راهنمای شهر قدیمی تبریز

شهر تبریز است و جان قربان جانان میکند                                    سرمه چشم از غبار کفش میهمان میکند

شهر تبریز با قدمتی بیش از 3500 سال،مرکز استان آذربایجان شرقی ، با 2167 کیلومترمربع مساحت و با حدود دو میلیون نفرجمعیت، بزرگترین شهر شمال غرب کشور و سومین شهر بزرگ ایران بعد از تهران و مشهد میباشد. تبریز در زمان پایتختی صفویان، بعنوان پنجمین شهر بزرگ جهان شناخته میشد و همچنین بزرگترین، مهمترین و متجددترین شهر ایران در عصرقاجار بود. این شهر پایتخت سیاسی ایران در زمان خوارزمشاهیان، ایلخانان، چوپانیان، جلایریان، اتابکان، تیموریان، قره قویونلو، آق قویونلو، صفویان و پایتخت دوم (ولیعهد نشین) قاجاریان محسوب میشد. آب و هوای تبریز در زمستانها سرد و در تابستانها خنک و دلنشین میباشد.

نمای کلی مرکز شهر تبریز

نمای شمال غربی تبریز از ارتفاعات کوه عینالی (باند فرودگاه هم مشخص میباشد)

نمای شمال شرقی تبریز از ارتفاعات کوه عینالی (برج تجارت جهانی در عکس مشخص است)

نقشه کلی شهر تبریز

رای ورود به تبریز مسیرهای هوائی، ریلی و زمینی موجود است. فرودگاه بین المللی شهید مدنی تبریز (واقع در شمال غرب تبریز)که ازجمله فرودگاههای بزرگ کشور محسوب میگردد، روزانه چندین پرواز رفت و برگشت به تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، بندرعباس، جزیره کیش، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، دبی، شهرهای مختلف ترکیه و... دارد.
راه آهن تبریز (واقع در منتهی الیه غرب شهر) نیز یکی از قدیمیترین ایستگاههای راه آهن در کشور بوده و با ساختمان بسیار بزرگ و زیبا، روزانه شاهد حرکت چندین رام قطار رفت و برگشت به مسیرهای، تهران، قم، مشهد، جلفا، آنکارا و استانبول میباشد.

ایستگاه راه آهن تبریز

اما در مورد مسیرهای زمینی، سه جاده، جهت ورود و خروج به شهر، وجود دارد:
1- مسیر شمال غربی که از جنب فرودگاه به طرف شهرهای شمالی و شمال غربی استان منتهی میگردد. مانند: جلفا و خوی
2- مسیر جنوب غربی که بطرف شهرهای جنوبی استان منتهی میگردد. مانند: روستای تاریخی کندوان، ارومیه و شهرهای استان کردستان
3- اما مهمترین آنها، جاده شرقی است که مسافران مسیر استانهای تهران، البرز، قزوین، زنجان و اردبیل، از طریق میدان امام علی (ع) میتوانند وارد شهر شوند.

ترمینال تبریز

در ابتدای ورودی شرقی به تبریز، میدان بسیار بزرگ و زیبائی بنام تبادل امام علی (ع) وجود دارد که در سمت راست، اتوبان شمالی (پاسداران)، در سمت چپ اتوبان جنوبی (شهید کسائی) و مستقیم بطرف مرکز شهر منتهی میگردد.

نقشه شرق تبریز و میدان امام علی (ع)

هتل های تبریز

هتلهای 5 ستاره عبارتند از:
1- هتل پارس: واقع در پارک ائل گلی، جنب اتوبان جنوبی.
شماره تماس: 04133807820 الی 30

هتل پارس و تفرجگاه ائل گلی(اینترنت)

2- هتل شهریار: ابتدای بلوار ائل گلی
شماره تماس: 33291420 الی 29

هتل شهریار

3-هتل کایا: جنب مرکز خرید لاله پارک در اتوبان پاسداران.
شماره تلفن رزرو: 25917070-021

هتلهای 4 ستاره عبارتنداز:
1 - هتل گسترش : چهار راه آبرسانی.
شماره تماس: 33345021 الی 4
2 - هتل بین المللی تبریز: چهارراه آبرسانی بطرف دانشگاه.
شماره تماس: 33341081 الی 9
3 - هتل پتروشیمی: بلواراستاد شهریار.
شماره تماس: 33285859
4-هتل آپارتمان بهبود: واقع درچهارراه باغشمال.
هتل 3 ستاره:
هتل دریا: خیابان راه آهن-ایستگاه بابک
شماره تماس: 34459501 الی 8
هتلهای 2 ستاره:
1-هتل سینا: خیابان امام روبروی باغ گلستان.
شماره تماس:35516211
3-هتل آذربایجان: خیابان امام-چهارراه شریعتی-ابتدای شریعتی شمالی
شماره تماس: 35559051 الی 3
4-هتل قدس: خیابان محققی-روبروی ترمینال قدیم
شماره تماس: 35568098
5-هتل سهند: خیابان امام-سه راه طالقانی
شماره تماس: 35552545

هتل سهند

هتل کاسپین: خیابان امام چهارراه آبرسانی جنب زیرگذر فارابی
شماره تماس: 33365651
هتل آپارتمان خانه کارگر:
شماره تماس: 33845270
هتل آپارتمان سه ستاره استقبال: واقع در محدوده محوطه فرهنگی تاریخی مقبره الشعرا
شماره تلفن: 36550800
هتلهای یک ستاره:
هتل مروارید: خیابان امام-روبروی باغ گلستان
شماره تماس: 35513336 الی 7

هتل مروارید و سینا در کنار هم

هتل ایران: خیابان راه آهن، جنب هتل دریا
شماره تماس: 34459515 الی 6
هتل کوثر: چهارراه شریعتی بطرف باغ گلستان
شماره تماس: 35537691 الی 3
هتل ارک:چهارراه شریعتی-کوچه ارک
شماره تلفن: 04135531336
هتل پارک: چهارراه شریعتی-روبروی فروشگاه فرهنگیان
شماره تلفن: 35551852
هتل ایرانگردی و جهانگردی:پارک ائل گلی
شماره تلفن: 33845270
هتل آپارتمانهای: رشدیه(36699435)-ارس(35401616)-آذرساتراب(36579800)-خانواده(36651340)
ظرفیت فعلی هتلهای تبریز حدود 7000 تخت میباشد که با توجه به احداث و افتتاح چند هتل ،پیش بینی میشود که تا سال 2018 میلادی تبریز پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی باشد و به 15000 تخت افزایش یابد.

نماد تبریز پایتخت گردشگری جهان اسلام در سال 2018

مجتمع تجاری لاله پارک و هتل کایا

مجتمع تجاری، تفریحی، اقامتی که در ضلع جنوب شرقی میدان فهمیده واقع در بزرگراه پاسداران واقع شده است. این مجموعه از دو بخش، شامل مرکز خرید و هتل پنج ستاره تشکیل شده است. هتل این مجموعه با عنوان: هتل کایا لاله پارک، دهمین شعبه از شعبه های گروه هتل های زنجیره ای کایا در ترکیه است. مجموعه لاله پارک با سرمایه گذاری «علی پولاد» که اصالتاً اهل تبریز و ساکن استانبول است،احداث شده است. وی در این پروژه 80 میلیون دلار سرمایه گذاری کرده است.

هتل کایا لاله پارک

هتل این مجموعه با نام هتل کایا لاله پارک، در 22 تیر 1395 به صورت رسمی افتتاح شد. این هتل در واقع دهمین شعبه از شعبه های گروه هتل های زنجیره ای کایا در ترکیه است. در طبقه همکف هتل، بخش هایی نظیر لابی، کافی شاپ مدرن و کتابخانه تعبیه شده است. یک رستوران و یک سالن کنفرانس به مساحت 2000 متر مربع با قابلیت تقسیم به سالن مجزا در طبقه اول و ۵ سالن کنفرانس کوچک در طبقه دوم با میانگین 100 تا 180 مترمربع مساحت از دیگر متعلقات هتل لاله است.
در 11 طبقه بعدی این هتل نیز که اختصاص به اتاق ها و واحدهای اقامتی دارد، 192 اتاق استاندارد 35 متری، 25 سوئیت 64 متری و یک رویال سوئیت 180 متری احداث شده است. طبقه فوقانی هتل نیز دارای یک رستوران بزرگ، یک مجموعه بزرگ ورزشی با مجموعه هایی چون استخر، سونا، جکوزی، سالن ماساژ، حمام ترک، سالن های ورزشی میباشد.

مجتمع تجاری لاله پارک

مجتمع تجاری این مجموعه در 19 بهمن 1391 به صورت رسمی به بهره برداری رسید. این مجتمع، دارای 126 باب واحد تجاری، هایپرمارکت به متراژ 5300 متر مربع، فضای بازی کودکان به متراژ 1400 متر مربع و 70 سرویس بهداشتی مخصوص آقایان، خانم ها و افراد معلول است. همچنین مجهز به پارکینگ روباز و سرپوشیده با گنجایش 1200 خودرو و سرویس بهداشتی مخصوص نوزادان همراه با فضای شیردهی، 12 عدد پله برقی، 4 عدد رمپ برقی و اتاق کمک های اولیه در هر طبقه است.

نمای بیرونی و داخلی، مجتمع تجاری لاله پارک

هتل کایا ومجتمع تجاری لاله پارک در ابتدای اتوبان جنوبی (جنوب شرق تبریز) پارک بزرگ، معروف و بسیار زیبای ائل گلی (شاهگلی) قرار دارد.

پارک ائل گلی( شاهگلی)

ائل گولی یا شاه گلی یکی از مهم ترین گردشگاه های شهر تبریز است که در جنوب شرق آن و در 7 کیلومتری مرکز شهر واقع شده ‌است. شاه گولی به معنی “استخر شاه” ترجمه شده است. گول در زبان ترکی به معنی استخر می ‎باشد. این پارک تا پیش از روی‌ کار آمدن صفویان، بزرگترین منبع ذخیره آب جهت آبیاری باغ‌ های مناطق شرقی تبریز تا دروازه تهران و تپلی‌ باغ بوده ‌است. در دوران قاجار در پیرامون استخر ائل گلی خیابان ‌هایی جهت عبور و مرور احداث گردید و در جوار این معابر، درختان تبریزی، بید مجنون و گل‌های اطلسی متعددی در چندین ردیف جهت تزئین گردشگاه و پاکی آب و هوا کاشته شد. استخر ائل گلی با 5.5 هکتار وسعت، گنجایش 720000 متر مکعب آب را دارد. این دریاچه پیشتر به سبب بزرگی و عظمت، شاه ‌گلی (دریاچه بزرگ) نام داشته که پس از انقلاب اسلامی ایران به ائل گلی یعنی دریاچه مردم تغییر نام داده ‌است. تپه نسبتا بلندی در بخش جنوبی دریاچه ائل‌گلی قرار گرفته که جنگل‌کاری شده و آبشارهای مصنوعی متعددی از این تپه به سمت داخل دریاچه سرازیر می‌شود. همچنین از ضلع جنوبی دریاچه تا مرکز آن و محل کاخ ائل‌گلی، خیابانی کشیده شده که عمارت کلاه‌ فرنگی را به ‌صورت یک شبه جزیره درآورده ‌است. عمق دریاچه ائل گلی 12 متر بوده و در محوطه آن قایقرانی انجام می ‌شود. همچنین شهربازی (لونا پارک تبریز) و نیز مسافرخانه‌های متعددی در داخل این گردشگاه وجود دارد. عمارت کلاه ‌فرنگی هشت‌ ضلعی موجود در مرکز استخرکه به کاخ ایل‌ گلی شهرت دارد، امروزه به ‌صورت یک تالار پذیرایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. ائل گلی در دوران حکومت سلطان یعقوب آق قویونلو احداث شده و در دوران سلطنت صفویان گسترش یافته‌ است. قهرمان میرزا (هشتمین پسر عباس میرزا) نیز این پارک را تکمیل‌تر نموده و آن را به‌صورت یک گردشگاه سلطنتی برای درباریان قاجار درآورده ‌است.

