بهاری دل انگیز در آنتالیای دوست داشتنی

سلام به تمام لست سکندی های عزیز و دوست داشتنی، من حسین هستم که میخام خاطرات و سفرنامه آنتالیا را براتون به اشتراک بگذارم ، امیدوارم ازش خوشتون بیاد. برگردیم به سفرنامه آنتالیا که تو تاریخ 27 اردیبهشت 1401 انجام شد علتشم این بود که طی تحقیقاتی که انجام داده بودم متوجه شده بودم یکی از بهترین زمان ها از نظر آب و هوا و قیمت مناسب تورهای آنتالیا اواخر اردیبهشت هست که درست هم بود چرا که هتلی که انتخاب کرده بودیم قیمت تورش برای هر نفر 20 میلیون در میومد، اما  هرازگاهی که از سر کنجکاوی و زنده کردن احساس خوب سفر در طول سال در سایت لست سکند قیمت این تور رو چک میکردم تا 55 مییلون تومان در اواسط تابستان و اوایل شهریور افزایش قیمت پیدا کرده بود ،که تقریبا نزدیک 3 برابر هزینه ای بود که ما پرداخت کرده بودیم.

من عادتمه قبل از انجام هرکاری تحقیقات مفصلی انجام بدم و به همین خاطر 20 هتل مشهور آنتالیا در سایت لست سکند رو انتخاب کردم و بعد از خواندن نظرات در همین سایت و همچنین سایت بوکینگ و بعد از مشاهده ویدیوهای آن در سایت یوتیوب در نهایت با مشورت همسرم به هتل اسپایس رسیدیم که واقعا انتخاب خیلی خوبی بود. مسافت برای ما شهرستانی ها که میخایم به آنتالیا بریم خیلی سخت و زیاد هست. بر خلاف تهرانی های عزیز که به راحتی میتونند به پرواز غیر مستقیم به آنتالیا برن ما مجبوریم از شهرمون تربت حیدریه که در 150 کیلیومتری مشهد بود به مرکز استان یعنی مشهد که فرودگاه داره بریم تا بعد از پرواز  مشهد- تهران و رسیدن به فرودگاه مهرآباد با تاکسی به فرودگاه امام خمینی بریم تا بتونیم با یه پرواز غیر مستقیم به آنتالیا برسیم.

خب این مسافت طولانی سفر باعث شده بود که من برای راحتی خانواده ام به جای قطار و اتوبوس از هواپیما استفاده کنم که خستگی رو به حداقل برسونم اما بازم با این اوصاف حسابی خسته شدیم ولی ارزشش رو داشت ،به هیمن خاطر من به خاطر طولانی نشدن این سفرنامه و خستگی شما عزیزان سفرنامه ام رو از فرودگاه امام خمینی آغاز میکنم .همه چیز تو فرودگاه امام خوب بود بجز زمان زیادی که مجبوریم بودیم منتظر بشیم که به پرواز برسیم .تقریبا ساعت 2 ظهر ما فرودگاه امام بودیم، ولی سفرمون برای ساعت 1 شب بود که همین امر حسابی خسته مون کرد .بعدن متوجه شدیم که اگه از خدمات CIP  فرودگاه امام استفاده میکردیم مطمنا خستگی مون خیلی خیلی کمتر میشد.

تقریبا ساعت 2 صبح بود که بعد از انجام تشریفات قانونی به هواپیما ترکیه ای فری برد سوار شدیم و بعد از طی کردن مسافت و بدون تاخیر به فرودگاه قاضی پاشا رسیدیم و بعد از 40 دقیقه توقف دوباره به سمت آنتالیا پرواز کردیم. همین رو بگم خدمات سفر هواپیما ترکیه و پذیراییش اصلا قابل قیاس با هواپیما ایرانی نبود چرا که تو هواپیما ترک بهمون یه نون پنیر خیلی خوشمزه با آب پرتقال ساعت3 صبح دادن که هنوز مزه اش زیر زبونم هست اما هواپیما ایران ایر اونم ساعت 2 ظهر که همه مسافرها گرسنه بودن فقط آب معدنی دادن که خیلی از مسافرها بهشون توپبیدن گفتن اینم شد پذیرایی خب یه آب سرد کن میزاشتید دم در همون آب معدنی رو نمیدادین یا اون یکی دیگه میگفت اگه مث اتوبوس های قدیم با پارچ و یه لیوان قرمز به مسافرها آب میدادین که سنگین تر بودید.

