3 بخش دوم: استانبول
3-1 روز چهارم: پاساژ فروم، میدان تکسیم، خیابان استقلال
امروز ساعت 9.30 پرواز داشتیم. شب قبل از مدیر هتلمون پرسیدم که میشه ما صبحونه رو یه ربع زودتر بخوریم که گفت نه!! ما هم در پی اتفاقی که دیروز افتاد و نزدیک بود از اتوبوس جا بمونیم ریسک نکردیم و ساعت 7 از هتل خارج شدیم.
یه ازمیر کارت داشتیم که به اندازه یه ایزبان و یه مترو شارژ داشت و یه کارت 5 اعتباره دیروز خریده بودیم که فقط باهاش یه بار سوار ایزبان شده بودیم و طبق محاسباتمون میتونستیم یه ایزبان و یه مترو دیگه باهاش سفر کنیم. مترو رو سوار شدیم و به ایستگاه هیلال رفتیم و اونجا خواستیم کارت بزنیم که کارت اعتباریمون ارور داد!! (هیچ وقت نفهمیدم این کارتای اعتباری چطوری حساب میشن!!) حالا ما موندیم و یه ازمیر کارت برای یه نفر، یه باجه خرید بسته، اسکناسای 50 لیری و دستگاه شارژی که 50 لیری قبول نمیکرد!! از هرکی هم میپرسیدیم 50 لیری خورد نداشت! یکم هاج و واج موندیم تا آخرش مسئول گیت دلش سوخت گفت بیاین برین!! و اینگونه بود که به فرودگاه رسیدیم.
توی فرودگاه تصمیم گرفتیم صبحانه بخوریم ولی وقتی قیمت ها رو دیدیم منصرف شدیم!! مثلا یه ساندویج نون و پنیر که واقعا در حد یک لقمه بیشتر نبود حدود 15 لیر بود!
پرواز راس ساعت انجام شد و 45 دقیقه بعد وارد فرودگاه صبیحا استانبول شدیم. پرواز ازمیر – استانبول و به این فرودگاه گرفته بودیم که این فرودگاه رو هم ببینیم.
بعد از گذر از تشریفات رفتیم به سمت اتوبوس های هاواش که جلوی در خروجی سمت راست هستن. و البته با یک صف طویل مواجه شدیم. حدودا 20 دقیقه توی صف بودیم تا دوتا اتوبوس پشت سرهم اومدن و با 18 لیر به سمت میدون تقسیم رفتیم.
هوای استانبول تقریبا 6 درجه از ازمیر خنک تر بود، نم نم بارون میومد و از سمتی که میومدیم همه جا سرسبز و قشنگ بود. من که خیلی هیجان زده شده بودم و توقع این همه زیبایی از استانبول نداشتم با خودم فکر میکردم که آیا درست بود که به ازمیر رفتیم یا نه ؟؟
شاید تصور اولیم از استانبول مسجد بود، بنای تاریخی و بازار! هیچ وقت فکر نمیکردم که استانبول هم میتونه اینقدر سرسبز و تمیز و شیک باشه! البته که ما در بخش آسیایی بودیم و خب بخش آسیایی یه مقدار از بخش اروپایی قشنگ تره.
حدودا یک ساعت بعد به تقسیم رسیدیم. از همونجا میتونین تاکسی بگیرین و به هتل برین. ولی ما هنوز ذوق کشف شهر رو داشتیم و از روی مپ به سمت ایستگاه مترو رفتیم.
تصویر 99: نقشه ایستگاه هاواتاش تا مترو
به محض اینکه وارد تقسیم شدیم کلی ایرانی به سمتمون اومدن و شروع به تبلیغ تورهای مختلف از کشتی بگیر تا مشهد و جمکران کردن! واقعا از دیدن اینهمه ایرانی حیرت کرده بودیم. ایستگاه مترو رو پیدا کردیم و رفتیم پایین تا از دستگاه استانبول کارت بگیریم. اونجا هم چند تا از هموطنان داشتن کارتشونو شارژ میکردن که ازشون راهنمایی گرفتیم و کارت گرفتیم. که البته اصلا کار سختی نیست. روی دستگاه کاملا واضح مراحل رو نوشته و اگه طبق اون پیش برین راحت کارت رو میگیرین. فقط برای شارژ کردن باید کارت رو روی دستگاه بذارین باشه تا شارژ تموم شه. نباید زود بردارین.
با مترو یه ایستگاه به سمت شیشانه رفتیم. از مترو که پیاده شدیم. نمای روبرومون واقعا قشنگ بود! و همینطور هر لحظه بیشتر از قبل خوشحال میشدیم!
از روی نقشه به سمت هتلمون حرکت کردیم. اسم هتلمون doruk palas بود به طور اتفاقی پیداش کرده بودم و چیزی که منو تشویق کرد حتما این هتل رو رزرو کنم نوساز بودنش بود. هروقت هتل نوساز انتخاب کردیم ناامید نشدیم!
تصویر 100: لابی هتل دوروک پالاس
بعد از این که هتلو رزرو کردم توی اینستاگرامش چند پست اولش دیدم که هشتگ های فارسی داره فکر کردم شاید چون ایرانی زیاد میاد استانبول اینطوریه ولی وقتی وارد هتل شدیم و دکوری رو دیدم که نوشته بود "دچار باید بود" فهمیدیم یه خبرایی هست!
تصویر 101: دکور هتل (دقت کنید "دچار باید بود" رو میبینین!)
وارد هتل شدیم بازم خوشحال بودیم. هتل کوچیک ولی ترو تمیز و مرتب بود. جلال یه توضیحی کوچیکی داد و آخرش کارت هتل و داد بهمون و گفت این شماره امیرعلیه که با برادرش و مادرش توی هتل کار میکنن و ایرانی ان. بعد هم باهاشون آشنا شدیم که فوق العاده آدم های خوبی بودن و تا آخر سفر کلی بهمون کمک کردن. اتاقمون هم تمیز و مرتب بود. کلا تا اینجای کار استانبول بالاتر از استانداردمون بود!
تصویر 102 تا 104: اتاق هتل
موقعیت مکانی هتل هم همینطور که گفتیم نزدیک به ایستگاه مترو و تراموا بود.
