و بله اینطوری شد که بودا ما رو طلبید

سلام و عرض ادب خدمت همه دوستان و عاشقان سفر، به خصوص کاربرای عزیز سایت لست سکند...

الان که دارم اولین کلمات و جملات را به عنوان سفرنامه یادداشت می کنم برام باور کردنی نیست که آخرش به آرزوم رسیدم و این سفر رو با همسرم رفتیم و الانم دارم سفرنامش رو مینویسم، منی که همیشه سفرنامه های تایلند رو دونه به دونه در لست سکند خوانده بودم و واقعا در طول این سفر خیلی بهم کمک کرده بود.

در ماه مبارک رمضان امسال یعنی 1403 بود که فکر سفر دوباره مثل خوره توی مغزم افتاد و این سفر لعنتی ولکنم نبود که با خودم تصمیم گرفتم آنتالیا، قونیه و مارماریس رو یکجا برم و حتی 1 هفته ای هم در مورد این مسیرها تحقیق کردم و سفرنامه میخوندم، خلاصه خیلی اطلاعات بدست آوردم. یک شب توی اینستاگرام داشتم میچرخیدم که چشمم دوباره به تایلند افسانه ای افتاد از پوکت، فی فی و.... همین بود و تمام. با خودم کلنجار میرفتم که هزینش بسیار زیاد هست و خیلی دوره ، دردسرهای ویزا گرفتن و.... حالا ما بچه کوچیک 4 ساله داشتیم و واقعا نه هزینش رو داشتم و نه تایلند مناسب بچه هست ولی دیگه شد که شد، خلاصه جملات زیبای قصار در مورد سفر رو میخوندم و همه جوره خودم رو توجیه کردم و به خودم قبولاندم که باااااید این سفر رو مثل ماه عسل با همسرم برم و زندگی، یک سفر تایلند به من بدهکار بود، واقعا بدهکار بود.

در مورد پسرم که در سفرنامه های قبلیم هستش، تصمیم گرفتیم که در خانه خودمان بماند و زحمتش رو انداختیم گردن پدر و مادر خانومم و این 10 روز اونا به خانه ما آمدند و از پسرم مراقبت کردند. از فکر پسرم که خیالم راحت شد و پول رو هم که با قرض و فلان جور کردم ، مشغول تحقیقات گسترده در مورد نحوه سفر، آژانس ها، شهرها و.... شدم که بالاخره تصمیم گرفتم از آژانس مقتدر سیر تابان این تور تایلند رو خریداری کنم که با کانتر بسیار خوب و بامسئولیت، خانوم محقق آشنا شدم و در این راه خیلی به من کمک کرد .

این تور رو در تاریخ 22 فروردین ماه در بحبوحه تنش ایران و اسراییل خریدم که دلار تا 70ت رفت و متاسفانه برای من گرونتر تمام شد و تور 7 شب و 8 روز پوکت(4شب) و پاتایا(3شب) برای تاریخ 13 اردیبهشت ماه ، به قیمت 55ت برای هر نفر ، که برای 2 نفر 110ت تمام شد. دقیقا وقتی من این تور پوکت و پاتایا رو گرفتم که برای فرداش تمام پروازهای فرودگاه ها به خاطر مسائل امنیتی لغو شد و بسته شدند و خودم خیلی استرس داشتم که خوشبختانه به زودی این تنش ها پایان یافت و دلار هم پایین اومد.

۳ روز قبل از سفر از طریق پیام رسان بله اقدام به خرید ۱۰۰۰ دلار ارز مسافرتی برای ۲ نفر کردم که مبلغ ۴۶ت برای ۱۰۰۰ دلار پرداخت کردم و در باجه خودپرداز فرودگاه امام با کد پیگیری ، خیلی راحت ارز رو دریافت کردم. عوارض خروج هم نفری ۴۰۰ ت و جمعا ۸۰۰ت پرداخت کردم. خودم شهرستان مهاباد هستم و پنجشنبه با ۸ ساعت رانندگی بالاخره به فرودگاه رسیدم و ماشینم را در پارکینگ شماره ۳ روباز پارک کردم و برای این ۱۰ روز ۳۵۰ت ازم گرفتن و واقعا قیمتش مناسب بود.

قرار بود ساعت 10 شب پرواز داشته باشیم که به خاطر شرایط جوی و باران ، 3 ساعت تاخیر خورد و ساعت 1 بامداد با هواپیمای ماهان پرواز کردیم که با 7 ساعت پرواز به فرودگاه بین‌المللی سووارنابومی بانکوک رسیدیم و سفر خیلی راحتی داشتیم، در طول سفر 2 بار هواپیمای ماهان از مسافرها پذیرایی کرد و صندلی ها و جای پای راحتی برای خواب داشت.

 

 

تقریبا ساعت 11 به وقت محلی به فرودگاه بانکوک رسیدیم که واقعا فرودگاه بزرگی هستش، سریعا مراحل ورود به کشور و چک کردن ویزا و انگشت نگاری تمام شد و ساعت 3 بعد از ظهر از همون فرودگاه به شهر زیبای پوکت پرواز داشتیم و بدون تاخیر، پرواز به سمت فرودگاه بین المللی پوکت انجام شد که بعد یک ساعت و نیم به مقصد رسیدیم. تیم لیدر و ترانسفر آژانس بسیار عالی بود و همشون سر موقع و بدون کوچکترین معطلی کارها رو انجام دادن و سوار ون شدیم، تقریبا ساعت 5 عصر روز جمعه بود که به سمت مرکز شهر و منطقه پاتونگ در پوکت حرکت کردیم که هتل من  Bel aire سه ستاره بود و در مرکز پاتونگ و چند قدمی پاتونگ بیچ بود و به همه چیز دسترسی راحت داشتیم.

