به نام خدا
راهنمای بازدید از آبشار زیبای شوی
نویسنده و عکاس: ویدا مهین پو
"وقتی کوه زیر پای رود را خالی میکند، آب زیباترین ترانه بودنش آبشار را می خواند"
علیرضا بشارتی
آبشار شوی
در هر کجای سرزمینمان که ردپایی از آب، رود و آبشار به چشم می خورد همواره طبیعتی جادویی را در کنار خود داشته است. کوه ها سخاوتمندانه رودها و آبشارها را در آغوش خود پذیرفته اند و با دستان مهربانشان آن را به سمت شهرها و آبادی ها رها کرده اند. یکی از این گنجینه های طبیعی ارزشمند آبشار شوی است که در بین رشته کوه های زاگرس پناه گرفته است. با من همراه باشید تا به این بهشت زمینی وارد شوید.
آبشار شوی در Lonely planet (سیاره تنها)!
بد نیست بدانید سیاره تنها یکی از مطرح ترین انتشارات مخصوص کتاب های راهنمای مسافرت است که در نسخه 2017 این کتاب یک پاراگراف در وصف زیبایی های آبشار شوی آورده شده است.
تصویر 1: تصویر نسخه جدید کتاب Lonely Planet به همراه نرم افزار آن
تصویر 2: پاراگراف مرتبط با آبشار شوی در این کتاب
تصویر 3: خلاصه ترجمه پاراگراف مرتبط با آبشار شوی
در کتاب های زیر نیز میتوانید اطلاعاتی در مورد این آبشار کسب کنید.
زمان بازدید:
اقلیم گرم خوزستان تا حدی ما را مجبور به انتخاب ماه هایی خاص برای گردش در طبیعت می کند. با توجه به باران های بهاره زیباترین حالت آبشار را می توانید از اوایل اسفند تا اواخر اردیبهشت ماه شاهد باشید.
موقعیت جغرافیایی:
همچنان بین استان های خوزستان و لرستان بحث بر سر مالکیت این آبشار داغ است! اما موقعیت قرارگیری این آبشار درمختصات E484936 N324745 نسبت به دهستان شوی دزفول و نیز ذکر قرارگیری این آبشار در شهرستان دزفول در جلد ششم از جغرافیای ایران، قرارگیری آن در استان خوزستان و شهرستان دزفول را محرز میکند.
مسیر دسترسی
برای رسیدن به شوی دو مسیر وجود دارد. با توجه به اینکه مقصد ما از اهواز بود مسیر دوم را برایتان کامل شرح داده ام.
1- اگر از تهران و سایر شهرها راهی هستید از قطار عادی تهران- اهواز استفاده کنید و در ایستگاه هشتم به نام تله زنگ پیاده شوید. توجه کنید که قطار اکسپرس در تله زنگ توقف ندارد. معمولاً مسیر 8 ساعت طول می کشد و شما ساعت 1 و نیم شب به آنجا می رسید که بهتر است شب در کنار مسجد تله زنگ مانده و صبح زود حرکت کنید. نیاز است تا 1 کیلومتر از مسیر راه آهن را برگردید و از روی پل معروف تله زنگ عبور کنید. سپس مسیر پاکوب را ادامه داده تا بعد از 3 ساعت به روستای شوی برسید. بعد از آن نیز حدود یک ساعت و نیم پیاده روی تا پای آبشار خواهید داشت.
2- مبدا حرکت ما اهواز بود. از اهواز تا دزفول 147 کیلومتر راه است که حدود 2 ساعت طول می کشد. مسافت دزفول تا شهیون حدود 35 کیلومتر است. این مسیر به نوبه خود بسیار زیباست. وقتی وارد بخش مرکزی شهیون شدید تا روستای شوی حدود 67 کیلومتر راه هست که 35 کیلومتر انتهایی (از روستای صالح آباد تا روستای شوی) خاکی است و باید با وانت نیسان طی شود. نهایتاً از روستا تا پای آبشار نیز 1 ساعت و نیم پیاده روی خواهید داشت. در ادامه جزییات مسیر را بیشتر توضیح خواهم داد.
تصویر 5: مسیر دسترسی تهران – شوی
تصویر 6: مسیر دسترسی اهواز – دزفول
تصویر 7: مسیر دسترسی دزفول تا شوی
تصویر 8: نمایی از مسیر آبشار شوی در Google earth
نکته:
1- در این مسیر تا روستای شوی پمپ بنزینی وجود ندارد. پس از پر بودن باک ماشین مطمئن شوید.
