به عنوان یک ایرانی برایم مهم است که در وهله اول دیدنی ها کشور خود را ببینم و فرهنگ شهرهای مختلف را بشناسم . دوست دارم وقتی یک غیرایرانی از من درباره کشورم و شهر های مختلفش سوال می پرسد بتوانم حداقل پاسخ هایی داشته باشم.
برای تحقق این هدف تحقیق بسیار کردم و اولین انتخابم شهر تبریز شد. بسیاری از دوستان از این شهر تعریف کرده بودند البته این تعاریف شامل خوبی ها و گله هایی می شد.
از شنیده ها می دانستم دمای شهر تبریز در بیشتر نقاط سال از دمای سایر شهرهای ایران کمتر است، پس اواسط مرداد را برای سفر انتخاب کردیم و هتل را از یک ماه قبل از تاریخ سفر از اسنپ تریپ رزرو کردیم و همانطور که مشاور اسنپ گفته بود شهر تبریز در تابستان مخصوصا مرداد و شهریور مقصد بسیاری از مسافرین است بدین سبب اگر زود اقدام نکرده بودیم عملا هیچکدام از اقامتگاه ها ظرفیت خالی نداشت؛ هتل ها در همان روزهای اول مرداد کامل پر شد و حتی تا اواسط شهریور نیز یک اتاق خالی وجود نداشت .
ما هتل گسترش را انتخاب کرده ایم و یک اتاق چهارتخته رزرو کردیم که با توجه به سایر هتل ها از قیمت مناسب تری برخوردار بود و با تخفیف سایت اسنپ تریپ 3 شب هتل حدود یک میلیون و هشتصد هزار تومان شد.
برای سفر، ما از وسیله شخصی خود استفاده کردیم، باید اشاره کرد تا خود شهر تبریز راه اتوبانی و 3 بانده است و جز اتوبان تهران قزوین در مابقی راه از تریلرها و کامیون ها خبری نیست.
ما ساعت 8 صبح تهران را به مقصد تبریز ترک کردیم و در راه کرج و قزوین تقریبا به ترافیک پر ازدحامی برخوردیم به طوری که دو باند را ماشین های سنگین و اتوبوس های مسافر بری و یک باند را ماشین های شخصی پر می کرد. سرعت در ابتدا 100 کلیومتر بر ساعت بود که به محض ورود به اتوبان قزوین 120 کلیومتر شد. در طی راه پلیس نبود امادوربین های بسیاری وجود داشت و از قزوین تا زنجان منطقه کنترل سرعت متوسط شده است. پس مواظب باشید.
از قزوین به بعد جاده بسیار عالی می شود و شما می توانید به راهی با سرعت 120 کیلومتر بر ساعت سفر کنید البته این نکته را در نظر بگیرید که رانندگی با سرعت یکنواخت به شدت برای ماشین مضر است و خوب است گاهی سرعت را بالا و پایین ببرید. جاده های کفی بسیار برای ماشین مضر هستند.
مناطق اطراف مخصوصا تا ابهر بسیار زیبا است و مزارع کشاورزی و توربین های بادی را می توانید مشاهده کنید. اگر به اصفهان زیاد سفر می کنید می تواند مناظر را کاملا مقایسه کنید. درختان سبز و با قامتی بلند در طول جاده صف کشیده اند و زمین حاصلخیز و طلایی است.
نکته ای که باید در نظر بگیرید این است که تا ابهر مجتمع های رفاهی به حد کفایت است اما از ابهر تا 50 کیلومتری هشترود یعنی به مدت 2 ساعت و نیم شاید تا 3 ساعت هیچ مجتمع رفاهی نیست! پلیس گاه و بی گاه حضور دارد و در کنار جاده میوه های جالیزی به فروش می رسد اما سرویس بهداشتی دیده نمی شود!
