راهنمای جامع سفر چهار روزه به شهر باستانی ایذه

به نام یگانه خالق هستی

راهنمای جامع سفر چهار روزه به شهر باستانی ایذه

نویسنده و عکاس: ویدا مهین پو

 

بعد از این نشکفت اگر با نکهت خلق خوشت

خیزد از صحرای ایذج نافه مشک خوتن

حافظ

مقدمه

دیر زمانی است که دیار سخاوتمند خوزستان نعمت ‏های خود را به این سرزمین ارزانی داشته است. هیچ کدام از مشکلات سر راهش او را از فر و شکوه پایین نیاورده و همچنان نامش مزین به افتخارات کوچک و بزرگ است. در این سفرنامه قصد دارم شهر نگاره های سنگی، یعنی ایذه را، برای مشتاقان سفر و گردشگری معرفی کنم. شهری که با افتخار میراث باستانی نیاکان ما را به دوش می کشید. حتی حافظ شیرازی نیز از این شهر غافل نبوده است؛ همان طور که در شعر ابتدایی از صحرای ایذج (نام قدیم ایذه) نام برده است. این سفرنامه در حقیقت به عنوان راهنمایی جهت سفر 4 روزه به شهرستان ایذه تنظیم شده است. روز اول اختصاص به جاذبه های درون شهری دارد. روز دوم راهی روستاهای زیبای ایذه می شویم. روز سوم راهی سد کارون 3 و روستای شیوند شده و در روز چهارم بازدیدی از دشت سوسن خواهیم داشت. در این سفرنامه با من همراه باشید.

زمان بازدید

شهرستان ایذه یکی از خنک ترین شهرهای استان خوزستان است و با واقع شدن در بین رشته کوه های زاگرس، آب و هوای مطبوع و معتدلی دارد. سفر در اوایل اسفند تا اردیبهشت ماه یکی از بهترین گزینه های ممکن است. طبیعت سرسبز ایذه شگفت زده تان خواهد کرد. بعد از آبان ماه تا نوروز نیز زمان مناسبی برای بازدید فراهم است.

مسیر دسترسی

شهر زیبای ایذه مجهز به فرودگاه و ایستگاه راه آهن نیست. برای رسیدن به ایذه باید از ماشین شخصی یا پایانه های مسافربری استفاده کنید. این سفرنامه بر اساس سفر و تجربه شخصی اینجانب است و مسیر حرکت من از اهواز به سمت ایذه بود. این مسیر حدود دو ساعت و نیم طول می کشد (183 کیلومتر). از ترمینال تپه در اهواز با سواری های شخصی نفری 150000 ریال و با اتوبوس های مسافربری 100000 ریال هزینه در برخواهد داشت.

 

تصویر 1: مسیر اهواز– ایذه

تصویر 2: دروازه قرآن اول شهر

اقامت

ایذه شهری است که با وجود جاذبه‏ های فراوان هنوز از زیرساخت ‏ها و امکانات کافی گردشگری برخوردار نیست. اما خوشبختانه در شرایط فعلی تمهیداتی در این زمینه اتخاذ شده است. از جمله اقامتگاه بومگردی الیما (واقع در روستای تکاب در 7 کیلومتری ایذه) که محیط بسیار مفرحی را جهت اسکان فراهم کرده است. از هتل آنزان، باغ رستوران اقامتی الهک و هتل رستوران بهاران مالمیر در خود ایذه نیز می‎‏توانید استفاده کنید. در دهدز نیز دهکده توریستی زراس و اقامتگاه بوم گردی قلعه سرد (در روستای قلعه سرد) جهت اسکان وجود دارد. محل اقامت ما نیز خوشبختانه منزل یکی از دوستان بود‍!