تصویر 105: موقعیت مکانی هتل
یه مقدار توی هتل موندیم و از اینترنت پر سرعت لذت بردیم! ازمیر واقعا در مورد اینترنت سختی کشیدیم! و بعد از اونجایی که همسرمم عاشق ماهی و آبزیانه تصمیم گرفتم که به آکواریوم سی لایف در مرکز خرید فروم بریم. البته استانبول یه آکواریوم بزرگتر هم داره به اسم آکواریوم فلوریا، ولی توی برنامه ریزی ما جا نشد! و به همین آکواریوم سی لایف رضایت دادیم. برای رفتن به آکواریوم فلوریا میتونین از سرویس های رایگانش استفاده کنین که اطلاعات کاملش در سایتش هست: www.istanbulakvaryum.com
برای رفتن به آکواریوم سی لایف هم باید به ایستگاه kocatepe از خط قرمز مترو برین. (یکم پایین تر راجع به حمل و نقل توضیح میدم) ما از هتل به سمت ایستگاه تراموا کاراکوی پیاده رفتیم (چون سرپایینه کمتر از 10 دقیقه طول میکشه) بعد از ایستگاه یوسف پاشا خط عوض کردیم و با مترو به ایستگاه kocatepe رفتیم.
تصویر 106: مسیر از هتل تا پاساژ فروم
دقیقا به جلوی پاساژ که رسیدیم همسرم اعلام کرد که نمیخواد بره آکواریوم! گفت توی همه ی سفرهای قبلیمون آکواریوم ها رو دیده و فکر نمیکنه این آکواریوم چیز جدیدی داشته باشه! دیگه فرصتی برای تغییر برنامه نبود و آرامش خودمو با خوردن یه بستنی کینگ برگر حفظ کردم و به پاساژ گردی پرداختیم! بلیط این آکواریوم و میتونین با بلیط موزه مادام تسو خیابان استقلال با هم و با تخفیف بگیرین. سایت آکواریوم هم www.visitsealife.com/istanbul است و توی اون قیمت بلیت تک و کمبو رو نوشته. زمانی که ما رفتیم 80 لیر آکواریوم تنها و 109 لیر همراه با موزه مادام تسو (البته به صورت آنلاین بود. حضوری یه مقدار گرون تره) بود ولی الان که دارم سفرنامه می نویسم تخفیف خورده و حدودا 20 لیر هرکدوم کمتر شده. بهتره سایت رو چک کنین.
تصویر 107: پاساژ فروم استانبول (عکس از اینترنت)
بعد از یه مقدار پاساژ گردی یادم اومد که اینجا ikea داره به سمت درب خروجی رفتم و تابلوی ایکیا رو دنبال کردیم و از دیدن چیزی که دیدیم متحیر شدیم. واقعاا بزرگ بود! در حد و اندازه پاساژ حتی! وارد که میشین اول به صورت اتاق اتاق چیدمان کامل یک خونه با وسایل ایکیا هست که البته تعدادشم زیاده حدودا یک ساعت و نیم طول کشید که این قسمتو دیدیم.
تصویر 108 تا 110: ایکیا
بعد به یک فودکورت رسیدیم که به صورت سلف سرویس بود. اگه اینجا اومدین حتما از این فود کورت استفاده کنین. اول لیوان رو به قیمت 6 لیر برمیداشتی و بعد میتونستی نامحدود نوشابه و چای و قهوه بخوری بعد دسر بود که ما یه چیز کیک برداشتیم 10 لیر. میوه هم بود بعد غذا که من یه چیزی مثل کوفته ریزه بود برداشتم و همسرم پاچین مرغ و آخرشم هم میرفتی صندوق و برات حساب میکرد. همه چیزایی که تو عکس هست شد 49 لیر. خوشمزه و عالی بود.
تصویر 111: ناهار فودکورت
بعد از شام که خوردیم بلند شدیم که بریم که تازه فهمیدیم وارد بخش دوم ایکیا شدیم! جایی که وسایل رو تک تک چیده بودن و میشد خرید کرد. حدودا یک ساعت دیگه هم زمان برد این قسمت و چندتا چیز میز برداشتیم. ولی به صف صندوق که رسیدیم من واقعا خسته بودم و نمیتونستم تو صف واستم. با وسایل نازنینم خداحافظی کردم به سمت خروجی رفتم.
تصویر 112: ادامه ایکیا
دوباره سوار مترو شدیم به یه ایستگاه yenikapi رفتیم و اونجا خط عوض کردیم به تکسیم رفتیم.
تصویر 113: مسیر از فروم استانبول تا میدان تکسیم
بعد قدم زنان در خیابان استقلال به هتل رفتیم. خیابان استقلال هم قشنگ و دیدنی ولی شلوغ بود. تقریبا برنامه هرشب ما رفتن به ایستگاه تقسیم و قدم زدن تا هتل بود! روز اول استانبولمون به خوبی به پایان رسید.
هزینه های روز چهارم:
- رفت و آمد : 96 لیر
- خوراک: 56 لیر
- مجموع: 152 لیر
3-2 روز پنجم: مسجد ایاصوفیا، کاخ توپکاپی، تور تنگه بسفر، پاساژ جواهر، خیابان استقلال
خب قبل از اینکه وارد این قسمت بشیم اول راجع به حمل و نقل استانبول یکم توضیح بدم. حمل و نقل در اینجا خیلی راحته و تقریبا از هر نقطه ای میتونین از حمل و نقل عمومی استفاده کنین. اولین قدم اینه که نقشه حمل و نقل استانبول رو همیشه همراهتون داشته باشین.
تصویر 114: نقشه حمل و نقل استانبول
تو توضیحات کنار نقشه هر رنگ رو مشخص کرده که چی قرار داره. اصولا برای تعویض هر کدوم چند دقیقه کوتاه پیاده روی داره. من چندتاییش که بیشتر کاربرد داشت برامون رو میگم
اولیش متروهای زیر زمینه که خط های قرمز، سبز، آبی و صورتیه بعضی جاها هم خاکستری کمرنگه و کنارش سال نوشته. یعنی از این سال افتتاح شده. مثلا ادامه خط قرمز مترو که آکسارای رو به ینی کاپی وصل کرده که خیلی کاربردیه. چون از ینی کاپی میشه به تکسیم رفت.
