وقتی برنامه سفر به مارماریس از طرف سایت لست سکند و آژانس امیدان پرواز پیشنهاد شد اولین مطلبی که تو ذهنم اومد این بود که اصلا مارماریس کجاست؟ و چی داره؟ و چرا تا حالا هیچ اسمی ازش نشنیدم؟ با کمی جستجو تو اینترنت مکان دقیق مارماریس رو توی ترکیه تونستم پیدا کنم و باز هم مثل همیشه اطلاعات موجود بسیار ناچیز بود. از اونجایی که شناسایی جاهای جدید که کمتر بهش سفر شده برامون جالب و هیجان انگیزه تصمیم گرفتیم که این دعوت رو قبول کنیم. مسافرت ما با تور مارماریس با دعوت سایت لست سکند و اسپانسری آژانس امیدان پرواز 6 شب و 7 روز به طول انجامید و همه تلاشم این بود که این سفرنامه بتونه برای همه هموطنانم مفید واقع بشه.
شهر مَرمَریس (Marmaris) که همگی به اشتباه اون رو مارماریس تلفظ می کنن یکی از شهرهای بندری در سواحل چشم نواز مدیترانه است که در جنوب غرب ترکیه و در استان مُلا (Mugla) واقع شده است.
این شهر که به خاطر سنگ مَرمَر به مَرمَریس شهرت داره، شهری فوق العاده زیباست که درون کوهستانی با پوشش گیاهی کاج قرار داره و از شمال به خلیج گکوا، از جنوب با دریای مدیترانه، از شرق با شبه جزیره داتچا و از غرب با دریاچه کوی جییز ارتباط دارد. پوشش گیاهی کاج در قسمت کوهستانی این منطقه خیلی جالب و زیباست و به همین خاطر یکی از سوغاتی های این شهر، عسل درخت کاجه. به این ترتیب که روی تنه درخت کاج شکافی ایجاد می کنن تا زنبور عسل برای تهیه عسل از این شیره استفاده کنه، به همین دلیل این عسل مزه خاص و منحصر به فردی داره. سوغاتی های معروف دیگه مارماریس زیتون و روغن زیتون و باقالی سبز می باشد. زمستان ها هم میوه هایی مثل پرتقال، نارنگی و لیمو داره.
آب و هوای مدیترانه ای مارماریس معتدله و به هیچ عنوان شرجی نیست. صبح ها و عصرهای خنکی داره و دمای هوا فقط ظهرها برای 2- 3 ساعت در بعضی از روزها گرم می شه. مردم این شهر مسلمان سنی هستن و زبونشون هم ترکی هست و صنعت شهر، کارهای دستی و کشاورزی می باشد.
ساعت پرواز ما ساعت 23:30 روز شنبه 6 تیر 1394 بود. مثل همه سفرها سه ساعت قبل از پرواز توی فرودگاه حضور داشتیم و چمدون ها و کارهای مربوطه رو انجام دادیم و منتظر سوار شدن. شرکت هواپیمایی ما در این سفر معراج بود و این اولین باری بود که می خواستیم پرواز با این هواپیمایی رو تجربه کنیم. پرسنل پرواز بسیار خوش برخورد و خوش اخلاق بودن، حرکت هواپیما و پروازش هم خیلی خوب بود و سرویس دهی تو طول پرواز هم به خوبی انجام شد و تنها مشکلی که وجود داشت صندلی های هواپیما بودن، صندلی ها کوچیک و فاصله شون با صندلی های ردیف جلو کم بود و تنها ایراد این پرواز همین بود که نمی شد راحت نشست. (البته این مشکل تو پرواز برگشت برطرف شده بود)
از فرودگاه تهران برای شهر مارماریس پروازی وجود نداره و برای رفتن به این شهر باید به ازمیر رفت و از اونجا با اتوبوس یا مینی بوس به مارماریس رسید. از اونجایی که مارماریس کاملا در غرب ترکیه قرار گرفته مدت زمان پرواز ما سه ساعت به طول انجامید. بعد از پیاده شدن از هواپیما بلافاصله ساعت ها رو 1:30 عقب کشیدیم و تور لیدرمون رو پیدا کردیم و سوار مینی بوسی شدیم که اومده بود دنبالمون. مدت زمان رسیدن از فرودگاه به مارماریس 4 ساعت بود. ما ساعت 2:30 سوار مینی بوس شدیم و 40 دقیقه هم زمان برای استراحت و صرف صبحانه ای مختصر در مسیر داشتیم و در نهایت ساعت 6:45 دقیقه وارد شهر شدیم. مسیر پیچ در پیچ کوهستانی که با جنگل های کاج و درختان چنار پهن برگ پوشیده شده بود طولانی بودن مسیر رو کوتاه تر جلوه می کرد. مخصوصاً اینکه دریای نیلگون و آبی مدیترانه که تو طول مسیر پیچ در پیچ می دیدیمش خیلی لذت بخش بود.
بعد از رسیدن به شهر از اونجایی که صبح خیلی زود بود و هنوز زمان تحویل گرفتن اتاق ها نرسیده بود تصمیم گرفتیم چمدون ها رو تحویل هتل بدیم و برای آشنایی بیشتر با شهر کمی تو کوچه ها و خیابون ها قدم بزنیم.
