استانبول قدم به قدم

 

این سفرنامه مربوط به سومین سفر من به استانبول هست که شامل گشت‌های دیدنی و بازدید از جاهای گردشگری و خرید میشه. در ابتدا من کلیاتی از پکیج سفرمون رو به طور خلاصه بهتون میگم:

خلاصه اطلاعات سفر

1- نوع سفر: گردش و خرید

2- تاریخ سفر: 19/07/98 الی 27/07/98

3- مدت سفر: 7 شب و 8 روز

4- پرواز رفت: ساعت 5:30 بامداد، هواپیمایی Atlas Global

5- پرواز برگشت: ساعت 1:30 بامداد، هواپیمایی Turkish Airlines

6- خدمات اضافی پکیج: بیمه مسافرتی، گشت خرید و ترانسفر

7- تعداد نفرات: 5 نفر (2 گروه 2 و 3 نفره)

8- نام هتل: The Vizon Hotel

با توجه به شرایط کاری و محدودیت مرخصی بهترین گزینه برای ما پرواز رفت صبح زود و برگشت آخر شب بود که بتونم تعداد روزهای مفید مناسبی توی سفر داشته باشم. بعد از بررسی‌هایی که انجام دادم سفر رو برای تاریخ 19 به 26 مهرماه تنظیم کردم (تور استانبول 7 شب و 8 روز). بر اساس پرواز انتخابی من تقریبا امکان تغییر هتل‌های پکیج آژانس مقدور نبود و به همین دلیل ما از گزینه‌های آژانس استفاده کردیم. در ابتدا هتل انتخابی ما هتل 4 ستاره Pera Rose در نزدیکی ایستگاه مترو Sishane بود اما زمان قطعی کردن تور بدلیل پر بودن هتل، هتل Vizon رو انتخاب کردیم.

 

 

مشخصات هتل

این هتل 3 ستاره هست و در منطقه Nisantasi قرار گرفته که از مناطق خوب استانبول هست و رستوران‌ها، بوتیک‌ها و مراکز خرید خیلی زیادی داره. خیابون معروف این منطقه Rumeli Caddesi هست که دسترسی به هتل هم از همین خیابون خیلی راحت هست. از ویژگی‌های مثبت هتل می توان به حضور یک خانم ایرانی در بخش پذیرش که بسیار هم با مسافرها همکاری دارند و داشتن استخر اشاره کرد.

صبحانه هتل یک صبحانه متوسط از لحاظ تنوع با کیفیت خوب که شامل صبحانه سرد: 4 مدل پنیر، تخم مرغ آب‌پز، دو نوع کالباس، دو نوع میوه (متغیر)، سالاد، ماست، حلوا ارده، زیتون سیاه و سبز، خیار و گوجه فرنگی، دو نوع مربا، شکلات صبحانه، عسل، شیره و ارده، کرن فلکس، سه نوع شیرینی و ... که تقریبا هر روز به صورت ثابت سرو می‌شوند و صبحانه گرم: بورک، پاستا، املت ترکی، سوسیس، اسنک و ... که هر روز دو نوع از آن‌ها سرو می‌شود و در طول اقامت متغیر هستند، بود. به همراه صبحانه تنها چای و آب به عنوان نوشیدنی سرو می شود و عجیب اینکه هیچ نوع آبمیوهای سرو نمیشه و تنها دو نوع نون باگت آماده سرو میشه و خبری از پخت نان تازه نیست.

اطراف هتل، اغلب بوتیک‌ها و مزون‌های لباس مجلسی هستند و به همین دلیل شما انتظار یک ویو مناسب رو نمی‌تونید از هتلتون داشته باشید. از نظر موقعیت مکانی هم، خیابانی که هتل در اون واقع شده شیبدار هست و فاصله هتل تا ایستگاه مترو که در حدود 600 متر هست ممکن است کمی برای برخی اذیت کننده باشه که البته ما مشکلی نداشتیم. نکته مهم این منطقه امنیت بسیار زیاد اون هست و علیرغم اینکه اواخر شب به علت تعطیل شدن مغازه‌ها کوچه ها خلوت بودند اما به راحتی میشه تردد کرد. من به طور کلی از انتخاب هتل رضایت داشتم.

در رابطه با اتاق‌ها، سرویس بهداشتی و حمام تمیزی داشت و در صورت درخواست هر روز اتاق‌ها تمیز می‌شدن. به هر اتاق به تعداد نفرات دمپایی، صابون، شامپوی سر و بدن داده می‌شد و با هر بار خدمات تمیز کردن این موارد قابل شارژ بودند. کفپوش اتاق‌های ما که در طبقه اول قرار داشت موکت بود و تخت‌های راحتی داشت. از ایرادهای اتاق ما، نور ناکافی و نداشتن آینه در اتاق بود. نکته عجیب دیگر هتل این بود که صرفاً روز اول به ازای نفرات چای، قهوه و آب معدنی در اتاق گذاشته می‌شد و روزهای بعد دیگه شارژ نمی‌شد.