 

تصویر 3: ورودی اقامتگاه بوم گردی الیما 

 

تصویر4 : نمایی از محوطه درونی اقامتگاه الیما

 

تصویر 5: آدرس مراکز اقامتی ایذه

وجه تسمیه شهر

ایذه خاستگاه بختیاری های دلیر است و به دلیل کثرت سنگ نوشته ‏ها، شهر نگاره های سنگی ایران نام گرفته است. مستندهای تاریخی قدمت 6000 ساله آن را تا دوره عیلامیان می رساند. تعداد زیاد سنگ نوشته‏ ها نشان می دهد که به احتمال یقین یکی از ایالت ‏های مهم عیلام بوده است. این شهر از روزگار باستان تاکنون به نام ‏های آنزان، انشان، آیاپیر و مالمیر خوانده شده است. کلمه ایذه از کلمه عیلامی "ایدیز"، به معنای شهر کنار آب، گرفته شده است.

بازدید روز اول: بازدید از آثار تاریخی درون شهر

پس از اسکان پیشنهاد می کنم بازدید را از اول صبح شروع کنید. وجود نقشه ی راهنمای شهری ضروری است چراکه تابلوهای هدایت کننده به سمت جاذبه های توریستی در سطح شهر معدود است.

نکته: نگران باز بودن درب سایت های تاریخی ایذه در صبح زود نباشید. هیج کجا هیچ وجهی برای بلیط ورودی نخواهید پرداخت. ایذه معروف به "موزه روباز نگاره های سنگی" است. متاسفانه سازمان میراث فرهنگی اقدامات کافی و استاندارد را جهت حفظ و حراست، استقرار راهنما و اخذ بلیط ورودی برای این میراث های باستانی انجام نداده است. خب پس بهتر است مثبت نگاه کنید: امکان بازدید 24 ساعته را از اماکن تاریخی خواهید داشت!

1- سایت باستانی کولفرح

 

تصویر 6: طبیعت زیبای روستای کولفرح

زمانی که از اهواز به سمت ایذه می روید در اولین میدان ورودی شهر ایذه، در سمت راست، تابلوی راهنمای گردشگری وجود دارد که شما را به کولفرح خواهد رساند. پس به راست پیچیده و مسیر را ادامه دهید تا به میدان بزرگ اول شهر برسید. در سمت راست مسیر بلوار فلسطین (جاده ایذه- دهدز) را ادامه دهید (در ابتدای این بلوار مجسمه بزرگ مرد بختیاری با صلابت نمایان است). کمی بعد، در سمت چپ، تابلوی راهنمای کولفرح را خواهید دید که در انتهای آن به دره کولفرح خواهید رسید.

 

 

تصویر 7: دوراهی اول شهر که شما را به سمت کولفرح می‏رساند. 

 

تصویر 8 : مجسمه مرد بختیاری

نکته: در کولفرح تابلو یا افراد راهنمای کافی و بروشوری وجود ندارد (به جز در ایام نوروز در اول شهر) مگر اینکه سفر شما همراه با تورهای گردشگری باشد. پس اگر به طور شخصی سفر کردید با جستجو در اینترنت مطالب راهنمای نقش برجسته های کولفرح را از قبل بخوانید تا نقش برجسته ها را با دقت بیشتری درک کنید. نگذارید این کم و کاستی ها لذت دیدن این شکوه و جلال را از شما بگیرد.کولفرح در گویش بختیاری به معنی تنگه گشاد است. اینجا مکان پرستش نارسینا، یکی از خدایان ایلامی، بوده است. این دره سرسبز 6 نقش برجسته از دوره ایلام کهن دارد.

 

تصویر 9: نمایی کلی از کولفرح که کتیبه ها را در جای جای خود نهفته دارد

 

تصویر 10: مراسم قربانی حیوانات در حضور پادشاه هانی. به نقش آلات موسیقی (چنگ و دف مربعی آشوری) دقت کنید. 

