سفر به استانبول رویایی ( راهنمای گردشگری )

دوستان عزیز لست سکندی سلام 
پیش از هر چیز بهتون تبریک میگم برای انتخاب استانبول به عنوان مقصد سفرتون . استانبول یکی ازقشنگ ترین شهرهای دنیاست که تقریبا هیچ موقع از سال خالی از توریست نیست .
من اولین باره سفر نامه مینویسم و سفرنامه ی من یک فرقی با سایر سفرنامه ها داره و اون هم اینه که ما همه جای استانبول رو پیاده گشتیم .


در ادامه میخونید : 
پارت اول : سفر ما به استانبول 
پارت دوم : نکات مهم سفر 
پارت سوم : تاریخچه اماکن دیدنی و ساعات و روزهای کاری .

پارت اول :
شهریور سال 97 من و همسرم تصمیم گرفتیم به مسافرت خارج از کشور بریم و بعد از تحقیق و سرچ استانبول رو به عنوان اولین مقصد سفر خارجیمون انتخاب کردیم .   ما تصمیم داشتیم این سفر رو بدون تور بریم بنا بر این شروع کردیم به تحقیق در مورد بهترین زمان سفر و هتل مناسب و پرواز مناسب .

• بهترین زمان سفر :
  از لحاظ آب و هوایی مناسب ترین زمان سفر به استانبول ماه های مارس تا می (اسفند تا اردیبهشت ) و سپتامبر تا اواخر نوامبر ( شهریور تا اوایل آذر ) هست که ما هفته آخر شهریور رو انتخاب کردیم چون دوست داشتیم نه هوا خیلی گرم باشه و نه سرد و ابری.
• انتخاب هتل :
  ما تصمیم داشتیم در دو نقطه شهر ( تکسیم و سلطان احمد )  هتل بگیریم و باید دوتا هتل رزرو میکردیم  پس خیلی دنبال هتل گشتیم و هتل های خیلی زیادی رو برسی کردیم . اولویت ما برای انتخاب هتل نزدیکی به اماکن دیدنی و همینطور پاکیزه بودن و قیمت مناسب هتل بود . 
  نهایتا موفق شدیم از سایت www.gobooking.ir هتل های 
  Art city Hotel رو در محله سلطان احمد برای 2 شب به قیمت 900 هزار تومن ( شبی 450 هزار تومن ) و
  peak hotel  رو در خیابون استقلال برای 3 شب به قیمت 3 میلیون و 200 هزار تومن ( شبی 1 میلیون و 66 هزار تومن ) رزرو کنیم .
  
  
• انتخاب پرواز :
  بهترین ساعت پرواز به استانبول صبح نزدیک به ظهر هستش . تا هم به موقع به استانبول برسید و روزتون رو از دست ندید و هم سر وقت هتلتون رو تحویل بگیرید .
  ما برای رفت ، بلیط چارتر پرواز ساعت 12:45 هواپیمایی قشم رو با قیمت 2 میلیون و 300 هزار تومن گرفتیم . 
  و برای برگشت ، بلیط چارتر پرواز ساعت 1:30 هواپیمایی کیش رو با قیمت 2 میلیون و 200 هزار تومن  . 
  برای برگشت هم بهترین زمان پرواز ، آخر شب هستش . چون میتونید به اندازه کافی از آخرین روز سفرتون استفاده کنید .
  
  
• موارد ضروری : 
  - حتما قبل از سفر یک چک لیست تهیه کنید از کارهای ضروری که باید قبل سفر انجام بدید و لوازم ضروری که باید ببرید و ممکنه یادتون بره مثل :
  1- پاوربانک 
  2- شارژر گوشی ها
  3-دوربین عکاسی 
  4- مونوپاد 
  5- کارت اعتباری
  6- کارد میوه ( ما نبرده بودیم و وقتی میوه خریدیم ، و مجبور شدیم از هتل چاقو بگیریم )
  7- خودکار و مداد 
  8- نخ و سوزن
  9- قرص هایی که استفاده میکنید 
  10- قرص هایی که شاید لازم بشه : ( ضد تهوع - ضد اسهال - سرماخوردگی - سردرد )
  11- مسواک و خمیر دندون
  12-موچین - قیچی
  13-حوله 
  14- ناخن گیر - سوهان
  15- لوازم آرایشی خانومها - ضد آفتاب
  16- لوازم اصلاح 
  17-برس مو - اتو مو 
  18- عینک - لنز طبی ( البته من توصیه میکنم از لنز استفاده نکنید . با آسودگی برید بیرون و لذت ببرید)
  19- مایو - لوازم شنا ( اگر همراهتون نبرید مجبورید اونجا خیلی گرون بخرید )
  20- دمپایی و کفش راحتی
  
  - اپلیکیشن های کاربردی رو روی گوشیتون نصب کنید و کار کردن باهاشون رو یاد بگیرید .
  1- اپلیکیشن istanbul  (این برنامه ،  نقشه آفلاین شهر استانبول هست . حتما قبل از رفتن بازش کنید تا نقشه شهر لود بشه و بعد جاهای دیدنی و جای هتلتون رو روی مپ علامت گذاری کنید . تو هتل هم مجددا یک بار لودش کنید . عالیه )
  2 - اپلیکیشن ترکی ( زبان ترکی در سفر )
  
  - برای هر روزتون برنامه ریزی کنید و بنویسید و همراهتون داشته باشید .
  خلاصه ی برنامه سفر ما به این صورت بود : 
  1- تحویل گرفتن هتل - کاپالی چارشی - شام 
  2- سلطان احمد-ایاصوفیه - مسجد آبی - توپکاپی -ناهار- پارک گلهانه
  3- برج گالاتا - اسکله امینینو -تور کشتی تنگه بسفر - خیابان استقلال
  4- دلما باغچه - اسکله بشیکتاش و بازارش - خیابان استقلال
  5- خرید
  6-پارک آبی
  
  -  کپی واچر هتل ، بلیط هواپیما ، پاسپورت و نقشه توریستی استانبول رو پرینت بگیرید و همراهتون داشته باشید .

