سفر به کوالالامپور ، تجربه ای جدید و به یادماندنی

خب در ابتدا قرار بود سفر ما در اوایل پاییز به گرجستان باشه که با تعلل های پیش آمده ،  دیگه از لحاظ زمانی سفر به گرجستان مناسب نبود برای همین یکی از همسفران مالزی رو پیشنهاد کرد که البته من چندان تمایلی به سفر به مالزی نداشتم ولی خب با توجه به سرچ های اینترنتی و خوندن سفرنامه های سایر دوستان که همگی لطف کردند و خیلی خوب تمامی موارد رو توضیح داده بودند، رضایت من هم جلب شد و مقدمات سفر از جمله انتخاب تور شروع شد و در نهایت برنامه سفر ما با پرواز ماهان در آذرماه 96 انجام شد. خب هتلی که در ابتدا انتخاب شده بود Pacific Express  بود که بنا به دلایلی که ذیلاً تشریح می کنم ما هتلمون رو به  Novotel تغییر دادیم.

پرواز به مقصد کوالا راس ساعت 22:00 از فرودگاه امام و بدون هیچ تاخیری انجام شد و در طول مسیر با شام و صبحانه و با کیفیت خیلی خوبی پذیرایی شد و بعد از رسیدن به فرودگاه کوالا و تحویل چمدون ها به سمت لیدرها که منتظرمون بودند رفتیم . متاسفانه 2 ساعت توی فرودگاه کوالا ما منتظر سایر مسافرها بودیم که نهایتاً هم پیدا نشدند و ما به همراه یک خانواده دیگه و لیدرمون به سمت هتل هامون حرکت کردیم. در طول مسیر لیدر با ارائه توضیحاتی مقدماتی در خصوص کشور مالزی، لیست تورهای پیشنهادی رو به همراه قیمت ها (به شرح عکس ذیل) در اختیار ما گذاشت و در ادامه با توقفی کوتاه  نسبت به خرید شارژ برای سیم کارت ها و change کردن پول هامون،  ابتدا به طرف هتل گروه دوم که بعداً از دوستان خوب ما شدند راه افتادیم و تا مراحل check in رو انجام بدن ما هم یه چرخی توی هتل و اطراف اون که روبروی برج های دوقلو بود زدیم و حسابی اونجا رو پسندیدیم.

 

تصویر 1: لیست تور به همراه قیمت ها«لازم به ذکر هست که چهار تور که مشخص کردم رو با تخفیف 170 دلار حساب کردند.»

بعد از اتمام پذیرش حالا نوبت ما بود همین طور که در طول مسیر به هتل  نزدیک تر می شدیم ،  افسرده تر می شدیم ضمن اینکه سفارشات راننده که داشت به لیدرمون توضیح می داد که مسافرها باید اینجا مراقب باشند چون شب ها پراز کارتن خواب میشه و احتمال کیف دزدی خیلی بالاست مزید بر علت شده بود و در نهایت با دیدن محوطه هتل و ساختمانش  قبل از اینکه پذیرش رو انجام بدیم (لازم به ذکره که لیدرمون از در هتل ما رو تنها گذاشت و رفت!) دیگه تصمیم به جابه جایی گرفتیم و برای همین شروع کردیم به تماس با دفتر تهران که هتل ما رو جابه جا کنه. لازم به ذکره که این هتل 4 ستاره و در نزدیکی محله چینی ها واقع شده و با بررسی که من در سایت booking.com داشتم رتبه این هتل 7.6 و good انتخاب شده بود و ما قبل از انتخاب در دفتر تور ، کلی درخصوص مکان هتل صحبت کرده بودیم که هیچ توضیحی درخصوص هتل پیشنهادیشون و نا امن بودن به ما نداده بودند.

