سفری به یادماندنی به آنتالیای دوست داشتنی (راهنمای جامع سفر به آنتالیا)

 

سفرنامه های زیادی راجع به آنتالیا در سایت وجود دارد که در هر کدام نویسنده به زیبایی، تجربیات خود از سفر به این شهر زیبا را شرح داده است. در این سفرنامه بنده سعی کرده ام، علاوه بر بیان تجربیاتم از این سفر خاطره انگیز، اطلاعات بیشتری همچون یک راهنمای سفر به آنتالیا در اختیار خوانندگان گرامی بگذارم. در همین ابتدا راجع به هرگونه نقص عذر می خواهم.

از اسفند ماه سال 94، همراه همسرم تصمیم گرفتیم یک مسافرت دو نفره جهت استراحت و دوری از دغدغه های روزمره داشته باشیم. برای این هدف جاهای مختلفی وجود دارد، از شهرهای ساحلی ترکیه تا ساحل زیبای ورنا و سواحل آسیای جنوب شرقی. ما با بررسی بودجه و سایر پارامترها تصمیم گرفتیم به آنتالیا برویم و دیگر جاها را در آینده امتحان کنیم.

اکثر مسافران از سرتاسر دنیا برای استراحت، آفتاب گرفتن و تفریحات آبی به این شهر ساحلی زیبا در کرانه دریای مدیترانه سفر می‌کنند. لذا فصل اصلی پذیرش مسافر در اکثر هتل‌های آنتالیا در تعطیلات نوروز با مسافران عموماً ایرانی آغاز می شود و با گرم شدن هوا حجم ‌‌گردشگران از سایر کشورها بیشتر می شود تا ماه سپتامبر (اواسط مهرماه) که هوا مجدد به سردی می گراید و حجم مسافران به شدت کاهش می یابد. خیلی از هتلها به دلیل کمبود مسافر بسته می شوند و یا با حداقل سرویس به کار خود ادامه می دهند. این امر روی قیمت هتلها به شدت موثر است. بهای خدمات هتلها از نیمه دوم اردیبهشت ماه اندک اندک افزایش می یابد تا اینکه در بازه خرداد ماه تا شهریور به حداکثر قیمت خود می رسد. سپس از مهرماه قیمتها کاهش می یابد تا اردیبهشت سال بعد! قیمت تورهایی هم که آژانس های ایرانی ارائه می کنند به استثنای تعطیلات نوروز که به علت تقاضای بالای داخلی کلا همه تورها گران است، به همین روال می باشد.

ابتدا تصمیم گرفتیم در هفته دوم تعطیلات نوروز برویم ضمن اینکه با توجه به بالابودن قیمت تورهای آژانسها، از تور استفاده نکرده و خودمان هتل و هواپیما را رزرو کنیم. برای رزرو هتل می توان از سایتهای داخلی رزرو هتل اقدام کرد و با کارتهای عضو شتاب هزینه اتاق را پرداخت و یا از سایتهای خارجی مثل booking.com استفاده کرد. گفتنی است در رزرو از طریق سایت بوکینگ هم گزینه پرداخت در هنگام رزرو و هم پرداخت در محل وجود دارد. نکته جالب این است که انتخاب نحوه پرداخت روی قیمت اتاق موثر است.

تصویر 1- نمونه رزرو از سایت بوکینگ دات کام

به دو دلیل از سفر در تعطیلات نوروز منصرف شدیم. حادثه بمب گذاری که در همان روزهای اول تعطیلات در استانبول پیش آمد و هم اینکه در تعطیلات نوروز هوا به قدر کافی جهت استفاده از امکانات و تفریحات آبی گرم نیست و امکان بارندگی وجود دارد.

با توجه به اینکه مشکلی از بابت مرخصی نداشتیم، دهه دوم اردیبهشت (اوایل ماه می میلادی) را انتخاب کردیم. از نمودارهای سالیانه هواشناسی این شهر مشخص بود که هوا در این بازه نسبت به ماه مارس مناسبتر است و می شود از تفریحات آبی استفاده کامل کرد. همچنین نرخ هتلها هنوز پایین است.

 

تصویر 2- میانگین دمای سالیانه آنتالیا

 

تصویر-3 ماکزییمم و مینیمم دمای سالیانه،بارندگی و ساعات روز

 

تصویر 4- دمای آب دریا

پس از انتخاب بازه سفر نوبت انتخاب هتل رسید. برای سفر به آنتالیا باید قبل از انتخاب هتل ناحیه ای را که قصد اقامت دارید انتخاب کنید.

آنتالیا به عنوان مهمترین تفرجگاه تفریحی ترکیه از غرب به شرق از مناطق زیر تشکیل شده است: کمر (Kemer)، بلدبی (Beldibi)، شهر آنتالیا، لارا (Lara)، کندو (Kundu)، بلک (Belek). پس از بلک، سیده (Side) و آلانیا هم جز استان آنتالیا هستند اما پکیج های مسافرتی آنها، در اکثر مواقع ذیل تورهای آلانیا فروخته می شود.

