بودند .
- ایتالیا شهر ترویزو Treviso/ ساعت 13:50
هواپیمای رایان ایر در ساعت 13:50 دقیقه ، در فرودگاه شهر ترویزو به زمین نشست .
فرودگاه شهر ترویزو
ترویزو ، شهری كه در فاصله حدود 30 كليومتري ونيز قرار دارد ، مقصد اوليه بسياري از گردشگراني است كه قصد دارند ونيز را ببينند . البته تعدادی دیگر از گردشگران نیز از مسیرهای دیگر وارد ونیز می شوند .
چمدانها را بلافاصله بعد از پياده شدن ،از قسمت بار هواپيما تحويل گرفتيم ( دقيقا همانند تحويل گرفتن چمدان از اتوبوس ! ) .
اين مورد واقعا عجيب بود .
برای رفتن به ونیز ، معمولا از فرودگاه به طور مستقیم سرویس هایی وجود دارد كه البته بليط هاي آنها نسبتا گران هستند (حدود 20 یورو ) .
باجه فروش بلیط اتوبوس های ویژه ( خط مستقیم ) ترویزو به ونیز واقع در فرودگاه
به نظرمن ، بهترين كار این است که با اتوبوس به ايستگاه راه آهن رفته و از آنجا با قطار به ونيز برویم . هزینه بلیط حمل و نقل عمومی تا ایستگاه راه آهن برای هر نفر حدود 1.3 یورو و هزینه بلیط قطار "ترن ایتالیا" از ایستگاه راه آهن ترویزو تا شهر ونیز حدود 4 یورو می باشد .
بهتر است بلیط فرودگاه تا راه آهن را از باجه مخصوصی که داخل فرودگاه قرار دارد تهیه کنید . در صورتیکه بلیط را از راننده اتوبوس تهیه کنید ، باید نرخی بیشتر از حد معمول بپردازید . متاسفانه به دلیل اینکه در باجه فروش بلیط کسی حضور نداشت ، مجبور شدیم بلیط اتوبوس را از راننده و به قیمت 2.5 یورو برای هر نفر ، تهیه کنیم .
بلیط اتوبوسی که از خود راننده تهیه کردیم
بعد از پرسيدن شماره اتوبوسي كه از فرودگاه به سمت راه آهن مي رفت ، در ايستگاه اتوبوس كنار فرودگاه (Aeroporto Canova ) منتظر مانديم تا همراه با چند مسافر ديگر سوار اتوبوس خط 6 شويم .
جزئیات مسیر با تصویر نقشه :
مسیر فرودگاه ترویزو تا ونیز
مسیر اول: از فرودگاه ترویزو پیاده به سمت ایستگاه اتوبوس Aeroporto Canova می رویم
ایستگاه اتوبوس نزدیک فرودگاه Aeroporto Canova
ایستگاه مبدا و مقصد
هوای شهر زیبا و سرسبز ترویزو صاف تا قسمتی ابری و البته نسبتا خنک بود .
بعد از گذر از چند ایستگاه ، در ایستگاه راه آهن پیاده شدیم . فکر میکردم این ایستگاه ، ایستگاه آخر است و همه پیاده خواهند شد . خانم و برادر خانمم از اتوبوس پیاده شدند ولی به محض اینکه من خواستم پیاده شوم ، اتوبوس به راه افتاد . با داد و فریاد توانستم به راننده بفهمانم که من هم قصد پیاده شدن دارم . البته چند نفر از مسافران داخل اتوبوس هم به زبان ایتالیایی موضوع را به راننده اطلاع دادند و راننده چند متر جلوتر مجددا اتوبوس را نگه داشت و من پیاده شدم .
از مسیر زیرگذر به سمت ایستگاه حرکت کردیم .
بعد از پیاده شدن در ایستگاه Stazione Fs De Gasperi ، به سمت مسیر زیرگذر راه آهن رفتیم
مسير زیرگذر به سمت ايستگاه راه آهن
با توجه به اینکه از قبل ، سیم کارت ( وودافون) تهیه کرده بودم تا در کل اروپا ( اکثر کشورها ) بتوانم اینترنت داشته باشم ، در همان حین ، به صورت آنلاين و از طريق سايت GoEouro بليط قطار را نیز به قیمت نفری 3.25 یورو تهيه كرديم و چند دقیقه بعد سوار قطار 14:31 به مقصد ونيز شديم.
قطار ونیز
این بار در حین حرکت ، بلیط ما توسط مامور قطار چک شد .
در بخشي از مسير و در هنگام ورود به شهر ونیز ، ريل قطار از يك پل روی دريا مي گذشت .صحنه هيجان انگيز و زيبایی بود . من هم به صورت زنده اين لحظات ناب را با دوستانم در اينستاگرام به اشتراك گذاشته بودم تا آنها هم در لذت بردن از اين لحظات زيبا با من شريك باشند .
- ایتالیا/ونیز
بعد از پياده شدن در ايستگاه ، به سمت هتل حركت كرديم. هتلي كه انتخاب كرديم تقريبا كنار ايستگاه بود.
هوا نسبت به پراگ و فرانكفورت خيلي متفاوت بود . هوا كاملا بهاري بود و از سرماي هوا هيچ خبري نبود .
خیلی راحت و با كمك نقشه گوگل ، هتل را پیدا کردیم .
هتلي كه انتخاب كرديم ، خيلي شيك و لوكس نبود . هتل "آگلی آرتیستی" در يك كوچه نسبتا خلوت و به ظاهر قديمي ولي تميز واقع شده بود .
هتل Agli Artisti روی نقشه
ورودی هتل Agli Artisti
بعد از پر كردن فرم پذيرش هتل و پرداخت مالیات به صورت نقد ( 6 یورو برای سه نفر) ، كليد اتاق را تحويل گرفتيم . از پذیرش هتل در مورد قابل شرب بودن آب لوله کشی سوال کردیم که گفت قابل شرب است .
اتاق ما آخرين اتاق در انتهاي راهروي طبقه چهارم بود . خبري هم از آسانسور نبود .
بر روي در و ديوار ، تابلوهاي نقاشي جالبي نصب شده بودند كه راه پله را تبديل به موزه كرده بود .
اينجا هم مانند پراگ ، قفل درب اتاق ، كاملا معمولي بود .
وارد اتاق شديم ، اتاق نسبتا كوچك و جمع و جوري بود كه امكانات آن شامل تلویزیون ، کولر ، کمد لباس ، شامپو ، صابون و ... بود
نكته جالب اين اتاق ، سرويس بهداشتي آن بود . فكر نميكردم در اروپا كسي از آب براي شستن خود ( بعد از استفاده از سرويس بهداشتي ) استفاده كند . در كنار توالت فرنگي ، يك سنگ مشابه توالت فرنگي هم قرار داشت كه از آن براي شستشو استفاده مي شد .
در اطرافيانم كساني را مي شناسم كه صرفا بخاطر نوع سرويس هاي بهداشتي و عدم استفاده از آب ، حاضر به رفتن به سفر نيستند . فكر ميكنم اگر شرايط ويزا و دلار اجازه بدهد ، ايتاليا براي اين دوستان مفيد باشد .
سرویس بهداشتی و حمام هتل
فیلمی کوتاه از هتل آگلی آرتیستی
بلافاصله بعد از استقرار در هتل ، برنامه گشت و گذار در ونیز را شروع کردیم . تقریبا 24 ساعت زمان داشتیم تا شهر را بگردیم .
در این گشت مکان های زیر را دیدیم:
پل اسکالزی (Scalzi Bridge)
کلیسای تولنتینو (Chiesa di San Nicola da Tolentino)
پیتزا آل ولو (Pizza al Volo)
کلیسای بارنابا (Chiesa di San Barnaba)
کلیسای سنت مارکو (St Mark's Basilica) در میدان سنت مارکو (St. Mark's Square)
پل ریالتو (Rialto Bridge)
نقشه گشت ونیز -روز اول مسیر سبز- روز دوم مسیر بنفش
به سمت دیدنی های شهر ونیز رفتیم . در واقع هر نقطه از شهر را که ببینید ، قدیمی و تاریخی است . با استفاده از نقشه گوگل ، سایجیک تراول، مپس می و یا دیگر نقشه های آنلاین و آفلاین که همواره در حال به روز رسانی هستند ، می توان در مورد مکانهایی که از کنار آن عبور می کنیم، اطلاعات کسب کرد .
در جستجوی بنای خاصی نبودیم . در کوچه پس کوچه های شهر قدم می زدیم و از دیدن هر نقطه از شهر لذت می بردیم . اگر به بنای جالبی می رسیدیم با کمک نقشه گوگل ، نام آن را پیدا میکردیم و اطلاعاتی هر چند جزئی در مورد آن کسب می کردیم .
نمایی از روی پل اسکالزی (Scalzi Bridge)
ونیز یکی از مهمترین مهمترین مقاصد گردشگران دنیاست . خیلی ها بخش هایی از شهرها و یا جاذبه های دنیا را با نام ونیز کوچک نامگذاری میکنند .
مثل سنت پترزبورگ روسیه و یا بخشی از شهر پراگ . بقیه شهرها میخواهند مثل ونیز باشند ولی ونیز مثل هیچ شهری نیست ، ونیز خود خودش است .
عبور رودخانه ها و کانالها از میان ساختمانهای شهر ، گاندولا و تاکسی های دریایی، عدم وجود خودرو ، کوچه های باریک و ساختمانهای رنگی و قدیمی ، مردم شاد و سرزنده ، توریست های فراوان و بوی نسبتا بد در برخی قسمت های شهر از ویژگی های به خاطر ماندنی ونیز هستند .
ونیزگردی
ونیزگردی
میوه فروشی بر روی یک قایق
ونیزگردی
کلیسای Tolentini
و اما پیتزا ، آن هم از نوع ایتالیایی و دقیقا در کشور ایتالیا !
شاید باور نکنید اگر بگویم در ایران ، پیتزاهای ایتالیایی ای به مراتب خوشمزه تر از پیتزاهای ایتالیایی در کشور ایتالیا خوردم .
