با سرندپیتی تا سرندیپ (سفرنامه سریلانکا)

  روز دوم: جمعه 3 آبان 98

بازدید از شهر تاریخی پولونارووا؛ رفتن به شهر کندی

امروز صبح یک باگ بزرگ در دیزاین انسان کشف کردم. بهتر بود دماغ بالای چشم باشد تا بتوانیم راحت چشمامون را زیر پتو نگهداریم و دماغمون بیرون بمونه که راحت نفس بکشیم. امیدوارم خدا در ورژن های بعدی انسان، این مشکل را برطرف کنه. آخه امروز صبح در هتل وقتی پتو را روی سرم می کشیدم، نمی توانستم نفس بکشم. وقتی هم پتو را پایین تر می بردم تا بتوانم نفس بکشم، آفتاب خانم در چشمانم زل می زند و نمی گذاشت بخوابم. 

خلاصه گیری افتاده بودم! آفتاب خانم اصلاً متوجه نبود بنده شب گذشته داشتم از لرز می مُردم و 48 ساعته که استراحت درست و حسابی نکردم. هر کاری می کردم آفتاب از لای پرده اتاق، به داخل سرک می کشید و نمی گذاشت بخوابم. مهدی هم همچنان خر و پف می کرد و انگار نه انگار قرار بوده از من مراقبت کنه!

نقشه شماره 7 -  مسیر حرکت در روز دوم سفر

خوشبختانه آن روز حالم خوب بود و خستگی و کسالت دیروز فراموشم شده بود. برای اینکه مطمئن شوم مهدی بیدار می شود، همان ابتدا، کار را یکسره کردم و به جای ده بار بیدار کردن او، مقداری آب ته لیوان ریختم و خالی کردم روی سر مهدی...! و او مثل فنر از جا پرید. همیشه از این شوخی های من شاکی میشه، ولی چاره ای نبود، خواب مهدی سنگین بود و به این راحتی ها بیدار نمی شد. مخصوصاً الان که دو روز بود درست و حسابی نخوابیده بود. مهدی چنتا لیچار بار من کرد و حاضر شد و به رستوران هتل رفتیم. دیدم کومار پشت میز نشسته و صبحانه میل می کند. گفتم کومار من دیشب در بستر بیماری بودم و نزدیک بود بدرود حیات بگم، اونوقت تو تلفن جواب نمیدادی؟!

• کومار: خب میومدی به اتاقم!

• من: مگه اینجا بودی؟

• کومار: (با اشاره به یک اتاق) آره من در آن اتاق بودم!

• من: (از تعجب داشتم شاخ در میاورمدم!) مگه دیروز نگفتی هتل اتاق خالی نداره؟

• کومار: (خنده ملیحی کرد) من در اتاق مخصوص استراحت راننده که در برخی هتل ها ارائه میشه اقامت داشتم. (توضیحات بیشتر در خصوص اتاق راننده در بند چهارم بخش روش های کاهش هزینه سفر در ادامه سفرنامه عرض شده است).

صبحانه سلف سرویس نبود و میهمانان پشت میز می نشستند تا صبحانه را برایشان بیاورند. صبحانه ترکیبی از غذاهای سریلانکائی خصوصا املت سریلانکائی و غذاهای بین قاره ای بود. پلن سفر این بود که امروز ابتدا از شهر تاریخی پولونارووا بازدید کنیم و سپس برای دیدن قبایل بدوی به  Dambana historic Village برویم. اما در روز آخر سفر، چند نظر در سایت تریپ ادوایزر و در خصوص قبیله خواندم که نظر مرا عوض کرد. تصمیم داشتم اگر برنامه بهتری داشتیم، آنرا جایگزین برنامه بازدید از قبایل بدوی و انسانهای نخستین کنیم. ظاهراً آنچه به عنوان قبایل بدوی در سریلانکا معرفی می شود، چندان اصیل نیست و زندگی واقعی مردم این قبایل کاملاً تغییر کرده است و آنها برای جلب توریست و دریافت پول، گاهی مراسمات مذهبی و شکار به شکل نیاکان انجام می دهند. آنچه برای من و مهدی مهم بود، آشنائی با قبایلی بود که واقعاً بدوی هستند و حتی یکبار هم قبلاً می خواستیم برای دیدن زندگی آنان، به جزیره پاپوا گینه نو در نزدیکی اندونزی برویم که شرایط این سفر برایمان فراهم نشد. پس قطعاً این قبیله نمی توانست عطش و کنجکاوی ما برای سرک کشیدن در زندگی انسانهای نخستین را فرونشاند و همان بهتر که از پلن سفرمان حذف شد. شاید وقتی دیگر به دیدن این قبایل البته از نوع واقعی آن رفتیم و سفرنامه اش را هم نوشتیم.