 

 

خدمات ترانسفر

فرودگاه جدید استانبول بر خلاف فرودگاه قبلی ایستگاه مترو در نزدیکیش وجود نداره و در صورتیکه فردی از خدمات ترانسفر استفاده نکنه با استفاده از اتوبوس هایی به اسم Havaist میتونه به مراکز اصلی شهر بره. (به طور مثال این اتوبوس ها در میدان تکسیم ایستگاه دارند.) با توجه به اینکه پکیج تور ما دارای ترانسفر بود، ما برای رفتن به هتل از این خدمات استفاده کردیم. نکته خوب ترانسفر هم این بود که از ون استفاده شده بود و شما واسه رسیدن به هتلتون خیلی معطل نمی‌شید.

 

 

وبسایت‌ها و نرم افزارهای کاربردی:

• قبل از سفر با استفاده از وبسایت Tripadvisor میتونید اطلاعات خیلی خوبی از رستوران‌ها، جاهای دیدنی، هتل‌ها و ... بدست بیارید. شما با جستجوی اسم یک موقعیت و یا رستوران میتونید نظرات مردم رو در مورد اون بخونید و امتیاز اون رو هم ببینید.

 

• وبسایت بعدی Zomato هست که اطلاعات خیلی خوبی از جمله منو، نظر کاربران و عکس و مشخصات رستوران‌های استانبول رو به شما نشون میده.  

 

• با توجه به اینکه هزینه خرید سیم کارت در ترکیه تقریبا بالا هست و شما در صورتیکه به مدت 3 ماه مداوم هم از این سیم کارت‌ها استفاده نکنید، باطل میشن، خرید سیم کارت گزینه مقرون به صرفه‌ای برای سفر محسوب نمیشه و در نتیجه شما برای استفاده از اینترنت و خدمات تماس یا باید رومینگ سیم کارت‌های ایرانیتونو فعال کنید که اون هم هزینه کمی نداره و یا از نرم‌افزارهای Offline استفاده کنید. نرم‌افزار کاربردی و مناسب مسیریابی Offline که در طول این سفر بسیار زیاد به ما کمک کرد اسمش maps.me بود. حسن این نرم افزار نسبت به نرم افزارهای دیگه این هست که مسیرهای تردد رو به صورت پیاده، وسایل حمل و نقل عمومی و با ماشین به شما نشون میده. قبل از سفر موقعیت تمام مکان‌های مورد نظرتون رو توی نرم افزار ذخیره میکنید و در طول سفر به راحتی از مسیریابی استفاده میکنید. به طور مثال همونطور که در عکس زیر میبینید من تمام مقاصد رو با رنگ های مختلف قبل از سفر مشخص کردم و برای راحت تر جستجو کردن برای هر دسته بندی از یک رنگ استفاده کردم. مثلا رنگ نارنجی رستوران ها، رنگ سبز فروشگاه ها و رنگ قرمز اماکن دیدنی مورد نظر من در این سفر بودن.

 

مشخص کردن مقاصد مختلف بر روی نرم افزار مسیر یابی Maps.me

نمونه مسیر پیاده روی بین دو نقطه بر روی نرم افزار maps.me

نمونه مسیر وسایل نقلیه عمومی بین دو نقطه بر روی نرم افزار maps.me

 

روز اول، جمعه: (پارک، تله کابین، میدان تکسیم)

برنامه روز اول برنامه نسبتا ساده‌ای بود. حدود ساعت 11 به هتل رسیدیم و اتاق‌ها همون موقع به ما تحویل داده شد. برای ناهار به رستوران Nisantasi Sultanahmet Kofteci رفتیم که فاصله‌اش از هتل، حدود 350 متر بود. یک رستوران معروف، با قدمت زیاد که غذاهای با کیفیت، خوشمزه و قیمت مناسب ارائه میده.

ناهار روز اول – رستوران Nisantasi Sultanahmet Kofteci (عکس از اینترنت)

بعد از خوردن یه ناهار خوشمزه توی این رستوران برای کمی استراحت به هتل برگشتیم و و بعد از حدود یک ساعت استراحت پیاده به سمت پارک ماچکا (Macka Parki) در نیشانتاشی رفتیم. فاصله این پارک از هتل حدود 1100 متر هست و پیاده روی لذت بخشی رو تا این پارک تجربه خواهید کرد. این پارک فضای سبز بسیار زیبایی داره و از ویژگی‌های دیگر این پارک علاوه بر زیبایی منحصر بفردش، داشتن تله کابین (Teleferik) هست. شما با سوار شدن در این تله کابین می ‌تونید از محله نیشانتاشی به میدان تکسیم برید. این تله کابین کلا 2 ایستگاه داره که یکیش در همین پارک هست و دیگری ایستگاه (Taskisla) که در فاصله حدودا 1 کیلومتری میدان تکسیم (Taksim Square) واقع شده.

