سفر به سرزمین بودای زمردین

 تور طلایی یک از 9 صبح تا عصر و همراه نهار و بیمه و شامل فیل سواری، بازدید از فسیل های چندین میلیون ساله، باغ پرندگان، نمایش کروکودیل ها، بازدید از ببر ها، بازدید از معبد بودای بزرگ پاتایا و بام پاتایا  به قیمت 1500 بات بود.  تور طلایی دو از 9 صبح تا عصر و همراه نهار و بیمه و شامل آکواریوم، بازار روی آب با قایق سواری، بازدید از فسیل های چندین میلیون ساله، باغ پرندگان، نمایش کروکودیل ها، بازدید از ببر ها، بام پاتایا  به قیمت 2000 بات بود. 

تور طلایی 3 از 9 صبح تا عصر به همراه نهار شامل کایوچی جان کوه بودای طلایی، موزه و معبد شائولین، دریاچه مقدس، آرت پارادایس گالری نقاشی سه بعدی، بازار روی آب با قایق سواری، مزرعه مارها به همراه شوی مارهای سمی، آکواریوم و بازدید از پرنده های استوایی به قیمت 2200 بات بود.

تورهای تک نیز شامل باغ گل های استوایی 1000 بات، موزه و معبد شائولین 900 بات، جنگا تارزان زیپلاین 1600 بات، معبد حقیقت 1000 بات، گالری عکس های سه بعدی 700 بات، کلبه وحشت 600 بات، فیل سواری 1200 بات، شوی مارهای سمی 800بات، بازار روی آب 1000 بات، آکواریوم 900 بات، کایوچی جان کوه بودای طلایی 750 بات، پارک آبی 1600 بات و مزرعه تمساح ها 1000 بات و نمایش آلکازار 1000 بات بود. 

ما زمانی برای استفاده از این تورها نداشتیم و حتی اگر زمان بود با توجه به اینکه بسیاری از این ها نزدیک به هم بودند ترجیح می دادیم خودمان برویم. فقط از خانم سمیه هزینه کرایه اتومبیل تا معبد حقیقت و باغ استوایی نانگ نوچ را پرسیدیم. زمانی که با همسرشان تلفنی صحبت کردند قیمت نفری 1500 بات برای دو نفر رفت و برگشت همراه با بلیط مجموعه ها را پیشنهاد دادند. شماره تماس گرفتیم تا در صورتی که خواستیم تماس بگیریم. در راه از چند تاکسی و ریکشا قیمت همین مسیر را سوال کردیم که کمترین مبلغ پیشنهادی 4000 بات بود. برایم بسیار عجیب بود چون در سفرنامه ها با مبالغ کمی، همین مکان ها را رفته بودند. از موتوری ها هم سوال کردیم هیچ کدام راضی به اینکار نمی شدند. گویا فاصله تا باغ های استوایی بسیار زیاد بود. 

وقتی به هتل برگشتیم با آقای کاوه همسر خانم سمیه تماس گرفتیم تا برای فردا برنامه را قطعی کنیم که زیر حرفشان زدند و کمی مبلغ را بالاتر بردند و در نهایت با مبلغ نفری 1600 بات همراه با ورودی ها برای هر نفر به توافق رسیدیم . زمانی که گفتیم 9 صبح به دنبال ما برای اجرای تور بیایند بسیار تعجب کردند و گفتند ایرانی ها معمولا زودتر از 12 هیچ توری را نمی خواهند و اصلا صبح زود بیدار نمی شوند. گفتیم ما صبح زود بیدار میشویم و راس نه منتظر شما هستیم. 

خلاصه هزینه های روز پنجم برای دو نفر:

هزینه خرید بار                        1692 بات

هزینه نمایش آلکازار                  1800 بات

هزینه تور جزیره کولارن               3600 بات

هزینه موتور                           80 بات

هزینه غذا و میوه                     160 بات

مجموع                                7332 بات  

روز ششم

صبح زود بیدار شدیم و راس هشت و نیم با آقای کاوه که خودشان خواب بودند تماس گرفتیم که ساعت نه منتظر شما هستیم. بسیار تعجب کرده بودند و می گفتند انتظار داشتم خواب بمانید و تا 45 دقیقه دیگر دنبال ما خواهند آمد. 