صبحانه را خورده بودیم و مشغول صحبت شدیم. کومار را به حرف گرفته بودم و در خصوص سریلانکا از او اطلاعات کسب می کردم. متاسفانه کومار پس از سالها زندگی در دوحه به سریلانکا بازگشته بود و اطلاعاتش کامل نبود. حتی در برخی جنبه ها اطلاعات من کامل تر از او بود. راستی فراموش کردم کومار را به شما نشان دهم:

تصویر شماره 55 -  کالپا کومار راننده و همسفر ما در سریلانکا

کومار راننده و همسفر ما در سفر به سریلانکا است. شخصیت جالبی دارد. به نظر ساده و بی آلایش است. اما زیر زیرکی ما رو میپیچونه. از بزرگراه نمیره که پول عوارض نده! هر وقت جاده ها را بلد نیست، اصلا به روی خودش نمیاره و آنقدر اشتباه میره تا راه درست را پیدا کنه! تشکر کردن هم بلد نیست!

در تمام طول سفر ما بارها و بارها و بارها خوراکی به او دادیم و اون هر بار آنها می گرفت و می خورد و داغ یه تشکر خشک و خالی را به دل من گذاشت! کلی بسته انجیر و آجیل مانی را دادیم نوش جان کرد، حتی وقتی پلیس خودروی او را متوقف و جریمه اش کرد، قبض جریمه خودروی او را پرداختیم! یک جعبه شیرینی برشتوک را که روی چشمام گذاشته بودم تا در هواپیما پودر نشود را نوش جان کرد، برای او سوغات هم برده بودیم، همه را گرفت و بِرو بِر ما را نگاه کرد و بازم تشکر نکرد! تا آخر سفر کار به جایی رسید که من احتمال می دادم چیزی به نام تشکر در فرهنگ سریلانکا وجود نداره! البته او شخصیتی نجیب و مودب دارد و این صحبت های بنده نباید باعث شود در خصوص او سوء برداشت صورت پذیرد.

حالا که کومار را شناختید، سفر را ادامه دهیم:

...سه تفنگدار هنوز حاضر نشده بودند. برنامه دیدن قبایل بدوی را هم حذف کردیم و برنامه امروز فقط بازدید از شهر تاریخی پولونارووا و سپس رفتن به شهر کندی بود. به سه تفنگدار پیام دادم که ساعت 13 به دنبال آنها خواهیم رفت و گفتم با خیال راحت به خوابتان ادامه دهید!

شهر پولونارووا زیاد بزرگ نبود و جمعیت کمی داشت. تعداد هتل های این شهر هم چندان زیاد نبود و خصوصاً هتل خوب با قیمت مناسب سخت پیدا می شد. سه هتل که بالاترین امتیاز را در سایت های مختلف دارند برای رزرو در این شهر مناسب است:

• هتل پنج ستاره Ekho Lake House

که قیمت اتاق دو تخته معمولی آن با احتساب مالیات و ... شبی 85 دلار بود.

• هتل سه ستاره Pharo Lake

که قیمت اتاق دو تخته معمولی آن با احتساب مالیات و... شبی 45 دلار بود.

• هتل سه ستاره Tishan Holiday Resort

که قیمت اتاق دو تخته معمولی 17 دلار و اتاق Deluxe آن با احتساب مالیات و... شبی 28 دلار بود. (اگر قصد رزرو اتاق در این هتل را داشتید، اتاق دولوکس بگیرید)

تصویر شماره 56 -  مقابل هتل دریاچه Bendiwewa بود و گله های حیوانات از مقابل هتل عبور می کردند

به دلایل مختلف از جمله شرایط بهتر کنسلی و ... که توضیحات آن خارج از حوصله سفرنامه است، و همچنین به دلیل قرارگیری در حاشیه پارک ملی Angammedilla و قرارگیری در نزدیکی ساحل دریاچه Bendiwewa ، هتل Pharo lake  را انتخاب کرده بودیم.

تصویر شماره 57 -  محوطه مقابل اتاق های هتل

در بخش نظرات سایت بوکینگ و تریپ ادوایزر ، عکس هایی از عبور گله های فیل از کنار هتل گذاشته بودند و این موضوع باعث شده بود این هتل دل مرا ببرد! چرا که می توانستیم ضمن اقامتی راحت در هتل، حیات وحش را نیز از نزدیک ببینیم.

تصویر شماره 58 -  وضعیت اتاقمان در هتل Pharo Lake

هرچند ممکن بود در مدت اقامت کوتاه ما در هتل، حیات وحش در کنار هتل نبینیم و حتی اکنون فصل جابجائی حیوانات نباشد، ولی با قبول این ریسک، هتل را رزرو کرده بودم؛ اما بخت با ما یار بود که هم عبور گله بوفالوها و هم عبور گله فیل های وحشی و هم آب تنی فیل ها در دریاچه و حتی خفت گیری دو جانور شبیه گربه توسط پرندگان را توانستیم از نزدیک ببینیم. کنار هتل راز بقا در جریان بود! و ما هم محو تماشای حیات وحش و طبیعت زیبای منطقه شده بودیم. از انتخاب این هتل احساس رضایت می کردم. بادی به غبغب انداختم و به مهدی گفتم به این میگن هتل! درست وسط طبیعته. اگر به تو سپرده بودم که هتل رزرو کنی، الان تو دروازه غار سریلانکا برامون هتل گرفته بودی و باید از پنجره هتل، حیاط همسایه را تماشا می کردیم!! مهدی هم که حوصله کل کل نداشت، می گفت آره تو خوبی!

