صربستان، مقصد راحت و خوش آب و هوا

  

سلام خدمت تمامی سفر دوستان عزیز. سعی کرده ام سفرم را به طور کامل برای شما شرح دهم تا بتوانید در سفر خود از تجربیاتم استفاده نمایید. در تیر ماه ۱۳۹۷ سفری خانوادگی به کشور خوش آب و هوا و قیمت مناسب صربستان داشتیم. از آن جایی که این کشور ویزا برای ایرانیان لازم ندارد، تصمیم گرفتیم بلیت هواپیما، محل اقامت و بیمه را خود خریداری کنیم. واضحاً برای صربستان می توان با این روش، هزینه بسیار کمتری پرداخت کرد و در عین حال امکانات مناسبی هم داشت.

بلیت های ایران ایر گرچه در سایت ایران ایر قابل خرید هستند، اما قیمت بسیار بالایی دارند (حتی از تور بیشتر!) و بنابراین بهترین راه خرید چارتر است. می توانید از بخش خرید چارتر ایران ایر به شماره تماس ۰۲۱۴۴۶۷۲۱۹۱ اطلاعات کسب کنید. در زمان نگارش بلیت های چارتر پرواز توسط سه آژانس مسافرتی لاچین سیر، امیدان پرواز و سفر آفرین فروخته می شدند که البته برخی دیگر از آژانس ها نیز ممکن است از آژانس های نامبرده بلیت خریداری کنند و سپس بفروشند. در نهایت از آژانس مسافرتی مهرآباد گشت برای ۵ تا ۹ تیر (۲۶ تا ۳۰ جون) بلیت هواپیما رفت و برگشت به مبلغ ۱۸۹۰۰۰۰ تومان خریداری کردیم. ابتدا کمی نسبت به آژانس شک و تردید داشتیم و قدری نگران بودیم. با نزدیک شدن به زمان پرواز، اطمینان و رضایت جای نگرانی و تردید را گرفت و همۀ کارها به خوبی پیش رفت. کارکنان آژانس مسافرتی مهرآباد گشت علاوه بر ارائۀ مناسب ترین قیمت بلیت، خیلی خوب و با حوصله، ما را راهنمایی کردند.

لازم به ذکر است حتماً پرواز رفت و برگشت بگیرید و برگه را با خود همراه داشته باشید، چرا که این موضوع را در فرودگاه بلگراد کنترل می کنند.

بلیت هواپیما صادر شده

در رابطه با ساز و کار چارتر باید گفت این بلیت ها، بلیت های خود آژانس هستند و PNR و Ticket Number آن ها با آنچه ایران ایر ارائه می دهد متفاوت است و جای نگرانی نیست. در صورت نیاز برای پیگیری اسامی مسافران می توانید ۲۴ ساعت قبل از پرواز تلفنی از واحد خرید چارتر ایران ایر پرسش کنید.

با پرینت همین بلیت و بردن پاسپورت و پرداخت عوارض خروج از کشور می توان ارز مسافرتی ۱۰۰۰ یورویی را دریافت کرد. بانک ملی ایران ۳٪ کارمزد دارد و در آن روز با این احتساب هر یورو ۵۱۰۳ تومان شد. نکته مهم اینکه حضور فرد متقاضی ارز در ابتدای کار لازم است و حتماً پول لازم را در کارت بانک ملی آماده داشته باشید.

در مرحله بعد بیمه مسافرتی اکونومی را اینترنتی خریداری کردیم. به نظرم با توجه به طول مدت سفر که اصولاً کوتاه است و سخت گیری آنچنانی در این مورد نمی شود، بیمه مسافرتی های اکونومی سامان کفایت می کند. از سایت قاصدک۲۴ به راحتی بیمه ها را به قیمت هر نفر ۷۰۸۵ تومان خریداری کردیم.

صفحه نخست بیمه مسافرتی سامان

پس از آن به دنبال محل اقامت مناسب در Booking.com گشتیم. بهتر است برای اینکه در فرودگاه بلگراد دچار مشکل نشوید، محل اقامت خود را مشخص کرده و از پیش رزرو نمایید. وبسایت های خرید هتل خارجی در ایران قیمت های بسیار بالاتری می دهند و علاوه بر این گزینه ها نیز محدودتر است. باتوجه به اینکه خانواده بودیم، استفاده از آپارتمان، بهتر و خوش قیمت تر بود. ابتدا آپارتمان Lazar Lux Apartments را در نظر گرفتیم که ترانسفر فرودگاهی داشت و صبحانه مفصلی نیز می داد و قیمت آن ۲۰۵ یورو با صبحانه بود. البته طبق قانون مالیاتی شهر هر شب ۱.۲ یورو به ازای هر نفر مالیات می گرفت که برای ۴ شب نزدیک ۱۹ یورو می شد و در نهایت قیمت ۲۲۴ یورو می شد. مشکل اصلی این محل دور بودن آن به مرکز شهر است و حدود ۴۰ دقیقه پیاده روی لازم است. هنگام تحقیق بیشتر برای محل اقامت، از خوش اقبالی ما این آپارتمان پُر شد و به سراغ گزینه بعدی یعنی Luxury Apartments رفتیم. توصیه می کنم این محل را حتماً مدنظر قرار دهید. عکس ها و توضیحات درون سایت بوکینگ با آنچه به ما تحویل داده شد کاملاً مطابقت داشت.

سالن حال آپارتمان B303 در Luxury Apartments

آپارتمان B303 با بالکن را با مبلغ ۱۴۵ یورو برای چهار نفر به مدت چهار شب رزرو کردیم. این محل بدون خدمات صبحانه و ترانسفر است. در رابطه با نقاط قوت آپارتمان می توان گفت:

1. مدیریت بسیار خوش برخورد: دمیر(Damir) مدیر آپارتمان است و از همان لحظۀ رزرو از طریق واتس اپ با شما ارتباط برقرار می کند و به تمامی سوالات، سریع و با حوصله جواب می دهد. فردی بسیار مطمئن و خوش برخورد است و همواره سعی در یاری رساندن دارد.
2. موقعیت مکانی مناسب: در مرکز شهر قرار دارد و فقط با ۴ دقیقه پیاده روی به میدان و خیابان اصلی شهر خواهید رسید. مکان های دیدنی شهر بلگراد نزدیک هستند و دورترین آن ها یعنی کلیسای سنت ساوا با نیم ساعت پیاده روی قابل دسترسی است. در نزدیکی آپارتمان صرافی های قیمت مناسب، سوپر مارکت های خوب و غذاخوری های خوش قیمت و با کیفیت قرار دارد و برای این مهم، کافی است با ۲ دقیقه پیاده روی به سمت خیابان Braće Joguvića بروید. اگر قصد رفتن به Zemun یا فرودگاه را داشته باشید باید ده دقیقه تا Zeleni Venac که از میادین اصلی اتوبوس هاست پیاده روی کنید. توجه داشته باشید در بلگراد در برخی از خیابانهای پر رفت و آمد باید از زیرگذرها جهت رفتن به طرف دیگر خیابان استفاده کنید. 
3. امکانات و قیمت مناسب: با قیمت تقریبا ۳۶ یورو برای هرشب، این آپارتمان واقعاً عالی است. در توضیحات این آپارتمان هیچ شرطی برای پرداخت مالیات شهری ذکر نشده و بنابراین نیازی به پرداخت آن هم نیست. آپارتمان تمیز و دارای تمامی امکانات لازم است. محله امنیت خوبی دارد و تا بامداد در آن تردد می شود. هرچند واحد آپارتمانی فاقد Safe box است، اما خود مجموعه آپارتمان از امنیت بالایی برخوردار است و پر از دوربین امنیتی و درب های ضد سرقت است. به همین دلیل دغدغه خاطری از نظر سرقت اموال در زمانی که آپارتمان را ترک می کردیم نداشتیم. در کانال ۵۷ تلویزیون می توانستیم تصاویر تمامی راهروها و درب اصلی ساختمان را ببینیم! آپارتمان با وجود اینکه در محله پر رفت و آمدی است، اما با استفاده از پنجره های دوجداره خوب تا حد زیادی از سر و صدا کاسته است و بعید است صداهای کمی که می آید اذیت تان کند. سگ خانگی در بلگراد بسیار پرطرفدار است، ولی خوشبختانه در این آپارتمان امکان آوردن حیوانات خانگی به داخل واحد وجود ندارد.
   می توانید پس از یکی دو روز در صورت استفاده از حوله ها و شامپو درخواست کنید تا برایتان جایگزین کنند. سیستم گرمایشی با برق کار می کند. شوفاژ ها را باید به برق بزنید. برای آبگرمکن باید کلید اول از سمت چپ روشن باشد. اجاق گاز نیز برقی است. دمپایی همراه خود داشته باشید. در صورت نیاز و یا پرسش از مدیر آپارتمان یا همکار ایشان بپرسید تا راهنمایی تان کنند. این محل لابی ندارد، اما از طریق واتس اپ می توانید با مدیر آپارتمان هماهنگ شوید و کلیدهای آپارتمان را دریافت کنید.

بالکن و چشم انداز واحد B303 آپارتمان

نمره آپارتمان را ۱۰ از ۱۰ می دانم و به نظرم می توانید در سفر خود روی آن حساب کنید. با نگاه سخت گیرانه، تنها ایرادش قدیمی بودن نمای بیرون آپارتمان است و اینکه واحد های دیگری نیز در آن ساختمان قرار دارند که ممکن است کمی سطح پایین تری داشته باشند. 

در رابطه با پرداخت رزرو در بوکینگ لازم است یکی از آشنایان که Credit Card بین المللی دارند اطلاعات کارت را وارد کنند. این به معنای برداشت پول نیست، بلکه برای آن است که اگر لغو شد یا نیامدید مبلغی را از حساب شما بردارند. وقتی به محل رزرو می رسید یا باید کارتی که اطلاعاتش را داده اید جهت پرداخت در دست داشته باشید و یا نقد مبلغ را پرداخت کنید. ما ۱۴۵ یورو را نقد پرداخت کردیم. شما هم نگران نباشید، از کارت وارد شده هیچ مبلغی برداشت نمی شود.

