طبس ، ازمیغان ، کال جنی ، چشمه مرتضی علی، تاق شاه عباسی و یوگای خنده

 

 

سلام

در این سفرنامه می خواهم شما را با بهشت زیبایی در دل کویر و بیابان های ایران آشنا کنم .: طبس .

بله طبس همون شهری که ممکنه آن را با نام زلزله طبس در سال 57 و یا حمله آمریکایی ها به ایران برای آزادی گروگان ها ، به یاد بیاورید و یا تصاویر و فیلم هایی از این منطقه دیده باشید  ولی هنوز از نزدیک موفق به دیدار زیبایی های بهشتی مناطق پیرامون طبس نشده باشید .

 تصویر 1 : نمایی از باغ گلشن طبس

 

تصویر 2 : امامزاده حسین طبس

 

تصویر 3  : روستای ازمیغان در نزدیکی طبس

 

تصویر 4

فصل گردشگری طبس ایام پاییز و زمستان است چون در بهار و  تابستان هوای این منطقه خیلی گرم و خشک می شود .

در سمت شرق شهر طبس رشته کوهی به نام رشته کوه شتری از شمال تا جنوب کشیده شده است که روستاها و چشمه ها و عوارض طبیعی در دامنه های غربی این رشته کوه باعث ایجاد جاذبه های طبیعی منحصر بفردی شده است که تا از نزدیک نبینید باورتان نخواهد شد که مگر ممکن است در دل کویر و بیابان های خشک مرکزی ایران ، به بهشتی زیبا دست پیدا کنید .

تصویر 5 : در دره چشمه آبگرم مرتضی علی در شرق طبس

با این سفرنامه با من همراه باشید تا به کمک تصاویر و ویدئو مستندهایی که از این منطقه تهیه کرده ام شما را در حال و هوای زیبایی های پیرامون طبس قرار دهم .  

طبس شهر نسبتا کوچکی درقسمت غربی استان خراسان جنوبی است  با جمعیت حدود 40 هزار نفر.

فاصله طبس تا بیرجند ( در شرق طبس )، 270 کیلومتر و تا مشهد ( در شمال طبس )، 540 کیلومتر و تا یزد ( در جنوب طبس ) ، 365 کیلومتر و تا اصفهان ( در غرب طبس ) ، 600 کیلومتر می باشد . 

زلزله سال 1357 طبس ( 25 شهریور 57 ) ، تقریبا تمام خانه های قدیمی طبس را ویران کرد و نزدیک به ده هزار قربانی گرفت و بعد از آن بود که خانه های ویران شده  را با یک طراحی زیبا که تداعی کننده معماری خانه های کویری است ، بازسازی کردند که در اینجا باید از همت و دید والای مسئولینی که در بازسازی طبس شرکت داشتند ، تقدیر کنیم که شهر را با حفظ نمای سنتی آن و زیباتر از قبل ، احیا کردند ، بدون آنکه متوسل  به نما سازی و الگوهای آپارتمان سازی امروزه شوند . 

تصویر 6 : نقشه مناطق گردشگری در پیرامون طبس

 ما در قالب یک گروه دوستانه از طبیعت گردان اصفهانی عازم طبس بودیم ، درست در آخرین روز دی ماه 95.

حدود 40 نفر به سرپرستی یکی از گروه های  کوهنوزدی و طبیعت گردی اصفهان بوسیله یک اتوبوسی که بطور دربست برای این سفر سه روزه مان کرایه کرده بودیم در اواخر شب 30 دی ماه عازم طبس شدیم که در 600 کیلومتری شرق اصفهان قرار دارد و با اتوبوس حدود هشت ساعت زمان می برد تا به طبس برسیم .

قبلا در یکی دوسفر زمینی که از اصفهان به مشهد داشتم از طبس رد شده بودم . غالبا مسافرانی که با خودرو شخصی خود از شهرهایی مانند اصفهان و یزد عازم مشهد می شوند به گونه ای برنامه ریزی می کنند که در میانه مسیر یک استراحت شبانه در طبس داشته باشند تا صبح فردا با انرژی بیشتر و بدون خواب آلودگی و مخاطرات سفر در شب ، بقیه مسیر 540 کیلومتری تا مشهد را ادامه دهند .

