زمانی، تصاویر زیر را در کانال تلگرامم که مرتبط با سفر و زیبایی های ایران زمین بود گذاشتم .
تصاویر 1 تا 9
این تصاویر را خانمی از اهالی مالزی دیده بود و شگفت زده از دوست مشترک ایرانیمان سوال کرده بود که آیا واقعا این تصاویر مربوط به ایران است ؟ و مربوط به کدام منطقه از ایران است؟
دوستمان جوابش را داده بود که این تصاویر مربوط به تالاب هایی در جنگل های خطه شمال ایران است . تالاب هایی که زیبایی طبیعت آن ها ممکن است اهالی سرزمین های استوایی را هم به وجد و شگفتی بیاورد . اینجا سرزمین ایران است . جایی که جنگل های هیرکانی آن از نظر تنوع درختان جنگلی و نماهای زیبا و شگفت، در دنیا بی نظیر و یا کم نظیر است و تالاب های آن جزو برترین تالاب های جنگلی در جهان محسوب می شود .
در حقیقت، تصاویر 1 تا 5 مربوط به تالاب یا دریاچه فراخین در قلب جنگل های مازندران و در 23 کیلومتری جنوب نوشهر است و تصاویر 6 تا 9 مربوط به دریاچه ممرز می باشد که به تالاب ارواح مشهور شده و در13 کیلومتری جنوب جاده ساحلی مازندران ( مابین رویان و سیسنگان ) و در دل جنگل های این منطقه قرار دارد .
موضوع این بار سفرنامه ام، مربوط به سفری دوستانه و خوش گذرانه به مناطق زیبایی از خطه شمال در ناحیه جنگل های مازندران است . در این سفر چهار روزه که از 19 تا 22 مهر 95 انجام شد علاوه بر تالاب های ارواح و فراخین، یک پیاده روی جنگلی در دل جنگل های روستای دراسرا در جنگل های عباس آباد داشتیم و از غار دانیال در جنوب سلمان شهر دیدن کردیم.
تصویر 10 : مناطقی که در این سفر از آن ها بازدید داشتیم
این یک سفر واقعا خوش گذرانه بود که همراه با دوستان جوانم در گروه طبیعت گردی اسپادانای اصفهان انجام شد. البته این یک برنامه رسمی از این گروه نبود بلکه احسان، دوست عزیزم که در آن زمان سرپرست گروه اسپادانا بود، تعدادی از دوستان خودش را دعوت کرده بود تا به مدت دوشب مهمان ویلای پدرش در سلمان شهر باشیم و در عین لذت بردن از برنامه های مفرح جمعی و دوستانه، از مناطق زیبای واقع در جنگل های مازندران دیدار کنیم . به غیر از دو شبی که در ویلای لوکس و بزرگ و لاکچری پدر احسان اسکان داشتیم، شب اول سفر را هم در کنار تالاب فراخین، کمپ زدیم.
این سفر، بیشتر طعم و حال و هوای سفرهای مجردی و دوستانه به شمال را داشت، به همین علت از درج تمام فیلم و تصاویری که حال و هوای کامل سفر را می تواند منتقل کند، معذور هستم ولی تصاویر و فیلم های درج شده در سفرنامه، می تواند تا حد زیادی گویای زیبایی مناطق و سرخوشی و لذت سفر از نوع سفرهای دسته جمعی جوان پسندانه باشد.
تصاویر 11 تا 22 : منتخبی از تصاویری از سفر چهار روزه مان که می تواند حال و هوای کلی سفر را بهتر منتقل کند
.
تصویر 23 : ویلایی که دو شب در آن اقامت داشتیم
از اصفهان به سمت نوشهر
شانزده نفر بودیم و شب هنگام با یک دستگاه مینی بوس از اصفهان عازم چالوس و نوشهر شدیم. این همان مینی بوس و راننده آشنایی است که معمولا برای اجرای برنامه های طبیعت گردی و کوهنوردی گروه، خبرش می کنند و قرار است در این سفر چهار روزه همراه ما باشد.