با آنکه از وقت ناهار گذشته بود ، ولی برای صرف ناهار به یکی از پیتزا فروشی هایی که رتبه خوبی در تریپ ادوایزر کسب کرده بود رفتیم تا یک پیتزای اصیل ایتالیایی بخوریم .
پیتزا آل ولو (Pizza al Volo)
لیست قیمت پیتزاها همراه با مواد داخل آنها
پیتزا آل ولو (Pizza al Volo)
پیتزا آل ولو (Pizza al Volo)
در داخل پیتزا فروشی ،میز و صندلی برای نشستن وجود نداشت . همه پیتزاها بیرون بر بودند . البته می شد بر روی نیمکت های محوطه بیرونی که روبروی پیتزا فروشی قرار داشت ، نشست . کبوترهای زیادی در آن اطراف منتظر بودند تا تکه ای از غذای ما بر روی زمین بیفتند و آنها بلافاصله به سمت آن حمله ور شوند ( واقعا به سمت غذا حمله میکردند!! ) .
در کل اگر قرار باشد به این پیتزا امتیاز بدهم ، از 10 نمره به آن حداکثر 4 خواهم داد چون نه طعم خوبی داشت نه قیافه آن جذاب بود .
بعد از صرف ناهار ، به گشت و گذار خود ادامه دادیم .
کلیسای Barnaba
آگهی ترحیم روی دیوار در ونیز!
هوا تاریک شده بود . به بزرگترین میدان شهر ونیز یعنی میدان سنت مارکو رسیدیم . کلیسای سنت مارکو ، یکی از مهمترین بناهای این میدان می باشد .
کلیسای باسیلیکا سنت مارکو که در این میدان واقع شده است یکی از کلیساهای برجسته دوره بیزانس است . بنای اصلی این کلیسا در قرن 11 میلادی ساخته شده است. این کلیسا دفتر کار اسقف اعظم ونیز هم می باشد.
باسیلیکا به کلیساهایی گفته می شود که سالن طولانی دارند .تقریبا اکثر کلیساهایی که در ایتالیا دیدیم ، باسیلیکا بودند .
کلیسای سنت مارکو (St Mark's Basilica) در میدان سنت مارکو (St. Mark's Square)
کلیسای سنت مارکو (St Mark's Basilica) در میدان سنت مارکو (St. Mark's Square)
معماری جالب و نورپردازیهای زیبا در میدان سنت مارکو (St. Mark's Square)
گشت مجازی داخل کلیسای سنت مارکو
برای صرف شام به یکی از شعب برگرکینگ در نزدیکی پل اسکالزی رفتیم. روز پر باری بود ، صبح بخش هایی از فرانکفورت را گشتیم و عصر هم ونیز را به طور مختصر دیدیم .
تیتر جالبی می شود ، " دو کشور در یک روز " !
نمایی از روی پل ریالتو (Rialto Bridge) در مسیر برگشت به هتل
هزینه ها ( برای دو نفر ):
- بلیط قطار از کایزرسلاترن تا فرانکفورت 36.8 یورو
- صندوق امانات فرانکفورت 5 یورو
- بلیط قطار از راه آهن تا فرودگاه در فرانکفورت 10 یورور
- بلیط هواپیما رایان ایر از فرانکفورت تا ترویزو 119 یورو
- بلیط اتوبوس از فرودگاه تا راه آهن در ترویزو 5 یورو
- بلیط قطار از ترویزو تا ونیز 6.5 یورو
- ناهار در پیتزا آل ولو 5.50 یورو
- شام در برگر کینگ 10.5 یورو
- ونیز / شنبه 28 بهمن 96
برای عصر شنبه ، بلیط قطار ونیز به رم را تهیه کرده بودیم تا شب در رم باشیم ، بنابراین تا ساعت 14 فرصت داشتیم تا مکانهایی بیشتری از ونیز را ببینیم . معمولا چک اوت ( تحویل دادن اتاق ) در اکثر هتل ها ،ساعت 11:00 می باشد بنابراین ، در همان ابتدای صبح ، قبل از خروج ، اتاق را تحویل دادیم و چمدانها را هم در گوشه ای از پذیرش هتل قرار دادیم .
گشت روز دوم :
کلیسای مادالنا (chiesa di Santa Maria Maddalena)
دستان غول پیکر (Giant Hands )
ریالتو مارکت (Rialto Market )
پل ریالتو (Rialto Bridge)
کلیسای سنت مارکو (St Mark's Basilica) و برج ساعت (Clock Tower) در میدان سنت مارکو (St. Mark's Square)
یادبود امانوئل دوم ( Monumento a Vittorio Emanuele II)
بعد از خروج از هتل ، تصمیم گرفتیم برخی از نقاطی را که عصر روز گذشته دیده بودیم ، مجددا ببنیم و البته از مسیری متفاوت با روز گذشته در شهر قدم بزنیم .
در این مسیر متفاوت ، بناهای زیبای دیگری را هم دیدیم که در تصاویر می بینید .
ونیزگردی
کلیسای مادالنا (chiesa di Santa Maria Maddalena)
دستان غول پیکر (Giant Hands )
کوچه های باریک ونیز
از کوچه های تنگ و باریک ونیز گذشتیم و به یک مارکت بزرگ پر از میوه و سبزی و ماهی های تازه به نام ریالتو مارکت که در نزدیکی پل ریالتو قرار داشت رسیدیم. دیدن این بازار برای ما خیلی جالب و جذاب بود .
بازار میوه و سبزیجات در ریالتو مارکت Rialto Market
بازار ماهی ریالتو مارکت Rialto Market
ریالتو مارکت Rialto Market
فیلمی از بازار ماهی ریالتو
چند قدم آن طرف تر ، پل زیبای ریالتو قرار داشت . در نزدیکی این پل ، تاکسی های دریایی منتظر بودند تا مسافرانی که میخواهند به نقطه ای دیگر از شهر بروند را سوار کنند .
پل ریالتو (Rialto Bridge)
تاکسی دریایی!
یکی از نکات منفی که در ونیز مشاهده کردیم، این بود که بر خلاف بسیاری از فست فودهای اروپا که در آن افراد ملزم به جمع آوری سینی غذای خود هستند در ونیز این نکته رعایت نمی شد و در فست فود هایی با فضای باز شاهد چنین صحنه هایی بودیم ، حمله پرندگان به باقی مانده غذاهای روی میز!
حمله پرندگان و پاکسازی میز از غذاهای باقی مانده !
یک فروشگاه غذای حلال در ونیز
سوغات ونیز
یکی از نمادهای ونیز
دکه های فروش سوغاتی در ونیز
با اینکه شب قبل به میدان سنت مارکو رفته بودیم، باز هم به آنجا رفتیم تا در هوای روشن هم این میدان و کلیسای زیبا را ببینیم.
کلیسای سنت مارکو (St Mark's Basilica) در میدان سنت مارکو (St. Mark's Square)
کلیسای سنت مارکو (St Mark's Basilica) در میدان سنت مارکو (St. Mark's Square)
برج ساعت (Clock Tower) در میدان سنت مارکو (St. Mark's Square)
برج آجری میدان سنت مارکو (St. Mark's Square)
اگر به بالای برج آجری دقت کنید ، مجسمه سر افراد مختلفی را خواهید دید ، اینها افراد معروفی بودند که هدایای خود را از طریق راه ابریشم ، به این میدان می آوردند .
گاندولا یا گوندولا ، یکی از قایق های لاکچری برای گشت و گذار در کانالهای شهر ونیز به حساب می آید . قیمت آن در هر سرویس که معمولا برای 1 الی 4 مسافر است در حدود 80 الی 100 یورو می باشد . قطعا این مقدار پول ، حتی با یوروی 6 هزار تومانی ، برای ما مبلغ واقعا زیادی بود .
گاندولا ( گوندولا)
گاندولا
فیلمی از قایق گاندولا
فرصت زیادی برای بازگشت نداشتیم . بنابراین بعد از دیدن بنای یادبود ویتوریو امانوئل دوم ، به سمت هتل برگشتیم .
بنای یادبود امانوئل دوم ( Monumento a Vittorio Emanuele II)
بعد از گشت و گذار در شهر زیبا و خاطره انگیز ونیز و پس از تحویل گرفتن چمدانها از هتل، خود را به ایستگاه راه آهن رساندیم . بلیطی که از قبل تهیه کرده بودیم از ایستگاه مستره به مقصد شهر رم بود بنابراین از دستگاه خودپرداز بلیط ، سه قطعه بلیط به ازای هر نفر 1.3 یورو تهیه کردیم تا خود را از ونیز به ایستگاه مستره برسانیم تا از آنجا سوار قطار رم شویم .
بلیط ایستگاه راه آهن ونیز تا ایستگاه مستره به مبلغ 1.3 یورو برای هر نفر ، که از دستگاه خودپرداز بلیط دریافت کردیم
فاصله ایستگاه ونیز تا ایستگاه مستره
ایستگاه مستره
در ساعت 15:15 سوار قطار مستره به رم شدیم . قطار شرکت ترن ایتالیا ، کمی کهنه و نسبتا قدیمی بود . واگنی که ما در آن بودیم تقریبا خالی از مسافر بود .
ایستگاه مستره
قطار ونیز به رم
قطار در طول مسیر توقف های زیادی داشت که باعث شد ما بعد از یک سفر کسل کننده 7 ساعته ، با یک ساعت و 10 دقیقه تاخیر ، به ایستگاه مرکزی شهر رم ( رم ترمینی ) برسیم . انتظار چنین تاخیری را نداشتیم. آن هم در اروپا .
قصد داشتیم بابت این تاخیر ، اعتراض کنیم ولی هیچ کس در دسترس نبود .
باید زودتر خود را به هتل می رساندیم و اتاق را تحویل می گرفتیم .
- ایتالیا/ رم /ساعت 22:20
به ایستگاه مترو که در طبقه زیر زمین همان ایستگاه مرکزی ( ترمینی ) بود رفتیم . سه عدد بلیط مترو به ازای هر نفر 1.3 یورو تهیه کردیم تا از طریق متروی خط A خود را به مقصدمان که نزدیک شهر واتیکان بود برسانیم . بعد از خروج از مترو ، پیاده و با کمک نقشه گوگل ، به سمت هتلی که از چند روز پیش رزرو کرده بودیم رفتیم .