اولین مکانی که رفتیم معبد حقیقت بود. ورودی معبد نفری 500 بات بود که توسط آقای کاوه پرداخت شد و به هرکدام از ما برچسبی دادند تا روی لباس بچسبانیم .برای ورود به مجموعه ساعت های خاصی وجود دارد. نزدیک ترین ساعت برای ما ساعت ده و نیم بود. ده دقیقه ای در محوطه گشتیم تا اجازه ورود بدهند. در بدو ورود به هر نفر یک کلاه ایمنی داده می شود تا کسی آسیب نبیند.

 

معبد پناهگاه حقیقت، معبدی نیمه تمام است ساخت آن از سال 1981 آغاز شده و هنوز ادامه دارد. تمام معبد از چوب ساخته شده که در آن مجسمه های چوبی و قطعات منبت کاری با موضوع فلسفه زندگی وجود دارد. در قسمتی داخل محوطه بیرونی معبد کارگاهی قراردارد که در آن هنرمندان مشغول به ساختن قطعات معبد می باشند.  مدت زمان بازدید از معبد به علاقه شما به مکان های این چنینی دارد اما حداقل نیم ساعت زمان نیاز دارد. علاوه بر بازدید از معبد می توانید قایق سواری، فیل سواری اطراف معبد، ماساژ و عکاسی را  در معبد تجربه کنید.

 دو ساعتی در معبد ماندیم و سپس به سمت باغ های استوایی نانگ نوچ حرکت کردیم. آقای کاوه بلیط ها را به صورت آنلاین تهیه کرده بودند و نمی دانم به چه قیمتی فروخته می شد اما علی آقا گفته بودند که قیمت ورودی بدون نمایش ها نفری 700 بات است در سایت مجموعه قیمت بلیط ورودی 600 بات و بلیط همراه با نمایش فیل ها 800 بات بود.

باغ استوایی نانگ نوچ یک باغ گیاه شناسی می باشد که شامل بخش های مختلفی مانند باغ فرانسوی، باغ ایتالیایی، باغ کاکتوس و ... می باشد. دو ساعتی در باغ ماندیم و ساعت سه به هتل بازگشتیم و بعد از کمی استراحت به گردش در خیابان ها و مراکز خرید پاتایا پرداختیم. 

قیمت اجناس از پوکت بسیار ارزانتر بود. اما طبق گفته لیدر قیمت ها در شهر بانکوک از هر دو شهر دیگر ارزانتر بود، بعدها از اینکه در پاتایا خرید نکردیم پشیمان شدیم چون در مقایسه، قیمت اجناس پاتایا بسیار ارزانتر از بانکوک بود. به نظرم پوکت به نسبت پاتایا شهر زنده تر و مناسب تری برای خانواده بود. بر خلاف پوکت که بازارچه های غذا تنوع زیادی داشتند اینجا غذاهای خیابانی چنگی به دل نمی زد. به همین دلیل دوباره برای خوردن غذا به بازارچه رو به روی آلکازار شو رفتیم تا از همان خانم مسلمان غذا بخرم.

بعد غذا پیاده در امتداد ساحل راه افتادیم تا به خیابان واکینگ استریت برویم. برخلاف پوکت که هر شب جمعیتی کنار ساحل بودند، خلوت بود. کمی در خیابان قدم زدیم و از مغازه ها بسته های میوه انبه و دراگون فروت به مبلغ 40 بات و 5 عدد منگوستین به مبلغ 50 بات خریدیم. منگوستین از کیلویی 180 بات تا 250 بات در مغازه های مختلف به فروش می رسید در نهایت به هتل بازگشتیم تا برای فردا تور جزیره مرجانی آماده شویم.

خلاصه هزینه های روز ششم برای دو نفر:

هزینه تور نانگ نوچ و معبد حقیقت                    3200 بات

هزینه غذا و میوه                                       210 بات

مجموع                                                  3410 بات

روز هفتم

برای تور جزیره مرجان ها راس ساعت 8 خانمی با ماشین شخصی به دنبال ما امد که متوجه شدیم برگزار کننده تور کشتی هستند و چون هتل ما با بقیه متفاوت بود ایشون دنبال ما آمدند و بقیه افراد با 6 ون به ساحل آمدند.