توی مارماریس سه مدل دُلموش (مینی بوس) وجود داره :
1- دلموش های نارنجی و سفید که روشون نوشته IÇMELER (ایچمِلَر): این ماشین ها شما رو از مارماریس به دهکده کناری که ایچملر هست می برن و کرایه شون هم نفری 3 لیره.
2- دلموش های سورمه ای و سفید که روشون نوشته ARMUTALAN (آرموتالان): این ماشین ها توی سطح شهر مارماریس سرویس دارن و از شماره 1 تا 4 روشون نوشته و هر کدوم مسیر به خصوصی رو می رن. البته مسیر رفتن به میدون اصلی شهر فرقی نداره ولی مسیر برگشت هر کدوم با همدیگه فرق داره و بستگی به هتلی که توش هستین باید سوارشون بشی. از قسمت اطلاعات هتل که سوال بپرسین بهتون می گه که کدوم شماره به مسیر شما می خوره. کرایه این ماشین ها برای هر نفر 2 لیره.
3- دلموش های فیروزه ای و سفید که روشون نوشته MARMARIS (مارماریس) : این ماشین ها اهالی دهکده ایچملر رو به مارماریس میاره و هزینه شون هم نفری 5/2 لیره. شهر مارماریس دو مکان اصلی و مهم داره که محل اصلی رفت و آمد دلموش ها هستن. یکیش میدان Mayis Gençelik19 هست که فواره موزیکال داره و یه ساعت خیلی زیبا هم در این میدان قرار داره.
محل توقف ماشین های آرموتالان در این مکانه و در حقیقت شما رو اونجا پیاده می کنن که تا ساحل کمی پیاده روی کنید و صد البته برای خرید از مغازه های اطراف هم تشویق بشین. خیابونی که از این میدون به ساحل می رسه ULUSAL EGEMENLIK cd نام داره که دست راست این مسیر هم فروشگاه LCWALKIKI قرار گرفته. انتهای این مسیر به خیابون ساحلی ATATÜRK می رسه که مجسمه آتاتورک داره. (این مکان دومین نقطه مهم شهره)
از اونجایی که ما تا تحویل گرفتن اتاق ها زمان زیادی داشتیم به سمت قلعه مارماریس رفتیم. به مجسمه آتاتورک که رسیدیم قلعه مارماریس رو دیدیم و با گذر از چندین کوچه تو در تو به در ورودی قلعه رسیدیم.
ورودی قلعه
قلعه مارماریس در بافت قدیمی شهر واقع شده و کوچه های اطراف اون هنوز هم حالت سنتی و قدیمی خودشو حفظ کرده. کوچه های تنگ و باریکی که بسیار زیباست و فقط پیاده می شه توشون رفت و آمد کرد و خبری از سر و صدای ماشین یا حتی موتور نیست.
ورودی قلعه نفری 8 لیر بود و عکاسی بدون سه پایه و فلش آزاد بود. قلعه مارماریس که چشم انداز بسیار زیبایی به شهر مارماریس داره در سال 1522 به دستور سلطان سلیمان برای تجارت بین رودوس و مارماریس ساخته شده. قلعه ای سنگی که دید 360 درجه به اطراف شهر داره و بر خلاف تصور ما این قلعه فقط به منظور تجارت ساخته شده و کاربری نظامی نداشته.
نمای شهر از بالا
توی قسمت های مختلف این قلعه هم موزه های گوناگون از ظروف و مجسمه و ... وجود داره.
فضای داخل موزه
بعد از اینکه حسابی تو قلعه و کوچه های اطرافش گشتیم و یه نوشیدنی توی یکی از رستوران ها خوردیم به سمت هتل رفتیم تا اتاق رو تحویل بگیریم. هتل ما Viva Club بود که یه هتل 4 ستاره ست و خدمات این هتل uall بود. اتاقی هم که بهمون دادن یه اتاق خیلی خوب و شیک بود.
ناهار خوردیم و کمی استراحت کردیم و برای عصر سری به خیابون های اطراف هتل زدیم. هتل ما از دریا دور بود و در یکی از محله های مسکونی شهر قرار داشت. به خاطر همین کمی تو همون اطراف هتل گشتیم و از حال و هوای شهر استفاده کردیم و برگشتیم هتل.