رم در نگاه اول ، شهری بود نه چندان تمیز با رانندگی های بسیار بد که اگر بی احتیاطی می کردیم شاید حتی هنگامی که چراغ عابر پیاده سبز بود ، با یکی از خودروها تصادف می کردیم . انتظار دیدن چنین صحنه هایی را نداشتم . برای لحظاتی خواستم رم را با فرانکفورت مقایسه کنم ولی این کجا و آن کجا .
در اکثر شهرهای اروپا ، فروشگاهها و هتل ها و ... تابلوهای بسیار کوچکی دارند به نحوی که پیدا کردن آنها برای ما کمی مشکل بود ، برعکس ایران که حتی مغازه های بسیار کوچک هم بیلبورد های بسیار بزرگ دارند .
تابلوی هتل Quo vadis2
هتل Quo vads2 روی نقشه در نزدیکی واتیکان
هتل را پیدا کردیم .
هتل کووادیس 2 رتبه نسبتا خوبی در اکسپدیا و بوکینگ داشت و علت اصلی انتخاب ما نزدیک بودن آن به واتیکان و قیمت مناسب آن بود .
زنگ ورود به ساختمان را فشار دادیم ولی کسی جواب نداد .
کمی نگران شدیم .
درب ورود به حیاط ساختمان باز بود .
وارد شدیم ، با استفاده از آسانسور عجیب و خیلی ترسناک و ظاهرا تاریخی ساختمان ، به طبقه سوم و طبقه ای که هتل در آن واقع شده بود رفتیم . زنگ درب را فشار دادیم ، درب را با مشت کوبیدیم ، باز هم کسی جواب نداد .
نگران شدیم . زنگ همسایه روبرویی را که از داخل آن سر و صدایی به گوش می رسید فشار دادیم . باز هم کسی جواب نداد .
دوباره استرس به سراغ ما آمد .
مشخصات و تاریخ رزرو هتل را چک کردیم مبادا اشتباه کرده باشیم ، ولی همه چیز درست بود بجز اینکه کسی انتظار ما را نمی کشید .
برادر خانمم با شماره ای که از رزرواسیون هتل در اختیار داشت تماس گرفت ، ولی باز هم کسی جواب نداد . واقعا نگران شدیم .
ساعت در حدود 12 شب بود . هوا هم خیلی سرد شده بود . نمیدانستیم در این وضعیت چه باید کرد .
باید به فکر سرپناهی برای اقامت می بودیم و یا شاید هم مجبور می شدیم در مملکت غریب کارتن خواب شویم .
برادر خانمم به پشتیبانی سایت اکسپدیا زنگ زد تا موضوع را به آنها اطلاع دهد ولی جواب خاصی نگرفت . تصمیم گرفتیم به هتل های اطراف سر بزنیم تا جایی برای اقامت آن شب پیدا کنیم .
من و خانمم به سراغ هتل های اطراف رفتیم . به اولین هتل که رفتیم ، فقط برای 2 نفر جا داشت البته با قیمتی بسیار بالا . با این حال حاضر شد تا سرویس خواب اضافه برای یک نفر دیگر هم اختصاص دهد . به سمت هتل بعدی رفتیم که در بین راه ، برادر خانمم به من زنگ زد و گفت برگردید ، موفق شدم با مسئول هتل تماس بگیرم ، تا 10 دقیقه دیگر به هتل می آید .
ظاهرا آقای پاسکوآله ( مسئول پذیرش ) چندساعت قبل ، از طریق ایمیل به برادر خانمم پیام داده بود و ساعت رسیدن ما را جویا شده بود ولی برادر خانمم ایمیل را چک نکرده بود . آن شب هم بر حسب اتفاق ، ایمیل پاسکوآله را دیده بود ، همان لحظه به او ایمیل فرستاد و بلافاصله پاسکوآله پاسخ داد و خود را به هتل رساند . ( تلفن را ول کرده بود و با ایمیل پیام داده بود :| )
خدا را شکر که به خیر گذشت .
هتل ، شامل 4 اتاق و یک سرویس و آشپزخانه مشترک بود . پاسکوآله، علاوه بر کلید اتاق ، کلید درب ورود به ساختمان و کلید ورود به هتل را هم به ما داده بود تا بدون مشکل هر موقع که خواستیم ، تردد کنیم .
هتل Quo vadis2
هتل Quo vadis2
هتل Quo vadis2
پذیرش هتل Quo vadis2
هتل Quo vadis2 در سایت اکسپدیا
به شدت گرسنه بودیم . بعد از تحویل گرفتن اتاق ، به سمت غذاخوری های اطراف هتل رفتیم . ساعت از 12 شب هم گذشته بود و همه جا تعطیل بود . بجز یک کباب ترکی که غذای فوق العاده بی کیفیت و بدی داشت . خوشبختانه از خوردن آن غذا ، مریض نشدیم . قیمت یک پرس کباب ترکی 7 یورو بود.
انتخاب ما از منو ، سومین مورد پیاتوکباب (PIATTO KEBAB) به قیمت 7 یورو بود
پیاتوکباب (کباب ترکی )
گواهینامه فروش غذای حلال (کباب ترکی)
به هتل برگشتیم تا استراحت کنیم تا برای برنامه گشت فردا آماده باشیم .
هزینه ها (برای دونفر):
دو عدد ساندویچ برای ناهار در ونیز 7 یورو
یک عدد موز 55 سنت!
مگنت یخچالی صورتک بالماسکه 1 یورو
بلیط قطار از ونیز تا ایستگاه مستره 2.6 یورو
بلیط قطار ونیز به رم 59.8
بلیط مترو در رم 2.6 یورو
شام کباب ترکی در رم 7 یورو
- رم / یکشنبه 29 بهمن 96
صبح روز یکشنبه ، بعد از صرف صبحانه ای مختصر ، از هتل خارج شدیم.
مکان های که در این روز دیدیدم :
شهر واتیکان (Vatican City)
قلعه سنت آنجلو (Castel Sant'Angelo)
میدان جمهوری (Republic Square)
کلیسای مارتیری (Santa Maria degli Angeli e dei Martiri)
"مجسمه پاپ" ، روبروی ترمینال (Statue of Pope St John Paul II)
کلیسای ماگیوره (Basilica Papale di Santa Maria Maggiore)
کلوسئوم (Colosseum)
"طاق کنستانتین" روبروی کلوسئوم (Arch of Constantine)
پارک ماکسیموس (Circus Maximus)
میدان بالای تپه "کامپیدویو" (Campidoglio)
خرابه های "رومن فروم" از نمای بالا (Roman Forum)
کلیسای آرا کوئلی (Basilica di Santa Maria in Ara coeli)
محراب پدری (Altar of the Fatherland) روبروی میدان (Venice Square)
پانتئون (Pantheon)
آبنمای نپتون (Fountain of Neptune) و آبنمای فیومی (Fiumi Fountain) در میدان ناوونا (Navona Square)
و به سمت اولین مقصد خود یعنی واتیکان (Vatican City) رفتیم . هوا بارانی بود که گاهی اوقات بارش باران شدت می گرفت . هر چه به سمت ورودی واتیکان نزدیک تر می شدیم ، جمعیت مردم بیشتر و فضا هم امنیتی تر می شد .
صف نه چندان طولانی ای در ورودی واتیکان تشکیل شده بود که بعد از بازرسی و عبور از ایکس ری ، وارد کوچکترین کشور دنیا شدیم .
هر لحظه به تعداد جمعیت افزوده می شد .
صف ورود به واتیکان
این کشور کوچک توسط دیواری که گرداگرد آن کشیده شده از رم جدا شده است . پاپ ، شخص اول این دولت خودمختار است . به دلیل امنیتی بودن این کشور ، نتوانستیم به همه بناهای دیدنی آن دسترسی داشته باشیم . بنابراین همراه با جمعیت ، به تنها کلیسایی که میتوانستیم برویم یعنی کلیسای سنت پیتر واتیکان رفتیم . روز یکشنبه بود و کلیسا در حال برگزاری مراسم . دیدن این مراسم در پایتخت مسیحیان دنیا ، برای ما جالب بود .
محوطه واتیکان
واتیکان
کلیسای سنت پیتر ، طراحی و معماری بسیار جالبی دارد . سقف بلند با طرح هایی زیبا، راهروی طولانی و مجسمه های دیدنی ، توجه همه گردشگران را به خود جلب کرده بود . روحانیون مسیحی از کشورهای مختلف با لباس مخصوص خود ، در این کشور حضور داشتند .
کلیسای سنت پیتر - واتیکان
کلیسای سنت پیتر - واتیکان
کلیسای سنت پیتر - واتیکان
کلیسای سنت پیتر - واتیکان
کلیسای سنت پیتر - واتیکان
کلیسای سنت پیتر - واتیکان
کلیسای سنت پیتر - واتیکان
فیلمی کوتاه ازفضای داخلی کلیسای سنت پیتر و برگزاری مراسم نیایش درحضور پاپ
بعد از دیدن واتیکان ، تصمیم داشتیم تا با پای پیاده ، سایت های ( نقاط گردشگری ) دیدنی نزدیک واتیکان را ببینیم و بعد به نقاط دورتر برویم .
در رم هم مانند اکثر کشورهای توریستی دنیا ، میتوان از کارت های گردشگری استفاده کرد . کارت هایی که دارندگان آن می توانند از تخفیف های خوبی در بخش بازدید از موزه ها و یا استفاده از حمل و نقل عمومی بهره مند شوند . حتی سایت های فروش این کارت ها برای مدت سفری که در نظر دارید ،برنامه ریزی های مختلفی پیشنهاد میکنند که میتواند برای استفاده بهینه شما از زمان و صرفه جویی در هزینه های سفر ، بسیار مفید باشد .
پیشنهاد میکنم قبل از سفر به هر کشور ، در مورد جدید ترین و به روز ترین شرکت های ارائه کننده کارت های گردشگری ، تحقیق و بررسی کنید ( با جستجوی ساده در گوگل ) و در صورتیکه با برنامه سفر شما مطابقت دارد و یا اینکه اگر از نظر هزینه و زمان ، به نفع شما بود ، آنها را تهیه کنید .