 

تصویر 5- موقعیت مناطق مختلف آنتالیا

• کمر شهر کوچکی در فاصله 40 کیلومتری جنوب غرب آنتالیا است با چشم اندازی بدیع که در آن دریا، جنگل و کوهستان به زیبایی کنار هم قرار گرفته است، تقریباً شبیه رامسر خودمان! ساحل کمر سنگریزه ای است.
• بلدبی در میانه راه کمر به آنتالیاست با طبیعتی مشابه کمر اما کوچکتر.
• شهر آنتالیا، یکی از شهرهای بزرگ ترکیه و قطب گردشگری این کشور است. هتلهایی که در داخل شهر آنتالیا قرار دارند نسبت به هتلهای سایر مناطق از امکانات تفریحی کمتری برخوردار هستند و بیشتر مورد استفاده کسانی است که برای سفر کاری به آن شهر می روند. ساحل دریا نیز در این بخش به صورت صخره ای است که زیبایی خاص خود را دارد.
• لارا و کندو منطقه ای تفریحی در شرق آنتالیا و چسبیده به شهر می باشند، در دوطرف خیابان خصوصاً طرف دریا، هتلهای مختلف با امکانات متنوع قرار دارد. از نظر طبیعیت تقریباً شبیه مناطق اطراف جاده بابلسر به محمود آباد! ساحل دریا در این بخش ماسه ای است.
• پس از لارا شهرک بلک در سی کیلومتری شهر آنتالیا قرار دارد. منطقه ای سرسبز و زیبا با هتلهایی لوکس و زمینهای گلف معروف.

همانطور که گفتم اولویت ما استراحت و تفریح بود، در کنار آن می خواستیم به شهر هم نزدیک باشیم تا برای بازار رفتن کمترین اتلاف وقت را داشته باشیم. لذا تصمیم گرفتیم در بخش لارا هتل انتخاب کنیم.

هتل برایمان اولویت بالایی داشت، هم از نظر امکانات و هم قمیت! برای بررسی امتیاز و همچنین آگاهی از امکانات هر یک از هتلها از سایتهای tripadvisor.com و Booking.com استفاده کردیم. ضمن اینکه نقدهایی را که در سایت لست سکند برای هر یک از هتلها بود به دقت خواندیم. از این جهت این را می گویم که گاهی بعضی از پارامترها برای ما ایرانیها مهم و برای آن امتیاز قائلیم در حالی که برای گردشگران سایر کشورها نکته منفی است و بر عکس!

با بررسی کامل هتلها، هتل بایا لارا (Baia Lara) را انتخاب کردیم. این هتل در سایت tripadvisor جز ده هتل اول آنتالیا بود و امتیاز آن در سایت بوکینگ آن موقع 8.9 بود. ضمن اینکه نسبت به هتلهای هم امتیاز مثل هتلهای Delphin و Royal Holiday قمیت مناسبتری داشت.

پس از هتل نوبت به خرید تور بود. البته گزینه سفر بدون تور هم مدنظر داشتیم، اما با توجه به اینکه در بازه ای که می خواستیم سفر کنیم به دلیل اینکه از تعطیلات نوروز مدت کوتاهی گذشته بود، همچنین باز بودن مدارس و نزدیکی فصل امتحانات، تقاضای داخلی پایین و بالطبع آن قیمت تورها نسبت به مجموع قیمت بلیط هواپیما، استقبال فرودگاهی و رزرو هتل مناسبتر بود، تصمیم گرفتیم از تور استفاده کنیم.

تور یک هفته ای هتل بایا لارا با پرواز شرکت هواپیمایی معراج –کلاس اکونومی به قیمت نفری 1.895.000 تومان از آژانس الفبای سفر ایرانیان تهیه کردیم. (قیمت دلار آن موقع 3700 تومان بود)

برای آنتالیا، پرواز های تُرک پس از یک توقف کوتاه در شهر آدنا یا استانبول به فرودگاه بین المللی آنتالیا می روند، اما پروازهای ایرانی به دلیل ممنوعیتی که دارند به فرودگاه اسپارتا می روند. البته انتخاب پرواز ایرانی برایمان حالت اجبار هم داشت، چون در پکیجهای آژانسها، هتل بایا لارا تنها با پرواز ایرانی به فروش می رسید و چون هتل بیشتر از پرواز برایمان اهمیت داشت، امکان تغییر پرواز را با آژانس مطرح نکردیم.

پرواز ما ساعت یازده پنج شنبه شب، نهم اردیبهشت ماه بود، صبح کارهای مربوط به پرداخت عوارض خروج از کشور و دریافت ارز مسافرتی را انجام دادیم. با توجه به اینکه منزل ما غرب تهران و نزدیکی استادیوم آزادی بود و آن روز پرسپولیس و نفت تهران از هفته های پایانی لیگ برتر بازی حساسی در ورزشگاه آزادی داشتند، ما جوری برنامه ریزی کردیم که دقیقاً با شروع بازی که ترافیک اطراف ورزشگاه تمام می شد به سمت فرودگاه حرکت کنیم، که خوشبختانه راحت رفتیم. پرواز ما با یک هواپیمای ایرباس که با تصویر یوز ایرانی منقش شده بود؛ با سه ساعت تاخیر انجام شد و ساعت پنج صبح به فرودگاه اسپارتا رسیدیم.