صفحه اصلی تأیید رزرواسیون

مقدمات سفر آماده شد و نوبت به کسب اطلاعاتی در رابطه با صربستان رسید. اینکه صربستان دقیقاً کجاست و از چه پیشینه ای برخوردار است.

 

پیشینه ی صربستان

مقصد ما کشوری از شبه جزیره بالکان در جنوب شرق اروپا است. برای شناخت بهتر صربستان، لازم است در مورد بالکان و یوگسلاوی قدری بیشتر بدانیم. امروزه شبه جزیره بالکان عبارت است از: آلبانی، یونان، بلغارستان، مجارستان، بوسنی و هرزگوین، اسلوونی، مقدونیه، صربستان، مونته نگرو، بخش اروپایی ترکیه و رومانی. صربستان تقریباً در مرکز بالکان واقع است و موقعیت جغرافیایی آن باعث شده  قرنها در چهار راه حوادث تاریخی قرار گیرد!

پیش از سفر می دانستم قرار است به جایی پا بگذارم که حدود یک سدۀ پیش، منازعۀ صربستان و امپراتوری اتریش-مجارستان باعث شعله ور شدن جنگ جهانی اول شد. جرقۀ این جنگ با ترور ولیعهد امپراتوری اتریش-مجارستان به دست یک ملی گرای صرب و یوگسلاو  در سال ۱۹۱۴ میلادی در شبه جزیره بالکان زده شد و به سایر کشورها سرایت کرد و در سال ۱۹۱۸ پایان یافت. از عواقب این جنگ، هفده میلیون نفر کشته و بیست میلیون نفر زخمی است!

ابتدای قرن بیستم با سیاست همگرایی و پان اسلاویسم و تشکیل یوگسلاوی (به معنی اسلاوهای جنوبی) همراه بود. نتیجه جنگ جهانی اول زاده شدن کشوری به نام یوگسلاوی بود که از اتحاد اسلوونی، کرواسی، صربستان، بوسنی و هرزگوین و مونته نگرو شکل گرفت. 

اواخر قرن بیستم با سیاست واگرایی و استقلال طلبی، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، یوگسلاوی هم در جریان جنگهای یوگسلاوی تجزیه شد و تنها صربستان و مونته نگرو باقی ماندند که تا سال ۲۰۰۳ میلادی با نام یوگسلاوی شناخته می شدند که ضعیف ترین دوران یوگسلاوی بوده، یعنی دوران تورم وحشتناک و سوپرمارکت های خالی! سال ۲۰۰۳، کشور یوگسلاوی به «صربستان و مونته نگرو» تغییر نام داد. سال ۲۰۰۶ میلادی با جدا شدن مونته نگرو از صربستان، نام یوگسلاوی به تاریخ پیوست! 

این مقدمه را ذکر کردم، چون حدود ۸۵ سال صربستان زیرمجموعه ای از کشوری به نام یوگسلاوی بوده است، هرچند صربستان هسته مرکزی یوگسلاوی به شمار میرفته و پایتخت یوگسلاوی هم از ۱۹۱۸ تا ۲۰۰۳ بلگراد بوده است. 

بلگراد (به زبان صربی بئوگراد Beograd) پایتخت و بزرگترین شهر در کشور صربستان است. این شهر در حدفاصل رود دانوب و رود ساوا قرار گرفته و یکی از بزرگترین شهرهای جنوب شرق اروپا محسوب می شود. بلگراد با احتساب حومۀ شهر، دو میلیون نفر جمعیت دارد.

موقعیت جغرافیایی صربستان (همانطور که می بینید صربستان به دریا راه ندارد)

بلگراد به معنی «شهر سفید» است. بلگراد در طی تاریخ با شکست‌های زیادی مواجه شده، بارها از بین رفته و دوباره بازسازی شده است. به دلیل موقعیت مهم این شهر و دسترسی به دو رود مهم منطقه، بلگراد همیشه هدف اصلی بسیاری از قوم ها و کشورها بوده است. در طی تاریخ، بلگراد حدود ۱۱۵ جنگ داشته و در طی این ۱۱۵ جنگ، ۴۴ بار شکست ‌خورده و شهر سقوط کرده است. امروزه صربستان از سایۀ شوم جنگ و رهبران لجوج و جنایت پیشه خارج شده و آرامش به این کشوری بازگشته است. 

یکی از سقوط های مهم بلگراد به سال ۱۵۲۱ میلادی باز می گردد که موجی از ترس و وحشت در قارۀ اروپا برانگیخت. در این سال بلگراد به دست ارتش سلطان سلیمان قانونی فتح شد و از آن تاریخ تا سال ۱۸۴۱ میلادی به مدت ۳۲۰ سال تحت سلطه امپراتوری عثمانی در  آمد. 

برخی از سلاح های جنگی استفاده شده در دژ بلگراد

صربستان تابستان هایی نسبتاً گرم و زمستان های سردی دارد. بهترین زمان سفر به صربستان و بلگراد از ماه می (اردیبهشت) تا سپتامبر (شهریور) است. در این مدت هوا برای سفر مساعد است و گردشگران زیادی در این بازه زمانی به این کشور سفر می کنند.

در کل صربستان کشور ارزانی است و هزینه حمل و نقل و خورد و خوراک و ... با وجود تضعیف ارزش ریال هنوز قابل قبول و مناسب است. خرید وسایل یا پوشاک آنچنان نسبت به ایران قیمت بهتری ندارد و شاید تنها برخی از تخفیف ها مناسب باشند.

اپلیکیشن های مورد استفاده برای سفر

اپلیکیشن های مورد استفاده

با Sygic و Maps.me به راحتی می توانید مکان ها را پیدا کرده و مسیریابی کنید. نقشه صربستان را می توانید با حجم کم، رایگان دانلود کنید. Aerodom اپلیکیشن فرودگاه نیکولا تسلا بلگراد است. می توانید ساعات پروازی و گیت را مشاهده کنید. از همه مهم تر راه های دسترسی به شهر توضیح داده شده است که در رابطه با ساز و کار آن در ادامه خواهم نوشت.

 

اطلاعات کلی مقصد در زمان سفر ما:

• ساعت رسمی صربستان ۲.۵ ساعت عقب تر از ایران است، یعنی ساعت ۲۳ ایران معادل ۲۰:۳۰ صربستان.
• آب شیر صربستان آشامیدنی است.
• هوا از ۱۵ تا ۲۲ درجه سانتی گراد متغیر و احتمال باران های پراکنده زیاد است. در کل پیشنهاد می کنم لباس آستین کوتاه بپوشید و در عین حال حتما آب و هوا را چک کنید و بارانی همراه خود داشته باشید. اگر هوا آفتابی کمی احساس گرما می کنید و اگر باران بیاید سردتان خواهد شد.
• طلوع آفتاب: حدود ۴:۵۰  /  غروب آفتاب: حدود ۲۰:۲۵
• نرخ تبدیل هر یورو (EURO) به دینار صربستان (RSD): حدود ۱۱۸دینار در صرافی سطح شهر / حدود ۱۱۷دینار در صرافی محله های توریستی / حدود ۱۱۳دینار در فرودگاه (کلا کمیسیون یا مالیات تعلق نمی گیرد.)
• قیمت یورو در بازار آزاد: حدود ۱۰۰۰۰ تومان و بنابراین قیمت هر دینار صربستان حدود ۸۵ تومان بود.

زمان پرواز های ایران ایر ما:

رفت: سه شنبه، ۲۶جون، ساعت ۶:۵۰        IKA به BEG      شماره پرواز IR745  هواپیمای ایرباس A300-600

برگشت: شنبه، ۳۰جون، ساعت ۱۱:۰۰        BEG به IKA      شماره پرواز IR744  هواپیمای ایرباس A300-600

با این ساعات پروازی عملاً ۴شب و ۴روز در اختیار داشتیم.

 

----------

شروع سفر

۲۶ جون، روز اول سفرمان از فرودگاه امام آغاز شد. شب بازی مهیج فوتبال ایران-پرتغال را تماشا کردیم و چندی بعد راهی فرودگاه شدیم. پس از تحویل بار و کنترل گذرنامه و گرفتن ارز مسافرتی -آنقدرها که می گفتند شلوغ نبود و بسیار هم خلوت بود- ، سوار هواپیما شدیم. هواپیمای ایرباس A300-600 به وضوح قدیمی و کهنه و بدون هیچ امکاناتی بود. این هواپیما تقریباً ۲۵ سال پیش ساخته شده است. چیدمان صندلی ها ۲-۴-۲ بود. پرواز بدون تأخیر انجام گرفت. در طول پرواز هوا سرد بود و حتماً به پتو نیاز بود، اما برخی مهمانداران از دادن پتو اجتناب می کردند! پذیرایی صبحانه املت در نظر گرفته بودند که کیفیت خوبی داشت، اما به دلیل ظروف پلاستیکی و مقوایی حس خوبی نداشت. در کل پرواز ایران ایر را ضعیف ارزیابی می کنم. پس از چهار ساعت پرواز، ساعت ۸:۳۰ به وقت بلگراد هواپیمای مان بر زمین نشست.

کابین بخش اکونومی پرواز

وضعیت کمربند هواپیما

فرودگاه بلگراد نیکولا تسلا، پر رفت و آمدترین و بزرگترین فرودگاه کشور صربستان است. این فرودگاه در ابتدا به نام فرودگاه بلگراد و فرودگاه سورچین شناخته می شد، اما در سال ۲۰۰۶ میلادی به افتخار دانشمند و مخترع فقید صربستانی، نیکولا تسلا، فرودگاه بین المللی بلگراد به نام او تغییر نام یافت.