دریا کمی مواج بود و به همه افراد قرص ضد تهوع دادن تا بخورند. کشتی سه طبقه ای بود که اکثریت مسافران آن روس ها بودند و تعداد 11 نفر از مسافران ایرانی بودند. اولین توقف برای پاراسل بود. با قایق های کوچک سی نفره از کشتی به سمت سکویی که روی آب بود، رفتیم. تمام وسایل را در سبد گذاشته و جلیقه های مخصوص را پوشیدیم و به ترتیب پس از چک کردن محکم بودن جلیقه ها، به سمت محل سوار شدن رفتیم. وقتی  بندهای پاراسل بسته می شد جت اسکی در آب حرکت می کرد روی سکو باید می دویدیم تا پاراسل به پرواز در بیاید. وزش باد زیاد بود و همان ابتدا چتر پاراسل بلند می شد. هر نفر حدود 7 الی 8 دقیقه در هوا بود. قبل از پریدن و هنگام فرود از هر کسی عکس می گرفتند و در صورت تمایل هر دو عکس لحظه پریدن و فرود را به قیمت 200 بات در اسکله تحویل می دادند. 

بعد از پاراسل با قایق ها به کشتی برگشتیم. در کشتی صبحانه ای شامل سوسیس، تخم مرغ آبپز و ... آماده کرده بودند. بعد صبحانه به سمت جزیره حرکت کردیم. در نزدیکی جزیره با قایق های کوچکی به سمت جزیره رفتیم. در ساحل برای مسافران تخت رزرو کرده بودند. مسافران را به گروه های چهار نفره  تقسیم کردند تا بنانا سوار شوند. قبل سوار شدن از افراد می پرسیدند که در انتهای حرکت در آب پرتاب شوند یا به آرامی در ساحل بایستد. 

جلیقه های نجات را پوشیدیم و سوار شدیم. به مدت ده دقیقه بنانا در آب به وسیله جت اسکی کشیده شد و در زمان برگشت در فاصله چند متری از ساحل با حرکت تندی همه از روی بنانا به درون آب پرتاب شدیم و تا ساحل شنا کردیم. بعد از بنانا سواری نوبت به جت اسکی بود. ده دقیقه جت اسکی سواری بر روی آب بود که در مسیر رفت خود راننده کنترل می کرد و در برگشت خودتان می توانستید جت اسکی را برانید. در نظرات جت اسکی سواری در تایلند بسیاری از توریستها بیان کرده بودند که با حیله که شما در آب با چیزی برخورد کرده اید و جت اسکی آسیب دیده جریمه های سنگینی از توریست ها دریافت می کردند. اما اینگونه خود راننده همراه شما بود و دیگر بهانه ای برای کلاهبرداری وجود نداشت. 

برای کسانی که دوست داشتند تفریحات را مجدد سوار شوند با هزینه اضافی امکان پذیر بود. جت اسکی به مدت 15 دقیقه 1200 بات تک نفره و 1500 بات دو نفره و بناناسواری دور جزیره برای 4 نفر 1000 بات بود. مدت یک ساعت هم در جزیره برای استراحت و شنا بودیم. سرویس بهداشتی های کنار ساحل پولی بود اما برای مسافران کشتی که دستبند داشتند رایگان بود. به دلیل کمبود آب، اگر کسی برای شستن پا از آب استفاده می کرد جریمه میشد. 

تا شعاع  چند متری ساحل آب عمق کمی داشت و برای شنا بسیار مناسب بود.  پس از یک ساعت شنا و آفتاب گرفتن به کشتی بازگشتیم و نهار آماده بود. نهار شامل ران مرغ سخاری و پدتای تایلندی  با میگو و سوسیس و سیب زمینی سرخ کرده و یک نوع برنج که در آن ذرت و نخود بود به همراه میوه هندوانه و آناناس بود. بعد از نهار به مسافران قلاب های ماهیگیری دادند تا در دماغه کشتی ماهیگیری کنند. برخی از مسافران توانستند ماهی های رنگارنگی صید کنند. افرادی که تمایل به ماهیگیری نداشتند می توانستند در صورت تمایل از طبقات بالاتر کشتی به داخل آب شیرجه بزنند و در مرکز سالن کشتی نیز دستگاه کف ساز قرار داده بودند و مسابقات مختلفی برگزار می شد. هنگام غروب، کشتی کم کم به ساحل بازگشت و هر کدام از مسافران با ون های که آمده بودند به هتل هایشان بازگشتند ما هم همراه خانمی که صبح ما را آورد به هتل برگشتیم. 

