عبور از بزرگترین کانال آبی دنیا که توسط داریوش هخامنشی ساخته شد

کانال سوئز با طولی بالغ بر ۱۹۲ کیلومتر ارتباط بین دریای مدیترانه و دریای سرخ را فراهم می‌کند. ساخت این کانال پس از یک دهه و در سال ۱۸۶۹ خاتمه یافت، اما نشانه‌هایی وجود دارد که قدمت احداث چنین کانالی را به زمان‌های دورتر و دوره‌ی هخامنشی می‌رساند. طبق الواح به دست آمده، داریوش بزرگ هخامنشی قصد داشت بخش‌های شرقی و غربی امپراطوری عظیمش را از طریق یک آبراه به هم پیوند دهند. وی بدین منظور در اواخر قرن ششم پیش از میلاد، و پس از تحقیقات فراوان دستور احداث کانالی در منطقه‌ی سوئز کنونی از طریق رود نیل، جهت متصل کردن دو دریای ذکر شده را صادر نمود و پس از حدود ده سال آن را به سرانجام رساند. البته کانال امروزی تفاوت‌هایی با کانال زمان داریوش دارد. به‌طور مثال برخلاف کانال امروزی که به‌طور مستقیم دریای مدیترانه را به دریای سرخ متصل می‌کند، کانال قدیمی از شهر "زقازیق" (بوباستیس  قدیم) و رود نیل آغاز و به دریای سرخ منتهی می‌شد. 

در لوح گلی به دست آمده سخنان داریوش شاه به شرح زیر آمده است:

داریوش شاه گوید من پارسی هستم. مصر را از پارس گرفتم. این جوی (کانال) را دادم، از رودی به نام نیل که در مصر جاری است تا دریایی که از پارس می‌رود. پس از آنکه این جوی به همان‌گونه‌ای که فرمان داده بودم کنده شد، کشتی‌ها از مصر از میان این جوی به‌سوی پارس می‌رفتند. همان‌گونه که مرا میل و کام بود.