 

بارگاه امامزاده حسین طبس

در شهر طبس یک بارگاه و صحن و شبستان بسیار بزرگی برای آرامگاه  امامزاده حسین ساخته شده . این صحن و سرای وسیع و زیبا که بوسیله آستان قدس رضوی احداث شده است  در واقع به همان سبک معماری و فضاسازی صحن و سرای امام رضا  طراحی و اجرا شده است و از زیباترین و وسیع ترین عمارت و باغ و فضای پیرامونی در بین امامزاده های ایران برخوردار است و درحقیقت ، فضای صحن و بارگاه امام رضا در سی چهل سال قبل را تداعی می کند ، یک میدان بسیاربزرگ که برای خودش شهرکی است  و باغ و فضای سبز و گنبد و بارگاه و اتاق های زایر سرا و امکانات دیگر در داخل این میدان قرار دارد و در اطراف این میدان بزرگ، مغازه ها و غذاخوری ها و پارکینگ ماشین ها ردیف قرار دارند . در کل معماری و فضا سازی با ابهتی دارد .

اتاق های فراوانی که پیرامون فضای سبز و زیبای امامزاده ساخته شده در تمام روزهای سال پذیرای خیل وسیعی از مسافران و زائران است .

تصویر 7

 

تصویر 8

بجز آن ، قبلا باغ گلشن طبس را هم دیده بودم . یک محوطه باغ مصفای زیبا با انواع درختان گرمسیری و غیر گرمسیری ، همراه با نهر پرآبی که از قناتی از بالادست طبس به این باغ هدایت شده و استخر بزرگی که در میانه باغ است و علاوه بر اردک ها ، چند مرغ ماهی خوار ( پلیکان ) زیبا هم در کناره های این استخر زندگی می کنند . این پلیکان ها که سال ها است در باغ گلشن طبس نگهداری می شوند حالا دیگر به نوعی به نماد این باغ و این شهر تبدیل شده اند و از دیدنی های این شهر کویری برای مسافران و گردشگران آن هستند.

علاوه بر این در باغ گلشن طبس که راه می روی صدای پرندگانی را می شنوی که در محوطه باغ رها شده اند . پیشنهاد می کنم که اگر گذرتان به طبس افتاد دیدار از باغ گلشن این شهر را فراموش نکنید .

تصویر 9 : در کنار در ورودی باغ گلشن طبس

 

تصویر 10

 

تصویر 11

 

تصویر 12

 

تصویر 13

 

تصویر 14

قبلا شناخت من از طبس در همین حد بود ولی در دنیای مجازی تعریف هایی از مناطق پیرامون طبس شنیده بودم و وقتی در این سفر از نزدیک ، این مناطق استثنایی را دیدم هرچه بیشتر بر این باورم افزود که چه اندک، زیبایی ها و شگفتی های سرزمین عزیزمان را می شناسیم و چه اندک وقت و همت می گذاریم برای شناخت و دیدار از این زیبایی ها .

آخر شب که از اصفهان حرکت کردیم صبح به نزدیک های طبس رسیدیم . در ده کیلومتری نرسیده به طبس یک اقامتگاه بوم گردی با نمایی زیبا از کنار جاده به چشم می خورد با تابلوی کوچکی به نام " عمو نوروز " . سرپرست برنامه ابتدا تصمیم به اجاره اتاق در این اقامتگاه را داشت ولی چون ظرفیت اقامتگاه  پر بود ما یک منزل را بصورت  دربستی در مجاورت این اقامتگاه  برای یک شب اجاره کردیم .

تصویر 15

 

تصویر 16

بعد از صرف صبحانه ای که با خودمان آورده بودیم ، وسایل اضافی خود را در خانه گذاشته و عازم مناطقی شدیم که برای گردشگری امروز در نظر داشتیم ، یعنی روستای ازمیغان و دره کال جنی .