یکی از کارهای مفیدی که توی بعدازظهر روز اول می شه انجام داد استفاده از حمام ترکی. این حموم خستگی شما رو توی روز اول از بین می بره و باعث می شه خیلی شاداب تر و سرحال تر، از بقیه روزهاتون استفاده کنین. من خودم از این حموم استفاده نکردم و گذاشتم برای روز آخر ولی چون پوستم حسابی سوخته بود نتونستم استفاده کنم، بنابراین اگه خواستین از این حموم استفاده کنین همون روز اول برین. بیشتر هتل ها حموم ترکی دارن و پکیج هاشون هم متفاوته. پکیج ها در معمول ترین حالت شامل ماساژ بدن و صورت+ سونا+ ماسک صورت هستن و پکیج های حرفه ای تر، منوی کامل تری دارن. مدت زمان استفاده از حموم های ترکی هم با توجه به اینکه کدوم پکیج رو انتخاب کنین بین 1 تا 2 ساعت متغیره. در بعضی از هتل ها هم استفاده از حمام برای زوج ها به صورت اختصاصی وجود داره. این حموم ها در بیرون از هتل هم هست ولی من خودم به شخصه پیشنهاد نمی کنم، چرا که خیلی شلوغ هستن و اگه شما از همون حموم های هتل استفاده کنین، با وجود اینکه مبلغ بیشتری پرداخت می کنین ولی خیالتون راحته که اولاً با هتل طرف حساب هستین و اگه مشکلی بیاد خیلی آسون می تونین پیگیری کنین و هم اینکه بعد از حموم خیلی زود به اتاقتون می رسین و استراحت می کنین. در کنار همه اینها باید به خاطر داشته باشین که بهداشت حموم های هتل به خاطر اینکه مجبور هستن درجه کیفی شون رو بالا نگه دارن از حموم های بیرون بیشتره. (البته این به این معنی نیست که حموم های بیرون بی کیفیت و کثیف هستن بلکه فقط این حق انتخاب با شماست که بین خوب و خوبتر کدوم رو انتخاب کنین)
صبح روز بعد طبق قرار قبلی، برنامه گشت شهری داشتیم. ساعت 8:45 خانم کامناز بُرناش که تورلیدر ما بود، برای گشت شهری اومد دنبالمون. در حال حاضر ایشون تنها تور لیدر فارسی زبان این منطقه هستن و برخلاف تور لیدرهای دیگه هیچ اصراری به هموطنان جهت خرید تورهای خودشون نمی کنن و دلیل بالاتر بودن قیمت تورهاشون اینه که اگه تو تورهای ایشون خدای نکرده اتفاق بدی بیفته می تونن از طریق بیمه در ایران پیگیری کنن و همینطور برگزاری تمام تعهدات تور رو گارانتی می کنن و مزیت دیگه ای که داشت این بود که پرداخت تور از طریق لیر امکان پذیر بود، بر خلاف استانبول که فقط دلار قبول می کردن. (ما که هیچ وقت از خدمات تور استفاده نمی کنیم دو تا تور از ایشون خریدیم و واقعاً تفاوت و کیفیت بالاتر رو می شد احساس کرد که تو طول سفرنامه بیشتر توضیح می دم) خانم برناش در تمام مدت تور با حوصله و انرژی بسیار به همه پرسش ها، به صورت کامل پاسخ می دادن و واقعاً از هیچ کمکی در حق هموطنانشون کوتاهی نمی کردن. من به شخصی تا حالا چنین شخصیتی توی تورلیدرها نه دیده بودم و نه شنیده بودم.
توی این گشت شهری ما ابتدا به دهکده ساحلی ایچملر که چند دقیقه ای با مارماریس فاصله داره رفتیم. ایچملر دهکده ساحلی کوچیکی هست که با مارماریس 10 دقیقه فاصله داره و ساحل این دوتا شهر هم کاملاً به هم چسبیده و سرتاسر راه مارماریس تا ایچملر ساحل دریاست. این شهر هم به نوبه خودش بسیار زیبا و بکر و ساکت بود و شهرداریش 2 بار به خاطر تمیزی شهر مقام آورده.
بعد از چند دقیقه کوتاه پیاده روی و لذت بردن از مناظر شهر به یکی از فروشگاه های چرم رفتیم که قیمت های نسبتاً مناسبی داشت و روی بعضی از اجناس هم تخفیف های خوبی می دادن، سپس به یه فروشگاه One Store Shop رفتیم که همه جور کالایی داشت و ما عسل، سس انار، دو مدل مختلف چای و کرم روغن زیتون خریدیم. بعد از برنامه خرید هم برای ناهار به یه رستوران اصیل ترکی رفتیم که برای خاطر ما موسیقی ایرانی هم گذاشته بود. پس از خوردن ناهار که پیده اصیل ترکی بود و بسیار خوش طعم، از طرف تور به هتل برگشتیم. پیده غذای اصلی شمال ترکیه ست که صاحب این رستوران هم مال شمال ترکیه بود و مواد غذایی شو از اونجا میاورد.
بعد از کمی استراحت در هتل آماده رفتن به ساحل شدیم تا یکی از تفریحات دریایی رو امتحان کنیم. عمده تفریحات شناخته شده در مارماریس تفریحات آبی هستن که کیوسک های فروش اونها هم، در همون ساحل وجود داره. تفریحات آبی مارماریس شامل پرواز در آسمان بر فراز دریا، جت اسکی، قایق پدالی، پرواز ماهی و .... هستش.
تفریحات دریایی
این تفریحات کاملاً امن هستن و شما هر کدوم رو که انتخاب کنین یه نفر حتماً با قایق جدا، با شما میاد تا حواسش بهتون باشه، پس جای نگرانی و ترس نیست و مطمئن باشین که هیچ اتفاقی براتون نمیفته، حتی من که اصلاً شنا بلد نیستم چند تا از این بازی ها رو امتحان کردم. در بعضی موارد هم اگه شما 2-3 تا از بازی ها رو همزمان استفاده کنین اجازه استفاده رایگان از یکی از بازی ها رو بهتون می دن. البته ما چون می خواستیم که این هیجان ها رو در چند روز داشته باشیم و یک دفعه تمومش نکنیم این کار رو نکردیم.
یکی از سیاست های جالب این شهر (البته می شه گفت سیاست های کلی ترکیه) اینه که کیوسک های فروش این تفریحات تفاوت قیمت چندانی با هم ندارن و به همین خاطر برای پیدا کردن قیمت ارزونتر این تفریحات وقت خودتون رو تلف نکنین چرا که همه تفریحات قیمت های مشابه هم دارن.