خب برگردیم به ادامه جریان تغییر هتل ، در زمانی که ما در قسمت لابی هتل که فقط یه سالن کوچک با چندتا صندلی جورواجور بود مشغول صحبت با دفتر تهران بودیم یه خانم ایرانی که روز آخر سفرش به کوالا بود به ما اطمینان داد که به لحاظ امنیتی هیچ مشکلی نیست و اتاق های هتل و بقیه موارد عالی هست و بالاخره ما رو منصرف کرد و ماهم پذیرش رو انجام دادیم و به اتاقمون رفتیم که دیگه حسابی حالمون گرفته شد. چون ما سه نفر بودیم قرار بود اتاق دو تخته با یک تخت اضافه داشته باشیم . فضای اتاق هیچ جوره اجازه اضافه شدن تخت دیگه ای نداشت از لحاظ امکانات هم  فقط شامل مینی بار، کمد، سشوار و  دو بطری اب معدنی و چای ساز ، میز و یه صندلی راحتی و یه میز مطالعه بود که روش چای ساز  و بطری های اب قرار گرفته بود. ضمن اینکه اتاق بدون پنجره بود و برای همین بلافاصله از اعتمادی که به گفته های اون خانم در خصوص عالی بودن اتاق ها کرده بودیم پشیمون شدیم و مجددا از دفتر تهران خواستیم که کار جابه جایی هتل رو انجام بده و نهایتاً با پرداخت 10RM  بابت مالیات یک شب و اضافه پرداختی بابت هتل جدید( که اختلاف قیمت بالایی هم نبود) نهایتا ساعت 5 عصر به نووتل تغییر مکان دادیم. و جالب اینه که  لیدرجدیدی که برای جابه جایی ما اومده بود و با شکایت ما از هتل روبرو شد اظهار داشت که نه ما و نه دفتر تهران اطلاعی راجع به وضعیت هتل ها نداریم !!!!! و مشکل از طرف اونها نبوده . در نهایت بدون اغراق باید بگم که این هتل در حد مسافرخونه معمولی هست نه یه هتل چهار ستاره.

خب به هر حال هتل جدید در نزدیکی برج های دوقلو و روبروی مرکز خرید Pavilion  بود و با توجه به تمامی مواردش که کاملا بر عکس هتل قبل بود بالاخره آرامش رو به ما برگردوند.  

بعد از استقرار در هتل برای شب به برج دو قلو که با فاصله کمتراز ده دقیقه پیاده تا هتل بود رفتیم و از اجرای آب نمای اون حسابی لذت بردیم و در راه برگشت به پاساژ پاویلیون رفتیم و یه گشت کوتاهی هم اونجا داشتیم.

روز دوم:

بعد از صرف صبحانه از پذیرش هتل آدرس نزدیک ترین ایستگاه hop on hop off  رو گرفتیم و به راه افتادیم. خب در طول مسیر بیرون از هتل که من آدرس رو مجدد پرسیدم چون ایستگاهی که هتل آدرس داده بود باجه بلیط فروشی نداشت یه آدرس جدید (ایستگاه شماره 6- Bukit Bintang- که دقیقا روبروی مجتمع Sungai Wang هست) بهمون دادند و برای همین کمی معطل شدیم که روزهای بعد متوجه شدیم چقدر بهمون نزدیک بوده و به خاطر تغییر مسیر،  زمان زیادی از دست دادیم. البته باید اضافه کنم که اگه  تسلط تون به زبان انگلیسی خوبه هیچ نگرانی نداشته باشید چون حتی  دست فروش ها هم انگلیسی صحبت می کنند فقط اینکه بعضی هاشون لهجه خیلی خیلی بدی دارند.

 خب این اتوبوس های روباز گردشگری به قیمت بلیط نفری 55RM دارای 23 ایستگاه هستند که عکس ایستگاه ها و توضیحات اون رو ذیلاً ملاحظه می کنید.

 

تصویر2: مسیر اتوبوس گردشگری

  

تصویر3: مسیر اتوبوس گردشگری

در طی مسیر و در نزدیکی ایستگاه ها ، توضیحات مقصد به زبان انگلیسی داده می شد و فاصله رفت و آمد اتوبوس به ایستگاه ها هر 20 دقیقه یکبار بود. ضمن اینکه کلی از مراکز گردشگری رو که اسم هیچ کدومشون در لیست تورهای فروشی لیدرها نیست می تونید با این اتوبوس بازدید کنید و اگه بخت باهاتون یار باشه و هوا بارانی نباشه برای خودش یه کوالا گردی فوق العاده به همراه سایر مسافرین از کشورهای متعدد محسوب میشه و پیشنهاد می کنم حتما یه روز از سفرتون رو بهش اختصاص بدید. ایستگاه هایی که ما پیاده شدیم اول محله چینی ها بود که با توجه به فاصله کمی که تا ایستگاه بعدی یعنی central market داشت ترجیح دادیم فاصله دو ایستگاه مذکور رو قدم زنان پیاده بریم و البته باید اضافه کنم که محله چینی ها بسیار کثیف، دارای بافت و ساختمون های قدیمی و خب همون طور که از اسمش پیداست پر از اجناس و غذاخوری های چینی بود . بعد از رسیدن به  central market که خیلی ها از جمله خود مالزیایی ها برای خرید سفارش می کردند ولی به نظر ما چندان مناسب نبود و ما فقط به پیشنهاد دوستان دیگه که من در سفرنامه هاشون خونده بودم از این بازار شکلات خریداری کردیم و باید بگم که انصافاً طعم شکلات ها بسیار عالییی بود. بعداز گشتن توی بازار و چون دیگه ساعت یک بعد از ظهر بود تصمیم گرفتیم نهار رو توی یکی از رستوران های تایلندی موجود در بازار بخوریم و بعد از اون به ایستگاه  اتوبوس که روبروی central market قرار داره رفتیم و بعد از ده دقیقه انتظار،  سوار به اتوبوس برای دیدن محله هندی ها راه افتادیم که خب متاسفانه به محض توقف اتوبوس راه افتاد و ما نتونستیم محله هندی ها رو بازدید کنیم و برای همین در ایستگاه lake garden پیاده شدیم .