تفرجگاه ائل گلی تبریز

المان تبریز 2018 نصب شده در اطراف استخر ائل گلی تبریز

شهرک (کوی) ولیعصر

یکی از شهرکهای بزرگ، وسیع، پرجمعیت و از محله های بالای شهر تبریز محسوب می گردد. این کوی که همانند شهری کوچک است، از بلوارها، خیابان‌ها، میادین، بازارچه‌ها ،فروشگاههای بزرگ، لوکس و بوستان‌های بسیاری تشکیل یافته‌است. کوی ولی‌عصر در ناحیه شمال شرقی شهر واقع شده‌است. این کوی از جهت ارتفاع، یکی از مناطق مرتفع شهر محسوب می‌گردد. کوی ولی‌عصر پیش از پیروزی انقلاب اسلامی بنا شده‌ و بانی آن یکی از زمین‌داران بزرگ اهل خوی بود. حاج مرتضی رحیم زاده خویی که با خرید زمین‌های محله‌ بارنج و با همکاری شهرداری، کوی ولی‌عصر را احداث کرد.

عابرگذر شهریار شهرک ولیعصر

فوران زندگی در تبریز

تبریز شهر نخستین‌هاست؛ نخستین مدرسه امروزی، نخستین مدرسه کودکان استثنایی ویژه دانش‌آموزان ناشنوا، نخستین چاپخانه، نخستین تراموا، نخستین شهرداری، نخستین آتش‌نشانی، نخستین کتابخانه به سبک جدید و ده‌ها نخستین دیگر.

اما این، همه داشته‌های تبریز نیست. این شهر با یک میلیون و 700 هزار نفر جمعیت نه گدا دارد، نه معتاد کارتن خواب و به قول خیلی‌ها نه بیکار. بیکاری در تبریز عار است و دست هر شهروندی هم که از کار دور باشد، لااقل با دار قالی زندگی‌اش را پیش می‌برد. زمانی با یزید بسطامی به مرید خود شیخ ابواسحاق ابراهیم جوینانی که به تبریز می‌رفت، گفته بود: «تبریز سردسیر است. مردم سردسیر را عقل معاش می‌باشد.» اگرچه در این حرف با یزید، نقد به عقل معاش دیده می‌شود اما واقعیت این است که همین عقل معاش تبریز را به یکی از 100 جهانشهر زیبای دنیا تبدیل کرده است؛ شهری با کوچه‌ها و خیابان‌های تمیز، شهری پر از جنب و جوش، شهری امن.

چندی پیش سازمان ملل، تبریز را به عنوان یکی از 100 جهانشهر دنیا و به عنوان بهترین شهر ایران معرفی کرد. معیارهای سازمان ملل برای ارزیابی شهرها عبارتند از: ساختمان‌های مدرن و زیبای فراوان، خطوط هواپیمایی پیشرفته، طبیعت زیبا و بکر، غذاهای لذیذ، مساجد زیبا، بناهای تاریخی، پاکیزگی، تناسب حاشیه و مرکز و...

تبریـز در سال 1394 نیز به عنوان بهترین «شهر هوشمند» کشور و برای سومین سال متوالی به عنوان پاکیزه‌ترین شهر ایران معرفی شد. البته پیشتر نیز سازمان بهداشت جهانی تبریز را به عنوان بهداشتی‌ترین شهر ایران معرفی کرده بود. برای پی بردن به درستی این عناوین نیازی به آمار و ارقام نیست؛ کافی است گشتی کوتاه در خیابان‌های این شهر بزرگ بزنید؛ اگر زباله‌ای دیدید جایزه دارید. همه جا از تمیزی برق می‌زند و این حس خوشایند را به شما منتقل می‌کند که شما در شهری زنده هستید. زنده‌ترین شهر ایران. این گفته فرد ریچاردز انگلیسی است که زمان پهلوی اول از همه شهرهای ایران بازدید کرد. ریچاردز که عضو انجمن حکاکان و نقاشان سلطنتی نیز بود وقتی به تبریز رسید، گفت: «اینجا زنده‌ترین بخش ایران است.»

ریچاردز نوشت که در همه شهرهای ایران دیوارها ترک دارند و پل‌های روی جوی‌ها را می‌شود با یک لگد خراب کرد. اما دیوارهای تبریز، تنها دیوارهای کشور بودند که ترک نداشتند. همان دیوارهایی که پیش از آن شهر را از حمله مغول در امان نگاه داشته بودند.

«باربرها و قاطرچی‌ها وقتی از رودخانه عبور می‌کنند و بارشان را تحویل می‌دهند، هنگام برگشت گل و لای رود را در خورجین‌ها می‌ریزند و جای دیگری می‌برند که بستر رود همیشه تمیز باشد.»

عکسهایی از شهر تبریز

چرا تبریز شهر نخستین‌هاست؟

از تعریف‌ و تمجیدها که بگذریم، به نظر شما چرا تبریز معتاد و گدا ندارد؟«تبریز موقعیت جغرافیایی ویژه‌ای در شمال‌غرب کشور دارد و به ‌نوعی دروازه تمدن شمال کشور به‌ حساب می‌آید. قرار گرفتن در مسیر ترانزیتی قفقاز و عثمانی‌ها به اروپا، این شهر را با تحولات جدیدی روبه‌رو کرد و خیلی زود تمدن اروپا از تبریز وارد کشور شد.
در تجارت نیز، بازار تبریز به ‌عنوان بارانداز کالای وارداتی و صادراتی از رونق بسیار خوبی برخوردار بوده و هست. رفت و آمد خارجی‌ها به سبب تحولات سیاسی و اقتصادی موجب پیشرفت‌های شگرفی در این شهر شد. مثل تأسیس نخستین شهرداری، آتش‌نشانی ، مدرسه ،چاپخانه ، کتابخانه و دیگر پیشرفت‌ها.»
چرا تبریز گدا ندارد؟ مگر می‌شود شهری با این جمعیت میلیونی گدا نداشته ‌باشد؟ درهمین تهران (پایتخت جمهوری اسلامی ایران) بیش از 5 هزار گدا وجود دارد. آمارهای رسمی این را می‌گوید و همه می‌دانیم که گدایی در پایتخت چه شغل رو به رشدی است.
و اما جواب: مشارکت اجتماعی و فرهنگی مردم تبریز از دیرباز زبانزد خاص و عام بوده و هست. از50-60 سال پیش، سازمان‌های مردم‌ نهادی در این شهر به وجود آمد که وظیفه‌ آنها شناسایی انسانهای فقیر بود. این سازمانها با کمک خیرین، جمع‌آوری کمک‌های مردمی ، صدقات و نذورات، به‌ صورت سازمان یافته به فقرا کمک می‌کردند و می‌کنند . به همین سبب است که شما در این شهر گدایی نمی‌بینید. فرهنگ غالب مردم تبریز، تلاشگری و کار است و تبریزی‌ها عار می‌دانند که دست‌شان را جلو کسی دراز کنند.
مردم به خیریه‌ها اعتماد کامل دارند و خیریه‌ها، کمک‌هایشان را چراغ خاموش، به نیازمندان می‌رسانند. اگر گدایی هم در شهر رؤیت شود، گدایی است که گذرش به تبریز افتاده و بومی این شهر نیست و آن را هم با گزارش مردم در کمترین زمان، از سطح شهر جمع‌آوری‌ می‌کنند، چون مردم تبریز به این موضوع حساسیت دارند. مردم هم به هیچ وجه به کسانی که در معابر، کوچه و خیابان‌ گدایی کنند کمک نمی‌کنند و در واقع در فرهنگ‌شان نیست به کسی که نمی‌دانند آیا نیازمند است یا نه ،کمک کنند. از طرفی کمک‌های خود را به همین خاطر به خیریه‌ها می‌دهند تا به دست نیازمند واقعی برسد.»
یکی از دوستان تبریزی، در باب گدا نداشتن شهرشان می‌گوید: «گدایی در تبریز معنایی ندارد. جماعت اینجا از این کار نفرت دارند. اهالی این شهر در هر مراسمی به صندوق‌های خیریه کمک می‌کنند تا پول‌ها به افراد نیازمند برسد. در شب‌های محرم یا ماه رمضان وقتی برق‌ها را برای عزاداری خاموش می‌کنند آخر مراسم و در آن تاریکی یکی از ریش سفیدها صندوقی را به دست می‌گیرد و در بین جمعیت می‌چرخاند. برخی داخلش پول می‌ریزند و اگر کسی هم نیاز داشته ‌باشد از آن برمی‌دارد بدون آنکه کسی ببیند. جماعت شهرمان با این کار دست همدیگر را می‌گیرند تا کسی از سر فقر دستش را جلو این و آن دراز نکند. مثال دیگری بزنم؛ چند شرکت بزرگ و سرشناس تبریز، از سال‌ها پیش نهادی تأسیس کرده‌اند که هر ماه به نیازمندان کمک کنند. خیلی از کارخانه‌های این شهر بین خودشان سهمیه‌بندی کرده‌اند که معلولان را در کارخانه‌شان استخدام کنند. به هرحال همه جا فقر و بیکاری هست اما اینجا به خاطر روحیه و فرهنگ بالای مردم کمتر.

تبریز شهر بدون معتاد
محال است در تبریز معتادی ببینید که از شدت خماری روی زمین ولو شده‌ باشد. تردد معتاد متجاهر در تبریز معنایی ندارد. اگر معتادی رویت شود در کمتر از چند دقیقه بازداشت می‌شود. بر همین اساس در طول این سال‌ها از جمع‌آوری معتاد‌های تابلو، از همه شهرها شنیده‌ایم جز تبریز. یادم می‌آید 3 سال پیش ، در حاشیه شهر معتادی را دیدم که نشسته بود و گدایی می‌کرد. جوانکی بلند گفت: «پلیس، پلیس» مرد معتاد از ترس و بدون اینکه نگاه کند که آیا پلیسی در کار هست یا نه، با آن حال نزار چنان می‌دوید که اگر مسابقه دو سرعت بود، حتماً مقام اول تا سوم را کسب می‌کرد.
مردم و مسئولان از گذشته‌های دور، اجازه رفت و آمد معتادان کارتن خواب را نمی‌دادند و مرکز کوچکی برای آنها تدارک دیده شده‌ بود. اخیرا کمپی در یکی از مناطق مناسب با بهترین امکانات ساخته شد و هم‌ اکنون هم 320 معتاد در آنجا در حال درمان هستند. با اطمینان بگویم، در تبریز حتی یک معتاد تابلو در سطح شهر وجود ندارد.

