4 اسفند 97 بعد از تحقیقات درباره شهرهای مختلف تصمیم گرفتیم به مارماریس سفر کنیم.
از میان هتل هایی که داخل پکیج ها بود هتل SENTIDO ORKA با خدمات UALL را انتخاب کردیم و از آژانس رادین گشت تور مارماریس را رزرو کردیم . مبلغ نهایی تور برای هر نفر 7 میلیون و 340 هزار تومان شد. در ضمن پرواز مستقیم به مارماریس وجود ندارد . مسافران باید 2 راه انتخاب کنند
یا از ایران به ازمیر بروند و 4-5 ساعت مسیر را با اتوبوس های ترنسفر تا مارماریس در راه باشند یا به دنیزلی بروند و 5-6 ساعت با همان شرایط در راه باشند.
پیشنهاد میکنم برای سفر به مارماریس اگر پروازهای مستقیم از ایران همچنان وجود نداشت ، ازمیر را انتخاب کنید. هم به دلیل بزرگتر بودن و امکانات بیشتر فرودگاه هم به دلیل اینکه فرودگاه دنیزلی خیلی خیلی بی برنامه است.
متاسفانه اکثر آژانس ها اطلاعات صحیحی نمیدهند. در پرواز رفت پس از سوار شدن مسافران به هواپیما، پرواز 45 دقیقه تاخیر داشت و مجبور شدیم 45 دقیقه روی صندلی هواپیما در باند فرودگاه امام خمینی منتظر پرواز بمانیم... در نهایت اعلام کردند هواپیما نقص فنی داشته اما در کمال تعجب پرواز کرد... 
غذای هواپیما بدون توجه به ایام نوروز خیلی بد و بی کیفیت بود که متاسفانه فراموش کردم عکس بگیرم...
جالب تر اینکه چند پرس خوراک مرغ و سبزیجات داشتند و چند پرس قیمه ...
کل هواپیما بوی بد مرغ و گوشت گرفته بود و فقط به 4-5 نفر خوراک مرغ و سبزیجات دادن و گفتن تمام شده. الباقی مجبورید قیمه بخورید...
خلاصه بعد از 3:30 پرواز با 45 دقیقه تاخیر به فرودگاه دنیزلی رسیدیم. یک سالن خیلی کوچک در حد یکی از ترمینال های فرودگاه مهرآباد...
فرودگاه دنیزلی نه محیط خوبی دارد نه خدمات و نه کارکنان خوب... حتی کارمندان به زبان انگلیسی آشنایی هم ندارند!!!
البته شنیدیم فقط در نوروز به دلیل پروازهای نوروزی از ایران پرواز دارد...
خلاصه که اصلا با ایرانی ها رفتار خوبی ندارند. حتی به یک سوال معمولی مسافران ایرانی جواب نمیدادند.
بعد از تحویل بارها به سختی لیدرها را پیدا کردیم چون هیچ اسم یا فامیلی به ما نداده بودند.... مجبور شدیم یک خط ایرانسل روشن کنیم. به محض روشن کردن گوشی با خط ایرانسل یک SMS برایمان آمد که تعرفه های مکالمات و ... را اطلاع داده بود. البته پیشنهاد میکنم اگر کار ضروری ندارید اصلا خط همراه اول و ایرانسل و خطوط داخلی را روشن نکنید چون علاوه بر هزینه های بالای مکالمه و SMS، هزینه اینترنت خیلی سرسام آور است. 
لیدر ها اسم مسافران را خواندند. تعدادی از مسافرها را سوار بر اتوبوس بین شهری کردند. لیدرهای ما از شرکت sea travel بودند. متاسفانه آنها هم اصلا مسئولیت پذیر نبودند. ما منتظر بودیم سوار اتوبوس شویم بعد از 20 دقیقه معطلی لیدر تور اعلام کرد اتوبوس اشتباهی به دنیزلی رفته و باید تا آمدن اتوبوس صبر کنیم!!!!
مجدد ما را از درب ورودی فرودگاه دنیزلی به داخل بردند. دوباره چمدان ها از گیت رد شد و بازرسی بدنی شدیم.