تصویر 4: خیابان پتالینگ(ورودی محله چینی ها)

 

تصویر 5: نمایی از داخل محله چینی ها

 

 تصویر6: تصویر یکی از اغذیه فروشی در محله چینی ها

تصویر 7: نمای بیرونی  central market

 

  تصویر8: ماساژ پا با ماهی داخل central market

محوطه lake garden شامل پنج پارک میشه که خود lake garden بطور رایگان می باشد و باغ بزرگ و بسیار زیبایی هست بعد از گشتن در اون به سمت پارک پروانه ها راه افتادیم و با خرید بلیط نفری 25RM به داخل پارک رفتیم که خوشبختانه بسیار خلوت بود و به غیراز ما یه اقا و یه خانواده عرب دیگه اونجا بودند قبل از ورود از  خانم مسئول گیشه بلیط  خواستیم که بسته های شکلات ما رو نگه داره که قبول کردند و توضیح دادند درصورتی که هوابارونی بشه،  پروانه ها دیگه پرواز نخواهند داشت ومن کلی دعا کردم که توی زمانی که داخل پارک هستیم هوا بارونی نشه و خوشبختانه این اتفاق هم نیفتاد. بعد از بیرون اومدن از پارک قصد دیدن باغ پرندگان رو داشتیم که چون ساعت نزدیک پنج و نیم عصر بود اعلام کردند که دیگه ساعت کار تموم شده و برای همین مجددا به ایستگاه اتوبوس رفتیم و نهایتاً بعد از یه کوالاگردی عالی به هتل برگشتیم. و خب در این خصوص پیشنهاد می کنم که زمان دیدارهاتون رو به حداقل برسونید تا از ایستگاه های مورد نظرتون جا نمونید.

  

  تصویر 9:Lake garden

تصویر 10 : Lake garden

تصویر11: پارک پروانه ها: روی یه سینی موز و گل قرار داده شده بود تا پروانه ها روی آن ها جمع شوند و بهتر قابل روئیت باشند و بقیه هم که آزادانه در حال پرواز هستند البته تمامی باغ رو توری سبز کشیدند که پروانه ها امکان خروج از باغ رو نداشته باشند.

تصویر12: پارک پروانه ها

روز سوم:

امروز قرار بود با تور به دهکده فرانسوی  به اسم KOLMAR TROPICAL و باغ ژاپنی بریم ، البته قبل از رفتن به مقصد اصلی توقفی هم در کارخانه پارچه های مخصوص مالزی داشتیم. خانمی که مسئول اونجا بود به زبان انگلیسی توضیحاتی درخصوص مراحل تهیه پارچه ها و همچنین چگونگی طرح گذاری پارچه ها که بدون استفاده از ماشین آلات صنعتی و تماماً به صورت ذهنی و دستی انجام می شد و  البته در کنار آن  دارای بخش فروش پارچه و همین طور مصنوعات و زیورآلات ساخته شده از سنگ های قیمتی و نیز مروارید مالزی هم بود داشتیم و اما در خصوص دهکده فرانسوی :جریانش اینه که در زمانی که مالزی دارای جنگ بوده و فرانسوی ها، ژاپنی ها و انگلیسی ها و .. اونجا حضور داشتند فرانسوی ها این دهکده رو دقیقاً مشابه دهکده ای که به همین اسم در کشور خودشون هست ساختند و باغ ژاپنی ها هم به علت قرار گرفتن در ارتفاعات در واقع پناهگاه ژاپنی ها در زمان جنگ بوده که بعداً بهش رسیدگی شده و الان به عنوان یکی از مراکز دیدنی به حساب می آید. در دهکده فرانسوی تعداد زیادی هتل قرار داره که اکثرا هتل های ماه عسلی هستند و هر روز ساعت 12 ظهر در میدان دهکده یه گروه رقص های مالزیایی، آتیش بازی و ... رو به صورت رایگان اجرا می کنن. اون روز که ما اونجا بودیم اکثرا گردشگر ها ایرانی بودند برای همین در انتهای برنامه شون به افتخار ایرانی ها یه آهنگ ایرانی هم پخش کردند.