تصویر شماره 59 -  مالکان قایق ها حضور نداشتند و نتوانستیم در دریاچه قایقرانی کنیم

تا زمان عبور بوفالو ها و فیل های وحشی و دور شدن آنها از منطقه، کارکنان هتل اجازه نمی دادند از فنس های محوطه هتل عبور کنیم و این کار را بسیار خطرناک می دانستند. ما یک ساعت پس از عبور حیوانات وحشی، به کنار دریاچه رفتیم. هوا بارانی بود و امکان عکسبرداری با دوربین DSLR نبود. لذا بیشتر با موبایل فیلم و عکس می گرفتم. هنگام فیلمبرداری از حیات وحش کنار دریاچه، یکباره موبایلم پیغام خطا داد و رم گوشی سوخت و بدین شکل بخش مهمی از فیلم ها و تصاویری که تهیه کرده بودم از دست رفت. تا پایان سفر یکی دوبار دیگر هم تجهیزاتم به مشکل برخورد که احتمال میدادم به خاطر شرجی بودن هوا این مشکلات بوجود آمده است.

تصویر شماره 60 -  در کنار هتل راز بقا در جریان بود

ظهر شده بود که بار و بندیل را بستیم و چک اوت کردیم و راهی شهر باستانی پولونارووا شدیم. در مسیر سه تفنگدار را هم از هتل سوار کردیم. قبلاً راهنمای کامل شهر تاریخی پولونارووا را خوانده بودم و اطلاعات کاملی از بخش های مهم این شهر تاریخی کسب کرده بودم. جلوی درب ورودی یک نفر با اصرار به دنبال ما می آمد و درخواست می کرد راهنمای ما باشد. اما این بار اصلاً به او توجه نکردیم و با او حرف نزدیم تا دست از سرمان برداشت.

شهر تاریخی پولونارووا محوطه باستانی بزرگی در شهر پولونارووا است که از جهاتی شبیه محوطه باستانی پاسارگاد در استان فارس و از جهاتی با آن متفاوت است. از جهت اینکه هر دو تاریخی و جزو میراث جهانی یونسکو هستند و همچنین از لحاظ وسعت شبیه به هم، و از لحاظ اینکه محوطه باستانی پاساگاد از دل خاک بیرون کشیده شده و محوطه باستانی پولونارووا در دل جنگل کشف شده و از میان دار و درخت بیرون کشیده شده است متفاوتند.

شهر باستانی پولونارووا برای مردم سریلانکا مشابه تخت جمشید یا پاسارگاد برای ما ایرانیان است و متاسفانه همانطور که پیشتر عرض کردم، علی رغم اهمیت تاریخی این مکان، در سفرنامه های فارسی خیلی کم به این سایت تاریخی اشاره شده بود.

 شهر باستانی پولونارووا (Polonnaruwa Ancient City)

قیمت بلیت: بزرگسالان 25 دلار / کودکان 12.5 دلار (پرداخت باید به دلار انجام شود) 

تصویر شماره 61 -  بلیت شهر تاریخی پولونارووا

ساعات بازدید: 7:00 لغایت 17:30

قوانین بازدید از داخل معابد:

• ورود با شلوارک به داخل معابد شهر تاریخی ممنوع است.
• لباس باید شانه را کاملا بپوشاند (رکابی ممنوع و تی شرت آستین کوتاه آزاد است).
• استفاده از کلاه و پوشش سر داخل معابد ممنوع است
• ورود با کفش داخل معابد ممنوع است
• پشت کردن به بودا هنگام عکسبرداری ممنوع است
• گوش کردن به موسیقی با صدای بلند (استفاده از اسپیکر) ممنوع است.

آدرس: Ancient Village Rd, Polonnaruwa, Sri Lanka

نقشه شماره 8 -  موقعیت شهر باستانی پولونارووا

حدود 800 سال پیش، پولونارووا مرکز تجاری و مذهبی سریلانکا بوده است. این شهر دارای رونق فراوان بوده و به مدت 3 قرن، پایتخت سلطنتی دو دوره پادشاهی "چولا" و "سینهالزی" بود. سلسله چولا در اواخر قرن 10 از هند جنوبی به سریلانکا حمله کردند و این کشور را تسخیر کردند. چولاها پونولارووا را به عنوان پایتخت جدید خود انتخاب کردند.

تصویر شماره 62 -  خریدن گل و تقدیم کردن به "بودا" و "خدایان هندو" در سریلانکا یک رسم است - پولونارووا

در سال 1070 میلادی پادشاهی سینهالزی سلسله چولا را شکست داد و پایتخت بدست آنها افتاد. آنها این شهر را بعنوان پایتخت حفظ کردند و در دوره آنها پولونارووا شکوفا شد و از لحاظ رونق اقتصادی به اوج خود رسید. در اوایل قرن 13 جلال و شکوه این شهر کمرنگ شد و پایتخت به سمت غربی جزیره سریلانکا، یعنی منطقه ای که امروزه کلمبو در آن قرار دارد منتقل شد.