تبریز شهری با آمار کمترین بیکاری

تنها شهری که هیچ تبعه خارجی حق کار در آن را ندارد تبریز است. مردم این شهر، آب‌شان تنها با خارجی‌هایی که برای گردش یا درمان آمده‌اند، به یک جوی می‌ریزد نه غیر آن. شاید به این دلیل است که نرخ بیکاری در تبریز بر خلاف استان‌های دیگر که اغلب بیش از 10 درصد است، پایین‌تر است. یعنی چیزی نزدیک به 7/7 درصد. همچنین تبریز در جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی، رتبه اول کشور را به خود اختصاص داده است.
وب سایت معماری و شهرسازی skyscrapercity که به دنبال معرفی زیباترین شهرهای دنیاست، حالا تصویری زیبا از تبریز در صفحه نخست خود گذاشته‌. شهری که با امتیاز 4/14 از مجموع 5 امتیاز در جایگاه خوبی در میان شهرهای زیبای دنیا قرار گرفته ‌است. شهری پاکیزه، زیبا، امن، بدون معتاد خیابان خواب با کمترین میزان بیکاری و بالاترین میزان جذب سرمایه، کمترین اتکا به بودجه‌های دولتی و بیشترین و طولانی‌ترین تجربه در زمینه سازمان‌های مردم نهاد. شهری که زنده‌ترین شهر ایران است.

تمثال دکتر مبین(پدر جذامیان ایران) در خیابان 17 شهریور

میدان شهرداری یا برج ساعت تبریز

میدان شهرداری (ساعت)، در مقابل عمارت شهرداری تبریز معروف به «ساختمان ساعت» واقع شده‌است. مردم به این میدان «ساعات قاباغی» (جلوی ساعت) می‌گویند.
این میدان در تقاطع خیابان‌های ارتش و امام خمینی قرار دارد. وجه تسمیه این میدان به سبب شهرت ساعت تعبیه شده برروی کاخ شهرداری تبریز است.
برج ساعت شهرداری تبریز در سال 1314 هجری شمسی در محله نوبر به دستور حاج ارفع الملک با نظارت مهندسان آلمانی به سبک بناهای کشور آلمان احداث گردیده است.
این میدان تا سال 1324 چهارراه بود. در زمان حکومت سید جعفر پیشه وری میدان آن ساخته شد و تندیس نیمتنه باقرخان سالار ملی در آنجا نصب شد. پس از سقوط پیشه وری مجسمه محمدرضاشاه را در آن‌جا قرار دادند. این میدان از میادین اصلی شهر تبریز به‌شمار می‌رود.

عمارت شهرداری ،موزه شهر و میدان ساعت

لیست موزه های تبریز با شماره تلفن و آدرس آنها:

1- موزه آذربایجان
شماره تماس : 35261696
خیابان امام- جنب مسجد کبود
2-موزه مشروطه
35237952 شماره تماس:
خیابان شهید مطهری- روبروی مسجد جامع- خانه مشروطه
3- موزه ادبی استاد شهریار
شماره تماس: 35558847
خیابان ارتش‌ جنوبی- ‌کوچه‌ مقصودیه‌- خانه‌ استاد شهریار‌
4- موزه تاریخ طبیعی
شماره تماس: 33343513
چهارراه آبرسانی- ابتدای خیابان آزادی‌- جنب اداره‌ کل‌ محیط زیست‌
5- موزه قاجار
شماره تماس: 35236568
خیابان ششگلان- جنب بیمارستان کودکان- پشت مدرسه شیخ عطّار
6- موزه سفال (خانه سفال)
شماره تماس :35242458
خیابان شمس تبریزی- ایستگاه گرو- کوچه صرافلار
7- موزه سنجش
شماره تماس:35542458
خیابان امام خمینی- کوچه مقصودیه- پشت عمارت شهرداری- بن بست سلماسی
8- موزه قران و کتابت
شماره تماس:35252733
خیابان دارائی- میدان صاحب الامر- بنای صاحب الامر
9-سایت موزه عصر آهن
شماره تماس:35257469
خیابان امام خمینی، بعد از مسجد کبود نرسیده به چهارراه شهید بهشتی، انتهای خیابان کهنه
وشهرداری 10- موزه شهر
شماره تماس:35529198
خ. امام خمینی- میدان ساعت - ساختمان شهرداری
11- موزه ارامنه
خیابان شریعتی- جنب کلیسای مریم مقدس
12-موزه محرم
13-موزه کاریکاتور
14-موزه آثار استادبهتونی
15-موزه شهدا
16-موزه موسسه تاریخ و فرهنگ

در اینجا به عنوان نمونه، به معرفی 4 موزه معروف تبریزمیپردازم.البته این موضوع به هیچ وجه به معنی کم ارزش بودن سایر موزه ها نیست.

موزه شهر

در طبقه زیرزمین کاخ(عمارت) شهرداری تبریز واقع شده‌ است. این موزه که به عنوان نخستین و تنها موزه تاریخ شهرداری‌های ایران مطرح است، پس از کشور چین، در ردیف اولین موزه‌های شهرداری‌های جهان نیز قرار دارد. این موزه، در سال 1386 و همزمان با یکصدمین سالگرد تاسیس نخستین بلدیه (شهرداری) ایران در تبریز و در 800 متر مربع و با هزینه یک میلیارد و صد میلیون ریال راه اندازی شده‌است.
موزه شهر تبریز، شامل تالارهای مختلفی چون تالار دوربین‌های قدیمی، تالار دفاع مقدس، چاپ و نشر، فرش، هنرهای معاصر، خط و خوشنویسی، تالار حکمت و چندین تالار دیگر است.
در این تالار، فرش‌ها و قالی‌هایی با قدمت 110 سال به نمایش گذاشته شده‌اند. 12 تخته فرش موجود در این مجموعه مربوط به فرش‌هایی است که از زمان تاسیس عمارت شهرداری تبریز تا سال 1320 به دستور ارفع‌الملک جلیلی بافته شده است.

موزه آذربایجان

موزه آذربایجان یکی از مهم‌ ترین موزه‌های ایران است که در خیابان امام و درجوار مسجد کبود قرار گرفته‌ است. دراین موزه که به عنوان دومین موزه تاریخی ایران پس از موزه ملی تهران شناخته می‌ شود ،آثار متعلق به دوران پیش از اسلام و دوران اسلامی به نمایش گذاشته شده ‌اند.
موزه آذربایجان تبریز در سال 1341 مورد بهره برداری قرار گرفته و در حال حاضر با سه سالن نمایش به ابعاد 37 در12 متر و چند اتاق اداری و کتابخانه، یکی از بزرگترین موزه های کشور است. زیر بنای موزه آذربایجان 2400 مترمربع می باشد. این موزه با دارا بودن 2300 قطعه اشیاء عتیقه و هنری ثبت شده و بیش از یک هزار شیء غیر ثبتی در مرکز توجه دوستداران فرهنگ و هنر کشورمان و جهانگردان خارجی قرار دارد .

نمای ورودی موزه آذربایجان

موزه و یا خانه مشروط

یکی از خانه‌های تاریخی و موزه‌های شهر تبریز است که در محله راسته‌کوچه، واقع در غرب بازار تبریز (رو بروی مسجد جامع) قرار گرفته‌است. این بنا به سبک معماری دوره قاجار ساخته شده و ملک شخصی حاج مهدی کوزه‌کنانی بوده‌است.
انقلابیون مشروطه خواه، پس از به توپ بسته شدن مجلس شورای ملی توسط محمدعلی شاه ، در خانه حاج مهدی کوزه‌کنانی جمع شده و به همفکری می‌پرداختند. همچنین این مکان محل تشکیل نشست‌های انجمن تبریز و مرکز فرماندهی مجاهدان در طی محاصره11 ماهه تبریز و نیز مرکز تصمیم‌گیری برای پایین‌آوردن پرچم‌های تسلیم در برابر شاه قاجار بوده‌است. از افراد مهمی که در این مکان به فعالیت و همفکری پرداخته‌اند می‌توان ستارخان، باقرخان، ثقةالاسلام تبریزی، حاجی میرزا آقا فرشی و بنیان‌گذار این مجموعه، حاج مهدی کوزه‌کنانی را نام برد.
تندیس‌هایی از ستارخان، باقرخان، حسین خان باغبان، حاج علی دواچی، ثقة الاسلام تبریزی، حاج علی ختایی، هوارد باسکرویل، کربلایی علی موسیو، شیخ علی اصغر لیلاوایی، آخوند خراسانی، علی اکبر دهخدا و زینب پاشا (تنها زن در صفوف مشروطه خواهان) به همراه مهرهای مختلف گروه‌های انقلابی از اشیاء تاریخی خانه مشروطه می‌باشند.
موزه مشروطه نیز پس از ایجاد تغییراتی در تالارها و اتاق‌های خانه مشروطه و به نمایش درآوردن اسناد تاریخی مربوط به انقلاب مشروطه در سال 1375 شمسی تأسیس شده‌است. از مهم‌ترین آثار تاریخی این موزه می‌توان به سلاح کمری ستارخان، فرش مشروطه، وسایل شخصی سران مشروطه و دیگر مدارک مرتبط با انقلاب مشروطه اشاره کرد.

موزه مشروطه

موزه قاجار

این موزه در محل خانه امیرنظام گروسی و در محله ششگلان واقع شده است. موزه قاجار در سال 1385 شمسی پس از مرمت و بازسازی، به‌طور رسمی راه‌اندازی شد.
خانه امیرنظام گروسی که در دوره ناصرالدین شاه و در زمان پیشکاری امیر نظام گروسی و توسط وی ساخته شده‌است در سال 1370 توسط سازمان میراث فرهنگی خریداری شد. پس از مرمت و بازسازی بنا، با حفظ ویژگی‌های معماری و شاخص‌های سنتی بنا به عنوان موزه قاجار مورد استفاده قرار گرفت. این موزه در نزدیکی مقبره الشعرا تبریز که مدفن بیش از 400 شاعر نامی از جمله شهریار، قطران، اسدی طوسی، فاریابی و ثقةالاسلام است، قرار دارد.
عمارت امیرنظام در دو طبقه و با زیربنای 1500 مترمربع ساخته شده‌است. ساختمان، مشتمل بردو حیاط اندرونی و بیرونی است که باغچه‌ها و حوضها، زیبایی آن را دو چندان می‌کند. 16 ستون با سرستونهای زیبا، ایوان سراسری را نگهداشته‌اند. در طبقه بالا پنجره‌های مشبک ارسی با شیشه‌های رنگی، گچبری‌های نمای شمالی و جنوبی و همچنین آینه کاریها و گچبریهای تالارهای داخلی وطنبی‌ها به زیبایی مجموعه می‌افزایند و در زیرزمین، حوضخانه وسیعی وجود دارد که یکی از زیباترین قسمتهای بنا است. ستونهای استوار حوضخانه و آجرکاری سقف آن نیز بسیار چشمگیر است.
تالارهای طبقه اول: تالار سکه، تالار بافته، تالار چینی، تالار آبگینه، تالار فلزات، تالار موسیقی و تالار خاتم. تالارهای زیرزمین: تالار سنگ، تالار اسلحه، تالار رجال و فرامین، تالار معماری و شهرسازی، تالار قفل و تالار فانوس.