کمی بعد به بازارچه غذای همیشگی سر زدیم و بعد از صرف غذا میوه خریدیم و به سمت خیابان واکینگ استریت رفتیم. من خیابان بنگلو پوکت را بیشتر دوست داشتم تا انتهای خیابان رفتیم و به هتل بازگشتیم.

خلاصه هزینه های روز هفتم برای دو نفر:

هزینه عکس                 400 بات

هزینه غذا و میوه            260 بات

مجموع                       660 بات

روز هشتم

برای ساعت سه عصر هماهنگ کردیم تا به بانکوک برویم. بعد از صبحانه پیاده به سمت بودای بزرگ پاتایا و بام پاتایا حرکت کردیم تا هتل سی دقیقه فاصله داشت. طول مسیر انواع گل های زیبا و درختان موز کنار خیابان بود. در قسمتی هم کافه و رستوران های مختلف چوبی و رنگارنگی بود. 

بودای بزرگ پاتایا در بلندترین نقطه تپه پراتومناک قرار دارد که بر روی پله های آن اژدهایی قراردارد که هفت مار از دهان اژدها ظاهر شده است. از آنجایی که در پوکت فرصتی برای دیدار بیگ بودای پوکت نبود سری به بیگ بودای پاتایا زدیم. در مسیر چند معبد دیگر قرار داشت که تعطیل بودند. در مرکز معبد، بودای بزرگ طلایی قرارداشت و اطراف آن بوداهای مختلفی در ابعاد کوچکتر قرار داشت.

یکی از چیزهای جالبی که در معبد بود ناف شکم بودای شادی و ثروت سوراخ بود و توریست ها و مردم در فاصله ای مشخص می ایستادند و سکه ای را به درون آن پرتاب می کردند و معتقد بودند اگر پول وارد سوراخ ناف شود به آرزویشان می رسند.

در قسمت انتهای حیاط نیز یک سکوی مستطیلی قرار داشت که در سنگ وسط آن شیارهایی قرار داشت. اگرپشت به سکو ایستاده و از فاصله دور سکه ای  پرتاب می کردی و درون شیارها سکه عمودی می ایستاد آرزویتان برآورده میشد. مغازه ای برای فروش نمادهای بودا در قسمتی از معبد بود که با دادن پول می توانستید عود برای دعا یا سکه های خرد برای انداختن درون صندوق های جلوی هر بودا بگیرید. گل، عود و بسته های مختلفی شامل لباس، خوراکی، مواد شوینده و ... برای هدیه دادن به بودا و روحانیون بودایی به فروش می رسید. جالب اینجا بود که بعد از اینکه مردم هدایا را اهدا می کردند یکی از کارکنان معبد گل ها و هدیه ها را برمی داشت و مجدد برای فروش به غرفه خود می برد.

بودای بزرگ چشم انداز زیبایی به شهر و اسکله داشت اندکی بعد پیاده به سمت اسکله حرکت کردیم. از فروشگاه seven11 غذایی برای نهار خریدیم قیمت ها در این فروشگاه بسیار مناسب است انواع آبمیوه ها بین 13 الی 17 بات فروخته می شد.برخی برندها تخفیف های خوبی داشتند به طور مثال آب معدنی یک و نیم لیتری بطری 28 بات بود اما اگر دوتا بطری می خریدید بجای 56 بات فقط 22 بات پرداخت میشد. هر غذایی که انتخاب کنید برای شما در صورت تمایل گرم می کنند.