 

تصویر 11: صحنه مراسم قربانی حیوانات

 

تصویر 12: حمل مجسمه خدایان بر دوش چند تن عیلامی و قربانی کردن برای خدایان 

 

تصویر 13: اهدای هدایا در حضور پادشاه. این نقش را مادر نقش برجسته های تخت جمشید می خوانند که مشابه نقش برجسته درگاه شمالی کاخ صد ستون تخت جمشید است.

تصویر 14: تصویر یک فرد عیلامی در حال نیایش و اجرای مراسم مذهبی

تصویر 15: حمل مجسمه رب النوع شاه بر روی تخت روان

بازدید از این سایت تاریخی و طبیعت اطرافش حدود 1 ساعت و نیم زمان خواهد برد. اگر شانس بیاورید می توانید شاهد برگزاری مراسم عروسی خانواده های بختیاری در کولفرح باشد. در این سفر بخت با ما یار بود!

نکته: حتما برای عکاسی از مراسم اجازه بگیرید.

 

تصویر 16: نمایی از عروسی سنتی بختیاری

2- آرامستان شهسوار

برای رسیدن به این آرامستان باید وارد جاده کمربندی ایذه به سمت اهواز شوید. روبروی پمپ بنزین موجود در این جاده کمربندی، جاده ای باریک به سمت شهسوار در روستای کهباد وجود دارد. این آرامستان مربوط به دوره صفویه است و گفته می شود که حدود 60 شیر سنگی در اینجا وجود داشته است که متاسفانه اغلب تخریب شده اند. شیر سنگی یا برد شیر نماد ایل بختیاری است که به نشانه شجاعت و دلاوری در شکار و جنگ بر سر مزار بزرگان قرار می دادند. دست های شیر به نشانه حراست به جلو کشیده شده است. در پهلو مزین به نقش شمشیر یا خنجر است و بر گرده آن مشخصات متوفی ذکر شده است.

 

تصویر 17: موقعیت قرارگیری شهسوار نسبت به کولفرح

تصویر 18: نمونه ای از شیرهای سنگی باقیمانده 

 

تصویر 19: اگر دقت کنید می‌بینید همه شیرها به یک سمت هستند که به احتمال زیاد باید رو به قبله باشد. 

تصویر 20: نمونه ای از طرح های روی مزارها 

تصویر 21: نمایی از بالای کوه

شاید در نگاه اول متوجه سنگ نگاره عیلامی در بالای کوه نشوید چراکه تابلو راهنمایی وجود ندارد. اما جوینده یابنده است! کمی به سمت کوه جلوتر و بالاتر رفته تا به نقش برجسته 3700 ساله عیلامی برسید که نمایش بار عام یکی از شاهان عیلام است. زمانی یک ساعته را به این بازدید اختصاص دهید.

 

تصویر 22: سنگ نگاره ایلامی

بعد از این بازدید پیشنهاد می کنم به اقامتگاه برگشته و بعد از ناهار و استراحت ادامه بازدید را از عصر شروع کنید.

رستوران ها: برای صرف ناهار میتوانید به رستوران های آستاره (نزدیک میدان امام علی (ع))، رستوران یاس و رستوران پدیده (خیابان حافظ جنوبی) و فست فودهای سطح شهر بروید.

3- اشکفت سلمان

در انتهای بلوار حافظ جنوبی، در دل دره ای در عمق کوه، نیایشگاه باستانی تاریشا، از دوره عیلام نو، معروف به اشکفت سلمان قرار گرفته است (اشکفت به معنی غار می باشد). در بدو ورود با تابلوی فلزی بزرگی روبرو می شوید که ترجمه سخنان پادشاه هانی بر آن نوشته شده است.