فرودگاه دنیزلی فضای کوچکی دارد. با یک کافه فوق العاده بی کیفیت... حتی ازSmoking Room خبری نیست و باید برای کشیدن سیگار از فرودگاه خارج شوید و دوباره برای داخل شدن مراحل بازرسی را طی کنید.
پس از گذشت 2 ساعت اتوبوس رسید!! ما را سوار اتوبوس کردند و به راه افتادیم. در داخل اتوبوس لیدر شروع کرد به صحبت کردن درمورد پکیج های تفریحی اما راجع به فروش سیم کارت چیزی نگفت و کسی هم چیزی نپرسید.
مثلا تور دالیان 50 دلار نفری به همراه نهار بدون نوشیدنی !!!
در صورتی که بعد از چند روز متوجه شدیم که تمام این پکیج ها را در داخل شهر خیلی خیلی ارزان تر میتوانید بخرید و متوجه شدیم لیدرها تمام قیمت های پکیج ها را دلار نوشته اند. مثلا تور دالیان در مارماریس نفری 50 لیر بود که با تخفیف 35 لیر هم میدادند اما لیدر ها میگفتند 50 دلار.... خیلی غیرمنصفانه هر 1 لیر را یک دلار میگرفتند...
تنها مزیتی که لیدر تور داشت این بود که دلار را به لیر تبدیل میکرد. البته خودش میگفت که 5 لیر از صرافی ها بیشتر پرداخت میکند اما وقتی چک کردیم دیدین کاملا برابر با صرافی ها میدهد. در هر صورت زحمت رفت و آمد به صرافی را کم میکرد. چون داخل هتل هم صرافی نداشت...
بعد از 2 ساعت اتوبوس در میان راه جلوی یک کافه رستوران توقف کرد (لیدرها با کافه ها و اوت لت های میان راه قرارداد دارند که مسافران را به آنجا ببرند و از مبلغ خرید مسافران پورسانت دریافت کنند). خلاصه بعد از 6 ساعت به هتل رسیدیم...
در بدو ورود به هتل واقعا متعجب شدیم. هتلی که خدمات UALL ارائه میکند در مسیر هتل ورودی و محوطه حتی یک چراغ هم روشن نگذاشته بود... تمام راهروها و لابی تاریک بود و فقط داخل قسمت پذیرش یک چراغ روشن بود...
لابی هتل تمیز بود. 2 نفر از کارکنان هتل مشغول پذیرش بودند و 2 نفر مشغول بردن چمدان ها به اتاق ها... هنگام پذیرش به همه مسافران بزرگسال دستبند کاغذی آبی با لوگوی هتل را دادند و بچه ها دستبند قرمز رنگ به همان شکل...
همانطور که میدانید بعضی مسافران تور را با خدمات All میخرند و بعضی دیگر با خدمات UAll و باید رنگ دستبندها متفاوت باشد... اما در کمال تعجب به همه یک رنگ دستبند داده شد. من از رزروشن سوال کردم که مسافرانی که خدمات UALL دارن آیا نباید متفاوت باشن؟؟؟ ایشون گفتن نه. فرقی نداره این هتل کلا خدمات All داره. اون موقع متوجه منظورش نشدیم اما بعدا متوجه شدیم که فرقی نمیکنه هزینه ALL پرداخت کرده باشین یا UAll... در این هتل فقط از 7:30 صبح تا 12 شب میتوانید از خدمات رایگان ((((در فضاهای عمومی)))) استفاده کنید. از 12 شب به بعد حتی اگر UAll باشید برای یک بطری آب هم باید هزینه پرداخت کنید.... یا حتی در طول روز اگر بخواهید از خوراکی و غذاهای هتل در اتاق خود سفارش دهید باید هزینه آن را پرداخت کنید ضمنا از رستوران غذا – دسر و حتی نوشیدنی نمیتوانید به اتاق خود ببرید....
متوجه شدیم کارمند آژانس اطلاعات صحیحی در مورد هتل به ما نداده است. بعد از یک ربع یکی از کارکنان هتل ما را به اتاقمان راهنمایی کرد. در طول مسیر مجبور بودیم چراغ قوه موبایل هایمان را روشن کنیم چون حتی یک چراغ هم در راهرو روشن نبود...