بعداز گشتن در دهکده به سمت باغ ژاپنی راه افتادیم که مسیر کوتاهی بود و اونجا در ابتدای باغ کلبه ژاپنی بود که لباس محلی بانوان ژاپنی رو 20RM برای عکاسی اجاره می دادند. البته بر خلاف تصور من خیلی باغ بزرگی نبود. اونجا یه نوع گیاه بود که در انتها به شکل پنج ضلعی می شد. در ادامه عکس ها را ملاحظه می کنید.

  

تصویر13: دهکده فرانسوی

 

تصویر14: باغ ژاپنی

  

تصویر15: باغ ژاپنی : گیاهی که انتهای ساقه اش به صورت پنج ضلعی می شه

بعد از برگشت از باغ ژاپنی و صرف نهار، ساعت 4عصر به سمت putra jaya یا پایتخت سیاسی مالزی حرکت کردیم کلا مالزی دارای دو پایتخت هست یکی کوالالامپور و دیگری putra jaya که ساختمان نخست وزیری و سایر دستگاه های دولتی در اونجا استقرار دارند. Putra به معنی شاهزاده و jaya به معنی موفقیت هست.  این شهر با کوالا حدود 50 کیلومتر فاصله داره و در زمان ماهاتیر محمد ساخته شده . نقشه اون به این صورت هست که شهر بر روی یک دریاچه مصنوعی بنا شده و دارای  پنج پل از پل های مشهور دنیاست که با رایزنی با سایر کشورها نسبت به اخذ نقشه و ساخت اونها اقدام شده است.  اسامی این پنج پل شامل: گلدن گیت آمریکا، سیدنی استرالیا،آمستردام هلند، عشاق یا الکساندر فرانسه و پل خواجو اصفهان که البته پل خواجو به عنوان اصلی ترین پل شهر به کاخ ریاست جمهوری منتهی می شه،  همچنین ساختمان دادگستری طبق نقشه تاج محل کشور هند بنا شده است. این شهر دارای دو مسجد معروف یکی مسجد زین العابدین و دیگری مسجد صورتی یا پوتراماسک هست. خب با سوار بر قایق کروز میشه به سیاحت کامل این شهر پرداخت که داخل قایق خانمی توضیحات مربوط به شهر و کلیه اماکن دیدنی اون رو به زبان انگلیسی بیان می کنند و اینکه بعضی جاها هم برای عکس گرفتن توسط  مسافرین توقف کوتاهی داره .در ادامه نرخ های cruise tasik  و عکس ها ملاحظه می کنید. همین طور بعد از قایق مجددا با ماشین تور یه گشت دیگه ای هم داخل شهر برای رفتن به داخل بناهای ذکر شده داشتیم و بعد از برگشت به کوالا برای صرف شام  به رستوران kfc طبقه پایین Times Square رفتیم و بعد از یه گشت زدن داخل پاساژ به هتل برگشتیم.همچنین پذیرایی بین راهی تور امروز آب پرتقال بود.

لازم به ذکر هست که برای داخل شدن به مسجد صورتی لازم هست که در ابتدا کفش ها رو داخل جاکفشی گذاشته و با پوشیدن شنل های صورتی که به عنوان چادر و در واقع حجاب محسوب میشه به داخل مسجد وارد شد. جالبه پوشیدن این شنل ها برای همه حتی کسانی که با حجاب کامل هستند بازهم اجباری هست!

  

تصویر16: نرخ های قایق کروز

 

 تصویر17: مسجد صورتی

 

تصویر18: کاخ ریاست نخست وزیر

 

 تصویر19: پل خواجو

 

 تصویر20: مسجد زین العابدین

 

تصویر21: پل عشاق یا الکساندر فرانسه

 روز چهارم:

روز چهارم اختصاص به گشت نیم روز شهری رایگان با تور داشت که شامل بازدید از میدان مردکا یا استقلال- کارخانه شکلات سازی-و معبد چینی و توقف در یکی از نقاط دارای نمای مناسب برای عکس با برج دوقولوها بود! 

همچنین در کنار میدان استقلال نماد I love kl  قرار داشت که در کنارش تابلویی با انواع ژست های جالب برای عکس گرفتن با نماد به صورت تصویری  نصب شده بود. 

 

 تصویر22: ورودی معبد چینی

  

تصویر23: نمایی از برج های دوقلو از کنار کارخانه شکلات سازی

 

تصویر24: میدان استقلال

 

تصویر25: نمایی از خیابان میدان استقلال

 

تصویر26: ورودی کارخانه شکلات سازی: که برای تمام طعم ها تست داشت و انصافاً طعم های خیلی عالی هم دارند ولی همونطوریکه سایر دوستان هم در سفرنامه هاشون ذکر کردند بسیار گران هستند و بهتره از بازار خریداری کنید.