موزه قاجار

مسجدجامع تبریز

این مسجد از ابتدای تأسیس، مسجد جامع شهر تبریز بوده و بازار تبریز، گرداگرد آن شکل گرفته‌است.مسجد جامع تبریز مربوط به دوره سلجوقیان تا دوره قاجار است و درخیابان شهید مطهری واقع شده است.
قدیمی‌ترین بخش آن شبستان وسیعی است از تاق و گنبدهایی برفراز ستون‌های هشت‌گوش آجری که زینت‌بخش آن گچ‌بری‌های ظریف و هنرمندانه دوره روادیان (مقارن سلجوقیان) است. این مسجد در دوره ایلخانان مغول موردتوجه و تعمیر بوده و بخش‌هایی به آن افزوده شده‌است. محراب رفیع گچ‌بری شده، یادگار آن دوره می‌باشد.
در دور حکومت آق‌قویونلوها در آذربایجان گنبدی رفیع مزین به انواع کاشیکاری‌های معرق به وسیله «سلجوق‌شاه بیگم» زن اوزون حسن در بخش شمالی آن احداث شده که هنوز هم پایه‌ها و گوشه‌هایی از کاشی‌کاری‌های آن باقیمانده است.
در زمین‌لرزه سال 1193 ه.ق که بسیاری از بناهای تبریز آسیب دید، این مسجد نیز از خرابی مصون نماند. مسجد فعلی با پایه‌های متین و پوشش طاق و چشمه بعد از زلزله در اوایل حکومت قاجار و توسط «حسینقلی‌خان دنبلی» حاکم وقت بنا شده‌است و از آثار مهم دوره قاجاریه می‌باشد.

مسجد جامع تبریز 

مقبرة الشعرا

یکی از گورستان‌های تاریخی شهر تبریز که در محله سرخاب واقع شده است. مقبرةالشعرا هم‌اکنون در پیرامون تکیه حیدر در تقاطع خیابان‌های ثقةالاسلام، عارف و در ضلع شرقی بقعه سید حمزه و مقبره قائم مقام و ملاباشی قرار دارد.
قدیمی‌ترین اشاره به این گورستان در کتاب نزهةالقلوب تألیف حمدالله مستوفی در سال 740 ه.ق می‌باشد.
به‌دلیل متروک‌شدن مقبرةالشعرا پس از زمین‌لرزه سال‌ 1193 ه.ق و به دلیل مدفون شدن بسیاری از شاعران و عارفان بزرگ در این گورستان، در شهریور 1350 خورشیدی، مسابقه‌ای برای طرح یک بنای یادبود در مقبرةالشعرا توسط روزنامه‌های اطلاعات و کیهان و مجله یغما برگزار گردید و درنهایت،پیشنهاد «غلام‌رضا فرزان‌مهر» برگزیده شد و عملیات احداث بنای یادبود آغاز گردید. هم‌ اکنون این بنای یادبود، نماد مقبرةالشعرا و یکی از نمادهای شهر تبریز محسوب می‌شود.
جمهوری آذربایجان در مسابقات آواز یورو ویژن 2009 از تصویر مقبرة الشعرا به عنوان یکی از نمادهای خود استفاده کرد. بیش از 400 شاعر، عارف و رجال نامی ایران و کشورهای منطقه، از 800 سال پیش به ترتیب یکی پس از دیگری در اینجا به خاک سپرده شده‌اند.
از معروفترین آرمیدگان در مقبرة الشعرا می‌توان به افراد زیر اشاره کرد: اسدی طوسی، استادسید محمدحسین بهجت تبریزی ملقب به شهریار، خاقانی شروانی، ظهیر فارابی، قطران تبریزی، لسانی شیرازی، همام تبریزی، انوری ابیوردی، شیخ محمد خیابانی، ثقه السلام تبریزی، تاج الدین منشاوی، دکتر مهدی روشن ضمیر، استاد میرزاطاهر خوشنویس، شاهپورنیشابوری و .....

مقبرة الشعرا

خیابان تربیت

این خیابان در سال1308 ه.ش، زمانی که محمدعلی خان تربیت، شهردار تبریز بود، همزمان با خیابانهای فردوسی،منجم ،خاقانی ،منصور و باغ گلستان ساخته شد و بنام وی نامگذاری گردید. قبل از سال 1308، این گذرگاه شاخه ای از جاده ابریشم بوده و از شهرت و اعتبار جهانی برخورداربود. هم اکنون بصورت عابرگذر در آمده وبعلت قرار داشتن در نزدیکی بازار تبریز با مغازه های گوناگون، یکی از مراکز بزرگ و معروف خرید کیف و کفش تبریز محسوب میگردد.

عابرگذر تربیت و المانهای قدیمی در میان آن

در ابتدای ورودی عابرگذر تربیت ، اخیرا نماد جدیدی از یکی از 8 دروازه تبریز ("نوبار قاپیسی" یا "دروازه نوبر") احداث شده و جنب آن یکی از حمامهای قدیمی تبریز بنام حمام نوبر قراردارد.

دروازه نوبر

پیشینه تاریخی حمام نوبر

داخل سفره خانه نوبر(شهریار)

در عکس –نقشه پائین ، موقعیت 8 دروازه قدیمی در بافت مرکزی همراه با موقعیت و نام چند هتل و جاذبه گردشگری مشخص شده است.

موقعیت 8 دروازه قدیمی تبریز 

مسجد کبود

یکی از شاهکارهای معماری دوره اسلامی ، مسجد کبود است. این بنا با نامهای مختلف از جمله گوی مسجد (به ترکی همان مسجد کبود)، مسجد شاه­جهان، عمارت و مسجد مظفریه معروف و مشهور بوده است. بانی مسجد، ابوالمظفر جهانشاه بن قره یوسف از امرای قراقوینلو بود ولی نظارت ساخت مسجد زیرنظر همسرش جهان بیگم خاتون و یا به عقیده برخی از مورخین دخترش صالحه بوده است. در کتیبه‌های باقی مانده از این بنا تاریخ پایان این مسجد سال 870 ه.ق است. متاسفانه این بنا در زلزله سال 1193 ه.ق تبریز ویران شد. تمام سقف فرو ریخت و تمامی دیوارها را خراب کرد ولی آنچه از این بنا باقی مانده در نوع خود بی نظیر است و به علت کاشیکاری معرق ، تلفیق آجر ، کاشی ، رنگهای بسیار متنوع کاشیها، لقب فیروزه جهان اسلام بخود گرفته است.

سردر ورودی مسجدکبود

موقعیت برخی از جاذبه های گردشگری بافت مرکزی تبریز در عکس –نقشه پائین مشخص شده است.

موقعیت برخی جاذبه های گردشگری تبریز در بافت مرکزی شهر

ارک علیشاه

ارک علیشاه تبریز، در خیابان امام خمینی (ره)سه راهی طالقانی، بطرف میدان شهرداری واقع شده است.

بنای ارک تبریز در قرن هشتم ه.ق توسط تاج الدین علیشاه وزیر الجایتو ساخته شد . قسمت جنوبی آن دارای طاقی بزرگ بوده که فرو ریخته است. عرض این بنا سی متر و ارتفاع آن 26 متر است . عرض دیوارها 10 متر و داخل آنها مرکب از دو دیوار عریض است که توسط طاق هایی به هم اتصال یافته است.
این بنا در دوران قاجار مبدل به انبار غلات ومخزن مهمات گردید وحصاری دور آن کشیده شدونام ارک یافت. ارک در دوران مشروطیت به دست مشروطه خواهان افتاد ودر نتیجه باعث تقویت موضع آنان شد . در سال های قبل از انقلاب تبدیل به باغ ملی یا گردشگاه عمومی شده بود وهم اکنون از محوطه این اثر باستانی به عنوان مصلی استفاده می شود

بازار بزرگ تبریز

تبریز دارای بزرگترین بازار مسقف، بهم پیوسته، پررونق و معروف ایران و جهان است. در ادوارگذشته، تبریز بدلیل قرارگرفتن درمسیرجاده ابریشم، موقعیت بینظیر استراتژیکی و ژئوپولتیکی ،ازمهمترین مراکز پذیرش کاروانهای تجاری خاوردور ،شبه قاره هند، قفقاز، روسیه، اروپا ،عثمانی و کشورهای عربی خاورمیانه بود و از اینرو شهرت جهانی داشت. امروزه بازار تبریز با بیش از هزارسال عمر و با وسعتی معادل یک کیلومتر مربع،دارای 20 راسته، 35 سرا و کاروانسرا،25 تیمچه،11 دالان، 12 مدرسه، 30 مسجد،5 باب حمام ،5500 باب مغازه ، حجره و فروشگاه بوده و 40 صنف از اقسام مشاغل را در برمیگیرد. این بازار در سال 1389 به ثبت جهانی رسید و همه ساله هزاران گردشگر از سراسر جهان، جهت دیدن این بازار بینظیر راهی تبریز میشوند.

قسمتهای مختلف بازار تبریز

تیمچه مظفریه

این تیمچه، معروفترین بخش بازار تبریز بحساب می آید. اگرتبریز پایتخت فرش دستبافت جهان باشد( که هست)، تیمچه مظفریه قلب این پایتخت محسوب میگردد.تیمچه مظفریه در زمان ولیعهدی مظفرالدین میرزای قاجار به سال 1305(ه.ق) ساخته شده و بانی آن مرحوم حاج شیخ محمد جعفر قزوینی از بازرگانان مشهور و بزرگ شهر تبریز بود.اکنون این تیمچه یکی از مراکز مهم وعمده تجارت و صدور فرش آذربایجان و ایران به سراسر دنیاست و شهرت جهانی دارد.

تیمچه مظفریه

میدان قونقا(قونقاباشی)

میدانی در ضلع جنوب غربی باغ گلستان است. این میدان در ابتدای خیابان 22 بهمن واقع شده که منتهی به ایستگاه راه آهن می‌شود. این میدان مبداء حرکت تراموا یا قونقا بود.درست در میانه میدان قونقا و راه آهن، میدانی بنام نصف راه وجوددارد که یکی از مراکز اصلی،پرجمعیت و مهم قسمت غرب تبریز است.

مجسمه قونقا واقع در میدان قونقا

 

میدان نصف راه

پیشینه قونقا

شرکتی روسی، عملیات ساخت راه‌آهن تبریز - جلفا را در سال 1914 میلادی آغاز نمود. آئین گشایش راه‌آهن آذربایجان با تشریفات خاصی در تاریخ 6 ماه مه 1916 با حضور محمدحسن میرزا ولیعهد ایران و سرتیپ یانوسکوتیچ، نماینده سپاه روس و همین‌طور کنسول‌های خارجی مقیم تبریز انجام شد.
شرکت راه‌آهن جلفا (دولت روسیه) مصمم بود، ایستگاه تبریز (واغزال) را در نزدیکی شهر در کنار گورستان سابق گجیل یا باغ گلستان امروزی احداث نماید؛ ولی چون مسیر راه‌آهن بایستی به طول سه کیلومتر از زمین‌های حاصلخیز عبور می‌کرد و خرید باغات و تاکستان‌ها و خانه‌های واقع در مسیر خطیب، لاله و شام غازان از طرف شرکت، گران تمام می‌شد و از طرفی مردم نیز حاضر به فروش ، واگذاری باغات و اراضی خود به شرکت راه‌آهن نشدند، از این رو شرکت مزبور از کشیدن راه‌آهن به داخل تبریز صرفنظر کرده و ایستگاه دیگری در خارج شهر و در غرب آن به فاصله ۴٬۵ کیلومتری شهر احداث کرده و خیابان جدیدی را از شهر به ایستگاه راه‌آهن (واغزال) احداٹ نمود. این شرکت برای انتقال مسافران از شهر به ایستگاه راه‌آهن و برعکس، تراموا یا قطار شهری که نیروی محرکه آن اسب‌ها بوده و «قونقا» نامیده می‌شد، ایجاد کرد.
هر روز به هنگام حرکت قطار تبریز-جلفا و ورود آن به شهر، مسافران و کارکنان راه‌آهن با قونقا که دارای اتاق‌های چوبی بوده و چهار یا دو اسب آن را به حرکت در می‌آوردند، جابجا می‌شدند. این خط قطار یا تراموای شهری، تا سال 1318 خورشیدی دایر بوده سپس برچیده شد و اکنون مبدأ این قطار شهری یا قونقا را میدان «قونقا باشی» می‌گویند.

