موشکافی موارد سفر به دبی، این نگین دل فریب

روز سوم

امروز با توجه به دیر خوابیدن دیشب، از خواب دیر بیدار شدیم. از طرفی با توجه به اینکه بلیط تفریح بعدی که اجاره دو ساعته یات (قایق شخصی) بود رو باید از قبل انجام میدادیم، قرار بر این بود که ساعت 10 صبح اونجا باشیم. ولی از بدشانسی و کمی سردرگمی در پیدا کردن مسیر، نیم ساعت دیر رسیدیم و یجورایی پولمون به اندازه نیم ساعت سوخت. هزینه اجاره این قایق بسته به نوع 1 یا 2 ساعته، بین 6 تا 9 میلیون متغیر هست که البته همین تفریح دریایی رو لیدری که توی امارات مال دیده بودیم با قیمتی فضایی ارائه داده بود.

من نمیدونم چرا اینقدر لیدرها تفاوت هزینه های پیشنهادیشون به نسبت خرید از جای دیگه زیاده. درسته باید سود کنی. باشه. ولی دیگه نباید مسافر رو عین پول کاغذی ببینی که داره راه میره. مثلاً اجاره قایق خصوصی (یات) در آبراه مارینا برای 2 ساعت حدود 750 درهمه. 1 ساعته هم هست که حدود 450 درهمه (حدود 6 میلیون تومان برای رزرو کل کشتی). میتونین 2 نفر باشین یا میتونین 10 نفر خانوادگی باشین. فرقی نداره. قیمت همینه. اما همون قایق رو لیدرهای عزیز و دوست داشتنی میگن نفری 10 میلیون تومان!!! یعنی هر چند نفری که باشین میشه اون تعداد ضرب در 10 میلیون تومان. اصلاً مغز آدم سوت میکشه.

نمیدونم چی بگم. بیشتر خودتون دنبال تهیه بلیط ها باشین. سایت های ایرانی هم هستن که به شما کمک میکنن. در سفرنامه اصلی دو نمونه از مورد اعتمادترین و بهترین سایتا ذکر شد. بین یات خصوصی و قایق زرد مارینا که در موردش داخل سفرنامه اصلی کلی صحبت کردم، فرق زیادیه. هر دو مسیر یکسانی رو طی میکنن. اما قایق زرد مارینا در نقطه عطف ماجرا با سرعت تمام حرکت میکنه ولی این قایق (یات) فقط جهت آرامشه و هیجانی نیست. ولی چیزی از ارزش هاش کم نمیشه. خخخخ.

بعد از اینجا رفتیم سمت موزه آینده. نشد که داخلش بشیم. چون میخوام بگم که باید از دو الی سه هفته قبل حتماً رزرو را انجام بدید. وگرنه قطعاً به شما نوبت و بلیطی تعلق نخواهد گرفت. ظرفیت محدوده. قیمتش هم 150 درهم هستش. ما اینو نمیدونستیم و نتونستیم داخلش بریم و فقط از بیرون باهاش عکس گرفتیم و از ابهت و زیبایی نمای خارجیش لذت بردیم. نمونه نمای خارجی این موزه هم در خیابان های تهران در ایام ماه مبارک رمضان مشاهده شد که بسیار بسیار از دیدنش خرسند شدیم !!! 

تصمیم گرفتیم از اینجا با مترو بریم سمت دبی مال. از لحظه پیاده شدن از واگن مترو تا رسیدن به ورودی دبی مال مسیر طولانی حدود 15 دقیقه رو باید قدم بزنید. دبی مال دیگه نیازی به توضیح نداره. بزرگترین بازار دنیا. از آکواریوم خوشگلش گرفته تا وسعت عظیم مغازه ها و المان هاش. البته قیمت اجناس همچنان فضایی. برگه های تکس فری هم اگر خریدی انجام دادین، حتما پیگیر باشین و از فروشنده درخواست کنید. 

در مورد مالیات (تکس فری) در داخل شهر دبی (غیر از فری شاپ) هرجایی که خریدی انجام میدین، منظورم خریدهای درشت مثل کفش و لباس و غیره هست، اگر مایل بودید درخواست تکس فری کنید. ولی از شما پاسپورت میخوان. اگر اصل پاسپورت هم همراهتون نباشه، مهم نیست. حتماً عکسی از پاسپورت خودتون داخل گوشی داشته باشین و به فروشنده نشان بدین. پشت فاکتور خرید شما برچسب سبز رنگی نصب میکنن که بعداً داخل فرودگاه حین برگشت این کاغذ (فاکتور) به کار میاد.

