مسافران ویتنام

مسافران ویتنام

سفر دقیقا از کجا شروع میشه؟ از انتخاب مقصد و خرید بلیط و یا بستن چمدان ها و ترک منزل؟ یا از وقتی صدای زدن مهر خروج رو روی پاسپورت میشنویم یا حتی وقتی که از داخل جت وی حرکت میکنیم و با روی خندان مهماندارهای هواپیما روبرو میشیم؟ شایدم زمانی که به مقصد میرسیم و به سوی هتل میریم؟

سفر من و همسرم روز 26 اسفند به سوی ویتنام آغاز شد.

1.ویتنام- عکس از اینترنت

چرا ویتنام؟

هنوز هستند کسانی که فکر میکنند ویتنام همچنان کشور جنگ زده ای است. دلیل انتخاب ویتنام را میتوان در کنار اینکه مقصدی ارزان است، وجود دیدنی های بسیار، چشم‌اندازهای هیجان‌انگیز، مردمی مهمان‌نواز، غذاهای محلی خوشمزه و قهوه‌های بینظیر و سواحل رویایی دانست. پس ویتنام جنگ‌زده را فراموش کنید، این کشور تجربه‌‌ای به یادماندنی است. ویتنام یکی از زیباترین کشورهای منطقه جنوب شرقی آسیا ست. از شمال با چین و لائوس، از غرب با کامبوج همسایه است و از شرق و جنوب به خلیج Tonkin و دریای چین جنوبی می رسه.

2.موقعیت کشور ویتنام بر روی نقشه- عکس از اینترنت

 این کشور با اینکه سال‌ها از جنگ، کمونیسم، استعمار و فقر رنج برده ولی اکنون یکی از محبوب‌ترین و ارزانترین مقصدهای گردشگری دنیا است. هر سلیقه ای که داشته باشین میتونین از ویتنام لذت ببرین. از مناظر زیبای طبیعی و قایق‌سواری در میان جزایر گرفته تا گشت در شهرهای تاریخی و  معابد با معماری های دیدنی و همچنین مزارع برنج و سواحل زیبا و آرام و در کنار آن شهرهای مدرن و شلوغ همچنین بافت سنتی و دلنشین قدیمی. ویتنام تاریخ پرفراز و نشیبی هم داره. این کشور که در گذشته به رغم تلاش‌هایش برای استقلال بخشی از کشور چین محسوب می‌شده، در سال ۱۸۸۷ به استعمار فرانسه درآمد. جنگ جهانی دوم، سلطه ژاپن و پس از آن نیز جنگ با آمریکا از وقایع تاثیرگذار بر این کشور بوده. در این میان جنگ با آمریکا بیشترین ویرانی را در این کشور به بار آورده که آثار آن نیز همچنان باقی است.

 از آنجاییکه برای ما ایرانی ها مهمترین مسئله در انتخاب مقصد بررسی شرایط صدور ویزای آن کشوره، ابتدای امر به سراغ ویزا رفتیم و تنها منبع معتبر برای بررسی ویزا سایت سفارت اون کشوره. بررسی ها نشان میداد که ویتنام به تازگی و در چند سال اخیر صدور ویزا برای ایرانیان را آغاز کرده و در گذشته شرایط بسیار سخت تر و نشدنی بوده. همین امر نشان از بکر بودن مقصد داشت. وقتی از داشتن شرایط اخذ ویزا مطمئن شدیم به سراغ جستجوی بلیط ها رفتیم. برای اینکه سفر را به معنای واقعی کلمه لمس کنیم و از لحظه لحظه آن استفاده کنیم ماجراجویانه به سفر میریم و از تور استفاده نمیکنیم کما اینکه در ادامه خواهید دید که با یک برنامه ریزی دقیق و درست هزینه سفر شخصی بسیار پایین تر از هزینه تور خواهد بود ضمن اینکه در زمان نوروز تورها بسیار گران تر از روزهای عادی است.

اطلاعات ضروری

پایتخت ویتنام هانوی است که در شمال قرار دارد. شهر هوشی مین که در جنوبه در واقع پایتخت تجاری و اقتصادی ویتنام است که در گذشته سایگون نامیده میشد.

ویتنام با ایران 3.5 ساعت اختلاف زمانی دارد، جهت رانندگی راست و ولتاژ برق 220 ولت است.

ویتنام کشوری پهناور است شبیه یک نوار باریک از شمال تا جنوب کشیده شده است و آب و هوای آن در مناطق مختلف یکسان نیست. جنوب همواره آب و هوای گرم استوایی دارد و شمال آن خنک و مطابق با فصل تغییر می کند و در کل از نظر آب و هوا بسیار متنوع است.

زبان مردم ویتنامی و الفبای نوشتاری آن ها به دلیل استعمار فرانسه به شکلی مشابه الفبای لاتین تغییر پیدا کرده و خوبی این مسئله اینه که شما می تونین تقریبا کلمات را بخوانین و یا آدرس ها را پیدا کنین.

واحد پول ویتنام دونگ با علامت اختصاری (VND) است. یکی از بی ارزش ترین پول های جهان، البته اگر با ریال مقایسه بشه ارزش ریال از دونگ پایین تره. هر یک دلار آمریکا تقریباً معادل 22700 دونگ است.

تمامی شرکت های هواپیمایی مطرح به ویتنام پرواز دارند که با بررسی قیمت و شرایط میتونین مناسب ترین را انتخاب کنین. ایرلاین های داخلی ویتنام برای تردد بین شهرها با قیمت های بسیار کم قابل استفاده هستند. از جمله ویت جت (Viet Jet) که مشابه ایر آسیا مالزی فعالیت میکنه یعنی با حذف پذیرایی و بار، نرخ های بسیار پایینی به شما پیشنهاد میده. با نرخ کمی بالاتر ویتنام ایر لاین نیز موجود است. تردد بین شهر ها با اتوبوس هم امکانپذیره ولی متوسط سرعت اتوبوس ها بسیار پایین حدود 40 کیلومتر در ساعت است که یعنی مسیر کوتاه را باید شب تا صبح در اتوبوس باشید! برای همین با توجه به قیمت پایین پروازها، ویت جت انتخاب خوب و مناسبیه مخصوصا اینکه زمان سفرتان محدود باشه.

در ویتنام خبری از مترو نیست البته ظاهراً خطوطی در دست ساخت است ولی فعلا دنبال مترو نباشید. برای تردد در سطح شهر از تاکسی استفاده کنید. قیمت تاکسی بسیار پایینه.

مقدمات سفر

برای تهیه بلیط بعد از جستجوی فراوان هواپیمایی اتحاد را انتخاب کردیم که پایین ترین نرخ را نسبت به سایر خطوط هوایی داشت. با توجه به نرخ برابری دلار در آن زمان نفری دو میلیون تومان (تقریبا 570 دلار) هزینه بلیط رفت و برگشت از تهران به شهر هوشی مین (Ho Chi Minh city) با توقف در ابوظبی، بود.  بعد از خرید بلیط که مهمترین بخش سفر است شروع به تحقیق گسترده در مورد شهرها و مقاصد در کشور ویتنام کردیم. توجه داشته باشید سفارت ویتنام تنها ویزای یک بار ورود صادر میکنه و سفر ترکیبی با کشورهای همجوار یعنی لائوس و کامبوج فعلا ممکن نیست. ضمن اینکه ویتنام آنقدر شهرهای مختلف و زیبا دارد که احتمالا مثل ما برای بازدید از همه آن ها به کمبود زمان هم بر خواهید خورد.  برای تردد بین شهرهای ویتنام همانطور که توضیح دادم از خط هوایی ویت جت استفاده کردیم و خرید بلیط با کارت اعتباری بود که از همین جا تهیه کرده بودیم. مجموعاً سه پرواز داخلی با بار نفری تقریباً 125 دلار شد. هتل ها را از سایت بوکینگ به صورت فری کنسل رزرو کردیم برای مدت اقامت 16 روزه ما مجموعا 591 دلار شد. همه هتل ها با امتیاز بالا و امکانات خوب بودند که در طول سفرنامه توضیحات کامل را در مورد هر کدام خواهم داد. برای اخذ ویزا بهترین روش اینه که شخصا اقدام کنید، نه شرایط پیچیده ای دارد نه مدارک عجیبی. ضمن اینکه آژانس ها با اختلاف 20 الی 50 دلار اضافه تر برایتان ویزا را می گیرن که به صرفه نیست. فرم ویزا را از سایت سفارت بگیرین و پر کنین. هزینه صدور ویزا نفری 125 دلار است و مدارک علاوه بر فرم پر شده، یک قطعه عکس، کپی شناسنامه و کارت ملی، تمکن مالی به زبان انگلیسی، گواهی اشتغال به کار به زبان انگلیسی و رزرو بلیط و هتل است.

