چگونه ارزان به چين سفر كنيم؟

 

 

 

چگونه ارزان به چين سفر كنيم؟

چرا به چين سفر كنيم؟

اينكه به كجا سفر مي كنيد به هدف شما از سفر برمي گردد. معمولاً علاقه مندان به سفر چند دسته هستند.

• علاقه مندان به تاريخ ، فرهنگ و هنر
• علاقه مندان به مكان هاي آرامش بخش
• علاقه مندان به تفريحات هيجان انگيز

من جزِء دسته اول افراد علاقه مند به سفر هستم. دوست دارم با نحوه زندگي و احوالات مردم ديگر كشورها آشنا شوم ، از بنا هاي تاريخي لذت ببرم و پيشرفت ديگر كشورها را ببينم.  لذا با توجه به علايقم كشور مختلفي را از لحاظ امكان سفر(مسائل ويزا و هزينه ها) مورد بررسي قرار دادم. اغلب كشورهاي اروپايي و امريكايي براي ايرانيان قوانين سخت و پر هزينه اي را براي دريافت ويزا فراهم كردند كه امكان سفر را براي ما سخت نموده است. اين طور شد كه من كشور چين را براي سفر انتخاب كردم.

با تور گردشگري به چين برويم يا بدون تور؟

براي بعضي از كشورها در بعضي از فصول سال مسافرت با تورهاي گردشگري شايد از لحاظ اقتصادي به صرفه باشد اما در مورد مقصد ما اين طور نبود. تورهاي گردشگري با مقصد چين اغلب هتل هاي چهار و پنج ستاره را شامل مي شود كه وجود اين هتل هاي گران قيمت منجر به هزينه بالاي بسته هاي سفر خواهد شد و اين مسئله موجب مي گردد كه بسياري از افراد توان سفر به چين را نداشته باشند.

اگر شما قادر به مطالعه و تحقيق راجب مقصد سفر خود را داشته باشيد به عبارتي اگر كمي زبان انگليسي بدانيد ، كمي هم كار با اينترنت را وارد باشيد و از همه مهمتر حال و حوصله تحقق داشته باشيد سفر بدون تور را قطعاً به شما پيشنهاد ميكنم.

براي اينكه به چين سفر كنيد يكسري اقدامات را بايد انجام دهيد.

كدام شهر بروم؟

چين كشور وسيعي است و هر شهر و استان آن داراي جاذبه هاي مخصوص به خود خواهد بود اما ما براي سفر زمان و بودجه محدود داريم كه بايد به شكل مطلوبي به اين جاذبه نامحدود اختصاص دهيم. بنابر اين در مورد شهرهاي مختلف تحقيق كردم و آنها را از لحاظ تعداد جاذبه هاي گردشگري مورد بررسي قرار دادم. نكته اي كه نبايد از آن غافل بود اين است كه بين شهرهاي مختلف چقدر فاصله وجود دارد و امكان جابه جايي بين اين شهرها با توجه با هزينه و زمان به چه صورت است. يعني به اين صورت نباشد كه براي رفتن از يك منطقه به منطقه ديگر دو روز در راه بود و زمان سفر را از دست داد. بعد از مطالعه در مورد شهرهاي مختلف، شهرهاي شانگهاي ، شيان و پكن را انتخاب كردم كه در ادامه درباره هر كدام توضيح مي دهم.

براي سفر چه چيزهايي نياز داريد؟

براي سفر بليط هواپيما ، ويزا ، رزرو هتل و ارز نياز داريد. انتخاب بليط هواپيما به زمان و شهرهاي محل اقامت شما بستگي دارد. با توجه به بازه زماني سفر من و همچنين شهرهاي محل اقامتم پرواز ماهان را انتخاب كردم. البته پرواز ايرلاين چيني هم وجود داره كه ارزان تر است اما امكان كنسلي در صورت بروز مشكل سخت است و محدوديت هايي در زمينه بار همراه مسافر قائل هستند. نكته مهم اين است كه براي انتخاب پرواز بايد شهر ابتدايي و انتهايي بازديد خود را مشخص كنيد تا در هزينه و زمان سفر صرفه جويي شود.

برنامه سفر

برنامه سفر من به اين صورت بود كه ابتدا با هواپيما از تهران به شانگهاي مي رفتيم و بعد از اتمام مدت اقامت در شانگهاي با قطار به شيان رفته و بعد از سياحت در شيان با قطار به پكن حركت مي كنيم. پكن نقطه پايان سفرم خواهد بود. براي همين منظور پرواز رفت را براي تاريخ 1398/03/07 به شانگهاي و پرواز برگشت را در تاريخ 1398/03/18 از پكن رزرو كرديم.

حالا بايد در طي اين بازه زماني براي هر كدام از اين سه شهر هتل يا هاستل رزرو كنم. سعي من بر اين است كه محل اقامت را بر اساس هزينه كم ، دسترسي مطلوب و تميزي محل اقامت انتخاب كنم. بنابر اين ابتدا 3 شب براي شانگهاي، 2 شب براي شيان و 3شب براي پكن اختصاص دادم. براي اينكه هزينه هاي ما كمتر شود قطار را بعنوان وسيله جا به جايي بين شهرها انتخاب كرديم. با اين كار هم هزينه جا به جايي كم مي شود و هم هزينه دو شب اقامتمان در هتل را نمي دهيم. حالا سئوالي كه در ذهن شما ايجاد مي شود شايد اين باشد كه قطار چه ارتباطي با كم شدن هزينه اقامت دارد؟ برنامه حركت قطارهاي كشور چين داراي بازه زماني متنوعي است به شكلي كه شما مي توانيد در تمام ساعات شبانه روز زماني را به دلخواه خود براي حركت انتخاب كنيد. خب من تصميم گرفتم قطارهاي شب رو را براي حركتمان انتخاب كنم براي اين منظور روز آخر شانگهاي و شيان را كه ساعت 12 زمان تحويل اتاقمان است اتاق را تخليه مي كنيم بارهايمان را امانت گذاشته و بعد از گشت و گذار در نيم روز باقي مانده مجدداً وسايلمان را تحويل گرفته به سمت ايستگاه راه آهن مي رويم. شب را در قطار تا مقصد( تقريبا 12 ساعت زمان است) سر مي كنيم در نتيجه دو روز (يك روز از شانگهاي به شيان و يك روز براي شيان به پكن) در هزينه اقامت صرفه جويي مي كنيم.

ويزا

براي دريافت ويزا يا بايد شخصاً به سفارت مراجعه كنيد يا به يك آژانس مسافرتي مراجعه كرده و آنها كار دريافت ويزاي شما را انجام دهند كه من انجام كار ويزا توسط آژانس را به شما پيشنهاد مي كنم چون راحت تر است(بين اين دو روش 10 دلار فرق قيمت است). خوشبختانه براي دريافت ويزاي چين نياز به مراجعه مسافر به سفارت جهت مصاحبه يا انگشت نگاري وجود ندارد.

ويزاي چين به دو صورت گروهي (براي سفر با تور و يا گروه هاي شخصي با بيش از 10 نفر)و انفرادي صادر مي شود. براي دريافت ويزا انفرادي به يك سري مدارك نياز است كه شامل موارد زير مي باشد:

• گذرنامه با بيش از شش ماه اعتبار و حداقل سه صفحه خالی
• يك عكس 4*6 رنگي مناسب براي كسب ويزا
• نامه تمكن مالي از بانك با مانده حساب حداقل 30 ميليون تومان براي هر نفر
• پرداخت هزينه ويزا(من 110 دلار به آژانس پرداخت كردم)
• رزرو هتل و سند يا چيزهاي شبيه به اين موارد نياز نيست.

ويزا حدود دو هفته بعد از طريق آژانس به دست شما خواهد رسيد.

كجا اقامت كنيم؟

اگر شما كارت هاي پرداخت بين المللي داشته باشيد پيشنهاد مي كنم از طريق سايت هاي خارجي اقدام به رزرو هتل خود كنيد كه هم تعداد بيشتري گزينه قابل انتخاب وجود دارد و هم امكاناتي از قبيل رزرو بدون پيش پرداخت، رزرو بدون كارت اعتباري و امكانات ديگر را شامل مي شوند. با توجه به اين كه كارت پرداخت بين المللي نداشتم در همين سايت ها امكان پرداخت در محل را انتخاب كردم كه در مرحله رزرو با وجود عدم نياز به پيش پرداخت باز هم شماره كارت اعتباري را درخواست مي كردند و عملاً امكان رزرو از طريق اين سايت ها براي ما فراهم نبود.

خوشبختانه سايت هاي ايراني در زمينه رزرو هتل هاي خارجي چند سالي هست كه فعال هستند و شما مي توانيد در اغلب نقاط دنيا با پرداخت از طريق كارت هاي عضو شتاب خود محل اقامت خودتون رو رزرو كنيد. اما دامنه تعداد محل هاي اقامتي اين سايت ها نسبت به سايت هاي مشابه خارجي مانند booking و tripadvisor بسيار محدود است. براي اين منظور ابتدا بايد با توجه به نظرات كاربران و مسافراني كه قبلاً در اين اماكن حضور داشتند نسبت به انتخاب چند گزينه اقامتي در هر شهر اقدام كنيد سپس ببينيد كه از بين اين گزينه ها كدام يك در سايت هاي ايراني براي اقامت قابل رزرو است.

با توجه به معيارهاي انتخاب و همچنين محدوديت هايي كه توضيح دادم براي شهر شانگهاي هاستل The Phoenix Hostel Shanghai-LaoShan را انتخاب كردم. هزينه اقامت براي دو نفر در اين هاستل در اتاق اشتراكي 1240000تومان براي سه شب شده است.

شماره 1: عكس از سايت booking

براي شهر شيان هاستلي كه داراي هزينه و قيمت مناسب باشد در سايت هاي ايراني پيدا نكردم(اگر چه در سايت هاي خارجي فراوان بود) بنابر اين يك هتل آپارتمان به نام Mr. Vinegar Apartment براي دو نفر رزرو كردم. هزينه رزرو اين هتل براي دو نفر 930000 تومان  شده است.(كه با اين هتل ماجرا داشتيم)

شماره 2: عكس از سايت booking

براي پكن هم هتل King's Joy Hotel را انتخاب كردم.

شماره 3: عكس از سايت booking

هزينه اقامت در اين هتل براي سه شب 1640000 تومان شده است.

محل هاي اقامتي كه انتخاب كردم ايده ال من نبودند اما مي توان گفت با توجه به امكانات رزرو و هزينه ها انتخاب هاي بهينه اي بودند. براي رزرو اين محل هاي اقامتمون از سايت safarme استفاده كردم.

ارز

در مورد اينكه امكان تبديل پول در چين وجود داشته باشد و يا نه در سفرنامه ها مختلف مطالب زيادي گفته شده عده اي گفتند كه در چين صرافي وجود نداره و بانكها ، هتل ها و دستگاهي ATM و صرافي هاي فرودگاهي كار تبديل ارز را انجام مي دهند. برخي هم گفتند كه به بانك مراجعه كردند و با ارائه پاسپورت ايراني بانكها از تبديل ارز خودداري كردند. براي اينكه من از ريسك هاي احتمالي جلوگيري كنم نيمي از بودجه سفر خود را در ايران تبديل به يوان و نيمي ديگر را به صورت يورو با خود بردم. در حال حاضر ارزي كه به صورت دولتي داده مي شود با نرخ ارز آزاد فرق چنداني ندارد. براي كشور چين 1000 يورو ارز براي هر نفر از طريق بانك مي توانيد دريافت كنيد. در زمان سفر من يورو 16800 و يوان 2245 تومان در بازار آزاد عرضه مي شد.

