با سلام خدمت دوستداران سفر و گردشگری. تصمیم دارم مکان های دیدنی استانبول را بر اساس سه سفری که به این شهر زیبا داشتم معرفی کنم. استانبول یکی از شهرهای مهم در مقاصد گردشگری ایرانیان است و سفرنامه های بسیاری در این خصوص در سایت منتشر شده است. در این سفرنامه علاوه بر مناطقی که دوستان تا کنون اشاره کرده اند به چند مکان جدید هم اشاره خواهم کرد. در این متن ملاک معرفی مکان های دیدنی و مراکز خرید هست و من خیلی به قیمت اجناس نمی پردازم.

معمولا همیشه آبان ماه را برای سفر به این شهر زیبا انتخاب می کنیم چون هوا کمی خنک شده (ما از گرما فراری هستیم) و عدم ازدحام توریست ها آرامش رو به شهر برگردانده است. آبان ماه 94 ، پس از رزرو هتل جلال سلطان و پرواز سیستمی ماهان با همکاری یک آژانس هواپیمایی، به همراه همسر و خانواده پدری ام عازم استانبول شدیم و صبح روز دوشنبه حوالی ساعت 10 در فرودگاه بزرگ اتاتورک به زمین نشستیم. عمه خانم عزیز هم از شیراز به ما پیوسته بودند و حسابی جمع جفت و جور شده بود.

خوب میدانم که استانبول معرف حضور بیشتر خوانندگان گرامی هست اما به هرحال ذکر این نکته مهمه که استانبول زیبا و دوست داشتنی در ساحل دریای مرمره در غرب ترکیه قرار گرفته و دو بخش آسیایی و اروپائی دارد. میان این دو بخش تنگه‌ای به نام تنگه بُسفر قرار گرفته که دریای مرمره در جنوب را به دریای سیاه در شمال متصل می‌کند و پل بزرگی به نام پل بغاز نیز بر روی آن تعبیه شده و قسمت آسیائی را به قسمت اروپائی متصل میکند ( البته چند پل هست که مهمترینشون پل بغاز هست) برای ایجاد دسترسی این دو قسمت نیز روزانه سرویس‌های دریائی متعددی از اسکله‌های کاباتاش و امینونو در بخش اروپائی به اسکله کادیکوی در بخش آسیائی ارائه می‌شود.

یکی از دلایلی که باعث شده ما معمولا جدا از تور سفر کنیم اینه که ما چون یه نیمچه عکاس باشی هستیم همیشه در گشتِ تور وقت کم می‌آوریم و همچنین معمولا هتل‌هائی که تورهای ایرانی ارائه میدهند یا خیلی گران و با تعداد ستاره های بالا هستند یا کم ستاره اند و کیفیت پائینی دارند.

پس از رسیدن به فرودگاه بزرگ آتاتورک و گذر از پاسپورت چک و تحویل گرفتن چمدان ها، برای انجام ترانسفر به هتل جلال سلطان در محله سلطان احمد، یک ون گرفتیم که برای 7 نفر ما 100 لیر هزینه داشت. (کرایه تاکسی از فرودگاه آتاتورک تا محله سلطان احمد حدود 45 لیر و تا میدان تقسیم 55 لیر هست). اما از فرودگاه سبیها که در قسمت آسیایی (شرق شهر) قرار گرفته کرایه به مراتب بیشتر هست (از سبیها گوکچن تا میدان تقسیم 85 لیر و تا سلطان احمد 100 لیر). ضمن اینکه کلا تو استانبول زیاد باید انعام بدید، به راننده، به خدماتی های هتل و به گارسون های رستوران و ....

موقعیت فرودگاه های آتاتورک و سبیها نسبت به میدان تقسیم و میدان هیپدروم

 

پس از طی مسافتی طولانی از کنار ساحل دریای مرمره وارد محله سلطان احمد شدیم و به جای گذر از خیابان اصلی، از کوچه پس کوچه های تنگ و سراشیبیِ زیبا گذشتیم و به هتل جلال سلطان رسیدیم. اول از هتل بگم که بینهایت زیبا و دنج بود و مسئول پذیرش که آقای مودبی به اسم کریم بود، بعد از دادن کلی توضیحات و نقشه شهر به کمک آقای مسنی که مسئول حمل چمدانها بود اتاق هامون رو بهمون تحویل داد.

