سفر با ماشین شخصی به ایروان ارمنستان

منو همسرم می‌خواستیم تجربه سفر زمینی به یکی از کشورهای همسایه رو داشته باشیم، برای همین ارمنستان رو انتخاب کردیم، فکر کنم دیگه همه میدونن که برای سفر زمینی نیاز به گواهینامه بین‌المللی، برگه کاپوتاژ ماشین، برگه سند بین‌المللی ماشین و پلاک بین‌المللی ، بیمه اجباری ماشین برای کشور مقصد هست.به طور خلاصه بگم مالک خودرو (یا اگه مالک نیست باید وکالت نامه محضری داشته باشه) به همراه ماشین و برگ سبز ، کارت ماشین، کارت ملی بره گمرک غرب تهران روبروی شهرک دریا تو تهرانسر، اونجا با این مدارک بطور کامل میگن چه کار باید بکنید. من یه سری عکس از مدارک مورد نیاز هم میذارم.

مراحل خیلی ساده است چیز عجیب غریبی نیست، به راننده برگه کاپوتاژ میدن باید ببره کانون جهانگردی تو خیابون خرمشهر که اونجا هم بهش میگن چیکار کنه ، ضمنا برای گواهی‌نامه بین المللی 3 قطعه عکس هم همراه داشته باشه.همه این کارا سه یا نهایت چهار ساعت زمان میبره که من با احتساب ترافیک مسیر گفتم. هزینه کاپوتاژ ماشین حدود 200 تومن، هزینه گواهی‌نامه بین‌المللی حدود 600 تومن و پلاک حدود یک میلیون و هفتصد البته به تاریخ تیر ماه 1401. حالا بریم که بزنیم به جاده...

راهنمای کامل جهانگردی با ماشین شخصی

جاده تو را میخواند

از تهران تا نوردوز حدود 7 یا 8 ساعت راه است، تا مرز دو مسیر وجود دارد تبریز-جلفا که مسیر اتوبانی است و مسیر جاده خاروانا- ورزقان که این جاده آسفالت نامناسبی داره و ما ازین جاده به سمت مرز رفتیم، البته جاده قشنگ و جذابیه و اینم اضافه توی مرز پمپ بنزین وجود ندارد و باید تو جایگاه سوخت خاروانا باک‌ ماشین رو پر کنید و اگه از مسیر جلفا میاید از جایگاه سوخت سیه‌رود-جلفا استفاده کنید. مرز نوردوز 24 ساعت باز است، اما بدلیل اینکه تو چند تا سفرنامه ارمنستان خونده بودم جاده ارمنستان خیلی پیچ در پیچ است و آسفالت خیلی بدی دارد ترجیح دادیم یه جوری تنظیم کنیم که شب برسیم نوردوز و صبح کارای خروج و گمرکی رو انجام بدیم و توی روز سفر رو ادامه بدیم.

توی مرز حدود 4 ساعت بابت انجام کارهای اداری بودیم یعنی ساعت هفت که رسیدیم مرز نوردوز هم تو مرز ایران هم ارمنستان تا کارهامون انجام بشه دقیقا ساعت یازده و نیم بود که افتادیم تو جاده به سمت ایروان.مرز ایران خیلی ماشین مون رو نگشت. تو اونجا هم برگه کاپوتاژ و پاسپورت لازم است. اما ارمنستان خیلی ماشین‌های رو وارسی میکردن و باید تو مرز ارمنستان تمام وسایل داخل ماشین رو ببرید داخل سالن بازرسی بعد ماشین رو ببرید تا از ایکس ریل رد بشه، ضمنا بیمه اجباری ماشین برای ارمنستان قبلا توسط بیمه سامان تو مرز ایران انجام میشد اما دیگه انجام نمیشه و ما بعد از اینکه از مرز رد شدیم یه مغازه توی یه محوطه بود که به فارسی نوشته بود بیمه اجباری، رفتیم اونجا و کارمون رو انجام دادیم.