اتاق ما طبق اطلاعات درج شده در بوکینگ حدود 28 متر بود با دکور چوبی زیبا – یک حمام و دستشویی تمیز و یک تراس کوچک که در آن یک بند آپارتمانی برای پهن کردن لباس های شسته شده – 2 صندلی کوچک به همراه یک میز کوچک بود.
داخل مینی بار 4 عدد نوشابه – 2 قوطی مالت و 2 بطری آب بود. یک کتری برقی – 2 عدد فنجان – 2 عدد نسکافه فوری هم در اتاق بود. اتاق ما در طبقه -3 هتل قرار داشت اما به دلیل وجود دریا و شیب زمین هتل ، با توجه به سطح دریا اتاق در طبقه اول بود. ویوی اتاق زیبا بود و آرامش فوق العاده ای داشت...
عکس اتاق در روز اول
یک برگه در اتاق بود که ساعات سرویس دهی در آن درج شده بود. باید توجه کنید نمیتوانید در این ساعات غذا را در اتاق خود میل کنید... و اگر بخواهید مواد غذایی یا نوشیدنی به اتاق خود ببرید به شما تذکر داده میشود.
ساعت سرویس دهی عمومی هتل:
7-9:30 صبحانه
13 الی 14:30 ناهار
19 الی 21:30 شام
و ساعت 12 هم late dinner (که در شب های بعد فهمیدیم منظورشان یک سوپ سرد و بدمزه باقیمانده از نهار به همراه پیاز خام و گوجه و خیار و پنیر است... بدون هیچ نوشیدنی)
صبحانه هتل شامل چندین مدل نان و شیرینی – نیمرو – املت – سوسیس – زیتون – چند نوع پنیر – ژامبون – چای و قهوه و میوه شامل موز – سیب و پرتقال بود. (در تمام روزهای اقامت نوع صبحانه هیچ تغییری نکرد و هر روز تکراری بود).
ناهار سوسیس – یک مدل کوفته – پوره سیب زمینی – مرغ و ماهی سرخ شده – پیتزا – سیب زمینی سرخ شده – بادمجان و کدو سرخ شده و ناگت بود. به همراه سالاد و دسرهایی نظیر شیرینی – باقلوا – کیک و ژله...
شام هم تقریبا مثل ناهار بود و در تمام مدت اقامت منوی هیچ کدام از وعده های غذایی تغییری نکرد. فقط از 11 فروردین ماه که اروپایی ها به هتل آمدند سرویس دهی هتل بهتر و منظم تر شد و چند مدل غذا به وعده ها اضافه شد. البته من قبلا در نقد این هتل در مورد وعده ناهار خوانده بودم که هر روز ظهر یک وعده روی باربیکیو در فضای باز سرو میشود اما در طول مدت اقامت ما این اتفاق نیوفتاد.
کارمندان هتل خیلی خونگرم و مودب بودند و اکثر آنها به زبان انگلیسی مسلط بودند.
در مشخصات هتل درج شده بود استخر آب گرم دارد. این مورد صحت نداشت. در مدت اقامت ما از 6 تا 12 فروردین 98 هیچ کدام از استخرهای هتل آب گرم نداشت، پارک آبی هتل کودکان و بزرگسالان هم تعطیل بود . عکس از استخر اصلی محوطه روباز هتل که در کنار اسنکبار بود اما آب استخر روباز هم مثل استخر سر پوشیده کاملا سرد بود.
در قسمت باشگاه فقط 2 تردمیل روشن بود و دستگاه سیم کش خراب بود (کلا باشگاه 2 عدد دوچرخه – 1 الپتیکال – 1 سیم کش – نشر دراز و نشست – قفسه سینه - 4 عدد تردمیل و چند دمبل داشت) البته در باشگاه اگر میدیدند کسی ورزش میکند یک بطری آب معدنی به همراه حوله دست و صورت به او میدادند.
حمام ترکی و سونا رایگان بود اما بدون خدمات اضافه... ماساژ – شستن در حمام ترکی و اسپا هزینه داشت و جالب این بود که مسئول قسمت ماساژ به هر کسی برای یک پکیج یک قیمت میگفت. خلاصه که قیمت ها از 200 لیر تا 300 لیر بود که میتوانستید به زور تخفیف بگیرید . البته قیمت ها را به یورو میگفتند . شما باید بخواهید به لیر بگویند.