البته به دلیل کمبود وقت ، ما تصمیمی به استفاده از این کارت ها نداشتیم و قصد داشتیم فقط چند مورد خاص از جاذبه های رم را ببینیم .
بعد از خروج از واتیکان ، به سمت قلعه سنت آنجلو رفتیم .
این قلعه توسط هادریانوس ، امپراطور روم به عنوان آرامگاهی برای او و خانواده اش ساخته شد اما بعدها آرامگاه چند امپراطور دیگر و خانواده هایشان هم شد. این بنا اکنون به صورت موزه در دسترس عموم است.
قلعه سنت آنجلو (Castel Sant'Angelo)
فیلمی کوتاه از فضای بیرونی قلعه سنت آنجلو
چراغ های عابر پیاده ، در رم کمی عجیب هستند. چراغ سبز، بعد از زمان بسیار کوتاهی به زرد تغییر وضعیت می دهد و بعد از آن با چشمک زدن های پیاپی و صدای بوق ، کاری میکنند که عابرین به سرعت و همراه با استرس ، از عرض خیابان عبور کنند . بعد از سبز شدن چراغ برای راننده ها ، راننده ها به عبور عابرین توجه نمی کنند و بلافاصله به راه می افتند. به هر حال ، هنگام عبور از عرض خیابان ، حتی در مکان های خط کشی شده ، به شدت احتیاط کنید . البته برای ما ایرانی ها ، دیدن چنین صحنه هایی خیلی عجیب نیست .
به نزدیک قلعه آجری سنت آنجلو رسیدیم . صف نسبتا طولانی ای برای ورود به قلعه تشکیل شده بود ، چند دقیقه در صف ایستادیم ولی دیدیم انتظار کشیدن در این صف باعث می شود نتوانیم اماکن دیگر را ببینیم ، بنابراین به دیدن نمای بیرونی قلعه اکتفا کردیم . البته شروع مجدد بارش باران هم باعث شد تا به دنبال سرپناهی برای فرار از باران باشیم .
از پل سنت آنجلو که دقیقا روبروی قلعه بود گذشتیم و به خیابان آنطرف رودخانه رفتیم . چند ویزیتور هندی و آفریقایی ، به ما پیشنهاد استفاده از اتوبوس های " هاپ_آن_هاپ_آف " را دادند . در رم ، چندین شرکت گردشگری ، خدمات مربوط به اتوبوس های گشت شهری را ارائه میکنند . نرخ های آنها هم با توجه به تعداد سایت ها و نوع اتوبوس ها ، فرق می کرد . با توجه به بارش شدید باران ، که باعث می شد نتوانیم پیاده به گشت و گذار در شهر بپردازیم ، تصمیم گرفتیم بلیط اتوبوس شرکت" آی لاو رم " را که طبقه بالای آن مسقف بود تهیه کنیم .
اتوبوس هاپ آن هاپ آف شرکت آی لاو رم
سایت اتوبوس گردشگری " I LOVE ROME" : roma.city-tour.com
این بلیط ها توسط فروشندگانی در نقاط مختلف شهر فروخته می شود . البته میتوان این بلیط ها را از رانندگان اتوبوس هم تهیه کرد .
بلیط 48 ساعته اتوبوس هاپ آن هاپ آف شرکت آی لاو رم را به مبلغ 29 یورو برای هر نفر ، تهیه کردیم و در ایستگاه شماره 6 (ایستگاه واتیکانو ) سوار اتوبوسی که دقیقا در همان نقطه منتظر بود شدیم .
ساعت شروع به کار این اتوبوس ها از 8:30 صبح تا 6:40 عصر است و به فاصله هر 15 دقیقه اتوبوس بعدی می آید.
مهمترین مزیت این اتوبوس در آن لحظه این بود که ما را از بارش باران حفظ می کرد . البته اینترنت وایرلس رایگان اتوبوس (که خیلی هم پرسرعت نبود) نکته مثبت دیگر این اتوبوس بود .
ایستگاه ها از عدد 1 تا 9 شماره گذاری شدند اما ایستگاه شماره 7 وجود ندارد! گویا عدد 7 در ایتالیا عددی شوم است!
8 ایستگاه اتوبوس هاپ آن هاپ آف I LOVE ROME :
(اسامی بصورت لینکی از سایت "آی لاو رم" هستند و با زدن بر روی هر کدام اطلاعاتی درباره محل آنها بر روی نقشه و جاذبه های دیدنی اطراف آن به دست می آورید.)
1 Termini Stazione
2 Santa Maria Maggiore
3 Colosseo
4 Circo Massimo
5 Piazza Venezia
6 Città del Vaticano
8 Via Ludovisi / Via Veneto
9 Barberini
نقشه اتوبوس "I LOVE ROME "
فیلمی کوتاه از معرفی اتوبوس I Love Rome
طبق نقشه ای که در بدو ورود به ما داده بودند ، لیست ایستگاههایی که اتوبوس در آن توقف داشت را با نقاطی که از پیش قصد دیدن آنها را داشتیم ، تطبیق دادیم تا در نزدیک ترین ایستگاه ، پیاده شویم .
اولین ایستگاه که در آن پیاده شدیم ، ایستگاه شماره 1، ایستگاه راه آهن مرکزی بود . این ایستگاه در نزدیکی میدان جمهوری قرار داشت .
به دیدن کلیسایی رفتیم که قدمت زیادی داشت .
میدان جمهوری (Republic Square)
کلیسای مارتیری (Santa Maria degli Angeli e dei Martiri)
کلیسای مارتیری (Santa Maria degli Angeli e dei Martiri)
درب ورودی کلیسای مارتیری (Santa Maria degli Angeli e dei Martiri)
وارد کلیسای سانتاماریا دگلی آنگلی دی مارتیری شدیم . این کلیسا که در سال 1702 میلادی طراحی شده است فضای داخلی بسیار زیبا و دیدنی دارد .
کلیسای مارتیری (Santa Maria degli Angeli e dei Martiri)
کلیسای مارتیری (Santa Maria degli Angeli e dei Martiri)
در صورت تمایل میتوانید ، فضای داخلی و زیبای کلیسا را به صورت 360 درجه ببینید
بعد از دیدن کلیسای مارتیری و دیدن اطراف میدان جمهوری ، به سمت ایستگاه مرکزی رم ( رم ترمینی ) رفتیم تا برای فردا شب بلیط اتوبوس فلورانس را تهیه کنیم .
"مجسمه پاپ" روبروی ترمینال (Statue of Pope St John Paul II)
بلیط اتوبوس رم تا فلورانس را از باجه خودپرداز بلیط ، به قیمت 10 یورو برای هر نفر تهیه کردیم.
باجه خودپرداز بلیط در ترمینال
بعد از تهیه بلیط برای صرف ناهار به شعبه مک دونالد کنار ترمینال رفتیم و پس از آن به سمت میدان جمهوری و ایستگاه شماره یک هاپ آن هاپ آف حرکت کردیم.
ناهار در مک دونالد نزدیک ترمینال
سوار اتوبوس آی لاو رم شدیم تا به بقیه نقاط دیدنی برویم . اتوبوس از کوچه ها و خیابان های شهر رم می گذشت ، دیدن شهر از این نما واقعا زیبا بود .
ایستگاه شماره 2 ، کلیسای ماگیوره (Basilica Papale di Santa Maria Maggiore) بود که البته در آن ایستگاه پیاده نشدیم .
کلیسای ماگیوره یکی از مهمترین کلیساهای کاتولیک در رم است. در پنجمین روز از ماه آگوست در این کلیسا جشنی با نام جشن معجزه برف (The Miracle of the Snows) برگزار می شود. در این مراسم هزاران گلبرگ سفید از سقف کلیسا به پایین ریخته می شوند.
نمای کلیسای ماگیوره (Basilica Papale di Santa Maria Maggiore) از پشت شیشه اتوبوس آی لا رم
به یکی از زیباترین بناهای شهر رم رسیدیم . عظمت و ابهت کلوسئوم ( کولوزیوم ) از پشت پنجره اتوبوس آی لاو رم پیدا بود .
نمایی از کلوسئوم (Colosseum) از پشت پنجره اتوبوس آی لاو رم
نمایی از کلوسئوم (Colosseum)
در ایستگاه شماره 3 ، کلوسئوم از اتوبوس پیاده شدیم . دست فروش ها به سمت ما آمدند تا نمادهای شهر رم را به ما بفروشند . ترجیح میدادیم زودتر به کنار این بنای عظیم و زیبا برویم تا آن را از نزدیک ببینیم .
از کنار طاق بزرگ کنستانتین گذشتیم و به سمت باجه بلیط رفتیم .
مسئول باجه اعلام کرد ساعت بازدید تمام شده است و باید فردا مراجعه کنیم .
اشتباهی که کردیم این بود که همان موقع برای روز بعد بلیط تهیه نکردیم . ما که تا آنجا رفته بودیم، اگر بلیط را همان موقع تهیه میکردیم ، روز بعد حداقل 2 ساعت از معطلی ما در صف خرید بلیط کم می شد .
"طاق کنستانتین" روبروی کلوسئوم (Arch of Constantine)
"طاق کنستانتین" روبروی کلوسئوم (Arch of Constantine)
در گوشه ای از محوطه بیرونی کلوسئوم ، دو پیر زن گدا بی توجه به حضور توریست ها ، در حال دعوا و جر و بحث بر سر محل گدایی بودند .
تکدی گری در محوطه بیرونی کلوسئوم
به گشتی مختصر در آن اطراف رضایت دادیم و بازدید اصلی را به روز بعد موکول کردیم .
ول کن باران به آسمان اتصالی کرده بود . به همین خاطر فوری به سمت ایستگاه آی لاو رم برگشتیم و سوار اتوبوس شدیم تا به ایستگاههای بعدی برویم .
ایستگاه شماره 4 ، ایستگاه سیرکو ماکسیموس (به معنی سیرک بزرگ) بود.
بسیاری از مراسم روم باستان در این محل که در اصل یک ورزشگاه بزرگ بود برگزار می شد .