تله کابین Macka Parki

در ایستگاه Taskisla که پیاده میشین، برای رسیدن به میدان تکسیم از پارک Gezi رد میشید که یک پارک محله دنج و زیبا هست.

ما بعد از کمی گشت و گذار و عکاسی در پارک Gezi مسیرمون رو به سمت میدان تکسیم ادامه دادیم و دم دمای غروب به اونجا رسیدیم. بعد از عکاسی و گشت و گذار در این میدان، پیاده در خیابان استقلال (Istiklal Caddesi) قدم زدیم. همچنین میتونید توی این خیابون سوار تراموای قرمز رنگ جذاب بشید و با اون به آخر خیابون استقلال برید.

تراموای خیابان استقلال

توی خیابون استقلال یک شعبه چند طبقه و بزرگ از برند Mango هست که آخرین طبقه اون Outlet هست. البته با توجه به افزایش قابل توجه نرخ ارز و همچنین دو برابر شدن قیمت اجناس در ترکیه، دیگه خبری از خریدهای ارزان و لذت بخش نبود. حدودا یک ساعتی رو به گشت و گذار در برندهای مختلف گذروندیم و بعد از اون به ابتدای خیابون استقلال برگشتیم و طبق عادت همیشگیمون همبرگر خیس خوردیم. همبرگر خیس در واقع ساندویچ‌های کوچیک و مختصری هستن که از همبرهای دست‌ساز و یک سس سیر و گوجه درست می‌شن و بعد از اون توی محفظه گرم میذارنشون که نرم بشن. به نظر من از ساندویچ های مک دونالد و برگر کینگ خوشمزه تر هستن، قیمت حدودیشون هم هر کدوم TL5 هست. بعد از اون با استفاده از مترو به سمت هتل برگشتیم. (M2- Taksim to Osmanbey)

شام روز اول - همبرگر خیس

 

روز دوم، شنبه: بافت تاریخی و قدیمی

روز دوم پس از بیدار شدن و خوردن صبحانه، با استفاده از مترو (M2- Osmanbey to Veznecilar) برای گشت و گذار به سمت منطقه سلطان احمد (Sultanahmet) رفتیم. از ایستگاه مترو که خارج شدیم در حدود 900 متر پیاده‌روی کردیم تا به میدان بایزید (Beyazit Square) رسیدیم.

میدان Beyazit 

مسجد بایزید هم در همین مکان واقع شده که متاسفانه به دلیل تعمیرات از قسمت حیاط اصلی اون امکان بازدید وجود نداشت. ورودی این مسجد رایگان هست. بعد از اون پیاده به سمت آب انبار شرفیه (Serefiyeh Sarnici) رفیتم که در فاصله تقریبی 850 متری ما قرار داشت. ورودی این آب انبار هم رایگان هست و آب انبار خلوت و زیبایی هست.

آب انبار Serefiyeh 

زمانی که ما به آب انبار رفتیم، نمایشگاهی از آثار یک هنرمند مجسمه ساز ترک به نام Tasin Perileri در اون آب انبار دایر بود که اون آثار هنری و آهنگی که در حال پخش بود زیبایی فضا رو صد برابر کرده بود. حدود یک ساعتی رو در این فضای سرشار از آرامش بودیم.

 نمایشگاه مجسمه ساز ترک در آب انبار Serefiyeh

بعد از اون پیاده به سمت بازار بزرگ و تاریخی استانبول (Kapali Carsisi) رفتیم. یک بازار سرپوشیده تاریخی است که دیدنش خالی از لطف نیست. یک شعبه از رستوران نصرت هم در ابتدای این بازار قرار داره. تا انتهای بازار رفتیم و برای صرف ناهار به رستوران Şehzade Çağ Kebap  که در فاصله حدوداً 800 متری از بازار بود رفتیم. رستوران تنها یک نوع کباب سرو می‌کند و یک رستوران قدیمی و معروف و خیلی خیلی شلوغ هست. علیرغم غذای خیلی خوشمزه‌ای که داره فضای کم نشستن و شلوغی و سر و صدای زیاد میتونه کمی اذیت کننده باشه. حتما اگر به این رستوران سر زدید ماست بوفالو رو هم در کنار کبابتون امتحان کنید. یک ماست خیلی خوشمزه که به ذائقه ایرانی‌ها خیلی خوش میاد.