فرودگاه اسپارتا یک فرودگاه کوچک بود، به اندازه فرودگاه شهرهایی مثل یاسوج، بجنورد و یا سبزوار (اگر رفته باشید) و ظرفیت پذیرش دویست نفر مسافر خارجی را نداشت. حال این را در نظر بگیرید که در همین فرودگاه کوچک در تعطیلات نوروز هر چند ساعت یک هواپیمای ایرانی می نشست. لذا برای کسانی که در ایام شلوغ مثل تعطیلات نوروز و یا با بچه کوچک قصد سفر به آنتالیا را دارند توصیه می کنم حتی المقدور با پرواز تُرک بروند.

بیرون فرودگاه چندین دستگاه اتوبوس بود که افراد را بر اساس موقعیت هتل سوار می کردند. مدت زمان پیاده شدن از هوایپما تا حرکت اتوبوس بیش از دو ساعت طول کشید. مسیر اسپارتا تا آنتالیا 160 کیلومتر است که اتوبوسها با یک توقف در مسیر طی سه ساعت آن را می رفتند. جاده سرسبز و زیباست. در مدتی که در اتوبوس بودیم، تورلیدر به معرفی و تبلیغ تورهای شهری و همچنین معرفی تورلیدرهایی که در هر کدام از هتلها مستقر هستند پرداخت.

تصویر 6- مسیر حرکت فرودگاه اسپارتا تا آنتالیا

ساعت نه صبح به وقت ترکیه اتوبوس ما را جلوی هتل بایا لارا پیاده کرد. لابی هتل بایا لارا بزرگ، تمیز، ساده و کلاسیک بود، چندین نوع شیرینی و نوشیدنی جهت خوش آمدگویی وجود داشت. قبل از پذیرش و تحویل اتاق با راهنمایی تورلیدر که در لابی هتل مستقر بود برای صرف صبحانه به رستوران اصلی رفتیم. سپس اتاق را تحویل گرفتیم که با توجه به اینکه شب را خوب نخوابیده بودیم واقعاً عالی بود.

با مسئول پذیرش هتل در رابطه با امکان در اختیار گذاشتن اتاق رو به دریا صحبت کردیم که با خوشرویی گفت امکان پذیر نیست زیرا در ووچر هتل، اتاق استاندارد ذکر شده است. لذا اگر قصد دارید حتما هتل رو به دریا داشته باشید ابتدا در سایت بوکینگ مطمئن شوید هتلی که انتخاب کردید همچین اتاقهایی دارد، سپس در هنگام خرید تور با آژانس صحبت نمایید و در آخر پس از خرید تور حتماً در ووچر هتلتان اتاق با منظره دریا ذکر گردد.

تصویر 7- لابی هتل (تصویر از سایت هتل)

تصویر 8- افتخارات و گواهینامه های هتل

اتاق ما در بالاترین طبقه هتل (طبقه هفت) قرار داشت. بزرگ، دلباز و تمیز بود. سرویس بهداشتی آن هم بسیاز تمیز بود. تراس اتاق بزرگ و با اینکه رو به شهر بود ولی دلباز بود. در مینی بار اتاق انواع خوردنی و نوشیدنی قرار داشت و استفاده از آن رایگان بود، ضمن اینکه هر روز شارژ می شد. اینترنت علاوه بر لابی در اتاق نیز به صورت مجانی قابل دسترس و سرعتش هم خیلی خوب بود. استفاده از سیف باکس اتاق هم رایگان بود. یک چایساز نیز در اتاق بود.

اتاق به صورت روزانه نظافت و حمام و سرویس بهداشتی شارژ می شد. لذا اگر می خواستید کسی مزاحم نشود باید حتماً آویز در حال استراحت را پشت در می انداختید.

 

تصویر 9- اتاق

 

تصویر 10- سرویس بهداشتی

 

تصویر 11- سرویس بهداشتی

پس از کمی استراحت و بعد از صرف ناهار در رستوران اصلی هتل، در همان ابتدا به بررسی هتل و امکانات آن پرداختیم.

 

تصویر 12- نقشه هتل

ورودی هتل از خیابان لارا شروع می شد. با فضای سبز بسیار زیبا. یک طرف پارکینگ و زمینهای تنیس قرار داشت. استفاده از زمین تنیس آزاد بود اما برای اجاره راکت و توپ بایستی پول پرداخت میکردید. در طرف دیگر زمین فوتبال و بسکتبال بود که استفاده از آن رایگان بود و عصرها دخترها و پسرهای نوجوان بازی میکردند. یک آمفی تئاتر روباز نیز برای برنامه های سرگرمی شبانه وجود داشت.