برای اولین تجربه به سراغ پرواز در آسمان بر فراز دریا (Parasailing) رفتیم. قیمت این بازی نفری 120 لیر برای 10 دقیقه پرواز با چتر بود که با کمی ترکی حرف زدن و تخفیف گرفتن به 100 لیر کاهش پیدا کرد. یادتون نره که برای تخفیف یکمی چونه بزنین. ترک ها رابطه خوبی با ایرانی ها دارن و بعضی هاشون هم به خاطر اینکه اجدادشون از مهاجرهای ایران بودن تخفیف های منصفانه ای می دن. توی هیچ کدوم از این تفریحات هم اجازه بردن دوربین عکاسی وجود نداره، چرا که هر کدومشون عکاس خودشون رو دارن و بابت عکس ها از شما هزینه جداگانه می گیرن، که اگه عکس هاتون رو خواستین، می تونین بازم تخفیف بگیرین. هزینه عکاسی برای این تفریح، 40 لیر شد. برای تجربه این سرگرمی شما رو با قایق از ساحل دور می کنن و بعد چتر رو تنظیم می کنن و دستورالعمل خیلی ساده رو بهتون می گن و شما رو خیلی راحت و بدون اینکه بهتون فشاری بیاد می فرستن تو آسمون. فاصله از سطح دریا هم حدود 70- 80 متره. واقعاً تجربه بی نظیریه. سکوت و آرامشی که اون بالا حکمفرماست در کنار ابهت و شکوه دریا غیر قابل توصیف. رقص امواج دریا، سرسبزی کوه های اطراف، آبی آسمان روبروتون و آبی دریا زیر پاتون، همه و همه لذتیه که نمی شه تعریفش کرد و فقط باید تجربه کرد. واقعاً یه بار تجربه کردنش برای هر کسی لازمه.
بعد از تجربه این سرگرمی، شروع به پیاده روی به سمت دهکده ایچملر کردیم. پیاده روی در خیابون ساحلی هم بسیار لذت بخشه، مخصوصاً اینکه شب های زنده و موسیقی رستوران های حاشیه ساحل هم حال و هوای این گردش رو چند برابر می کرد. به قدری این گردش لذت بخش بود که ما تمام ساحل مارماریس رو تا انتهای ایچملر رفتیم و واقعاً زمان از دستمون رفت و متوجه نشدیم که 4- 5 ساعته داریم پیاده روی می کنیم.
روز سوم قرار بود که برنامه گشت با کشتی رو داشته باشیم. توی مارماریس چند مدل برنامه گشت با کشتی وجود داره. مسیری که همه کشتی ها می رن یکیه ولی برنامه هاشون با هم متفاوته. مسیر حرکت این کشتی ها از Marmaris شروع می شه و بعد از اون به Içmeler و سپس به ترتیب به جزایر Grean Sea- Turunç- Amos- Kumlubüm- Kadirga Bay- Cave Phosporus- Paradise- Fish Farm می رن و در انتها دوباره به همون اسکله اول تو مارماریس برمی گردن. البته هیچ کدوم از این جزیره ها مسکونی نیست و امکان توقف برای گردش ندارن. بعضی از کشتی ها با قیمت خیلی پایین تری فقط می رن توی این مسیر و بعد از یه گردش ساده برمی گردن ولی بعضی از کشتی ها خدمات بیشتری دارن.
توی میدون اصلی شهر به فاصله کمی از هم سه تا کشتی هستن که خیلی متفاوت تر از کشتی های دیگه ان. این کشتی ها خیلی بزرگن و شکل بسیار ویژه ای دارن و به شکل کشتی دزدان دریایی کارائیب طراحی شده اند و یه نفر با گریم کاپیتان جک توی کشتی هست که مسافران رو سرگرم می کنه.
شما برای استفاده از این سرگرمی می تونین روزی که کشتی ها برنامه گشت دارن (بعضی از روزها برنامه گشت نداشتن و تو اسکله می موندن) تا ساعت 9:30 خودتون رو به کشتی برسونین و هزینه رو پرداخت کنین و یا اینکه می تونین این تور رو از تور لیدر یا کیوسک های فروش تور در سطح شهر بخرین که خدمات ترنسفر هم دارن. ما این تور رو از تور لیدر خریدیم و مزیتی که برامون داشت این بود که می تونستیم دوربین عکاسی رو با خودمون ببریم. در حقیقت این هم یکی از مزیت های خرید تور از تورلیدر بود. برنامه گشت با کشتی که ما انتخاب کردیم از نوع دوم بود که خدمات بهتر و مهیج تری داشت
ساعت 10 صبح اومدن دم هتل دنبالمون و بعد از سوار کردن دوتا توریست دیگه ما رو به کشتی رسوندن. کشتی ما ساعت 11 حرکت کرد. این کشتی رو چند تا پسر جوون اداره می کردن که هر کدوم مسئول کاری بودن. کاپیتان جک، کودکان رو گریم می کرد و لباس مخصوص تنشون می کرد و در تمام مدت در حال گرفتن فیگور برای ثبت عکس در کنار مسافران بود.