روند کار اینجوریه که وارد فرودگاه شدین، مستقیم اولین کار این باشه که سمت قسمت تکس فری بروید. برعکس استانبول که این قسمت بسیار شلوغه و ساعت ها صفه، دبی کاملاً خلوت و دارای صف منطقیه. همچنین متصدی دبی برعکس استانبول، خود جنسی که خریداری کردین رو برای دیدن لازم نداره. فقط کاغذ رو تحویل میگیره. ولی واسه اطمینان میگم مستقیم در ابتدای ورود به قسمت تکس فری بروید، تا اگر یک درصد درخواست بازدید از جنس خریداری شده رو کرد، چمدانتون پیش خودتون باشه و تحویل هواپیمایی نداده باشین.

بعد از اینکه کاغذ رو دادین، داخل سیستم مرکزی خودشون چیزی رو ثبت میکنه و میگه بروید و بعد از دریافت کارت پرواز و خروج از گیت، پول خودتون رو دریافت کنین. بعد از همه این کارا و دریافت کارت پرواز و تحویل چمدانها، وقتی داخل محوطه فرودگاه و فری شاپ (قبل از گیت نهایی) هستین، بگردین دنبال قسمت تکس فری (VAT) که در آنجا از شما با دریافت پاسپورت و اطلاعاتی که از قبل توی سیستمشون ثبت شده سوالی پرسیده میشه. چه نوع ارزی میخوای؟ دلار، یورو و درهم. هرچیزی که خواستین رو میتونین درخواست کنین. پول زیادی دستتون رو نمیگیره. مثلاً برای خریدی حدود 20 میلیون تومان، به شما حدود 1 میلیون تومان برگردانده خواهد شد. خب 1 میلیون هم خلاصه پوله دیگه. پس چرا دنبالش نریم؟

در مورد خرید گوشی آیفون. اکثر مجتمع ها مثل دبی مال یک اپل استور یا فروشگاه های لوازم الکترونیکی دارن که میتوانید از آنجا گوشی را خریداری نمایید. اما اگر جای معتبرتر و تخصصی تر لازم داشتید، چندین مرکز خرید لوازم الکترونیکی هست که با یک سرچ ساده میشه پیداشون کرد. معروف ترین اون "شرف دی جی" هستش که تقریباً در همه مجتمع ها و نقاط دبی شعبه های زیادی به صورت غرفه های متعدد داره. مثلا یک قسمت مخصوص آیفون، یک قسمت مخصوص محصولات شیائومی و همین طور سایر لوازم و از هر نوع برندی. اما در مورد به صرفه بودن خرید گوشی در دبی. قطعاً در دبی خرید گوشی به صرفه تر هست. اما باید بدونید پول رجیسترش داخل ایران چقدره. چند ماه قبل (دی 1401) یکی از دوستان آیفون 12 پرو مکس 512 کارکرده داخل ایران رجیستر کرد که هزینه آن شد 9 میلیون و 200 هزار تومان !!! با این پول، باز هم به نسبت خرید گوشی نو آیفون از ایران براش خیلی ارزونتر تموم شد.

یه نکته ای اینجا به شما بگم که خالی از لطف نیست. میدونستین پول رجیستر، معادل درصدی از قیمت دلار روز عرضه ی آیفون در دنیاست؟ یعنی روزی که شرکت اپل، مثلا گوشی آیفون 12 پرو مکس رو معرفی کرد، قیمتش دقیقاً بوده 1350 دلار. اما امروز قیمتش شده حدود 600 تا 700 دلار. چون مدل های جدیدتری مثل 13 و 14 اومده که قیمتش حدود 1350 دلاره. اما در هنگام ثبت گوشی و رجیستر شدن، هنوزم مبلغ گوشی مدل قدیمی شما را حتی اگر کارکرده باشه، 1350 دلار در نظر میگیرن (هم اندازه قیمت روز عرضه ی اولیه آیفون  12) !!! و در واقع هم اندازه قیمت آیفون 14 با شما حساب میکنن !!! آدم شاخ در میاره.  بگذریم. اگر گوشی را خریدین و به داخل کشور آوردین، حتماً حتماً موقع خروج از گیت نهایی فرودگاه امام (خط سبز) که برای آخرین بار چمدان ها در ایکس ری بازرسی میشن، روبروی این قسمت تابلوی رجیستری تلفن همراه مسافری نصب شده است.

در آنجا جعبه گوشی (گوشی نو) یا خود گوشی در حالت روشن (برای کارکرده) را تحویل مسئول مربوطه بدین تا توسط کد IMEI در سیستم گمرک ثبتش کنن. بعد هر وقت خواستین برید دنبال کارهای فعال سازی و رجیستر کردن آنلاین. اگر به این قسمت مراجعه نکنید، دیگر گوشیتون پس از 1 ماه رجیستر نخواهد شد. مگر اینکه دوباره به جایی سفر کنید و گوشی رو با خودتون ببرید و مجدد به داخل کشور برگردونید. هر شخص هم فقط حق ثبت یک گوشی با پاسپورت خودش رو دارد. در ضمن هنگام خروج از درب اصلی فرودگاه امام، امکان مزاحمت افرادی جهت اخذ امتیاز ورود گوشی قاچاق با پاسپورت شما وجود دارد.