از آنجائی که پدید آورندگان شهر پولونارووا از جنوب هند به اینجا آمده بودند، بسیاری از معابد شهر باستانی معبد هندو هستند. به مرور زمان و با ترکیب آنها با جمعیت سریلانکا، معابد بودایی نیز تاسیس شدند و اکنون تمام معابد شهر باستانی، هندو و بودایی هستند.

همانطور که در تصویر بلیت ملاحظه کردید، در سمت راست بلیت مجموعه شهر باستانی پولونارووا، سه بخش کوچک وجود دارد که پرفراژ شده است و هنگام بازدید از هر یک از بخش های این شهر تاریخی، کانتر ورودی یکی از بخش های کوچک بلیت را جدا می کند.  به علت وسعت این محوطه باستانی، پس از بازدید از گروهی از آثار تاریخی، سوار خودرو شده و به بخش دیگر می رفتیم و کومار در خودرو منتظر ما می ماند. وضعیت قرار گیری آثار تاریخی در شهر باستانی، متمرکز نیست و دسته های چندتائی از آثار باستانی در سه - چهار نقطه متفاوت از مجموعه تاریخی وجود دارند. به علت بُعد مسافت، عملاً پیاده روی جهت بازدید از آثار تاریخی دشوار است و اگر بدون خودروی در اختیار به این شهر می روید، می توانید در همان ورودی دوچرخه اجاره کرده و مانند بسیاری از توریست ها، با دوچرخه به بازدید آثار تاریخی بروید.

تصویر شماره 63 -  بانوی بودیست ظرف گل را تقدیم تندیس بودا می کند- پولونارووا

در شهر باستانی پولونارووا 27 اثر تاریخی اصلی به شرح زیر و چندین اثر تاریخی فرعی وجود دارد:

• 1-Potgul Vehera
• 2-Potgul Vehera Statue
• 3-Parakrama Samudra
• 4-Museum
• 5-Island Park
• 6-Citadel
• 7-Royal Palace*
• 8-Kumara Pokuna
• 9-Outer City
• 10-Shiva Devale No:1
• 11- Sacred Quadrangle*
• 12-Pabalu Vehera*
• 13-Shiva Devale No:2*
• 14-Manic Vehera
• 15-Rankot Vehera*
• 16-Monastic Hospital
• 17-Gopala Pabbata
• 18-Baddhasima prasada
• 19-Alahana Parivena
• 20-Lankatilaka*
• 21-Kirivehara*
• 22-Gal Vihara*
• 23-Demala Maha Seya
• 24-Lotus Pond
• 25-Tivanka Image House
• 26-Nai Pena Vihara
• 27-Summer Palace

موقعیت قرارگیری آثار تاریخی فوق در شهر تاریخی پولونارووا را می توانید در نقشه زیر ببینید. آثار تاریخی مهم که بازدید از آنها دارای اولویت بیشتری نسبت به بقیه است را با ستاره (*) در کنار اسم آنها در بالا مشخص کرده ام. قطعاً موافق هستید که نوشتن از همه آثار تاریخی فوق در این سفرنامه، امری دشوار و خواندن آن خارج از حوصله خوانندگان محترم است. لذا تلاش خواهم کرد در ادامه سفرنامه برخی از مشهور ترین آثار فوق را حضور دوستان عزیز معرفی نمایم.

نقشه شماره 9 -  نقشه حریم شهر باستانی پولونارووا

 پس از خرید بلیت از کانتر مربوطه که دقیقاً کنار درب ورودی موزه قرار داشت، به بازدید موزه رفتیم. پیشنهاد می کنم بازدید از موزه تنها در صورتی که وقت فراخ است انجام شود، زیرا واقعا جذابیتی ندارد. خودمان را به کومار سپردیم تا او ما را برای بازدید بخش های مختلف راهنمائی کند. نخستین بخشی که کومار برای بازدید انتخاب کرد، بخش Royal Palace و سایر آثار تاریخی کنار آن بود. لذا پس از بازدید از موزه، سوار خودرو شده و به رویال پالاس رفتیم.

تصویر شماره 64 -  استفاده از کاور کفش در جاهایی که ورود با کفش ممنوع است کارگشا بود

تعدادی کاور کفش در تهران تهیه کرده بودیم و برای بازدید از داخل معابد مجموعه پولونارووا - از آنجائی که ورود با کفش ممنوع است - آن را روی پا می کشیدیم. با توجه به نمناک بودن زمین و کثیف شدن پاها پس از بازدید، این کاورها کمک زیادی به ما در رعایت بهداشت کرد.

مجموعه Royal Palace

نخستین بخش از ویرانه های شهر باستانی پولونارووا که دیدیم، مجموعه Royal Palace بود. این بنا و آثار تاریخی جنب آن، کاخ سلطنتی پادشاهان بوده است. اگر به تصویر دیواره های به جای مانده از این کاخ دقت کنید و آنرا با انسان هایی که در کنار آن حضور دارند مقایسه کنید، متوجه عظمت آن خواهید شد. حتی امروزه نیز ویرانه های این بنا بزرگ و چشمگیر است، حال در ذهن خود تصور کنید زمانی این سازه هفت طبقه بوده است و آنچه دیده می شود تنها دو طبقه از آن است که باقی مانده است! و حیرت آور اینکه این سازه حدود 900-800 سال پیش و بدون وجود ماشین آلات مختلف ساخته شده است.