این مکان که بزرگترین ورزشگاه در امپراطوری روم بود 621 متر طول و 118 متر عرض دارد که در آن 150 هزار تماشاچی جای می گرفت.
امروزه سیرکو ماکسیموس تبدیل به یک پارک عمومی شده است.
نمایی از پارک ماکسیموس (Circus Maximus) از پشت شیشه اتوبوس آی لاو رم
نمایی از پارک ماکسیموس (Circus Maximus) از پشت شیشه اتوبوس آی لاو رم
ایستگاه شماره 5 ، که تصمیم گرفتیم پیاده شویم ایستگاه پیازا ونیزیا ( میدان ونیز) بود .
در دو مسیر ، پله ها به سمت ساختمانهایی جداگانه می رفتند . ابتدا از پله های سمت راست بالا رفتیم . آثار هنرمندان مختلف در گوشه و کنار مسیر به چشم می خورد. به محوطه بالای پله ها رسیدیم ، به قسمت پشت ساختمان رفتیم ، رومن فروم در زیر پای ما بود.
پله های سمت راست تصویر به طرف (Campidoglio)
پله های سمت چپ تصویر به طرف کلیسای آرا کوئلی (Basilica di Santa Maria in Ara coeli)
میدان بالای تپه "کامپیدویو" (Campidoglio)
میدان بالای تپه "کامپیدویو" (Campidoglio)
مجسمه مارکو آیرلیوس (Equestrian Statue of Marcus Aurelius)
دسترسی به خرابه های رومن فروم یا میدان رومی از کنار کلوسئوم امکان پذیر بود بنابراین بازدید از داخل این بنای بجامانده از شکوه و عظمت امپراطوری روم را به روز بعد موکول کردیم .
به طرف خرابه های رومن فروم (دید از نمای بالا)
خرابه های "رومن فروم" از نمای بالا (Roman Forum)
از پله ها پایین آمدیم و از پله های کناری به سمت کلیسای بالای پله ها رفتیم . تعداد پله ها خیلی زیاد بود . بعد از اینکه به بالای پله ها رسیدیم ، منظره شهر واقعا دیدنی بود .
به داخل کلیسا Basilica di Santa Maria in Ara coeli رفتیم . برخی از بزرگان در آن کلیسا دفن شده بودند که سنگ قبر آنها خیلی جالب بود .
نمایی از کلیسای آرا کوئلی (Basilica di Santa Maria in Ara coeli)
کلیسای آرا کوئلی (Basilica di Santa Maria in Ara coeli)
داخل کلیسای آرا کوئلی (Basilica di Santa Maria in Ara coeli)
نمونه ای از سنگ قبرهای داخل کلیسا
بعد از دیدن کلیسا ، پیاده به سمت ساختمان محراب پدری که در همان نزدیکی بود رفتیم .
این بنا به یاد ویکتور امانوئل ، نخستین پادشاه ایتالیا ساخته شده است. در مقابل این بنا مجسمه برنزی ویکتور امانوئل و مجسمه های سنگی دیگری به چشم میخورند.
پایین پله های (Altar of the Fatherland) و نمایی از کلیسای لورتو (Chiesa di Santa Maria di Loreto)
محراب پدری (Altar of the Fatherland) و مجسمه ویکتور امانوئل ، روبروی میدان ونیز (Venice Square)
محراب پدری (Altar of the Fatherland) روبروی میدان ونیز (Venice Square)
بالای پله ها "یادبود سرباز گمنام" در محراب پدری (Altar of the Fatherland) قرار داشت
میدان ونیز (Venice Square)
هوا تاریک شده بود . خوشبختانه از بارش باران خبری نبود . مقصد بعدی ما پانتئون بود .
در ایستگاه شماره 6 (واتیکانو) پیاده شدیم و به سمت پانتئون رفتیم . نورهای زرد رنگ به این معبد قدیمی رومی که روزگاری در آن خدایان روم نگهداری می شدند ابهت خاصی داده بودند .
این معبد قدیمی بعدها به کلیسا تبدیل شده است در مقابل این معبد دوار بنایی مستطیلی با 12 ستون ( 8 ستون ردیف جلو و 4 ستون در ردیف عقب ) قرار دارد که به نظر می رسد بعدها به این بنا اضافه شده است زیرا تناسبی با بنای دوار پشت آن ندارد.
گنبد بتن پانتئون، بزرگترین گنبد بتن دنیاست و جزوی از شگفتی های دنیای معماری است.
پانتئون (Pantheon)
پانتئون (Pantheon)
بازدید مجازی از محوطه بیرونی پانتئون
در این میدان هم هنرمندان مشغول نواختن موسیقی بودند و فروشندگان غذا در حال جذب مشتری برای صرف شام در کنار این ساختمان زیبا و باشکوه بودند .
از محوطه سمت راست این ساختمان ، چند قدم نگذشته بودیم که به یکی از بستنی فروشی های معروف ( البته از دید توریست ها ) که رتبه خوبی در تریپ ادوایزر داشت رسیدیم . ما هم تصمیم گرفتیم به نظر توریست های دیگر اعتماد کنیم و در آن بستنی فروشی ، بستنی بخوریم .
بستنی ایتالیایی
بستنی ایتالیایی
بستنی فروشی شیک و تمیزی بود . تنوع بستنی ها هم بسیار زیاد بود . ولی بستنی ای که خوردیم ، خیلی فوق العاده و خاصی نبود . قیمت بستنی سه اسکوپ قیفی 3 یورو بود.
بستنی ایتالیایی به قیمت 3 یورو
به مسیر خود به سمت دیگر نقاط دیدنی شهر که خیلی با ما فاصله نداشت ادامه دادیم .
با کمک نقشه گوگل ، به هر نقطه دیدنی که در مسیر ما به سمت هتل بود ، سر می زدیم و دقایقی را در کنار آن بناها سپری می کردیم .
به میدان ناوونا رسیدیم . این میدان در قرون وسطی استادیوم ورزشی بوده و برای مسابقات اسب دوانی استفاده می شده اما در قرن 15 م سنگفرش شده و به میدان تبدیل شده است . این میدان به دلیل داشتن سه آبنمای (فواره) معروف که در آن قرار دارد مشهور است . کلیسای سنت آگنس نیز در این میدان است.
آبنمای نپتون (Fountain of Neptune) در میدان ناوونا (Navona Square)
نمایی از کلیسای سنت آگنس (Sant'Agnese in Agone) در میدان ناوونا (Navona Square)
آبنمای فیومی (Fiumi Fountain) در میدان ناوونا (Navona Square)
آبنمای دل مورو (Fontana del Moro) در میدان ناوونا (Navona Square) (عکس از اینترنت)
گشت مجازی در محوطه میدان ناوونا
برای روز اول کافی بود .
در مسیر بازگشت به هتل مجددا از نمای بیرونی قلعه سنت آنجلو و کلیسای سنت پیتر واتیکان دیدن کردیم .
قلعه سنت آنجلو (Castel Sant'Angelo)
نمایی از کلیسای سنت پیتر واتیکان
خوشبختانه برعکس شب گذشته ، این بار کمی زودتر خود را به شعبه برگرکینگ رساندیم و سفارش شام دادیم و بعد از صرف شام به موقع به هتل برگشتیم تا استراحت کنیم و خود را برای دومین و آخرین روز گشت در شهر رم آماده کنیم.
هزینه ها( برای دونفر):
- اتوبوس آی لاو رم 58 یورو
- بلیط اتوبوس از رم به فلورانس 20 یورو
- ناهار در مک دونالد 16.5 یورو
- یک بستنی 3 یورو
- یک آبمیوه شیشه ای کوچک 1.5 یورو
- شام در برگر کینگ 8 یورو
- رم/ دوشنبه 30 بهمن 96
صبح روز دوم حضورمان در رم قصد داشتیم به کلوسئوم برویم . بهترین حالت این بود که خود را قبل از ساعت 09:00 به کلوسئوم می رساندیم تا گرفتار صف های طولانی تهیه بلیط نشویم ولی ما از قبل بلیط اتوبوس هاپ_آن_هاپ_آف را تهیه کرده بودیم ، اولین اتوبوس هم ساعت 09:30 صبح به ایستگاه شماره 6 می رسید .
تصمیم گرفتیم صبحانه را در هتل صرف کنیم . در اتاق هم کتری برقی بود و هم چای و قهوه فوری . با استفاده از کتری برقی ، آب جوش را آماده کردم ، ولی بوی بسیار بسیار بدی می داد . در ابتدا فکر میکردم مشکل از آب است ولی بعد متوجه شدم مشکل از کتری برقی است .برای اینکه زمان را از دست ندهیم ، از خیر خوردن صبحانه در اتاق گذشتیم .
قرار بود شب ساعت 20:15 با اتوبوس ، رم را به مقصد فلورانس ترک کنیم . از آنجایی که مطمئن بودیم بعد از خروج از هتل ، به موقع برای تحویل دادن اتاق بر نمی گردیم تصمیم گرفتیم قبل از خروج چمدانها را ببندیم و اتاق را تحویل پاسکوآله مسئول پذیرش هتل بدهیم. چمدانها را هم در همان لابی کوچک قرار دادیم تا غروب برگردیم و آنها را برداریم .
از هتل خارج شدیم . قبل از رسیدن به ایستگاه آی لاو رم ، به یکی از شعبه های مک دونالد سر زدیم تا چیزی به عنوان صبحانه میل کنیم .
یک لیوان میلک شیک به همراه یک فنجان اسپرسو به قیمت 1.9 یورو.
البته در طول راه ، از شکلات ها و پسته و بادام هایی که از قبل به همراه داشتیم مصرف می کردیم تا برای پیاده روی انرژی کافی داشته باشیم .
لیست مکان های روز دوم که در رم دیدیم :
پل و قلعه سنت آنجلو (Castel and Bridge of Sant'Angelo)
پل ویتوریو امانوئل دوم (Bridge of Vittorio Emanuele II) در کنار پل سنت آنجلو (Bridge of Sant'Angelo)
ساختمان دیوان عالی کشور (Supreme Court of Cassation)
میدان جمهوری (Republic Square)
بازدید از داخل کلوسئوم (Colosseum) و خرابه های رومن فروم (Roman Forum)
آبنمای تروی (Trevi Fountain)
بعد از عبور از کنار قلعه سنت آنجلو و بعد از آن پل سنت آنجلو ، به سمت ایستگاه اتوبوس آی لاو رم ( ایستگاه شماره 6 - واتیکانو ) رفتیم .