در هر سفر چند مقوله باید در رابطه با هر شهر مورد توجه قرار گیرد:

1-بخش های دیدنی، تاریخی، فرهنگی و هنری

2- غذاها، خوراکی ها و شیرینی جات محلی و معروف

3- بازارهای محلی و همچنین سوغات مخصوص

که با توجه به زمانی که در هر شهر دارین و سلیقه شخصی می تونین برنامه ریزی مناسبی نسبت به هر کدام داشته باشین.

برنامه سفر به شکل هوشی مین- هوی آن- هانوی – هوشی مین بود. بین این شهرها از شهر دانانگ و خلیج هالونگ بی هم بازدید میکردیم. برنامه دقیقی برای سفرمان آماده شده بود و همه چیز نوید یک سفر هیجان انگیز را می داد....

3.مقاصد سفر ما بر روی نقشه(شهرهای قرمز رنگ)- عکس از اینترنت

آغاز سفر-فرودگاه امام خمینی

4.فرودگاه امام خمینی

پرواز 5 صبح بود و طبیعتاً از ترس مواجه با شلوغی نوروزی فرودگاه خیلی زودتر رهسپار شدیم. البته بر خلاف تصور فرودگاه شلوغ نبود. به موقع سوار هواپیما شدیم ولی هر چی میگذشت خبری از حرکت به سمت ابوظبی نبود. خلبان مدام اعلام میکرد که منتظر اجازه پرواز از برج مراقبت فرودگاه امام هستیم ولی همچنان خبری از اجازه نبود و این استرس ما رو اضافه میکرد چرا که فاصله بین دو پروازمون در ابوظبی یک ساعت و نیم بود. بعد از یک ساعت تاخیر بالاخره هواپیما شروع به حرکت کرد.

5.به سمت ابوظبی

 مدام از مانیتور هواپیما لحظه رسیدن را چک میکردیم براساس آن ساعت 8 صبح به وقت محلی باید به ابوظبی میرسیدیم و پرواز بعدی به هوشی مین ساعت 8:20 بود. تا فرود آمدیم و از هواپیما خارج شدیم میخواستیم به سرعت به سمت پیدا کردن گیت بریم  ولی تعداد زیادی از کارکنان فرودگاهی هواپیمایی اتحاد با تابلوهایی در دست آنجا ایستاده بودند و مقاصد مختلف را روی آن نوشته بودند. یکی از آنها هم هوشی مین بود که نوشته بودن سایگون. بنابراین با تاخیر یک ساعته ما و خیلی های دیگه پروازهای بعدی را از دست دادیم. پیش آن کارمند رفتیم دیدیم به جز ما 4 نفر دیگه هم هم مسیر ما بودند. توضیح داد که پرواز را از دست دادیم و ایرلاین تدارک پرواز دیگری دیده. پرواز بعدی به مقصد بانکوک بود ساعت 7 شب! و این یعنی ما باید تقریبا 12 ساعت در فرودگاه باشیم. البته این همه ماجرا نبود چون از بانکوک هم پروازی به هوشی مین برایمان گرفته بودن که آن هم 5-6 ساعت معطلی در فرودگاه بانکوک داشت. و این ها همه یعنی اینکه ما یک روزمان در هوشی مین را از دست داده بودیم. دو کوپن صبحانه و ناهار به هر نفر داد و همچنین برگه مربوط به استفاده از قسمت های مخصوص خواب (sleep pod) که پرسیدم چرا هتل در نظر نگرفتن گفت چون کمتر از 12 ساعت فاصله دارید برای روند صدور ویزا و ... امکانپذیر نیست. خلاصه ما به همراه چهار نفر دیگر رفتیم که قسمت خواب را بگیریم و وسایلمون رو اونجا بذاریم. قسمت خواب که چه عرض کنم یه چیزهایی شبیه تختخواب تک نفره که رویش را میشد کشید مثل یه قوطی میشد و اینقدر هم سرد بود که فقط میلرزیدی تا پتویی به قیمت بالا از خودشون بخری! در سایت خودش میتونین شکلش رو ببینین www.gosleep.aero. وقتی قیمت های مربوطه را دیدیم کلی تعجب کردیم برای زمان استفاده ما نفری حدود 250 درهم میشد. خلاصه هر نفر یه sleep pod گرفت و بعد رفتیم که از کوپن صبحانه استفاده کنیم. البته عصبانی هم بودیم چون برنامه مون به هم خورده بود و یک روزمون رو از دست داده بودیم. با اینحال اتفاقی بود که افتاده، باید فکر می کردیم و تغییراتی انجام می دادیم. قبل از همه چیز یه نگاهی به کارت های پروازمون انداختیم و دیدیم که بله حتی صندلی هامون هم با فاصله انتخاب شده. اول از همه رفتیم سراغ بخش های پاسخگویی هواپیمایی اتحاد. چند مسئله رو مطرح کردم یکی اینکه به دلیل تاخیر که تقصیر ایرلاین بوده ما یک روز رو از دست دادیم و امشب در هتل No show میشیم و هزینه اش رو باید پرداخت کنیم. کارمند گفت که این مسئله رو باید با خود هواپیمایی در میان بذارین و بلیط و کارت های پروازتون رو اسکن کرده به همراه درخواستتون و اتفاقی که افتاده به ایمیل مربوطه بفرستید.  هر چقدر پافشاری کردم که شخصی برای پاسخگویی در محوطه فرودگاه نیست گفت که فقط تنها راهش ارسال ایمیل هست! بعد مسئله صندلی را گفتم حالا که باید این همه ساعت خسته در فرودگاه باشیم لطفا صندلی در قسمت خوب هواپیما به ما بدهید حداقل! آن آقا هم صندلی قسمت خروج EXIT را به ما داد که جای پای زیادی داره و البته بعدا دیدم که صندلی های قسمت خروج هر کدام 15 تا 20 دلار قیمت دارن!