بعد از اینکه اتاق رو تحویل گرفتیم تورلیدر تشریف آوردن و منم به لابی رفتم و ایشون سیم کارت رایگان با 5 گیگ اینترنت بهم دادن، هر چند من خبری از سیم کارت نداشتم و قبلش در فرودگاه بانکوک، 2 تا سیم کارت شرکت AIS گرفتم که شامل اینترنت 15 گیگ 10 روزه و مکالمه و پیامک بود، قیمت هر سیم کارت 399 بات بود و سرعت و پوشش اینترنتش فوق العاده بود که در همه جا به صورت 5G اینترنت میداد. اینم عرض کنم که برابری بات در برابر هر دلار 3.6 هست که از قرار معلوم با ارز مسافرتی ، هر بات برای من حدودا 1300 تومان افتاده بود هر چند برای احتیاط 500 دلار هم از قبل در بازار آزاد خریداری کرده بودم.

خلاصه از تور لیدر محترم مونده بودم که تشریف آوردن لابی و اونجا توضیحاتی در مورد پوکت، بارها، فروشگاه سون الون،رستوران های ایرانی، ماساژها و... بهم دادن و همچنین خواستن که تورهای جزیره، گشت شهری و... را از ایشان خریداری کنم که در نهایت احترام از ایشان پوزش خواستم و گفتم که قبلا تورها را از یه جای دیگه رزرو کردم.

واقعا هم همینطوری بود من قبل اینکه بیام تایلند از طریق گوگل مپ، کمپانی هایی که خدمات تور شهری ارائه میدادن رو با امتیازهای بالا پیدا کردم و از طریق واتساپ باهاشون ارتباط برقرار کردم که اینطوری بود تورها رو برای پوکت و هم پاتایا از قبل رزرو کردم که عکس خدمات و تورها را حتما پیوست سفرنامه میکنم، قیمتشون هم واقعا از قیمت تورلیدرهای ایرانی ارزونتر بودن و ما که خیلی راضی بودیم، اینم دقت کنید قیمت هایی که در عکس ها هست اینطوری نبود و بسیار کمتر از اون مبلغ درج شده برای شما حساب میکنن که بعدا خدمتتون عرض میکنم.

 

 

 

من از قبل به عشق جزایر فی فی و جیمز باند به تایلند سفر کردم و میخواستم یه تور کامل و جامع خریداری کنم که همینطوری هم شد. اون کمپانی که از قبل باهاش هماهنگ کرده بودم فورا نمایندش رو به هتل ما فرستاد و همونجا برای شنبه، یکشنبه و دوشنبه تورها را خریداری کردم. برای شنبه و یکشنبه تور جزایر فی فی 2 روز و 1 شب  و جیمز باند را به قیمت هر نفر 4800 بات و جمعا 9600 بات خریدم. شروع تور و مراحل و جزایری که قرار بود بازدید کنیم به صورت کامل در 2 تا عکس بالا هستش که میتونید نگاه کنید و قرار بر این شد صبح زود ساعت 5 در لابی هتل ما را سوار ون کنند.

خیالم که از بابت تورها راحت شد و تسویه حساب کردیم، رفتیم بیرون و اول از همه به خاطر خستگی سفر و راهمون به سالن ماساژ در خیابان پاتونگ رفتیم و ماساژ پا به قیمت 250 بات به مدت 40 دقیقه برای هر نفر گرفتیم. مراکز و سالن های ماساژ به وفور در تایلند هستش و هر جا برید سالن ماساژ هستش و بسته به جایی که میرید قیمت ماساژ ارزونتر یا گرونتر هست حتی چیزی که خیلی باعث تعجبم شد علاوه بر ماساژ، مغازه های فروش محصولات ماریجوانا هم بسیار زیاد و آزادانه بود که مردم و توریست ها راحت در این مغازه ها مینشتند و مصرف میکردند که خیلی برام جالب بود.

از میوه های استوایی تایلند اصلا غافل نشوید چون طرف ما این میوه ها بسیار گران و کمیاب هستند و هر جا میتونستیم آب میوه یا به صورت کات شده میل میکردیم و بسیار ارزان هم هستن. بعد ماساژ و خوردن میوه ها به خیابان معروف پاتونگ بیچ رفتیم  که از ساعت 6 عصر 4 صبح شلوغ هستش و زندگی شبانه در اینجا جریان داره. ازونجا به قسمت ساحل رفتیم و نشستیم تا یکم خستگیمون در بره و دوباره یه گشتی در اطراف زدیم و به رستورانی رفتیم که غذاهای محلی تایلند در آن طبخ میشد و اونجا نودل سفارش دادیم و شام رو اونجا خوردیم. تقریبا ساعت 11 شب بود که کم کم به هتل برگشتیم و برای ماجراجویی فردا خودمان را آماده میکردیم.

 

من قبل از سفر خیلی در مورد آب و هوای تایلند نگران بودم چون هر جا نگاه میکردم میگفتن بهترین فصل برای سفر زمستان هست و منی که در اردیبهشت ماه به آنجا سفر کردم خوشبختانه مشکلی نداشتم و باران اصلا نبارید، رطوبت و گرما هم قابل تحمل بود.

شنبه صبح زود ساعت 5 در لابی بودیم که دیگه صبحانه نخوردیم و به مسئول هتل گفتم که وسایلم در اتاق هتل هست و 2 روز اتاقم خالیه و کسی برای نظافت و...داخل نره، تنها یک کوله پشتی برداشتیم که ملزومات این سفر 2 روزه داخلش بود. سر ساعت ماشین تور رسید و 10 نفر در داخل ون بودیم، تقریبا 1 ساعتی در راه بودیم تا به اسکله رسیدیم. اونجا همه جمع شدن و تعدادمون 36 نفر شد که بیشتر مسافرها از روسیه بودن، تعدادی هم ایرلندی و استرالیایی، فقط ما 2 نفر ایرانی بودیم. 2 تا تور لیدر باهامون بودن که یکیشون روسی حرف میزد و دیگری برای ما انگلیسی صحبت میکرد و توضیحات لازم را برای سفر و مراحل سفر، مسیرها و لوکیشنها میداد.