مسلم است که شب گذرانی روی صندلی های مینی بوس، کار راحتی نیست ولی من و بقیه دوستان این گروه ، به این قبیل مسافرت ها عادت داریم. لذت این نوع سفرها آنقدر زیاد هست که سختی های اینچنینی را به راحتی بتوانیم تحمل کنیم. علاوه بر آنکه محیط جمع و جور و فضای دوستانه داخل مینی بوس هم باعث می شود که ساعات زیادی از طول سفر را به گفتگو و بگو بخند مشغول باشیم.
از مسیر جاده چالوس آمده ایم و صبح هنگام از شهرهای چالوس و نوشهر و سی سنگان عبور کرده ایم و الان از طریق یک جاده فرعی در سمت راستمان به سمت جنگل و دریاچه ممرز در حرکت هستیم . ابتدای حنگل های این ناحیه یک پاسگاه محیط بانی دارد . مسئول پاسگاه که متوجه می شود ما برای طبیعت گردی به این منطقه آمده ایم بعد از آنکه شماره پلاک مینی بوس و نام سرپرست گروه را در دفتر خود ثبت می کند، به ما اجازه می دهد که وارد جنگل شویم . مینی بوس مسیر جاده خاکی به طول حدود دوازده کیلومتر را در دل جنگل می پیماید تا به جایی در نزدیکی تالاب می رسد .
تصاویر 24 و 25
یکی دو کیلومتر انتهای مسیر را باید پیاده بپیماییم . کوله های سبک خود را که حاوی غذا و آب است روی دوش انداخته و عازم دریاچه می شویم .
در باره دریاچه ارواح ( ممرز ) بیشتر بدانیم
دریاچه ممرز که به دریاچه ارواح معروف شده دریاچه کوچکی است در دل ارتفاعات جنگلی، در حد فاصل شهرهای نوشهر و نور .
این دریاچه کوچک حالت باتلاقی دارد و درختان با تنه شکسته از میان آب دریاچه بیرون زده اند. ریشه درختان در ساحل جنگلی دریاچه از خاک بیرون زده و حالت خاص و شبح مانندی به درختان داده است .
مجموع این ویژگی ها باعث شده که دریاچه حالت باتلاقی و رمزآلودی به خود بگیرد و به شکل محل ارواح جلوه کند .
قارچ های رنگارنگ و زیبایی را بر بدنه پوسیده و خزه زده درختان افتاده در این ناحیه مشاهده خواهید کرد .
دریاچه و جنگل های این ناحیه، جزو مناطق حفاظت شده می باشند و به همین علت، این دریاچه و جنگل های پیرامون آن تا حد زیادی بکر باقی مانده اند. خلوت بودن این ناحیه از اعماق جنگل نیز به ترسناک شدن آن کمک کرده است.
برای دسترسی به این دریاچه بهتر است از جی پی اس کمک بگیرید . یک جاده فرعی (جاده شرکت چکش ) که در میانه جاده نوشهر به نور و مابین روستاهای صلاح الدین کلا و ونوش به سمت جنوب کشیده شده شما را بعد از سه کیلومتر به نگهبانی ورودی منطقه حفاظت شده این ناحیه می رساند. معمولا اجازه ورود به گردشگران به این ناحیه داده می شود. بعد از آن، حدود 10 کیلومتر مسیر خاکی و ناهموار ولی زیبای جنگلی را باید طی کنید تا به تابلو راهنمای دریاچه ممرز برخورد کنید. بعد از آن با یک پیمایش پیاده نیم ساعته به کنار دریاچه خواهید رسید .
تصاویر 26 تا 45 : نماهایی از تالاب ارواح ( دریاچه ممرز ) و محیط پیرامون آن
بعد از ظهر عازم برگشت از تالاب ارواح می شویم . حقیقتش نمی دانم اگر تصمیم به شب مانی در کنار دریاچه را داشتیم شب راحتی را می گذراندم یا نه؟ . چون علاوه بر آنکه محیط اینجا خیلی بکر و خلوت است، نام دریاچه هم یک مقدار ترس به دلمون میاندازه . ولی الحق که طبیعت بسیار زیبا و وهم آلودی داره . اولین باری است که این همه قارچ های وحشی رنگی و متنوع را در یک محل می بینم. ریشه های بیرون زده درختان از محیط باتلاقی پیرامون دریاچه هم یکی دیگر از نماهای منحصر بفرد طبیعت این محل است که تاکنون در جای دیگری نمونه آن را ندیده ام.
