چه هنگامی سفر کنیم!

سعدی این شاعر پارسی گوی و استاد کلام یک غزل معروفی داره که دو بیت اون رو همیشه زمزمه می کنم:

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی

صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی

سعدی به لب دریا دردانه کجا یابی

در کام نهنگان رو گر می طلبی کامی

یک بعدازظهر غمگین زمستونی بود که تو اتاقم نشسته بودم و همچنان که این شعر رو زمزمه می کردم مشغول دیدن عکس های مناطق گردشگری ایران بودم که ناگهان عکس بسیار زیبایی از ساحل جزیره هنگام ذهن من رو بدجور به خودش مشغول کرد. شروع به جستجو کردم و عکس های بیشتری از این جزیره دیدم. همون موقع بود که تصمیم خودم رو برای یک سفر دیگه گرفتم! در این دو سالی که کرونا به اوج خودش رسیده بود جایی نرفته بودم و برای من که از کوچک ترین فرصت هایی بدست می اومد رو برای سفر خرج می کردم حسابی خسته کننده و طاقت فرسا بود. با شروع واکسیناسیون عمومی، شیوع ویروس کرونا هم به پایین ترین حد خودش رسید و من دوباره می تونستم بزنم به دل طبیعت.

با توجه به اینکه ساکن بندرعباس هستم قبلاً چندین بار جزایر جنوبی رو رفته بودم اما هیچ وقت به هنگام نرفته بودم و تصمیم داشتم این جزیره اسرارآمیز رو خوب بگردم چون تعریف هایی زیادی از این جزیره شنیده بودم. به دوستم مصطفی زنگ زدم و موضوع رو بهش گفتم. مصطفی هم مثل همیشه پاسخ مثبت داد و تاریخ سفر رو انتخاب کردیم. مثل دفعات گذشته سفر با دوچرخه رو انتخاب کردیم. اصولاً من و مصطفی آدم های کم طاقت و بی حوصله ای نیستیم و چه در زندگی یا سفر اگر به مشکلی برخوردیم به خودمون سخت نمی گیریم و همیشه اون مشکل رو حل می کنیم چون همه به ما میگن که چطور با دوچرخه سفر می کنید، چه حوصله ای دارید و این حرفا. اما اطلاع ندارن که سفر با دوچرخه تا چه اندازه برامون لذت بخش است. به طور کلی در زندگی کارهایی که فکر می کنید به شما رضایت درونی و آرامش قلبی میده رو انجام بدید. اصلاً مهم نیست مردم چی فکر میکنن.

زمان سفر رو اواخر اسفند 1400 انتخاب کردیم. همانطور که می دونید از اواسط مهر تا اوایل اسفند گردشگران زیادی برای بازدید از بندرعباس و جزایر جنوبی به جنوب سفر می کنند و ما بخاطر اینکه با ازدحام و شلوغی مواجه نشیم این زمان رو برای سفر انتخاب کردیم چون قبل و بعد از این بازه زمانی هوا نسبتاً گرم میشه و از تعداد گردشگران کاسته میشه. برای رفتن به هنگام باید اول به جزیره قشم برید. برای رفتن به قشم باید از اسکله حقانی بندرعباس به اسکله شهید ذاکری قشم برید.

روز اول

ساعت 6 صبح از خواب بیدار شدم و آماده شدم. بطور کلی از بچگی عادت دارم اگر قراره به جای مهمی برم (مثل سفر، امتحان، قرار مهم یا از این دست موارد) همه چی رو از شب قبل یا در صورت نیاز چند روز قبل آماده می کنم تا با آسودگی خاطر اون کار رو شروع کنم و به عقیده من این یکی از ویژگی های مثبت انسان می تونه باشه. قرارمون این بود که ساعت 06:30 در اسکله شهید حقانی بندرعباس به هم ملحق بشیم. با دوچرخه از خونه ما تا اسکله حدود 15 دقیقه راهه. هر دو مون سر وقت اونجا بودیم و از اونجایی که نمیخواستیم زمان رو از دست بدیم اولین شناوری که به سمت قشم می رفت رو انتخاب کردیم.