برنامه ريزي براي بازديد از اماكن گردشگري

حالا نوبت اين است كه از اماكن گردشگري مقصدتون ليستي تهيه كنيد و مشخص كنيد كه در هر روز بايد از چه جاهايي ديدن كنيد. براي اين كار مي توانيد از سايت گوگل استفاده كنيد به اين صورت كه نام شهر مور نظر خودتون را در موتور جست وجوي آن وارد كرده در قسمت travel guide وارد شده و در قسمت Things to do تعداد اماكن گردشگري مطرح و مكان آنها را ملاحظه كنيد.

شماره 4

اكنون نقاطي را كه نزديك به هم قرار دارند را در يك روز برنامه ريزي مي كنيد.

يكي از برنامه هاي كاربردي كه مي تواند به شما در مسيريابي كمك كند برنامه maps.me است كه مي توانيد نقشه شهرهاي مورد نظر خود را دانلود كرده سپس مكان هاي مورد علاقه خود را در نقشه نشانه گذاري نمائيد و به صورت آفلاين از آن استفاده كنيد.

عكس 5: نمايي از برنامه maps.me

عكس 6: نمايي از برنامه maps.me

وسايل مورد نياز براي سفر

براي حمل و نقل درون شهري از چه وسيله اي استفاده كنيم؟

شانگهاي و پكن شبكه متروي گسترده اي دارند كه اكثر نقاط گردشگري را پوشش مي دهد. فقط بايد يكسري كارها انجام دهيد. ابتدا بايد با استفاده از نرم افزار google map نقطه ابتدا و انتهاي حركت خود را مشخص كنيد. اگر با مترو مي خواهيد تردد كنيد به شما مي گويد كه در كدام ايستگاه سوار و در كدام يك پياده شويد.

شماره 7

همچنين نرم افزار مترو China metro subway را بر روي موبايل خود نصب كنيد. در اين نرم افزار مي توانيد ايستگاه مترو خود را در ابتدا و انتهاي مسير مشخص كنيد. اين نرم افزار در تهيه بليط هم كمكتان مي كند كه در ادامه توضيح ميدهم.

گستردگي شبكه متروي شيان مانند پكن وشانگهاي نيست ولي مي تواند نيمي از مناطق را پوشش دهد با اين وجود اتوبوس ها عمومي شما را به اكثر نقاط ميرساند. تاكيد ميكنم كه بايد قبل از سفر برنامه خود را مشخص كنيد و با استفاده از google map وسيله حمل و نقل را تعيين كنيد. اتوبوس ها در چين به زبان چيني مقصد خود را تعيين مي كنند. شما بايد شماره اتوبوس را كه به انگليسي در map google تعيين مي شود يادداشت كنيد.

به طور مثال اتوبوس توريستي شماره 4 (汉阳陵博物馆(游4路))

نكته: آدرس و شماره تلفن سفارت و كنسولگري ايران در شانگهاي و پكن و آدرس و شماره تلفن هتل هاي محل اقامت خود را هميشه همراه داشته باشيد تا در صورت ضرورت استفاده كنيد.

اين مقدمه طولاني و شايد خسته كننده واقعاً لازم است پس حتماً به آن توجه كنيد.

شروع سفر

روز اول سه شنبه1398/03/07

ساعت 20:40 دقيقه پرواز انجام ميشه و ساعت 17:40 دقيقه مراحل check in شروع خواهد شد. فرودگاه امام بسيار خلوت بود دقيقاً همين موقع از سال من براي سفر استانبول در اين فرودگاه بودم آن زمان براي مسافرت تركيه به هر نفر 500 يورو داده مي شد و بانك هاي مستقر در فرودگاه بسيار شلوغ بود اما اكنون با وجود مشكلات ارزي كمتر مردم به مسافرت خارجي مي روند.

به ياد دارم در زماني كه مي خواستيم به تركيه سفر كنيم به بانك فرودگاه مراجعه كردم و با صف شلوغ مردم مواجه شدم. فردي از فرودگاه بهم گفت شما ارز از كدام بانك مي خواهيد. گفتم بانك ملت. گفت بانك ملت ارز ندارد. با خودم گفتم مگر مي شود ارز بانك تمام شود. زماني كه شما به حساب بانك پول واريز مي كنيد و حواله ارزي مي گيريد از همه مدارك بليط و ويزا و پاسپورت شما كپي مي گيرند و مي دانند كه مسافر در تاريخ تعيين شده به شعبه ارزي بانك فرودگاه مراجعه مي كند. حال ما چطور بدون ارز برويم. مردم در حال دعوا مشاجره با بانك بودن و بلوايي به پا شده بود. يك عده هم فيلم مي گرفتند و آنلاين در شبكه هاي مجازي به نمايش در مي آوردند كه بعد از مدتي يك نفر دوان دوان در حالي كه مقداري ارز يورو در دست داشت به بانك رسيد و ماجرا به خير گذشت. اين هم يك مدل از بانك داري هست.

قبلاً مقداري غذاي آماده خريده بودم اما در فرودگاه با ديدن تنوع بيشتر غذاهاي آماده چند تا ديگر هم خريدم. از ايران پلوپز دونفره برقي خريديم كه اين پلوپز 300 هزارتومان و 200 هزار تومان غذا آماده حدود 2 ميليون تومان براي ما صرفه جويي به بار آورده بود.

بجز 16 يا 17نفر ايراني بقيه هواپيما به دوستان چيني تعلق داشت. در هواپيما فرم مربوط به اداره مهاجرت به مسافران داده شد كه داراي دوبخش بوده و از شما همان اطلاعاتي كه در پاسپورت وجود دارد سئوال مي شود و شما نوشته و امضا مي كنيد و بخش كوچك آن را تا زمان خروج نگه داشته و هنگام خروج ارائه دهيد. اطلاعاتي كه نياز به دانش انگليسي خاصي باشد را از شما نمي خواهد پس نگران نباشيد. اگر در طي سفر قسمتي كه هنگام خروج نياز به ارائه دارد را گم كرديد نگران نباشيد چون در هنگام ارائه پاسپورت براي خروج اين برگه در فرودگاه موجود است و مجدداً مي توانيد ان را تهيه كنيد.

شماره 8: عكس از اينترنت

 روز دوم چهار شنبه1398/03/08

حدود ساعت 9 صبح چهار شنبه در فرودگاه pudong در ترمينال شماره 2 فرود آمديم. ابتدا ورود انگشت نگاري صورت گرفت و به قسمت بررسي رواديد وارد شديم. در قسمت بررسي رواديد، ويزاي من را در قسمت ديگري همان نزديكي مجدد چك كردند و پس از محرز شدن قانوني بودن آن اجازه ورود دادند.

از فرودگاه به سمت مسير مترو حركت كرديم. براي رفتن به مركز شهر از چهار وسيله مي توانيد استفاده كنيد.

مترو(بهترين وسيله)

با استفاده از مترو مي توانيد بعد از طي كردن 18 ايستگاه به ميدان مردم يا people square كه مركز شهر شانگهاي است وارد شويد. براي اينكه از مترو استفاده كنيد يا بايد ابتدا كارت مترو تهيه كنيد و يا بايد از دستگاه هايي كه در ايستگاه مترو تعبيه شده است، بليط مترو خريداري نماييد.

نحوه رفتن: خط شماره 2 (سبز رنگ)را سوار مي شويم و 18 ايستگاه بعد در ايستگاه people square  پياده مي شويم.

كارت مترو

چند نوع كارت مترو وجود دارد كه شامل كارت هاي دائمي ، كارت هاي 24 ساعته و كارت هاي 72 ساعته مي باشد. اگر شما مي خواهيد كه در هر بار استفاده از مترو اقدام به تهيه بليط نكنيد و بيش از 72 ساعت در شانگهاي اقامت داريد اقدام به تهيه كارت هاي دائمي نمائيد. براي دريافت اين كارت بايد يك وديعه 20 يواني پرداخت كنيد و به ميزان دلخواه آن را شارژ نمائيد. اگر يك روز حضور داريد كارت 24 ساعته تهيه و اگر سه روز حضور داريد كارت 72 ساعته تهيه كنيد. براي دريافت اين كارت ها به باجه اي كه به اين منظور در ايستگاه هاي مترو وجود دارد با نام service center مراجعه كنيد. توجه داشته باشيد در صورتي كه كارت دائمي خريداري كرديد هنگام ترك شانگهاي آن را به گيشه هاي service center مستقر در متروها داده و 20 يوان خود را دريافت كنيد.

شماره 9: كارت هاي 72 ساعته

شماره 10: گيشه هاي دريافت كارت مترو

حالا اگر بخواهيد از دستگاه تهيه بليط مترو بليط تهيه كنيد هم مي توانيد مراحلي را به اين شكل انجام دهيد. ابتدا دستگاه تهيه بليط را پيدا كرده و زبان دستگاه را به حالات انگليسي تبديل مي كنيد. سپس بايد بدانيد مقصد شما در كدام خط مترو واقع شده براي اين كار مي توانيد نرم افزار مترو كه قبلاً گفتم استفاده كنيد و يا با استفاده از عكس نقشه مترو كه در موبايل خود ذخيره كرديد خط مقصد خود را پيدا كنيد. بعد از انتخاب خط مقصد ، كليه مقاصد اين خط در مانيتور درج مي شود كه شما يكي از مقاصد را انتخاب مي كنيد. حالا دستگاه مبلغ بليط شما را محاسبه مي كند و اگر مي خواهيد مي توانيد تعداد بليط را هم انتخاب كنيد كه در نهايت مبلغ كل درج مي شود. حالا به شما مي گويد كه چه اسكناسي در دستگاه قرار دهيد. پول را در جاي مربوطه قرار داده و بليط و باقي پول خود را از دستگاه دريافت مي كنيد.شايد توضيح بالا سخت به نظر برسد اما اين طور نيست. براي كساني كه مي خواهند راحت تر متوجه موضوع شوند مراحل تهيه بليط به صورت ويدئويي در سايت youtube توضيح داده شده است.

عكس 11: دستگاه بليط تك سفره منبع اينترنت

ولي من طبق برآوردي كه از استفاده مترو داشتم كارت سه روزه را خيلي باصرفه تر و راحت تر ديدم. در نتيجه از اين كارت استفاده كردم. دستگاه هاي بليط تك سفره مترو پول هاي كاملاً نو و بدون تاخوردگي را قبول مي كند بنابر اين يا بليط سه روزه بگيريد يا دائمي كه خيلي راحت تر است.

قطارهاي پرسرعت maglev train

با استفاده از اين قطار شما درواقع در 10 ايستگاه مترو توقف نكرده و با سرعت حدود 300 كيلومتر در ساعت به ايستگاه Longlang Rd وارد شده و از انجا مجددا سوار مترو مي شويد و در ايستگاه people square پياده مي شويد. من اين مسير را توصيه نميكنم چون هم هزينه آن بسيار بالاتر است و هم بايد دوباره سوار مترو شويد كه منطقي نيست.