تصویر 47 : جاده جنگلی مسیر دریاچه ارواح
ویدئو تالاب ارواح
به سوی تالاب فراخین
بعد از آنکه سوار مینی بوس می شویم، مسیر جنگلی را یه سمت جاده ساحلی سیسنگان بر می گردیم و به سمت نوشهر می رویم تا به یک تالاب دیگر جنگلی برویم که در دل ارتفاعات جنگلی در 23 کیلومتری جنوب نوشهر قرار دارد و نام آن تالاب یا دریاچه فراخین است .
برای ورود به جاده جنگلی که به سمت تالاب فراخین می رود باید در جایی از جاده کمربندی چالوس، نوشهر وارد جاده فرعی شوید که به سمت جنگل های جنوب نوشهر می رود. ورودی این جاده درست روبروی خیابان ستارخان نوشهر در آن سوی کمربندی نوشهر و چالوس قرار دارد. این جاده فرعی را به موازات رود ماشالک ادامه می دهید تا در انتهای جاده به آنسوی رود بروید. سپس وارد جاده جنگلی می شوید که در طول مسیر 20 کیلومتری آن به پنج محل سه راهی می رسید و چون هیچ تابلوی راهنمایی برای رسیدن به دریاچه فراخین وجود ندارد بهترین وسیله برای تشخیص مسیر درست، استفاده از نقشه های آفلاین Maps.Me است . توجه کنید که در حال حاضر نقشه گوگل مپ، راهنمای مسیر برای این دریاچه ندارد.
نکته دیگر آن که جاده جنگلی درست به حاشیه دریاچه نمی رسد بلکه مقداری پیاده روی تا محل دریاچه لازم است. ادامه جاده جنگلی به حاشیه جنوبی حنگل و روستای ویسر خواهد رسید. برای آنکه بدانید کجا از خودرو پیاده شوید تا به سمت دریاچه فراخین پیاده روی کنید، از نقشه های آفلاین Maps.Me و جی پی اس استفاده کنید.
تصویر 48 : نقشه مسیر دریاچه فراخین در اپلیکیشن Maps.Me
در باره دریاچه تالاب فراخین
دریاچه فراخین در حقیقت یک تالاب زیبای جنگلی است که در دل جنگل های ارتفاعات جنوبی نوشهر در استان مازندران قرار گرفته است .
تالاب فراخین و درختان جنگلی پیرامون آن یکی از زیباترین چشم اندازهای رویایی را ایجاد کرده است.
انعکاس درختان پهن برگ در آب ساکن تالاب، بهترین مناظر را برای عکاسی طبیعت ایجاد کرده است.
انعکاس صدا در این منطقه جنگلی کوهستانی در دو سوی دریاچه، فضای رویایی بهشتی را تداعی می کند.
در جنگل پیرامون تالاب ، قارچ های زیبا و رنگارنگ فراوانی را می توانید مشاهده کنید که غالبا همراه با خزه ها بر سطح درختان افتاده در جنگل رشد کرده اند . چشمه ای نیز درپایین دست این تالاب وجود دارد .
ذکر این نکته مهم است که برای نوشیدن آب از این چشمه، همانند بیشتر چشمه های داخل جنگل، بهتر است آب را بوسیله قرص کلر و یا جوشاندن ، ضد عفونی کنید .
حوالی غروب است که به نزدیکی تالاب فراخین می رسیم. در نزدیکی این تالاب یک منطقه مسطح خالی از درخت وجود دارد که فضای مناسبی را برای برپا کردن چادر و کمپ ایجاد کرده است . چادرها رابرپا می کنیم تا فردا در روشنایی روز به اکتشاف خود در پیرامون این تالاب بپردازیم.
