قسطنطنیه پیوند فرهنگ و تاریخ شرق و غرب جهان (سفرنامه استانبول)

4.5
از 54 رای
آگهی الفبای سفر - جایگاه K - دسکتاپ
بهشتی که در آن مرز میان شرق و غرب، گم می شود! +‌تصاویر

روز سوم

 در همین تحقیقات به یک دست آورد خوب رسیدم و این بود که بهتره که کسانی که به استانبول سفر میکنند  ابتدا سری به مرکز اطلاعات یا اینفورمیشن سنتر یا  Bilgilendirme Merkezi بازدید کنند . این مرکز در کنار مرکز گردشگری مینیاتورک که در خیابان İmrahor  واقع شده و اطلاعات جامعی در مورد مراکز توریستی استانبول می­توان در آن بدست آورد .

 pic (31).jpg

عکس و فیلم  Information Center Istanbul

و دقیقا در کنار آن  پارک مینیاترک وجود دارد که در آن بسیاری از آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری در سایز کوچک مدل سازی شده و دیدن آن خالی از لطف نیست، لازم به ذکر است برای ورود به مینیاتورک باید بلیط تهیه کرد که فکر کنم 25 لیر برای  هر نفر بود. ولی اینفورمیشن سنتر رایگان بود. با توجه به کمبود  وقت و عدم علاقه همراهان ام  از ورود به مینیاتورک خودداری کردیم. اما به نظرم ارزش دیدن دارد. در محوطه بین مینیاتورک و اینفورمیشن سنتر یک بندر کوچک وجود دارد که ظاهرا میشه قایقهای کوچک 4 نفره که به سبک باستانی است را نیز اجاره کرد اما متاسفانه آنروز اثری از آنها نیافتیم.

 pic (33).jpg

عکس مینیاترک ( عکس از منابع اینترنتی)

 پس از بازدید از اینفورمیشن سنتر به سمت خیابان تکسیم حرکت کردیم و پس از پارک کردن خودرو در اتوپارک اقدام به پیاده روی در خیابان کامهاریت کردیم و خوشبختانه هوای استانبول در خرداد ماه بسیار خنک بود و انسان خیلی خسته نمیشد . حدود 3 کیلومتر به سمت شمال این خیابان پیاده روی کردیم که پر است از هتل های 5 ستاره و لوکس ،مغازه ها و رستوران ها و کافه های جالب که در ابتدا در یکی از همان  کافه چای خوردیم . در خیابان  کامهاریت (cumhuriyet cd) مراکز توریستی خاصی وجود ندارد و تقریبا شبیه به خیابان ولی عصر خود ما است.

 pic (32).jpg

عکس خیابان کامهاریت

سبک درست کردن چای ترکیه  متفاوت است و مزه متفاوتی نسبت به چای ایرانی دارد و خستگی آدم رو کاملا بر طرف می­کند، مخصوصا با استکان­های مخصوص کمر باریک لذت نوشیدن آنرا صد چندان می­کند، من خودم به عنوان سوغاتی چند دست استکان خریداری کردم. قیمتهای مختلفی برای انواع استکان وجود دارد اما یک فروشگاه زنجیره ای در ترکیه با نام شوک شاک وجود دارد که قیمت همه اجناس  در آن نسبت به همه فروشگاههای ترکیه پایین تر است. سعی کنید همه خریدتان را در این فروشگاه که در سراسر استانبول شعبه دارد انجام دهید . برای مثال یک آب معدنی 5 لیتری در فروشگاههای دیگر حدود 10 تا 15 لیر قیمت دارد ولی در این فروشگاه با 5 لیر همان را می­توان تهیه کرد. دقت داشته باشید آب استانبول قابل شرب نیست و برای پخت و پز باید آب خریداری کنید.

 pic (35).jpg

عکس چای ترک

 پس از صرف چای حدود یکساعت و نیم این پیاده روی بطول انجامید و از فروشگاههای آن منطقه بازدید کردیم . برای صرف نهار تصمیم گرفتم از افرادی محلی استانبول در مورد یک رستوران خوب  پرس و جو کنیم و آنها یک رستوران که دونرهای خوبی دارد را به ما معرفی کردن و با اینکه مغازه کوچکی بود اما بسیاری برای دریافت ساندویچ مخصوص این رستوران صف کشیده بودن و ما حدود بیست دقیقه منتظر دریافت غذا بودیم. باید بگم یکی از لذیذ ترین ساندویچ های دونری بودی که تا بحال خورده بودم. هر عدد ساندویچ 12 لیر قیمت داشت. اما سایزش نسبتا کوچک بود و خوردن دو عدد آن انسان را کاملا سیر می­کرد.

 در بیرون این ساندویچی محوطه خوبی برای صرف غذا وجود داشت و همانجا ناهار را خوردیم.  فکر کنم از میدان تکسیم تا این ساندویچی حدود 15 دقیقه پیاده روی باشد. که برای اینکه یک دونر اصلی ترکیه رو میل کنید ارزش دارد به آن سری بزنید. دقت داشته باشید تنوع خوراکی در  ترکیه بسیار زیاد است و باید بخش مهمی از سفر به تجربه خوردن غذاهای مختلف اختصاص پیدا کند. شخصا فکر نمی­کنم هیچ جای دنیا چنین تنوع غذایی وجود داشته باشد و جالب اینکه همه غذاها با مزاج ما ایرانی ها سازگار است. پس سعی کنید همه نوع خوراکی را در استانبول امتحان کنید و آنرا جز اهداف سفر خود قرار دهید.

  pic (36).jpg

عکس ساندویچی هاربیه بافه

 پس از صرف غذا راهی اقامت گاه شدیم و تا عصری  استراحت کردیم. و البته زمان آن بود که اتومبیل اجاره ای را پس دهیم و برادرم اتومبیل را به همان نمایندگی که گرفته بودیم برد و با اتوبوس برگشت. در غروب مجددا اقدام به بازدید از خیابان استقلال و کافه گردی در این منطقه کردیم.  کافه های متنوعی در خیابان استقلال وجود دارد که انتخاب کافه خوب را دشوار میکند. و بهتر است اگر میخواهید شبی را در بیرون سپری کنید پیشنهاد میکنم بجای آن به تور کشتی بروید .که صرف شام  و سرگرمی  و .... را هم شامل می­شود و هر غروب می­توانید از آن بهره­ مند شوید و معمولا این کشتی ها ساعت 7 غروب مسافرین را سوار میکنند و تا حدود 12 شب از تنگه زیبای بسفر عبور میکنند . در میان این کشتی ها کشتی آرش معروف ترین آنهاست و هزینه آن 100 لیر است که  با توجه به اینکه شامل  شام و نوشیدنی  و مراسم مختلف آن ، ارزشش را دارد و البته کشتی های مختلف دیگری برای سایر ملیت ها وجود دارد که اگر مدت اقامت شما طولانی است میتوانید چند تا از آنها را تست کنید .

البته برای رفع خستگی میتوانید ساعتی را در یکی از کافه های خیابان استقلال یا خیابان بگذرانید در کوچه پس کوچه های خیابان استقلال پر است از کافه  که من  با توجه به اینکه ارتباط زیاد با سر و صدا و شلوغی نداشتم به یک کافه  در فاصله 200 متری میدان تکسیم میرفتم که فضای بسیار خوبی داشت. و بدور از  هیاهو و ازدحام جمعیت بود و واقعاً آرامش بخش بود می­ رفتم.