 

تصویر 23: نمایی از محوطه پارکینگ و غذاخوری اشکفت سلمان 

 

تصویر 24: ترجمه سخنان پادشاه هانی

مسیر سنگفرش را دنبال کنید و از پله ها بالا بروید تا در سمت راست خود به سنگ نگاره اول و دوم در کنار هم برسید. نقش برجسته اول (سمت راستی) هانی پادشاه عیلامی همراه با فرزند، همسر و وزیرش را نشان می دهد. متاسفانه از گزند یادگار نویسان و رویش گیاهان در امان نمانده است. در سمت چپ آن نقش برجسته دوم قرار دارد که مجلس نیایش هانی همراه با همسر و فرزندش است.

 

تصویر 25: مسیر سنگفرش تا اشکفت سلمان 

 

تصویر 26: نقش برجسته اول (سمت راست) و دوم (سمت چپ) اشکفت سلمان

در داخل غار نقش سوم را خواهید دید که همراه با کتیبه ای 26 سطری به خط میخی است که شرح حال کارهای او برای سرزمینش است. کنار آن نقش برجسته چهارم وجود دارد که به نظر می رسد مجسمه یکی از خدایان است که متاسفانه به دلیل آسیب زیاد به زحمت دیده می شود.

 

تصویر 27: نمایی از درون اشکفت سلمان 

 

تصویر 28: نقش برجسته سوم اشکفت سلمان

 

تصویر 29: نقش برجسته چهارم اشکفت سلمان 

به سمت راست در دل اشکفت اگر پیش بروید به چشمه ای آب شیرین و گوارا می رسید که با لوله به سمت بیرون هدایت شده است.

تصویر 30: نمایی از درون اشکفت سلمان و مکان چشمه

در سمت چپ اشکفت سلمان ویرانه های یک بنا وجود دارد که غاری نیز در آنجا قرار دارد. گفته های محلی نشان از ارتباط این غار با صحابه پیامبر، سلمان فارسی، دارد. اما به نظر می رسد مربوط به دوره اتابکان لر باشد. عده ای نیز معتقدند این مکان قربانگاهی بوده است و هنوز با وزش باد می توان بوی خون را حس کرد!

 

تصویر 31: ویرانه های باقی مانده اشکفت سلمان

چند دقیقه ای را به تماشای منظره شهر زیبای ایذه بپردازید و کم کم راهی بازدید از تاق طویله شوید. در مجموع می توانید حدود 40 دقیقه یا کمی بیشتر را به این بازدید اختصاص دهید.

 

تصویر 32: نمای زیبای ایذه از بالای اشکفت سلمان

4- طاق طویله

طاق طویله قلعه ای سنگی از دوره اتابکان لر است که طی کاوش های باستان شناسی از دل خاک سر برآورد. این قلعه در انتهای بلوار محمد رسول اله (ص) قرار دارد. معماری پیچیده و کاشی کاری های زیبای درون زیرزمین های آن سبب ثبت آن در فهرست میراث ملی شده است. متاسفانه به حال خود رها شده است و در حال حاضر امکان بازدید از قسمت های داخلی آن وجود ندارد. زمان 30 دقیقه ای را می‏توانید به این بنا اختصاص دهید. به نظر می رسد اینجا محل تجمع عصرگاهی پیرمردان بختیاری است. پای صحبت شان بنشینید. ناگفته های زیادی دارند!

 

تصویر 33: نمایی از محوطه ورودی طاق طویله 

تصویر 34: قسمتی از بنای سنگی تاق طویله 

تصویر 35: نمایی از طاق طویله

5- کوشک نور آباد

این کوشک در جنوب غربی ایذه، در محله نور آباد، در انتهای بلوار شهید اشکبوس قرار دارد. بنای زیبایی از سنگ و گچ بوده و مربوط به دوره قاجار است. گفته شده است که مرکز استقرار خوانین بختیاری در موقع قشلاق، جهت اخذ مالیات، بوده است. قرار است این بنا به موزه مردم شناسی ایذه تبدیل شود. بازدید 30 دقیقه ای برای این مکان کافی خواهد بود.

