سلام و درود خدمت همه ی لست سکندیای عزیز ، این اولین سفرنامه ای هست که تو سایت مینویسم امیدوارم که مفید واقع بشه
سفر ما مجردی بود و دو نفر بودیم ، درواقع من و دوستم
مقدمات قبل از سفر:
راستش ما به دلیل محدودیت زمانی که داشتیم مجبور بودیم اواخر شهریور را برای سفر انتخاب کنیم که قیمت بلیط های پرواز و همچنین تورها بالاست ، تصمیم ما این شد که خودمون کارای سفرمون رو انجام بدیم و با تور سفر نکردیم
از سه هفته قبل قیمت پرواز های چارتری و سیستمی رو چک می کردم ، بالاخره 12 شهریور بلیط رفت به استانبول از تهران رو برای 22 شهریور به قیمت نفری 861 هزار تومان رزرو کردم که واقعا قیمت بالایی بود ولی چاره ای نداشتیم
جستجو برای رزرو هتل مناسب رو هم شروع کردم و سرانجام هتل
Lemon Residence
را که دسترسی خوبی به میدان تقسیم داشت ( پیاده 5 دقیقه راه بود) و همچنین
بازخوردهای خوبی رو از مهموناشون دریافت کرده بود رزرو کردم
رزرو هتل برای 6 شب و دو نفر 822 هزار تومن هزینه برد
حالا فقط پرواز برگشت مونده بود که متاسفانه قیمتا برای 1 نفر از 700 تومن شروع میشد و من برای کاهش هزینه ها تصمیم گرفتم که برگشت به صورت نیمی هوایی و نیمی زمینی باشه به این صورت که من پرواز برگشت از استانبول رو برای وان خریدم نفری 217 تومن و از وان زمینی برگشتیم
ارز مسافرتی : متاسفانه چند روز از قبل سفر ارز مسافرتی رو لغو کردند و من روز آخر بود که تونستم از یکی از شعب بانک ملت سنندج حواله بگیرم ولی دوستم نتونست .
بیمه مسافرتی : در صورتی که با تور سفر میکنید که خود آژانس براتون بیمه خواهد گرفت اما اگر مثل ما سفر میکنید پیشنهاد میکنم که حتما بیمه مسافرتی بگیرید و بدون بیمه سفر نکنید ، هزینه خیلی کمی میپردازید ولی در عوض خیالتون راحته ، من بیمه مسافرتی سامان رو اینترنتی گرفتم اما حتی تو فرودگاه امام هم شعبه داشتن و کسی اگر میخواست میتونست اونجا هم بگیره .
شرح سفر : پرواز ما 22 شهریور 96 با هواپیمایی آسمان بود که بدون تاخیر ساعت 15:30 فرودگاه امام را به مقصد فرودگاه آتاتورک استانبول ترک کرد . پرواز تقریبا 3 ساعت طول کشید .
در کل کیفیت پرواز معمولی بود ، کترینگ و همچنین برخورد مهمانداران و راحتی مسافران همه در سطح متوسط بود .
تصویر 1 :پذیرایی هواپیمایی آسمان
با توجه به اختلاف زمانی یک ساعته و نیم ترکیه با ایران ساعت 17 به وقت محلی هواپیما در فرودگاه آتاتورک فرود اومد .
چون ما با تور سفر نکرده بودیم طبیعتا ترنسفری هم نبود که بیاد دنبالمون و ما باید با مترو تا میدان تقسیم میرفتیم که البته با اتوبوس هم میشه رفت و هر نیم ساعت یه بار اتوبوس داره که 12 لیر هزینه داره . من از تهران غیر از دلار 100 لیر چنج کردم که که وقتی به استانبول رسیدیم مقداری پول داشته باشیم . از دستگاه هایی که تعبیه شده استانبول کارت گرفتم که با 100 لیر یک استانبول کارت با اعتبار 94 لیر بهم داد و قاعدتا 6 لیر پول خود کارت بود.
تصویر2 : استانبول کارت
مسیر رسیدن به میدان تقسیم از طریق مترو به این صورت است که شما در فرودگاه وارد خط مترو M1A می شوید و تا آخرین ایستگاه اون خط که میشه ینی کاپی میرید و از اون ایستگاه
وارد خط M2 به مقصد ایستگاه حاجی عثمان می شوید و در ایستگاه تکسیم باید خارج بشید .