6.فرودگاه ابوظبی

باید فکرمون رو متمرکز می کردیم ، اولین کار به سایت بوکینگ ایمیل زدیم و شرایط پیش آمده رو گفتیم و بعد از چند دقیقه هتلو کنسل کرد. هتل مربوطه برای دو شب آتی بود که ما یک شبش رو از دست داده بودیم و امکانپذیر نبود که رزرو رو برای یک شب تغییر دهیم برای همین کلا کنسل کردیم و بعد برای یک شب بعدی دنبال هتل گشتیم بیشتر هتل ها اتاق خالی نداشت. ولی بالاخره هتل خوبی در مرکز شهر نزدیک به هتل قبلی پیدا کردیم و چون با فاصله زمانی کمی بود طبیعتاً قیمت ها بالاتر بود ولی ما چاره ای نداشتیم با صبحانه 60 دلار؛ بدون معطلی رزرو کردیم. بعد از آن ایمیل طولانی در اعتراض به تاخیر و مسائل پیش آمده رو به هواپیمایی اتحاد نوشتم و به همراه ضمیمه مدارک فرستادم. چندی قبل از سفر به دلیل علاقه شخصی و نیز شغلم اطلاعات گسترده ای در رابطه با مسافران هواپیما و حقوقشان کسب کرده بودم. با استناد به قوانین موجود اعتراض مربوطه رو نوشتم و اعلام کردم در صورت عدم اخذ رضایت ما، به دادگاه مراجعه میکنم. مسائل مربوط به حقوق مسافرین هواپیما در این مقوله نمی گنجد ولی همه مسافران باید بدانند از لحظه خرید بلیط تا ترک فرودگاه، ایرلاین نسبت به مسافر مسئوله و متاسفانه خیلی از ایرلاین ها از عدم آگاهی مسافر در این رابطه سو استفاده کرده و حق مسافر زایل میشه. مسافر چه با پرواز ایرانی و چه بین المللی حق و حقوق گسترده ای داره و با آشنایی با حق و حقوقش اجازه پایمال شدنش را نباید بدهد. بگذریم، زمان را در فرودگاه ابوظبی گذراندیم، در sleep pod لرزیدیم تا زمان پرواز به بانکوک شد. طول پرواز تقریبا 6 ساعت بود و حدود 7 صبح به بانکوک رسیدیم پرواز بعدی با خط هوایی ویتنام ایرلاین ساعت 12 ظهر بود و تا اون زمان چرخی در فرودگاه زدیم و از دسر مخصوص تایلندی یعنی انبه و برنج با شیره نارگیل خریدیم و خوردیم.

7.دسر تایلندی

8.فرودگاه بانکوک

 پرواز بعدی هم در زمان مقرر و با پذیرایی خوبی در طول پرواز، انجام شد و یک ساعت و نیم بعد در فرودگاه هوشی مین بودیم.

9.پذیرایی داخل هواپیمایی ویتنام ایرلاین

 روند ورود به ویتنام و بررسی ویزا به سرعت و بدون هیچ سوالی انجام شد. نکته ای که قابل ذکره اینه که ویزای ویتنام در دو شکله ویزایی که در سفارت واقع در تهران صادر میشه که ما این نوع را گرفته بودیم و دیگری ویزای فرودگاهی که با پر کردن فرم و پرداخت مبلغ 25 دلار انجام میشه. البته باید از قبل درخواستی توسط آژانس ارسال شده باشد. تورها از این نوع ویزا استفاده میکنند ولی برای کسانی که به صورت شخصی سفر میکنند به هیچ وجه توصیه نمیکنم چون یکی از دوستان به امید ویزای فرودگاهی رفت و در فرودگاه ویزاش صادر نشد و برگردانده شد!

10.شهر هوشی مین

 بعد از ورود و دریافت چمدان ها مقداری دلار را تبدیل به دونگ کردیم. تفاوت تبدیل در فرودگاه و بانک های سطح شهر اصلا قابل ملاحظه نیست. ضمن اینکه تبدیل ارز در شهر در بانک ها و صرافی ها و طلا فروشی ها با نرخ یکسان انجام میشه. یک تاکسی به مبلغ 200 هزار دونگ تا هتل گرفتیم (سی هزار تومان) و قبل از رفتن به خارج از فرودگاه یک سیم کارت با اینترنت نامحدود یک ماهه خریدیم به مبلغ حدود سی هزار تومان. اپراتورهای مختلف و بسته های مختلف به صورت واضح نوشته شده که بنا به روزها و استفاده خودتون سیم کارت مورد نظر رو می تونین تهیه کنین. بالاخره پا به ویتنام گذاشتیم و سوار تاکسی شدیم و سفر ما رسما آغاز شد.

بالاخره ویتنام ! روز اول

تا به هتل رسیدیم و اتاق را تحویل گرفتیم ساعت 3 بعد از ظهر بود. هتل GK central که در مرکز شهر قرار داشت. بهترین منطقه برای هتل و البته گشت و گذار در شهر هوشی مین منطقه یک شهر و در نزدیکی بازار بن تان Ben Thanh است. در آن منطقه تمامی مراکز دیدنی، فرهنگی و تاریخی بسیار نزدیک است به طوری که همه جا را پیاده و بدون استفاده از وسیله نقلیه میشه رفت علاوه بر آن بازار تاریخی و دیدنی بن تان و البته بازار شبانه اطراف آن و همچنین خیابان هایی که برای گشتن و تفریح است با تمام رستوران ها و کافه های معروف همه و همه قابل دسترس است. پس در انتخاب مکان هتل در این شهر باید دقت شود.

11.ورودی هتل

12.اتاق هتل

13.اتاق هتل

14.سرویس بهداشتی اتاق

هوشی مین شهر خیلی شلوغیه و چیزی که زیاد میبینین موتور سوار، برای عبور از خیابان خیلی آرام و با دقت باید حرکت کنین چون از هر طرف یک موتور در حال حرکت است! و تقریبا قانونی برای رانندگی وجود ندارد! ضمنا خیلی باید مراقب استفاده از موبایل نزدیک به خیابان بود چون امکان قاپیدن توسط موتوری ها هست.

15.موتور سوارها

هوشی مین بهشت خرید هم لقب گرفته مخصوصا برای لباس های ورزشی، کفش و کاپشن و کوله پشتی. کیفیت ها خوب و قیمت ها مناسب البته به روال معمول جنوب شرق آسیا بازار چانه زنی هم همیشه داغ است. از غذاهای ویتنامی نباید گذشت که هر کدام طعم و مزه خاص خودش رو داره و در یک کلمه میشه گفت عالیه. نه تندی غذاهای تایلندی رو داره و نه ادویه های زیاد غذاهای جنوب شرق آسیا. در زمان استعمار فرانسه فرهنگ آن ها روی ویتنامی ها تاثیر زیادی داشته و علاوه بر الفبای نوشتاری به غذاها نیز نفوذ کرده. شما بیشتر از رستوران جای جای شهرها کافه های زیبا و دنج رو میبین که با بهترین و ارزانترین قهوه ها منتظر شماست چرا که بعد از برزیل، ویتنام دومین تولید کننده قهوه در جهانه. یکی از معروف ترین نوع قهوه به قهوه ویتنامی مشهور است که عطر و طعم بینظیری داره و با استفاده از لیوان فلزی مخصوصی روی لیوان معمولی و در فرایندی دم کرده و آماده مصرف میشه. اگر مسافر ویتنام هستین قهوه ها را فراموش نکنین.

بعد از استراحت کوتاه هیجان کشف شهر ما رو به بیرون کشاند و البته اول غذا. بازار غذایی در همان نزدیکی است به نام Street food market که از غذای ویتنامی و هندی گرفته تا پیتزای ایتالیایی همه با قیمت بسیار ارزان در دسترسه. غرفه هایی که غذا می فروشن و صندلی هایی که میتونین بشینین و از غذاتون لذت ببرین. به دلیل قیمت پایین خیلی شلوغ و پر از توریست های مختلف بود. ما چند سیخ گوشت و مرغ  انتخاب کردیم که برامون کباب کرد حدود قیمت هشت هزار تومن شد. این جزو گرانترین غذاها بود بقیه حدود پنج هزار تومن و برنج کاسه ای هزار و پانصد تومن بود.

