دشت دریاسر یکی از مناطق طبیعی ایران است که امکان تماشای دشت پر از گل، جنگل‌های انبوه و قله‌های پوشیده از برف را در یک لحظه برای شما فراهم می‌کند. این دشت در فصل بهار پر از گل‌های بابونه‌ی زرد رنگ میشود و گویی پا در نقطه‌ای در بهشت گذاشته‌اید.
دشت دریاسر در ارتفاع بیش از 2000 متری از سطح دریا واقع و در میان چهار کوه بلند محصور شده است. بلندترین کوهی که این دشت را محاصره کرده است کوه الموت است که درسمت جنوب غربی آن واقع شده است. گردنه‌ی سیالان، قله‌های خشچال و کندیگان در سمت غرب دشت و طالقان در سمت شرق دشت دریاسر قرار دارند. دشت دریاسر مرز بین پوشش برفی و یخچالی کوه الموت و پوشش سبز و جنگلی شمال ایران است.
در میان دشت ده‌ها چشمه وجود دارد که آب از میان سبزه‌ها به بیرون می‌جوشد، طوری که در فصل بهار به علت حجم زیاد آب به سختی مکان خشکی در دشت می‌توان یافت. همچنین در وسط دشت دریاسر رودخانه‌ی پر آب جاری است که ار ارتفاعات سیالان سرچمشه می‌گیرد.
بهترین فصل سفر به این منطقه بهار است که دشت پر از گل‌های زرد میشود. اما اگر فصل پاییز به این منطقه سفر کنید، با یکی از بی‌نظیرترین صحنه‌ها مواجه خواهید شد. زمین با برگ‌های رنگارنگ درختان پوشیده شده است و در نگاه اول گویی فرش رنگی در زمین پهن شده است.
صحنه‌ی عجیب دیگر در این دشت مربوط به شهاب سنگها هستند که در شب دیده می‌شوند و نور بسیار زیادی دارند. در صورت صاف بودن آسمان می‌توانید به آسمان خیره شد و شهاب سنگها را مشاهده کرد.
برای دسترسی به دشت دریاسر باید به شهر تنکابن رفته و از آنجا در مسیر جاده دو هزار تا دور راهی امامزاده قاسم راه را ادامه دهید. سمت چپ جاده مسیری به سمت دره است که انتهای آن روستای عسل محله میباشد. بعد از حدودا یک الی یک ساعت و نیم کوهپیمایی می‌توانید دشت دریاسر را در میان تپه‌ها و چشمه‌ها ببینید.
منبع: سیری در ایران، همگردی
