سفر عجیب و پرماجرا به مالدیو (سفرنامه)

 

سلام به همه ی لست سکندی های عزیز و همراهان و خوانندگان همیشگی سایت وزین لست سکند؛

طبق روال چند سال گذشته، سعی کردم همواره تجربیاتی که تو سفر برام گذشته رو در قالب سفرنامه به هموطنان عزیزم توضیح بدم که شاید بتونه کمک شایانی به تمامی دوستداران سفر و مسافران اون منطقه باشه.

این سفر که در ابتدا واقعا با حوادث و اتفاقات ناگواری همراه بود و بعدا بهتر و شیرین شد شاید بتونه راهنمای بسیاری از دوستانی بشه که اشتباهاتی مثل من رو مرتکب نشن. از مهرماه سال 94 برنامه ی سفری برای اردیبهشت ماه 95 تو ذهنم داشتم که همواره با خانومم در موردش صحبت میکردیم. سوچی روسیه، کرالای هند، ابوظبی امارات، چین و یا حتی ژاپن جزء گزینه هایی بود که همواره تو ذهنمون داشتیم و برآورد هزینه ی متعددی رو برای هر کدومشون درمی آوردیم. تا اینکه برنده شدن در مسابقه سفرنامه نویسی پارسال از یک طرف و خوندن مقاله ایی در سایت لست سکند در مورد" سفر به 10 کشور بدون ویزا"
از طرفی دیگر، تصمیم من رو در مورد سفر به مالدیو قطعی کرد. مهمترین دلیلش هم اعتبار بخشیدن ویزای مالدیو به پاسپورت بود.

تحقیقات رو در مورد سفر به مالدیو شروع کردم و متاسفانه دیدم که اطلاعات زیادی در مورد سفر به مالدیو وجود نداره و فقط دو یا سه سفرنامه در مورد مالدیو در سایت لست سکند وجود داشت. به هر حال تصمیم رو در بهمن ماه قطعی کردیم و به دنبال هتل و برنامه ی پروازی براومدیم. ما میخواستیم خودمون سفر کنیم و به تور متکی نباشیم. واسه همین تحقیقات در مورد هتل ها و پرواز و این موارد رو شخصا انجام دادم.

اول یه توضیح خیلی مختصر در مورد کشور کوچیک مالدیو بدم که این کشور زیبا به دلیل داشتن جزیره های متعدد و کوچک و گاهی نسبتا بزرگ، استراحتگاه های بسیار لوکسی رو ساخته که توانسته به طرز فوق العاده سریعی صنعت گردشگری خودش رو از این رو به اون رو کنه و پیشرفت و درآمد قابل توجهی رو در زمینه گردشگری کسب کنه.

شاید الگو برداری از بسیاری از جنبه ها و روش های مورد استفاده ی اونها، بتونه بسیاری از شهرهای ساحلی ما رو هم به نمونه ی موفق گردشگری در عرصه بین المللی بدل کنه. به چند نمونه از جوایز گردشگری بین المللی کشور مالدیو که از سایت Worldtravelawards.com برداشتم اشاره می کنم. و اینها یکی از دلایل من و خانواده ام برای انتخاب این مقصد توریستی به عنوان سفرمون بود.

- بهترین مقصد ساحلی اقیانوس هند در سال 2016
- بهترین مقصد گردشگری اقیانوس هند در سال 2016
- بهترین مقصد ساحلی دنیا در سال 2015
- بهترین جزیره ی گردشگری دنیا در سال 2013
- بهترین جزیره ی گردشگری دنیا در سال 2012
- بهترین مقصد رمانتیک جهان در سال 2011

 

 

موقعیت کشور مالدیو در اقیانوس هند

 

شهر ماله ( عکس از اینترنت)

 

شهر ماله ( عکس از اینترنت)

 

موقعیت جزایر و مناطق مالدیو

 

ریزورت های مالدیو (عکس از اینترنت)

 

و خیلی از جوایز متعدد و بین المللی دیگری که میتونین از همون سایت بالایی لیست طویلش رو ببینین. من تمامی تلاشم بر این امر بود که برنامه ی سفر رو برای تولد خانومم که بیست و سوم اردیبهشت ماه هست بچینم و جوری بشه که در اون تاریخ اونجا باشیم. چون بهمن ماه بود، ابتدا تاریخ پرواز رو از سایت های مختلفی چک کردم. سپس نوبت انتخاب هتل بود که باید سری به سایت های مختلف مثل تریپ ادوایزر و بوکینگ و آگودا و یا هتلز میزدم.

به دلیل آشنایی با این سایت ها و داشتن ویزا کارت، مشکلی برای رزرو هتل نداشتم. ولی در تحقیقاتم به نتایج بسیار مهمی دست پیدا کردم که در پایین براتون می نویسم دوستان. خوب پیش زمینه ی فکری که اکثر ما ایرانی ها از مالدیو داریم، کشوری با جزیره های لوکس و طبیعتی فوق العاده و مناظری خیره کننده هستش. همه ی اینها درستن ولی هزینه ی این استراحت گاه ها و هتل ها و جزیره ها هم گرون تموم میشن و هم در عین گرون بودن لوکس هستن.

الان مسافرای مالدیو برای سفر به شهر ماله، دو راه پیش رو دارن. یا باید هتل شهری بگیرن و یا هتل و ریزورت های موجود در جزایر اطراف شهر ماله. قیمت هتل های شهری مناسب هستن و در مقایسه با شهری مثل تهران، زیاد گرون به حساب نمیان، ولی وقتی پای هتل و ریزورت های جزیره ها باز میشه، قیمت ها سر به فلک میکشه. نکته ایی که در مورد هتل های شهر ماله وجود داره اینه که تو شهر ماله، هیچ هتل پنج ستاره ایی وجود نداره، و بالاترین ستاره ی موجود هتل ها، همون چهار ستاره هستش.

قیمت های مناسب و هزینه ی ترنسفر پایین تر برای این شهر، می تونه مورد علاقه ی دوستان و گردشگرانی باشه که میخوان به شهر ماله سفر کنند و هزینه ی کمتری رو داشته باشند. (نظر شخصی من اینه که لذت اقامت و آرامش و تمیزی در ریزورت ها و جزیره ها رو به قیمت شهر ها ترجیح بدین!)

برای مثال من لیست هزینه ی چند هتل خوب شهری رو در ماله براتون در جدول زیر میزارم که راحت تر بتونین مقایسه کنین دوستان. البته دقت کنید که این هزینه ها در حدود یک ماه قبل تر از تاریخ مورد اشاره برداشته شده، و قطعا قیمت ها در تاریخ های متفاوت و بسته به اینکه زودتر و یا دیر تر بگیرین، میتونه متغیر باشه. مرجع مورد نظر ما هم در این مورد سایت بوکینگ می باشد.

 

مقایسه هتل های شهری ماله

 

وقتی حرف ریزورت و هتل های موجود در جزایر اطراف شهر ماله به میان میاد، قضیه کاملا متفاوت میشه و هزینه های بیشتری رو شاهد هستیم که من چند نمونه از هتل ها رو برای مقایسه ی شما دوستان در جدول زیر میارم. البته تکرار می کنم دقت کنید که این هزینه ها در حدود یک ماه قبل تر از تاریخ مورد اشاره برداشته شده، و قطعا قیمت ها در تاریخ های متفاوت و بسته به اینکه زودتر و یا دیر تر بگیرین، میتونه متغیر باشه. مرجع هم سایت بوکینگ می باشد.

