خانه، محلی امن برای انسان است؛ جایی برای کسب آرامش و دور شدن از دغدغههای زندگی. خانههای ایرانی در جغرافیاهای مختلف با شیوهای خاص و هنرمندانه بنا شده اند؛ اما خانههای ساخته شده در بخش مرکزی و کویری ایران یک ویژگی منحصر به فرد دارند: سادگی
سفر در زیستن با مردم هر سرزمینی غرقه در تاریخشان گشتن نفس با هم کشیدن ها ... وقتی صبح دوشنبه ، هفته دوم مهرماه از خواب بیدار شدم و پدرم گفت وسایل سفرم را به مقصد نامعلوم جمع کنم ؛ هرگز فکر نمیکردم سفری تا این
سلام دوستان امیدوارم حالتون خوب باشه و این پست بتونه اطلاعات مفید و سرگرم کننده ای رو براتون به ارمغان بیاره. چند روز پیش حوالی اوایل شهریورماه 1401 سفری به دور نیمه شرقی ایران را همراه با همسرم از مبدا شهر قزوین آغاز کردیم. راستش خانه
بعد از یک سال و نیم خانه ماندن و سفر نرفتن بخاطر کرونا بالاخره من و دوستم فاطمه تصمیم گرفتیم که با رعایت پروتکل های بهداشتی و استفاده از ماشین شخصی در اواخر اریبهشت 1400 سفر کنیم. برنامه ریزی خاصی نداشتیم و فقط قصد داشتیم
شهر ابرکوه استان یزد از جمله نگین های شهرهای کویر می باشد. این شهر با داشتن جاذبه های متعدد گردشگری به مقصد توریست های داخلی و خارجی تبدیل شده است. محیط شهر در عین کوچک بودن تمیز و مرتب است و تابلو ها به خوبی گردشگران را به مقاصدشان هدایت می کند. در ابتدای ورود به شهر یخچال خشتی ابرکوه خودنمایی می کند. کمی که وارد شهر شوید, تابلوها شما را به سمت سرو بی نظیر ابرکوه هدایت می کند و مجموعهذچندین خانه کاه گلی در اطرافش شما را به دوران های گذشته و حال و هوای آن می برد. بیشتر این خانه ها الان تبدیل به رستوران یا اقامتگاه بومگردی شده اند. در میان شهر هم دو گنبد از زمان سلجوقیان به یادگار مانده است. اما زیباترین اثر موجود در این شهر خانه آقازاده است که معماری و فضاسازی آن توجه هر بیننده ایی را جلب می کند. بادگیر های این خانه منحصر به فرد است و روی اسکناس های 2000 تومانی عکس این خانه جای دارد. مردم شهر ابرکوه مهمان نواز و خونگرم هستند و پیشنهاد می کنم حداقل یک شب در این شهر با صفا اقامت داشته باشید.
آثار ذکر شده در بالا همگی ثبت ملی شده اند.