در برخی از سفرنامه ها خوانده بودم که در بدو ورود به مسافران ایرانی بی احترامی می کنند یا مثل زندانی رفتار می کنند که به هیچ عنوان این گونه نبود! پس از رسیدن به فرودگاه نیکولا تسلا، در همان ابتدای کار دو افسر پاسپورت و ویزاهای قبلی، بلیت رفت و برگشت و رزرواسیون هتل را به صورت دستی کنترل کردند. حدود ده دقیقه معطل شدیم. پس از آن به پاسپورت کنترل رسیدیم و به راحتی وارد این کشور شدیم. پس از برداشتن چمدانها، در همان هنگام خروج ۲۰ یورو با نرخ ۱۱۳ دینار صربستان تبدیل کردیم تا برای حمل و نقل به شهر پول لازم را داشته باشیم. (در صورت پرداخت مستقیم یورو احتمالا با شما با نرخ ۱۰۰ دینار برای هر یورو حساب می کنند که تفاوت زیادی دارد.) نکته جالب اینکه نرخ تبدیل یورو بهتر از دلار است. نرخ تبدیل هر دلار در فرودگاه ۹۶ دینار بود.

برای رفتن به شهر چهار راه وجود دارد:

۱. ترانسفر آپارتمان رزرو شده ما به قیمت ۱۵ یورو

۲. تاکسی فرودگاه (که قیمت ها بر اساس منطقه بندی است و در کل قیمت بالاست.)

۳. خط اتوبوس A1 Mini bus مخصوص فرودگاه. این خط در همان طبقه Arrivals که شما با چمدان خارج می شوید قرار دارد. برای تهیه بلیت باید از راننده نفری ۳۰۰ دینار خریداری کنید. حدود ۳۰ دقیقه در راه خواهید بود.

مسیر اتوبوس A1 که احتمالاً با ایستگاه های آخر سر و کار دارید

تصویر سمت راست: برنامه زمانی اتوبوس از میدان Slavija به فرودگاه ، تصویر سمت چپ: برنامه زمانی اتوبوس از فرودگاه به میدان Salvija

۴. خط اتوبوس PTC Belgrade Line 72 که به سمت Zeleni Venac می رود و چندین ایستگاه در راه دارد. این خط در طبقه Departures است و باید یک طبقه بالا بروید. در صورت خرید بلیت از راننده ۱۵۰ دینار و خرید از کیوسک ۸۹ دینار است. حدود ۴۵ دقیقه در راه خواهید بود. این اتوبوس wifi رایگان دارد. البته منظور از خرید از کیوسک را متوجه نشدم و از هرکس پرسیدم گفتند از راننده بخرید.

مسیر اتوبوس خط ۷۲ که احتمالاً بیشتر با ایستگاه آخر یعنی Zeleni Venac سر و کار دارید

برنامه زمانی اتوبوس خط ۷۲، فرودگاه به Zeleni Venac

برنامه زمانی اتوبوس خط ۷۲، Zeleni Venac به فرودگاه

برای رمزگشایی این جدول، ستون ها را با جدول اتوبوس A1 تطبیق دهید که به زبان انگلیسی است. ستون اول ساعت های فعال شبانه روز است و روبروی آن ها دقیقه را مشاهده می کنید. ستون دوم روزهای دوشنبه تا جمعه، ستون سوم شنبه و ستون چهارم یکشنبه می باشد. برای نمونه برای ساعت ۹ صبح از فرودگاه به Zeleni Venac دو اتوبوس ساعت ۹:۰۰ و ۹:۳۰ می باشد. توصیه می کنم  سایت ترانسفر اتوبوس (www.beg.aero) را مطالعه کنید.

ما راه چهارم را انتخاب کردیم، چون ایستگاه آخر به آپارتمان محل اقامت مان نزدیک بود. به اتوبوس ساعت ۹ صبح رسیدیم و بلیت ها را از راننده تهیه کردیم. 

حدود ساعت ۹:۴۵ به Zeleni Venac رسیدیم و به سمت آپارتمان به راه افتادیم. در راه با wifi اتوبوس به مدیریت آپارتمان اطلاع دادیم که در حال رسیدن به آپارتمان هستیم. حدود ساعت ۱۰ صبح به محل اقامت مان رسیدیم و با وجود اینکه ساعت تحویل ۱۲ظهر تا ۱۴ بود، اما آپارتمان به همراه دو دسته کلید به ما تحویل داده شد. 

در مسیر آپارتمان از Zeleni Venac

برای ساعت ۱۴ با مدیر آپارتمان برای پرداخت پول وعده کردیم. از آن جایی که مدت زمان زیادی برای گشت و گذار ممتد نداشتیم تصمیم گرفتیم گشت کوتاه یکی دو ساعته اطراف محل اقامت مان داشته باشیم و هنگام عصر به سمت ساحل رود دانوب و ساوا و محل تلاقی آنها برویم. در نقشه زیر با رنگ قرمز مسیرهای انتخابی مان را مشخص کرده ام.

مکان های بازدید روز اول

پس از اندکی استراحت ساعت ۱۱:۳۰ به میدان اصلی شهر، میدان جمهوری (Trg Republic Square) و خیابان اصلی شهر به نام کنز میهایلوا (Knez Mihailova Street) رفتیم. بسیاری از قرار ملاقات های مردم بلگراد در میدان اصلی شهر که به مجسمه اسب (Horse) نیز معروف است انجام می گیرد. این میدان با ساختمان تئاتر  ملی شهر، موزه ملی، خانه ارتش و کافه های متعدد احاطه شده و مجسمۀ یادبود شاهزاده کنز میهایلوا سوار بر اسب را درون خود جای داده است.

میدان جمهوری که به شکل امروزی دیده می شود در سال ۱۸۶۶ میلادی و پس از تخریب دروازۀ اسلامبول ساخته شده است. در سال ۱۸۸۲ مجسمه ساز ایتالیایی به نام انریکو پازی (Enrico Pazii) مجسمۀ شاهزاده کنز میهایلوا را ساخته است.

به سمت میدان حمهوری با سیم های برق متعدد برای تراموا

به سمت خیابان کنز میهایلوا

خیابان کنز میهایلوا با تعداد زیادی فروشگاه و رستوران

مبلغان بودایی در خیابان کنز میهایلوا که سعی در فروش کتاب به مردم و جمع آوری پول دارند

پس از کمی گشت و گذار در خیابان و فروشگاه ها، از Chips & Love سیب زمینی سرخ کرده هلندی گرفتیم. سایز متوسط ۳۵۰ دینار است. در کل قیمت ها در خیابان های اصلی بالاتر از دیگر نقاط شهر است. سیب زمینی ها تفاوت خاصی ندارد و فقط سس زیادی دارد!

سیب زمینی سرخ کرده هلندی

در خیابان های منتهی نیز دست فروش ها یا کافه هایی می بینید که گاهی بد نیست به آن ها نیز سر بزنید. (به خصوص اگر قصد خرید یادگاری دارید!)

کم کم وقت آن فرا رسید که به سوی آپارتمان بازگردیم. پیش از بازگشت، ۱۰۰ دلار امریکا به نرخ ۱۰۰ دینار برای هر دلار تبدیل کردیم. پس از ملاقات با مدیر آپارتمان و توضیحاتی که به ما داد متوجه شدیم موزه ملی صربستان پنجشنبه، ۲۸ جون، پس از پانزده سال افتتاح خواهد شد. پس از صرف نهار و چند ساعت استراحت، عصر به سمت یکی از جاذبه های معروف توریستی بلگراد، خیابان اسکادارلیا (Skadarlija) رفتیم. از آپارتمان تا این محل تنها ۶ دقیقه پیاده روی نیاز بود. این خیابان مصفا، کوتاه و منحنی است و پر از کافه و رستوران.

خیابان اسکادارلیا

کافه ها و نوازندگان خیابان اسکادارلیا

دیدار از خیابان اسکادارلیا را حتماً در برنامه خود بگذارید! اما مسیر بعدی که به سمت Dorcol و بعد کنار رودخانه است، چندان توصیه نمی کنم! مسیر پیاده روی زیاد است و حدود ۲۰ دقیقه تا کنار رود دانوب و پس از آن حدود ۴۰ دقیقه کنار رودخانه پیاده روی دارید. مسیر زیبایی است؛ اگر اهل پیاده روی باشید! 

به سمت Dorcol (که آخر نفهمیدم چه چیز خاصی داشت!)

در راه ممکن است محله ها و ساختمان های فرسوده و رو به ویرانی مشاهده کنید!

پس از Dorcol به سمت رودخانه دانوب رفتیم که برای اینکار باید از روی پل عابر پیاده قدیمی و فرسوده ای رد می شدیم!

پانوراما از دانوب بزرگ و مسیر پیاده روی

دانوب (Danube) دومین رود طولانی اروپا پس از از رود ولگا است. رود دانوب با طول ۲۸۸۸ کیلومتر، جایگاه سی ام را در میان رودهای جهان بر پایه طول رودخانه دارد. رود دانوب از نُه کشور اروپایی و ده ها شهر و چهار پایتخت از جمله بوداپست، براتیسلاوا، وین و بلگراد می گذرد.

نکته ای که در این سفر آموختم این بود که نام دانوب از زبان باستانی ایرانی ریشه گرفته و در اصل «دانو» به معنی «رود» می باشد و در کشورهایی که این رود در آنها جاری است کمابیش به همین صورت ادا می شود! برای مثال صربها به آن می گویند: «دوناو».

بلگراد در ملتقای رود دانوب و رود ساوا واقع است. پس از پیوستن رود ساوا به رود دانوب، «دانوب بزرگ» خوانده می شود.

در رابطه با امنیت شهر می توان گفت نسبتاً امن است. با این حال بهتر است مراقب جیب برها باشید. به نظرم در مرکز شهر امنیت کافی وجود دارد، اما در حاشیه شهر هرچه دورتر شوید خلوت تر شده و خطر بیشتر می گردد. در رابطه با بازگشت پول در هنگام خرید هم که در خیلی سفرنامه ها اشاره شد هیچگونه مشکلی در هیچ یک از خریدهای ما صورت نگرفت و فاکتورهای کوچکی هم همواره ارائه می دهند.