معمولا بعد از صرف شام  چند ساعتی در حوالی میدان تکسیم و خیابان استقال وقت می­گذراندیم  و هر بار تجربیات جالبی کسب میکردیم و البته از موسیقی خیابانی این منطقه بهره­ مند می­شدیم. یکی از کارهای که حس خوبی به من می­داد گفتگو با افرادی از ملیتهای مختلف بود که تجربه بسیار شیرینی بود. همچنین  در کافه ای که روبروی سوییت ما بود بسیاری از ملیتهای مختلف اقدام به بازی تخته نرد می­کردند و بسیار در این بازی زبردست بودند. و آخر شبها معمولا با آنها بازی کردم. در میان آنها  اماراتی ها و عراقی ها حرفه ای تر بودن. اتفاقا در یک بازی حساس که بین یک اماراتی و یک شهروند ترکیه بود من داوری کردم و مانع تقلب بازیکن ترک شدم و همین موجب رنجش وی شد و دیگر با من بازی نکرد. اما خوشبختانه  در بسیاری از بازی هم با اختلاف همه رقبا را شکست میدادم و افسوس میخوردم که ای کاش با آنها شرطی بازی می­کردم. البته یکبار از یک شهروند ترک که شانس زیادی  آورد شکست خوردم . به هر  صورت پرچم ایران را سر افراز کردم و رقبای سایر ملیتها را در طول این سفر شکست دادم .در این کافه ها معمولا  چای و باقلوا و قلیان و انواع نوشیدنی صرف می­شد که بسیار گران بود. مثلا 4 لیر برای یک چای، برای باقلوا  40 لیر و 40 لیر برای قلیان تقاضا میکردند.

 pic (37).jpg

عکس و فیلم بازی تخته نرد

 در ساعت 2 به سوییت مراجعت کرده و برای فردا برنامه ریزی و مطالعه میکردم. جالب اینکه شدت علاقه من به جهان گردی به قدری بود که شبها 4 ساعت بیشتر نمی­خوابیدم و هر روز پر انرژی تر از دیروز بودم.

 

روز چهارم

 فردا صبح بعد از صرف صبحانه تصمیم گرفتیم به موزه ایا صوفیه برویم که در خیابان فتیح واقع است. این منطقه پر است از جاذبه های توریستی که بازدید از اکثر آنها حداقل به 4-5 روز زمان نیاز دارد و بهترین روش برای رفتن به آنجا استفاده از مترو است. چون پیدا کردن جای پارک در آن منطقه بسیار دشوار و هزینه بر است.  سعی کنید قبل از سفر به استانبول با نقشه متروی استانبول به خوبی مسلط شوید که در زمان سفر وقت و انرژی کمتری برای درک مسیر ها داشته باشید. ابتدا از میدان تکسیم با  مترو به  ایستگاه Vezneciler  بیایید و از آنجا به سمت موزه ایا صوفیه  دو کیلومتر پیاده روی کنید  یا با تراموا به آنجا بیایید. یک راه دیگر اینست که با مترو  از ایستگاه  تکسیم به  ایستگاه kabatas و از آنجا سوار تراموا شده و در ایستگاه سلطان احمد  پیاده شوید. در روش اول شما میتوانید از مسجد بایزید هم دیدن کنید. ما روش دوم را برای رفتم به ایا صوفیه برگزیدم. برای درک بهتر مسیریابی همین طور که در نقشه میبینید مسیر آبی مسیر تراموا  است و مسیر سبز مسیر مترو است. بهترین زمان برای شروع بازدید از این منطقه صبح است، چون 4-5 مرکز توریستی فوق العاده در این منطقه وجود دارد که هر یک به چندین ساعت برای بازدید احتیاج دارد.

pic (38).JPG

نقشه جرکت به سمت محله سلطان احمد

 پس از پیاده شدن در منطقه سلطان احمد وجود کافه ها و بستنی فروشی های این منطقه ابتدا جلب نظر میکند. بستنی فروشها  سنتی استانبول معمولا با بستنی کلی تردستی میکنند و بسیار جذاب و دیدنی کارشان را انجام میدهند. پس از خرید بستنی، چند دقیقه ای در پارک Mehmet Akif روی سکوهایی که در جوار باغچه های آن وجود داشت نشستیم و بستنی خوردیم . در این پارک نیز تعدادی کوره باستانی وجود دارد که  از آنها نیز بازدید کردیم و سپس به سمت مسجد و مقبره سلطان احمد حرکت کردیم.

 ◄ بستنی فروشی در منطقه سلطان احمد  ►

سلطان احمد 14 امین پادشاه عثمانی بحساب می آید و در 13 سالگی به سلطنت رسید و تا 29 سالگی و پایان عمرش سلطنت کرد با این وجود یکی از سلاطین خوش نام عثمانی به حساب می آید، در دوران سلطنت وی بسیاری از آثار باستانی از جمله موزه ایا صوفیه مورد مرمت قرار گرفت و همچنین مسجد آبی به دستور وی ساخته شد، پس از مرگ در مقبره ای که در نزدیکی مسجد آبی است بخاک سپرده شده. در این مرقد همه پسران و دختران وی نیز دفن شده ­اند.

 pic (39).jpg

 عکس مقبره سلطان احمد

 خوشبختانه بازدید از  مقبره سلطان احمد رایگان بود و به زمان زیادی برای بازدید نیاز نداشت. نکته جالب توجه اینکه در روبروی مقبره سلطان احمد اتوبوسهای دو طبقه موسوم به big bus  وجود دارد که وسیله بسیار مناسبی  برای کسانی که علاقه دارند در مدت کوتاهی بیشترین جاذبه توریستی را بازدید کنند، وجود دارد که با پرداخت حدود 80 لیر می­توانند از این اتوبوسها بهره مند شوند. سازوکار آنها به این ترتیب است که هر نیم ساعت در ایستگاههای خاصی که در سراسر ترکیه وجود دارد متوقف شده و گردشگران می­توانند با خیال آسوده از مراکز مورد نظر بازدید کنند و منتظر آمدن این اتوبوسها بمانند و تا به سایر مراکز توریستی سر بزنند.  و در حقیقت ساده ترین و سریع ترین روش برای بازدید استانبول این روش است. البته باید دقت کنید بهترین مراکز و جاذبه های گردشگری استانبول پولی است و بین 20 تا 200 لیر باید برای بازدید از آنها بپردازید. اما تعداد زیادی از مراکز و مساجد و کلیساها رایگان بوده که بغیر از زمانهای خاصی اجازه بازدید از آنها را خواهید داشت. پس از بازدید از مقبره سلطان احمد دو راه دارید، یا به موزه ایا صوفیه بروید یا به مسجد آبی بروید که رایگان است. ما تصمیم گرفتیم ابتدا به موزه ایا صوفیه برویم چو ارزش تاریخی بسیار بالای دارد. برای اخذ بلیط صفی بلند وجود داشت که تقریبا نیم ساعتی طول کشید که به باجه برسیم. بلیط های مختلفی برای بازدید از ایا صوفیه وجود دارد که ارزانترین آن 70 لیر و بازدید کامل آن 150 لیر قیمت  داشت که پیشنهاد میشه حتما به دیدن آن بروید.

