نگاهی موشکافانه به یک سفر، آنتالیا

 اوائل سال ١٤٠١ با كاهش آمار ابتلا به كرونا، بنده كه دو سال بود به علت ترس از ابتلا به كرونا مسافرت خارجي نرفته بودم، تصميم گرفتم برای تعطیلات تابستان، به یک مقصد خارجي سفر نمايم. بین مقاصد مختلف، به چند دليل تركيه را انتخاب كردم:
١-  عدم نياز به ويزا
٢-  مقرون به صرفه در آمدن سفر
٣-  مهربان و مهمان نواز بودن مردم كشور تركيه كه در سفرهاي قبلي  تجربه آن را داشتم
٤-  داشتن هتلهاي با امكانات زياد
٥-  داشتن جاذبه هاي توريستي و تاريخي
از آنجا كه قبلا شهرهاي ازمير، استانبول و كوش آداسی را دیده بودم و تمايل داشتم از مقصد جدیدی بازدید نمایم، شهر آنتالیا را انتخاب كردم. آنتالیا شهری بندری و پنجمین شهر معروف کشور ترکیه است كه به داشتن هتلهاي لوكس پنج ستاره و سواحل زیبا مشهور میباشد.
با بررسيها و مقايسه هايي كه انجام دادم، به اين نتيجه رسيدم که اگر بليط هواپیما و هتل را جداگانه (در مقایسه با تور) خريداري كنم، كاهش قابل توجهي در هزينه سفر خواهم داشت.
اقدام دیگری که در جهت کاهش هزینه های سفر انجام دادم آن بود که تصميم گرفتم نیمی از سفر را در يك هتل پنج ستاره با امكانات UALL   اقامت كنم و از ساحل و رستوران و ساير امکانات هتل استفاده نمایم و نیمی ديگر را در هتلي در مركز شهر اقامت كنم و به خريد و بازدید از مكانهاي توریستی بپردازم، چرا که خرید همیشه بخش مهمی از سفر من به خارج از کشور است.
پس از مشورت با همسفرانم 7 روز در مردادماه را برای مدت و زمان سفر در نظر گرفتیم. پس از مشخص شدن مقصد و تاریخ سفر، اولین اقدام خرید بلیط هواپیما بود. براي انتخاب پرواز دو گزينه وجود دارد: پرواز ايراني و پرواز ترك. همه پروازهاي ايراني در شهرهای اطراف آنتاليا فرود ميآيند و پس از خروج از فرودگاه، یک مسير 4-5 ساعته با اتوبوس تا آنتالیا طي میشود. باوجود آنکه پروازهای ایرانی نسبت به پروازهای ترک ارزانتر هستند ولي با پروازهاي ترك به علت فرود هواپیما در فرودگاه آنتاليا، سفری بسيار سریعتر و آسودهتر را خواهیم داشت. البته، پروازهای ترک قبل از فرود در فرودگاه آنتاليا در يكي از شهرهاي مسیر (عموما آلانیا) جهت سوختگيري فرود ميآیند و بدون پياده شدن سرنشينان، بعد از يك ساعت به سمت آنتاليا پرواز ميكنند.
دو نوع پرواز فوق الذکر، روی تورهای آنتالیا ارائه میشوند و براي ما كه میخواستیم پرواز و هتل را جداگانه بگیریم، امكان انتخاب اين نوع پروازها وجود نداشت و در سایتهای رزرو پرواز، فقط انتخاب پروازهای تهران-استانبول (یا آنکارا) / چند ساعت معطلی در فرودگاه استانبول (یا آنکارا) / پرواز استانبول (یا آنکارا)- آنتالیا امکانپذیر بود.
بنده در تاریخ 1 خرداد ماه، بليط رفت و برگشت تهران به آنتالیا را برای سه نفر و به قيمت 10294000 تومان براي هر نفر خريداری كردم. ایرلاین مربوطه آنادولوجت و مدت زمان معطلي در فرودگاه استانبول در پرواز رفت حدودا ٤ ساعت و در پرواز برگشت ٢ ساعت بود. امكان انتخاب پروازهاي با معطلي يك ساعته هم وجود داشت كه ما به جهت ترس از نرسيدن به پرواز در شلوغي فرودگاه و يا تاخير پرواز اول، اين نوع پروازها را انتخاب نكرديم. بعد از خريد بليط هواپيما نوبت به رزرو هتل رسيد.