تصویر 115: مترو استانبول (عکس از اینترنت)
تراموا که سرمه ای و نارنجیه مثل اتوبوسیه که روی ریل حرکت میکنه. چون روی زمینه میتونین بیرون رو هم ببینین. ولی سرعتش یکم از مترو کمتره. بعضی جاها هم باید مواظب باشین تراموا لهتون نکنه! ما یه صحنه دیدیم که تراموا یک میلیمتری خانومی توقف کرد که سرش تو گوشی بود و به بوق تراموا توجهی نمیکرد!
تصویر 116: تراموا استانبول (عکس از اینترنت)
فونیکولار که خاکستری و زرده. فونیکولار فقط بین دو ایستگاه حرکت میکنه و دلیل احداثش هم شیب زیاده کلا دو خط داره یکی بین تکسیم و کاباتاش و یکی بین کاراکوی و بیوگلو.
تصویر 117: فونیکولار (عکس از اینترنت)
خب حالا وارد برنامه روز پنجم میشیم:
برنامه امروز بازدید از آثار تاریخی منطقه سلطان احمد بود. تصمیم داشتیم مسجد ایاصوفیا، مسجد آبی، کاخ توپکاپی و آب انبار باسلیکا رو تا قبل از ناهار ببینیم.
صبح ساعت 8 بیدار شدیم و صبحانه مختصر هتل رو خوردیم و به سمت ایستگاه تراموای کاراکوی رفتیم.
تصویر 118: بخشی از صبحانه هتل
از اونجا سوار تراموا شدیم و در ایستگاه سلطان احمد پیاده شدیم. خود تراموا سواری در کوچه های باریک سلطان احمد به نظرم یه جاذبه دیدنیه. در بعضی مغازه ها دقیقا چسبیده به ترامواست یعنی اگه در تراموا باز بشه با یه قدم داخل مغازه ای!!
مسجد ایاصوفیا: ابهتی که ابهت نبود!
اولین جایی که رفتیم مسجد ایا صوفیا بود. در مورد مسجد ایاصوفیا و کاخ توپکاپی شنیده بودم که صفهای طولانی وجود داره و همین نکته منو ترقیب کرده بود که Istanbul museum card بگیرم قبل سفر وقتی جاهای دیدنی ای که میشد با این کارت رو رفت دیده بودم به نظرم کامل ارزش داشت که این کارت رو بخرم. مخصوصا اینکه با وجود این کارت نیاز به صف نبود. ولی نزدیک سفر که شد توی سایت اعلام کرد که حرم سرا کاخ توپکاپی از لیست حذف شده و خب دیگه به کار ما نمیومد.(البته الان باز اضافه شده) مخصوصا اینکه ما 4 روز بیشتر توی استانبول نبودیم. شاید براتون سوال شده باشه که اصلا این کارت چی هست؟ به نظرم بهتره انواع کارتی که در استانبول موجوده رو توضیح بدم البته اطلاعات کامل و به روز رسانی هارو هم میتونین تو سایتشون ببینین: muze.gov.tr
Museum pass Istanbul
تصویر 119: موزه کارت استانبول
این کارت در زمان سفر ما 185 لیر بود و حرمسرا کاخ توپکاپی رو شامل نمیشد. ولی الان 220 لیره و جاهای زیر رو شامل میشه:
- İSTANBUL ARCHAEOLOGICAL MUSEUMS (موزه باستان شناسی استانبول، ورودی در حالت عادی 30 لیر)
- CHORA MUSEUM (ورودی 54 لیر)
- TOPKAPI PALACE MUSEUM (کاخ توپکاپی، ورودی 72 لیر)
- TOPKAPI PALACE MUSEUM HAREM APARTMENTS (حرمسرای کاخ توپکاپی، ورودی 42 لیر)
- HAGİA IRENE MONUMENT MUSEUM (موزه حاجی ایرنه، ورودی 36 لیر)
- HAGIA SOPHIA MUSEUM (موزه ایا صوفیه، ورودی 72 لیر)
- İSTANBUL MOSAIC MUSEUM (موزه موزاییک، ورودی 24 لیر)
- MUSEUM OF TURKISH AND ISLAMIC ARTS (موزه هنرهای اسلامی، ورودی 42 لیر)
- RUMELIHISAR MUSEUM (ورودی 18 لیر)
زمان استفاده از کارت از اولین استفاده 5 روزه. مزیتش اینه که صف خرید بلیت نداره و اگه تعداد جاهایی که میخواین برین زیاده از لحاظ قیمتی به صرفه ست. البته با داشتن این کارت یه سری کافه ها و فروشگاه ها 10 درصد تخفیف دارن. از اونجایی که لیر ترکیه هم در نوسانه و اقتصادشون پایدار نیست قیمت ها تغییر میکنه. مثلا قیمت های بالا از یک ماه پیش تغییر کرده. بهتره قبل سفر قیمت های به روز شده رو ببینین و جاهایی که میخواین برین رو مشخص کنین و ببینین میصرفه که این کارت رو بخرین یا نه. برای خریدش هم میشه اینترنتی نسخه موبایل خرید و هم میشه از باجه های بلیت فروشی بالا خرید. اگه قصد رفتن یکی دو جا رو بیشتر ندارین و در عین حال نمیخواین توی صف هم واستین تک تک این بلیت هارو اینترنتی هم میشه خرید ولی خب در جریانین که باید مستر کارت داشته باشین.
ISTANBUL TOURIST PASS
با خرید این کارت تقریبا کلیه موزه ها، جاهای دیدنی، تورهای تنگه بسفر، اتوبوس های هاپ آن-هاپ آف ، سینما، تور جزیره های پرنس و .... خیلی چیزای دیگه رایگانه. و بعضی چیزها مثل ترنسفر از فرودگاه تخفیف ویژه داره. کل تخفیف ها رو میتونین از سایت ISTANBULTOURISTPASS.COM ببینین. قیمت این کارت برای 2 روز 95 یورو، برای 3 روز 115 یورو، 5 روز 135 یورو و 7 روز 175 یوروست.