روز اول 

سفر رویایی ما 21 شهریور سال 97 شروع شد . ما یک ساعت قبل از پرواز در فرودگاه بودیم و بعد از پشت سر گذاشتن روند معمول ، وارد هواپیمای قشم شدیم و دقیقا سر ساعت  12:45 پرواز کردیم . در مورد خدمات هواپیمایی قشم باید بگم تقریبا خوب بود . برای نهار 2 نوع غذای متفاوت داشتن و بعد از ناهار چای و شکلات به طور کلی پذیرایی در حد قابل قبول بود .   

(عکس نهار هواپیمایی قشم )

(عکس چای و شکلات )

 پرواز ما تقریبا  2 ساعت بعد به استانبول رسید . دیدن نمای زیبای تنکه بسفر از پنجره هواپیما شوق و هیجان بی نظیری داشت که قابل توصیف نیست . با توجه به اختلاف ساعت نیم ساعته ی تهران و استانبول ، ما بعد از حدودا  2 ساعت پرواز ، ساعت 2:30 به وقت استانبول ، وارد استانبول رویایی شدیم. 

(عکس نمای تنگه بسفر از پنجره هواپیما)

چک پاسپورت و تحویل چمدون ها در فرودگاه آتاتورک حدودا 45 دقیقه زمان برد و بعد از اون از فرودگاه آتاتورک خارج شدیم تا تاکسی بگیریم . فراموش نکنید برای تاکسی گرفتن حتما قبل از سوار شدن قیمت رو با راننده تصویب کنید و حتما سر نرخی که راننده میگه چونه بزنید . به همین صورت همسرم موفق شد نرخی که راننده تاکسی 110 لیر میگفت رو با چونه زدن به 70 لیر برسونه . 
مقصد اول ما هتل Arrt city تو محله سلطان احمد بود . راننده آدرس هتل رو از روی واچر خوند و مارو به هتل رسوند .و ما اتاقمون توی هتل رو تحویل گرفتیم . 

هتل Art city : 
یه هتل کوچیک و ساده بود توی کوچه پس کوچه های سنگ فرشی سنتی رویایی استانبول. از لحاظ موقعیت مکانی عالی بود .  سمت راست هتل به فاصله 15 دقیقه پیاده روی ایاصوفیه، مسجد آبی، کاخ توپکاپی،پارک گلهانه، آب انبار و میدان هیپودروم قرار داشت و سمت چپ به فاصله 20 دقیقه پیاده روی کاپالی چارشی ( بازار بزرگ ) و بازار مصری ها . و کمی دورتر اسکله امینینو. از لحاظ تمیزی هم خوب بود . 
ما هتل رو بدون صبحانه رزرو کرده بودیم چون ترجیح میدادیم برای خوردن صبحانه به کافه های قشنگ و سنتی اطراف بریم . بنا بر این در مورد صبحانه ی این هتل نمیتونم نظری بدم . پیشنهاد میدم شما هم بجای صبحانه تکراری هتل ، جاهای جدید رو امتحان کنید.

(عکس از اینترنت هتل Art city ) 

(عکس هتل Art city )  

(عکس هتل Art city )

اتاق ما یه اتاق 3 تخته بود که برای 2 نفر خیلی هم کاربردی نبود اما وقتی هتل رو رزرو میکردیم اتاق خالی مناسب دیگه ایی نداشت . بعد از گذاشتن چمدون ها توی اتاقمون ساعت 5 آماده شدیم که طبق برنامه به سمت کاپالی چارشی بریم . از سوپر مارکت نزدیک هتل یک آبمیوه به قیمت 4 لیر خریدیم و با استفاده از مپ آفلاین استانبول به سمت کاپالی چارشی حرکت کردیم . با توجه به اینکه زمان کافی داشتیم راه دورتر رو انتخاب کردیم و تصمیم رفتیم از میدون معروف هیپودرم هم رد شیم . 
پیشنهاد میکنم به هیچ وجه پیاده روی توی کوچه پس کوچه های سنگ فرش ِ سنتی ِ زیبای محله سلطان احمد رو از دست ندین . به نظر من استفاده از تاکسی و تراموا باعث میشه نیمی از زیبایی های سفر  رو از دست بدید . پیاده راه برید و ببینید چقدر زیبا زندگی تو کوچه های استانبول جریان داره .