دیگر نفرات کشتی هم هر کدوم مسئول موزیک، عکاسی، آشپزخانه و .... بودن و همه تلاششون اول از همه حفظ امنیت مسافران بود و دوم اینکه به همه خوش بگذره و هیچ کسی در انزوا نباشه.
مسیری که این کشتی ها حرکت می کنن، بسیار دنج و آرومه و دریا هم خوش رنگ تر. بعد از حدود یک ساعت حرکت روی دریا و دیدن جزیره های مختلف که اسمشون رو گفتم کشتی برای شنا ایستاد و جالب این بود که مسافران رو تشویق می کرد که شیرجه بزنن توی آب. سرگرمی خیلی جالبی بود. البته به خاطر هیجانی که اون چندتا جوون منتقل می کردن خیلی خوش می گذشت. بعد از اون دوباره روی آب حرکت کردیم و بعد از گذشتن از چند جزیره توقف کرد و ناهار رو سرو کردن و یک ساعتی هم برای شنا وقت دادن.
بعد از شنا کشتی به سمت مارماریس حرکت کرد ولی قبل از رسیدن یه سرگرمی دیگه داشت و اونم کَف بازی بود. وسط کشتی یه دوش بود که از توش کف می ریخت و در عرض 3 دقیقه طبقه سوم کشتی پر از کف شد که این سرگرمی هم بامزه بود و همه مسافرانی که دلشون می خواست می رفتن زیر دوش کف و حسابی سرگرم می شدن. نهایتاً ساعت 4 رسیدیم به اسکله و برگشتیم هتل.
شب دوباره رفتیم ساحل. چرا که شب های مارماریس خیلی قشنگ و زنده و سرحاله. یکم پیاده رفتیم و بعدش دوچرخه کرایه کردیم. توی مارماریس دوچرخه، سه چرخه، موتور و حتی ماشین برای کرایه کردن وجود داره. هزینه کرایه دوچرخه برای دوساعت نفری 10 لیر بود و سه چرخه برای یکساعت 20 لیر. برای کرایه دوچرخه هم فقط اسم هتل و شماره اتاقتون رو می گین و وسیله رو خیلی راحت در اختیارتون می زارن. دوساعتی توی ساحل دوچرخه سواری کردیم و برگشتیم هتل.
روز چهارم قرار بود هتل رو عوض کنیم و برای نقد و بررسی به یه هتل دیگه بریم. (نقد و بررسی هر دو هتل رو تو قسمت نقد و بررسی هتل ها نوشتم). صبح که مشغول جمع و جور کردن چمدون ها بودیم و تا برسیم به هتل بعدی و مستقر بشیم ساعت 4 بعدازظهر شد.
این هتل جدید اسمش Green Nature Resort بود و یه هتل 5 ستاره با خدمات کامل بود و به قدری بزرگ بود که بهش لقب Resort (دهکده) داده بودن و از هر نظر عالی بود. برای بعدازظهر تصمیم گرفتیم که بریم بازار. بازار اصلی شهر به اسم Grand Bazar توی خیابون اصلی شهر (خیابونی که میدون آتاتورک داره) قرار گرفته و شکل بازار به صورت کوچه کوچه هست و سر هر کوچه تابلوی گرند بازار نوشته شده.
یکی از کوچه ها هست که کنار تابلوی گرند بازار یه تابلوی زرد رنگ به اسم ptt داره. این کوچه رو که تا انتها برین دو راهی می شه، اگه سمت چپ رو برین می رسین به فروشگاه adidas، کنارش هم فروشگاه لوازم آرایشی flormar هست و کنار اون هم یه فروشگاه به اسم ambar که پوشاک خوبی با قیمت های مناسب داشت. چند تا مغازه جلوتر روبروش هم فروشگاه koton بود. از اونجایی که همه این مارک ها به خاطر ماه رمضان تخفیف های خوبی گذاشته بودن ما هم تونستیم خرید قابل قبولی داشته باشیم. قبلاً هم که توی مسیر اصلی نمایندگی LCWALKIKI رو معرفی کرده بودم. توی مارماریس فروشگاه Defacto نیست. مساله ای که توجه من رو خیلی جلب کرد این بود که توی این شهر نمایندگی LCWALKIKI مدل لباس هاش بیشتر مناسب ساحل بود و مایوهاش تنوع بیشتری داشت و ساک های شنا داشت. یکی دیگه از پاساژهایی که برای خرید مناسبه پاساژ Blue Part هست. پیدا کردن این پاساژ خیلی راحته و برندهایی که توش هستن اصل بودن.
برای روز پنجم برنامه کواد سافاری داشتیم. ما این تور رو هم از تورلیدر خریداری کردیم به قیمت نفری 130 لیر. برای استفاده از این تور مجبور بودیم به در جنوبی هتل مراجعه کنیم و متاسفانه کمی دیر رسیدیم و متوجه شدیم که مینی بوس اومده دنبالمون و چون ما نبودیم رفته، همون جا از نگهبان هتل خواهش کردیم که تلفن کنه و ببینه که ما باید چیکار کنیم! اون هم با روی گشاده این کارو انجام داد و بهمون گفت که مینی بوس برمی گرده و میاد دنبالمون. این هم یکی از مزیت های خریدن تور از تورلیدر بود، البته ما این تور رو 40 لیر گرون تر خریده بودیم ولی دوستان ما هم که یه تور مشابه از بیرون خریده بودن این اتفاق براشون افتاده بود با این تفاوت که برای اونها اشتباه از طرف همون تور بود، یعنی تور قرار بوده 8:15 بیاد دنبالشون ولی اشتباه گفته بوده 8:30 و اونا هم 8:30 منتظر بودن ولی تور نیومده، بعدش هم که زنگ زدن حاضر نشدن برگردن و برن دنبالشون و این دوستان ما تورشون رو از دست داده بودن، البته خوشبختانه پولشون رو پس گرفته بودن ولی خب اون روز رو برای اون تور از دست دادن و از اون جایی که بیشتر تورها صبح برگزار می شه کلاً یکی از سرگرمی هاشون از بین رفت.