با دادن کارت حوله به قسمت ماساژ میتوانستید نفری 1 حوله استخری بگیرید و استفاده کنید. رختکن آقایان و خانم ها هم در سمت چپ کانتر ماساژ طبقه منفی 1 بود و کمد با قفل هوشمند و جداگانه داشت که فقط کافی بود بعد از اینکه وسایل را در کمد لاکر میگذارید درب آن را ببندید و یک عدد 4 رقمی به آن بدهید و دکمه قفل را فشار دهید.. در رختکن ها حمام و دستشویی و سشوار هم وجود داشت.
عکس از محوطه ورودی زیبای لابی هتل 
و مسیر هتل از درب لابی تا درب اصلی هتل
در امتداد ساحل چند فروشگاه قرار دارد که از یکی از آنها به مبلغ 30 لیر برای 1 ساعت دوچرخه و مبلغ 50 تا 70 لیر برای 1 ساعت موتور برقی میتوانید اجاره کنید. (با چانه زدن یک کمی تخفیف میدهند). ما یک موتور برقی کرایه کردیم 70 لیر برای 1 ساعت و ربع و کل مسیر ساحل ایچملر را با آن گشتیم. راندن موتور تجربه جالبی بود. سوپرمارکت داخل هتل که در قسمت ساحلی قراردارد اجناس به خصوصی دارد. پس پیشنهاد میکنم اگر خریدی دارید از سوپر مارکت های درون شهر استفاده کنید.
ضمنا یک فروشگاه مایو و لوازم شنا در قسمت ساحل هتل کنار محل اجاره دوچرخه و موتور قراردارد که قیمت اجناس آن تقریبا 2 برابر فروشگاه های داخل شهر است. ما برای یک روغن آفتاب معمولی 60 لیر پرداخت کردیم. (هر لیر 2500 تومان)
برای آفتاب گرفتن یا لذت بردن از دریا میتوانید از تخت های ساحلی هتل استفاده کنید. بر خلاف شنیده های ما، نه خبری از باربیکیو بود نه خبری از کافه ساحلی – حتی قبل از 11 فروردین ماه که تاریخ آمدن اروپایی ها به هتل بود هر روز یک لودر به ساحل می آمد و ماسه ها را مرتب میکرد بدون توجه به اینکه ما کنار ساحل نشسته ایم و قبل از آمدن اروپایی ها مسیر رفت و آمد چوبی از ساحل به اسکله ساختند و بعد از آمدن اروپایی ها کم کم کافی شاپ ساحلی را باز کردند تا نوشیدنی ارائه دهد.... کلا به ایرانی ها اهمیت زیادی نمی دهند.
البته یک اسنک بار و کافه در کنار استخر اصلی هتل بود که میتوانستیم از آنجا غذا بگیریم و به ساحل ببریم.
آب دریا تقریبا سرد و غیر قابل شنا کردن بود... اما 3 روز با آفتاب ملایم توانستیم در کنار ساحل از چشم انداز زیبا لذت ببریم...
شب ها غالبا نم باران میزد اما آنقدر سرد نبود که نیاز به لباسهای خیلی گرم باشد. اولین شب در قسمت روف گاردن کوچک هتل یک مهمانی ترتیب داده شد که فقط ایرانی ها بودند با DJ ایرانی. خبری از تیم انیمیشن و سرگرمی نبود.