  

باشگاه تناسب اندام Sky Wellness با طراحی خاص مشرف به رود دانوب

نمایی از دژ کالمگدان بلگراد در شب

در هنگام پیاده روی در ساحل دانوب بزرگ، دو نکته نظرم را جلب کرد! نکتۀ اول پیاده روی مردم عادی همراه با سگ های خانگی شان بود! هر یک از آنها با یک یا دو سگ در حال پیاده روی بودند! در خیابان های بلگراد هم به وفور این موضوع را می دیدم! به کشورهای اروپایی زیادی سفر کرده ام، اما به نظرم، صربستانی ها بیشتر از ممالک دیگر اروپایی سگ خانگی دارند! 

نکتۀ دوم هم دیدن تعداد زیادی از مردم بلگراد با لباس ورزشی و یک حولۀ کوچک بر دوش برای پاک کردن عرق شان در حال دویدن بود و جالب تر آنکه تقریباً تمام آنها، مرد و زن، قد و قامت بلندی داشتند! در حال حاضر صربستان از کشورهای برتر بسکتبال جهان به شمار می رود؛ اما زمانی هم که در قالب یوگسلاوی جای داشتند، تیم ملی بسکتبال این کشور یکی از نیرومندترین تیم های بسکتبال جهان به شمار می رفت. 

یکی از بلگرادی های دونده کنار رود دانوب به استراحت نشسته بود. وی تا ما را دید، پرسید از چه کشوری به بلگراد آمده اید؟ به محض آنکه متوجه شد ایرانی هستیم از جعفر پناهی یاد کرد! وی توصیه کرد در ادامه مسیرمان به Beton Hala و Savamala برویم و نوشیدنی یا شام بخوریم. از کنار آن ها رد شدیم، اما مکان چشمگیر و خاصی نبود و شامل چند بار و کافه رستوران مشرف به رودخانه بود. از پله های پل Brankov بالا رفتیم و به سوی آپارتمان روانه شدیم. کلاً با این پل و خیابان Brankova جهت بازگشت به آپارتمان محل اقامت مان زیاد سر و کار داشتیم!

پله هایی که بالا آمدیم و روی پل Brankov ایستادیم

و خیابان Brankova که باید چند دقیقه در آن پیاده راه برویم

در خیابان Brankova به حرکت ادامه دادیم و در مسیر چند فست فود و رستوران و مک دونالد وجود داشت. ساعت ۲۲ بود و زمان شام. چند تا از منوها را مشاهده کردیم. مشکل آنجاست که بیشتر منوها به زبان سیریلیک است و باید کمی با حدس و گمان پیش می رفتیم. از طرفی برخی از فروشنده ها به خوبی زبان انگلیسی نمی دانند و یا بی حوصله هستند. قیمت بستنی عادی مک دونالد ۱۰۰ دینار بود و بیگ مک ۵۴۰ دینار، البته در برخی شعب مک دونالد با طرح Happy Hour از ساعت ۱۸ تا ۲۲، قیمت تریپل برگر با سیب زمینی و نوشابه ۳۸۰ دینار بود. تعریف خوراکی های صربستانی را شنیده بودیم و به همین دلیل تصمیم گرفتیم به جای مک دونالد از خوراکی های صربستان استفاده کنیم.

منوی فست فودی که از آن سفارش دادیم

Pljeskavica یا همبرگر صربستانی بسیار خوشمزه و بزرگ است. Ćevapi (چواپی) گوشت هایی شبیه به سوسیس است که خوشمزه است، اما مزه ای شبیه به همبرگر دارد. هر دو را حتما امتحان کنید! قیمت حدود ۲۰۰ دینار می باشد. هنگامی که از شما می پرسند چه سسی بریزند، از آن ها بخواهید آجوار (Ajwar) هم بریزند که چاشنی مخصوص صربستانی ها است.

چواپی اولی از سمت راست و Pljeskavica سه تای دیگر!

منوی پیتزا فروشی (البته قیمت هایش کمی بالا بود!)

به سوی آپارتمان حرکت کردیم. در راه نانوایی هایی را دیدیم و مقداری خرید برای صبحانه روز بعد انجام دادیم. در کل قیمت ها مناسب بودند و برخی را برای نمونه آورده ام:

• قیمت نان حجیم ۵۰۰ گرمی حدود ۵۰ دینار
• قیمت شیر یک لیتری کمی گران و نزدیک ۱۰۰ دینار
• آب معدنی سایز کوچک و بزرگ تقریبا یک قیمت در می آمد و حدود ۴۰ دینار
• نوشابه ۵۰۰ میلی لیتر ۶۰ دینار
• قیمت کرم کاکائو متوسط ۱۵۰ دینار
• شانه تخم مرغ ۹تایی حدود ۱۳۰ دینار
• ۵۰۰ گرم پنیر محلی حدود ۲۵۰ دینار
• یک کیلو سیب حدود ۹۰ دینار
• یک کیلو موز حدود ۱۳۰ دینار
• یک کیلو گوجه حدود ۱۰۰ دینار

توصیه می کنم برای خرید نان از نانوایی ها -که بعضاً پیتزا یا ساندویچ سرد هم دارند- خرید کنید و سوپر مارکت های Aroma و Maxi که تنوع و قیمت های خوبی برای سایر اقلام دارند را در نظر بگیرید. یک شعبه Aroma دقیقا سر نبش آپارتمان محل اقامت ما واقع است.

 

----------

۲۷ جون، روز دوم سفرمان را صرف دیدن دژ زیبای بلگراد کردیم. پیش از سفر قصد داشتیم در یک روز از دژ بلگراد و موزه ملی صربستان دیدن کنیم، اما به دلیل عدم بازگشایی موزه این امکان فراهم نشد. به ناچار موزه ملی را به روز آخر موکول کردیم، اما به دلیل مسیر یکسان، هر دو را در نقشه زیر علامت زده ام. 

مکان های بازدید روز دوم

حدود ساعت ۹:۳۰ صبح بیرون زدیم و باران خوبی آمده بود. هوا بسیار خوب بود و مناظر هم زیباتر به نظر می آمدند. از طریق میدان جمهوری دوباره واردخیابان کنز میهایلوا شدیم و تا انتهای این خیابان رفتیم و پس از ۱۵ دقیقه پیاده روی به محوطه دژ بلگراد رسیدیم.

پانورامای خیابان Knez Mihailova

یکی از زیباترین مناظر Knez Mihailova پس از نم باران

مجموعه Kalemegdan Fortress (دژ بلگراد) با پارک بزرگ و زیبایی شروع می شود و سپس به دژ استوار و مهم بلگراد می رسد. پس از گذر از چند دروازه شاهد یک پارک سرسبز هستیم که دیوارهای ستبر آن را احاطه کرده! امروزه اهالی بلگراد و گردشگران برای دور شدن از هیاهوی شهر به پارک کالمگدان می آیند و به استراحت و تفریح می پردازند.

اما واقعیت آن است که ما وارد مکانی استراتژیک می شویم که قرنهای متمادی نبردها به خود دیده است! دژ بلگراد قدیمی ترین بخش و قلب شهر بلگراد محسوب می شود. تاریخ دژ بلگراد به نوعی تاریخ شهر بلگراد است.

بازدید از دژ کالمگدان رایگان است. در تمام ساعات شبانه روز باز است و اگر دوست دارید مجموعه را به طور کامل مشاهده کنید از نقشه وبسایتش (www.beogradskatvrdjava.co.rs) استفاده کنید. متاسفانه ما برخی از قسمت ها که به سوی رودخانه سرازیری داشت را از دست دادیم و ندیدیم. برای برخی از قسمت های مجموعه باید هزینه پرداخت شود:

1. Sahat Tower. ساعات کاری: ۱۱ تا ۱۹ / قیمت بزرگسال: ۸۰ دینار ، قیمت دانشجو: ۴۰ دینار

   ارزش بازدید از داخل ندارد.

2. The Roman Well. ساعات کاری: ۱۱ تا ۱۹ / قیمت بزرگسال: ۱۲۰ دینار ، قیمت دانشجو: ۶۰ دینار

   کارت دانش آموزی یا دانشجویی همراه داشته باشید. اگر اهل تاریخ و موضوعات مرتبط هستید بد نیست.

3. Nebojsa Tower. ساعات کاری: ۱۱ تا ۱۹ / قیمت بزرگسال: ۲۰۰ دینار ، قیمت دانشجو: ۱۰۰ دینار

   ارزش بازدید از داخل ندارد.

4. Big Gunpowder Magazine. ساعات کاری: ۱۱ تا ۱۹ / قیمت بزرگسال: ۲۰۰ دینار ، قیمت دانشجو: ۱۰۰ دینار

   ارزش بازدید از داخل ندارد.

از سردیس های درون پارک که مربوط به سال ۱۹۰۳ میلادی است

از ورودی های دژ کالمگدان (کالمگدان به زبان ترکی است و یعنی میدان نبرد)

پارک دایناسور های متحرک که شاید برای بچه ها جالب باشد. (ورودی جداگانه دارد)

موزه جنگ پس از گذر از Inner Stambol Gate و نمای برج ساعت

توپ های استفاده شده در جنگ های صربستان (موزه جنگ رایگان است)

صفحه فولادی که روی آن با توپ تمرین شده است!

Damad Ali Pasha's Turbeh مقبره یک مقام عالی رتبه عثمانی 

ساختمان انجمن مراقبت از مجسمه های فرهنگی صربستان (قابل بازدید نیست)

مجسمه Victor یا Pobednik (در این حوالی چشم انداز عالی از پیوستن دو رود خواهید داشت!)

مجسمه ویکتور برای بزرگداشت پیروزی صربستان در برابر امپراتوری عثمانی و امپراتوری اتریش-مجارستان ساخته شده است. ارتفاع این مجسمه ۱۴ متر است و از شناخته شده ترین یادمان های شهر بلگراد به شمار می رود.