نکته : ما خودمون مترو رو انتخاب کردیم اما اتوبوس گزینه بهتری بنظر می رسد چون هم محیط شهرو میبینید و تا حدودی با بافت شهری آشنا میشید هم بی دردسر و راحت هست ، هزینشم نسبتا مناسب است.
تصویر3 : نقشه حمل و نقل عمومی استانبول
با رسیدن به میدان تقسیم جستجو برای پیدا کردن هتل رو آغاز کردیم که خوشبختانه سریع هتل رو پیدا کردیم ، رسپشن هتل هم بسیار آدم خوشرو و مهربونی بود ..
خیلی مودبانه بهمون گفت که اون اتاقی که شما رزرو کردین رو الان ندارم بهتون بدم و بجاش اتاق بزرگتری رو بهتون میدم که اولش من ناراحت شدم اما وقتی رفتیم اتاق رو دیدیم نظرم عوض شد و واقعا بنظرم خوب بود ، اتاق در واقع سوییتی بود دوبلکس که چند تایی عکس گذاشتم اما در قسمت نقد و بررسی هتل خیلی دقیق تر بهش خواهم پرداخت
تصویر4 :عکس از هتل
تصویر5 : عکس از هتل
تصویر6 : عکس از هتل
تصویر7 : عکس از هتل
تصویر8 : عکس از هتل
تصویر9 : عکس از هتل
بعد از اینکه کمی در هتل استراحت کردیم رفتیم یکم خیابان استقلال رو گشتیم و شام رو هم مک دونالد خوردیم . خیابان استقلال همیشه زنده ست و پر از شور و هیاهو ، من رفتنش رو حتما پیشنهاد میکنم ما که تقریبا هر روز یه سر به استقلال میزدیم و به هتل برگشتیم
ابتدا بگم که اتاقی که من رزرو کرده بودم شامل صبحانه نمیشد و در کل از وعده ی صبحانه چیز زیادی برای گفتن ندارم .
روز اول :
ساعت حدود 10 از هتل اومدیم بیرون و به میدون تقسیم رفتیم در واقع اولین بار بود که میدون تقسیم رو در روز میدیدیم چون روز قبل هوا تاریک بود که رسیدیم ، 20 دقیقه ای اونجا بودیم و بعدش رفتیم همون ابتدای خیابان استقلال پول چنج کردیم .. خب برنامه ی امروز ما رفتن به جزیره بیوک آدا از جزایرپرنس بود که نزدیک ترین اسکله برای رفتن به جزیره اسکله کاباتاش بود . برای رفتن به اسکله کاباتش از تقسیم میتونید از فونیکولار استفاده کنید که در زمان خیلی کمی به اونجا میرسید .
تصویر 10 : میدان تقسیم
ساعت حرکت کشتی ها در اسکله هست و میتونید بلیط هم از اونجا بخرید . بلیط برای رفت یک نفر 7.5 لیر است و تا جزیره بیوک آدا 70 دقیقه فاصله است
تصویر 11 : در مسیر جزیره
تصویر 12 : در مسیر جزیره
تصویر 13 : در مسیر جزیره
جزیره بیوک آدا خیلی قشنگه و خونه های خیلی زیباییم دارد ، من از دیدنش خیلی لذت بردم ، برای گشتنش شما چند گزینه پیش رو دارید: پیاده روی – درشکه – دوچرخه
خب ما دوچرخه رو انتخاب کردیم به دو دلیل :1) یکی اینکه جزیره نسبتا بزرگه وما میخواستیم کامل بگردیم .2) هردو عاشق دوچرخه سواری بودیم و جزو برنامه هامون هست همیشه
اما نکته ای که باید بگم این است که جزیره سربالایی زیاد دارد و برای کسی که دوچرخه سواری نکرده شاید مقداری سخت باشه .
جاهای خیلی زیادی دوچرخه اجاره میدن که به دوصورت ساعتی و روزانه است . ساعتی 10 لیر و روزانه 15 لیر
ما دو تا دوچرخه واسه یه روز آوردیم که شد 30 لیر ، با دوچرخه کل جزیره رو گشتیم که خیلی عالی بود .
تصویر 14 : جزیره بیوک آدا
تصویر 15 : جزیره بیوک آدا
تصویر 16 : جزیره بیوک آدا
تصویر 17 : جزیره بیوک آدا
وقت ناهار رسیده بود و هردومون حسابی گرسنه بودیم ، به یه رستوران تو جزیره رفتیم و اسکندر کباب رو امتحان کردیم که با 3 عدد نوشابه قیمتش 75 لیر شد .
