سفرنامه تایلند
از اوایل زمستان ۹۷ به فکر مسافرت نوروزی بودیم. قبلاً به همراه همسر و دخترم تجربه سفرهای آسیایی هند، مالزی و چین را داشتیم. بالاخره با بررسی های مختلف تصمیم گرفتیم در نوروز ۹۸ به تایلند سفر کنیم. چون اساساً سفر با تور را نمی پسندم لازم بود برنامهریزی سفر را خودمان انجام دهیم . با توجه به قیمت بالای دلار که در آن زمان ۱۳ هزار تومان بود مجبور بودیم در برنامه ریزی سفر موضوع هزینه ها را هم بیش از پیش لحاظ کنیم. (احتمالا در آینده خوانندگان بگویند دلار 13 هزار تومانی خیلی هم ارزان بوده!) . با توجه به تعطیلات طولانی نوروز، برنامه سفر را برای ۱۳ شب اقامت در تایلند و دیدن سه شهر پاتایا، پوکت و بانکوک تنظیم کردم. بلیط هواپیمای رفت و برگشت بانکوک با هواپیمایی عمان ایر را از یکی از سایت های داخلی به صورت آنلاین و به قیمت هر نفر حدود ۵ میلیون تومان خریداری کردم.
به عنوان یک تجربه سفر به نظرم بهتر است همیشه بهترین نقطه سفر ، در آخر سفر باشد که در این سفر قاعدتاً باید شهر پوکت در انتهای سفر و شهر بانکوک در نقطه آغازین قرار می گرفت ، ولی برای آنکه در برگشت، استرس پرواز های پشت سر هم را نداشته باشیم، برنامه سفر را به این صورت تنظیم کردم که ابتدا سه شب در پاتایا اقامت کنیم و بعد از پاتایا به پوکت برویم و در نهایت به بانکوک برگشته و بعد از ۴ شب اقامت در آنجا، به تهران برگردیم. پروازهای داخلی تایلند را از طریق سایت و اپلیکیشن traveloka و با استفاده از کارت ویزا ، به صورت آنلاین خریداری کردم. پرواز پاتایا به پوکت با هواپیمایی airasia و بار ۱۵ کیلوگرم و پرواز پوکت به بانکوک با پرواز thai airways و بار ۲۰ کیلو گرم در مجموع برای سه نفر حدود ۲۵۵ دلار شد.
انتخاب و رزرو هتل ها
در پاتایا اگر شلوغی و زنده بودن محیط مد نظر باشد ، حوالی ساحل پاتایا pattaya beach و اگر دنبال آرامش در ساحل خلوتتر باشند، سایر ساحل ها از جمله Jomtien را انتخاب می کنند . ما هتل ۴ ستاره camelot را که در یکی از نقاط جنوبی ساحل پاتایا می باشد انتخاب کردیم .
در پوکت مشابه پاتایا قسمت شلوغ و زنده جزیره، ساحل پاتونگ patong است و سواحل خلوت تر در بقیه نقاط جزیره هستند. ما هتل ۴ ستاره baumanburi را در یکی از نقاط جنوب این ساحل انتخاب کردیم.
در بانکوک بخش مهمی از دیدنی های بانکوک شامل تعدادی معبد و کاخ سلطنتی میباشند که در حوالی رودخانه chao phraya هستند که تقریباً بهترین راه رفتن به آنها از طریق قایق است و همچنین مراکز خرید در اطراف ایستگاه مترو Siam هستند. ما هتل grand sathorn را که در حوالی ایستگاه مترو saphron taksin و اسکله قایق سواری نزدیک آن بود، انتخاب کردیم .
با مقایسه قیمت های سایت Booking و سایت های داخلی، قیمت های سایت های داخلی بهتر بودند و در نهایت هزینه ریالی هتل ها که در مجموع برای 13 شب حدود 13 میلیون تومان شد را بصورت اینترنتی پرداخت کردیم. از همان سایت بیمه مسافرتی را هم برای ۱۴ روز خریداری کردیم.
از اواخر بهمن ماه برای گرفتن ویزای تایلند اقدام کردیم. برای این کار نمونه فرم های درخواست را از سایت سفارت دانلود کردیم و با سایر مدارک از جمله نامه تمکن مالی و بلیط هواپیما و رزرو هتل ها به اضافه مبلغ ۳۵ یورو برای هر نفر به سفارت تایلند تحویل دادیم. من یک نامه تمکن مالی برای هر سه نفر ارائه داده بودم که متصدی مربوطه گفت باید برای هر نفر نامه تمکن جداگانه وجود داشته باشد در نهایت پذیرفت که دو کپی دیگر از آن نامه را بگیرم و به آنها تحویل دهم. ویزاها بعد از چند روز آماده شدند. ویزای تایلند سه ماه اعتبار دارد و تاریخ ویزا از زمان تحویل مدارک به سفارت شروع می شود.