نمای رود ساوا از زیر مجسمه ویکتور

قفل های عشق روی رودخانه ها

ما در دژ کالمگدان از چاه رومی (Roman Well) هم بازدید کردیم. این چاه برای تأمین آب ساکنین دژ در دورۀ استیلای رومیان احداث شده است. این چاه در مسیری مارپیچ در چندین طبقه ساخته شده است. چاه رومی نزدیک به King Gate که از ورودی های مهم دژ بوده است واقع شده است. بازدید از چاه رومی اگر علاقمند به موضوعات تاریخی باشید برایتان جالب خواهد بود، هرچند ورودی آن کمی گران تر از چیزی است که باید باشد! توصیه ام این است که از تمامی دروازه های دژ عبور کنید و توضیحاتش را مطالعه کنید.

چاه بسیار عمیق و طبقه طبقه رومی واقع در دژ کالمگدان 

کبوتر هایی که دنبال غذا هستند

نمایی از شهر پس از گذر از King Gate

درختی عجیب در محوطه دژ کالمگدان!

ساختمان انجمن مراقبت از مجسمه های فرهنگی صربستان از پشت

ملتقای رود دانوب و رود ساوا از فراز دژ کالمگدان

پس از آن حتما به Defterdar's Gate بروید و علاوه بر چشم انداز زیبا به سمت پایین حرکت کنید و قسمت های دیگر دژ را نیز مشاهده کنید. سمت راست دژ، دو کلیسای کوچک واقع شده که فضای داخلی زیبایی دارند، اما اجازه عکسبرداری در آنها نیست.

Defterdar's Gate

کلیسای Rozica Church

باران...باران

کلیسا و Nebojsa Tower در یک نگاه

کمی در مناظر زیبا نشستیم و لذت بردیم و سپس از مسیر دیگری به سمت بیرون پارک حرکت کردیم.

مسیر های مختلف دژ را امتحان کنید

گلی زیبا با قطرات باران

گاهی باران های شدیدی می بارید و مجبور می شدیم زیر درخت یا مکانی مسقف کمی صبر کنیم. پس از خروج از دژ کالمگدان، به سمت کلیسای جامع بلگراد (St. Michael's Cathedral) حرکت کردیم. این قسمت شهر واضحاً سطح خانه ها و اتومبیل ها بالاتر رفت و پیدا بود که بالای شهر است.

کلیسای جامع سنت مایکل بلگراد (تقریبا درون همه کلیساها می توانید بروید)

از درخت های جالب در بلگراد

به سوی آپارتمان بازگشتیم. بعد از ظهر بود و زمان نهار فرا رسیده بود. پیتزا فروشی نزدیک آپارتمان به نام Pizza Na Drva Kod Mašinca همیشه سرش شلوغ بود و گویا قیمت و کیفیت خوبی داشت. هر اسلایس پیتزا ۴۵ سانتی متری ۱۰۰ دینار بود. پیتزای ۴۵ سانتی متری ۵۰۰ دینار و پیتزای ۳۳ سانتی متری ۲۰۰ دینار بود. پیتزاها سبک ایتالیایی، اما بزرگ هستند. نوع آن را خود می توانید انتخاب کنید. به نظرم سه پیتزای ۳۳ سانتی متری برای چهار نفر کافی است.

پیتزای پپرونی، کالباس و سبزیجات (به نظرم کالباس از همه بهتر بود)

حدود ساعت ۱۵ بود. پس از کمی استراحت دو گزینه داشتیم. یکی رفتن به Zemun و دیگری گشتن در شهر و مرکز خرید. Zemun از مرکز شهر بلگراد هشت کیلومتر فاصله دارد و باید با اتوبوس خط ۱۵ یا ۷۰۴ از Zeleni Venac به سمت Zemun رفت. پس از خواندن نظرات Tripadvisor در رابطه با این محل دیدنی متوجه شدم که اکثریت بر سه محور مهم تمرکز داشتند: برج Gardoš و چشم انداز آن، پیاده روی کنار رودخانه و بارها و کافه های متعدد.

برای ما دو مورد آخر جذابیتی نداشت، چرا که در بلگراد تجربه آن را داشتیم؛ اما برج Gardoš و منظره اش تنها نکته مثبت بود. برج Gardoš ورودی ۲۰۰ دیناری دارد و از ساعت ۱۰ تا ۲۰ فعال است. ما از Zemun دیدن نکردیم و به جای آن نووی ساد را در برنامه گنجاندیم. اگر وقت و انرژی لازم را داشتید حتماً جزو گزینه های خود قرار دهید. در ضمن سن و سال را در نظر بگیرید؛ چرا که باید ۸۰ پله به بالا بروید. (البته برای جوانان و میان سالان سخت نیست!) به نظرم، خود برج از بیرون نمای زیبایی ندارد، ولی چشم انداز در آن ارتفاع زیباست.

چشم انداز زیبا از روی برج Gardoš

در نهایت حدود ساعت ۱۸ گشتی در پاساژ واقع در آخر خیابان Knez Mihailova زدیم. اکثراً برند و گران بودند. سپس در خیابان های موازی حرکت کردیم و سعی کردیم بعضی از شیرینی های سنتی صربستان را تست کنیم. گیبانیکا (Gibanica) که نان و پنیر (یا اسفناج یا گوشت) می باشد و شبیه به بورک ترکی است. قیمت آن حدود ۴۰ دینار است. نسبتا خوشمزه بود، امتحانش کنید. برخی از فروشندگان هم به ما مدلی را نشان می دادند که شبیه لوله دراز بود!

گیبانیکا با پنیر

موساکا (Musaca) نیز قیافه ای شبیه به گیبانیکا دارد، اما بیشتر شبیه لازانیا است. تعریف آن را شنیده بودم، اما فرصتی پیش نیامد آن را  امتحان کنم. قهوه های صربستان خوشبو و خوشمزه است و امتحانش خالی از لطف نیست. در برخی از کافه ها قیمت اسپرسو ۵۰ تا ۶۰ دینار بود. به دنبال Bucko (پیتزا با سالاد) نیز گشتیم، اما پیدا نکردیم و تنها روز آخر بود که آن را در یکی از پیتزا فروشی ها دیدیم. به نظر فقط روی آن را کلی سس مایونز معطر می زدند و قیمت هر اسلایس آن ۱۲۰ دینار بود.

هوا آن شب بسیار سرد - نزدیک ۱۲ درجه سانتی گراد - بود. ساعت ۲۰ به Spomenik Nikoli Pašiću که حدود سه دقیقه با آپارتمان محل اقامت مان فاصله داشت رفتیم و همراه صربها نیمه اول بازی فوتبال برزیل-صربستان را بر روی یک مانیتور بزرگ زیر باران به تماشا نشستیم! از حسب اتفاق داوری این مسابقه با تیم داوری ایران بود و در آنجا بیش از خود بازی از قضاوت خوب داور کشورمان، علیرضا فغانی محظوظ شدیم!

تماشای بازی فوتبال صربستان-برزیل در زیر باران و دمای 12 درجه سانتیگراد

سپس این محل را ادامه دادیم و قسمت های دیگری از شهر را دیدیم و به سوی آپارتمان بازگشتیم و برای روز بعد که روز نسبتاً سنگینی بود آماده شدیم.

 

----------

۲۸ جون، روز سوم را برای نووی ساد، دومین شهر صربستان از لحاظ جمعیت برنامه ریزی کردیم. نووی ساد کانون فرهنگی صربهاست و به همین جهت لقب آتن صربی به آن داده شده است. با حومه حدودسیصد هزار نفر جمعیت دارد و مرکز استان خودمختار وویوودینا در شمال صربستان می باشد. یک شهر خواهر خوانده هم دارد: شهر اراک ایران! این دو شهر در سال ۲۰۰۷ میلادی به خواهر خواندگی هم درآمده اند.

شهر نسبتاً جمع و جور و کوچکی است و می توان قسمت های مهم آن را پیاده پیمود. مکان های دیدنی اصلی آن رایگان هستند و فقط رفتن و برگشتن از بلگراد به این شهر قدری سخت و زمان بر است! ساعت ۸:۳۰ از آپارتمان بیرون زدیم و به سمت Beograd Train Station حرکت کردیم. پس از ۲۰ دقیقه پیاده روی در مسیری سرازیری به آن جا رسیدیم. ایستگاه اصلی اتوبوس ها (Central Bus Station Beograd) نیز در همان نزدیکی است و یک دقیقه از قطار ها فاصله دارد. در سایت ها به راحتی نمی شد در رابطه با ساعات حرکت و قیمت ها اطلاعاتی کسب کرد و تنها موردی که یافتم این بود که قطار ارزان تر است و حدود دو ساعت طول می کشد، ولی اتوبوس گران تر بوده و حدوداً ۸۰ دقیقه طول می کشد. در ضمن اگر بلیت رفت و برگشت بخواهید ارزان تر خواهد بود.

به سمت ایستگاه قطار و گذر از هتل Queen's Astoria

اتوبوس برای رفت و برگشت به نووی ساد ۱۱۰۰ دینار برای هر نفر است. مثل اینکه شرکت ها تفاوتی از نظر قیمت ندارند و هر نیم ساعت حداقل یک اتوبوس روانه می شود. ممکن است در سایت اتوبوس صربستان (www.bas.rs) بتوانید اطلاعاتی کسب کنید.

ما تصمیم داشتیم حتی الامکان با قطار برویم. سیستم قطارشان اعصاب خردکن است. سالن ایستگاه قطار متروکه است و کارکنانی عبوس و ترشرو دارد! انگلیسی هم نمی دانند! در کل می توان گفت در زمینۀ حمل و نقل ریلی، هنوز توریست پذیر نیستند! ممکن است در سایت قطار صربستان (www.srbvoz.rs) بتوانید اطلاعاتی کسب کنید. من به سختی توانستم از این سایت اطلاعاتی حدودی راجع به قطارهای رفت و برگشت پیدا کنم و از اتفاق دقیقاً سوار همان قطارها شدیم.