کواد سافاری، موتورهای چهارچرخ و کم ارتفاعی هستن که رانندگی باهاش خالی از هیجان نیست. برای کواد سافاری رفتیم جنگل های اطراف مارماریس. توی این مجموعه، safe box به صورت رایگان وجود داشت که می شد کیف، پول و وسایل مهم رو گذاشت. بعدش مسئول اونجا به همه کسانی که برای تجربه این هیجان اومده بودن طریقه روشن و خاموش کردن و گاز دادن و ترمز کردن رو توضیح داد و به ترتیب اسامی رو خوند تا سوار موتورها بشیم. سپس به ترتیب و با رعایت موارد ایمنی موتورها رو روشن و حرکت کردیم. مثل همه تورها، توی این تور هم 4-5 نفر در طول مسیر همراه ما بودن تا برای کسی اتفاقی نیفته. اول از همه خیلی آهسته و آروم چند دوری زدیم که قلق حرکت کردن و روندن موتور دستمون بیاد، بعد از اون اجازه می دادن که با سرعت بیشتری حرکت کنیم. کمی که حرفه ای شدیم از رودخونه گذشتیم و حسابی خیس شدیم. توی مسیر هم چند جایی گودال های خاکی درست کرده بودن که با سرعت رد شدن ازش هیجان خوبی داشت. بعد از اینکه دوباره گرد و خاک رومون نشست دوباره قرار شد از گودال گِل رد بشیم. با این تفاوت که یه نفر بیرون گودال نشسته بود و با یه سطل، آب رومون می ریخت. اگه آروم رد می شدی که روت بیشتر آبی می ریختن، اگه با سرعت رد می شدی کمتر آب روت ریخته می شد ولی حسابی گِلی می شدی. بعد از این چالش هم، همه رو با آب خیس کردن و به صورت هامون گِل مالیدن و دوباره از رودخونه گذشتیم و برگشتیم سر خط. تجربه خیلی مهیج و شادی بود، فقط یه نکته خیلی مهم اینه که برای این سرگرمی، لباس هایی بپوشین که از خیس و گِلی شدنش ناراحت نشین. ما از همون اول چون می دونستیم قراره چه بلاهایی سرمون بیاد یه دست لباس مخصوص برده بودیم تا اگه گلی شد و دیگه پاک نشد دلمون نسوزه. البته می شه با مایو هم رفت. توی این تور هم عکاسی انجام می شد ولی قیمت عکس ها یکمی بالاتر بود و برای چاپ هر عکس 18*13 مبلغ 15 لیر می گرفتن و عصر عکس ها رو می فرستادن هتل. بعد از اینکه کمی تو آفتاب خشک شدیم با همون مینی بوس برگشتیم هتل.
بعد از کمی استراحت قرار شد که بریم جت اسکی سوار بشیم. هزینه جت اسکی برای 15 دقیقه برای هر نفر 100 لیر بود که با کمی تخفیف قرار شد که همون مبلغ رو برای 20 دقیقه بپردازیم. مسئول اونجا طریقه سوار شدن و استفاده کردن از جت اسکی رو بهمون توضیح داد و به همراه یک نفر عکاس که قرار بود علاوه بر عکاسی، مراقبمون هم باشه حرکت کردیم. یکی از نکات منصفانه تمام تفریحات دریایی این بود که زمان رو از وقتی محاسبه می کردن که شما بازی رو شروع می کردین، یعنی زمانی رو که از اسکله حرکت می کردین تا به فضای شروع بازی برسین رو حساب نمی کردن. چون برای استفاده از همه این بازی ها شما باید از اسکله فاصله بگیرین و اون زمانی که از اسکله حرکت می کردین یا قرار بود برگردین رو جزء زمان شما به حساب نمیاوردن و زمانی که به شما می دادن، در حقیقت زمان مفیدی بود که سوار وسیله بودین که این حرکت خیلی مثبت و منصفانه بود. لذت سواری و سرعت گرفتن با جت اسکی هم تجربه دلچسبی بود که یادمون رفت چقدر رو دریا بودیم. خنکای نسیم دریا که به صورت می خورد در کنار رد پای جت اسکی روی آب واقعاً لذت بخش بود. هزینه عکس های ما هم برای این تفریح 40 لیر شد.