تفرجگاه عینالی

عون بن علی که عینالی و عینال–زینال نیز خوانده می‌شود، کوه ، آرامگاه و تفرجگاهی بسیار باصفا و دیدنی بر فراز رشته‌کوه سرخاب در شمال شهر تبریز است.

تابلو ورودی تفرجگاه عینالی

مجسمه عظیم قیچی ساز کوهنورد مشهور تبریزی در ورودی کوه عینالی

قسمتی ازفضای سبز تفرجگاه عینالی با تبلیغ تبریز 2018

سازمانهای عمران کوه عینالی و زیباسازی شهرداری تبریز در سالهای اخیر نسبت به گسترش گلکاری وفضای سبز ، امکانات کوتاه مدت اقامتی (آلاچیق)،سرویسهای بهداشتی،رادیو عینالی که در شبانه روز با نصب بلندگوهای مختلف در سراسر مسیر کوه، نسبت به پخش برنامه و آهنگ مینماید،رستوران،بوفه ،تله کابین،سرویسهای مرتب خودروهای ون ،جهت عزیمت گردشگران ناتوان از پائین کوه به بالاو درکل،محیطی شاد و مفرح برای همه گردشگران اقدام نموده است.

پیکرتراشی مرحوم استاد شهریار در دل کوه عینالی

آرامگاه عون بن علی تا سده نهم هجری سالم بود.در این دوره براثر حمله نیروهای امپراتوری عثمانی به‌طور کلی ویران شد. این بنا در دوره شاه عباس یکم ازنو ساخته شد ولی دیری نپایید که زمین‌لرزه سال 1193 (ه.ق) آن را به شدت تخریب کرد. در واپسین سال‌های سده سیزدهم هجری، قهرمان میرزا بنای آرامگاه را مرمت نمود.
براساس منابع و کتب تاریخی از جمله توسط ملا محمد امین حشری تبریزی، در کتاب روضه اطهارو بحرالانساب، دو تن از فرزندان علی بن ابی‌طالب به نام‌های «عون بن علی» و «زید بن علی» که از فرزندان اسما بنت عمیس می‌باشند، در این مکان آرمیده‌اند. این بنا که درست در بالاترین نقطه کوه قراردارد،در سالهای اخیر مجددا مرمت و به شکل زیباو آبرومندانه ای در آمده است .

مسجد و آستان مقدس امامزادگان عون بن علی و زیدبن علی

یادمان 8 تن از شهدای گمنام جنگ تحمیلی، در کنار آرامگاه عون بن علی قرار دارد. بنای این یادمان از سال 1381 شمسی آغاز و در 30 شهریور 1385 به بهره‌ برداری رسید.
از مشخصات بارزاین بنا ،می‌توان به رعایت سبک منطبق بر معماری شهر سنتی تبریز، رعایت سبک آرامگاه‌های ایران، استفاده از شعرهای محمدحسین شهریار، استفاده از نقش‌های اسلامی، استفاده از حرف هشت و قرارگرفتن بنا در امتداد مسیر قبله وادی‌رحمت اشاره کرد.

بنای یادمان شهدای گمنام عینالی

درقسمتی دیگراز بالای کوه عینالی، رستوران بام تبریز خودنمائی میکند.این رستوران همه روزه و بخصوص در روزهای تعطیل و مناسبتها، از سیل کوهنوردان ومشتاقان کوه ،با انواع غذاهای لذیذ سنتی و متداول ایرنی و خارجی، پذیرائی می کند.

رستوران بام تبریز

تله کابین عینالی که توسط یک شرکت معتبر اروپائی کار شده ، بسیار زیبا،امن و لذت بخش است.این تله کابین با مشارکت شهرداری تبریز بعنوان کارفرما،اتاق بازرگانی اسکاندیناوی و ایران بعنوان مجری،شرکت مهندسین مشاورسبزاندیش پایش بعنوان مشاورطرح ،بالغ بر100 میلیارد ریال هزینه دربرداشته و کلیه تجهیزات و امکانات فنی آن از شرکت دوپل مایر اتریش خریداری شده است. طول افقی فاز اول آن 1450 متر،طول شیبدارآن 1480 متر و میانگین تغییر ارتفاع پروژه نیز261 متر میباشد.

تله کابین عینالی

ربع رشیدی

حدود 700 سال پیش در تبریز، دانشگاهی به‌نام رشیدالدین فضل‌الله همدانی ایجاد شد. رشیدالدین، وزیر غازان خان از حکمرانان وقت آن دیار بود. در آن زمان این دانشگاه شامل چهار دانشکده بود که در چهارطرف آن قرار داشت و اربع یا چهار عربی را به خود اختصاص داد و این مکان به‌نام ربع رشیدی شهرت یافت.
این مجموعه که در دامنه کوه سرخاب در محلی باصفا و بلند جای گرفته است، در اوایل قرن هشتم و یا اواخر قرن هفتم هجری بنا شد. برابر با نوشته تاریخ‌نگاران و جهانگردان بزرگ، دارای وسعت بسیار و ساختمان‌های گوناگون همچون مسجد ، مدرسه ، بیمارستان (دارالشفا) ، کتابخانه و گنبدی برای آرامگاه خواجه رشیدالدین بوده است. این بنا مانند بیشتر شهرهای کهن ،دارای حصار و بارویی بزرگ بود. از مضمون نامه‌ای که خود خواجه رشیدالدین فضل‌الله به دو پسرش درباره ساختمان این بنا نوشته، چنین برداشت می‌شود که در آن زمان، ربع رشیدی در جایگاه دانشگاهی بوده که از هر دانشی در آنجا شعبه‌ای راه‌اندازی شده بود و شش هزار تن دانشجو در آن تحصیل می‌کرده‌اند. خواجه، اوقافی برای تکمیل کتابخانه، مدرسه، نشر کتب، تأمین هزینه زندگی و تحصیل طلاب علوم مختلف اختصاص داده بود و دانشمندان بزرگ از هر گوشه گرد آورده و بکار تألیف و تدریس گماشته و مقرری آبرومندی برای آنان تعیین کرده بود.از آن میان پنجاه پزشک و چندین جراح از هند، مصر، چین و شام در آنجا مشغول به کار بوده‌اند.

بقایای مجموعه ربع رشیدی

باغ دوکمال

آرامگاه دوکمال که مدفن کمال الدین مسعود خجندی(شاعر سده‌های هشتم و نهم هجری) و کمال‌الدین بهزاد هراتی(نقاش سده دهم هجری) است، در یکی از باغ‌های محله بیلان‌کوه در شرق تبریز جای گرفته‌است.
این آرامگاه در سال 1338 خورشیدی کشف شده و مرمت آن توسط انجمن آثار و مفاخر فرهنگی آغاز گردید؛ همچنین لوح یادبودی در این مکان نصب شده‌است.

باغ و مقبره دو کمال

کمال خجندی ،در فراق تبریز، به یاد این شهرو کویهای باصفا و دلگشایش چنین سروده است:

تبریز مرابجای جان خواهدبود                     پیوسته مرا ورد زبان خواهد بود
تا در نکشم آب چرنداب و گجیل                     سرخاب زچشم من روان خواهد بود

(توضیح: چرنداب، سرخاب و گجیل نام سه محله قدیمی تبریز میباشند)

پل قاری

پل قاری (به ترکی آذربایجانی: قاری کؤرپؤسؤ) یا پل چراغ، یکی از پل‌های تاریخی و مشهور شهر تبریز می‌باشد. این پل در خیابان ثقةالاسلام و بر روی رودخانه مهران‌رود ،واقع شده‌است.چون این پل در زمانهای سابق، در مسیر جاده ابریشم قرار داشت و محله شتربان تبریز را به پیاده راه تربیت وصل میکرد،در سال 94 روی این پل، تندیس شترها با بارهایشان که یادآور زمانهای قدیم میباشد،نصب گردیده است.

پل قاری تبریز

سرستون‌های کله قوچی و چراغ‌های قدیمی‌ این پل در اواخر قاجاریه ساخته شده است و ارتباط بین بازار بزرگ و بخش شمالی شهر شامل ششگلان و شتربان را برقرار می‌سازد و شامل هشت دهنه با قوس‌های مدور است.
گفته می‌شود بانی این پل، پیرزنی بوده‌است که هزینه سفرحج تمتع را صرف احداث این پل نموده و از این‌رو این معبر را پل قاری (پل پیرزن) نامیده‌اند.
این پل به شماره 2921 در تاریخ 20/9/1379 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌است.
در دوره پهلوی ،پل کم عرض دیگری (پل عابر پیاده قاری) در غرب این پل برای عبور عابرین پیاده، ساخته شد.

نمائی از بالای پل قاری

محله خیابان و میدان قطب

محله خیابان،یکی از بزرگترین و معروفترین محلات تاریخی تبریز است.این محله تقریبا در مرکز شهر واقع شده ،بطوریکه از شمال به محلات ششگلان و باغمیشه،از غرب به محلات نوبر و راسته کوچه ،از جنوب به محله مارالان و از شرق به دروازه تهران و کوی ولیعصر منتهی میشود.مرکز محله خیابان ،میدان قطب است که اهالی آنرا: قورد میدانی:(میدان گرگ) مینامند.به نوشته برخی جهانگردان ، این محله در قدیم محل گرگ بازی و مسابقه بین گرگهای محلات مختلف بوده است.