طي مقايسه هایي كه بين ساي هاي ايراني رزرو هتل و سايتهاي خارجي مربوطه نظير booking, hotels, agoda و … انجام دادم به این نتیجه رسیدم که هزینه رزرو هتل در سايتهاي ايراني كمتر از  سايتهاي خارجي در مي آید. بنابراين از سايتهاي داخلي و با پرداخت با كارت شتاب هتل را رزرو نمودم. نكتهاي كه هم در خريد بليط هواپیما و هم رزرو هتل وجود دارد، آن است كه جهت رزرو هر دو بهتر است حدودا ٢ ماه مانده به تاريخ سفر اقدام گردد. زيرا ظرفیت صندلیهاي ارزان هواپيما و اتاقهاي ارزان هتلها زود به اتمام میرسد و در صورت به تعويق انداختن رزرو، اتاقها و صندليهاي گران نصيب شما خواهد شد.
برای هتل، گزینه های زیادی را مورد بررسی قرار دادم. هتلهايي كه درمورد آنها تحقيق كردم به شرح زیر میباشد:
١-  هتل سنستيو پرمييوم پنج ستاره واقع در منطقه بلك كه در ابتداي امر از نظر اقتصادي مقرون به صرفه به نظر ميآمد ولي طبق تحقيقات بنده به دليل دسترسي دور از مركز شهر و تنوع و كيفيت نامناسب غذا و نداشتن ساحل در محوطه هتل از ليست ما همان اول حذف شد.
٢-  هتلهاي كرملين پلس، ميراكل، بايا لارا، اسكا لارا در منطقه لارا و هتل اورنج كانتي در كمر، طبق تحقيقات بنده داراي امتیاز بالا هستند و تقریبا تمامی مسافران از اقامت در اين هتلها، کیفیت غذا، تفريحات و برنامه هاي شبانه رضايت داشتند.
بنا به پيشنهاد و تمايل يكي از همسفرانم براي اقامت در یکی از هتلهای ركسوس، تحقيقاتی نیز در مورد اين هتل انجام دادم. مجموعه هتلهاي ركسوس كه داراي شعبات متعددي در امارات، مصر، قزاقستان، كروواسي و روسيه و … است، چندين شعبه نیز در آنتالیا دارد. ضمن آنكه، مجموعه تفريحي لند او لجند كه در هتل لند او لجندز كينگدام قرار دارد براي مسافران هتلهاي ركسوس رايگان بوده و ترنسفر رايگان از همه هتلهاي ركسوس براي آن وجود دارد.
از بين هتلهاي مختلف ركسوس در آنتاليا، انتخاب ما هتل ركسوس بلديبي بود، به چند دليل:
١- هنگام رزرو کمترین ترخ در میان هتلهای مختلف رکسوس، مربوط به رکسوس بلدیبی بود.
2- همسفرانم در سفرهای گذشته میان مناطق آنتالیا تجربه اقامت در منطقه لارا را داشتند و ترجیح میدادند این بار به منطقه کمر سفر نمایند.
3-  طبق تحقیقات بنده، این هتل دارای برنامه های شبانه خیلی مهیج و شاد نمیباشد و از آنجا که شركت در برنامه هاي مهيج شبانه جزو اولویتهای ما نبود، این هتل برای ما مناسب بود. در حقیقت، آنطور که مسافران قبلی هتل در سایتهای تریپ ادوایزر و بوکینگ نوشته بودند، فضای هتل جهت آرامش و ريلكسيشن مناسب است.
4- امتیاز هتل در سایت بوکینگ 5/8 از 10 بود.
شعبات ديگر هتل ركسوس در آنتالیا، ريزورتهاي بزرگتر هستند كه دارای برنامه هاي مهيج شبانه و سرگرميهای خيلي جذاب میباشند و از لحاظ هزينه نیز خيلي گرانتر هستند.  بنده در تاریخ 9 خرداد 1401، اتاق سه تخته رو به کوهستان هتل رکسوس بلدیبی را برای سه شب و با خدمات  All inclusive به مبلغ 32064200 تومان رزرو کردم. براي هتل دوم، از بين هتلهاي چهارستاره مركز شهر، هتل بست وسترن پلاس خان رو انتخاب كردم. امتیاز هتل در بوكينگ 8/7 و بالاتر از هتلهای در محدوده قیمت مشابه بود و علت انتخاب من موقعیت نزديك آن به مركز شهر و مركز خريد مارك آنتاليا، نزدیک بودن به ایستگاه وسایل حمل و نقل عمومی، تميز بودن و صبحانه خوب (طبق نظرات مسافران قبلی هتل) بود.