در کنار ساحل غذا را خوردیم پاتایا در طول روز شهر بسیار خلوتی است و به جز نفر کسی را در شهر نمیبینید اما از غروب به ناگهان شهر بیدار شده و بسیار شلوغ می شود و تا 5 صبح شهر زنده و بیدار است. در راه بازگشت به هتل سری به معبدی در یکی از خیابان های اصلی زدیم. تنها روحانیان معبد از ما خواستند که با کفش وارد نشویم.

ساعت سه ون به دنبال ما آمد و بعد از سوار شدن 5 نفر دیگر به سمت بانکوک رفتیم. 5 نفر را در فرودگاه پیاده کردند وما به هتل رفتیم. هتل ما در بانکوک Twin Towers هتلی سه ستاره با موقعیت دسترسی خوبی به جاهای دیدنی بانکوک بود. 

اتاق های با تخت دبل پر بودند به همین دلیل پذیرش هتل اعلام کرد اگر تمایل داشته باشیم اتاق بهتری اما با تخت تویین بدهد . اتاق بسیار بزرگ و حمام دارای وان بود. دقیقا کنار هتل یک فروشگاه seven 11 قرار داشت که در مدت دو شب اقامتمان در بانکوک تمام وعده های غذایی را از این فروشگاه با قیمت های بسیار مناسبی تهیه کردیم روبه روی هتل تعدادی غرفه غذای خیابانی بود اما غذاها چنگی به دل نمی زد. از پنجره اتاق معبد کوه طلایی به خوبی دیده می شد بویژه در شب ها که با نورپردازی ساختمان طلایی آن جلوه بیشتری پیدا می کرد. 

لیدر بانکوک را حتی از نزدیک ملاقات نکردیم و تنها در واتس آپ ویسی فرستاد و لیست فروشگاه های بانکوک به همراه قیمت تورهای بانکوک را اعلام کرد تا در صورت تمایل تهیه کنیم. بسیار دوست داشتم از باغ وحش بانکوک، بازار ریلی و مغازه های روی آب دیدن کنیم اما متاسفانه به دلیل کمبود وقت امکان پذیر نبود هزینه برای شام بر روی کشتی نفری 2000 بات و تور باغ وحش نفری 2000 بات بود. در خروجی هتل ریکشاهای رنگارنگ صف کشیده بودند تا مسافران را به هر جایی که می خواهند ببرند. بعد از گذاشتن وسایل از هتل بیرون زدیم تا به مرکز خرید NBK برویم. امروز قصد خرید نداشتیم و بیشتر برای آشنایی با شهر و خرید نمادی از تایلند رفتیم. 

در کنار مجتمع بازارچه غذا برپا بود. در ورودی مجتمع مسابقه بوکس در حال برگزاری بود. کمی مسابقه را تماشا کردیم و وارد مجتمع شدیم. به نسبت، قیمت های پاتایا ارزانتر بود. حتی نمادهای تایلند نیز به قیمت های بالایی فروخته می شد. یک ساعتی در فروشگاه گشتیم و به هتل بازگشتیم. 

خلاصه هزینه روز هشتم برای دو نفر:

هزینه نهار و شام                 300 بات

روز نهم

قصد ما از سفر به بانکوک برای خرید و دیدن معابد و کاخ پادشاهی بود. صبح بعد خوردن صبحانه به سمت اسکله برای رفتن به کاخ حرکت کردیم. برای رسیدن به کاخ پادشاهی راه های مختلفی قرار دارد اما راحت ترین راه استفاده از قایق می باشد. با اصرار یکی از ریکشاهایی که جلوی هتل بود قرار شد که با مبلغ 70 بات ما را به اسکله قایق ها ببرد. اما وقتی پیاده شدیم متوجه شدیم به اشتباه ما را به اسکله قایق های خصوصی آورده است . در اینجا تورهایی بر روی رودخانه برای بازدید از اماکن دیدنی با قیمت نفری 3500 بات برگزار می شد. عکس هایی که در اینستا مربوط به قایق سواری و عکس با بودای بزرگ بانکوک می بیند مربوط به این تورها می باشد.