(عکس  آب میوه 4 لیر )


(عکس کوچه های محله سلطان احمد )

حدودا بعد از 15 دقیقه پیاده روی و گذشتن از کوچه ها و بازار میوه ی هفتگی که میوه فروش مهربونش به من یه نارنگی شیرین مجانی داد ... به میدان اسب دوانی رسیدیم که در پارت دوم بیشتر براتون معرفیش میکنم .
در اینجا گروه های مختلفی از توریست های کشور های مختلف رو میدیدیم که مشغول گوش دادن به حرف های لیدرشون بودندو با ذوق و تعجب به ستون ها نگاه میکردند .

(عکس میدان اسب دوانی )

بعد از تماشای آثار تاریخی میدان اسب دوانی ، به راهمون به سمت کاپالی چارشی ِ ادامه دادیم . بعد از حدود 20 دقیقه به بازار رسیدیم . تو بازار دوتا آب پرتقال خریدیم دونه ایی دو لیر ! ولی اینقدر تشنمون بود یادمون رفت عکس بگیریم . کمی جلوتر بوی یک ساندویچ خیلی خوشمزه مارو دنبال خودش کشوندو با اینکه اصلا گرسنه نبودیم برای تست مزه ش یکی خریدیم به قیمت 12 لیر با نوشابه . مزه ی جدید و بی نظیری داشت چیزی شبیه گوشت گوسفند و خیلی تند . 

(عکس ساندویچ گوسفندی تند )


وارد کاپالی چارشی شدیم . کاپالی چارشی بسیار بزرگ بود با بافت سنتی و اجناس زیبا و گاهی بسیار گرون . با اینکه ما از قبل نقشه ی کاپالی چارشی رو دانلود کرده بودیم و پرینتش رو هم همراهمون داشتیم باز به نظر میومد نمیشه جوری برنامه ریزی کرد که به همه جاش برسیم و تصمیم گرفتیم به دیدن قسمت کوچیکیش اکتفا کنیم . بعد از بیرون اومدن از کاپالی چارشی تو بازارهای اطراف که قیمت اجناس خیلی مناسب تر بود گشت میزدیم و متوجه گذر زمان نبودیم که یهو جلومون تابلوی بازار مصری ها رو دیدیم . با اینکه رفتن به بازار مصری ها تو برناممون نبود تصمیم گرفتیم حالا که زمان به اندازه کافی داریم و خودش هم جلومون سبز شده بریم داخلش رو ببینیم  . 
بازار مصری ها پر از ادویه های رنگارنگ و گیاهای خشک شده بود که دیدنشون اصلا خالی از لطف نبود . 

(عکس ورودی کاپالی چارشی )

(عکس کاپالی چارشی )

(عکس بازار مصری ها )

بعد از چندین ساعت گشت زدن توی بازارها به سمت هتلمون حرکت کردیم. توی راه یک دونه بامیه دایره ایی داغ تازه خریدیم که قیمتش یادم نیست و همینطور یه بستنی قیفی که بازهم قیمتش یادم نیست و از بازارچه ی نزدیک هتل کمی میوه خریدیم که قیمتش شد 25 لیر و بعد تو یک رستوران ( saray )  سنتی رویایی تو محله ی سلطان احمد شام خوردیم به قیمت 1 پرس غذا 65 لیر به همراه 3 تا نوشابه 15 لیر ( دونه ای 5 لیر ) . البته 80 لیر برای یه شام تقریبا گرونه و میشه با  نصف این هزینه هم تو استانبول شام ِ دلچسبی خورد .

(عکس بامیه )

(عکس رستوران saray )

(عکس شام رستوران saray )

(عکس رستوران saray در روز )


(عکس میوه )

روز دوم 
ما طبق برنامه ایی که واسه روز دوم نوشته بودیم ، صبح زود بیدار شدیم و حدودا ساعت 8 صبح از هتل بیرون رفتیم . و چون خیلی آهسته راه می رفتیم و سعی میکردیم همه جا رو خوب ببینیم و از همه جا لذت ببریم حدودا نیم ساعت طول کشید تا به ایاصوفیه برسیم . مسیر از هتل ما به این شکل بود که اول به میدون اسب دوانی میرسیدیم بعد کمی جلوتر به ایاصوفیه و توپ کاپی و گلهانه . 
صبحانه رو در یک کافه کنار ایاصوفیه که از عکس های روی دیوارش مشخص بود قدمت زیادی داره خوردیم به قیمت 26 لیر که به نظر میومد برای اون صبحانه ی مختصر کمی گرون باشه . مسجد آبی هم رو به روی ایا صوفیه به چشم میخورد که ما فقط از بیرونش عکس گرفتیم و رفتن داخلش جزو برناممون نبود چون تو اکثر سفرنامه ها خونده بودیم که تقریبن شبیه به ایاصوفیه هستش .

(عکس صبحانه )

( عکس مسجد آبی )

ایا صوفیه خیلی بزرگ و جالب بود . بلیط ورودی ایاصوفیه 20 لیر بود . ( در قسمت معرفی اماکن توضیح بیشتری میدم ) بعد از تماشای همه قسمت ها و گرفتن عکس یادگاری که حدودا یک ساعت و نیم طول کشید از ایا صوفیه بیرون اومدیم و به سمت کاخ توپ کاپی رفتیم .