بنابراین برای سه شب دوم مسافرت، اتاق معمولی سه تخته هتل را به همراه صبحانه به قیمت 12061000 تومان خریداری کردم. بالاخره پس از ٢ ماه انتظار روز موعود فرا رسید و ما به سمت فرودگاه امام خمینی حرکت کردیم. پس از دریافت کارت پرواز و چک شدن پاسپورت، با مراجعه به یکی از شعب بانکهای مربوطه در فرودگاه و ارائه حواله ارز مسافرتی که قبلا در تهران با پرداخت معادل ریالی آن دریافت کرده بودیم، ارز مسافرتی به مقدار 500 یورو به ازای هر نفر را تحویل گرفتیم.
پرواز رفت راس ساعت ٥ صبح از فرودگاه امام خميني بدون تاخير پرواز كرد و بعد از توقف چهار ساعته در فرودگاه صبيحا استانبول، ساعت 12:40 ظهر به وقت تركيه در فرودگاه آنتاليا بر زمین نشست. هواپیمایی آنادولوجت در پرواز تهران به استانبول پذيرايي مختصري در هواپیما (در حداسنك و آبميوه) داشت ولي در پرواز داخلي استانبول به آنتاليا هیچگونه پذيرايي وجود نداشت.
پس از خروج از فرودگاه، تاكسي با کرایه ٤٠ يورو به سمت هتل گرفتیم. تاکسی از فرودگاه به سمت منطقه بلدیبی در کمر حرکت کرد. آنچه كه حين ورود به منطقه بلديبي جلب توجه ميكرد، فضاي كوهستاني، سرسبز و مه آلود آن بود كه برای من تداعیکننده نمك آبرود خودمان بود. بعد از حدودا ٣٠-٤٥ دقيقه به هتل رسيديم. در میانه مسیر از راننده تاكسي پرسيديم اگر کرایه را به لير بخواهیم بدهیم چقدر بايد پرداخت كنيم كه ایشان عددی را بیان کرد که با حساب و کتاب ما از 40 یورو بیشتر میشد، بنابراین ما کرایه را به یورو پرداخت کردیم. .
لازم به ذکر است، بنده در تحقيقاتم قبل از سفر، اپليكيشنی با نام get transfer را پيدا كرده بودم.  اين اپليكيشن در اكثر كشورهاي دنيا کاربرد داشته و مشابه با اسنپ است كه پس از وارد کردن مبدا، مقصد، تاريخ و ساعت سفر، ليستي از خودروهاي موجود (از اقتصادي تا لاكچري) را همراه با قيمت ارائه ميکند. این اپلیکیشن، براي ترنسفر از فرودگاه تا هتل ركسوس بلديبي حداقل کرایه ٣٠ دلار برای خودروهای معمولی و حداكثر تا ٧٠-٨٠ دلار براي خودروهای لاکچری همراه با پذيرايي حين سفر نشان ميداد. به علت آنكه کرایه تاکسی در این اپلیکیشن باید همزمان با رزرو و بوسیله كارت اعتباري پرداخت ميشد و بنده كارت اعتباري نداشتم، نتوانستم از آن استفاده كنم.
با رسیدن به هتل، اولين چيزي كه در فضاي بيرون هتل حس ميشد، حس آرامش و سكوت بود. به محض رسيدن به هتل به پذيرش مراجعه كرديم. پرسنل پذيرش بسيار خوش اخلاق و مهربان بودند و خيلي سريع كارهاي پذيرش ما را انجام دادند. در ضمن، ليدر ما را هم معرفي كردند كه براي رفتن به لند او لجند و … بايد از روز قبل با ايشان هماهنگ ميكرديم. يكي از پرسنل خانم پذيرش از ما پرسيد احتمالا بعد از سفر طولاني حتما گرسنه هستيد، كه با پاسخ مثبت ما، ما را جهت صرف ناهار به رستوران هتل راهنمايي كردند. ليدر ما اقاي بسيار خوش برخوردي بود كه تا رستوران ما را همراهي كرد و در طي مسير به طور كامل امكانات هتل و زمانهاي ترنسفر به پارك آبي را برايمان توضيح داد. از آنجا که زمان صرف ناهار در رستوران اصلي تمام شده بود، جناب لیدر ما را به رستوران كوچك داخل محوطه (رستوران اسنك كه در آن پيتزا، همبرگر، پاستا، بستني، ميوه و… سرو ميشد) بردند.
پس از صرف نهار، جهت تعويض لباس و استراحت به اتاق رفتيم. اتاق ما، بزرگ، تميز و داراي بالکن و نماي كوهستان بود.