یه سری کارت های دیگه هم هستن مثل کارت موزه ترکیه که باهاش میشه یه سری موزه در سراسر ترکیه رو دید و یا کارت هایی که مخصوص خود شهروندهای ترکیه ست.
خب برگردیم به سفرنامه:
ساعت 9 صبح جلوی ورودی مسجد ایا صوفیا بودیم. ساعت کاری این مسجد از 9 تا 19. برخلاف چیزایی که شنیده بودیم خلوت بود و ظرف 5 دقیقه نفری60 لیر ورودی دادیم و با به یاد آوردن ورودی های ارزان ازمیر، داخل شدیم (الان شده 72 لیر). یه مقدار جلوتر راهنمای صوتی میشد خرید که زبان فارسی هم داره قیمتش 20 لیر بود ولی شنیده بودم لازم نیست. من خودم قبلا اطلاعات هر جایی که میخواستیم بریم رو ضبط کرده بودم و همراهم داشتم. پس فایل مربوط به این مسجد رو پلی کردم و داخل شدیم.
ایا صوفیا قبلا کلیسا بوده ولی پس از فتح قسطنینه توسط سلطان فاتح، این کلیسا به مسجد تبدیل شده. هنوز نقش و نگار هایی از کلیسا روی دیوارها هست. شنیده بودیم که تمام نمادهای صلیب تغییر کردن ولی همون ورودی یه نماد صلیب بزرگ دیدیم!
ایا صوفیا یه مسجد خیلی بزرگه وارد که میشین یه فضای بزرگ با لوسترهای قشنگ میبینین. یکم که توش دور زدیم فهمیدیم چه اشتباهی کردیم که راهنمای صوتی نگرفتیم. به نظرم که بدون راهنمای صوتی اصلا وارد نشین.
تصویر 120 تا 122: مسجد ایا صوفیا
در طبقه بالا هم یه سری عکس ها وتصاویر وجود داره که کنارش توضیحات هست ولی به نظرم راهنمای صوتی خیلی کاربردی تره. عکس حضرت مریم و ... هم میشه اینجا دید. در کل بخوام بگم اون ابهتی که میگن این مسجد داره رو ما حس نکردیم. تقریبا یک ساعت و ربع توی این مسجد بودیم و بعد به سمت کاخ توپکاپی که قسمت سمت چپ و پشت این مسجده حرکت کردیم.
کاخ توپکاپی
کاخ توپکاپی محل سکونت سلاطین عثمانی بوده و در سال 1459 ساختش شروع شده و حدودا 20 سال زمان برده. این کاخ 4 قرن محل زندگین سلاطین بوده و 25 سلطان در اون زندگی کردن.
سیل جمعیت به سمت این کاخ در حرکت بودن اول وارد حیاط اول میشین که ورودی نداره .
تصویر 123 و 124 : حیاط اول کاخ توپکاپی
انتهای حیاط بلیت فروشیه و فکر کردم که الان باید یک ساعتی تو صف باشیم. ولی وارد که شدیم صف بلیت فروشی خلوت بود. بلیت کاخ 60 لیر و بلیط حرم سرا 30 لیر بود. اشتباه بعدی ای که اینجا کردیم این بود که بلیت حرمسرا رو نگرفتیم. چون دقیقا نمیدونستیم نصف این کاخ حرمسراست. وارد شدیم و این بار رفتیم راهنمای صوتی گرفتیم. برای راهنمای صوتی 20 لیر و کارت ملی دادیم و چون یه کارت ملی بیشتر همراهمون نبود یه راهنما بیشتر نخریدیم. ولی همونو هدفونشو کشیدیم و دوتایی استفاده کردیم.
تصویر 125: راهنمای صوتی
اگه میخواین بدونین تو این کاخ دقیقا چه خبره نرم افزار TOPKAPY SARAY رو دانلود کنید. نقشه سه بعدی کاخ و راهنما به زبان ترکی داره. اگه زبان ترکی بلد نیستین و راهنما هم نمیخواین بخرین پس به دوتا عکس زیر توجه کنید!
تصویر 126: نمای کلی و حیاط اول کاخ توپکاپی
تصویر 127: نقشه کاخ توپکاپی
کاخ توپکاپی در کل 4 تا حیاط داره که حیاط اول در عکس اول و سه تا حیاط دیگه رو در عکس دوم مشخص کردم.
در عکس اول هم میتونین کلا موقعیت کاخ توپکاپی رو ببینین. همونطور که توی عکس مشخصه این کاخ کنار مسجد ایاصوفیا قرار داره. وارد حیاط اول که بشین سمت چپ ایا ایرنه ست که اگه موزه کارت گرفتین بازدیدش رایگانه اگر نه هم قیمتش 36 لیره. خب ما که وقتشو نداشتیم بریم ببینیم چه خبره ولی ایا ایرنه قبل از ایا صوفیه دفتر اصلی مسیحیان بوده در واقع اولین کلیساییه که در قسطنطنیه بنا شده. قدمتش هم حدود 1600 ساله.
بلیت رو که خریدید وارد ورودی اصلی میشین که مثل همه ورودی ها باید از دستگاه رد شد. از اینجا وارد حیاط دوم میشیم.
سمت راست آشپزخونه قرارداره که ظرفهاشو به صورت موزه چیدن و واقعا قشنگه. البته عکاسی اینجا ممنوعه منم خیلی عکس ازش ندارم متاسفانه.
تصویر 128: راهروی منتهی به آشپزخانه ها
تصویر 129: ظروف داخل آشپزخانه
سمت چپ حیاط دوم هم حرمسرا قرارداره که ما بلیتشو نداشتیم ولی شما بخرین و برین به جای ما هم ببینین.
بعد وارد سالن مخاطبان میشیم. سالن مخاطبان جایی بوده که وزیران به خدمت سلطان میرسیدن و احکامی که توسط شورا تصویب میشده رو به سلطان ارائه می کردن. شکل ظاهریش به قرن 16 برمیگرده ولی چندین بار درگیر آتش سوزی و زلزله بوده که ترمیم شده. این اتاق برای ملاقات های رسمی بوده، کلا مقامات خارجی رو در این اتاق میدیدن.