تاكسي و اتوبوس هم در فرودگاه وجود دارد.

پس از پياده شدن از هواپيما و تحويل وسايلم مسير مترو را پيدا كردم و به گيشه فروش كارت هاي مترو مراجعه كردم. براي خودم و پدر دو كارت 72 ساعته هر كدام به قيمت 45 يوان تهيه كردم.

عكس 12: راهنماي مسير مترو

وجود دستگاه هاي اجاره چتر در ايستگاه ها برايم جالب بود. اكثر چيني ها در زماني كه آسمان داراي آفتاب سوزاني هم هست از چتر بهره ميبرند.

عكس12.2

در مسير، مترو گاهي اوقات از روي زمين حركت مي كرد كه ما از ديدن سرسبزي حاشيه شهر و وجود گلخانه هاي بسيار شگفت زده شديم.

 هاستل ما نزديك ايستگاه Dashijie قرار دارد بنابر اين بعد از عوض كردن خط در ايستگاه people square خط 8 را سوار شديم و يك ايستگاه بعد در ايستگاه Dashijie (كه ايستگاه پاياني آن Shendu Highway است) در خروجي شماره 1پياده شديم.

بسيار خسته بوديم و با توجه به اينكه زمان ورود مسافران به داخل هاستل ساعت 14 بعد از ظهر تعيين شده بود اميد داشتيم كه در صورت خالي بودن ظرفيت هاستل تخت هايمان را پيش از موعد تحويل بگيريم و كمي استراحت كنيم كه خوشبختانه همين موضوع هم انجام شد و به محض ورود توانستيم محل استراحت خود را تحويل بگيريم. در ابتدا از ما دو نفر 100 يوان به عنوان دپوزيت (Deposit) دريافت شد كه در صورت خسارت زدن به هاستل از اين مبلغ كسر كنند و در ازاي آن رسيدي به ما تحويل داده شد. اين هاستل براي مسافرت مجردي بسيار عالي است. فاصله آن تا ايستگاه مترو و ميدان مردم بسيار كم است و پياده مي توانيد برويد. بسيار تميز است. درب اتاق و كمدهاي موجود در اتاق با كارت باز مي شود و اتاق داراي امنيت كامل است. در اين هاستل اتاق هاي خصوصي هم وجود دارد كه هزينه ها آن مانند هتل است.

براي پريز برق هم نگران نباشيد چون نيازي به تبديل نداريد.

 بعد از استراحت براي ديدن موزه شانگهاي پياده به ميدان مردم رفتيم.

ميدان مردم(people square)

ميدان مردم اصلي ترين ميدان شهر شانگهاي است و در خود داراي چندين مجموعه فرهنگي مي باشد كه با داشتن محيطي پارك مانند پذيراي حجم عظيمي از توريست ها است. موزه شانگهاي ، موزه حزب هنر وچندين مجموعه ديگر از اماكن ديدني اين ميدان محسوب مي شود. در اين ميدان ديديم كه رفتگران با موتورهاي داراي مخزن در حال جمع آوري زباله بودند.

عكس13

موزه شانگهاي( Shanghai Museum)

اين موزه با معماري فوق العاده داراي چندين طبقه است و شامل اشياي زيبايي از قبيل سكه ها ، نامه هاي چند متري ، سنگ هاي زيبا ، لباس ها و وسايل نقره اي قديمي مي شود. در بخش پول هاي رايج قديمي برخي از آن ها با اشكال غير دايره اي و ماننده سر نيزه و همچين سكه هاي بسيار بزرگ وجود دارند. در يك طبقه مجسمه هاي چوبي مربوط به تمدن هاي آفريقا وجود دارد. قسمتي از موزه به زنگ ها و ناقوس هاي بزرگ اختصاص دارد. در اكثر طبقات تصاويري در ارتباط با اشياء موجود در همان طبقه به نمايش در آمده است.

 

شماره 14.2

اين موزه رايگان است و تا ساعت 5 بعد از ظهر باز است. از ساعت 4 بعد از ظهر اجازه ورود داده نمي شود. اين موزه جزء مواردي هست كه قطعاً بايد در برنامه گردشگري شما باشد.

بعد گردش در ميدان مردم به هاستل برگشتيم و استراحت كرديم و بر روي تخت خود برنج درست كردیم و با خورشت آماده خورديم. براي آنكه در گرفتن بليط قطار به مقصد  شهر شيان با مشكل مواجه نشويم از هاستل خواستيم با توجه به سرويس تهيه بليط كه بر روي پيش خوان آن درج شده است براي ما بليط قطار تهيه كند اما مسئول هاستل گفت كه بليط قطار را بايد يا از ايستگاه قطار و يا از آژانس تهيه بليط قطار تهيه كنيد. ما آدرس آژانس را گرفتيم كه در داخل يك هتل در همان نزديكي بود. من از قبل نوع قطار و نوع صندلي آن را در سايت  www.travelchinaguide.com ديده بودم و به نحوي به متصدي آنجا فهماندم(انگليسي نميدانست) كه ما اين قطار را با توجه به اين تاريخ مي خواهيم. هزينه بليط براي صندلي معمولي 180 يوان بود كه از ما نفري معادل 5 دلار يوان اضافه گرفتند و وقتي كه به او گفتم اين پول اضافه براي چيست گفت آژانس ها از خارجيان نفري 5 دلار اضافه مي گيرند. پشيمان شدم كه چرا به ايستگاه قطار نرفتم و همان جا بليط نگرفتم.

 

خيابان نانجينگ شرقي(Nanjing East Road)

براي بعد از ظهر برنامه رفتن به خيابان Nanjing East Road را براي خودمان در نظر گرفتيم. اين خيابان مملو از برند هاي مطرح مد و لباس است و در آن ماشين و موتور تردد نمي كند و تنها واگن هاي توريستي تردد دارند. چيزي كه در اين خيابان نظرم را جلب كرد وجود مغازه هاي شرط بندي بود كه در ارتباط با موضوعي خاص مثل ورزش و... شرط بندي مي كردند.

شماره 15

شماره 16

The Bund

براي رسيدن به منطقه The Bund تابلوهاي راهنماي رسيدن به هدفمان را دنبال ميكنيم.

شماره 17

در انتهاي مسير اين خيابان به منطقه The Bund مي رسيم كه رودخانه اي دو طرف شهر را از هم جدا مي كند. آن طرف رود خانه برج هاي مطرح شانگهاي وجود دارد و مردم از اين طرف رودخانه مشغول عكاسي و لذت بردن از فضاي موجود هستند. ما هم حسابي مشغول عكس گرفتن بوديم و كشتي هاي عظيمي كه در حال تردد بودند نگاه مي كرديم. اين مسير را ادامه داديم تا به پل Waibaidu Bridge رسيديم.

شماره 18

پلWaibaidu Bridge

قبل از پل بناي ياد بودي كشته شدگان انقلاب چين به نام Monument to the People's Heroes وجود دارد. پل Waibaidu Bridge مملو از زوج هاي جواني بود كه براي عكس عروسي به آن مراجعه كردند. 

شماره 19

 

شماره 20

روز سوم پنج شنبه1398/03/09

امروز براي ديدن باغ يويوان Yu Garden با مترو وكمي پياده روي عازم آن شديم. مجموعه يويوان شامل بازارهاي تودرتويي از صنايع دستي و فروشگاه هاي مختلف است كه بخش مهم آن باغ يو است كه شما مي توانيد با پرداخت نفري 40 يوان از آن ديدن كنيد. اين باغ بسيار زيبا است و شامل بناها و مجموعه سرسبزي است كه بركه اي اين مجموعه را در بر مي گيرد و ماهي هاي زيبايي قرمز در آن حركت مي كنند. جا و مكان  مناسب و غذا دادن بازديدكنندگان آنچنان به ماهي هاي  بركه باغ ساخته بود كه تا تبديل شدنشان به نهنگ فقط چند سباحي فاصله داشتند. اين باغ در زمان جنگ مقر نيروهاي انگليسي بوده و چندين بار در اثر تحولات مختلف آسيب ديد و مجددا بازسازي شد.

شماره 21

شماره21.2

شماره21.3

در كنار باغ  Yu Gardenمعبد  Chenghuang Temple قرار دارد كه به دليل كم بود وقت از ديدن آن صرفه نظر كرديم.

 

موزه دانش و تكنولوژي شانگهاي(Shanghai Science and Technology Museum)

چيني ها متخصص ساخت موزه هستند و طوري بناي آن را مي سازند كه عكس يادگاري از خود بنا براي بازديد كنندگان به امري الزام آور تبديل مي شود.

نحوه رفتن: براي ديدن موزه دانش و تكنولوژي شانگهاي به ايستگاه به متروي YuYoan Garden  رفته و در ايستگاه East Nanjing Rd (كه ايستگاه آخر اين خطxinjiangwancheng )خط عوض كرديم و خط 2 را سوار شديم و4 ايستگاه بعد در ايستگاه Science and Technology Museum خروجي 7(كه ايستگاه آخر اين خط pudong Airport) پياده شديم.

شماره 22

هزينه بليط اين مكان نفري 40 يوان است و در ابتداي ورود شما مي توانيد نقشه موزه را از بخش اطلاعات موزه دريافت كنيد. اين نقشه مسير بازديد شما با توجه به اينكه با خانواده ، بچه كوچك و يا تنها هستيد مشخص مي كند تا به درستي همه جا را رفته و خسته نشويد. با توجه به نقشه به طبقه سوم رفتيم. بخش هاي آناتومي بدن انسان ، بازي هاي ورزشي براي تست قدرت بدني و ذهني مانند تيروكمان ، ماكت نيروگاه هاي اتمي و موارد بيشمار و ديدني ديگر در آن وجود داشت. در بخش تيرو كمان رباتي وجود داشت كه كمان را مسلح مي كرد و سپس به سوي هدف بدون كوچك ترين خطا در وسط سيبل شليك مي كرد. به شكلي به وسط سيبل ميزد كه من به كسي كه اين قسمت را مي گرداند گفتم ماشين شما مثل رابين هود تيراندازي مي كند. گفت what ، گفتم مثل جومونگ باز هم گفت what گفتم هيچي very good. ما هم چند تير انداختيم.

 در بخش ديگر تفنگ بادي بر روي صفحه چرخاني بود كه بر بالاي آن حفره ورود گلوله وجود داشت كه با توپ تنيس مسلح مي شد. ما هم رفتيم براي امتحان اين قسمت سوار دستگاه شديم طوري توپ ها رو سريع به داخل اسلحه مي ريختيم كه انگار داريم گوشت تو چرخه گوشت ميريزيم. دستگاه ديگري هم وجود داشت كه شبيه ساز معلق بودن و چرخش فضانوردان و خلبانان در هوا بود كه اين دستگاه را هم از دست نداديم و از آن هم استفاده كرديم.

 

برج تلويزيوني مرواريد(Oriental Pearl TV Tower)

بعد از ديدن موزه براي ديدن برج هاي معروف شانگهاي به متروي Science and Technology Museum رفته و 2 ايستگاه بعد در ايستگاهDongchang Rd (كه ايستگاه آخر اين خطEast Nanjing Rd)پياده شديم.

 و از آنجا پياده به سمت برج هاي معروف شانگهاي حركت كرديم. نهار را در نزديك برج مرواريد در شعبه مك دنالد سانويچ خورديم كه بسيار گران و كوچك بود. نوشابه در رستوران 10 يوان است كه همين نوشابه بيرون از رستوران ها 4 يوان است.