تا خود شهر تبریز مناطق اطراف بی نظیر است و شما کوه های چند رنگ و زمین های کشاورزی و دام های در حال چرا می بینید که روح انسان را شاد می کند. البته در زمان سفر ما هوا کاملا صاف و آبی بود و باد خنک و ملایمی نیز می وزید به طوری که اصلا نیازی به کولر احساس نمی شد.
در واقع راه 6 ساعته برای ما بسیار راحت بود و اصلا احساس خستگی و طولانی بودن مسیر را نداشتیم. به جز راه قزوین که کمی رانندگان اصرار به سرعت بیشتر از حد مجاز داشتند و خصمانه برخورد می کردند تا خود تبریز واقعا مشکلی پیش نیامد.
البته دو نکته را در نظر داشته باشید: 1. از زمانی که توربین های بادی را دیدید بدانید باید دقت کنید چراکه باد ماشین را به حاشیه جاده سوق می دهد و 2. به دلیل کفی بودن جاده ممکن است احساس خواب آلودگی کنید البته از خانواده 4 نفره ما 3 نفر گواهینامه دارد به همین دلیل هر زمان که یکی خسته می شد دیگری جایش را می گرفت و ما مشکل خواب آلودگی نداشتیم.
آب و هوای خود تبریز تا دو روز عالی و خنک بود اما روز سوم و چهارم گرم شد. شب ها بسیار خنک و سرد بود و ما عملا پتو استفاده می کردیم. تمیزی شهر در زمان ورود کاملا شما را مجذوب خود می کند. اگر در تهران زندگی می کنید می دانید جداول کنار اتوبان ها اکثرا کثیف است اما در تبریز کاملا تمیز و یکدست بود و کوچکترین زباله ای در سطح شهر دیده نمی شد.
دوچرخه سواران بسیاری را در شهر خواهید دید و اکثر رانندگان در هنگام تغییر جهت از راهنما استفاده می کنند و به آن احترام می گذارند البته کمی تند رانندگی و از ترمز زیاد استفاده می کنند.
هتل گسترش در چهاراه ابرسان تبریز واقع شده؛ هتل در کنار یک خیابان بسیار شلوغ و یک ایستگاه تاکسی شلوغ تر قرار دارد اما نگران نباشد در داخل اتاق ها کوچترین صدایی نمی آید. پارکینگ هتل درست به فاصله یک دقیقه کنار هتل قرار دارد برای تخلیه بارهای خود می توانید با پارکینگ کوچک محوطه هتل رفته و پس از تخلیه بارهای خود به پارکینگ اصلی بروید. خدمه هتل کاملا با رویی خوش وسایل شما را جا به جا خواهند کرد که به نظرم اینجا زیباست کمی خارجی رفتار کرده و انعام خوبی بدهید.
ظرفیت پارکینگ خوب است اما زمانی که ظرفیت هتل کامل می شود ممکن است جا پیدا نکنید و توصیه می شود روز اول ماشین خود را پارک کنید و برای رفتن به نقاط مختلف شهر از تاکسی یا اسنپ استفاده کنید. البته قیمت اسنپ کمی نامعقول کم است به طوری که مسافت 15 هزارتومانی تاکسی را 5 تومان اعلام می کرد.
اتاق ما رو به پارکینگ و در طبقه سوم قرار داشت. با اینکه ما 4 تخته درخواست کرده بودیم اما گویا به دلیل پر بودن اتاق ها به ما اتاقی 5 نفره داده بودند که بسیار عالی بود. با توجه به ده طبقه بودن هتل، سه آسانسور جوابگو نبود و کمی معطل می شدید که ما به راحتی از پله ها استفاده می کردیم.
(عکس شماره 1)
روز اول ما کمی اطراف هتل را چرخیدیم و متوجه شدیم هتل در خیابان دانشگاه شهر قرارداد و مجتمع خرید بزرگی نیز در آن نزدیکی بود. نکته جالب روزنامه فروشی های این شهر است که مجلات بسیار متنوعی دارد حتی متنوع تر از تهران!