بیمه اجباری فقط خسارت ماشین رو تحت پوشش قرار میده و بابت خسارت جانی پولی نمیده و اگه بیمه نکنید و پلیس متوجه بشه روزی پنج هزار درام جریمه میکنه، اینم اضافه کنم سعی کنید به تمام قوانین راهنمایی و رانندگی تو ارمنستان عمل کنید، از مرز تا ایروان کلا خیلی تابلو و دوربین نیست اما باید کار از محکم کاری عیب نمیکنه اما تو شهر ایروان پر از پلیس و دوربین و جاده های نزدیک ایروان و جاده به دریاچه سوان هم پر از دوربین است که اگه دوربین بزنتتون، دفعه بعد اگه خواستید وارد این کشور بشید جریمه ثبت شده به پلاکتونو باید پرداخت کنید وگرنه اجازه ورود ندارید.

در مورد گرفتن درام ارمنستان ما همون تو مرز نوردوز خرید کردیم. در زمان سفر ما هر هزار درام 76 هزار تومن بود. هزینه خروج سوخت دو میلیون و چهارصد تومن (چه باک خالی  و چه پر باشه) عوارض خروج نفری چهارصد تومن. بیمه اجباری هشت هزار درام، کاپوتاژ ارمنستان ده هزار درام، سیم کارت ارمنستان پنج هزار درام، شارژ سیم کارت دو هزار درام

حوالی ساعت یازده ونیم کارامون تموم شد و رفتیم به سمت ایروان، ما تو کل این سفر از گوگل مپ و ویز استفاده کردیم. جاده‌ زیبا و بشدت خراب به طور کاملا خلاصه. تو مسیر رسیدیم به یه روستا به اسم تاتو یه کلیسای خیلی قشنگ داره که خوراک عکسی و لوکیشن قشنگی داره و یه تله کابین به نام بال‌های تاتو که طولانی‌ترین تله کابین جهان یا جز طولانی‌ترین‌هاست. که تله کابین رو گذاشتیم تو مسیر برگشت بریم. و توصیه میکنم در تور ارمنستان حتما اینجا برید، خالی از لطف نیست، بلیطش نفری هفت هزار درام است. عکس از جاده رو که از تله کابین گرفتم هم براتون میذارم.

تا برسیم ایروان حدود 8 ساعت تو راه بودیم، دیگه له و په رسیدیم هتل. جاده بسیار زیبایی اما در زمان سفر ما فوق العاده خراب بود اصلا نمیشد از هشتاد تا بیشتر رفت یعنی تو جاهای خوبش هشتاد تا، وگرنه که کل جاده داغون بود، البته ما تو جاده چند جا وسایل و کارگرهای راهداری رو دیدم که داشتن جاده رو تعمیر و بازسازی میکردن،امیدوارم  بهتر شده باشه. هتل ما دابل تری هیلتون بود، یه هتل 4 ستاره که واقعا هتل خوبی بود و ما واقعا از هتل مون راضی بودیم و اگه قرار باشه یه بار دیگه بریم ایروان حتما این هتل رو انتخاب میکنیم هتل تمیز ،لوکیشن خوب، رفتار بسیار محترمانه کارکنان.

در مورد جاهای دیدنی ایروان این پیج (armenia_with_sheghi.raha) خوب و جامع توضیح داده که نوشته‌های من شاید نتونه حق مطالب رو ادا کنه و توصیه میکنم حتما پیج رو ببینید تا یه دید کلی از ایروان و جاهای دیدینیش داشته باشید. من و همسرم چون ماشین همراه‌مون بود خیلی راحت به همه جا دسترسی داشتیم و اصلا دچار مشکل نشدیم و تقریبا همه جاهای دیدنی ایروان به اضافه شهر آبوویان ، دره گلها یا همون زاخکازار ، دریاچه سوان و شهر دیلیجان رو هم دیدیم.