پل و قلعه سنت آنجلو (Castel and Bridge of Sant'Angelo)
پل ویتوریو امانوئل دوم (Bridge of Vittorio Emanuele II) در کنار پل سنت آنجلو (Bridge of Sant'Angelo)
نمایی از کلیسای سنت پیتر واتیکان از روی پل سنت آنجلو
آسمان رم برعکس روز گذشته ، صاف و آفتابی و البته کمی خنک بود .
ساختمان دیوان عالی کشور (Supreme Court of Cassation) از پشت شیشه اتوبوس آی لاو رم
میدان جمهوری (Republic Square) از پشت شیشه اتوبوس آی لاو رم
به کلوسئوم رسیدیم .
برای ورود به محوطه داخلی کلوسئوم 4 صف طولانی و وحشتناک تشکیل شده بود . 3 صف درست چسبیده به بنای کلوسئوم بود. یکی از صف ها مربوط به خرید نقدی بلیط بود . صف دوم مربوط به کسانی بود که از قبل بلیط تهیه کرده بودند ، چه به صورت آنلاین و چه با کارت های اعتباری ، صف سوم هم مخصوص گروهها و تورهای گردشگری بود .
در روبروی بنای کلوسئوم هم یک صف طویل دیگر مخصوص کسانی که میخواستند با کارت اعتباری بلیط تهیه کنند تشکیل شده بود .
اینجا بود که گفتیم ای کاش روز قبل بلیط را تهیه می کردیم .
بعد از حدود یک ساعت انتظار ، موفق شدیم بلیط را به مبلغ 12 یورو برای هر نفر تهیه کنیم .
کلوسئوم (Colosseum)
بلیط ورود به کلوسئوم به مبلغ نفری 12 یورو
در محوطه بیرونی ، دلالهایی بودند که پیشنهاد خرید تور کلوسئوم را به توریست ها می دادند . این تور ها با قیمت 25 یورو فروخته می شدند ، کسانی که تور را تهیه می کردند همراه با گروه از صف مخصوص تور ها ، وارد محوطه کلوسئوم می شدند و در واقع کمتر از بقیه معطل می شدند .
بعد از حدود یک ساعت وارد یکی از بزرگترین تماشاخانه های جهان شدیم .
گلادیاتور ها و اسرای زیادی در این تماشاخانه بزرگ ، لحظات آخر زندگی خود را در مبارزه با یکدیگر و یا حیوانات وحشی به پایان می رساندند و جمعیتی در حدود 80 هزار نفر شاهد جدال وحشیانه آنها بودند .
خون انسانهای بیگناه زیادی در این تماشاخانه به زمین ریخته شده است ولی اکنون این قتلگاه به یکی از بزرگترین مراکز جذب توریست و منبع درآمد کشور ایتالیا تبدیل شده است .
نمای داخل کلوسئوم - بزرگترین تماشاخانه دنیا
نمای داخلی کلوسئوم
طاق کنستانتین یک از قدیمی ترین بناهای شهر رم است که به پاس پیروزی امپراطور کنستانتین در نبرد با میلویان ساخته شد. روی حکاکی های این طاق می توانید نقش های از صحنه های جنگ سربازان را ببینید.
"طاق کنستانتین" روبروی کلوسئوم (Arch of Constantine)
میتوانید به صورت مجازی از کلوسئوم بازدید کنید.
فیلمی کوتاه و البته بسیار دیدنی از کلوسئوم :
بعد از دیدن کلوسئوم ، با همان بلیط که در دست داشتیم به سمت ورودی رومن فروم ( میدان رومی) رفتیم . صف ورود به رومن فروم خیلی طولانی نبود .
رومن فروم به معنی میدان اصلی شهر رم است و در زمان امپراطوری روم محل برپایی جشن های مذهبی یا ملی و پیروزی ها بود که دارای ستون های عظیم و کلیسا است . پس از سقوط امپراطوری روم متروکه گشت و به خرابه تبدیل شد که تا مدتی نیز محل چراندن گله های چوپانان بود. اما این مکان در قرن 18م توسط یکی از باستان شناسان کشف شد و حفاری آن حدود صد سال طول کشید. بعضی از بناهای آن بطور کامل تخریب شده است و در حال حاضر بناهایی که به جا مانده اند را مشاهده می کنیم.
بعد از ورود به رومن فروم، مجددا بارش باران شروع شد ولی تا حد امکان به گشت و گذار در میان خرابه های بجا مانده از امپراطوری روم پرداختیم .
رومن فروم (Roman Forum)
معبد (Antoninus and Faustina Temple) در رومن فروم (Roman Forum)
بازدید مجازی از خرابه های بجا مانده از رومن فروم
مقصد بعدی ما ، فواره تروی (به ایتالیایی tre vie ) بود .
سوار اتوبوس آی لاو رم شدیم و در ایستگاه شماره 9 (Barberini) پیاده شدیم و به طرف فواره تروی رفتیم.
فواره تروی آبنمایی ست در منطقه تروی در رم ، ارتفاع این فواره ۲۶ متر و عرض آن ۲۰ متر است . تروی بزرگترین فواره دوران باروک در رم و یکی از معروف‌ترین آبنماهای جهان است (ویکیپدیا).
بد نیست در مورد افسانه تروی و علت پرت کردن سکه در آب بیشتر بدانید.
جمعیت بسیار زیادی از توریست ها در کنار این آبنمای زیبا بودند . جمعیت آنقدر زیاد بود که به زحمت توانستیم چند عکس از خودمان در کنار تروی بیندازیم . این حجم از جمعیت آن هم در این فصل از سال برای ما واقعا عجیب بود و مدام به این فکر میکردیم که اوضاع این شهر در بهار و تابستان چگونه خواهد بود .
آبنمای تروی (Trevi Fountain)
ازدحام جمعیت در اطراف آبنمای تروی (Trevi Fountain)
آبنمای تروی (Trevi Fountain)
فیلمی از آبنمای تروی
ساعات پایانی حضورمان در رم را می گذراندیم . دو روز برای دیدن شهر تاریخی و پر از سایت های دیدنی رم ، زمان بسیار کمی است . بخصوص اینکه اگر بخشی از این دو روز بارانی باشد و نتوانید از روزها بهره کامل را ببرید .
عصر روز قبل ، از ترمینال مرکزی رم ، بلیط هایمان را به مقصد فلورانس تهیه کرده بودیم تا یک روز از سفرمان را مهمان یکی از دوستانمان در فلورانس باشیم . البته ایستگاهی که باید از آنجا به سمت فلورانس می رفتیم در ترمینالی تقریبا دور از مرکز شهر به نام Autostazione Tibus بود .
ترمینال (Bus Hub - Autostazione Tibus)
بعد از صرف ناهار در مک دونالد نزدیک تروی ، با مترو به هتل برگشتیم و چمدانهایی را که صبح ، قبل از تحویل دادن اتاق ، در لابی به امانت گذاشته بودیم تحویل گرفتیم و با مترو به سمت ترمینال اتوبوسرانی حرکت کردیم.
ناهار در مک دونالد نزدیک آبنمای تروی
بلیط های مترو 100 دقیقه اعتبار دارند البته به شرطی که از ایستگاه مترو خارج نشویم .
بلیط مترو رم با 100 دقیقه اعتبار
کمی زود رسیدیم که البته برای پیدا کردن محل سوار شدن اتوبوس لازم بود . ساختمان ترمینال نسبتا شیک و نوساز و بزرگ بود ولی محوطه بیرونی ترمینال اصلا جالب نبود . در خیابان کناری ترمینال چند غذاخوری در کنار هم قرار داشت که پر بود از سیاهپوستانی که به ظاهر مهاجر بودند . در روبروی یکی از همین غذاخوری ها ، خودرویی با شیشه های شکسته شده پارک شده بود که مشخص بود به آن دستبرد زده شده ولی کسی برایش مهم نبود . حتی خبری هم از پلیس نبود . برای صرف غذا یکی دوبار مجبور شدیم از جلوی این مغازه ها عبور کنیم تا یکی از غذاخوری ها را انتخاب کنیم . نگاه سنگین این مهاجرین و شیشه های شکسته شده آن خودرو و تاریکی هوا آن هم در یک شب بارانی ، حس نا امنی بدی را به ما منتقل کرده بود . بعد از صرف غذا و شناسایی محل سوار شدن اتوبوس ، به داخل ترمینال رفتیم تا لحظات باقی مانده تا حرکت اتوبوس را در داخل سالن منتظر بمانیم . حتی یک صندلی برای نشستن وجود نداشت ، روی گوشه ای از پله های داخل سالن نشستیم . در روزی که گذشت پیاده روی زیادی داشتیم و واقعا خسته بودیم . دقایقی نگذشته بود که یکی از نگهبانها به سمت ما آمد و با اشاره دست به ما فهماند که نباید روی پله ها بنشینیم!!
نکته جالب دیگر ، قیمت استفاده از سرویس بهداشتی بود " یک یوروی ناقابل " ! البته اکثر سرویس های بهداشتی بصورت مکانیزه بودند ، یعنی بعد از استفاده ، روی آرام بند توالت فرنگی ( نشیمن گاه ) به صورت اتوماتیک یک نایلون تمیز کشیده می شد تا برای نفر بعد قابل استفاده و تمیز باشد .
به سمت محل سوار شدن اتوبوس که در محوطه خیابان روبرویی ترمینال بود رفتیم .
قبل از رسیدن اتوبوس ، از فروشگاه ترمینال ، یک بطری آب معدنی به قیمتی ارزان تر از دیگر آبها خریدم ( 1.25 یورو ) ، آبی گاز دار و بد مزه که بعد از خوردن آن ، فهمیدم این آب اصلا به مزاج من سازگار نیست . این بار قبل از خرید آب دقت کردم ، متوجه شدم آب های معدنی در دو نوع گاز دار و بدون گاز هستند که نوع بدون گاز آن قیمتی بالاتر دارد .