باقرخان(سالارملی) و شیخ محمدخیابانی(ازمجاهدان راه استقلال ایران) از شخصیتهای ساکن این محله بودند

محله خیابان و میدان قطب

طی تحقیق و ارزیابی انجام شده توسط سازمان ملل متحد، تبریز پیش از شهرهای تهران، اصفهان، شیراز، قم، ارومیه و مشهد، به عنوان بهترین شهر برای زندگی در ایران شناخته شده است.
معیار های در نظر گرفته شده برای ارزیابی شهرهای ایران در این رتبه بندی عبارت بودند از:ساختمانهای مدرن و زیبای فراوان،خطوط هواپیمایی پیشرفته، طبیعت زیبا و بکر، غذا های لذیذ، مساجد زیبا، ابنیه های تاریخی و...
همچنین سازمان بهداشت جهانی همچون دو سال قبل، تبریز را به عنوان بهداشتی ترین شهر ایران معرفی کرده است. همچنین تبریز در جذب سرمایه های داخلی و خارجی رتبه ی اول را به خود اختصاص داده است.
از دیگر موفقیت‌های کسب شده توسط تبریز در این تحقیق بین‌المللی، انتخاب و معرفی این شهر به عنوان شهر پیشگام و پیشتاز سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و موفق ‌ترین شهر ایران در تحقق سیاست‌های اصل 44 قانون اساسی اعلام شده است.
لازم به ذکر است کلانشهر تبریـز در سال 94 برای اولین بار عنوان شهر منتخب کشور در شاخص های شهر هوشمند و برای سومین سال متوالی عنوان پاکیزه ترین شهر ایران را نیز از آن خود کرده است.
در سال 2015 از عناوین دیگر تبریز میتوان اخذ عنوان پایتخت فرش جهان از یونسکو و شورای جهانی صنایع دستی اشاره نمود. طبق آمار این سایت جهانی، شهر تبریز در میان 100 شهر زیبای جهان قرار دارد و این درحالیست که به غیر از تبریز هیچ شهری از ایران در این لیست به چشم نمیخورد.

سوغاتیهای معروف و مشهور تبریز

1-صنایع دستی

صنایع دستی تبریز عبارتند از: فرش و تابلو فرش، گلیم ،جاجیم ،رنگرزی سنتی،چاپ کلاقه ای ،سوزن دوزی،سفالگری،سرامیک سازی،فراورده های پوست و چرم،هنرهای مرتبط باچوب،حصیربافی،طراحی سنتی،نگارگری،صحافی و جلدسازی سنتی که در این مجال کم، تنها به دو نمونه معروف ،فرش و چرم میپردازیم.

الف -فرش تبریز

قالیبافی یکی از مهمترین صنایع دستی تبریزمحسوب میشود .بطوریکه فرش تبریز به یکی از نمادهای اصلی شهر تبدیل شده است.
گفتنی است که از سال 1394 تبریزاز سوی یونسکو به عنوان شهرجهانی فرش شناخته شد و در حال حاضر حدود 40درصد صادرات فرش ایران مربوط به شهر تبریز میباشد.
تعدادزیادی فروشگاه عرضه فرش دستباف در حوالی بازار و سطح شهر وجود دارد ،اماقلب تپنده تجارت فرش تبریز،بصورت عمده و خرده فروشی، تیمچه مظفریه در داخل بازاراصلی و مسقف تبریز میباشد.

فرش و تابلو فرشهای بافت تبریز(تیمچه مظفریه)

ب-صنایع چرم (کیف و کفش)

صنعت کفش در شهر تبریز قدمتی دیرینه دارد . کیفیت و زیبایی کفش چرم تبریز، شهرتی جهانی دارد.
هم اکنون 2200 کارگاه تولیدی با 5000 فروشگاه عرضه کفش، در شهر فعال هستند.نکته قوت کفش تبریز،توجه به کیفیت ممتاز آن است چرا که پیشکسوتان این عرصه معتقدند که کیفیت ،حرف اول را در تولیداتشان میزند.
علاوه برفروشگاههای متعدد داخل شهر ،راسته کفاشان در داخل بازار تبریز محل عمده تولید و فروش(کلی و جزئی) کفش میباشد.از تولیدکنندگان معروف ، میتوان به کفش سی سی،فرزین ،پای آرائ،جی اف اس،همگام وآفاق اشاره کرد.

راسته کفش فروشان بازار تبریز و کفش تبریز

نخستین موزه کفش کشور همزمان با جشن «تبریز، شهر جهانی بافت فرش» در روز 14 مهر 94 در محل موزه شهرافتتاح شد. این مجموعه ارزشمند از 200 جفت کفش دوره‌های مختلف تاریخی، تشکیل شده است .اولین کفش چرم دنیا که 5500 سال قدمت دارد و از روستای "بیرق"(از توابع تبریز) به دست آمده نیز در این موزه درمعرض نمایش بازدیدکنندگان در آمده است.

2- آجیل و خشکبار

آجیل تبریز شهرت جهانی داشته و از معروفترین آجیلهای کشورو جهان میباشد .نحوه عمل آوری و طعم خاص آجیلهای بوداده تبریز، بسیار لذیذ و خوشمزه بوده و مشتریان فراوانی دارد.
هم اکنون بیش از 500 فروشگاه عرضه آجیل و خشکبار در سطح شهر مشغول فعالیت میباشند و همچنین بازار تبریزمحل فروش عمده و خرده این محصول نیز میباشد.
معروفترین فروشگاههای عرضه آجیل در تبریز عبارتند از:
آجیلی تبریز. واقع در بلوار 29 بهمن ،جنب دانشگاه تبریز
چند شعبه آجیلی تواضع واقع درخیابان امام،چهارراه شریعتی-چهاراه آبرسان و ولیعصر خیابان خوابگاه دانشجویان.
آجیلی و خشکبار ممتاز واقع در فلکه نصف راه
آجیلی لوکس واقع در خیابان امام نرسیده به چهارراه آبرسان

آجیلی ممتاز

آجیلی لوکس

نمونه ای از آجیل تبریز

3- شیرینی

در کنار همه ظرفیت‌ها و جاذبه‌های دیدنی و گردشگری، تبریز را به نام شهر شیرینی‌های خوشمزه میشناسند.همچنین این شهر به عنوان قطب شیرینی و شکلات کشور نیز محسوب می‌شود. به شهر زیبای تبریز سفر کرده و کامتان را شیرین کنید و البته خرید شیرینی‌ها و سوغاتی‌های شیرین شهر تبریز را فراموش نکنید.
تنوع شیرینی‌های تولید شده به گونه‌ای است که به عنوان برند شیرینی‌پزی شناخته می‌شود و قدمت شیرینی پزی در تبریز به سال 1316 (80 سال قبل)بر می‌گردد. صنعت شیرینی و شکلات ،نیمی از صادرات صنایع غذایی کشور را به خود اختصاص داده و در این میان سهم استان آذربایجان‌شرقی به عنوان قطب صنعت شیرینی و شکلات صادرات 60 درصدی است.
قرابیه، نخستین شیرینی است که به شما معرفی می‌کنیم. نوعی شیرینی سنتی، محلی والبته گرانقیمت که درچهار نوع بادامی، پسته‌ای ، نارگیلی و گردوئی به خریداران عرضه می‌شود. یکی دیگر از شیرینی‌های محلی تبریز نوقا یا لوکا است که از شکر، سفیده تخم‌مرغ، گردو، وانیل و… در انواع مختلف مانند وانیلی،کاکائویی،شکلاتی و… درست می‌شود. اریس یا ریس یکی دیگر از شیرینی‌های محلی تبریز است. اریس را از شیر، شکر، وانیل، پسته، کاکائو و… درست می‌کنند. لوز و راحت الحلقوم از دیگر شیرینی‌های محلی تبریز هستند.

یکی از قنادیهای تبریز و نمونه های شیرینی های خشک مخصوص تبریز

 

شیرینی تر

دست آخر هم باید به باقلوا اشاره کنیم. باقلوا شیرینی سنتی ترکان آسیای میانه است که به سایر کشور‌ها نیز راه یافته است. باقلوایی که در تبریز پخته می‌شود، به سبک باقلوا‌های کشور ترکیه است.
یکی از قنادیهای معروف تبریز واقع در کوچه حاج جبارنائب(در محدوده بافت مرکزی شهر)به تهیه شیرینی مخصوص زبان و نازک معروف است.

قنادی گل سرخ و شیرینی خشک زبان و نازک

در حال حاضر حدود 15 هزار نفر در تبریز در صنف شیرینی‌پزی و شیرینی‌فروشی مشغول به کارند.بطوریکه 750 نفر عضو اتحادیه شیرینی فروشان و قنادان تبریز و بیش از 750 شیرینی فروشی و قنادی در سطح شهر تبریز مشغول به فعالیت هستند.به گونه‌ای که در قنادی‌های کوچک 7 نفر و در شیرینی فروشی‌ها ی بزرگ‌تر بین 30 تا 90 نفر مشغول به کار هستند.
آوازه شیرینی‌های تبریز فقط مختص این شهر نیست بلکه ایرانیان مقیم سایر کشورها نیز مشتریان پروپاقرص این شیرینی‌ها هستند که در هر بار سفر به این شهر خرید کرده یا سفارش می‌دهند تا در بسته‌های آماده برایشان ارسال شود.
تبریزی‌ها از دیرباز به خاصه خوری و اهمیت دادن به مواد غذایی خود مشهور هستند و همیشه سعی می‌کنند بهترین و با کیفیت‌ترین مواد را در محصولات خود استفاده کنند.از اینرو بانوان باسلیقه و خوش ذوق تبریزی هم با درست کردن شیرینی های خانگی سهم بسیار مهمی در خانه داری و حفظ کانون گرم خانواده ایفا می کنند.

نمونه هائی از شیرینیهای خانگی بانوان تبریزی

غذاها و غذا خوری های تبریز

از آنجائی که مردم شهرتبریز به نظافت و کیفیت غذا ارزش فوق العاده ای قائل هستند،به ندرت غذاها و غذاخوریهای با کیفیت پائین در سطح شهر مشاهده میکنید.

صبحانه:

مهمترین و با ارزشترین صبحانه مردم تبریز، کله پاچه است.

میز صبحانه و کله پاچه در آن

به جرات میشه گفت تمامی طباخی های سطح شهر(که تعداد آنها بسیار زیاد و در جای جای شهر بچشم میخورد) با کیفیت عالی و تمیز، نسبت به پخت و عرضه کله پاچه اقدام میکنند اما دو طباخی از شهرت و معروفیت خاصی برخوردارند .یکی از آنها کله پاچه پزی رامسر واقع در حدفاصل تقاطع مارالان و گلگشت در خیابان آزادی و دیگری کله پاچه پزی خوش زبان در اطراف پل روگذر ربع رشیدی در انتهای خیابان عباسی میباشد.

ناهار و شام:

رستورانهای بسیار زیادی در تبریز با انواع غذاهای سنتی و کلاسیک وجود داره که کیفیت همه آنها عالی است اما برخی رستورانها از شهرت و محبوبیت بیشتری برخوردارند که بعنوان نمونه به چند مورد از آنها اشاره میکنم.
-رستورانهای زنجیره ای جلالی.شعبه اصلی در داخل شهر سردرود در 10 کیلومتری جاده تبریز-آذرشهر .شعبه دوم در شهرک ولیعصر تبریز در فلکه نظامی و شعبه سوم در بلوار 29 بهمن روبروی جام جم در طبقه فوقانی برج شهر واقع شده است.
-رستوران مجتمع پتروشیمی واقع در بلوار استاد شهریار
-رستوران آذرآب در جاده ائل گلی - در کیلومتر 5 جاده تبریز-آذرشهر سمت چپ جاده نرسیده به شهر سردرود، چندین رستوران-سفره خانه سنتی درکنارهم وجود دارند که یکی بهتر ازدیگریست مانند : سفره خانه های ولیعصر، آتالار ،اسکله ،دنج، آنا، ساحل، چهارباغ، اوبا، برکه، باغچه سبز، سلطان و غیره
-رستوران و کافی شاپ وحید واقع در کیلومتر5 جاده تبریز- تهران بعد از سه راهی اهر، نرسیده به روستای کندرود. البته در این مسیر چندین رستوران و غذاخوری اخیرا افتتاح شده و آماده ارائه خدمات به گردشگران میباشند.

