سفر به تمام آسیا در هفت روز!

روز دوم سفر

صبحگاهان وقتی چشمانمان را باز کردیم، بلافاصله به پشت پنجره اتاق رفتیم. باران، هوای شهر را تازه کرده بود و خنکای ملایمی در گرمای استوایی کوالالامپور صورتمان را نوازش می کرد. از خیسی خیابان ها می شد فهمید دیشب باران مفصلی باریده است.  بعد از یک پرواز خسته کننده و گشت و گذار های دیشب ، خواب شبانه واقعا ما را سر حال آورده بود. برای صرف صبحانه به رستوران هتل رفتیم.

اولین چیزی که در صبحانه به نظرمان جالب آمد، تکه های کوچک هندوانه بود که روی دیس مرتب چیده شده است. برای من که نیمی از یک هنداونه را به طرفة العینی نابود می کنم، این قاچ های کوچک، بیشتر شبیه شوخی است. مالک و کارکنان هتل همه هندی هستند و طبیعی است صبحانه بیشتر طعم و رنگ هندی داشته باشد. مقدار کمی از  اکثر غذاها بصورت تستی در کنار بشقاب میچینم و شروع به خوردن می کنم. اول از همه بچه سوسیس های کنار بشقاب را انتخاب میکنم و با چنگال به جانشان می افتم. اما انگار بچه سوسیس ها بی دفاع نیستند و با فلفل انتقام می گیرند!!

انقدر تند بودند که سراغ غذای بعدی می روم.

دومی ... سومی...

هیچکدام خوشمزه نیستند. به ناچار به تخم مرغ آب پز اکتفا می کنیم و مهیای رفتن می شویم.

پلن امروز بازدید از برج های دوقلوی پتروناس، پارک و آبنمای KLCC و مرکز خرید KLCC است. بازدید از برج های پتروناس باید زودتر انجام شود. زیرا برج های دوقلو روز عید فطر بسته هستند.

ماجراهای امروز ما از لابی هتل شروع شد:

مسیر رفتن به برج های دوقلو را با رسپشن چک کردیم. ساعت شیفت رسپشن شب گذشته هتل به پایان رسیده بود و می خواست هتل را ترک کند. به ما گفت اگر مایل هستید می توانید با من به برج های دوقلو بیائید زیرا من درخواست تاکسی کرده ام. وقتی ما از او تشکر کردیم و گفتیم با مترو می رویم؛ گفت هزینه ای ندارد و می توانید با من بیائید. ما هم قبول کردیم با او همراه شویم. تاکسی آمد و سوار شدیم. خانم رسپشن روی صندلی جلو و ما بر صندلی عقب خودرو نشسته ایم. نرم افزار تاکسی اوبر روی گوشی نصب بود و ناخود آگاه چشمم به نرخ تاکسی که روی گوشی 7 رینگیت نشان داده می شد افتاد. وقتی پیاده شدیم من به تعارف گفتم اگر لازم است ما سهم خود را از کرایه تاکسی بپردازیم. خانم رسپشن هم با کمال پر رویی گفت 20 رینگیت کرایه تاکسی شد که سهم شما 10 رینگیت می شود!! کمی جا خوردم و احتمال دادم رقم کرایه تاکسی را اشتباه خوانده ام! به هر حال کرایه را پرداخت کردم. رسپشن موقع خداحافظی پرسید آیا قصد بازدید از برج های دوقلو را دارید؟!! ما هم با اشتیاق گفتیم بله! بله!

گفت یه خبر خوب دارم براتون!! برادر من بلیت فروش باجه است و می توانم بلیت را برایتان با تخفیف بخرم. من هم که حسابی بابت اون قضیه کرایه تاکسی کنف شده بودم، چشمانم برقی زد! و پیش خودم فکر کردم حداقل اینطوری اون 10 رینگیت پول زور جبران میشه!! و قبول کردم برای ما بلیت بخرد. ما را به سمت نیمکت های داخل مرکز خرید هدایت کرد و گفت منتظر بمانید.

چند دقیقه بعد با دو بلیت کارتی سفید پیشمان آمد و گفت مبلغ هر بلیت  55 رینگیت است. وقتی دیدم کارت ها سفید است شک کردم. گفتم لطفا ما را به سمت درب ورودی هدایت کنید و به سمت چند کانتر رفتیم. ولی کانترها شبیه ورودی برج نبود و ورودی آکواریوم بود!! خودش کارت زد و ما وارد شدیم و پولش را طلب کرد. ما هم هاج و واج مانده بودیم که چرا بلیت اکواریوم برای ما گرفته است؟ وقتی به او گفتم مگر قرار نبود بلیت برج دوقلو برای ما بخری، به راحتی گفت اشتباه متوجه شدم. وقتی گفتم بلیت را پس بده گفت امکان ندارد و بلیت باطل شده است!!

این شد که با یک تردستی ماهرانه توسط رسپشن هتل، سر از آکواریوم برج های دوقلو در آوردیم. گفتن نداره که بعد از پایان بازدید، متوجه شدیم خانم خانما رفته بلیت مخصوص میهمان را از برادرش به رایگان گرفته و هر بلیت را 55 رینگیت به ما فروخته و علت سفید بودن کارت های بلیت نیز همین بود!! این سطح از شارلاتان بازی توسط رسپشن یک هتل معتبر، واقعا نوبر بود. نکته مثبت ماجرا این بود که بلیت آکواریوم نفری 60 رینگیت بود (نرخ بلیت در زمان سفر) که او به ما 55 رینگیت فروخته بود و سر جمع، آن 10 رینگیتی که بابت تاکسی از ما گرفته بود جبران شده بود! و اینطوری ما خودمونو دلداری میدادیم!!

 

آکواریوم کی ال سی سی Aquaria KLCC

ساعت کار:  10  الی 20 ( آخرین ساعت ورود 19)

ورودیه: 69 رینگیت برای بزرگسالان

59 رینگیت برای کودکان زیر 12 سال

دسترسی: از طریق ایستگاه حمل و نقل ریلی KLCC میتوانید به مرکز خرید سوریا بروید و از آنجا وارد آکواریوم شوید. ورودی اصلی آکواریوم در خیابان پینانگ است.