 

مقایسه هتل های موجود در جزایر اطراف ماله

 

یک نکته ی بسیار مهمی که در مورد هتل های مالدیو باید مورد بررسی قرار گیرد و گاها می تواند هزینه ها را تا دو برابر افزایش دهد، هزینه ترانسفر و مالیات موجود در هتل های مالدیو می باشد. (هزینه های جانبی از جمله مالیات و ترنسفر و ... در قیمت نهایی سایت های رزرو از جمله بوکینگ و آگودا و ... اعلام نمیشه و قیمت اعلامی فقط قیمت اتاق می باشد) در صورتیکه شما قصد اقامت یکی از هتل ها و یا ریزورت های جزایر اطراف مالدیو رو داشته باشین، باید هزینه زیادی رو بابت ترنسفر و همچنین مالیات بپردازین.

هزینه ی مالیات در حدود 23 درصد و هزینه ترنسفر متغیر هستش و با وجود اینکه من در جدول بالا این مورد رو اشاره کردم، برای بیشتر روشن شدن قضیه، جدول زیر رو هم طراحی کردم تا شما عزیزان و دوستان لست سکندی، راحت تر بتونین مقایسه کنین.

لازم به ذکر هست که در مالدیو در این نوع هتل ها، به ازای هر شب، از هر نفر مبلغ 6 دلار نیز به خاطر حفظ محیط زیست کسر میشه. یعنی اگر شما دو نفر باشین، (6+6) به ازای هر شب به هزینه ی اقامت شما افزوده میشه و اگر شما چهار شب اقامت داشته باشین، در کل مبلغ 48 دلار رو برای هر دو نفرتون باید پرداخت کنید.

در جدول زیر میتونین ریز هزینه ی تمام شده رو ببینین و امیدوارم که گویا باشه.

 

هزینه تمام شده در هتل های جزایر مالدیو

 

همانطوری که مشاهده میکنید، این هزینه ها گاها میتونه تا دو برابر هزینه ایی که سایت بوکینگ اعلام میکنه افزایش پیدا کنه و متاسفانه باید بگم که آدم سختش میاد این هزینه رو پرداخت کنه. مخصوصا هزینه ترنسفر که واقعا آدم زورش میاد به خاطر ده دقیقه سفر با قایق تندرو، مثلا 200 دلار، چیزی در حدود 650 هزارتومان ناقابل ( به ازای دو نفر) رو در بهترین حالت پرداخت کنه.

حالا این هزینه ها و این جدول و هتل ها واسه اونایی هستند که ترنسفرشون با قایق هست. اون هتل ها و جزیره هایی که دورن، ترنسفرشون با هواپیمای دریایی و یا به اصطلاح Sea Plane انجام میشه که هزینه هایی به مراتب گرون تر رو دارن.

به عنوان مثال، هتلی وجود داره ( مانند One&Only Reethi Rahi) که هزینه ترنسفر هوایی اون در حدود 616 دلار به ازای هر نفر هستش! و در کل این هزینه ترنسفر به شدت رو مخ آدم راه میره! خوب بگذریم و بیایم به سفرمون برسیم. من چون قرار بود یکبار به مالدیو برم، واسه همین دل به دریا زدم و هتل چهارستاره تاپ باندوس ریزورت رو به مدت سه شب و چهارروز رزرو کردم. دلیل این امر هم برای خودم اینطوری بود که مالدیو بیشتر به خاطر جزایرش مشهور هستش و من دوست داشتم این جزایر رو از نزدیک ببینیم و اون حس متفاوت و آرمش بخش رو تجربه کنم.

دلیل انتخاب این هتل هم به دلیل نزدیکی اون به فرودگاه ماله و فاصله ده الی پانزده دقیقه ایی اون به فرودگاه ماله هستش و دقیقا به خاطر همین نزدیکی و اینکه یه پسر سیزده ماهه در زمان سفر داشتم، بین هتل باندوس چهارستاره و کرومبای پنج ستاره که هر دوشون نزدیک فرودگاه هستن، هتل باندوس رو به خاطر هزینه ی کمتر و امتیاز خوبش در سایت های مختلف انتخاب کردم.

اما مونده بودم که کدوم یکی از خدمات هتل رو انتخاب کنم؟ فقط صبحانه یا همون BB. و یا صبحانه و ناهار یا همون HB. و یا سرویس All که شامل تمام وعده های غذایی میشد. راستش موقعی که من داشتم انتخاب میکردم هزینه ای این خدمات بسیار متغیر بود. من خودم همون حالت نرمال که روی هتل هست یعنی فقط صبحانه رو انتخاب کردم و بعدا توضیح خواهم داد که به نظرم انتخابم اشتباه نبوده!

ولی برای سایر دوستان اگه بخوان مقایسه ایی در مورد هزینه ی این خدمات داشته باشن، من سه تا از هتل های پر رفت آمد رو در همون تاریخ های بالایی به ازای چهار شب در آوردم که میتونین ببینین و بسته به جیب پرپول و مبارکتون هر کدوم رو که خواستین با کمال آرامش انتخاب کنید.

 

هزینه خدمات و سرویس صبحانه، ناهار و شام

 

دوستان لست سکندی عزیزم، اینکه شما کدوم رو انتخاب می کنید، قطعا بستگی به خودتون داره و تو این هیچ شکی نیست. ولی در بعضی هتل ها، تفاوت این خدمات بسیار فاحش هستش. مثلا در هتل کرومبا میبنین که هزینه هتل با صبحانه 952 دلار و سرویس All هتل 2560 دلار میشه. که در این صورت هزینه تمام شده ی شما هم به خاطر اون جداول و مواردی که بالا اشاره کردم به شدت گرون تر در میاد. و در نهایت این رو بگم که این تفاوت در هتل کرومبا به ازای 4 شب، 1608 دلار میشه. یعنی چیزی در حدود پنج و نیم میلیون ناقابل برای ناهار و شام 4 شب. یا به عبارت دیگر، 5 و نیم میلیون پول بی زبون برای 9 وعده ناهار و شام! خوب این هزینه از نظر من منطقی نیست. ولی شاید از نظر خیلی از دوستان که عازم مالدیو هستن، مشکلی نباشه.

به هرحال باید ببینید در تاریخ های مختلف، هزینه ای این خدمات چقدر متفاوت هستش. و آنچه که مسلم است اینه که حق انتخاب با شماست. بعد اینکه هتل باندوس قطعی شد، من برنامه ی سفر و پروازم رو برای 4 روز مالدیو و 4 روز بعدی دبی انتخاب کردم! ( که این شد یکی از اشتباهات من در این سفر!) من قصد داشتم ابتدا 4 روز رو با پرواز قطری به مالدیو برم و از مالدیو بیام دبی و بعد 4روز، برگردم تهران.

واسه همین دو تا بلیط، یکی رفت و برگشت از تهران به دبی و یکیش رفت و برگشت از دبی به ماله رو از قطر ایرویز گرفتم. به هرحال روز موعود فرارسید و من و خانومم و مانی ( پسر سیزده ماهم) رهسپار فرودگاه امام شدیم. من و خانومم واقعا خوشحال بودیم و امیدوار بودیم که سفر خوبی رو خواهیم داشت، غافل از آنکه در چند ساعت بعدی چنان شوکی قرار بود بهمون وارد بشه که شاید تا آخر همراهمون می بود.

ساعت پرواز 11:30 شب بود و ما ساعت 8 رسیدیم به فرودگاه امام. ساعت 9 که از گیت رد شدیم و رفتیم چمدون ها رو تحویل بدیم، شوک بزرگ و اولیه وارد شد! وقتی خواستیم چمدون ها رو تحویل بدیم و کارت پرواز رو بگیریم، کارمند هواپیمایی قطر ایرویز گفت که چمدون های شما در دبی تحویل داده میشه! و این یعنی رد شدن از گیت و سوخت شدن ویزای دبی ( به خاطر اینکه ویزای توریستی دبی برای یک بار ورود و یک بار خروج هستش)! و این در حالی هست که من میخواستم چمدون ها رو در ماله تحویل بگیرم. اونطوری که اونا گفتن،چون بلیط من بصورت پیوسته نیست، این اتفاق افتاده! این شوک برامون خیلی بد بود.