16.بازار غذا

17.غذا

 پیاده به سمت خیابان Nguyen Hue رفتیم. از خیابان های مشهور هوشی مین پر از رستوران کافه و البته فروشگاه های مدرن. در ابتدای خیابان مجسمه هوشی مین قرار دارد. او رهبر کمونیست این کشور از 1945 تا 1969 و اولین رئیس جمهور جمهوری دموکراتیک ویتنام بود. در وسط خیابان پیاده روی عریضی هست که برای قدم زدن بسیار عالیست. روبروی مجسمه هوشی مین، سالن شهر قرار داره که ساختمان زیبا با معماری قشنگی است. به موازات همین خیابان و با فاصله کوتاه سالن اپرای شهر قرار داره که در صورت علاقمند بودن می تونین آنلاین و یا حضورا بلیط نمایش مورد علاقه خود را خریداری کنین. بازدید از نمای بیرونی ساختمان اپرا که به سبک فرانسوی طراحی شده، خالی از لطف نیست. مرکز خرید vincom center نیز در نزدیکی اینجاست که علاقمندان به خرید می تونن به آنجا سر بزنن. در خیابان Nguyen Hue برج Bitexco Financial Tower نیز قابل مشاهده است که به عنوان بلندترین ساختمان در ویتنام  مشهور است و فعالیت های اقتصادی در آن در جریان است. امکان رفتن به بالای برج با خرید بلیط برای نمای 360 درجه شهر و یا استفاده از رستوران نیز هست. 

18.سالن شهر

19.وینکام

20.ساختمان اپرا

21.برج Bitexco

22.مجسمه هوشی مین

23.خیابان Nguyen Hue

در راه برگشت از بازار شبانه ای که با جنب و جوش بسیار در نزدیک بازار بن تان برپا بود رد شدیم.  برای شام هم به همان بازار غذا رفتیم و غذای ویتنامی bun cha را انتخاب کردیم، گوشت کباب شده با نودل برنج و سبزیجات و البته رول های سرخ شده که به اسپرینگ رولSpring roll مشهور است. امتحان غذاهای خوشمزه ویتنامی رو فراموش نکنین.

24.بازار شبانه

26.غذا

گشت و گذار در سایگون - روز دوم

هنوز خیلی از ویتنامی ها هوشی مین رو سایگون میگن ولی چه هوشی مین و چه سایگون ، شهر پر جنب و جوشی است. آب و هوای گرم و استوایی و البته مردم خونگرم. از سایگون میشه با تورهای یک یا چند روزه به دلتای رود مکونگ سفر کرد و از قایق سواری در آنجا لذت برد. متاسفانه تاخیر هواپیمای اتحاد برنامه ما رو دستخوش تغییر کرد و این تجربه رو از دست دادیم. بلیط پروازمون از هوشی مین به شهر دانانگ برای امروز عصر بود و وقت چندانی برای گشت و گذار نداشتیم با این حال به قسمت های اصلی که از قبل مشخص کرده بودیم سر زدیم. نسبت به هتل در قسمت مربوطه نقد و بررسی کامل انجام گرفته در مجموع هتل خوب و قابل پیشنهادی بود.

27.صبحانه هتل

28.صبحانه هتل

 ابتدا به موزه بقایای جنگ ویتنام سر زدیم. با چند دقیقه پیاده روی موزه پیش روی ما بود. هزینه بلیط هر نفر 15 هزار دونگ (تقریبا 2250 تومان!) و از ساعت 7:30 صبح هم باز است. در این موزه بازمانده‌های تجهیزات جنگی آمریکا در ویتنام که نماد مقاومت این کشورند به نمایش گذاشته شده به همراه عکس هایی از جنگ، کودکان و زنان آسیب دیده و شهرها و روستاهای ویران شده.

29.محوطه موزه

30.محوطه موزه

31.داخل موزه

 بدون شک موزه تاثیر عمیقی بر هر بازدید کننده ای می گذارد و نفرت از جنگ قابل لمسه. یکی از مکان های صدر فهرست انتخاب شده توسط مسافران سایت تریپ ادوایزر است. شاید عکس ها تاحدودی جنگ نفرت انگیز، ترس و غم کودکان جنگ زده و زنان درمانده رو نشان بده. بازدید از موزه حداقل یک ساعت و نیم زمان میبره.

32.عکس ها

33.عکس ها

34.عکس ها

35.عکس ها

با خروج از موزه و با کمک نقشه گوگل به سوی کلیسای نوتردام رفتیم. هم اسم کلیسای اصلی در پاریس و توسط معماران فرانسوی ساخته شده حتی مصالحش از فرانسه آورده شده. کلیسای زیبا و باشکوهیه البته ما موفق به بازدید از داخل آن به دلیل هم زمانی با ساعت تعطیلی نشدیم.

36.پشت کلیسا

37.کلیسای نوتردام

38.کلیسای نوتردام

روبروی کلیسا در آن سوی خیابان ساختمان مرکزی پست قرار داره با نمای زیبا و زرد رنگ. ساختمانی قدیمی که توسط طراحان فرانسوی طراحی شده ورودی آن رایگانه. در بدو ورود تصویر بزرگ هوشی مین از دور جلب توجه میکنه. میان بازدید توریست ها کار نیز در آنجا جریان داره و ارسال مرسوله ها انجام میشه. ما چندین تمبر برای یادگاری خریدیم.

39.ساختمان مرکزی پست

40.داخل ساختمان

41.داخل ساختمان

 متاسفانه زمان بیشتر از این اجازه نمیداد که به گشتن بپردازیم پس سریع به سمت هتل رفتیم و بعد از چک آوت با تاکسی به سمت فرودگاه رفتیم هزینه تاکسی از شهر به فرودگاه کمتر شد. چیزی حدود 16 هزار تومن. به ترمینال پروازهای داخلی رفتیم و خیلی سریع بارها رو تحویل داده و کارت پرواز گرفتیم. در هواپیما پذیرایی انجام نمیشد برای همین سری به رستوران فرودگاه زدیم. بر خلاف تصور که احتمالا غذاها گرونه ولی همه قیمت ها مناسب بود! تصمیم گرفتیم سوپ محبوب و مشهور ویتنام رو امتحان کنیم که فا pho نام داره. براساس انتخاب با گوشت یا مرغه به همراه سبزیجات، جوانه و البته نودل. در کنارش لیمو ترش برای مزه بهتر. ظرفش بسیار بزرگ بود و تقریبا نفری 6 هزار تومن پرداخت کردیم. جالبه که فا شمال ویتنام با جنوب آن متفاوت است و هر کدام ادعا میکنن که فا شهر خودشون خوشمزه تره!

42.سوپ pho

 مقصد ما شهر دانانگ بود شهر ساحلی که تقریبا در مرکز ویتنام قرار داره و سومین شهر بزرگشه. البته مقصد نهایی ما شهر هوی آن Hoi An بود که فرودگاه نداره و مسیر هوایی از شهر دانانگه. فاصله این فرودگاه تا هوی آن 45 کیلومتره. به دلیل فاصله و اینکه تقریبا غروب میرسیدیم ترجیح دادیم از ترانسفر هتل استفاده کنیم با هزینه 17 دلار از فرودگاه تا هتل. از قبل زمان ورود و شماره پرواز رو اطلاع داده بودیم. با رسیدن به دانانگ راننده هتل با تابلویی که اسممون روش نوشته شده بود، منتظرمون بود. به سوی هوی آن راه افتادیم.

43.فرودگاه دانانگ

هوی آن شهر فانوس ها

هوی آن بیشتر شبیه یه تابلوی نقاشیه تا یه شهر واقعی. شهر توریستی کوچکی نزدیک دانانگ با بافت قدیمی و زیبا، که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و از مهمترین مقاصد گردشگری در ویتنامه. رودخانه ای از وسط شهر میگذره که زیبایی آن رو دوچندان کرده. علاوه بر محله های سنتی و دیوارهای زرد زیبا، هوی آن دارای سواحل بزرگ و مزارع سبز برنجه که توسط جاده های کوچک که مسیرهای فوق العاده برای دوچرخه سواریه، از هم جدا شدند. رفت و آمد در بافت قدیمی شهر بیشتر با دوچرخه است. هر گوشه شهر فانوسهای رنگی می بینین که با رسیدن شب تمام شهر با آنها رنگارنگ و روشن می شه. هوی آن شهر رویایی و سرشار از آرامش بود که عاشقش شدیم. هر لحظه که از این سفر میگذشت با خودمون میگفتیم ویتنام اینقدر زیبا بود و ما نمی دونستیم؟!