 

تصویر شماره 31- نمائی از داخل آکواریوم

 

این که بدانیم در دنیای زیر آب چه می گذرد برای هر کسی جالب و زیباست. اما ما با توجه به اینکه در کشورهای دیگر آکواریوم های بزرگتر و کامل تری را دیده بودیم، قصد نداشتیم از آکواریوم کوالالامپور دیدن کنیم. تردستی خانم رسپشن را به فال نیک گرفته و بازدید از آکواریوم را آغاز کردیم. این آکواریوم کلکسیونی از آبزیان اقیانوسی و دریایی و همچنین خزندگان کمیاب و موجودات نادر است. حتی تصور پیاده روی در تونل زیر آب و در فاصله کمتر از یک متر کنار کوسه ها و لاک پشت ها و سایر موجودات نیز می تواند هیجان انگیز باشد. برنامه های جالب و متفاوتی در طول روز و در بخش های مختلف آکواریوم اجرا می شود که اینفوگراف و ساعات این برنامه ها را در زیر مشاهده می کنید. در این آکواریوم ماهی هایی زندگی می کنند که فقط در عمق دریاها و اقیانوس ها می توان آنها را یافت و کمیاب و دیدنی هستند.

کف تونل زیر آب شیشه ای، کانوایری (تسمه) قرار دارد که آهسته حرکت می کند و مراجعان روی آن ایستاده و بالای سر خود را تماشا می کنند. شما یک مسیر 90 متری در زیر اقیانوس و تونل شیشه ای خواهید بود و از بهترین زاویه ممکن موجودات آبزی را خواهید دید.

در کنار همه زیبائی ها، ابتکاری نیز در این اکواریوم انجام شده است و به بازدید کنندگان امکان سورپرایز و خواستگاری در زیر آب در برخی روزهای هفته را می دهد؛ یعنی آقایان می توانند لباس غواصی بر تن کرده و در زیر آب عروس خانم خوشبخت را با حلقه نامزدی سورپرایز کنند! و بله را از او بگیرند.

تصویر شماره 32 - زمانبندی و محل اجرای برنامه های آکواریوم

یا اگر دوست دارید هیجان بیشتری را تجربه کنید، وارد قفس مخصوص شده و زیر آب با کوسه های خشمگین چهره به چهره شوید!

البته که استفاده از این خلاقیت ها و ابتکارات، هزینه زیادی روی دست شما خواهد گذاشت. فراموش نکنید بلیت خریداری شده فقط برای روز جاری معتبر است و نمی توان روزهای دیگر از آن استفاده کرد. کمتر از دو ساعت بعد، به درب خروجی آکواریوم رسیدیم و از آن خارج شدیم. با راهنمایی مردم، به محل فروش بلیت بازدید از برج های دو قلو در مرکز خرید KLCC رسیدیم. روی مانیتوری که به دیوار نصب شده بود، سانس های بازدید نمایش داده می شد. ظرفیت اغلب سانس ها تکمیل شده بود و فقط ساعت 17:30 ظرفیت داشت. بلیت با نرخ هر نفر 85 رینگیت خریداری گردید. باید تا ساعت 17:30 عصر سایر برنامه های پلن امروز را اجرا می کردیم. ابتدا بازدید از مرکز خرید KLCC را آغاز کردیم.

تصویر شماره 33- نمائی از داخل آکواریوم

 

مرکز خرید سوریا کی ال سی سی Suria KLCC Megamall

ورودیه: ندارد

دسترسی: از طریق ایستگاه حمل و نقل ریلی KLCC مستقیما می توانید وارد این مرکز خرید شوید.

این مرکز خرید که در پای برج های دوقلوی پتروناس قرار گرفته است، همه روزه از 10 صبح تا 10 شب پذیرایی علاقمندان است. ساختمان این مرکز خرید در شش طبقه ساخته شده است. به جهت دسترسی خوب این مرکز خرید، مورد اقبال مردم واقع شده است و در اغلب مواقع شلوغ است. اکثر برند های محبوب پوشاک در این مرکز خرید شعبه دارند.

اولین موضوعی که در این مرکز خرید و در هنگام ورود، جلب توجه میکرد؛ صف مردم در مقابل کانتر Zakat Fitrah یا زکات فطره بود. زکات فطره برای هر نفر 7 رینگیت تعیین شده بود و مردم با فاصله مناسب در صف قرار گرفته بودند تا زکات فطره را پرداخت کنند و پس از پرداخت و با دعای خیر متصدی کانتر، افراد بدرقه می شدند. پارادوکس عجیبی که به چشم می آمد، فروشگاه بزرگ نوشیدنی در مقابل صف زکات فطره است که نمی توانستیم آنرا قضاوت کنیم. ولی پیداست اینجا عیسی به دین خود و موسی به دین خود است و همه کنار هم در صلح زندگی میکنند.

تصویر شماره 34- مردم در صف پرداخت زکات فطره

 

پوسترهایی در مرکز خرید KLCC نصب شده که ساعت اجرای جشن های سنتی عید فطر در مرکز خرید KLCC را نشان می دهد. مفصل ترین برنامه ساعت 17 شروع می شود که نیم ساعت پیش از زمان بازدید ما از برج های دوقلو خواهد بود. برای ما که به قصد خرید به کوالا نیامده ایم، KLCC حرفی برای گفتن ندارد. لذا تصمیم گرفتیم برنامه بازدید از میدان مردکا که از پلن روز نخست جا مانده بود را اجرا کنیم. از داخل مرکز خرید راهرویی به سمت ایستگاه مترو KLCC وجود دارد که از طریق همین راهرو خودمان را به مترو رساندیم و به ایستگاه مسجد جامک (Masjid Jamek) رفتیم.

 

میدان مردکا (میدان استقلال) Merdeka Square

ورودیه: ندارد

ساعات بازدید: شبانه روزی

دسترسی: به ایستگاه LRT مسجد جامک (Masjid Jamek)  رفته و از آنجا با چند دقیقه پیاده روی به میدان مردکا خواهید رسید.

تصویر شماره 36 - میدان مردکا و ساختمان سلطان عبدالصمد

میدان مردکا یا به گویش محلی "داتاران مِردِکا" یکی از شناخته شده ترین جاذبه ای توریستی کوالالامپور است. کلمه مردکا به مفهوم استقلال است و دقیقا در همین میدان بود که در سی و یکم آگوست 1957 پرچم استعمار انگلیس به پائین کشیده شد و پرچم مالزی برافراشته شد. از آن تاریخ تاکنون میدان مردکا محل رژه روز ملی مالزی است. بر روی دیواری در زیر پرچم، لحظه اعلام استقلال مالزی بصورت معرق کاشی به تصویر کشیده شده است. در هنگام حضور ما در کنار این دیوار، چند دانش آموز مشغول انداختن عکس با این دیوار بودند که شکار دوربین ما شدند. پرچم مالزی روی بلندترین میله پرچم دنیا در این میدان برافراشته شده است. گفته می شود ارتفاع این پرچم 1000 متر است، ولی به قد و قوارش نمی خورد یک کیلومتر ارتفاعش باشه!