 

تصویر 13- زمین تنیس

تصویر 14- زمین فوتبال و آمفی تئاتر روباز

تصویر 15- ورودی ساختمان اصلی هتل

پس از گذر از زمینهای بازی به ورودی ساختمان اصلی هتل می رسیدیم. نقشه ساختمان هتل به صورت پروانه بود. در بخش وسط لابی هتل بود که در عین سادگی، بزرگ و زیبا بود. اتاقهای هتل در دو طرف (یالها) قرار داشت. در هر یک از یالها دو لاین آسانسور شیشه ای بود که با توجه به اینکه تعداد طبقات هتل زیاد نبود (7 طبقه بعلاوه یک طبقه پایین لابی) کمتر پیش می آمد که معطل آسانسور شویم. نکته جالب اینکه هر روز در آسانسورها ترکیب ملیت میهمانان هتل را می زدند. در این هتل در بازه زمانی که ما قرار داشتیم اکثریت با آلمانیها، انگلیسیها و هلندی ها بود و ایرانیها در مجموع فقط 12 اتاق داشتند. البته با یکی از پرسنل هتل که صحبت می کردم می گفت در نوروز جمعیت ایرانیها بیشتر است.

 

تصویر 16- ترکیب ملیت میهمانان هتل

در طبقه پایین و دقیقاً زیر لابی هتل، یک کافه بزرگ قرار داشت، که از 9 صبح تا ساعت 24 سرویس می داد.

رستوران اصلی هتل نیز در همین طبقه و در زیر یال شرقی قرار داشت. ساعت کاری رستوران: صبحانه 7-10:30، نهار 12:30-14:30 و شام 19-21:30. کنار رستوران اصلی هتل هم تابلو اطلاعات هتل قرار داشت که علاوه بر اعلام برنامه های هتل، قوانین اصلی هتل مثل نحوه پوشش در لابی و رستوران اصلی را به اطلاع همگان می رساند.

 

تصویر 18 تابلو اعلانات هتل

رستوران براسریه (brasserie)، رستوران کوچکی در کنار رستوران اصلی بود و هنگامی که رستوران اصلی می بست، شروع به کار می کرد و غذاهای سبک مثل انواع اسنک، کیک و شیرینی، میوه و نوشیدنی را سرو می کرد. خوبی این رستوران این بود که از نیمه شب تا صبح هم باز بود و شما هیچ گاه گرسنه نمی ماندید.

 

تصویر 19- رستوران براسریه (brasserie)

 مرکز Spa، سونا و جکوزی، استخر سرپوشیده، اتاق ماساژ و حمام ترکی، و اتاق بازی کودکان، مرکز سرگرمی‌ها شامل بولینگ، بیلیارد و بازیهای کامپیوتری و اتاق رقص در این طبقه و در زیر یال غربی قرار داشت. همچنین یک کافه دیگر با نام بیدون (BIDON) با تلویزیون بزرگ نیز در این طبقه بود که در آن می توانستی دسته جمعی فوتبال تماشا کنی. برنامه پخش فوتبال را از قبل در ورودی آن به اطلاع می رساندند. علاوه بر اینها در این طبقه تعدادی فروشگاه کیف، کفش و پوشاک، یک آرایشگاه و یک عکاسی نیز قرار داشت.

ورودی حیاط، استخرها و ساحل اختصاصی هتل از این طبقه بود.

تصویر 20- مرکز بازی و تفریحات

تصویر 21- برنامه پخش فوتبال در ورودی بار بیدون

وارد حیاط که می شدید پس از گذشت از فضای سرسبز زیبا، به محوطه استخرها می رسیدید. هتل سه استخر اصلی داشت. یک استخر بسیار بزرگ که دور تادور آن تخت قرار داشت. تعداد تختهای اطراف استخرها به اندازه کافی بود چون با وجود تعداد مسافران هتل، همیشه در کنار استخر تخت خالی وجود داشت. برای استفاده از حوله هم یک کارت از روز اول در اختیار می گذاشتند. استخر اصلی بیشتر مورد استفاده جوانها بود. عصرها نیز مسابقه واترپلو در آن برگزار می شد.

تصویر 23- نمای استخرهای هتل (تصویر از سایت هتل)

تصویر 24- نمای حیاط هتل در صبح

 

 تصویر 25- برگزاری مسابقه واترپلو در استخر هتل

دو استخر هم در اطراف قرار داشت مخصوص استراحت و بیشتر سالمندان از آن استفاده می کردند. صبحها در یکی از این استخرها نرمش در آب برگزار می شد. یک اسنک بار لب استخر اصلی قرار داشت که از ساعت 12 الی 15 انواع شنسل، مرغ سوخاری و سیب زمینی سرخ کرده، اسنک، پیتزا، ساندویچ، سالاد و میوه سرو می کرد. یک پیتزا پزی هم کنارش بود که بنا به سفارش پیتزا می پخت. یک کافه هم بود که از صبح تا هنگام غروب انواع نوشیدنی سرد و گرم را سرو می کرد. طوری بود که شما از صبح که می آمدید لب استخر تا شب می توانستید به اتاق برنگردید.