 

تصویر 36: نمایی از قسمت روبرویی کوشک نورآباد

 

تصویر 37: نمایی از قسمت پشتی کوشک نورآباد و رو به کوه 

 

تصویر 38: نمایی کلی از کوشک نورآباد

 

بازدید روز دوم: بازدید از روستاهای تاریخی 

1- نقش برجسته خنگ اژدر

روز دوم اختصاص به بازدید از چند روستای سرسبز اطراف ایذه دارد. امکانات کافی از جمله آب و غذا و حتی چادر مسافرتی را همراه خود ببرید تا بتوانید ناهار را در طبیعت زیبای ایذه صرف کنید. از ایذه به سمت جاده پیان حرکت کنید. پس از طی چند کیلومتر در سمت راست تابلویی با عنوان میانگران علیا خواهد دید. به راست پیچیده و مسیر را ادامه دهید تا به تابلوی کوچک قبرستان بهشت آباد برسید. در انتهای روستا با دشتی وسیع و سرسبز روبرو می شوید و تخته سنگ بزرگی در انتهای کوه خواهید دید. شاید در نگاه اول توی ذوقتان بخورد چراکه نقش برجسته عیلامی مربوط به بار عام پادشاه تقریبا محو شده است. پس بهتر است به پشت سنگ بروید. بله نقش اشکانی خنگ اژدر در این قسمت پنهان شده است! این نقش برجسته آیین تنفیذ قدرت شاه الیمایی از سوی مهرداد اشکانی را نمایش می‌ دهد. مطمئن ام بیشتر از چند دقیقه محو تماشای آن خواهید شد. تماشای منظره چرای دام ها در این دشت سبز را نیز از دست ندهید.

 

تصویر 39: راهنمای جاده به سمت میانگران علیا

تصویر 40: نمایی دور از تخت سنگ حاوی سنگ نگاره

 

تصویر 41: نقش برجسته ایلامی خنگ اژدر 

تصویر 42: نقش برجسته اشکانی خنگ اژدر 

تصویر 43: طبیعت زیبای خنگ اژدر 

2- نقش برجسته خنگ یارعلیوند

از مسیر روستای خنگ اژدر تا سر دوراهی، که تابلو قبرستان بهشت آباد بود، برگردید و مستقیم راهی روستای یارعلیوند شوید. این دو روستا بسیار به هم نزدیک هستند. در سمت راست تان تابلوی راهنمای آن را خواهید دید. در این قسمت در انتها جاده یک باغ شخصی وجود دارد. تقریباً روبروی این باغ در سمت راست کوه، نقش برجسته را با کمی دقت خواهید دید چراکه پشت سنگ دیگر مخفی شده است. با توجه به نوع لباس، به نظر می رسد پیکر دو فرد الیمایی است (لباس های بلند تا زیر زانو و چین دار). این نقش هم تقریبا در حال محو شدن است.

 

تصویر 44: نقش برجسته خنگ یارعلیوند 

 

تصویر 45: مکان قرارگیری نقش برجسته پشت سنگی است که یادگار نویسان طرح زده ‏اند!

3- نقش برجسته خنگ کمالوند

به سر جاده اصلی برگردید و مسیر مستقیم را ادامه دهید تا به روستای خنگ کمالوند برسید. تابلوهای راهنمای جهت بازدید از سنگ نگاره را دنبال کنید تا به کوهی صخره ای برسید. اما خیلی راحت اقرار می کنم که اگر راهنما یا فرد آشنا با منطقه همراه تان نباشد ممکن است اصلا نقش برجسته را در دل کوه پیدا نکنید! تابلو راهنما اول روستا هست اما تابلویی وجود ندارد که جای سنگ نگاره را مشخص کند. ما هم سر ظهر چندین مرتبه بالا پایین رفتیم تا نقش را پیدا کنیم. این نقش برجسته در انتهای روستا در تنگه باریکی بین دو تپه صخره ‏ای قرار دارد. کمی بالا بروید. در شرق تنگه، نگاره یک پادشاه یا بزرگ زاده الیمایی را خواهید دید که سوار بر اسب است. اما متاسفانه این هم در حال محو شدن است!