(عکس ایا صوفیه ) 

کاخ توپکاپی خیلی نزدیک به ایاصوفیه هست و شما به محض بیرون اومدن از ایا صوفیه با کمی چشم گردودندن میتونید خیلی راحت توپکاپی رو پیدا کنید. 
بلیط ورودی توپکاپی 40 لیر بود .توپکاپی بسیار زیبا و با عظمت بود که شما به محض ورود میتونید این عظمت رو اونجا ببینید .
قبل از ورودی اصلی کاخ یک کافه به علاوه چند فروشگاه وجود داره که من و همسرم اونجا با پوشیدن لباس های طرح سلطان های ترکی عکس یادگاری گرفتیم . به این صورت که از شما تعداد زیادی عکس میگیرند و بعد شما عکس های منتخب خودتون رو میتونید چاپ کنید به قیمت هر عکس 35 لیر . توصیه میکنم جز عکس اونجا خرید دیگه ایی نکنید چون اونجا قیمت همه چیز به شدت گرونه !حتی آب . پس حتما از قبل همراه خودتون آب ببرید چون گشتن توپ کای حدودا 3 ساعت زمان میبره و میتونه خسته کننده باشه .

(عکس کاخ توپکاپی )

بعد از اینکه توپکاپی رو کامل گشتیم و حسابی گشنه و تشنه شدیم از کاخ اومدیم بیرون و همون بیرون کاخ تو یه رستوران نشستیم و خوشمزه ترین غذایی که تو استانبول خوردیم رو اونجا خوردیم به قیمت 85 لیر برای یک پرس غذای بی نظیر و 3 تا نوشابه . نگفته نمونه که داخل کاخ هم چندتا رستوران هست اما به شدت غذاهاش گرونه و اصلا منصفانه نیست . ما چون همسرم بعد از کاخ گردی خیلی گرسنه و تشنه بود و قیمت اصلا براش مهم نبود رفتیم تو رستوران ها اما من وقتی منو رو خوندم همسرم رو متقاعد کردم که اصلا قیمت ها منصفانه نیست و راضی شد بیشتر صبر کنه .
بعد از خوردن اون غذای بی نظیر به سمت پارک گلهانه حرکت کردیم 

(عکس نهار رستوران نزدیک توپکاپی )

پارک گلهانه هم تقریبا نزدیک به کاخ توپکاپی بود . فضای سرسبز و خوبی داشت و البته مهم تر از همه Wc هم اونجا بود . ورودی wc ها توی استانبول سکه های یک لیری هستش که پیشنهاد میکنم همیشه همراهتون داشته باشید چون در غیر این صورت نمیتونید وارد بشید . ما آخرای تابستون اونجا رفته بودیم و فکر میکنم به همین دلیل پارک گلهانه خیلی گل نداشت . با این حال تصمیم گرفتیم پارک رو تا انتها بریم چون نقشه آفلاینمون نشون میداد ته پارک به دریا میرسیم . ساحلی که ته پارک وجود داشت معمولی بود و چند ماهیگیر اونجا مشغول ماهیگیری بودن . خیلی اونجا نموندیم چون هم چیز جالبی برای دیدن نداشت و هم کم کم هوا داشت رو به سردی میرفت .

(عکس پارک گلهانه )

برای دیدن جاهای جدید شهر از یک راه جدید به سمت هتل حرکت کردیم که نهایتا به میدون اسب دوانی میرسید تو راه برگشت چند بار آب پرتغال و دوغ لیوانی خریدیم به قیمت 2 لیر  . به میدون اسب دوانی که رسیدیم بارون تندی شروع شد و  ما رفتیم تو فروشگاهای سوغاتی اون نزدیکی و کمی خرید کردیم . اونجا قیمت ها نسبتا مناسب بود . بعد خرید به سمت هتل راهمون رو ادامه دادیم و توی بارون کاملا خیس شدیم ولی جالب اینجاست که اصلا از این مساله ناراحت نبودیم و فقط میخندیدیم و آواز  i lost istanbul  میخوندیم . خلاصه حدودا ساعت 9 به هتل برگشتیم و بعد از اینکه لباسامون رو عوض کردیم و کمی منتظر موندیم بارون بند بیاد دوباره برای صرف شام بیرون رفتیم و تصمیم گرفتیم شام رو تو خیابونی که منتهی به ایا صوفیه میشد بخوریم پس دوباره از میدون اسب دوانی رد شدیم و تو خیابون کناریش تو یه رستوران شام اسکندر کباب خوردیم . یک پرس اسکندر کباب به علاوه ی یک خوراکی که نمیدونستیم اسمش چیه و تو ویترین نظرمون رو جلب کرده بود به علاوه ی 2 تا نوشابه به قیمت جمعا 75 لیر .همونطور که حتما میدونید اسکندر کباب یکی از غذاهای معروف استانبول هستش ولی ما خیلی دوسش نداشتیم .

(عکس صابون های خوش بو فروشگاه میدان اسب دوانی)


(عکس اسکندر کباب )

(عکس رستورانی که اسکندر کباب خوردیم در روز  )

بعد صرف غذا توی راه برگشت به هتل 4 تا دونه باقلوا ترکی خریدیم به قیمت 10 لیر .