روزها به سرعت سپری شدند و زمان سفر فرا رسید. پرواز رفت ساعت ۱۷ عصر به مقصد بانکوک و با توقف دو ساعته در مسقط بود در پرواز عمان ایر هواپیما ها تقریبا نو بودند و پذیرایی به خوبی انجام شد. وجود مهمانداران ایرانی در پرواز های منتهی به تهران ایده خوب و جالبی بود. چک این برای هر دو قسمت پرواز رفت در تهران انجام شد و کارت های پرواز را گرفتیم. هواپیمای عمان ایر در مسیر مسقط به بانکوک از مسیر تهران به مسقط بهتر بود. توقف دو ساعته در مسقط با توجه به مراحل عبور از سالنهای ترانزیت و بازرسی خیلی کوتاه به نظر رسید و در عین حال به نظرم از خستگی یک پرواز طولانی یکسره کم میکرد. امکان استفاده از موسیقی و فیلم و بازی در روی مانیتور روبروی هر فرد وجود داشت من از منوی موجود، بازی شطرنج را انتخاب کردم و با دقت شروع به بازی کردم ولی حتی بالاترین سطح برنامه هم بسیار مبتدی و ضعیف بود ! ولی به هر حال مدتی آدم را سرگرم می کرد. پرواز ما حدود هفت صبح به فرودگاه سوارنابومی بانکوک رسید.بعد از طی مراحل ورود به صرافی فرودگاه رفتم و مقدار کمی دلار تبدیل کردم.
از روز قبل با جستجو در اینترنت شرکت چری تاکسی cherry taxi را پیدا کرده بودم و با ایمیل درخواست یک تاکسی از بانکوک به پاتایا را داده بودم. راننده شرکت در جلوی یکی از گیت ها که از قبل اطلاع داده بودند با خوشرویی و لبخند به استقبال ما آمد و چمدان ها را از ما گرفت و به راه افتادیم. راننده زیاد انگلیسی بلد نبود و امکان صحبت خاصی وجود نداشت و ما هم از بیخوابی شب قبل کاملا خسته و خواب آلود بودیم. گاهی مناظر زیبای بین راه را می دیدیم و گاهی می خوابیدیم .در نقطه ای میانه مسیر راننده برای رفتن به سرویس بهداشتی توقف کرد و جالب بود که ماشین را به خاطر کولر روشن گذاشت و رفت با خود فکر می کردم راننده با چه اطمینانی این کار را کرده چرا که ما فقط با یک ایمیل با آن ها ارتباط برقرار کرده بودیم. بعد از حدود ۲ ساعت به پاتایا رسیدیم از آنجا که خودم محل هتل را روی نقشه Maps me علامت گذاشته بودم مسیر را به راننده نشان دادم و به راحتی به هتل رسیدیم. هوای بیرون گرم و شرجی بود مبلغ کرایه هزار بات به اضافه پنجاه بات انعام را به راننده دادیم. بعد از تحویل گرفتن اتاق بهترین کار خوابیدن بود. پس از چند ساعت استراحت و صرف غذایی که به همراه داشتیم سری به استخر هتل زدیم که هر چند استخر کوچکی بود ولی با توجه به گرمای هوا خیلی چسبید.
بعد از استراحت در هتل عصر از هتل خارج شدیم و به سمت معبد بودای بزرگ حرکت کردیم. کمی پایین تر از یک صرافی مقداری دلار تبدیل کردیم نرخ تبدیل حدود ۳۱۷۵ بات در مقابل ۱۰۰ دلار بود که با دلار ۱۳۰۰۰ تومانی هر بات حدود ۴۲۰ تومان میشد . در واقع در این سفر بهترین نرخ تبدیل همین شهر پاتایا و بهترین نقطه روبروی ساحل پاتایا و در خیابان beach road بود . برای تبدیل پول در بعضی صرافی ها پاسپورت یا کپی آنرا می خواستند. در پاتایا به کمک وانت های مسافرکش که به آنها بات باس گفته می شود براحتی میتوان در امتداد خیابان ساحلی و خیابان دوم پاتایا رفت و آمد کرد. کرایه این ماشین ها نفری ۱۰ بات می باشد و برای مسیرهای خیلی طولانی می توان چند بار سوار و پیاده شد و یا یکی از این ماشین ها را دربست گرفت.
چشم انداز پاتایا نزدیک بودای بزرگ
سرویس های بهداشتی داخل محوطه
بعد از دیدن معبد بودای بزرگ و و چشم انداز شهر پاتایا در مسیر برگشت از خیابان phra tamnak تا تقاطع خیابان Tappraya پیاده رفتیم و از آنجا با ماشین تا نزدیک ساحل و اسکله قایق سواری پاتایا رفتیم. مقداری مرغ سرخ شده از یکی از غذا فروشی های کنار خیابانی خریدیم که خیلی خوشمزه بود و بعد از کمی گردش در منطقه اطراف ساحل پیاده به هتل برگشتیم. در مسیر برگشت به هتل از یک فروشگاه سون الون 7-Eleven مقداری خرید کردیم. کارمند هتل بعد از خوش آمد گویی به ما از ما پرسید که میخواهید فردا به کجا بروید با توجه به اینکه میخواستیم به معبد حقیقت برویم به ما پیشنهاد کرد تا از سرویس مجانی هتل تا آنجا استفاده کنیم در واقع دلیل مجانی بودن این سرویس به خاطر بازدید از گالری جواهرات بود.