تصویر 130: اتاق مخاطبان
بعد از سالن مخاطبان واد حیاط سوم و از اونجا وارد کتابخانه میشیم. کتابخانه هم شامل اسناد مهم در دوران عثمانی بوده.
تصویر 131 و 132: کتابخانه
سمت چپ حیاط سوم خزانه داری ست که موقع بازدید ما بسته و در دست تعمیر بود. و سمت راست موزه مقدساته که به نظر من جزو جالب ترین قسمت ها بود. برای ورود به این قسمت به کسانی که لباس کوتاه یا بدون آستین داشتن لباس داده میشد. برای ورود به این قسمت هم صف بود چیزهایی مثل درهای کعبه، ریش پیامبر، لباس حضرت فاطمه، شمشیر حضرت علی و ... در این موزه ست. عکسبرداری هم ممنوعه
تصویر 133: موزه مقدسات
در حیاط چهارم سمت چپ اتاق ختنه است که پادشاهان عثمانی رو اینجا ختنه کردن . نکته این اتاق کاشی کاری فوق العاده اونه (که البته در ایران نمونه ش رو زیاد داریم)
تصویر 134 و 135: اتاق
در امتداد اتاق ایوان مرمره که ویوی خوبی داره و بعد از اون اتاق بغداده.
تصویر 137و 136: ایوان مرمر
این اتاق برای گرامیداشت تسخیر بغداد توسط سلطان مراد چهارم ساخته شد. بهترین جایی از کاخ که حفظ شده.
تصویر 138 تا 140: اتاق بغداد
بعد وارد حیاط چهارم میشیم که ما اینجا نشستیم و یه مقدار استراحت کردیم. از اینجا منظره خوبی به کاخ داریم.
تصویر 141: منظره کاخ از حیاط چهارم
در آخر هم وضو خانه و رستورانه. اگه کارت موزه دارین و یا هنوز خسته نشدین در حیاط اول کاخ ورودی ای هست که میشه به موزه باستان شناسی رفت.
خب از کاخ که بیرون اومدیم روبروی مسجد ایاصوفیا هندوانه خنک خریدیم و خوردیم که حسابی در اون هوا مزه داد. قیمتش هم 12 لیر بود.
برنامه بعدیمون بازدید از بار باسیلیکا" href="https://lastsecond.ir/attractions/9-basilica-cistern" target="_blank" rel="noopener">آب انبار باسیلیکا بود ولی به یه مشکل اساسی خوردیم! ما هنوز در استانبول پول چنج نکرده بودیم! و لیرهامون تموم شده بود. تو همون منطقه صرافی زیاده ولی برای ما که در ازمیر لیر با نرخ 5.85 چنج کرده بودیم دیدن تابلوهای 5.60 خیلی زور بود! پس تصمیم گرفتیم که بریم به میدان تکسیم در جهت یافتن صرافی منصف تر! ولی بعد فهمیدیم که پشت ایستگاه lale university بهترین نرخ چنج رو داره.
تور تنگه بسفر: رویایی که محقق شد
ساعت تقریبا 1 بعدازظهر بود و من یادم بود که برای بازدید از تنگه بسفر کشتی ها ساعت 2:30 حرکت دارن پس تصمیم گرفتیم سر راهمون آمار کشتی رو هم بگیریم . کلن برای تورهای دریایی دوتا شرکت هستن
یکی sehirhaltari که از اسکله امینو حرکت داره. قیمت بلیتاش ارزون تره ولی کشتی بیشتر و بزرگتر و البته شلوغ تر داره. ما چندباری از این اسکله رد شدیم و وقتی شلوغیشو میدیدیم منصرف میشدیم (en.sehirhatlari.istanbul)
تصویر 142: برنامه حرکت تور تنگه بسفر با شرکت sehirhaltari
بعدی denture یا مارمارا که از اسکله کاباتاش حرکت داره، خلوت تره و کشتی هاش تند تر میرن! البته تندش هم کنده! (از اسکله های دیگه هم هست من در دسترس ترهاشو گفتم.) (www.denturavrasya.com)
تصویر 143: برنامه حرکت تور تنگه بسفر با شرکت دنتور
توی سایت هاشون هم میشه برنامه حرکتشونو دید.
تور بسفر هم دو مدل داریم: تور طولانی تر که حدود 6 ساعت زمان میبره. و تور کوتاه تر که یک ساعت و نیم تا دو ساعت زمان میبره اطلاعات کامل هر دو تور توی سایتشون هست.
خب به سمت اسکله کاباتاش رفتیم و متوجه شدیم حرکت بعدی ساعت 13:45 به صورت هاپ آن هاپ آفه. من دوست داشتم که به صورت بدون توقف باشه ولی ساعتش به ما نمیخورد و چون زمان کمی هم توی استانبول بودیم نمیخواستم زمان از دست بدیم. پس با باقیمانده پولمون این تور رو نفری 25 لیر خریدیم و منتظر کشتی شدیم.
تصویر 144: تور تنگه بسفر
زمان تور بدون استاپ از اسکله کاباتاش هم ساعت 11:15 ه.
سر ساعت سوار کشتی شدیم . نم نم بارون میومد و هوا دلپذیر بود. توی کشتی هم کلا 20 نفر هم نبودیم. با شک سوار شدم. فکر میکردم شاید به اون خوبی که فکر میکنم نباشه. ولی این تور نقطه قوت کل سفر ما و جایی که ارزششو داشت حتی چندین بار بریم بود. این تور بی نظیر بود.
تصویر 145: کشتی
همینطور که کشتی حرکت میکرد راهنمای صوتی هم به زبان انگلیسی و ترکی وجود داشت که به هرجا که میرسید توضیح میداد. تور ما هاپ آن هاپ آف بود که یه سری جاها توقف داشت ولی اصلا اذیت کننده نبود. توضیحات رو زیر عکسا مینویسم و بازم تاکید میکنم که انتخاب این تور در این هوای خنک و بارونی بهترین انتخاب ما بود.