 

تصویر 46: نمایی از موقعیت قرارگیری سنگ نگاره 

 

تصویر 47: سنگ نگاره خنگ کمالوند 

تصویر 48: نمایی از روستای زیبای خنگ کمالوند

بعد از بازدید پیشنهاد می کنم جای مناسبی را در روستا جهت صرف ناهار انتخاب کرده و سپس جهت استراحت به اقامتگاه برگردید. عصر می توانید گشتی در بازار ایذه بزنید و منتظر بمانید تا هوا تاریک شود. حسن دیدن جاذبه بعدی در شب است. راهی تپه الهک شوید. تماشای شهر از این نما بسیار دیدنی است. همچنین در قسمتی از این مسیر گفته میشود جاذبه معکوس وجود دارد. امتحان کنید و ماشین را در سربالایی در حالت خلاص نگه دارید. با شگفتی می بینید که ماشین به سمت بالا حرکت خواهد کرد.

 

تصویر 49: تپه الهک ایذه (عکس از اینترنت)

4- آبشار مصنوعی ایذه

بعد از بازدید راهی مسیر تپه شهدا، در بلوار زاگرس و روبه روی فرمانداری ایذه شوید. پس از ادای احترام به مقام شهدای گمنام وطن، می توانید نمای شهر ایذه را از بالای این تپه به نظاره بنشینید. در پایین این تپه یک آبشار مصنوعی وجود دارد. در نگاه اول خیلی از گردشگران متوجه نخواهند شد که این جاذبه جدید، مصنوعی است. اما به هر حال زیبا و مفرح است.

 

تصویر 50: نمایی از آبشار مصنوعی

 

بازدید روز سوم: بازدید از سد کارون 3

1- سد کارون 3:

روز سوم مسافت ما کمی دورتر است پس صبح زود بیدار شوید و به سمت مقصد حرکت کنید. چادر، پتو مسافرتی و مواد غذایی برای صرف ناهار و شام را با خود ببرید. شب را در طبیعت خواهید بود! راهی شهر دهدز می شویم. از ایذه باید مسیر دهدز را در پیش گرفت تا به 28 کیلومتری شهرستان ایذه برسیم (می توانید راهنمای کامل بازدید بنده را از سد کارون 3 در وب سایت Lastsecond مطالعه کنید). همانطور که در راهنمای سد کارون 3 گفته ام، بازدید از این سد برای افراد عادی ممنوع است. پس اگر همراه تور گردشگری نباشید به مشکل بر خواهید خورد. اما نگران نباشد زیبایی کارون 3، پشت دریاچه سد و همجوار با پل های قوسی، قرار دارد. پس حدود یک کیلومتری جلوتر بروید تا بعد از تونل به پل های قوسی رسیده و از جاده خاکی کنار پل به سمت پایین دریاچه حرکت کنید.

 

تصویر 51: مسیر ایذه به سمت سد کارون 3 

تصویر 52: نمایی از سد کارون 3 

تصویر 53: پل قوسی سد کارون 3 

تصویر 54: طبیعت زیبای اطراف سد کارون 3

بعد از فارغ شدن از تماشای آرامش و بکری دریاچه دو مسیر پیشنهادی وجود دارد.

1) راه را ادامه داده تا بعد از طی 45 کیلومتر به دهکده تفریحی توریستی زراس دهدز رسیده و شب را آنجا بمانید.

2) راهی بازدید از روستای زیبای شیوند شوید که شب را در آنجا خواهید ماند. بنده این مسیر را پیشنهاد می کنم و برای تان توضیح خواهم داد.

