روز چهارم:
اما امروز روز زیبای گشت شهریه که خیلی منتظرش بودیم. اول یه توضیحی درمورد اتوبوس های hip on hip off :
این عبارت hip on hip off یه اصطلاح کلی درمورد این اتوبوس ها هست، اسم شرکت ارائه دهنده شون نیست.دو تا شرکت خدمات این اتوبوس ها رو تو دبی ارائه میدن، سیتی سایت سینگ و بیگ باس. خیلی شبیه هم هستن با پرس و جوهایی که کردم متوجه شدم سیتی سایت طرفدارهای بیشتری داره. اینجا جا داره تشکر کنم از سفرنامه آقای عالی پور که خیلی به من کمک کرد واسه انتخاب این اتوبوس ها.
قبل سفر من زیر و بم این اتوبوس هارو درآوردم. نقشه و مسیرها و نقاط دیدنی بین مسیرهارو پیدا کردم تا تصمیم بگیرم کجاها باید پیاده شیم،کجاها خط عوض کنیم و.... همینجا اینو بگم که درعمل خیلی خیلی آسون تر از چیزی هست که فکر میکنید. پس با خیال راحت این اتوبوس هارو انتخاب کنید.
طبق نقشه 7 تا خط مختلف داره:
خط قرمز= نقاط تاریخی دبی
خط آبی=قسمت مدرن دبی
خط زرد= منطقه مارینا
خط صورتی= پالم دبی
خط نارنجی= باغ گل و دهکده جهانی
خط سبز= خط کروز ترمینال
و در اخر خط شبانه که شامل دو خط جدا گانه هست:خط قرمز سانست و خط آبی میدنایت. تفاوتشون هم تو ایستگاههاشون هست.
نکته: خط شبانه رو هم با بلیط یک روزه و هم دو روزه میتونید استفاده کنید
اینکه تو هر ایستگاه چه جاذبه هایی داره و چیا رو میتونید با پیاده شدن یا عبور گذری ببینید همش تو سایت خود اتوبوس ها هست.
اینجا= https://www.citysightseeing-dubai.com/1-day-pass (پایین صفحه قسمت Bus Routes رو ببنید.)
نکته قابل توجه و خوش حال کننده اینه که تو سایتش واسه توضیح ایستگاه شیخ زائد از کلمه پرشین گلف استفاده کرده
به ساعت های اولین و اخرین پیک آپ دقت کنید.برای برنامه ریزی زمانیتون هم دقت کنید که طی کامل یه مسیر چقدر زمان میبره.(زمانی که نوشته کاملا درسته.نهایتش 5 دقیقه اینور اونوره با توجه به ترافیک)
اما در ادامه:
برنامه ما این بود که بریم سیتی سنتر دیره، برج العرب، قسمت پالم دبی و هتل آتلانتیس و در ادامه هم میراکل گاردن و دهکده جهانی
اما با توجه به اینکه پیک آپ واسه باغ گل فقط ساعت 3 و 5 هست و ما دیر حرکتمونو شروع کردیم،یه خرده برنامه تغییر می کرد و مجبور شدیم یه سری بازدید هارو حذف کنیم تا حتما بتونیم خط نارنجی رو ساعت 3شروع کنیم. پس سیتی سنتر و بیخیال شدیم و رفتیم برای برج العرب
برای شروع :
طبق نقشه مترو دبی و نقشه ای که از مسیرهای اتوبوسهای سیتی سایت سینگ پیدا کردم ، دیدم هتل ما کنار ایستگاه شماره 24مترو دبی قرار داره و ایستگاه شماره14 اتوبوس گشت شهری که به نام (شیخ زائد) تو نقشه مشخص هست ،دقیقا همون ایستگاه متروی امارات تاورز(شماره 23متروشهری) بود.درنتیجه تصمیم گرفتیم گشت رو از این ایستگاه شروع کنیم.
طبق گوگل مپ و پرس وجو از خانم تابنده دیدم پیاده تا اونو ایستگاه کمتر از ده دقیقه راهه پس تصمیم گرفتیم پیاده بریم.
طبق نقشه اولین پیک آپ این ایستگاه ساعت 9:20 بودو فاصله پیک آپ هاش هم 20تا 25 دقیقه،پس قرار شد ما ساعت یازده اونجا برسیم. اما بین راه من واسه گرفتگی صدام ناشی از جیغ هام تو فراری پارک رفتم که از داروخانه شربت بگیرم و اونجا صحبتمون با همکارمون گل انداخت و زمان از دستمون در رفت.دقیقا وقتی رو روگذر مترو امارات تاورز بودیم اتوبوس حرکت کرد و رفت و ما مجبور شدیم 20 دقیقه دیگه بشینیم تا اتوبوس بعدی بیاد.
روگذر ایستگاه متروی امارات تاورز- اتوبوس سیتی سایتسینگی که از دست دادیم و بهش نرسیدیم
این ایستگاه صرفا یه ایستگاه اتوبوس معمولی هست و اسمی از اتوبوس های گشت شهری اونجا نخواهید دید
نکته: دقت کنید به نقشه اتوبوس گشت شهری سیتی سایت: زیر ایستگاه شماره14نوشته= rta bus stop by millinum plaza hotel =پس واسه پیدا کردن "محل سوار شدنتون" حالا هر ایستگاهی که باشه دنبال آدرسی باشید که تو پرانتز پایینی نوشته. درمورد همین ایستگاه، علاوه براسمش که ذکر شده، اسم هتل میلینیوم پلازا هم آوردن که دقیقا همون نقطه قرار داره.
راس ساعت 11:20 اتوبوس اومد و سوار شدیم و رفتیم طبقه بالا نشستیم.هوا عالی بود و دیدن دبی از اون بالا خیلی لذت بخش بود.اینجا ذکر کنم که بهمون هندزفری نداد راننده علتش رو هم بعدا فهمیدم چون ایستگاه آخر بودیم احتمال داد که ما پیاده میشیم!
ایستگاه بعدی دبی مال بود و ما واسه تعویض خط پیاده(بریم تو خط آبی) شدیم.(ایستگا ههایی که میتونید تعویض خط انجام بدید تو نقشه کاملا مشخص هستند) اینجا واسه اینکه اتوبوس بعدی رو پیدا کنید کلی آدم هست که میتونید ازشون بپرسید. علاوه بر این جلوی اتوبوس ها هم یه مانیتور هست که مشخص میکنه این اتوبوس واسه کدوم خط هست.فقط حواستون باشه مانتیور جلو اتوبوس ها مرتبا ایستگا ههای اون خط رو پشت هم تکرار میکنه فکر نکنید فقط ایستگا ه بعدی رو نشون میده.