از روی نقشه پیاده به سمت اسکله قایق های عمومی رفتیم و از قسمت های کمتر توریستی و زندگی روزمره مردم عبور کردیم. وقتی به اسکله رسیدیم از خانم متصدی بلیط در اسکله برای هر نفر بلیطی به قیمت 16 بات تهیه کردیم و 15 دقیقه بعد سوار قایق شدیم. نام هر اسکله با تابلو بزرگی نوشته شده است که از روی گوگل مپ ایستگاه مورد نظر را برای پیاده شدن پیدا کنید از طرفی در ایستگاه های اماکن دیدنی متصدی نام اماکن را بلند صدا می زند و مسافران متوجه می شوند در کدام ایستگاه پیاده شوند. برای عبور از رودخانه دو نوع قایق وجود داشت یکی قایقی کشیده و دراز به قیمت 16 بات که هر ده دقیقه یکبار به اسکله می آمد و دیگری کشتی کند رو به قیمت 32 بات که هر سی دقیقه به اسکله می آمد.

حتما برای بازدید از کاخ پادشاهی باخودتان کلاه، خوراکی و آب معدنی همراه داشته باشید. بیرون از کاخ پادشاهی آب معدنی به قیمت بطری 5 بات و داخل کاخ هر بطری به قیمت 12 بات فروخته می شد. مغازه های سوغات فروشی بسیاری در اطراف کاخ قرار داشت که قیمت های آن ها از پاساژهای شهر بهتر بود در راه بازگشت نماد بودای زمردین را به تخفیف 450 بات از یکی از مغازه ها خریدم.

قیمت ورودی کاخ نفری 500 بات بود که بلیط نمایش فرهنگی تایلند و موزه هنر نیز همراه آن بود. حتما هنگام خرید بلیط، نقشه کاخ به زبان انگلیسی را بگیرید تا به راحتی بتوانید از کاخ بازدید کنید. کاخ بخش هایی  شامل کاخ ها، معابد و موزه های متنوعی دارد که بعضی به دلیل تعمیرات اجازه بازدید نداشتند. در کاخ مرکزی محوطه تندیس بودای زمردین قرار دارد. این تندیس از سنگ یشم ساخته شده است که دارای سه تن پوش از جنس طلا برای سه فصل تابستان، بارانی و زمستان می باشد. در هر فصل طی مراسمی لباس ها را بر تن تندیس می کنند. در زمان حضور ما لباس زمستانی بر تن تندیس بود و سایر لباس ها در موزه کاخ قابل بازدید بود. عکس برداری از تندیس ممنوع بود و کسی اجازه خوابیدن یا دراز کردن پا مقابل تندیس را نداشت. بدون ماسک هم اجازه ورود به سالن بودای زمردین داده نمی شد.

تا ساعت یک و نیم در کاخ پادشاهی بودیم. هنگام خروج از کاخ راهنما بازدید کنندگان را به سمت اتوبوس هایی که برای مراسم فرهنگی تایلند مهیا بود، هدایت می کردند. مراسم در ساعت های یک، دو و نیم و چهار بعد از ظهر برگزار می شد و بلیط آن همراه با بلیط کاخ فروخته شده بود. اتوبوس ها، بازدید کنندگان را به چند خیابان آنطرف تر به سالن نمایش می بردند. ساعت دو درهای سالن باز شد و همه در جاهای خود نشستند. در سمت راست سالن  جایگاه گروه موسیقی سنتی بود که در طول نمایش می نواختند. راس دو ونیم نمایش آغاز شد و توضیحات نمایش به انگلیسی در صفحه نمایشی بالای سن  نوشته می شد تا بینندگان مفاهیم قسمت های مختلف نمایش را متوجه شوند. مدت زمان نمایش سی دقیقه بود و بعد از آن اتوبوس ها بازدیدکنندگان را به جلوی کاخ باز می گردانند. 

زمانی که به جلوی کاخ رسیدیم ساعات پایانی بازدید از کاخ بود و جمعیت زیادی در خیابان بودند. از مغازه های سوغات فروشی رو به روی کاخ سه بودای زمردین با لباس های مختلف اش را به قیمت 450 بات خریدیم. از آنجایی که هوا خیلی گرم بود به دیدن دو معبد وات آرون و وات فو از بیرون قناعت کردیم و پیاده به سمت هتل بازگشتیم تا از شهر در روز دیدن کنیم.  خیابانی که از آن عبور کردیم بخشی مربوط به ساختمان های دولتی و وزارت خارجه تایلند بود. بعد از آن وارد خیابانی شدیم که مغازه های آن مشغول ساختن بودا در ابعاد مختلف برای معابد بودند. 