چرا که کل برنامه ریزی مسافرت رو بهم میریخت. یا باید میرفتیم دبی و با ویزایی که داشتیم تا آخر میموندیم دبی، یا میرفتیم مالدیو و بی خیال دبی می شدیم ( به دلیل سوخت شدن ویزای دبی)، و یا میرفتیم مالدیو و بلافاصله درخواست ویزای فوری دبی میکردیم! خدا نصیبتون نکنه که وقتی همچین استرسی بهتون وارد میشه و همسر و پسر سیزده ماهتون دائم نگاهشون به شماست که مشکل حل بشه، واقعا شرایط سختی میشه.

از همه بدتر اینکه کارمندان ایرانی قطر ایرویز نیز اصلا کمک و یا راهنمایی هم نمیکردن و رفتار کاملا تحقیر آمیزی داشتند! و اینکه هموطن خود آدم حتی حوصله صحبت کردن و گوش دادن به مشکل آدم رو نداشته باشه، واقعا فشار روحی رو چند برابر می کنه.

به هرحال تصمیم رو گرفتیم و این بود که بریم مالدیو و بعد درخواست ویزا کنیم برای دبی. اما دو تا شوک دیگه هم طی سه ساعت آینده بهمون وارد شد. شوک دوم موقع سوار شدن به هواپیما رخ داد. وقتی که به کارت پرواز نگاه کردیم، دیدم که خانوم من در ابتدای هواپیماست و صندلی من درست یک ردیف مونده به آخر هواپیما! به دلیل شوکی که تو قسمت ارائه چمدون ها بهمون وارد شده بود، اصلا کارت پرواز ها رو چک نکرده بودیم.

به هر حال این شوک دوم هم واقعا دردناک تر بود. خانومم با یک بچه ی شیر خواره، باید مسیر 2 ساعته ی تهران دبی رو تنهایی طی می کرد و این واقعا سخت بود.

به محض ورود به هواپیما موضوع رو به مهماندار هواپیمای قطری گفتم و ایشون بلافاصله صندلی ها رو از طریق تبلتشون در همون جا چک کردن و با نهایت تعجب دیدم که میگن صندلی بغل من خالی هستش! و چرا تو تهران و قسمت صدور کارت با وجود اینکه صندلی کناری من خالی بوده، ما رو از هم جدا کرده؟ به هر حال با لطف ایشون ما پیش هم نشستیم و منتظر شدیم برای پرواز. کمی استرس داشتیم چون پرواز بعدی ما از دوحه به دبی فقط 1 ساعت اختلاف داشت و زود میخواستیم به اون پرواز برسیم. دلیل اینکه اینطوری با اختلاف کمتری پرواز رو گرفته بودم این بود که نمیخواستم بچه زیاد منتظر بمونه و به قول خودمون تو فرودگاه اذیت نکنه. ولی رفته رفته با پرواز نکردن هواپیما به استرسمون اضافه شد! تا اینکه واقعا پرواز با حدود بیست و پنج دقیقه تاخیر پرواز کرد و همین تاخیر باعث شد ما فقط نیم ساعت با پرواز بعدی فاصله داشته باشیم.

به محض اینکه از هواپیما در دوحه پیاده شدیم، بلافاصله یکی از کارمندان شرکت قطر ایرویز که اونجا مستقر بود رو صدا کردم و بلیط بعدی رو نشونش دادم. بنده ی خدا چه کارا که واسه ما نکرد!!! و اینجا بود که فهمیدم تنها چیزی که واسه اونا مهم نیست ملیت هستش و در حالی که به دلیل اختلاف ما با اعراب مخصوصا تو این یه سال اخیر، احتمال میدادم اصلا کمکم نکنه. با نهایت خوشرویی بلافاصله مارو از گیت رد کرد. یه ماشین حمل و نقل فرودگاهی از طریق بی سیم صدا کرد و بنده خدا خودش ما رو تا گیت پرواز دبی رسوند! ولی وقتی رسیدیم، دیدیم که گیت رو بستن! و این هم همون شوک سوم بود!

ما پرواز دوحه به دبی رو از دست دادیم! همون جا بود که یه لحظه احساس کردیم بهتر بود که از همون تهران بر می گشتیم و این سفر رو نمی اومدیم. چهره ی بر افروخته و نگران خانومم رو هیچ وقت یادم نمیره. ولی به یکباره ورق برگشت!

مسئولین گیت پرواز قطری بهمون گفتن که پاسپورتامون رو بدیم بهشون. گفتن چون دلیل نرسیدن ما به پرواز دوحه – دبی، تاخیر پرواز قطری تهران – دوحه بوده، پس ایرلاین به همین دلیل ما رو بلافاصله با پرواز بعدی میفرسته دبی و بلافاصله کارت پرواز بعدی ما رو صادر کردن و اونم هم همون اولین ردیف هواپیما! جایی که مخصوص بچه دارهاست. از اون موقع بود که آروم آروم شرایط داشت به حالت عادی بر می گشت. به هرحال رسیدیم دبی و چمدون ها رو تحویل گرفته و بعد از پرواز های بعدی رسیدیم ماله! نکته ی مهم در مورد پرواز قطری این هستش که پرواز فوق العاده یی بود! در تمامی پرواز های بعدی که با قطرایرویز در طی رفت و برگشت ( به استثنای پرواز تهران – دوحه) و رفتار بد کارکنان ایرانی داشتیم، همه چی عالی و به معنای تمام عالی بود.

همه ی مهمانداران جوری به ما و بچه ی کوچیکم می رسیدن و توجه می کردن که واقعا حد و مرز نداشت و ازشون واقعا ممنونم.

رسیدن به ماله

هواپیما از بیست دقیقه مانده به نشستن در فرودگاه ماله، ارتفاع رو کم کرد و باعث شد از مناظر واقعا زیبای جزایر مالدیو به وجد بیایم. از روی شهر کوچیک ماله گذشتیم و بلافاصله در فرودگاه کنارش فرود اومدیم. همه چی خیلی سریع اتفاق افتاد.

 

جزایر زیبای مالدیو از هواپیما

 

در حال کاهش ارتفاع برای فرود در فرودگاه ماله

 

من میدونستم که ویزای مالدیو در فرودگاه صادر میشه. ولی در مورد هزینه هاش اطمینان نداشتم. در چند جا خونده بودم که نفری 25 دلار هست و یکی دو جا هم بر رایگان بودنش تاکید داشتند. تا اینکه وقتی که از گیت رد شدیم دیدم که هزینه ایی نداره و رایگان هستش. البته تو ی پرواز یه فرم ویزا بهمون دادن تا پر کنیم.

فرم متشکل از مشخصات و تاریخ تولد و مدت زمان و محل اقامت بود. یک قسمت از این فرم رو باید هنگام ورود و دریافت ویزا تحویل بدین و قسمت دومش رو حتما باید نگه دارین تا هنگام خروج از شما بگیرن. بلافاصله چمدون ها رو برداشتیم و رفتیم به سمت بیرون که دیدیم نماینده هتل در محل مخصوص خودش در بیرون منتظر اومدن ماست. به همراه ما دو خانواده ی دیگه هم بودن که یکیشون آلمانی بود و یکی دیگشون آمریکایی.