روش تهیه بلیط خیلی آسونه. می تونید از باجه های داخل پایانه اسکله شهید حقانی بلیط تهیه کنید. اگر می خواهید با خودتون دوچرخه ببرید باید هزینه اون رو هم جداگانه حساب کنید البته این مبلغ رو باید به کارکنان شناور پرداخت کنید. تا زمان پر شدن شناور حدود 15 دقیقه زمان برد و بعد از اینکه ظرفیت تکمیل شد شناور به سمت جزیره قشم حرکت کرد. هیجان زده و خوشحال بودیم، چرا که قرار بود یک سفر ماجراجویانه دیگه رو رقم بزنیم. در مسیر، پهنه آبی دریای خلیج فارس همچون مرواریدی می درخشید و زیبایی های خلیج فارس رو دوچندان می کرد.

کمی درباره سفر گفتگو کردیم و از این انتخاب بسیار راضی بودیم. از اون جایی که از قشم باید به هنگام می رفتیم ناگهان و در کسری از ثانیه تصمیم گرفتیم حالا که باید از قشم عبور کنیم از این جزیره هم بازدید داشته باشیم. قشم بزرگترین جزیره خلیج فارس هست و جاهای دیدنی قشم بسیار زیاد هستند به خاطر همین ما چون تمرکز مون رو هنگام بود تصمیم گرفتیم از مکان هایی که در مسیر راه مون قرار داشت دیدن کنیم و سایر مناطق این جزیره رو بذاریم برای یه وقت دیگه.

 بعد از حدود 45 دقیقه به اسکله شهید ذاکری قشم رسیدیم. قبل از اینکه رکاب زدن رو شروع کنیم مقداری نوشیدنی و تنقلات تهیه کردیم تا در مسیری که پیش رو داریم ازشون استفاده کنیم. بعد از تهیه مایحتاج سفر رکاب زدن نوار ساحلی رو شروع کردیم. برنامه ما این بود که از جاده ساحلی قشم به سمت اسکله کندالو یا شیب دراز مسیر حدود 60 کیلومتری رو رکاب بزنیم. برای رفتن به هنگام از جزیره قشم، باید به اسکله کندالو برید و از اونجا با قایق به جزیره هنگام برید. جاده ساحلی که پیش روی ما بود زیبایی خاصی به این سفر بخشید.

اولین جایی که در مسیر بهش برخوردیم قلعه پرتغالی ها قشم بود. این قلعه به دستور یک دریانورد پرتغالی و در جهت نگهداری از مهمات و سلاح و همچنین دژی مستحکم در مواقع اضطراری ساخته شده. سالیان پیش یک تونل زیرزمینی متصل به این قلعه کشف شد که راه فرار فرماندهان و نیروهای نظامی بوده و حدود 3 کیلومتر هست. در دیوارهای این قلعه سوراخ هایی وجود داره که بنظر میاد برای دیدبانی ازشون استفاده می شده. از این دست قلعه ها در جزایر جنوبی به وفور یافت میشه و مکان هایی با ارزش برای بازدید به حساب میان. چون هر دو مون قبلاً به این مکان اومده بودیم زیاد براش وقت نذاشتیم.

به رکاب زدن ادامه دادیم و دل و به جاده سپردیم. همچنان که به نیمروز می رسیدیم دمای هوا نیز بالاتر می رفت که البته این موضوع برای ما امری عادی محسوب میشه چون مصطفی اهل بندرعباس است و من خودم با اینکه اصالتاً اهل شمال هستم اما حدود 22 سال میشه که ساکن بندرعباس زیبا هستم ( الان 29 سالمه) و از بابت گرما مشکلی نداریم اما برای کسی که میخواد این مسیر ساحلی رو با دوچرخه طی کنه حتماً تمامی جوانب رو در نظر بگیره چون درسته این موقع از سال هوای جنوب برای ما بسیار لذت بخش محسوب میشه اما اگر کسی برای اولین باره که میاد جنوب این هوا میتونه براش چله تابستون رو تداعی کنه!