   در ابتدا در محوطه موزه بسیاری از آثار باستانی سنگی وجود دارد که جالب توجه است. در بسیاری از موزه ها راهنمای سفر که دستگاهی شبیه به موبایل است را میتوان با دادن پاسپورت در هنگام ورود دریافت کرد و از توضیحات آن بهره مند شد. البته  زبان آنها انگلیسی است و اگر زمان زیادی برای بازدید در نظر گرفته­ اید جذابیت بازدید  شما را صد چندان می­کند.

 pic (41).jpg

عکس سنگهای باستانی

پس از بازدید از این آثار وارد موزه ایا صوفیه شدیم. مسجد ایا صوفیه که به معنی «خرد مقدس» است، در اصل یک کلیسای جامع متعلق به قرن ششم در قسطنطنیه (استانبول امروزی) بود. این بنا در زمان امپراطوری بیزانس به عنوان یک کلیسا ساخته شده و در زمان امپراطوری عثمانی تبدیل به یک مسجد شد.

ابعاد ایا صوفیه برای هر سازه‌ای که بدون آهن ساخته شده باشد بسیار عظیم و دور از باور است. بر اساس نقشه، طول بنا ۸۲ متر و عرض آن ۷۳ متر بوده و گنبد آن ۳۳ متر قطر دارد. در طول عمر ۱۴۰۰ ساله این بنا، از آن به عنوان کلیسای جامع، مسجد و موزه استفاده شده است.

موزه ایاصوفیه فعلی، حاصل ساخت سوم است که با معماری متفاوتی ساخته شده است. ساختمان اصلی این موزه توسط مهمترین معماران آن زمان، آنتمیوس (Anthemis) و ایسیدوروس (Isidoros) و به دستور امپراطور جاستینیانوس (Justinianos) در طی سال های ۵۲۷ تا ۵۶۵ ساخته شد. در منابعی گفته می شود که ۱۰۰ معمار، تحت نظر هر یک از این دو معمار معروف فعالیت می کرده اند و هریک از این معماران از کمک ۱۰۰ نفر دیگر بهره می برده اند. موزه ایاصوفیه برای ۹۱۶ سال به عنوان کلیسا استفاده می شده است و پس از فتح استانبول توسط فاتح سلطان محمد تبدیل به مسجد شد. پس از آن موزه ایاصوفیه برای ۴۸۲ سال، به عنوان مسجد کاربرد داشته است. در سال ۱۹۳۵، به دستور آتاتورک و تصمیم شورای وزیران، این ساختمان تاریخی به موزه تبدیل شد.

pic (42).jpg عکس  گنبد ایا صوفیه

 pic (43).jpg

عکس و فیلم محوطه داخلی ایا صوفیه

 در زیر گنبد ۴۰ پنجره وجود دارند که نور خورشید را به داخل بنا هدایت می‌کنند. تابش نور خورشید بر موزاییک‌های طلایی داخل ایا صوفیه صحنه‌ای بسیار ملکوتی و آسمانی را شکل می‌دهد که سبب شگفتی بازدیدکنندگان خواهد شد. تاریخ نگاران می‌گویند زمانی که ساخت ایا صوفیه به پایان رسید، ژوستی نین گفت: "سلیمان! من از تو جلو زدم." چون تا قبل از آن معبد سلیمان در اورشلیم بزرگترین معبد  بوده است.

 pic (44).jpg

عکس ورودی موزه ایا صوفیه

  با ورود به ساختمان، موزاییک های درخشان مسیح، در بالای در سوم که بزرگترین در موزه است به چشم می خورد. این در ورودی به دلیل گنبد و موزاییک های طلایی که دارد، معروف ترین و اصلی ترین فضای موزه محسوب می شود. نقطه کانونی در طبقه همکف، طاق موزه است که یک موزاییک درخور توجه از قرن ۹ ام و با طرح مریم مقدس و مسیح روی آن قرار گرفته است.

بزرگترین در مجموعه است که در قرن ششم میلادی ساخته شد و ورود به بخش داخلی ایا صوفیه را میسر می کند. طولی 7 متری دارد و از چوب بلوط و قابی برنزی ساخته شده است. همچنین ورقه هایی از برنز بر روی لنگه های در امپراتور دیده می شود. جالب است بدانید این در از آن رو امپراتور خوانده می شد که تنها امپراتور و همراهانش حق استفاده از آن را داشتند. برخی از منابع به جا مانده از روم شرقی معتقدند که برای ساخت در امپراتور ایا صوفیه از چوپ کشتی نوح استفاده شده و برخی نیز معتقدند چوب آن، از قفسه چوبی حامل کتاب مقدس یهودیان گرفته شده است.

 pic (46).jpg

عکس درهای ورودی به صحن اصلی موزه ایا صوفیه

 ◄ فیلم بازدید از موزه ایا صوفیه  ►

محراب ایا صوفیه در بخش جنوبی ساختمان قرار دارد و نمونه زیبا و مرمرینی از یک شاه‌نشین چند گوشه است که بر روی آن تصاویری از خورشید و ستارگان به چشم می خورد. اگر به محراب ایا صوفیه دقت کنید، طلاکاری های جذابی بر روی آن خواهید دید که به نقوشی از برگ ها و شاخه های در هم پیچیده مزین شده است. در دو گوشه محراب دو شمعدان به چشم می خورد که یادگارهایی از کلیسای سلطنتی پادشاهی مجارستان هستند.

منبر بلند و مرمرین ایا صوفیه را در سمت راست محراب خواهید دید. این منبر در قرن شانزدهم و به دستور سلطان مراد سوم ساخته شد. منبر ایا صوفیه هنر دست بهترین هنرمندان مرمرکار زمان خود است که به دستور امپراتور به ساختش مشغول شدند.

 pic (47).jpg

عکس نمای ایا صوفیه از ایوان طبقه اول

در دوران عثمانی، پس از اینکه کلیسا ایاصوفیه به مسجد ایاصوفیه تبدیل شد، یک منبر و یک محراب در جهت مکه به این ساختمان اضافه شد. هم اکنون بخش بزرگی از موزه در حال تعمیر است.

مسجد ایاصوفیه همچنین دارای ستونی از جنس مرمر است که حتی در طول گرمای تابستان هم خیس و نمناک است. و به آن ستون آرزو نیز میگویند. این باور وجود دارد که این ستون هم قدرت شفادهندگی بیماری ها را دارد.این ستون در قسمت های پایینی دارای صفحات برنزی و یک سوراخ در وسط صفحات است و شخصی که بیمار است باید انگشت خود را به داخل این حفره ببرد و بعد دست خود را روی ناحیه ای در بدنشان که دچار بیماری است بگذارند. گفته شده که یکی از امپراطورهای آن زمان فقط با تکیه دادن به این ستون توانسته سردرد وحشتناکی که داشته را درمان کند.

◄ فیلم ستون آرزو  ►

در بخش دیگری از موزه مکانی به نام امفالیون وجود دارد، امفالیون جایگاهی از ایا صوفیه است که در دوره حکومت روم شرقی کاربرد داشت. امفالیون محوطه ای دایره ای شکل است که با تعدادی از دایره های بزرگ و کوچک احاطه شده است. در واقع پادشاهان بیزانسی به هنگام مراسم تاج گذاری وارد این دایره می شدند.