(عکس  باقلوا )

روز سوم : 
صبح روز سوم ، روز تحویل هتل بود و ما باید ساعت 12 هتل رو تحویل میدادیم . تصمیم داشتیم از آخرین روزی که تو محله ی قشنگ سلطان احمد هستیم هم استفاده کنیم پس صبح زود بیدار شدیم وبرای صرف صبحانه به رویایی ترین کافه ی محله ی سنتی سلطان احمد رفتیم و صبحانه مختصری به قیمت 28 لیر خوردیم . فضای کافه بی اندازه دلنشین و دنج بود . انگار همه ی دیوار هاش پر از عشق و شعر بودند . بی نظیر بود .

(عکس صبحانه کافه )

(عکس کافه )

(عکس کافه )

بعد از صبحانه دوباره به میدون اسب دوانی و ایا صوفیا رفتیم و به اندازه ی کافی عکس گرفتیم و بعد به هتل برگشتیم و اتاقمون رو تحویل دادیم و از هتلدار درخواست کردیم برامون با تاکسی تماس بگیره و با قیمت 30 لیر از هتل ارت سیتی به سمت پیک هتل رفتیم .  پیک هتل باید اتاق رو ساعت 2 به ما تحویل میداد و ما چون زودتر رسیده بودیم چمدون ها رو به هتل تحویل دادیم و خودمون به سمت خیابون استقلال پر نشاط رفتیم . بعد از کمی گشت زدن تو خیابون استقلال ، توی یکی از رستوران های کوچه پس کوچه های استقلال یک نهار خوشمزه خوردیم 2 پرس غذا  ( کباب ترکی + یه غذای خوشمزه شبیه کوبیده ی گرد ) به علاوه ی دوتا نوشابه 55 لیر . ترشی تند و خوشمزه ایی هم اونجا روی میز بود که من خیییلی دوسش داشتم .

(عکس غذای رستوران )

(عکس غذای رستوران )

(عکس ترشی )

بعد از صرف ناهار به هتل برگشتیم و اتاقمون ررو تحویل گرفتیم . 

هتل peak Hotel :
پیک هتل یک هتل بزرگ ، شیک و تمیز بود که از لحاظ موقعیت مکانی هم در یکی از بهترین قسمت های شهر بود . از لحاظ موقعیت مکانی از سمت راست به برج گالاتا و دلمه باغچه و اسکله امینینو و از سمت چپ به میدون تکسیم میرسید .

عکس از اینترنت ( هتل )

(عکس هتل )

(عکس  هتل )

بعد تحویل گرفتن اتاق و عوض کردن لباسامون طبق برنامه  بدون اینکه وقت رو از دست بدیم دوباره به خیابون استقلال رفتیم و به سمت برج گالاتا حرکت کردیم . توی راه آب پرتغال خریدیم به قیمت 2 لیر و همینطور که نوشیدنی میخوردیم از آواز هنرمندای خیابونی لذت میبردیم .

(عکس خیابون استقلال از اینترنت )

خیابون استقلال پر از فروشگاه های مختلف لباس و کفش و کیف و سوغاتی و خوردنی بود اما هرچه به گالاتا نزدیک تر میشدیم  فروشگاهای فروش انواع سازهای سنتی موسیقی بیشتر میشد . خیلی زودتر از چیزی که فکرش رو میکردیم به برج گالاتا رسیدیم ولی تصمیم گرفتیم بالای برج نریم و با کمک نقشه آفلاین به سمت اسکله امینینو راهمون رو ادامه دادیم . 

به اسکله امینینو که رسیدیم دنبال تور های کشتی گشتیم و خیلی زود و راحت پیداش کردیم و تور کشتی بسفر رو به قیمت نفری 15 لیر رزرو کردیم . خیلی منتظر موندیم تا صندلی ها پر بشه و این مساله برای ما که اصلا دوست نداشتیم دقیقه ایی رو هدر بدیم خیلی ناراحت کننده و کسل کننده بود . نهایتا طبقه پایین کشتی که سرپوشیده بود رفتیم تا هم از باد و سرما در امان باشیم و هم از کافه خوردنی بگیریم . تور کشتی از تنگه بسفر و پل های معروف استانبول و برج دختر و دلمه باغچه و ... رد میشد و از دور میشد بناهای معروف رو دید . متاسفانه این بخش کمی برای ما کسل کننده بود و ترجیح میدادیم هرچه سریعتر برگردیم و به بقیه برنامه ها برسیم . البته ناگفته نماند که برای ما که تا بحال کشتی سوار نشده بودیم ، هیجان خاص خودش رو داشت . 

عکس ( تور کشتی )

از کشتی که پیاده شدیم از زیر پل ، از کنار رستوران های غذاههای دریایی رد شدیم . همه دعوت میکردن که به رستوران اونها بریم . گاهی حتی فارسی صحبت میکردند که خیلی جالب بود . ولی ما چون هیچ کدوم تمایل به غذای دریایی نداشتیم ، اونجا چیزی نخوردیم ولی اگر شما غذای دریایی دوست دارید ،رستوران های زیر پل رو از دست ندید .

(عکس رستوران های زیر پل )

( برج گالاتا توی دست همسرم )

پیاده به سمت خیابون استقلال برگشتیم و شام  یک کمپر بزرگ خوشمزه با سیب زمینی و نوشابه گرفتیم  به قیمت 40  لیر . از خوشمزگی و طعمش نگم براتون . به خصوص که ما لب پنجره نشستیم و نمای زیبای خیابون استقلال غذامون رو خوشمزه تر کرده بود  .
بعد از شام دوباره توی خیابون استقلال و کوچه پس کوچه هاش گشت زدیم و از آواز هاو موسیقی های شب های ناب استقلال لذت بردیم .