جمع ما با خدمه و ناخدا 40 نفر شد که با قایق تندرو به این سفر 2 روزه میرفتیم. وقتی که از ون پیاده شدیم در رستورانی کوچک که نزدیک اسکله بود همگی صبحانه خوردیم که البته اینم عرض کنم 2 تا صبحانه، 2 نهار و 1 شام و هتل 4 ستاره فی فی با پذیرایی در قایق، شنا و اسنورکینگ، ترانسفر به هتل و بالعکس همگی بر عهده تور بود. بعد از خوردن صبحانه، به همگی قرص ضد تهوع دادن و توضیحات لازم از سوی تور لیدر به توریست ها داده شد و پیاده به سمت اسکله حرکت کردیم، ملزومات لازم برای این سفر 2 روزه دمپایی راحت، کرم ضد آفتاب، عینک آفتابی، مایو و لباس مخصوص شنا و کلاه بود که در تمام مدتی که در داخل قایق هستین باید لباس راحت و مناسب شنا بپوشین.

 

همه توریست ها سوار شدیم و قایق تندرو شروع به حرکت کرد، تقریبا 1 ساعت بعد به جزیره زیبا و رویایی MAYA BAY رسیدیم و 1 ساعت در این جزیره پیاده روی کردیم، گشتیم و شنا کردیم و از زیبایی های این جزیره لذت بردیم.

 

 

 

من خیلی وقت ها توی یوتیوب این جزایر رو نگاه میکردم احساس میکردم در فیلم و عکس ها دستکاری شده و ادیتش کردن، ولی وقتی خودم از نزدیک اینجاها رو دیدم، واقعا پی بردم همه چیز اینجا نچرال هست و آب این جزایر به حدی زلال و تمیز هست انگار داری به آکواریوم نگاه میکنید و از نگاه کردن به این مناظر، ترکیب رنگ ها و شفایفیت و زلالی آب سیر نمیشوید واقعا قطعه ای از بهشت هست.

بعد از جزیره maya bay سوار قایق شدیم و به جزیره میمون ها و غار وایکینگ رفتیم ولی دیگه از کشتی بیرون نیومدیم و فقط به ما نشان دادند و نزدیک جزیره میمون ها قایق را نگه داشتن و نیم ساعت در بین سخره ها و آب های زلال شنا کردیم. بعد از شنا کردن به جزیره بامبو رفتیم که ساحلش دارای شن های سفید هست و مخصوص اسنورکلینگ و غواصی هست ، همونجا به همه توریست ها لوازم اسنورکلینگ دادند و به ما گفتند بعد از یک ساعت به قایق برگردیم، ما هم رفتیم و اونجا نوشیدنی خریدیم و زیر سایه ها درخت ها نشستیم، چون واقعا هوا گرم بود ولی بازم یه گشتی زدیم، عینک شنا هم دستمون بود، تنی به آب زدیم و از نگاه کردن به زیرآب، مرجان ها، ماهی و صدفها خیلی لذت بردیم.

تایم جزیره بامبو هم تمام شد و راه افتادیم که ساعت ۲ ظهر به فی فی رسیدیم. در این جزیره زیبا هشتاد درصد بودایی و بیست درصد مسلمان هستن و هیچ ماشینی در آنجا رفت و آمد نداره، همچنین سال ۲۰۰۰ در آنجا فیلم beach با بازی لئوناردو دیکاپریو را هم ساختن و متاسفانه سال ۲۰۰۴ بر اثر سونامی اقیانوس هند، خیلی از توریست ها در فی فی و جزایر اطراف جان خود را از دست دادند.

خوب برگردیم به لحظه ورودمون به جزیره، در بدو ورود به جزیره فورا نهار را در هتل andaman beach resort میل کردیم و کلید اتاق ها را تحویل گرفتیم. هتل ساحلی ۳ ستاره بود که خدماتی مانند اسپا، اسخرهای زیبا، ساحل اختصاصی داشت و ما که خیلی راضی بودیم و اتاق های بزرگ و دارای بالکن بود. بعد از کمی استراحت ساعت ۴ ظهر قرار بر این شد که به بام ( ویو پوینت ) فی فی بریم و بعد از ۱ ساعت پیاده روی سخت که حداقل ۱۰۰۰ پله میشد به ویوپوینت فی فی رسیدیم و این پیاده روی سخت واقعا ارزشش رو داشت و شاهد منظره ای فوق العاده زیبا و رویایی شدیم که ناگفته نماند، هزینه ورودی به ویو پوینت برای هر نفر ۵۰ بات هست.

الانم که بهش قکر میکنم انگار رویا بود و باید با چشم خودت این مناظر رو ببینی تا باور کنید. کمی اونجا نشستیم و عکس های زیادی گرفتم، کافه ای اونجا بود که نارگیل و اسموتی میوه استوایی سفارش دادیم، استراحتمون که تمام شد پله ها را پایین و به داخل بازار رفتیم، چون واقعا خسته شدیم به یکی از سالن های ماساژ رفتیم تا خستگی از تنمون بیرون بیاد. در مورد سالن ماساژها این نکته را هم دقت کنید که از طریق گوگل مپ سرچ کنید و اونایی که امتیازشون بالاتر هست به اونا مراجعه کنید.

بعد از ماساژ، راس ساعت 7 شب به هتل برگشتیم چون قرار بر این بود ساعت 7 شام بخوریم و بعد از شام به تماشای آتیش بازی در ساحل بپردازیم و طبق برنامه پیش رفت، شام که تمام شد به داخل بازارها و کوچه های جزیره رفتیم و تازه فهمیدیم چه زندگی شبانه ای در جزیره زیبای فی فی در جریان هست، پر از توریست بود و هر کسی به نوعی شاد بود، به ساحل ماسه ای رفتیم و تقریبا 1 ساعت به تماشای آتیش بازی نشستیم و بسیار زیبا و پرانرژی نمایش ها رو اجرا میکردند.

تقریبا ساعت 12 شب بود که به هتل برگشتیم که چند نفری از بچه های تور جمع شده بودند و میخواستن ساعت 1 بامداد با قایق تندرو تور، به وسط آب در جزیره بروند که شنا کنن و از تماشای آسمان پر ستاره لذت ببرن، ولی ما واقعا خسته بودیم که همراهیشون نکردیم و رفتیم خوابیدیم هر چند صبحش تعریف کردن که خیلی بهشون خوش گذشته بود ولی دیگه قسمت ما نشد.