تصاویر 49 تا 51 : کمپ ما در جنگل در نزدیکی تالاب فراخین
باز هم یک صبح دل انگیز و رویایی
صبح زود دوربین را برمی دارم و از چادر بیرون می زنم. دویست متر آنطرف تر به لب تالاب می رسم. وه چه رویایی و بهشتی است اینجا . اینجا جز سکوت و سکون و آرامش و زیبایی هیچ نمی بینید. شبیه آینه خلقت است که زیبایی های آفرینش را از سطح آب منعکس می کند . در آب دریاچه، جنگل و درختانی دوباره می بینی و همانگونه که آینه، پرتوهای نور را منعکس می کند آب این دریاچه، زیبایی های درختان جنگلی پیرامون خود را باز می تابد و شکوه و ابهت محیط را ده چندان می کند . در اینجا علاوه بر نور و زیبایی های بصری، صدا هم بازتاب پیدا می کند و طنین بهشتی پیدا می کند. یادم به طنین خداوندی در گفتگو با پیامبرانش مانند موسی در کوه طور می افتد . این تالاب هم "کوه طور"ی در این خطه از کشور عزیزمان است. صمیمانه آرزو دارم شما هم این خطه های بهشتی از سرزمینمان را از نزدیک ببینید . آن هنگام با تمام وجود حس خواهید کرد که دل کندن از این خاک و مرز و بوم، به هیچ روی کار ساده ای نیست.
تصاویر 52 تا 80 : نماهایی از بهشت تالاب فراخین در جنگل های ارتفاعات جنوب نوشهر
تا بعد از ظهر در کنار تالاب می مانیم . بازار عکس های یادگاری، داغ داغ است. چشمه ای در پایین دست تالاب قرار دارد ولی از آنجا که احتمال دارد آب زهکشی تالاب در آن جریان داشته باشد از نوشیدن مستقیم آب پرهیز می کنیم و از آب آن، صرفا برای تهیه چای و غذا استفاده می کنیم.
دوستانم همه جوان هستند و اهل دل . تخلیه انرژی و شیطنت و بازی و آواز خوانی در این محیط بهشتی برای هیچ انسان سالمی بویژه اگر سرزندگی و شور و نشاط جوانی را همراه داشته باشد، دور از انتظار نیست .
مانند تقریبا همه برنامه های دیگر طبیعت گردی، در اینجا نیز با دیدن آب طاقت نمی آورم و لباس ها را درآورده و وارد دریاچه می شوم . عرض دریاچه را شنا می کنم . در آن سوی دریاچه ، قلاب ماهیگیری دوستان بر شاخه درختی بر روی آب گیر کرده است . حین شنا سعی می کنم قلاب را از شاخه درخت رها کنم و وقتی سرانجام موفق می شوم و از آب بیرون می آیم متوجه می شویم که نوک قلاب در پشت مایوی من گیر کرده است. به قول دوستان ، یک پری دریایی شکار قلاب شده است . حکایت درآوردن قلاب از داخل مایو، اسباب خنده و قهقهه دوستان را فراهم می کند. :)
تصاویر 81 تا 90
ویدئوی تالاب فراخین
به سمت سلمان شهر ( متل قو )
اواخر بعد از ظهر راه برگشت را پی می گیریم . قبل از رسیدن به نوشهر از کنار یک منطقه دپوی زباله عبور می کنیم . از ساختمان متروکه ای که در این قسمت به چشم می خورد، می توان حدس زد که شاید زمانی قرار بوده اینجا به کارخانه زباله سوزی تبدیل شود ولی بعدا پروژه آن تعطیل شده است . آیا حالا چه بلایی سر این همه زباله شهری می آید ؟ و چه عوارض زیست محیطی، گریبانگیر مردم و طبیعت این منطقه می گردد؟ خدا می داند.
تصاویر 91 و 92 : دپوی وسیع زباله شهری نوشهر و چالوس، در جایی در کنار رود شامالک و در ابتدای جنگل های جنوب نوشهر
امشب قرار است در ویلای پدر احسان در سلمان شهر ( شهر متل قو ) اقامت داشته باشیم . ویلایی بسیار زیبا و در عین حال با امکانات یک اقامت لاکچری است. شب بسیار خاطره انگیزی را در این ویلا و در جمع دوستان طی می کنم . و از اینکه نمی توانم شما را شریک لذت این قسمت از سفر کنم افسوس می خورم.