44.هوی آن

هتلی که انتخاب کرده بودیم Hoian Sincerity نام داشت هتل چهار ستاره در موقعیت 15 دقیقه پیاده روی تا قسمت قدیمی شهر و ده دقیقه با خودرو تا ساحل. البته هم برای ساحل و هم برای شهر ترانسفر رایگان وجود داشت که ساعت های مربوطه را در تابلویی در لابی هتل زده بودن. هتل برای شش شب با صبحانه برای اتاق دبل 190 دلار شد. این هتل یکی از بهترین هتل های شهر بود با امکانات کامل. در قسمت مربوط به هتل ها به طور کامل به بررسی این هتل پرداختم. با ورود به هتل با آبمیوه خنک پذیرایی شدیم و بعد اتاق را تحویل گرفتیم. برخورد کارمندان هتل، امکانات و خود اتاق فوق العاده بود. رستوران هتل از رستوران های مشهور اون منطقه بود که امتیاز بالایی هم در تریپ ادوایزر داشت. صبحانه عالی و کامل با کیفیت بالا بود. سبزیجات در باغچه هتل کشت و تماما تازه چیده و مصرف میشد. استخر هتل هم تمیز و اکثراً خلوت بود.

45.اتاق هتل

46.سرویس بهداشتی اتاق

47.اتاق هتل

48.امکانات رایگان اتاق

 تا در اتاق مستقر شدیم و برای کشف شهر بیرون رفتیم ساعت تقریبا 8 شب شده بود. کوچه ها و خیابان های منتهی به شهر با اینکه خلوت بود ولی کاملا امن و از این نظر هیچ مسئله ای وجود نداره. قدم زنان تا قسمت قدیمی شهر رفتیم هوا تاریک شده بود و فانوس های رنگارنگ کوچه ها رو روشن کرده بودن. آنقدر زیبا بود که چند لحظه فقط به تماشا پرداختیم. آن سوی رودخانه بازار شبانه برپا شده بود از صنایع دستی بگیر تا غذاهای خیابانی و البته فانوس های رنگی! تا جایی که چشم کار می کرد توریست می دیدیم. آنقدر این شهر کوچک زیبا و آرامش بخش بود که همان لحظه اول عاشقش شدیم و خوشحال بودیم که قرار است یک هفته اینجا باشیم.

49.هوی آن

50.رودخانه شهر

51.هوی آن

52.بازار شبانه

53.بازار شبانه

54.فانوس ها

 نکته خرید در هوی آن: به دلیل توریستی بودن قیمت ها بالاست یعنی از قیمت واقعی بالاتره برای همین خرید مقرون به صرفه نیست. نهایتاً خرید صنایع دستی از بازار شبانه با چونه فراوان! هوی آن به شهر خیاط ها هم معروف است هر گوشه و کناری مغازه های خیاطی را میبینین با آخرین ژورنال های روز دنیا که در عرض یک روز لباس های مطابق با آخرین مد روز براتون می دوزند دقیقا عین طرح اصلی برندهای معروف. اگر اشتباه نکنم هزینه کت و شلوار با پیراهن از حدود 70 دلار شروع میشد. باز هم بستگی به طرح یا پارچه انتخابی داره. در آن سوی بازار شبانه به یکی از رستوران هایی که امتیاز بالایی در تریپ ادوایزر داشت رفتیم. اسپرینگ رول با سس بادام زمینی سفارش دادیم به همراه غذایی که ترجمه آن رز سفید میشد. ورقه های گرد و نازک برنجی با گوشت و پیاز داغ. غذا ارزان و خوشمزه بود. هر غذا تجربه ای جدید بود و بسیار لذت بخش. از کیک انبه مشهور هوی آن غافل نشوید هر گوشه و کناری دستفروشان می فروشن. آخر شب قدم زنان تا هتل برگشتیم.

55.غذا

56.غذا

57.کیک انبه

شهر باستانی هوی آن – روز سوم

58.استخر هتل

59.باغچه سبزیجات

60.فضای سبز هتل

طبیعتاً اولین برنامه ما بازدید از جای جای این شهر زیبا و باستانی بود. بعد از صبحانه با ترانسفر هتل به ابتدای بخش قدیمی شهر رفتیم. تردد خودرو در قسمت قدیمی شهر امکانپذیر نیست و اکثرا با دوچرخه یا موتور رفت و آمد می کنند. تمامی هتل ها هم دوچرخه برای توریست ها دارند. در هتل ما هم به رایگان موجود بود. در قسمت باستانی شهر مجموعه ای از موزه ها، معابد، عبادتگاه ها، پاگوداها، خانه های سنتی و ... وجود داره که هر کدام به فاصله کمی از یکدیگر قرار دارند.

61.هوی آن

62.هوی آن

63.معابد

64.معابد

65.معابد

66.معابد

67.معابد

68.معابد

69.معابد

 همچنین پلی بر روی رودخانه هست که به پل ژاپنی مشهوره در قرن 16 ساخته شده و در قرن 19 مورد بازسازی قرار گرفته. نکته جالب اینه که هیچ کدام از این جاهای دیدنی بلیط و ورودی نداره و کلیه بازدیدها رایگانه. محوطه ها خلوت و آرامش کامل برقرار است. بهتره بنا به سلیقه موارد دلخواه رو روی نقشه علامت زده و به بازدید بپردازین در غیر اینصورت با قدم زدن در خیابانهای باستانی تمامی مکان های دیدنی رو نیز تجربه خواهید کرد.

70.معابد

71.معابد

72.معابد

73.پل ژاپنی

 با وجود تعداد بسیار زیاد عکسها سعی کردم بهترین ها رو انتخاب کنم که فکر میکنم هر کسی رو به سفر به هوی آن ترغیب خواهد کرد. امیدوارم گویای زیبایی های این شهر باشه. پیش از سفر شنیده بودم برای بازدید از شهر یک مرتبه باید بلیطی خریداری بشه ولی در طول یک هفته اقامت، ما نه بلیطی دیدیم و نه مبلغی پرداخت کردیم. خیابانهای بخش باستانی شهر با کوچه های باریک به هم متصل میشن و هر خیابان سرشار از زیبایی های منحصر به فرده. بازدید بخش سنتی و مکان های دیدنی شهر تقریبا نصف روز زمان میبره.

74.هوی آن

75.هوی آن

76.هوی آن

77.هوی آن

78.هوی آن

79.هوی آن

80.هوی آن

81.هوی آن

82.هوی آن

83.هوی آن

84.هوی آن

85.هوی آن

86.رودخانه هوی آن

87.رودخانه هوی آن

در ادامه لیست مکان هایی که نسبت به بقیه بهتر و زیباتر بود را نوشتم. به دلیل تعداد زیاد مکانها شاید لیست منتخب به کمکتان بیاد:

*)Fukian Assembly Hall (Phuc Kien)

*)Quang Trieu (Cantonese) Assembly Hall

*)Old House of Tan Ky

*)The Old House of Phun Hung

*)Quan Cong Temple

*)Chaozhou Hall (Trieu Chau)

*)Hoi Quan Hai Nam

*) Japanese Covered Bridge

بعد از بازدید از شهر برای استراحت رهسپار هتل شدیم. هوا گرم و دم کرده بود و تحمل رو کم میکرد. حوالی 5 عصر برای غذا خوردن و البته گردش شبانه بیرون زدیم. یکی از غذاهای معروف ویتنام نوعی ساندویچ است که Banh Mi نام دارد. نان تازه برشته شبیه باگت فرانسوی که با سبزیجات و تخم مرغ و پنیر و یا کالباس و گوشت و پاته و ....بنا به انتخابتون پر میشه. این هم مثل بقیه غذاها جنوب و شمال داره مثلا در هانوی با هوی آن متفاوت بود. معروف ترین بان می در هوی آن که در سایت های مختلف گردشگری هم معرفی شده Madam khanh است. به راحتی در نقشه گوگل میتونین پیدا کنین. معمولا نزدیک به شب خیلی شلوغ شده و صف تشکیل میشه. ساندویچ ارزان، خوشمزه و فقط خیلی چرب بود.