ناهار روز دوم – رستوران Şehzade Çağ Kebap (عکس از اینترنت)

بعد از صرف ناهار، به سمت بازار ادویه (Misir Carsisi) که در فاصله 500 متریمون بود، رفتیم. این بازار از بهترین بخش‌های بافت تاریخی هست، شما از لحظه ورود به این بازار تا لحظه‌ای که از اون خارج می‌شید یک عالمه ادویه‌ها، شکلات‌ها و شیرینی‌های رنگارنگ و زیبا می‌بینید و هر مغازه هم یک ظرف شیرینی یا شکلات رو دائم جلوی شما تعارف می‌کنند و شما تا لحظه خروج از این بازار یک عالمه شیرینی و شکلات خوشمزه تست کردین.

ترکیه ادویه‌های خیلی خوش عطری داره و توی این بازار می‌تونید آرگانو (عطری مشابه آویشن داره و بسیار خوشبو هست) و فلفل ترکی خریداری کنید. اگر اهل شیرینی‌های باقلوا و بامیه باشید، می‌تونید توی بازار از شیرینی فروشی Sefa بامیه‌های حلقه ای رو به قیمت TL1.5 خریداری کنید که بسیار ترد و تازه و خوشمزه هستند.

اگر اهل قهوه هم هستین توصیه می‌کنم از قهوه فروشی Mehmet Efendi خرید کنید. یک شعبه توی بازار داره و ممکنه در ابتدا با دیدن صف طولانیش شکه بشید، اما نگران نباشید صفش خیلی سریع پیش می‌ره.

یکی از شیرینی‌های مخصوص ترکیه نوعی راحت الحلقوم هست که بهش میگن لکوم (Lokum)، یکی از جاهای معروف و قدیمی واسه تست و خرید این شیرینی خوشمزه مغازه‌ای قدیمی به اسم (آلتان شکرلمه) Altan Sekerleme هست که در فاصله 500 متری از خروجی بازار ادویه قرار داره. اگر به این مغازه رفتین حتما لکوم پسته‌ای رو خرید کنید که بسیار خوشمزست. قیمتش هم در حال حاضر هر کیلو در حدود TL50 هست.

بازارگردی و گشت و گذار ما در بافت تاریخی تا حدود 5 عصر طول کشید و بعد از کمی استراحت پیاده به سمت ایستگاه مترو رفتیم تا به هتل برگردیم. (M2- Halic to Osmanbey) پس از حدود یک ساعت استراحت در هتل، برای صرف شام، پیاده از هتل به سمت پاساژ  Nisantasi  City's رفتیم. شام رو در مجموعه فود کورت این پاساژ از KFC (مرغ سوخاری، نوشابه و سیب‌زمینی سرخ کرده) و Arbys  (ساندویچ ژامبون، سیب‌زمینی و نوشابه) سفارش دادیم. و بعد از اون پیاده به سمت هتل برگشتیم.

 

روز سوم، یکشنبه: جزیره بویوک آدا + منطقه آسیایی

استانبول در حدود 9 جزیره کوچیک و بزرگ داره که به مجموعه این‌ها میگن جزایر پرنس (Princes Islands) و یکی از معروف‌ترین و بزرگترین این جزایر جزیره بویوک آدا هست. توی این جزیره از وسایل نقلیه پاک مثل دوچرخه و یا خودروهای برقی استفاده می‌شه و هوا واقعا پاک و تمیز هست. یک عالمه خونه‌های زیبا و گل‌های رنگارنگ واقعا این جزیره رو دوست داشتنی‌تر کرده. برای رفتن به این جزیره نزدیک‌ترین و راحت‌ترین اسکله از لحاظ دسترسی به ما اسکله Kabats هست. بعد از صرف صبحانه در هتل با استفاده از مترو به ابتدا به میدان تکسیم رفتیم  (M2-Osmanbey to Taksim) و بعد از اون در ایستگاه مترو با استفاده از وسیله‌ای به نامه Funikular به سمت ایستگاه Kabatas رفتیم. از این ایستگاه که خارج میشیم، آن سمت خیابان اسکله مشخص است. برای رفتن به این جزایر کشتی‌های خصوصی‌ای وجود دارند که بلیط  آن برای رفت به ازای هر نفر TL10 می‌باشد و پرداخت نیز به صورت نقدی می‌باشد. اولین کشتی از این اسکله ساعت 9:30 حرکت می‌کند و کشتی‌های بعدی به فاصله یک ساعت به یک ساعت به این ایستگاه می‌آیند. بهتر است  زمان خود را جوری تنظیم کنید که حداقل 30 دقیقه قبل از حرکت در اسکله حاضر باشین و مدت زمان این سفر کوتاه دریایی هم چیزی در حدود 1:15 هست. 

