دبی، شهر برج های بلند شیشه ای

خب سفر ما به دبی در آبان 1401  انجام شد. ما برای 5 شب در هتل سه ستاره grand mayfair در محله الرقه اقامت داشتیم. بیشتر هتل‌ها در این منطقه واقع شدند و به نوعی منطقه قدیمی دبی به حساب می‌آید که اطراف آن مغازه‌هایی با اجناس ارزان و رستوران‌های با قیمت پایین وجود دارد. اولین مشاهدات ما بعد از رسیدن فرودگاه دبی بود که خب در مقایسه با فرودگاه امام خمینی تهران خیلی بزرگ‌تر بود و برای حرکت از هواپیما به سمت محل تحویل چمدان‌ها باید از قطار داخل فرودگاه استفاده می‌کردیم.

در هنگام ورود از گیت فرودگاه و ثبت مهر ورود به دبی در گیت، به هر مسافر یک سیم کارت رایگان داده می‌شود که می‌تواند در مدت ۳ روز از اینترنت آن استفاده کند. اکثر جاهای دیدنی دبی دارای وای‌فای رایگان بود ولی برای پیدا کردن مسیرها با اتوبوس و مترو در خیابان، سیم کارت‌ها خیلی به درد خورد. تور ما خوشبختانه ترنسفر داشت ولی اگر این آپشن را ندارید علاوه بر تاکسی، فرودگاه ایستگاه مترو هم داره که میشه ازش استفاده کرد؛ البته از جزئیات آن مطلع نیستم. ما ساعت 13 رسیدیم هتل و بعد از یه استراحت کوتاه اولین مقصد گردشگریمون را قاب دبی (dubai frame ) انتخاب کردیم.

یک برج با طراحی به شکل قاب و بسیار خاص هست که داخل آن از سه قسمت تشکیل شده. ابتدا از داخل راه‌رویی رد می‌شیم که به گذشته دبی می‌پردازه و به نوعی موزه مردم شناسی هست. بعد به طبقه بالایی برج می‌رویم و دبی را از بالا می‌بینیم که به نوعی حال دبی را نشان می‌دهد. در قسمت آخر که بسیار هیجان انگیز هم بود روی یک پرده سینمایی به شکل سه بعدی برنامه‌هایی که برای آینده دبی در نظر دارند را نشان مخاطب می‌دهند. بلیط ورودی آن 52 درهم بود. 

صبح جهت صرف صبحانه به رستوران هتل رفتیم. رستوران آن کوچک بود و اگر دیر می‌آمدید باید منتظر خالی شدن میز می‌شدید. صبحانه با تنوع متوسط و قابل قبول و در کل این پنج روز کاملا ثابت بود و یکی دو روز آخر برایمان تکراری شده بود. برنامه روز دوم ما دبی مال بود. با اینکه قصد خرید نداشتیم ولی آیتم هایی دیدنی در اینجا هست که نمیشه حذفشان کرد. آکواریوم دبی مال و باغ وحش آن که دیدن عروس دریایی، پنگوئن، خفاش و غذا دادن غواسانان به سفره ماهی ها از قسمت های جذاب آن برای من بود. برای تهیه بلیط آکواریوم و بقیه دیدنی‌های دبی میشه از گیشه‌های ورودی و یا به شکل اینترنتی قبل سفرتون از سایت‌های ایرانی بلیط هایی با تخفیف و بسیار به صرفه‌تر تهیه کرد.

البته یکسری از بلیط‌های این سایت با قیمت گیشه تفاوتی نداشت. من برای آکواریوم، باغ گل دبی، گشت ابوظبی، دلفیناریوم و قایق سواری از بلیط های تخفیف دار و یا ووچر‌های این سایت‌ها استفاده کردم. بهتره بلیط‌ها رو وقتی ایران هستید تهیه کنید ولی اگر جایی خواستید برید که بلیط نگرفته بودید هم نگران نباشید؛ از دوبی هم میتونید با کارت بانکی خودتون خرید اینترنتی انجام بدید. گروهشون همیشه آنلاین بودند و پاسخگو سوالاتم و در کل بسیار راضی بودم . هزینه بلیط اکواریوم حدود 120 درهم شد.

مقصد بعدی پارک واقعیت مجازی واقع در دبی مال با نام VR Park بود که بازی هایی با عینک های سه بعدی داشت و از تفریحات دبی محسوب میشد که چون تجربه اول من بود برای من نسبتا جالب بود . یکی از بازی‌های VR Park، سقوط از برج بود که خیلی هیجان داشت و تجربه اش را نداشتم. میشه به شکل رایگان داخل شد و بازی ها را ببینید و بعد هر کدام که خواستید برایش بلیط تهیه کنید. هزینه هر بازی بین 30 تا40 درهم بود. خب در ادامه بعد از دیدن مغازه ها و پیست اسکی رو یخ و آبشار مصنوعی دبی مال به سمت محوطه بیرونی و محلی که برج خلیفه وجود داشت رفتیم.