میل خودتان است. من باشم این کار را انجام نمیدم و پاسپورتم را دست کسی نخواهم داد. خصوصاً آخرای سال این اتفاق زیاد میفته. چون میگن دیگه آخرای ساله و دوباره از 1 ماه دیگه (سال جدید) امتیاز ورود یک دستگاه گوشی را داری. فکر نکنم بابت این کار پول قابل توجهی هم پرداخت کنن. شنیدم بعضی ها رایگان انتظار این لطف رو از طرف مقابل دارن. هرچند با اینکار سود سرشاری از ورود آیفون مسافری خواهند برد.

بعد از چند ساعت راه رفتن زیاد و گشت و گذار داخل دبی مال و کمی خرید، تصمیم بر این شد بریم رستوران عربی معروف الفنار در قسمت سنتی دبی در مجاورت رودخانه کریک.

در مورد غذاهای عربی. غذاهای عربی اصلاً تند نیستند ولی از ادویه بسیار زیاد استفاده میکنند (مثل زیره). فکر میکنم که ما ایرانی ها زیاد نمیتونیم با غذاهاشون ارتباط بگیریم. مثلا مناقیش (زعتر) عین پیتزاست که روی آن پر از آویشن و ادویه های سیاهه. سلیقه ایه. بعضی ها میگن بد نیست و بعضی ها از این غذا بدشون میاد. یا مثلاً شاورمای گوشت خیلی خیلی خوشمزست اما نه همه جا. بعضی فروشگاه ها عالی هستن. اما بعضی فروشگاه ها مثل یکی از شعب زاروب که معروف هم هست (در خیابان شیخ زاید) به شدت خشک و بدون طعم بود (یک روز عصر جهت تست خریدیم که پشیمون شدیم).

البته به نظرم شعبه با شعبه قطعاً فرق میکند. رستورانهای ایرانی زیادی هم داخل دبی هستن که با سرچ ساده میشه اونها را پیدا نمود. اگر رستوران عربی اصیل هم خواستید تشریف ببرید، رستوران الفنر معروفه که چندین شعبه داره. یکیش به قول خودشون اصلیه ولی کوچک. دیگری بزرگه ولی اصلی نیست و به سی فود (غذای دریایی) معروفه. انواع غذاها مثل مچبوس گوشت (یا مرغ، ماهی و میگو) با برنج زرد داره. گوشت خوشمزست. ولی طعم برنج فکر میکنم با ذائقه خیلی از دوستان زیاد سازگار نباشه. پیشنهاد خودشون ماهی های جنوب مثل سیباس و شعری و غیره به صورت گریل هست که من پیشنهاد میکنم سرخ شده رو امتحان کنید.

اما قسمت خوشمزه این رستوران، دسر بعد از غذاش می باشد. یک بشقاب لگیمات (حدود 14 عدد) مثل طعم پیراشکی های ایران (یا شایدم زولبیا بامیا) هست. اما حلوای عربی و دسر پسته حرف نداره و بی نظیره. پیشنهاد میکنم حتماً هر دو را با چایی و قهوه عربی تست کنین. الفنر شعبه های زیادی داره. سمت البرشا، سمت دیره و غیره. اگر تصمیم گرفتید که به الفنر بروید، حتماً در شعبه السیف (دبی قدیم) بیرون بشینید تا از فضای زیبای اونجا و نزدیکی به رودخانه کریک لذت ببرید.

بعد از اینجا رفتیم مدینه الجمیرا و کمی چرخیدیم و از فضای خوشگلش لذت بردیم و یکم شکلات خریدیم و بعدش رفتیم سمت هتل و استراحت کردیم و به واسطه فاصله کم هتل تا برج الخلیفه، شب رفتیم کنار برج خلیفه و چند ساعتی رو اون اطراف گذروندیم. فضای شب اطراف برج خلیفه و دیدن فواره رقصانش به شدت زیباست و یکی از تفریحات رایگان دبی محسوب میشه. البته داستانی هم پیش اومد که گفتنش خالی از لطف نیست و شاید تجربه ای بشه برای دوستان.