بليط مرتفع ترين بخش برج را خريديم كه شامل كل مجموعه بودابتدا به طبقه بالا رفتيم و از بالا كل شانگهاي را ديديم كه واقعا يك جنگل اسمان خراش بود. سپس با آسانسور به بخش ديگري در قسمت پايين تر رفتيم كه بخش پانوراما در مورد آينده شانگهاي ويديويي نمايش داده مي شود و كف متحرك آن شما را به بيرون از اين بخش هدايت ميكند. سپس در بخش ديگر كه مهم ترين بخش ان به نظرم است راه رفتن بر روي صفحه شيشه اي برج است كه شما را در بر روي نگه ميدارد و مي توانيد زير پاي خود را ببينيد. بهترين نقطه براي گرفتن عكس از ارتفاع همين جاست.

شماره 23

در انتها به طبقه پايين رفتيم كه موزه مردم شناسي شانگهاي قرار دارد. اين موزه سير تحول تاريخي شهر شانگهاي از زمان قديم تا دوره استعمار شهر توسط دولت هاي غربي و همچنين تاكنون را نشان مي دهد. در قسمتي كه ماكت بازار شانگهاي را درست كرده بودند در هر مغازه شما مي توانستيد بوي اجناس آن را استشمام كنيد مثلاً در ماهي فروشي بوي ماهي كاملاً مشهود بود.

 

بازار (Tianzifang)

در اين بازار شما مي توانيد صنايع دستي ، غذاهاي چيني و ...را مشاهده كنيد كه ديدن آن خالي از لطف نيست. در يك مكان مغازه فروش سوسك و عقرب سرخ شده هم ديديم. قيمت صنايع دستي بسيار گران است و يا به توريست ها گران مي فروشند كه اين موضوع مقدار كمي به كاهش ارزش پولي ما ربط دارد بيش از اين  به گران فروشي خود چيني ها برمي گردد.

شماره 24 منبع اينترنت

روز چهارم جمعه 1398/03/09

امروز به معبد Longhua  و جاذبه اطراف ان خواهيم رفت. براي همين به متروي ايستگاه Dashijie رفته و دو ايستگاه بعد در ايستگاه Qufu Road (كه ايستگاه آخر اين خطshiguang Rd)پياده مي شويم.خط 12 را سوار شده و 7 ايستگاه بعد در ايستگاهLonghua(كه ايستگاه آخر اين خطQixin Rd)در خروجي 4پياده مي شويم.650 متر تا معبد راه است.

شماره25

وقتي كه خروجي مترو بيرون مي آييد با يك بناي قديمي چند طبقه مواجهه مي شود. راه ورود به بنا را پیدا كرديم و با پرداخت 10 يوان وارد محوطه شديم. در لحظه اول فكر ميكردم فقط بايد اين بنا را ديد و چيز ديگري وجود ندارد اما در همان قسمت وارد معبد بزرگي شديم كه مي توانم بگويم بهترين معبدي كه در كل چين رفتيم همين معبد بود. اين مجموعه داراي چندين پرستشگاه با فضاهاي بسيار زيبا و مجسمه هاي بزرگ و كوچك است. از همه جا مي توانيد عكس بگيريد اما زماني كه بوداييان مشغول عبادت اند عكس نگيريد.

شماره 26

چيزي كه نظرم را بسيار به خود جلب كرد وجود علامت صليب شكسته نازي در برخي از مجسمه هاي بودا بود. در اين معبد ديدم كه افرادي ميوه يا مبلغي پول به معبد مي آورند و به معبد تقديم مي كنند. در این مكان قسمتي وجود داشت كه ديوارها مملو بود از اسامي افراد كه من از كسي كه آنجا بود پرسيدم كه اين اسامي چيست گفت كه اسامي مردگان است و بستگانشان مي آيند و يادي از آن ها مي كنند. جلوي مجسمه هاي بودا بالشتك هايي وجود دارد كه بوداييان روي آن زانو زده و به عبادت مشغول مي شوند. بين عبادت كده و مجسمه بودا صندوق پولي وجود دارد كه عبادت كنندگان وجوه خود را در آن قرار مي دهند به عنوان نذري يا هر چيز ديگر. جلو مجسمه ها حتما هندوانه ، سيب و چند ميوه ديگر وجود دارد.

شماره26.2

در همان نزديكي پاركي وجود داشت كه در آن ساختمان موزه حزب كمونيست خودنمايي مي كرد. كه شامل تاريخچه اين حزب ، رهبران و مبارزات آنها بوده است.

شماره 27

 

شماره 27.2

 

موزه تاريخ طبيعي شانگهاي(Natural History Museum)

حالا نوبت Natural History Museum است براي رفتن به آن پياده به سمت ايستگاه متروي Longde Road ميرويم و دو ايستگاه بعد در ايستگاه Natural History Museum(كه ايستگاه اخر اين خط zhangjiang Rd)پياده شده و از خروجي 1 خارج مي شويم .

بليط اين موزه براي بزرگسالان نفري 30 يوان است. براي كساني كه مي خواهند اسكلت دايناسور ببينند يا همان مجسه واقعي و يا ماموت هاي خيلي بزرگ را شاهد باشند اين موزه همان چيزي هست كه مي خواهند. البته اين تمام چيزي نيست كه مي بينيد. شما در اين موزه انواع و اقصام خزندگان ، پرندگان و... را خواهيد ديد. چيزي كه بسيار جالب بود حركت دايناسور هاي بود كه به صورت رباتيك ساخته شده بودند و صداي واقعي دايناسور هم از خود بروز مي دادند.

شماره 28

شماره 28.2

معبدJade Buddha Temple

حالا به Jade Buddha Temple ميرويم براي اين كار به مترويXujiahui ميرويم و سه ايستگاه بعد يعني ايستگاه Longde Road (كه ايستگاه آخر اين خط North jiading)پياده شده و خط 13 صورتي را سوار شده و در ايستگاه Jiangning Road(كه ايستگاه آخر اين خط zhangian Rd)پياده مي شويم و تا  Jade Buddha Temple550 متر پياده مي رويم.

شماره29

بليط ورودي براي اين مكان نفري 20 يوان است. در اين معبد ديدم كه افراد با پرداخت پول روغن زرد رنگي خريداري مي كنند اما نتوانستم استفاده اين روغن را متوجه شوم. عكاسي از داخل سالن اصلي ممنوع است ولي از ساير اماكن مي توانيد عكس بگيريد. از نظر وسعت اين معبد از معبد قبلي كوچك تر است اما اينجا هم زيبايي هاي خاص خود را دارد. سئوالي كه در ذهنم به وجود آمد اين است كه چرا ما نتوانستيم از ظرفيت اماكن مذهبي خود براي جذب توريست هاي خارجي كه هم دينمان نيستند استفاده كنيم.

سيرك جهاني شانگهاي

نحوه رفتن: به متروي people square و خط 10قرمز را سوار شده و شش ايستگاه بعد circus world Station(كه ايستگاه آخر اين خط fujine Rd)خروجي سه پياده مي شويم 200 متر پياده راه است .ساعت 19:30 شروع مي شود.

وقتي از خروجي مترو بيرون آمديم به سمت ساختمان سيرك شانگهاي رفتيم اما متوجه شديم كه ساختمان در دست تعميرات است و ماموري كه آنجا بود به ما گفت كه يكي دو چهارراه بالا تر چادر سيرك برافراشته شده است. مسير را در پيش گرفتيم و به سمت سيرك حركت كرديم . چون روز اخر هفته محسوب مي شد نفري 260 يوان براي ارزان ترين جاي ممكن پرداخت كرديم. محل قرار گرفتن بينندگان به صورت يك نيم دايره است كه ما با اين بليط در كناري ترين جاي ممكن قرار داشتيم كه نيم رخ دست اندركارن سيرك براي ما واضح تر از ديگران بود. سيرك شامل انواع حركات اكروباتيك دوچرخه سواري هاي خاص و... بود بهترين قسمت آن قرار گرفتن 8 موتور سوار در داخل گوي لزي بود كه بدون آنكه با هم برخورد كنند در آن حركت مي كردند.

شماره 30

در چين اگر با مشكل ادرس مواجه شدين از افراد ميان سال به بالا سئوال نكنيد چون زبان انگليسي نميدانند. جوان ها هم مثل ايران هستند برخي ميدانند و برخي نمي دانند پس شانس خود را با جوان ها محك بزنيد.

 

روز پنجم شنبه1398/03/11

امروز وسايل خود را جمع كرده و در هاستل به امانت گذاشتيم و به سمت Zhujiajiao حركت كرديم.

 

Zhujiajiao ونيز شانگهاي

نحوه رفتن: به مترويpeople square و در ايستگاه Hongqiao railway station (كه ايستگاه آخر اين خطEast xujing) پياده مي شويم خط عوض كرده و سپس خط 17 را سوار شده و در ايستگاه zhujiajiao(كه ايستگاه آخر اين خطoriental Land)پياده مي شويم.

كارت مترو امروز ساعت 10 به پايان مي رسيد. ما ساعت 9 در مترو بوديم و براي اخرين بار از كارت مترو براي اين مسير طولاني استفاده كرديم. بعد از اينكه از مترو پياده شديم مسير اين مكان را در پيش گرفتيم. نقطه اي وجود دارد كه افرادي با سه چرخه هاي خود مسافران را به محل ديدني اين نقطه ميبرند.پياده اين مسير را طي كرديم و به منطقه مورد نظر رسيديم.

وقتي از شانگهاي خارج مي شويد و وارد اين منطقه مي گرديد گويي از يك دنياي مدرن به 100 سال قبل وارد شديد. در مسير ورود به منطقه گردشگري توجهمان به يك بازار روز محلي جلب شد و وارد آن شديم. در آن انواع ميوه و گوشت خوك وجود داشت. گوشت هاي خوك را قطعه قطعه مي كردند و بر روي سكويي كه در جلوي آن ها قرار داشت قرار مي دادند.

شماره 31

بعد از مدتي پياده روي به منطقه گردشگري و معروف اين ناحيه رسيديم . در آنجا رودخانه اي وجود دارد كه دو طرف آن پر بود از مغازه هاي فروش مواد غذايي و صنايع دستي و در داخل رودخانه قايق ها به سبك ونيز ايتاليا توريست ها را جابه جا مي كردند.پل هاي زيبايي در انجا وجود داشت كه عكس گرفتن بر روي آن را دلچسب مي كرد. محل بسيار زيبايي است. در نزديك خانه ما هم همچين رودخانه اي است اما دريغ از وجود تفكر توريست پذير در مسئولان ما. از ديدن اينجا بيشتر حسرت خوردم تا لذت ببرم. انها نداشته هاي خود را ارتقاء ميدهد و ما داشته هاي خود را نابود مي كنيم.

شماره 32

شماره32.2

در برگشت ديگر كارت سه روزه ما اعتبار خود را از دست داده بود و براي اولين بار از دستگاه خودپرداز كارت مترو استفاده كريم و يك بليط تك سفره گرفتيم.