بار لی استخر هتل بایا لارا" width="772" height="434" data-media-id="177035" />

تصویر 26- اسنک بار لب استخر

 تصویر 27- پیتزا پزی

تصویر 28- کافه کنار استخر

عصرها در کنار استخر و شبها توی رستوران اصلی بستنی هم سرو می شد.

تصویر 29- سرو بستنی در رستوران هنگام شام

از ویژگیهای مهم و خوب هتل، اهمیتی بود که به کودکان می دادند. کیدز کلاب هتل امکانات مناسبی نظیر استخر مخصوص کودکان، وسایل بازی نظیر تاب و سرسره، میز تنیس و اتاق گریم داشت. چند پرسنل تمام وقت هم مشغول سرگرم کردن بچه ها بودند. به شکلی که مشخص بود خیلی ها کودکانشان را با اعتماد کامل به آنها سپرده بودند چون در کنار بچه ها کمتر بزرگسال می دیدیم.

 

تصویر 30- کیدز کلاب هتل

کنار محل بازی کودکان؛ آکواپارک هتل قرار داشت که صبحها از 10 الی 12 و عصرها از 15 الی 17 باز می شد. البته سه تا سرسره بیشتر نداشت و خیلی نمی شد به عنوان پارک آبی روی آن حساب کرد.

هتل یک رستوران به نام آلاکاتره (A’La Carte) در انتهای حیاط نزدیک ساحل هم داشت که در آن غذاهای ایتالیایی، مکزیکی و ترکی سرو می شد. برای استفاده از این رستوران باید از قبل رزرو می کردید.

ساحل اختصاصی هتل بزرگ با تخت های زیاد بود که می شد راحت و بدور از هیاهو آفتاب گرفت. تعدادی هم آلاچیق بود که پولی بود. هتل یک اسکله اختصاصی هم داشت. همچنین نزدیک ساحل یک کافه دیگر قرار داشت.

تصویر 31- نمای هتل از اسکله آن

تصویر 32- نمای ساحل

در ساحل عصرها والیبال ساحلی بر قرار بود. همچنین مسابقاتی مثل دارت هم توسط کارکنان بخش سرگرمی برگزار می شد.

تصویر 33- والیبال ساحلی

در ساحل افراد و دکه هایی بود که جت اسکی، شاتل و سایر تفریحات آبی را کرایه می دادند.

 

جمعه و شنبه:

ما روز جمعه عصر و شنبه را بطور کامل به گشتن هتل، استراحت، آفتاب گرفتن، شنا و استفاده از رستوران ها گذراندیم و تنها یکبار جهت خریدن اقلام دم دستی نظیر دمپایی (که در سرویس بهداشتی نبود) از مغازه های اطراف، از آن خارج شدیم.

تنوع غذای رستوران اصلی برای صبحانه؛ ناهار و شام عالی بود. برای صبحانه، انواع نان، انواع سالاد، انواع پنیر، انواع کره و مربا، عسل و انواع لبنیات، انواع شیرینی، چندین نوع کالباس، ژامبون، سوپ و املت بود. ضمن اینکه افرادی بودند که همانجا نیمرو با طعم های مختلف و اسنک می پختند. انواع میوه و آب میوه و شربت هم موجود بود. علاوه بر این تجهیزات آب میوه گیری هم وجود داشت و می توانستی خودت آب پرتغال و آب گریپ فروت تازه تهیه کنید.

برای ناهار و شام هم تنوع در سالاد، ترشی، دسر و پیش غذا، غذا، اسنک و پیتزا، بسیار خوب بود و ما کمبودی مشاهده نکردیم. ضمن اینکه روزانه غذاهای جدیدی هم اضافه می شد. با توجه به اینکه اولین بار بود به آنتالیا می‌رفتیم معیاری برای مقایسه میز صبحانه آن با دیگر هتلهای آنتالیا نداشتیم ولی نسبت به هتلهای پنج ستاره ای که در ایران رفته بودم واقعاً تنوع بالاتری داشت.

 

تصویر 34 – بوفه رستوران 

 

تصویر 35 – بوفه رستوران 

 

تصویر 36 – بوفه رستوران 

 

تصویر 37 – بوفه رستوران 

 

تصویر 38 – بوفه رستوران 

 

تصویر 39 – بوفه رستوران 

 

تصویر 40 – بوفه رستوران 

 

تصویر 41 – بوفه رستوران 

 

تصویر 42 – بوفه رستوران 

 

تصویر 43 – بوفه رستوران 

 تصویر 44 – بوفه رستوران 

 

تصویر 45 – بوفه رستوران 

تصویر 46 – بوفه رستوران 

تصویر 47 – بوفه رستوران

در رستوران اصلی میز مخصوص کودکان هم قرار داشت که خیلی از کودکان همراه هم غذا می خوردند.

 

تصویر 48 – میز مخصوص کودکان در رستوران

شبها در آمفی تئاتر هتل از ساعت 8:30 الی 9:30 گروه سرگرم کننده هتل در دو بخش؛ بخش اول برای کودکان و بخش دوم برای بزرگسالان به اجرای برنامه می پرداخت، جمعه شب به علت خستگی نتوانستیم برویم. ولی از بقیه شنیدیم که برنامه رقص آفریقایی بود.