تصویر شماره 37- دانش آموزانی که شکار دوربین ما شده اند

 

ساختمان سلطان عبدالصمد Sultan Abdul samad Building

ورودیه: ندارد

ساعات بازدید: شبانه روزی

دسترسی: مشابه میدان مردکا

ساختمان سلطان عبدالصمد به سبک معماری آفریقایی ساخته شده است و زیبا ترین ساختمان در میدان مردکا است.این ساختمان در ضلع شرقی میدان قرار گرفته و محل استقرار وزارت فرهنگ و ارتباطات مالزی است و یکی از جذابیت های میدان مردکا است. سالها قبل و دقیقا پشت همین ساختمان بود که در نقطه تلاقی دو رودخانه گمباک و کلانگ اولین ساکنان دره کلانگ که معدنچیان چینی تبار قلعه بودند اتراق کرده و طولی نکشید شهری بوجود آوردند که امروزه به نام کوالالامپور میشناسیم. امکان بازدید از داخل ساختمان برای عموم وجود ندارد. زمین چمن وسیعی نیز در میدان مردکا وجود دارد که سابقاً بعنوان زمین کریکت مورد استفاده بوده است. پس از بازدید از میدان مردکا و ساختمان سلطان عبدالصمد به ساختمان گالری شهر کوالالامپور که در ضلع جنوبی میدان مردکا است رفتیم.

تصویر شماره 38 - ساختمان سلطان عبدالصمد

 

گالری شهر کوالالامپور Kuala Lumpur City Gallery

ورودیه: 10 رینگیت (که پس از ورود می توان به میزان ده رینگیتی که بابت ورودیه پرداخت شده است، از خدمات کافی شاپ استفاده و یا از فروشگاه خرید کرد)

ساعات کار: 9 الی 18:30

دسترسی: مشابه میدان مردکا

تصویر شماره 39 - فروشگاه صنایع دستی گالری شهر

این گالری با هدف معرفی میراث تاریخی و فرهنگی شهر کوالالامپور تاسیس شده است. ماکت برخی ساختمان های معروف کوالالامپور در طبقه همکف قرار گرفته است. یک کارگاه ساخت صنایع دستی و آثار هنری نیز در طبقه همکف وجود دارد و هنرمندان مشغول خلق آثار هنری هستند و میتوان شیوه ساخت آثار هنری را به تماشا نشست. در طبقه بالای همکف نیز ماکت کوالالامپور با ساختمان های مینیاتوری و با تمام جزئیات و به ابعاد 13*15 متر قرار دارد که در ساعات خاصی با تاریک کردن اتاق ماکت، نمایش فیلم معرفی تاریخچه کوالالامپور آغاز و برنامه جالبی با رقص نور روی ماکت اجرا می شود.در بخشی از گالری فون های عکاسی نصب شده و بازدید کنندگان میتوانند عکس های خلاقانه از خود بگیرند. تابلوی معروف I Love KL نیز کنار درب ورودی گالری شهر قرار دارد و لحظه به لحظه توریستها مشغول ثبت خاطرات خود با گرفتن عکس یادگاری هستند.

 

ما هم پس بازدید از گالری و گرفتن عکس و تماشای فیلم در گالری، به کافی شاپ رفته و دمی را با نوشیدن قهوه و صرف ناهار می گذرانیم.

 

تصویر شماره 41 - درب ورودی ساختمان گالری شهر

 

از آنجائیکه برنامه جشن های عید فطر مرکز خرید KLCC نیز ساعت 17 آغاز خواهد شد، مجددا به ایستگاه مسجد جامک (مسجد جامع) می رویم تا به ایستگاه KLCC برویم و در جشن شرکت کرده و از برج های دوقلوی پتروناس بازدید کنیم. اندکی بعد خود را در ایستگاه KLCC یافته و به سمت مرکز خرید KLCC می رویم.

 

جشن های عید فطر در کوالالامپور

همانطور که عرض شد، ما نتوانستیم پیش از سفر، مراسم یا جشن خاصی که محل برگزاری آن مشخص باشد را پیدا کنیم و واقعیت نیز همین بود. جشن های عید فطر مانند تایپوسام یا سال نو چینی در محل خاصی برگزار نمی شود و بصورت پراکنده در سطح شهر و بنا بر خلاقیت هر برگزار کننده ای، برپا می شود که اغلب در مراکز خرید است.

تصویر شماره 42 - جشن های عید فطر در مرکز خرید KLCC

در عید فطر شهر آذین بندی می شود و هر از گاهی برخی مراکز خرید یا نهادهای فرهنگی اقدام به نور افشانی می کنند. داخل اکثر مراکز خرید بزرگ، به مناسبت عید فطر مراسم جشن برگزار می گردد و وجه اشتراک این جشن ها اجرای رقص مالایی، تئاتر موزیکال و حضور خوانندگان روی استیج های ساخته شده برای جشن است. پرس و جوی ما برای یافتن مراسم خاصی که احیانا در پارک یا فضای بزرگتری اجرا شود نیز بی نتیجه ماند. (توضیح:بر عکس شهرهای بزرگ کشور ما که تا پیش از نوروز همه جا شلوغ است و روزهای بعد از عید عموما از ترافیک خبری نیست و همه جا خلوت می شود، کوالالامپور تا پیش از اعلام عید فطر شرایط مناسبی داشت و از لحظه اعلام عید فطر، ترافیک خیابانهای مهم قفل شد و حضور زیاد مردم در مراکز خرید و خیابانها، رفت و آمد را مشکل کرد. از لحظه اعلام عید همه چیز در کوالا تغییر کرد! دیگر نه از آن نظم ترتیب مردم و خودرو ها خبری بود و نه حتی جابجائی در سطح شهر راحت بود.)

تصویر شماره 43 - پس از اعلام عید فطر، شهر نظم خود را از دست می دهد

تنها 30 دقیقه فرصت داشتیم از جشن عید فطر در مرکز خرید لذت ببریم. تلاش کردیم بهترین محل برای تماشای برنامه را پیدا کنیم و دقیقا مقابل استیج بر روی یک بلندی قرار می گیریم. برنامه با اجرای تئاتر موزیکال شروع می شود و با اجرای رقص سنتی مالائی ادامه پیدا می کند.

فرصت زیادی نداریم و اگر سر وقت خود را به ورودی برج های دوقلو نرسانیم بلیت هایمان باطل خواهد شد. به ناچار جشن را نیمه کاره رها کرده و به گیت ورودی مسیر بازدید از برج های دو قلو (که از داخل مرکز خرید KLCC نیز به آن راه دارد) می رویم.

 

برج های دوقلوی پتروناس Petronas Twin Towers

ورودیه: 80 رینگیت برای افراد 13 الی 60 سال

         42 رینگیت برای افراد بالای 60 سال

         33 رینگیت برای افراد  3 تا 12 سال

         زیر 3 سال رایگان

بازدید از ساعت 9 الی 21 ( آخرین سانس ورود 20:30 است).