2- به جز در روستاها نیز مغازه زیادی وجود ندارد پس مواد خوراکی لازم را قبل از حرکت تهیه کنید.
3- پول نقد جهت پرداخت کرایه وانت سواری تا روستای شوی را همراه داشته باشید.
جزییات مسیر:
زمانی که وارد دزفول شدید به انتهای بلوار شهدا بروید تا وارد جاده شهیون شوید. مسیر باریک آسفالت و پر پیچ و خمی است که در اطرافش شاهد تپه ماهورهای زیبا و دره های عمیق و شگفت انگیز دزفول خواهید بود.
تصویر 9: تپه ماهورهای زیبای جاده شهیون
تصویر 10: دره های عمیق دزفول
مسیر را ادامه داده تا به یک دوراهی برسید سمت چپ شما را به سمت دریاچه سد دز هدایت می کند و سمت راست به سمت شهیون. سمت راست را ادامه داده تا به منطقه شهیون برسید. بعد از شهیون جاده باریکی پیش رو دارید که انتهایش آسفالت مناسبی ندارد پس با احتیاط بروید. سر دوراهی اول تابلوی سردشت را خواهید دید. همچنان مستقیم بروید تا روستاهای حسن آقا و دیونی را رد کنید. در دوراهی بعدی هم سمت راست تابلوی بی بی بانو را می بینید که باید همچنان مستقیم بروید. روستاهای ماشکار، آبیده سر اول، سید احمد، آزنگ و نورآباد را رد کنید تا نهایتاً به نزدیک روستای صالح آباد برسید که در اینجا تابلوی بزرگ آبشار شوی را خواهید دید که در سمت راست جاده فرعی کنار آن وجود دارد که مسیر رسیدن به آبشار شوی است.
تصویر 11: تابلوی راهنمای آبشار شوی
جاده زیبای کوهستانی تا روستای شوی
به این نقطه که رسیدید بهتر است کمی استراحت کرده و وسایل ضروری در حد یک کوله پشتی را با خود ببرید. ادامه مسیر با ماشین های شخصی به هیچ وجه امکان پذیر نیست چرا که جاده خاکی و سنگلاخی و پر فراز و نشیبی پیش رویتان است که تنها با وانت نیسان یا مینی بوس طی می شود این مسیر 35 کیلومتر است اما حدود یک ساعت و نیم طول خواهد کشید.
ماشین را کنار یکی از خانه های روستایی پارک کنید. نگران نباشید آنها امانتداران خوبی هستند. در اول جاده وانت های نیسان معمولاً هستند تا مسافران را به شوی ببرند. هر وانت جهت هزینه رفت و برگشت و انتظار بازگشت شما از آبشار حدود 200 تا 250 هزار تومان کرایه میگیرد که البته با چانه زنی این مبلغ را به 150 هزار تومن رساندیم!
تصویر 12: مکان پارک ماشین در ابتدای جاده خاکی
تصویر 13: نمایی از خانه های روستایی
- ممکن است این مبلغ هزینه زیادی به نظر برسد. اما حتی اگر ماشین دو دیفرانسیل و شاسی بلند و قوی تری داشته باشید باز باید فکر لاستیک نو باشید! مطمئن باشید لذت وانت سواری و تماشای مناظر و عشایر اینقدر جالب است که پشیمان نخواهید شد!
- دو کار می توانید بکنید اول اینکه صبر کنید تا مسافران دیگری نیز از راه برسند تا بتوانید با هم یک وانت دربست بگیرید تا هزینه نصف شود چراکه حداقل 10 -11 نفر جا خواهد داشت. دوم اینکه در ابتدای جاده شهیون در دزفول مینی بوس هایی هستند که به این سمت می آیند و هزینه بسیار پایینتری را طلب می کنند و می توانید از آنها استفاده کنید.
- در طی راه چندین ماشین از جمله سمند، پراید و پژو و .. را دیدیم که تنها توانسته بودند 8 کیلومتر را طی کنند اما در راه مانده بودند و مجبور به برگشت شدند.
- اگر از قبل میخواهید هماهنگی کنید، میتوانید با آقای رحیم مریدان یکی از رانندگان وانت نیسان تماس بگیرید : 09160573155
خب حالا که راضی شدید و سوار وانت شدید پیشنهاد میکنم کوله ها و وسایل را طوری مهار کنید که در وسط راه مدام به این طرف و آنطرف نخورند چراکه مسیر پرتکان و هیجان انگیز است و دو دستتان درگیر خواهد بود تا میله های وانت را دو دستی بچسبید!