طبیعت زیبای ایران و جاذبه های طبیعی و بومی مناطق مختلف کشورمان ، رشد گردشگری را در مناطق طبیعی و بومی  به همراه داشته است . از طرفی رغبت عمومی گردشگران برای دیدار نزدیک و ملموس با مردم و فرهنگ مردمی هر منطقه موجب شده که اقامت در محل های بومی  هر منطقه به عنوان یک انگیزه لذتبخش در این گونه سفرها در بین گردشگران درآید . همه این ها باعث رشد و توسعه راه اندازی اقامت گاه های بومی ( بوم گردی ) در جای جای کشورمان شده است که اگر به خوبی راه اندازی و مدیریت شوند هم به نفع گردشگران است و هم به رشد اقتصادی هر منطقه کمک می کند .

در پیرامون طبس نیز چند اقامتگاه بوم گردی راه اندازی شده  که برای مثال ، بجز همین اقامتگاه عمو نوروز ، از اقامتگاه نخل و نرگس در روستای کریت در ده کیلومتری جنوب طبس می توان نام برد .

 

روستای زیبای ازمیغان

روستای ازمیغان ( Ezmighan ) در 35 کیلومتری شمال طبس و در دامنه رشته کوهی است که از شمال به جنوب در فسمت شرقی طبس کشیده شده است .

برای رسیدن به روستای ازمیغان ، وارد جاده طبس به بشرویه می شویم که به نام جاده فرودگاه هم گفته می شود چون فرودگاه طبس در همین جاده قرار دارد . سی کیلومتری که از طبس دور شدیم تابلو روستای نمونه گردشگری ازمیغان در سمت راست جاده مشخص است . با پیمودن 5 کیلومتر دیگر در این جاده به روستای ازمیغان می رسیم .

تصویر 17 : در روستای ازمیغان

 

تصویر 18

 

تصویر 19

روستای ازمیغان یک نهر آب دائمی دارد و بنابراین از نظر آب کشاورزی دچار کمبود نیست و به همین علت کشت برنج در این منطقه کویری مرسوم شده است و شالیزارهای برنج در میان درختان نخل خودرو، نمای زیبایی را ایجاد کرده است. مرکبات و صیفی جات نیز در پیرامون این روستا بعمل می آیند. همه اینها باعث شده که درختان و محصولات گرم سیری و سردسیری را در کنار هم در روستای ازمیغان مشاهده کنیم .

در میان روستا، حوضچه های طبیعی و مصنوعی آب و نیزارها و درختان نخل و مزارع شالی، نماهای زیبایی را پیش چشمتمان می گذارد .

تصویر 20

 

تصویر 21

 

تصویر 22

 

تصویر 23

 

تصویر 24

 

تصویر 25

 

تصویر 26

با پیمایش مسیر به صورت پیاده در امتداد نهر آب روستای ازمیغان به سمت بالادست روستا حرکت می کنیم  تا به مزارع کشاورزی نسبتا وسیعی می رسیم که درمجاورت آنها یک دیواره عمودی از تپه کوهی قرار دارد که از قدیم حفرات غار مانندی را در دل آن کنده اند. این منطقه به نام " خانیک " خوانده می شود .

کوه ها و بافت زمین شناسی مناطق پیرامون طبس عموما حالت رسوبی سست دارد و متشکل از شن های متراکم ( کنگولمرا ) است و بنابراین حفاری آن ها چندان سخت به نظر نمی رسد . همانگونه که فرسایش آن ها براثر سیلاب ها ، باعث پیدایش عوارض زمین شناختی مانند دره کال جنی در نزدیکی روستای ازمیغان شده است . 

بالا رفتن و ورود به این غارهای دست کند برای گردشگران جذابیت دارد و بازار عکس های یادگاری براه است .

