ماجراجویی در ترکیه، سفر اقتصادی و هیچهایک

سفرنامه خواندن، بیشترین چیزی بود که به من در برنامه‌ریزی سفر شخصی‌ام کمک کرد. پس با خودم فکر کردم حالا که تقریبا دو ماه از سفرم به ترکیه می‌گذره، دیگه وقتش شده که من هم دِین خودم رو ادا کنم و تجربیاتم رو برای بقیه به اشتراک بذارم. سفر 8 روزه من به ترکیه، اولین سفر خارج از کشورِ کوله‌ایی بود که می‌خواستم تجربه کنم و هرچقدر هم که تلاش کردم تا برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشم، جز 2 روز اقامت در استانبول، تقریبا هیچ چیزِ دیگه طبق برنامه پیش نرفت که البته این هم خودش لطفی داشت.

من همراه دوستم به ترکیه سفر کردم. ما روز سه‌شنبه 11 اردیبهشت 1403 ساعت 5:30 دقیقه بعد از ظهر با یک ساعت تاخیر، سوار هواپیما شدیم و حدود 3 ساعت بعد، به استانبول رسیده بودیم. پرداخت عوارض خروج از کشور، دریافت ارز مسافرتی و خرید اینترنت همراه و رومینگ، کارهایی بود که توی فرودگاه و در زمان انتظار برای پروازمون انجام دادیم.

بعد از دریافت کوله ها در فرودگاه استانبول، طبق توصیه و پیشنهاد دوستامون خریدهای مورد نیازمون رو از فروشگاه های free shop فرودگاه انجام دادیم. اولین اقدام بعد از بیرون زدن از فرودگاه خرید کارت مترو یا همون استانبول کارت Istanbul card بود.(هزینه ها رو در آخر کامل میذارم) بعد از اون، به کمک گوگل مپ، برنامه مووایتMoovit ، مترجم گوگل و پرس‌وجو از ایرانی‌های اطراف، مسیرمون رو با مترو، اتوبوس و دُرموش به سمت خونه‌ی دوستامون در قسمت آسیایی استانبول طی کردیم. از اونجایی که تقریبا دیروقت رسیده بودیم، اولین شب حضورمون رو به معاشرت با دوستان بسنده کردیم و خودمون رو برای فردا آماده کردیم.

روز اول حضور ما مصادف بود با اول ماه مِی؛ روز جهانی کارگر. و جالب بود که حمل و نقل عمومی استانبول در این روز برای شهروندان رایگان بود. دوستامون استانبول کارت خودشون رو به ما دادن و کل روز ما از هر وسیله‌ایی که استفاده کردیم برامون رایگان حساب شد. روز اول ما از ساحل کادیکوی با کشتی به بخش اروپایی رفتیم. در خیابون بِشیکتاش قدم زدیم، مقداری از پول‌مون رو در بازار پشت مسجد ایاصوفیه به لیر ترکیه تبدیل کردیم، چای و کنافه خوردیم، از مسجد ایاصوفیه و مسجد سلطان احمد دیدن کردیم و در آخر هم با مترو به سمت ساحل کادیکوی برای تماشای غروب برگشتیم. از اونجایی که رستوران و کافه‌های زیادی اطراف این ساحل هست، حال و هوای خیابون توی شب حسابی دیدن داره. در نتیجه ما هم شام رو همونجا خوردیم.

روز دوم خودمون رو با مترو به میدون تقسیم (تکسیم) رسوندیم و از کوچه پس‌کوچه‌های اونجا که پر از عتیقه فروشی و کافه‌های دنج بود به محوطه و ساختمان موزه هنرهای معاصر استانبول رفتیم. بعد از بازدید حدودا 2 ساعته به طرف برج گالاتا حرکت کردیم. بخاطر تعمیرات، بازدید از برج امکان‌پذیر نبود. ناهار رو همون اطراف خوردیم و با اتوبوس به سمت فروشگاه اوتلت بخش آسیایی به قصد خرید مقداری سوغاتی رفتیم. شب رو زودتر به خونه‌ی دوستامون برگشتیم تا بتونیم استراحت کافی برای برنامه‌ی فردا داشته باشیم. اون شب، آخرین شب اقامت ما در تور استانبول بود. 