در کل غذاهای ترکی نتونستن اون چند روز من رو راضی کنن و مشکلشون قیمت زیاد و حجم کمشون بود و صد البته از طعم غذاهاهم انتظار بیشتری داشتم حالا شاید ما جاهای خوبی نرفته بوده باشیم
تصویر 18 : اسکندرکباب
من ساعت برگشت کشتی ها رو چک کرده بودم و تصمیم داشتیم که 15:30 برگردیم . پیشنهادم اینه همین که به جزیره رسیدید برنامه حرکت کشتی ها رو بگیرید و تعیین کنید که چه ساعتی می خواید برگردید .
تصویر 19 : ساعت حرکت رفت و برگشت کشتی ها از اسکله های مختلف به جزیره بیوک آدا
در کل چه در مسیر رفت و چه مسیر برگشت هوا خیلی خوب بود و مسیر لذت بخش نتیجه اینکه واقعا اون یک ساعتی که تو راه بودیم احساس نمی شد
تصویر20 : در مسیر برگشت
با رسیدن به اسکله کاباتاش دوباره با فونیکولار به تقسیم رفتیم ، برنامه بعدی ما رفتن به مرکز خرید جواهیر بود ، خوشبختانه جواهیر دسترسی بسیار خوبی دارد و با مترو از تقسیم دو ایستگاه فاصله دارد به این صورت که از تقسیم به سمت حاجی عثمان شما دو ایستگاه بعد در شیشلی پیاده میشید . ساعت فعالیت 10 صبح تا 10 شب هست ، بنظر من مرکز خرید بسیار خوبی بود و همه ی برند ها ی ترک و همچنین برند های میان رده بین المللی اونجا شعبه دارند .دو طبقه آخر فودکورت هست و شما میتوانید بعد یک خرید عالی اونجا غذا هم میل کنید .
تصویر 21 : مرکزخرید جواهیر – عکس از اینترنت
روز دوم:
روز دوم ما بازدید از اماکن تاریخی بود، بدین منظور بازدید از ایاصوفیه ، سلطان احمد و کاخ توپکاپی رو که نزدیک هم قرار دارند را در برنامه قرار دادیم ..
برای دسترسی ازمیدان تقسیم با فونیکولار به کاباتاش برید و از کاباتاش با تراموا در ایستگاه سلطان احمد پیاده بشید که تا سلطان احمد 6 ایستگاه فاصله است . طبیعتا چون صبحانه از آپشن های هتل ما نبود و یکم دیر از هتل زدیم بیرون وقتی به ایستگاه سلطان احمد رسیدیم گرسنه بودیم پس صرف ناهار رو در اولویت کار قرار دادیم .
تصویر 22 : ناهار
تصویر 23 : ناهار
قیمت ناهار با دو تا نوشابه 35 لیر شد
بازدید رو با ایاصوفیه شروع کردیم چون سلطان احمد رو ساعت 2:30 ظهر به بعد میتونستیم بریم . ورودی کاخ 40 لیر است
تصویر24 : ایاصوفیه
بعد از ایاصوفیه سراغ کاخ توپکاپی رفتیم که ورودی اونم 40 لیر است و البته واقعا جالب و بسیار دیدینی هم هست .. برای دیدنش بصورت کامل باید چند ساعتی وقت بذارید
بعضی قسمتاشو نمیتونید عکس و فیلم بگیرید و سخت گیرانه کنترل میشه که قابل درک نبود واسم
تصویر 25 : کاخ توپکاپی
تصویر 26 : قسمتی از محوطه داخل کاخ
خب پس از توپکاپی نوبت به مسجد سلطان احمد رسید که خب واقعیتش از بیرون نمایی بسیار جالب تر از داخل داره . بازدید از سلطان احمد ورودی ندارد و رایگان می باشد
تصویر 27 : مسجد سلطان احمد
تصویر 28 : پانورامیک در داخل مسجد
بازدید از این 3 بخش وقت و انرژی زیادی ازمون گرفت ولی خب ارزششو داشت .
نکته ای که گفتنش خالی از لطف نیست اینه که ایاصوفیه در دوشنبه و توپکاپی در سه شنبه ها تعطیل می باشد در نتیجه اگر میخواید همه رو یک جا و تو یک روز ببینید قاعدتا این دو روز از هفته را نباید انتخاب کنید .
