طی سالهای گذشته هر زمان که دنبال مقصد جدید برای سفر بودیم با شنیدن این جمله که "آدم بچهدار بهترین مقصد براش آنتالیاس" سفر به این شهر را به تعویق میانداختیم و مقصد جایگزینی پیدا میکردیم تا بعدا که بچهدار شدیم سری به این شهر بزنیم. برای خردادماه امسال که دخترمان یک و نیم سالگی را پر میکرد تصمیم گرفتیم بالاخره سری به این شهر پرطرفدار بزنیم. هیچ دید و تصوری از آنتالیا نداشتیم و همه چیز صرفا تعاریف دوستان و آشنایان بود. اما همه شنیدهها با سلیقه ما متضاد بود. هرچقدر فکر میکردیم ما آدم یک جا ماندن برای یک هفته نبودیم و نیستیم و تورهای آنتالیا سوا از قیمت بسیار بالایی که برای تعطیلات خرداد داشتند، کل هفته را برای هتل ریزورت در یکی از مناطق ساحلی میگذاشتند. پس به عادت همیشه، سفر بدون تور را انتخاب کردیم و برنامه را به صورت سه شب مرکزشهر آنتالیا (کالهایچی) و سه شب هتل ریزورت چیدیم.
زمانی که قصد گرفتن بلیط هواپیما را کردیم با معضل اصلی سفر یعنی قیمت بالای بلیطها مواجه شدیم. نرخهای غیر منطقی که روزانه بالا میرفت و تصمیم گرفتیم به پیشنهاد دوستان زمینی به آنتالیا سفر کنیم و از تجربه هموطنان آذربایجانی استفاده کرده و زمینی به وان و از آنجا به آنتالیا برویم. با توجه به تجربه سفرهای زمینی قبلی با دخترک میدانستیم که شبها راحت در صندلیاش میخوابد و اذیتی متوجه او نخواهد بود. پرواز وان به آنتالیا را برای تعطیلات خرداد به مبلغ نفری دو میلیون تومان خریدیم. با توجه به اینکه روزانه یک پرواز بین وان و آنتالیا برقرار است و ساعت پروازی آن (صبح) لازم است یک شب وان بمانید و فردا صبح به آنتالیا پرواز کنید.
برای اقامت یک شبه در وان با اینکه هتلهای زیادی در شهر وان وجود دارد، به مشکل خوردیم چرا که به خاطر تعطیلات کلیه هتلها رزرو آژانسها بود و هیچ آژانسی هم برای یک شب هتل نمیداد و فقط هم تور وان رو میبردند. تنها هتل سه ستاره دیانا با قیمت شبی 45 دلار روی سایت بوکینگ وجود داشت که رزرو شد.
برای شهر آنتالیا دنبال بوتیک هتل در منطقه کالهایچی بودیم. بوتیک هتلهای این منطقه با قیمتهای مختلف وجود دارند. ما اتاق سایز king را برای سه شب به قیمت 270 یورو از سایت بوکینگ و با کارت اعتباری دوستمان رزرو کردیم. البته این توضیح را بدهم که تمامی این برنامهریزی سفر و رزرو هتل را در انتهای فروردین کرده بودیم و در نزدیکی زمان تعطیلات این نوع اتاق تا 600 یورو افزایش قیمت پیدا کرده بود و همینطور باقی هزینهها مانند بلیط و هتل کایا هم افزایش قیمت چشمگیری داشت.
آنتالیا 4 منطقه ساحلی مهم دارد. لارا، نزدیکترین منطقه آنتالیا به مرکز شهر است و برای کسانی که کل سفر میخواهند در ریزورت باشند مناسب است. چراکه به علت نزدیکی به مرکز شهر با دولموش راحت میتوان رفت و آمد داشت. منطقه کمر که به طبیعت بسیار زیبا و تفریحاتی مثل رفتینگ و غواصی معروف است و تله کابینی در مسیر کمر برای کسانی که میخواهند دید 360 درجه به طبیعت اطراف کمر داشته باشند وجود دارد.
دورترین منطقه سیده است که بیشتر پاتوق روس هاست و به دلیل همین دوری هتلها و ریزورتهای این منطقه معمولا ارزانترند و خب بالطبع هزینه ترنسفر بالاتر. و اما منطقه بلک در سی کیلومتری مرکزشهر آنتالیا که به هتلهایش معروف است و نسبتا از لارا خلوت تر است. معروفترین جاذبه بلک مجموعه لند آو لجندز هست که شامل مرکز خرید، هتل و شهربازی و پارک آبی است. وقتی به هتل ریزورت میرویم تقریبا صبح تا شب در هتلیم پس انتخاب هتلی که امکاناتش مناسب با سلیقمان باشد مهم است مخصوصا اگر بچه کوچیک دارید.