تصویر 146: کاخ دلما باغچه
تصویر 147: هتل four season
تصویر 148: هتل ciragan palace
تصویر 149: مسجد ortakoy
تصویر 150: استانبول از داخل کشتی
تصویر 151: قلعه rumeli
تصویر 152: خانه های حاشیه تنگه بسفر
تصویر 153: مسجد Beylerbeyi
تصویر 154: کاخ Beylerbeyi
بعد از پایان تور با فونیکولار به تکسیم رفتیم تا یه صرافی خوب پیدا کنیم و در نهایت نرخی بهتر از 5.70 گیرمون نیومد. یه مقدار چنج کردیم. و برای خوردن ناهار به سمت خیابان استقلال رفتیم و در نهایت از یک رستوران یه پلو گوشت بوقلمون به قیمت 25 لیر و یه غذای دیگه که نمیدونم اسمش چیه سفارش دادیم که جمعا شد: 64 لیر
بعد از ظهر به سمت بازار جواهر رفتیم. سوار مترو شدیم و در ایستگاه سیسیلی پیدا شدیم (یک ایستگاه) بازار جواهر هم به نسبت خوب بود. آخر شب هم مجدد خیابان استقلال و بعد به هتل برگشتیم.
هزینه های روز پنجم:
- خوراک : 88 لیر
- رفت و آمد: 70 لیر
- ورودی: 260 لیر
- مجموع: 418 لیر
3-3 روز ششم: جزیره بویوک آدا، کاخ دلما باغچه، پاساژ کاله اوتلت سنتر
بیوک آدا: توهمی از یک جزیره زیبا
برنامه امروز حرکت به سمت بیوک آدا بود. برنامه حرکت با هر دو شرکتی که بالا گفتم تو سایت هاشون هست. ما بازم تصمیم داشتیم از اسکله کاباتاش بریم.
پس بعد از صبحانه به ایستگاه تراموای کاراکوی رفتیم و از اونجا مستقیم به کاباتاش رفتیم. بلیت جزایر پرنس رو به قیمت نفری 10 لیر خریدیم.
بیوک آدا بزرگترین جزیره از مجموعه 4 جزیره معروف به جزایر پرنسس هست. در واقع بیوک به معنی بزرگ یعنی بیوک آدا بزرگترین جزیره است. ای جزایر رو از نمای بالا از توی هواپیما میتونین ببینین.
تصویر 155: جزایر پرنسس از داخل هواپیما
معروفیت این جزیره به دلیل اینه که هیچ گونه وسیله نقلیه موتوری نداره و برای حمل و نقل از دوچرخه و اسب استفاده میشه. البته ما ماشین هم دیدیم!
من از قبل سفر برای دیدن این جزیره خیلی هیجان داشتم چون فکر میکردم با یک جزیره خیلی سرسبز، زیبا و شیک مواجه میشم.
بعد از یک ساعت و نیم کشتی سواری به بیوک آدا رسیدیم. البته کشتی اول جزیره هیبیلادا نگه میداره و بعد میره سمت بیوک آدا. همون لحظه که پیدا شدیم بلیت برگشت رو هم با همین شرکت خریدیم. البته بلیت های برگشت زمان نداره و هروقت خواستین میتونین برگردین. همون اول به سمت چپ حرکت کردیم و درشکه ها رو پیدا کردیم. برای 40 دقیقه درشکه سواری 120 لیر پرداخت کردیم و با هیجان تو کوچه پس کوچه های این جزیره حرکت کردیم.
اول راه خونه های خیلی زیبایی وجود داشت که هی با خودم میگفتم بالاتر حتما خیلی قشنگ تره
تصویر 156 تا 158 : جزیره بیوک آدا
از بین خونه ها گذاشتیم بعد به یک جنگل میرسید و بعد از اون از سراشیبی پایین اومد و تموم شد!!
تصویر 159: جنگل در بیوک آدا
کل جزیره همین بود. نمیگم بد بود قشنگ بود ولی به نظرم توی کیش خودمون زیباترشو دیدیم! البته من نود درصد مسیر چشمم به اسب هایی بود که به درشکه بسته شده بودن و تموم مسیر به اونا فکر میکردم! درشکه یه قسمت مسیر هم ایستاد که تقریبا ویوی خاصی نداشت.
تصویر 160: محل توقف درشکه
بعد از اینکه از درشکه پیاده شدیم پیاده توی مغازه های همون اطراف دور زدیم و یکم از هایپر مارکتش خرید کردیم . از نمادهای بیوک آدا خریدیم و بعد به سمت خیابون اول راه که زیباتر بود رفتیم. دوچرخه هم برای کرایه وجود داره ولی سراشیبی های که دیدیم از اینکه دوچرخه بگیریم پشیمونمون میکرد.
تصویر 161: مغازه در بیوک آدا
تصویر 162: درشکه ها در بیوک آدا
یه سری قسمت هم بود که ورودی داشت و برای شنا مناسب بود.
خلاصه کل بیوک آدا رو در یک ساعت و نیم دیدیم و خیلی زودتر از برناممون به سمت کشتی رفتیم و به اسکله کاباتاش برگشتیم. ساعت حدودا یک و نیم بود به سمت کاخ دولما باغچه که نزدیک این اسکله ست حرکت کردیم.
کاخ دولماباغچه : ساختمان سلطنتی زیبا
ورودی این کاخ 60 لیر و ورودی حرمسرا 40 لیره. نکته منفیش اینه که تا ساعت 4.30 بعدازظهر بیشتر باز نیست و قبلا تو برنامه ریزیمون هیچ وقت برای این کاخ وقت پیدا نمیکردیم ولی به لطف بیوک آدا تونستیم به اینجا هم برسیم.
تصویر 163: کاخ دولما باغچه
کاخ خلوت بود وارد که شدیم رفتیم سمت راست که راهنمای صوتی بگیریم که متوجه شدیم راهنماش رایگانه و فقط کارت شناسایی میخواد. ما هم که یک کارت بیشتر نداشتیم یکی بیشتر نتونستیم بگیریم. در تصویر زیر نقشه کاخ رو به طور خلاصه گذاشتم. عکس برداری داخل ممنوعه و من عکسی از توی کاخ ندارم.