به هرحال ما اینجا همین که پیاده شدیم از افرادی که از رو لباس پوشیدنشون مشخص بود مربوط به اتوبوس سیتی سایت هستن پرسیدیم اتوبوس خط آبی کدومه و راهنماییمون کردن.
اینجا همون دم در سوار شدن بهمون هندفری دادن و ما باز رفتیم طبقه بالای اتوبوس و با حرکت اتوبوس و انتخاب زبان فارسی به توضیح درمورد دبی و مسیری که طی میکردیم گوش دادیم که انصافا هم خیلی خیلی خوب و جامع توضیح میدادن.توضیحات کاملا منطبق هست با هر نقطه ای که قرار دارید .مثلا یهو میگه سمت راستتونو نگاه کنید فلان ساختمون اینجوریه اونجوریه و......
تو همین مسیر یه آقا و خانمی جلوی ما نشسته بودن که یهو آقا برگشت و بهمون گفت شما به چه زبانی صحبت میکنید(ما کلا هرجا بودیم همش درحال حرف زدن باهم بودیم!) گفتیم فارسی کلی ذوق کرد و گفت چه جالبه زبانتون و....ما پرسیدیم شما از کجا اومدید گفت از آمریکا.بعدش گفت میشه با من و همسرم یه عکس بگیرید؟ ما هم گفتیم بععععله چرا که نه.
خط آبی به عنوات منطقه مدرن دبی نام گذاری شده اما کلا شما از منطقه برج نشین دبی کم کم خارج میشید و میرسید به جایی که به نظر من بیشتر میخورد منطقه قدیمی واصیل باشه.(از تمیزی چیزی کم نداشت فقط ساختمون بلند نمیدیدید) بیمارستان ایرانی هم تو همین مسیر خواهید دید. اینجاها چون خیلی موزه و مسجد و ساختون های مهم واسه خود اماراتی ها داره توضیحات و گوش بدید و لذت ببرید.
بیمارستان ایرانی
ما ایستگاه شماره18 (public beach umm suqeim) پیاده شدیم چون بهترین منظره برج العرب و ساحل دریا رو داشت واسه عکس گرفتن.ترنسفر خط آبی هر 20 تا 25 دقیقه هست.پس رفتیم و مشغول شدیم به عکس گرفتن
یه نکته ای رو موقع پیاده و سوار شدن به اتوبوس ها دقت کنید اونم اینه که هرجا پیاده شدید بعدا همونجا سوار خواهید شد پس دقت کنید کجا دارید پیاده میشید تا گم نکنید ایستگاه سوار شدن دوباره رو
همین حین هرچی ساعت و بالا پایین کردیم دیدیم اصلا نمیرسیم بریم پالم چون قطعا به اتوبوس ساعت 3 نمیرسیدیم .پس همینجا خط صورتی از برنامه ما خط خورد.خط زرد هم که بیچاره جذابیتی رو از همون اول از خودش نشون نداد! پس گفتیم چون حرکت به سمت میراکل گاردن هم از ایستگاه امارات مال شروع میشه، بریم امارات مال و همونجا ناهار بخوریم.
اتوبوس اومد و ادامه مسیر و طی کردیم.اینجا ما طبقه پایین نشستیم و من دیدم رو در اتوبوس نوشته وای فای رایگان!!! بععععله گوشی هامونو نگاه کردیم و دیدیم وایفا وصل میشه.
ایستگاه بعد منطقه مدینه جمیرا بود که همینجوری گذری دیدیمش و بعد رسیدیم امارات مال و پیاده شدیم. فرصتی هم داشتیم تا تو امارات مال یه گشتی بزنیم. امارات مال هم اینترنت رایگان داره منتهی پسورد رو به خط تلفن شما ارسال میکنه یعنی باید خطتونو روشن کنید تا مسیجش براتون بیاد. یه سری نمایندگی ها مثل pull&bear و برشکا حراج های خیلی خوبی گذاشته بودن که چندتا چیز خریدیم. رفتیم سمت پارک برفی و اونجارو هم از بیرون دیدم.درسته اینجا جز برنامه های بازدید ما بود اما هوای دبی واقعا درحدی نبود که هیچ کدوم ما دلمون بخواد بریم تو سرما و برف.
بعدش رفتیم سمت فودکورت تا نهار بخوریم.اونجا kfc رو انتخاب کردیم و سعی کردیم یه چیز انتخاب کنیم به غذاهای خونه نزدیک تر باشه! یه ساندویچ مرغی داشت که تو نون تافتون بود و واقعا خوشمزه بود. ناهار خوردیم و دوباره رفتیم همون پارکینگی که از اتوبوس پیاده شده بودیم.(دوباره میگم دقت کنید کجا پیاده شدید مخصوصا این ایستگاه های شلوغ، ما همون موقعی که پیاده شدیم ازآدمایی که اونجا بودن پرسیدیدم اینجا خروجی شماره چنده که فکر کنم گفتن خروجی4،درنتیجه موقع برگشت به اونجا هم راحت پیداش کردیم.)
ساعت سه که شد، سه چهارتا اتوبوس سیتی سایت اومدن تو پارکینگ.باز پرسیدیم که اتوبوس خط نارنجی کدومه.اکثر آدمایی هم ک اونجا منتظر بودن میخواستن خط نارنجی رو سوار شن. راننده هم موقع سوار شدن یکسره تکرار میکرد ORANGR ROUT که یهو کسی اشتباه سوار نشه تو اون شلوغی.
میراکل گاردن یه نقطه گوشه ی دبی هست و کلی راه بود تا برسیم بهش.درمورد اینجا توضیح نمیدم و عکساشو ببنید.فقط اینو بگم که کلللل باغ به این بزرگی فقط با یه نوع گل تزیین شده بود!شاید از 100درصد باغ، 2 درصدش انواع دیگه گل بودن. و باید احنست گفت به خلاقیت طراح همچین باغی که از هیچ، همه چی ساخته!
بعد باغ گل گفتم تا اینجا که اومدیم بریم باغ پروانه هم ببینیم و با پرس وجو متوجه شدیم باید از خروجی شماره 2 خارج بشیم و با کمی پیاده روی میرسیم به باغ پروانه.