88.بان می

بعد از غذا نزدیک به قسمت قدیمی شهر تصمیم گرفتیم نوعی از قهوه مشهور ویتنامی رو که قهوه تخم مرغی(egg coffee)  نام داره، امتحان کنیم.  این نوع قهوه در فهرست خوراکیهاییه که در سفر به ویتنام حتما باید امتحان کنین. به آن تیرامیسو مایع هم میگن و در دو شکل داغ و سرد سرو میشه.

89.قهوه تخم مرغی

به سمت رودخانه رفتیم جایی که هر کسی آرزویش را با شمع روشن میکرد و به آب می انداخت و رودخانه از آرزوها نورانی شده بود. از آنجاییکه اون روز آخرین روز سال 95 بود و فردا سال نو آغاز میشد ما هم در کنار رودخانه آرزویی کردیم و شمع رو روشن کردیم و آرزومون رو به آب سپردیم. خانم های مسن ویتنامی کنار رودخانه شمع و جای کاغذیش رو میفروشن و با چوب های مخصوص در آب میذارن. از اون مدل ها که تا نخرین دست از سرتون بر نمیدارن :) !

90.رودخانه

91.شمع آرزوها

گردش شبانه مون خلاصه شد در قدم زدن در بازار شبانه و اطراف که مثل شب گذشته خیلی شلوغ و پر جنب و جوش بود.

92.هوی آن

93.هوی آن

94.فانوس ها

95.عروس و داماد ویتنامی

96.غذاهای خیابانی

قبل از سفر به ویتنام تصورم از انواع لوبیا، حبوبات مختص به غذا بود جالبه که در ویتنام لوبیا به عنوان دسر استفاده میشه! لوبیا قرمز، چشم بلبلی، چیتی و .... شیرین ! یه لیوان لوبیا و باقالی شیرین گرفتیم. بد مزه نبود ولی تصورات ما رو ریخت به هم ! نتونستیم باهاش کنار بیایم خلاصه!

97.لوبیا شیرین

98.لوبیا

با بازگشت به هتل با هدیه کوچکی از طرف هتل مواجه شدیم. یه ظرف کوچولو با چند شیرینی داخل اون به همراه یه داستان عاشقانه از افسانه ای ویتنامی! شاید ارزش مادی خاصی نداشته ولی کار قشنگی بود که هر شب با داستانی جدید و شیرینی متفاوت تکرار میشد.

99.هدیه هتل

سایت باستانی مِی سُن (My son)- روز چهارم

100.رستوران هتل

روز گذشته از یکی از تور فروش های شهر تور سایت باستانی مِی سُن را با ترانسفر خریدیم. چون فاصله تقریبا زیادی تا شهر داره بهترین و به صرفه ترین راه از طریق تورهای داخل شهر است. نفری 150هزار دونگ (حدود 20 هزار تومن) شد. تور طلوع آفتاب هم داشت که 4 صبح جلوی هتل دنبال مسافر می اومد که از خیرش گذشتیم. ولی با اینکه قبل از ظهر اونجا بودیم گرما و رطوبت هوا تقریبا غیر قابل تحمل بود. در این میان لیدر که کاپشن پوشیده بود در نوع خودش جالب توجه بود!

101.ورودی می سن

 سایت باستانی مِی سُن (تلفظ ویتنامی) به عنوان مهمترین سایت باستانی ویتنام که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار داره؛ شناخته میشه. این مکان یکی از برجسته‌ترین سایت‌های باستانی جنوب شرقی آسیا است که زمانی مرکز عمده مراسم مذهبی هندو بوده و در آن به پرستش شیوا، بین قرن ۴ تا ۱۴ می‌پرداختند. مجموعه معابد آجری و قدیمی که به دور از هیاهوی شهری در نقطه ای بکر و سرسبز در دل جنگل قرار داره و مشابه مجموعه معابد آیوتایا در تایلند، انگکور وات در کامبوج، جاوا در اندونزی و باگان در میانماره. با وجود آب و هوای بارانی و مرطوب، بیشتر معابد پابرجا هستن و از بین آجرهای آن ها گیاهان سبزی روییدن.

102.می سن

103.می سن

104.می سن

105.می سن

106.می سن

 بعضی قسمت ها تا حدودی مرمت شده ولی متاسفانه آسیب اصلی توسط آمریکایی ها زده شده که در زمان جنگ با ویتنام این سایت باستانی را هدف گرفتند! هنوز چاله هایی که در اثر بمب ایجاد شده و قسمت های تخریب شده معابد وجود داره. لازم به ذکره باشکوهترین معبد این مجموعه را با بمب کاملا ویران کردن که جز عکس چیزی ازش به جا نمونده. یکی از معابد که بسیار زیبا بوده قراره با هزینه بالایی مرمت بشه ولی هنوز به شکل تخریب شده اونجاست!

107.محل اصابت بمب

108.بنای تخریب شده

 نزدیک ظهر گرمای هوا بیداد میکرد البته به حکمت تور کله سحرشون پی بردیم! با فاکتور گرفتن از گرمای هوا بسیار دیدنی و زیبا بود. تا ساعت 2 ظهر به هتل برگشتیم و برای تحویل سال آماده شدیم. هتل لپ تاپ رایگان داشت؛ سعی کردیم به پخش زنده شبکه سه وصل بشیم بماند که درست در موقع تحویل سال قطع شد و ما دست به دامان رادیو اینترنتی شدیم! به هر مصیبتی بود سال رو تحویل کردیم خلاصه! شب هم که دوباره فانوس های رنگارنگ و کوچه های رویایی و البته این بار غذای خوشمزه هندی. پیشخدمت رستوران ما رو راهنمایی کرد که پرس غذاش زیاده و یکی بیشتر سفارش ندین. چند دفعه پرسید سس مخصوص بیارم؟ وقتی آورد دیدیم ماست و خیار خودمونه! بهش میگفت سس مخصوص!!!

109.غذای هندی

دانانگ گردی – روز پنجم

مگه میشد تا نزدیک دانانگ اومد و از شهر بازدید نکرد؟ کرایه ون تا دانانگ نفری حدود 20 هزار تومن بود هر ساعتی میخواستین جلوی هتل دنبالتون می اومد. مقصد هم بنا به درخواست یا فرودگاهه یا مرکز شهر. تصمیم گرفتیم از همین ون ها برای برگشت به فرودگاه هم استفاده کنیم. بسیار منظم و به صرفه. در تمام شهر هم می تونین بلیطش رو بخرین. ما هم برای ساعت 8 صبح خریدیم و راس ساعت اومد. ساعت 9 هم رسیدیم به مرکز شهر. جلوی دفتر خودشون هم پیاده مون کرد.