در مورد عدم رعایت قوانین و در مورد قوانین لباس پوشیدن و دروغای بعضی از سایت ها در این باره، درباره مترو، رد شدن از خیابان و چیزهای دیگر به طور مفصل در سفرنامه اصلی توضیحات داده شد. اما توجه شما را به مورد جدی جلب میکنم. فرض کنید گوشه ای از خیابان اطراف برج الخلیفه، تکه ای زباله روی زمین افتاده (مثل پلاستیک). شما رفتین دقیقاً بالای اون تکه زباله ایستادین و شروع کردین به خوردن چیزی. از قضا تکه ای از غذایی که دست خودتون بود هم افتاد زمین. بلافاصله همون تکه ای که انداختین رو سریع برداشتین ولی به اون پلاستیکی که از اول روی زمین بود دست نزدین. چون مال شما نبوده.

متاسفانه دوربین های خیابان حرکت شما رو ثبت کرده و به 150 درهم جریمه مالی محکومت کردن. حالا نمیخوام به این بپردازم که چرا اینجور شد و مگه مال من بود و این چیزا. اما اگر همچین شرایطی پیش اومد، اون تکه ای که مال شما هم نبود را بردارین یا اصلاً اون نقطه چیزی نخورید. این احتمال یک در هزاره. چون دبی شهر بسیار بسیار تمیز و بدون کوچکترین زباله ای روی زمینه. به قول یکی از دوستان، دبی همه جاش شفافه و از تمیزی برق میزنه. ولی خب این بدشانسی پیش میاد که نشان از قوانین سفت و سخته.

در مورد تفریحات رایگان در دبی هم یکم توضیح بدم بد نیست. به قول یکی از دوستان تنها تفریحی که داخل دبی رایگانه، نفس کشیدنه. خخخ. البته هوای دبی هم اکثرا آلودست. من این فرضیه رو رد میکنم. چون وقتی هزینه ویزا پرداخت میکنی، در واقع داری واسه نفس کشیدن هم هزینه پرداخت میکنی. خب جاهایی که میتونین داخل دبی بگردین و تقریباً هزینه ای براتون در بر نداشته باشه مراکز خرید هستش (چه مال و چه سوق). خیلی از مجتمع ها مثل دبی مال، خودش آکواریوم زیبایی داره که میشه رایگان بازدید کرد و یا المان های زیبایی برای عکس گرفتن داره که دیدنشون خالی از لطف نیست. در ضمن سوق بازارهای تقریباً محلی هستن. مثل سوق البهار مجاور برج خلیفه. یا بازار طلا و ادویه و غیره که برای دیدن بد نیستن و حتماً نباید چیزی خریداری کرد. ورودی هم ندارن و رایگانن. همچنین فانتین پالم بزرگترین فواره موزیکال جهان در پالم جمیراست که رایگان است.

یکی دیگه از این موارد مدینه الجمیرا هستش که برای عکس گرفتن محوطه زیبایی داره. گاهی نمایش هایی داخل محوطه برگزار میشه که میتوانید روی پله ها نشسته و به تماشای مراسم بپردازید. یک بازار محلی هم داخلش هست که برای خرید نمادهای عربی و شکلات بسیار مناسبه. در ضمن قیمت ارزانترین بسته شکلات در دبی که قابل هدیه دادن باشه از 22 درهم شروع میشه. تفریح دیگر مارینا واک (آبراه مارینا) است که برای قدم زدن عالیست و دید بسیار زیبایی به ساختمان های بلند داره خصوصاً شب ها.

در نزدیکی مارینا واک نیز ساحل مارینا (که در موارد بالا گفتم) هست که برای شنا مناسب می باشد. زیباترین تفریح رایگان دبی هم فواره رقصان برج الخلیفه است که دیگه میدونم همه شما در این باب اطلاعات کافی دارید و میشه ساعت ها کنارش ایستاد و لذت برد. اما در مورد سینمای رایگان. در برخی از نقاط دبی و در سقف بعضی از مجتمع ها در روزهای خاصی که همیشگی نیست (متغیر است) سینمای رایگان وجود دارد که زیر سقف آسمان و روی بالشتک هایی نشسته و به تماشای فیلم میپردازین. اگر علاقه به سینما و دیدن فیلم دارید، حتماً قبل سفر از طریقی، از تاریخ و زمانش مطلع شوید.

همچنین مورد دیگر سیتی واک که در نزدیکی برج خلیفه هستش. پر از زرق و برقه و یه جورایی به شکم گردی معروفه. ما باز هم فرصت نشد مثل سری پیش اینجا بریم. ولی برای عکس گرفتن و قدم زدن خوبه. همچنین قدم زدن در مسیر پیاده روی پالم جمیرا (از ابتدا تا پشت هتل آتلانتیس) هم جز تفریحات رایگان محسوب میشه.

اگر هتل شما در سمت دیره و رقه هستش که جز بافت قدیمی دبی محسوب میشه، میتونین به منطقه بستکیه برید که پر از سازه های کوچک دارای بادگیر (مثل یزد) هستش. در سفرنامه قبلی نحوه رسیدن به بستکیه و شرایط حضور در اونجا رو کاملا توضیح دادم. اما نکته جالبی که شاید هر کسی ندونه. پارک آبی آتلانتیس رایگانه. بله. رایگان. اگر در روز تولد خودتون این پارک را رزرو کنید، برای شما رایگان محسوب خواهد شد. با این کار میتونین خیلی در هزینه های خود صرفه جویی کنید.