بعد از جت اسکی به هتل برگشتیم و شام خوردیم. یکی از تفریحات جالب بیشتر رستوران ها و هتل های مارماریس، بازی Bingo بود. این بازی شبیه به دبرنا ما هست با این تفاوت که 5 جدول سه ردیفه داشت و بر خلاف دبرنا که با پر کردن یه ردیف برنده می شی، توی این بازی باید یه جدول رو کامل کنی و بعد داد بزنی Bingo. بازی خوب و مهیجی بود. هزینه خریدن این بازی 15 لیر بود و به برنده بین 100- 200 لیر جایزه داده می شد. در کنار همه این ها برنامه های شاد شبانه و تاتر هم برگزار می شد. روز ششم تصمیم گرفتیم که برای شنا به ساحل اختصاصی هتلمون بریم. ساحل های مناسب شنا در دهکده ایچملر قرار دارن و از اونجایی که تو ایچملر، تفریحات دریایی خیلی خیلی کمه و کشتی مثل مارماریس رفت و آمد زیادی نداره، آبش تمیزتر و خوش رنگ تر و برای شنا بسیار مناسبه. هتل ما توی ایچملر ساحل اختصاصی داشت و هر روز سه بار در ساعت های 10- 10:30- 11 سرویس رفت داشت و ساعت 16 سرویس برگشت. اگه کسی بخواد خودش بره، باید سوار اتوبوس های ایچملر بشه و اونجا به پلاژهای عمومی بره. بعضی از این پلاژها مبلغی بین 25-35 لیر ورودی دارن و باقی خدماتشون رایگانه و برخی از پلاژها ورودی ندارن ولی هزینه استفاده از دوش و رختکن و دستشوئی رو باید پرداخت کرد. نیازی به تعریف نیست که شنا توی آب های آزاد چه لذتی داره. از اونجایی که ما می خواستیم قبل از شلوغ شدن توی دریا باشیم با اولین سرویس هتل رفتیم پلاژ و سردی آب و خنکی نسیم دریا رو به جون خریدیم و تا خلوت بود حسابی استفاده کردیم. ساعت 12 به سمت هتل برگشتیم و ناهار خوردیم.
پلاژهای عمومی و اختصاصی
عصر که گرمای هوا از بین رفت برای پیاده روی رفتیم ساحل و این بار تصمیم گرفتیم خیابون Kordon رو تا انتهاش بریم. این مسیر رو که تا انتها رفتیم به یه پل روی رودخونه رسیدیم و از پل که گذشتیم یه کافی شاپ دست چپمون و بعدشم یه خیابون میدون مانند که دورتا دورش مغازه های مارک بود و سقفش هم پر از چتر.
بیشتر از اون هم نمی شد رفت چون که دیگه اسکله اختصاصی بود و نگهبان داشت و اجازه تردد نمی دادن. توی اون محله حسابی گشتیم و عکاسی کردیم و جالب این که کافی شاپ اونجا که خیلی هم منوی کاملی داشت یه نوشیدنی دقیقاً مثل موهیتو سرو می کرد با این تفاوت که به خاطر اینکه لیموش طبیعی بود مزه فوق العاده خوشمزه تری داشت. برای برگشت تصمیم گرفتیم که از خیابون ساحلی نریم و به جاش از خیابون پشت ساحل که موازی خیابون ساحلی بود برگردیم، این خیابون هم خیلی قشنگ و پر از کلاب بود.
البته چون دیگه شب بود خیلی معطل نکردیم و به سرعت گذشتیم. همینطور که توی کوچه پس کوچه ها می گشتیم به یه مغازه چرم فروشی برخوردیم. بوی چرمی که بیرون مغازه پیچیده بود کنجکاومون کرد که بریم داخل مغازه و نگاهی به کفش ها و کیف ها بندازیم.
مدل های قشنگی داشت. از یکی از مدل ها خیلی خوشم اومد ولی رنگش فقط قهوه ای بود، کمی که با خیاط اونجا صحبت کردیم متوجه شدیم که حاضره هر مدلی که بخوایم را با هر رنگی، دقیقاً اندازه فرم پامون بدوزه، حتی می گفت مدلی که من انتخاب کردم رو هم می تونه به رنگ قهوه ای مردونه بدوزه، با چونه زدن و تخفیف گرفتن قبول کرد که هر دو کفش رو برامون به قیمت 70 لیر بدوزه و برای فردا ظهر آماده کنه، ما هم که مطمئن بودیم همچین موقعیتی دیگه برامون پیش نمیاد فوراً قبول کردیم و 40 لیر بیعانه دادیم و برگشتیم هتل. (آدرس این مغازه رو اگه بخوام بدم می شه پشت فروشگاه Koton- آدرس ترکی ش هم اینه : Tepe Mah. Yeni Yol Cad. Pektaş Merkezi. No 10)
صبح روز آخر وسایل و چمدون هامون رو بستیم و تا ساعت 12 اتاق رو تحویل دادیم و چمدون ها رو گذاشتیم توی هتل و برای آخرین بار رفتیم که توی شهر قدمی بزنیم. پیاده تا مغازه چرم دوزی دیشب رفتیم و کفش هامون رو که آماده شده بود تحویل گرفتیم. ساعتی هم کنار دریا نشستیم و بعدش برگشتیم هتل و منتظر شدیم تا برای ترنسفر به فرودگاه بیان دنبالمون.
مسافرت به مارماریس خیلی خوش گذشت. یه شهر کاملاً اروپایی که فعلاً با شهرهای دیگه ترکیه خیلی تفاوت داره. سفر دلچسبی که به دوستان پیشنهاد می کنم. درسته که مسیر طولانیه ولی به دیدنی ها و تفریحات این شهر میارزه.