اتاق دارای مینیبار، سشوار، تلویزیون، حوله و دمپايي روفرشي بود. در سرويس بهداشتي، دمپايي و مسواك وجود نداشت ولي هر روز شامپو، صابون و لوسيون و پد پاككننده آرايش، گوش پاككن و … قرار داده میشد. پس از کمی استراحت و جابجا نمودن وسایل، اتاق را ترك كرديم تا در محوطه هتل قدم بزنيم و ساحل هم برويم. در کلیه روزهایی که در هتل رکسوس اقامت داشتیم، از امکانات هتل (استخر، ساحل، باشگاه، برنامه شب، والیبال ساحلی، رستورانها و ... ) استفاده کردیم و اصلا بیرون از هتل نرفتیم به جز یکی از روزها که با اتوبوس هتل به پارک آبی لند او لجند رفتیم.
هر روز در آسانسور برنامه هاي هتل و رستورانهاي مختلف و ساعات آنها، حركت از هتل به سمت مجموعه لند او لجند اطلاع رساني ميشد.

پس از پياده شدن از آسانسور با طي مسيري كوتاه به محوطه باز هتل رسيديم. محوطه هتل مانند باغ و بسيار سرسبز، زيبا و دلباز بود.

چندين مدل تاب در محوطه وجود داشت كه نشستن بر روي آنها در ان فضاي دلباز خود تجربهاي دلپذير و فراموش نشدني بود. مخصوصا هنگام خوابیدن بر روی هاموكها، طنابهاي آنها بر نقاط خاصي از پشت بدن فشار ریلکس کننده و لذتبخشی را وارد ميكرد.

در محوطه باز هتل، يک کافه ریلكسينگ عالي با نماي زيباي دریا وجود داشت كه انواع نوشيدني، چيپس و آجيل سرو ميكرد و فضاي بسيار آرامش بخشي را ايجاد كرده بود.

شبها هم در همان جا برنامه شب که شامل موسيقي و اجراي زنده بود، برگزار ميشد. در اجرای زنده، اکثرا آهنگها ملایم بود و در موارد کمی آهنگهای شاد هم اجرا میشد. مهمانان هتل، برنامه شب را با نوشيدن نوشيدني يا صرف آجيل، قهوه، چيپس و ... همراهي ميكردند و حتي در زمان پخش آهنگهاي شاد هم همه در حالت نشسته بودند.

در سمت چپ بار، استخر هتل همراه با تعداد زيادي تخت و چتر در اطراف آن و در انتهاييترين بخش، رستوران اسنك و ريكسي كلاب (مخصوص بچه ها) قرار داشتند.

با پايين آمدن از پله ها، به ساحل رسيديم. در ورودي بخش ساحل، انواع نوشيدني در يخچال و در بخشي هم حوله قرار داده شده بود. ساحل هتل، بسيار تميز و داراي تختهاي آلاچيق مانند بود. تنها ايراد ساحل، سنگي بودن آن است كه هنگام وارد شدن به دريا با راه رفتن روي سنگها، كف پا خيلي اذيت ميشود البته با پوشيدن كفشهاي ساحل اين مشكل حل ميگردد. ضمن آنكه، در ورودي بخشي ازساحل، ميله و گذرگاه فلزي قرار داده شده بود كه با قدم گذاشتن بر روي آن و استفاده از ميله توانستیم راحتتر داخل آب برویم.

در ساحل، ماهيهاي ريز ساحلي در کنار ما در حال شنا بودند كه خود تجربهاي جالب بود.