هزینه های شب سوم

هزینه قایق : اجاره دربست حدود 10 میلیون – خرید از سایت های ایرانی (رزرو)

هزینه غذا (رستوران الفنار) : میانگین نفری 100 درهم

هزینه تاکسی و مترو : 267 درهم (به علت هوای بارانی و ترافیک بسیار وحشتناک و دور بودن رستوران از هتل)

مدینه الجمیرا : بازدید رایگان

موزه آینده : نفری 150 درهم (در صورت رزرو از قبل) – ما نشد بریم

دمای هوا : در روز 22 و در شب 18 درجه

روز چهارم (آخر)

امروز ساعت 2 عصر پرواز برگشت بود و قرار شد ساعت 10 صبح ترانسفر دنبالمون بیاد. پس عملا دیگه فرصت این نبود که بتونیم جای خاصی بریم. فقط صبح تونستیم از استخر و جکوزی فوق العاده هتل با نمای تماشایی استفاده کنیم و سریع وسایلمون رو جمع و جور کنیم. میتونین قبلش اینجا زیاد عکس بگیرین. پس لباس خوب یادتون نره. اوکی. فقط یک سری موارد تکمیلی مونده که در قالب چند بند، خدمت شما عرض خواهم کرد.

نکات تکمیلی

در مورد سایت بوکینگ. یکی از دوستان زیر سفرنامه قبلی، نظری داده بودن و در مورد نحوه نمایش هزینه های رزرو از سایت بوکینگ سوال پرسیده بودند. مبلغی که سایت بوکینگ برای رزرو هتل به شما پیشنهاد میده، اگر در زیر قیمت مطابق عکس 38نوشته باشه "شامل عوارض و مالیات هست"، که کل مبلغ همینه. اما گاهی زیر قیمت یک مثبت میزاره و میگه باید مبالغ دیگری نیز به صورت اضافه پرداخت شود. مثل مالیات بر ارزش افزوده، هزینه دارایی، هزینه گردشگری هتل (شبی 15 درهم به ازای هتل 4 ستاره)، هزینه خدمات، هزینه شهرداری و ودیعه خسارت که این آخری قابل بازگشت است (دپازیت) که موقع خروج به شما برگردانده خواهد شد. در این حالت در مجموع حدود 25 درصد به مبلغ اصلی نمایش داده شده، اضافه خواهد شد.

در عکس بعدی ریز جزئیات مبالغ اضافه شده نمایش داده شده است. در واقع برای این هتل در روزهای انتخابی و اتاق انتخاب شده به صورت فرضی، باید 646 دلار پرداخت گردد که حدود 513 دلار قیمت اصلی هتل و حدود 132 دلار بابت موارد مذکور به مبلغ اصلی اضافه خواهد شد. 136 دلار هم دپازیت است که روز آخر به شما برگردانده خواهد شد.

در مورد تفریحات مرتفع دبی یکی از دوستان سوال کرد آن استخری که در ارتفاع زیاد قرار داره و از آنجا کل دبی زیر پای شما هست اسمش چیه؟ من فقط میدونم اسمش اینفینیتی آئورا هست که در پالم جمیرا قرار داره. استخری 360 درجه و با ارتفاع 200 متر. تایم غروبش محبوب ترین و شلوغ ترین تایمه. برای رزرو باید دو تاسه هفته قبل اقدام کنید. بعضاً دیده شده تا یک ماه آینده هم پر هست و قابل رزرو نیست. قیمتش هم 170 درهم است.

اما هتل های مرتفع دبی هم قطعاً طبقات آخر را برای بازدید عموم طی ساعاتی از روز فراهم میکنند. مثل هتل جووارا یا حتی برج الخلیفه که تقریباً همه دوستان شرایطشون رو میدونن. مبلغ ورودی برج خلیفه بر اساس طبقات متغیر است. ورودی برای طبقه 124 (169 درهم) و برای طبقه 148 (533) درهم می باشد. ارتفاع سکوی دید حدود 555 متر از سطح زمین است. اگر رستوران های طبقات بالا را رزرو کنید، از پرداخت هزینه ورودی معاف خواهید شد. صحبت از ارتفاع و رستوران شد، بد نیست به اسکای دینر هم اشاره کنم.