تصویر 164: نقشه کاخ دولما باغچه
کاخ دلما باغچه به معنی پر شده با باغچه توسط عبدالمجید یکی از شاهان عثمانی در سال 1839 شروع به ساخت کرده و ساختش تقریبا 22 سال زمان برده. میگن داخلش توسط طراحان خانه اپرای پاریس طراحی شده. آتاتورک هم روزهای پایان عمرشو در این کاخ بوده. در سالن بزرگ جشن ها هم بزرگترین چلچراغ جهان وجود داره که هدیه از طرف ملکه ویکتوریا بوده و 750 تا لامپ داره و 4 و نیم تن وزنشه.
تصویر 165 تا 167: کاخ دولما باغچه
راهنمای صوتی در این کاخ جذابیت کاخ رو چند برابر میکنه. پشت کاخ هم ایوانیه که ویوی عالی ای به دریا داره.
تصویر 168 و 169: ایوان پشتی کاخ دولما باغچه
در کل در این معماری بیرونیش واقعا نظر منو جلب کرد به خودش و خیلی عالی بود.
تصویر 170: معماری فوق العاده کاخ دولما باغچه
ساعت حدودا 4 هم به هتل رفتیم.
برنامه بعد از ظهر رفتن به پاساژ کاله اوتلت سنتر بود. برای این کار دوباره به ایستگاه کارکوی از خط تراموا رفتیم و در ایستگاه gungoren که دقیقا روبروی پاساژه پیاده شدیم ولی حدودا یک ساعت زمان برد.
تصویر 171: مسیر تا پاساژ کاله
این پاساژ اوتلت بزرگ ال سی وایکیکی بچگانه داره و یک اوتلت کوتون که به نسبت خوب بودن.
تصویر 172: پاساژ کاله (عکس از اینترنت)
شب هم دوباره از همین مسیر برگشتیم منتهی چون از کارکوی به سمت هتل سربالایی بود و خسته بودیم به سمت ایستگاه فونیکولار رفتیم. دقیقا از جایی که پیاده میشین ضلع مقابل سمت چپه. که ایستگاه بعدیش انتهای خیابان استقلاله. برای ما عالی بود چون با چند دقیقه پیاده روی به هتل میرسیدیم.
هزینه های روز ششم :
- رفت و آمد: 40 لیر
- خوراک: 53 لیر
- کالسکه : 120 لیر
- ورودی: 120 لیر
3-4 روز هفتم: جمعه بازار فیندیک زاده، خیابان بغداد
امروز اول باید اتاقمونو عوض میکردیم. اتاق جدیدمون یه مقدار بزرگتر و با ویوی خیلی بهتر بود.
تصویر 173: ویوی اتاق جدید
بعد از تعویض اتاق قرار بود صبح به جمعه بازار بریم و بعدازظهر هم به مینیاتورک و تپه پیرلوتی. مینیاتورک پارک مینیاتوری ترکیه ست که بناهای دیدنی ترکیه رو در سایز کوچیک درست کرده و در یک نگاه می تونین کل ترکیه رو ببینین . بلیتش 15 لیره و از 9 صبح تا 7 شب بازه. یه اپلیکیشن هم داره به همین نام که زبان فارسی رو هم ساپورت میکنه داخل اون هر قسمت رو توضیح میده. برای رفتن به اونجا هم از میدان تکسیم اتوبوس شماره 38t به اونجا میره. البته یه مقدار مسیرش دوره و حدودا 45 دقیقه زمان میبره تا به اونجا رسید. برای همین تصمیم داشتیم تپه های پیرلوتی رو هم همزمان بریم . اینجا یه جور تفرج گاهه که با تله کابین به بالای تپه میرین و نمای شهر دارین. همون روزی دوباره هردو رو چک کردم و متوجه شدم تپه های پیرلوتی رو برای تعمیرات بستن و یه جورایی برناممون متزلزل شد!
تصویر 174: نقشه مینیاتورک و تپه های پیر لوتی
جمعه بازار فیندیک زاده
این جمعه بازار دقیقا بین ایستگاه haseki و فیندیک زاده از خط تراموا قرارداره. در هرکدوم از ایستگاه ها که پیاده شین سمت چپ لاین پشت مغازه ها جمعه بازار شروع میشه.
تصویر 175: موقعیت جمعه بازار
ما ساعت 9 از هتل حرکت کردیم از ایستگاه کاراکوی به سمت فیندیک زاده رفتیم. جو بازار همراه با شور و هیجان خاصیه. عمده بازار پوشاکه ولی یه قسمتی هم میوه و مواد خوراکی هست. قیمت ها نسبت به بازارها پایین تره و البته جای چونه زدن داره . اکثرا هم فارسی میفهمن. مثلا یه چیزی رو یه غرفه قیمت کردم گفتم 40 لیر به همسرم گفتم بیا بریم جلوتر میداده 20 لیر همونجا مرده گفت نه نه 20 لیره اشتباه گفتم!
تصویر 176: جمعه بازار (عکس از اینترنت)
چند ساعتی رو تو بازار درگیر بودیم و بعد به هتل رفتیم. برای بعدازظهر هرجور فکر کردیم دیدیم ما اصلا قسمت آسیایی رو نرفتیم! پس مینیاتورک رو به سفر بعدیمون سپردیم و تصمیم گرفتیم به خیابان بغداد بریم. برای رفتن به این خیابون نرم افزارا مسیرهای عجیب غریب و طولانی ای رو میدادن از رسپشن هتلمون پرسیدیم چجوری بریم که پیشنهاد کرد از اسکله کاراکوی با کشتی به اسکله کادیکوی بریم و از اونجا سوار مینی بوس های زرد بشیم!