ماجراجویی ما شروع شد!صبح روز سوم رو زودتر از خواب بیدار شدیم. از دوستامون خداحافظی کردیم و به قصد رسیدن به گِبزهGebze، شرقی‌ترین قسمت استانبول، سوار مترو شدیم. بعد از حدود یک ساعت و نیم که از مترو پیاده شدیم، کمی کنار بزرگراه قدم زدیم و همین که محل مد نظرمون رو پیدا کردیم، دستمون رو به نشونه‌ی درخواست ماشین سوارشدن بالا نگه داشتیم. کم‌تر از 2 دقیقه بعد ماشینی برامون نگه داشت و ما رو حدودا 3 کیلومتر جلوتر و تا نزدیکی پمپ بنزین رسوند. اونجا مسئول پمپ بنزین به ما کمک کرد تابلویی درست کنیم که سریع‌تر بتونیم ماشین پیدا کنیم. تابلو با اسم مقصد حاضر بود:Izmir

از اونجا به بعد همه چیز خیلی سریع پیش رفت. مینی‌ ونی که ما رو از پمپ بنزین به ابتدای پل رسوند، راننده‌ایی که ما رو تا شهر Balikesir در 2 ساعتی ازمیر همراهی کرد و در آخر راننده کامیونی که تا خود ازمیر و دقیقا جلوی درب خونه‌ی دوستمون ما رو پیاده کرد.

و ما در روز سوم از سفرمون به ترکیه، با هیچهایک کردن خودمون رو به ازمیر رسونده بودیم. خونه‌ی دوستامون در ازمیر در محله‌ی Bornova بخش دانشجویی شهر بود. از همین بابت همه چیز تقریبا ارزون و محله‌ حسابی شب زنده‌دار بود. اون شب رو با دوستامون تا دیروقت در کافه موندیم و از غذا و خوراکی‌های محلی امتحان کردیم. اولین اقدام برای صبح روز چهارم، آماده کردن تابلو برای مقصد بعدی بود: Efes . بعد از خداحافظی از دوستامون، کنار بزرگراه به قصد پیدا کردن ماشین شروع به راه رفتن کردیم. معبد اِفِسوس در 1 ساعت و نیمی اِزمیر قرار داره و ما این راه رو با زوج رومانیایی که با ماشین شخصی در سفر بودن، هم‌مسیر شدیم. بعد از رسیدن به معبد و مطلع شدن از هزینه‌ی ورودی، همگی باهم تصمیم به نرفتن گرفتیم و در عوض به روستای شیرینجه Sirince  در 20 دقیقه‌ایی معبد رفتیم.

زیبایی و حال و هوای روستا قابل وصف نیست! از روستا با همراهی دوستان جدیدمون بازدید کردیم و بعد از صرف قهوه ترک و کمی استراحت، ازشون خداحافظی کردیم. اون‌ها به طرف رومانیا برمی‌گشتن و ما هم به سمت تپه‌های اطراف روستا برای پیدا کردن محل مناسب برای کمپ کردن. چادرمون رو در فاصله‌ی 10 دقیقه‌ایی با روستا برپا کردیم و شب رو با پلوتُن، چای و صدای برخورد قطرات بارون به چادر به پایان رسوندیم.

صبح روز پنجم باید تصمیم می‌گرفتیم که میخوایم به سمت کدوم مقصد، مسیرمون رو ادامه بدیم. بعد از سنجیدن شرایط و گزینه‌های مختلف تصمیم به برگشت به ازمیر رو گرفتیم. صبحونه رو که خوردیم، به سمت روستا حرکت کردیم تا کمی از بازار محلی خرید کنیم و به کافه‌های محلی سر بزنیم. از همون مسیر هم به سمت ازمیر هیچهایک کردیم و حدود ساعت 6 به خونه‌ی دوستامون در ازمیر رسیده بودیم. بعد از استراحت کوتاهی که داشتیم، شب رو با دوستامون به پارکی در همون اطراف رفتیم و پیک‌نیک کردیم. 

برنامه روز ششم، بازدید از جاهای دیدنی ازمیر و محله‌های مختلفش بود. اونجا به پارک معروف شهر رفتیم، غروب رو در ساحل تماشا کردیم و شب رو به گشت و گذار در محله بوستانلی گذروندیم. شب که برگشتیم، با سوپرایز دوستامون روبه‌رو شدیم. بدون مناسبت برامون جشن گرفته بودن!