برای ما هم امکانات و شرایط بازی برای دخترکمان مهم بود که هتل کایا بلک همه این موارد را پوشش میداد. هتل کایا را برای سه شب به قیمت 650 یورو از بوکینگ رزرو کردیم. بالاخره زمان رفتن رسید و چهارشنبه شب، قبل از تعطیلات به سمت مرز رازی حرکت کردیم. اما سختترین بخش این سفر، مرز رازی که نمیدانم از کدام بخش بگویم. از خدمات ضعیف دولتی یا از عدم رعایت حقوق دیگران توسط هموطنان. نبودن یک ساختمان درست و مجهز و امکانات حداقلی برای سازماندهی مسافرین از یک طرف و از طرف دیگر عدم اعتقاد هموطنان به صف باعث شد حدود 4 ساعت در مرز رازی معطل شویم پس این را در نظر بگیرید که برای سفر زمینی به وان حداقل یک روز زودتر از تعطیلات اقدام کنید.
بعد از مرز، ون برای رسیدن به مرکز شهر با کرایه نفری 70 لیر وجود داشت که سریع و راحت ما را به شهر و دم در هتلمان رساند. و اما هتل دیانا که نگران بودیم تمیز و قابل قبول باشد، هتلی سه ستاره با لوکیشن بسیار عالی و لابی کوچک و رسپشن خوش اخلاقش. زمانی که در اتاقمان را باز کردیم تعجب کردیم. سوئیت دوخوابه بسیار تمیز و بزرگ با کلیه امکانات در اختیارمان گذاشته بودند. عصر گشت کوچکی در شهر زدیم و شام خوردیم و با توجه به خستگی 24 ساعت گذشته زود به هتل برگشتیم.
هتل دیانا لوکیشن خیلی خوبی دارد و به مراکز خرید و رستورانها نزدیک است. ما قصد گشتن در وان را نداشتیم ولی برای دوستانی که علاقمند به خرید و تفریح در وان هستند، چند نکته اضافه میکنم:
- در وان احتیاج چندانی به استفاده از تاکسی ندارید و در صورتی که موقعیت هتلتان خوب باشد، به راحتی میتوانید با پای پیاده، مراکز خریدش را بگردید.
- رستورانهای محلی واقع در کوچهها نرخ بسیار کمتری نسبت به رستورانهای کنار خیابانهای اصلی دارند. به عنوان مثال، کباب دونر در کوچه هتل ما، در بازه سفر ما نفری 17 لیر بود، در حالی که در رستورانهای واقع در خیابان اصلی، بیش از 30 لیر قیمت داشت.
- در صورتی که لیر کافی در وان نداشته باشید، مغازههایی (نزدیک تقاطع کاظیم کارابکیر و خیابان جمهوریت) هستند که میتوانید با استفاده از کارت بانک ایرانی خودتان، لیر خریداری کنید.
- مرکز خرید VAN AVM از جاهایی است که پیشنهاد میکنم درزمان اقامت در وان سری به آن بزنید. تقریبا اکثر برندهای ترک را دارد همچنین اگر مغازههایی با نرخ کمتر بخواهید، فروشگاههای Viar و همچنین Okyo در خیابان جمهوریت، میتوانند گزینه خوبی باشند. (قیمت لباس در وان)
- اگر کسی فرصت بیشتری در شهر وان داشت، میتواند از خانه گربههای وان، قلعه وان و پارک این شهر که همگی در یک مسیر هستند، دیدن کند. جزیره آکدامار، پارک آبی وان و دریاچه این شهر نیز از سایر جاهای دیدنی وان هستند که میتوان بازدید کرد.