110.پل اژدها

 چند جای معروف دانانگ رو می خواستیم امروز ببینیم یکی لیدی بودا(Lady Buddha) که مجسمه بودای عظیمی است که در بالای کوه قرار داره و البته بودای خانم است. معبد Phap Lam Pagoda هم در همون محوطه قرار داره. دیگری کوه مرمر (Marble Mountains) و همچنین ساحل معروف و زیبای می خی دانانگ (My Khe Beach) و بازارهای محلی شهر(Han market- Con market). میتونین آسیا پارک (Asia park) که شهر بازی دانانگه و چرخ و فلک بزرگش مشهوره رو هم در لیست خودتون قرار بدین. البته در لیست ما هم بود ولی به دلیل خستگی یک روز پر برنامه، نهایتا حذف شد! دو تا پل مشهور هم داره یکی پل اژدها (Dragon Bridge) و دیگری پل هان (Han River Bridge) که هر دو بر روی رودخانه هان در شهر دانانگ ساخته شدن. پل اژدها دقیقا شبیه اژدها هستش و بعضی شب ها از دهان اژدها نیز آتش بیرون میاد. در مورد سواحل دانانگ هم باید بگم بسیار تمیز و خیلی خلوت هست. اگر قصد ماندن در شهر دانانگ را دارید هتل های خیلی خوبی با نرخ های مناسب داره.

111.ورودی لیدی بودا

اول رفتیم سراغ لیدی بودا که بلندترین بودا در ویتنام با ارتفاع 67 متر هست و بالای کوه قرار داره در نمایی فوق العاده رو به شهر و دریای آبی و زیبا. یه تاکسی گرفتیم و رفتیم بعد از گذر از جاده مارپیچ کوهستانی رسیدیم. نرخ تاکسی برای این مسیرهای نسبتا طولانی نهایتا 20هزار تومن میشد. تقریبا نیم ساعت تو راه بودیم تا رسیدیم به بالای کوه. قبل از رسیدن به بودا معبد Phap Lam قرار داره که با در آوردن کفش ها میتونین ازش بازدید کنین. عده زیادی مشغول عبادت و انجام مراسم مذهبی بودن ما هم تماشا کردیم .

112.معبد Phap Lam

113.معبد Phap Lam

سپس به سمت بودا بزرگ رفتیم که سفید و چشمگیر رو به آسمان بود. چون بالای کوه بودیم هوا خیلی خوب بود و باد خنکی هم میومد. اینجا چندین معبد و عبادتگاه و همچنین منظره فوق العاده زیبایی از بالای کوه و رو به دریا داره. بازدید دو ساعت زمان میبره و کلا رایگانه.

114.لیدی بودا

115.محوطه اطراف

116.محوطه اطراف

117.محوطه اطراف

118.منظره شهر دانانگ و دریا

بعد از بازدید و البته لذت بردن از منظره بالای کوه با تاکسی به سمت کوه های مرمر رفتیم. کوه های سنگ مرمر، یک مکان معروف شناخته شده با قله ها، غارها، تونل ها و معابد است که در حدود 9 کیلومتری جنوب دانانگ قرار دارد. کوه های سنگ مرمر پنج تپه از سنگ آهک و سنگ مرمر است که به نام پنج عنصر نامیده می شود: Kim (فلز)، Thuy (آب)، Moc (چوب)، Hoa (آتش) و Tho (زمین). در بالای کوه تعداد زیادی عبادتگاه های بودایی نیز وجود دارد که قابل بازدید است. منظره نیز رو به دریا و بسیار چشمگیر است. اینجا دیگه رایگان نیست بلیط ورودی نفری 15 هزار دونگ ( تقریبا 2200 تومان) که فرقی با رایگان نداره! برای رفتن به بالای کوه تعداد زیادی پله را باید برین البته آسانسور هم داره و با پرداخت هزینه حدود 5هزار تومن به بالای کوه میرسین. در ابتدای ورود نقشه قسمت های مختلف در تابلوی بزرگی نصب شده که میتونین عکس بگیرید و بنا به دلخواه قسمت های مختلف، معابد و پاگوداها رو بازدید کنین. برای اینجا هم دو ساعت حداقل زمان بگذارید. بعد از پایین آمدن از کوه، اطراف فروشگاه های مختلف هست که مجسمه های مرمری به فروش میرسانند در صورت علاقمندی میتونین خریداری کنین.

119.بالای کوه های سنگ مرمر

120.بالای کوه های سنگ مرمر

121.بالای کوه های سنگ مرمر

122.بالای کوه های سنگ مرمر

بعد از کوه مرمر نوبت به ساحل معروف دانانگ رسید ساحل بسیار تمیز خلوت و زیبا بود. با چشم اندازی از لیدی بودا در دوردست. برای عکاسی مکان فوق العاده ای است. با وجود منظره زیبا و آرامشی که در کنار دریا داشتیم متوجه گذشت زمان نشدیم و بعد از ساعتی به سمت مرکز شهر رفتیم.

123.ساحل

124.ساحل

 هوا خیلی گرم شده بود و ما هم به داخل مرکز خرید خنکی فرار کردیم و اولین رستوران کی اف سی بود که رفتیم سراغش. بعد از تجدید قوا به سمت بازارهای محلی رفتیم و چرخی زدیم. نکته ای در مورد خرید هست که معمولا بازارهای اینچنینی در شهرهای ویتنام اتیکت قیمت ندارن و کلا قسمت های توریستی قیمت ها از نرخ معمول بالاتره و طبیعتاً برای خرید زیاد مناسب نیست. دانانگ شهر کمتر توریستی هست چون معمولا توریست ها به هوی آن میرند و یا به شهر باستانی هوئه که در شمال دانانگ قرار داره. برای همین نرخ ها در دانانگ بسیار پایین و مناسب بود و اتیکت قیمت هم قابل مشاهده بود. جنس های ویتنامی هم نسبت به کشورهای اطراف خیلی بهتر و باکیفیت مناسب بود. پوشاک کره ای هم با کیفیت عالی و قیمت خیلی مناسب زیاد هست. به طور مثال کاپشن کره ای با کیفیت عالی در دانانگ 500 هزار دونگ بود یعنی چیزی حدود 75 هزار تومن همین جنس در هوشی مین زیر 120 هزار تومن نبود. کلا دانانگ برای خرید خیلی مناسب بود.

125.بازار

126.بازار

 نفهمیدیم چی شد که شب شد و موقع برگشت به هوی آن. آخرین ساعت را کنار رودخانه مابین دو پل معروف دانانگ طی کردیم و از آرامش شبانه همراه با موسیقی شرقی لذت بردیم.

127.پل اژدها در شب

بانا هیل بهشت بالای ابرها – روز ششم

یکی از مکان هایی که قبل از سفر داخل برنامه مون گذاشته بودیم باناهیل بود.Ba Na Hills  در 25 کیلومتری جنوب غربی دانانگ در ارتفاع 1487 متری قرار دارد و یک مکان معتدل در جنگلهای استوایی است. از آنجا که آب و هوا در تمام طول سال خنک است میتوانید از هوای عالی لذت ببرید. باناهیل در ابتدا توسط فرانسوی ها در سال 1920 توسعه یافت که برای فرار از گرمای تابستانی به هوای خنک و تازه کوهستانی آنجا پناه برده بودند. معماری این دهکده زیبا که در بالای ابرها قرار دارد نیز کاملا فرانسوی است.

128.باناهیل (عکس از اینترنت)

باناهیل دو رکورد جهانی گینس را دارد: طولانی ترین تله کابین جهان (world’s longest single cable car system) و بالاترین فاصله بین ایستگاه ورودی و خروجی. باناهیل مجموعه ایه از یک هتل و رستورانهای مختلف، مراکز تفریحی، معابد، کلیسا، ویلاهای قدیمی و کافه های فرانسوی، مراکز بازی، شهربازی سرپوشیده، باغ گل، ساختمانهای زیبا، مناظر شگفت انگیز و ... در بالای ابرها که در منطقه کوهستانی و در میان جنگل پنهان شده. همه این ویژگی ها یک مکان منحصر به فرد رو ایجاد کرده که هر گردشگری رو متقاعد میکنه به آنجا بره. تورهای یک روزه همراه با ترانسفر و هزینه تله کابین و ناهار از داخل شهر هوی آن قابل خریداری است. گرانترین هزینه تور مربوط به اینجاست؛ نفری 50 دلار. البته مسافت هم طولانیه از هوی آن تا ورودی باناهیل تقریبا یک ساعت و نیم زمان میبره. و بعد سوار طولانی ترین تله کابین جهان میشوید و تا بالای ابرها میروید و لحظه به لحظه هوا خنک تر میشود. حدود 20 دقیقه در تله کابین هستید تا به ورودی بانا هیل برسید.