تصویر 27 : ادامه مسیر از روستای ازمیغان در امتداد نهر آب

 

تصویر 28 : دیواره کوه خانیک در مجاورت روستای ازمیغان

 

تصویر 29 : مزارع روبروی کوه خانیک

 

تصویر 30

 

تصویر 31

 

تصویر 32

 

تصویر 33

 

تصویر 34

 

تصویر 35

با ادامه مسیر به حوضچه های زیبایی در پای صخره سنگ های کوه می رسیم که سرچشمه این رود کوچک را در خود جای داده اند . آب حوضچه ها بسیار زلال است و ماهی های کوچک فراوانی دارند . همان ها که به نام  دکتر ماهی ( Doctor Fish ) مصطلح شده اند . دور پاهایتان جمع می شوند و به پوست پاهاتون نوک می زنند و یک ماساژ طبیعی و رایگان و دلچسبی را برایتان مهیا می کنند .

حوضچه زیرتخته سنگ های زیبای این منطقه ، جون می ده برای آب تنی ، با آبی که مانند اشک چشم ، زلال و شفاف است . اینجا را به نام تخت عروس هم می شناسند .

اگر در میان تخته سنگ ها مسیر آب را به سمت بالاتر تعقیب کنی با گذشتن از نیزارها و تخته سنگ ها به سرچشمه رود می رسی که زیاد هم دور نیست . آنجا هم حوضچه های بزرگی دارد و مهیا است برای یک آبتنی لذتبخش .

به یادتان بیاورم که ما در روز اول بهمن اینجا بودیم یعنی وسط زمستان ، ولی هوای این منطقه  آنقدر معتدل و خوب بود که هوس آب تنی داشتیم .

 تصویر 36

 

تصویر 37

 

تصویر 38

 

تصویر 39

 

تصویر40

 

تصویر 41

 

تصویر 42

 

تصویر 43

 

دو ساعتی را در این منطقه زیبا سر کردیم و برای صرف ناهار به داخل روستا آمدیم . زیراندازها را در گذر سیمانی کنار بیشه و رود وسط روستا پهن کردیم و به صورت گروه های چند نفره ناهارمان را که همراه خود آورده بودیم خوردیم . هرکسی چیزی آورده بود و مطابق معمول اکثرا در غذای هم شریک می شدیم .

بعد از ناهار نوبت دیدار از دره کال جنی بود .

تصویر 45 : بیرون از روستای ازمیغان

 

ویدئو مستند خاطرات سفر به طبس – قسمت اول : ازمیغان

 

دره کال جنی  

دره کال جنی را که می توان گراند کانیون طبس نیز نامید ، شکاف و دره ای در سطح زمین های دامنه کوه شرقی طبس است که از فرسایش آبی ایجاد شده که از روستای ازمیغان بیرون می آید و به عمق این دره می رود تا سرانجام در اواسط این دره وارد کانال  دست کندی شبیه قنات شود که آب را به زمین های بیرون از دره هدایت می کند .   

کال به دره حاصل از فرسایش آب گفته می شود و نام جن بر این دره به علت حالت مخوف و ترسناک دیواره های مرتفع و پیچ در پیچ آن است که احتمالا گاه با صدای هو هوی باد هم همراه می شود .

ولی نه جنی در کار است و نه این دیواره های بزرگ با آن همه اشکال عجیب و غریب خود ، برای ما طبیعت گردان وهمناک به نظر می رسد . ما فقط زیبایی می بینیم و از این همه شگفتی های طبیعی لذت می بریم .

البته چون بافت دیواره های دره ، رسوبی و ریزشی است و بنابر این پیمایش از بعضی دالان ها و مسیرها و شکاف ها ، احتیاط می طلبد. این سفر را خیلی بهتر است  به صورت گروهی و ترجیحا همراه با راهنما انجام دهید تا هم لذتش بیشتر باشد و هم سطح ایمنی اش بالاتر .

برای رسیدن به محل ورود به دره کال جنی ، از روستای ازمیغان سوار اتوبوسمان شدیم و تا جاده طبس بشرویه آمدیم و مقداری به سمت طبس حرکت کردیم تا به دو راهی خاکی رسیدیم که تابلوی راهنمای دره  کال جنی را در ابتدای آن نصب کرده اند . از نشانی های دیگر این دو راهی اینه که یک کشتارگاه قدیمی هم در سمت مقابل جاده است و دو راهی به نام دوراهی استخر شاعر هم معروف است .