 

دیگه باید از جزیره زیبا و رویایی فی فی دل میکندیم چون ساعت 6:45 صبح اتاق ها را تحویل دادیم و ساعت 7 تمام صبحانه خوردیم، راس ساعت 7:30 سوار قایق شدیم و به جزیره Pra nang cave در استان زیبای کرابی رفتیم. 1 ساعت در جزیره پیاده روی و شنا کردیم و از زیبایی های جزیره و میمون ها لذت بردیم، لازم به ذکر است که دلیل مشهور شدن این جزیره به خاطر غاری است که در ساحل قرار دارد و در آن غار الهه باروری وجود دارد و مردم برای افزایش صید ماهی و از همه مهمتر برای باروری و صاحب فرزند شدن به این غار و الهه مراجعه میکنند.

 

تایم 1 ساعته در اینجا هم تمام شد و به جزیره koh panak برای قایق سواری رفتیم، در آنجا  2 نفر، 2 نفر از قایق تندرو پیاده میشدن و سوار قایق های کوچیک بادی میشدن که فقط ظرفیت 2 نفر توریست و 1 نفر قایقران را داشت ، تقریبا نیم ساعتی قایقرانی میکرد و از کنار صخره ها و غار های جزیره رد میشدن و منظره فوق العاده زیبا داشت. بعد از نیم ساعت به قایقران انعام دادم و سوار قایق تندرو شدیم و ازونجا مستقیم به جزیره زیبای جیمز باند رفتیم. در این جزیره، فیلم Man with Golden Gun 1974 که معروف به جیمز باند هست در همینجا ساخته شده، حتی عکس این فیلم هم در جزیره در بدو ورود به آنجا گذاشتن.

خلاصه وارد این جزیره کوچیک شدیم و عکسی که همیشه در سایتها، تورهای پوکت و یوتیوب میدیدم جلو چشم ما ظاهر شد و بسیار دیدنی و عجیب بود که همچین صخره بزرگی در وسط آب قد علم کرده. 1 ساعت هم در این جزیره ماندیم و بعدش به جزیره مسلمان نشین رفتیم که همه خانه ها روی آب درست شده بود و زیبایی خاص خودش را داشت. در آنجا نهار خوردیم و  تور 2 روزه ما تمام شد، سوار قایق تندرو شدیم و مستقیم به اسکه ای در پوکت برگشتیم و همانجا ما را به هتل ها ترانسفر کردن.

 

 

روز یکشنبه ساعت 4 به هتل رسیدیم، بعد از حمام و کمی استراحت دوباره آماده شدیم که بیرون بریم، قبل از هر چیز یادم اومد که در هتل ما استخر سرباز در طبقه 9 وجود داره، رفتیم اونجا رو نگاه کردیم و از منظره زیبای پوکت لذت بردیم. نقطه عطف سفر ما که همان تور جزیره ها بود به اتمام رسید و به پوکت زیبا برگشتیم. گشتی در داخل شهر زدیم و به کافه و غذاهای خیابانی سری زدیم، از فرط خستگی ساعت 10 شب به هتل برگشتیم و برای فردا که روز دوشنبه میشد خودمان را برای تور گشت شهری آماده میکردیم و قرار بر این شد ساعت 7 صبح ماشین تور گشت شهری دنبالمون بیاد و ساعت 2 ظهر این تور تمام میشد.

روز دوشنبه صبح فرا رسید و ساعت 7 ماشین تور دنبالمون اومد و برای این تور گشت شهری 10 نفر بودیم، برای هر نفر 1500 بات برای program D که قبلا عکسش را در بالا پیوست کردم پرداخت کرده بودم. اولین سایت بازدید ما، معبد وات چالونگ بود و در قسمت old town پوکت هستش، معبدی بسیار زیبا و در 4 طبقه هستش، طبقه آخر بسیار دیدنی و دارای ویوی عالی به شهر هست. بعد از معبد وات چالونگ به طرف سایت ATV یا همان موتورهای 4 چرخ رفتیم، در آنجا به هر کدام از توریست ها کلاه ایمنی دادند و سوار موتور شدیم. همه به ترتیب و با نظم پشت سر لیدر حرکت کردیم، که حس و حال بسیار خوبی داشت، در میان جنگل ها و فیل ها به مدت 30 دقیقه رانندگی کردیم و تجربه بسیار لذت بخشی بود.

بعد از اتمام تایم از موتور ها پیاده شدیم و با بچه فیل عکس انداختیم که برای گرفتن عکس حتما باید موز به قیمت 100 بات بگیرید و به بچه فیله بدهید. ولی در این سایت فیل سواری نکردیم و ازینجا به سایت بیگ بودا رفتیم، طبق گفته لیدر سومین بیگ بودا از نظر بزرگی در تایلند هستش. وقتی به آنجا رسیدیم متوجه شدیم که علاوه بر بیگ بودا، یکی از بام های پوکت هستش که به عبارتی ویو پوینت پوکت هست، منظره ای بسیار زیبا داشت و کم کم از پله ها بالا رفتیم و بزرگی بیگ بودا نمایان شد، بودایی بسیار بزرگ و پر ابهت بود که اطراف آن پر از مجسمه های بودا به شکل زرین بودن و راهب های بودایی مشغول راز و نیاز و ورد خواندن بودن.

 

 

 

 

از بیگ بودا به باغ ببرها رفتیم که از جاهای دیدنی پوکت هست، هر چند ما بلیط اینجا رو نداشتیم ولی چون چند نفر از اعضای گروه بلیط این سایت رو هم تهیه کرده بودن، دیگه هممون به باغ ببرها رفتیم و از دور عکس انداختیم و به ببرهای بزرگ و کوچیک نگاه کردیم که با هزینه ۵۰۰ بات میرفتی داخل و ببرها رو نوازش میکردی. بعد از اینجا به کارخانه تولید و بسته بندی بادام هندی و بعد کارگاه عسل رفتیم و مراحل کار را برای ما شرح دادن و اگر کسی چیزی میخواست میتونست اونجا بخره، همچنین نمونه های تست گذاشته بودن که جاتون خالی یه دل سیر خوردیم.