دسترسی: از داخل ایستگاه KLCC مستقیما به داخل برج های پتروناس راه وجود دارد.

تصویر شماره 44 - بلیت بازدید از برج های دوقلوی پتروناس

برج ها روز عید فطر برج تعطیل هستند. دوشنبه ها بازدید از برج تعطیل است و در سایر ایام هفته بازدید آزاد است. سانس ورود 30 دقیقه یکبار است و بهتر است ابتدای صبح بلیت تهیه کنید چرا که ممکن است ظرفیت بازدید روزانه به اتمام برسد. در کنار باجه خرید بلیت، مانیتوری نصب شده و ساعت سانس های ورود و ظرفیت باقی مانده در آن به نمایش در می آید. ابتدا سانس مورد نظر را انتخاب و به باجه مراجعه نمائید. برای خرید بلیت نیاز است پاسپورت خود را ارائه نمائید.

تصویر شماره 45- لوکیشن جاذبه های گردشگری نزدیک برج های دوقلوی پتروناس

مطرح ترین و اصلی ترین نماد کوالالامپور و مالزی، برج های دو قلوی پتروناس هستند. این برج ها از پائین و از طریق مرکز خرید suria KLCC به هم متصل هستند. همچنین پلی دوطبقه در طبقات 41 و 42 قرار دارد که به وسیله این پل نیز، دو برج با هم ارتباط دارند. این پل را Sky Bridge می نامند. این برج ها بلندترین برجهای دو قلوی جهان و سیزدهمین برج مرتفع دنیا هستند.

درست مقابل پای برج ها، پارک KLCC قرار گرفته و یکی از بهترین لوکشین ها برای عکاسی از پتروناس، همین پارک است. بدیهی است بهترین زمان برای عکسبردای نیز دقایقی پیش از غروب آفتاب است.

برجها 88 طبقه و 452 متر ارتفاع دارند. طبقات اداری برجها، میزبان دفاتر شرکت های بزرگ بین المللی و شرکت های معروف مالزیایی است.

تصویر شماره 46 - برج های دو قلوی پتروناس

مراحل بازدید به همراه یک راهنما آغاز شد. پیش از بازدید راهنمای برج توضیح داد که حمل ساک و کیف در مراحل بازدید ممنوع است. لذا در محل مشخص شده کوله پشتی و کیف های خود را تحویل امانت داری دادیم.

نخست به طبقه 41 و پل میان دو برج رفته و بازدید انجام شد. فرصت بازدید از شهر در این پل، تنها 15دقیقه است و می توان از ارتفاع 177 متری کوالالامپور را تماشا کرد.

 

سپس همراه راهنما مجددا سوار آسانسور شده و به طبقه 86 رفتیم. پیش از ورود اتاقی وجود دارد که در آن تصویر برج های بزرگ دنیا  در کنار هم قرار گرفته و آنها با برج های پتروناس مقایسه شده اند.

تصویر شماره 48 - مقایسه برج های دو قلوی پتروناس با سایر برج های معروف جهان

در طبقه 86  ویوی 360 درجه از کوالالامپور قابل مشاهده است. در وسط این طبقه نیز ماکت برج های دو قلو نصب شده است. در اینجا دوربین هایی روی پایه نصب شده و می توان دوردست های کوالالامپور را مشاهده کرد.

تصویر شماره 49 - ویوی 360 درجه از کوالالامپور در این طبقه قابل مشاهده است

تصویر شماره 50 - ویوی 360 درجه از کوالالامپور در این طبقه قابل مشاهده است

 

دقایقی بعد با همراهی راهنما مجددا به طبقه همکف بازگشته و به فروشگاه گیفت های پتروناس می رویم. بازدید از پتروناس به پایان می رسد. از برج خارج می شویم و به پارک KLCC که جلوی برج های دوقلو قرار دارد می رویم. هنوز اندکی تا غروب آفتاب وقت باقی مانده است.

 

پارک کی ال سی سی KLCC Park - آبنمای پارک کی ال سی سی Lake Symphony

ورودیه: ندارد

دسترسی: از طریق ایستگاه KLCC

این پارک دقیقا مقابل برج های دو قلو و مرکز خرید KLCC قرار گرفته است و یک پارک عمومی است. مهمترین عنصری که باعث معروفیت این پارک شده است، قرار گرفتن دریاچه سمفونی یا Lake Symphony در مرکز آن است. فواره های زیادی در این دریاچه کوچک قرار گرفته اند که میتوانند تا 42 متر آب را پرتاب کنند. نورپردازی زیبائی در زیر فواره ها انجام شده است که هر بیننده ای را به تحسین وادار میکند.

تصویر شماره 51 - نمای پارک و آبنما از بالای برج های دوقلو

برنامه تماشایی سمفونی رقص فواره ها هر روز در دو نوبت ظهر و شب در این دریاچه اجرا می گردد. بدیهی است برای حداکثر کردن لذت و دیدن نورپردازی رویایی این فواره ها، بهتر است برنامه شبانگاهی آن برای بازدید انتخاب گردد. همانطور که پیشتر عرض شد، بهترین لوکیشن برای عکاسی از برج های دوقلو نیز پل کوچکی است که روی این دریاچه قرار دارد. برنامه سمفونی رقص فواره ها لحظاتی پس از غروب آفتاب شروع شد و احتمالا بیش از یک ساعت ادامه پیدا کرد. ریتم حرکت و پرتاب آب فواره ها با موزیک های اجرا شده هماهنگ است و لحظات مفرحی را برای بازدیدکننگان فراهم می کند.

 فیلم شماره 2 - سمفونی رقص فواره ها

ما نیز ساعتی را به بازدید از سماع فواره های رو به آسمان سپری کردیم. خوشبختانه امروز، روز پر باری بود و توانسته بودیم همه برنامه های پلن امروز سفر را به خوبی اجرا کنیم.

تصویر شماره 52 - فواره ها رو به آسمان به سماع مشغولند...

ساعتی پیش از نیمه شب، با مترو به سمت هتل می رویم. شام را مجدداً در شعبه KFC کنار هتل صرف میکنیم . به هتل رفته و خسته از یک روز پر هیاهو، به خواب عمیقی می رویم...

روز سوم سفر

آفتاب شدیدی از پشت پنجره به داخل اتاق می تابد و خواب را از چشمانمان می رباید. هوای ابری روز گذشته، جای خود را به آسمان آفتابی داده است. خستگی روز گذشته از تنمان رخت بربسته و جای خود را به شور و نشاط داده است. به ناگاه یادمان می افتد کجائیم و برای چه اینجائیم!! و از جای بر میخیزیم. ابتدا عذاب وجدان میگیرم که چرا دیر بیدار شدیم ولی وقتی ساعت را نگاه میکنم، متوجه می شوم اول صبح است و لبخندی بر لبانم نقش می بندد.