امفالیون .jpg

امفالیون( عکس از اینترنت)

 در دو طرف ورودی اصلی ایا صوفیه دو مکعب مرمرین به چشم می خورد که قدمتی 2300 ساله دارند و متعلق به شهر برگاما ترکیه هستند. این دو مکعب در قرن شانزدهم از سوی سلطان مراد سوم به ایا صوفیه اهدا شدند. از این مکعب ها که فضایی توخالی دارند، به عنوان منبع آب و شربت استفاده می کردند و در مجموع گنجایشی 1250 لیتری دارند. مسوولان ایا صوفیه از آن ها برای پخش شربت در اعیاد خاص استفاده می کردند و در سایر زمان ها، آن ها را از آب پر می کردند و این مکعب ها نقش آبخوری داشتند. اگر به این مکعب ها دقت کنید، شیرهای آبی را در بخش پایینی آن ها خواهید دید.

معب مرمری.jpg

عکس مکعب مرمری ( عکس از منابع اینترنتی)

 

 pic (49).JPG

عکس  نقاشی  مسیح

اگر رمپ موجود در خروجی شمالی را در طبقه همکف بالا روید به گالری موزه می رسید. در ضلع جنوبی گالری، بقایای تابلوی شکوهمند مسیح و مریم مقدس و جان باپتیست، از قرن ۱۳ ام به چشم می خورد. در بخش شرقی گالری، تابلویی از قرن ۱۱ ام که نشان دهنده مسیح به همراه امپراتور زویی و کنستانتین چهارم است، قرار دارد. در کنار این تابلوی زیبا، تابلوی مریم مقدس به همراه امپراتور جان کامننوس دوم و ملکه آیری قرار دارد. اگر از سمت چپ ترین در وارد صحن مسجد شوید با یک صف طولانی مواجه میشوید . یک ستون در این بخش وجود دارد که روی آن یک سوراخ قرار  دارد و طبق رسوم قدیمی هر کسی انگشت شستش را در آن سوراخ فرو کند و 360 درجه آنرا بچرخاند آرزویش بر آورده میشود. 

 pic (50).jpg

عکس مریم مقدس به همراه امپراتور جان کامننوس دوم و ملکه آیری

 ◄ فیلم بازدید از موزه ایا صوفیه  ►

پس از خروج از داخل موزه ایاصوفیه اولین چیزی که در سمت چپ  به چشم میخورد یک آبخوری بسیار زیبای طلایی با گنبدی باشکوه و به سبک عثمانی هاست که از بزرگترین و زیباترین آبخوری های استانبول به شمار می رود. این آبخوری به 8 پایه با هشت طاقچه مقرنس کاری شده مزین است و بر روی سقفش، لاله ای با نوشته نام الله به چشم می خورد. اگر وارد آبخوری شوید، با 16 بخش و 16 شیر برنزی در میان، رو به رو می شوید. جالب آن که بر بالای هر شیر آب، یک لوح برنزی قرار دارد که بر روی آن آیه ای از قرآن درج شده است.

آبخوری.jpg

عکس آبخوری  موزه ایا صوفیه

وصف این موزه بسیار طولانی است و من  به همین مقدار اکتفا میکنم  و بجای آن چند فیلم از محیط موزه ایاصوفیه تهیه کردم و آنها برای اینکه بهتر با زیبایی های آن آشنا شوید قرار می­دهم. به طور حتم فیلمها خیلی بهتر از من توانایی وصف آنرا دارند.به نظر من این موزه اینقدر شگفت ­انگیز است که باید حداقل 3 ساعت در آن حضور داشت و از حضور در آن لذت برد.  خود من حدود 3 ساعت در آنجا حضور داشتم و دل کندن و خروج از آن  برایم سخت بود . به هر صورت از آن خارج شدیم و برای رفع خستگی در محوطه و پارکی که در کنار موزه بود بر روی نیمکت و کنار حوض بسیار زیبای ان نشستیم . سپس به سقاخانه سلطان احمد سوم رفتیم که در جوار موزه ایاصوفبه و کاخ توپکاپی بود رفتیم، این سقاخانه یک بنای حدود 30 متری سنگی است و امکان بازدید از داخل آن وجود ندارد، اما از بیرون خیلی زیباست.

pic (51).jpg

عکس سقاخانه سلطان احمد سوم

pic (52).jpg

عکس  آبنمای بزرگ روبروی ایاصوفیه

◄ فیلم آبنمای روبروی موزه ایا صوفیه  ►

  و از یک دستفروش که ذرت میفروخت ذرت خریدیم، قیمت هر ذرت 8 لیر بود و طمع متفاوتی نسبت به ذرت های ایران داشت و بسیار لطیف و دلپذیر بود و رگه ای از شیرینی در آن وجود داشت. خوبی استانبول به همین دست فروش های هست که غذاهای و خوراکی های متنوعی  می­فروشند است . و در سراسر استانبول وجود دارد . توجه داشته باشید در بسیاری از مواقع غذاهای آنها خوشمزه تر و ارزانتر از غذاهای رستورانهاست. این خوراکی ها معمولا شامل صدف و یک نوع بلوط کباب شده و کوفته کباب و ماهی می­باشد.

پس از کمی استراحت و خوردن ذرت به یک سقاخانه کوچک و بسیار زیبا که همجوار با موزه ایا صوفیه بود رفتم، این سقاخانه کوچک به دستور سلطان احمد سوم ساخته شده و  امکان ورود به آن وجود نداشت و فقط می توان از بیرون از آن دیدن کرد.  گذراندن چند دقیقه برای بازدید از این اثر تاریخی زیبا  کافی است.  سپس به سمت مسجد آبی که دقیقا در روبروی موزه ایا صوفیه است رفتیم و خوشبختانه بازدید از آن رایگان بود، فقط باید دقت کنید در زمانهای اذان و نماز بازدید از آن ممنوع می­باشد و در ورودی مسجد در تابلویی در مورد زمانهای بازدید از مسجد توضیح داده شده است. و همچنین دقت داشته باشید که خانمها باید با روسری و لباس آستین دار وارد این مسجد شوند . پس اگر می­خواهید از این مسجد بازدید کنید به این مورد حتما دقت کنید.

blue mosque.jpg

عکس نمای بیرونی مسجد آبی

مسجد آبی یکی از مساجد جامع تماشایی در شهر استانبول است. البته در میان ترک‌ها این مسجد را به نام مسجد جامع سلطان احمد می‌شناسند اما اکثر توریست‌ها در دنیا به آن لقب مسجد آبی داده‌اند.