سفر دریایی به جزیره بویوک آدا

سفر دریایی به جزیره بویوک آدا

یادتون باشه واسه مرغ دریایی هایی که در طول سفر کشتیتونو همراهی میکنن نون ببرید و از تماشای تکاپوشون واسه شکار تکه های نون حسابی لذت ببرید.

سفر دریایی به جزیره بویوک آدا

نمای استانبول - سفر دریایی به جزیره بویوک آدا

پس از رسیدن به جزیره، شما میتونید با استفاده از کالسکه جزیره گردی کنید یا دوچرخه کرایه کنید و یا اینکه پیاده اونو کشف کنید. ما به دلیل علاقمندیمون به عکاسی و با توجه به زمان کشتی برگشت انتخابیمون تا حدود ساعت 13 در جزیره پیاده گشت و گذار کردیم.

 جزیره بویوک آدا

با توجه به اینکه برای صرف ناهار و عصر تصمیم داشتیم در منطقه آسیایی باشیم، اسکله برگشت انتخابیمون Kadikoy بود و ساعت 13:30 حرکت کشتی از جزیره بود. بلیط کشتی برگشت ما در حدود TL6 بود و دلیل اون هم این بود که کشتی دولتی بود و بسیار کند تر و با تعداد توقف‌های بیشتری بود. مدت زمان برگشت در حدود 1:45 ساعت بود.

رستوران انتخابی ما برای ناهار Agababa Express Doner بود که ساندویچ های دونر خیلی خوشمزه و پرطرفداری داره.

ناهار روز سوم – رستوران Agababa Express Doner (عکس از اینترنت)

نزدیک این رستوران یک شعبه از قهوه فروشی Mehmet Efendi هم هست و برای کسانی‌که توی بازار سنتی به دلیل شلوغیش نتونستن قهوه خرید کنن، میتونن از این شعبه قهوه بخرن.

بعد از اون با توجه به علاقه یکی از همراهان به خوردن یک لاهماجون خیلی خوشمزه از این رستوران، پیاده به سمت رستوران Halil Lahmacun رفتیم که در بازار سنتی کادیکوی قرار داره. قیمتش هم در حدود TL7 بود. و با سبزی تازه و لیمو سرو می‌شه.

ادامه ناهار روز سوم – رستوران Halil Lahmacun (عکس از اینترنت)

بعد از ناهار پیاده به سمت خیابون Bahariye رفتیم و کمی توی مغازه‌ها خرید کردیم.

برای برگشت تصمیم گرفتیم بجای استفاده از مترو از متروبوس (Metrobus) استفاده کنیم که در واقع نوعی اتوبوس‌های تندرو با خط ویژه هستند. نکته مثبتی که داشت ما میتونستیم بیشتر منطقه آسیایی رو ببینیم و از روی پل بغاز هم رد بشیم. از ابتدای خیابان بهاریه پیاده در حدود 700 متر به سمت اولین ایستگاه متروباس Sogutlucesme رفتیم. پیدا کردن ایستگاه اتوبوس‌ها کمی سخت بود و اتوبوس‌ها هم بسیار شلوغ هستند و سرعت زیاد و شلوغی اتوبوس‌ها باعث میشه رد شدن از روی پل بغاز خیلی هم هیجان انگیز نباشه واستون. اما خیلی سریع و در حدود 20 دقیقه ما رو به ایستگاه Mecidiyekoy رسوند و بعد از اون با مترو به سمت هتل برگشتیم. (M2- Sisli to Osmanbey) (راه دیگه این هست که از ابتدای خیابون بهاریه خودتون رو به ایستگاه مترو Kadikoy برسونید و از اونجا بر اساس نقشه ها مسیرتون رو ادامه بدین.)

 

روز چهارم، دوشنبه: مرکز خرید Forum

امروز رو به خرید اختصاص دادیم. یکی از مراکز خرید محبوب من پاساژ Forum هست به دلیل اینکه در نزدیکی این مرکز خرید فروشگاه Ikea و فروشگاه ورزشی Decathlon هست. اکثر برندها اینجا شعبه دارن و واقعا اگر بخواید همه برندها رو بگردید بیشتر از یک روز وقت میبره. و خوبی دیگرش هم این هست که ایستگاه مترو در نزدیکیش هست و برای تردد بسیار راحته. 

نحوه دسترسی: (M2-Osmanbey to Yenikapi) و بعد از اون ( M1- Yenikapi to Kocatepe)

با توجه به اینکه در پایان این روز ما فرصت نکردیم به Ikea سر بزنیم تصمیم گرفتیم یک بار دیگه هم به این مرکز خرید بیایم حتما. 