اطلاعات مسیر قطار ما از بلگراد به نووی ساد

قطار ساعت ۱۰ صبح به همراه مسیر بازگشت را خریداری کردیم و طبق گفته متصدی فروش هر دو ساعت یکبار از ساعت ۸ صبح از بلگراد به نووی ساد و بالعکس از نووی ساد از ساعت ۹ صبح هر دو ساعت یکبار قطار حرکت می کند. قیمت ها را درست متوجه نشدم چرا که انگار بر اساس اینکه چه نوع قطاری سوار می شوید متفاوت است. طبق سایت، قطار رفت و برگشت باید ۴۶۰ دینار باشد، اما برای ما هر نفر ۵۴۰ دینار شد! قطار نسبتاً تمیز و خوب بود و طبق برنامه در ایستگاه های بین راه توقف های کوتاهی داشت. نگران نشوید اگر جهت حرکت قطار عوض می شود(!) چرا که مسیرشان اینطوری طراحی شده است و ریسک نکنید و در ایستگاه های میان راه از قطار پیاده نشوید!

بلیت های خریداری شده برای رفت و برگشت به Novi Sad

سوار قطار قرمز و آبی رنگ شدیم و در مسیر دو ساعته مناظر زیبایی را تماشا کردیم.

گل های آفتاب گردان در مسیر بلگراد به نووی ساد

منظره ای سرسبز در مسیر نووی ساد

 

 

Time Lapse مسیر حرکت قطار

 

نهایتاً ساعت ۱۲:۰۵ به نووی ساد رسیدیم. برای اطمینان از ساعت بازگشت کمی پرس و جو کردیم و ما را به لیست زیر ارجاع دادند. در این حد متوجه شدم که Beograd Centar با Beograd متفاوت است. Beograd منظور همان ایستگاهی بود که ما سوارش شدیم و ۲۰ دقیقه پیاده تا آپارتمان راه بود؛ ولی Beograd Centar در جنوب شرقی ایستگاهی که سوارش شدیم قرار دارد و تا آپارتمان ۴۵ دقیقه پیاده روی لازم داشت. از این رو به اجبار باید برای ساعت ۱۸:۵۶ سوار قطار برای برگشت می شدیم. با توجه به اینکه می خواستیم یک ساعت پیش از حرکت قطار در ایستگاه باشیم، حدود هفت ساعت وقت برای دیدن از نووی ساد داشتیم و با توجه به این امر سریعاً برنامه ریزی کردیم.

لیست زمان بندی قطارها با مبدا نووی ساد

همانطور که اشاره کردم قطارها مختلف است و احتمالاً فقط در صورتی که آن هایی که اولش B نوشته است را سوار شوید نیاز به هیچ پرداختی ندارید. در ضمن در ستون آخر ایستگاه ها و زمان رسیدن به آن ها را شرح می دهد. در ستون پنجم (Kol) سکوی سوار شدن را نشان می دهد.

قصد داشتیم در نووی ساد از میدان زیبای Trg Slobode Novi Sad که در برخی نقشه ها به همان نام Novi Sad معروف است دیدن کنیم. در همین بین در مسیر از کلیسای Church of Holy Mother's Ascension (یا همان Orthodox Church) و همچنین کلیسای زیبای The Name Of Mary واقع در میدان اصلی دیدن کنیم. در ادامه از خیابان های فرعی گذر کرده و به سمت دژ Petrovaradin برویم. Petrovaradin Fortress نیز همچون دیگر دیدنی های بلگراد رایگان است و در ماه جولای فستیوال موسیقی Exit در آن برگزار می شود.

مکان های بازدید روز سوم

از ایستگاه قطار بیرون آمدیم و با کمک GPS به طرح خود ادامه دادیم. سعی کردم مسیر ها جوری باشد که رفت و برگشت تفاوت داشته باشد و قسمت های مختلفی را ببینیم. از ایسنگاه قطار نووی ساد تا میدان Trg Slobode حدود ۲۵ دقیقه پیاده روی و از میدان تا Petrovaradin حدود ۲۰ دقیقه پیاده روی لازم است.

خیابان روبروی ایستگاه قطار نووی ساد (Bulevar oslobodenja)

به سمت میدان Trg Slobode حرکت کردیم. گاهی هوا آفتابی می شد و کمی گرممان می شد، اما خوشبختانه ۸۰٪ مواقع ابری بود. هر قدر به میدان مرکزی شهر بیشتر نزدیک می شدیم، به رستوران و کافه های بیشتری بر می خوردیم و خیابان ها زیباتر و پر رنگ و لعاب تر می شدند. ساختمان ها در نووی ساد بیش از بلگراد نوسازی شده اند، اما به هر حال بلگراد جنب و جوش بیشتری دارد.

در راه میدان Trg Slobode

میدان بسیار زیبا و رنگارنگ Trg Slobode

کلیسای جامع نووی ساد  The Name Of Mary

درون کلیسا جامع The Name Of Mary

ساختمان استانداری نووی ساد، ساختمان سمت چپ تصویر

پس از آن چهار خیابان اصلی منتهی به میدان را گشتیم و به سمت دژ به راه افتادیم. ساعت حدودا ۱۳:۳۰ بود. در مسیر از خیابان های زیبا و پارکی با صفا گذشتیم. ۲۰ دقیقه از این جا تا محلی که نمای خوبی از دژ داشته باشیم راه بود.

 

در ادامه راه خیابان کنار کلیسا (Zmaj Jovina)

از فرعی های مسیر ما (Dunvaska)

هوس بستنی کردیم. بستنی ها مک دونالد ۱۰۰ دینار بودند. از یکی از کافه ها بستنی خریداری کردیم. هر اسکوپ ۵۰ دینار و نان معمولی آن رایگان بود، اما اگر نان کاکائویی یا ... می خواستیم هزینه جداگانه ای داشت. سرجمع بستنی با دو اسکوپ ۱۰۰ دینار شد. خوب بود!

بستنی قیفی دو اسکوپ

پارک Dunvaski که در مسیر از آن گذشتیم

سپس به پل Varadinski most رسیدیم که در طی بمباران ناتو در سال ۱۹۹۹ میلادی آسیب دیده و دوباره بازسازی شده است. پس از این پل شهر نووی ساد تمام می شود و دژ Petrovaradin در طرف دیگر پل قرار دارد. ما تا نیمه پل حرکت کردیم و از مناظر و رود دانوب لذت بردیم، اما به دلیل خستگی و محدودیت زمانی برای تماشای داخل دژ نرفتیم. اگر فرصت و انرژی داشتید دیدن آن باید جالب باشد. پس از آن به زیر پل رفتیم، جایی که به نظر بهترین نما و انعکاس را از تپه ای که دژ روی آن واقع شده است به دست می دهد.

پل Varadinski most که در ۴ می ۱۹۹۹ بر اثر بمباران ناتو تخریب شد

پل Varadinski most که مناظر هم از روی پل و هم از زیر پل تماشایی است

در سال ۱۹۹۹ ناتو متشکل از یازده کشور به مدت ۷۸ روز زیرساخت های شهرهای صربستان را مورد هدف قرار دادند و بسیاری از پلها، کارخانه های صنعتی، تاسیسات نظامی و ... تخریب شدند. بی انصافی است که سخن از بمباران های سنگین هوایی به میان بیاورم و اشاره ای به دلیل آن نداشته باشم!

رئیس جمهور وقت یوگسلاوی، اسلوبودان میلوشویچ به بهانۀ حمایت از اقلیت صرب در کوزوو، چهارده هزار تن سرباز به آنجا اعزام کرد و دست به کشتار مسلمانان کوزوو زد. ناتو با بمباران های مهیب خود توانست کشتار مسلمانان را متوقف سازد. میلوشویچ جنایت پیشه چند سال قبل تر از این تاریخ هم با حمایت مالی، تسلیحاتی و لجستیکی از رادون کاراجیچ و راتکوملادیچ دست به نسل کشی مسلمانان بوسنی و هرزگوین در سارایوو، سریرنیتسا و ... زده بود!

پانوراما از روی پل Varadinski most

سپس به زیر پل آمدیم (Sunčani kej)

دژ Petrovaradin از طرف دیگر رود دانوب

پس از کمی استراحت ساعت حدود ۱۵ شده بود و تصمیم گرفتیم از مسیر دیگری به سوی میدان اصلی بازگردیم و در یکی از خیابان های آن نهار بخوریم. دوباره حدود ۲۰ دقیقه پیاده روی داشتیم. 

در مسیر برگشت، خیابان Bulevar Mihajla Pupina

در مسیر برگشت، ابتدای خیابان Modene

خیابان Laze Telečkog که در آن برای نهار توقف کردیم

در نووی ساد Giros (همان کباب ترکی) پر طرفدار است. قیمت یک ساندویچ بزرگ کباب ترکی مرغ با نوشابه ۳۲۰ دینار بود. چواپی که قبلا هم اشاره کرده بودم ۲۲۰ دینار قیمت داشت. Kobasice، سوسیس مخصوص صربستانی است و یک پرس آن ۲۰۰ دینار بود. ما ترکیبی از این غذاها گرفتیم. سوسیس خیلی خوشمزه نبود، اما بد هم نبود (شاید دیگر رستوران ها طبخ بهتری داشته باشند!)، اما چواپی و به خصوص Giros خوش طعم بودند. همگی با نان سرو می شوند و انتخاب مواد همراه آن مثل سالاد به دلخواه است.

Giros و Ćevapi و Kobasice

دوباره به سوی میدان رفته و از برخی از فروشگاه ها و دست فروش ها دیدن کردیم. در امتداد خیابان Pozoršini trg به سالن اصلی تئاتر ملی آن ها رسیدیم. در ادامه راه از کلیسای Church of Holy Mother's Ascension دیدن کردیم. به طور کلی صربستان کشوری نسبتاً مذهبی است و بسیاری از آن ها ارتودوکس هستند.