تصویر 55: مسیر سد کارون 3 تا دهکده زراس

 

تصویر 56: مسیر سد کارون 3 تا روستای شیوند

2- آبشار و روستای شیوند

جاده ایذه– دهدز را ادامه دهید.کمی بعد از سد کارون 3، به مسیر دسترسی به روستای شیوند در سمت راست (جاده خاکی) می رسید. برای تان جالب خواهد بود که تنها مسیر دسترسی به روستا عبور از دریاچه سد است. می توانید ماشین را نیز به آن طرف رود ببرید چراکه هزینه ای برای تان نخواهد داشت. لذت یک و نیم ساعت قایق سواری همراه با آرامش، روی دریاچه سد کارون 3 نصیب تان خواهد شد.

نکته: این بارج های مسافربری هر 2 ساعت یک بار حرکت خواهند کرد و آخرین ترددشان نیز ساعت 5 عصر خواهد بود.

 

تصویر 57: بارج های مسافربری روی دریاچه سد کارون 3 

 

تصویر 58: طبیعت زیبای اطراف دریاچه سد کارون 3 

بعد از رسیدن به روستا ابتدا مکان اقامت خود را مشخص کنید چراکه مسیر روستا به سمت آبشار ماشین رو نیست حدود یک ساعت پیاده روی تا آبشار خواهید داشت. پس بعد از اسکان، کوله پشتی سبکی حاوی آب و مواد غذایی پر انرژی را برداشته و راهی آبشار شوید. مسیر آبشار از میان باغ های انار می گذرد و آنقدر زیبا است که اصلا متوجه نخواهید شد کی به آبشار رسیده اید.

 

تصویر 59: مسیر زیبای رسیدن به آبشار شیوند 

 

تصویر 60: سرزندگی و سرسبزی مسیر آبشار شیوند 

تصویر 61: آبشار شیوند با 90 متر ارتفاع در کوه منگشت

در مسیر برگشت بعد از صرف ناهار و استراحت به گشتن در روستا بپردازید. آنقدر زیبایی هست که سرگرم و شیفته تان خواهد نمود. از اهالی روستا آدرس کاروانسرا و سیاه چال قدیمی، نقش برجسته و بردگوری ها را بگیرد. بازدیدشان خالی از لطف نخواهد بود. لذت شب مانی در روستا برای تان خاطره انگیز خواهد بود. صبح زود به سمت ایذه حرکت کنید.

 

تصویر 62: درختان انار روستای شیوند

بازدید روز چهارم: دشت زیبای سوسن

دشت سوسن

مگر می شود به ایذه رفت و دشت زیبای سوسن را ندید!؟ این دشت در 35 کیلومتری شمال غربی ایذه واقع شده است. علاوه بر طبیعت شگرف، دارای غنای بالای تاریخی می باشد. برای رسیدن به آن باید به سمت ایذه برگردید و جاده پیان- اندیکا (همان مسیر خنگ اژدر) را در پیش بگیرید. بعد از گذشتن از روستاهای تاکوتر و پیان به یک دوراهی می رسید. سمت راست شما را به دشت سوسن می برد و سمت چپ به دریاچه سد شهید عباسپور (سد کارون 1). به سمت راست بروید تا از روستای کشگلی بگذرید. بعد از 5 کیلومتر به یک دوراهی می رسید که هر دو به سوسن می رسد. زیباترین فصل برای بازدید از این موهبت سبز بیکران اوایل اسفند تا اوایل فروردین ماه است. مسیر سوسن آنقدر زیبا و وسوسه انگیز است که مطمئن ام راه به راه ماشین را نگه خواهید داشت تا مبادا لذت عکاسی از این زیبایی ها را از دست بدهید.

 

تصویر 63: طبیعت زیبای دشت سوسن 

 

تصویر 64: مسیر جاده ایذه به سوسن 

 

تصویر 65: دشت سوسن

 

 

تصویر 66: دشت سوسن

در کنار جاده آرامستان های با صفایی وجود دارد که دیدن سنگ قبرهای جالب و شیرهای سنگی آنها را به شما پیشنهاد می کنم.