 

روز پنجم، سه شنبه: مرکز خرید  Venezia Mega Outlet

این مرکز خرید که به نحوی شبیه سازی کوچکی از ونیز هست دیدنش خالی از لطف نیست. البته کمی دور هست. اما ایستگاه تراموا نزدیکش هست که تردد رو میتونه راحت‌تر کنه واستون.

نحوه دسترسی: (M2-Osmanbey to Yenikapi) و بعد از اون (M1- Yenikapi  to Topkapi) و بعد از اون (T4- Vatan to Venezia)

 

روز ششم، چهارشنبه: کاخ‌گردی

این روز رو پس از خوردن صبحانه از هتل پیاده به سمت کاخ ایهلامور (Ihlamur Kasri) رفتیم که در فاصله 1300 متری از هتلمون واقع شده بود. ورودی محوطه این کاخ هر نفر TL5  هست و برای ورودی موزه هر نفر TL20  که باید بلیط جداگانه تهیه کنید. نمای ساختمان این کاخ کوچولو بسیار زیباست و محوطه بسیار زیبایی داره یک حوض بزرگ داره که تعدادی اردک و مرغابی توش شنا می کنن و بسیار فضای زیبایی برای عکاسی هست. در مدتی که اونجا بودیم به طاووس‌ها غذا دادیم و عکاسی کردیم. یک ساعتی رو در محوطه کاخ وقت گذروندیم.

کاخ Ihlamur 

بعدش پیاده به سمت کاخ دلماباغچه (Dolmabahce Palace) رفتیم که در فاصله تقریبی یک کیلومتریمون واقع شده بود. یک کاخ پر عظمت و بسیار زیبا که توریست‌های زیادی برای دیدنش میان.

کاخ Dolmabahce 

قدم زدن در خیابون بشیکتاش در محدوده هتل چراغان و کاخ دلماباغچه بسیار لذت بخش هست.

 

خیابان زیبای Besiktas

برای ناهار تصمیم گرفتیم به یکی از قدیمی‌ترین و معروف‌ترین رستوران‌های ارائه دهنده اسکندر کباب بریم که از سال 1867 فقط اسکندر کباب ارائه میدن و واقعا خوشمزه‌ترین اسکندر کباب رو ما توی این رستوران خوردیم. برای پیدا کردن رستوران Sinanpaşa, İSKENDER ® Kuruluş 1867 رو توی گوگل جستجو کنید. این رستوران فقط اسکندر کباب در دو سایز کوچک به قیمت TL45 و سایز بزرگ به قیمت TL60 سرو میکنه.

ناهار روز ششم – رستوران İSKENDER ® (عکس از اینترنت)

بعد از خوردن ناهار خوشمزه توی این رستوران پیاده به سمت پارک Yildiz رفتیم. ورودی این پارک جنگلی رایگان هست و پارک بسیار زیبایی هست. فاصله این پارک از رستوران حدود 1.5 کیلومتر بود که ما پیاده اونو تا پارک طی کردیم. یک پل معلق چوبی هم داره که رد شدن از روش لذت بخشه.

از درب ورودی پارک که وارد شدین مسیر پیاده روی رو ادامه میدین مستقیم (که البته شیب دار هست) و به یک پل چوبی روی یک برکه می رسید، برای رفتن به سمت پل معلق باید از روی این پل چوبی رد بشین و بعد از سمت چپ مقداری مسیر طی کنید تا به ابتدای پل معلق برسید. ما کلی ماجرا داشتیم تا پل معلق رو پیدا کردیم.

پل معلق پارک Yildiz

حدودا دو ساعتی رو در پارک مشغول عکاسی و گشت و گذار و استراحت شدیم. حدود ساعت 6 از بین دو برنامه یکی رو انتخاب کردیم. برنامه اول رفتن به میدان اورتاکوی بود و برنامه دوم هم برج گالاتا بود که در نهایت برج گالاتا رو انتخاب کردیم. با اتوبوس از ایستگاه اتوبوس نزدیک پارک به سمت میدان تکسیم رفتیم. (نکته‌ای که اتوبوس‌های ترکیه دارن اینه که اغلب همه از در جلو سوار میشن و همون ابتدا با استفاده از استانبول کارت کرایه رو پرداخت می‌کنن.)

در میدان تکسیم سری به شیرینی فروشی حافظ مصطفی (Hafiz Mustafa) زدیم و باقلوا و کونفه خوشمزه‌ای خوردیم. بعد از اون پیاده کل خیابان استقلال رو قدم زدیم تا به برج گالاتا رسیدیم، برج گالاتا توی شب واقعا دیدنی هست.

