بسیار سفر باید کرد تا پخته شود خامی... سفر کردن برای من بخش بزرگی از زندگیم شده. دیدن مردمی از یک فرهنگ دیگه .. جاذبه های هر شهر ... پرواز های طولانی .. غذاهای جدید... آداب و رسوم مردم در هر منطقه بنظرم خیلی شگفت
مقدمه داستان از آنجا شروع شد که تصمیم داشتیم برای تعطیلات باقی مانده مان در سال 2019 به یک کشور جدید و متفاوت برویم. گزینه های مختلف را با توجه به راحتی دریافت ویزا و قیمت بلیت بررسی میکردیم و همین طور که چشانممان روی نقشه
به نام او که جهان را اینگونه جذاب، زیبا و رنگارنگ خلق نمود. با توجه به اینکه چند سفر خارجی رفتهام ، لیکن تاکنون موفق به نوشتن سفرنامه نشده بودم، این دفعه اما قصد نوشتن داشتم، چرا که نوشتن سفرنامه، لحظات و خاطرات را برای نویسنده
کشور پرو در قاره امریکای جنوبی واقع شده هست. زبان اصلی این کشور اسپانیایی و کوهچوا که زبان بومی این مرزوبوم میباشد، واحد پول این کشور سول که هر یک دالر برابر با ۳،۴۵ سول میباشد. همسایگان از طرف شرق برزیل، شمال غرب اکوادور و
سفر به کشور پرو سفری بود که هر لحظه اش برایم فوق العاده بود ... از لحظه ای که تصمیم گرفتم این سفر را شروع کنم تا زمان دریافت ویزای آن و بالاخره نقطه پایان سفر همه و همه بی نظیر بود ... البته وقتی
در فوزدوایگواکو دو فصل متمایز مشاهده میشود؛ فصل مرطوب و گرم در تابستان و فصل سرد و خشک در زمستان. میانگین بیشینة دما در ماههای دسامبر، ژانویه و فوریه برابر 33 درجه سانتیگراد (میانگین کمینة دما در همین ماهها، 20 درجه سانتیگراد) است و در
از نوجوانی برزیل برای من معنایی دیگر داشت؛ شاید مانند بسیاری از نوجوانهای فوتبال دوست در ایران و دیگر کشورهای جهان. در آن سنین، این کشور برایم مترادف بود با مهد فوتبال ناب و زیبا، سرزمین پلة افسانهای و گارینشای فراموش نشدنی؛ و در دهة
سفر سبز (برزیل) سفرنامه پیش رو حاصل سفری پرهیجان و خاطره انگیز از مسافری تنهاست به سرزمینی دوردست.از ابتدایی ترین مراحل به تنهایی پیگیر مقدمات این سفر رویایی بودم.صبح 26 بهمن ماه 1390 بود ،روز تولدم.با وجود اینکه سفارت قول مساعد برای ویزا داده