دیگر تفریحات مارماریس :
تور دالیان : این جزیره جایی ست که دریا و اقیانوس به هم متصل می شن و از سرگرمی هاش حموم گِل هست که می گن خاصیت خوبی برای پوست داره و لاک پشت های بزرگ معروفی داره. البته تور لیدر ما که از حموم گِل قبلاً استفاده می کرد می گفت خاصیت جوان کنندگی که می گن نداره ولی پوست رو شاداب می کنه. هزینه این تور بین 70-120 لیره. تور جیپ سافاری : توی این تور مسافرها به صورت گروهی (10-15 نفر) سوار جیپ می شن و از توی جنگل رد می شن و بهشون آب می پاشن. به نظر من تور کواد سافاری هیجانش بیشتره و با اینکه گرونتره من پیشنهادش می کنم، چرا که روندن موتورهای مخصوصش لذت دیگه ای داره. هزینه این تور بین 50- 80 لیره.
تور جزیره کلئوپاترا: جزیره کلئوپاترا یا پارادایس به خاطر شن های سفید و خاصی که داره معروفه و از شن های این جزیره محافظت می شه و کسی اجازه نداره که ذره ای از شن های اونجا رو با خودش ببره. هزینه این تور بین 80 تا 110 لیره.
تور جزیره رودوس: این تور فقط برای کسانی قابل استفاده ست که ویزای شینگن داشته باشن. توی جزیره رودوس قلعه اصلی شهر که کاربری نظامی داشته وجود داره و روایت اینه که در زمان جنگ بین یونان و ترکیه، سر ترک ها رو می زنن و دورتادور قلعه می چینن.
تور پاموک کاله : چشمه های آهکی ترکیه که خیلی قشنگن و از این چشمه ها 4 تا توی کل جهان هست. یکی باداب سورت در ایران- ساری. یکی پاموک کاله و دو تای دیگه در آمریکا و نیوزلند. پاموک کاله واقعاً جای فوق العاده قشنگیه ولی فاصله زیادی تا مارماریس داره و 4 ساعت برای رسیدن بهش زمان می خواد. هزینه این تور بین 130- 180 لیره.
تور غواصی: توی این تور به مدت 20 دقیقه شما می تونین غواصی کنین، یه بار شما رو تا سه متر می برن زیر آب و بار دیگه 6 متر. هزینه این تور بین 70- 130 لیره. پارک آبی آکوا دریم : این پارک آبی از ساعت 10 صبح تا 17:30 بازه. دارای یک رستوران، رختکن، دوش آب سرد و گرم و کافی شاپ می باشد. مثل همه پارک های آبی اجازه بردن هیچ گونه خوراکی داخل پارک وجود نداره. این پارک آبی به پای پارک های آبی کوش آداسی و آنتالیا نمی رسه ولی در مجموع خوبه. البته از اونجایی که اکثر هتل ها، استخر و سرسره های آبی گوناگون دارن که رایگان می شه ازشون استفاده کرد شاید بشه گفت این سرگرمی خیلی طرفدار نداشته باشه. هزینه این تور هم بین 40- 80 لیره.
تمامی تورهایی که استفاده می کنین ترنسفر رفت و برگشت دارن. توی همه شون یا باید مایو پوشید یا مایو همراهتون باشه. تورهایی که برنامه شون از صبح تا بعدازظهره مثل دالیان- کلئوپاترا- پاموک کاله- کشتی ناهار دارن.
تفریحات دریایی مارماریس
بخشی از فروشگاه ها
برخی از المان های شهری مارماریس
توضیحات و نتیجه گیری ها :
اگه وزن بار شما بیش از حد مجازه و مجبورین یه مقداری از بار خودتون رو داخل هواپیما ببرین به هیچ عنوان خوراکی نباشه. اگه سوغاتی خوردنی خریداری کردین نمی تونین با خودتون ببرین تو هواپیما و تو فرودگاه مجبورتون می کنن دور بریزین. پس فقط یادتون باشه پوشاک ببرین که اذیتتون نکنن.
آخرین ساعت کاری دلموش ها 12 شب هست. البته ما یکی دوبار هم بعد از ساعت 12 سوار شدیم.
توی مارماریس DOVIZ برای تبدیل دلار به لیر وجود نداره و Change Officeها این کار رو انجام می دن که بیشترشون یه مبلغی رو به عنوان کمیسیون برمی دارن بنابراین تا اونجایی که می تونین دلارهاتون رو توی این مغازه ها به لیر تبدیل نکنین. می تونین توی فروشگاه ها بعد از خرید دلار بدین و از صندوق دار بخواهید که باقی پولتون رو لیر پس بده. حتی برای خرید تور هم می تونین دلار بدین، چرا که مارماریس پر از توریست اروپایی هست و دلار به راحتی خرج می شه.
خیابون های مارماریس اکثراً شماره دارن و به جز چندتا خیابون اصلی بقیه با اسم Sokak و به شماره شناخته می شن.
امتیاز به هتل گرین نیچر
جهت مشاهده تصاویر مربوط به نقد و بررسی این هتل اینجا کلیک کنید
امتیاز به هتل کلاب ویوا
جهت مشاهده تصاویر مربوط به نقد و بررسی این هتل اینجا کلیک کنید
کلاب ویوا " width="100%" border="0" />
نویسنده :سمانه زارعی
تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب سایت بانک تور و گردشگری مسؤولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمیگیرد. |