ما رو به سمت قایق هدایت کردن و سوار قایق شدیم. با وجود خستگی و استرس فراوانی که در شب قبلش کشیده بودیم، همه چی داشت خوب پیش میرفت و نوید چند روز آرامی رو می داد. نزدیک جزیره که شدیم به یک باره رنگ آب عوض شد. حدود 15 دقیقه از فرودگاه تا جزیره طول کشید و ما بلافاصله به هتل رسیدیم. وقتی که به هتل رسیدیم نفس راحتی کشیدیم!

 

 

قایق های ترنسفر هتل باندوس ریزورت

 

عکس هوایی از هتل ( عکس از اینترنت)

 

سه نفر از همکاران هتل به استقبال قایق ما اومدن و مارو به طرف لابی هتل راهنمایی کردن. به محض رسیدن به لابی، یکی از کارکنان هتل، حوله ی مرطوب و چای یخ رو برامون آورد تا حالمون سر جاش بیاد! تو لابی قشنگ هتل نشستیم و کمتر از ده دقیقه کارهای چک این ما طول کشید. یک نکته ی جالبی که برای من وجود داشت، پرداخت هزینه ی هتل در چک این بود! من به این امر بیشتر راضی بودم. میدونین چرا؟ چون نمیخواستم 1200 دلار پیشم باشه تا روز آخر تا خدای نکرده بدشانسی های دیگه ایی بیارم! واسه همین همون بهتر که هزینه ی هتل رو در ابتدا پرداخت می کردم تا حساب سایر هزینه هایی که در هتل قرار بود داشته باشیم رو داشته باشم.

 

چای یخ به هنگام ورود به هتل

 

لابی هتل

 

ما سوار وسیله های نقلیه ی هتل شدیم و یک به یک به اتاق هامون راهنمایی شدیم. اتاقی که من رزرو کرده بودم اتاق دلوکس 66 متری بود. اتاقی که واقعا از همه نظر عالی بود. خوب قطعا میدونین که هر چقدر اتاق بهتر و البته گرونتری بگیرین، نزدیکی به ساحل، موقعیت در جزیره و اینا هم بهتر میشه. اتاق دلوکس ما همه ی امکانات رو داشت. بالکن با ویوی دریا و دو صندلی برای نشتسن. وان جداگانه و حتی حمام جداگانه! مینی بار کامل، گاو صندوق، کولر و خیلی چیزای دیگه که در زیر عکساشون رو میتونین ببینین.

 

وسیله ی نقلیه ی برای رسوندن میهمانان هتل به اتاق هاشون

 

تصاویر اتاق دلوکس هتل باندوس

 

چون روز اول و شب بسیار پر استرسی رو پشت سر گذاشته بودیم، تصمیم گرفتیم یه دو ساعتی بخوابیم. تا ساعت پنج و نیم خوابیدیم و بعد رفتیم تا یه دوری دور جزیره بزنیم. چند دقیقه بعد دیدیم که حوالی ساعت شش، آفتاب آروم آروم داره غروب میکنه و صحنه ی بسیار زیبایی رو آفریده. واقعا لذت تماشای غروب آفتاب با اون همه زیبایی و بعد از اون همه استرس، چیزی بود که بهش احتیاج داشتیم. چند دقیقه ایستادیم و از زیبایی های بی کران هستی و قدرت خدایی لذت بردیم و چند تا عکس گرفتیم. ‏

 

غروب بی نظیر آفتاب از قسمت غربی جزیره

 

غروب آفتاب از قسمت دیگر جزیره

 

بعد نیم ساعت، حوالی ساعت شش و نیم بود که دیگه هوا تاریک شده بود. و این یکی دیگه از نکات جالب در سفر به مالدیو بود. آفتاب خیلی زود در این سرزمین غروب میکنه و از حوالی ساعت شش و نیم، جزیره در تاریکی فرو میره. بعد از کمی گشت و گزار و عکس گرفتن، از کنار ستوران Gallery که صبحانه هم اونجا سرو میشه رد شدم تا ببینم شرایط و هزینه های شام چطوره. خوب ریزورت باندوس چندین رستوران مختلف داره که رستوران اصلی اون همین رستوران Gallery هستش.

وقتی در مورد وعده شام پرسیدم، گفتن که هر نفر 55 دلار هزینه داره! یه لحظه شوکه شدم یعنی یه دونه شام برای دو نفرمون 110 دلار؟؟ از کنارش گذشتم گفتم بریم اتاق و از لیست غذای رستوران های دیگه ببینم که چی دارن و به چه قیمتی هستند.

وقتی که اومدیم اتاق و لیست غذا ها رو دیدم ، خیالم راحت شد. قیمت های خوب ( نمیگم ارزون – ولی به نسبت تهران و جزیره بودن مالدیو مناسب بودن) ساندویچ ها فست فود ها و بقیه غذاها رو که دیدم، بلافاصله یه پیتزا ( به نام Tikka Chicken) به قیمت 18 دلار سفارش دادم. پیتزا بعد 20 دقیقه اومد اتاقمون و از نظر اندازه واقعا خوب بود و به زور دوتایی تونستیم تمومش کنیم. همه چیزش عالی عالی بود. دلیل گرون بودن غذای رستوران Gallery هم به این دلیل بود که چون به صورت بوفه باز هستش و تنوع غذایی زیاده، واسه همون گرون هستش.

در زیر، فهرست و قیمت غذاهایی رو که می تونین تو اتاق میل کنید رو براتون می زارم. البته این همه ی غذا ها نیست، چون اون موقع خیلی طولانی میشه. ولی چند نمونه اش رو با قیمت هاشون براتون میزارم دوستان.

بعدش کمی تو بالکن نشستیم و اتفاقات دیروز فرودگاه امام و بدرفتاری کارکنان و مسائلی که از هموطنانمون کشیدیم و خوبی هایی که از بقیه دیدیم رو بررسی کردیم و برنامه ریزی برای آینده رو انجام دادیم. تا یادم نرفته این رو هم بگم که همون روز توسط یکی از دوستانم تو تهران درخواست ویزای فوری دبی رو کرده بودیم. به هرحال ساعت نه بود که خوابیدیم و به امید روز و روزای بهتر تو مالدیو شب رو به صبح رسوندیم.

هزینه های روز اول:
1200 دلار بابت اقامت و مالیات و ترانسفر

18 دلار بابت شام - پیتزا

 

پیتزایی که برای شام سفارش دادیم

 

شب رو چون هنوز خسته بودیم خیلی راحت خوابیدیم و فردا صبح پس از یازده ساعت خواب، ساعت هشت صبح بیدار شدیم. حتی مانی که معمولا شبا چند باری پا میشد و شیر میخورد و این موارد، فقط یه بار پاشده بود و خیلی راحت خوابیده بود. آماده شدیم و رفتیم تا یه روز عالی رو شروع کنیم. فاصله اتاق ما تا رستوران فقط 3 دقیقه پیاده روی بود و خیلی زود رسیدیم به رستوران.

خیلی کنجکاو بودم تا بدونم غذا و صبحانه چطور خواهد بود و وقتی که وارد بوفه شدیم، دیدم که همه چی مهیاست! بله دقیقا همه چی! از غذاهای شرق دورگرفته تا غذاهای مدیترانه ای! از میوه و کیک گرفته تا غذاهای گرم و نیمرو و در کل هر چی دلتون بخواد. و اگه بخوام خلاصه بگم، برای همه سلیقه ها غذا هست.

صبحانه ی بسیار لذیذی رو خوردیم که میتونین عکس های رستوران و بوفه Gallery و صبحانه هاشو پایین ببینین. از همه مهمتر توجه بیش از اندازه اونا به مانی و بچه های کوچیک بود ( البته تا اونجایی که دیدم، مانی کوچیکترین عضو جزیره بود و شاید همین امر براشون جالب بوده. نمیدونم!). در کل هرکدوم از کارکنان که اینو می دید، میومدن باهاش حرف میزدن و شوخی می کردن و دست می دادن و این مهمان نوازیشون واقعا حرف نداشت.

