سلام خدمت لست سكندی های عزیز
قبل از شروع سفرنامه باید خدمتتون بگم كه من دفعه اولم هست كه سفرنامه می نویسم و امیدوارم كم و كاستی های این سفرنامه رو به بزرگی خودتون ببخشید.
برای تعطیلات خردادماه امسال تصمیم داشتم خیلی زود تصمیم گیری كنم و تا قبل از گرون شدن بلیت ها مقصدمو تعیین و بلیت رو تهیه كنم.
از بعد از تعطیلات نوروز تحقیقم رو آغاز كردم و با خوندن سفرنامه های مختلف و بررسی قیمت تورها چند جارو هدف قراردادم برای بررسی.
- بلگراد 2.تفلیس 3. پوكت
بعد از خوندن سفرنامه هاشون هیچ شوق و شوری در من ایجاد نشد، (البته پوكت برام جالب بود ولی هزینه اون زیاد می شد ) تصمیم گرفتم بیشتر تحقیق كنم. اسم مارماریس و چشمه رو قبلا شنیده بودم و راجبشون اطلاعات داشتم ولی تورهای مارماریس فقط موجود بود. منم نقطه هدف رو مارماریس قراردادم و اینگونه بود كه تصمیمم قطعی شد ! حالا باید همسفرم رو راضی میكردم ، چون به زبان تركی استانبولی تسلط كامل دارم سفر به شهرهای مختلف تركیه برام راحتتره ، خلاصه اینكه همسفرجان رو هم راضی به مارماریس كردم.
قدم بعدیم پیدا كردن تور بود، اواسط اردیبهشت ماه بود و من دنبال هتل خوب با قیمت مناسب بودم. با توجه به نقد و بررسی های هتل های مارماریس، هتل گرین نیچر دیاموند رو انتخاب كردم. توی لست سكند نمره خوبی داشت، در سایت تریپ ادوایزر هم نقدها و بررسی های اون هتل رو خوندم و فقط یه سوال برام پیش اومده بود كه گرین نیچر دیاموند همون گرین نیچر ریزورت هستش آیا ؟؟؟؟ چون راجب ریزورت نوشته بودن از ساحل فاصله داره و قدیمیه ولی راجب ساحل دیاموند چیزی ننوشته بودند، متاسفانه این تعلل من در بررسی این موضوع یكم طول كشید و وقتی مطمئن شدم برای خرید تور به دوستم مراجعه كردم اول خرداد شده بود و دوستم گفت تور یك هفته ای به هتل دیامند كه تا هفته پیش 4.120.000 تومان بوده الان شده 4.950.000 !! درضمن پرواز مستقیم به مارماریس نداریم و فرودگاه عدنان یا دنیزلی میشینن پروازها كه حدودا 5-6 ساعت راه با اتوبوس هست ! ناامید شدم ولی دست از تلاش بر نداشتم.
چون میدونستم فرودگاه دالامان در 90 كیلومتری مارماریس وجود داره و فقط پروازهای داخلی ترك انجا میشینن ، برنامه رو به این ترتیب عوض كردم :
پرواز تهران استانبول – پرواز داخلی استانبول به دالامان – 3 شب هتل گرین نیچر دیاموند- پرواز داخلی از دالامان به استانبول- 3 شب هتل گرند هالیك (خلیج) – و در آخر برگشت به تهران
با كمك دوستم در آژانس هواپیمایی هزینه دو تا هتل و بلیت رفت و برگشت به استانبول رو به قیمت 3.600.000 تومان نفری خریداری كردیم. از اونجایی طبق بخشنامه جدید آژانس ها دیگه نمیتونن بلیت داخلی كشور دیگه رو بخرن، خرید پرواز داخلی از استانبول به دالامان و برگشت به عهده خودمون قرار گرفت. توی سایت های مختلف تركی بررسی كردم و دیدیم تقریبا هر دو ساعت یه پرواز به سمت دالامان هست ولی چون میزان تاخیر هواپیماهای خودمون قابل تخمین نبود تصمیم گرفتیم بریم فرودگاه اتاتورك و همونجا بلیت بخریم كه اشتباه بزرگی بود. چون وقتی رسیدیم پروازها تا 5 ساعت بعدش پر بود و فقط یه پرواز ساعت 8 شب مونده بود و به قیمت 100 یورو ! ( البته بلیت رفت و برگشت) پنجشنبه 8 شب رفت با تركیش – یكشنبه برگشت 3 بعداز ظهر با پگاسوس ! تازه برگشتمون به فرودگاه سبیحا بود اگه میخاستیم به اتاتورك باشه 200 هزارتومن گرونتر میشد.