بگذریم هنگامی که وارد فرودگاه آنتالیا شدیم با یه فرودگاه جمع و جور و نسبتا کوچک مواجه شدیم چرا میگم نسبتا کوچیک چون اولین سفر که به استانبول رفتیم اشکمون در اومد که از هواپیما به گیت ورودی برسیم یعنی هر چی میرفتیم به آخرش نمیرسیدیم مگه ته داشت این فرودگاه، به همین خاطر این فرودگاه  STاستانبول سنگ قیاس من برای سنجش تمام فرودگاه ها شده چرا که خیلی خیلی بزرگ هست. انگار تو مسابقات پیاده روی شرکت کرده بودیم یادمه آخراش سینه خیز میرفتیم که به تهش برسیم. خب طبق معمول برای تحویل چمدان ها رفتیم و مث همیشه کابوس ما خانواده های بچه دار شروع شد چرا که همیشه داشتن کالسکه تو سفرمصیبته چرا که همه چمدون ها میاد ولی از کالسکه خبر نیست که بعدا جداگانه میارن تو یه قسمت هایی میزارنش که واقعن مسخره هست یعنی شما باید همیشه بگردی مث یه کارآگاه بر اساس سر نخ ها کالسکه تون رو پیدا کنید همین ماجرا تو استانبول هم اتفاق افتاد هم تو آنتالیا که البته این مشکل چند تا خانواده دیگه هم بود. 

هنگامی که بالاخره کالسکه رو یپدا کردیم همه مسافرها رفته بودن و یه جورایی تنها ایرانی داخل فرودگاه ما بودیم و همین مصیبتی شد برامون که براتون میگم چرا؟ همین طور که  داشتیم به گیت ورودی جایی که تورلیدرمون برای ترنسفر فرودگاهی منتظر مون میرسدیم به آخرین بارزسی جلوی در رسیدیم که یکیشون ازم پرسید اهل کجایی گفتم ایران همین کلمه ایران دردسر شدم برامون چرا که بلافاصله گفتند تشریف بیارید در خدمتتون باشیم و چمدون هاتون رو بزارید برای بازرسی و اسکن و ما هم گفتیم چشم که یهویی یکیشون برگشت گفت یو هو دراگ؟ منم فکر میکردم دراگ همون دارو هست چون روی بعضی داروخانه ها  دیده بودم نوشتن فارمسی و دراگ استور که فکر میکردم همین معنی دارو رو بده  چون خانومم برای اینکه احتمال میداد دخترمون تو آب و هوای آنتالیا و آب بازی سرما بخوره با خودش یه مقدار شربت سرماخوردگی و استامینوفن برداشته بود.

بهشون گفتم بله اما برای بچه هست که همین باعث شد طرف فکر کنه ما مواد مخدر با خودمون آوردیم که چشتون بد نبینه تمام وسایل ما رو بازرسی کامل میکردن که مواد مخدر ازش کشف کنند حتی یه قسمت چمدون رو هم پاره کردن و کلی اذیت مون کردن هر چی من باهاش انگلیسی صحبت میکردم این مال بچه است ما اهل این داستان ها نیستیم که اصلا زیر بار نمی رفت بهتر بگم اصلا نمیفهمید چون فقط ترکی صحبت میکرد که اونجا به خودم گفتم ای کاش تو یادگیری زبان ترکی کوتاهی نکرده بودم. اما از اونجایی که میگن هر آنکه حسابش پاک است از محاسبه چه باک هست مام گفتیم جهنم ضرر بگرد تا جونت در بیاد ما که چیزی نداریم اما همینکه میدیم اون همه مسافر دارن بدون بازرسی میرن حتما چمدون هاشون رو هم برای اسکن نمیزارن حسابی لجم گرفته بود.سرتون  رو درد نیارم بعد 45 دقیقه بازرسی گفتن برید ، ما هم چند تا فحش آب دار به فارسی سلیس خدمتشون دادیم و رفتیم که این چنین استرسی بهمون همون اول ورود به آنتالیا وارد کردند.

 وقتی که رفتیم بیرون تور لیدر طفلک مون منتظرمون بود و ما آخرین نفر اون پرواز بودیم که وقتی علت تاخیر رو براش گفتم سری تکون داد از ناراحتی و بهم گفت هفته پیش از یه مسافر ایرانی 300 گرم هروئین گرفتند همین باعث شده که روی ما ایرانی ها حساس بشن.منم مث شما که این مطلب رو میخونید اون ایرانی رو لعنت کردم که چرا با اعتبار بقیه ایرانی ها بازی میکنند.حق الناس حتما این نیست جیب طرف رو بزنی یا مال شو بدزدی همین که با یه کار اشتباه اعتبار کلی ایرانی رو زیر سوال میبری از هر چی حق الناس هست بدتره.