اسکای دینر رستورانیست که به صورت میز بزرگی بین زمین و آسمان توسط چرثقیلی قرار گرفته (با ارتفاع 50 متر از سطح زمین) و در منطقه مارینا قرار دارد. متوسط قیمتش هم 700 درهم است. البته کمی ورودی ناهار با شام اختلاف قیمتی دارد. نیازی نیست که از خیلی قبل تر رزرو کنید. چند روز قبل کفایت میکنه. تنوع غذاهاش خیلی زیاد نیست. برای مثال استارتر سالاد بوراتای و ترکیبی از هوموس و پنیر و نان ارائه میده. غذای اصلیش گوشت گاو سرخ شده با سبزیجات، ماهی سیباس و شاه ماهی، مرغ و پاستا هست. دسر هم چای، سالاد میوه، کیک شکلاتی، بستنی و ترکیب میوه با شکلات داغ است.

اما تفریح دیگه ای نیز هست به اسم زیپ لاین مارینا (ایکس لاین) با قیمت 600 درهم تک نفره و 1200 درهم به صورت دو نفره. که به صورت درازکش و رو به جلو از میان ساختمان های مارینا و بالای آبراه با سرعت متوسط 80 کیلومتر در ساعت عبور میکنید. تفریح هیجان انگیزی است و البته گران. کمد برای نگهداری وسایل شخصی ارائه خواهد شد و مجاز به بردن گوشی برای فیلمبرداری نیستید. نکته ای که اینجا برای بانوان محترم مهم است اینه که پوشیدن دامن و صندل در این بازی مجاز نیست.

در نهایت چرخ و فلک دبی (عین دبی) نیز تفریحی است با قیمت 130 درهم و با مدت زمان 40 دقیقه که اگر متقاضی تایم غروب باشید، باید هزینه بیشتری پرداخت نمایید. این چرخ و فلک گویا الان بلند ترین چرخ و فلک دنیاست با ارتفاع 250 متر از سطح زمین. کابین های 360 درجه داره. شنیدم بعضی از کابین ها سوییت طور هستن و برای خوابیدن و استراحت شبانه (اقامت در شب) باید هزینه بسیار زیادی پرداخت کرد. مابقی تفریحات دارای هزینه های گزاف هستند و بنده هم تجربه و اطلاعاتی درباره آن ها ندارم. مثل بالون سواری، اسکای دایو، هلیکوپتر سواری و غیره. برای کودکان و همچنین بزرگسالان نیز پارک بادی بسیار بزرگی اخیراً باز شده (به اسم جامپ ایکس) که ورودی آن برای هر نفر 60 درهم می باشد.

در مورد ورود کالا به ایران. یکی از دوستان محترم که در سایت لست سکند هم فعال هستن، از طریق سفرنامه قبلی، در دایرکت اینستاگرام پیامی دادن که چه چیزهایی از دبی به ایران بیاریم که سود خوبی داشته باشه و خرج سفر در بیاد. سوال جالبی بود. من خودم هیچ وقت در فکر این چیزا نبودم و هرچیزی که میخریدم فقط برای کاربرد شخصی بود و نه فروش. ولی خب من جوابی که به ایشون دادم این بود که اطلاعات کاملی در این زمینه ندارم. اما میدونم چند وسیله غیر از گوشی تلفن که توضیحاتشو در بالا دادم، میتونه این خواسته را تا حدودی حل کند. اولی کفش. اونم تعداد محدود. نه زیاد. خصوصا آدیداس و نایکی که داخل ایران طرفدار های خاص خودشو داره. راحت ازت میخرن.

اما نکتش اینجاست که نباید بری داخل فروشگاه های خود آدیداس یا نایکی. باید از مولتی اسپورت ها خرید کنی. از این مغازه های ورزشی که همه نوع کفشی و از هر برندی دارن و شاید نیو کالکشن نباشن. اما قیمتشون حدود یک سوم قیمت مغازه های برند اون کفش هستش. در این صورته که براتون سود آوره. اگر بخواهید مثلا آدیداس 890 درهمی از فروشگاه آدیداس بخرین و بیاین ایران بفروشین، نه تنها کسی نمیخره بلکه ضرر هم کردی. چون اگه با واسطه از آمازون ترکیه هم بخرین، ارزونتر در میاد. اما ممکنه همین کفش رو بتونی با 360 درهم داخل مولتی اسپورت ها پیدا کنی. دوستان به هیچ وجه داخل دبی جنس فیک پیدا نمیکنید. پس از این بابت خیالتون جمع باشه.

قیمت های اوت لت هم بر عکس استانبول، تفاوت چندانی با سایر مراکز خرید دبی نداشت. آن جا هم به شدت گران است. پس خیلی دنبال اوت لت ها نباشید. مگر اینکه فصل آف یا تخفیفات باشد. مورد بعدی لوازم کامپیوتر هستش. مثل کارت گرافیک های خاص. که بعضیاشون به شدت پر طرفدارن و خیلی داخل ایران کمیاب هستن. یا لب تاپ های خاص مثل مدل ریزر آمریکایی و امثال اینها. بعضی از اجناس رو میتونین مقادیر بیشتری داخل بیارین که باید قید جعبه اش رو بزنین. دیگه اینا خیلی بحث های تخصصی هستن و باید اهلش در این باره صحبت کنن و بیشتر از این، از حوصله جمع خارجه.