روز دوم: پیش به سوی آنتالیا
بعد از خوردن صبحانه قابل قبولی در هتل با کرایه 60 لیری به فرودگاه رفتیم. فرودگاه شهر وان کوچک و نزدیک به شهر بود. پرواز سان اکسپرس نسبتا راحت والبته بدون پذیرایی بود و بعد از حدود 2 ساعت در فرودگاه آنتالیا بودیم. تاکسیهای فرودگاه در خروجی سالن به وفور حضور دارند و بر اساس نرخنامهای که دستشان بود برای مناطق مختلف قیمت میدادند. البته امکان استفاده از اتوبوس هم هست. با یک تاکسی برای رسیدن به هتل دیلایت دلوکس بر اساس نرخ تاکسیمتر هماهنگ کردیم و راهی شدیم. چیزی که در این سفر فهمیدم اینکه اکثرا نرخ تاکسیمتر بسیار کمتر از نرخ اعلامی راننده میشود به طوری که از کالهایچی تا بلک را نرخ 500-800 لیر می گفتند اما با تاکسیمتر 380 لیر شد. و اما هتل دیلایت دلوکس، بوتیک هتلی در منطقه کالهایچی با سبک و سیاق سنگی. اتاق سایز بزرگ و خوبی داشت با تختی برا دخترمان و میز و صندلی و البته استخر کوچکی در حیاط پشتی.
منطقه کالهایچی منطقهای قدیمی در دل شهر آنتالیاست. کالهایچی به معنی میان قلعه است. منطقهای که در قدیم قلعه بزرگی بوده و الان در اطراف این منطقه دروازهها و برجهایی از قدیم باقی مانده.این منطقه پر از بوتیک هتل و کافه و رستوران است و شب های زنده و جذابی دارد. کمی استراحت کردیم و چیزی خوردیم و روانه مرکز شهر شدیم. با خیابانهای عریض، مراکز خرید، کافه و رستوران ها و جنب و جوش فراوان مردم. کمی چرخیدیم و در یک رستوران کوچک محلی غذا خوردیم و برای استراحت کمی زودتر برگشتیم.
روز سوم: سفر و لذت خرید
هتل دو ساختمان مجزا داشت که سالن صبحانه در ساختمان دیگر و انتهای کوچه محل اقامت ما بود. تنوع صبحانه خوب و قابل قبول بود. برنامه امروز رفتن به ساحل صخرهای شهر بود. از کوچه پس کوچههای سنگفرش و زیبا رد شدیم و با پایین رفتن از تعداد زیادی پله به اسکله رسیدیم. کمی در اسکله و پارک اطرافش گشتیم.
برنامه بعدی خرید بود. حتی اگر چیزی هم لازم نداشته باشید باز هم ترکیه که میروید نمیشود خرید نکرد. نزدیکترین مرکز خرید در شهر آنتالیا، مارک آنتالیا هست که همه برندها در آن شعبه دارند و اینجا اصلا احساس غربت نمیکنی چون اکثر خریداران ایرانی هستند. یکی دیگر از مراکز خرید آنتالیا، مال آو آنتالیاست که کمی دورتر و نزدیک فرودگاه است و اصطلاحا اوتلت هم آنجاست که با تراموا راحت میتوان رفت. همچنین در نزدیکی مال آو آنتالیا شعبه فروشگاه دکتلون وجود دارد که مقصد اصلی ما بود و با گرفتم آنتالیا کارت و تراموا راحت به آنجا رفتیم. فروشگاههای دکتلون در تمامی دنیا شعبه دارند و در آن انواع پوشاک و محصولات ورزشی با قیمت مناسب ارائه میشود.
بوتیک هتلهای کالهایچی فقط خدمات صبحانه دارند و مانند ریزورتها آل و یوآل نیستند و بهتر. چرا که این منطقه پر از کافه رستورانهای جذاب کوچک و بزرگ با فضایی زیبا هستند و البته قیمتهای مناسبی هم داشتند. برای مثال دم دستیترین غذا که همان ساندویچ مک دونالد است. بیگ مک با کیفیت معمولی 100 لیر بود ولی یک پرس غذای کامل شامل سالاد و پاستا و مرغ در رستوران تاووک دنیاسی 60لیر قیمت داشت که هم کاملا سیر کننده بود هم باکیفیت و کل هرم غذایی هم در آن رعایت شده بود. یا اسکندر کباب حدود 80لیر بود.
به هتل برگشتیم و تصمیم گرفتیم سری به استخر کوچک حیاط پشتی بزنیم. بعد از کمی آب تنی و اصطلاحا ریلکس کردن دوباره به منطقه کالهایچی رفتیم تا شب های زنده آن را از دست ندهیم.
به نظرم ندیدن کالهایچی یکی از حسرتهای هر مسافر آنتالیا میتواند باشد. نه فقط به خاطر شرایط کوچه پس کوچه هایش و بوتیک هتل و رستورانهای قشنگش، بلکه به خاطر جاذبه های زیادی که در این منطقه وجود دارد و میتوان اکثر آنها را به صورت پیاده دید. دروازه هادریان(یا هادریانوس)، ساحل مرمرلی، برج ساعت، آسانسور کالهایچی، بندر کالهایچی، موزه اسباب بازی، برج Hidirlik، پارک Karaalioghlu، خیابان آتاتورک و ... از جاهای دیدنی آنتالیا هستند که میتوان در این مکان دید. همچنین دسترسی به بازار سنتی آنتالیا و مرکز خرید مارک آنتالیا به صورت پیاده امکان پذیر است.