فردا صبح بعد از صرف صبحانه از یک مغازه سیم کارت در کنار هتل یک سیم کارت با دیتای نامحدود ۱۵ روزه به قیمت 600 بات خریداری کردم. از طریق برنامه traveloka بلیط ورودی معبد حقیقت sanctuary of truth به قیمت نفری 430 بات و پارک آبی کارتون cartoon network را با تخفیف به قیمت 700 بات خریداری کردم . نکته ای که در مورد اپلیکیشن traveloka می توان گفت این است که با این اپ می توان بلیط جاهای دیدنی و هواپیما و هتل و غیره را با تخفیف خریداری کرد و در ضمن هزینه آن ها را به صورت نقدی از طریق فروشگاههای 7-Eleven پرداخت کرد. برای پرداخت مبالغ ابتدا بلیط ها را رزرو می کنیم و در فروشگاه های سون الون از طریق اسکن بارکد رزرو شده روی گوشی پرداخت را به صورت نقدی انجام میدهیم. به لابی هتل رفتیم و دقایقی بعد راننده با یک ون به دنبال ما آمد در ابتدا به نمایشگاه جواهرات رفتیم. در نمایشگاه بعد از پذیرایی با نوشیدنی یک راهنما با هر گروه همراه می شد تا با زبان های مختلف (و از جمله فارسی ) قسمت های مختلف نمایشگاه را به شما نشان دهد در نمایشگاه مراحل استخراج و تولید سنگهای گرانبها تشریح شد و در خاتمه به قسمت فروش هدایت شدیم. در واقع با دلار ۱۳۰۰۰ تومانی هیچ خریدی منطقی به نظر نمی رسید.
بعد از دیدن نمایشگاه به معبد حقیقت رفتیم. بلیط ورودی را قبلا خریده بودیم و با نشان دادن کد روی گوشی بلیط کاغذی را دریافت کردیم. معبد حقیقت یک بنای چوبی بزرگ و زیباست که کنده کاری های ظریفی با دست روی چوب انجام شده است و هنوز مراحل کار روی آن ادامه دارد در نتیجه برای ورود به داخل بنا لازم بود کلاه ایمنی بر سر بگذاریم.
خدای آب ، آتش، باد و خاک
بعد از بازدید از کل محوطه و خروج از معبد، مقداری پیادهروی کردیم و با سوار شدن یک وانت تا روبروی مرکز خرید terminal 21 رفتیم پس از مقداری خرید و صرف ناهار به سمت ساحل پاتایا حرکت کردیم و در امتداد خیابان های ساحلی قدم زدیم و در راه سری به مرکز خرید central festival زدیم .
ساحل پاتایا
در نهایت به هتل رفتیم بعد از کمی استراحت دوباره برای قدم زدن به سمت ساحل حرکت کردیم که در بین راه یکی از مغازه های ماساژ را انتخاب کردیم و یک ماساژ تایلندی ۱ ساعته را امتحان کردیم .ماساژ در اتاق اختصاصی تمیزی در طبقه دوم مغازه انجام شد که خیلی خوب بود و خستگی هایمان را کاملاً از بین برد . هزینه ماساژ برای ۳ نفر مبلغ ۷۵۰ بات بود که با چانه زنی ۵۰۰ بات دادیم. بعد از مختصری گردش در ساحل از داخل خیابان واکینگ به سمت جنوب حرکت کردیم و به هتل رفتیم علیرغم تعریف های بدی که از این خیابان شنیده بودیم منظره بد یا صحنه های نامناسب خاصی ندیدیم شاید به خاطر اینکه ساعت هنوز اوایل شب بود ولی به هر حال باید قبول کرد محیط آنجا محیطی خانوادگی نیست.
صبح روز بعد، بعد از صرف صبحانه برای رفتن به پارک آبی کارتون cartoon network از هتل خارج شدیم و با یکی از وانت های مسافرکش به سمت ساحل رفتیم در آخرین ایستگاه با راننده توافق کردیم تا با مبلغ ۱۵۰ بات ما را به پارک آبی که در فاصله دوری هم بود ، ببرد جالب بود که بعد از رسیدن به مقصد راننده از ماشین پیاده شد و سعی میکرد در گرفتن بلیط ورودی پارک آبی به ما کمک کند. البته ما خودمان از قبل بلیط را تهیه کرده بودیم. بعد از اسکن بارکد و گرفتن دستبند های کاغذی به داخل پارک آبی رفتیم برای گذاشتن لوازم و وسایل مان یک کمد کوچک به قیمت ۲۰۰ بات گرفتیم . پارک آبی کارتون پارک چندان بزرگی نبود و به راحتی می شد از همه وسایل آن استفاده کرد. بعد از خروج از پارک آبی با یک تاکسی توافق کردیم و با دادن ۳۰۰ بات ما را به هتل رساند کمی استراحت کردیم شب قرار بود به دیدن شوی آلکازار برویم .
بلیط اجرای آلکازار را از سایت daytriptour.com با تخفیف خرید آنلاین به مبلغ نفری ۴۸۰ بات خریداری کرده بودم و مبلغ آن را با کارت ویزا پرداخت کرده بودم. درست از جلو هتل سوار یک وانت بات باس شدیم و تا محل شو رفتیم در بدو ورود با آب میوه یا نوشابه خنک از همه پذیرایی شد که با توجه به گرمای هوای بیرون خیلی چسبید. در راه وجود کابل های برق بسیار زیاد و درهم توجهمان را جلب کرد که بعد از کمی دقت متوجه شدم اینها بیشتر کابل های فیبر نوری هستند و به نظر می رسد شبکه اینترنت روی بستر فیبر نوری توزیع شده باشد.