اتوبوس به موقع در ترمینال حاضر شد و با نشان دادن اسکرین شات بلیطی که به صورت آنلاین خریده بودیم ( از صفحه گوشی عکس گرفته بودیم ) ، سوار اتوبوس شرکت فلیکس بوس شدیم .
خوشبختانه این اتوبوس هم مانند اتوبوس های دیگر، سرویس بهداشتی داشت .
به نظر من وجود سرویس بهداشتی در اتوبوسها واقعا مزیت بزرگی به حساب می آیند .
ترمینال اتوبوس - محل سوار شدن اتوبوس فلیکس بوس
حدود 3 ساعت تا فلورانس فاصله داشتیم که فرصت خوبی برای استراحت بود ولی یکی از مسافران که در صندلی نزدیک به من نشسته بود ، دقیقا در کل مسیر با صدای بلند و با زبانی عجیب ، با تلفن در حال مکالمه بود . البته در دقایق بسیار کوتاهی از این سه ساعت ساکت بود که باعث تعجب من شده بود .
- ایتالیا/فلورانس /ساعت 22:30
به فلورانس رسیدیم . دوستمان در ایستگاه ورودی شهر منتظر ما بود تا ما را به منزلش ببرد . اتوبوس قصد داشت به مسیر خود ادامه دهد .
ما به اتفاق کسانی که قصد داشتند در فلورانس پیاده شوند ، در آن محل پیاده شدیم .
برای استراحت به منزل دوستمان رفتیم .
هزینه ها ( برای دونفر) :
- صبحانه در مک دونالد 1.9 یورو
- بلیط کلسئوم 24 یورو
- ناهار در مک دونالد 11.5 یورو
- آب معدنی و بیسکوییت 2.25 یورو
- بلیط متروی رم 6 یورو
- فلورانس/ سه شنبه 1 اسفند 96
صبح روز سه شنبه ، هنگام صرف صبحانه ، از میزبانمان در مورد اماکن دیدنی فلورانس سوالاتی پرسیدیم . ما قصد داشتیم فقط یک روز در فلورانس بمانیم و صبح روز چهارشنبه از طریق فرودگاه بولونیا ، ایتالیا را به مقصد مجارستان ترک کنیم .
میز صبحانه در خانه میزبان عزیزمان
لابه لای صحبت هایی که رد و بدل می کردیم ، از علاقه مان به دیدن پیزا گفتیم . میزبان عزیز و مهربانمان هم گفت از فلورانس تا پیزا فقط یک ساعت فاصله است . اگر مایل باشید شما را با ماشین خود به پیزا خواهم برد . از آنجایی که چیزی به عنوان تعارف در اروپا وجود ندارد ، ما با اشتیاق زیاد گفتیم اگر برای شما مشکلی نیست واقعا دوست داریم برج پیزا را ببینیم .بلافاصله برنامه ها تغییر کرد . حرکت به سوی برج کج پیزا .
قبل از خروج ، میزبانمان گفت: برای ناهار قصد دارم به شما استیک گوشت بدهیم. گوشت خوک میخورید ؟
با کمی مکث گفتیم : نه .
قبل از گفتن "نه " پیش خودم گفتم : حتما میزبان ناراحت می شود و احتمالا به ما خواهد گفت : ول کنید این حرف ها را ، هیچ اتفاقی نمی افتد ، هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد و . . . حرفهایی که معمولا بین ما ایرانی ها متداول است . حرفهایی که در زمانهای مختلف ، شرایط و یا اعتقادات شخص مقابل را نادیده می گیریم و به اصرار قصد داریم تا با مثالهای مختلف و یا تمسخر ، تحقیر و . . . ، شخص مقابل را متقاعد کنیم تا شرایط ما را بپذیرد .
گفتیم نه ، نمیخوریم . میزبان هم بدون هیچ اصراری پرسید : گوشت گاو چی ؟ میخورید ؟ گفتیم : بله .
واقعا از اینکه هیچ اصراری نکرد و هیچ حرف اضافه ای نزد تعجب کردم .
آماده شدیم و در همان ابتدای صبح به سمت شهر پیزا به راه افتادیم . مسیر فلورانس به پیزا بسیار سرسبز و دیدنی بود . یاد بخش هایی از زیبایی های شمال ایران افتادم . بعد از حدود یک ساعت ، به شهر پیزا رسیدیم و بلافاصله به سمت برج پیزا رفتیم .
بعد از پارک کردن خودرو و پس از عبور از کنار دست فروش هایی که در حال فروش عروسک های پینوکیو و نمادهایی از شهر پیزا بودند ، به سمت محوطه برج پیزا رفتیم .
هرچه به برج پیزا نزدیکتر می شدیم ، جمعیت توریست ها هم بیشتر می شد . هر کسی به شکلی قصد داشت با برج کج پیزا عکسی جذاب و منحصر به فرد بگیرد .
هوا فوق العاده و عالی بود .
برج پیزا واقعا کج بود ، به قدری که حس می کردم هر لحظه قرار است این برج فرو بریزد .
در مورد برج کج پیزا و علت کج بودن آن بیشتر بخوانید.
برج کج پیزا (Leaning Tower of Pisa)
برج کج پیزا (Leaning Tower of Pisa)
برج پیزا از نمای پایین
در محوطه برج پیزا ، کلیسای پیزا قرار دارد که ساخت آن در سال 1060 میلادی آغاز شد و سبک معماری آن یکی از برجسته ترین نمونه های معماری رومانسک است.
کلیسای پیزا (Pisa Cathedral)
تعمیدگاه سنت جان یکی از بزرگترین تعمیدگاه های کشور ایتالیاست که در سال 1153 ساخته شده ،و معماری این بنا نیز به سبک رومانسک ( نوعی سبک معماری اروپائی ) است.
تعمیدگاه سنت جان (Baptistery of St John)
فیلمی از محوطه اطراف برج پیزا
بعد از حدود یک ساعت حضور در پیزا ، به سمت فلورانس برگشتیم .
زمان زیادی برای دیدن شهر فلورانس نداشتیم . تصمیم گرفتیم بلافاصله بعد از صرف ناهار بسیار عالی در منزل میزبانمان ، به سمت چند نقطه دیدنی شهر برویم و حداقل نمای بیرونی این بناها را ببینیم .
میزبانمان برای ناهار سنگ تمام گذاشت .
استیک آبدار گوشت گوساله ، همراه با نان تست که آن هم بر روی آتش و در کنار گوشت استیک حرارت دیده بود یکی از خوشمزه ترین غذاهایی بود که خورده بودیم . برای خوشمزه تر شدن نان تست بعد از کبابی شدن ، کمی سیر خام و روغن زیتون هم به پیشنهاد میزبان به نان تست زدیم.
استیک آبدار و خوشمزه ناهار
در مجموع ، ناهار فوق العاده ای بود .
بعد از صرف ناهار ، وقت را تلف نکردیم و بلافاصله برای دیدن اماکن دیدنی ، از منزل خارج شدیم .
وزش باد کمی شدت گرفته بود ، هوا واقعا سرد و سوزناک شده بود . تا حد امکان سعی کردیم با کمک نقشه گوگل ، به نزدیک ترین بناها سر بزنیم .
جاذبه هایی که در فلورانس دیدیم:
کلیسای نوولا (Basilica of Santa Maria Novella)
میدان آنونزیاتا (Piazza della Santissima Annunziata)
کلیسای فیوره (cathedral of santa maria del fiore)
تعمیدگاه سنت جان (The Baptistery of St. John) روبروی کلیسای فیوره
کاخ قدیمی (Vecchio Palace)
گالری روباز لانزی (Loggia dei Lanzi) کنار کاخ قدیمی
پل قدیمی (Vecchio Bridge)
کلیسای ترینیتا (Basilica di Santa Trinita)
کلیسای سنت مایکل (Church of Santi Michele e Gaetano)
مسیر گشت ما در فلورانس روی نقشه
کلیسای نوولا (Basilica of Santa Maria Novella) یک کلیسای کاتولیک است که در قرن 14 میلادی به سبک معماری گوتیک ( معماری رنسانس ) طراحی شده است.
کلیسای نوولا (Basilica of Santa Maria Novella)
میدان (Piazza della Santissima Annunziata)
اطراف میدان (Piazza della Santissima Annunziata)
فواره ای در میدان (Piazza della Santissima Annunziata)
کلیسای فیوره (cathedral of santa maria del fiore) ، کلیسای اصلی شهر فلورانس است. این کلیسای جامع ، که در پیزا دل دومو واقع شده، شامل تعمیدگاه و برج کلیسای گیوتو میباشد. گنبد این کلیسا ، بزرگترین گنبد خشتی دنیا به حساب می آید .
کلیسای فیوره (cathedral of santa maria del fiore)
بازدید مجازی از داخل کلیسای فیوره
تعمیدگاه سنت جان (The Baptistery of St. John) روبروی کلیسای فیوره
تعمیدگاه سنت جان (The Baptistery of St. John) روبروی کلیسای فیوره
کاخ قدیمی (Vecchio Palace) در قرن 13 میلادی ساخته شده و جلو درب آن تندیس داوود قرار دارد.
کاخ قدیمی (Vecchio Palace)
یکی از مهمترین مجسمه های این شهر ، تندیس داوود اثر میکل آنژ است که تعداد بسیار زیادی از این تندیس به صورت کپی در نقاط مختلف شهر نصب شده است . داوود نمادی از انسان کامل است . تندیس اصلی داوود در یکی از سالن های آکادمی هنر شهر فلورانس نگهداری می شود .
ورودی کاخ قدیمی (Vecchio Palace) و تندیس داوود سمت چپ
تندیس داوود کنار کاخ قدیمی (Vecchio Palace)
گالری روباز لانزی (Loggia dei Lanzi) در کنار ورودی کاخ قدیمی (Vecchio Palace) اولین نمایشگاه روباز جهان محسوب می شود که بین قرون 14 تا 16 ساخته شده است.