راستی در مورد دریاچه سوان اینو بگم که چون این کشور دریا نداره این دریاچه برایشون خیلی مهمه، اما برای من و همسرم اصلا جذاب نبود، یعنی اگه نمیرفتیم هم چیزی رو از دست نداده بودیم، اون ساحلی که ما رفتیم همش تیکه به تیکه حصارکشی و فنس کشی بود برای رستورانها نمیدونم بقیه ساحلش هم همینطور یا نه اما اصلا انتظار ساحل خلیج فارس  و عمان رو نداشته باشید شاید در حد دریاچه چیتگر با ابعاد بزرگتر، کلا ما که خوشمون نیومد. در ادامه چند تا عکس رو میذارم از جاهای دیدنی در سفر به ارمنستان و زیرشون توضیح کوچیکی میدم.

عکس بالا مربوط به میدان معروف ایروان یعنی میدان جمهوری یا هراپراک ، بنظرم شب برید اونجا چون تا حوالی ساعت 11 شب رقص فواره ها به همراه موسیقی خیلی اتمسفر جالبی ایجاد میکنه، کلا ایروان شهر زنده ای است و حتی شبهاشم هم کلی آدم بیرون در حال گشت و گذار هستند، این موضوع برای ما که از تهران میایم و عادت به شلوغی داریم خوشاینده یعنی حداقل برای من ، من شهرهایی که شبهای زنده دارند رو دوست دارند ،کلی ضد حال بهم میخوره اگه مثل بعضی شهرهای اروپا از دم غروب شهر به خاموشی مطلق میره، اما خداروشکر ایروان ازین جهت کلی باحاله.

عکس بالا هم مربوط به مجسمه مادر یا بام ایروان است، زیر مجسمه هم موزه جنگ بود که ما نرفتید چون موزه جنگ ارمنستان با توجه به اینکه ما چندان از تاریخ اونا آگاه نیستیم قطعا نمیتونه گزینه جذابی باشه، این مجسمه به دلیل خصومت دیرینه و تاریخی و میشه گفت کنونی ارمنستان با ترکیه رو به این کشور ساخته شده که نشان از نوع نگاه و سیاست ارمنستان در قبال ترکیه است، میدونستید ارمنستان پرواز به ترکیه نداره و بالعکس اونا هم ندارن؟ برای رفت و آمد باید برن تفلیس و ازون جا مقصد رو عوض کنن. چیز دیگه ای که تو ایروان مشهوره هزار پله بقول ایرانیا به نام اصلی کاسکاد است که حدود پونصد پله داره که ازون بالا میتونید شهر رو کاملا ببنید و البته پله برقی هم داره ، ازین جا به پارک اختاناک پارک هم راه داره.این عکسی که از بالای هزراپله گرفتم.

اگه روز یکشنبه ایروان بودید به بازار ورنیساژ هم سر بزنید تا ساعت 6 بیشتر نیستند البته همه روزه هستند اما روز یکشنبه خیلی بزرگتر میشه عین بازار روز ماست، توشم میتونید سوغاتی ارمنستان رو بخرید و لوکیشن این بازار هم تو پیج شقایق هست، تخت نرد به فور پیدا میشه به جنس وابعاد و طراحی روی چوب متفاوت، ما ازون جا یه ماتریوشکا خریدیم،البته سوغات روسیه اما ما تو سفرمون به مسکو فراموش کردیم بخریم، گفتیم ارمنستان هم روزی جز شوروی بوده دیگه، یه کلیسای جامع تو ایروان هست که میتونید اونجا هم برید اسمش کلیسای سنت گریگوری که از میدان جمهوری که وارد خیابان تیگران متس میشید ، بعد از چهارراه اول سمت چپ، راستی حتما یه بستنی قیفی اگه تو مسیرتون دیدی بخرید خیلی بستنی هاشون خوشمزه است.اینم عکسش

اینم یه عکس از دره گلها که توضیحاتشو زیر عکس میذارم

این آسمون خوشگل و طبیعتی همراه با گلهای رنگارنگ هم تو مسیر زاخکازار یا دره گلهاست، چیزی که بیش از همه چیز نظر منو جلب کرد آسمان آبی همراه با ابرهای پفکی که متاسفانه ما تو تهران ازون محرومیم.ضمنا شهر آبوویان ،دریاچه سوان ، دره گلها و دیلیجان تو یه مسیر هستند، شهر آبوویان در بیست کیلومتری ایروان ، سوان در 50 کیلومتری ایروان ، دره گلها حدود 70 کیلومتری و دیلیجان در حدود 110 کیلومتری قرار داره، ما صبح زود راه افتادیم و تا شب برگشتیم.