تصویر شماره 65 -  مجموعه رویال پالاس - از هفت طبقه ساختمان، فقط بخشی از دو طبقه باقی مانده است

ابعاد کاخ 31*13 متر است و در قدیم 30 ستون داشته است. برخی دیوارهای این سازه قطری بیش از 3 متر دارند و بنا متشکل از 50 اتاق بوده است. در کنار کاخ، استخر پادشاه قرار دارد که دارای چند مجسمه تمساح است. در گذشته آب شیرین از دهان تمساح وارد استخر می شده است. اما آنچه اکنون ما می دیدیم، استخر جلبک بسته با آب سبز رنگ بود که هیچ شباهتی به دوران اوج خود نداشت.

اثر تاریخی Audience Hall

به فاصله چند متری از مقابل رویال پالاس، تالار سخنرانی و ملاقات با مراجعان پادشاه قرار دارد که سالم ترین اثر باقی مانده در اطراف رویال پالاس است. شکل پله های این تالار بسیار زیباست و روی بدنه بیرونی آن، تصویر تعداد زیادی فیل حکاکی شده است. حالات و سکنات هر کدام از فیل ها متفاوت است و هر فیگوری از فیل ها، معنی خاص خود را دارد.

تصویر شماره 66 -  تالار ملاقات شاهان

اگر سفرنامه اردیبهشت در بهشت (سفرنامه شیراز) را مطالعه فرموده باشید، در آن عرض کرده بودم که حالات و سکنات هر یک از دیوار نگاره های تخت جمشید، معنی خاصی دارد و اگر بدون راهنما از تخت جمشید بازدید شود، بخش اعظم زیبائی ها و رازهای نهفته در تخت جمشید مغفول واقع خواهد شد. این موضوع در خصوص بازدید از شهر باستانی پولونارووا نیز صادق است و برای پی بردن به همه رمز و رازهای شهر باستانی پولونارووا، نیاز به یک راهنمای مجرب خواهید داشت. البته بنده به جهت صرفه جوئی در هزینه ها در خصوص بخش های اصلی این شهر باستانی اطلاعاتی کسب کرده بودم و از خدمات راهنما استفاده نکردم.

تصویر شماره 67 -  دیوار نگاره های شهر تاریخی پولونارووا از جهاتی شبیه به تخت جمشید بود

مفاهیم در شهر باستانی پولونارووا به شکلی مبهم و بدون در برداشتن مضامین والای انسانی و با استفاده از کاراکتر فیل بر روی سنگ نگاره ها بیان شده است (ردیف بالای تصویر) اما مفاهیم والای انسانی مثل برابری و برادری، آزادی و ... در تخت جمشید با استفاده از حالات انسانها بیان شده است (ردیف پائین تصویر).

علی رغم اینکه شهر باستانی پولونارووا 1700 سال بعد از تخت جمشید ساخته شده است و قدمت آن بسیار کمتر است؛ اما کیفیت سنگ نگاره های پولونارووا بسیار ضعیف تر از آثار بر جای مانده در تخت جمشید است. این نشان می دهد سازندگان تخت جمشید از لحاظ علمی و تمدنی در سطح بسیار بالائی قرار داشته اند. از لحاظ هنری نیز وضعیت آثار باستانی پولونارووا چندان نفیس و منحصر بفرد نیست ولی ظرافت حجاری و نحوه بیان موضوعات مختلف در سنگ نگاره های تخت جمشید واقعا ستودنی و از لحاظ هنری خیره کننده است. جای جای مجموعه تخت جمشید دارای پیام هایی است که برای آیندگان آنها را نگاشته اند و این نشان دهنده هوشمندی پادشاهان آن زمان است که به فکر تاریخ و تاریخ دانان بوده اند، موضوعی که به نظرم منحصر به فرد است و حداقل بنده مشابه آنرا در نه در پولونارووا و نه در هیچ یک از سایت های تاریخی دیگر ندیده ام. اکنون در پولونارووا و با دیدن آثار بر جای مانده از یک تمدن و مقایسه آن با پارسه، درک عظمت تاریخ کشورمان برایم شیرین تر و آسان تر بود.

پس از بازدید آثار تاریخی این بخش، پیش کومار بازگشتیم و سوار خودرو شدیم تا به بخش بعدی از شهر باستانی پولونارووا برویم. این بخش بیشترین فراوانی آثار تاریخی نسبت به سایر بخش های شهر باستانی را دارد.

تصویر شماره 68 -  نمای پانوراما از رویال پالاس و تالار ملاقات شاهان

مجموعه Sacred Quadrangle

این بخش که با نام چهارگوش مقدس(Sacred Quadrangle) شناخته می شود، یک گروه از آثار باستانی است که روی یک سکوی چهار گوش کم ارتفاع و وسیع قرار گرفته اند. تمرکز آثار باستانی در اینجا نسبتاً زیاد است و یکی از اصلی ترین بخش های پولونارووا برای بازدید است. بازدید از معابد داخل این چهارگوش مقدس، با رعایت قوانینی که در ابتدای این بخش عرض کردم مقدور است.