سالن تئاتر ملی صربستان

کلیسای ارتودوکس Church of Holy Mother's Ascension

ساعت نزدیک ۱۷ شده بود. کم کم به سمت همان بلوار اصلی منتهی به ایستگاه قطار رفتیم و پس از گذر از برخی از فروشگاه ها تقریبا یکساعت قبل از حرکت قطار به محل سوار شدن رسیدیم. قطار برگشت ساعت ۱۸:۵۶ می آمد و طبق آنچه از اینترنت دیده بودم مسیرش اینگونه بود:

اطلاعات مسیر قطار ما از نووی ساد به بلگراد

تعداد ایستگاه های بین راه کمتر بود. قطار از وین به بوداپست و بعد بلگراد می رفت. پس از سوار شدن مسئول کنترل بلیت ها نفری ۱۲۰ دینار از ما، مابه التفاوت دریافت کرد! وی گفت این قطار محلی نیست و بین المللی است و به همین دلیل بلیت آن گران تر است. با یک حساب سر انگشتی، قیمت بلیت قطار نزدیک به نصف بلیت اتوبوس تمام شد، هر چند سختی ها و ابهامات خود را دارد! قطار ها همگی از Novi Beograd نیز رد می شوند و اگر هتلی در محله بیزینسی و نو بلگراد دارید بهتر است در آن ایستگاه پیاده شوید.

قطار برگشت و مسیر سرسبز

مزرعه ای در مسیر قطار

قطار ها روی پل ها به طور تعجب آوری بسیار کُند حرکت می کنند! دلیلش را نمی دانم، شاید به دلیل کهنگی پل ها باشد! حدود ساعت ۲۱ به ایستگاه رسیدیم و دوباره همان مسیر صبح را به سوی آپارتمان بازگشتیم. در راه از نانوایی نان و شیرینی پای سیب خریداری کردیم. نان با کمی غلات حدود ۵۰ دینار قیمت داشت. پای سیب بزرگ بود و حدود ۸۰ دینار قیمت داشت.

ساعت ۲۱:۳۰ به اتاق رسیدیم و پس از استراحتی کوتاه، ساعت ۲۲ برای تماشای افتتاحیه موزه ملی صربستان رفتیم. دیدن داشت! از ساعت ۲۳ آن شب (۲۸ جون)‌ به مدت سه روز ساعات کاری موزه ۲۴ ساعته می شد و ورودیه نیز رایگان بود. تصمیم گرفتیم صبح فردا به موزه برویم.

ساختمان موزۀ ملی صربستان در هنگام افتتاحیه

موزه ملی صربستان واقع در میدان جمهوری

 

 فیلم نورپردازی خلاق و شاد بر روی موزه ملی صربستان

 

 فیلم نورپردازی آدم ها بر روی موزه ملی صربستان

 

تا ساعت ۲۲:۳۰ آن جا بودیم و بعد به آپارتمان برگشتیم.

 

----------

۲۹ جون، روز چهارم، برنامه نسبتاً سبک بود و بیشتر به موزه و کلیسا خلاصه شد.

مکان های بازدید روز چهارم

ساعت ۹ صبح به موزه ملی صربستان (National Museum of Serbia) رفتیم. این محل را حتماً جزو مکان های بازدید خود قرار دهید. طبق وبسایت موزه (www.narodnimuzej.rs) ، ساعات کاری روزهای سه شنبه، چهارشنبه، جمعه و یکشنبه از ۱۰ تا ۱۸ و روزهای پنجشنبه و شنبه از ۱۲ تا ۲۰ می باشد. دوشنبه ها موزه ملی تعطیل است. قیمت بلیت موزه برای بزرگسالان ۳۰۰ دینار و برای دانشجویان ۱۵۰ دینار است. پیشنهاد می کنم وبسایت آن را مشاهده کنید چراکه حالات مختلف بلیت و ترکیبی دارد که شاید برایتان بهتر باشد، مثلا پکیج خانوادگی.

تا چندی پیش یکشنبه ها موزه ها در صربستان رایگان بودند، اما گویا می خواهند به تدریج این قانون را بردارند. در این رابطه در زمان بازدید خود تحقیق کنید!

به دلیل بازگشایی موزه پس از پانزده سال و ورودیه رایگان خیلی از افراد تمایل به دیدن آن داشتند، ولی خوشبختانه در آن ساعت خبری از صف نبود. در درب ورودی گیت بازرسی قرار دارد و امکان داشتن آب یا خوراکی ندارید. پس از ورود می توانید کت و وسایل خود را به قسمت امانات تحویل دهید.

طبقه همکف و پس از ورود به موزه

موزه در طبقه همکف راجع به اشیا پیدا شده از تاریخ باستان صربستان و پول های رایج دوران است. یکی از ابتکارات جالب ایجاد نمودار زمانی (Time Line) برای نشان دادن سال ها بر روی دیوار های سالن موزه است. آثار گذاشته شده نیز به ترتیب از قدیم به جدید است.

یکی از وسایل جالب ساخته شده در دوران باستان

موزائیک رومی با سنگ های ریز که در برخی کلیساها استفاده شده 

مجسمه هایی که با ظهور یونان و روم رونق یافته

سرستون های سنگی با نقوشی بسیار زیبا

سکه های دوره عثمانی

یکی از دردناک ترین و در عین حال جالب ترین قسمت ها، دیدن اسکناس های اواخر دوره یوگسلاوی است. در دهه ۱۹۹۰ میلادی تورم یوگسلاوی از کنترل خارج شد. فرض کنید اول ماه است و شما حقوق خود را دریافت کرده‌اید و هزاران نقشه برای آن کشیده‌اید، ولی در کمتر از دو هفته، ارزش پول شما به شدت کاهش پیدا می‌کند و دیگر هیچ‌ کدام از وسایلی که نیاز دارید را نمی‌توانید خریداری کنید! این موضوع افسانه نیست و در دهه ۹۰ میلادی در بلگراد اتفاق افتاده است! این بحران از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ ادامه داشت. ارزش پول به‌ قدری کاهش ‌یافته بود که کارگران با حقوق خود حتی توانایی خرید نان کافی را هم نداشتند! در این برهه از زمان مبادله کالا به کالا در بسیاری از شهرهای صربستان رواج داشته است! در اواخر سال ۱۹۹۳ میلادی اسکناس ۵۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ (پنجاه میلیارد!) دیناری معادل ۱۲.۵ مارک آلمان بود در صورتی که تنها هفت روز بعد ارزش آن یک دهم شد و ۵۰۰.۰۰۰.۰۰۰.۰۰۰ دیناری مورد استفاده قرار گرفت!

اسکناس ۵۰۰ میلیارد دیناری (شماره ۱۹) - امیدوارم ایران از تاریخ درس بگیرد....

در طبقه یکم و دوم موزه، نقاشی های بسیار زیبایی نصب شده است. در کل جالب است. تمامی نقاط را ببینید و جایی را از قلم نیندازید. در طبقه اول قسمتی به نام Miroslav Gospel وجود دارد که باید اندکی در صف بایستید و بعد وارد اتاق امنیتی می شوید. در این اتاق، برای شما در رابطه با نسخه خطی انجیل میروسلاو مربوط به سال ۱۱۸۶ میلادی توضیح می دهند که برای اولین بار باعث به وجود آمدن رسم الخط سیریلک (Cyrilc) شده است. رسم الخطی که روس ها هم از آن استفاده می کنند.

طبقه اول موزه ملی صربستان

نقاشی با رنگ روغن در سال ۱۶۱۶ میلادی

 

نقاشی رنگ روغن از کلیسای نتردام پاریس در سال ۱۹۳۸ میلادی

صحنه ای از جنگ های صربستان

کودک یتیمی خسته از جنگ 

چارچوب خاص لوزی شکل برای نقاشی

نقاشی روایت قربانی کردن فرزند حضرت ابراهیم

سردیس بانوی محجبه از سنگ مرمر، متعلق به سال ۱۸۶۰ میلادی اثر Giuseppe Croff

درب های طراحی شده قدیم

حداقل دو تا سه ساعت برای دیدن موزه لازم است. ما تا حدود ساعت ۱۳ آن جا بودیم و بعد از توقفی کوتاه در آپارتمان به مسیر خود ادامه دادیم. پس از ۳ دقیقه پیاده روی به سمت Trg Nikole Pašića به پارلمان بلگراد رسیدیم که دیدنش خالی از لطف نیست.

پارلمان بلگراد

شهرداری بلگراد (روبروی ساختمان پارلمان)

آن روز مدام باران های سنگین می آمد و پس از چند دقیقه قطع می شد و مجبور بودیم چند دقیقه جایی صبر کنیم تا از شدت باران کاسته شود و بتوانیم به راه خود ادامه دهیم!

 

 فیلم باران سنگین در بلگراد

 

به سمت کلیسای (Church of Saint Mark (Orthodox Church حرکت کردیم و پس از سه دقیقه پیاده روی به آن جا رسیدیم. کلیساها محدودیتی برای ورود ندارند و تنها کافیست لباس های باز نپوشیده باشید! اگر دوست داشتید شمع روشن کنید، قیمت هر یک ۸ دینار است.

کلیسای (Church of Saint Mark (Orthodox Church

درون کلیسا از کف تا سقف

در این محل یک توریست آلمانی که فهمید ایرانی هستیم از ما سؤالی پرسید که احتمالاً همه جواب آن را می دانیم! پرسید:«من آلمانی هستم و اخیراً خیلی ایرانی در شهرهای مختلف می بینم. چرا؟! برایم سؤال شده است.»

مسیر را به سمت موزه نیکولا تسلا از درون پارک Tašmajdan ادامه دادیم. این پارک محیط زیبایی دارد و کلیسای مذکور در ابتدای آن واقع شده است.