 

موزه تاريخ تحولات شانگهاي

زمان داشتيم تا ترك شانگهاي بنابر اين تصميم گرفتيم به ميدان مردم برويم. در ميدان مردم به موزه تاريخ تحولات شانگهاي رفتيم. يك ساختمان بسيار بزرگ كه در آن هم تاريخچه ، اسناد و حوادث سياسي كه براي مردم چين رخ داده به نمايش در آمده است.

شماره 33

قسمت جالب اين موزه يك صفحه نمايش بزرگ از شانگهاي قديم بود كه شخصيت ها در حال تردد در خيابان بودند. در كنار اين صفحه نمايش يك مانيتور قرار داشت كه تصويري از چهره شما را اسكن مي كرد و شما مي توانستيد چهره خود را بر روي يكي از كاركترها قرار دهيد و يا انتخاب كنيد كه مي خواهيد با دوچرخه حركت كنيد و يا پياده. من امتحانش كردم كه چيز خنده داري از آب درآمد.اين موزه تا ميزان زيادي شبيه موزه حزب كمونيست است كه قبلاً رفته بوديم. پدرم به شوخي ميگفت من اصلا به چيزهايي كه در اينجا وجود دارد كار ندارم برايم اين ساختمان با اين عظمت جالب است. اخه ساختمان به  بزرگي فقط براي نصف وانت كاغذ كاربرد دارد. اگر در ايران بود حداقل بايد يك بيماستان مي شد.

براي ما نصف وانت كاغذ بود ولي براي آنها اسناد هويتي كشورشان بود كه با تلاش و كار و خون جگر به اين جايگاه رسيده بودند. 

 

پارك مردمPeople Park

بعد از بازديد از موزه تصميم گرفتيم چرخي در پارك مردم بزنيم. در مسير خود متوجه تجمع مردم در يك نقطه شديم و به آن سمت حركت كرديم. در آنجا ديديم افراد مختلف با يك چتر در جلوي خود كه بر روي آن متني به چيني نوشته شده حضور دارند و سايرين در حال بررسي متن موجود هستند و گاهي اوقات با صاحب چتر مورد نظر صحبت مي كنند. متوجه شديم كه اين متن حاوي مشخصات فردي است كه تمايل به ازدواج دارد و مشخصات خود را شامل قد ، وزن ، سن و ساير ويژگي هاي فردي بر روي كاغذ مورد نظر درج كرده است. افرادي كه آنجا نشسته يا پدر مادر فرد مورد نظر بودند و يا دلال ازدواج بودند كه به نحوه افراد را به هم ميرسانند. اين تجمع براي توريست ها هم بسيار جالب بود. با وجود پيشرفت تكنولوژي و وجود سايت هاي همسريابي همچنان اين روش سنتي توانسته است به حيات خود ادامه دهد.

شماره 33.2 منبع اينترنت

كمي جلوتر در حال فيلم گرفتن از چتري بودم كه يكي از اين كسبه ازدواج دوان دوان بهم نزديك شد و كلمه Delete را مثل مسلسل بر سرمان شليك ميكرد. به خودم گفتم حالا من از چند تا كلمه چيني كه نميدونم چيه و فقط اعدادش معلوم است فيلم گرفتم اتفاقي نيافتاده. احتمالاً ماجراي آبروي آن بنده خداي دم بخت مطرح بود.

كمي جلوتر كه رفتيم با صداي موسيقي مواجه شديم. مسير صدا را در پيش گرفتيم و دسته اي از مردم با لباس سنتي را ديديم كه مشغول رقص و آواز بودند. اين افراد ميانسال به بالا آنچنان با علاقه مشغول رقص بودند كه تمام لباسشان خيس عرق شده بود. رقص اين افراد هم بسيار به نوع رقص ايران شباهت داشت.

در پارك كارگران براي كندن نقطه اي مشغول بودند و دور محوطه كاري خود را با حصاري پوشانده بودن كه نماي بصري پارك دچار خدشه نشود. رفتگران هم داراي موتورهايي بودند كه زباله را در درون آن قرار مي داند و با موتور سه چرخه تردد مي كردند. در چين ما بجز دو مورد موتور سيكلت سنگين بنزيني تمام موتور هايي كه ديديم  برقي بودند كه اين خود علاوه بر كاهش آلودگي زيست محيطي به كاهش آلودگي صوتي كمك مي كند. بوق زدن موتور ها امري اجتناب ناپذير براي آن هاست كه به نوعي بخشي از آلودگي صوتي را احيا مي كند.

در مورد هاستل فونيكس بايد بگويم كه براي مسافرت مجردي بسيار عالي است. نظافت و مديريت مطلوب در آنجا به وضوح قابل لمس است. براي رفتن به اماكن توريستي مي توانيد از راهنمايي آنها بهره ببريد. امنيت وسايل شما با قرار دادن در داخل كمد هاي اختصاصي كه با كارت الكترونيكي باز مي شوند تامين مي شود. تنها نكته اين است كه چون 5 نفر ديگر هم در اين اتاق مستقر هستند نبايد انتظار داشت سكوت كامل حكم فرما باشد. ممكن است وقتي كه ساعت 12 شب خواب هستين كسي از هم اتاقي هاي شما وارد شود و با گرفتن وسايل خود ايجاد صدا كند. بنا بر اين اگر به خواب خود خيلي حساس هستين. اتاق مجزا بگيريد. اينترنت ضعيف و يا حتي قطع شده در سه محل اقامت ما وجود داشت.

بعد از برگشت به هتل و تحويل وسايل به ايستگاه را آهن رفتيم.

نحوه رفتن: به متروي people square رفته و خط قرمز شماره 1 را سوار مي شويم و در ايستگاه Shanghai Railway Station (كه ايستگاه آخر اين خطfujin Rd) خروجي شماره 2.

تابلوهاي راهنماي راه آهن چين به زبان خودشان است و تنها شماره قطار به انگليسي است. هر قطاري سالن انتظار مخصوص به خود را دارد كه شما مي توانيد راحت آن را پيدا كنيد. ار در پيدا كردن آن مشكل داشتين به اطلاعات آنجا مراجعه كنيد. نيم ساعت قبل از حركت درب هاي قطار باز مي شود. ديديم كه چيني ها نيم ساعت قبل از باز شدن در قطار صف كشيدن و منتظر ورود به آن هستند. ما هم كه اين رفتار آن ها را در ابتداي ورود به هواپيما ديده بوديم فكر كرديم كه كار بيهوده اي انجام مي دهند. صبر كرديم همه آنها بروند بعد ما سوار شويم. بعد از ورود به قطار متوجه شديم آنها بار خود را بالاي سر هر كسي كه ممكن است قرار مي دهند.  اين طور نيست كه جاي بار بالاي سر شما به شما تعلق داشته باشد. ما مانديم و دو چمدان كه نمي دانستيم كجا بايد آنها را قرار دهيم. من به مسافران دور خود گفتم اين چمدان ها براي شماست؟ اما همه گفتند كه مال ما نيست. يك دختر و پسر جوان چيني هم جلوي ما نشسته بودند ولي چون انگليسي نمي دانستند نتوانستيم با هم ارتباط برقرار كنيم. در طول مسير فروشنده هاي موارد غذايي ، پاور بانك و دمنوش و...خيلي چيز هاي ديگر در راهروي قطار تردد مي كنند و با صداي بلند جنس خود را تبليغات مي كند. يك فروشنده دمنوش آنقدر در مورد محصول خود حرف زد كه گويي به كنفرانس بين المللي دعوت شده و بايد يك ساعت سخراني كند. 15 ساعت طاقت فرسا تمام شد و ما قطار را ترك كرديم. منتظر بودم ببينم چمدان هاي بالاي سر ما را چه كسي بر ميدارد كه تا لحظه خروج كسي انها را نگرفت. تمام طول مسير چمدان هايمان در راهرو بود و با آمدن چرخ دستي دستفروشان مشغول جابهجايي آنها بوديم. در طول مسير عده اي سوار مي شدند و عده اي پياده مي شدند برخي كه سوار مي شدند جاي خالي نمي يافتند و در محيط بين واگن ها مي نشستند.

2019.june.01حركت به سمت ژيان با قطار Hard Seat شماره  Z92

ساعت حركت قطار 18:03ساعت رسيدن به ژيان 9:30 مدت سفر 15:26 ساعت

 

روز ششم يك شنبه1398/03/12

حركت به سمت هتل

نحوه رفتن: پياده 950 متر به سمت جنوب رفته و ايستگاه متروي  wulukou خط يك مي رويم.يك ايستگاه بعد(كه ايستگاه اخر ان Houweizhai) در ايستگاه Beidajie پياده مي شويم.خط عوض كرده سوار خط 2 شده و 3 ايستگاه بعد در ايستگاه Nanshaomen(كه ايستگاه اخر ان weiqunan)پياده مي شويم.

بعد از طي كردن مسير تا مترو و رسيدن به محل اقامتمان هر چه گشتيم محل هتل را نيافتيم. از نگهبان ساختمان پرسيديم كه دفتر اين هتل كجاست. نگهبان زبان نمي دانست اما من محل هتل را قبلا به چيني از اينترنت گرفته بودم. فكر مي كردم اين ساختمان به طور كلي يك هتل آپارتمان است. با هزار زحمت يكي از ساكنين آنجا ما را به يكي از واحد هاي آن ساختمان كه كلاً 35 طبقه و هر طبقه 15 واحد بود راهنمايي كرد. دفتر هتل در طبقه 20 قرار داشت. داخل رفتيم .خانم خدمت كاري آنجا بود و به چيني مي گفت كه مديريت نيست و ما اتاق نداريم. حالا اين يك جمله را بعد از نيم ساعت فهميديم. گفتم با مدير به اصطلاح هتل تماس بگير و بگو ما اينجا هستيم. مدير هتل كه زبان مي دانست گفت ما اتاق براي كسي رزرو نداريم. ما كه خستگي توانمان را بريده بود شوكه شديم و گفتم از ايران رزرو كردم و او گفت پولي براي ما واريز نشده است و مي گفت تا 375 يوان ندهيد اتاق به شما نمي دهيم. با خواهش ما و ارائه شماره واچر يك اتاق تا مشخص شدن وضعيتمان بهمان داد. نمي توانستم با دفتر سايت تماس بگيرم به برادرم در ايران زنگ زدم و موضوع را گفتم. به سايت زنگ زد و كارمند سايت به او گفت كه پيگيري مي كند. آپارتمان ما در طبقه 14داراي يك شعله اجاق گاز بود اما شير گاز آن قطع بود. ماشين لباس شويي داشت كه ما توانستيم لباس خود را بشوييم. نظافت آنجا تا 50 درصد تميزي را نشان مي داد و عملاً اينترنت نداشت.

بعد از استراحت و نهار به Small Wild Goose Pagoda رفتيم.

 

Small Wild Goose Pagoda

يك بناي بسيار قديمي و البته با ابهت بود كه بسيار زيبا مي نمود. ناقوسي بزرگي هم در اين مجموعه قرار داشت كه مي توانستيد با يك چوب قطور به آن ضربه زده و صداي با صلابت آن را بشنويد.

شماره 34

شماره 35

Xian Museum

اين موزه هم كه رايگان است مملو از مجسمه هاي بوداي قديمي و وسايل تزئيني با سنگ بوده است.