برج گالاتا

یک باقلوا فروشی معروف و قدیمی دیگه‌ای هم در نزدیکی برج گالاتا هست که ما دوست داشتیم حتما اونو هم امتحان کنیم که اسمش karaköy güllüoğlu هست. واسه اینکه شما راحت بتونید سفارش بدین می‌تونید از پشت ویترینشون عکس اون چیزایی که میخواید سفارش بدینو بگیرید و به صندوقدار نشون بدین. با توجه به اینکه اینجا بورک هم سرو می‌کرد تصمیم گرفتیم برای شام هم بورک گوشت رو امتحان کنیم که هر پرسش TL13 بود.

شام و دسر روز ششم – karaköy güllüoğlu (عکس از اینترنت)

 

روز هفتم، پنجشنبه: ادامه خرید

با توجه به علاقه من به دو فروشگاه Ikea و Decathlon ما مجددا به سمت مرکز خرید Forum رفتیم و به این فروشگاه‌ها مراجعه کردیم.

در طبقه پایین مرکز خرید Forum یک شیرینی فروشی به اسم Haci Serif هست که حلوای داغ رو با بستنی سرو میکنه و ترکیب این دو جالب هست و ارزش تست کردن داره.

دسر حلوا و بستنی - Haci Serif (عکس از اینترنت)

 

روز هشتم، جمعه: منطقه Fatih

با توجه به اینکه امروز روز آخر سفرمون بود، کمی بیشتر استراحت کردیم و بعد از خوردن صبحانه به اتاق برگشتیم و وسایلامونو جمع کردیم که اتاق‌ها رو تحویل بدیم. ساک‌ها رو هم به اتاق امانات هتل تحویل دادیم و اول به خیابان استقلال رفتیم و از کلیسای سنت آنتونی پادوا (Church of St. Anthony of Padua) دیدن کردیم. ورودی این کلیسا هم رایگان هست و زمانی‌که ما رفتیم مراسم نیایش در حال برگزاری بود که حس و حال واقعی و جالبی داشت.

بعد از اون بخاطر علاقه من به ایستگاه مترو Halic، به این ایستگاه رفتیم. 

 

ایستگاه مترو Halic

این ایستگاه بر روی خلیج شاخ طلایی (Golden Horn) استانبول روی یک پل واقع شده و شما دریای مرمره رو از روی پل میبینید.

نمای دریای مرمره از ایستگاه مترو Halic

بعد از اون پیاده به سمت مسجد سلیمانیه (Suleymaniye Mosque) رفتیم. (مسیر پیاده روی از ایستگاه مترو Halic به مسجد اصلا مناسب نیست و کوچه ها شیب بسیار زیادی دارند. بهتر این هست که ایستگاه مترو Veznecilar پیاده بشید و به سمت مسجد برید.) ورودی این مسجد باعظمت و بسیار زیبا رایگان هست و شاهکار معمار معروف ترک معمار سنان (Mimar Sinan) هست. ما دو ساعتی رو به دیدن این مسجد اختصاص دادیم و عکاسی کردیم.

مسجد Suleymaniye 

مسجد Suleymaniye

داخل مسجد Suleymaniye

بعد از اون برای تست یک دسر معروف و البته قدیمی ترکی به اسم بوزا به مغازه Vefa Bozacisi رفتیم. بهتون پیشنهاد می‌کنم این دسر خوشمزه رو حتما تست کنید. یک دسر بسیار پرخاصیت هست که از بلغور درست میشه، شیرین هست و با دارچین سرو میشه. در صورت تمایل با نخودچی برشته هم سرو میشه. قیمتش هم هر لیوان TL5  هست.

دسر بوزا - Vefa Bozacisi (عکس از اینترنت)

روبروی این مغازه هم یک مغازه قدیمی دیگه هست که نخودچی برشته شده و داغ میفروشه و حتی شیرینی نخودچی هم داره که خوشمزست. طعمش با شیرینی نخودچی ایران کمی متفاوت هست اما خیلی خوشمزست. بعد از خوردن خوشمزه جات این دو مغازه پیاده به سمت آبراهه والنس (Valens Aqueduct) رفتیم که یک بنای بسیار قدیمی و معروف هست.

آبراهه Valens 

برای ناهار به یک رستوران قدیمی و بسیار معتبر به اسم Şeref Büryan در همون نزدیکی رفتیم. این یک رستوران بسیار با کیفیت و قدیمی هست که البته قرار هست بزودی جاش عوض بشه. پرسنل این رستوران فوق العاده مهربون، دست و دلباز و مهمان نواز بودن و میز ما رو سه تا سالاد بسیار بسیار خوشمزه و چای مهمان کردن.

پیشنهاد میکنم در این رستوران حتما دوغشون رو امتحان کنید. واقعا خوشمزه بود و توی یک لیوان مسی که داخلش یک ملاقه کوچیک هم هست، سرو میشه. قیمت دوغ TL4 هست، غذاهای ما گوشت بریانی هر پرس TL25، آدنا کباب TL22 و پلو پرده‌ای (Perde Pilav) TL25 بود.