تصاویر 93 و 94 : ویلایی که در آن اقامت داشتیم
شب هنگام سری هم به پلاژ ساحلی شهر می زنیم . پلاژ شلوغی است که در ساحل ماسه ای آن، امکانات رفاهی مانند میز و صندلی و سایبان برای پذیرایی گردشگران مهیا کرده اند . بیش از هر چیز، چشم انداز زیبا و نورپردازی شده برج های الماس قو ، جلب توجه می کند . این برج های تجاری مسکونی 25 طبقه که بوسیله آقای عظیم زاده، تاجر مشهور آذری ساخته شده اند، به نماد شهر متل قو ( سلمان شهر ) تبدیل شده اند.
در باره شهر ساحلی متل قو ( سلمان شهر )
سلمان شهر که هنوز به نام قدیمی آن ، متل قو ، شناخته می شود، از توریستی ترین سواحل دریای خزر محسوب می شود.
ساحل سرتاسر شنی با امکانات تفریحی ورزشی آبی ، برج های 25 طبقه ای الماس قو ( برج های عظیم زاده ) و نزدیکی به مراکز تفریحی دیگر مانند نمک آبرود، این شهر ساحلی را در روزهای تابستان مملو از گردشگر می کند .
بجز ساحل زیبا ، طبیعت سرسبز جنگلی در ناحیه جنوبی سلمان شهر و همچنین غار آبی دانیال در این ناحیه ، از جاذبه های طبیعی دیگر این شهر هستند .
در مهرماه که ما برای دیدار از غار دانیال به روستای دانیال در جنوب سلمان شهر رفتیم ، سرسبزی باغات حاشیه این روستا به حدی بود که تصور می کردیم در فصل بهار و رویش تازه درختان هستیم . درختان با رنگ سبز روشن ، جلا و درخشندگی بهاری داشتند .
قسمتی از شهر سلمان شهر به ساخت یک دهکده خصوصی با ویلاهای بزرگ و لوکس و زیبا و سرسبز اختصاص پیدا کرده است.
تصاویر 95 و 96 : پلاژ ساحلی متل قو ( سلمان شهر ) و برج های الماس قو
تصاویر 96.1 تا 96.3 : نماهایی از سرسبزی و گیاهان خودرو در دهکده خصوصی شهر متل قو
ویدئوی سلمان شهر( متل قو ) و ویلایی که در آن اقامت کردیم
روستای دراسرا و جنگل پیرامون آن ( جنگل عباس آباد )
صبح زود فردا عازم شهر عباس آباد و سپس، جاده عباس آباد به کلاردشت می شویم که از دل ارتفاعات و جنگل های عباس آباد می گذرد . مقصد ما روستای دراسرا در این جاده و در 15 کیلومتری عباس آباد است.
روستای دراسرا روستای زیبایی در دل جنگل های منطقه عباس آباد است و مهمترین ویژگی آن برای طبیعت گردان ، وجود یک جاده خاکی جنگلی و زیباست که از دراسرا شروع و چند کیلومتر در جنگل های این ناحیه به موازات دامنه ارتفاعات به سمت جنوب به پیش می رود . یک مسیر بکر و خلوت برای طبیعت گردانی که به دنبال مسیرهای زیبای طبیعی و بکر هستند . البته این مسیر در انتها بن بست می شود و باید برگردید ولی مجموعا یک نیم روز یا یک روز را می توانید در یک طبیعت زیبا در این مسیر طی کنید .
چیز دیگری که در روستای دراسرا جلب توجه می کرد، وجود یک حمام قدیمی با سقفی شبیه کوزه یا گنبد بود که هنوز به عنوان حمام عمومی روستا ، فعال بود .
تصاویر 97 تا 102 : نماهایی از روستای دراسرا
از روستای دراسرا جاده ای خاکی و عریض در دل جنگل به سمت جنوب کشیده شده است که فعلا متروکه و بدون تردد است و جان می ده برای پیمایش پیاده و یا با دوچرخه در دل جنگل های این منطقه .
تا ظهر هنگام از لذت پیمایش در یک طبیعت زیبا و با دوستانی جوان و شاد و پر انرژی بهره مند می شوم . تصاویر این مسیر، گویای زیبایی منطقه و لحظات شاد این پیمایش هستند. جای همه شما خالی .