 

صبحانه ی ما در اولین صبح دل انگیز جزیره

 

عکس های رستوران Gallery و صبحانه

 

ساعات کار رستوران

 

روز دوم رو بیشتر دوست داشتیم استراحت کنیم و جزیره رو بیشتر بشناسیم. واسه همین شروع کردیم به گشتن در جزیره. درست در روبروی رستوران Gallery ، درخت عشق ریزورت باندوس وجود داشت. درختی که شکلی از قلب رو در اون ساختن و هر زوجی که میره به این جزیره، اسمش رو تو یکی از برگه های قلب شکل قرمز می نویسه و از شاخه های درخت آویزون میکنه. چند تا عکس گرفتیم و ادامه دادیم.

 

درخت عشق باندوس

 

اسامی که زوجین مسافر این هتل روی قلب های می نویسند و از درخت آویزان می کنند

 

خوبی بودن در جزایر استوایی اینه که همیشه جاهای مختلفی واسه عکس گرفتن وجود داره و باندوس مالدیو هم از این امر مستثنی نیست. ولی با مهارت تمام تونستن با استفاده از نام این هتل، جاهایی رو برای عکس گرفتن درست کنند و یا ملت رو ترغیب کنند که در این مکان ها عکس بگیرند و در دنیای مجازی به اشتراک بگذارن.

 

نماد و نوشته های باندوس در جزیره

 

برنامه مون این بود که تا قبل از ظهر کمی جزیره رو بیشتر بشناسیم و با کافه ها و رستوران هاش آشنا بشیم. واسه همین بیشتر پیاده روی کردیم و عکس گرفتیم و نقاط خوب واسه شنا و اسنورکلینگ رو شناسایی کردیم. اینکه میگم شناسایی کردیم دلیلش اینه که در جزایر استوایی، بعضی از قسمت ها دارای موج بیشتر، بعضی از قسمت ها دارای خط ساحلی طولانی تر و شن های بیشتر و بعضی دیگر از قسمت آروم تر و دارای مرجان های بهتری برای اسنورکلینگ هستند.

واسه همین بهتره که بدونیم کجا شنا کنیم و این موارد. در زیر چند تا عکس رو از جزیره با هم می بینیم.

 

ساحل زیبا و بی نظیر جزیره باندوس

 

شکار لحظه ها! اصولا سواحل استوایی پر است از این خرچنگ ها

 

مکان مورد علاقه ی من

 

همین طور که نصف جزیره رو گشته بودیم رستوران Huvan رو پیدا کردیم. رستورانی بی نظیر درست در نقطه مقابل پذیرش ولی در این طرف جزیره. مکانی بکر برای غذا خوردن، دارا بودن قیمت های مناسب نوشیدنی و غذا ها، داشتن ویوی عالی و همچنین در موقعیت فیزیکی خاصی قرار گرفتن، از این رستوران یک مکان ایده آل ساخته بود و همین امر باعث شد که در روزهای بعدی نیز ما تمامی وعده های ناهار و شاممون رو در این رستوران بخوریم.

ولی در کنار همه ی این موارد، بهترین قسمت این رستوران، تماشای ماهی های استوایی بود که در کنار رستوران و آب بودند و برای هر فردی جالب می نمود. لازم به ذکر هست که این رستوران بهترین قسمت برای تماشای غروب آفتاب در کل جزیره هستش.

 

رستوران Huvan

 

رستوران Huvan

 

ناهارمون رو زود تو رستوران خوردیم و زود رفتیم اتاق که هم یه استراحتی کنیم و هم مانی ( پسرم) خواب نیمروزش رو داشته باشه و بعدش اذیت نکنه. بعد یک ساعت، حوالی ساعت سه و نیم بود که رفتیم شنا و اسنورکلینگ. تجربه ی بی نظیری بود. من ست کامل لوازم رو برای مدت یک روز کرایه کردم. یعنی از بعد از ظهر روز چهارشنبه تا بعد از ظهر روز پنج شنبه. برای اسنورکلینگ شما یا می تونین لوازم اسنورکلینگ رو خودتون بیارین و یا از جزیره و قسمت Dive Bandos کرایه کنید.

ریز هزینه های مربوط به کرایه رو پایین براتون میزارم دوستان. ولی اگه بخواین ست کامل رو به مدت یک روز کرایه کنید، باید مبلغ 16 دلار بپردازین. برای ست کامل به نظرم قیمتش مناسب بود. به هرحال تجربه ی زیبایی میتونه براتون باشه. مانی عاشق راه رفتن تو شن های نرم ساحل بود و اینکه آب بیاد به پاهاش بخوره . کیف میکرد از این صحنه!

بعد از حدود یک و نیم ساعت شنا و کمی اسنورکلینگ، دیگه حسابی خسته شدیم. رفتیم رستوران Huvan تا آب نارگیل طبیعی بخوریم و حسابی حالمون جا بیاد. جزیره ی باندوس پر است از درختان نارگیل که اگه شانس بیارین، شما هم از نارگیل های زیبا و بزرگی که هر از گاهی به خاطر باد و بارون پایین میوفتند میتونید بهره مند بشین و برش دارین و مشکلی نیست. ولی باید چاقو داشته باشین که بتونین ازش استفاده کنید. به هر حال تجربه آب نارگیل طبیعی هم جالب بود. بعدش درست تو کنار ساحل بود که مانی خوابش گرفت. اتاق نرفتیم و تو همون تاب هایی قشنگی که کنار ساحل هستند، خانومم مانی رو خوابوند و یه نیم ساعتی هم خودمون به تماشای آرامش بخش و دلپذیر دریا پرداختیم.

چقدر حس خوب و آرومی به آدم دست میده. بعد نیم ساعت دیگه خورشید داشت غروب میکرد و صحنه بی نظیر غروب آفتاب که هیچ وقت نباید تو مالدیو از دستش داد. بهترین نقطه برای تماشای غروب آفتاب همون حوالی رستوران Huvan هستش. بعد غروب آفتاب، تصمیم گرفتیم که گشت عصر گاهی رو تو جزیره بزنیم و بریم کمی به مغازه های جزیره که سوغاتی و خوردنی و حتی لباس داشتند، سری بزنیم و ببینیم که اصلا چی دارن و اوضاع از چه قراره.

دلیلش هم بیشتر برای خرید نماد های اون جزیره و یا کشور مالدیو هست که هر جا که میرم سعی میکنم حتما بخرم. بعدش هم تصمیم داشتیم فردا که پنجشنبه بود، واسه گشت شهر ماله ثبت نام کنیم. تو همون حین با دوستم تو تهران در مورد ویزای دبی صحبت کردم که گفت، ویزای مانی اومده ولی ویزای من و خانومم هنوز نیومده. کمی دلهره و نگرانی داشتم که نکنه ویزا ها نیاد!؟ که اگه نیاد اصلا نمیتونیم بریم دبی و باید برنامه پرواز رو تغییر بدیم. به هر حال باید تا ظهر پنجشنبه صبر میکردیم.

رفتیم تو رستوران Huvan شام خوردیم و حوالی ساعت نه بود که برگشتیم اتاق. آخرین کاری که هر شب انجام میدادیم، خوردن چایی بود. انصافا خیلی حال می داد.

روز دوم رو هم به لطف خدا و با نهایت شادی و شناو اسنورکلینگ در مالدیو و جزیره باندوس تونستیم به پایان برسونیم.