در راه چند معبد محلی نیز وجود داشت که در گوگل مپ رایگان ذکر شده بود اما از توریست ها مبلغ 600 بات دریافت می کردند. از فروشگاه seven11 خوراکی و غذا خریدیم و به هتل رفتیم تا کمی استراحت کنیم و برای شب به محله چینی های تایلند برویم.

  

محله چینی ها برای سال نو چینی به زیبایی تزیین شده بود. در ابتدای خیابان یک معبد چینی قرار داشت. جای سوزن انداختن در خیابان نبود. در هر گوشه ای گاری ها غذا و خوراکی و میوه می فروختند که سبب جمع شدن مردم شده بود یا نوازنده ای خیابانی مشغول به هنرمایی بود و مردم از هنر آن ها لذت میبردند. بستنی نارگیل را در پوکت امتحان کرده بودیم البته در محله چینی ها تعداد دو اسکوپ بستنی در نارگیل می گذاشتند بر خلاف پوکت که 5 اسکوپ بستنی بود. دو عدد اسموتی نارگیل به قیمت 19 بات خریدیم. یک ساعتی در محله چینی ها بودیم و بعد به هتل بازگشتیم تا وسایل را برای فردا جمع کنیم.

خلاصه هزینه های روز نهم برای دو نفر:

هزینه بلیط کشتی                    32 بات

هزینه بلیط ورودی کاخ               1000 بات

خرید نماد بودای زمردین             450 بات

هزینه اسموتی نارگیل               38 بات

هزینه غذا و میوه                    300 بات

مجموع                              1820 بات

روز دهم

لیدر پیام داد که ساعت 5 در لابی باشیم تا با ون به فرودگاه برویم. زمانی برای دیدن باغ وحش یا سایر مکان های دیدنی بانکوک نداشتیم پس تصمیم گرفتیم روز آخر را در مراکز خرید بگذرانیم. صبح بعد از صبحانه چمدان ها را در پذیریش هتل به امانت گذاشتیم و به سمت مراکز خرید بانکوک رفتیم. در فروشگاه برندهای مختلف تخفیف های خوبی داشتند. قیمت اجناس تایلندی از سایر اجناس مناسب تر بود. یک چمدان سایز بزرگ که در ایران قیمتی حدود 21 میلیون تومان داشت را با چانه زنی به قیمت 3 میلیون تومان خریدیم. کمی در مراکز خرید سیام سنتر و سیام پاراگون گشتیم و کمی خرید کردیم تا زمان بگذرد.

در پاساژ سیام پاراگون  در یکی از طبقات، نمایندگی ماشین های مختلف بود. طبقه هم کف مرکز خرید به مناسبت سال نو چینی به زیبایی تزیین شده بود. برندهای مختلف پوشاک در پاساژ نمایندگی داشتند. یک ساعتی ماندیم و کم کم به هتل بازگشتیم تا به فرودگاه برویم.

پرواز برگشت ساعت هشت و 50 دقیقه شب با هواپیمایی ماهان و به مدت هشت ساعت بود. در طول پرواز شام و صبحانه و غذاها و میوه های تایلندی بود. در نهایت پس از ده  روز به ایران بازگشتیم. 

خلاصه هزینه های روز دهم برای دو نفر:

هزینه غذا و میوه                  300 بات

بقیه هزینه های برای خرید بود که برای هر فردی متفاوت است.

امیدوارم که از خواندن سفرنامه لذت برده باشید تا جای ممکن سعی کردم از توضیحات اضافه در مورد اماکن پرهیز کنم زیرا اطلاعات به راحتی در اینترنت در دسترس می باشد و تنها سعی کردم اطلاعات و هزینه های مورد نیاز را بیان کنم  به امید اینکه مورد استفاده سفردوستان قرار گیرد. سفردیدگاه شما را نسبت به زندگی تغییر داده و افق وسیع تر و جذاب تری را پیش روی شما قرار می دهد.