خب در مسیر تور لیدرمون که البته برای هر تور عوض می شدند خیلی خوب نسبت به معرفی مالزی و برخی آداب و رسومشون برامون صحبت کردند. یکی از نکات جالب درخصوص مالزی وجود تعداد بسیار بالای رستوران و کافه در سراسر خیابان ها و داخل پاساژها ست که در هر لحظه از شبانه روز مملو از جمعیت هستند و از بعیدات روزگار هست اگه رستوران یا کافه ای با تعداد مشتری کم ببینید علت این موضوع هم برمی گرده به اینکه اولاً برای مردم مالزی غذا در اولویت اول هست به طوریکه بعد از سلام  به جای احوالپرسی و ... اولین جمله ای که گفته میشه  اینه که از همدیگر می پرسند غذا خوردی؟؟؟؟ و دوماً اینکه هزینه پخت غذا در منزل بالاتر از صرف اون در داخل رستوران هست!

 

تصویر27: نماد I love kl

خب بعد از برگشت از گشت شهری و نهار و یه استراحت کوتاه و به گشت در خیابان  Bukit Bintang پرداختیم که هر شب در چهار راه خیابان مذکور اجرای موسیقی زنده هست که خیلی هم شلوغ میشه و همینطور هر شب از ساعت 21 الی 22  داخل پاساژ Pavilion اجرای زنده موسیقی به مناسبت سال نو میلادی بود و انصافاً بسیار عالی برگزار می شد. لازم به ذکره ساعت تعطیلی پاساژها 22 شب هست و دیگه اجازه ورود داده نمیشه. 

 

تصویر28: پاساژ Pavilion : اجرای زنده موسیقی

روز پنجم:

خب امروز اختصاص به پارک آبی sunway lagon داشت که تنها چیزی که می تونم بگم اینه : شنیدن کی بود مانند دیدن!!!! فقط اینکه دمپایی همراهتون باشه، خانم ها با لباس و حجاب می تونن از همه بازی ها استفاده بکنند  و همراه داشتن گوشی موبایل امکان پذیره و مورد دیگه اینکه خوراکی به داخل پارک نمی شه برد و از همونجا باید خریداری بکنید.

روز ششم:

امروز اختصاص به تور batu cave یا  معبد هندوها و بعد ارتفاعات genting داشت.

ورودی معبد هندوها مجسمه مورگان، پسر خوب شاهزاده هند با روکار طلا قرارداره و تاریخچه اون بر میگرده به یکی از شاه های هند که دارای دو پسر بوده (که یکی از اونها مورگان هست) و به پسران خود دستور میده که بهترین مکان دنیا رو پیدا بکنند برادر دوم سفرخودش رو به خارج از هند و کشورهای دیگه آغاز میکنه که در همین جریانات تبدیل به فردی یاغی میشه  اما مورگان در هند می مونه و بهترین جا رو در کنار خانواده و هموطنان و کمک به انها اعلام می کنه. در نهایت بعد از بازگشت برادر دوم که بسیار سرکش شده بوده و دستش به خون بسیاری ازانسان های بی گناه آلوده بوده به دست مورگان کشته میشه (چه شباهت عجیبی داره به  سریال جومونگ !!!) و این نماد هم به رسم یاد بود از اون ساخته می شه و هر ساله هندی های سراسر جهان برای مراسم ادای نذر به اسم تامبوسا در ماه اکتبر در این معبد جمع می شن .

پشت سر مجسمه مورگان با طی 272 پله ( اگه اشتباه نگفته باشم) به معبد هندوها می رسید خود هندی ها برای رفتن به معبدشون از ابتدا پا برهنه بودند و با تقدیم سینی هایی شامل میوه و گل به ستایش می پرداختند و ضمناً به خانم ها یا اقایونی که پاهاشون حجاب نداشت روسری داده می شد که با بستن دور کمرشون، پاهاشون رو بپوشونن. نکته جالب توجه اینجا اینه که در طی مسیر هر از چندگاهی با جیغ بنفش یکی از اطرافیانتون که مورد نوازش میمون های بازیگوش قرار گرفتند و سپس خنده از واکنش های غیر ارادی قربانیان حادثه،  خستگی بالا رفتن از 272 تا پله از پاهاتون حسابی در میاد.