شماره 36

Daxingshan Temple

اين معبد در مقايسه با جاهايي كه رفته بوديم جذابيت خاصي نداشت.(رايگان است)

شماره 36.2

Big Wild Goose Pagoda

چون ساعت از 5 بعد از ظهر گذشته بود امكان ورود به بناي معبد چند طبقه وجود نداشت اما در اين ميدان در ساعت 8 شب برنامه آبنمايي كه با موسيقي هماهنگ است اجرا مي شود. محيط آنجا پر بود از بازديد كنندگان از سراسر دنيا. تمام ساختمان هاي اطراف با نورهاي زيبايي زينت داده شده بود. اين مكان محلي است كه بايد حتماً به آن سري بزنيد.

شماره 37 منبع اينترنت

روز هفتم دوشنبه1398/03/13

به ايستگاه راه آهن رفتيم و دو بليط قطار نفري 150 يوان گرفتيم. در مجاورت ايستگاه قطار اتوبوس هايي وجود دارند كه شما را با 8 يوان به محل موزه سربازهاي سفالي مي رسانند.

سربازان سفالي(Terracotta Warriors)

بليط اين مجموعه عظيم 120 يوان است.اصلاً شيان است و سربازهاي سفالي آن. تعداد توريست ها بسيار زياد بود. افرادي در ورودي موزه به شما مراجعه مي كنند و پيشنهاد راهنمايي شما با دريافت مبلغي را مي نمايند.

تعداد اين سربازان بسيار زياد بود. به همراه آنها اسب ها و ارابه هاي سفالي نيز وجود داشت. عمقي كه سربازان در درون زمين قرار دارند به 8 متر مي رسد. در آنجا محلي وجود دارد كه باستان شناسان كار بازسازي و مرمت آثار را انجام مي دهند. تمام سربازان داراي رنگ آميزي بودند كه از بين رفته بود ولي عكس هاي وجود داشت كه مي توانستيد چگونگي اين رنگ ها را در گذشته ببينيد.

در انتها شما مي توانستيد با دادن 100 يوان با سربازان سفالي مصنوعي عكس بگيريد. در مسير خروج فروشگاه ها و غذا خوري هاي بسياري وجود دارد. در همه جا اگر مسير خود را پيدا نمي كنيد با دسته توريست هاي كه راهنما دارند همراه شويد. اينا يا به داخل مي روند يا به خارج از مجموعه.

 

Bell Tower and Drum Tower

برج ناقوس و برج طبل دو برجي هستند كه يكي در ميدان شهر و ديگري در خيابان واقع شده است. ورودي برج زنگ در داخل مترو قرار دارد و اگر تمايل داشته باشيد هر دو برج را ببينيد با پرداخت 50 يوان و اگر يكي را مي خواهيد ببينيد با پرداخت 30 يوان مي توانيد به بالاي اين بناي زيبا برويد.

شماره 41

در شب اين دو برج با نور پردازي خاصي كه دارند زيبايي خود را بيشتر به رخ مي كشند. البته امكان بازديد برج در شب وجود ندارد و شما مي توانيد عظمت آن را از بيرون نظاره گر باشيد. ما فقط به برج ناقوس رفتيم كه در آن آينه هاي برنزي زيبايي خود نمايي مي كند. از بيرون از برج طبل مي توانيد طبل هاي  بزرگي را كه دور تا دور بنا را احاطه كردند ببينيد.

شماره 42

خيابان مسلمانان(Xi'an Muslim Dasi Residential Quarter)

خيابان مسلمانان خيابانيست كه دو طرف آن پر از رستوران هاي غذاهاي چيني است كه به شيوه حلال درست شده اند. در اين خيابان موتورها بي محابا بوق زنان با سرعت حركت مي كنند و از شنيدن اين همه بوق بي مورد اذيت شديم. در اين خيابان من عكس همسر و پسرم را با دادن 180 يوان دادم برايم نقاشي آنها را كشيدن كه زياد شبيه آنها نشد. با نصف همين پول اگر در ايران به كسي داده بودم بهتر مي توانست بكشد اما خب براي يادگاري چيزي لازم است. در اين خيابان گردو هايي ديدم كه به اندازه تخم مرغ بودنند.

شماره 43

شماره 44: كارگاه توليد مصنوعات نقره اي

 

Defu Alley

اين خيابان پر است از كافه ها و رستوران هاي مجلل  و موسيقي زنده كه سكوت و آرامش آنجا دقيقا نقطه مقابل خيابان مسلمانان است. متصديان اين رستوران ها شما را به داخل آن دعوت مي كنند.

شماره 45

در مسير به پير مردي برخورديم كه معركه گرفته بود.

شماره 46

ادامه ماجراي هتل شيان

شب وقتي كه خسته از گشت گذار برگشتيم هتل يكي از كاركنان هتل آمد و گفت ما بررسي كرديم و از طرف سايت پولي واريز نشده است. يا بايد پول رو همين الان بپردازيد و يا تخليه كنيد. دوباره زنگ زدم به ايران برادرم گفت به سايت زنگ زده و آنها گفتند كه در زمان تخليه اتاق كه ساعت 12 است پول به حساب آنها واريز مي شود. با خودم گفتم مگر مي شود پولي كه من 2 ماه پيش نقد به حساب سايت واريز كردم را آنها دقيقه 90 به حساب هتل واريز كنند.

هر چه فكر كردم  اين روش با هيچ منطقي سازگار نبود. به طرف گفتم كه تا فردا صبر كنيد اما گوشش به اين حرف ها بدهكار نبود. انگليسي نميدانست و با نرم افزار مترجم خودش با من صحبت مي كرد. از اتاق بيرون نمي رفت و يك ساعتي در اتاقمان بود تا پولش را بگيرد. از طرفي هم حق داشت هيچ مدركي از ما نداشت در آخر هم گفت شما قصد پرداخت پول نداريد و مدام مدير هتل به من پيام ميداد كه يا پول يا تخليه. هر چه به مدير هتل گفتم تا فردا صبر كند گوشش بدهكار نبود. كارمند هتل بهمان مي گفت اگر پول نداريد با كارت اعتباري بريم بانك سر خيابان پول از بانك بگيريم. تو دلم گفتم بانك ملي يا ملت؟ پدر آمورزيده، دنيا ميدونه ما تحريم هستيم كارت اعتباري نداريم. آخرش به زبان محاوره خودمان اون هم به انگليسي(خودم وقتي براي او تايپ مي كردم خنده ام مي گرفت) به او گفتم (my brother) برادر من لطفاً يك روز صبر كن. گفتم شايد اين جمله آخر موثر واقع شود ، ولي تاثير نداشت. خب او كه بقال سر كوچه ما نبود كه نسيه دهد. حرفش اين بود چوب خط شما پر شده. در آخر گفتم پس پاسپورت هاي ما را گرو نگه دار تا فردا اگر پرداخت نشد من نقد به شما مي پردازم. همش فكر مي كردم اگر من به آنها نقدي پول دهم شايد سايت هم ساعت 12 به آنها پول دهد و من نتوانم پول خود را دريافت كنم . از طرف سايت مربوطه هم الحمدالله هيچ پيگيري انجام نشد.

روز هشتم سه شنبه1398/03/14

فردا ساعت 12 رفتيم دفتر هتل. ولي از واريز پول توسط سايت خبري نبود. ديگه مجبور شديم نقدي بپردازيم و به مدير هتل كه همش تلفني در تماس بوديم گفتم رسيدي به من بده تا بتوانم پولم را از سايت بگيرم. گفت ما مهر نداريم و من به سايت ايميل ميزنم. خيلي شرايط بدي بود. و اقامت در شيان با آن همه زيبايي كمي برايمان تلخ شد بود اما سعي كرديم اين را جزء تجربيات سفر قرار دهيم و مسائل سخت سفر را فراموش كنيم. توصيه مي كنم حتماً يا هتل بگيريد يا هاستل. هتل اپارتمان ، خانه ، ويلا و... شايد مديريت درست و حسابي نداشته باشد. علاوه بر آن از سايت هاي معتبر هتل رزرو كنيد.

چمدان هايمان را به هتل سپرديم و گفتيم كه ساعت 6 بر مي گرديم و چمدان ها را ميبريم. ساعت 7:27 بعد از ظهر قطار شيان را به مقصد پكن ترك مي كرد.

 

معبد لاما(Guang Ren Lama Temple)

اين معبد در شمال غربي ترين نقطه داخله ديوار هاي شهر واقع است. اين معبد فوق العاده خلوت ، تميز و دنج بود. چيزي كه در اين معبد نظرم را جلب كرد، مجسمه بودايي بود كه با نگاه خشن و غضب آلود به بازديد كنندگان مي نگريست. در كنار آن شيشه های نوشیدنی بود كه به عنوان نذري برايش آورده بودند. نمي دانم شايد اين مجسمه با داشتن اين همه نوشیدنی اندكي خشم خود را فرو برد. بازديد از اين مكان هم رايگان است.

شماره46.2منبع اينترنت

موزهStele Forest

به موزه اي رفتيم كه در ان سنگ نگاره هاي عظيمي با موضوع هاي گوناگون وجود داشت. همچنين حيوانات سنگي بزرگي در اين موزه گردهم آورده شده بود. هزينه بليط اين موزه نفري 60 يوان است.

شماره 47

نيم ساعت زود تر به محل دفتر هتل رفتيم. در دفتر كسي نبود در جلو در دفتر بر روي زمين نشستيم. گفتم شايد راس ساعت 6 بيايند. اما هر چه زمان گشت كسي نيامد. ساعت 6:10 دقيقه شد اما همچنان خبري نشد. تا ايستگاه راه آهن دو خط مترو بايد عوض مي كرديم و 1 كيلومتر هم پياده روي داشت. خيلي نگران شدم كه نكند به قطار نرسيم. گفتم به آپارتمان خودمان برگردم شايد كسي مشغول نظافت آن باشد. رفتم و يك مرد چيني آنجا را اجاره كرده بود و از كاركنان هتل خبري نبود. مجدد به بالا برگشتم و از يك خانمي كه در همسايگي دفتر ساكن بود خواستم كه با شماره اي كه از هتل داشتم تماس بگيرد. اما شماره براي دفتر بود و كسي در آن وجود نداشت. يادم افتاد شماره اضطراري بر روي در دستشويي اتاقمان نصب بود مجدد به اتاق برگشتم و با هر زباني كه مي دانستم به فرد چيني فهماندم كه به اين شماره زنگ بزند و به ان طرف خط بگويد كه ما چمدان هايمان را مي خواهيم. او زنگ زد و چيزهايي به چيني به من گفت ولي چيزي از حرف هاي او نفهمیدم. همين طور به استرس ما افزوده مي شد.

در همين گفت و گوي ما مامور نگهباني ساختمان در حال عبور بود كه متوجه ما شد. با او هم مدتي صرف فهماندن موضوع كردم او هم بي سيم زد نگهبان ديگري آمد. وضعيتي شده بود. زمان همين طور در حال سپري شدن بود. اگر به قطار نمي رسيديم هم بايد قطاري ديگر مي گرفتيم كه وجود نداشت و هم بايد شبي ديگري در جايي گير مياورديم و يك روز پكن هم از دست مي داديم كه سر جمع حدود 1 ميليون ضرر بود.