تصاویر 103 تا 113 : نماهایی از زیبایی مسیر پیمایشی ما در جنگل های عباس آباد در پیرامون روستای دراسرا
ویدئوی جنگل دراسرا
ظهر هنگام برای صرف ناهار به ویلای متل قو برمی گردیم تا دوباره هنگام عصر عازم پیمایشی دیگر شویم. این بار، پیمایش ما به صورت غارنوردی خواهد بود، در ناحیه ای نزدیک به سلمان شهر و در قسمت جنوبی این شهر . غاری که قرار است بپیماییم، غار آبی دانیال نام دارد.
غار دانیال در جنوب سلمان شهر ، یک غارآبی با دو کیلومتر طول
غار دانیال یک غار آبی نسبتا طویل است که دسترسی به آن نسبتا آسان است چون در 5 کیلومتری جنوب سلمان شهر ( متل قو ) در استان مازندران قرار دارد .
از سلمان شهر به سمت روستای دانیال در جنوب این شهر حرکت می کنیم . دو کیلومتر دیگر نیز از روستای دانیال به سمت جنوب پیش می رویم تا جایی که جاده به انتها می رسد و به محل رودخانه می رسیم. از اینجا به بعد با یک پیمایش پیاده از پلی بر روی رودخانه گذشته و یک کیلومتر در امتداد رودخانه و دره به سمت جنوب می رویم تا به محل دهانه غار دانیال که در زیر دیواره سفید رنگی از کوه است، برسیم .
غار دانیال حدود دو کیلومتر طول دارد و در قسمت هایی از مسیر پیمایش در این غار باید از داخل آب حرکت کنید . خفاش ها را هم در این غار خواهید دید که از سقف راهرو ها و یا تالار بزرگ غار آویزان هستند . در قسمت هایی از مسیر ، فضله خفاش ها مسیر را لغزنده کرده است .
هرچند پیمایش غار دانیال چندان فنی و مشکل نیست، ولی برای پیمایش غار، هدلامپ و کلاه ایمنی و وسایل اولیه کوه نوردی و غارنوردی لازم است.
در انتهای غار زیباترین قسمت غار به نام "تالار ریزان" قرار دارد که دیواره و سقف آن از قندیل های آهکی پوشیده شده ولی ممکن است نتوانید این قسمت زیبای غار را ببینید چون برای دیدن آن باید از یک صخره دو متری بالا بروید
دمای هوا و آب در این غار نسبتا مطلوب است . دمای هوا 23 درجه و دمای آب 17 درجه سانتیگراد است که این دماها تقریبا در تمام فصول سال ثابت می ماند .
برای پیمایش غار، یک دست لباس اضافه داشته باشید تا بعد از بیرون آمدن از غار، لباس های خیس و کثیف خود را تعویض کنید .
چون آب در این غار جریان دارد مسیر برگشت از غار را می توان از جهت حرکت آب تشخیص داد .
تصاویر 114 تا 123 : نماهایی از پیمایش ما در غار آبی دانیال در جنوب سلمان شهر
ویدئوی غار دانیال و بازگشت از مسیر چالوس
و به پایان آمد این سفر هم
بعد از برگشت از غار دانیال، شب دوم اقامتمان در ویلای متل قو را با کلی خاطره سازی سپری کردیم و فردا عازم بازگشت به اصفهان شدیم . مطابق معمول تعطیلات آخر هفته ، مواجه با ترافیک و راه بندان شدیدی در جاده چالوس شدیم . توقف یکی دو ساعته خودروها در این جاده را در پیش رو داشتیم. من و چند نفر از دوستان ترجیح دادیم از مینی بوس پیاده شویم و قسمت هایی از جاده را بصورت پیاده و از بین خودروهای متوقف شده ، بپیماییم . پیاده روی جذابی بود . در عین حالی که نظر سرنشیننان خودروها را جلب کرده بودیم، گستره وسیعی از آدمهای مختلف را هم مشاهده می کردیم . ما هم از آن دسته آدمهایی هستیم که سعی داریم از هر موقعیتی چه خوب و چه بد، استفاده بهینه بکنیم .
در پناه حق باشید و امیدوارم سفرنامه های مسلسلی من خسته تان نکند.
تصویر 124
نویسنده: هادی انصاری