ما اتاق های استاندارد رزرو کرده بودیم و گفته بودیم چون همسفران مسن داریم میخواهیم به آسانسور دسترسی داشته باشیم. بندگان خدا برای اینکه اتاق هامون به هم نزدیک باشه و به آسانسور هم نزدیک باشه، اتاق های سوپریور برامون آماده کرده بودند که خیلی بزرگ، جادار و زیبا بودند و همون موقع حدود ساعت 11 ظهر هم بهمون تحویل دادند و تا 2 بعد از ظهر معطلمون نکردند.

ورودی هتل جلال سلطان

 

لابی هتل

 

اتاق های هتل

 

منظره مسجد ایاصوفیه از پنجره اتاق

 

محل سرو صبحانه هم بسیار زیبا بود و صبحانه هم مفصل و بسیار خوشمزه بود. ضمنا اون آقای مسن مهربون هر روز صبح علاوه بر چای تی بگ که در بوفه بود برامون چای دمی تو استکانهای کمرباریک می آورد که واقعا می چسبید.

رستوران طبقه همکف برای سرو صبحانه

 

هتل علاوه بر رستوران در طبقه همکف، یک رستوران هم بر روی بام دارد که منظره بسیار زیبایی از مسجد ایاصوفیه از آن قابل رویت است.

رستوران پشت بام هتل (عکس از اینترنت)

 

محل قرار گرفتن هتل هم واقعا عالی بود تنها 3 دقیقه پیاده روی تا مسجد ایاصوفیه و میدان هیپُدروم (میدانی که میان دو مسجد ایاصوفیه و مسجد سلطان احمد قرار گرفته) داشتیم. خیابان اصلی هتل، خیابان پهن سنگفرش بزرگی بود که در امتداد آب انبار یرباتان سرای (آب انبار Yerbatan Sarayi - BasilicaCistren) قرار داشت و پر از کافه ها و رستوران های زیبا بود. این رستوران صورتی رنگ که در تصویر می بینید جزو بهترین رستورانهای با قیمت متوسط در تریپ ادوایزر هست.

خیابان منتهی به کوچه هتل جلال سلطان

 

کافه ها و هتل های روبروی کوچه هتل

 

سال پیش هم در هتل سه ستاره دیگری در پشت مسجد سلطان احمد اقامت داشتیم. اون هم خیلی خوب بود، اما محله اش چندان جالب نبود و اتاق هاش هم خیلی کوچولو بود. البته در کل نسبت به هتل گرند هیلاریوم در محله آکسارای که تجربه اش رو داشتم خیلی خیلی بهتر بود. برای ما که اهل مکان های باستانی هستیم، منطقه سلطان احمد جذابیت بسیار زیادی داره.

هتل تاشکوناک (Tashkonak Hotel)

 

پس از ورود به اتاق و قرار دادن چمدانها، برای صرف ناهار به رستورانی رفتیم که در سایت تریپ اداویزر رتبه خوبی کسب کرده بود. این رستوران کوچولو و خوشگل Massa Bistro نام داشت و موقعیتش طبق نقشه زیر بود (از ابتدای خیابان دیوان یولو که به سمت غرب بروید، پس از گذر از ایستگاه تراموای سلطان احمد به یک باقلوا فروشی میرسید که سر یه کوچه قرار گرفته، وقتی وارد کوچه بشید رستوران رو می تونید ببینید).
آشپزها دو تا خانم محجبه و میانسال بودند و غذا بسیار لذیذ بود اما با حجم کم. ما کوفته خوردیم (که بیشتر شبیه شامی کباب بود) به قیمت هر پرس 26 لیر و همینطور شیش طاووق (که شبیه جوجه کباب هست) به قیمت هر پرس 18 لیر. کلا غذا برای دونفر با نوشیدنی و سرویس 62 لیر شد. قیمت های این رستوران نسبتا کم بود اما کیفیتش خیلی خوب بود. خدمه هم بسیار خوش برخورد و مهمان نواز بودند.

موقعیت رستوران massa bistro

 

محیط رستوران

 

شیش طاووق

 

کوفته

 

هنگام بازگشت به هتل از آب انبار یرباتان سرای (Yerbatan Sarayi) بازدید کردیم. ورودی نفری 20 لیر بود. داخلش خیلی جالب بود، کف سرداب پر از ماهی‌های قرمز غول پیکر بود با ستون‌های متوالی نورپردازی شده. البته پلکان ورودی و همچنین داخل سرداب کمی لغزنده هست که باید هنگام عبور مواظب بود.