هتل در فضاهاي بسته داراي باشگاه ورزشي، آرايشگاه، سالن ماساژ، اسپا و حمام تركي بود. براي تمام موارد به غير از مورد اول، بايد هزينه اضافه پرداخت ميشد. بنده فقط يكبار به باشگاه رفتم. كلا فضاي بيرون هتل آنقدر زيبا و جذاب بود كه من ترجيح نميدادم وقتم را در فضاي بسته باشگاه ورزشي بگذرانم. رستوران اصلي هتل كه در آن صبحانه، نهار و شام سرو ميشد، در طبقه 1- قرار داشت. علاوه بر رستوران اصلي، هتل داراي رستورانهاي ديگر هم بود. ما فقط از رستوران اصلي و رستوران اسنك استفاده كرديم، زيرا طبق توضيحات اوليه ليدرمان، صرف غذا در ساير رستورانها، شامل هزينه اضافه میشد.

صبحانه هتل خوب و متنوع و شامل چندين نوع ميوه، پنير، نان، شيريني، املت، خشكبار و … بود و حتي در قسمتي ويژه، امکان سفارش آب ميوه، شير موز يا هر نوع شیک دلخواه وجود داشت.
نهار و شام متنوع بود و همیشه چیزی برای خوردن پیدا میشد ولي اکثر غذاها با ذائقه من سازگاری نداشت. حتي مرغ يا گوشت معمولي به شیوهای طبخ شده بود كه مزهاش به نظرم جالب نبود. قبلا در نظرات خوانده بودم كه غذاها طوري طبخ ميشوند كه با ذائقه روسها سازگار است. شيرينيها بسيار متنوع بود ولي غيراز چند مورد، مزه الباقی برای من مطلوب نبود. معمولا هنگام شام، در بخشی غذاي تركي خاصي طبخ میشد که یک بار سرآشپز آن از ما خواست آن را مزه كنيم و نظرمان را به ايشان بگوييم.
بستنیهای هتل چه در رستوران اصلی چه سایر رستورانها بسیار خوشمزه و دلپذیر بود. در ضمن، همبرگر، پيتزا و … که در رستوران اسنک سرو میشد، نیز خوشمزه بود.

آخرين روزي كه در هتل ركسوس اقامت داشتيم (روز قبل از تحويل اتاق) توسط ترنسفر هتل به مجموعه لند او لجندز رفتيم. اتوبوس هتل راس ساعت 9:30 حركت كرد و بعد از تقريبا ١ ساعت به مجموعه لند او لجند رسيديم. لند او لجند مجموعه شهربازي و پارك آبي بزرگي است كه گذراندن يك روز در آنجا هم برای بزرگسالان و هم کودکان جالب میباشد.

به تمام مسافران هتلهاي ركسوس، در اتوبوس دستبندي جهت ورود به مجموعه، شارژ جهت خريد خوراكي، استفاده از لاكر و … داده ميشد. ساير افراد كه به صورت آزاد از مجموعه بازديد ميكردند، نیز مي بايست در بدو ورود با پرداخت هزينه ورودي پارك، دستبند تهيه كنند. هنگام ورود به پارک، نقشه پارك به تمامی افراد داده ميشود. البته نقشه پارك در ورودي نيز به صورت بزرگ نصب شده است.

در بخش ورودي و ساير قسمتهاي لند او لجند، خوراكي فروشي و رستورانهاي متعددي جهت خريد نوشيدني، بستني و غذا وجود داشت. البته در هيچ يك از آنها با پرداخت پول نقد نميتوانيد خريد كنيد و بايد در ورودي پارك، دستبندتان را جهت خريد داخل پارك، شارژ نمایید. همه نوع خوراکی در آنجا خيلي گران فروخته میشد، به عنوان مثال، قیمت يك بستني خيلي معمولي ٤٠-٥٠ لير يا بستني مگنوم ١٠٠ لير بود.
من دستبندم را ٣٠٠ لير شارژ كردم و با آن يك راني و دو بستني خريدم.

در پارک انواع بازیهای آبی و غیرآبی، شوهای مختلف نظیر شوي دلفينها و نمايش ميشا و موشا و… وجود داشت. در مردادماه که ما آنجا بودیم، پارک بسیار شلوغ و صف سرسره ها خيلي طولاني بود. من براي سوار شدن يك سرسره فقط ٢٥ دقيقه در صف بودم. كنار صفهای عادی، لاينهای جداگانهای وجود داشت که در آن لاینها ميتوانستيم با پرداخت هزينه اضافه (از شارژ دستبند كم ميكردند) بدون صف سوار سرسره شويم. به دليل حفظ موازين اسلامي، از داخل پارك نتوانستم زیاد عكس قرار دهم.