روز سوم :
روز سوم رو با پیاده روی خیابان استقلال به مقصد برج گالاتا شروع کردیم که تو راه هم مقداری خرید کردیم .
در مسیر از کلیسای سنت آنتونی دیدن کردیم که جالب بنظرم اومد
تصویر 29 : کلیسای سنت آنتونی
تصویر 30 : کلیسای سنت آنتونی
تصویر 31 : کلیسای سنت آنتونی
بازدید از این کلیسا ورودی ندارد و رایگان می باشد
برای ناهار به یک رستوران تو استقلال رفتیم که طبق معمول غذای کم حجم و گرون رو تجربه کردیم .
تصویر 32 : کباب کوبیده
همونطور که در تصویر مشاهده میکنید قرار بود که من با یک سیخ کوبیده با اون ابعاد سیر بشم!!
تصویر 33 : شیشلیک
ناهار ما 58 لیر شد .
مسیر را ادامه دادیم تا به برج گالاتا رسیدیم .
تصویر 34 : برج گالاتا
حقیقتش ما بالای برج نرفتیم ولی الان پشیمونم و با خودم میگم کاش میرفتیم
دلیلشم این بود که یکی از دوستان توصیه کردند که اگر یک ویوی مناسب از استانبول میخواید بهتره که به هیلتاپ برید .
ما پس از بازدید از برج گالاتا به اسکله امینونو رفتیم که نزدیک بود از اونجا . سوال پرسیدیم و گفتن با اتوبوس میتونید برید تا هیلتاپ ، شماره ی اتوبوسی که میتونستیم باهاش تا اونجا بریم رو یادم نمیاد اما مشکلی نداره با یک سوال پرسیدن ساده راهنماییتون میکنن.
در ایستگاه مورد نظر پیاده شدیم و دیدیم بازم یه مرحله دیگه برای رسیدن به هیلتاپ وجود داره ،
دو گزینه پیش رو داشتیم :1) اینکه با پای پیاده از کوه بالا بریم تا به اونجا برسیم .
2) تله کابین که صفی طویل داشت و حداقل نیم ساعت معطلی
چون مقداری خرید همراهمون بود ترجیح دادیم گزینه دوم رو انتخاب کنیم
تصویر 35 : مسیر تله کابین تا هیلتاپ
خب با رسیدن واقعا خستگی انتظار تو صف و کل روز از تنمون در رفت ، هوا بسیار عالی بود و ویوی خوبی هم داشتیم اما ارتفاع چندان زیاد هم نیست و واقعا نمیدونم این بهتر باشه یا برج گالاتا .
تصویر36 : پانورامیک از هیلتاپ
تصویر 37 : هیلتاپ
پس از بازگشت برای صرف شام هم به یکی از شعب برگر کینگ که تو تقسیم بود رفتیم .
تصویر 38 : برگر کینگ
روز چهارم :
بیش ترین ماجراجویی و بلایی که تو این سفر سر ما اومد در واقع تو این روز بود .
ابتدا بگم که من خیلی دوس داشتم که حتما رفتن به رستوران نصرت در برنامه سفرم به استانبول باشه به همین دلیل از یک هفته قبل اینترنتی در استیک هاوس استانبول برای شب روز چهارم ساعت 21:30 میز رزرو کرده بودم .
خب برنامه روز چهارم ما سفر به شهر یالووا بود که تعریفشو شنیده بودم . برای رفتن به یالووا شما میتونید از کشتی استفاده کنید اما مساله اینه از کدوم اسکله برید .
ما رو اشتباه راهنمایی کردند و گفتن از اسکله امینونو برای یالووا کشتی هست که در واقع نبود و ما کلی وقتمون تلف شد چون وقتی به اونجا رسیدیم بعد از کلی پرس و جو فهمیدم که برای رفتن به یالووا باید به اسکله ینی کاپی بریم .
نکته : استانبول اسکله زیاد داره : کاباتاش ، بشیکتاش ، امینونو ، ینی کاپی ، پندیک و .... در نتیجه مهمه که بدونید اون جایی که میخواید برید از کدوم اسکله قابل دسترسی هست
با اتوبوس از امینونو تا ینی کاپی رفتیم ، اونجا بلیط کشتی به یالووا نفری 26 لیر خریدیم و 90 دقیقه تا اونجا راه بود .