حاضر شده و به رستوران هتل می رویم. جمعی توریست سالمند فرانسوی مشغول نوش جان کردن صبحانه اند و رستوران را روی سرشان گذاشته اند. تحمل اینهمه سر و صدا سخت است. فورا صبحانه را میل کرده و راهی شهر می شویم...

پلن امروز بازدید از "باغ وحش نگارا" و "باتو کیو" است که هر دو در امتداد بزرگراه Jalan Lingkaran Tengah 2 و به فاصله 10 کیلومتر از یکدیگر قرار گرفته اند. این بزرگراه خارج از شهر و در شرق کوالامپور قرار دارد و مسیر درازی از مرکز شهر در پیش داریم. چون نمیدانیم دقیقاً چقدر زمان لازم برای بازدید از این دو جاذبه لازم است، برنامه دیگری برای امروز نگذاشته ایم و اگر وقت اضافه داشتیم چند بازدید دیگر به برنامه امروز اضافه خواهیم کرد.  مسیر پیش بینی شده ما برای رسیدن به باغ وحش، رفتن با مترو به ایستگاه تیتیوانگسا و سوار شدن به اتوبوس در پایانه اتوبوسرانی تیتیوانگسا برای رسیدن به باغ وحش است. خودمان را به ایستگاه مترو تیتیوانگسا و پایانه اتوبوسرانی آن می رسانیم.

تصویر شماره 53 - ترمینال اتوبوس تیتیوانگسا

وقتی به راهنمای ترمینال مراجعه کردیم تا خط اتوبوس مورد نظر را پیدا کنیم، ابتدا آب پاکی را روی دست ما ریخت و گفت هیچ خط اتوبوسی از اینجا به باغ وحش وجود ندارد. ولی وقتی ما نقشه باغ وحش و اطلاعات مندرج در آن را به او نشان دادیم نظرش عوض شد و ما را به سمت یکی از خطوط اتوبوس راهنمائی کرد. سپس ضمن معرفی ما به خانم راننده اتوبوس، ایستگاهی که باید پیاده شویم را به راننده گفت. اتوبوس حرکت کرد و ما ایستگاه دوم مجدداً به خانم راننده یادآوری کردیم که در نزدیک ترین ایستگاه به "زو نگارا" ما را پیاده کند. بعد از چند ایستگاه و وقتی دیدیم داریم نزدیک هتل می شویم، برای بار دوم به خانم راننده یاد آوری کردیم که ما را در محل مورد نظر پیاده کند.

خانم راننده اتوبوس جفت پا رفت روی ترمز و دو دستی زد روی سر خودش!!

یادش رفته بود ما را پیاده کند!! و ما مجددا از شرق کوالالامپور به مرکز آن بازگشته بودیم!

راننده بعد از کلی عذر خواهی، ما را وسط یک خیابان عریض و طویل پیاده کرد و گفت به سوی دیگر خیابان بروید و در جهت مخالف مجددا سوار اتوبوس شوید.

وقتی پیاده شدیم دیدیم خیابان یک طرفه است و جهت مخالفی ندارد که بخواهیم سوار اتوبوس شویم!!!!

دست از پا درازتر به گوشه خیابان خزیده و با تاکسی به باغ وحش رفتیم!!

هر چند وقت ما تلف شده بود و باید شاکی می بودیم؛ ولی آنقدر لحظه ترمز کردن و دو دستی بر سر زدن خانم راننده کمیک و خنده دار بود که خنده امانمان را بریده بود و به کل فراموش کردیم چه بلایی سر ما آورده است. وقتی راننده تاکسی شنید راننده اتوبوس با ما چه کرده، 5 رینگیت تخفیف داد و 25 رینگیت کرایه گرفت.

 

باغ وحش نگارا Zoo Negara

ورودیه: 85 رینگیت برای افراد 13 تا 60 سال

         43 رینگیت برای افراد 3 تا 12 سال

         رایگان برای افراد زیر 3 سال

ساعت بازدید: 9 الی 17

مسیر دسترسی: پیشنهاد می کنیم با توجه به اینکه خارج از شهر قرار دارد از تاکسی برای عزیمت به زو نگارا استفاده گردد. بهتر است بازدید از اینجا و باتو کیو در یک روز انجام شود.

تصویر شماره 54 - باتو کیو و زو نگارا در امتداد یک بزرگراه قرار دارند

 

تصویر شماره 55 - سر درب ورودی باغ وحش

تصویر شماره 56 - باجه های فروش بلیت باغ وحش

بیش از نیم قرن پیش در یک منطقه بکر جنگلی و کوهستانی باغ وحشی ساخته شد که به آن Zoo Negara می گویند. کلمه نگارا در زبان مالائی به مفهوم "ملی" است و Zoo Negara به معنای باغ وحش ملی است. بیش از 450 گونه حیوانات - دو زیستان - آبزیان  - پرندگان - خزندگان و ... در این مجموعه نگهداری می شود که بعضی از آنها نه تنها کمیاب بلکه نایاب هستند. تلاش شده است محل نگهداری از حیوانات شبیه به زیستگاه اصلی آنها باشد و به همین دلیل است که اغلب حیوانات در فضای باز نگهداری می شوند. مثلاً هنگام بازدید، فاصله شما با ببر بنگال تنها چند متر است و فقط یک رود باریک و نرده شیشه ای یک متری حائل میان شما و آقای ببر است.

تصویر شماره 57 - فاصله با حیوانات همین نرده های شیشه و نهر آب کوچک است

تصویر شماره 58 - آقای ببر بنگال

اگرحوصله پیاده روی ندارید و یا خسته هستید، می توانید هنگام خرید بلیت باغ وحش، بلیت سوار شدن به ون های برقی مخصوص را هم تهیه کنید تا با آن بازدید را انجام دهید. به جز بخش های رو باز باغ وحش، ساختمانی مخصوص نگهداری و نمایش پانداها در باغ وحش وجود دارد. داخل این ساختمان بیمارستان مجهزی برای درمان و زاد و ولد پانداها تدارک دیده شده است. همچنین در فضای باز باغ وحش، مجموعه ای شبیه آمفی تئاتر ایجاد شده است که دارای سایه بان است و محل اجرای نمایش اسب آبی و اجرای مسابقه بین طوطی ها و... است.