گالری روباز لانزی (Loggia dei Lanzi)
مجسمه ای از گالری روباز لانزی (Loggia dei Lanzi)
گالری روباز لانزی (Loggia dei Lanzi)
پل قدیمی (Vecchio Bridge) یکی از قدیمی ترین پل های ایتالیاست و جاذبه دیدنی شهر فلورانس است. این پل بر روی رودخانه آرنو قرار دارد و جذابیت این پل به دلیل نمای مغازه های رنگی آن است.
در قدیم مغازه های این پل متعلق به گوشت فروشان بوده اما اکنون مغازه های جواهر و سوغاتی در آن وجود دارد.
پل قدیمی (Vecchio Bridge)
پل قدیمی (Vecchio Bridge)
یادبود (Monument to Benvenuto Cellini) روی پل قدیمی
فلورانس گردی
کلیسای ترینیتا (Basilica di Santa Trinita) در نزدیکی پل ترینیتا
کلیسای سنت مایکل (Church of Santi Michele e Gaetano)
فلورانس شهر بسیار زیباییست که برای دیدن آن لازم است حداقل 2 یا 3 روز وقت گذاشت و قطعا در یک نیم روز زمستانی که هوا زود تاریک می شود ، نمیتوان از دیدنی های این شهر بهره برد .
برای شب ، به اتفاق دوستمان به یکی از بستنی فروشی های معروف فلورانس رفتیم . بستنی بادیانی، با بستنی ای که در رم و کنار پانتئون خوردیم واقعا متفاوت بود . این بستنی واقعا خوشمزه بود .
Gelateria Badiani
Gelateria Badiani
بستنی بادیانی روی نقشه
وبسایت بستنی بادیانی: www.gelateriabadiani.it
برای صرف شام قرار بود به یکی از رستورانهای فلورانس تعریف زیادی از آن می شد برویم . اما پیش از آن به منزل میزبانمان برگشتیم و با پاستای خانگی با سس پستوی بسیار خوشمزه ای که همسر میزبان تهیه کرده بود پذیرایی شدیم .
طعم آن بی نظیر بود .
پاستا با سس پستو
به فست فود "زیرو زیرو" رفتیم . از محیط شیک و زیبای این رستوران می شد حدس زد قیمت های آن هم باید نسبتا بالا باشد . ولی میزبانمان اصرار داشت تا شام را حتما در این رستوران صرف کنیم .
پیتزایی که ما سفارش دادیم ، قیافه خیلی جالبی نداشت ولی طعم و مزه آن واقعا عالی بود و با پیتزایی که در ونیز خورده بودیم بسیار فرق داشت . تنها مشکل این پیتزاین بود که آن را برش نزده بودند .
خوردن چنین پیتزایی با چاقو و چنگال ، آن هم در چنین محیطی برای ما کمی سخت بود .
اگر بخواهم به این پیتزا هم امتیاز بدهم ، از نظر طعم و مزه به آن نمره 9 از 10 می دهم . از نظر قیافه هم امتیازی بیشتر از 5 نمیتوان به این پیتزا داد .
پیتزا زیرو زیرو روی نقشه
وبسایت پیتزا زیرو زیروو: www.00pizzeria.com
بعد از صرف شام به طرف منزل برگشتیم تا استراحت کنیم.
هزینه ها :
در مدت کوتاهی که در فلورانس بودیم هیچ هزینه ای نداشتیم و همگی به عهده دوست و میزبان عزیزمان بود.
جز بلیط اتوبوس فلورانس به بلونیا به قیمت 7/11 یورو (برای دونفر)
- فلورانس به بلونیا/ چهارشنبه 2 اسفند 96
ساعت 07:30 و بعد از خداحافظی با دوست عزیزمان به سمت ترمینال شهر رفتیم و سوار اتوبوس فلیکس بوس شدیم تا به بولونیا برویم.
اتوبوس فلیکس بوس به مقصد بولونیا
بعد از حدود یک ساعت ، به شهر کوچک بولونیا رسیدیم و در ترمینال پیاده شدیم . بعد از سوال از یکی از مسئولین ترمینال ، به طرف ایستگاه اتوبوس هایی که به سمت فرودگاه می رفتند رفتیم .
حدود 2 ساعت زمان داشتیم تا در شهر بگردیم ولی ترجیح دادیم ریسک نکنیم و مستقیما به فرودگاه برویم .
سوار اتوبوس های مخصوص فرودگاه شدیم . اتوبوسهایی که صندلی های کمتری برای نشستن داشت ولی در عوض فضای بیشتری برای چمدانهای مسافران داشت .
بلیط شاتل باس فرودگاه بولونیا نفری 6 یورو
به فرودگاه رسیدیم . فرودگاه بولونیا هم نسبتا بزرگ بود ولی نه به اندازه فرودگاه فرانکفورت . با این حال زمان زیادی داشتیم .
این بار قرار بود سوار هواپیمای شرکت "ویز ایر" شویم . ویز ایر هم همانند ایزی جت و رایان ایر ، جزو پروازهای ارزان قیمت محسوب می شود .
صندلی ها را پیشاپیش و به صورت آنلاین انتخاب کرده بودیم .
خواستیم وارد سالن ترانزیت شویم ولی این بار اجازه ندادند تا با آن چمدانها از گیت عبور کنیم و ما را به محل تحویل دادن بار هدایت کردند .
به دلم افتاده بود که این بار به خیر نخواهد گذشت.
به محل تحویل بار رسیدیم .
ابعاد و وزن مجاز برای چمدان ( رایگان ) همراه مسافر بر روی تابلو نصب شده بود .
برای ابعاد بزرگتر یا وزن بیشتر باید هزینه اضافی پرداخت کرد .
متاسفانه چمدان ما کمی بزرگتر از ابعاد درج شده بود .
ابعاد مجاز برای بار همراه مسافر
درخواست ها و خواهش های ما تاثیری نداشت . انتهای سفر ما به ایتالیا با ضرر مالی زیادی همراه بود .
به ازای 2 چمدان مبلغ 130 یورو جریمه شدیم .
مبلغ واقعا سنگینی بود . چون هر بلیط را قبلا به مبلغ 18 یورو خریده بودیم ولی 65 یورو بابت هر چمدان جریمه پرداخت کردیم .
چاره ای نبود ، بعد از پرداخت جریمه و تحویل دادن چمدانها ، سوار هواپیمای ویزایر شدیم و کشور زیبای ایتالیا را با این خاطره تلخ به مقصد بوداپست ترک کردیم .
در مجموع سفر به ایتالیا سفری بسیار عالی و فوق العاده بود . به خصوص اینکه بدون هیچ توری به این سفر رفته بودیم و سفر به اروپا ، اولین تجربه سفر بدون تور ما بود .
هزینه ها ( برای دو نفر):
- بلیط اتوبوس از داخل شهر به فرودگاه بلونیا 12 یورو
- بلیط هواپیما ویز ایر از بولونیا به بوداپست 42.5
- جریمه بار در فرودگاه بلونیا 130 یورو!
.
- هزینه هتل ها برای دو نفر
| هتل ونیز یک شب | 43 یورو |
| هتل رم دو شب | 130 یورو |
| مجموع | 173 یورو |
- هزینه های کلی برای دونفر
| هتل ها | 173 یورو |
| حمل و نقل | 404.71 یورو |
| خورد و خوراک | 104 یورو |
| خرید | 16 یورو |
| اماکن دیدنی | 24 یورو |
| جریمه | 130 یورو |
| مجموع | 851.71 یورو |
و اما نکات پایانی:
- هتلی که در ونیز انتخاب کردیم ، از نظر موقعیت مکانی و قیمت ، بسیار مناسب بود ولی هتلی که در رم انتخاب کردیم ، از نظر کیفیت اصلا مناسب بود ولی قیمت مناسبی داشت .
امتیاز به کیفیت و قیمت و موقعیت مکانی هتل آگلی آرتیستی شهر ونیز : 4 از 5
امتیاز به کیفیت هتل کووادیس شهر رم : 2 از 5
امتیاز به قیمت و موقعیت مکانی هتل کووادیس شهر رم : 3.5 از 5
در کل برعکس هتل ونیز ، هتل کووادیس را به هیچ عنوان پیشنهاد نمی کنم .
- همه هتل ها مبلغی جداگانه به عنوان مالیات دریافت می کنند .
- در ایتالیا انتظار دیدن شهری قانون مدار و تمیز و پاکیزه را نداشته باشید.
- در صورتیکه به خوابیدن در اتوبوس و یا قطار عادت دارید ، بد نیست حرکت از ونیز به رم را به ساعت پایانی شب موکول کنید تا یک شب کمتر هزینه اقامت در هتل را بپردازید . در سفر به شهرهای مختلف اروپا ، که فاصله بین دوشهر کمتر از 8 یا 10 ساعت است ، حرکت شبانه با اتوبوس و یا قطار ، تاثیر زیادی در استفاده بهینه از زمان و کم کردن هزینه نهایی سفر دارد .
- بهتر است قبل از سفر ، از مکانهایی که قصد دارید ببینید، به صورت مجازی بازدید کنید . شاید کمک کند تا به بازدید از نمای بیرونی برخی مکانها بسنده کنید و برای دیدن نمای داخلی آنها هزینه ای پرداخت نکنید .
- استفاده از کارت های گردشگری یا عدم استفاده از آنها ، دقیقا به زمان استفاده و برنامه سفر شما بستگی دارند و نمیتوان به طور قطع استفاده از این کارت ها را توصیه و یا منع کرد . هرکس باید شرایط خاص خود را پس از بررسی این کارت ها در نظر بگیرد ولی در مجموع شرکت های گردشگری به شکلی برنامه ریزی کردند که این کارت ها برای اکثر گردشگران مفید باشند .
سایت های مفید:
www.goeuro.com
www.ryanair.com
www.expedia.com
maps.sygic.com
امیدوارم هرچه زودتر موانع موجود در راه سفر ( مشکلات ارزی ) ، حل شود و بتوانیم باز هم سفرهای خوبی را تجربه کنیم .
در نهایت از همه شما دعوت میکنم تا فیلمی کوتاه از زیباییهای کشور ایتالیا را ببینید
موفق و پیروز باشید
نواب محمدی