صبح تصمیم گرفتیم به شهر سری بزنیم. از اطلاعات هتل پرسیدیم و متوجه شدیم اگر بخواهیم با آژانس یا تاکسی های خطی که کنار هتل توقف کرده اند به شهر برویم حدود 20 تا 40 لیر باید پرداخت کنیم. مسئول هتل گفت میتوانیم به ایستگاه اتوبوس که تا ورودی هتل 10 قدم فاصله دارد برویم و منتظر باشیم تا اتوبوس ها ما را به شهر ببرند. ما همین کار را کردیم
متوسط زمان انتظار برای اتوبوس 5 دقیقه بود و کرایه هر نفر 3 لیر بود. (برای رفت از هتل به شهر همه اتوبوس ها را میتوانیم سوار شویم اما برای برگشت فقط باید اتوبوس هایی را سوار شویم که بدنه سفید دارد و یک خط نارنجی روی بدنه اتوبوس است و روی اتوبوس حتما نوشته شده باشد ایچملر یا به ترکی Icmeler و به راننده بگویید به هتل سنتیدو اورکا میروید تا جلوی آن توقف کند.) فاصله هتل تا مرکز شهر با اتوبوس ها (دلموش) 5 دقیقه است.
اگر میخواهید به ساحل مارماریس بروید باید با اتوبوس به میدان آتاتورک بروید و از آنجا پیاده به سمت راست جایی که کشتی ها معلوم است بروید. منتها در کنار ساحل مارماریس یا ساحل کشتی های تفریحی وسیله نقلیه جز موتور تردد نمیکند و باید تمام ساحل را پیاده روی کنید و از منظره لذت ببرید.
ما روز دوم تمام ساحل را پیاده رفتیم و کشتی ها را دیدیم. میتوانید خودتان برای غواصی یا تور کشتی با گشتی های این منطقه توافق کنید . تور کشتی که لیدر به ما پیشنهاد کرده بود نفری 30 دلار و تور کشتی که از خود کشتی ها پرسیدیم نفری 35 لیر بود... خلاصه که اگر زبان بلد هستید و میتوانید از پس خودتان بر بیایید گول لیدرها را نخورید...
لیدرها تقریبا هیچ اطلاعاتی از شهر نداشتند. رستوران ژاپنی هتل در مدت اقامت ما تعطیل بود. ما از لیدرها پرسیدیم کجا میتوانیم سوشی بخوریم و آنها گفتند در مارماریس اصلا سوشی وجود ندارد!!!! در کمال تعجب روزی که به ساحل کشتی های تفریحی در مارماریس رفته بودیم بعد از 30 دقیقه پیاده روی در سمت چپ ساحل با شعبه سوشیکو sushico روبرو شدیم. از خوشحالی پریدیم داخل رستوران و کلی سفارش دادیم البته به ریال حساب میکردیم واقعا گرون میشد و صورتحساب ما برای 4 رول سوشی حدود 250 لیر شد. اما می ارزید و واقعا عالی بود. راضی و خوشحال از سوشیکو بیرون اومدیم و به مرکز خرید نتسل مارینا که نزدیک آخرین رستوران است رفتیم.
یک مرکز خرید همکف در فضای باز در محله ی بورلی هیلز که واقعا گران است . ما خریدی نکردیم اما از استارباکس ماگ های چند بار مصرف استارباکس که جنس خیلی سبک و راحتی دارد را با قیمت 8 لیر خریدیم و یک قهوه خوشمزه هم خوردیم.
اگر جلوی ورودی Netsel Marina بایستید و سمت چپ خود را نگاه کنید میتوانید سینما و ساختمان بولینگ را ببینید.
در هنگام برگشت به هتل در میان راه به migros رفتیم که یک فروگاه زنجیره ای مثل شهروند است و در آن میتوانید همه نوع خوراکی بخرید، ما به میگروس رفتیم و کمی شکلات خریدیم که مبلغ آن 400 لیر شد . البته ما لیر همراهمان نبود و با دلار پرداخت کردیم. فروشنده قبل از حساب کردن از ما پرسید که اشکالی ندارد الباقی آن را لیر پرداخت کنم و وقتی ما تایید کردیم اجناس ما را حساب کرد. دقت کنید هر چه تعداد M در اول کلمه Migros بیشتر باشد نشان دهنده بزرگی آن فروشگاه است.
migros شعبه های زیادی در شهر کوچک مارماریس دارد اما شما در نزدیکی هتل دیاموند میتوانید شعبه اصلی و بزرگترین شعبه آن را ببینید.
.
قبل از هتل Blue bay یک پاساژ کوچک قرار دارد به اسم blue port که داخل آن هیچ چیزی برای خرید پیدا نمیکنید در هنگام ورود هم باید کیف و موبایل خود را از ایکس ریل رد کنید .