صحنه هایی از شو آلکازار
پس از خاتمه شو به سمت ساحل رفتیم و مقداری در ساحل قدم زدیم و به هتل برگشتیم. امشب شب آخر اقامت در پاتایا بود. پاتایا چندین جاذبه توریستی دیگر از جمله مینی سیام، پارک کروکودیل ها، موزه نقاشی های سه بعدی ، شهرک فرانسویها، باغ نانگ نوچ هم داشت که مشابه آنها را در سفرهای قبلی دیده بودیم در برنامهریزی سفرمان از آنها صرف نظر کردیم.
از طریق برنامه لاین با همان آژانس تاکسی cherry برای رفتن تا فرودگاه پاتایا هماهنگ کردیم و قرار شد با مبلغ ۸۰۰ بات ما را تا فرودگاه utapo ببرد. فردا صبح راس ساعت ۸ صبح تاکسی حاضر بود و پس از چک اوت هتل به سمت فرودگاه حرکت کردیم.
هتل camelot هتل 4 ستاره متوسطی بود که در موقعیت مکانی خوبی قرار داشت اما لابی هتل گرم و صبحانه کاملا معمولی بود، اتاق چشم انداز جالبی نداشت و صدای فن تهویه اتاق ما آزار دهنده بود .
پس از طی مسیری بسیار سرسبز و حدود ۴۵ دقیقه به فرودگاه پاتایا رسیدیم. فرودگاه پاتایا آنقدر خلوت بود که کمی نگران می شدی اصلا پروازی وجود دارد یا نه، پرواز ما هواپیمایی airasia به مقصد پوکت بود. مقدار بار خریداری شده برای هر نفر ۱۵ کیلوگرم بود. ما چمدان هایمان را وزن نکرده بودیم و اگرچه بار زیادی نداشتیم ولی با توجه به سخت گیری این هواپیمایی مجبور شدیم بعضی از وسایل را داخل چمدان ها جابجا کنیم تا هر چمدان از سقف ۱۵ کیلوگرم بیشتر نباشد پرواز به خوبی انجام شد. پذیرایی در حین پرواز تنها یک بطری آب کوچک بود . فاصله صندلی ها کم بود ولی برای پرواز یک ساعت چندان ناراحت کننده نبود به هر حال هواپیمایی airasia بود و هدف پرواز های ارزان قیمت.
بعد از رسیدن به فرودگاه پوکت و تحویل گرفتن بارها یک تاکسی به مبلغ ۸۰۰ بات گرفتیم تا ما را به هتل مان در ساحل پاتونگ برساند. مسیرهای داخل جزیره پوکت مسیرهای مسطحی نیستند و از نواحی جنگلی و مرتفع به نواحی ساحلی گذر می کنیم قسمتی از جاده باریک و پر پیچ و خم بود و تنها مسیر عبور یک ماشین در هر سمت وجود داشت . قبلاً در سفر به جزیره لنکاوی مالزی یکی دو روز ماشین اجاره کرده بودیم که خیلی مفید بود و در نتیجه از قبل قصد داشتم در طول اقامت مان در پوکت ماشین اجاره کنم که با دیدن این جاده ها و شلوغی مسیر ها کلا منصرف شدیم. بعد از رسیدن به هتل و تحویل گرفتن اتاق و کمی استراحت به استخر زیبای هتل رفتیم و در محوطه استخر استراحت کردیم عصر برای قدم زنی از هتل خارج شدیم و در مسیر خیابان rat uthit 200 year به سمت مرکز خرید جانگ سیلون jung Ceylon مغازه های زیادی تور های جزیره را ارائه می کردند از یکی از این مغازه ها تور جزیره فی فی را برای فردا و تور جزیره جیمز باند را برای دو روز بعد به قیمت ۸۰۰ و ۱۲۰۰ بات برای هر نفر خریداری کردیم. جالب اینجا بود که قیمت ها کاملا بستگی به قدرت چانه زنی فرد داشت.
جانگ سیلون (Jung ceylon) یک مرکز خرید بزرگ در مرکز ساحل پاتونگ است و در واقع بزرگترین مرکز خرید جزیره پوکت می باشد. این نام، نامی است که 100 سال پیش به جزیره پوکت داده شده است. تعداد زیادی مغازه سوغات، ده ها رستوران ، یک فروشگاه ، سینما ، مغازه های الکترونیکی ، ماساژ و یک سوپر مارکت دو طبقه در آن وجود دارد. دو فروشگاه اصلی این مجموعه، رابینسون و Big C هستند.