تور ازمیر نوروز 

 

روز هفتم رو با خیال راحت تا دیروقت استراحت کردیم. بخاطر تموم کارایی که دوستامون برامون انجام داده بودن، تصمیم گرفتیم ناهار رو ما براشون به سبک ایرانی درست کنیم. پس تموم مواد غذایی‌ که همراهمون بود رو استفاده کردیم که این کار به سبک شدن کوله‌ها خیلی کمک کرد. ناهار رو که خوردیم تصمیم گرفتیم به محوطه دانشگاهی یا همون campus  بریم. اونجا ساعتی رو به نشستن در کافه و معاشرت گذروندیم. و بعد کمی در شهر قدم زدیم، مسابقه فوتبال محلی رو تماشا کردیم و از اونجایی که آخرین شب اقامت‌مون در تور ازمیر و ترکیه بود، باهم به کافه‌ایی که شب اول رفته بودیم، سر زدیم و تا دیروقت اونجا بودیم. 

صبح روز اخر رو زودتر از همیشه بیدار شدیم. وسایل‌مون از شب قبل تقریبا آماده بود. بعد از چک کردن‌های نهایی و درست کردن تابلوی istanbul، از دوستامون خداحافظی کردیم و ازمیر رو به مقصد استانبول ترک کردیم. هیچهایک کردن در از ازمیر تا استانبول، بیشترین زمان رو برای پیدا کردن ماشین در کل سفر از ما گرفت. حدودا 40 دقیقه منتظر بودیم و بالاخره یه مینی ون که مستقیم به استانبول می‌رفت، ما رو سوار کرد. حدود 5 ساعت بعد ما در استانبول بودیم. اونجا از بخش آسیایی سوار مترو شدیم و خودمون رو به فرودگاه در بخش اروپایی رسوندیم. وسایل‌مون رو دقیقا در اخرین لحظه بسته شدن گیت تحویل دادیم، بلیط‌مون رو گرفتیم و ساعت 7:30 دقیقه عصر سوار هواپیما شدیم. و درست راس ساعت 8 شب، استانبول رو به مقصد تهران ترک کردیم.

 

چند نکته مهم:

1. ما سیم کارت ترکیه نخریدیم و سیم‌کارت های خودمون رو رومینگ کردیم. علتش هم هزینه بسیار کمتر و سرعت بسیار زیاد اینترنت بود. درواقع از همه لحاظ به صرفه‌تر بود و در طول سفر هیچ‌وقت از لحاظ اینترنت به مشکل نخوردیم.

2. خرید دلار از ایران و تبدیل دلار به لیر در ترکیه از لحاظ تفاوت قیمت ارز، به صرفه‌تر هست تا خرید لیر از ایران.

3. قیمت بلیط ورودی مکان‌های توریستی، مثل ایران و هرجای دیگه از دنیا برای توریست ها گران تر و برای شهروندان ارزون تر حساب میشه که ترکیه هم از این قاعده مستثنی نبود. در نتیجه اگر دوست یا آشنایی دارید که شهروند هست، برای بازدید از مکان‌های تاریخی با همراهی اون برید. قیمت این مکان‌ها به یورو محاسبه میشه.

4. ما توی این سفر هزینه‌ایی از بابت حمل و نقل بین شهری و محل اقامت نداشتیم.

5. تنقلات و مواد غذایی مورد نیازمون رو همراه خودمون برده بودیم و حدودا فقط 3 بار غذا از رستوران تهیه کردیم.

6. برای این سبک از سفر نیاز هست که حتما از قبل تجربه‌ش رو داشته باشید. قبل از تصمیم به این سبک سفر کردن، من چندین‌بار سفر تنهایی، کوله‌ایی و کمپی رو تجربه کرده بودم. جدیدترین بخش این سفر برای من قسمت هیچهایک کردن بود.

7. برنامه ما بارها تغییر می‌کرد. ابتدا قرار بود سفرمان با اتوبوس و زمینی باشد که به دلایل مختلف از جمله خرید ارز مسافرتی که به سفرهای زمینی تعلق نمیگیرد، تصمیم به سفر هوایی گرفتیم. برای خرید بلیط هواپیما به صورت شخصی، توصیه‌ من خرید بلیط لحظه اخری هست که معمولا برای استانبول هزینه‌های بسیار کمتری داره.