آب انبار یا سرداب یرباتان سرای

 

در انتهای این مکان دو ستون وجود دارد که بر روی مجسمه‌هایی از سر مدوزا ساخته شده است. در افسانه‌های یونانی مدوزا دختر زیبائی بود که به معبد آتنا پیشکش شده بود، او با پوزئیدون خدای دریا همبستر شد و مورد نفرین آتنا قرارگرفت، به پیرزنی زشت بدل شد و موهایش به مار تبدیل شدند، او به هرکس نگاه می‌کرد سنگ می‌شد و در آخر توسط پرسئوس پسر زئوس کشته شد و سرش از بدنش جدا گردید.

سرستونهایی از سر مدوزا

 

حتما می دونید که کرایه تاکسی تو استانبول خیلی گران هست و الویت استفاده از وسایل نقلیه عمومی است مگر اینکه 4 نفر باشید و ترجیح دهید تاکسی بگیرید یا مسیرتان را گم کنید و چاره ای جز کرایه تاکسی نداشته باشید وگرنه همه جا رو می شود با وسایل حمل و نقل عمومی رفت. ضمنا اگر تاکسی میگیرید به شدت حواستان به تاکسی متر باشد و یا از اول مقدار خاصی را با راننده طی کنید.

برای استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی، شامل مترو، تراموا، اتوبوس و کشتی های دریای مرمره می توانید از استانبول کارت استفاده کنید. از اولین دکه روزنامه فروشی یه استانبول کارت بخرید که قیمتش در نوامبر 2015 ، 25 لیر بود. این کارت همزمان قابل استفاده برای 5 نفر هست و قیمت کرایه ها باهاش نسبت به اکبیل و ژتون‌ها کمی ارزانتر هست (قیمت هر سفر 4 لیر هست با ژتون اما با کارت برای نفر اول 3/2 لیر محاسبه می‌شود).

قیمت خودش 10 لیره + 15 لیر شارژ داخلش که مجموعا 25 لیر هست و در تمام ایستگاه های مترو و تراموا می تونید با دستگاه شارژش کنید. البته نفر اولی که از کارت استفاده میکنه از تخفیف بیشتری نسبت به نفرات بعدی برخوردار میشه. ما به ازای هر دو نفر یک کارت تهیه کردیم.

استانبول کارت

 

نحوه شارژ کارت با دستگاه

 

پس از کمی استراحت در هتل، بیرون آمده و عازم میدان تقسیم و خیابان استقلال شدیم. علاوه بر مترو و تراموا یک نوع قطار دارند به نام فونیکولر که با F نشون داده میشه. از میدان تقسیم تا ایستگاه و اسکله کاباتاش با فونیکولر باید تردد کنید. فونیکور F1 یک قطار زیرزمینی کابلی است که تنها دو سر دارد یکی در کاباتاش و دیگری در تقسیم. یک خط فونیکولر دیگر هم در انتهای جنوبی خیابان استقلال هست.

در میدان تقسیم با مجسمه رضا شاه و آتاتورک عکس گرفتیم و بعدش وارد خیابان استقلال شدیم. استقلال یا استکلال یک خیابان قدیمی است پر از مارک‌ها و برندهای معروف و فست فودهای زنجیره‌ای مثل کینگ برگر، مک دونالد، پیتزا هات و ..... یک تراموای کوچک قرمز هم در این خیابان رفت و آمد میکند که فضای جالبی رو به وجود آورده. در این خیابان یک کلیسای زیبا به اسم سن آنتونی هم هست که اگر علاقمند باشید می توانید از آن بازدید کنید.

خیابان استقلال

 

در انتهای خیابان استقلال از سراشیبی تندی که پایین رفتیم به برج گالاتا رسیدیم. قیمت بلیط بازدید از بالای برج 18.5 لیر هست. در بالای برج لباس عثمانی کرایه میدادند و عکس میگرفتند. وارد تراس شدیم. باد شدیدی می‌وزید اما منظره بسیار زیبائی از شهر قابل رویت بود. علاوه بر پل بغاز و کشتی‌های تفریحی عظیم، مساجد سلطان احمد، ایاصوفیه و کاخ توپوکاپی در کنار هم دیده می شدند. بعد از بازدید از برج گالاتا خیابان را به سوی جنوب ادامه دادیم که به ایستگاه کاراکوی تراموا رسیدیم و با تراموا به منطقه سلطان احمد بازگشتیم و کمی هم از دو مسجد سلطان احمد و ایاصوفیه در شب عکس گرفتیم.