فردا صبح پس از صرف صبحانه در لابی هتل منتظر شدیم تا سرویس رفتن به تور جزیره فی فی بیاید بعد از ۱۰ دقیقه تاخیر یک ون که چند مسافر خارجی دیگر هم داشت سر رسید و ما سوار شدیم و به سمت اسکله ای در طرف دیگر جزیره پوکت حرکت کردیم. بعد از رسیدن به اسکله همزمان با صرف صبحانه و نوشیدنی، لیدر تور راهنمایی های ارائه کرد و بعد از گرفتن چند عکس یادگاری اجباری به سمت قایق ها حرکت کردیم جالب اینجا بود که متصدیان تور اصرار داشتند همه باید عکس بگیرند و در برگشت از تور این عکس ها را که روی لوح چوبی چسبانده شده بودند به هر کس مایل بود به قیمت ۲۰۰ بات میفروختند. بیشتر سرنشینان قایق ما هندی بودند. تور لیدر ما خانمی نسبتاً خشن بود که البته حق هم داشت اگر کمی جدیت خود را کم میکرد سرنشینان قایق که تعداد زیادی افراد مجرد عرب و هندی هم بودند با شوخی های بیجا و سر و صدا و مسخره بازی برنامه تور را خراب میکردند.
در طی مسیر در قایق نوشیدنی و هندوانه خنک سرو شد. دریا آرام و آسمان ابری بود در ابتدا در منطقه ای آرام و محصور کنار یکی از جزایر فی فی توقف کردیم و به هر نفر یک عینک اسنورکلینگ و در صورت نیاز جلیقه نجات داده میشد تا در اطراف قایق به شنا و دیدن مناظر زیر آب بپردازند. دیدن ماهی های رنگارنگ زیرآب خیلی جالب بود و در واقع این بخش بهترین بخش این تور بود. متاسفانه در زمان مسافرت ما خلیج مایا در جزیره فی فی بسته بود . ناحیه زیبایی که وقتی عکس های تور جزیره فی فی را میبینیم معمولاً در این خلیج گرفته شده اند. به هر تقدیر بعد از دیدن چند جزیره برای ناهار به یکی از جزایر رفتیم ناهار شامل جوجه ، مرغ سوخاری برنج و اسپاگتی بود و کیفیت بدی نداشت. حدود یک ساعت توقف در جزیره به پایان رسید و در ادامه و توقف در چند نقطه دیگر به سمت جزیره پوکت به راه افتادیم.
جزیره ای که برای صرف ناهار در آن توقف کردیم
بعد از برگشت به هتل و استراحت شب پیاده به سمت ساحل حرکت کردیم و در امتداد ساحل تا خیابان بنگلارود رفتیم. در واقع میتوان گفت در این خیابان از خیابان واکینگ پاتایا صحنه های نامناسب بیشتری دیده می شود. به هر حال از سر دیگر خیابان به سمت مراکز خرید رفتیم و بعد از ساعاتی به طرف هتل برگشتیم .
کباب سوسمار!
برای روز بعد برنامه خاصی نداشتیم و به همین دلیل بعد از صرف صبحانه نسبتاً خوب هتل به کنار استخر رفتیم. استخر هتل در محوطه ای در میان ساختمانهای هتل واقع شده و وجود درختان استوایی در اطراف آن زیبایی خاصی به آن داده بود چند ساعت در اطراف استخر استراحت کردیم و بعد به ساحل پاتونگ رفتیم.
صبحانه هتل باومانبوری
ساحل پاتونگ
ساحل پاتونگ یکی از ساحل های شلوغ پوکت می باشد ولی با این وجود زیباست و امکان استراحت و ریلکس در آنجا وجود دارد. به پرنده ای که کنار ما روی زمین نشست کمی مغز پسته دادیم و ناگهان دهها پرنده به شکل عجیبی کنار ما - کنار که چه عرض کنم روی سر و گردن ما - نشستند تا بحال پرنده هایی به این جسارت ندیده بودم. برای ناهار به مغازه مک دونالد در همان حوالی رفتیم و بعد از مدتی به هتل برگشتیم. عصر به سمت مرکز خرید جانگ سیلون حرکت کردیم درست در پشت هتل خیابانی بود که در سراسر آن غذاهای خیابانی عرضه می شد. قیمت غذاها نسبتاً مناسب بود.
برنامه فردا تور جزیره جیمز باند بود. مجدداً با سرویس رفت به همان اسکله تور جزیره فی فی رفتیم و با یک قایق تند رو به سمت جزیره جیمز باند حرکت کردیم در تور جیمز باند در چند جزیره مختلف توقف کردیم در یکی از نقاط یک غار پر از خفاش وجود داشت که سنگهای داخل آن با برخورد نور درخشش زیبایی داشتند.
غار خفاش ها
تصاویر حک شده روی دیواره های یکی از جزایر
یکی دیگر از بهترین قسمت های تور قسمت کایاک سواری از لابلای صخره های باریک و تونل هایی با سقف کوتاه بود که برای عبور از زیر آنها گاهی باید کاملاً داخل کایاک می خوابیدی . در نهایت به محوطه زیبایی در میانه صخره های بلند رسیدیم که به معنای واقعی کلمه بهشت بود.
سنگ هایی شبیه حیواناتی مانند فیل و کروکودیل و ...
راننده قایق در حین عبور از کنار صخره ها با دست به کنار قایق کشید و صدایی شبیه به فیل درآورد و اشاره به شکل صخره ها که شبیه فیل بودند داشت که جالب بود در بازگشت به راننده صد بات انعام دادیم که به نظرم کمی دلخور شد و ظاهراً توقع مقدار بیشتری انعام داشت. نام جزیره جیمز باند در واقع جزیره خائو فینگ کان (Khao Phing Kan) است ولی به خاطر فیلم معروف جیمز باند به این نام شناخته می شود. محوطه لبریز از توریست بود به طوری که برای گرفتن یک عکس باید مدتها انتظار می کشیدی.