تصویر 14: نمای مسیر از بالای وانت
در جای جای مسیر درختان زیبای بلوط را بر کوه ها خواهید دید که جلوه زیبایی به مسیر بخشیده اند. رنگ کوه ها هم آنقدر متنوع هست که انگار تابلوی نقاشی پیش رویتان است. در ادامه مسیر خانه های عشایر و سیاه چادرهای هایشان را خواهید دید که گله های مختلف دام هایشان در آن به چشم میخورد. خوبی مسیر این است که گاهی جهت تردد دام ها اجبارا ماشین می ایستد و این جاست که باید فرصت را غنیمت بشمارید و شروع به عکاسی کنید!
تصویر 15: مکان های مرتبط با عشایر
تصویر 16: گله های عشایر در میانه راه
تصویر 17: قسمت هایی از چند کیلومتر اول مسیر
تصویر 18: قسمت هایی از چند کیلومتر اول مسیر
تصویر 19: نمایی از مسیر طی شده
این اقلیم زاگرسی علاوه بر بلوط مزین به درختان دیگری مانند بادام وحشی و افرا نیز هست که سبب دلچسب شدن هر چه بیشتر مسیر شده است.
تصویر20: پوشش گیاهی مملو از درختان بلوط زیبای منطقه
تصویر 21: جاده همچنان ادامه دارد
تصویر 22: تپه های کوچک و خوشرنگ مسیر
نکته: به جرات میتوانم اقرار کنم یکی از تمیز ترین مسیرهای گردشگری است و هیچ زباله ای در آن به چشم نمی خورد و بکر بودن آن مثال زدنی است.
بعد از حدود 20- 25 کیلومتر از دور امامزاده پیرچل را خواهید دید که در سطحی پایینتر از جاده روی تپه ای به چشم می خورد که مسیر انحرافی و خاکی در سمت راست شما را به آنجا هدایت می کند که متاسفانه وقت کافی برای بازدید از آن را نداشتیم.
تصویر 23: امامزاده پیرچل (عکس از محمد آذرکیش)
در انتهای مسیر به پارکینگ روستای شوی می رسید. کمی جلوتر دو سیاه چادر بزرگ به چشم می خورد. اینجا انتهای مسیر ماشین رو است و حدود 1 ساعت و نیم تا آبشار کوه پیمایی خواهید داشت.
تصویر 24: انتهای مسیر ماشین رو
سپس پیاده شده و بعد کمی استراحت راهی شوید. البته اگر صبح زود راه افتادید و قصد شب مانی ندارید، می توانید ناهار را در همین مکان صرف کنید تا بار اضافه با خود همراه نبرید و وسایل اضافی را در وانت به امانت بگذارید. اما در صورت تصمیم برای اقامت در شب با امکانات کافی راهی شوید. روبرویتان تابلوی "به سمت مغازه" را خواهید دید که کنار آن مسیر پاکوب خاکی وجود دارد که باید آن را دنبال کنید.
تصویر 25: تابلوی راهنما جهت شروع مسیر
چند نکته را قبل از راهی شدن مد نظر داشته باشید:
1- در این منطقه آنتن دهی موبایل وجود ندارد. پس به صورت تقریبی با راننده زمان بازگشت را تعیین کنید.
2- در مناطقی از مسیر مجبور به عبور از میان آب هستید پس کفش مناسب و لباس اضافی همراه داشته باشید.
3- اگر بار اول است به شوی می روید بهتر است پشت سر یکی از تورهای گردشگری که معمولا در این مسیر هستند حرکت کنید چراکه جاده در مناطقی تمام شده و باید از لابلای سنگ ها ادامه راه را طی کنید.
4- خوشبختانه طی اقدامی جالب در قسمت های مختلف مسیر فلش های آبی رنگی روی تخته سنگها جهت نمایش مسیر مشخص شده که می توانید آنها را دنبال کنید.
5- لطفا زغال را جهت سوخت همراه ببرید تا برای روشن کردن آتش متوسل به شکستن درختان نشوید.
تصویر 26: ابتدای مسیر
تصویر 27: راهپیمایی های اول مسیر
تصویر 28: فلش های آبی رنگ سر مسیر
خب مسیر را شروع کرده و به راه بیافتید. بعد از حدود نیم ساعت در سمت راست به غار کوچک و زیبایی می رسید که میتوانید چند دقیقه ای برای عکاسی توقف کنید.