طفلک تور لیدرمون زحمت کشید با ماشین شخصیش ما رو از فرودگاه به هتل برد با اینکه شما بهتر از من میدونید معمولا تور لیدرها با گرفتن مینی بوس ها و ون هایی که برای مسافر آماده میکنند اونارو به هتل هاشون میرسوننداما این دوست عزیز ایرانی که خدا خیرش بده ما رو خودش شخصا برد منم برای تشکر ازش یه مقدار لیر به عنوان انعام بهش دادم که اول قبول نمیکرد اما با اصرار من قبول کرد، چون واقعن دور از انصاف بود این همه مسیر رو به خاطر ما بره و کلی هزینه سوختش بشه و ما بی تفاوت باشیم. بعد از طی کمتر از 1 ساعت به هتل اسپایس رسیدیم و طبق روال معمول به قسمت پذیرش رفتیم اما چون هنوز ساعت تقریبا 9 صبح بود زمان تحویل اتاق ها نبود به همین خاطر با پیشنهاد تور لیدرمون رفتیم برای خوردن صبحانه که جاتون خالی حسابی چسبید ،چون تو سفر استانبول که تو هتل دی پیک بودیم فکر میکردیم صبحانه شاهانه بهمون دادن ولی وقتی با سلف سرویس هتل اسپایس روبه رو شدیم فهمیدیم صبحانه یعنی چی!

بعد خوردن صبحانه یه چرخ کوچولو داخل همون لابی هتل زدیم و بعد رفتیم دوباره قسمت پذیرش که اتاقم مون رو بگیریم.خوبی قسمت پذیرش هتل اسپایس این بود که انگلیسی صحبت میکردن که باعث شده بود بتونم راحت تر ارتباط برقرار کنیم چرا که تور لیدرمون بعد صحبت اولیه و تاخیری که به خاطر ما داشت مجبور شده بود سریع بره تا به بقیه مسافرهاش برسه ولی خب تلفنی باهاش در ارتباط بودیم. شوک دوم آنتالیا زمانی وارد شد که گفتن به اسم شما رزروی انجام نشده که باز استرسی بدی گرفتیم که خداروشکر بعد تماس تلفنی که با تور لیدرمون گرفتیم و صحبتی که با پذیرش هتل داشت مشکل مون حل شد.

مسئول پذیرش بهم گفت ببین اتاقی که براتون رزرو کردن یه اتاق استاندارد رو به استخر هست و رو به دریا نیست اما من میتونیم با پرداخت یک هزینه اضافه تر اتاق بهتری رو بهتون بدم و شماره 3 تا اتاق رو نوشت که منم گفتم مشکلی نداره چون صحبت یه هفته موندن بود و من میخاستم همه چیز برای سفرمون بهترین باشه ولی قبلش ازش خاستم اول بتونم اتاق ها رو ببینیم  و بعد انتخاب کنیم که اونم قبول کرد و یکی از کارمندان هتل رو برای نشون دادن اتاق های هتل همراه مون کرد. همیشه تو سفر یه جاهایی هست که حس خوب رضایت بهتون دست میده یه حسی که بهتون میگه این هم هزینه یا خستگی ارزششو داشت برای ما هم چندجا تو سفر مون این اتفاق افتاد .زمانی که اولین بار وارد آسانسور شیشه ای برای رفتن به طبقات بالاتر هتل شدیم تونستیم یه منظره فوق العاده زیبا از دریا و محوطه هتل ببینیم که انرژی مثبت خیلی خوبی بهمون داد که شما میتونید در عکس زیر مشاهده کنید.

اولین اتاقی که کارمند هتل بهم نشون داد دهن مون برای دیدن بقیه اتاق ها بست چرا که منظره مستقیم و رو به دریایی داشت که دوباره همون حس خوب رو تزریق کرد. اون دوتا اتاق دیگه خوب بودن اما در مقابل اتاق اولی اصلا دیده نمیشدن یکیشون رو به استخر و یکی دیگه شون که روبه باغ بود. به خاطر اینکه شما بتونید راحت تر اون حس خوب رو تجربه کنید ویدیو این اتاق رو میتونید این زیر مشاهده کنید.