◄ فیلم 360 درجه از محوطه بین ایا صوفیه و مسجد آبی  ►

بعد از معمار سینان که یکی از برترین آثار تاریخی عثمانی، مسجد ایاصوفیه را ساخته، فقط شاگردان او می‌توانستند اثر جاویدان دیگری را بسازند. مسجد آبی یا مسجد جامع سلطان احمد به دست استاد توانای معماری ترک محمد آقا، ساخته شده است. سلطان احمد محوطه بسیار وسیعی را که چشم‌اندازی رو به دریا دارد برای ساخت مسجد انتخاب می‌کند. 260 پنجره در این مسجد وجود دارد که نور کافی آن را در روز تامین می‌کند. درِ غربی مسجد دروازه بسیار بزرگ و آهنینی است که شکوه و جلوه مسجد را به نمایش می‌گذارد. به خصوص وقتی از قاب این در به درون مسجد نگاه می‌کنید. از همه جالب‌تر زنجیر آهنین آویزان از درب غربی باعث می‌شود تا کسانی که وارد مسجد می‌شوند، سر خم کنند. این موضوع حتی شامل حال خود سلطان احمد می‌شد پادشاه در هنگام ورود سر خم می‌کرد و وارد مسجد سلطان احمد می‌شد.

 pic (55).jpg

 عکس نمای درونی مسجد آبی یا سلطان احمد(عکس  از منابع اینترنی)

بازدید ما از مسجد آبی خیلی طول نکشید و پس از آن با توجه به خستگی زیاد و گرسنگی شدید به سمت میدان تکسیم برگردیم و در رستوران بیگلو هالک که پیشتر در مورد آن صحبت کردم ناهار خوردیم.  جالبی این رستوران که بیکگلو هالک دونر (  Beyoglu Halk Doner ) نام داشت در این بود که بصورت پکیج با قیمت مناسبتری هم نوشیدنی و هم دسر میشد تهیه کرد . اگر در حوالی تکسیم اقامت داشتین حتما به این رستوران مراجعه کنید ، چون هم قیمت مناسبی دارد و هم کیفیت هم تنوع بسیار زیاد دارد . اگر درست در خاطرم مانده باشد 110 لیر هزینه کل ناهار شد.  بخاطر اینکه چندین روز و بی وقفه در حال گردشگری بودیم تصمیم گرفتیم که باقی روز رو استراحت کنیم.

pic (551).jpg

 عکس ناهار رستوران بیگلو هالک دونر

روز پنجم

در فردای آن با توجه به تصمیم جمعی  تصمیم گرفتیم به مرکز خریدی به نام جواهر برویم . البته من با توجه به مطالعات قبلی و بررسی ریویو ( نظرات کاربران) در سایت گوگل به این نتیجه رسیدن که این پاساژ بسیار گران است. و بهتر است که به وقتمان را در آنجا تلف نکنیم ولی با توجه به اصرار خانواده متقاعد شدم که به آنجا برویم . خوشبختانه  متروی استانبول براحتی توانستیم به آنجا برویم.  برای رفتن به مرکز خرید جواهر از  میدان تکسیم فقط کافیست سوار مترو با خط m2 سوار شد و  پس از ده دقیقه در ایستگاه شیشلی (Şişli ) پیاده شوید و با 2 دقیقه پیاده ری به پاساژ جواهر برسید . البته با اتوبوس هم دقیقا از ایستگاه ای که زیر میدان تکسیم وجود دارد میتوان به  این پاساژ رفت .

 دقت داشته باشید  همیشه چندین روش برای رسیدن به مقصد وجود دارد و بهترین روش برای مسیریابی از گوگل مپ است . البته از برنامه ویز هم میشه استفاده کرد که بسیاری فکر می­کنند که ویز مسیریاب قوی تری است ولی به نظر من گوگل مپ از چند جهت بهتر از ویز است.  یکی از ویژگی های گوگل مپ این است که در مسیر یابی  دهها روش رسیدن به مقصد را پیشنهاد میدهد  برای مثال میگه اگر پیاده برید نیم ساعت طول می­کشد، با اتوبوس 10 دقیقه  با مترو 8 دقیقه با سواری 5 دقیقه  و در صورتی که نیاز به تغییر خط در مترو یا اتوبوس داشته باشید به وضوح آنرا برای شما تشریح می­کند و شما حتی میدانید که حداکثر چند دقیقه در مترو باید منتظر باشید یا پیک ترافیک مترو چه ساعتی است، پس اگر قصد دارید با مترو تردد کنید، حتما قبل از سفر مسیر یابی در گوگل را تمرین کنید. نکته دیگر در استفاده از گوگل آنست که همزمان با مسیر یابی، میتوانید نظرات سایر توریست ها در مورد مقصد بخوانید و به سرعت تصمیم بگیرید آیا آن مقصد اصلا مناسب است که آنجا را بازدید کنید یا در انتخاب مقصد تجدید نظر کنید.

 pic (56).jpg

عکس مرکز خرید جواهر

در مرکز خرید جواهر که یکی از بزرگترین مراکز خرید استانبول می­باشد، بسیاری از مارك‌های معروف بین‌المللی چون: بنتون، ماسیمو دوتی، آدیداس، لیوایز، ریبوك، اسپریت و ... در این مرکز شعبه دارند.. ولی  قیمتهای آنجا از اغلب فروشگاها  دیگر گران تر است ، البته یک هایپر مارکت در طبقه زیر همکف وجود داشت که  هر چه که فکرش را بکنید در آن می­توانستید پیدا کنید و قیمت خوبی هم داشت، مخصوصا ابزار آلات؛ وسایل کمپینگ و باغبانی، چون من میدانستم که قیمت پوشاک و لباس در این مجتمع خرید بالاست بیشتر وقتم را در این فروشگاه گذراندم. در این منطقه مراکز خرید متعددی وجود دارد و با بررسی ریوییو ( نظرات کاربران)در گوگل مپ  به این نتیجه رسیدم که یکی از مراکز  آن منطقه دارای معماری جالبی است و قیمتهای مناسب تر است، پس از گذراندن چند ساعت در مرکز خرید جواهر به  مرکز خرید کانیون ( Kanyon )  رفتیم که محیط و اتمسفر ش بسیار دلنشین تر از جواهر بود. ولی قیمتهایش نسبتا بالا بود ولی ارزش دیدن داشت . تقریبا یک ربع دقیقه اگر به سمت جنوب حرکت کنید به این مرکز خرید خواهید  رسید. اگر حوصله پیاده روی ندارید میشه از همان ایستگاه مترو  سوار مترو شد  به ایستگاه  لونت ( Levent ) بروید، در این بخش مراکز خرید و رستورانهای بسیار زیادتری جود دارد، پس اگر از بازار گردی لذت میبرید باید یکی دو روز رو برای بازدید از مراکز خرید این منطقه در نظر بگیرید. نکته قابل توجه اکثر مراکز خرید استانبول دارای گیت­های بازرسی است و با ورود به مراکز خرید همه مردم مورد بازرسی بدنی قرار می­گیرند و از نظرم با توجه به اینکه برای ایجاد امنیت از آنها  استفاده می­ شود، حرکت مثبتی محسوب می­ شود.