در داخل شهر مارماریس کنار مک دونالد یک باقلوا فروشی خوب قرار دارد که اکثر ایرانی ها از آنجا خرید میکردند.
برای رفتن به فروشگاه ال سی وایکیکی از میدان آتاتورک به سمت چپ بروید تا فروشگاه 2 طبقه و کوچک ال سی را ببینید .. برای رفتن به کوتون قبل از رسیدن به میدان آتاتورک از دلموش پیاده شوید. البته اجناس بی کیفیتی دارند و برای کیسه های خرید هم 1 تا 2 لیر هزینه میگیرند.
خلاصه مارماریس شهری نیست که بتوانید خرید آنچنانی انجام دهید. به نظرم فقط به درد ریلکس کردن میخورد و البته اگر بخواهید در شهر رفت و آمد کنید با وجود مینی بوس ها و دلموشها از نظر رفت و آمد به مشکل برنمیخورید. چون با کمی توقف در کنار خیابان اصلی در هر نقطه شهر اتوبوس های شهری پیدایشان میشود.
انتهای اسکله بعد از رستوران سوشیکو سمت چپ یک خیابان پر از کافه و رستوران بود.
ما در هتل به دلیل سردی آب استخر سرمای شدیدی خوردیم. متاسفانه آژانس به ما بیمه نامه مسافرتی نداده بود و ما هم به دلیل استرس های قبل از سفر فراموش کرده بودیم پیگیری کنیم. با این حال محبور شدیم به داروخانه برویم و قرص سرما خوردگی بگیریم که یک قرص ساده برای ما 21 لیر هزینه داشت.
روز 12 فروردین ساعت 11:45 دقیقه شب پرواز برگشت داشتیم. با وجود اینکه قبل از سفر من از فروشنده تور در آژانس رادین گشت خواسته بودم اگر پرواز تاخیر داشت به ما اطلاع بدهند، ایشان مثل پرواز تهران به دنیزلی هیچ خبری از تاخیر پرواز ندادند.
ما روز 12 فروردین ساعت 12 ظهر اتاق را تحویل دادیم. ساعت 11:45 دقیقه با لابی تماس گرفتیم و درخواست چک اوت دادیم. 5 دقیقه بعد یکی از کاکنان هتل آمد و کل اتاق را چک کرد و چمدان های ما را به لابی برد.چمدان ها را به هتل سپردیم (البته جالب بود که روی چمدان ها هیچ اتیکت و ... نمیزدند و هیچ رسیدی بابت چمدان ها به مسافران نمیدادند). خلاصه ما دوباره به شهر رفتیم و کمی قدم زدیم و نهار را در یک رستوران کنار اسکله خوردیم. ساعت 3 و نیم به هتل برگشتیم که با اتوبوس به دنیزلی برویم. لیدرها بعد از خواندن نام مسافران ما را سوار اتوبوس کردند و راننده ساعت 4 به راه افتاد.بعد از 2 ساعت جلوی یک رستوران و اوت لت نگه داشتند. جنس های اوت لت بسیار بی کیفیت است پس ترجیحا چیزی خرید نکنید.
بعد از 20 دقیقه توقف بی مورد دوباره به راه افتادیم. و بعد از کلی ترافیک ساعت 10:40 دقیقه شب به فرودگاه دنیزلی رسیدیم...
به محض ورود از روی تابلوی فرودگاه متوجه شدیم پروازمان به جای ساعت 11:45 دقیقه ساعت 1:05 دقیقه انجام می شود... قبلا گفتم در فرودگاه دنیزلی هیچ کدام از کارمندان انگلیسی نمیدانند... از هر کسی سوال میکردیم جوابی نمیداد. بلاخره ساعت 12 و نیم 2 تا خانم به پشت گیت چک این آمدند تا کارت پروازها را به مسافران بدهند..
به دلیلی اینکه مسافران آنتالیا – بدروم – مارماریس و شهر های اطراف هم از فرودگاه دنیزلی به تهران پرواز داشتند فرودگاه مملو از ایرانی ها بود که همه منتظر پرواز بودند. اما کارمندان فرودگاه ذره ای توجه نمیکردند.