آخرین سایت، مربوط به دهکده فیل ها و فیل سواری بود که رفتیم. در آنجا هر کس به نوبت خودش سوار شد و ما هم که تجربه اولمون بود واقعا تجربه جالبی بود. تقریبا ساعت ۱ ظهر بود که تور گشت شهری تمام شد و میخواست به بخش پاتونگ در پوکت برگرده، که ما از لیدر خواستیم برای ما تاکسی بگیره و به منطقه old town در پوکت بریم. هزینه تاکسی ۳۰۰ت بات شد و ما به منطقه اولد تاون در پوکت رسیدیم.

لیدر قبل از رفتن ما، بهم یاد داد که برنامه grab و idrive  رو بنصبم و برای رفت و آمد در تایلند ازش استفاده کنم که بسیار کاربردی و دقیقا شبیه اسنپ خودمون هست. بعد ها خیلی ازش استفاده کردم. اینم دقت کنید برای ثبت نام این 2 برنامه حتما باید سیم کارت تایلند رو داشته باشید چون براتون پیامک ثبت نام میاد.

خوب به شهر قدیمی پوکت رسیدیم و حال و هوای خودش رو داشت، اولین چیزی که جلب توجه کرد از ساختمان های بلند خبری نبود و اجناس و خوراکی ارزانتر بود. اولین جا به معبد جوی توی رفتیم که حال و هوای آرامش بخشی داشت به هر نفر ما 3 تا شمع و 2 تا بطری روغن دادن که مناسک خودشون رو به ما یاد دادن و طبق گفته های بودا شمع ها را بعد از روشن کردن در محل خودشون قرار دادیم، روغن ها را در نزدیک مجسمه ها و روغن دان های مخصوص برای آتش ریختیم و یه سری کاغذ و نوشته بود که اونا را آتیش زدیم و بوداها از این کار ما خیلی استقبال کردن و ما هم با گرمی ازشون خداحافظی کردیم که انرژی مثبت زیادی ازشون گرفتیم و از آنجا بیرون آمدیم.

یه مقدار از خوراکی های محلی و سنتی این منطقه رو خریدیم که آخرش برامون معلوم نشد چی داخلشه. خلاصه از کوچه پس کوچه ها و خیابان های قدیمی پوکت با معماری های زیبا رد شدیم و پیاده روی حسابی کردیم، همونجا هم نهار پدتای و نودل سفارش دادیم که طعمی بسیار لذیذ و متفاوت داشت. کم کم هوا تاریک میشد با برنامه گراب تاکسی گرفتم و با 350 بات به هتل برگشتیم. حدودا ساعت 10 شب بود که وسایل را جمع کردیم و فردا صبح ساعت 9 به بانکوک پرواز داشتیم و ازونجا هم به پاتایا میرفتیم.

 

خوب همه چی طبق برنامه جلو رفت، به بانکوک رسیدیم و بدون کوچکترین معطلی ترانسفر ما اونجا بود و 2 ساعت بعد به پاتایا رسیدیم. هتل ما grand day night در مرکز شهر و نزدیک خیابان معروف واکینگ استریت بود. همینکه به هتل رسیدیم فورا اتاق رو تحویل دادن، لیدر فارسی زبان تشریف آوردن و راهنمایی های لازم رو برای ما توضیح دادن و خدا خیرش بده زیاد ما رو معطل نکرد. ما هم که گشنه بودیم و تقریبا ساعت 1 ظهر بود رفتیم بیرون و غذای محلی میل کردیم. اولین چیزی که در پاتایا توجهمون رو جلب کرد بوی شدید فاضلاب بود که اکثر خیابان و کوچه ها رو پر کرده بود. 

بعد از خوردن نهار فورا به یکی از آژانس های گردشگری که قبلا باهاش در ارتباط بودم، رفتم. برای فردا صبحش یعنی چهارشنبه تور زیپ لاین، فلوتینگ مارکت، معبد حقیقت رو خریداری کردم و وقتی خیالم برای فردا راحت شد، پیاده روی به سمت معبد وات فرا یای و بام پاتایا رفتیم ( قیمت تورهای گروهی و خصوصی به صورت کامل در شهر پاتایا به صورت عکس در پایین پیوست کردم) تا به این لوکشین ها رسیدیم خیلی خسته شدیم چون سربالایی زیاد داشت و هر طور بود رسیدیم معبد وات فرایای بسیار باشکوه و زیبا بود و مردمان محلی و توریست ها در حال عبادت بودند که با آهنگ زیبایی که تم شرقی داشت فضا رو بیشتر جذاب کرده بود. بعد از معبد به بام پاتایا رفتیم که 15 دقیقه ازونجا پیاده فاصله داشت. منظره ای بسیار زیبا و دیدنی بود که تمام خط ساحلی و شهر پاتایا دیده میشد.

 

 

 

 

 

 

 

بعد از استراحتی طولانی در بام پاتایا به سمت ساحل اصلی پاتایا و خیابان واکینگ استریت رفتیم کلی اطراف و خیابان ها رو گشتیم و خیابانی که همیشه در یوتیوب و.. به عنوان خیابان ممنوعه پاتایا معروف هست رو دیدیم که در نوع خودش جالب و این همه آزادی برای ما عجیب بود. اینطوری هم نیست فقط مجردها اینجا باشن، بلکه پر از خانواده و زوج های جوان بود و حتما از این خیابان در شب بازدید کنید ولی برای بچه ها اصلا مناسب نیست. اینبار  تصمیم گرفتیم برای شام دنر مرغ میل کنیم که همین کار رو کردیم و بعد به هتل برگشتیم تا برای تور پاتایا و ماجراجویی های فرداش آماده بشیم. 

خوب فردا صبح فرا رسید و بعد از اینکه صبحانه خوردیم ماشین تور دم در هتل رسید و ساعت 8 صبح سوار شدیم. اولین جایی که رفتیم تور زیپ لاین بود که هر چند ازونجا عکس ندارم ولی این زیپ لاین خیلی ما رو خسته کرد انگاری آموزش سربازی رفته بودیم و تمام بدنمون خیس عرق شد، از این درخت به اون درخت و یه کوه نوردی کوچیک هم کردیم. اونقدر خسته شدیم از خدامون بود زودتر تموم بشه چون اول صبحی واقعا خسته شدم و یه جورایی از این تور پشیمان شدیم. خوب بگذریم بعد از زیپ لاین به فلوتینگ مارکت یا همان بازار شناور آبی رفتیم، در آنجا سوار قایق شدیم و دور بازار رو چرخیدیم و پر از اجناس زیبا و دست فروش های محلی بود که تقریبا 2 ساعت در اینجا ماندیم بسیار فضای زیبا و پرنشاطی بود و همچین تجربه بازار گردی تا حالا نداشتیم.