 pic (57).jpg

عکس مرکز خرید کانیون

◄ فیلم بازدید از مرکز خرید کانیون  ►

 همانطور که گفتم این پاساژ معماری متفاوتی دارد و وجود کافه و فضای سبز زیبایی خیره کننده ای به آن داده  است. خود من چون علاقه ای به خرید نداشتم پس چند دقیقه گشتن در محوطه  در یکی از کافی شاپهای آنجا یک لیوان آب پرتقال گرفتم البته قیمت ش نسبتا بالا بود و 12 لیر برای آن پرداخت کردم. پس از حدود 40 دقیقه همه اعضای خانواده به من پیوستند و تصمیم گرفتیم برای ناهار بدنبال یک رستوران خوب بگردیم. ولی با توجه به اینکه این منطقه یک منطقه لوکس محسوب می­شد و بررسی ریوییو رستورانهای این منطقه نشان می­داد که قیمت غذا در  آن بالاست، تصمیم گرفتیم که از رستورانهای زنجیره ای  نهار را تهیه کنیم، چون قیمت  غذا در رستورانهای زنجیره ای در همه محله ها یکسان و  کیفیت قابل قبولی دارند، با توجه به اینکه یک شعبه مک دونالد در نزدیکی ما قرار داشت، آنرا برای صرف ناهار انتخاب کردیم، کیفیت و قیمت مک دونالد در  استانبول بی نظیر است. یعنی با 10 -15 لیر یک ساندویچ برگر خیلی خوب با کلی سیب زمینی و نوشابه سفارش داد،  البته در شعب مک دونالد هم چای و هم قهوه ترک  بی نظیری سرو میشه که با 1 لیر میتوان آنرا نیز خرید که نسبت به همه جا ارزان تر است چون در اکثر جاهای ترکیه قیمت چای بین 3 تا 5 لیر است.  پس اگر میخواهید هزینه کمی برای ناهار کنید استفاده از رستورانهای زنجیره ای همچون مک دونالد، کی اف سی و کینگ برگر را پیشنهاد میکنم و در همه مراکز خرید و مراکز توریستی شعبه آنها وجود دارد و صد البته کیفیت بسیار خوبی دارند.

 pic (58).jpg

عکس دوبل برگر مک دوونالد

هر چه از کیفیت آن برای تان بگویم کم گفتم، پس تجربه صرف یک ناهار عالی در مک دونالد رو از دست ندهید.  نکته مثبت دیگر مک دونالد اینترنت رایگان است که در اختیارتان قرار می­دهد، پس اگر سیم کارت ترک سل تهیه نکرده ­اید می­توانید در حین صرف غذا یا نوشیدنی از این سرویس نیز بهره مند شوید.

پس از صرف ناهار تصمیم گرفتیم که به مرکز خرید الیویوم برویم چون با مطالعاتی که از قبل داشتم متوجه شدم قیمت اجناس در آنجا بسیار ارزانتر است، اما جالب است  که وقتی از مسئول اطلاعات مرکز خرید جواهر پرسیدیم به دروغ گفت که خط مترو به آنجا نمیرود. اما با سرچ مجددی که کردم متوجه اشتباه آن فرد شدم و خانواده را متقاعد کردم که عصر را به آنجا برویم. برای رفتن به  مرکز خرید الیویوم بدین ترتیب عمل کردیم که  با همان مترو levant  با همان خط m2  که رنگ آن سبز است در نقشه به ایستگاه آخر یعنی yenikapi  آمدیم سپس وارد خط جدید شدیم و یک ایستگاه در مسیر آبی به سمت ایستگاه marmaray  آمدیم، در کل حدود 40 دقیقه این مسیر طول کشید و پس از ده دقیقه پیاده روی به مرکز خرید الیویوم رسیدیم. در اطراف این مرکز خرید فروشگاههای متعدد دیگری وجود داشت که شنیده بودم ارزانتر است، اما به دلیل کمبود وقت دیگر به آنها سر نزدیم.

 ◄ فیلم موسیقی خیابانی در متروی استانبول  ►

 pic (59).jpg

عکس  مسیر حرکت مترو به  مرکز خرید الیویوم

 pic (60).jpg

عکس مرکز خرید Olivium

علی رغم تصورم که فکر میکردم مجتمع بدون کیفیتی ممکنه باشد ولی این مرکز چیزی کمتر از مرکز خرید جواهر نداشت. و پر بود از فروشگاههای مختلف و اگر هدف خرید دارید برای این مجتمع حتما یک روز وقت بگذارید، مثل اکثر مراکز خرید در طبقه بالایی پر بود از رستورانهای مختلف ترکی  و زنجیره ای و تنوع آن بقدری زیاد بود که ذائقه همه را تامین می­کند.  و البته باجه های مختلفی قهوه و شیرینی های ترکی را به فروش میرسانند و می­توانید حین گردش در مجتمع در آنجا چیزی میل کنید و چند دقیقه ای استراحت کنید. ما از باجه ای که قهوه می­فروخت خرید کردیم و در حین خرید مقداری قهوه دم کرده آنرا تست کردیم و در حقیقت طعمش آنقدر قوی و دلپذیر بود که کلی انرژی گرفتم  و البته از باجه دیگری یک نوع باسلوق ترکی خریداری و تست کردم. مزه باسلوق های ترکی با باسلوق ­های ما متفاوت بود، بدین ترتیب که حالت ژله ای سفت تری داشت و پر بود از مغزهای مختلف و همینطور اسانسهای مختلف طمع های مختلفی را ایجاد کرده بود و یک نوع آن که پسته و زرشک در آن بود از همه خوشمزه تر بود، البته حدود 30 طعم مختلف در آن وجود داشت، قیمت آن بین 60 تا 100 لیر متفاوت بود.

در این مجتمع هم هر برندی که فکرش را بکنید وجود داشت و قیمتهای آن نسبت به پاساژ جواهر و کانیون کمتر بود. من بیشتر خرید های لباسم رو از فروشگاه لیوایز ، نایک و ال سی واکینگ انجام دادم که این آخری  به لحاظ قیمتی عالی بود . و تنوع محصولاتش بی نظیر بود.

 pic (61).jpg

عکس  یکی ار فروشگاههای مستقر در مرکز خرید الیویوم

 

اولیویوم برای خرید کت و شلوار مردانه مرکز خرید بسیار مناسبی است. با حدود 100 یورو می‌توانید از بهترین برندها کت و شلوارهای بی نظیری را خریداری کنید. البته با قیمت‌های کمتر از این مقدار هم امکان خرید برای‌تان وجود دارد. به شما توصیه میکنم سه ‌شنبه بازار مرکز خرید اولیویوم را از دست ندهید. در روزهای سه‌شنبه هر هفته بسیاری از اجناس با قیمت‌های باورنکردنی به حراج گذاشته می‌شوند.

 پس گذراندن حدود 4ساعت در این مرکز خرید دیگر ساعت حدود 10 شب بود و به سمت محل اقامت مان حرکت کردیم به همان ترتیبی که الوویوم آمدیم به میدان تکسیم برگشتیم  و تصمیم گرفتیم  یک غذای دریایی ساده بخوریم برای همین از میدان تکسیم حدود 1 کیلومتر در خیابان استقلال  حرکت کردیم و در کوچه ای  که نام آن در خاطرم نیست  و  پر است از رستورانهای غذاهای  دریایی در یکی از رستورانهای آنجا "بالیک اکمک" یعنی ساندویچ ماهی خوردیم که خوشمزه بود. البته در پل گالاتا این نوع ساندویچ بسیار رایج است و خوردن آن در کنار تنگه لذت بخش تر است. پس از صرف شام به سمت سوییت برگشتیم و البته در حین  همین مسیر از موسیقی خیابانی خیابان استقلال لذت بردیم.