دوستان گرامی بازارچه ای که توی محوطه قرار داره دارای چای های مخصوص مالزی به اسم teh Tarik هست که بسته ای 20RM هست و پیشنهاد می کنم حتما خرید بکنید چون طعم خیلی خوبی داره.

 

تصویر29 :Dark cave<  : در طول مسیر و در میان راه غاری به اسم DARK CAVE قرار داشت کهمبلغ ورودی اون حدوداً 40RM بود و البته به خاطر فاصله زمانی کم داده شده از تور امکان رفتن به غار برای ما مهیا نبود.  

 

تصویر30: مجسمه مورگان و پله هایی که به معبد منتهی می شد.

 

تصویر 31: Batu cave

 

تصویر 32: Batu cave

بعد از بازدید معبد هندوها به سمت genting که در فاصله 56 کیلومتری با کوالا قرار داره راه افتادیم. بعد از رسیدن به محوطه با استفاده از تله کابین به بالا رفتیم، تله کابین دارای دو ایستگاه بود که ایستگاه اول شامل معبدچینی ها و مراحل بهشت و جهنم و ... هست که ما پیاده نشدیم چون برنامه بازدید از این ایستگاه برای برگشت بود . خب در ایستگاه دوم پیاده شدیم این ایستگاه شامل مجتمع تجاری بزرگی بود. بعد از گشتن داخل مغازه ها و دیدن برنامه رقص لوستر مجتمع و همچنین کارناوال شادی به مناسبت سال نو میلادی به بیرون مجتمع رفته و با سوار شدن به ماشین که لیدرمون طی زمانی که ما داخل مجتمع بودیم به بالا آورده بود به ایستگاه اول برگشتیم. (خب این مسیر رو علاوه بر تله کابین با ماشین هم که جاده اش دقیقا به موازات مسیر تله کابین بالا میره میشه طی کرد)امروز تور پذیرایی بین راه هم داشت که شامل نوشیدنی هاندرپلاس در batu cave و بستنی در باغ ژاپنی بود.

 

تصویر 33: نمایی از مسیر تله کابین genting

 

تصویر 34:مجتمع  genting

در ایستگاه اول معبد پاگودا که دارای 8 طبقه هست قرارداره، داخل این معبد بخش کمی از خاکستر مردگان قرار داده میشه و هرچه که فرد در زمان حیات خود از موقعیت مالی بالاتری برخوردار بوده خاکسترش در طبقات بالاتری قرار می گیره و به ازای هر نفر یه چراغ کوچک داخل معبد روشن میشه. بعد از اون مجسمه  آقای lim goh tong مالک کل این مجموعه قرار داره ( که البته فوت کردند) و بعد از اون معبد چینی و مجسمه بودا و سپس در مسیر رسیدن به مراحل بهشت و جهنم چشمه آرزوها قرار داره که داخلش سکه می اندازند و آرزو می کنند (امیدوارم آرزوها برآورده بشه) و بعد از اون ده مرحله جهنم به همراه مجازات های خاص خودشون رو ملاحظه می کنید که در اینجا لازمه اضافه کنم بودا به تناسخ اعتقاد داره و بعد از اینکه فرد از مراحل جهنم گذر بکنه و گناهانش پاک بشه به بهشت وارد می شه و روحش مجددا بسته به اینکه در زندگی قبلی در چه شرایطی قرار داشته به شکل حیوانات اعم از لاک پشت و ... و یا انسان فقیر و یا شاهزاده به دنیا بر می گرده.

خب یه مورد دیگه اینه که در تمامی معبدها می بینید که بازدید کننده ها با عودهایی در دست در جلوی مجسمه های خدایان چندین مرتبه تعظیم و سجده و ... انجام می دهند این در واقع به این صورت هست که هر کسی سه عدد عود بر می داره یکی به نیت سلامتی و دیگری به نیت موفقیت و عود سوم هم به نیت آرزوی خودش که عود سوم رو در وسط  و بلندتر قرار می ده و لذا بعد از زانو زدن  و دعا خوندن و تعظیم و ... عودها رو به بیرون معبد و یا همونجا داخل جای مخصوصی که با شن پر شده قرار می دهند.

 

تصویر35:معبد پاگودا

  

تصویر36: مجسمه  آقای lim goh tong

 

   تصویر37:معبد

  

  تصویر38: چشمه آرزوها

 

تصویر39:مراحل جهنم

 

تصویر40:بهشت: که همین طور که در داخل تصویر می بینید بوداییان معتقد هستند ارواحی که بعد از پاک شدن در جهنم به داخل تونل وارد می شوند و بعداً در قالب های مختلف اعم از حیوانات و انسانها دوباره به زندگی برمی گردند.