نکته مثبت دیگر هتل نزدیکی به شیرینی فروشی تشریفات بود که قرابیه های بسیار عالی دارد و توصیه می کنم حتما قرابیه پسته ای را امتحان کنید. برای یک کیلو قرابیه پسته ای 130 هزارتومان قیمت گذاشته بودند که من به عادت همیشگی که دانه ای خرید می کنم 4 قرابیه پسته و 4 قرابیه بادامی و 2 پای سیب خریدم و شد 31 هزار تومان.
صبحانه هتل خوب است. خیلی از مسافرین از کم بودن و چهارستاره نبودن صبحانه گفته بودند اما صبحانه به کفایت بود و ظروف خالی به سرعت پر می شد. سالن کمی کوچک است و توصیه می شود ساعت 7 تا 8 حتما صبحانه میل کنید. هر روز نیز آیتم ها تغییر می کند مثلا یک روز املت کوجه بود، یک روز املت کدو و روز دیگر سوسیس بندری. البته خوب بود که از نان های محلی و لبنیات محلی نیز استفاده می شد.
اولین بازدیدهای ما میدان ساعت، بازار و خانه پروین اعتصامی بود. رو به روی میدان ساعت ادارات امور مالیاتی قرارداد و بر روی پله ها دو مجسمه برنجی قرار داده شده است که جالب بود.
خانه پروین اعتصامی بسیار ساده است و توقع خانه قجر پر زرق و برق و به قول متصدی خانه قجری لاکچری را از آن نداشته باشید. حیاط بسیار زیبایی دارد و نقشه و معماری خانه جالب است. خانه سادگی روح بانو اعتصامی را به خوبی نشان می دهد و در حیاط بوته های گل سرخ زیبایی کاشته شده است.
(عکس شماره 2)
بازار تبریز نیز حرف های بسیاری برای گفتن دارد. ما به راسته پارچه فروشان و فرش فروشان سر زدیم و فرش دستبافی خریداری کردیم. بازار بسیار بزرگ و شلوغ است و برعکس آنکه بسیاری به ما گفته بودند اگر فارسی سوال بپرسید کسی جواب شما را نمی دهد، از هر کس سوال می پرسیدیم به زیبایی و کامل ما را راهنمایی می کردند.
نکته قابل توجه وجود گربه های زیادی در شهر تبریز است. اصلا از شما نمی ترسند که برای ما خیلی جالب بود.
ما نهار را درهتل سرو کردیم که از نظر ما کوفته تبریز، کوفته تبریزی نبود و خدمه گفتند باید کوفته را در خانه تبریز های بخورید اما کیفیت غذا مناسب بود.
برای عصر ما تصمیم داشتیم به اماکن تاریخی دیگر برویم که راننده تاکسی خوش رو و خوش صحبت به ما گفتند تمامی اماکن ساعت 6 تعطیل می کنند که با توجه به تابستانی بودن فصل و وجود مسافرین بسیار در سطح شهر بهتر است کمی در ساعت ها تجدید نظر شود. ما به توصیه راننده تاکسی محترم به پارک ایل گلی رفتیم. چیزی که در مسیر توجه مارا جلب کرد ایستگاه مترو و خط مترو بود که نه تنها ورودی بلکه قسمت هایی از خط که روی زمین می آمد بسیار جالب تزئین و نماسازی شده بود.
پارک بزرگ و زیبایی بود. ما به سمت عمارت رفتیم و در کافه عمارت بستنی سنتی تبریزی سفارش دادیم. درواقع بستنی، گز بستنی بود و بسیار خوشمزه و دلنشین. در دریاچه پارک می توانید قایق موتوری سوار شوید و بسیار عالی بود که جلیقه نجات تن تمامی مسافرین می کردند چراکه عمق دریاچه 12 متر است.