دومین مکانی که در مسیر ما قرار داشت غار خربس بود. قدمت این غار به دوره مادها می رسه و دیدن این غار رازآلود خالی از لطف نیست چرا که داستان های زیادی در مورد این غار وجود داره. اگر در طول روز به داخل غار برید در بعضی جاها با تاریکی مطلق روبرو می شوید که هم هیجان انگیز و هم خوف انگیز هست. حتماً وقتی در اینجا هستید به معماری و اشکالی که بر روی دیوارهای این غار وجود داره دقت کنید تا تعجب و شگفتی شما را برانگیزد. این غار دیدنی در حدود 15 کیلومتری شهر قشم قرار داره. بعد از گرفتن چند تا عکس اونجا رو ترک کردیم.

به مسیر ادامه دادیم و پس از رکاب زدن طولانی توقف کردیم تا انرژی بدن مون رو بالا ببریم. کسانی که بصورت حرفه ای دوچرخه سواری میکنن میدونن که غذای چرب و سنگین نباید استفاده کنند چون باعث خستگی مفرط میشه و بدن آدم تحلیل میره بخاطر همین خوراکی های ما خرما، بادام زمینی، گردو، پسته و موز بود بهمراه مقداری نوشابه انرژی زا. آجیل پر از آهن هست و برای یک ورزشکار خیلی مهمه که بتونه مواد لازم بدن رو تامین کنه. بعد از صرف میان وعده کمی استراحت کردیم و دوباره به مسیر ساحلی ادامه دادیم. دره ستارگان مقصد بعدی ما بود.

یکی از منحصر بفرد ترین مکان های گردشگری جزیره قشم با حدود 2 میلیون سال قدمت که چشم هر بیننده رو به خودش خیره می کنه. دره ستارگان که در اثر فرسایش ناشی از رگبارهای فصلی، آب های زیرزمینی و تندبادها شکل گرفته و به اعتقاد مردم محلی به سبب برخورد یک شهاب سنگ به زمین تشکیل شده از اعجایب جزیره قشم محسوب میشه که همه ساله گردشگران زیادی رو با تور قشم برای بازدید از این منطقه به اینجا میاره.

این مکان در روستای برکه خلف قرار داره و مردم محلی معتقدند که دره محل زندگی ارواح و اجنه هست که در آن رفت و آمد می کنند و شب هنگام صداهای عجیبی از اون به گوش می رسه و به همین دلیل ورود گردشگران در شب به این مکان رو توصیه نمی کنند اما محققان دلالیل علمی برای این صداها دارند و معتقدند برخورد باد و پیچیده شدن آن در دره باعث به وجود آمدن این صداها میشه.

سکوت و آرامش این دره مخصوصاً زمانی که تعداد گردشگران کم هست به قدری مرموز و عجیبه که به خودتون میگید نکنه اینجا واقعاً روح و جن داشته باشه. وقتی در اینجا بودیم احساس کردیم که به دنیای دیگری پرت شدیم. ضمناً این مکان یکی از بهترین جاهایی که شما می تونید عکس های هنری زیبایی بگیرید. اینجا رو حتماً برید.

حرکت کردیم تا بریم به سمت جزایر ناز.

این جزایر جزء عجایب هفتگانه قشم هست و هر چی ساحل تا الان دیدید رو بذارید کنار. اینجا رو باید هم موقع جزر و هم مد تماشا کنید تا به این همه زیبایی و عظمت خداوند پی ببرید. اما بهترین زمان رفتن به جزایر ناز موقع جزر است چون در این صورت می تونید پیاده به این جزیره ها برید.

یک سایت خوبی برای چک کردن زمان جزر و مد وجود داره tides4fishing.com بخاطر همین قبل رفتن به جزایر ناز حتماً زمان جزر و مد رو از این سایت چک کنید. زمانی که آب پایین میره کلی عروس دریایی، سفره ماهی، توتیا، صدف های دریایی و موجودات گوناگون دریایی همون جا کف دریا باقی میمونن و شما اونا رو از نزدیک می تونید ببینید.

دوباره به مسیر ادامه دادیم. ساعت حوالی 5 عصر بود که بالاخره به اسکله شیب دراز رسیدیم و از اونجا با قایق به هنگام رفتیم.