برگشت از پارک آبی به هتل در ساعت 5 عصر انجام میشد و همه مساقران باید ساعت 4:45 در ورودی پارک جمع میشدند. مسافران هتل میتوانستند در برنامه شب هتل لند او لجند کینگدام نیز به صورت رایگان شرکت نمایند. از آنجا که در شب ترنسفر به هتل ما وجود نداشت و خودمان باید تاکسی میگرفتیم، از شرکت در این برنامه صرفنظر کردیم.  بعد از برگشتن از پارك آبي که از تفریحات آنتالیا هست، در هتل خودمان شام خورديم و سپس به اتاق رفتیم و استراحت کردیم.

فردا آخرين روز بود كه بايد هتل را ساعت ١٢ تحويل ميداديم، بنابراين پس از صرف صبحانه، به اتاق برگشتيم. چمدانها را جمع كرديم و پس از كمي پيادهروي در ساحل و نوشيدن آبميوه اتاق را تحويل داديم.
سپس از هتل ركسوس به هتل بست وسترن پلاس خان تاكسي گرفتيم. كرايه تاكسي ٤٠ دلار و حدودا ٣٠-٤٠ دقيقه در مسير بوديم. هتل بست وسترن پلاس خان يك هتل ٤ ستاره است كه در مركز آنتاليا و نزديك به مناطق توريستي، پلاژهای عمومی و مراکز خرید آنتاليا قرار گرفته است. فاصله هتل تا فرودگاه تقريبا ٩ كيلومتر است. به فاصله ٥ دقيقه پيادهروي مركز خريد مارك آنتاليا، ايستگاه تراموا وايستگاه اتوبوس قرار داشت. هتل در خيابان فرعي واقع شده بود. ظاهر هتل خيلي معمولي و لابي تاريك و كوچك بود.

پس از انجام كارهاي چك اين كه به سرعت انجام شد، اتاقمان را تحويل گرفتيم. اتاق ما، يك اتاق خيلي بزرگ رو به استخر هتل و داراي بالكن بود. سرويس بهداشتي تميز و اتاق فاقد ميني بار بود.
در بدو ورود، هنگام استراحت خواستیم تلویزبون تماشا کنیم که متوجه شدیم تلویزیون خراب است که پس از تماس با پذیرش تعمیرکار فرستادند و تعمیر کردند. هتل داراي باشگاه ورزشي، استخر (به همراه تخت و چتر)، حمام ترکی و سالن ماساژ و اسپا بود كه ما از آن استفاده نكرديم. پس از كمي استراحت، از هتل خارج شديم و در خيابانهاي اطراف گشت زديم. خيابانهاي پيرامون هتل بسيار شلوغ و پر از فروشگاه، اغذيه فروشي و مغازه بود.

عصر، بلال با قيمت هر عدد ٢٠ لير خریدیم و چون خسته بوديم به هتل برگشتيم، استراحت کردیم و ساعت 10 شب خوابیدیم. در محدوده هتل بست وسترن پلاس خان پر از فروشگاه، مغازه و رستوران بود و شبها هنگام خواب صداي آهنگهاي تركي بلند داخل اتاق شنيده ميشد كه از بلندي صداي آن به سختی خوابمان میبرد. روز دوم اقامتمان در هتل بست وسترن پلاس خان، ابتدا جهت صرف صبحانه به رستوران هتل رفتيم. رستوران هتل، زيبا و دلباز بود و براي صبحانه چندين نوع پنير، عسل با موم، مربا، نان، ميوه، پيتزا، خشكبار و …. وجود داشت.

سپس، جهت خريد به مركز خريد مارك آنتاليا مراجعه كرديم. مركز خريد مارك آنتاليا، يك مركز خريد بزرگ در انتهاي خيابان مراد پاشا است و اكثر برندهاي متوسط بين المللي و برندهاي تركيه ای در آن شعبه دارند. با ورود به پاساژ، اولين مغازه داروخانهای به نام مژگان بود كه به فارسي هم نوشته شده بود.