بعد ورود، اولین جایی که وارد شدیم یه قسمت نمایشگاه مانندی از پروانه های خشک شده بود و بعد وارد قسمت واقعیش شدیم.اینجا کاملا متفاوت بود با چیزی که تو ذهن من بود.عین گلخونه های مصنوعی ایران بود که پروانه های سیاه و قهوه ای و خیلی کم، رنگی اینور اونورو میرفتن. سه تا گلخونه سوا از هم بود که ما پرسیدیم فرقشون چیه گفتن پروانه های این سه قسمت باهم تفاوت دارن.یکی از فیلیپین یکی از نمیدونم کاستاریکا و...(کشورهارو دقیقه یادم نیست الان، همینجوری گفتم!) کلا که زیاد جالب نبود و جذابیت نداشت.با توجه به نرخ ورودیش هم اصلا توصیه نمیکنم براش وقت و هزینه بذارید.دقیقا عین همین عکساشه که من گرفتم.
دوستای منم به شدت میترسیدن از اینکه که پروانه های میان سمتشون و تمام مسیر و خم شده و با ترس و لرز راه میرفتن!(لازمه ذکر کنم اینا همون گودزیلاهایی بودن که تو فراری پارک دنبال این ترن اون ترن میدوعیدن مبادا یکیشو از دست بدن!!! و میخواستن اون ترن وحشتناکه رو دوباره سوار شن، و اینقدر من منتشونو کشیدم و عز و التماس کردم، منصرف شدن!) ایکاش میشد عکسای خنده داری که تو باغ پروانه ازشون گرفتم براتون بذارم!(انتقام روز فراری پارک!!!)
زیاد اینجا معطل نشدیم و از باغ پروانه خارج شدیم. مسیر بعدی ما دهکده جهانی بود و اتوبوس ساعت 17:30 می اومد تا مارو سوار کنه. پس حرکت کردیم به سمت ورودی شماره 1 باغ گل(همونجا که پیاده شده بودیم) یه خرده وقت داشتیم و رو نیمکت ها نشستیم و برنامه های فردامونو ریختیم. راس ساعت اتوبوس اومد و حرکت کردیم سمت دهکده جهانی. تیکت اینجا هم برامون رایگان بود.
یه محوطه خیلی خیلی بزرگ و شلوغ بود که کشورهای مختلف غرفه داشتن. کلا چیزی که درمورد دهکده جهانی فهمیدم این بود که در حد یه دور چرخیدن خوبه و چیزایی که واسه فروش داشتن زیاد جالب به نظر نمی اومد. برای خرید به نظر من شبیه بازارچه های ساحلی خودمون بود. ما کشور خاصی رو مد نظر نداشتیم که بریم داخل غرفه ش(جز ایران) همینجوری هرجا سر راهمون خوشمون می اومد میرفتیم.
از گوشه و کنار صدای آهنگ های مختلف می اومد و کلا فضا شاد بود. رفتیم داخل غرفه امریکا دقیقا همون موقع یه گروهی داشتن دسته جمعی میرقصیدن که خیلی هیجان انگیز بود برنامشون.بعدش هم مستقیم رفتیم سمت غرفه ایران که از شانس ما اینجا هم رسیدیم سه تا عروسک خیلی بزرگ داشتن میرقصیدن، جالب بود برنامه اینجا هم
گفتیم حالا اینجا که ایرانه ایکاش چایی خوشمزه پیدا شه!(دیدید که ما هرجا رفتیم چایی خوردیم؟! ) خلاصه یه جا دیدم ازین لیوان کوچولوهای چایی زعفرانی به مردم میده گفتیم آقا ما لیوان بزرگ چایی میخوایم میشه بخریم؟ گفتن بعععله بفرمایید .خیلی مهربون بودن آدمای این غرفه اصلا یادم نیس اسم غرفه ش چی بود.زعفرون و چای و شکلات و... این چیزا داشتن . حتی مارو بردن پشت دخلشون و گفتن اینجا بشینید با خیال راحت چاییتونو بخورید.چه چای خوشمزه ای هم بود انصافا .کلی هم بهمون شکلات دادن، هی ما اصرار که آقا نفری یکی بسه گفتن نه بردارید بیشتر.و درآخر هم هرچی اصرار کردیم پول چای رو حساب کنن قبول نکردن. این قسمت دهکده جهانی واقعا چسبید و ما ازشون خداحافظی کردیم و از قسمت ایران خارج شدیم.
دیگه زیاد هم تمایل نداشتیم کشورهای دیگه ور ببنیم.روسیه رو رفتیم فقط. باید تا ساعت19:50 منتظر اتوبوس می موندیم که نیمساعت آخر و ترجیح دادیم رو نیمکت ها بشینیم و تماشا کنیم.ساعت 19:50 اتوبوس اومد و حرکت کردیم سمت امارات مال.
تصمیم ما این بود که وارد خط شبانه اتوبوس بشیم تا بتونیم خودمونو برسونیم به نزدیک ترین ایستگاه به هتل که همون دبی مال میشه. نقشه خط شبانه رو که نگاه کردیم دیدیم چه خوب که تو خط شبانه مجبوریم چندتا ایستگاه روطی کنیم که از قبل تو برنامه بازدیدمون بود ولی فرصت نشد ببینمشون(هتل آتلانتیس و پالم و ...)
تو راه رسیدن به امارات مال و دقیقا سر ورودی پارکینگش که با ورودی پمپ بنزین کناریش یکی بود به خاطر ترافیک معطل شدیم و ساعت هم دقیقا 8:30شده بود و آخرین تایم پیک آپ دبی مال بود. اینجا اومدیم به راننده بگیم که اتوبوس بعدیمون نره یه وقت! که دیدیم گوشیش دستشه و داره میگه خودم دارم به راننده خط شبانه زنگ میزنم که راه نیفته تا ما برسیم.
و اینگونه بود که رسیدیم به اتوبوس بعدی و دوباره رفتیم طبقه بالا
ولی اینقدرررررررررررررر سرد بود و باد میزد که بیخیال تو هوای آزاد نشستن شدیم و رفتیم محوطه داخلی اتوبوس(طبقات بالایی این اتوبوس ها دو قسمت داره .یکی رو باز و یکی هم بسته(فکر همه جاشو کردن واقعا! )بازم هندزفریمونو وصل کردیم و به توضیحات گوش دادیم.(درمورد هندزفریها بگم که موقع پیاده شدن بهتون میگن هندزفری هارو با خودتون ببرید)
ایستگاه های بعدی به ترتیتب مارینا و هتل آتلانتیس و پالم جمیرا و سوق مدینه جمیرا و در نهایت دبی مال بودن.