عکس (کمپر جان)

روز چهارم :
طبق برنامه صبح زود بیدار شدیم تا زود صبحانه بخوریم و به سمت کاخ دلما باغچه برییم . صبحانه هتل خوب و مناسب بود . بعد از صرف صبحانه به سمت میدان تکسیم حرکت کردیم .

(عکس صبحانه هتل )

از میدان تکسیم تا دلمه باغچه پیاده تقریبا 35 دقیقه راه بود اما ما ترجیح دادیمم اینبار با تاکسی بریم و  به قیمت 20 لیر تاکسی گرفتیم به سمت کاخ دلمه باغچه . خیلی زود رسیدیم و جالبه بدونید که ورزشگاه تیم بشیکتاش هم همون نزدیکیه و اگر علاقه مند باشید میتونید ببینیدش . ولی ما به همین که از دور ببینیمش اکتفا کردیم .
بلیط ورودی دلمه باغچه رو 90 لیر برای هر نفر  مجموعا 180 لیر خریداری کردیم ( کاخ اصلی و حرم سرا ) که البته به نظر من شما فقط بلیط قسمت کاخ اصلی رو بگیرید کافیه چون حرم سرا هم تقریبا شبیه به کاخ اصلیه با تفاوت اینکه رنگ ست مبلمان و پرده ها و فرش ها تفاوت داره و اینکه اتاق های شخصی همسران پادشاه و مادرش اونجاست . دلمه باغچه واقعا یک نمونه واقعی از هنر و بزرگی و عظمت تاریخ ترکیه هستش و تماشا کردن این همه زیبایی و عظمت خیلی لذت بخشه با این حال چون گشت ما توی کاخ اصلی به حدی طولانی شد که تقریبا وقت نهار شده بود ، خسته شده بودیم به همین دلیل از بوفه ایی که داخل محوطه کاخ بود نوشیدنی و نوعی نون و کلوچه مخصوص گرفتیم که از طعم نونش هرچی بگم کم گفتم . خوشمزه و جدید بود قیمت همه با هم شد 28 لیر .

(عکس ورودی دلماباغچه زیبا)

(عکس میان وعده در کاخ دلماباغچه )

(عکس نون خوشمزه با پنیر و شوید )

بعد از اینکه ریکاوری شدیم به سمت حرم سرا رفتیم و اونجا رو دیدیم . ناگفته نمونه  قبل ورود به کاخ باید رو کفشتون یه پاپوش پلاستیکی بپوشید که دم در ورودی توی یه ظرف هستش .
به طور کلی کاخ دلمه باغچه خیلی مجلل و زیبا بود و به معنای واقعی ادم رو جذب اینهمه هنر ، بزرگی و زیبایی میکرد . متاسفانه عکس برداری از داخل کاخ دلمه باغچه ممنوعه و من نتونستم براتون عکسی تهیه کنم . اما به هیچ وجه دیدنش رو از دست ندید چون بی اندازه با عظمت و زیباست .
از کاخ که بیرون اومدیم رفتیم به سمت کافه ی اون طرف خیابون تا جانی تازه کنیم . کافه ی تمیز و ساده و قشنگی بود . اونجا چای و اب پرتقال گرفتیم به قیمت 12 لیر . و بعد دوباره با تاکسی به قیمت 15 لیر به هتل برگشتیم .

( نمای ساعت بزرگ کاخ دلما باغچه از کافه ی رو به رو )

(عکس چای خوش طعم ترکی )

بعد از کمی استراحت توی هتل ، دوباره به سمت خیابون استقلال رفتیم و بعد از کمی گشت گذار  به سمت KFC  رفتیم و یه شام خوشمزه با کلی مرغ اسپایسی و سیب زمینی سفارش دادیم . خیلی خوشمزه بود و یک پرسش با قیمت 55 لیر به حدی زیاد بود که ما به زور تونستیم دو نفری تمومش کنیم . و بعد شام هم روی صندلی ماساژ های زندگی بخش کنار KFC نشستیم و و لذت بردیم .  قیمت استفاده از صندلی ماساژ برای هر 3 دقیقه 1 لیر و هر 10 دقیقه 5 لیر بود . 

(عکس غذای کی اف سی )

بعد به سمت میدون تکسیم حرکت کردیم . خوشبختانه روزهایی که ما اونجا بودیم جشنواره ی صنایع دستی تو میدون تکسیم برپا بود که کلی صنایع دستی زیبا و بی نظیر و البته به شدت گرون اونجا بود و موسیقی زنده هم پخش میشد . توی غرفه های قشنگ صنایع دستی گشت زدیم و بعد به سمت هتل برگشتیم و روز چهارم رو به خوشی تموم کردیم .