129.ورودی باناهیل

130.تله کابین

131.باناهیل

132.باناهیل

133.باناهیل

134.باناهیل

135.باناهیل

با رسیدن به ورودی دهکده کلی چرخ زدیم و عکس گرفتیم بعد هم به سمت شهربازی رفتیم خیلی شلوغ نبود و ما هم کلی استفاده کردیم زمان ناهار با لیدر تورمون هماهنگ کرده بودیم که جلوی رستوران بزرگ دهکده که شبیه قلعه بود ببینیمش و کارت ورودی بگیریم. برای همین ظهر که شد با اکراه شهربازی رو رها کردیم و رفتیم سمت رستوران. رستوران خیلی بزرگ با غذاهای مختلف، به صورت سلف سرویس بود

136.شهربازی

137.شهربازی

138.رستوران بزرگ دهکده

139.غذا

هوا خیلی خنک شده بود به سمت دیگر دهکده رفتیم  نم بارون میزد، مه گرفته بود و منظره چشمگیری رو به وجود آورده بود که برای عکاسی فوق العاده بود. در نهایت به سمت سوار شدن به تله کابین برای برگشت رفتیم. جالبه پایین در ورودی ابتدایی هوا آفتابی و وحشتناک گرم بود. خیلی از توریست ها برای استفاده از هوای عالی کوهستانی اقامت در هتل باناهیل رو انتخاب میکنن.

140.باناهیل

141.باناهیل

142.باناهیل

رسیدیم به هتل ساعت تقریبا 5 عصر بود خیلی خسته شده بودیم ولی با کمی استراحت از شب های هوی آن چشم پوشی نکردیم و زدیم بیرون. به پل روی رودخانه که رسیدیم دیدیم شلوغی چند برابر شب های گذشته اس و خلاصه جنب و جوشی برپا بود. هر طرف غرفه هایی شلوغ زده بودن اطراف رو که نگاه کردیم دیدیم تابلوهای بزرگی زدن در مورد فستیوال غذای بین المللی که به مدت چند شب در هوی آن برپا بود. رفتیم دیدم سرآشپز های بین المللی از خیلی جاهای دنیا اومدن و مشغول پخت و پز هستن جلوی هر غرفه هم منوی روز رو نوشته بود و همون جا در حال درست کردن بودن. از هر غذایی که میخواستیم باید با کوپن میخریدیم. کوپن غذا هر عدد تقریبا 6 هزار تومن بود. چهار کوپن خریدیم .

143.صنایع دستی و سوغات

144.کوچه های هوی آن

145.فستیوال غذا

146.غرفه های غذا

147.غرفه های غذا

148.غرفه های غذا

 ابتدای قسمت فستیوال هم دیگ بزرگی برپا بود و آشپز هندی مشغول پخت و پز. هر شب دیگ اصلی رو به یکی از آشپزها میدادن. علاوه بر غرفه دیگ را هم داشت. جنب و جوشی برپا بود حسابی خوشحال شدیم که بخت باهامون یار بود که به یه فستیوال اینچنینی در طول اقامتون برخوردیم. ما همبرگر آمریکایی را امتحان کردیم خیلی خوشمزه بود و باعث شد سیر بشیم. کوپن اضافه رو پس دادیم و پولمون رو گرفتیم. با اینکه روز شلوغی داشتیم و حسابی خسته بودیم ولی فستیوال غذا و شلوغی و جنب و جوش شهر تا آخر شب ما رو بیرون نگه داشت.

149.دیگ اصلی

150.همبرگر

آخرین روز هوی آن- روز هفتم

سخت بود که تصور کنیم به همین زودی سفرمون به نصف رسیده و اقامتون در شهر رویایی هوی آن به آخرش نزدیک شده. با برنامه ریزی که داشتیم و گشت های مختلف باعث شد این یک هفته برامون خیلی متنوع باشه و اصلا یکنواخت نشه. البته هیجان کشف هانوی باعث شد دلتنگی هوی آن واسمون کم بشه. صبح بعد از صبحانه رفتیم سراغ مزارع برنج. زمین های سرسبز برنج که با فاصله کمی از هتلمون قرار داشت و در مسیر به سمت دریا بود. یکی از جاذبه های هوی آن و البته زیبایی های اون است. کلاه ویتنامی رو برداشتیم و به سمت مزرعه ها رفتیم  (کلاه ویتنامی Non La نام دارد و اولین چیزی که در ورود به ویتنام خریدیم کلاه بود که تا آخر سفر هم همراهیمون کرد) تا چشم کار میکرد زمین های سرسبز و وسیع میدیدم. در هماهنگی قشنگی با آسمان آبی اون روز بود که هر کسی رو به عکاسی ترغیب میکرد. قدم زنی در مزارع برنج و لذت بردن از طبیعت تا ظهر ما رو اونجا نگه داشت.

151.مزارع برنج

152.مزارع برنج

153.مزارع برنج

بعد از بازگشت به هتل دیدیم از طرف هتل نامه ای تو اتاق گذاشته بودن که اسم من و همسرم بود و نوشته بودن از هدیه لذت ببرین و نامه رو بدین به رستوران هتل. همسرم نامه رو برد و بعد که برگشت متوجه شدم هتل ما رو به ناهار ویتنامی مهمان کرده. غذاها اینقدر زیاد بود که تو اتاق و روی میزها به زور جا شد! در کل میتونم بگم هتل بی نظیری بود. از هیچ چیز برای خشنودی مسافر دریغ نمیکرد از هدایا و شیرینی های کوچک بگیر تا مهمان کردن به ناهار ویژه . چندین مدل غذا بود به همراه سوپ و البته دسر. مزه غذاها هم عالی بود.

154.ناهار ویتنامی

155.دسر

آخرین شب رو میخواستیم کمی از صنایع دستی شهر بخریم و با گردش در کوچه های نورانی از هوی آن خداحافظی کنیم. برای غروب هم قایق سواری روی رودخانه را تجربه کنیم. کنار رودخانه قایقرانان شما رو دعوت به گردش روی رودخانه و سوار شدن به قایق میکنند. ما هم برای نیم ساعت گردش با مبلغ 15 هزار تومن با خانم قایقران توافق کردیم.  البته یکی از پاروها را داد دست همسرم که پارو بزنه و بیشتر خودش استراحت کرد! قایق سواری در غروب عالی بود رودخانه آرام بود و شهرو میدیدیم که کم کم آماده جنب و جوش میشد.

156.هوی آن

157.هوی آن

158.قایق سواری

159.پل هوی آن

160.منظره غروب آفتاب

161.منظره غروب آفتاب

 از بازار شبانه سوغاتی، صنایع دستی و همچنین یه فانوس خریدیم با کلی صرف انرژی برای چانه زنی. فانوس ها خیلی خوب جمع و بسته بندی میشن با اینکه محور اصلی اش چوبیه ولی در طول سفر هیچ آسیبی ندید. کمی هم قهوه خوش عطر ویتنامی خریدیم با لیوان فلزی مخصوص دم کردنش که vietnamese coffee filter نام داره. در آخر فستیوال غذایی که از شب گذشته شلوغ تر بود و در نهایت خداحافظی با شهر فانوس های رنگی.

162.غرفه آلمان

163.غرفه آمریکا

164.دیگ غذای یونانی

165.خداحافظی با شهر فانوس ها