نمونه هائی از غذاهای سنتی و کلاسیک در رستورانهای تبریز

فست فود

فست فودهای متعدد و بسیار زیادی در سطح شهر موجود هست که کیفیت همه آنها خوبه اما بعنوان نمونه به چند مورد از آنها اشاره میکنم.
-فست فود توسکا واقع در اول جاده ائل گلی روبروی هتل شهریار -فست فود و رستوران دلستان واقع در بلوار 29 بهمن
-فست فود 2000 واقع درولیعصر خیابان پروین اعتصامی و شعبه دیگر آن در جاده ائل گلی
-پیتزا فیل واقع در بلوار استاد ملکی تبریزی

نمونه هائی از فست فود

جغور بغور یکی دیگر از غذاهای صبحانه،عصرانه وحتی شام محسوب میشود که طرفداران بسیار زیادی در بین مردم تبریز دارد.یکی از معروفترین از این نوع غذاخوریها ،جگرپزی شهریار است که در تکیه حیدر نزدیک مقبره الشعرا قرار دارد.

جگر پزی شهریار و جغور بغور

بانوان تبریزی که در خانه داری سرآمد تمام بانوان جهان میباشند،در امر تهیه انواع غذاهای خانگی هم ید طولائی دارند.

دو نمونه از غذاهای خانگی بانوان تبریزی

در این قسمت چند عکس دیگراز شهر تبریز را میبینیم.

عکسهائی از شهر تبریز

در اینجا بطور خلاصه مهمترین جاهای دیدنی تبریز که حتما باید دید رو، معرفی میکنم:
1-اولین جایی که حتما باید ببینید بازار سنتی تبریزه که ثبت جهانی هم شده. بزرگترین آثار تاریخی سرپوشیده جهان که یک کیلومتر مربع وسعت داره! اصلی ترین ویژگیش اینه که هنوز هم حالت تاریخیش رو حفظ کرده و داد و ستدهای اصلی شهر اونجا انجام میشه. اینجا رو باید صبح ازساعت 11 تا نهایتا ساعت 16 برین
تیمچه مظفریه قلب بازار تبریز و قلب فرش دست باف ایران محسوب میشه، اینجا مسافرین را خیلی راحت به داخل مغازه ها راه می دن و از فرش های چند صد میلیونی تمام ابریشم با نقش های منحصربفرد بازدید میکنن. اگر به فرش علاقه دارین می تونین در مورد رفو، سه بعدی سازی و ... فرش سوال کنین و به کارگاه های داخل تیمچه مظفریه(طبقه دوم) یا کارگاه های سایر کاروانسرا ها و تیمچه ها سر بزنین و با استادای این کار، هم صحبت بشین.
در بازار برای نهارخوردن چند جای خوب هست:
- سیب زمینی تخم مرغ ارزانترین غذا هست که 2000 تومان قیمتشه و می تونین از سرای گرجی ها (گورجیلر) تهیه کنین.
- کباب های بازار حرف ندارن که یکی از معروفترین هاشون همون در بازار گورجیلر هست (چلوکبابی خیرانی)، که از هر کسی سوال کنین نشونتون می ده. چلو کبابی حاج علی معروفترین کبابی تبریزه که داخل بازاره وقیمتش کمی بیشتر از کبابی های معمولیه.
- غذاخوری صالحی بازار هم بهترین غذاهای ایرانی رو سرو می کنه باز سوال کنین تا راهنماییتون کنن. بعد از غذا برای چای یا حتی قلیون می تونین به کافه اسرافیل مراجعه کنین. این کافه محل تجمع عکاسا، تئاتری ها، هیچ هایکرا و توریستاست. فضای قهوه خونه خیلی جالبه و دیدنش خالی از لطف نیست. برای رفتن به این قهوه خونه اول میدان صاحب الامر رو سوال کنین و بعد دنبال خود قهوه خونه باشین.
سعی کنین تو بازار گم بشین و سیری تو تاریخ داشته باشین، بازار خیلی بزرگتر از اونی هست که بشه فکرش کرد و نمیشه همه بازار رویکروزه دید.
2- ساختمان ساعت یا عمارت شهرداری دومین جاییه که پیشنهاد می کنم ببینین. اولین ساختمان بتنی ایران و محل تشکیل اولین شهرداری و شورای شهر ایران. این ساختمون به شکل یک عقاب ساخته شده و معماریش به سبک آلمانی هست.گنجینه های نفیسی توش نگهداری میشه و بازدید از همه اون ها رایگانه. طبقه آخر اختصاص داره به تالار فرش که بی نظیرترین فرش های تاریخی رو تو خودش جا داده. 1 فرش مادر و 8 فرش فرزند که در تاریخ 1320 برای همین تالار بافته شده و از عظمت خاصی برخوردارن. تعداد تنوع گل های استفاده شده و سبک بافت متفاوت و بزرگی فرش ها خیره کننده هست! حتما توصیه می کنم به این مکان برین
حیاط پشتی ساختمان ساعت هم خالی از لطف نیست و بعضا در حیاط یا زیرزمین نمایشگاه ها و نگارخانه های خوبی برگزار می شه و می تونین ببینین.کوچه های پشتی ساختمان ساعت همه تاریخی هستن و خانه های تاریخی زیادی رو می تونینی ببینین خانه حیدرزاده (مرکز راهنمای گردشگری)، موزه سنجش و چندین خانه قدیمی دیگر.
3-محله مقصودیه: همون کوچه سنگ فرش رو ادامه بدین می رسین به محله مقصودیه که در ابتداش محوطه دانشکده هنر قرار داره که شامل چندین خونه تاریخی مهم هست و بازدید ازش آزاده. اگر به خونه های تاریخی علاقه دارین از این مکان هم بازدید کنین.
با ادامه همون خیابون می رسین به خونه شهریار، این خونه ای بوده که شهریار توش زندگی می کرده و همه وسایل، آثار و شهرهاش به همون صورت قدیمی حفظ شده، فضای عرفانی خونه خیلی خوبه و مجذوبتون می کنه، ضمنا بازدید از موزه شهریار هم رایگانه
4-خونه های تاریخی تبریز که تعدادشون از 20 تا هم بیشتره و نمیشه همشون رو در یک روز دید. بهترین و بزرگترین این خونه ها موزه قاجار هست که تو محله ششگلان واقع شده. می تونین در ادامه بازار تبریز پس از دیدن پل تاریخی قاری (قاری کورپوسی) و مجموعه مقبره الشعرا (مقبره خیل عظیمی از شعرای نامی) از پیاده گذر سنگ فرش به موزه قاجار برسین و ازش بازدید کنین (این مجموعه رایگان نیست)
اگر به مشروطه علاقه دارین دیدن خانه مشروطه هم خالی از لطف نیست. تمامی مدارک و آثار مشروطه، ستارخان و باقر خان تو این موزه قرار داره.
5-مجموعه تاریخی مسجد کبود: مسجد کبود به نام فیروزه جهان اسلام بوده که تقریبا میشه گفت اولین مسجد با کاشی کاری معرق ساخته شده و تمامی مساجد بعدی از روی این مسجد ساخته شده. عظمت مسجد قبل از تخریب در اثر زلزله به قدری بوده که در کل عالم اسلام معروف بوده.
پشت مسجد قبرستان 3000 ساله ای هست که قبرهای مربوط به مردم تبریز در 3-4 هزار سال پیش به صورت سالم کشف شده و از تاریخی ترین قبرستان های ایران به شمار میاد این قبرستان که به موزه عصر آهن معروفه از لحاظ تاریخی خیلی با ارزشه. جنگجوی زن، قبر نوزاد و نحوه تدفین ها حکایت از تمدن تاریخی مهمی زیر تبریز امروزی داره (رایگانه و حتما توصیه می کنم ببینین) ضمنا فقط صبح ها بازه.
6-موزه آذربایجان: طبقه پایینش یکی از عالی ترین مجموعه مجسمه های ایران رو داره که همگی اثر استاد حسینی هستن و اگر راهنما داشتین که مضامین این آثار رو بهتون توضیح بده حتما و حتما ازش بازدید کنین

آقای احد حسینی در کنار یکی از آثارش

7-جاده ابریشم یا عابرگذر تاریخی تربیت
8-حمام نوبر یا سفره خانه تاریخی شهر
9-ارگ تبریز که بنایی مستحکم به شکل کتاب باز شده هست. به گفته ای دروازه شهر و به گفته ای مسجد بوده
10-مجموعه پارک بزرگ و تفریحی ائل گلی که میتونه یکروز بعداز ظهر تاشب شما رو با قدم زدن در پارک و اطراف استخر بزرگ آن با انواع رستورانها و بوفه ها و همچنین رستوران کلاه فرنگی داخل استخر و شهربازی ،پرکنه
11-تفرجگاه عون بن علی که به عینالی هم معروفه باز محل مناسبی برای کوه نوردی خانوادگی با انواع امکانات رفاهی و تفریحی،میتونه یک نیم روز شاد (صبح تاظهر ویا بعد ازظهر تاشب) رو براتون به ارمغان بیاره
12- دیدار ، گشت و خرید از مراکز تجاری مدرن و زیبای لاله پارک (در منطقه باغمیشه)، ستاره باران (میدان نصف راه) و اطلس (کوی ولییعصر) میتونه یه بعدازظهر لذت بخش رو به همراه خانواده به همراه داشته باشه.
تبریز به شهر اولین ها هم معروف است:
اولین چاپخانه ، اولین روزنامه نگاری ملی ، اولین شعر نو و نقد ادبی ، اولین ترجمه کتب خارجی ، اولین مهندس انشاء جدید ، اولین کتاب داستان مصور کودکان ، اولین رمان ، اولین دایره المعارف اسلامی ، اولین مدرسه کرو لال ها ، اولین کودکستان ، اولین مدرسه نابینایان ، اولین مدرسه به سبک نوین ، اولین مدارس حرفه ای و بازرگانی ، اولین کتابخانه عمومی ، اولین سینما ، اولین نمایشنامه و تئاتر ، اولین عکاسی ، اولین دانشکده فرش ، اولین ورزشکار ورزش نوین ، اولین طلایه‌داران پزشکی مدرن ، اولین دانشکده پرستاری ، اولین کشاورزی مکانیزه ، اولین پایگاه لرزه نگاری ، اولین روابط عمومی ، اولین هوانورد ، اولین تجارت به سبک نوین ، اولین شرکت سهامی عام ، اولین کانون ایجاد ضرابخانه ماشینی و انتشار اسکناس ، اولین محل احداث نخستین کارخانه‌ها ، اولین مقاطعه کار راه سازی و ساختمان ، اولین شهری که ایران صاحب تلفن شد ، اولین کارخانه برق ، اولین برج آتش نشانی ، اولین تشکیل شوراهای مردمی ، اولین بلدیه ، اولین نظمیه ، اولین انجمن زنان ، اولین مهد قانون خواهی و دموکراسی ، اولین خاستگاه خیزش ضد استعماری ، اولین مهد ایجاد ارتش آزادی خواه ، اولین آغازگر دور نوین مبارزات قهر آمیز ، اولین مؤسسه خیریه غیردولتی ، اولین مهمانخانه ، اولین کارت اعتباری اتوبوس شهری ، اولین کارت هوشمند ، اولین خلبان ، اولین شهید محراب و اولین زن شرکت کننده و پرچمداردر المپیک
بسیاری اولین دیگر...
پرداختن به توضیح همه این موارد، در این مقال مقدور نیست.تنها بعنوان نمونه به اولین برج آتش نشانی (برج یانقین)اشاره میکنم. 