ناهار در جزیره مصنوعی Koh Panyee در میانه دریا صرف شد این جزیره مسلمان نشین با کمک پایه های محکمی روی آب ساخته شده و مسجد و فروشگاه صنایع دستی هم در داخل جزیره وجود دارد. بعد از ناهار چند دقیقه ای در فروشگاه های داخل جزیره گشت زدیم و با یک زوج مسن اروپایی بسیار خوش برخورد که برای تفریح دوران بازنشستگی به تایلند آمده بودند و در تور همراه ما بودند، صحبت کردیم. صحبت از این شد که از بین دخترها و پسرهای شان از کدام راضی ترند و جواب آنها این بود که دختر هایمان، چرا که آنها بیشتر به ما سر می زنند و در واقع بیشتر در کنار خانواده حضور دارند ولی پسر ها بعد از ازدواج از خانواده دور می شوند. بعد از این آشنایی تا آخر تور همیشه در کنار این زوج بودیم. واقعا یکی از بهترین فایده های سفر ، دیدن آدم های مختلف است.
در ادامه حدود یک ساعت در جزیره Rang yai برای شنا و استراحت توقف کردیم و بعد از آن قایق ما در نقطهای از دریا توقف کرد و هر کس مایل بود می توانست به داخل دریا شیرجه بزند من تا به حال تجربه شنا در وسط دریا را نداشتم و فرصت بسیار خوبی بود که از پریدن وسط دریا لذت ببرم.
بعد از مدتی دوباره همه سوار قایق شدند و به سمت جزیره پوکت به راه افتادیم در میانه مسیر با میوه آناناس و هندوانه از همه پذیرایی شد و یک آهنگ شاد پخش کردند که خود تور لیدر که پسر تایلندی خوش رو و شادی بود کمی رقصید و باعث سرگرمی مسافرین شد تا اینکه بعد از ساعتی به اسکله جزیره پوکت رسیدیم می شد گفت تور جزیره جیمز باند سرگرم کننده تر و بهتر از تور جزیره فی فی بود.
بعد از رسیدن به هتل و استراحت شب برای پیاده روی به خیابان ها رفتیم و از همان مغازه که تورهای قبل را خریده بودیم یک تور شهری برای دیدن چند نقطه دیدنی جزیره به قیمت هر نفر ۴00 بات برای فردای آنروز خریدیم. در واقع این تور، تور نیم روزه بود که از ساعت ۱۳ شروع می شد صبح استراحت کردیم و بعد از ناهار با تور به دیدن نقاط مختلفی مثل بودای بزرگ، کارخانه تولید بادام هندی، مزرعه زنبورهای عسل، معبد chalong ، چشم انداز غروب در phromthep cape و در نهایت چشم انداز karon رفتیم. همسفران ما در این تور بیشتر ایرانی بودند و تنها یک نفر تایلندی که او هم مقیم اروپا بود در داخل ماشین وجود داشت جالب بود که همین تور را بعضی ها ۷۰۰ بات و بعضی ها هزار بات خریده بودند!
چشم اندازی در حوالی بودای بزرگ
معبد Chalong
کارخانه تولید بادام هندی
چشم انداز غروب درphromthep cape
چشم انداز غروب درphromthep cape
چشم انداز karon
آرامش حیوانات !
روز آخر در پوکت را هم به استراحت در ساحل و کنار استخر هتل تخصیص دادیم. در واقع میشد از تورهای رفتینگ، زیپ لاین، فیل سواری، موزه نقاشی های سه بعدی، شوی فانتاسی و غیره هم استفاده کرد که ما استراحت و آرامش را ترجیح دادیم.
ساحل پاتونگ در پوکت
شب از یکی از مغازه ها یک تاکسی به قیمت ۶۰۰ بات برای فرودگاه رزرو کردیم. متاسفانه در جزیره پوکت به خاطر نبود حمل و نقل عمومی و انحصاری بودن و به قولی، مافیای تاکسیرانی هزینههای حمل و نقل بسیار غیر منطقی است و این موضوع حتی برای توریست های خارجی هم نمود دارد. در واقع تاکسی های کنار خیابانی تا فرودگاه مبلغ ۸۰۰ بات طلب می کنند. صبح بعد از صرف صبحانه با هتل تسویه کردیم
هتل baumanburi هتل 4 ستاره خوبی است و موقعیت مکانی بسیار خوبی دارد. وجود استخر خوب و زیبای هتل، صبحانه نسبتا کامل و اتاق های تمیز تجربه اقامت خوبی را برای ما رقم زد.