به علت نرخ تورم بالا در تركيه و پایین آمدن ارزش لير در مقابل دلار، همه كالاها خيلي گران بودند. ما تا آخر شب وقت گذاشتيم و از کالاهای حراجخورده خريد كرديم. در انتها جهت صرف شام به فودكورت بالاي مركز خريد رفتيم. فودکورت مرکز خرید مارک آنتالیا، فضایي بسيار بزرگ، بسيار شلوغ و پر سر و صدا بود كه ميز خالي در آنجا با سختی پیدا میشد. از فست فود فروشیهایی که من میشناختم، مك دونالد و برگركينگ آنجا شعبه داشتند.
ما هم از مك دونالد، سه عدد همبرگر به همرا نوشابه خريديم و به بالكن فوت كورت كه سر و صدا كمتر بود، رفتیم. قيمت همبرگر هر عدد حدودا ٨٠ لير بود (البته دقیق به یاد ندارم ولی فکر میکنم حدودا این قیمت بود).

 قیمت غذا در ترکیه

روز دوم پس از صرف صبحانه، جهت تكميل خريدهايمان، تصميم گرفتيم به مركز خريد ديپو و مال او آنتاليا برويم. هر دوي اين مراكز ازمراكز اصلي خريد در آنتاليا هستند كه در كنار هم واقع شده اند. آن طور كه در سفرنامه هاي قبل خوانده بودم در اوت لت ديپو، برندهاي تك سايز را میتوان با قيمتهاي ارزانتر پيدا نمود.
در گوگل مپ، مسير را پيدا كرديم، سپس طبق مسيري كه گوگل مپ به ما داد، به سمت مركز خريد مارك آنتاليا رفتيم و در ايستگاه اتوبوس مقابل آن، منتظر اتوبوس شماره ٥١١ نشستيم. پس از آمدن اتوبوس، سوار شديم و بعد از حدودا نيم ساعت به آنجا رسيديم. قیمت بلیط اتوبوس برای هر نفر حدودا 2 لیر بود. وسط اتوبان در ایستگاه اتوبوس مربوطه پياده شديم و با استفاده از پله برقي و يك پله هوايي طولاني به مراكز خريد رسيديم.

دو مركز خريد در کنار هم قرار گرفته بودند و از داخل به هم متصل بودند. تا شب در اين دو مركز خريد، به خريد و صرف بستني، ناهار و شام پرداختيم. كلا قيمتها در اينجا نيز گران بود و با كلي گشتن در مغازه ها توانستيم كفش و كيفهای برند را با قيمت مناسب خريداري كنيم. در آخر، پس از خروج از مركز خريد به علت آنكه خيلي خسته بوديم تاكسي گرفتيم و به هتل برگشتیم. روز آخر، صبح زود از خواب بلند شديم و پس از صرف صبحانه، به اتاق برگشتيم و چمدانهايمان را جمع كرديم. اتاق را تحویل دادیم و از ساعت حدود ١٠ تا حدود 12، به خيابان اسمت پاشا رفتيم.

بخشی از این خيابان، بورس پرده فروشي بود. ضمن آن كه برخی مغازه ها، يك سري پرده هاي دوخته شده و كركره های تك سايز را بيرون مغازه در بخشی مشخص و خیلی ارزانتر از قیمت اصلی قرار داده بودند. داخل یکی از این مغازه ها رفتیم. صاحب آنجا وقتی دید ما ایرانی هستیم به فارسی در مورد جنس پرده و سایز آنها توضیحاتی داد. ما از ایشان پرسیدیم چطور فارسی را به این خوبی بلد است، ایشان گفت که به مدت 10 سال ایران زندگی میکرده و در خیابان زرتشت تهران با یک شریک ایرانی پرده فروشی داشته است که با بالا رفتن قیمت دلار در ایران، کار کردن در ایران برای ایشان صرف نداشته و به ترکیه برگشته است.

ما پرده های مورد نظرمان را از ایشان خریدیم، سپس به هتل برگشتيم و به سمت فرودگاه تاكسي گرفتيم. کرایه تاکسی 110 لیر شد و بعد از حدودا 25 دقیقه به فرودگاه رسیدیم. پس از تحویل بار و انجام کارهای مربوطه، با توجه به آنکه زود به فرودگاه رسیده بودیم، در فرودگاه قهوه و چيپس و … خورديم. در فرودگاه، يك عدد چيپس را به قیمت حدودا ٣٠ لير و از استارباكس فرودگاه، يك فراپاچینو شکلاتی به قیمت 46 لیر خریدیم.