pic (62).jpg

عکس ساندویچ بالیک اکمک

روز ششم

در روز بعد برای صبحانه هوس کردیم صبحانه ترکی بخوریم. در انتهای خیابان استقلال یک مغازه سنتی هست و فقط در آن صبحانه سرو می­شود و به نظر خیلی نوستالژیک می­رسید و نام آن Karakoy Özsüt بود  به همین دلیل آنرا برای صرف صبحانه انتخاب کردیم، برای همین به میدان تکسیم آمده و با تراموا به سمت آن رستوران حرکت کردیم، لازم به ذکر است از همان استانبول کارت برای پرداخت هزینه بلیط تراموا استفاده کردیم. صبحانه شامل چند نوع مربا ، عسل , سرشیر ، چند نوع پنیر ، گوجه و خیار ، زیتون و چای بود . طعم اصل واقعی را در این رستوران میتوانید حس کنید و دو سینی غذای آن هر 5 نفرمان را سیر کرد. هزینه صبحانه در این رستوران جمعا به 75 لیر رسید که واقعاً خوشمزه بود و همگی از آن راضی بودیم.

 pic (63).jpg

عکس تراموای سنتی خیابان استقلال

 ◄ فیلم تراموای خیابان استقلال در شب  ►

pic (64).jpg

عکس صبحانه رستوران ازسات

سپس خود را آماده کردیم به جزیره بیوک آدا برویم، بسیار افراد ایرانی هستند که وقتی متوجه می­شوند شما توریست هستید به شما پیشنهاد تور های مختلف حتی تورهای رایگان میکنند و به نظرم به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند. برای مثال  یک نفر به ما تور جزیره را پیشنهاد داد و گفت با 120 لیر میتوانید به جزیره بروید و با صرف ناهار ساده در اتوبوس دریایی  و کالسکه سواری کنید ، اما این مبلغ خیلی بیشتر از مبلغی است که برای بیوک آدا لازم است، پس بطور خودکفا اقدام به بازدید از جزیره کردیم. برای رفتن به بیوک آدا چند راه وجود دارد ولی ساده ترینش آنست که با متروی تکسیم به ایستگاه کابااش بروید و یا حتی اگر حوصله دارید  پیاده به آنجا بروید و یک مسیر شیب دار 1 کیلومتری را پیاده طی کنید. چون ابتدای صبح بود و نسیم خنکی می آمد بطور پیاده این مسیر را طی کردیم.

در آنجا یک ترمینال وجود دارد که می­توان با 10 لیر برای هر نفر با کشتی سفر کنید. سعی کنید در صورتی که میخواهید به جزیره بروید حتما صبح زود بروید چون هم خلوت­تر است و هم زمان بیشتری برای بازدید از جزیره خواهید داشت. نکته جالب اینکه متصدی بلیط قبول نکرد از استانبول کارت استفاده کنیم و نقدی هزینه سفر را پرداخت کردیم و وارد کشتی شدیم. این کشتی ها که به اتوبوس دریایی نیز معروف هستند گنجایش بیش از 200 مسافر را دارند و در طول سفر میتوان بر عرشه آن رفت یا به طبقه بالای آن رفت و هم از هوای و نسیم آزاد استشمام کرد و هم از نمای زیبای آن بطور 360 درجه بهره برد و کلی عکس خاطره انگیز گرفت. مدت زمان سفر به جزیره حدود دو ساعت است و در  طی سفر میتوان از بوفه کشتی چای و آب میوه تهیه کرد که در داخل کشتی خیلی میچسبد و از دیدن استانبول لذت خواهید برد . نکته قابل توجه اینکه تا سوار کشتی نشوید متوجه عظمت استانبول نخواهید شد.  و اینکه این گفته را که طول شهر استانبول 6 برابر تهران  است را با چشم خود خواهید دید، توصیف وسعت استانبول را در قالب یک فیلم که از داخل کشتی گرفتم به خود شما عزیزان می­سپارم. در بین مسیر نیز آثار مختلف تاریخی قابل مشاهده است برای مثال قلعه دختر یکی از جاذبه های گردشگری است که یک جزیره بسیار کوچک حدود 500 متری است که در آن قلعه ای کوچک وجود دارد و داستان جالبی دارد و آن اینست که یکی از پادشاهان عثمانی که دختری بسیار زیبا داشته خواب می­بیند که دخترش مورد گزش مار قرار گرفته و می­میرد و به همین دلیل دستور می­دهد در این جزیره کوچک که در تنگه بسفر قرار دارد برجی بسازند و دخترک را در آنجا نگه می­دارد که از آسیب مصون باشد  ولی روز تولد 18 سالگی یک مار وی را می­گزد و  می­میرد و البته دو افسانه دیگر نیز در مورد قلعه دختر وجود دارد. به هر نقطه از استانبول نگاه میکنی یک داستان و تاریخچه جالب دارد که با توجه به آن لذت بازدید از آن چند برابر خواهد  شد.

◄ فیلم قلعه دختر  ►

pic (65).jpg

عکس دریایی مرمرمه در مسیر حرکت به جزیره بیوک آدا

◄ مسیر حرکت دریایی به سمت جزیره بیوک آدا►

باید دقت داشته باشید بیوک آدا بزرگ‌ترین و زیباترین جزیره از مجمع‌الجزایر پرنس است که با وسعتی برابر با 5.4 کیلومتر مربع  در دریای مرمره واقع شده و البته  شما می­توانید سایر جزیره ها را نیز بازدید کنید. ولی ما به دلیل اینکه دیر آمدیم تصمیم گرفتیم فقط به بیوک آدا که بزرگترین جزیره محسوب می­شود برویم ، پس از خروج از اتوبوس دریایی  دو راه برای ما وجود دارد ، اول اینکه با قایق های که وجود دارد به یکی از چند پلاژ معروف برویم و از ساحل آنجا لذت ببریم و احیانا شنا کنیم و دوم اینکه به گردش داخل جزیره بپردازیم. در روش اول  بصورت رایگان با قایقها به پلاژ ساحلی رفته و با پرداخت 20 تا 40 لیر برای هر نفر در آنجا اقامت پیدا کرد که پیشنهاد میشود در روزهای غیر تعطیل اینکار را انجام بدید که هم خلوت تر و هم ارزانتر است.  اما من برای شنا و آب تنی یک برنامه دیگر داشتم که در ادامه آنرا تشریح خواهم کرد، پس از خروج از ایستگاه شما با تعداد بسیار زیادی کافه و رستوران مواجه خواهید شد و نکته جالب دیگر اینکه در این جزیره هیچ خودرو یا موتور سیکلت بنزینی مشاهده نخواهید کرد، تنها برخی از شهروندان بیوک آدا اجازه استفاده از موتور های برقی را دارند و هیچ توریستی هم اجازه استفاده از آنها را ندارد.