اثر تاریخی Vatadage

یک سازه به شکل دایره است که دقیقاً در وسط چهارگوش مقدس قرار گرفته است. قطر بیرونی آن با احتساب تراس، 18 متر است. در چهار طرف این دایره، چهار ورودی قرار دارد و در کنار هر ورودی، یک بودا وجود دارد.

تصویر شماره 69 -  اثر تاریخی Vatadage

تصویر شماره 70 -  اثر تاریخی Vatadage

اثر تاریخی Lankatilanka

اثر تاریخی لانکاتیلانکا، معبدی بودایی بسیار بزرگ است که وقتی وارد آن می شویم، یک بودای بزرگ آجری با فیگور ایستاده در انتهای معبد به چشم می خورد. ارتفاع بودا بیش از 12 متر به نظر می رسد و بخش سر بودا تقریباً از بین رفته است. بازدید کنندگان احترام خاصی برای بودا قائلند و زمانی که ما خواستیم عکس بگیریم، تذکر دادند پشت به بودا نکنیم. رعایت قانون پشت نکردن به بودا در شهر تاریخی پولونارووا، بیشتر از سایر بخش های سریلانکا به چشم می خورد.

 

 تصویر شماره 71 -  اثر تاریخی Lankatilanka

 

 تصویر شماره 72 -  داخل اثر تاریخی Lankatilaka مجسمه بودا قرار گرفته که بخش بالایی آن از بین رفته است

دفترچه یادداشت سفرم را برای لحظاتی بر روی یک صندلی گذاشتم تا عکس بگیرم و فراموش کردم آنرا بردارم. نیم ساعت بعد که خواستیم سوار خودرو شویم دیدم دختری نفس نفس زنان به سمت ما می دود و دفترچه مرا در دست دارد. دختر خانم می گفت لحظه ای که من دفترچه را روی صندلی گذاشتم را دیده است. بعد از پایان بازدید وقتی برگشته و دیده دفترچه هنوز روی صندلی است، متوجه شده من آنرا جا گذاشته ام. لذا آنرا برداشته و به پارکینگ آمده بود تا شاید ما را پیدا کنم که خوشبختانه ما هنوز آنجا را ترک نکرده بودیم.

تصویر شماره 73 -  ورودی اثر تاریخی Lankatilanka من را به یاد بخش جنوبی دروازه ملل تخت جمشید می انداخت

واقعاً احساس خوشحالی می کردم. بعد از سوختن رم گوشی و از بین رفتن کلی فیلم و عکس، فقط همین کم بود که کل دفترچه و یادداشت ها و سواد من! گم بشه. اگر گم می شد واقعاً نمیتوانستم این سفرنامه را بنویسم. از دختر خانم تشکر کردم و مجددا سوار خودرو شدیم و کمی جلوتر کومار مجدداً توقف کرد و با دست اشاره ای به یک معبد کرد. پیاده شدم تا به این معبد کوچک برویم. مهدی حوصله نداشت و تعداد زیاد آثار باستانی اینجا، او را خسته کرده بود. او در ماشین منتظر ماند تا من برگردم.

اثر تاریخی Shiva Devale no:2

در فضایی سبز به اندازه نیمی از یک زمین فوتبال، یک معبد هندی قرار دارد. معبد محل نگهداری الهه شیوا است. این معبد قدیمی ترین ساختمان پولونارووا است. این ساختمان از معدود ساختمان های پولونارووا است که شرایط آن تغییر نکرده و هنوز قابل استفاده است. مقابل درب معبد یک راهب مشغول دعا کردن بود و به محض دیدن من، نام مرا پرسید. سپس شروع کرد به دعا کردن و نام مرا هنگام دعا کردن بیان می کرد.

تصویر شماره 74 -  اثر تاریخی Shiva Devale 2

سپس راهب خواست خال هندی برایم بزند که دیدم مهدی هم آمده و پشت سر من ایستاده است. راهب برایمان خال هندی کاشت.

فیلم شماره 5- نیایش راهب هندو در معبد و کاشتن خال هندی

راهب می گفت تا به حال موهایش را نزده است و موهایش را پشت سرش پیچیده بود. وضعیت بهداشت و وضعیت موهای راهب کم از جنگل های سریلانکا نداشت!

به خودرو بازگشتیم و راهی بخش بعدی شدیم.

اثر تاریخی Gal Vihara

این اثر تاریخی که شامل مجسمه بودا با فیگور خوابیده، نشسته و ایستاده است، یکی از بخش های اصلی شهر باستانی پولونارووا است. بزرگی مجسمه ها را می توانید با مقایسه سایز آن با انسان ها متوجه شوید. اکثر معابد پولونارووا همچنان فعال هستند و مردم برای راز و نیاز به آنها مراجعه می کنند. اینجا نیز حضور مردم پر تعداد بود. به عبارت بهتر، اینجا شلوغ ترین بخش پولونارووا در زمان حضور ما بود. تعداد زیادی از مردم محلی برای دعا آمده بودند و گروههای توریستی با لیدر خود مشغول تماشا بودند.