 (عکس موسیقی زنده )

(عکس صنایع دستی )

روز پنجم :
برنامه ی ما برای روز پنجم فقط خرید بود . صبح کمی بیشتر استراحت کردیم و بعد از اینکه تو هتل صبحانه خوردیم به سمت خیابون استقلال رفتیم متوجه شدیم امروز یکشنبه ست و تعطیلاته و فروشگاهای زیادی تعطیل بودند اما از مغازه دار ها پرسیدیم و اونها گفتند که روزهای تعطیل هم فروشگاه ها ی استقلال باز هستند اما ممکنه صبح ها کم دیر تر باز کنن . هرچند که خیلی زود تقریبا همه فروشگاه ها باز شدن اما به هر حال بهتره برنامه خریدتون رو برای یکشنبه نگذارید .
روز پنجم نهار رو تو یکی از رستوران های ساده و کوچیک توی کوچه هتل خوردیم و در عین سادگی غذای فوق العاده خوشمزه و بی نظیری داشت که من دلم برای طعم و بوش تنگ شده . یه غذایی شبیه کوبیده با سس و نون مخصوص و برنج هر پرس 19 لیر که با نوشیدنی ها کلا شد 55 لیر . 
بعد از نهار تو خیابون استقلال کلی خرید کردیم از کیف و کفش و تی شرت و مانتو گرفته تا دستبند و گوشواره و خریدای ریزه میزه و سوغاتی . البته بین خریدا خوردنی  هم میخریدیم میخوردیم . مثلا باقلوای معروف ترکی که دونه ایی تقریبا 15 لیر بود .

(عکس باقلوا که توش گز بود )

و شام رو دوباره به KFC  رفتیم تا باز هم غذای خوشمزه ی شب قبل رو بخوریم . بعد شام به هتل برگشتیم و لوازممون رو جمع و کردیم تا فردا صبح هتل رو تحویل بدیم . 

(عکس صبحانه هتل )

(عکس ناهار خوشمزه )

(عکس شام کی اف سی )

روز ششم ( روز آخر ) 
صبح تقریبا ساعت 7 برای صبحانه به رستوران هتل رفتیم و بعدش اتاق و تحویل دادیم وچمدون ها رو به هتل سپردیم.
برنامه برای روز آخر پارک آبی بود . اگر تصمیم دارید پارک آبی برید بهتره روز اخر باشه تا خستگیش اذیتتون نکنه و روز بعدتون رو هدر نده ( اگر هم که مثل من کل تنتون بسوزه دیگه بدتر :)))) )
ساعت 9 میدان تکسیم سوار اتوبوس های رایگان رفت و برگشت پارک آبی آکوا دلفین شدیم و به سمت پارک آبی حرکت کردیم . ورودی پارک آبی برای خانم ها 45 لیر و برای آقایون 60 لیر هست. پارک آبی آکوا دلفین بزرگه و بازی های جالب و هیجان انگیزی داره ما ناهار رو هم همونجا با قیمت 50 لیر برای 2 ساندویچ خوردیم . شما نمیتونید همراهتون مواد غذایی وارد پارک کنید .

و نکته خیلی مهم اینکه : 
حتما حتما حتما اگر تصمیم دارید پارک آبی برید از ایران همراهتون مایو ، دمپایی ، کرم ضد آفتاب و اگر لازم شد حوله ببرید . تا مجبور نشید اونجا اجناس رو با قیمت های باور نکردنی بخرید . ما خودمون مجبور شدیم یک دمپایی ابری ساده رو که تو ایران با 5 تومن میشد خرید ، اونجا با قیمت 75 هزار تومن بخریم . 

(عکس پارک آبی آکوا دلفین از اینترنت )

سرویس برگشت به میدون تکسیم ساعت 5 دم ورودی پارک بود و مارو به میدون تکسیم برگردوند . از میدون تکسیم به سمت هتل حرکت کردیم و دوباره شام رو تو همون رستوران ساده و کوچیک نزدیک هتل خوردیم 2 پرس کوبیده با نوشابه به قیمت 50 لیر برای دو نفر .
بعد از شام چمدون ها رو از هتل تحویل گرفتیم و با تاکسی به قیمت 60 لیر به فرودگاه رفتیم و نهایتا ساعت 1 و نیم شب با پرواز کیش ، استانبول زیبا و رویایی رو ترک کردیم .

(عکس صبحانه هواپیمایی کیش )

به طور کلی سفر به استانبول برام خیلی لذت بخش و رویایی بود و به نظرم یکی از قشنگی هاش همین پیاده راه رفتن ها و قاطی شدن با فرهنگ و آداب و رسوم مردم استانبول بود . مردم استانبول خیلی خیلی خون گرم و مهمون نواز بودن و استانبول ِ رویایی،  زیبا ، دوست داشتنی و با یک پیشینه ی تاریخی بزرگ بود .

سفرنامه ی ما همینجا تموم میشه
کل هزینه ی مسافرتمون هم با خریدامون و سوغاتی ها حدودا نوزده میلیون تومن شد .
حالا از شما دعوت میکنم ادامه ی مطالب رو بخونید هم برای بررسی نکات مهم و هم برای آشنایی با پیشینه تاریخی اماکن دیدنی .



نکات مهم :
- توی شهر ( به خصوص خیابون استقلال ) ایرانی های زیادی هستنند که به شما پیشنهاد تور اماکن دیدنی و ... با قیمت های گزاف میدن . مواظب باشید که گول نخورید . 

- سعی کنید از یخچال هتل چیزی استفاده نکنید اصولا قیمتش از بیرون گرون تره . هرچی خواستید از بیرون بخرید .

- اگه تصمیم دارید به تور کشتی برید حتما لباس گرم همراهتون ببرید .