خوب تایم اینجا هم تمام شد .و به سمت آخرین لوکیشن یعنی معبد حقیقت رفتیم که واقعا برازنده اسمش هست و بنایی بسیار بزرگ و معماری خارق العاده هستش که هنوزم که هنوزه کار داره و برای ورود به اینجا باید کلاه مخصوص ایمنی بپوشید و در داخل معبد بهترین نجارها و هنرمندان مشغول کار هستند. داخل معبد پر از مجسمه هایی است که فقط توی خواب میتونید ببینید و کلا سازه ها و مجمسمه ها با چوب کار شده، چیز جالبی در اینجا یادم اومد اگه دهه شصتی باشید باید کارتون دوقولوهای افسانه ای رو یادتون باشه که قسمت های اول کارتون وقتی پدر و مادر جورس و جولی رو به سنگ تبدیل میکنن و به شکل مجسمه به دیوار میچسبه که عین همین مجسمه های معبد حقیقت جلوی چشمم اومد. 

در این معبد هم تقریبا 2 ساعتی موندیم و استراحت کردیم. همینجا بود یه فکری به ذهنم رسید که بله واقعا پاتایا تمام شد و جاهای دیدنی پاتایا رو دیدیم و تصمیم گرفتیم برای فرداش که پنجشنبه میشد به بانکوک بریم و 1 شب را در پایتخت تایلند بمانیم. با وجود اینکه تور من 3 شب اقامت در پاتایا بود دیگه این یک شب در پاتایا رو بیخیال شدم و قید هزینه 1شب مانده در پاتایا رو زدم و فورا از طریق واتساپ با همون آژانس گردشگری تماس گرفتم و برای فردا صبح پنجشنبه ترانسفر خصوصی به مبلغ 1600 بات رزرو کردم. از طریق گوگل مپ هم هاستل Bangkok Bed and Bike به قیمت 900 بات برای اقامت پنجشنبه در بانکوک رزرو کردم.

خوب همه چی یکدفعه ای شد و فعلا برگردیم به معبد حقیقت و پاتایا. تقریبا ساعت 2 ظهر بود که با پایان یافتن تور به هتل برگشتیم. برای عصرش هم به بازار شبانه تپرازیت رفتیم که جنس ها و خوردنی ها بسیار ارزان قیمت بود و کمی در اینجا خرید کردیم ، در اینجا هم ماساژ پا گرفتیم که خستگیمون در بره. یه چیز جالبی که در اینجا بود ماساژ ها روی پیاده رو بود و مغازه ای نداشتن که هزینه 40 دیقه ماساژ فقط 100 بات شد و بسیار ارزان بود و کارشون هم خوب بود. بعدش خسته و کوفته به هتل برگشتیم و برای فردا که به بانکوک میرفتیم آماده میشدیم البته اینم بگم من با لیدر فارسی زبان هم هماهنگ شدم و بهشون گفتم قید 1 شب در پاتایا و هتل رو زدم و ترانسفر رایگان جمعه صبح رو هم کنسل کردم. 

 

 

 

صبح پنجشنبه هم فرا رسید و ساعت 7 صبحانه را میل کردیم و راس ساعت 8 ترانسفر خصوصی رسید که به من نظرم 1600 بات برای همچین ماشین با کلاس و مسیر 2 ساعته از هتل پاتایا تا هاستل بانکوک بسیار مناسب بود. سفر بسیار خوب و راحتی داشتیم که در آرامش کامل به هاستل رسیدیم. مدیرش رو پیدا کردم که خانوم بسیار محترم و مهربانی بود که با خونگرمی قوانین هاستل رو برامون شرح داد . هاستل دارای 3 طبقه بود، طبقه اول مخصوص خانوما، طبقه دوم مخصوص آقایون و طبقه سوم برای زوج ها و خانواده بود. در هر طبقه هم حمام و دسشویی اشتراکی وجود داشت و مثل خوابگاه بسیار تمیز و مرتب با فضای دوستانه بود. لوکیشن هم در مرکز شهر و نزدیک خیابان معروف خائوسان و جاهای دیدنی بانکوک هستش که پیاده میتونستی از همشون بازدید کنید. برای بانکوک خودم برنامه ریزی فشرده ای کردم و برای اینجا توری خریداری نکردم.

 

همینکه که در هاستل استراحت کوتاهی کردیم فورا رفتیم بیرون و چند قدم نگذشته بودیم که راننده توک توک مثل سیریش بهمون چسبید و ولکن نبود، بهمون پیشنهاد تور قایقسواری در کانال های آبی بانکوک رو داد که تقریبا 1 ساعت قایق سواری میشد و بعد در معبد وات آرون پیاده میشدیم. 

خلاصه رفتیم و سوار توک توک شدیم، که خیلی زود به اسکله مورد نظر رسیدیم و بدون معطلی همراه با یه خانواده دیگر سوار قایق شدیم. تقریبا یک ساعت روی قایق بودیم و از بیشتر کانال ها و بازار های آبی بانکوک عبور کردیم همچنین از نزدیک بیگ بودا هم رد شدیم که یکی از بزرگترین بوداهای تایلند هستش. چیزی که خیلی مایه تعجب ما شد، در مسیر کانال ها تمساح های کوچیکی میدیم که حداقل 1 متر طول داشتن و آزادانه میگشتن و اونطرف بچه ها مشغول شنا در کانال های آبی بودن. بچه ها هم بچه های تایلند!!