با تاکسی به فرودگاه رفتیم و ساعت ۱۳ با پرواز thai airways به سمت بانکوک حرکت کردیم. در بانکوک چون هتل را در نزدیکی ایستگاه مترو انتخاب کرده بودم با قطار اکسپرس فرودگاه تا ایستگاه phaya thai و از آنجا با خطوط BTS (مترو هوایی) به ایستگاه saphan taksin نزدیک هتل مان رفتیم. بلافاصله بعد از رسیدن به هتل و تحویل گرفتن اتاق دوباره با مترو به سمت ایستگاه سیام siam رفتیم و از چند مرکز خرید آن حوالی مانند siam paragon و siam center و MKB دیدن کردیم. قصد خرید خاصی نداشتیم و شب با همان خط مترو به هتل برگشتیم.
متوجه شدیم که قیمت بلیط خطوط مترو هوایی در بانکوک اصلاً مناسب نیست و این آخرین باری بود که در بانکوک از مترو استفاده کردیم در واقع برای رفت و آمد ۳ یا ۴ نفر در بانکوک بهترین وسیله حمل و نقل گرفتن تاکسی اینترنتی Grab می باشد و در روزهای بعد بیشتر مسیرها را به این وسیله می رفتیم. در بانکوک گرفتن Grab حتی از توک توک های کنار خیابان هم به صرفه تر است. حسن این برنامه این است که حتی اگر راننده زبان انگلیسی هم بلد نباشد خود برنامه مترجم داخلی دارد و متن ها را برای دو طرف ترجمه می کند. استفاده از تاکسی اینترنتی در پاتایا و پوکت اصلا مقرون به صرفه نبود. البته در پاتایا، با وجود وانت های baht bus هیچ مشکلی بابت حمل و نقل وجود ندارد .
شب به کنار اسکله قایق سواری (Sathorn(taksin رفتیم از این اسکله مسیرهای قایق سواری تا اسکله های دیگر وجود دارد و در ضمن قایق های مجانی تا مرکز خرید آسیا تیک حرکت می کنند. قایق سواری در رودخانه chao phraya به خصوص در شب لطف خاصی دارد. ما با یکی از این قایق ها به مرکز خرید آسیا تیک Asiatique رفتیم. مرکز خرید آسیا تیک مکانی برای خرید و و تفریح و صرف شام در اطراف رودخانه می باشد. مقداری خرید کردیم و در برگشت به هتل با گرفتن یک توک توک به هتل برگشتیم.
چون فردا یکشنبه بود تصمیم گرفتیم به دیدن بازار آخر هفته چاتو تاک chatu chak برویم صبح با گرفتن یک تاکسی grab به بازار چاتوچاک رفتیم. بازار بسیار بزرگی از صنایع دستی و لباس و ملزومات دیگر که ساعت ها انسان را سرگرم میکند. تنها مشکل بزرگی که وجود داشت گرمای هوا و رطوبت بسیار بالای شهر بانکوک بود. در واقع بانکوک از پوکت خیلی گرمتر و شرجی تر بود قیمت ها در بازار چاتو چاک خوب بودند و مقداری خرید کردیم و بعد از چند ساعت به هتل برگشتیم آنقدر خسته و گرمازده بودیم که به چند ساعت استراحت در محلی خنک نیاز داشتیم.
عصر با تاکسی به محله چینی ها در خیابان یائووارات Yaowarat رفتیم و بعد از مدتی گشت زدن در آن محله و دیدن معبد بودای طلایی wat traimit با تاکسی به پارک lumphini رفتیم .
محله چینی ها در بانکوک
در پارک عده زیادی از مردم مشغول ورزش بودند. دور تا دور پارک و دریاچه میانی آن را پیاده طی کردیم پارک بدی نبود ولی دقیقا نمی دانم چه چیز خاصی آن را به عنوان یکی از جاذبه های بانکوک مطرح کرده است. به هر حال بعد از دیدن پارک به هتل برگشتیم و فرصتی بود تا به استخر کوچک هتل در پشت بام هتل سری بزنیم متاسفانه با توجه به محل هتل مناظر اطراف هتل چندان جالب نبود ولی به هر حال برای استراحت مختصر و صرف یک نوشیدنی در کنار استخر جای بدی نبود .
روز دوم اقامت در بانکوک را به دیدن چند جاذبه مشهور بانکوک اختصاص دادیم . صبح زود از اسکله taksin با قایق به سمت شمال رودخانه و اسکله شماره ۹ یا اسکله chang حرکت کردیم. هزینه قایق برای هر نفر تنها 20 بات بود. در این ناحیه میتوان قصر grand palace و معبد های کنار wat phra kaew آن را دید. گرند پلاس محوطه زیبایی بود ولی هوا آنقدر گرم و شرجی بود که ترجیح می دادی سریع به محلی خنک بروی. ورودی گرند پالاس برای هر نفر ۵۰۰ بات بود.
بعد از دیدن قسمت های مختلف گرند پالاس و خروج از آن با گرفتن یک توک توک به معبد وات فو wat pho در همان نزدیکی رفتیم. ورودیه معبد pho حدود ۲۰۰ بات بود. در این معبد مجسمه بودای طلایی خوابیده را می توان دید که جالب بود.
معبد بودای خوابیده (وات فو)
بعد از دیدن معبد وات فو پیاده به اسکله شماره ۸ قایق سواری به نام tha tien رفتیم و با یک قایق از عرض رودخانه عبور کردیم تا در آن طرف رودخانه به دیدن معبد سپیده دم یا wat arun برویم. البته مردم محلی آن را به نام wat chaeng می شناسند. این معبد از مناره های مخروطی و رنگارنگی ساخته شده و در شبها زیبایی خاصی دارد. هزینه قایق تنها 3 بات و ورودیه معبد نفری پنجاه بات بود. این معبد یکی از زیباترین معبد های تایلند به شمار می رود.