در صورتی که بخواهید سوار بزرگترین چرخ و فلک ترکیه شوید، میتوانید از روبروی مارک آنتالیا، با اتوبوسها به Aktur Park بروید و در کنار تجربه هیجانانگیز این چرخ و فلک، سری هم به مرکز خرید 5M بزنید که درست روبری این پارک قرار دارد. در بازه سفر ما، جدول هزینه و ورودی یک سری مکان های بالا به شرح زیر بود:
روز چهارم: استراحت در بلک
بعد از دو روز و نیم وقت گذرانی و گردش در کالهایچی و شهر وقت رفتن به منطقه بلک و هتل کایا بود. همانطور که بالاتر گفتم تاکسیها قیمتهای عجیب و بالایی پیشنهاد میکردند اما با یک راننده سر استفاده از تاکسیمتر توافق کردیم و به هتل بلک رفتیم. به محض ورود اتاق در اختیارمان قرار گرفت. اتاقی با ابعاد خوب و بزرگ و همه امکانات لازم از مینی بار متنوع تا لاوازم بهداشتی و تخت کودک. بالکن کوچکی رو به استخر و دریا و یک ظرف میوه برای خوشآمد گویی.
هتل کایا هم مانند همه ریزورتها بوفههای صبحانه، ناهار، شام و میان وعده داشت به همراه چند رستوران با سبکهای مشخص ایتالیایی، ترکی و آسیایی. ساحل اختصاصی و تفریحات آنتالیا مثل شاتل و جت اسکی، دو استخر روباز بزرگ که برنامههای تفریحی در کنار آن برگزار میشد. استخر سرپوشیده. 2 استخر با عمقهای مختلف برای کودکان با سرسرههای آبی با ارتفاعهای مختلف که 2-3 مورد از آنها حتی برای بزرگسالان هم کاربردی و جذاب بود.
مانند همه ریزورتها برنامههای شبانه مختلف اول برای کودکان و بعد بزرگسالان اجرا میشد. و اینجا بود که فهمیدیم قبل از بچه دار شدن هم باید انتالیا میآمدیم. زمانی که بچه دارید چه بخواهید چه نخواهید، همه زمانها یکی از والدین در کنار بچه است و تفریحات دو نفره عملا تعطیل است و از طرفی اگه بچه مثل دختر ما عادت داشته باشد شبها زود بخوابد تفریحات شبانه هم بیمعنا میشود. البته که با همه این توضیحات انتالیا برای کودکان مقصدی بهشتی است از انواع خوراکیهایی که دوست دارند تا آب بازی و شن بازی و ... و چه لذتی بالاتر از شادی کودک برای پدر و مادرش. در کنار استخر اسنک بار و پرسنل که با اسکیت لابه لای تختها میچرخند و سفارش میگیرند. روی یک تابلو برنامههای تفریحی بخشهای مختلف و ساعتشان به صورت روزانه نوشته میشد تا برنامه ریزی کنیم.
روز پنجم: شنبازی، آببازی، تاببازی
طبق عادت همیشگی صبح زودبیدار شدیم و برای صرف صبحانه به رستوران هتل رفتیم. به محض ورودمان هر سری برای دخترمان صندلی کودک به همراه پیشبند یکبار مصرف و ظروف بچگانه میآوردند و کلا حواسشان خیلی به مهمانها بود. صبحانه و کلا بوفههای هتل کایا خیلی خوب بودند. تنوع کاملی از غذاهای سرد و گرم.
بعد از صبحانه تیوپ دختری را باد کردیم و به استخر رفتیم. یکی از استخرها مخصوص بزرگسالان با فرزندانشان بود و در استخر دیگر که بزرگتر و عمیق تر بود من ندیدم کودک یا تیوپی در آب باشد. بعد به سمت پارک آبی کوچک ولی کاربردی هتل رفتیم و کمی در آنجا و اسنک بار و ساحل شنی دریا وقت گذراندیم. هتل کایا خدمات ماساژ و حمام ترکی هم داشت که هیچکدام رایگان نبود و هزینه بالایی برای خدمات دریافت میکردند. البته توصیه خود مسئولین ماساژ این بود که برای دریافت این خدمات روزهای اول اقامت اقدام کنید چراکه طی شنا در هوای باز و امکان سوختگی پوست این خدمات نه تنها خوشایند بلکه آزاردهنده هم میشوند.