در مورد ممنوعیت نوشیدنی های الکلی. یکی از دوستان اقلیت از من پرسیدن که از کجا این نوع نوشیدنی ها خریداری شه تا به صرفه تر باشه. در جواب باید بگم که فروش نوشیدنی های الکلی در سطح شهر دبی ممنوع هست. شما اصلا در هیچ کجای شهر مثل سوپرمارکت یا هایپر این قبیل نوشیدنی ها رو نمیبینی و برای فروش نیست. چون طبق قوانین کشور امارات ممنوعه. اما تبصره هم داره. در مراکز تفریحی خاص یا مراکز تفریحی شبانه، فروش این قبیل نوشیدنی مجاز است. اما به قیمت 4 برابر فری شاپ. در ضمن حق بیرون آوردنش از آن مکان تفریحی رو ندارید. لذا اگر دوستان اهل اقلیت مذهبی قصد خرید این نوع نوشیدنی ها رو دارن، باید در ابتدای ورود به فرودگاه و از قسمت دیوتی فری (فری شاپ) خرید خودشون رو انجام بدن.

اینم از توضیحات تکمیلی. بعد از کارهای مربوط به چک اوت هتل، ساعت 10 و ربع ترانسفر اومد و بعد از بار زدن چمدونا رفتیم سمت فرودگاه. از هتل تا فرودگاه بسیار نزدیک بود و در حدود 20 دقیقه فاصله داشت. کارهای تحویل چمدان و بسته بندی آن و دریافت کارت پرواز رو انجام دادیم و شروع کردیم به گشت و گذار توی فرودگاه خوشگل دبی. در مورد هزینه بسته بندی چمدان در ایران هزینه سلفون پیچیدن هر چمدان به قیمت امروز 70 هزار تومانه ولی در فرودگاه دبی این مبلغ به ازای هر چمدان 30 درهم هست (خودتون معادل قیمت روز حساب کنید، با قیمت امروز میشه 450 هزار تومان).

پیشنهاد من اینه که انجام شه. هم محافظت از چمدان میشه و هم احتمال دستکاری کمتره. قسمت آخر بعد از تحویل چمدان ها و قبل از ورود به هواپیما رخ داد. چک پاسپورت نهایی سیستماتیک هنگام خروج. در موقع خروج از گیت نهایی فرودگاه دبی، سیستم جدید هوشمندی برای چک پاسپورت گذاشتن. این سیستم ها در مجاورت نمای شیشه ای محل پارک هواپیماهاست به طوری که قابل مشاهده هستند.

طرز کار با چک پاسپورت هوشمند به این صورت است که باید قسمت عکس دار پاسپورت را، روی دستگاه اسکن کنید. خیلی از مردم فکر میکنن قسمت بارکد دار پاسپورت باید اسکن شه که اشتباه است. در مرحله اول صفحه اول پاسپورت رو قشنگ باز کنید، پاسپورت رو بچرخونین، عکستان را روی سیستم در محل اشاره شده بگذارید. چند لحظه صبر کنید. فلشی سبز رنگ میاد که به شما اجازه خروج خواهد داد. همین. در واقع مجوز خروج از دبی رو دریافت کردید. حتماً حتماً چه داخل ایران و چه کشور امارات، مهر ورود و خروج را پس از بازرسی ها چک کنید. بر فرض محال یک درصدی، اگر مهری روی پاسپورت شما نخورد، مشکلات زیادی پیش خواهد آمد. مواردی از قبیل ورود و خروج غیر قانونی و از این داستانا. (احتمالش ضعیف است ولی قبلاً پیش آمده).

هواپیما با حدود 20 دقیقه تاخیر از باند بلند شد. البته علت تاخیر مشکل خاصی نبود. فقط صف پرواز هواپیماها بسیار زیاد بود به طوری که جلوی ما حدود 6 پرواز و همچنین پشت ما هم حدود 5 تا هواپیما وجود داشتند. یعنی به طور میانگین در لحظه حدود 11 پرواز آماده بلند شدن بودن. یک جت خصوصی مشکی هم جلوی ما بود که به محض چرخش برای پرواز فهمیدیم جت خانواده سلطنتی عمان هستش. پرواز برگشت ما با هواپیمای ماهان بود. داخل هواپیما هم پر از چینی بود. ما هم حسابی دولایه ماسک زدیم. هواپیما پرید و بعد از حدود دو ساعت بالاخره سفر ما تموم شد و به تهران رسیدیم.