یکی چند کیلومتر که در این جاده خاکی پیش بروید به دره کال جنی می رسید. البته تا درست بالای سر دره نیایی نمی توانی از وجود یک دره در این زمین های مسطح کویری باخبر شوی .  راهی که ما برای ورود به دره انتخاب کردیم از شکافی بود که با فرود از آن تقریبا به اواسط دره می رسیدیم. اگر فرصتمان بیشتر بود می توانستیم با اتوبوس به ابتدای دره برویم و پیمایش دره را از ابتدای آن شروع کنیم یعنی از آنجایی که رود ازمیغان با شیب ملایمی وارد دره می شود .

تصویر 46 

 

 تصویر 47 : از این شکاف وارد دره کال جنی شدیم

 

تصویر 48

 

تصویر 49

 

تصویر 50

 

تصویر 51 

شکل و طرح های زببای فرسایشی دیواره های دره کال جنی را می توان فقط بوسیله عکس و فیلم توضیح داد و بنابر این شما را به دیدن عکس ها و ویدئوی این مسیر دعوت می کنم . البته پیشاپیش از ضعف تکنیکی ویدئو پوزش می طلبم چون مربوط به سال 95 است و قبل از فیلمبرداری ظاهرا مود فیلمبرداری دوربین ناخواسته روی کیفیت پایین قرار گرفته بدون آنکه من اطلاع داشته باشم .

ویدئو مستند خاطرات سفر به طبس – قسمت دوم :  کال جنی

 

در اواسط دره کال جنی ، حوضچه های آبی با رنگ زلال و شفاف ایجاد شده اند که هم نماهایی زیبایی ایجاد کرده اند و هم یک استخر طبیعی زیبا را برای شنا مهیا کرده اند . اگر نخواهید خیس شوید باید با احتیاط از کناره باریک این حوضچه ها عبور کنید هرچند که نهایتا مجبورید پاچه ها را بالا بزنید و قسمتی از مسیر را در داخل آب حرکت کنید .

تصویر 52

 

تصویر 53

 

تصویر 54

 

تصویر 55

 

تصویر 56 

با ادامه مسیر ، دهانه چاهک هایی را در امتداد کنار دیواره راست دره می بینید و در اینجا آب داخل دره  از نظر ها محو می شود چون از زیر زمین وارد کانالی در امتداد این چاهک ها می شود و مسیری شبیه قنات پیدا می کند . ظاهرا این کانال قنات مانند را برای هدایت آب تا انتهای دره و زمین های بعد از دره ایجاد کرده اند تا از هدر رفت آب در قسمت های پهن دره جلوگیری شود .

ویژگی این قنات آن بود که درست در زیر دیواره سمت راست دره عبور می کرد و برای دسترسی به چاهک های مسیر قنات ، حفراتی را شبیه غارهای کوچک ، در دل این دیواره کنده بودند که وقتی مقداری وارد آن می شدی صدای آب را در پایین چاهک  انتهای هر غار می شنیدی .  این راز این غارهای سمت راستی دره بود اما غارهای دست کندی هم در دیواره های مرتفع آنسوی دره وجود دارد که راز آن ها چیز دیگری است .

دره کال جنی در قسمت های انتهایی خود کاملا عریض می شود ولی همچنان دیواره های رفیع دره با نماهایی گوناگون ، شبیه یک سری دودکش های متوالی ، ابهتی غریب به این دره می دهند .