برج یانقین (آتش نشانی) 

ارتفاع این برج که در محوطه ایستگاه مرکزی آتش نشانی تبریز، در تقاطع خیابانهای خاقانی و بهادری در مرکز شهر واقع شده، 23 متر است که در اواخر دوره قاجار ساخته شده است. پلان آن در داخل برج دایره شکل است و بایک رشته راه پله حلزونی به قسمت فوقانی متصل می شود.
کارکرد اصلی آن دیدبانی بوده که دارای هشت نور گیر در جهات مختلف است و در زمان خود همواره نگهبانی در بالای سر آن کشیک می داد و به محض مشاهده آتش و شناسایی محل وقوع آن بلافاصله زنگی که از بالای سقف آویزان بود رابه صدا در می آورد و ماموران آتش نشانی تبریز که در آن موقع جزو مجهزترین آتش نشانان بودند سریعا خود را به محل رسانده و با وسایل خود و با کمک آب انبار همسایه ها عملیات اطفاع حریق را انجام می دادند.همچنین در بالای برج همیشه چراغی روشن بود تا مردم با کمک از آن بتوانند راه را پیدا کرده و خود را به مرکز آتش نشانی برسانند. قابل ذکر است که این برج یکی از نمونه های نادر در نوع خود است که تاکنون باقی مانده و نکته جالب این جاست که طبق مستندات تاریخی، انگلیسی ها برج های آتش نشانی خود را با الهام از این برج ساخته اند.

ماکت برج یانقین واقع در پارک مینیاتور تبریز

پارکها و فضای سبز تبریز

شهر تبریز دارای 132 پارک فعال است که شامل 45 پارک همسایه‌ای، 52 پارک محله‌ای، 25 پارک ناحیه‌ای، 6 پارک منطقه‌ای و 4 پارک شهری می باشد.

نمای ساختمان مرکزی شهرداری کلانشهر تبریز

بعد از ائل گلی و عینالی که بزرگترین و معروفترین پارکهای شهر هستند ودر بالا به آنها اشاره شد،پارکها و فضاهای سبز زیادی به همت شهرداری تبریز در چند سال گذشته احداث شده است که به برخی از آنهاکه ارزش دیدن ،استراحت و قدم زدن دارند، اشاره میکنم.

1- پارک مینیاتور. واقع در بلوار استاد شهریار،خیابان گلکار

قسمتی از پارک مینیاتور تبریز

2- باغلارباغی. پارک سیاحتی، تفریحی باغلارباغی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در شهر تبریز احداث شده، یکی از 3 پارک مهم این شهره (ائل گلی، باغلارباغی و باغ گلستان).

3- باغ گلستان.از پارکهای قدیمی تبریز که در بافت مرکزی شهر و مابین خیابانهای امام و 22بهمن واقع شده است.بنای یادمان شمس تبریزی هم در مرکز این باغ قرار دارد.

بنای یادمان شمس تبریزی

4- پارک ولیعصر. واقع در بلوار ولیعصر،روبروی دادگستری،یکی از پارکهای زیبا و متفاوت تبریزه. این پارک در ضلع شرقی تبریز و در کوی ولیعصر، کنار پارک باغلار باغی قرار دارد.آبنمای موزیکال بسیار زیبا و بزرگی درداخل این پارک وجود دارد.

5- بوستان خاقانی.این پارک جنب مسجد کبود در مرکز شهر واقع شده است.

بوستان خاقانی

6- پارک جنگلی و تفرجگاه صائب تبریزی. واقع در ظلع شمالی بزرگراه کسائی (کنارگذر جنوبی تبریز)

تبریز 2018 

این عبارت را می توان در اکثر خیابان های تبریز مشاهده کرد. آیا می دانید تبریز 2018 چیست؟ سازمان همکاری اسلامی طرحی را از سال 2015 با نام معرفی شهر نمونه گردشگری کشورهای اسلامی کلید زد. در این طرح هر ساله شهری از کشورهای اسلامی به عنوان ” شهر نمونه گردشگری جهان اسلام ” معرفی می شود. در اولین معرفی شهر قدس فلسطین در سال 2015 و در دومین معرفی شهر قونیه ترکیه در سال 2016 به عنوان شهر نمونه گردشگری جهان اسلام معرفی شدند. برای سال 2017 نیز شهر مدینه عربستان به این عنوان انتخاب و در نهایت شهر تبریز به عنوان شهر نمونه گردشگری جهان اسلام در سال 2018 انتخاب شد. این انتخاب در اجلاس کارشناسان ارشد نهمین کنفرانس وزیران گردشگری کشورهای عضو سازمان همکاری‌ اسلامی در شهر نیامی پایتخت جمهوری نیجر انجام شد.
همانطور که از عنوان شهر نمونه گردشگری جهان اسلام مشخص است این انتخاب بر اساس فاکتورهای تاریخی ، فرهنگی ، دینی و مذهبی صورت گرفته است. کلانشهر تبریز توانسته است خود را به عنوان مدرن ترین ، سالمترین ، زیباترین و توسعه یافته ترین شهر ایران در جهان معرفی کند.

لوگوی تبریز 2018

تصویرزیر لوگوی تبریز 2018 است. این لوگو با الهام از اماکن تاریخی تبریز توسط خانم لیلا حجبی طراحی شده است. استفاده از مقبره الشعرا ، برج ساعت و مسجد کبود در این لوگو می تواند بترتیب نماد فرهنگ ، تمدن و دین باشد که هدف اصلی تبریز 2018 نیز معرفی و ارائه داشته ها در این موارد است. بهره گیری از رنگ فیروزه ای که تبریز نیز به عنوان فیروزه جهان اسلام معروف است در این نماد به چشم می خورد. نماد تبریز 2018 هر آنچه که مفهوم آنرا برساند در خود دارد و سادگی آن از نقاط قوت آن است. مخاطب در نگاه اول با نماد تبریز 2018 ارتباط برقرار می کند و این بزرگترین رسالت لوگوی تبریز 2018 است.

تصویری دیگر از لوگوی تبریز 2018 

سخن پایانی 

1- این معرفی اجمالی، تنها مختص شهرتبریز بود .حومه شهر و سایر شهرستانهای استان در این معرفی آورده نشده است. قدر مسلم اینکه اماکن دیدنی بینظیر فراوانی در اطراف تبریز و سایر شهرستانهای استان وجود دارد که انشاالله در فرصتهای بعدی به معرفی تک تک آنها خواهم پرداخت.هرچند قبول دارم که این معرفی هم کامل نبود و به اختصار نوشته شد و شاید خیلی از مطالب در مورد تبریز عنوان نگردید.
2- دیداری لذت بخش و بیادماندنی از تبریز، حداقل به 5 شب و 6 روز اقامت در یکی از هتلهای زیبای شهر نیاز دارد.
در زیربه اختصار، برنامه گشت 6 روزه شهر تبریز رو خدمتتان عرض میکنم:
روز اول:قبل از ظهر:دیدار از موزه و خانه مشروطه،مسجد جامع ،نمای کلی ازبازار تبریز.صرف ناهار در چلوکبابی حاج علی در قلب بازار.
بعداز ظهر :موزه ادبی استاد شهریار وسپس ،گشت و تفریح در پارک ائل گلی و صرف شام در یکی از فست فودها یا غذاخوریهای پارک
روز دوم:قبل از ظهر: دیدار از مقبره الشعرا ، موزه قاجار و پل قاری.صرف ناهار در سفره خانه سنتی قائم مقام فراهانی در نزدیکی پل قاری در انتهای خیابان ششگلان و یا "جغوربغور" در غذاخوری شهریار، در ابتدای تکیه حیدر در نزدیکی مقبره الشعرا.
بعداز ظهر:دیدار از ارک تبریز وبرج یانقین و گشت در خیابانهای اطراف بخصوص خیابان خاقانی، شریعتی ،فردوسی ،تربیت و خرید کیف و کفش از خیابانهای تربیت و شریعتی، شیرینی از قنادی رکس و آجیل از آجیلی تواضع و صرف شام در یکی از فست فودها و چلوکبابی های این محدوده.
روز سوم:قبل از ظهر:دیدار از موزه آذربایجان ،مسجد کبود، موزه عصر آهن ،میدان ساعت و عمارت شهرداری و موزه شهر. صرف ناهار در سفره خانه سنتی شهریار(ایپک یولی در دروازه نوبر)
بعدازظهر:دیدار از شهرک ولیعصر،باغمیشه و خرید از مرکز تجاری لاله پارک و صرف شام در یکی از فست فودها و یا رستورانهای لاله پارک.
روزچهارم: قبل از ظهر: دیدار از موزه سنجش،گشت در خیابان تربیت ،بازدید از قسمتی دیگر ازبازار تبریز، موزه محرم،موزه قرآن و کتابت و صرف ناهار در یکی دیگر از چلوکبابیهای بازار.
بعد از ظهر: دیدار ازباغ گلستان و نماد شمس تبریزی، میدان قونقا و مجسمه آن،میدان نصف راه و خرید سوغاتی از آجیلی ممتاز و شیرینی سرای تبریزی در فلکه نصف راه و دیدار از مرکز خرید ستاره باران و صرف شام دریکی از فست فودها یا غذاخوریهای طبقه فوقانی همان مجتمع.
روز پنجم: قبل ازظهر: دیدارازموزه تاریخ طبیعی در ابتدای خیابان آزادی نزدیک چهارراه آبرسان ،دیدار از مراکز خرید اطراف میدان آبرسان مثل اسکان ، برج سفیدو خرید کیف و کفش،خرید آجیل از تواضع یا آجیلی تبریز یا لوکس و خرید شیرینی از قنادی تشریفات.
بعد از ظهر : کوه پیمائی تفریحی و نشاط آور در تفرجگاه عینالی و صرف شام در رستوران بام تبریز
روز ششم: قبل از ظهر :صرف صبحانه کله پاچه در کله پاچه پزی رامسر یا خوش زبان،سپس دیدار از باغ دو کمال و محوطه ربع رشیدی ،دیدار از موزه سفال و بازدید از قسمتهای باقیمانده بازار تبریز از جمله تیمچه مظفریه ، تیمچه امیر و بازار کفاشان و صرف ناهار در یکی از چلوکبابیهای بازار.
بعد از ظهر خریدها و سوغاتیهای باقیمانده و بازدید از قسمتهای باقیمانده شهرک ولیعصر وخرید از بازارچه صنایع دستی آنجا.
3- شهرتبریز با تاریخ غنی،اماکن دیدنی بی همتا و فراوان،توسعه یافته وپاکیزه ترین شهرکشور،آب و هوای تمیز و عالی،غذاهای متنوع و لذیذ،سوغاتی های بی نظیر، با مردمی مهمان نواز ، صمیمی و با آغوش باز پذیرای میهمانان داخلی و خارجی در سال 2018 که نقطه عطف صنعت گردشگری تبریز است وهمچنین سالهای آینده میباشد.

 

نویسنده : فرشاد شفیعی شهیدلو

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.