از این اسکله تا جزیره هنگام حدود 10 دقیقه راهه و همیشه قایق هایی برای جابجایی مسافران وجود داره. بعد از رسیدن به هنگام هوا کاملاً تاریک شده بود و ما حسابی خسته بودیم چون مسیر طولانی رو رکاب زده بودیم. در جزیره هنگام یک خونه گرفتیم و شب رو در اونجا اقامت داشتیم. باید زود می خوابیدیم چون می دونستیم برای تامین انرژی به خواب کافی نیاز داریم.

روز دوم

صبح روز بعد ساعت 06:30 شاد و خوشحال از خواب پا شدیم و جزیره گردی ما آغاز شد.

اول تصمیم گرفتیم ساحل های زیبای جزیره رو بگردیم بخاطر همین با ساحل قیل شروع کردیم. قیل نام روستایی در هنگام هست که بخاطر ساحل های مرجانی که داره جای بسیار زیبایی هست. این ساحل پر از توتیاهای مشکی رنگ و خاردار می باشد و اگر قصد شنا کردن در این منطقه رو دارید حتماً کفش مناسب پا کنید. عمق این ساحل و به طور کلی عمق آب های جزایر جنوبی به این صورت هست که کم کم زیاد میشه و این مورد می تونه نکته مثبت شنا در خلیج فارس باشه. در نزدیکی این روستا سنگ‌هایی وجود داره که شبیه انسان هستند و همین شباهت سبب شده تا داستان‌ها و روایت‌هایی در مورد اونا شکل بگیره. تندیس مادر و دختر که دیدنش واقعاً از نزدیک حیرت انگیزه. این تندیس سنگی یکی از جاذبه‌های گردشگری جزیره هنگام هست. حتماً در مورد داستان این تندیس مطالعه کنید.

 بعد از اون به سمت یکی از زیباترین مکان های جزیره هنگام یعنی ساحل کله خماسی حرکت کردیم. در جزیره هنگام آهو های زیادی از گونه جبیر زندگی می کنند و ما در مسیر برای اولین بار بود که آهو از فاصله نزدیک دیدیم که واقعاً زیبا بودند. وقتی این آهو ها رو دیدم محو چشماشون شدم. بعضی از اونا بصورت مظلومانه ای به آدم خیره می شدند، اونجا بود که با خودم گفتم یعنی واقعاً هستن کسانی که اینا رو شکار می کنند؟ به ساحل کله خماسی رسیدیم. تلاقی صخره ها و دریا منظره ای بی نظیر پیش روی شما قرار میده علاوه بر این، آب این ساحل زیبا هم بسیار شفاف و زلال است.

و بجز ما دو نفر دیگه هم که با هم اومده بودن برای کمپینگ در این ساحل گفتگو کردیم. این ساحل اگر خلوت باشه یکی از نقاط آرام و بکر جزیره هست و مطمئناً از بودن در اونجا حسابی لذت خواهید برد. متاسفانه زباله هایی اطراف این ساحل پراکنده شده بود و ما تصمیم گرفتیم قبل از اینکه اتراق کنیم اول این زباله ها رو جمع کنیم تا طبیعت بتونه نفس بکشه بخاطر همین من و مصطفی و اون دو تا دوست جدیدمون که برای کمپ اومده بودن (سینا و علی) شروع به جمع آوری زباله ها کردیم.

همچنان که داشتیم این کار رو انجام می دادیم حس رضایت (بخاطر پاکیزه کردن محیط زیست) و هم حس خشم (بخاطر رها کردن زباله در طبیعت توسط انسان ها) به همه ی ما دست داد. آخه من نمیدونم این طبیعت چه گناهی کرده که یک سری انسان های نا آگاه این کار رو باهاش انجام میدن. حدود نیم ساعت طول کشید تا کار ما به اتمام رسید. در این ساحل صخره‌ای می‌تونید از بالای صخره‌ها به داخل آب بپرید که ما تا تونستیم این کار رو انجام دادیم. آدرنالین بالا رو می تونید اینجا تجربه کنید.