تصویر 57

 

تصویر 58

 

تصویر 59 

دو تا حفره با فاصله ای از هم ، درست در میانه ارتفاع دیواره سمت چپ در انتهای دره  وجود دارند . در زیر حفره اول دهانه ای در پایین دیواره کنده اند که با ورود به آن از دالانی عبور می کنی که نهایتا به یک دودکش شبیه چاه در بالای سرت می رسی . با لاخ کردن ( یعنی بالا رفتن از چاه با کمک گیر دادن دست و پا بین دو دیواره چاه ) می توانی از چاه بالا بروی که در آن بالا  باز راهرویی دارد و اتاقک هایی در دو طرف این راهرو . این راهرو در انتها به همان روزنه غار مانندی ختم می شود که از بیرون، در میانه دیواره دره دیده می شود .

تصویر 60

 

تصویر 61

 

تصویر 62

 

تصویر 63

 

علت وزمان دقیق کندن این تونل و چاه و اتاق های  داخل کوه مشخص نیست . عده ای آن را عبادت گاهی برای زرتشتیان قدیم می دانند و عده ای آنرا محل پنهان شدن اهالی از دست متجاوزان می دانند. این دخمه ها زمانی در شصت هفتاد سال پیش به عنوان پناهگاه یکی از دزدان و اشرار منطقه نیز سرویس داده است !

تصویر 65 : در راهرو تونل دخمه های دست کند – دره کال جنی طبس

به هر حال عجایب دره کال جنی را به خود واگذاشتیم و در نزدیکی انتهای دره از یکی از دیواره ها ی دره که کم شیب تر بود بالا رفته و نزدیک غروب بود که از دره خارج شده و سوار اتوبوس ، به سوی محل اقامت شب مانی مان در مجاورت اقامتگاه بوم گردی عمو نوروز حرکت کردیم .

 

حسن گروه های طبیعت گردی و کوهنوردی این است که اوقات فراغتت در حین راه و در شب مانی ها غالبا به تفریحات جمعی و گفتگوهای دوستانه و بگو بخند می گذرد. این شب هم از این نظر خیلی خاطره انگیز بود برامون. همه در سالن بزرگ خانه دور تا دور نشسته بودیم و هر کدام یک هنر نمایی می کرد و تا انتهای شب برنامه شاد و مفرح داشتیم . بعدش هم عده ای بیرون آمدیم و تازه دور آتش و با چایی آتشی، برنامه را ادامه دادیم. حقیقتش مشکل بود دل بکنی و بری بخوابی ولی سرانجام با اشاره دستوری سرپرست رفتیم که استراحت کنیم تا برای برنامه فردا که پیمایش چشمه آبگرم مرتضی علی بود آماده شویم . شام این شب را نیز از غذاهای حاضری یا نیمه آماده و کنسروی که از اصفهان آورده بودیم مصرف کردیم .

در خانه مقداری پتو تشک وجود داشت ولی اکثر ما خودمان کیسه خواب با خود آورده بودیم که داخل آن خزیدیم .  

تصویر 66     

چشمه آبگرم مرتضی علی و طاق یا بند شاه عباسی

در حدود 25 کیلومتری شرق طبس و بعد از روستاهای مهربانی و خرو ( Kharv ) یک مسیر دره ای زیبا را بنا بود پیمایش کنیم که به چشمه و آبشار آبگرم می رسید و بعد از آن به یک بند یا سد کوچک قدیمی که به نام طاق یا بند شاه عباسی معروف بود می رسیدیم .  یکی از زیباترین مناطقی که تابحال در مدت طبیعت گردی هایم در ایران دیده بودم .

از دل رشته کوهی که در شرق طبس قرار دارد چشمه های آب متعددی بیرون می آید که منبع آب حیات شهر طبس می باشد . چشمه آب ازمیغان را که موجب زیبایی های طبیعی روستای ازمیغان و دره کال جنی بود در روز گذشته دیده بودیم و امروز از چشمه ها و آبی دیدار می کردیم که علاوه بر ایجاد یک مسیر زیبای طبیعی ، منبع آب شرب و کشاورزی شهر طبس نیز محسوب می شود و به این منظور یک سد و دریاچه در مسیر آن وجود دارد  .

اتوبوس حدود بیست کیلومتر که به طرف شرق طبس حرکت کرد به دامنه های رشته کوه رسید و از اینجا حدود پنج کیلومتر در فراز و نشیب و پیچ و خم کوهستان عبور کردیم تا به روستای خرو رسیدیم .