خودمون رو به این اسکله رسوندیم و به سمت کادیکوی رفتیم. در اسکله کادیکوی شور و هیجان خاصی بود. چندتا کمپین تبلیغاتی انتخابات آهنگ گداشته بودن و مردم میرقصیدن. در کل شاد شدیم! هرچی گشتیم مینی بوس زرد نمیدیدیم. از چندتا اتوبوس پرسیدیم که به خیابون بغداد میرن یا نه که یه اتوبوس دوطبقه بلاخره جواب مثبت داد و سوار شدیم. به محض اینکه اتوبوس جلوتر رفت ون های زرد رنگی دیدیم و فهمیدیم منظورش از مینی بوس، ون بوده. خیابان بغداد یک طرفه است و برعکس مسیری که ما میرفتیم بود. پس از خیابون بغلیش اتوبوس حرکت میکرد. اول تصمیم داشتیم که بریم به ته خیابون و از اونجا پیاده برگردیم ولی ترافیک وحشتناک بود شاید یک ساعت توی ترافیک بودیم. پس همون اولای مسیر پیاده شدیم و به این خیابون رفتیم. از لوکسی و زیبایی این خیابون زیاد شنیده بودیم. ولی راستشو بخواین این خیابون هم خیلی تفاوت با خیابون های اون طرف نداشت. یه خیابون پهن که دوطرف مغازه بود و جلوی مغازه ها کافه بود.
تصویر 177: خیابان بغداد (عکس از اینترنت)
توی یکی از مغازه ها بستنی گرفتیم اسکوپی 6 لیر.
تصویر 178: بستنی در خیابان بغداد
چیزی که اینجا بیشتر به چشمم اومد این بود که انگلیسی بیشتر بلد بودن! چند ساعتی اینجا چرخیدیم بعد با اتوبوسی که روش نوشته بود کادیکوی به اسکله رفتیم و از اونجا هم به اسکله کاراکوی.
تصویر 179: به سمت اسکله کاراکوی
اسکله کاراکوی هم حال و هوای جالبی داره. زیر پل پر از رستورانه و دستفروش هایی که ماهی درسته رو ساندویج میکنن و بهت میدن! ما دوتا بلال خوردیم و به سمت فونیکولار رفتیم و انتهای خیابان استقلال پیاده شدیم و شب آخر رو در این خیابون گذروندیم.
هزینه های روز هفتم:
- رفت و آمد: 30 لیر
- خوراک : 42 لیر
- مجموع : 72 لیر
3-5 روز هشتم: حرکت به سمت خونه!
پروازمون ساعت 11:15 بود . صبح ساعت 7 از هتل حرکت کردیم به تکسیم رفتیم همونجا به عنوان صبحونه دوتا سمیت خریدیم. به محل اتوبوس های هاوا ایست رفتیم. بلیط نفری 18 لیر بود که باید با همون استانبول کارت پرداخت میشد. همونجا هم دکه برای شارژش بود. سوار اتوبوس شدیم و 40 دقیقه بعد به فرودگاه رسیدیم. به گیت که رسیدیم مسئولین مشغول دعوا با ایرانی ها بودن که چرا درست حسابی تو صف واینمستین!! خلاصه که یه مقدار تو فری شاپ گشتیم در نهایت با هواپیما ماهان به فرودگاه امام خمینی رسیدیم. از اونجا هم اسنپ گرفتیم و با 58 تومن به فرودگاه مهرآباد رفتیم. پرواز بعدیمون ساعت 11 شب بود. نیم ساعتی تو فرودگاه بودیم که اس ام اس اومد پرواز شده ساعت یک و نیم ! و همونجا با خودمون گفتیم : ولکام تو ایران!! پس نشستن دیگه جایز نبود چمدون ها رو به قیمت چمدونی 13 هزارتومن به امانت دادیم و یه مقدار تو تهران دور زدیم و شام خوردیم و دوباره به فرودگاه برگشتیم و پس از انتظاری طاقت فرسا به مشهد رسیدیم و سفرمون به پایان رسید.
هزینه روز آخر:
- خوراک: 6 لیر
4 نتیجه گیری
ترکیه زیبا بود، کلی جا برای دیدن داشت ولی از نظر ما به زیبایی تبلیغات و تعریفی که ازش میشد نبود. همیشه نگاهم به ترکیه خیلی رویایی تر و مدرن تر بود ولی در نظرم خیلی تفاوتی با ایران نمیکرد. درسته هرجایی ارزش دیدن داره ولی الان که هزینه هر سفر خارجه کلی زیاده من پیشنهاد میدم یه مقدار بودجتونو افزایش بدین و به جای ترکیه به کشوری برین که فرهنگ متفاوت تری با ما داره. البته اگه هدفتون از سفر ماجراجویی و دیدن فرهنگ ها و مردمان مختلفه. مخصوصا ازمیر که تبلیغات زیادی ازش میشه اونقدرا هم ارزش دیدن نداره!
نکات کلی:
- توی هتل هایی که ما بودیم دمپایی برای دستشویی ها نبود. پس ترجیحا دمپایی ببرین.
- غذا تو ترکیه زیاد با قیمت مناسب و طبق ذائقه ماست و بردن غذا و کنسرو فقط بار اضافه ست چون اینقدر تنوع غذایی زیاده که دوست داری همشو امتحان کنی
- قرص های ویتامین و سرماخوردگی های ساده تقریبا همه جا پیدا میشه مخصوصا در مغازه لوازم آرایش فروشی گراتیس که تمش بنفشه.
- حمل و نقل عمومی در ترکیه عالیه. ما درکل سفر فقط یکبار از تاکسی استفاده کردیم. یه مقدار مسیرها رو یاد بگیرین یا از نرم افزار استفاده کنین به راحتی میتونین در هزینه هاتون صرفه جویی کنید. البته خود حمل و نقل عمومی هر کشوری برای من جذابه و دوست دارم همشو امتحان کنم!
- لیر ترکیه هم مثل پول ما همواره دچار تغییره پس ممکنه هزینه هایی که اینجا نوشتم در حین سفر شما تغییر کنه. اگه میخواین دقیق برآورد هزینه کنین برای هر مکان دیدنی به سایتش مراجعه کنین.
- اگر خودتون بدون تور سفر میکنین حتما از اینجا یه مقدار لیر ببرین.
- مجموع هزینه های ما 474 لیر خورد و خوراک، 676 لیر رفت و آمد، 396 لیر ورودی در مجموع 1546 لیر شد که اضافه بر اینها حدود 400 دلار هم خرید شخصی کردیم.
- عکس ها با دوربین حرفه ای گرفته شده ولی به دلیل سیاست سایت از کیفیتش کاسته شده.