تصویر شماره 59 - محل اجرای نمایش

هوای باغ وحش کمی گرم و شرجی است. کروکدیل ها هم مثل ما کلافه هستند و به خود می پیچند. به دنبال محلی برای خنک شدن هستیم که راهنمای باغ وحش می گوید به ساختمان نمایش پانداها بروید. در ابتدای درب ورودی ساختمان، بارکد دستبند کاغذی ای که در ابتدای ورود به دستمان بسته اند را اسکن می کنند و وارد خانه پانداها می شویم. بر خلاف هوای گرم باغ وحش، اینجا هوایی بسیار مطبوع دارد و پانداها چونان پادشاهان، هر یک گوشه ای از قصر خود لمیده و پادشاهی می کنند. وسایل بازی خصوصا سرسره بازی برای آنها فراهم است. فضای این ساختمان طوری طراحی شده که مناسب زندگی پانداها باشد و آب در دل پانداها تکان نخورد. بر خلاف سایر حیوانات باغ وحش که منتظر اندکی غذا هستند و کوچکترین کمک توریست ها را به دیده منت می بلعند! پانداها اهل ناز و عشوه اند و باید التماسشان کرد تا غذا بخورند. فاصله طبقاتی حتی به دنیای حیوانات هم کشیده شده است! در بخش دیگری از همان ساختمان به رستوران رفته و ناهار را صرف می کنیم و بازدید را ادامه می دهیم.

تصویر شماره 60 - پانداها چونان پادشاهان لمیده اند...

یک اورانگوتان با خوش رقصی تلاش میکند دل بازدید کنندگان را بدست بیاورد و دستخوشی بگیرد. کمی بعد به سمت دریاچه باغ وحش می رویم. چه خوش شانس هستیم که به وقت غذا دادن پرندگان رسیده ایم. متصدی این کار، چند سطل ماهی را با چرخ آورده تا به برندگان منقار بلندی که نمیدانم نامشان چیست بدهد. من هم دست به کار شده و چند ماهی از او گرفتم تا به پرندگان بدهم. ابتدا با هجوم پرندگان کمی ترسیدم. ولی واهمه من بیخود بود. این پرندگان دوست داشتنی هیچ خطری ندارند. ماهی های بیشتری گرفته و به آنها دادم و پرندگان بیشتری دورم جمع شدند. یواش یواش یخ همسرجان هم باز شد و شجاعت به خرج داد و او هم شروع به غذا دادن کرد. تجربه منحصر به فرد غذا دادن به پرندگان یکی از خاطرات خوب سفر ما شد.

 

تصویر شماره 61 - پرندگان زیبا

باید از باغ وحش دل می کندیم و به باتو کیو می رفتیم. از باغ وحش خارج شدیم و مسافت 200 متری تا بزرگراه را پیاده رفتیم. اولین تاکسی آمد، ولی حاضر نبود تاکسی متر روشن کند و 50 رینگیت پیشنهاد داد. ما هم که طبق نقشه مطمئن بودیم باتو کیو در امتداد همین بزرگراه قرار دارد و فاصله زیادی با آن نداریم، میدانستیم این مبلغ برای این مسیر بسیار زیاد است. تاکسی بعدی هم قیمت پرت پیشنهاد کرد. در نهایت یک تاکسی نگهداشت و ما بدون سوال سوار شدیم و او تاکسی متر را روشن کرد و به راه افتاد. بعد از 10 کیلومتر دقیقا مقابل درب باتو کیو توقف کرد. کرایه با تاکسیمتر فقط  14 رینگیت شده بود! این تجربه چند بار دیگر هم تکرار شد. برخی رانندگان تاکسی راهی، اگر مسافر توریست ببینند، تاکسی متر را روشن نمی کنند و کرایه را چند برابر می گیرند. اگر با راننده ای مواجه شدید که تاکسی متر را روشن نمی کند، بدون رودربایستی از ماشین پیاده شوید و منتظر تاکسی بعدی باشید.

 

باتو کیو Batu Caves

ورودیه: ندارد

ساعات بازدید: 6 الی 21

دسترسی: از طریق سیستم حمل و نقل ریلی به ایستگاه Batu caves بروید. ایستگاه جنب باتو کیو است.

تصویر شماره 62 - سر درب ورودی مجموعه باتو کیو

 

تصویر شماره 63 - مورگان بزرگ

مجموعه باتو به جهت نزدیکی به رودخانه باتو و همچنین نزدیکی به چند غار، به نام غارهای باتو شناخته می شود. رودخانه باتو در پشت تپه محل قرار گیری غار اصلی باتو قرار دارد.

باتو کیو، یک مجموعه بسیار زیبا از لحاظ طبیعی، غنی از لحاظ تاریخی و منحصر به فرد از لحاظ فرهنگی - مذهبی است. برای رسیدن به غار باتو و معابد آن، باید از حدود 272 پله بالا رفت. در پائین پله ها مجسمه طلائی رنگ معروف مورگان قرار دارد که 42 متر ارتفاع دارد. همه ساله جشن بزرگ تایپوسام در همین محل برگزار می گردد و در سالهای گذشته حتی تا یک میلیون نفر برای بازدید از جشن تایپوسام در کوالالامپور گرد آمده اند و از این حیث یکی از بزرگترین اجتماعات مذهبی مردم دنیا در اینجا برگزار می گردد.

تصویر شماره 64 - درونمای باتو کیو

مقابل درب اصلی مجموعه باتو از تاکسی پیاده می شویم. فاصله ای حدود 300 متری از درب اصلی تا مجسمه مورگان است که پیاده طی می کنیم. ابتدا با مورگان عکس میگیریم و از پله ها بالا می رویم. جمعیت زیاد حاضر در مقابل معابد، بشارت می دهد که مجدداً سر وقت رسیده ایم و مراسم مذهبی هندوان در حال برگزاری است! استفاده هندوان از موسیقی در هنگام اجرای اعمال مذهبی بخش جدایی ناپذیر از فرهنگ آنان است. زندگی مردم هندوستان با موسیقی پیوند خورده است. شما باید حضور داشته باشید و بوی عود را حس کنید و اجرای موسیقی زنده هندی را ببینید و دعای هندوان را با گوش جان بشنوید تا بتواندی تمام حس ما در آن لحظات را درک کنید. توصیف حس و حال و فضای باتو کیو با نوشتن ممکن نیست و نمی توان فقط در قالب نوشتار حق مطلب را ادا کرد. لذا تصمیم گرفتیم ضمن ارائه تصاویر مربوطه، فیلم های برخی از مناسک مذهبی هندوان را در سفرنامه قرار دهیم تا خوانندگان محترم بتوانند درک بهتری از اتمسفر حاکم بر باتو کیو بدست آورند.