هزینه های روز دوم:

22 دلار برای ناهار

16 دلار برای کرایه ی لوازم اسنورکلینگ

5 دلار برای آب نارگیل

20 دلار برای شام

 

عکس از اینترنت

 

عکس از اینترنت

 

عکس از اینترنت

 

اینجا رو بیشتر از همه جا دوست داشتم. ما بین رستوران Huvan و ویلاهای روی آب بود

 

فروشگاه جزیره

 

روز سوم با صدای باد و بارون از خواب پا شدیم. و وقتی پرده ی اتاق رو کنار زدم دیدم که هوا به شدت طوفانی هستش. کمی گذشت و هوا همچنان طوفانی بود. رفتیم برای صرف صبحانه و امید داشتیم که هوا کمی بهتر بشه. ولی نشد و چون دریا مواج و طوفانی بود، گشت و تور شهر ماله که قرار بود صبح روز پنجشنبه برگزار بشه، کنسل شد. نمیتونم بگم از این قضیه خوشحال بودیم. چون میخواستیم شهر ماله رو هم ببینیم. ولی به هر حال قسمت نشد. ( البته تو سفرنامه های قبلی هم خونده بودم که ذاتا این شهر چیز خاصی نداره، ولی خوب چون قصد سفرنامه نوشتن داشتم، از این امر ناراحت شدم)

چون هوا بارونی بود، اومدیم و تو لابی هتل نشستیم و به امید اینکه هوا بهتر بشه. هوا کمی بعد بهتر شد، و بارون قطع شد ولی همچنان دریا مواج بود. یه چیز جالبی که تو جزیره داشتیم این بود که آفتاب اصلا سوزان نبود. و یک حالت نیمه ابری یا ملایم داشت که باعث میشد اصلا اذیت نشیم.

چون برنامه عوض شده بود، و هوا از نظر دما خوب بود ( نسیم ملایم تو جزیره – ولی ساحل مواج)، واسه همین رفتیم نصف دیگه ی جزیره رو بگردیم و از تفریحاتش استفاده کنیم. مقصدمون Paradise Club جزیره بود. جایی که مخصوص تفریحات و بازی های جزیره است. استفاده از زمین بدمینتون رایگان بود، ولی برای کرایه نیم ساعتی راکت باید 1.5 دلار می پرداختیم.

البته منظور از پرداخت اینه که همه اینا روی اتاق حساب میشه و شما پولی پرداخت نمیکنید تو اون لحظه و همشون موقع چک آوت محاسبه میشه. تجربه ی نیم ساعته بدمینتون هم خوب و دلچسب بود. دوست داشتیم بیشتر ادامه بدیم ولی خوب آقا مانی حوصلش سر رفته بود و دیگه بیشتر از این اجازه نمی داد. تو همون Paradise Club، سرسره های کوچیک و یک سری وسائل بازی هم واسه بچه ها در نظر گرفتن که میتونین از اونا استفاده کنین.

 

Paradise Club

 

به گشت اکتشافی جزیره ادامه میدادیم که به مزارع خربزه و میوه های جزیره رسیدیم. برام خیلی جالب بود. من تا اون لحظه فکر میکردم که همه ی وسائل و مواد مورد نیاز غذاها از شهر ماله به جزیره فرستاده میشه، ولی وقتی این مزارع رو دیدم، متوجه شدم که اکثر مواد غذایی و میوه جات تو خود جزیره تولید میشه که این برام واقعا جالب بود.

دریا دیگه آروم شده بود. رفتیم لب ساحل و کمی قدم زدیم و تو ساحلش با پای برهنه و در حالی که آب گرم و ملایم رو ، رو پاهامون احساس می کردیم، رفتیم واسه ناهار. بعد ناهار و دوش گرفتن، برناممون اول استفاده از قایق تفریحی که کف شیشه ایی داشت برای دیدن ماهی ها و دیدنی های زیر آب بود که تجربه واقعا خوبی بود. هزینه ی استفاده از این قایق برای نیم ساعت، نفری 25 دلار بود.

 

بعد قایق کف – شیشه ایی سری به استخر زدیم تا از روز های بودن در مالدیو نهایت استفاده رو بکنیم. استخر جزیره زیاد بزرگ نیست. دلیلش هم اینه که تو جزایر مالدیو، اصولا استخر طرفدار زیادی نداره و تا جاذبه طبیعی و آب زلال هست، کسی به استخر نمیره. ولی خوب به امتحانش هم می ارزه.

 

درست بعد استخر بود که دوستم تو تهران پیام داد که متاسفانه ویزا های ما تا آخر وقت اداری پنجشنبه به وقت دبی نرسیده و جمعه هم چون امارات تعطیل هستش، دیگه فرصتی نیست و بلافاصله باید برنامه پرواز رو تغییر بدیم. همون شب برنامه سفر رو که قرار برود از ماله به دوحه و از دوحه به دبی بشه رو تغییر دادیم و از دوحه به تهران پرواز رو عوض کردیم.

دروغ چرا، ولی ناراحت بودیم که دیگه دبی نمیریم و برنامه ی سفرمون چهار روز زودتر از اونی که قرار بود طول بکشه تموم میشه. از طرفی هم اینطور به خودمون دلگرمی میدادیم که خوب ایرادی نداره. دبی رو همیشه میشه رفت!

به هرحال شب رو سپری کردیم و منتظر روز آخر شدیم. جمعه آخرین روز ما بود. شب قبلش از هتل باهامون تماس گرفته بودند و اطلاعات پرواز خواسته بودند تا برای ترنسفر برنامه ریزی کنند.

چک آوت هتل ساعت 12 ظهر بود. ولی پرواز ما ساعت 20:20 شب برنامه ریزی شده بود. خود هتل گفت که درسته که شما 12 چک آوت میشین و اتاق رو تحویل میدین، ولی تا هر وقت که خواستین میتونین تو جزیره بمونین و از امکاناتش استفاده کنید. واسه همین تصمیم گرفتیم که تا ساعت 6 بعد از ظهر جمعه تو جزیره بمونیم. صبح که از خواب پا شدیم دیدم که برنامه چک آوت و زمانبندی شو رو از زیر در اتاق فرستادن تو اتاق. برام جالب بود این حرکتشون.

هزینه های امروز:

1.5 دلار بابت کرایه راکت ها

50 دلار به ازای دو نفر برای قایق کف شیشه ایی

24 دلار برای ناهار

 

این رو همون شب آخر از زیر در انداخته بودند که اطلاع رسانی کنند.

 

بعد اینکه چمدون ها رو بستیم، رفتیم برای صبحانه. بعد صبحانه، جلوی رستوران Gallery تیم اسپا و ماساژ هتل، مینی ماساژ رایگان ارائه می دادن که امتحان کردنش خالی از لطف نبود. این ماساژ در حدود 5 الی 10 دقیقه طول می کشید. ماساژ رو امتحان کردیم و بعدش رفتیم تا آخرین اسنورکلینگ و شنا رو هم تا ساعت 12 ظهر داشته باشیم. تجربه لذت بخشی بود.

بعد این تجربیات لذت بخش اومدیم اتاق و یه دوش گرفتیم و بلافاصله آماده شدیم. از رسپشن هتل اطلاع داده بودند که چه زمانی قرار هست بیان کیف ها رو ببرن. ما هم کیفا رو آماده کرده بودیم. همه چی به موقع بود. به هرحال ساعت 12 رفتیم و چک آوت انجام شد. اتاق رو تحویل دادیم ولی می تونستیم تا ساعت 6 از همه ی امکانات جزیره استفاده کنیم. حتی تو Paradise Club دوش و حموم هم بود واسه افرادی که میخواستن شنا، اسنورکلینگ و یا غواصی کنند.