 روز هفتم:

امروز رو به دیدن آکواریوم و پارک klcc و رفتن به خیابان  jalan alor برای خرید میوه اختصاص دادیم. بلیط آکواریوم نفری 69RM هست و به حدود دو ساعت زمان نیاز داره . در داخل طی دو ایستگاه ازتون می خوان که طبق ژست هایی که پیشنهاد میدند عکس بگیرید و در ایستگاه آخر به ازای هر قطعه با دریافت مبلغی،  عکس ها رو بهتون تحویل میدهند که خب چون ما عکسی نگرفتیم متوجه مبلغ عکس ها نشدم.

ابتدای آکواریوم حوضچه سربازی هست که خانم مسئول اونجا به ما پیشنهاد دست گرفتن چیزی کرد که خیلی لیز و نرم  بود و وقتی اسمش رو پرسیدم اون رو خیار دریایی معرفی کرد .

پارک klcc هم که بسیار زیبا و شامل گونه های زیادی از گلها و درختان هست همچنین پارک دارای یه حوض بزرگ ابی هست که در روزهای تعطیل خانواده های مالایی برای آب بازی بچه هاشون به اونجا می ایند و حسابی شلوغه . انتهای این پارک متصل میشه به  برج های دو قلو و مجتمع خرید Suria KLCC.

در خصوص خیابان jalan alor هم باید بگم سرتاسر شامل رستوران های خیابانی هست که در حضور مشتری انواع و اقسام چیزها از سبزیجات گرفته تا گوشت ها از جمله قورباغه، خرچنگ و ... کباب و به مشتریان فروخته میشه . ابتدای خیابان هم شامل چندتا میوه فروشی هست که ما شب آخر رو به خرید میوه از اینجا به علت نزدیکی به محل هتلمون انتخاب کردیم. برای رفتن به این خیابان  از در اصلی pavilion مستقیم به طرف چهار راه روبرو رفته، به خیابان روبرویی که رستوران مک دونالد در ابتدای اون قرار داره برید و سپس وارد اولین خیابان سمت راست بشید سپس اولین خیابان سمت چپ jalan alor هست.

بیشتر میوه های استوایی کیلویی 12RM بود و بعضی های دیگه مثلا آوکادو دونه ای 3RM فروخته می شدند.

 

تصویر41:ورودی آکواریوم

 

تصویر42: پارک klcc- محل آب بازی

 

تصویر43:پارک klcc

 

 تصویر44:پارک klcc

 

تصویر45:نمایی از خیابان jalan alor

 

تصویر46:خیابان jalan alor- نمایی از محصولاتی که در حضور مشتری کباب و تحویل داده می شد

تصویر47 :خیابان jalan alor- میوه فروشی

روز هشتم:

ما این روز رو به استخر، پارک و جمع کردن وسایل اختصاص دادیم . ساعت پرواز 23:30 بود که لیدر ساعت چهار عصر برای رفتن به فرودگاه به هتل اومد و سفر ما به پایان خود رسید.

نکات تکمیلی:

1. خب هر روز لیدر به ما پیشنهاد می داد که حتماً چتر همراهتون باشه ماهم که هیچ وقت گوش نمی دادیم. بارون های مالزی ناگهانی و کوتاه مدت هست البته طی هشت روزی که ما اونجا بودیم فقط یک روز نزدیک به یک ساعت بارون اومد که خودشون هم از طولانی شدن زمان بارش تعجب کرده بودند. به نظرم بردن چتر اصلاً لازم نیست مگه اینکه فصل پر بارش باشه !
2. همچنین جایی خونده بودم برای genting سوئیشرت همراهتون باشه در حالی که لازم نیست و کوله بار حساب می شه.
3. خوردن هاندرپلاس هر روز فراموش نشه ، هر بطری2.80RM و در چهار طعم مختلف هست . این نوشیدنی ها برای جلوگیری از گرمازدگی و رفع سردرد ناشی کم آبی بدن و همین طور جلوگیری از عطش خیلی عالیه.
4. به نظر من مکان هتل علاوه بر بالابودن سطح استاندارد هتل، بهتره در نزدیکی مراکز دیدنی باشه  چون صرفه جویی خیلی عالی برای هزینه و همچنین زمان رفت و امد محسوب میشه .
5. هرچند ما تورها رو با لیدر رفتیم ولی مونوریل رو هم امتحان کردیم و اینکه استفاده از اون واقعاً به صرفه و راحت هست برای مثال مسیری که ما رفتیم رو تاکسی 10RM می گرفت ولی ما با مونوریل با 1.60RM رفتیم. با صرفه ترین تاکسی ها هم تاکسی قرمز رنگ و گرون ترین، تاکسی آبی رنگ بود. برای استفاده از مونوریل هم فقط کافیه از روی دستگاه های مخصوص که به صورت لمسی هست اول ایستگاهی که هستید و بعد ایستگاه مسیرتون رو مشخص کنید. در مرحله بعد تعداد نفرات رو مشخص می کنید و در آخر پول رو جلوی قسمتی که چراغش روشن میشه می گیرید، پول به داخل دستگاه کشیده می شه و در نهایت باقی مانده پول و بلیط ها که به صورت سکه های پلاستیکی هستند تحویل می گیرید و بعد از پیاده شدن هم سکه های پلاستیکی رو داخل قسمت مخصوص که در خروجی قرار داره می اندازید و خارج می شید.
6. میوه هایی که ما خریدیم شامل: انبه (استرالیایی-مالزیایی و تایلندی) آوکادو-لاگون-دراگون-لامپوتان و پاپایا بود که من قبلاً جایی خونده بودم تا چهار روز قابل نگهداری هستند ولی تا دو هفته بعد از برگشت هم استفاده شون کردیم و سالم مونده بود.
7. بعد از بازدید معبد هندی ها یا batu cave حتماً حتماً دست هاتون رو با مایع دستشوئی که در بازارچه هست بشورید چون اونجا به خاطر رفت و آمد میمون ها به شدت آلوده هست، ضمناً مادر میمون ها به بچه هاشون خیلی حساسند سعی کنید کاری به کارشون نداشته باشید والا حمله می کنند.
8. money changer های محلی در تاریخی که ما اونجا بودیم درصورت تحویل 100$ با نرخ 4RM، در صورت تحویل50$  با نرخ 8RM و کمتر از 50$ با نرخ های 3.60RM  و کمتر چنج می کردند پس حتماً از مکان های دارای مجوز استفاده کنید.
9. تاریخچه های ذکر شده همگی براساس اطلاعات تور لیدرهای ما بود و به منظور استفاده دوستانی که خودشون میخواهند از این اماکن بازدید داشته باشند ، یادداشت کردم.
10.  جدول هزینه ها: البته هزینه ها شامل هزینه های اصلی هست که  به صورت ثابت برای همه یکسان خواهد بود و شامل موارد ذیل می شه:

    هزینه ورودی ها(بلیط)، حمل و نقل، نهار و شام و البته هاندرپلاس( که جزء هزینه های روزانه شده بود ) و با توجه به اینکه سایر هزینه ها که شامل هزینه خرید ها میشه و بنا به سلایق و وضعیت افراد متفاوت هست لذا از ذکر اونها خودداری کردم.

    روز	مکان های بازدیدشده	هزینه ورودی ها-RM	هزینه حمل  نقل- RM	هاندرپلاس- RM	نهار و شام-RM
    اول	برج دوقلوها و پاساژ pavilion	-	-	2.80	غذای اماده از ایران
    دوم	Hop on hop off Butterfly park) China town Central market Lake garden)	25	55	2.80	نهار: 16 شام: غذای اماده از ایران
    سوم	Colmar tropical Japan’s park Putra jaya (cruise tasik)   کارخانه پارچه های مخصوص مالزی	همراه با تور	همراه با تور	آب پرتقال-مهمان تور	نهار رستوران ایرانی شامkfc هردو همراه باتور
    چهارم	میدان استقلال برج دوقلو معبد چینی کارخانه شکلات سازی	همراه با تور	همراه با تور+ 1.60 مونوریل	2.80	نهار رستوران ایرانی همراه با تور شام: غذای آماده از ایران
    پنجم	پارک آبی	همراه با تور	همراه با تور	2.80	نهارkfc: 9RM شام: غذای آماده از ایران
    ششم	Batu cave Genting(تله کابین)	همراه با تور	همراه با تور	هاندر پلاس-مهمان تور بستنی-مهمان تور	نهار: غذای آماده از ایران شام: رستوران ایرانی مهمان تور
    هفتم	آکواریوم پارک klcc	69	-	2.80	نهار و شام: هر دو غذای آماده از ایران
    هشتم	-	-	-	2.80	نهار: غذای اماده از ایران شام: هواپیما
    جمع		+170$(680RM) 94 RM	56.6	16.80	25

جمع کل هزینه های 8 روز ما : 872.4 رینگیت معادل 898572 تومان (طی زمان سفر ما هر رینگیت 1030 تومان و هر 4 رینگیت یک دلار حساب می شد.)

درنهایت بابت کم و کاستی های ارائه شده عذر خواهی می کنم و امیدوارم مطالب براتون مفید بوده باشه و سفر خوشی رو برای همه آرزو می کنم.

نویسنده : zara t

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.