این کار در ساحل کله خماسی خیلی لذت بخشه و اگر رفتید حتماً انجامش بدید.

ما تصمیم گرفته بودیم ناهار رو در همین ساحل بمونیم بخاطر همین از یکی از افراد محلی درخواست کردیم که حوالی ظهر با موتور برامون ناهار ساندویچ دریایی میگو بیاره. فاصله مرکز جزیره تا ساحل کله خماسی زیاده و قبل از رفتن به اونجا حتماً مواد غذایی و آب همراه خودتون ببرید. خوردن غذای دریایی و محلی به تنهایی بخشی از خاطرات سفر ما رو رنگ و بو بخشید و این موضوع رو فراموش نکنیم که فرهنگ گردشگری با حس مسئولیت در قبال محیط زیست و مردم بومی منطقه رابطه مستقیم داره، بخاطر همین تا اونجایی که بتونیم باید از مردم محلی جهت رونق صنعت گردشگری حمایت کنیم. بعد از اینکه در ساحل کله خماسی حسابی خوش گذروندیم رفتیم تا بریم بهترین بخش سفر خودمون رو رقم بزنیم.

غواصی

اولین بار بود که میخواستیم غواصی رو تجربه کنیم. به مرکز غواصی جزیره رفتیم. روز خلوتی برای مربیان بود چون تا ظهر کسی برای غواصی نیومده بود. حدود یک ساعت آموزش دیدیم. اینو بگم اگر برای اولین باره که قصد دارید غواصی کنید، ممکنه مثل ما کمی استرس داشته باشید و دچار تنگی نفس بشید ولی جای نگرانی نیست چون دو تا مربی با تجربه با شما میان زیر آب و هر وقت که اکسیژن تمام شد یا دچار تنگی نفس شدید شما رو بالا می کشند.

با کلیات کار که آشنا شدیم رفتیم سوار قایق بشیم تا به منطقه غواصی بریم. زمان پریدن تو آب خیلی هیجان داشتیم البته کمی هم اضطراب. ولی این جور واقع خودتونو رها کنید. هرچه پیش آید خوش آید. غواصی که شروع شد و در اصطلاح دایو رو که زدیم متوجه شدم دنیای زیر آب چقدر زیبا و پر از شگفتی است. وجود مرجان های زیبا، ماهی های آکواریومی و گیاهان رنگارنگ تصویر محسور کننده ای از زیبایی های خداوند را به ما نشان داد. خوشبختانه مربیان دوربین هم برای عکاسی آورده بودن و چند تا عکس از ما گرفتند.

وقتی به قایق برگشتیم احساس سنگینی شدیدی در سر کردیم که کاملاً برای کسانی که اولین بار غواصی می کنند طبیعی است. غواصی که تموم شد تصمیم گرفتیم بریم بازار محلی و خرید کنیم. مقداری صنایع دستی و سوغاتی جزیره رو خریدیم. حوالی غروب بود که خورشید از پهنه آبی آسمان رخت بسته بود.

تصمیم گرفتیم به یکی از رستوران های محلی جزیره بریم. غذاهای دریایی جزیره اون قدر لذیذ بودن که در هر وعده رژیم غذایی رو رو سفید کنیم. مثلاً من دو تا ساندویچ میگو سفارش دادم که بسیار لذیذ و خوشمزه بودند. سفر ما در هنگام به پایان رسیده بود و ما یک روز کامل در این جزیره زیبا گشت و گذار کردیم. اگر از من سوال کنند که هنگام رو در یک جمله توصیف کن جواب من "آرامش" خواهد بود. در جزیره هنگام هیچ خبری از هیاهوی شهری نیست افسوس خوردیم که چرا تا الان به اینجا نیومده بودیم و هنگام زیبا رو کشف نکرده بودیم. هنگام بی نظیر رو بدرود گفتیم و با قایق به سمت قشم برگشتیم تا از اونجا به بندرعباس برگردیم و مطمئنم که قطعاً این آخرین باری نیست که میریم جزیره هنگام.  سفر جذاب و بیادماندنی ما با سوار شدن به شناور قشم به بندرعباس در ساعت 19 به پایان رسید.