ایستگاه شماره21- هتل آتلانتیس
در طی همین مسیرها شما برج قاب عکس دبی رو میبنید دید که سورپرایز جدید عرب ها برای دنیاس. این ساختمون تو منطقه زعبیل دبی شبیه یک قاب عکس بزرگ طلایی ساخته‌شده و ارتفاعش ۱۵۰ متر و عرضش ۹۳ متره
برج قاب عکس (عکس از اینترنت)
داستانشم اینه(برگرفته از صفحات اینترنتی) :
این برج که روکشی طلایی رنگ از جنس استیل به نمادی از طلا بودنش دارد، به بزرگ ترین قاب عکس دنیا معروف شده. گفته میشه این برج متفاوت طرح اولیه اش از معماری مکزیکی به نام فرناندو دونیس(دونیس علاوه بر طراحی این برج ، تاکنون طراحی برج پورشه دیزاین و برج رنسانس دبی را هم بر عهده داشته است.) در رقابتی که بر سر ارائه ی طرح برای ساخت این برج بوده است در سال ۲۰۰۸، به سرقت رفته است. جمعی از جامعه ی معماران و منتقدین به نشانه ی اعتراض این برج زیبا را نمادی بزرگ از نقض قانون کپی رایت و حق خالق اثر در جهان می دانند. فرناندو دونیس در این زمینه ادعا می کند که در رقابت بین المللی معماری آسانسور تیسن گروپ که به میزبانی شهرداری دبی در سال ۲۰۰۸ برگزار شده بود، با ارائه ی طرحی مشابه برج قاب عکس، برنده ی جایزه ی ۱۰۰ هزار دلاری این رقابت شده بوده است. در جریان شکایت دونیس از سازندگان و مجریان طرح این سازه و گذراندن داستان های فراوان با تیسن گروپ و شهرداری دبی با طرح این مدعی که او نه تنها در جریان ساخت و ساز این بنا قرار نگرفته بوده است بلکه هیچ قرامتی هم به او پرداخت نشده است. بالاخره در سال ۲۰۱۳، مقرر شد که دونیس و شهرداری دبی با هم قراردادی را با هم به امضا برسانند که البته دونیس آن را امضا نکرد. دونیس دلیل امضا نکردن این تفاهم نامه را این اعلام کرد که در بندهای این تفاهم نامه آمده است که وی اجازه ی این را ندارد که به هیچ عنوان از این طرح، در هیچ یک از تبلیغات شرکت خود استفاده کند، همچنین ذکر شده بود که تیم او تنها اجازه ی اندکی دخالت در جریان ساخت و ساز این سازه را خواهد داشت. در ضمن شرکتی که وظیفه ی ساخت و ساز این بنا را دارد قادر خواهد بود که این قرار داد را به وسیله ی شهرداری دبی با دونیس فسق کند. پرونده ی دعاوی دونیس و شهرداری دبی همچنان در جریان است اما تاثیری بر ساخت این بنای زیبا تا به الان نداشته است و این برج قاب مانند در حال حاضر به یکی از جاذبه های دبی تبدیل شده است. دونیس علت شرکتش در این مسابقه را این اعلام کرد که این مسابقه تحت نظر یونسکو بوده و خیلی معتبر بوده است اما، یونسکو تا به الان در این زمینه اظهار نظری نکرده است. اما بشنویم از ادعاهای شهرداری دبی که می گوید این سازه، طراحی پر زرق و برقی نسبت به طرح دونیس برای آن در نظر گرفته اند و با طرح اولیه بسیار فرق می کند.
البته دونیس این ادعا را نیز رد کرده و گفته که ابعاد ساختمان دقیقا همان ابعادی است که من در نظر گرفته بودم. حتی مکانی که برج در آن ساخته شده است، همان مکانی است که من برای طرحم مشخص کرده بودم. از نام سازه هم بگذریم که دقیقا همان نامی است که من در نظر گرفته بودم این برج در حکم یک رصد خانه است که نمایی جذاب و فوق العاده از دبی قدیم و دبی جدید در شمال و جنوب شهر را به بازدیدکنندگانش هدیه می دهد. دو برجی که حکم پایه های این قاب را دارند با پلی ۹۳ متری به هم متصل شده اند و بازدید کنندگان می توانند با گذر از آن پل به دو طرف راه پیدا کنند.
برای طراحی نمای بیرونی قاب عکس دبی از طراحی لوگو اکسپو ۲۰۲۰ الهام گرفته شده است.
در طبقه همکف برج، موزه‌ای وجود دارد که روند تبدیل‌شدن دبی از دهکده ماهیگیری کوچک به مدرن‌ترین شهر دنیا را نشان می‌دهد.
حسین لووت، مدیرکل شهرداری دبی، این قاب عکس را هدیه سال نو2018 شهرداری به مردم دبی می‌داند.
قاب دبی فقط ۲۰۰ بازدیدکننده در هر ساعت با ۲۰ گروه در هر اسلات را می‌پذیرد، در بلیت‌ها تاریخ و زمان را ذکر می‌کنند، به‌طوری‌که افرادی که بلیت‌های خود را خریداری می‌کنند باید تاریخ و زمان بازدید خود را برای جلوگیری از تأخیر و لغو شدن در نظر بگیرند.
این برج زیبا برای دبی ۲۶۰ میلیون درهم هزینه داشته است. دبی این هزینه را صرف نمایش حال و آینده دبی کرده است. در سمت شمالی این قاب، دیرا، هوریر و کرامه وجود دارد که درواقع بافت قدیمی دبی را نشان می‌دهد و در سمت جنوب این قاب مراکز خرید مدرن این شهر، آسمان‌خراش‌های عظیم و برج خلیفه دیده میشود که درواقع به‌نوعی نماد آینده دبی است.
برج پرواز دبی یا همان قاب طلایی، از هرم جیزه بلندتر است؛ هرم جیزه مصر ارتفاعی برابر با ۱۳۹ متر دارد ولی برج پرواز ۱۵۰ متر ارتفاع دارد.
بیش از ۲۶۰۰ مترمربع شیشه برای ساخت قاب دبی استفاده شده است.
بیش از ۳۶۰۰ مهندس، تکنسین، معمار و کارگر دست‌به‌دست هم دادند تا این برج زیبا را خلق کنند.
برای پوشش خارجی قاب، از روکش فلزی ضدزنگ در اندازه ۱۵٬۰۰۰ مترمربع استفاده شده است.