در نهایت 2 گیت برای کارت پرواز باز کردند. در کمال تعجب دیدیم با خودکار روی کارت پروازها شماره صندلی و اسم مسافران را مینویسند... یعنی در سیستم پرواز ما ثبت نشده بود. بعد از کلی معطلی و ایستادن در صف کارت پرواز را گرفتیم و بارها را تحویل دادیم
ساعت 1 بود اما هنوز اجازه نمیدادند مسافران به سالن پرواز بروند... ساعت 1 و نیم بالاخره کارت پروازها را چک کردند و ما را به گیت خروج فرستادند. در گیت خروجی هم خبری از پرواز ایران ایر نبود... و باید منتظر میماندیم. هیچ کدام از کارمندان هم چیزی نمیگفتند...
هواپیمای ایران ایر را در باند فرودگاه میدیدیم که پارک شده است اما چراغ هایش خاموش بود. تا ساعت 2:30 صبح منتظر ماندیم تا در ها را باز کردند و گفتند تا جلوی هواپیما پیاده بروید... تمام مسافران تا جلوی پله های هواپیما پیاده رفتند... نه اتوبوسی نه چیزی...
به داخل هواپیما رفتیم وقتی به مهمانداران اعتراض کردیم که چرا ایران ایر با 3 ساعت و نیم تاخیر اقدام به پرواز میکند گفتند ما نمیدونستیم مسافری داخل فرودگاه است و به ما گفتند مسافران هنوز نیومدن و توی راه و ترافیک موندن !!!!!!! به آنها گفتم از کی تا حالا پرواز به خاطر در ترافیک ماندن مسافرها پرواز را نگه میدارد؟؟؟ یا اینکه واقعا انقدر سخت بود یک هماهنگی با داخل فرودگاه کنید؟؟
خلاصه که بدترین پروازی بود که در عمرم داشتم و قطعا دیگر از ایران ایر استفاده نمیکنم. در راه برگشت هم به جای صبحانه به ما همان غذای تکراری موقع آمدن را که قیمه و خوراک مرغ و سبزیجات بود دادند...
ساعت 5 صبح به جای صبحانه غذا میدهند... این هم از خدمات بی نظیر ایران ایر تور!!!!!
ساعت 6 به فرودگاه امام خمینی رسیدیم.
بعد از خوردن مهر ورود در پاسپورت هایمان سفر به معنای واقعی تمام شد...
این سفر هم مزیت های زیادی داشت هم معایب...
مزایا :
دیدن شهر جدید
استفاده از آب و هوای خوب و آرامش بی نظیر در منطقه ایچملر که هتل سنتیدو در آنجا بود
تمیزی هتل و برخورد عالی کارکنان هتل
تمیزی اتاق ها
فاصله کم تا شهر
معایب:
تاخیر در پرواز و خدمات افتضاح ایران ایر
گران خریدن تور به دلیل راهنمایی اشتباه کارمند آژانس هواپیمایی رادین گشت
بی مسئولیتی لیدرها که از شرکت sea travel بودند .
و بسته بودن بخش اعظمی از خدمات هتل سنتیدو چون به گفته خودشان فصل آنها از اوایل اردیبهشت شروع می شود و در فروردین مارماریس در حالت خواب است
یو آل نبودن خدمات هتل برخلاف خدماتی که ما رزرو کرده بودیم و پولی که پرداخت کرده بودیم
البته بعد از برگشت به ایران من با مدیر آژانس رادین گشت صحبت کردم و مشکلات را به ایشان گفتم و از ایشان خواستم پیگیری کنند. منتها بعد از تماس اول دیگر نه ایشان با من تماس گرفتند نه منشی تلفن را به ایشان وصل میکرد و هر دفعه که من تماس گرفتم بهانه آوردند که مدیریت تشریف ندارند...
متاسفانه آژانس ها به فکر راحتی مسافرها نیستند.
امیدوارم هنگام سفر بتوانید یک آژانس هواپیمایی خوب پیدا کنید که در کنار منفعت خودشان حداقل به مسافران اطلاعات درست بدهند...
نویسنده: bahar_iiii