روز ششم: سرزمین افسانهها
برنامه ما 3 روز در هتل کایا بود بعد از روز دوم دیدیم نمیتوانیم کل روز را به خوردن و خوابیدن و شو دیدن و شنا کردن بگذرانیم از طرفی تا اینجا آمده بودیم و حیف بود لند آو لجندز را نبینیم. مجموعه در 15 دقیقهای هتل قرار داشت پس بعد از ناهار و زمان خواب ظهر دختری سوار بر کالسکه راه افتادیم.
قیمت تورهای هتل لند آف لجندز آنتالیا
مجموعه اند آو لجندز شامل دو قسمت است. اول محوطه هتل و مرکز خرید است و بازدید از مرکز خرید برای همه رایگان است و شوی شبانه معروف این مجموعه هم هرشب ساعت 9 در این مکان برگزار میشود. قسمت دوم هم تم پارک که ورودی آن 60 دلار و برای ساکنین مجموعه هتلهای ریکسوس رایگان است.
اکثر هتل ریزورتها تیم عکاسی هم دارند که در لوکیشنهای مختلف از شما به صورت خانوادگی عکاسی میکنند. عکاس کایا قیمت بسیار بالایی برای عکاسی پیشنهاد داد که با مخالفت ما روبرو شد و تصمیم گرفتیم خودمان عکاسی کنیم که بهتر هم شد. هم زمان بیشتر و هم عکسهای بیشتری گرفتیم. هتلها معمولا چند رستوران آلاکارته جدا از رستوران اصلی دارند. آلاکارته در لغت یعنی رستورانی که بر اساس منو غذاهای مختلف را به صورت پرسی سرو میکند. این رستورانها هم کاملا رایگان هستند و باید از روز قبل رزرو کنید. برای شام رستوران ایتالیایی را رزرو کرده بودیم که در هنگام مراجعه با میزی چیده شده از پیش غذاهای سرد روبرو شدیم پس از آن دو پیش غذای گرم به انتخاب سرآشپز، غذای اصلی به انتخاب خودمان و دسر باز به انتخاب سرآشپز سرو شد. کیفیت بسیار بالا و خوش طعم.
روز آخر: وقتشه برگردیم
پرواز ما از آنتالیا به وان ساعت 10 صبح بود. بعد از صرف صبحانه با یکی از تاکسیهای دم در هتل و قرار 400 لیر تا فرودگاه رفتیم. پرواز راس ساعت انجام شد. از اینجا زمان برای ما مهم بود چون قصد نداشتیم شب وان بمانیم و میخواستیم همان روز به ایران برگزدیم و از طرفی مرز رازی ساعت 4 تعطیل میشد و پرواز ساعت 2 ظهر به وقت ایران به وان میرسید. خدا را شکر چمدانها زود آمدند و برداشتیم و به سمت خروجی رفتیم. مانند همه فرودگاهها در خروجی پر از تاکسی بود و مبالغ بالایی برای مرز رازی یا کاپیکوی میگفتند. درنگ بیشتر را جایز ندیدیم و با یک راننده با مبلغ 600 لیر به مرز برگشتیم که البته در مقایسه با مسافتهای دیگر واقعا دور و طولانی بود. به موقع به مرز رسیدیم و اینبار خلوت بود و سریع و راحت رد شدیم و وارد ایران شدیم و پرونده این سفر با کلی تجربه بسته شد.
ترکیب کالهایچی با ریزورت برایمان سفر معرکهای رقم زد. لذت خیابانگردی کوچههای سنگی و قدیمی، گشتن با مردم محلی، کافهگردی و خرید در کنار استراحت و بی دغدغه بودن ریزورت.
لیست هزینهها:
بلیط پرواز وان-آنتالیا نفری 2400
هتل کالهایچی 260 یورو
هتل بلک 650 یورو
ترنسفرها 1750 یورو (از مرز رازی تا وان نفری 70 لیر، هتل وان تا فرودگاه 60، فرودگاه انتالیا تا هتل کالهایچی 150 لیر، هتل کالهایچی تا بلک 380 لیر، هتل بلک تا فرودگاه 400 لیر، فرودگاه وان تا مرز رازی 600لیر)
خرید هم که هرچقدر خودتان بخواهید.