برای بالا بردن مصالح در طول ساخت قاب، دو جرثقیل غول‌پیکر در دو طرف برج وجود داشت که هر یک از این جرثقیل‌ها توانایی بلند کردن بار تا ۱۲ تن را داشتند.
انتظار می‌رود این نگین طلایی دبی، در سال حدود ۲ میلیون توریست را جذب کند.
برنامه ی شهرداری دبی این است که به زودی این برج را به عنوان یکی از مهم ترین جاذبه های خود در کنار برج العرب و برج خلیفه معرفی کند.
طی کردن مسیر تور شبانه یک ساعت و نیم طول کشید و ساعت ده شب ما رسیدیم به دبی مال و گشت شهری ما همینجا به پایان رسید. گفتیم حالا که تا اینجا اومدیم بریم باز فواره هارو ببنیم. رفتیم و ایندفعه آهنگ ادل پخش شد و بسیار تماشایی بود مثل دفعه قبل.
اما ووچرهای گشت شهری هنوز برامون تموم نشده بود. رفتیم و یه شعبه Costa تو دبی مال پیدا کردیم و ووچر رو بهشون دادیم(رایگان نبود و یکی بخر یکی ببر بود و فقط هم چای یا قهوه میتونستید با این ووچر بگیرید) با این حال بازم دستشون درد نکنه! چای و دونات سفارش دادیم(بازم چای؟!) یه خرده هم گشت زدیم تو دبی مال و با یه تاکسی برگشتیم هتل و اینگونه روز چهارم هم به اتمام رسید
هزینه های روز چهارم:
گشت شهری اتوبوس سیتی سایتسینگ=نفری196درهم
ناهار kfc= سه نفر حدود 80 درهم
ورودی باغ گل=نفری 45 درهم
ورودی باغ پروانه= نفری55 درهم(!!!)
Costa(چای و دونات): 56 درهم
تاکسی آخر شب به هتل= 16 درهم کلا
مجموع هزینه ها = نفری حدود 347 درهم
روز پنجم:
امروز و اختصاص دادیم به اینکه سوغاتی بخریم. تا همینجا هم احتمالا متوجه شدید ما زیاد اهل خرید نبودیم و تا اینجا شاید سه نفرمون در مجموع سه چارتیکه جنس خریده بودیم. سوغاتی هم نهایت واسه پدر مادر و خواهر برادر منظورمون بود که نگنچرا چیزی واسه ما نخریدید !! :) و با توجه به چیزی که دیروز از امارت مال دیدیم متوجه شدیم جایی هست که بشه راحت خرید کرد پس تصمیم گرفتیم از شاتل رایگان هتل استفاده کنیم برای رفتن به اونجا.
شاتل هتل دو تایم حرکت داشت 10:30 و 11:20 و ما دیدم چون چک اوت هتلمون تامی هست که ما بیرونیم پس باید قبل رفتن اتاق و تحویل بدیم. درنتیجه حرکت ساعت 11:20 رو انتخاب کردیم و اتاق رو هم همون موقع تحویل دادیم.هتل هم چمدون هامونو برامون نگه داشت. موقع چک اتاق آقایی که اومد مینی بار و نگاه کنه با شرمندگی گفت یکی از بطری آب هایی که استفاده کردید مربوط به مینی بار بود(شکل بطری مینی بار با بطری اب رایگان فرق داشت و ما روز اول دقت نکرده بودیم.) دیگه گفتیم اشکال نداره بابا مهم نیس فدا سرت، خودش اینقدر شرمنده بود سر این موضوع که ما خندمون گرفته بود!!!
خانم تابنده هم بهمون گفتن ساعت 7 باید تو لابی حاضر باشید که برید فرودگاه(ترنسفر برگشت هم داشتیم) درنتیجه برنامه ما این شد که 11:20 بریم سمت امارات مال و 4:30 با شاتل برگشت برگردیم هتل
خریدامونو از امارات مال انجام دادیم و از کارفور همونجا هم شکلات و قهوه و کاکائو خریدیم. و با شاتل برگشتیم هتل که حدود ساعت 5 بود.سفر ما آخرین نفس هاشو میکشید و ما تو لابی هتل نشسته بودیم .تو همون دوساعتی که اونجا بودیم خانم تابنده چندنفر مسافر ایرانی رو آورد پیش ما که بهشون بگیم کجاها رفتیم و چه تورهایی خریدیم و....
ساعت 7شد و حرکت کردیم سمت فرودگاه و ترمینال سه فرودگاه دبی.دقیقا وقتی رسیدیم ترمینال دوستم متوجه شد یه بسته ش رو جا گذاشته لابی هتل! همونجا به لیدرمون مسیج داد که اینجوری شده(یادم رفت بگم فرودگاه هم نت رایگان داره) و ایشون اطمینان دادن که بسته رو برداشتن و با یه مسافر دیگه که پروازش روزهای آینده به مشهد باشه هماهنگ میکنن تا برای دوستم بیاره. همه این هماهنگی ها شاید یک ساعت هم نشد و ما تو صف کارت پرواز بودیم که به دوستم خبر داد واسه فردا مسافر مشهد داره و اون مسافر قبول کرده که بسته رو بیاره. اینجا باز موقع چک پاسپورت متصدی عکسمو نگاه کرد و منو نگاه کرد و گفتanother !!! ولی دیگه پاسپورتو داد دستم و پیله نکرد(چه گرفتاری شدم سر این موضوع!!!)
تو همون ترمینال هم یه آقا و خانم مسن و گوگولی ایرانی رو دیدیم که خیلی استرس داشتن ترمینال درست اومده باشن و گیت هارو درست برن و....ازشون خواستیم هرجا میریم با ما بیان و مطمئن باشن که پروازامون یکیه.بندگان خدا کلی هم تشکر میکردن هی.
قبل پرواز هم یه گشت کوچولویی تو فری شاپ زدیم و یه چیزایی خریدیم.فری شاپ یه سری چیزا واقعا ارزون تر از بیرون بود. در نهایت هم سوار هواپیما شدیم.اینجا دیگه خبری از اتوبوس و این حرفا نبود و از یه گیتی که سیار بود ما مستقیم رفتیم تو هواپیما
طی پرواز تصمیم گرفتیم فیلم ببینیم که خوشبختانه قسمت فیلم ایرانی ها هم خالی نبود و از بین سه تا فیلم آذر و زیر سقف دودی و اون یکی که یادم نیس چی بود ما زیر سقف دودی رو واسه تماشا انتخاب کردیم که تایمش دقیقا مچ بود با مدت پروازمون. پذیرایی هم تقریبا مثل رفت بود فقط ایندفعه غذا چلو مرغ و سالاد الویه بود. بازم نفهمیدیم چجوری رسیدیم.دیگه موقع پیاده شدن 5 دقیقه از فیلممون مونده بود واسه همین تقریبا نفرات آخر بودیم که از هواپیما بیرون اومدیم !