در کل کمی تو جزیره گشتیم و بعدش رفتیم واسه ناهار تو رستوران Huvan . ناهار هم مثل همیشه عالی بود و ساندویچ های مختلفی به قیمت 10 و 12 دلار گرفتیم. واقعا عالی بودن. بعدش هم باز رفتیم تو قسمت ساحل و در فضای آزاد یه ساعتی استراحت کردیم. مانی هم طبق معمول توی تاب خوابید. حوالی ساعت 4 بعد از ظهر بود که هوا کمی طوفانی شد و ما آروم آروم برگشتیم به سمت لابی هتل.

 

ناهار خوشمزه ی آخر – اسم این ساندویچ شیشلیک بود

 

بعدش دیگه مانی یه نیم ساعت دیگه تو لابی خوابید و منم رفتم که هزینه ی ناهار رو حساب کنم. در همین حین هم ترنسفر هتل اومد دنبالمون و رفتیم به سمت قایق و بعدشم فرودگاه. خداحافظ باندوس زیبا و رنگارنگ! این جمله ایی بود که مدام تو راه جزیره تا فرودگاه تو ذهنمون می گذشت.

در نهایت چند تا تصویر دیگه از جزیره رو در پایین میتونین ببینین که حیفم اومد تو سفرنامه نباشن.

به محض اینکه رسیدیم به فرودگاه مالدیو، اول یه گشتی تو فرودگاه زدیم . بعدش هم رفتیم به سمت گیت های خروجی. بعد اینکه از گیت ها رد شدیم، وارد دیوتی فری شاپ فرودگاه ماله شدیم. شاید باورتون نشه ولی به نسبت فرودگاه امام خیلی بزرگتر و تکمیل تر بود این قسمتش و واقعا جالب بود. برندهای مختلفی تو این قسمت هستند که میتونین ازشون دیدن کنید و در صورتی که از چیزی خوشتون بیاد، بسته به هزینه و بودجتون خرید کنید.

برگرکینگ، یکی از فست فودهای مشهور دنیا هم در این فرودگاه شعبه داشت. یکی از مغازه ها نمادهای مختلف مالدیو رو با تنوع خیلی خوب و قیمت های به نسبت مناسبتر نسبت به جزایر می فروخت که من هم خرید کردم. و بعدش رفتیم به سمت هواپیما و پرواز به سوی دوحه و سپس ایران.

 

مسجد جزیره

 

اسپای هتل

 

ویلا های روی آب

 

ویلا های روی آب

 

تورها رو از این مکان (Riya) می خریدین.

 

فرودگاه ماله

 

دوستان بزرگوارم، در این قسمت آخر سفرنامه، یک سری نکات ضروری سفر به مالدیو رو که حاصل تجربیات من در سفر به این کشور هستش رو براتون میزارم و امیدوارم که بتونه کمکی براتون بکنه.

نکته ی 1:

ویزای کشور مالدیو در فرودگاه صادر می شود و هزینه ای هم نداره و رایگانه. در طول پرواز بهتون فرم های ویزا توسط کادر پرواز داده میشه که یک برگ دو قسمتی هستش. یک قسمت از این فرم هنگام ورود به مالدیو و قسمت دومش هنگام خروج از مالدیو در گیت ها از شما گرفته میشه. پس در حفظ و نگه داری هر دو قسمت این فرم به شدت کوشا باشین.

نکته ی 2:

هتل های مالدیو مثل بقیه ی هتل های سایر کشور ها ( هتل های شهری)، ترنسفر رایگان ندارن و هزینه ی ترنسفر در این کشور به شدت بالاست. هزینه ی ترنسفر به دلار آمریکا و به ازای هر نفر حساب میشه. این هزینه ها در قیمت نهایی سایت های بوکینگ لحاظ نمیشن. پس مواظب هزینه ها باشین؛ به طوری که ممکنه هزینه ی ترنسفر شما، از هزینه ی اقامتتون بیشتر باشه! این ترنسفر ها یا با قایق، یا با هواپیمای دریایی و یا به صورت ترکیبی از این دو انجام میشه.

 

این عکس رو از داخل جزیره و با زوم بالا گرفتم

 

نکته ی 3:

هنگام رزرو هتل ها به صورت اینترنتی این رو هم در نظر داشته باشین که در حدود 23 درصد مالیات ( نسبت به مبلغ کل اتاق ها) و همچنین 6 دلار هزینه ی حفاظت از محیط زیست به ازای هر نفر ( و به ازای هر شب) در هتل باید پرداخت کنید و این هزینه ها در سایت های رزرو لحاظ نمیشه. پس مواظب هزینه هاتون باشین.

نکته ی 4:

قیمت تمامی تور های جاهای دیدنی مالدیو و تفریحاتی که در هتل باندوس ریزورت آیلند وجود داره در زیر براتون میزارم. قبل اینکه برین میتونین هزینه هاتون رو مدیریت بکنین و تصمیم بگیرین که چه توری و تفریحی رو میخواهین تجربه کنین.

من این هزینه ها رو قبل اینکه به هتل برم ازشون خواسته بودم برام ایمیل کنند. شما هم میتونین قبل از سفر در مورد تورهای هتل ها و هزینه هاشون اطلاعاتی کسب کنین و یا از طریق ایمیل هتل دریافت کنید.

 

نکته ی 5:

در صورتی که اهل غواصی هستین، باید به این نکته توجه کنید که شما بدون گواهینامه و یا مدرک غواصی نمیتونین در جزیره و یا مالدیو غواصی کنین! در صورتیکه مدرک و یا گواهینامه ی غواصی نداشته باشین، برای غواصی باید دوره های آموزشی غواصی رو در مالدیو ( جزایر و یا هتل ها) بگذرونین که هزینه های این امر بسیار بالاست و میتونین ریز هزینه هاش رو پایین ببینین.

 

نکته ی 6:

در صورتیکه پرواز شما از دبی انجام میشه، به نوع ویزاهایی که باید قبل از سفر بگیرین، نهایت دقت رو داشته باشین. اگه فقط به صورت ترانزیتی وارد دبی میشین، ویزای ترانزیتی و فرودگاهی و در صورتیکه برای چند بار ورود و خروج به این شهر قراره اقدام کنید، ویزای مالتیپل بگیرین و این رو در نظر داشته باشین که اکثر ویزاهای توریستی که صادر میشن به صورت سینگل صادر میشن. یعنی یکبار ورود و یکبار خروج. پس مواظب باشین به مشکل برخورد نکنید.

نکته ی 7:

در صورتیکه از پرواز های خارجی استفاده می کنید به این نکته توجه داشته باشین که پرواز های قطر ایرویز از مبدا قطر و فرودگاه بین المللی حمد، پرواز های الاتحاد از فرودگاه بین المللی ابوظبی، پرواز های امارات از مبدا فرودگاه بین المللی دبی، پرواز های فلای دبی از فرودگاه بین المللی آل مکتوم دبی و فرودگاه بین المللی دبی، پرواز های عمان ایر از فرودگاه بین المللی مسقط به پرواز در میان. پس باید فاصله ی منطقی بین پروازهاتون رو رعایت کنید تا خدای نکرده به دلیل فاصله زمانی کم بین پرواز ها، پرواز دیگه تون رو از دست ندین. حداقل 3 ساعت بین پروازهاتون فاصله بدین و به این نکته توجه کنید که فرودگاه های حمد قطر و آل مکتوم دبی و ابوظبی، جز بزرگترین و مدرن ترین فرودگاه های دنیا هستند. و از یه گیت به گیت دیگه رفتن زیاد ساده نیست!

نکته ی 8:

دوستانی که بچه ی کوچیک دارن نگران سفر نباشن! حداقل در صورتیکه با قطر ایرویز پرواز میکنین، مطمئن باشین که همه ی امکانات رفاهی براتون مهیاست. همچنین شما میتونین در داخل هواپیما نیز در صورت نیاز پوشاک بچه رو عوض کنین و مکانی برای این امر تو هواپیما وجود داره.