تصویر 39 : بلیط رفت به یالووا
خب ما میخواستیم به ترمال بریم و برای رفتنش شما همین که از ترمینال بیرون میاید دولموش های ترمال رو میبینید که با نفری 4 لیر اونجا میرن.
جاده ای که به ترمال ختم میشه خیلی سرسبزه و از مسیرش لذت خواهید برد .
در رابطه با ترمال بخام توضیح بدم ، ورودیش 40 لیره و شامل استفاده از استخر آب گرم و حمام ترک و سونا و جکوزی میشه و زمانش اگر اشتباه نکنم 4 ساعت بود که ما در مجموع 3 ساعت داخل مجموعه بودیم .
اطراف استخر آب گرم را کلا درخت فرا گرفته است و خیلی منظره زیبایی دارد .
بیرون ترمال هم منظره ی جالبی دارد ، یکم اونجا چرخیدیم و تقریبا ساعت 5 بعدظهر بود که خواستیم برگردیم
تصویر 41 : محوطه بیرون ترمال
تصویر 42 : محوطه بیرون ترمال
تصویر 43 : محوطه بیرون ترمال
برای برگشت به ترمینال هم از دولموش ها استفاده کردیم با تعرفه 4 لیر همانند مسیر رفت .
با رسیدن به ترمینال رفتیم که بلیط برگشت به اسکله ینی کاپی استانبول بگیریم که با مشکلی پیش بینی نشده مواجه شدیم.
مشکل این بود که متاسفانه تا ساعت 9:30 شب برای اسکله ینی کاپی بلیط ها همه فروخته شده بودند و ساعت تازه 6 عصر بود ، ما نمیدونستیم اینجوری قراره پیش بره وگرنه قطعا در بدو ورود بلیط برگشت هم میخریدیم .اشتباه اصلی ما همین بود
با پیگیری بیشتر متصدی بهم گفت که اگر زودتر میخواین برین فقط برای اسکله پندیک که توقسمت آسیایی استانبول قرار دارد بلیط داریم اون هم برای ساعت 8 .
به هر حال مجبور شدیم اون رو انتخاب کنیم و البته یه نکته ی مثبت دیگری هم که داشت این بود که 50 دقیقه راه بود در حالی که ینی کاپی 1 ساعت و نیم راه بود .
قسمت تراژیک ماجرا این بود که دیگر ما نصرت رو از دست داده بودیم و واقعا نمیرسیدیم.
دو ساعتی تا زمان حرکت کشتی وقت داشتیم و چون ناهارم نخورده بودیم واقعا گرسنه بودیم .
مک دونالد یه شعبه اونجا داشتند و یه سر رفتیم اونجا
تصویر 44 : مک دونالد- 28 لیر هزینه برد
بستنی های خوشمزه ای هم با قیمت 1 لیر دارند که پیشنهاد میکنم حتما امتحان کنید .
بعد از صرف غذا بازم وقت اضافه داشتیم که اون نزدیکی یک مرکز خرید نسبتا بزرگ هم بود،تصمیم گرفتیم یه چرخی هم اونجا بزنیم تا ساعت 8 بشود
طبقه آخر این مرکز خرید هم فودکورت بود و یه پاستا هم به قیمت 12 لیر اونجا خوردیم
تصویر 45 : پاستا
بعد از سوار شدن به کشتی و طبیعتا پس از 50 دقیقه به اسکله پندیک رسیدیم ، اسکله پندیک تو قسمت آسیایی شهر واقع شده است و از میدان تقسیم دوره ، ولی با توجه به سیستم حمل و نقل عمومی بسیار کارآمد استانبول باز هم ما مشکلی نداشتیم و با اتوبوس تا تقسیم اومدیم .
روز آخر :
ابتدا بگم پرواز ما به وان برای روز بعد ساعت 6:20 صبح از فرودگاه صبیحا گوکچن با هواپیمایی پگاسوس بود ، ما طبیعتا ترنسفری نبود که تا فرودگاه ببرتمون و اولش فکر میکردم که تنها راهمون گرفتن تاکسی دربست باشه چون میبایست نصف شب برای رفتن به فرودگاه اقدام میکردیم .