در مورد هزینه پارکینگ فرودگاه امام، برای پارک خودرو خیلی ها میگن ماشین را پارک کردیم. وقتی برگشتیم زده بودن، مالیده بودن، شیشه شکسته بودن و دزدی شده بود و از این قبیل داستان ها. اما من یک بار قبلا گذاشتم و خداروشکر اتفاقی نیفتاد. هزینه پارکینگ هم بستگی به نوع مسقف بودن یا روباز بودن داره. در کل اگه خودرو را داخل پارکینگ بزاری، هزینه ای به مراتب خیلی کمتر از تاکسی فرودگاه متحمل میشین. تاکسی فرودگاه الان شده 400 هزار تومان. البته اینکه ماشین را پارک کنی و بعد چمدان ها را دست بگیرین و تا درب ورودی فرودگاه ببرید هم یک داستانه.

دوم سالم موندن یا نموندن خود ماشین هستش. سوم اینکه این همه هزینه میکنید، این مبلغ هم روش. بزاریم تاکسی های فرودگاه هم نون بخورن. من خودم به شخصه دیگه ماشین نمیبرم و خیالم راحت تره اینجوری. هر چند هزینه زیادی میشه. دیگه این مورد بستگی به خودتون داره. هزینه هر شب پارکینگ روباز سلام 40 هزار تومان هستش که روز آخر چون نصفه هست به صورت ساعتی با شما حساب میکنن. ساعتی 2200 تومان به علاوه 7 هزار تومان ورودی.

به طور میانگین فرض کنید اگر شما 4 شب و 5 روز خودرو را داخل فرودگاه گذاشته باشین (مثلاً ساعت 4 صبح گذاشتین و روز آخر مثلاً ساعت 6 عصر تحویل گرفتین) هزینش میشه چیزی درحدود 198 هزار تومان. به این مبلغ حدود مثلاً 10 هزار تومان هم اضافه کنید. چون قطعاً کسی اونجا هست که به شما میگه من این چند روز مراقب ماشین شما بودم و حواسم بود چیزیش نشه. لطفا انعام یادتون نره. هرچند کاری واقعا نکرده. خخخخ.

هزینه های روز چهارم

هزینه بسته بندی چمدان : هر چمدان 30 درهم

هزینه تاکسی از فرودگاه امام تا منزل: 400 هزار تومان

دمای هوا در دبی : در روز 26 درجه

سخن پایانی

اقتصاد دبی در چند سال اخیر پیشرفت چشم گیری داشته که آن را به یکی از مدرن ترین و زیباترین شهرهای دنیا تبدیل کرده تا جایی که برخی از شهرهای بزرگ و مدرن دنیا، پیشرفت دبی را به چشم یک رقیب جدی نگاه می کنند. خودتون هم می توانید به راحتی این پیشرفت رو مشاهده نمایید. اگر مثلاً سه سال پیش دبی رفتین، و مجدد امروز هم به دیدنش برید، کاملاً میبینید که هیچ ساختمانی از سه سال پیش باقی نمانده و همه به بهره برداری رسیدن. کلی تفریح جدید اومده و کلی به زیبایی و زرق و برق شهر افزوده شده. من کاری به اینکه دبی شهری مصنوعی هست یا واقعی ندارم. ولی میدونم از دیدنش به شخصه لذت میبرم و همیشه دلم براش تنگ میشه. برای تمیزیش و برای سازه های خوشگلش. برای دبی، نگین درخشان خاورمیانه.

خب دوستان. چیز دیگه ای یادم نمیاد خدمت شما عرض کنم. سعی کردم در دل متن سفرنامه، سوالاتی که دوستان زیر سفرنامه قبلی ازم پرسیدن را اینجا تا حدودی مختصر بیان کنم. همچنین سوالاتی که داخل اینستاگرام و یا مسائلی که دوستان نزدیک و خانواده براشون سوال بود را تا جایی که ذهنم یاری میداد جواب بدم تا بقیه دوستان هم اگر سوال مشابهی در ذهنشون بوده حل بشه. بازم اگر سوالی هست من در خدمتم.

سایر نکات تکمیلی به صورت کاملاً مفصل در سفرنامه اصلی من با عنوان "اشتراک ۳۰ نکته مهم در سفر به دبی، شهر رویاها" ذکر شده است. فکر کنم این موارد جدید هم که اینجا بیان شد، مکمل سفرنامه قبلی شده باشه و دیگه سفر به دبی به قول یکی از دوستان لست سکندی برای همه آسان باشه. امیدوارم جیباتون همیشه پر پول، دائم در سفرهای تفریحی، سلامت و شاد باشید و با وجود روزهای تلخ و شیرین، زندگیتون همچنان طعم شیرین حلوای عربی بده. ارادتمند شما.