کره شمالی یکی از مرموزترین و پررمز و رازترین کشورهای جهان است که اگر کسی فرصت بازدید از آن را بدست بیاورد با نادیده ترین های جهان مواجه خواهد شد چرا که در کره شمالی شما اجازه ندارید از بسیاری از قسمت های این کشور عکس بگیرید. هرچند این عکاس در سفر خود توانسته از جاهایی که امکان عکاسی وجود نداشته نیز عکس بگیرد تا با نادیده های این کشور نیز آشنا شوید. با لست سکند همراه باشید تا شرح سفر او و تصاویری که گرفته را از زبان خودش بخوانیم و ببینیم.
حتی اگر بتوانید به کره شمالی سفر کنید اغلب امکان بازدید از شهر پیونگ یانگ وجود دارد، اما من توانستم به نقاط دیگری نیز بروم. اینجا کائسانگ (Kaesang ) است.
خانه ملی Mangyongdae اصلی ترین جاذبه گردشگری خارج از شهر پیونگ یانگ است. اینجا محل تولد کیم ایل سانگ ، اولین رهبر خاندان کیم است که روز تولد او امروزه بعنوان یک روز مقدس تعطیل است و روز خورشید نامیده می شود. این روز ، 15 آوریل است و سال تولد او که سال 1912 بوده است بعنوان اولین سال در تقویم جوچه کره شمالی ثبت شده است.(بدین شکل که برای مثال سال 2011 سال 100 جوچه است )
15 آوریل سال 1912 کشتی تایتانیک غرق شد ، به همین منظور مردم کره شمالی معتقدند در این روز خورشید در غرب طلوع و در شرق غروب کرده است.
از پیونگ یانگ با مینی بوس به خارج شهر حرکت کردیم و من در مسیر این سازه های زاغه نشین ها را دیدم اما اینجا جایی نبود که آنها بخواهند ما عکس بگیریم برای همین بسیار سریع رانندگی می کردند اما من توانستم این عکس را بگیرم.
در مسیر پیونگ یانگ به جنوب به سمت DMZ مناظر متنوعی وجود دارد. آنها اجازه دادند تا در این منطقه عکاسی کنیم.
مردم کره شمالی پیاده بین شهرها تردد می کنند ، حتی اگر بار سنگینی را حمل کنند. برخی دیگر از دوچرخه استفاده می کنند. بعنوان یک شهروند کره شمالی شما باید اجازه تردد بین شهرها را داشته باشید اما داشتن ماشین برایتان بسیار لوکس و غیرقابل تصور است.
به جایی رسیدیم که راهنمای ما در مینی ون به ما گفت " از الان به بعد هیچ چیزی برای دیدن وجود ندارد و شما اجازه عکاسی ندارید و باید به خواب بروید." ما بسیار متعجب شده و به یکدیگر نگاه کردیم. تقریبا صبح زود بود و بعد از صبحانه و قهوه ، آخرین چیزی که ما می خواستیم خوابیدن بود. من همانند این ماجرا را در کتاب داستانی به نام " رهبر عزیز" خوانده بودم. در این کتاب نویسنده به ملاقات کیم جونگ اون در یک قطار سری می رود و وقتی او وارد قطار می شود به کارکنان آن گفته شده به خواب بروند و هیچکس حتی جرات انجام دادن کاری غیر از آن را نداشته است.
به DMZ نزدیک شدیم. اینجا منطقه ایست که بعد از جنگ کره غیرنظامی شده است. هرچند جنگ به طور رسمی به پایان نرسید اما این چیزیست که مردم کره شمالی باور دارند. آنها حتی فکر می کنند کره شمالی جنگ را به رهبری کیم ایل سونگ برده است. و جالب است بدانید این منطقه غیرنظامی در حقیقت یکی از نظامی ترین مناطق کره زمین است.اینجا یک مسیر باریکی با بلوک های بتونی قرار گرفته است تا جلوی هجوم کره جنوبی گرفته شود.
در DMZ اجازه داشتیم از برخی نقاط عکس بگیریم اما با حضور این سرباز. اجازه عکس گرفتن از صحنه پشت سر او نیز وجود نداشت ، هر چند یکی از همراهان سعی کرد تا عکسی از پشت سر او بگیرد اما از او خواستند تا عکس را پاک کند.
این عکس را نیز من توانستم یواشکی از سایرسربازها بگیرم.
ما را به رستورانی بردند که در آن ظروف مختلفی از غذاهای گوناگون جلوی ما قرار گرفت که ما با استفاده از آنها باید خودمان غذایمان را درست می کردیم. هر چند از نظر من کار جالبی بود.
در کره شمالی شما از کودکی شعری درباره کمونیست یاد می گیرید که در آن به شما می گویند چقدر این حزب بیشتر از مادرتان شما را دوست دارد. اما این تصویر از نظر من ، بخش انسانی تری از کره شمالی را نشان می دهد ، قسمتی که شاید نتوانید به این راحتی آن را ببینید چرا که مقامات همیشه دوست دارند این چهره پنهان باقی بماند.
مامور ترافیک ، مردی که هیچ چیز را کنترل نمی کند نیز در تصویر دیده می شود. هرچند با وجود نبود ترافیک و کاری برای انجام دادن او لباس کار منظم و زیبایی بر تن کرده است.
این یکی از بهترین لبخندهاییست که توانستم در کره شمالی به ثبت برسانم. در بقیه مواقع چهره مردم یا ناراحت بود یا بی تفاوت. تا چه مدت این مساله ادامه خواهد داشت؟ هیچکس نمی داند.
منبع : boredpanda