- اگه تصمیم دارید مثل ما پیاده اماکن دیدنی رو ببینید بهترین جا برای رزرو هتل نزدیک برج گالاتا هستش  اینجوری هم راحت میتونین تو محله سلطان احمد قدم بزنید برای دیدن ایاصوفیه و مسجد آبی و کاخ توپکاپی و آب انبار و کاپالی چارشی و هم شب های زنده ی خیابون استقلال رو از دست نمیدید. 

- حتما قبل رفتن به دلما باغچه و مجموعه ایاصوفیه و توپکاپی همراهتون خوردنی و نوشیدنی داشته باشید . ما با وجود اینکه تو سفرنامه ها خونده بودیم احساس میکردیم احتیاج نمیشه و همراهمون نبردیم اما بعدش شدیدا پشیمون شدیم .

- اگه تصمیم دارید پارک آبی برید مایو ، کرم و دمپایی ببرید همراهتون . و پارک آبی رو روز آخر برید.

-توصیه های که ابتدای سفر نامه نوشتم رو هم فراموش نکنید .

میرسیم به پارت آخر که معرفی اماکن دیدنی هستش که من به ترتیب علاقه ی خودم براتون میگذارم :

دلما باغچه :

(عکس از اینترنت )

کاخ دلما باغچه بین سال های ۱۸۴۳ تا ۱۸۵۶ ساخته شد.این کاخ در منطقه بشیکتاش در ساحل اروپایی تنگه بسفر قرار دارد و در بین سال های ۱۸۸۹ تا ۱۹۰۹ مرکز اجرایی اصلی پادشاهان عثمانی بود. برای ساخت این کاخ ۵ میلیون لیره طلای عثمانی (معادل ۱٫۵ میلیارد دلار) هزینه شد که شرایط مالی این سلسله را دچار وضعیت بدی کرد.

(عکس از اینترنت )

میدان اسب دوانی :

میدان اسب دوانی قسطنطنیه که امروزه میدان سلطان احمد (Sultanahmet Meydanı ) نامیده می شود، میدان مسابقه ای عمومی بود که عمدتا از آن جهت برگزاری مسابقات ارابه رانی استفاده می شد. در این عرصه که در محله ی سلطان احمد قرار گرفته است، به جز مسابقات ارابه رانی، مراسم دربار، تاجگذاری و رژه نیز برگزار می شد؛ به همین دلیل این میدان برای بیشتر از 1000 سال مرکز ورزشی و اجتماعی امپراتوری بیزانس به شمار می رفت.

سنگ یادبود تئودوسیوس واقع در مرکز میدان، که از گرانیت صورتی ساخته شده است و تمیز نگه داشته شده، در دوران سلطنت توتمس سوم ( 1549-1503 ) در مصر کنده کاری و در معبد آمون-ره ی کارناک ( Amon-Re temple at Karnak ) برافراشته شده بود. تئودوسیوس بزرگ ( دوران سلطنت: 95-379 ) در سال 390 بعد از میلاد دستور داد که این سنگ از مصر به قسطنطنیه آورده شود. بر روی سکوی مرمرینی که زیر سنگ یادبود قرار گرفته، کنده کاری هایی از تئودوسیوس، همسرش، پسرانش، مقامات دولتی و محافظان سلطنتی در حال تماشای مسابقات ارابه رانی از لژ امپراتوری ( kathisma ) قابل مشاهده اند.

در جنوب سنگ یادبود، ستونی عجیب از حفره ای درون زمین سر برآورده است. این ستون که به "ستون مارپیچ" یا "ستون افعی" معروف است زمانی مرتفع تر بود و سه سر افعی بالای آن قرار داشتند. ستون مارپیچ که در اصل به منظور بزرگداشت پیروزیِ اتحادیه ی یونانی در برابر ایرانی ها در نبرد پلاته قالب گیری شده بود، از سال 478 قبل از میلاد تا حدود سال 330 بعد از میلاد که کنستانتین کبیر دستور انتقالش به پایتخت جدید را داد، مقابل معبد آپولو در دلفی ( یونان ) قرار گرفته بود. با اینکه این سازه در دوران بیزانس آسیب زیادی دیده بود، سر های افعی ها تا اوائل قرن 18 ام سالم ماندند. تنها قسمتی که امروزه از این سر ها باقی مانده، فک بالایی یکی از افعی هاست که در یکی از زیرزمین های ایا صوفیه پیدا شده و هم اکنون در موزه های باستان شناسی استانبول نگهداری می شود.

در نزدیکی انتهای شمالی میدان اسب دوانی، آلاچیقی قرار گرفته است که سنگ کاری زیبایی داشته و "آبنمای قیصر ویلهلم" نامیده می شود. قیصر ویلهلم، امپراتور آلمانی در سال 1898 با سلطان عبدالحمید دوم دیدار کرد و در سال 1901 این آبنما را به نشانه ی دوستی به سلطان و مردمش تقدیم کرد.


امیدوارم مطالب براتون مفید بوده باشه و سفرتون حسابی خوش بگذره :)
از لست سکند تشکر میکنم به خاطر اینکه همچین شرایط خوبی رو به وجود آورده تا ما بتونیم سفرنامه بخونیم و از تجربه های هم استفاده کنیم . شاد و سلامت باشید .

نویسنده : پونه شفیعی