بعد از پایان یافتن قایق سواری، در سایت وات آرون پیاده شدیم که هزینه بلیط هر نفر 400 بات بود. این بناها به حدی زیبا بودن که فقط باید از نزدیک ببینیدش تا درکش کنید و من هر چی بگم فایده نداره. تقریبا 2 ساعتی اینجا بودیم و بعد از کمی استراحت، به سمت قایق ها رفتیم و با تهیه بلیط به ازای هر نفر 10 بات دادیم و به آنطرف مرکز شهر رفتیم.

 

از قایق که پیاده شدیم با 10 دیقه پیاده روی به معبد وات فرا یا همان بودای خوابیده رفتیم که هزینه ورودی برای هر نفر 500 بات بود و واقعا هزینه رود به این معبد ها گران هستش. وسعت این معبد بسیار زیاد بود و حداقل 3 ساعت برای بازدید کامل وقت می خواد . از تمام سالنها، معابد و به خصوص بودای خوابیده در این مجموعه وات فرا دیدن کردیم که در نوع خودش بسیار منحصر به فرد بود. بازم برگردیم به فیلم های دهه شصتی و فیلم زیبای کیک بوکسر با بازی فرانکی که در سکانس های اول فیلم در این مجموعه وات فرا و بودای خوابیده پیاده روی میکنه و.....  اینکه از نزدیک لوکیشن فیلم برداری این فیلم رو دیدم بسیار برام جالب بود.

 

 

 

تقریبا ساعت 3 ظهر بود که خسته و کوفته رفتیم تا نهار بخوریم و شانسی یه رستوران نزدیک معبد پیدا کردیم و طبق معمول دوباره نودل و پدتای سفارش دادیم که یکی از لذیذترین هاش بود و واقعا از طعمش شگفت زده شدیم. یه ظرف مسی پر از یخ هم کنارمون گذاشتن که توی عکس ها هست و اول نفهمیدم برای چیه و فکر کردم برای خوردن هست و صاحب رستوران اومد و بهمون یاد داد که این ظرف مسی رو روی دست ها، بازو، سر و گردن بزاریم تا خنک بشیم چون هوا بسیار گرم و شرجی بود.

 

بعد از اینکه یه دل سیر نهار خوردیم و استراحت کردیم، تصمیم داشتیم به بازار محله چینی ها بریم. همانجا با استفاده از گراب تاکسی گرفتم و با 80 بات به محله چینی ها رسیدیم که اسمش واقعا برازنده خودش هست. خیابانی بسیار شلوغ و پر از دست فروش و غذاهای محلی که هر چک و جونوری درست میکردند و میخوردند. در اینجا اجناس ارزان قیمت به وفور پیدا میشود که ما هم برای سوغاتی وسایلی خریدیم. این خیابان حال و هوای بسیار پرانرژی داشت و از گشتن در خیابان اصلی و کوچه پس کوچه هاش سیر نمیشدید ما هم یه دل سیر همه جای این منطقه رو گشتیم و وقتی تمام شدیم یکسره گراب گرفتم و به منطقه خائوسن که یکی از مشهورترین پیاده راه های بانکوک هست رفتیم.

اینجا هم تقریبا حال و هوای واکینگ استریت رو داشت البته در وسعت کمتر و بیشتر حالت بازاری و کافه گردی داشت.  و تقریبا 1 ساعتی در اینجا چرخ زدیم و کافه ای انتخاب کردیم و در آنجا ماهی قرمز و مخلفات میل کردیم که بسیار خوشمزه بود همچنین برای رفع خستگی به یکی از سالن های ماساژ رفتیم و ماساژ پا به قیمت هر نفر 150 بات گرفتیم. باور نمیکردیم که آخرین شبی هست در تایلند دوست داشتنی هستیم، از یه طرف ناراحت بودیم که این کشور زیبا رو ترک میکردیم و از طرف دیگر خوشحال بودیم دوباره پیش پسرمون برمیگشتیم .  تقریبا ساعت 11 شب بود که واقعا خسته بودیم و کم کم به هتل برگشتیم و استراحت کردیم.

صبح زود ساعت 8 بیدار شدیم و این روز آخر که ساعت 10 شب پرواز داشتیم میخواستیم تا ظهرش در بازار اصلی بانکوک به نام بازار پراتونام که جنس های ارزونی داره سری بزنیم و سوغاتی و پوشاک برای خودمان تهیه کنیم. اتاق را تحویل دادیم و مدیر هاستل به ما گفت که راحت بریم داخل شهر رو بگردیم و چمدان ها رو هم در هاستل بزاریم و برگشتنی هم چمدان ها رو برداریم و هم بهمون اجازه داد حمام کنیم که از این لطف و محبت ایشون بسیار سپاسگذاری کردم. با خیال راحت به بازار پراتونام رفتیم که اگه بخوای کامل اینجاها رو برگردی حداقل 2 روز وقت میخواد. تا جایی که تونستیم در اینجا گشتیم و چیزهایی که لازم داشتیم را تهیه کردیم که واقعا نسبت به تمام جاهایی که در تایلند رفتم اینجا بسیار بسیار اجناس ارزونی دارن و حتما برای خردید به اینجا سر بزنید.

تقریبا ساعت 3 ظهر بود که نهار ماهی و میگو میل کردیم و به هاستل برگشتیم و بعد حمام کردن، چمدان ها رو تحویل گرفتیم و با گراب به فرودگاه برگشتیم. پرواز هم بدون تاخیر انجام گرفت و ساعت 3شب به وقت ایران به تهران رسیدیم و بعد از دریافت چمدان ها و ورود به ایران فورا به پارکینگ روباز رفتیم و سوار ماشین شدیم و با 8 ساعت رانندگی به شهرستان مهاباد برگشتیم اینم عرض کنم برای 8 شب مبلغ 450 هزار تومان بابت پارکینگ پرداخت کردم که قیمت بسیار مناسب هست در حالی که قیمت پارکینگ سرپوشیده شبی 250 هزار تومان هست.