شهر آبوویان یه کلیسای قشنگ داره اگه فرصت داشتید وقت بارید لوکیشن این کلیسا تو پیجی که ابتدای مطالب براتون توضیح دادم هست، دریاچه سوان هم که براتون گفتم، دره گلها رو خیلی دوست داشتم، طبیعتش خیلی برام جذاب و دوست داشتنی بود، تو این شهر یه رستوران هست بنام یاسمن، غذاهاش بد نبود،اما فضای داخلی اش خیلی خوشگل بود، این مطلب رو گذاشتم که بگم اگه تو دره گلها خواستید غذا بخورید این رستوران هست اما خیلی غذاهاش عالی نیست،جای دیگه بهتون پیشنهاد دادن برید، البته تو خیابونی که رستوران یاسمن توش بود پر بود از رستوران با فضاهای قشنگه یعنی نگران نباشید که مبادا رستوران پیدا نکنید. چند تا عکس از کلیسا در آبوویان و عکس از فضای داخلی رستوران یاسمن در ادامه می بینید.

جاده ای که به سمت شهر دیلیجان میره عین چالوسه، اینم اضافه کنم که دیلیجان دقیقا میشه شمال کشور ارمنستان، خود شهر دیلیجان هم قشنگه، اما خوب واقعا میگم ارمنستان ایند طبیعتش شبیه ایرانه، گاهی شمای گاهی کردستان که نمیتونم بگم شما به یه طبیعت کاملا متفاوت روبرو میشید اما در کل کشور خوب و تمیزیه.

چهار تا عکس بالا مربوط به رستوران قفقاز تو ایروان که بنظر من غذاهاش خوشمزه است، ظاهرا چند تا شعبه داره اما شعبه معروفش تو خیابون sayadnoya avenue - hanrapetutyan street هست. لوکیشن رستوران تو پیج شقایق هست، تو قسمت هایلات کافه و رستوران لوکیشن این رستوران رو گذاشته که بدون هیچ دردسری میتونید برید اونجا و از فضا و غذا لذت ببرید، راستی این رستوران 24 ساعته، بنظرم قیمت غذاها تو ایروان خوبه ، عکس فاکتور رو هم گذاشتم، یه پرس دلمه که 8 تاست ، کباب گوشت بره و خاچاپوری و دو تا نوشیدنی جمعا شد 10 هزار درام

در مورد فروشگاه ها چند مال بزرگ داره ایروان:

یروان سیتی، یروان مال، مگا مال ، راشیا مال و چند تای دیگه که لیست کاملش تو پیج شقایق هست ، برای خرید لباس و اینا که ایروان اصلا گزینه مناسبی نیست، قیمتها بالاست فقط برای سوغاتی شکلات و کاکائو داره که خوبه برای خرید. ما بیشتر از یروان سیتی خرید میکردیم، دلیل عجیب غریبی هم نداشت همینطوری، تقریبا همه مالهاشو رو هم گشتیم، ما برای مواد روزانه مون خرید میکردیم مثل آب معدنی و نون و ازین چیزا.

در آخر بگم که نفری 80 دلار بیشتر مجاز نیستید از ارمنستان بار وارد ایران کنید چون ما یه چرخ‌گوشت خریدیم، تو مرز ایران خیلی بهمون گیر دادن. اینو هواستون باشه ، لوازم خانگی هر نوعش ممنوعه، بیارید عین ما الاف میشید شایدم بزنه و مامور خیلی گیر باشه نذاره ببریدش. امیدوارم سفرنامه من مورد استفاده تون باشه و سفری دلپذیری داشته باشید.

نویسنده: ماندانا علیپور