برای بازدید از بیوک آدا 3 راه دیگر وجود دارد، اول اینکه همه مسیر را پیاده روی کنید، که فکر کنم اگر بدون وقفه بخواهید راه بروید حدود3 ساعت طول بکشد که یک دور ساده بزنید و مسیر در بخشهای دارای شیب های شدید نیز هست، راه دوم استفاده از درشکه است که در میدان ساعت میتوان آنها را با قیمت 120 لیر اجاره کرد و 4 نفر را میتواند جابجا کند و در زمانی حدود یک ساعت دور جزیره را میزند و شما میتوانید بدون خستگی کل جزیره را ببینید،  البته اگر 200 متری از ایستگاه درشکه ها فاصله بگیرید با قیمت کمتر هم این امکان وجود دارد که درشکه ای اجاره کنید و ما همین کار را کردیم و با اینکه 5 نفر بودیم با 100 لیر سوار درشکه شدیم. و البته اگر چانه میزدیم 80 لیر هم میشد آنرا اجاره کنیم. درشکه سواری در این جزیره واقعاً مفرح است و حتما آنرا امتحان کنید و البته یک عیب دارد و آن اینست نمی­توانید هر جای که دلتان میخواهد پیاده بشوید و عکس و فیلم بگیرید. یا داخل جنگلها و کوچه پس کوچه ها نمی­شود رفت و تقریبا هیچ آزادی عملی ندارید ولی با توجه به اینکه در زمان کم کلی منظره زیبا میبینید ارزشمند است، البته در میان راه درشکه چی شما را به برخی از پلاژها می­برد و حدود نیم ساعتی شما می­توانید در آن پلاژ استراحت یا چیزی میل کنید و البته اسب­های درشکه نیز استراحت میکنند و آب و غذا می­خورند . معمولا قیمت غذا و چای و نوشیدنی در این پلاژها دو – سه برابر شهر استانبول است.

 pic (67).jpg

عکس و فیلم از ارتفاعات جزیره بیوک آدا

البته این زمان فرصت خوبی بود که بر صندلی خود درشکه چی بنشینم و چند دقیقه درشکه چی بودن را تجربه کنم و عکسی بگیرم و البته اینکار قانونی نبود ولی درشکه چی این اجازه رو به من داد.  پس  نیم ساعتی دوباره همگی سوار درشکه شدیم و باقی مسیر جزیره را طی کردیم . در این مسیر شما بسیاری از مناظر بی نظیر و ویلاهایی که معماری قدیمی خود را حفظ کرده اند و  بسیار چشم نواز است، همینطور بسیاری از خانه ها دارای درختچه های گل کاغذی ،  بوته های اطلسی  و رز و درختهای نخل و کاج و سرو جلوه بسیار خوبی داشت و ما از زیبایی ان بهره مند شدیم. سپس درشکه ما را به همان جایی که سوار آن شدیم رساند.

◄ درشکه سواری در جزیره  ►

Jr3CoyEz8mQABUcvSXuJY3cb81vI7XZOL9ROxN5D.jpeg

عکس  تصویری از یکی از خانه های جزیره بیوک آدا

پس از آن تصمیم گرفتیم برای صرف ناهار به یکی از  رستورانها برویم ، بیوک آدا تقریبا پر است از رستورانهای مختلف بخشی از این رستورانها در جوار ساحل بودند و برخی در کوچه و پس کوچه ها ، که معمولا رستورانهای ساحلی زیبا تر و گرانتر بودن که ما رستوران ساحلی را انتخاب کردیم، نکته جالب اینکه هنگامی که از استانبول به جزیره می­آمدیم با پسری ایرانی هم صحبت شدم و اتفاقا کارتی به من داد و من را دعوت کرد برای صرف ناهار به رستوران آنها بروم  ولی من به حرف و راهنمایی دیگران اعتمادی نداشتم توجه ای به آن نکردم، تصمیم گرفتم برای پیدا کردن رستوران به گوگل رجوع کنم، برای اینکار وارد گول مپ شده و  رستوران ها را به عنوان مقصد فیلتر کردم و در آن میان گفتم فقط رستورانهای که امتیاز 4 تا 5 دارند را نشان دهد. در بین دهها رستوران تقریبا 10 تا رستوران چینن امتیازی را کسب کرده اند و پس از آن اقدام به مطالعه سریع نظرات کاربران در مورد هر یک از آن رستورانها کردم و به این نتیجه رسیدم دو رستوران خوب است، یکی که بسیار گران بود و دومی قیمتهای کمتری داشت ولی باز هم نسبت به غذای استانبول قیمتش 2 -3 برابر بود. نکته جالب این رستوران همان رستورانی بود که آن پسر کارت ش را به من داد. و رستوران تمیز با کارکنان بسیار مودب و خوش برخوردی داشت . صرف غذا در کنار دریا در کنار مرغان دریایی صفای خاصی دارد بالاخص اینکه اکثرمان غذایی دریایی سفارش دادیم، تنوع غذاهای دریایی در استانبول به اوج خود میرسد، از میگو گرفته ، تا خرچنگ تا کالاماری تا اختاپوس تا سالمون و ماهی کپور تا صدف که همه را باید امتحان کرد.

AJsZljnAIinsjuCmD9kHB77nOLUaIKiTnAWQ2r7L.jpeg

عکس ناهار  در رستوران میلنو بیوک آدا

پس از صرف غذا تصمیم گرفتیم که دوچرخه سواری کنیم. در جزیره مغازه های بسیاری وجود داد  که دوچرخه کرایه میدهند ، برای هر ساعت کرایه دوچرخه 10 لیر باید بپردازید که با یکی دو ساعت میشه که کل جزیره رو خوب گشت ولی به انرژی زیادی احتیاج دارد، بر خلاف برادرانم من ترجیح دادم چند ساعتی در یکی از کافه های جزیره استراحت کنم  و از تماشای دریا لذت ببرم. به نظر من دیدن جزیره یکی از بهترین تجربیات سفر به استانبول است که به یک روز کامل زمان احتیاج دارد و  من در سفر بعدی سعی می­کنم حداقل یک شبانه روز  را در جزیره سپری کنم.

 ◄ فیلم دوچرخه سواری در جزیره  ►

پس از یکی دو ساعت زمان برگشت فرا رسید، چون اتوبوس دریایی تا ساعت حدود 7 مسافران را به استانبول بر میگردانند پس بلیط برگشت را تهیه کردیم و به سمت استانبول برگشتیم و البته یک چای قند پهلو هم داخل کشتی خوردیم که خیلی آرامش بخش بود و کل خستگی مان را در کرد. با نزدیک شدن ما به استانبول هوا هم داشت تاریک میشد. پس از رسیدن به استانبول با متروی کاباتاش به سرعت به میدان تکسیم برگشتیم و به همراه تمام اعضای خانواده به سوییت برگشتیم و پس از یک ساعت استراحت به همراه برادرم به از منطقه تکسیم و استقلال بازدید کردیم نکته جالب توجه اینکه خیابان استقلال هیچ وقت تکراری نمیشود، مخصوصا چون هر شب گروههای مختلف موسیقی در آن خیابان اجرا دارند و سرزندگی مردم در این منطقه کلی به انسان انرژی می­دهد، وجود دکه های فروش شاه بلوط و صدف در این خیابان باعث میشه با خوردن آنها فول انرژی بشوید. من تصمیم گرفتم در آن شب بجای شام تعدادی صدف سفارش دهم و واقعاً یک غذای کامل است و مزه تند و دلپذیری دارد و جنس لطیفی دارد. هر عدد صدف 1 لیر و صدف ­های بزرگتر 2 لیر بفروش میرسید و من فکر میکنم 5 صدف بزرگ یکنفر را براحتی سیر کند و البته صدف سوخاری هم در برخی کوچه های خیابان استقلال به فروش میرسد که دقیقا شبیه میگو سوخاری است و آنرا نیز امتحان کردیم.

pic (68).jpg

عکس و فیلم صدف دریایی