مارماریس
با احتساب اینكه ما ارز مسافرتی رو به قیمت 5.000 تومان خریده بودیم، تمام مخارجمون تا اون لحظه كه شامل تمامی بلیت های هواپیماهامون و 6 شب اقامت در دو هتل در مارماریس و استانبول بود، كلا 4.100.000 تومان شده بود. با استفاده از اینترنت رایگان 2 ساعته فرودگاه اتاتورك ، یه فیلم دانلود كردیم تا از وقتمون استفاده كنیم و سر انجام ساعت 10 دقیقه به 8 شب سوار هواپیمای فوق العاده شیك تركیش شدیم . ( چقد دلمون بحال خودمون با هواپیماهای مستهلكون سوخت). نمونه پذیرایی پرواز تركیش در ماه رمضان تصویر زیر :
خلاصه اینكه ما ساعت 9.15 شب به فرودگاه دالامان رسیدیم و تا ساكمون رو تحویل بگیریم ساعت یك ربع به 10 شب از فرودگاه خارج شدیم. جلوی در تاكسی ها ایستاده بودن ( من از تهران در اینترنت سرچ كرده بودم و میدونستم از فرودگاه به مارماریس اتوبوس هاواش و اتوبوس شهرداری تركیه وجود داره وكرایشونم 20 لیر هست). از چند تا تاكسی قیمت گرفتم و مبلغ 220 تا 180 لیر قیمت دادن و پیاده به سمت اتوبوسهای فرودگاه حركت كردیم. اونجا اگر كسی تركی هم بلد نباشه، بزرگ روی اتوبوسها نوشته مارماریس ! و خیلی راحت میشه پیداشون كرد. ما اشتباه كردیم و سوار اتوبوسهای شهرداری شدیم ، كوچكتر از اتوبس های هاواش ( شركت خصوصی) بودن و اینكه در طول راه حدودا 10 جا ایستادن و مسافر پیاده كردن و اینجوری شد كه ما راه یكساعت و ربعی رو دو ساعت طول كشید و ساعت 12 رسیدیم هتل ( از ترمینال با تاكسی تا دم هتل اومدیم چون خسته بودیم سراغ مینی بوسها نرفتیم. 25 لیر تا هتل شد كه اگه با مینی بوس میومدیم میشد نفری 3 لیر). ( اگه بلیت رو طبق برناممون ساعت 5 میگرفتیم برای شام در هتل بودیم ولی ما از وقتمون استفاده كردیم و اون شب با وجود خستگی زیاد ، نیمساعت در اطراف هتل راه رفتیم و با شهر زیبا و زنده مارماریس كمی آشنا شدیم و توی یه دنر فروشی 24 ساعته كه روبروی هتلمون بود دنر خوردیم ( باید بگم كه من از مدل طبخ گوشت در كشور تركیه خوشم نمیاد و همیشه دنر مرغ میخورم و بنظرم دنر مرغ هاشون خیلی خوشمزس)
روز اول:
با وجودی شب قبل ساعت زیادی در فرودگاه معطل بودیم و بعد پرواز و بعد هم اتوبوس سواری و بعدش پیاده روی ولی روز بعد ساعت 7.30 بیدار شدیم و برای صرف صبحانه رفتیم به سالن غذاخوری . باید بگم كه صبحانه از نظر من بهترین وعده روز به حساب میاد و صبحانه های این هتل بینظیر بود، نمونه ای از صبحانه رو در عكسها براتون گذاشتم.