ویوی رو به دریای اتاق

پس از انتخاب اتاق و برگشت به پذیرش ما تفاوت 120 دلاری اون اتاق رو پرداخت کردیم و برای استراحت به اتاقمون برگشتیم. بعد گرفتن یه دوش بلافاصله برای کشف هتل و جاهای مختلفش زدیم بیرون چرا که توصیه ای که تور لیدرمون در سفر استانبول بهمون کرده بود همیشه یادم بود که میگفت سعی کنید تو سفر که هستید استراحت رو به حداقل برسونید چون همیشه فرصت دارید تو ایران استراحت کنید ولی حیفه که با این همه هزینه بیاین اینجا و خواسته باشید استراحت کنید پس بگردید و ازش لذت ببرید و خستگی تون رو با خودتون ببرید ایران. هتل اسپایس هتل خیلی بزرگی هست که ساحل اختصاصی خیلی قشنگی داره که طراحی هتل و دیزاینش عربی و مرتبط به کشور مراکش هست.

میشه گفت این هتل تمام امکانات تفریحیش کامله مثل ساحل اختصاصی ، استخر بیرون و داخل هتل ، مهدکودک و پارک آبی وخدمات UALL  که عالی و درجه یک بودند.در اسپایس هتل هر چی شما لازم داشتید داخل هتل بود و این امر باعث شده بود که ما نیازی نداشته باشیم از هتل خارج بشیم و این برای ما که بچه کوچیک داشتیم واقعن ایده ال بود، چرا که هر کسی از سفر یه هدفی داره ، هدف ما هم این بود جایی باشیم که تمام امکانات برای آرامش و احساس خوب رو یه جا داشته باش  و ما بتونیم با خیال راحت ازش لذت ببریم. 

 در هر سفر خارجی غذا حرف اول رو میزنه چرا که اگه اون غذا با زائقه ما ایرانی ها سازگار نباشه و  کیفیت خوبی نداشته نباشه انرژی لازم برای تفریح رو به مسافر نمیده و هم اینکه ممکنه خدای نکرده مریضش کنه. اما خدارو شکر تنوع  غذایی بی نظیر هتل اسپایس برای انواع سلیقه ها از جمله گیاه خوار ها، خام خوارها و بقیه سلیقه ها جای هیچ گونه شک و تردیدی رو باقی نمیزاشت.غیر از تنوع غذاها تنوع میوه ها و شیرینی جات و دسرها هم عالی وبی نظیر بود

همچنین یه قسمت مخصوص برای کوکان داشت که غذاهای مخصوص کودکان رو سرو میکرد که این خیلی خوب بود چرا که  شما بهتر میدونید خیلی وقت ها بچه ها بد غذایی میکنند یا دوست دارند همراه غذاشون بازی کنند که این بخش این امکان رو به  بچه ها میداد که هم غذا بخورند هم بازی کنند.

 هتل اسپایس اینقدر بزرگ بود که ما دو سه روز اول رو فقط  داشتیم جاهای مختلفش رو کشف میکردیم چرا که وسعت هتل زیاد بود و پر از باغ و فضاهای سبر متنوعی بود اما غیر از استخر بسیار بزرگی که با یک معماری جالب به هتل زیبایی خاصی داده بود  ساحل اختصاصی بی نظیرش که با آرامشی که داشت میتونستی ساعت ها دراز بکشی و به دریا خیره شی و وجودت رو سرشار از  حس خوب کنید. غیر اون هم یه اسکله کوچیک داشت که اون ساحل رو منحصر به فردترش کرده بود.

تو هتل چندین فروشگاه و سوپر مارکت و آرایشگاه وجود داشت که باعث میشد که اگه مسافر نیاز به چیزی داشته باشه بتونه از داخل هتل تهیه کنه و نیاز نباشه از هتل خارج بشه. مثلا ما پوشک بچه تموم کرده بودی که که از داخل خود فروشگاه هتل تهیه کردیم یا نیاز به لباس پیدا کردیم که اونم از داخل فروشگاه هتل خرید کردیم

یه چیز جالبی که تو هتل به چشم میخورد تعدا د مسافر بالای کشور روسیه بود شاید به جرات میشه گفت 80 درصد مسافرها روس بود و بقیه رو مسافرهای خود ترکیه و عرب ها و ما ایرانی ها تشکیل میدادن.ما تو  هتل مون شاید کمتر از 15  نفر ایرانی تو این یک هفته دیدیم و جالبترش این بود که مربیان مهد کودک هم 2 تا خانم روس بودند.میشه گفت آنتالیا شده یه استان دیگه از روسیه است از بس که روس ها در این کشور حضور دارند.