تور لیدر ما به صورت تمام وقت در لابی هتل مستقر بود و تورهای مختلفی از جاهای دیدنی آنتالیا مثل گشت شهری، رفتینگ، گشت کشتی تفریحی، حمام تُرکی و ... را می فروخت. البته بیرون هتل هم دکه هایی بودند که این تورها را می فروختند. برنامه ما از اول این بود که تنها تور رفتینگ برویم. ما ترجیح دادیم تور رفتینگ با ناهار را به قیمت هر نفر 35 دلار از تور لیدر خودمان بخریم. گفتنی است برنامه تور رفتینگ با مدیریت ایرانیها یکشنبه ها و برنامه گشت کشتی سه‌شنبه ها برگزار می شد.

 

یکشنبه:

روز یکشنبه ساعت 9 پس از صرف صبحانه، یک ون دنبال ما آمد. چند نفر در هتلهای قبلی سوار شده بودند، ما و دو نفر دیگر هم در بایا لارا سوار شدیم. پس از اینکه دو نفر دیگر در هتل پورت‌نیچر بلک سوار شدند به سمت محل اجرای رفتینگ حرکت کرد.

 

تصویر 49- مسیر حرکت از هتل تا محل رفتینگ

برای رفتینگ دمپایی، حوله و یکدست لباس اضافی با خود آوردیم و موبایل و دوربین را در هتل گذاشتیم. ما را در رستوران Poseidon پیاده شدیم. آنجا ایرانیهای دیگری هم بودند که از هتلهای دیگر آمده بودند. حتی کسانی بودند که از کمر آمده بودند. تقریباً 60 نفری می شدیم.

برای رفتینگ از طرف برگزار کنندگان فقط یک جلیقه به هر نفر داده می شد و اگر لباس، کلاه و کفش مخصوص می خواستید بایستی کرایه می کردید. پس از تعویض لباس، دوباره سوار شدیم تا به محل شروع رفتینگ رسیدیم. آنجا در گروه های ده نفره همراه با یک نفر هدایت کننده سوار قایق شدیم و دل به آب زدیم.

تجربه رفتینگ در آبهای خروشان فوق العاده بود. بالا و پایین رفتنهای قایق همراه با پارو زدن های متمادی واقعاً لذت بخش بود. در حین پارو زدن و قایق سواری یک تیم عکاسی در محلهای مشخص از قایقها تصویر می گرفت. در مسیر هر وقت قایقها بهم می رسیدند با پاشیدن آب با پارو از همدیگر استقبال می کردند. با احتساب یک توقف در وسط مسیر برای استراحت و تفریح، دو ساعت طول کشید تا با قایق دوباره به همان رستوران Poseidon رسیدیم.

 

تصویر 50- مسیر رفتینگ

پس از عوض کردن لباسهایی که کاملاً خیس شده بود، ناهار را خوردیم. همزمان عکسهایی را که انداخته بودند روی نمایشگر نشان می دادند. هر کدام را که سفارش می دادید همانجا در قطع 13x 18 چاپ و در مقابل پنج دلار تحویل می دادند. ما دو تا عکس خریدیم.

 تصویر 51- عکس گروه ما سوار بر قایق

ساعت شش عصر به هتل برگشتیم، با توجه به خستگی زیاد پس از صرف شام بلافاصله خوابیدیم.

 

دوشنبه:

روز دوشنبه تصمیم گرفتیم برای خرید به مرکز شهر برویم. گفتنی است همیشه در تابلو اعلانات کنار رستوران پیش بینی هواشناسی درج می شد.

 

تصویر 52- تابلو پیش بینی هوا در هتل

آنتالیا مراکز خرید و مالهای مختلفی دارد. از قبل فهرست مراکز خرید معروف آنتالیا و محل هر کدام را مشخص کرده بودیم. همچنین با مراجعه به سایتهای این مراکز خرید، برندها و فروشگاه های مستقر در هر کدام را یادداشت کرده بودیم. بیشتر این سایتها گزینه زبان انگلیسی داشتند، ضمن اینکه بعضی از آنها حتی نحوه دسترسی با سرویس حمل و نقل عمومی را هم توضیح داده اند.

• اوزدیلک
• مارک آنتالیا 
• تراسیتی 
• میگروس 
• شیمال 
• دیپو 
• آنتالیوم پریمیوم 
• اراستا 

در حال حاضر مراکز خرید دیگری نیز در آنتالیا ساخته شده که می توان به آنتالیا مال (mallofantalya.com.tr) و آگورا (agoraantalyaavm.com) اشاره کرد.

 

تصویر 53- نقشه مراکز خرید آنتالیا و موفعیت آنها نسبت به منطقه لارا

با توجه به قیمت بالای بنزین در ترکیه، قیمت تاکسی گران است و استفاده از آن خصوصاً برای ما مقرون به صرفه نبود. استفاده از حمل و نقل عمومی در ترکیه متداول است و قیمت آن با توجه به مسافتی که طی می کرد مناسب است.