مطابق با هر سلیقه ای می شه با یه صبحانه فوق العاده از خودتون پذیرایی كنید. بعد از صبحانه عالی رفتیم با كارت حوله، حوله برای ساحل دریافت كردیم و رفتیم سمت استخر و دریا و متوجه شدیم كه همه جاهارو قبلا گرفتن و تجربه شد برامون كه فردا قبل از صبحانه ماهم بریم و جا بگیریم كنار استخر. بوفه نوشیدنی كنار استخر و تیم سرگرمی هتل ساعت 10 صبح شروع به كار میكنن و كلی برنامه جالب و بازی و مسابقه دارن. بوفه خوراكی كنار استخر هم ساعت 12 شروع به كار میكنه كه شامل همبرگر، مرغ كبابی یا دونر مرغ، انواع سبزیجات و پنیر و ماست و یه عذای محلی بنام گوزلمه كه مقداری گوشت چرخ كرده یا سبزیجات رو لای یوفكا میریختن و مثل نون میپختن كه خوشمزه بود. ( عكس میانوعده)
ناهار هم از ساعت 12.30 سرو میشد كه شامل همه چی بود ولی من چون خیلی علاقه به نحوه طبخ مرغ و گوشت هاشون ندارم متاسفانه نتونستم خیلی استفاده كنم و بیشتر سوپ و سبزیجات میخورد و ماست و دسر ! دسرهاشون عالیه.(توی عكس ها مشخصه)
بعد از ناهار برای استراحت به اتاق میرفتیم و بعد از 1 ساعت استراحت دوبار برگشتیم لب آب. دریای فوق العاده آروم و طبیعت بكر و زیبا. واقعا منظره هایی كه نمیتونین ازش دل بكنید. یه پیاده رو هم كنار دریا هست كه بین ساحل و هتل ها و كلاب های لب آب هست و مخصوص پیاده روی و دوچرخه سواریه و همه می تونن توش رفت و آمد كنن. حدودهای ساعت 4.30 - 5 عصر رفتیم برای استفاده از باشگاه هتل، حتی یه ایرانی توی باشگاه هتل ندیدیم ، یكساعت ورزش كردیم و رفتیم اتاق كه برای شام و گشت شبانه آماده بشیم. ساعت 7 شام سرو میشه و انواع و اقسام غذاها توی حیاط و رستوران هتل وجود دارن. پس از خوردن یه شام سبك از در سمت ساحل از هتل خارج شدیم و رفتیم سمت بندرگاه (مارینا).
واقعا وصف زیبایی های اونجا در لغات نمی گنجه، از یك سمت صدای موزیك و شادی و دور هم بودن مردم و از سمت دیگه شاهد یه دریای آروم كه پر از كشتی ها با بادبان های بسیار بلند و زیبا بودیم. امیدوارم همتون این صحنه رو از نزدیك ببینین. ما تقریبا تمام خط ساحل رو پیاده رفتیم و برگشتیم ( حدود 8-9 كیلومتر پیاده روی بدون خستگی) و وسط راه هم تو یكی از كافه ها نشستیم و با نوشیدنی و سیب زمینی سرخ كرده از خودمون پذیرایی كردیم.
روز دوم هم به همین روال گذشت، شنبه بود و ما داشتیم تو شهر قدم میزدیم ، فرادا صبح باید هتل رو تحویل می دادیم و راهی استانبول می شدیم. دو روز رویایی رو تو مارماریس داشتیم. از راننده مینی بوس هایی كه از جلوی هتل رد میشدن پرسیدم كه اتوبوس برای فرودگاه كجا هست و اونها هم آدرس اتوگار ( ترمینال) رو دادن كه انتهای مسیر خودشون بود.
روز سوم: خلاصه اینكه ما فردا صبح از صبحونه مفصل هتل استفاده كردیم و اتاق رو تحویل دادیم و با مینی بوسهای خط نارنجی با پرداخت نفری 3 لیر رسیدیم به اتوگار. همونجا اتوبوس های هاواش و شهرداری وایساده بودن و ساعت حركت خودشون رو روی تابلوی جلو اتوبوس زده بودن. اینبار سوار اتوبوس های هاواش شدیم و اتوبوس راس ساعت 9.15 صبح طبق برنامه با نصف ظرفیت حركت كرد.. از اونجایی كه استرس داشتیم كه مثل اومدن ممكنه زیاد تو راه بمونیم خیلی زود راه افتادیم ( پروازمون ساعت 3 عصر بود) ولی این موضوع به نفعمون شد. بعد از یكساعت و 10 دقیقه رسیدیم فرودگاه. مسیر هم كه بسیار بسیار زیبا. دل كندن ازش سخت بود ولی به خودمون قول دادیم دوباره بیایم به این بهشت زیبا.
وقتی وارد فرودگاه شدیم ساعت 11 بود. بعد از كنترل اولیه دیدم كه كانتر پگاسوس بازه، رفتم جلو بلیتمونو نشون دادم، یه خانم مهربون اونجا بودن كه بهمون گفتن یه پرواز دیگه پگاسوس ساعت 12 هست كه جا هم داره و میتونم بلیتتون كه ساعت 3 هست با اون عوض كنم !!! ماهم خیلی خوشحال شدیم كه سه ساعت وقتمون تلف نمیشه و سریع قبول كردیم. ساعت 12 سوار هواپیما شدیم و مسیر برگشت یكساعته به فرودگاه سابیحا استانبول رسیدیم . اینم باید بگم كه پرواز پگاسوس پذیرایی نداشت و حتی آب هم هزینه داشت.