عمارت ائل گلی در واقع تخریب و دوباره ساخته شده است چراکه زلزله های شهر تبریز بارها آن قسمتی از آن را ویران کرده بوده و پایه ها سست شده بود. لیکن عمارت نوسازی شده بسیار زیبا و شبیه به عمارت قبلی ساخته شده است.
پس از پارک ما با تاکسی دیگری به لاله پارک رفتیم که در واقع مرکز خرید لاله پارک جنب هتل لاله بود. مرکز خرید برندهای مختلف دارد که بسیار از برندها در تهران نیز شعب مختلف دارند اما کالاهایی که در آنجا بود با تهران متفاوت و قیمت های هم بسیار بالا و گاها تعجب آور است. البته ما با برند ایرانی کفشی آنجا آشنا شدیم که کفش های مرغوب و زیبایی دارد.
مجتمع فوت کورت بسیار عالی هم دارد. توصیه می کنم حتما از فست فود و سوخاری توسکا غذا سفارش داد و پیتزا و مرغ سوخاری را امتحان کنید. جالب بود که فیله سوخاری دو تکه دارند و پیتزا پفکی، عالی و سبک است.
روز سوم هوا گرم بود، به گرمی تهران. رانندگان تاکسی ابزار می کردند امسال تبریز شاهد تابستانی گرمی بوده و خوشحال بودند مسافرین حداقل چند روزی هوای خنک و خوب را تجربه کرده اند. تصمیم گرفتیم باز هم ماشین شخصی خود را در پارکینگ هتل گذاشته و با تاکسی برویم. چیزی که در شهر تبریز قابل لمس بود اعصاب آرام مردم این شهر است، به طوری که وقتی یک تاکسی جلوی تاکسی ما پیچید و ما به راننده گفتیم چرا بوق نزدین گفت همکار است و دنبال نان حلال! واقعا در شهر تبریز ما استرسی احساس نکردیم مخصوصا فشار زندگی و استرس تهران را، شاید ما مدت زمانی کمی آنجا بودیم اما فکر می کنم هر مسافری در تهران پرخاش و عصبانیت شهر تهران را احساس کند. حتما در سطح شهر دقت کنید، در تبریز دست فروش است اما گدا نیست! انگار یاد گرفته اند حتی خودکار بفروشند اما گدایی نکنند.
در اوضاع اقتصادی فعلی همگان گشاده رو بودند و کسبه بازار و مردم عادی با رویی خوش به شما پاسخ می دادند. حتی کسانی که فارسی بلد نبودند سعی می کردند با شما مکالمه ای داشته باشند. یکی از رانندگان تاکسی با اینکه کلمات زیادی بلد نبود اما کلی سوال از ما پرسید که واقعا ما را متعجب کرد.
با تاکسی به مسجد کبود رفتیم. مسجدی با معماری قرینه و بسیار زیبا که متاسفانه زلزله آسیب فراوان به آن زده است. نکته کمی بحث برانگیز احداث مترو کنار این مسجد تاریخی بود که امیدوارم صدمه ای به ستون های مسجد نرسد و نیاز به ترمیم سریع در این مسجد احساس می شود. کاش خیرین در کنار احداث مسجد و مدرسه ترمیم ابنیه تاریخی را نیز در در نظر گفته و به کمک شهرداری و میراث فرهنگی بروند چراکه مشاهدات ما نشان از تلاش هر دو این ارگان ها در شهر تبریز می داد.