برج خلیفه بلند ترین برج جهان با ارتفاع 828 متر و دو برابر برج میلاد می باشد. طراحی زیبا اون که در شب با نورپردازی ها زیبا تر هم میشد. میشه با تهیه بلیط از برج خلیفه هم دیدن کرد و شهر را از بالا دید ولی ما چون از داخل قاب دبی شهر را دیده بودیم دیگه از اونجا بازدید نکردیم. در این محوطه فواره های موزیکال  برج خلیفه هم هست که از ساعت 18 عصر هر نیم ساعت یکبار فعال میشوند و جمعیت زیادی از گردشگران تور دبی اونجا جمع میشوند و لذت میبرند. فواره های قدرتمند اینجا میتونند آب را به ارتفاع بسیار بلندی ببرند که در نوع خودش منحصر به فرد هست. آهنگ‌هایی هم که پخش می‌شد عموما جزو آهنگ‌های معروف دنیا و مربوط به کشورهای مختلف بود. دور تا دور آبنما پر از رستوران‌ با غذاهای متنوع بود که قیمت بالایی داشتند و برای ما ایرانی‌ها مقرون به صرفه نبود.

روز سوم وقت رفتن به ساحل و قایق سواری در منطقه مارینا بود. گزینه های متنوعی برای کشتی و قایق، هم برای روز و هم برای شب وجود داره که ما از ووچر قایق زرد استفاده کردیم که حدود 90 دقیقه در منطقه مارینا و دور نخل جمیرا با سرعت بالا گشت زد که خب برای ما بسیار هیجانی بود البته برای افراد باردار و مسن شاید گزینه مناسبی نباشد. بلیط اون 300 درهم بود. منطقه مارینا در اصل یک کانال مصنوعی آب هست که اطراف آن پر است از برج ها، هتل ها و کافی شاپ های متنوع. در کل منطقه شلوغ و پر از توریستی بود.

ساحل این منطقه که نیز بسیار شلوغ بود و خب برای ما گزینه مناسبی نبود. ما با استفاده از تراموا و یه پیاده روی 10 دقیقه ای به ساحل الصفوح که بسیار خلوت و البته بدون امکانات خاص رسیدیم و از ساحل زیبای دبی با شن های سفیداش  لذت بردیم. قابل ذکر هست که قسمت های زیادی از سواحل دبی متعلق به هتل ها و به شکل خصوصی استفاده میشه و سواحل عمومی محدود هستند. مثلا منطقه بزرگی مثل مارینا ساحل عمومی با یک ورودی کوچکی داشت و پیدا کردن آن خیلی راحت نبود.

عصر ما با مترو به دلفیناریوم دبی رفتیم. این مجموعه داخل پارکی با ورودی 15 درهم بود. نمایش دلفین ها و فُک ها حدود 30-40 دقیقه در سانس های 11 صبح و 18 عصر برگزار می شدکه البته در نظر من خیلی هماهنگ و جالب نبود و در کل پیشنهاد نمیدهم. هزینه نمایش 110 درهم بود. 

روز چهارم ما از تور های گشت ابوظبی استفاده کردیم. حرکت ساعت 9 صبح از دم هتل شروع شد و ساعت 18 عصر برگشتیم.  خب ابوظبی پایتخت امارات هست و حدود 1 ساعت از آن فاصله دارد. لیدر تور در طول مسیر توضیحات مفصل و جامعی از شهر و ساختمان ها و محل زندگی خاندان آل نهیان و ... میداد. از مسجد شیخ زاید، موزه هنری ابوظبی و ساحل آن هم دیدن کردیم.

بیشتر زمان تور در داخل اتوبوس گذشت و از پنجره مکان ها توضیح و نشان داده می‌شد. قبل از تور گفته شده بود به تست PCR خود کشور امارات نیاز هست که خب فقط برای بازدید 20 دقیقه ای از پاساژ فراری پارک چک میکردند که خب به نظر من ارزش نداشت و صرفا بهانه ای برای گرفتن pcr بود. در مسیر برگشت، موزه آینده دبی رو هم از دور دیدیم که به شکل یک انگشتر طراحی شده بود ولی داخل آن نرفتیم و در مورد توضیحات داخل آن اطلاعات دقیقی ندارم. تور ابوظبی اطلاعات زیاد و مفیدی از دبی به ما آموخت و بسیار از انتخابمون راضی بودیم. هزینه تور حدود 120 درهم شد.

بیشتر ساکنین دبی مهاجرینی از کشور های شرق آسیا بودند که برای کار به اینجا آمده بودند. بومیان و اعراب دبی جمعیت کم با وضعیت مالی بسیار خوب داشتند. آنها با وجود آزادی همچنان پوشش سنتی خود را حفظ کرده بودند، مردان دشداشه و زنان عبا‌های بلند مشکی با روبنده می‌پوشیدند. به قول تور لیدر ساکنین اصلی یا پولدار بودند یا خیلی پولدار و مثلا جلوی خانه هایشان چهار، پنج ماشین پارک بود. در دبی وضعیت مالی خوب را نه از روی ماشین ، که از روی پلاک ماشین می‌توان حدس زد.