استانبول
بعد از گرفتن چمدانها به سمت در خروج و ترمینال اتوبوس های فرودگاه رفتیم. اونجا هم اتوبوس هاواش برای میدان تكسیم ایستاده بود. نفری 15 لیر. ما 40 دقیقه بعد میدان تكسیم پیدا شدیم و كلی خوشحال كه با ترانسفر تور نیومدیم كه دور هتل های شهر مارو بچرخونن.( البته ترنسفرمون بهمون گفته بود نفری 80 دلار میگیره با ماشین شیك میاد سابیحا دنبالمون ولی ما با 15 لیر اومدیم تكسیم) . من از قبل برنامه maps me رو توی گوشیم ریخته بودم و نقشه شهر استانبول رو دانلود كرده بودم . خوبی این برنامه اینه كه مثل گوگل مپ همه مسیر هارو بهت نشون میده ولی آف لاین. می دونستم هتلمون خیلی نزدیك به مترو شیشهانه هست( همه اینهارو وقتی تهران بودم قبل از سفر تو نقشه دیده بودم). از تكسیم با مترو رفتیم شیشهانه ( یك ایستگاه فاصله) و اونجا با maps me مسیر هتل رو دنبال كردیم تا به هتل گرند هالیك (خلیج) رسیدیم. ( ما در مترو اشتباهی پیاده شده بودیم وگرنه یكی از درهای مترو 1 دقیقه با هتل فاصله داشت).
هتل خوب و تمیز و كمی قدیمی بود و چون ساعت 3 رسیده بودیم سریع بهمون اتاق دادن. ماهم بعد از استراحتی كوتاه راهی خیابان عثمان بی و مركز خرید جواهیر شدیم. از اونجایی كه سفرنامه استانبول زیاد هست و همه قبلا همه چیز رو توضیح دادن من از این قسمت صرف نظر میكنم. (عكس مربوط به ویوی هتل)
فقط اینو اضافه كنم كه مهمانان هتل گرند هالیك همگی ایرانی بودن بطوری كه مستخدمین هتل همه فارسی بلد بودن و اینكه دسترسی های خیلی خوبی داشت ، جلوی در هتل ایستگاه اتوبوس و مترو شیشهانه 1 دقیقه فاصله ! ولی برای رفتن به خیابان استقلال باید حدود 10 دقیقه پیاده روی در سربالایی داشته باشین. هتل منظره قشنگی از دریا داشت كه در عكس بالا قابل مشاهده می باشد.
اگر خواستین مثل ما سفر كنین :
حتما با استفاده از كارت اعتباری یكی از دوست ها و یا آشناهاتون بلیت پرواز داخلی رو برای حداقل 3 ساعت بعد از رسیدن به فرودگاه تهیه كنین . یعنی برای مثال ساعت پرواز از تهران اگر 12 ظهره باشه ، فرض رو بر این بذارین كه 3.30 برسین استانبول. برای پاسپورت كنترل و رفتن به فرودگاه داخلی و احتمال تاخیر پرواز از ایران 2.30 وقت بذارین كه میشه ساعت 6 به وقت تهران و 4.30 به وقت تركیه. برای ساعت 5 بلیت تهیه كنین! اینجوری شب اول رو از دست نمیدین. البته كه اگه پروازتون صبح باشه كل روزتون رو در مارماریس خواهید داشت ! ولی زمانی كه ما رفتیم پرواز صبح پر شده بود.
حتما حتما در مارماریس شبها بیرون از هتل بیاین و تا مارینا ( بندرگاه) برین. مطمئن باشید كیلومترها پیاده روی اصلا خستتون نمیكنه .
در استانبول حتما شب ها به محله اورتاكوی و كوچه نبی زاده تو استقلال سر بزنید.
در محله فلوریا یه چهارشنبه بازار وجود داره كه برای قشر مرفه اونجا هست و اگه بگردین چیزهای خوبی میتونین پیدا كنید ( ولی مثل بازار دست فروشها می مونه توقع پاساژ نداشته باشین)
حتما مارماریس رو ببینید و یه خواهشی كه ازتون دارم اینه كه هر كشوری میرین شان كشورتون رو با رفتارتون پایین نیارین. متاسفانه در استانبول خانواده ایرانی در هتل ما بودن كه صبحانه خوردن رو به همه زهر كردن ، انقد كه بلند بلند با زبان تركی آذری با خانوادشون حرف میزدن و سر بچه هاشون داد میزدن و بچه هاشونم جیغ میكشیدن و كلا آرامش همه رو موقع صرف صبحانه از بین بردن.
امیدوارم تونسته باشم تجربه سفرم رو بهتون انقال بدم.
از اینكه بسیار عامیانه نوشتم ازتون عذر میخوام. سفرهای خوبی داشته باشین و از زندگی لذت ببرین :)