دبی تموم شد واین 5 روز اینقدر که همش در تکاپو و هیجان بودیم برای من انگار دو هفته بود. ما از تمام لحظات سفر استفاده کردیم و از این نظر کاملا راضی بودیم.شاید بگید چقدر توجه کرده به جزئیات که شاید اصلا مهم نبودن، ولی شخصا خیلی بدم میاد یه کاری رو انجام بدم و بعدش کلی پشیمونی برام بمونه که ایکاش اینجوری میشد ایکاش اونجوری میشد و.... ولی واقعا درمورد دبی اصلا این حس بهم دست نداد بعد اتمام سفر.
تفریحات دبی تمومی نداره و قطعا خیلی جاهای دیگه هم بود که ما نرفتیم، اما بالای 90 درصد به چیزی که اول سفرمون هدف گذاری کرده بودیم رسیدیم و از این بابت راضی هستیم.
اما نکات سفر:
1- درمورد ویزا و اون مسائل که پیش اومد اینجا میگم که مقصر خودمون بودیم که مدارک رو درست چک نکردیم.ما و خانواده دوستم به واسطه آشنایی خیلی زیاد اونها با آژانس دیگه 100 درصد اطمینان کردیم بهشون ،درحالیکه به هرحال هرکسی ممکنه سهوا اشتباه کنه، و چون شب قبل پرواز هم کلی با دوستهای مشهدیمون برنامه داشتیم، فقط یه دور و سرسری پاکتی که آژانس بهمون داد رو نگاه انداختیم که این کارمون اشتباه بود.
2- درمورد لیدرمون واقعا نمیخوام تبلیغ کنم اما ایشون یکی از بهترین آدم هایی بودن که من تو عمرم دیده بودم.اصلا سعی نمی کرد الکی تبلیغ کنه.درمورد چیزی که اطلاع نداشت راحت میگفت نمی دونم. سعی نداشت تورهاشو به زور بندازه به مسافرها.حتی ما درمورد اینکه میخوایم اتوبوس سیتی سایت بگیریم و ووچر داریم باهاش حرف زدیم و کلی راهنماییمون کرد و بعدش هم ازمون پرسید بهتون خوش گذشت؟
دیدید که من اول سفر گفتم اصلا اطمینان نداشتم به نرخ هاش ولی وقتی رفتار و برخوردش رو دیدم نظرم کاملا عوض شد.نه فقط با ما که با همه همینطور برخورد میکردن خانم تابنده. هر روز صبح موقع صبحانه همکارشون(همون آقای قاسم) رو تو سالن صبحانه هتل میدیدیم و بقیه روز هم قطعا خیلی راحت هم خودشون و هم همکارشون رو میشد پیدا کرد.همیشه در دسترس بودن هرجا بهشون مسیج میدادیم سریع جواب میدادن. درمورد مسائل پیش اومده تو سافارای هم بهشون انتقال دادیم و خیلی هم پیگیر جریان شدن حتی میخواستن راننده رو بیارن روبرو کنن با ما تا عذرخواهی کنه اما انگار اون تایم ما هتل نبودیم و خود ایشون کلی ناراحت شد و عذرخواهی کرد.حتی آخرین لحظات هم که داشتیم سوار ون میشدیم که بریم فرودگاه ایشون ما رو تا دم در ماشین همراهی کردن .حسی که داشتیم این بود که انگار این آدمو خیلی وقته میشناسیم.دیگه زیاد تعریف کنن میگن داره تبلیغ میکنه! الانشم فکرکنم بگید !
3-درمورد هتل بگم که ما کاملا راضی بودیم. تعداد ایرانی خیلی خیلی کم بود شاید در حد سه چهار خانواده دیگه. اکثر مسافرها امریکایی اروپایی بودن با توجه به ظاهرشون و زبانی که صحبت میکردن. تنها نکته منفی میتونم بگم این بود که دمای هوای اتاق از 22 درجه بالاتر نمیرفت و برای ما کمی سرد بود آخر شبها.این مسئله رو چندین بار انتقال دادیم به رسپشن و اونا هم پیگیری میکردن اما اینطور که من فهمیدم انگار همون بود نهایت دما یا حداقل اینکه که ونتیلاتور اتاق ما درست کار نمیکرد.حتی دو روز آخر خودشون مارو گذاشتن تو لیست انتظار برای تعویض اتاق اما دیگه خودمون نخواستیم وگفتیم ارزش تعویض اتاق نداره.غیر این مسئله که البته قابل چشم پوشی بود همه چیز خوب بود.اتاق هر روز تمیز و مرتب میشد.برخوردها عالی.صبحانه عالی و متنوع. کلا من درصورت سفر مجدد به دبی کارلتون داون تاون رو حتما انتخاب خواهم کرد (دقت کنید یه کارلتون هم تو منطقه دیره هست با اون اشتباه نکنید)
ویوی اتاق هتل(برج العرب سمت چپ هتل قرار داره که تو کادر این عکس نیست)
قسمتی از سلف سرویس صبحانه هتل
درمورد منطقه شیخ زائد هم واقعا خوشحال بودیم اون منطقه رو انتخاب کردیم. مدرن بودن رو کاملا حس میکردید تو اون منطقه. من نیویورک رو از رو عکس و فیلم دیدم و فکر میکنم "نیویورک کوچولو" عبارت خوبیه واسه توصیف اتوبان شیخ زائد
اتوبان شیخ زائد
4-درمورد تفریحات: تور ابوظبی(پارک آبی یاس و فراری پارک) رو به شدت پیشنهاد میکنم.(حالا پارک آبی هرکدوم شد) سافارای رو اگه نرید چیزی رو از دست ندادید.باغ گل برید ولی باغ پروانه رو نه(به نظر من که اصلا جالب نبود) دهکده جهانی رو هم برید اما وقت زیادی به نظرم براش لازم نیس.همون 2-3 ساعت برای ما کافی بود.آکواریوم و باغ وحش دبی مال هم برید توصیه میکنم.