دست ماموران حراست را گرفتم و به در دفتر بردم. يكي از ماموران شماره مدير آنجا را داشت. همان فردي كه ما با او سر كرايه اتاق داستان داشتيم. به او گفتم كه بليط قطار داريم و بايد سريعاً چمدان هاي خود را برداريم. او هم گفت تا چند دقيقه ديگر همكارش مي رسد ساعت 6:45 دقيقه شده بود. در دفتر با رمز باز مي شد و اين هم از شانس ما بود. بعد از مدتي از نيامدن كاركنان هتل به مدير هتل تلفني گفتم كه پسورد دفتر را به ماموران ساختمان بدهد تا ما به قطار برسيم. كه بعد از اصرار زياد من رمز را به ماموران داد و ما مثل فشنگ سريع به داخل رفتيم ، چمدان ها را برداشتيم و Goodbye ، Goodbye كنان از آنجا رفتيم(نميشه گفت رفتن بلكه فرار كرديم).

دوان دوان به مترو رفتيم. كار نداريم كه دستگاه گرفتن بليط پول تا نخورده ما را نمي پذيرفت و يا داخل كيفمان آب بود و بايد همه را باز مي كرديم و آب را در مترو بررسي مي كردند. در مترو من ديگر اميدي نداشتم ولي به پدر مي گفتم قطار ديگري مي گيريم تا كمي آرام شود در صورتي كه آن روز قطار ديگري نمي توانستيم بگيريم.

به يك كيلومتري راه آهن رسيديم گفتم يك تاكسي بگيرم تا سريع برسيم. تاكسي گرفتم و به راننده ساعت خودم را نشان دادم كه يعني ديرمان شده است. بعد از رد شدن از بازرسي ايستگاه راه آهن ديديم كه در سالن انتظار كسي نيست و همه سوار شده اند. ديگر تمام لباسمان از عرق خيس شده بود و به نفس نفس افتاده بديم. خودمان را به قطار رسانديم و هنوز صندلي خود را پيدا نكرده بوديم كه در قطار بسته شده و قطار به راه افتاد. چند دقيقه اي طول كشيد تا من تنفسم به حالت طبيعي برگردد. فقط خدا كمك كرد تا به قطار برسيم.

قطار به مقصد پكن داراي كاركنان با كلاس تر بود و از شلوغي قطار شانگهاي به شيان هم خبري نبود. يك نودليت مثل چيني ها درست كرديم و خورديم. در نزديكي پكن هر چند كيلومتر يك نيروگاه عظيم وجود داشت و اين همه نيروگاه فقط آنهايي بودند كه در مسير راه آهن بودند و ما آنها را مي ديديم. خدا ميداند چند تاي ديگر كمي ان طرف تر مي شود پيدا كرد. بعد از 12 ساعت به پكن رسيديم.

روز نهم چهار شنبه1398/03/15

با مترو به نزديكي هتل رفتيم و وارد هتل شديم. در ابتدا استرس اين را داشتم كه نكند اين هتل هم مثل شهر شيان با مشكل پرداخت پول سايت مواجه شويم، كه خداروشكر اين طور نشد و اتاق را حدود ساعت 10 صبح با پرداخت 100 يوان دپوزيت دريافت كرديم.

هتل لابي محقري شبيه آنچه كه در مسافر خانه هاي ايران سراغ دارين داشت ولي اتاق هاي بيشماري داشت. حسن اين هتل قيمت مناسب و موقعيت مكاني آن بود. ولي در اين چند روزي كه در آن اقامت داشتيم به هيچ عنوان كولر اتاق را خنك نمي كرد و نشسته در هتل عرق مي ريختيم.

بعد از كمي استراحت به سمت ميدان تيان آنمن حركت كرديم.

ميدان تيان آنمن

در مسير ورود به ميدان تيان آنمن و در متروي Qianmen شما با بناي برج Zhengyangmen مواجه مي شويد كه اين بنا درگذشته براي استقرار تيراندازان جهت محافظت از ميدان بود.

شماره 48

شماره 49

ابتداي ميدان گيت هاي بازرسي وجود دارد و حتي پاسپورت شما را بررسي مي كنند. وارد ميدان شديم و مسير شهر ممنوعه را در پيش گرفتيم. ديوارهاي شهر ممنوعه در حال بازسازي بودند. با دادن نفري 60 يوان وارد شهر ممنوعه شديم. اين فضاي عظيم پر بود از بناها و ساختمان هايي كه روزي پادشاهان كسي را در اينجا به خلوت خود راه نمي دادند اما امروز با پرداخت 60 يوان ناقابل مي توانيد به خصوصي ترين فضاي آن وارد شويد.

شماره 50

شماره 51

Jingshan Park

وقتي كه از شهر ممنوعه خارج مي شويد آن طرف خيابان پارك  Jingshanقرار دارد و با پرداخت 2 يوان وارد آن مي شويد. در امتداد پارك پلكاني وجود دارد كه شما را به بالا تپه بلندي كه معبدي در آن واقع شده هدايت مي كند. از آن بالا عظمت شهر ممنوعه و طولاني بودن مسيري كه آمديد را مشاهده مي كنيد.

شماره 52

Beihai Park

از مقصد قبلي به پارك Beihai وارد شديم. درياچه اي بسيار زيبا كه در آن مردم مشغول قايل سواري هستند. معبدي هم بالاي تپه اي در اين درياچه واقع شده كه به آن بوداي سفيد گفته مي شود. بليط ورود به اين پارك 10 يوان است و كه براي رفتن به بوداي سفيدجداگانه بليط دريافت مي شود كه ما بليط بوداي سفيد را نداديم و از دور آن را تماشا كرديم.

شماره 53

خيابان Wangfujing

اين خيابان شباهت بسيار زيادي به خيابان Nanjing در شانگهاي دارد و مثل همان پر از فروشگاه هاي برندهاي معتبر دنيا است. در اين خيابان خانومي از ما پرسيد كه اهل كجا هستيد و ما به او گفتيم كه ايراني هستيم. براي اين چشم بادامي ها چهره اي غير از خودشان با چشمان درشت جالب است و من به او عكس پسرم را نشان دادم كه بسيار برا او جالب بود. از ما پرسيد كه چطور مسير خود را به درستي انتخاب مي كنيد كه من گفتم با داشتن مترويي با اين گستردگي و دانستن مقاصد پيدا كردن مسير چندان دشوار نيست. ما را به يك قهوه دعوت كرد كه از او تشكر كرديم و به راه خودمان ادامه داديم. صحبت كردن با اهالي يك كشور خيلي مي تواند ما را با رفتار آن ها بيشتر آشنا كند.

شماره 54

روز دهم پنج شنبه1398/03/16

ديوار چين(Great Wall of Badaling)

مسير هاي متعددي براي رفتن به ديوار چين وجود دارد كه ما منطقه Badaling را براي اين هدف انتخاب كرديم. براي اينكه خودمان به اين منطقه برويم ابتدا سوار مترو شديم و در ايستگاه مترو  Jishuitan  خروجي 2 مترو پياده شديم و مسير ترمينال Deshengmen و اتوبوس هاي شماره 877 را كه مستقيما شما را با دريافت 12 يوان به Badaling مي برد را با تابلوي هايي كه همه جا نصب شده بود پيدا كرديم. این اتوبوس از ساعت 6 تا 12 ظهر مسافران را از (Deshengmen) به بادالینگ (Badaling) می برد و در ساعت 11 تا 17 عصر آنها را بر می گرداند.

شماره 55 منبع اينترنت

ابن مسير حدود 50 كيلومتر است و در طول آن يك راهنماي چيني توضيحاتي را راجع به ديوار چين به زبان خودشان مي دهد كه ما چيزي سردرنياورديم. چيني ها متخصص جزييات هستند. در تمام حاشيه شهر پكن نقطه اي خالي از درخت هاي تازه كاشته شده نمي بينيد. درختاني كه بدون استثناء به آنها پايه هايي نصب كردند كه در طول رشدشان، راست قامت بايستند. در چند كيلومتري مسير مي توانيد ديوار را از دور ببينيد. وقتي از اتوبوس پياده شديم اولين باجه روبروي ما باجه تلكابين ديوار چين است كه ما تابلوهاي راهنماي مسير پياده روي را دنبال كرديم و به باجه فروش بليط ديوار رسيديم. 40 يوان هزينه بليط اين مكان است. ديوار به دو بخش شمالي و جنوبي تقسيم مي شود كه ما ديديم شمالي شلوغ تر است بنابر اين آن را انتخاب كرديم. مسير ابتدا شيب ملايمي داشت اما رفته رفته بر شيب آن افزوده شد.

شماره 56

واقعاً بايد جاي آن در اول ليست عجايب 7 گانه باشد. بالا رفتن از آن نفس گير است حال چطور در آن زمان با امكانات اندك اين ديوار بزرگ را كه همچون ماري كه كوه ها را در مي نوردد، ساخته اند. پلهاي ديوار داراي اندازه هاي نامنظمي هستند و ارتفاع آنها با يكديگر متفاوت است. اما قطعاً اين بينظمي دليلي دارد و به قول معروف در اين بي نظمي، نظمي نهفته است.

شماره 57

پله هاي را يكي پس از ديگري بالا رفتيم و فاصله چنداني با نقطه اوجي كه حداقل چشمانمان مي ديد نداشتيم كه از ادامه مسير صرفه نظر كرديم. كساني را مي ديدم كه بسيار مسن بودند و با صبر و پشتكار خاصي در حال بالا رفتن از ديواري بودند كه من جوان از دنبال كردن ادامه مسير آن صرفه نظر كرده بودم. تعجب كرده بودم از پير مرد سوار بر ويلچر كه البته از مسير ما نمي توانست برود و مسير تلكابين را در پيش گرفته بود اما اگر كسي در ايران را با وضع و حال او مي ديدم قطعاً درحال برنامه ريزي براي آن دنيايش بود و يا تعجيل در مرگش را از پروردگار ميخواست اما چينيان همچين انسان هايي نيستند. انگار دلم مي خواست به آنها بگويم مادر جان يا پدرجان حالا بعد از جان كندن بسيار از ديوار بالا رفتي بعدش چه. چه به دست مي آوري. اما اين همان تفكر اشتباه من است كه در مخيله آنها محلي از اعراب ندارد. بيش از ديوار با عظمت چين ، اراده برخي از صعود كنندگان به ديوار است كه انسان را شگفت زده مي كند.

شماره 58

اندكي در زير سايه يكي از برجك هاي ديوار استراحت كردم و از باد خنكي كه از يكي از روزنه هاي برجك مي آمد سود بردم. سنگ فرش هاي روي ديوار در اثر تردد بيشمار افراد طي ساليان سال دچار فرورفتگي شده است. وقتي سرم را بالا مي آوردم مي ديدم در دور دست هنوز هم كساني در حال طي كردن مسير ديوار هستند.

شماره 59

به ايستگاه اتوبوس برگشتيم و در همان مسير آمدن را به سمت هتل برگشتيم. در طول مسير باران سختي شروع به باريدن گرفت و همه دوستان چيني روپوش هاي نايلوني خود را از كيف خود در آوردنند و پوشيدند و ما كه اين مورد بي بهره بوديم، دويدن در باران را علاج كمتر خيس شدن ديديم.