خوب این سفرنامه هم به پایان رسید و در پایان، چند نکته را میخواستم خدمتتون عرض کنم:تایلند کشوری سرزنده و با طبیعتی بکر و ناب هستش که تا از نزدیک نبینیدش ، درک نمیکنید. مردمانی خیلی خونگرم و نوع دوست با لبی خندان از لحظه ورود به خاک تایلند ازتون استقبال میکنن، دینشون هم که بودایی هستش، انسانیت و شاد بودن از هر چیزی براشون مهمتره، چون من در خیابان های شلوغ، وقت رانندگی و به طرز برخوردشون و خیلی چیزهای دیگه خیلی دقت کردم و نشانی از استرس، پرخاشگری و ناراحتی ندیدیم، چیزی که ما ایرانی ها خیلی باهاش فاصله داریم.

این کشور امنیت بسیار بالایی داره و ما که شب و روز در رفت و آمد و پیاده روی در خیابان و کوچه پس کوچه ها بودیم کوچکترین مشکل و دغدغه ای از لحاظ امنیت نداشتیم و هر کسی به نحوی سرش در کار خودش هست و برای هر کاری و هر چیزی محل مناسب خودش رو در نظر گرفتن، حتی پلیس هم خیلی کم دیدیم و مردم خودشون مراعات میکنن در حالی که قبلا، بارها به ترکیه سفر کردم و هر قدم که میری پلیس هستش.

بعضی ها میگن تایلند جای مجردها هستش که مخالف این حرفم و این ذهنیت بیشتر در ما ایرانی ها وجود داره، در حالی که توریست های دیگه اکثرا با خانواده میان، البته ما پسرمون را نبردیم تایلند چون واقعا براش سخت بود مشکل غذا، راه طولانی، کم خوابی شدید و هزینه زیاد سفر و.... که خیلی برای ما سخت بود و تا حالا هیچ وقت اینقدر ازش دور نبودیم ولی مدام تماس تصویری میگرفتیم و شکر خدا مشکلی هم نداشت و پیش پدربزرگ و مادربزرگش راحت بود. اینو باید قبول کنیم بدون بچه راحتتر هستش و پدر و مادرها هم حق دارن بتونن بعضی وقت ها خلوت کنن و مثل ماه عسل به سفر ۲ نفره برن تا از روزمرگی دربیان و شاید یه حس گم شده اونجا به یادمون بیاد.

فقط ۲ تا خیابان در پوکت و پاتایا هستش که شاید برای بعضی ها ایجاد حساسیت کنه و به خاطر آزادی زیادشون قابل هضم نباشه که در پوکت ، پاتونگ بیچ و در پاتایا، واکینگ استریت که اگه مشکلی ندارید حتما برید و شب ها در آنجا گشتی بزنید، سخت نگیرید اینا رو توی گوشی و یوتیوب هم دیدید پس حساس نباشید و توریست های زیادی هستن که بازدید میکنن.

قیمت غذا ها، لباس، پوشاک، سوغاتی ، ماساژ، نوشیدنی ها و آبمیوه ها بستگی به جایی که ازش میخرید متغیر هست و کیفیت تقریبا یکسان هست برای مثال نارگیل از ۴۰ بات تا ۱۵۰ بات خریدم ، پدتای و نودل از ۵۰ بات تا ۱۴۰ بات خریدم، از فروشگاه های سون الون هم حتما خریداری کنید و در همه فروشگاه ها مثل کوروش خودمون قیمت مناسب و یکسان هستش، ماساژ از ۱۰۰ بات تا ۴۰۰ بات خدمات گرفتم، شلوار محلی طرح فیل از ۹۰ بات تا ۲۵۰ بات متغیر هست و اگه میخواید سوغاتی یا لباس بخرید حتما از بانکوک تهیه کنید که واقعا ارزانتر هست ولی اصلا در پوکت چیزی نخرید و سطح قیمت ها بالا هستش و پاتایا هم متوسط هست.

در تایلند چیزهای جدیدی برای کشف کردن و امتحان کردن وجود داره، پس امتحان کنید و استفاده ببرید برای مثال غذاهاشون تنوع بسیار زیادی دارد و حتما غذاهایی مثل پدتای، نودل ، خرچنگ و کلی غذاهای لذیذ دیگر را میل کنید در ایران خودمان همیشه برنج و کوبیده، کباب، جوجه و... هست پس دنبال غذاهای ایرانی نباشید ، نوشیدنی ها، میوه ها و آبمیوه های بسیار طعم دار و خوشمزه ای دارن و تک تکشون رو امتحان کنید، حتما با دوستتون یا همسرتون ، ۲ نفری به ماساژ برید و کیفشو ببرید.

به نظر من سفر تایلند با سفرهای خارجی دیگه خیلی فرق داره چون از نظر فرهنگی، مذهبی و خیلی چیزهای دیگر برای ما دنیای جدید و پر از ماجراجویی هستش، خودم قبلا دوبی، ارمنستان، گرجستان و بیشتر شهرهای ترکیه رفتم ولی همه یه طرف ، تایلند زیبا یه طرف.

این سفرهای پرهزینه شاید یک بار در زندگی برامون پیش بیاد چون واقعا برای ما ایرانی ها گران هستن، حالا دوبی یا ترکیه و کشورهای دور و بر راحتتر و کم هزینه تر هستش، پس تا میتونید لذت ببرید ، از ثانیه به ثانیه وقتتون استفاده کنید، کمتر بخوابید و تا براتون مقدوره اکتیو باشید، چون در شهر خودتون میتونید استراحت کنید، خوب بخوابید و... ولی دیگه در این سفرها واقعا حیفه. از همه چیز مهمتر به هم سخت نگیرید، با هم مهربون باشید و نزارید بینتون کدورت یا ناراحتی پیش بیاد چون هر ساعت در این سفر ، میلیون ها تومان براتون هزینه برداشته، پس کوتاه بیاید، گذشت کنید و قدر این لحظات را بدونید.

از همینجا از تمام سفردوستان در سایت لست سکند ممنونم که وقت گذاشتن و سفر نامه بنده را خوندن، امیدوارم توانسته باشم حق مطلب را برسانم و کمک کوچکی کرده باشم. اینم عرض کنم بنده در نگارش سفرنامه از جملات و کلمه های عامیانه استفاده کردم، همچنین فعل بود شد هست و... زیاد به کار بردم و اگه شما رو با جملات خسته کردم، ببخشید.

به امید سفرهایی پر از خوشی و ماجراجویی برای همه دوستان عزیز.