اما اما گشت شهری رو قطعااااااااااااا به همه توصیه میکنم اونم با همین اتوبوس ها. بعد اتمام سفرمون من از دوستم که قبلا دبی بود و تو اون سفرش گشت شهری رو از لیدر خرید پرسیدم تویی که هردو رو رفتی کدوم رو دوست داشتی و به بقیه پیشنهاد میکنی؟ دوستم گفت همین گشت شهری اتوبوس سیتی سایت چون همه جای دبی رو رفتیم باهاش با قیمت خیلی مناسب تر.البته نکته ای که مطرح هست داشتن زمان هست .اگر زمان ندارید گشت شهر اتوبوسی به دردتون نمبخوره.همون روز آخر که ما تو لابی بودیم دوتا آقای ایرانی اومدن و درمورد همین مسئله ازمون پرسیدن اونا کلا سه روز دبی بودن ،پس عملا اگر قراره بود از اتوبوس استفاده کنن همه زمانشون واسش میرفت.بهشون گفتیم شما همین سیتی تور لیدر و بگیرید از نظر زمانی براتون بهتره.
درمورد بلیط اتوبوسها هم حتما هم دو روزه ش رو بگیرید که هم با خیال راحت برید هم ورودی رایگان خیلی جاهارو داشته باشید.(کلا بلیط هاش قابلیت تبدیل به هم رو داره، اگر یک روزه هم خریدید و بعدش پشیمون شدید میتونید آخر روز با پرداخت اختلاف قیمتش تبدیلش کنید به دو روزه)
نکته : درمورد ورودی و خروجی تفریحات(آکواریوم فراری پارک و....) : دقت کنید شما وقتی خارج بشید دیگه نمی تونید برگردید داخل پس حواستون باشه حتی اگه اشتباهی هم برید بیرون راهتون نمیدن دیگه.
نکته: معمولا تو اکثر تفریحات از شما عکس میگیرن.حالا یه سری جاها خودتون خبر ندارید و بعدش متوجه میشید یه سری جاها هم کاملا میبرنتون جلو دوربین، اما هزینه چاپ این عکس ها گرونه و زیر 100 درهم نبود هیچ جا. ما فقط هرجا رفتیم خواستیم نشونمون بدن عکسامونو،هیچ کدومو چاپ نکردیم.
5- درمورد آب و هوا : من خودم شمال زندگی میکنم و رطوبت رو متوجه نمیشم مگه اینکه خیلی بدتر از شمال باشه(لازمه ذکر کنم ما پارسال همین تاریخ کیش بودیم که من داشتم دیوونه میشدم از رطوبت کیش و هر روز موهامو میشستم اینقدر که بد حالت میشد) اما دبی اصلا موهام خراب نشد (معیار سنجش رطوبت= موهای من!) هوا در طول روز آفتابی و خیلی عالی بود،نه گرم بود نه سرد ولی از غروب به بعد کاملا سوییشرت لازم بود. ما همیشه هم محض احتیاط سوییشرتامون تو کیفمون بود. درحد یه سوییشرت یا بافت پاییزه کافی بود.تو مراکز خرید هم خنک بود.اگر سرمایی هستید اونجا هم باید چیزی بپوشید تا سردتون نشه
6- درمورد سوغات ویژه دبی: من قبلا خونده بودم که یه سری خرما دارن به اسم بتیل که قیمت گرونی هم داره.تو ذهنم بود که حتما ازش بخرم.روز آخر تو امارات مال به طور اتفاقی یه مغازه به چشمم خورد که به همین نام بود.واقعا هم قیمت گرونی داشتن خرماها.همونجا هم بهمون دادن که تست کنیم.این عکسی که مبینید قیمت 125 درهم داشت که ما خریدیم.البته طرح نقشه روشو متاسفانه همونجا دقت نکردیم که عربین گلف داره وگرنه یه پکیج دیگه رو انتخاب میکردیم!
7- درمورد قیمت آب تو دبی هم اشاره کنم که آره گرونه .من قصد داشتم از ایران چندتا بطری ببرم با خودم اما دوستم گفت هتل آب رو رایگان شارژ میکنه پس بیخیال شدم.اگه از بیرون بخوای بخرید از 5 درهم هست به بالا. ما فقط تو باغ پروانه برامون پیش اومد آب بخریم(5/5 درهم ) بطری آب هایی که هتل شارژ میکرد زیاد بود .هرموقع داشتیم میرفتیم بیرون یکی دو تارو با خودمون میبردیم. اما اگه از شرایط هتلتون اطلاع ندارید یکی دوتا بطری ببرید ضرر نکردید.
8- یه نکته دیگه هم که برای خود من جای سوال بود، اینه که شما گوشه گوشه شهر و بالای آسمان خراش ها و ساختمون های مختلف، عبارت EMAAR رو میبینید.واسه خود من سوال بود این چیه که همه جا نوشته شده،سرچ کردم و فهمیدم اعمار اسم یه شرکت هلدینگ املاک و مستغلات اماراتیه،که تو زمینه توسعه املاک و مستغلات، ساخت مراکز خرید، آسمان‌خراش‌ها، مجتمع‌های مسکونی و اداری، مدیریت هتل‌ها و املاک تجاری، ارائه خدمات گردشگری، خدمات مالی و سرمایه‌گذاری، فعالیت میکنه.
9- درمورد خرید و این مسائل: ماها عاشق خریدیدم اما با خودمون شرط گذاشتیم که زمان سفر و بیخیال خرید بشیم و از سفرمون لذت ببریم و اصلا علتی که ما سه تا دوست تونستیم باهم سفر بریم و خواهیم رفت همینه که در این مورد اتفاق نظر داریم(خیلی نکته مهمی هست بین خانومها!) و واقعا هم حتی جذابیتی نداره برامون این پاساژ اون پاساژ گشتن تو سفر. آدم باید بدونه همیشه و همه جا میشه خرید کرد، اما خیلی سفرها و جاهارو ممکنه اصلا دیگه پیش نیاد که بشه دید. به هرحال نظر شخصی ماست با احترام به نظرات مخالف
دقیقا موقع سفر ما موقع فستیوال خرید دبی هم بود.(حتما الان عاشقان خرید میگن چه موقعییتی رو از دست دادی)خیلی چیزها هم آف خورده بود. عملا رو اتیکت قیمت همه چیز خط زده بود و قیمت دیگه جایگزین کرده بودن.اما خیلی برندها تو اف های 50 درصد هم قیمت فضایی داشتن و اونجوری نبود که فکر کنید همه چی مفت شده. شانستون بود که یه آف خوب به چشمتون بخوره،مثلا من برای برادرم از امارات مال کتونی خریدم که از 200 درهم شده بود 75 درهم.یا از پارفویای دبی مال، کیف پول خریدم برای خودم که از 100 درهم شده بود 70 درهم.اینارو ما گذری بهشون برخوردیم. ولی خب اگه شما به قصد خرید برید دبی عملا باید تمام وقتتون رو بذارید برای گشتن مغازه ها چون تمومی ندارن .