پارک Tašmajdan

پس از ۱۰ دقیقه پیاده روی به موزه نیکولا تسلا رسیدیم. البته به دلیل آن که راهنمای انگلیسی برای ساعت ۱۵ نداشت، به مقصد بعدی خود رفتیم تا برای ساعت ۱۶ به موزه برویم. از موزه تا کلیسای ساوای مقدس یا سنت ساوا  (Church of Saint Sava)، حدود ۱۵ دقیقه پیاده روی لازم است. اگر امکانش بود طوری برنامه ریزی کنید که  هنگام شب هم از این کلیسا بازدید کنید، چرا که نورپردازی زیبایی دارد.

کلیسای سنت ساوا بزرگترین کلیسای ارتودوکس در ناحیه بالکان و همچنین یکی از بزرگترین کلیساهای ارتودوکس در دنیا به شمار می آید. این سازه به ساوا ، اولین اسقف اعظم صربستان اختصاص یافته‌ است. ساوا، کسی بود که کلیسای ارتودوکس را در صربستان برای نخستین بار بنا نهاده و تأثیر مهمی بر تاریخ قرون وسطی در صربستان داشته است. با اینکه نام رسمی آن کلیسای جامع است، اما یک کلیسای جامع محسوب نمی شود(!)، زیرا محل کار اسقف اعظم شهر بلگراد، کلیسای جامع سنت مایکل است، نه سنت ساوا.

تندیس و کلیسای سنت ساوا 

اما چرا کلیسای سنت ساوا مورد توجه صربستانی هاست؟ ترکان عثمانی در سال ۱۵۹۵ میلادی، تابوت ساوا را گشودند و بقایای جسدش را به آتش کشیدند تا با این کار روحیۀ مردم بلگراد را در هم بشکنند! کلیسای ساوا در زمین وراسار، همان جایی که عثمانی ها مرتکب این عمل شنیع شدند ساخته شد! ساخت این بنا تماماً با کمک مالی مردم صورت گرفته و هنوز هم داخل آن در حال ساخت است.

نقاشی رنگ روغن به آتش کشیدن جسد سنت ساوا توسط عثمانی اثر Stevan Aleksić سال ۱۹۱۲ (موزه ملی صربستان)

کلیسای سنت ساوا

ساعت ۱۵:۱۵ به سمت موزه نیکولا تسلا حرکت کردیم. در راه شیرینی با غلات را به قیمت ۷۰ دینار خریداری کردیم. خوب و خوشمزه بود!نام شیرینی ها به خط سیریلک نوشته شده و خیلی موقع ها مجبور می شدیم با اشاره کردن آن را مشخص کنیم! ۱۵:۴۰ به موزه نیکولا تسلا رسیدیم.

نیکولا تسلا،‌ دانشمند صربستانی-آمریکایی متولد ۱۰ جولای ۱۸۵۶ میلادی در دهکده‌ اسمیلیان امپراتوری اتریش (کرواسی کنونی) است. تسلا عناوین علمی زیادی از جمله مخترع، مهندس برق، مهندس مکانیک، فیزیکدان و دانشمند آینده ‌نگر را به خود اختصاص داده است. معروف‌ترین دستاورد این دانشمند بزرگ، سیستم تامین برق جریان متناوب یا AC است. از دیگر ابتکارات مهم او، پتنت موتور القایی و ترانسفورماتور هاست که تسلا آن ها را به شرکت وستینگهاوس الکتریک فروخت. نیکولا تسلا در ژانویۀ سال ۱۹۴۳ میلادی از دنیا رفت. سال‌ها بعد، واحد بین ‌المللی میدان مغناطیسی را به احترام این دانشمند بزرگ، تسلا نامگذاری کردند.

موزه نیکولا تسلا

موزه نیکولا تسلا (Nikola Tesla Museum) دوشنبه ها تعطیل است و در بقیه روز ها از ۹:۴۵ تا ۲۰ باز است. تورهای انگلیسی از ساعت ۱۰ صبح شروع شده و هر یک ساعت یکبار برگزار می شود. طول مدت هر تور ۴۵ دقیقه است. قیمت بلیت برای همه ۵۰۰ دینار است، مگر آنکه کارت دانشجویی شما بین المللی باشد که در آن صورت ۲۵۰ دینار خواهد بود. خلاصه بگویم: اصلاً خوب نبود و توصیه اش نمی کنم!

بلیت موزه نیکولا تسلا

به دلیل اینکه رشته های تحصیلی مان مرتبط بود و شنیده بودیم که بصورت تجربی برخی از پتنت ها را می بینید، دو بلیت، جمعاً به ارزش ۱۰۰۰ دینار خریداری کردیم. کلیت موزه جالب است، اما تنها در صورتی که کاملاً در آن زمینه مسلط باشید و دوم اینکه تعداد افراد در تور تا ۲۰ نفر باشد که بتوانید آن ها را از نزدیک حس کنید. متاسفانه تور با ۶۰ نفر(!) برگزار شد که حتی به سختی جا گیر می آمد! در ابتدا پانزده دقیقه فیلم پخش شد که کیفیت صدای آن بسیار پایین بوده و نمی توانستیم توضیحات را به راحتی بشنویم. سپس راهنما در مورد پتنت ها و وسایل ساخته شده توضیحاتی می دهد، اما نمی توان به دلیل شلوغی آن وسایل را از نزدیک دید!

جذاب ترین و تجربی ترین قسمت موزه مربوط به شبیه سازی القایی و رعد و برق است که می توان آن را با دست حس کرد، اما فقط چند نفر این امکان را داشتند. اگر تور موزه با تعداد نفرات کم برگزار می شد قابل قبول بود. درضمن مجموعه wifi دارد و اگر در صف انتظار بودید می توانید از آن استفاده کنید.

تنها قسمت جذاب موزه نیکولا تسلا (البته الان خاموش است!)

سپس از همان مسیر رفتن مان به آپارتمان بازگشتیم. ساعت نزدیک ۱۷:۳۰ بود و گرسنه شده بودیم. دوباره از همان پیتزا فروشی نزدیک آپارتمان پیتزا گرفتیم.

در مسیر برگشت به آپارتمان (کاملا خیس شده بودیم!)

چند دقیقه بعد برای خرید یادگاری کوچکی به خیابان های موازی Knez Mihailova رفتیم و از دست فروش ها جغد زیر را به قیمت ۲۰۰ دینار خریدیم:

اشاره کنم که اگر پول اضافه آوردید در همان محلی که توصیه کردم دوباره به یورو تبدیل کنید. تفاوت نرخ خرید و فروششان ۰.۴ دینار است و ضرر چندانی ندارد. به آپارتمان رفتیم و تا آپارتمان را تمیز و آماده تحویل کردیم. چمدان ها را بستیم و برای پرواز فردا صبح آماده شدیم.

اگر زمان بیشتری داشتیم می بایست به جز Zemun و برخی از موزه ها، از Ada Ciganlija دیدن می کردیم. Ada Ciganlija جزیره ای است که به صورت مصنوعی روی رود ساوا ساخته اند و دریاچه ای مصنوعی هم پدید آورده است. این محل از آپارتمان ما دور بود و ۷۵ دقیقه پیاده روی داشت.

 

----------

۳۰ جون، روز پنجم و آخر، صبح زود بیدار شدیم. طبق زمان بندی خط ۷۲، برای اتوبوس ۶:۵۶ برنامه ریزی کرده بودیم. ۶:۳۵ از آپارتمان بیرون زدیم و طبق هماهنگی با مدیر آپارتمان، کلیدها را درون صندوق پستی اش انداختیم. ساعت ۷:۳۵ در فرودگاه بودیم. ۴۰۰ دینار اضافه داشتیم و قابل تبدیل هم نبود و خواستیم در فرودگاه خرید کنیم اما قیمت ها واضحاً دو تا سه برابر شهر است و بنظرم هیچ خریدی را به فرودگاه موکول نکنید. Duty Free آن هم کالای مناسبی نداشت. فرودگاه نیکولا تسلا مک دونالد نداشت و به ناچار در نزدیکی درب فرودگاه دو مدل نان خریدیم. شیرینی کشمشی به قیمت ۸۰ دینار و نان با سوسیس کوچک به قیمت ۱۱۵ دینار. دو تا از هر یک از این مدل ها گرفتیم و باید بگویم نان با سوسیس اش بسیار خوشمزه بود!

کانترها برای پرواز دو ساعت قبل پرواز باز شد و یکساعت معطل بودیم. البته اینترنت رایگان یکساعته فرودگاه، آن مدت را تا حدی پوشش داد. به نظر می آید برای پرواز های تهران - بلگراد دو ساعت قبل از پرواز فرودگاه باشید کافیست. به راحتی به سالن بعدی رفتیم و برخلاف دیگر سفرنامه ها و نظرات خوانده بودم، هیچ رفتار بدی با ما یا همسفران مان نشد. پرواز بدون تأخیر سر ساعت مقرر ۱۱:۰۰ انجام شد.

هواپیما بر فراز ابرها

پذیرایی نهار ایران ایر - چلو جوجه

در طول پرواز بوی نامطبوع و لرزش های هواپیما آزار دهنده بود و کیفیت پرواز را پایین می آورد. در نهایت هواپیما ساعت ۱۷:۲۰ به وقت ایران در فرودگاه امام به زمین نشست و سفر ما به صربستان تمام شد.

به نظرم سفر سه روزه به صربستان برای دیدن بلگراد به تنهایی کاملا کفایت می کند. اگر چهار روزه می روید می توانید نووی ساد را نیز در برنامه خود بگنجانید. سفر یک هفته ای برای صربستان زیاد است و توصیه نمی کنم.

در سفر ما، هزینه بلیت هواپیما و اسکان و بیمه هر نفر حدود ۲۲۶۰۰۰۰ تومان شد. هزینه های جاری و خوراک در صربستان به طور شگفت آوری مناسب است و  هزینه چهار روز برای هر نفر حدود ۳۰ تا ۴۰ یورو خواهد بود. در کل سفر به صربستان نسبتاً راحت است.

 

امیدوارم توانسته باشم تا حدی به شما در سفرتان به صربستان کمک کرده باشم.

با آرزوی سفری خوش و همیشه در سفر بودن برای شما

 

 

نویسنده : nimajavanbakht

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.