تصویر شماره 75 -  اثر تاریخی Gal Vihara یکی از مهمترین بخش های شهر تاریخی پولونارووا است

در ادامه سفرنامه از شما دعوت می کنم برخی از تصاویر سایر بخش های پولونارووا را مشاهده بفرمائید:

تصویر شماره 76 -  آثار تاریخی در شهر تاریخی پولونارووا

 

تصویر شماره 77 -  آثار تاریخی در شهر تاریخی پولونارووا

 

 

تصویر شماره 78 -  آثار تاریخی در شهر تاریخی پولونارووا

 

تصویر شماره 79 -  آثار تاریخی در شهر تاریخی پولونارووا

پس از بازدید از مجموعه شهر باستانی پولونارووا، این شهر را به مقصد شهر کندی ترک کردیم. فاصله پولونارووا تا کندی فقط 135 کیلومتر بود. ولی ساعت ها در مسیر بودیم تا به کندی برسیم. ساعت حدود 9 شب به کندی رسیدیم. احساس می کردم سرم گیج می رود و به مهدی گفتم حال خوبی ندارم. مهدی گفت شاید فشارت افتاده است ولی من قبول نمی کردم. وقتی مهدی یادآوری کرد بعد از صبحانه در هتل چیزی نخورده ایم، مطمئن شدم فشارم افتاده است. آنقدر محو بازدید و اجرای برنامه هایمان بودیم که به کل فراموش کرده بودیم ناهار بخوریم. کومار گفت یک شعبه از KFC در مسیرمان است و می توانیم شام را در آن میل کنیم. به KFC رفته و شام را میل کردیم.

تصویر شماره 80 -  در این سفر وعده های غذایی ما فقط صبحانه و شام بود

KFC احتمالا معرف حضور دوستان است. یک برند معروف فست فود که اغلب غذاهای آن از گوشت مرغ است. به جهت آب و هوای سریلانکا، اشتهای من و مهدی کم شده بود و تا پایان سفر، تقریباً هیچ ناهاری نخوردیم. در تمام سفر وعده غذائی ما تنها صبحانه و شام بود. ما مقدار زیادی خوراکی از تهران همراه خودمان آورده بودیم و در مسیر با آنها مشغول بودیم؛ این موضوع هم در کمتر گرسنه شدن ما تاثیر داشت. گاهی هم که نزدیک غروب یادمان می افتاد هنوز ناهار نخورده ایم، تا رستوران مناسب پیدا کنیم شب شده بود و شام و ناهار یکی می شد. قیمت یک ساندویچ بزرگ و با پپسی و سیب زمینی 1220 روپیه ( 6.7 دلار) شد. رنج قیمتی اکثر غذاها در کی اف سی در همین حدود بود.

تصویر شماره 81 -  نرخ غذاها در KFC حدود 8-7 دلار بود

پس از صرف غذا، ادامه مسیر را طی کردیم تا به هتل برسیم. دو کیلومتری در فرعی مسیر را ادامه دادیم تا به کوچه هتل رسیدیم. شیب کوچه آنقدر زیاد بود که ون تویوتای کومار به سختی از آن بالا می رفت. با دیدن وضعیت اسفناک ظاهر کوچه، پیش خودم فکر می کردم که خدا به خیره کنه! هتلی که مسیرش این شکلی باشه، خودش چی از آب در میاد!

اما وقتی به هتل رسیدیم، از اینکه هتل را پیش خودم زود قضاوت کرده بودم شرمنده شدم. خوشبختانه هتل وضعیت خوبی داشت و از خدمات رسانی مالک هتل و برخورد خوب او، حس خوبی بهم دست داده بود. سه تفنگدار در هنگام طی کردن مسیر پولونارووا به کندی، یک آپارتمان در کندی را در اپلیکیشن بوکینگ با قیمت 20 دلار برای سه نفر اجاره کرده بودند و پس از پیاده شدن ما در هتل، همراه کومار راهی آپارتمان خود شدند. ساعت حدود 11 شب شده بود که اتاقمان را تحویل گرفتیم و خسته از یک روز خوب، به خواب عمیقی فرو رفتیم.

**************************

چند نکته که بهتر است هنگام مسافرت به سریلانکا بدانید

1-ساعت سریلانکا در نیمه اول سال 1 ساعت و نیمه دوم سال 2 ساعت از ایران جلوتر است.

2-ولتاژ برق در این کشور مشابه ایران است اما پریزهای برق متفاوت است. پریزهای های برق این کشور بیشتر از نوع Type D و Type G است.

تصویر شماره 82 - انواع پریز برق در سریلانکا

3-در این کشور پشت کردن به بودا برای گرفتن عکس ممنوع است و این قانون به خوبی رعایت می شود.

4-پوشاندن سر در هنگام ورود به اکثر معابد ممنوع و کلاه و حجاب نیز مشمول این قانون است. بهترین راه حل برای بانوانی که این موضوع برایشان دارای اهمیت است، استفاده از پُستیژ است.