موزه آذربایجان 5 دقیقه با مسجد فاصله دارد، توصیه می شود حتما سری به آن بزنید. موزه بسیار زیبا بود و وسایل تاریخی بسیاری در خود جای داده بود همچنین کتبیه های زیبایی نیز با ترجمه فارسی و انگلیسی آنجا به معرض نمایش قرار داده شده بود که از نظر من شرح انگلیسی بسیار زیباتر از شرح فارسی بود! مخصوصا در جایی که شما می خوانید پادشاه ابراز می کند خدا او را برای شاد کردن مردم آفریده و پادشاه کرده است. موزه سه طبقه دارد و حتما به طبقه زیرزمین نیز سری بزنید خیلی از بازدید کنندگان طبقه زیرین را جا می انداختند. وقتی از مسجد خارج می شوید آقا پسری جوان بساط فروش دستبند های مهره ای دارد. هر دستبند را به قیمت 10 تومان می فروشد که مبلغ زیادی نیست اگر خواستید یادگاری ارزان قیمت و زیبایی از شهر تبریز نیز تهیه کنید.
پس از موزه ما به سمت ارگ علیشاه رفتیم که حدود 15 تا 20 دقیقه فاصله داشت. در مسیر با مغازه های ابمیوه فروشی بسیاری مواجه شدیم که با سلیقه ای مثال زدنی جلوی مغازه خود میوه ها را چیده بودند.
(عکس شماره 3)
ارگ در محل مسجد امام خمینی واقع شده و درواقع خود ارگ مسجد و مدرسه ای از زمان 700 سال پیش بوده که به خاطر زلزله های بسیار کاملا خراب شده و قبل از انقلاب حکومت وقت اقدام به بازسازی بخشی از آن کرده است و در حال حاضر نیز شهرداری در حال ترمیم محوطه و زیباسازی هستند که با دیده های ما در پایان شما شاهد پیاده رویی سنگ فرش شده و بسیار زیبا خواهید بود.
(عکس شماره 4)
نکته جالب وجود سرویس بهداشتی های تمیز در تمامی ابنیه تاریخی و توریستی است. و در مسیر ارگ نیمکت هایی قرار داده شده است. لطفا در مسیر به پسر نوجوانی که وزنه ای برای امرار معاش در خیابان گذشته است سری بزنید و خود را وزن کنید. ما دوباره سری به بازار نیز زدیم اما به دلیل گرمی هوا به هتل برگشتیم. در مسیر بازار خوب است نیمکت های بیشتری بگذارند چراکه مسیر واقعا با تاکسی صرف نمی کند و پیاده روی زیادی را می طلب.
نهار را در هتل صرف کردیم و قورمه سبزی تبریزی هتل را سفارش دادیم که بی نظیر بود. با قورمه سبزی معمول تهرانی ها متفاوت بود و از رب گوجه و لوبیا چشم بلبلی در ان استفاده شده بود و تزئین غذا نیز پیاز داغ بود. حتما در هتل گسترش این قورمه را امتحان کنید.
(عکس شماره 5)
برای عصر ما با عجله به مقبرةالشعرا رفتیم که متوجه شدیم کنار این مقبره، امامزاده ای نیز هست. امامزاده سیدحمزه با حیاطی بزرگ و زیبا. به زیارت امام زاده رفتیم و سپس به سمت مقبر رفتیم. محوطه کارگاهی است و در حال بازسازی هستند
(عکس شماره 6)
در مقبره بیش از ۴۰۰ شاعر من جمله استاد شهریار دفن هستند که به دلیل زلزله قبر بسیاری از شعرا نابود شده و شهرداری این مکان به عنوان نمادی از این شعرا احداث کرده است.
(عکس شماره 7 و 8)
در کنار این مقبره خانه قجری وجود دارد، که در واقع محوطه خانه پارک و رایگان است و برای بازدید از خانه می بایستی وجه ای پرداخت کنید.
(عکس شماره 9 و 10)
خانه بسیار بزرگ و زیباست و اندورنی و بیرونی دارد؛ وسایل بسیار زیبایی چشم نوازی می کند. نکته جالب دو شومینه خانه است که شومینه ورودی با آیات قرآنی تزئین شده و شومینه داخلی با تصاویری از کشتی، قایق و مناظر طبیعی.