كاخ تابستاني(Summer Palace)

نفري 60 يوان براي ديدن اين مكان زيبا قطعاً مي ارزد. كاخ تابستاني مجموعه اي از ساختمان هاي هستند كه حياط يكي به ديگري راه دارد. در اين مجموعه درياچه وسیعي با پل هاي زيبا قرار دارد كه توريست ها در آن مشغول قايق سواري هستند. در كنار ساختمان كاخ و اطراف درياچه راهروي مسقفي وجود دارد تا پادشاه به دور از گزند آفتاب بتواند در اين مسير تردد كند و از چشم انداز درياچه لذت ببرد. پله هاي بيشماري وجود دارد تا شما را به بالاترين نقطه در مجموعه تابستاني راهنمايي كند. فكر نمي كنم پادشاهان به خود زحمت پيمودن اين همه پله بشمار با شيب زياد را بدهند. احتمالاً تخت روان يا دوش نديمان وسيله حمل شاهان بود. اگر قرار باشد معبدي در جايي ساخته شود آن معبد در بلند ترين نقطه آن مجموعه خواهد بود. در معبد بالاي پلكان مجسمه بوداي هزار دست به اصطلاح وجود دارد.

شماره 60

شماره61

در مسير برگشت شيب ملايمي وجود دارد كه بدون طي كردن پلكان مسير آمدن مي توانيد از آن سمت طي طريق كنيد. مسير شما را بر روي پل هاي بينهايت زيبا هدايت مي كند تا درياچه محصور كننده اين مجموعه را مشاهده كنيد. از يكي از درب هاي آن كه به ايستگاه مترو نزديك بود خارج شديم. اگر مي خواهيد كل مجموعه را سياحت كنيد يك روز زمان نياز داريد اما با سه ساعت هم مي شود بخش هاي اصلي آن  را ديد.

شماره 62

روز يازدهم جمعه1398/03/17

موزه نظامي(Military Museum)

دوست داشتم به موزه اي متفاوت از آنچه كه در مورد چين و تاريخش مي دانستم بروم. بله اين همان جا بود. ساختماني بسيار عظيم و مستحكم كه انواع و اقسام چيزهايي كه به ادوات نظامي ربط داشت در آن گرد هم آورده شده بود. ورودي اين موزه رايگان است و اگر مونوپد داريد از شما مي گيرند و در قسمت امانت نگه مي دارند و موقع خروج تحويل مي دهند.

شماره 63

در ورودي ساختمان رديفي از توپ هاي قديمي به نمايش در آمده است. مجسمه مائو در ابتداي موزه شما را به داخل فرا مي خواند. در اين موزه انواع قديمي هواپيماها را به شكلي كه يا بر روي زمين قرار دارند و يا به وسيله كابل هايي از هوا معلق شده اند مشاهده مي كنيد.

فكر نمي كنم بر روي زمين از انواع كلت و تپانچه و مسلسل و... چيزي وجود داشته باشد كه در قسمت اسلحه هاي موزه نباشد. تعداد اسلحه هاي به نمايش در آمده از حد تصور خارج است.

شماره 65

نمونه اي از تفنگ هاي اوليه را ديدم كه طول به 5/2 متر مي رسيد. در هر قسمتي كه ادوات نظامي قديمي مانند شمشير و تروكمان و... وجود داشت اطلاعاتي در مورد محل كشف آنها و دوره استفاده از آنها به نمايش درآمده بود.

شماره 66

تيروكمان هاي خاص شرق آسيا كه ما در فيلم ها آنها را مي ديديم به همراه دستگاه شليك آنها و همچنين شمشيرهاي عظيمي كه خدا ميداند مرداني كه از آن استفاده مي كردند چقدر تنومند بودند، در آنجا به نمايش گذاشته شده است. همچنين در قديم  بر زير پرنده ها دست آموز ديناميت مي بستند و از آن براي از بين بردن دشمن استفاده مي كردند.

شماره 67

داخل برخي از موشك ها و گلوله ها شكافته شده بود تا بينندگان از درون ساختار آنها باخبر شوند. بخش دريايي موزه شامل ماكت زيردريايي ها ، كشتي ها و ناو هواپيما بر چيني است. بخشي هم به آثار نقاشي با موضوع جنگ ارتباط داشت.

شماره 68

معبد آسمان

در يك محيط بسيار وسيع ما مسير معبد آسمان را در پيش گرفتيم. يك معبد بزرگ و بسيار قديمي كه مي توان گفت يكي از نماد هاي شهر پكن محسوب مي شود. اين چند روز انقدر معبد ديديم كه زيبايي اين يكي ديگر به نظرمان آنچنان جلوه نمي نمايد.

شماره 69

در چين رستوران هايي وجود دارد كه موجودات دريايي را كه در اكواريومي ، لگن و يا بر روي تخته در جلوي رستوران است ، بعد از طبخ به مشتريان عرضه مي كنند. همه نوع جانور دريايي در اين آكواريوم وجود دارد از خرچنگي كه طول يك دست آن اندازه دست انسان است تا مار ماهي و قورباغه و چيزهاي عجيب و غريبي كه اسم آنها را هم نميدانستم.

شماره 70

توجهم به يك ماهي مرده در يكي از اكواريوم ها جمع شد و با آنكه صاحب رستوران آن را مي ديد كوچك ترين توجه اي جهت بيرون آوردن آن حداقل جهت حفظ ظاهر نمي كرد. نوعي غذاي ديگر وجود دارد كه آن را دور يك ظرف مسي ريخته و درون آن را كه لوله اي قرار دارد با ذغال پر مي كنند تا در اثر حرارت زغال محتويات آن پخته شود. اگر هم ميخواستم آن را امتحان كنم وقتي نحوه شست و شوي اين ظرف را ديدم از خوردن  آن  صرف نظر ميكردم.

شماره 71

چند مدل از انواع غذاها را در اينجا مشاهده ميكنيد.

شماره 72

شماره 73

شماره 74

بعد از گشت و گذار به هتل برگشتيم و وسايلمان را تحويل گرفتيم و به سمت فرودگاه حركت كرديم.

براي رفتن به فرودگاه

به ايستگاه Qianmen رفته و 6 ايستگاه بعد در ايستگاه Dongzhimen پياده مي شويم. انجا خط airport express را سوار شده و با توجه به بليط خود در ترمينال مربوطه پياده مي شويد. براي پرواز ماهان در ترمينال terminal 3 پياده مي شديم. و به Zone c مراجعه كرديم.

اما در ايستگاه متروي Dongzhimen ديگر به كارت هاي دائمي مترو نيازي نداشتيم و تصميم گرفتم با برگشت دادن كارت هاي خود وديعه كارت ها كه در هر كدام 19 يوان موجودي داشت دريافت كنم. به گيشه خدمات مترو مراجعه كردم و به متصدي آنجا قصد خودم را گفتم اما او گفت به طبقه بالا كه خدمات مترو در آن وجود دارد مراجعه كن. به آنجا رفتم و همين مطلب را به متصدي ديگر گفتم. دوباره گفت به طبقه بالا برو من هم رفتم و ديگر داشتم از مترو خارج مي شدم. ورودي مترو آخرين گيشه خدمات مترو بود كه در عين شگفتي بسته بود. گفتم ديگر دو كارت تا 19 يوان مجموعا 38 يوان از دست رفت. جالب اين بود كه بايد براي سوار شدن به قطار ويژه فرودگاه نفري 25 يوان مي پرداختيم. همين كه چند لحظه اي به گيشه مربوطه نگاه مي كردم متوجه پيرمردي چيني شدم كه كمي ان طرف تر بر روي صندلي نشسته بود و به چيني چيزهايي به من مي گفت. با اشاره او متوجه شدم كه مي خواهد اين كارت ها را بخرد. به شكلي به او گفتم چقدر براي هر كارت پول ميدهد و او هم 15 يوان براي هر كدام پيشنهاد داد. گفتم كه هر كدام 19 يوان موجودي دارد اما سر حرف خود بود. چاره اي نداشتم و قبول كردم. اين شرايط بهتر از سوخت شدن تمام آن پول بود. در همين حال كسي به آن پيرمرد نگاه مي كرد و مي خنديد. خواستم بگويم نشان بچه زرنگ پكن قطعاً زيبنده توست.

به فرودگاه رفتيم و الحق فرودگاه وسيعي بود كه به تمام عالم پرواز وجود داشت. به تابلوي اعلانات فرودگاه نگاه كردم و تعدد مقاصد پروازي برايم جالب بود. نمي دانم براي جزيره هولولولو چند مسافر وجود دارد و دقيقاً كجاست (بعدها فهميدم سمت هاوايست) اما هستند كساني كه مي خواهند به آنجا بروند.

خواستم در فرودگاه مقدار يوان اضافه خود را تبديل به يورو كنم كه اولش صرافي بانك رو نديده بودم بنابر اين به bank of china رفتم گفتم مي خوام پولم را تبديل كنم كارمند بانك دو تا فرم عريض و طويل جلو ميز قرار داد و گفت لطفا tax number  خود را بگوييد.گفتم چي  tax number؟ طرف گفت بله. گفتم ايني كه مي فرمائيد دقيقاً چيست و كجا مي دهند كه برويم بگيريم. گفت در كشور خودتون مي دهند. من يك نگاهي به فرم بانك كردم و يك نگاهي به tax number بعد با گفتن thank you  از محضرشون مرخص شدم. خداروشكر كردم در ايران پولم را تبديل به يوان كرده بودم و الا اگر مي توانستم فرم كذايي را پر كنم قطعاً tax number كار من نبود.

همش فكر مي كردم مگر ميشود در فرودگاه صرافي وجود نداشته باشد كه چند متر آن طرف تر صرافي را ديدم. در آنجا با نرخ برابري حدود 5/8 يوان را به يورو تبديل كردم. من قبلاً در يك دفتر توريستي 100 يورو تبديل كرده بود كه آنجا نرخ كلاهي كه سرمان گذاشت 5/6 بود.

روز دوازدهم ساعت 4 صبح شنبه1398/03/18

 برخلاف پرواز رفت اكثر مسافران ايراني بودند. تاجر يا توريست بودند و يا ماموريت خاصي داشتند. بعد از 7 ساعت به تهران رسيديم.

يادگرفتن اشاره اعداد با دست به صورت چيني حتما به دردتان مي خورد.

شماره 75 منبع اينترنت

سفر ما به پايان رسيد. در مجموع هر كدام از ما نفري 14 ميليون تومان هزينه سفرمان شده است. كه اين هزينه همه موارد مانند بليط هواپيما، هزينه هتل ، ويزا، بليط تمام اماكن سياحتي، غذا و حمل و نقل را شامل مي شود و هزينه سوغاتي را در بر نمي گيرد.

به طور كلي چينيان مردمان خوبي هستند اگر از دستشان بر بيايد از راهنمايي شما دريغ نمي كنند. اما اگر از كسي آدرس سئوال كرديد و او فرار كرد بدانيد زبان نمي دانسته والا راهنماييتان مي كرد. اگر بپرسيد كه آيا به ديگران هم توصيه به اين سفر خواهيد كرد ، بايد در پاسخ بگويم صد در صد.

 همين طور كه من براي سفر از سفرنامه هاي موجود در سايت لست سكند استفاده كردم اين وظيفه را براي خودم قائل بودم كه بعد از اتمام سفر سفرنامه ام را تنظيم كنم تا بتوانم تجربيات سفر را به ديگران انتقال بدم. اميدوارم در چين بهتون خوش بگذره.

ممنون از لست سكند كه درجه يك ترين سايت گردشگري ايران است.

پايان

 

 

نویسنده : سید جواد یوسف نژاد

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.