زیر پل کاراکوی (همان پل امینونو) پر است از رستوران های دریایی و مغازه هایی که ساندویچ های تازه ماهی می فروشند که اگر طرفدار غذای دریایی هستید، بد نیست امتحان کنید.

برج گالاتا ( عکس از اینترنت)

 

نمای شهر از بالای برج

 

مسجد ایاصوفیه در شب

 

مسجد سلطان احمد در شب

 

روز دوم : بعد از صرف صبحانه برای بازدید و عکاسی از مسجد سلطان احمد و ایاصوفیه حرکت کردیم. مسجد سلطان احمد بسیار بزرگ و زیباست و نمای بیرونی آن بسیار چشم نواز تر از نمای بیرونی ایاصوفیه هست. اما داخل ایاصوفیه بسیار بسیار زیباتر است.

ایاصوفیه در امپراتوری روم شرقی کلیسای بیزانس بوده و هنوز هم نقاشی ها و موزاییک هایی با تصاویر حضرت مریم و حضرت عیسی بر جای جای آن دیده می شود. ورودی مسجد و موزه ایاصوفیه 30 لیر هست و مسجد سلطان احمد ورودی ندارد.

داخل مسجد سلطان احمد

 

داخل مسجد ایاصوفیه

 

پس از بازدید مساجد به سوی کاخ توپکاپی رفتیم. متاسفانه از قسمت حرم بازدید نکردیم و فقط در محوطه کاخ چرخی زدیم و خارج شدیم. دیدن تنگه بسفر از داخل کاخ بسیار زیبا و چشم نواز بود.

کاخ توپکاپی

 

در ایستگاه گلهانه سوار تراموا شدیم و در ایستگاه کاپالی چارشی (بازار بزرگ) پیاده شدیم، چرخی در بازار سنتی و رنگارنگ زدیم و سپس با بالا رفتن از چند پله به میدان بیازیت رسیدیم. در این میدان تعداد بسیار زیادی کبوتر همیشه حضور دارند و دستفروشانی ظرف های گندم را به قیمت 1 لیر می فروشند تا گردشگران بتوانند به کبوترها غذا دهند و با آنها عکس بگیرند. کلا در استانبول گربه و سگ و کبوتر و مرغ دریایی به وفور دیده میشه که با انسانها زندگی مسالمت آمیز دارند.

بازار بزرگ (کاپالی چارشی)

 

میدان بیازیت و کبوترهایش

 

گربه های شهر

 

از میدان بیازیت با حدود 10 دقیقه پیاده روی از کوچه پشت دانشگاه (کوچه بسیم عمرپاشا- Besim Omerpasa) می توانید به مسجد سلیمانیه برسید که یکی از بزرگترین و زیباترین مساجد استانبول هست.

مسیر دسترسی به مسجد سلیمانیه از میدان بیازیت

 

وارد مسجد سلیمانیه شدیم، بسیار بزرگ و زیبا بود و مسجد تقریبا خلوت و آرام بود کمی در داخل مسجد و کمی هم در حیاط عکاسی کردیم. در حیاط مجاور مسجد، قبرستان زیبایی وجود دارد که مقبره سلاطینی همچون سلطان سلیمان در آن قرار گرفته است.

محوطه مسجد سلیمانیه

 

آرامگاه سلطان سلیمان

 

داخل مسجد سلیمانیه

 

پس از بازگشت از سلیمانیه ناهار را در شعبه برگر کینگ روبروی ایستگاه کاپالی چارشی خوردیم و برای استراحت به هتل بازگشتیم. هزینه دو تا همبرگر با سیب زمینی و نوشابه برای دو نفر 35 لیر شد.

بعد از ظهر برای خرید تصمیم گرفتیم به مرکز خرید جواهیر برویم. با تراموا از سلطان احمد به کاباتاش رفتیم، با فونیکولر به تقسیم رسیدیم و سپس سوار مترو شدیم و پس از طی دو ایستگاه در ایستگاه شیشلی پیاده شدیم. چند قدم پیاده تا ورودی پاساژ راه بود. در کل خرید خوبی داشتیم. قیمت ها متوسط بود و حدود 10 تا 20 درصد هم تخفیف اعمال شده بود. هنگام بازگشت به هتل در نزدیکی ایستگاه تراموای سلطان احمد یک چای و باقلوای اساسی خوردیم و به هتل بازگشتیم.

مرکز خرید جواهیر

 

نویسنده :پرستو عطرسائی

جهت مطالعه ادامه سفرنامه کلیک کنید