 

تصویر 67: آرامستان منطقه سوسن

 

تصویر 68: شیرهای سنگی

بعد از گشت و گذار و صرف ناهار در طبیعت دوباره به دوراهی اول برگردید. سمت چپ و جاده گلزار را دنبال کنید تا به بارگاه امامزاده سلطان ابراهیم برسید. جاده را ادامه داده تا به کِوِشک برسید. شب را هم می توانید در مجتمع اقامتی سد شهید عباسپور و در ویلاهای مناسب آن سپری کنید (از قبل جا رزور کنید) یا صد البته در کنار دریاچه زیبای سد چادر بزنید!!

 

تصویر 69: نمایی از سد شهید عباسپور (عکس از اینترنت) 

 

تصویر 70: نمایی از ویلاهای اقامتی سد (عکس از اینترنت) 

 

تصویر 71: چادر زنی در اطراف دریاچه سد (عکس از اینترنت)

 سوغات ایذه

 عسل خوش طعم ایذه برگرفته از گیاه گون و همچنین برنج سوسن از سوغاتی های مرغوب و رایج این شهر محسوب می شوند. همچنین طبیعت زیبای ایذه دربردارنده گیاهان دارویی متنوعی است که با مراجعه به عطاری ها و یا حتی بومیانی که در گوشه و کنار بازار این گیاهان را می فروشند می توانید آنها را تهیه کنید. از صنایع دستی ایذه نیز می توان به چوقا بافی و گیوه دوزی اشاره کرد. قالیچه های معروف بختیاری نیز دیگر دستاورد این دیار هستند که از نقش حیواناتی مانند بز کوهی و کبک در کنار نقش گل و بته بهره جسته است.

غذاهای محلی

ایذه ای ها هم مانند سایر مناطق بختیاری نشین عاشق جوجه کباب هستند! اما به جز آن می توان به غذاهایی که با سبزی های محلی آماده می شود نیز اشاره کرد که اکثرا به صورت سرخ شده مصرف می شوند مانند ململیاس، اندش، کلوس (کرفس کوهی) و توله. از غذاهای محلی نیز می توان به شولوا دووا (تقریبا همان آش کشک)، دونگو، ریشکو، او انار، گمنه، کلگ (نان بلوط) و تلیکه اشاره کرد.

تصویر 72: انواع غذاهای محلی ایذه (عکس از اینترنت)

معرفی نرم افزار

 در سایت کافه بازار نرم افزاری تحت عنوان "ایذه گردی" وجود دارد که حاصل کار تیم پر تلاش همگردی است. این نرم افزار اطلاعات مفیدی را جهت اقامت، تفریح، نقشه راه ها و بازدید از اماکن تاریخی فراهم نموده که می توانید قبل از سفر سری به آن بزنید.

تصویر 72: نمایی از نرم افزار ایذه گردی

سخن آخر

خب بازدید چهار روزه ما به پایان رسید. مطمئن ام با کوله باری از خاطرات خوش و ثبت تصاویری زیبا از ایذه راهی خواهید شد. اما همچنان نقاط تاریخی بسیاری برای دیدن هست مانند باجول، روستای شمی، راسوند، فارم و غیره.... ایذه شهری است که شاید کمی مورد کم لطفی قرار گرفته است. خیلی ها هنوز آشنایی کامل با آن ندارند و جاذبه های باستانی اش، مانند کولفرح و اشکفت سلمان، قابلیت ثبت جهانی دارند. میراث باستانی اش نیازمند رسیدگی بیشتر است و طبیعت بکر و زیبایش نیازمند معرفی بیشتر. امیدوارم بیشتر از اینها هوایش را داشته باشند!

ایذه را بارها باید دید!

 

نویسنده : ویدا مهین پو

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.