تصویر 29: تیراندازی و شکار جانوران ممنوع است.
تصویر 30: نمایی ازغار کوچک
کمی جلوتر که مسیر خاکی تمام شد باید از سنگ ها پایین بکشید و به اعماق تنگه ای بروید که قبلا رودی در آن جریان داشته است. کمی اینجا استراحت کرده و از مناظر شگفت و انعکاس صدایتان لذت ببرید.
تصویر 31: اعماق دره های شوی
تصویر 32: اعماق دره های شوی
کمی جلوتر باز هم باید از سنگ ها به سمت پایین بکشید تا به آبشار سنگ مار برسید. حوضچه ای در جلوی آبشار وجود دارد که مکان مناسبی را برای شنا کردن فراهم کرده است.
تصویر 33: باید کمی از سنگ ها پایین بکشید تا به آبشار سنگ مار برسید.
تصویر 34: آبشار سنگ مار
تصویر 35: آبشار شوی اولین اثر طبیعی ملی ثبت شده ایران
از عرض آن عبور کرده و به سمت دیگر بروید. دوباره جاده باریک خاکی را خواهید یافت. مسیر را ادامه دهید و فلش های آبی رنگ را دنبال کنید. پس از کمی پیاده روی در سمت راستتان آبشار بلند و زیبایی را خواهید دید که به آبشار دوم شوی معروف است. چند دقیقه ای توقف کرده و از شنیدن صدای زیبای ریزش آب و خنکای دلپذیرش بهره بگیرید. هنوز تا آبشار اصلی شوی 20 دقیقه زمان دارید.
تصویر 36: آبشار دوم شوی
در جلوی شما نی زاری عمیق وجود دارد. از کنار رودخانه از درون آب با احتیاط از سنگ ها پایین بروید. سپس از دالان زیبایی که نی ها ایجاد کرده اند از درون آب عبور کنید.
تصویر 37: دالانی از نی زار
شاید هیجان انگیز ترین نقطه سفر همین جا باشد. بلافاصله بعد از پیچ بعدی آبشار شوی ناگهان نمایان خواهد شد. واژه شوی در زبان بختیاری به معنی لطافت است که واقعا برازنده نامش است. با شکوه و با صلابت از بالای کوه از ارتفاع حدود 90 متری به پایین دست می ریزد تا نهایتا به دز بپیوندد. صخره های سر راهش مسیری پلکانی را برای نزولش فراهم کرده اند که زیبایی آن را بهشت گونه کرده است. واقعا دلچسب است بعد از طی این مسیر طولانی ساعت ها به نظاره اش بنشینید. کمی از کوه بالاتر رفته تا نمای بهتری از آن را ثبت کنید. تعلل نکنید دل به آب زده و خنکای آب مطبوعش را پذیرا باشید.
تصویر 38: آبشار شوی
تصویر 39: آبشار شوی
تصویر 40: آبشار شوی
تصویر 41: آبشار شوی
تصویر 42: آبشار شوی
تصویر 43: مهمان نا خوانده!
کمی باید جستجو کنید تا مکان صاف و راحتی را برای برپایی چادر پیدا کنید. اگر هم قصد بازگشت داشتید سعی کنید قبل از تاریک شدن هوا باشد.
تصویر 44: مکان اقامت و کمپ
تصویر 45: مکان اقامت و کمپ
ما تا عصر در این دیار بهشتی بودیم و سپس رهسپار مسیر برگشت شدیم. بعد از رسیدن به روستای شوی دوباره لذت وانت سواری در خنکای عصر نصیبتان خواهد شد. بعد از رسیدن به محل پارک ماشین ها متوجه شدیم پول نقد کافی جهت پرداخت کرایه ر انداریم. اما راننده وانت با کمال خوشرویی شماره کارتش را در اختیارمان گذاشت تا زمان رسیدن به شهر برایش واریز کنیم. اعتمادی کامل به غریبه هایی که ساعاتی چند مهمان دیارشان بودند. خاطره خوش این سفر چنان در ذهن و روحمان نقش بست که بلافاصله به فکر برنامه ریزی دیگری برای سفر مجدد به آن افتادیم.
پاینده باد خوزستان زیبا که بخش از اوقات خوش زندگی مان را مهمان طبیعت سخاوتمندش بودیم.