هر چه ارقام شماره پلاک کمتر باشد قیمت آن بیشتر است. مثلا پلاک های دو یا سه رقمی گاهی از خود ماشین هم قیمت بیشتری دارند. در مسیر که از خیابان ها رد می‌شدیم نمایشگاه های ماشین را میدیم که ماشین‌های بسیار خفن و خاص را به فروش گذاشته بودند، ماشین هایی که شاید در ایران نمیتوانستی ببینی. رانندگان در اتوبان‌ها با سرعت‌های بالا رانندگی می‌کردند و در شهر ها موظف بودند در مقابل عابر پیاده توقف کنند.

روز پنجم از باغ گل ها با نام  miracle garden Dubai دیدن کردیم که با طراحی بسیار زیبا و گل آرایی های جذابی که داشت یکی از زیبا ترین مقاصد ما بود. قاب‌های خیلی زیبایی برای عکس گرفتن داشت. یک هواپیمای از رده خارج شده را در آنجا قرار داده بودند و کل آن را با گل‌های متنوع پوشانده بودند. مجسمه‌های حیوانات مثل اسب و فیل راهم به شکل خیلی بزرگ درست کرده بودند و روی آنها با جمن و گل تزیین شده‌بود. در قسمت‌های مختلفی دوچرخه‌هایی فانتزی بود که با نشستن بر روی آنها عکس‌های زیبایی گرفتیم. با اینکه ما در فصل پاییز به دبی سفر کردیم ولی در باغ گل هوا به شدت شرجی و گرم بود. بعد از کلی پیاده‌روی برای استراحت روی تاب‌های بزرگی که شبیه تخت طراحی شده‌بودند، استراحت کردیم و چرت زدیم.

مقصد بعدی دهکده جهانی global village بود . در اصل مکانی با حضور 32 کشور مختلف که به شکل غرفه های بزرگی با معماری و اِلمان های آن کشور و بازار هایی با سوغاتی های آن جا و گاها موسیقی و رقص محلی آن کشور برپا بود. همچنین شهربازی و نمایش های مختلفی هم آنجا برگزار میشد. خیلی بزرگ بود و فرصت نشد تا از همه غرفه ها دیدن کنیم.  ما یکشنبه شب از آنجا بازدید کردیم که خب خیلی شلوغ بود و خود بومی های امارات هم زیاد برای بازدید و تفریح آخر هفته به آنجا آمده بودند.  قسمتی از دهکده جهانی شهربازی بود که دستگاه‌های خیلی چالشی و ترسناک داشت. به طور مثال بازوی گردان آن خیلی بلند بود و و تصور بودن روی صندلی‌های اون ترسناک بود. حتی دیدنش هم هیجان و ترس زیادی داشت. بازدید از آبان تا فروردین و از ساعت16 تا 24 هست. ورودی آن 22 درهم بود.

برای رفتن به باغ گل و دهکده جهانی می شود از اتوبوس هایی که مستقیما به این مقصد ها میروند استفاده کرد. ما از ایستگاه اتوبوس امارات مال و اتحاد استفاده کردیم. هزینه اتوبوس باغ گل 5 درهم و به شکل مرتب برقرار بود ولی اتوبوس دهکده جهانی هر یک ساعت یکبار و با صف طولانی که خب برای ما 2 بار اتوبوس پر شد و جا برای ما نبود حرکت می کرد و هزینه آن 10 درهم بود. 

هزینه حمل و نقل در دبی گران است و به صرفه‌ترین گزینه استفاده از مترو می‌باشد. برای استفاده از مترو باید نُول کارت نقره‌ای برای هر نفر تهیه کرد و ابتدا و انتهای خط آن را زد. هزینه خود کارت حدود 6 درهم و هزینه هر مسیر بر حسب مسافت بین 5 تا 7.5 درهم می باشد. همچنین دبی شهر بزرگی هست و برای بازدید ها باید به وقت‌هایی که طول مسیر از ما می‌گیره توجه کنیم، چیزی حدود 1-1.5 ساعت قبل هر بازدید با مترو حساب کنید.

قابل ذکر است با وجود ندیدن پلیسی در شهر، دبی شهری با امنیت بسیار بالایی ست و بدون هیچ نگرانی تا دیر وقت می‌توانستی در خیابان‌ها تردد کنی. امنیت آن به شکل نا‌محسوس توسط دوربین هایی که در سطح شهر پخش هستند کنترل می‌شود. در کل دبی شهری بسیار مدرن هست که به غیر از ساحل سفید آن، جاذبه طبیعی دیگری ندارد و همه جاذبه‌های توریستی آن ساخته دست بشر و مصنوعی می‌باشد. پس اگر علاقه مند به دیدن جاذبه های طبیعی و تاریخی هستید، دبی مقصد مناسبی برای شما نیست. روز آخر هم بعد از صرف صبحانه و جمع کردن چمدانمان آماده رسیدن ترنسفر و حرکت به فردگاه شدیم. خداحافظ دبی زیبا، به امید دیدار مجدد