خیلی ها میگفتن تو اواخر اردیبهشت  هوای بارونی آنتالیا زیاد داره و این میتونه کیفیت سفرتون رو کم کنه اما ما تو این یک هفته ای که اقامت داشتیم تنها 2 روز هوا بارونی دیدیم اونم تنها برای یکی دو ساعت که واقعن هوای هتل رو دل انگیزتر کرد که تو ویدیو زیر میتونید خودتون مشاهده کنید.

ویوی رو به دریای اتاق

همونطور که گفتم یکی از مزیت های این هتل بزرگی اون بود که باعث شده بود محوطه فوق العاده زیبا به همراه درختانی قشنگ و سرسبز داخلش پدید بیاد که با صدای پرندگان هارمونی زندگی رو به تک تک سلول های بدن مون تزریق میکرد.گل گاری فوق العاده زیبا و تنوع بالای گل ها اونم تو فصل بهار که همراه با یه خنکی دلچسب  بود چیزی  نبود که بشه توصیفش کرد و فقط باید میبودی و ازش لذت میبردی.

همچنین آب نماها و فواره ها پر شمار نیز ، زیبایی این هتل را دو چندان می نمود و با صدای دل انگیزی آب حس شادابی و سرزندگی رو به رگ های انسان تزریق می نمود.

یکی از فانتزی هایی که ما همیشه از داشتنش لذت میبردیم این بود که بعد از ناهار یا طرف عصر تو محوطه بیرون از رستوران هتل بشیینم و از نسیم ملایمی که از سمت دریا می وزدید لذت ببریم و کنارش چای و باقلوا ترکی بخوریم که حس بسیار خوبی بهمون میداد.

یکی دیگه از ویژگی های جالبی که در این هتل به چشم میخورد این بود که بیش از 90 درصد کارکنان اون دختر و پسرهای جوونی بودن که شاید به جرات میشه گفت سنشون بین 15 تا 20 سال بود که غیر از پرانرژی بودنشون بیشترشون خیلی مهربون بودند که همین امر باعث شده بود ما با خیال راحت اجازه میدادیم که دخترمون اطرافمون برای خودش گردش کنه چون خیلی از کارکنان هتل عاشق بچه بودن و با زبون خودشون باهاش بازی میکردن و ما میتونستیم با خیال راحت به غذا خوردنمون ادامه بدیم.

متاسفانه مث هر سفری ما هم کم کم به بدترین قسمت جاش هم رسیدیم اونم لحظه ای خداحافظی بود زمانی که باید هتل رو ترک میکردیم و به ایران برمیگشتیم که بعد از چک اویت یا همون تخلیه اتاق ها در ساعت 12 ظهر در لابی هتل منتظر شدیم و با یک ون که برامون برای ترانسفر اومد به فروگاه رسیدیم و بعد از انجام مراحل سفر با یه تاخیر 2 ساعته به ایران برگشتیم و این چنین بود که سفر ما تموم شد

تایم لپس منظره هتل

اما چند تا توصیه دوستانه که برای ما تجربه شد و امیدوارم به درد شما هم بخوره اول اینکه تا میتونید زبان ترکی یاد بگیرید حتی در چند کلمه مخصوصا برای وسایلی که همراه تون هست مثلا اگه من میدونستم که شربت سرماخوردگی یا  اصلا دارو به ترکی چی میشه مطمنا کمتر اذیت میشدیم چون ترک ها واقعن روی زبان انگلیسی ضعیف هستند مخصوصا کارمندان فرودگاه شون. دوم اگه مشکلی برای زمان سفر ندارید همیشه دنبال زمانی باشید که پیک مسافر نباشه ، چون واقعن هزینه هاتون کاهش چشمگیری پیدا میکنه. هیمشه قبل سفر درباره امتیاز اون هتل و نظرات کاربران در سایت خوب لست سکند تحقیق کنید که  بتونید بهترین هتل و تور  رو انتخاب کنید. تنها نکته منفی این هتل، کم بودن سرسرهای آبی و وسایل آبی اون بود ولی اینقدر مزایای دیگه داره که اصلا به چشم نمیاد و میتونید در مجموع نمره قابل قبولی بهش بدید. در آخر ممنون بابت وقتی که گذاشتید و سفرنامه مون رو خوندید.امیدواریم مورد پسند شما عزیزان واقع شده باشه. با اینکه میشد این سفرنامه طولانی تر نوشته بشه و تمام جزئیات هتل براتون توصیف بشه اما ترجیح دادم با دیدن عکس ها  و ویدیوها خودتون هتل رو تجسم کنید و سفرنامه طولانی من باعث خستگی شما عزیزان نشه.