برای خروج از این روستا به سمت چشمه مرتضی علی بایستی عوارضی پرداخت کرد . قسمتی از درآمد حاصل از این عوارض از سوی دهداری روستای خرو ، صرف هزینه هایی مانند جمع آوری زباله ها از این محیط و احداث و نگهداری امکاناتی مانند سرویس های بهداشتی برای استفاده گردشگران می شد .

یکی دو کیلومتر که از روستا خارج شدیم به محوطه بازی برای پارکینگ خودرو ها رسیدیم . مسیر شروع پیمایش ، در دره وسیعی در زیر پای ما قرار داشت که برای فرود به آن پله های سنگی طویلی را ساخته و آماده کرده بودند .  

از دور در دیواره های این دره ، حفرات غار مانند را مشاهده می کردیم . ظاهرا در اینجا هم مانند روستای ازمیغان و کال جنی ، این حفرات همگی دست کند بودند . این ها به خانه گبر هم شهرت پیدا کرده اند چون تصور می شود که شاید برای مراسم آیین میترائیسم مورد استفاده زرتشتیان قرار می گرفته است .

تصویر 67 : چشم انداز ابتدای دره چشمه مرتضی علی در 27 کیلومتری شرق طبس

 

تصویر 68 : ابتدای دره چشمه مرتضی علی

در کف دره آب زلال و شفافی جاری است و برای پیمایش پیاده در آن باید صندل های پلاستیکی داشته باشید . این صندل ها را معمولا در پارکینگ بالای دره هم می فروشند .

یکی دوساعت در یک مسیر زیبا پیاده روی لذتبخشی خواهید داشت که در حالیکه تا مچ پا در آب نیم گرم راه می روید ، مناظر زیبای دیواره های دره را مشاهده می کنید . بالا و پایین رفتن از صخره سنگ های زیبای مسیر هم کلی لذت بخش است .

تصویر 69

 

تصویر 70

 

تصویر 71 

در استراحتی که بعد از کمی پیمایش در ابتدای دره داشتیم از سوی سرپرست برنامه و یکی از خانم های گروه ، یک برنامه مفرح تدارک دیده شد . اجرای یوگای خنده دست جمعی در دل طبیعت زیبای این منطقه .

خانمی که اجرای این یوگا را هدایت می کرد به کار خود مسلط بود و حدود یک ربع ساعت موجب ایجاد یک جو بسیار نشاط بخش و پر انرژی برای ما شد به گونه ای که هیچ گاه خاطره خوب آن از ذهنمان پاک نمی شود . ویدئو این مراسم را در انتهای همین سفرنامه مشاهده کنید .

لذت پیمایش مسیر در این دره  دوچندان می شود اگر در کنار دوستانی صمیمی و بی ریا و طبیعت دوست باشی ، با کلی بگو بخند و انتقال انرژی مثبت .

 هرچه جلوتر می رفتیم مسیر دره ، تنگ تر و زیباتر می شد و به تدریج دیواره های خزه گرفته در دو طرف دره پیدا می شدند . اینجا محل ریزش آبشارهای کوچک و آب چکان هایی بود که از دیواره ها به پایین می ریخت. تصورش را بکنید چشمه و آبشار آب گرم که می توانی زیر آن دوش بگیری . اینجا به نام حمام مرتضی علی هم خوانده می شود .

تصویر 72

 

تصویر 73

 

تصویر 74

 

 

تصویر 76

ویدئو مستند خاطرات سفر به طبس – قسمت سوم : چشمه آبگرم مرتضی علی و طاق شاه عباسی

 

کمی قبل از این حمام یک روزنه کوچک را هم دیده بودیم که چشمه آب گرمی از آن خارج می شد . دهانه این روزنه آنقدر بود که بتوانیم وارد آن شویم . یک تونل کوچک و تاریک در دل کوه که در زیر پایتان، آب گرم جاری است و بعد از ده بیست متر در دل تاریکی ها به سرچشمه این آب می رسید . برای روشن کردن مسیر از نور هدلامپ و یا گوشی ها استفاده می کردیم. سال گذشته که دوباره دیداری از این منطقه داشتم دیدم که جلو ورودی این تونل را با صخره سنگ بزرگی پوشانده اند و دیگر قابل ورود نیست. حالا چرا ؟ ، نمی دانم .