از طرفی، این خط پروازی، در طول پرواز به بچه ها انواع عروسک و یا اسباب بازی های مختلفی هدیه میده. به این لیست، بسته ی مخصوص بچه های کوچیک که متشکل از پوشاک بچه، دستمال خیس، کرم مرطوب کننده و پودر بچه براتون در نظر گرفتن که بهتون میدن. در مورد غذا نیز، در حدود 5 نوع پوره و غذا با طعم های مختلف رو بهتون پیشنهاد میدن که بسته به ذائقه ی بچتون میتونین ازشون بگیرین. پس در کل نگران هیچ چیز در طول پرواز نباشین.

 

کادوهای قطر ایرویز به بچه ها – البته در هر پرواز از اینا میدادن

 

بسته مخصوص بچه ی قطر ایرویز

 

نکته ی 9:

تقریبا در همه ی فرودگاه ها، اتاقی به نام اتاق والدین یا همان Parent's Room وجود دارد که این اتاق مخصوص شیر دادن به بچه های کوچیک و همچنین عوض کردن پوشاک بچه می باشد. ( البته در مورد فرودگاه امام خمینی تهران مطمئن نیستم!)

 

نکته ی 10:

در سفر به مالدیو و در صورتیکه در جزیره های این کشور اقامت خواهید داشت، کرم و یا پماد های ضد پشه قبل از نیش و یا بعد از نیش یادتون نره! این امری طبیعی هست که در جزایر استوایی، پشه وجود داشته باشه. پس بهتره پماد ها رو که قیمت گرونی هم ندارن ( در حدود 4000 تومان) با خودتون ببرین.

 

نکته ی 11:

در جزایر مالدیو، خورشید حوالی ساعت 6 عصر غروب میکند و جزایر از ساعت 6:30 در تاریکی مطلق فرو میره. پس در برنامه ریزی های بعد از ظهرتون دقت کافی به عمل بیارین و این رو در نظر داشته باشین که در بعد از ظهر فرصت کمتری دارین.

نکته ی 12:

کشور مالدیو، کشوری مسلمان هستش. و این به این معنی هستش که نماز جمعه در این کشور برگزار میشه و در روزهای جمعه، در جزایر این کشور، ساعات ناهار با نیم ساعت با تاخیر شروع میشه. همچنین در تمامی جزایر این کشور، مسجد نیز وجود داره.

نکته ی 13:

ساعات کار رستوران Gallery در جزیره ی باندوس به شرح زیر می باشد.

صبحانه از ساعت 7 صبح الی 9:45
ناهار از ساعت 12:30 تا 14
ناهار ( در روزهای جمعه): 13 تا 14:30
شام از ساعت 19 تا 21
در ضمن این رو هم بگم که ما به ازای 4 روز و 6 وعده در حدود 150 دلار هزینه ی ناهار و شام به همراه نوشیدنی هاکردیم.

نکته ی 14:

در صورتی که اهل ماساژ و یا اسپا هستین، به این نکته توجه کنید که قیمت ماساژ و یا اسپا در فرودگاه ماله ارزان تر از خود جزیره ها می باشد.

نکته ی 15:

آب طلاست! این نکته در مورد جزیره های مالدیو به شدت صدق می کند. به این معنی که در ریزورت های مالدیو، به ازای هر نفر یک بطری یک لیتری آّب به صورت روزانه داده می شود. و در صورتیکه بخواهین آب اضافی مصرف کنید باید به ازای هر بطری 2.5 دلار بپردازین. البته این برای بین وعده هاست و در صبحانه ( برای خدمات معمولی BB) و ناهار و شام ( برای خدمات All) آب و نوشیدنی های کامل برای شما در نظر گرفته می شود.

یک پیشنهاد: اندازه ی بطری های یک لیتری به گونه ایی هستند که نمی توان به راحتی در یخچال گذاشت تا خنک بمانند. پس بهتره برای مدیریت و استفاده آب خنک یک بطری آب یک و نیم لیتری از فرودگاه بگیرین تا اون رو راحت تر و بدون مشکل در یخچال بزارین. همچنین در طول اقامت 4 روزی که من در مالدیو داشتم، به هیچ عنوان با مشکل آب برخورد نکردیم.

 

نکته ی 16:

در سرتاسر هتل و معمولا به ازای هر دو اتاق، در جلوی آنها، جاهایی وجود دارند که می توانید بطری های خالی رو توشون بزارین و یا در صورتیکه بطری رو کنار ساحل بردین، نیازی به برگردوندن اون به اتاق نیست و می تونید در همین مکان ها، قرارشون بدین.

 

نکته ی 17:

در مورد باندوس آیلند و ریزورت همین بس که این جزیره و هتل، هیچ چیز از یک هتل 5 ستاره کم نداره! برای اثبات همین امر، ذکر این نکته کافی هست که تعدادی از اتاق های این هتل به صورت دائم در رزرو هواپیمایی سنگاپور ایرلاین و همچنین سایر ایرلاین هاست و کادر پروازی این ایرلاین ها برای استراحت به این ریزورت فرستاده می شوند.

 

کادر پرواز سنگاپور ایرلاینز

 

نکته ی 18:

هتل ریزورت باندوس، به گفته ی کارکنان هتل تنها هتل و جزیره ایی هست که مجهز ترین درمانگاه و داروخانه رو بین ریزورت های مالدیو داره. البته انشالله هیچ مشکل درمانی برای هیچ یک از مسافران پیش نمیاد، ولی خوب این هم یک نکته ی خوب میتونه باشه برای افرادی که با بچه سفر می کنند.

نکته ی 19:

در هتل ریزورت باندوس، برای بچه ها منوی متفاوتی نیز پیشنهاد میشه که البته پذیرش این امر کاملا بستگی به والدین بچه ها داره. ولی یک منوی جالبی دارند که بچه ها پشتش میتونن نقاشی کنند و از بازی های فکری پشت برگه استفاده کنند. همچنین، در سرتاسر جزیره نیز نقشه ی جزیره نصب شده است.

نقشه ایی نیز برای مواقع اضطراری در سرتاسر جزیره وجود داره که شمارو هدایت میکنه و در مواقع اضطراری که بیشتر شامل سیل و یا زلزله و مواردی از این قبیل می باشند، به شما میگه کجا برین.

لازم به ذکر هست که کنار در خروجی اتاق ها ( در کنار پریز) یک چراغ قوه نیز وجود داره برای مواقعی که ممکنه ژنراتور تولید برق جزیره در شب به مشکل برخورد کنه. ( برق تمامی جزایر توسط ژنراتورهای برق داخل جزیره تولید میشه). در کل نگران هیچی نباشین چون به همه این موارد توجه کافی شده است.

 

نکته ی 20:

بیمه مسافرتی رو به هیچ عنوان توی مسافرت های خارجی از دست ندین. این بیمه رو هم میتونین قبل از سفر تهیه کنید و هم میتونین در فرودگاه امام بگیرین. این بیمه بسیار مفید هستش و در صورت بروز هر گونه مشکلی اعم از گم شدن چمدون هاتون و یا مشکلات درمانی، به شدت به کمکتون میاد. پس مطمئن باشین که ارزش گرفتنش رو داره.

امیدوارم که تونسته باشم کمکی به هموطنان عزیزم در مورد سفر به مالدیو داشته باشم. برای تک تک هموطنان عزیز و بزرگوارم، آرزوی سفرهای بهتر و بیشتر و همچنین جاهای دوردست رو آرزومندم و این رو به خاطر داشته باشند که مالدیو به گفته ی بسیاری از وب سایت های معتبر گردشگری، یکی از نقاطی هست که باید قبل از مرگ ببینین.

 

نویسنده : علی عباسی