برای آشنا شدن با سیستم حمل و نقل عمومی در شهر آنتالیا و حومه می توان به سایت en.antalya-ulasim.com و www.belediyeotobusu.com/antalya-otobus-saatleri  مراجعه کرد. همچنین از سایت moovit.com و اپلیکیشن moovitapp و انتخاب شهر آنتالیا هم از برنامه کامل اتوبوسها اطلاع پیدا کرد.

در آنتالیا اتوبوسها پول نقد نمی گیرند و فقط کارت بلیط قبول می کنند حتی از توریستها. کارت بلیط شهر آنتالیا، آنتالیاکارت نام دارد. ما یک آنتالیاکارت به قیمت 20 لیر خریدیم که 18 لیر شارژ (2 لیر قیمت کارت بلیط بود) و قابلیت شارژ مجدد هم داشت.

 

تصویر 54- آنتالیا کارت

اتوبوسهای خط LC07 و LC02 از کندو و لارا می گذشتند و از این دو خط LC07 تا مارک آنتالیا می رفت. برای هر نفر هم 2.2 لیر از کارت کم می شد. ون های بزرگی که دولموش می گفتند هم وجود داشت که کارایی آن مثل مینی بوسهای توشهری بود و کرایه‌اش نقدی بود. سه ربع طول کشید تا به مارک آنتالیا رسیدیم. مرکز خرید بزرگ و قشنگی بود که در وسط شهر و در مجاورت بافت قدیمی آن قرار گرفته است. بیش از سه ساعت در آن گشتیم و کلی از خریدهایمان را انجام دادیم.

 

تصویر 55 – مرکز خرید مارک آنتالیا

 

تصویر 56 – مرکز خرید مارک آنتالیا

طبقه چهارم مارک آنتالیا فود کورت بود، ناهار را در شعبه مک دونالد آن به قیمت نفری 14.99 لیر خوردیم. پس از آن در بافت قدیمی شهر به گشتن پرداختیم.

تصویر 57 – پیاده راه

خیابان سنگ فرش شده بود و به عنوان پیاده راه استفاده می شد در وسط آن هم نیمکت برای نشستن گذاشته بودند. مغازه های اطراف مثل بازارهای توی ایران بود. هرجور مغازه‌ای بود همچنین غذاخوریهای بسیاری بودند که عموماً با دیدن ما "کباب ترکی" می گفتند و ما را به داخل رستوران دعوت می کردند!

 

تصویر 58- پیاده راه

چند کالسکه هم برای گشتن در اطرف بود. همچنین قطار توشهری (تراموآ) هم از نزدیکی مارک آنتالیا می گذشت.

 

تصویر 59 – کالسکه برای گشتن در شهر

 

 

تصویر 60- تصویر مسجد و خانه ها در بافت قدیمی شهر

شب بعد از شام به برنامه گروه انیمیشن در آمفی تیاتر رفتیم که برنامه جالبی بود.

 

تصویر 61 –برنامه رقص گروهی

سه شنبه

روز سه شنبه مطابق روزهای قبل، ابتدا و قبل از صبحانه به سالن ورزش رفتیم. پس از صرف صبحانه به ساحل رفتیم و در استخر اصلی شنا کردیم. ناهار را این بار به جای رستوران اصلی در اسنک بار کنار استخر خوردیم. عصر مطابق برنامه در استخر اصلی مسابقه واترپلو بود. در محوطه هم مسابقه دارت و والیبال ساحلی برقرار بود که در مسابقه دارت شرکت کردیم.

برنامه شبانه در کافه ی کنار ساحل برگزار می شد. مراسم شامل اجرای موسیقی در ساحل  بود. با اینکه هوای روز گرم و مطبوع  بود، ولی شب کنار ساحل نسبتاً خنک بود.

 

تصویر 62- اجرای موسیقی در ساحل

 

تصویر 63 – اجرای موسیقی در ساحل

روز چهارشنبه:

برنامه روز چهارشنبه ما رفتن به بازار میگروس Migrous بود. موقعیت این مرکز خرید در تصویر 53 مشخص است. برای رفتن به این مرکز خرید هم از اتوبوس LC07 استفاده کردیم. این مرکز خرید در پارک بزرگی است که در گوشه دیگری از آن آکواریوم آنتالیا دارد.

 

تصویر 64 – موقعیت مرکز خرید میگروس در نقشه

 

تصویر 65 – مرکز خرید میگروس

در طبقه هم کف این مرکز خرید، هایپر مارکت بزرگی است که ابتدا آنجا رفتیم و مقداری سوغاتی (خوراکی) برای اقوام خریدیم. سپس به فروشگاه برندهایی که در مارک آنتالیا ندیده بودیم مثل ZARA سر زدیم.

عصر در مرکز بازی هتل بولینگ بازی کردیم. هر ست بازی بولینگ 10 لیر بود.