تصویر شماره 65 - طبیعت غار باتو

تصویر شماره 66 - دورنمای باتو کیو / فروش بطری شیر برای غسل خدایان

معبد اول Idumban نام دارد و کمی کوچک است و به دکانی قدیمی می ماند؛ یکی از کارگزاران مشغول غسل خدای خود با شیر است. فروشگاهی در غار وجود دارد که بطری شیر عرضه می کند و هندوان آنها را خریده و نذر خدایان می کنند. کمی جلوتر و مقابل معبد دوم؛ عده ای دست به دعا نشسته اند و چند هندی با اندکی فاصله مشغول نواختن سازهای هندی هستند. برای فیلمبرداری نزدیک آنها می شوم. انگار وارد خط قرمز آنها شده ام و صدای یکی از کارگزاران معبد در می آید. دوربین به دست از گروه موسیقی دور شده و نزدیک معبد می شوم.  تلاش میکنم از الهه داخل معبد فیلم بگیرم که به نکته جالبی بر میخورم. خبری از الهه نیست و یک شیء شبیه نیزه مقابل آنان قرار دارد و هندوان مشغول تقدیس و پرستش آن هستند. کارگزاران معبد نیز با آب پرتقال و شیر، نیزه را غسل می دهند!!! بعداً متوجه شدیم آن شیء نیزه نبوده و شمایل عصای یکی از بت های آنان است.

 فیلم شماره 3 - مراسم مذهبی هندوان / غسل خدایان

حیرت انگیز است...

کسی نیست که توضیح دهد اینجا چه خبر است. فقط فهمیدم آنها معتقدند باید خدایان را بهترین چیزها غسل داد و لذا از شیر و آبمیوه برای غسل خدایان استفاده میکنند. سوال مهمی برایمان پیش می آید. اینکه چطور یک عصا یا نیزه یا چوب دستی به یکی از خدایان تبدیل شده و مورد تقدیس قرار می گیرید؟ سوالی که بی پاسخ می ماند.

همسر جان هاج و واج مرا نگاه می کند و سوال می پرسد. سوالاتی که بی پاسخ می ماند.

از پله های داخل غار بالا می رویم و به معبد سوم می رسیم.

اینجا نیز کارگزار معبد مشغول غسل خدایان است. مایعی مشابه آب و زردچوبه روی خدایان می ریزد و سپس با آب، آنها را غسل می دهد. چند بار این کار را تکرار می کند. اینجا نیز موسیقی بخش جدایی ناپذیر مناسک مذهبی است. بعد از هر بار غسل، شمعدان روشن را بلند کرده و مقابل خدایان می چرخاند و بر زمین می گذارد.

تصویر شماره 67 - غسل خدایان هندو

اندکی بعد، کارگزار از معبد بیرون می آید و با سینی حاوی شمعدان و پودری سفید، روی مرکز پشانی و بالای ابروی همه حاضران "بیندی" می کارد! و هر کس نیز به فراخور وضع مالی اش، اسکناسی در سینی قرار می دهد.  بیندی همان خال هندی است و بر خلاف تصورات عموم، ارتباطی به تاهل ندارد. این خال امروزه بیشتر جنبه زینتی دارد و هندوان عقیده دارند باعث تمرکز فکر شده و باعث دوری شیاطین می شود.

 فیلم شماره 4 - مراسم مذهبی هندوان / کاشتن بیندی روی پیشانی

آئین هندو فرقه های بی شماری دارد که با یکدیگر در صلح و صفا به سر می برند. هندوان به عده بی شماری از خدایان آسمانی و زمینی معتقدند و برای هر یک بتخانه های با شکوهی می سازند. این خدایان با هم خویشاوندی سببی و نسبی دارند و ویژگیهای جسمی و روحی هر یک به تفصیل و با ذکر جزئیات در کتب مقدس و فرهنگ دینی هندوان آمده است .

تصویر شماره 68 - هندوان مشغول دعا به درگاه خدایان

آنقدر کارهای هندی ها برای ما عجیب و غریب است که هضم صحنه ای خرق عادت در سینمای بالیوود برایمان آسان می شود!

از آنجائیکه بیشتر مردم دنیا مسیحی و مسلمان هستند و در هر دوی این ادیان، بت پرستی منع شده است، لذا آئین هندو نه تنها برای ما مسلمانان بلکه برای سایر مردم جهان نیز عجیب و غریب و ضد دینی به نظر می رسد. وقتی بازدید ما از باتو کیو تمام شد، نزدیک غروب بود. به ایستگاه مترو باتو کیو رفتیم و سوار مترو شدیم و در ادامه با تعویض خط، به خیابان بوکیت بینتانگ رسیدیم.

فاصله حرکت قطارها از باتو کیو به سمت شهر کمی دیر به دیر و حدود 45 دقیقه یکبار است.

 

خیابان بوکیت بینتانگ Jalan Bukit Bintang

ورودیه: ندارد

دسترسی: از طریق حمل و نقل ریلی در ایستگاه Bukit Bintang پیاده شوید.

تصویر شماره 69 - نقشه جاذبه های توریستی نزدیک خیابان بوکیت بینتانگ

اگر بخواهم توصیف درستی از بوکیت بینتانگ داشته باشم، باید بگویم این خیابان قلب تپنده کوالالامپور است. این خیابان شلوغ ترین خیابان مالزی است و از صبح تا پاسی از شب زندگی در آن جریان دارد. گروه های موسیقی خیابانی هر شب در این خیابان به اجرای برنامه می پردازند. تقریباً همه چیز در این خیابان یافت می شود؛ از هتل های لوکس تا رستوران های لاکچری و فروشگاه های بزرگ تا دست فروشان خرده پا.

تصویر شماره 70 - خیابان بوکیت بینتانگ قلب تپنده کوالالامپور است

 

تصویر شماره 71 - نمای خیابان بوکیت بینتانگ از مقابل مرکز خرید پاویلیون

مراکز ماساژ زیادی در این خیابان قرار دارد که میتوان با قیمتی مناسب از خدمات ماساژ تایلندی و چینی و... استفاده کرد. نکته خنده دار این مراکز ماساژ، شکل تبلیغات آنهاست. غالباً خانم های جوان تابلو نرخ ماساژ را در دست گرفته و در خیابان به دنبال مشتری هستند. برخی مشتریان از همه جا بی خبر نیز با فکر اینکه ماساژ توسط همان ها انجام می شود به داخل مرکز ماساژ می روند و روی تخت دراز می کشند تا ماساژ شروع شود. اینجاست که یک آقای تنومند و پوست شکلاتی و یا گاهاً یک پیرمرد که دستانش مثل ویبره میلرزد شروع به انجام ماساژ می کند!