8. بیشترین نرخ تبدیل دلار به لیر را در بازارهای ترکیه به خصوص بازارهای پشت مسجد ایاصوفیه میتوان پیدا کرد. از همین بابت توصیه می‌کنم به هیچ عنوان دلارهایتان را در صرافی فرودگاه تعویض نکنید.

9. برای خرید سوغاتی به فروشگاه‌های اوتلت استانبول بروید. این فروشگاه ها را با یک جستجوی ساده در اینترنت یا گوگل مپ میتوان پیدا کرد.

10. به دلیل حجم زیاد توریست، تقریبا بیشتر مردم توانایی انگلیسی صحبت کردن رو داشتن و از بابت مکالمه ما هیچ‌جا به بن‌بست نخوردیم. گاهی هم که ارتباط برقرار کردن دشوار می‌شد، از مترجم استفاده می‌کردیم.

11. کاربردی ترین برنامه ها برای سفر این سبکی به ترکیه برای ما برنامه moovit, google map , google translate  بود.

هزینه‌های سفر:

بلیط رفت (نفری): 3.990.000 تومان

بلیط برگشت: 4.125.850 تومان

عوارض خروج از کشور: 400.000 تومان

رومینگ سیم کارت: 418.000 تومان

خرید استانبول کارت: 70 لیر (شارژ کارت بستگی به میزان استفاده شما داره و حداقل از 50 لیر باید شارژ کنید. از هر استانبول کارت برای 3 نفر همزمان میتوان استفاده کرد. و هردوی ما فقط یک کارت تهیه کردیم.)

ورودی موزه هنرهای معاصر: 500 لیر

ورودی مسجد ایاصوفیه: 25 یورو ( ما از داخل این مسجد بازدید نکردیم)

ورودی معبد افسوس: 40 یورو برای توریست و 4 یورو برای شهروندان

هزینه غذا در استانبول تاحدودی شبیه به ایران بود و شروع قیمت ها از 75 لیر بود. (این قیمت، چیزی بود که ما با توجه به مکان‌هایی که رفتیم، دیدیم. مشخصا قیمت‌ها در ازمیر در منطقه دانشجویی که ما بودیم تاحدودی کمتر هم بود)

برای استفاده از حمل و نقل عمومی در ازمیر هم به تهیه کارت مخصوص نیاز هست که ما از کارت‌ دانشجویی دوستامون استفاده کردیم و با هزینه‌ایی خیلیی ناچیز در حدود 3 لیر (برای کل ماه) باید شارژ می‌شد.

سوغاتی: 1.557 لیر (این قسمت کاملا به بودجه بندی شما بستگی دارد.)

 آب دریاهای اطراف ترکیه هیچکدام  قابل آشامیدن نیست به همین دلیل ترکیه مانند ایران نیست که آب به سادگی در دسترس یا در خیابان به صورت صلواتی باشد. برای تهیه آب، باید از سوپرمارکتی ها خرید کنید که هزینه خرید آب مشخصا جزو هزینه‌های ثابت شما در سفر به ترکیه قرار میگیرد.

هزینه هر لیتر بنزین در ترکیه حدود 40 لیر می‌باشد که در مقایسه با ایران بسیار گران است. (تقریبا لیتری 80 هزار تومان!) در نتیجه حمل و نقل درون یا بیرون شهری بسیار گران می‌شود. اقتصادی ترین راه برای جابه‌جایی درون شهر، وسایل حمل و نقل عمومی (مترو ، متروبوس، اتوبوس، دُرموش  یا تراموا، کشتی) و برای بیرون از شهر، هیچهایک کردن است. هزینه خرید بلیط اتوبوس از ازمیر تا استانبول به گفته دوستان حدود 1000 لیر (تقریبا 2 میلیون تومان) بود.

تجهیزات و وسایل همراه ما:

چادر دو نفره

کیسه خواب

وسایل آشپزخانه (سرشعله، ظروف پخت و پز، ظروف شخصی)

تنقلات و مقداری خوراکی ( برنج، تن ماهی، سوپ، صبحانه اوتمیل)

پانچو و لباس های شخصی

کیت کمک‌های اولیه همراه با داروهای مورد نیاز و شخصی

یک جفت صندل و یک جفت کفش.