با یکم تحقیق متوجه شدم که هم برای فرودگاه آتاتورک و هم برای فرودگاه صبیحا از میدان تقسیم هر نیم ساعت یکبار اتوبوس هست و خیلی از این بابت خوشحال شدم . برنامه حرکت اتوبوس ها رو گرفتم و وقتی خیالم از این بابت راحت شد برنامه روز پنجم رو آغاز کردیم
تصویر 46 : برنامه حرکت اتوبوس ها برای فرودگاه
همونطور که در تصویر مشاهده می کنید فقط در بازه ی 1 تا 3:30 بامداد اتوبوس نیست و در بقیه زمان ها هر نیم ساعت یکبار سرویس دارن که واقعا عالیه ، هزینشم نسبتا مناسبه و 15 لیر هست . ما ساعت 3:30 رو انتخاب کردیم تا ساعت 5 به فرودگاه برسیم .
روز پنجم و در واقع روز آخر ما بیشتر به خرید کردن گذشت .
قسمت عمده وقتمون هم درمرکز خرید جواهیر ( در واقع بار دوم بود که می رفتیم ) و مرکز خرید الیویوم گذشت .
ساعت کاری مرکز خرید الویویم نیز همانند جواهیر ساعت 10 صبح تا 10 شب هست . در کل زیاد وقت خودتونو با رفتن به مراکز خرید متعدد صرف نکنید چون قیمت ها مثل هم هستند فقط شاید تنها تفاوت در اجناس فروشگاه ها باشد .
ناهار هم به یکی از شعب کی اف سی رفتیم
تصویر 47 : ناهار – 45 لیر
ساعت 12 شب به هتل برگشتیم و وسایلو جمع و جور کردیم تا برای ساعت 3:30 به اتوبوس برسیم .
روز بازگشت :
حدود ساعت 5 صبح تقریبا مطابق زمانبندی به فرودگاه صبیحا رسیدیم ، هواپیما با 10 دقیقه تاخیر ساعت 6:30 تیک آف زد . ساعت 8:30 به فرودگاه وان رسیدیم .
دولموش ها مسافران رو از وان تا مرز رازی نفری 20 لیر می برند ، از مرز رازی نیز تا خوی اومدیم نفری 12هزار تومان و از خوی تا ارومیه نفری 10 هزار تومان .
از ارومیه نیز تا سنندج با اتوبوس نفری 40 هزار تومان هزینه داشت .
نکات مهم سفر :
من تا جایی که تونستم سعی کردم نکاتی رو حین نوشتن سفرنامه بهتون بگم اما بعضی رو هم موردی میخوام بنویسم
1)سعی کنید هر روز به اندازه ی نیازتان پول چنج کنید . ما دلار را در روزهای مختلف از 339 تا 345 لیر چنج کردیم .
2)پرواز برگشت ما همون طور که اشاره کردم با هواپیمایی پگاسوس بود که به پرواز ارزان مشهور است در نتیجه شما نباید انتظار کترینگ داشته باشید ، لازمه که لباس گرم هم با خودتون بیارید چون در قبال همه چی( آب معدنی ، غذا و حتی پتو ) پول دریافت می کنند و هیچی رایگان نیست
3) عوارض خروج از کشور برای مرز ها زمینی 25 هزار تومان و برای مرزهای هوایی 75 هزار تومان است ، اگر خروجتون بصورت هوایی است پیشنهادم این است که از قبل بصورت آنلاین هزینه را پرداخت کنید تا در فرودگاه راحت باشید .
4) متاسفانه مردم با زبان انگلیسی آشنایی بسیار کمی دارند یا اصلا ندارند حتی بسیاری از افراد جوان هم نمیتوانند انگلیسی صحبت کنند اما اصلا لازم نیست نگران باشید بالاخره با ایما و اشاره هم شده کارتون راه میفته
5) اینکه بگیم هتل مهم نیست واقعا اشتباهه اما در مورد استانبول نظر من این است که زیاد لازم نیست رو ستاره های هتل و لاکچری بودنش حساس باشید چون انقد جاذبه داره که صبح زود از هتل بیرون خواهید رفت و تاآخر شب برنمیگردید اما اینکه هتل در جای مناسب باشد مهم است
6) استانبول سیستم حمل و نقل عمومی بسیار کارآمدی دارد ، بصورتی که ما اصلا اون چند روز لازم نبود از تاکسی استفاده کنیم .هزینه مترو و در کل حمل و نقل عمومی مانند تهران ارزان نیست اما در کل مناسب هست .
7) برای خرید شکلات و مواد غذایی و همچنین سوغات میتوانید از فروشگاه های کارفور و میگروس که همه جا شعبه دارند خرید کنید