در پیمایش این قسمت از دره  ، جریان آب گرم و آب سرد را بطور مجزا در زیر پای خود حس می کنی . آب گرمی که از چشمه و آبشارها می ریزند و آب سردی که از بالا دست در کف این دره جریان دارد .

از اینجا که پیمایش را ادامه دهی دیگر از لذت حس آب گرم در زیر پایت خبری نیست ولی بعد از چند دقیقه به یک دیدنی جذاب و تاریخی در این منطقه می رسی ، طاق شاه عباسی.

تصویر 77 : تاق یا بند شاه عبسی در دره چشمه مرتضی علی - طبس 

منظره زیبایی است، یک دیواره آجری مرتفع مابین دیواره های بلند این دره تنگ. این بند یا سد را ظاهرا در زمان صفویه برای تنظیم و مهار سیلاب ها در این مسیر ساخته اند . قسمتی از زیر این دیواره به صورت دروازه ای کوچک باز و گشوده است . می شود تصور کرد اگر سیلاب شدیدی در این منطقه بیاید آب در پشت این بند جمع می شود و فقط به اندازه همین دهانه می تواند وارد ادامه مسیر دره شود و این یعنی کنترل سیلاب .

ارتفاع این بند ظاهرا پنحاه یا شصت متر است. در دل سنگ های سخت کوتاه در مجاورت پایه این بند حفره بزرگ تونل مانندی را دیدم که ظاهرا برای هدایت آب در یک مسیر فرعی و یا به آن سوی بند کنده شده بود .

از این شکاف های طبیعی و تونل ها و غارهای دست کند در جای جای دیواره کوه های این منطقه می توانی مشاهده کنی. در برگشت و در انتهای دره یکی دیگر از این شکاف های تک و طبیعی را دیدیم که آب از داخل آن بیرون می آمد . بیست سی متری هم در داخل این شکاف باریک به جلو رفتیم ولی چون برای ادامه مسیر نیازمند نور و وقت کافی بودیم به همین بسنده کردیم .

تصویر 78 : در برگشت از دره چشمه مرتضی علی 

با کلی خاطره خوش به محل اقامتگاهمان برگشتیم تا این بار ناهار را در اقامتگاه عمونوروز بخوریم . سفارش چلو مرغ داده بودیم و در محوطه سنتی این مجموعه در دور یک سفره دراز بطور دست جمعی و شاد ناهارمان را خوردیم .

تصاویری از اقامتگاه سنتی عمو نوروز در نزدیکی طبس

تصویر 79

 

تصویر 80

 

تصویر 81

بعد از نهار نوبت بازگشت به اصفهان بود ولی این بار نیز نعمت همراه بودن با دوستان صمیمی و بی ریا باعث شد که مسیر هشت نه ساعته تا اصفهان را نفهمیم چگونه گذشت از بس که برنامه مفرح و دسته جمعی در اتوبوس اجرا شد .

در میانه این مسیر بهترین جا برای توقف و استراحت کوتاه بین راه ، شهر انارک است که علاوه بر چشم انداز زیبای این شهر سنتی ، یک پارک کوچک زیبا هم در دامنه کوه ساخته اند و مسیر پلکانی آب برایش درست کرده اند .  

این بار نیز سفربه پایان می آمد ولی خاطره شیرین آن برای همیشه در ذهنمان حک می شد و ترغیبمان می کرد برای سفرهای بعدی در دل زیبایی های این سرزمین مادری .   

 

ویدئو مستند خاطرات سفر به طبس – قسمت چهارم : یوگای خنده و باغ گلشن طبس

   

 

نویسنده: هادی انصاری