(عکس شماره 11)
متاسفانه در نقشه گوگل دو بنای دیگر نیز در آن نزدیکی است که یکی را ما پیدا نکردیم و دیگری در دست بخش خصوصی در حال ترمیم است.
(عکس شماره 12)
برای شام ما به فست فود هتل رفتیم که اصلا کیفیت خوبی نداشت. ما سالاد سزار، سیب زمینی و لازانیا سفارش دادیم که لازانیا خوب بود اما سیب زمینی سوخته و پر روغن بود و سالاد سزار هم مرغ بسیار شوری بود و سس سفید هم زده بودند درحالی که سس باید به دلخواه باشد.
روز تحویل هتل، اکثر اتاق ها در حال تسویه بودند اما سرعت سرویس دهی عالی بود با اینکه خدمه کم هستند اما به هر کس که می توانستند کمک می کردند وبسیار خوش رو و خوش اخلاق بودند.
حتما در نظر داشته باشید تبریز مدت زمان اندکی است که به جذب توریست داخلی روی آورده و ممکن است سرویس دهی و امکانات هتل برای کسانی که سفرهای خارجی بیشتر داشته اند کمی سطح پایین باشد. مثلا اینترنت هتل یا سرویس دهی روزانه خدمه کمی کیفیت پایین داشت اما خوب است به جای گله و شکایت کمی زمان بدهیم مسلما کاستی هایی دیده می شود اما مطئمن هستم با فرهنگ زیبایی که از مردم تبریز دیده ام روز به روز سرویس دهی به مهمانان بهتر خواهد شد.
حتما در راه برگشت مناظر اطراف را نظاره کنید. کوه ها رنگارنگ و مزارع طلایی بودند. تا خود ابهر همه چیز عالی بود اما زمانی که به تاکستان رسیدیم با مشکل راننده های قانون شکن مواجه شدیم که یا می خواستند در شلوغی اتوبان قزوین تهران تندتر از حد معمول رانندگی کنند یا حرکات مارپیچ داشتند.
برای استراحت و بنزین به یکی از مجتمع های رفاهی بعد از شهر قزوین رفتیم. مجتمع بسیار شلوغ بود و فست فود مجتمع واقعا جا نداشت اما متصدی محترم با خوش رفتاری از همه مسافران سفارش می گرفت و جای تعجب داشت برخی از مسافران با توقع بالا انتظار داشتند از بقیه زودتر غذای خود را بگیرند حتی سلام هم نمی دادند!
با ترافیک سنگین ورودی و خروجی شهر کرج ما راه 6 ساعته را 8 ساعته برگشتیم که البته به خاطر روز جمعه این ترافیک تشدید نیز شده بود.
به جرات می توانم بگویم تبریز گردی و مسافرت به تبریز یک بار کافی نیست. شهرهای بسیاری مثل جلفا، مشگین شهر و کندوان هستند که حتما باید به آن سر بزنید. تبریز شهر خوبی برای اقامت و سفر به شهرستان های اطراف آن است. مردمی آرام و چشم پاک دارد و همه تلاش می کنند شما راضی باشید. واقعا با شنیده های خوب ما مطابقت و خلاف بدی هایی بود که به ما گفته بودند. البته مدت زمان اقامت ما کوتاه بود و نشد از رستوران ها و دست پخت های عالی شهر تبریز بیشتر لذت ببریم.
در سفرتان به تبریز حتما قرابیه خریداری کنید. تبریزی ها شیرینی را بهتر از هر کسی درست می کنند. حواستان به گربه های بی حواس که در میانه بازار ایستاده اند باشد و از تاکسی ها و اسنپ به جای وسیله ی شخصی استفاده کنید هم حمل و نقل راحت تری دارید هم شهر آنهاست و روزی این قشر از جامعه به مسافران وابسته است. البته که مشکل جای پارک هم پیدا نمی کنید.
سفر تان بی خطر