 

ناهار روز هشتم – رستوران Şeref Büryan (عکس از اینترنت)

بعد از اون در همون محله و پارک نزدیک رستوران کمی گشت زدیم و استراحت کردیم و آروم آروم به سمت هتل برگشتیم.

با توجه به اینکه این سومین سفر ما بود اکثر جاهای دیدنی که رفتیم، گزینه‌هایی بودن که دفعات پیش موفق به دیدنشون نشده بودیم. در این سفر قصد داشتیم از میدان اورتاکوی (Ortakoy Square) و باغ گیاه شناسی و زیبای آتاتورک (Ataturk Arboretum) هم دیدن کنیم که متاسفانه فرصت نشد.

 

چند نکته مهم

 

صرافی

قبل از سفر به ترکیه بهتر هست که از ایران با خودتون دلار (و بهتر است مقدار خیلی کمی لیر برای روز اول داشته باشید) بیارید و در ترکیه به لیر تبدیل کنید. به صرافی در ترکی Doviz گفته میشه و هر روز نرخ خرید و فروش دلار رو روی تابلوهاشون می نویسن. نکته اینجاست که نرخ خرید دلار در این صرافی ها یکسان نیست. بهترین صرافی ها که با نرخ خیلی خوبی پول شما رو تبدیل می کنن، در محدوده بازار بزرگ و بافت سنتی هستند. علاوه بر صرافی، برخی از فروشگاه ها هم دلار رو از شما قبول میکنن و با نرخ مناسب براتون به شرط خرید، تبدیل میکنن. فروشگاه هایی مثل Defacto، LC Waikiki، Levis، Scechers با نرخ خوبی تبدیل می کردن. (صرافی مراکز خرید با نرخ بسیار کمتری تبدیل می کنند.)

 

Tax Free

بدونید که تمام توریستها در ترکیه به ازای خریدهاشون مالیات پرداخت میکنن. برخی از اقلام مثل پوشاک و کیف و ... مالیاتشون 8% و برخی اقلام مثل لوازم آرایش، عینک آفتابی و ... مالیاتشون 18% هست. البته شرایطی وجود داره که شما میتونید بخشی از اون مالیات (تقریبا نصف مبلغ مالیات پرداختی) رو در فرودگاه پس بگیرید. برای اینکار لازم هست به هر فروشگاهی که وارد میشید، قبل از خرید ازشون در رابطه با خدمات Tax Free بپرسید. اغلب فروشگاه ها یک حداقل میزان خرید معین کردن. بعد از اون شما موقع حساب کردن به صندوق میگید و اون ها هم یک فاکتور خاص آماده میکنن. ترجیحا تمام کالاهایی که این ویژگی شاملشون میشه رو در یک چمدان و کنار هم بچینید، زمانیکه به فرودگاه مراجعه میکنید، با توجه به پروازتون، کانتر Tax Free رو بپرسید و پیدا کنید و به اون مراجعه کنید. بعد از اینکه فاکتورهای شما مهر خورد و چمدانتون رو تحویل گرفتن و بلیط رو بهتون دادن، شما بعد از گیت بازرسی به سمت باجه های Tax Free میرید و فاکتورهاتون رو ارائه میدین و درنهایت اون ها هم مقدار پول مشخص شده رو به یورو یا دلار به شما تحویل میدن. 

نکته: عکس صفحه مشخصات یک پاسپورت به همراهتون باشه و در تمام مغازه ها به صندوقدار اون عکس رو ارائه بدین که تمام فاکتورها به نام یک نفر ثبت بشه.

 

تردد شهری در استانبول

تردد شهری در استانبول بخاطر وجود وسایل نقلیه عمومی بسیار زیاد خیلی خیلی راحت هست و شما با داشتن فایل نقشه حمل و نقل استانبول به راحتی می تونید به مقاصد مورد نظرتون برید. فقط کافیه نسخه با کیفیت بالای نقشه زیر رو توی گوشیتون داشته باشین و همراهتون باشه.

بعد از رسیدن به استانبول از اولین سوپر مارکت، دکه روزنامه فروشی و یا اولین ایستگاه مترویی که وارد میشید می‌تونید کارت Istanbul Cart رو تهیه کنید و هنگام استفاده از وسایل نقلیه توسط اون بلیطتون رو پرداخت کنید. این روش هزینه های ترددتون رو به صورت قابل توجهی کاهش میده. ضمن اینکه در سفرهای بعدیتون هم قابل استفاده هست. قیمتش هم چیزی در حدود TL10 هست.

 

 

نویسنده : Fatima Fam

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.