پرواز برگشت ما ساعت 17:45 بود که با یک ساعت تاخیر پرواز کرد (یعنی ساعت 18:45) ما ساعت 8 شب به فرودگاه صبیحا رسیدیم و ساعت 9 پرواز به تهران بود. کل فرودگاه را دویدیم و لحظه آخر سوار هواپیمای به مقصد تهران شدیم. پرواز به سمت تهران بدون تاخیر، راس ساعت 9 شب پرواز کرد و ما ساعت 1:15 بامداد به تهران رسیدیم.

در انتها نکاتی که در مورد سفر (هتل و هواپیما) میتوانم اشاره کنم:

1-  برای خرید پروازهایی که دارای یک یا چند توقف در طول مسیر هستند، حتما حداقل فاصله توقف در فرودگاه سه ساعت در نظر گرفته شود که اگر پرواز اول با تاخیر بلند شد، زمان کافی برای رسیدن به پرواز دوم وجود داشته باشد. 
2-  هتل ركسوس بلديبي مناسب است براي كساني كه در سفر، دنبال آرامش و طبيعت هستند. صدای بلند آهنگ در هتل شنیده نمیشود. در مقابل، هتل ركسوس سان گيت برای جوانان و کسانی که اهل شور و حال هستند مناسب است، زیرا در همه قسمتهای هتل، صداي بلند آهنگ شنيده ميشود و برنامه های شب پر از هیجان دارد. هتل لند او لجند کینگدام برای کسانی که بچه دارند مناسب است و اتاقهای هتل برخی به رنگ صورتی و برخی به رنگ آبی برای کودکان دختر و پسر رنگ شده است.
تا سالهای گذشته مسافران هر یک از هتلهای رکسوس میتوانستند جهت صرف شام یا شرکت در برنامه های شب به هتل رکسوس دیگری غیر از هتل محل اقامت خود مراجعه کنند و با توجه به اینکه هتل رکسوس سان گیت و بلدیبی نزدیک هم هستند، مسافران بلدیبی برای شام و برنامه شب به هتل سان گیت میرفتند. در تاریخی که ما سفر رفتیم این قانون را برداشته بودند.
3- هتل رکسوس بلدیبی یک هتل خانوادگي است و اكثر مسافران هتل به همراه بچه آمده بودند.
4-  اتاق، رستوران و تمامي نقاط هتل رکسوس بسيار تميز و مرتب بود.
5- در مدت اقامت ما در هتل، ما مسافر ايراني ديگري در هتل نديديم. اكثر مسافران هتل روس و اروپايي بودند.
6-  پرسنل هتل بسيار خوش برخورد و محترم بودند و اكثرا به زبان انگليسي تسلط داشتند. درضمن بسیار مهربان و دلسوز نیز بودند. مثلا، همسفر من يكبار كمي احساس كسالت داشت، سريعا قند، فشار و اكسيژن خونش را اندازهگيري كردند و شماره تماس و مقرشان در هتل را به ما گفتند و تاكيد كردند درصورت ايجاد هر مشكلي هرچند ناچيز سريعا از آنها كمك بخواهيم.
7-  ما اول هتل رکسوس برای استراحت و سپس به هتل بست وسترن پلاس خان در مرکز شهر برای خرید و بازدید از جاهای دیدنی آنتالیا رفتیم. به نظرم بهتر بود اول هتل در مرکز شهر را میگرفتیم که هم خستگی بیشتر دارد و هم هتل دارای امکانات پایینتری است و سپس به هتل بالاتر و 5 ستاره All میرفتیم. در حقیقت، وقتي از هتل ركسوس به هتل بست وسترن پلاس خان رفتیم، کمی به ذوقمان خورد.
8- در زمانی که ما هتل بست وسترن پلاس خان را با حدودا 12 میلیون رزرو کردیم، هتل کران پلازا 5 ستاره و نزدیک مرکز شهر بدون صبحانه حدودا 15 میلیون تومان و با صبحانه حدودا 18 میلیون تومان بود. بعد از سفر به این نتیجه رسیدیم که بهتر بود هتل کران پلازا را رزرو کرده بودیم.
9-  هتل بست وسترن پلاس خان به فاصله 550 متر از دروازه هادریان، 850 متر از شهر قدیمی آنتالیا، 2 کیلومتر از موزه آنتالیا و .... قرار دارد. ما به علت آنکه وقت خود را صرف خرید کردیم، نتوانستیم از شهر قدیمی، دروازه هادریان و ... بازدید کنیم.