وات آرون
بعد از دیدن کامل معبد با قایق به سمت هتل رفتیم و بعد از استراحت عصر دوباره با قایق به اسکله شماره ۱۳ به نام phra Arthit رفتیم. خیابان مشهور khao san road در همین حوالی وجود دارد که در واقع یکی از مکان های توریستی و شبگردی در بانکوک به شمار می رود. در این خیابان می توان اشیاء و صنایع دستی زیبایی را با قیمت های مناسب خریداری کرد و ما هم چند ظرف سفالی زیبا خریدیم. در سراسر این خیابان کافه ها و رستوران های متعددی وجود دارند. در واقع در این خیابان بیشتر توریست های جوان دیده می شدند. بعد از گشت زنی و مقداری خرید با تاکسی به هتل برگشتیم.
تصمیم گرفتیم فردا را به دیدن پارک سافاری ورلد بانکوک اختصاص بدهیم با کمی جستجو در اینترنت از طریق سایت ticket2thailand بلیط ورودی پارک سافاری و پارک مارین safari world & marine park به همراه ناهار بوفه را به مبلغ هر نفر هزار بات خریداری کردم. برای اینکه بتوانیم از همه قسمت ها استفاده کنیم صبح زود به طرف پارک سافاری حرکت کردیم. هزینه رفت و برگشت پارک با تاکسی grab حدود هزار بات شد. سافاری ورلد در واقع باغ وحش بزرگی است که میتوان با ماشین شخصی از میان حیوانات مختلف حیات وحش عبور کرد. برای افرادی مثل ما که ماشین نداشتند، اتوبوس هایی به همین منظور در آنجا وجود داشت . دیدن حیوانات وحشی آزاد در فاصله کمی از انسان جالب بود.
بعد از دیدن پارک سافاری به پارک مارین رفتیم در آنجا انواع ماهی ها و پرندگان و کروکودیل ها وجود دارند و در ضمن می توان از برنامه های غذا دادن به زرافه ها و چند برنامه شو دیگر مانند شو دلفین ها ، شوی میمون ها، جنگ بدلکاران ، نمایش پرندگان و فیل ها هم استفاده کرد. ناهار بوفه پارک، ناهاری بسیار کامل و خوب بود که شامل بستنی ، آب میوه و سالاد هم می شد.
شوی بدلکاران در پارک marine
بعد از برگشت به هتل و استراحت ، شب مجدداً به مرکزخرید asiatique رفتیم و مقداری خرید کردیم. فردا باید به تهران بر میگشتیم. پرواز ما ساعت ۲۰ بود. تا ظهر در اتاق استراحت کردیم و بعد از چک اوت هتل وسایل مان را تحویل قسمت امانات دادیم و به مرکز خرید رابینسون robinson در همان نزدیکی رفتیم و مقداری سوغات و چیزهای دیگر خریداری کردیم.
هتل گراند ساتورن هتل خوبی بود در واقع داخل هتل بسیار زیباتر از محوطه اطراف و بیرونی هتل بود و موقعیت مکانی هتل از جهت دسترسی به اسکله قایق سواری و نزدیکی به دیدنی های بانکوک بسیار خوب بود . رفتار پرسنل بسیار خوب بود و در واقع بیش ازحد انتظار برای یک هتل 4 ستاره بود. امکان نداشت اجازه دهند خودتان باری را حمل کنید یا حتی درب تاکسی را باز کنید . در تایلند دادن انعام اجباری نیست ولی در مقابل این همه لبخند و رفتار خوب اخلاقا موظف به دادن انعام هستی. حتی در صبحانه روز آخر یکی از بشقاب های روی میز ما تصادفاً افتاد و شکست ولی بر خلاف انتظار، هیچ خسارتی از ما مطالبه نکردند نکته جالب این بود که در هیچ کدام از هتل هایی که ما اقامت داشتیم در زمان پذیرش پولی بابت دپوزیت یا ضمانت از ما درخواست نکردند. ضمناً در تمام هتل هایی که ما در این سه شهر رفتیم سرویس های بهداشتی شیلنگ آب داشتند.
با گرفتن یک تاکسی grab به طرف فرودگاه حرکت کردیم راننده تاکسی یک خانم تایلندی بود که اصلا انگلیسی بلد نبود ولی در راه با استفاده از مترجم گوگل چند جمله ای صحبت کردیم. جالب اینجا بود که بعد از پیاده شدن از ماشین اصرار داشت چمدان هایمان را خودش از ماشین بر روی زمین بگذارد که اجازه ندادیم. در مجموع در این سفر مردم تایلند را مردمی خونگرم و صمیمی و شاد دیدیم.
پرواز برگشت عمان ایر هم مانند پرواز رفت به خوبی انجام شد. آنچه در بازگشت به خانه مورد توافق خانواده قرار گرفت این بود که سفر تایلند سفر خوبی بود و حتما اگر خدا بخواهد ، دوباره به این سفر خواهیم رفت.
نویسنده: محمد دهاقین