تصویر 66- بولینگ

شب بازی بایرن مونیخ – رئال مادرید از جام باشگاه های اروپا برگزار شد که بازی را در کنار آلمانیهای هتل در بیرون کافه دیدیم. البته در انتهای بازی بایرن مونیخ حذف شد و آلمانیها همه مغموم بودند.

 

روز پنجشنبه

پنجشنبه آخرین روز حضور رسمی ما در هتل بود. ظهر تور لیدر اعلام کرد که پرواز از بامداد جمعه به ظهر جمعه افتاده است و لذا اتوبوس جمعه صبح دنبال ما می‌آید. ابتدا خیلی نگران شدیم زیرا ووچر ما تا ظهر پنج شنبه بود، اما با هماهنگی تور لیدر و مساعدت هتل مقرر شد check out به جای پنج شنبه، صبح جمعه انجام بگیرد آن هم بدون هیچ هزینه اضافی که واقعا قابل تقدیر بود.

پس از اینکه نگرانیمان بابت تحویل اتاق برطرف شد برای آخرین بار به مرکز خرید تراسیتی که نزدیکتر بود رفتیم.

 

تصویر 67 - مرکز خرید تراسیتی

شب پس از صرف شام، در هتل برنامه شب تُرکی بود که به صورت خیلی زیبایی توسط گروه سرگرمی هتل اجرا شد.

 

تصویر 68 – مراسم شب ترکی

 

تصویر 69 – مراسم شب ترکی

ساعت پنج، چون رستوران اصلی هنوز باز نشده بود، صبحانه را در رستوران براسریه هتل خوردیم. ساک و تمام وسایل را شب قبلش جمع کرده بودیم. اتوبوس ساعت شش جلوی درب هتل دنبال ما آمد.

با یک توقف کوتاه در یک رستوران بین راهی، ساعت ده به فرودگاه اسپارتا رسیدیم. پرواز برگشت ما با همان هواپیمایی بود که ما را از تهران به آنتالیا آورده بود.

ساعت شش عصر به منزل رسیدیم، و این اولین بار بود که از مسافرت بدون خستگی به خانه می آمدیم.

 

تصویر 70- هواپیمای شرکت معراج در فرودگاه اسپارتا

هزینه ها

در جدول 1، هزینه هایمان را بدون در نظر گرفتن خریدها نوشتم. با توجه به اینکه بعضی از هزینه ها به دلار و لیر بود نرخ برابری آنها را آوردم.

جدول 1- هزینه های سفر

عنوان هزینه	هزینه	توضیحات
هزینه تور برای دو نفر (تومان)	3.780.000
عوارض خروج از کشور برای دو نفر (تومان)	140.000
تور رفتینگ برای دو نفر (دلار)	70	نرخ برابر هر دلار 3700 تومان
هزینه حمل و نقل عمومی در ترکیه (لیر)	60	نرخ برابری هر لیر 1270 تومان
نرخ رفت و برگشت به فرودگاه امام (تومان)	105.000

 

تذکرات مهم

1- فرودگاه اسپارتا فرودگاهی کوچک است و توانایی پذیرش دویست نفر مسافر را با رعایت تشریفات در زمان معقول ندارد. لذا برای افرادی که بچه کوچک (زیر دوسال) دارند و یا در ایام شلوغ مثل تعطیلات نوروز به آنتالیا می روند این نکته را حتماً در نظر داشته باشند.

2- خیلی از فروشگاه ها برای مسافران برگه های TAX Free صادر می کنند. با استفاده از آنها می توانید در فرودگاه آنتالیا و حتی اسپارتا پیگری کنید تا هزینه ای را که بابت مالیات هنگام خرید پرداخت کردید، عودت دهند. البته در عمل مبلغ بسیار ناچیزی به شما برگردانده می شود که توصیه می کنم اصلاً وقت نگذارید.

3- اگر قصد دارید به شهر بروید به یاد داشته باشید خیلی از مردم عادی و راننده های اتوبوس زبان انگلیسی بلد نیستند، پیشنهاد می کنم قبل از سفر بعضی لغات و اصطلاحات تُرکی پر کاربرد را فرا بگیرید.

4- خیلی از فروشگاه ها در مناطق توریستی تنها یورو قبول می کنند (مثل مرکز خرید آنتالیوم پریمیوم در لارا). در مرکز شهر فروشگاه های بزرگ دلار و یورو را با نرخ بهتری حتی نسبت به صرافی ها تبدیل می کنند ولی در مقابل هتلها عموماً با نرخ پایینتری تبدیل می کنند. ضمن اینکه ارزهایی غیر از دلار، یورو و پوند کارایی ندارند. (به عنوان مثال یکی از مسافران ایرانی درهم همراه داشت که صرافی با نرخ بسیار پایینی آن را به لیر تبدیل کرد)

 شاد و پیروز باشید

 

نویسنده : عباس حسین نژاد

تمامی مطالب عنوان شده در سفرنامه ها نظر و برداشت شخصی نویسنده است و وب‌ سایت لست سکند مسئولیتی در قبال صحت اطلاعات سفرنامه ها بر عهده نمی‌گیرد.