10- درمورد برخورد عرب ها یا کلا ملیت های دیگه با ما : من اصلا برخورد بدی ندیدیم.همونطور هم که چندجا گفتم کلی هم ذوق زده میشدن میفهمیدن ما ایرانی هستیم. نمیدونم چرا! تو هتلمون هم یه بار تو آسانسور یه آقایی که شبیه اروپایی امریکایی ها بود باز پرسید شما چه زبانی صحبت میکنید؟که وقتی گفتیم فارسی خودش گفت فارسی! ایران! کلا حس خوبی داشتیم از ایرانی بودنمون اونجا
11- همونطور که در جریان سفرنامه دید ما برامون پیش اومد که ناهار یا شام نخوریم.گرسنه نبودیم واقعا وگرنه دلیل دیگه ای نداشت. اما در کل چیزی که بی نهایت دلتنگش شده بودم غذای ایرانی بود!!!! طبع غذای عربی برای من خوشایند نبود. با اینکه ما هییچکدوممون آدمای بدغذایی نیستیم ولی هیچکدوم از ما اصلا سمت غذای عربی نمیرفتیم.
12-حواستون باشه اگر نمیخواید از سرویس رومینگ خط تلفنتون استفاده کنید، خطتونو روشنش نکنید اصلا .چون بلافاصله وصل میشید به اپراتورهای امارات
13- درمورد دلار و درهم : اول قصدمون این بود دلار ببریم .اما دقیقا خوردیم به گرون شدن یهویی دلار بعدش فکر کردیم خب یه سری خرج قطعا ثابت داریم که میدونیم پولمون براشون میره، پس از همین ایران درهم خریدیم و فقط در حد 100 دلار بردیم که من خودم عین همون 100 دلار و برگردوندم.اما اگه دلار هم ببرید چنج کردنش کاری نداره.خود لیدر ما پول و چنج میکرد برای هرکسی که میخواست.
14- درمورد زبان: ما چون یکیمون زبان و کامل بلد بود هیچ جا مشکل نداشتیم.خود من تقریبا انگلیسی و میفهمیدم(اونا هم آنچنان سلیس حرف نمیزنن که شما متوجه نشید) ولی صحبت کردنم لنگ بود با این حال اصلا مشکلی نبود و میشد راحت کارها رو راه انداخت. از طرفی شما اکثر کسایی که به عنوان متصدی یا فروشنده میبینید همه فیلیپینی و هندی و کلا آسیای شرقی هستن که اصلا انگلیسی رو یه جور عجیبی صحبت میکنن که لازمه ازشون بخواید دوباره تکرار کنن چی گفتن! در واقع ما اونچه که کم دیدیم و خیلی هم کم دیدیم عرب بود!
15 برنامه رسمی و روتین پیام رسان تو امارات واتساپ هست.بنابراین اگر از ایران رو گوشیتون داشته باشیدش، ضرر نکردید،شاید جایی به کارتون اومد.
16- دو مورد از اهدافمونو نشد که بریم یعنی زمان نداشتیم (پارک برفی و قایق زرد).در نتیجه اگر میخواید از دبی کامل لذت ببرید واقعا به نظرم زیر 5 روز نرید . ما کلی آدمای خوابالویی هستیم همیشه، اما تو دبی اصلا زمان واسه خواب هم نمیذاشتیم مبادا چیزی رو از دست بدیم!
17-یه نکته خیلی مهم درمورد بردن دارو به دبی هست.چند جا خوندم که گفتن به هیچ وجه دارو با خودتون نبرید. درواقع درست ترش اینه که "داروی غیرمجاز" با خودتون نبرید وگرنه داروهایی که ورودش به امارات مشکلی نداشته باشه رو میتونید راحت ببرید.من میگرن دارم چک کردم دیدم دارویی که مصرف میکنم مشکلی نداره و با خودم برد .استامینوفن ساده،نوافن و این قبیل داروها تو لیست داروهای غیرمجاز نیست.داروی کدئین دار به هیچ وجه نبرید.(استامینوفن کدئین،اکسپکتورانت کدئین) دوست من همه جور دارو رو با خودش آورده بود دیگه، از سردرد و دل درد و پادرد و همه امراض!!! البته نسخه ترجمه شده هم داشت.ولی اگر بیماری خاصی دارید حتما داروتون ببرید.یه خانواده ایرانی تو هتل ما بودن که یه شب دوتا از دوستام(من نبودم باهاشون) تو داروخانه نزدیک هتل اونارو دیدن.اون آقای مسن پرل زیرزبانیTNG(داروی خیلی خیلی مهم واسه مریض های قلبی که همیشه و همه جا باید همراهشون باشه) مصرف میکردن که همراه خودش نیاورده بود دبی،فکر کرده بودن ممکنه مشکل ساز بشه براشون اما همون شب احساس درد داشتن و نیاز بود مصرف کنه! همونجا دوستام از داروساز داروخانه پیگیرش شدن دیدن اصلا اون فرم دارو(زیرزبانی)تو لیست دارویی امارات نیست و وجود نداره تو کشورشون! بنابراین اون آقارو راهنمایی کردن که میتونن به جاش از فرم دیگه ش استفاده کنن.ولی خب اون آقا خیلی کار خطرناکی کرده بود که داروشو نیاورده بود!
اما هزینه سفر من:
تور(هتل و پرواز) = 2250000 تومان
هزینه کل سفر پیش بینی خودم = 6 میلیون
هزینه کل سفر تمام شده= 5/5 میلیون
دوستان عزیز ممنون که وقت گذاشتید و پرحرفی های منو خوندید.اما با توجه به تحقیقاتی که انجام داده بودم و سفرنامه هایی که خودم قبل سفرم خوندم، حس کردم خیلی چیزاها باید کمی با جزییات بیشتر توضیح داده بشه تا ملموس تر باشه.این اولین تجربه سفرنامه نویسی من بود،نمیدونم چقدر تونستم شمارو با خودم همراه کنم. باز اگر نکته ای جا مونده یا سوال خاصی دارید خوشحال میشم کمکتون کنم و نظرتون رو بدونم.