تصویر شماره 72 - از مک کافی و بستنی کوچولوهای خوشمزه اش در کوالالامپور غافل نشوید

به مک دونالد می رویم و با یک کاپوچینو نفسی تازه می کنیم. روی کف کاپوچینو با نوشته Selamat Hari Raya تزئین شده است. مفهوم این جمله "عید فطر مبارک" است. فنجان کوچک 5 و بزرگ 7 رینگیت است. در برخی شعب مک دونالد، کافی شاپ وجود دارد که با نام "مک کافی" شناخته می شود. طعم و کیفیت نوشیدنی های مک کافی واقعا از بقیه کافی شاپ ها بهتر است. بستنی قیفی مک دونالد هم واقعا طعمی عالی دارد. بستنی در مالزی نسبتا گران است، اما بستنی قیفی مک دونالد در کنار خوشمزگی فقط 1 رینگیت قیمت دارد و ارزان است. سایز ساندویچ های مک دونالد کمی کوچک است و همراه با ساندویچ، نوشابه و سیب زمینی سرخ کرده ارائه می شود.  قیمت ساندویچ با نوشابه و سیب زمینی سرخ کرده بین 13 تا 18 رینگیت است. به مسیر خود در خیابان بوکیت بینتانگ ادامه می دهیم تا به مرکز خرید پاویلیون رسیدیم.

 

مرکز خرید پاویلیون Pavilion Megamall

ورودیه: ندارد

دسترسی: از طریق حمل و نقل ریلی در ایستگاه Bukit Bintang پیاده شوید. این مرکز خرید در خیابان بوکیت بینتانگ قرار دارد.

تصویر شماره 73 - ورودی مرکز خرید پاویلیون

مراکز خرید بزرگی در خیابان بوکیت بینتانگ قرار دارد که گل سر سبد آنها مرکز خرید پاویلیون است. این مرکز خرید میزبان بهترین و گران ترین برند های دنیا و لاکچری ترین مرکز خرید مالزی است. فروشگاههای بهترین برندهای دنیا در این مرکز خرید است و حتی خرید بدون وقت قبلی در برخی از آنها امکان پذیر نیست. مشتریان خاص برخی از این فروشگاههای لاکچری ابتدا به پاساژ می آیند و خود را معرفی می کنند. سپس در معیت مسئول تشریفات فروشگاه به سمت بخش انتظار راهنمائی شده و پس از پذیرائی و رفع خستگی روی صندلی های ماساژور، داخل فروشگاه می شوند. تلاش ما برای رویت داخل فروشگاه و فضولی بیشتر! بی نتیجه بود، چرا که تمام فروشگاه آن برند از داخل با پرده پوشیده شده بود. یعنی ما حتی نمی توانستیم ببینیم این افراد پولدار چه می خرند که حتی بتوانیم حسرتش را بخوریم(فکرشو کن؟؟!) !!!

با توصیفی که از مرکز خرید پاویلیون کردم میتوانید حدس بزنید که طبیعتاً قیمت کالاها نیز در آن فضائی است.

دیگر کاملا هوا تاریک شده بود و باید شام را صرف می کردیم و کجا بهتر از خیابان غذا برای صرف شام؟

این شد که از پاویلیون بیرون آمده و با اندکی پیاده روی به خیابان جالان الور یا خیابان غذا رسیدیم.

 

خیابان غذا (خیابان جالان الور) Jalan Alor

ورودیه: ندارد

دسترسی: از طریق حمل و نقل ریلی در ایستگاه Bukit Bintang پیاده شوید. در خیابان بوکیت بینتانگ وارد فرعی Changit Bukit Bintag شوید و به خیابان جالان الور بروید. این خیابان موازی خیابان بوکیت بینتانگ است.

تصویر شماره 74 - حضور در خیابان غذا اشتهای شما را تحریک میکند

حتی اگر گرسنه نباشید و پای در خیابان آلور بگذارید، حتماً گرسنه خواهید شد. اینجا بهشت شکم گردان است. خیابان را دود فرا گرفته و همانند بازار مکاره ای که هر آن کس هر آنچه قابلیت طبخ شدن را دارد عرضه می کند. اینجا یکی از بهترین محل ها برای گردش شبانه در کوالالامپور است. هر جنبنده ای که روی زمین و هوا و دریا دیده باشید، اینجا به سیخ کشیده شده است (فقط لاک پشت رویت نشد!). از قورباغه و هشت پا گرفته تا حشرات تفت داده شده را می توانید نوش جان کنید. اینجا چینی ها حضور فعالی دارند و با هورت کشیدن سوپ های خودشون را میل می کنند. اکثر رستوران ها خیلی تمیز و لاکچری نیستند. میز و صندلی های پلاستیکی سراسر خیابان را فرا گرفته و مردم نشسته و غذا می خورند. فکر خوردن برخی از غذاها هم حالمان را دگرگون می کند.

 فیلم شماره 5 - خیابان غذا / تهیه غذای سنتی چینی

یکی از بهترین دسرهای عمرتان را می توانید در اینجا میل کنید. نارگیل نارس تازه را از وسط به دو نیم تقسیم می کنند. داخل نارگیل نصف شده که به شکل کاسه است را با چنکگی مخصوص می تراشند و از بستنی پر کرده و با سس شکلات تزئین می کنند. مخلوط بستنی و نارگیل و سس شکلات بی نظیر است. ما هم آنرا تست می کنیم. به اندازه ای خوشمزه است که یکی دیگر سفارش می دهم.

فیلم شماره 6 - خیابان غذا / تهیه دسر میوه بستنی

در میانه خیابان بوی جگر دلمان را می رباید و وقتی دود را دنبال کردیم، دیدیم فردی چینی در حال کباب کردن جگر گوسفند است. بعد از چند روز مک دونالد و KFC ، این می تواند اشتها برانگیز ترین غذای ممکن باشد.

تصویر شماره 75 - اینجا همه چیز به سیخ کشیده می شود. از جنبندگان تا نباتات!

در همان حال که تمامی بزاق های مربوط به طعم دلربای جگر در دهانمان ترشح شده و لحظات به دندان کشیدن دل و جگر را در ذهن خود تصور می کنم، همسر جان تذکر می دهد که این آقا چینی است و ممکن است غذا حلال نباشد. متاسفانه و صد متاسفانه فکر همسرجان درست بود و اصلا نمیدونست حلال چیه!! و اینگونه بود که کاخ رویاهای من فرو ریخت.

تصویر شماره 76 - رستوران های خیابان غذا (جالان آلور)

هیچ غذای حلالی در خیابان آلور پیدا نکردیم و مجبور شدیم باز هم برویم KFC و چیکن اسپایسی (که واقعا طعم فوق العاده ای دارد) سفارش بدهیم. غذا را خورده و با 1500 متر پیاده روی به هتل رسیدیم. امروز پر ماجرای ما تمام شد.