5- دیدن حشرات و برخی جانوران کوچک در هتل ها - حتی هتل های لوکس - امری عادی است. یعنی شرایط محیطی به شکلی است که امکان پیشگیری از این امر تقریباً وجود ندارد. اگر حساسیت روی این مورد دارید، پیش از ورود به اتاق های هتل، آن را از حیث وجود حشرات بررسی نمائید.

6-کشتن حشرات و جانوران برای مردم سریلانکا خوشایند نیست. حتی قوانینی هم در این خصوص وجود دارد. بهتر است هنگام سفر به این کشور، حشرات و جانوران را نکشید. شکستن شاخه درختان نیز در برخی مناطق امری ناپسند تلقی می شود.

7-واحد پول سریلانکا "روپیه سریلانکا" است که به اختصار LKR نوشته می شود. قیمت ها در سریلانکا به روپیه درج می شود و شما باید هنگام خرید از فروشگاهها، روپیه پرداخت نمائید اما برخی هتل ها و راننده های توریستی دلار قبول می کنند. ارزش هر یک دلار آمریکا در اوایل سال 2020 حدود 190 روپیه سریلانکا است.

8-نرخ تبدیل دلار در صرافی های داخل فرودگاه و سطح شهر تفاوت قابل ملاحظه ای ندارد.

9-هنگام استراحت شبانه در هتل، اگر تخت شما پشه بند داشت، حتماً از آن استفاده نمائید.

10-برای حفظ سلامتی، در تمام طول سفر آب آشامیدنی خریداری کنید و از نوشیدن آب شهری خودداری کنید. حتی اگر می خواهید قهوه یا چای در هتل بنوشید، آب آشامیدنی بطری را بجوشانید.

11-وضعیت اقامت گاههایی مثل آپارتمان و ویلا در سریلانکا (خصوصاً شهرهای کوچک) خوب نیست؛ بهتر است هنگام رزرو به نظرات سایر مسافران و تمیزی محل اقامت توجه ویژه ای شود.

12-هنگام محاسبه زمان لازم برای جابجائی بین شهرها، سرعت متوسط را حداکثر 25 تا 30 کیلومتر بر ساعت محاسبه کنید. یعنی برای طی کردن مسافت بین دو شهر که فاصله آنها 70 کیلومتر است، حداقل 2.5 ساعت زمان در نظر بگیرید. 

13-در شهرهای کوچک اغلب فروشگاهها عصرها تعطیل هستند و عملاً از ساعت 7-6 غروب فعالیت اقتصادی وجود ندارد و شهر تعطیل است.

14- برخی هتل ها - حتی هتل های گران قیمت- تخت خواب چوبی ندارند و تشک روی یک سکوی سیمانی که به شکل تخت است قرار می گیرد.

 

همراه داشتن چه لوازمی در این سفر پیشنهاد می شود؟

به جز لوازم همیشگی سفر که همه همراه خود دارند، لوازمی که در ادامه ذکر شده است کمک شایانی به مسافران سریلانکا خواهد کرد:

• کلمن آب کوچک دو لیتری
  
• کلاه سایه بان دار (می توانید در سریلانکا با قیمت مناسب بخرید)
• عینک آفتابی
  
• لوسیون ضد تعریق
  
• لوسیون دور کننده حشرات (بهتر است از سریلانکا خریداری شود)
• لباس شنا و کرم ضد آفتاب
• دمپائی سبک
  
• کاور ضد باران برای کوله پشتی و چمدان
  
• کاور ضد باران برای کیف دوربین
• کاور کفش (برای استفاده در معابدی که ورود با کفش ممنوع است)

 

تصویر شماره 83 - تهیه لوازم ضروری درج شده در سفرنامه کمک زیادی به شما در طول سفر خواهد کرد

• پانچو و چتر: فقط با پانچو می توان زیر باران های سیل آسای این کشور رفت و چتر برای زمان هایی که بارش کمتر است مناسب است. پانچوی نایلونی قیمتی حدود 40 هزار تومان و پانچوی برزنتی نیز از 60 هزار تومان به بالا قیمت دارد.
• ملافه یکبار مصرف جهت استفاده بعنوان زیر انداز در ساحل و استفاده در هتل های سطح پایین (قیمت رول های 40 متری عرض 80 سانت حدود 40 هزار تومان است)
  
• اگر مثل من بد غذا هستید و آمادگی تست غذاها و طعم های جدید را ندارید، می توانید مقداری غذای آماده همراه خود داشته باشید. فقط دقت کنید کنسروهایی بخرید که نیاز به نگهداری در یخچال نداشته باشند. برنج های سریلانکا طعم خوبی دارد و می توانید کنسرو خورشت با خود ببرید و در رستوران های آنجا با برنج میل کنید.

 

تصویر شماره 84 - با استفاده از دوربین ورزشی و Dome Port می توان خاطرات سفر را بهتر ضبط کرد

 

• اگر Action Camera دارید، همراه با لوازم کامل آن شامل قاب ضد آب و کیف مخصوص اکسسوری، همراه خود ببرید. Dome port (سمت چپ تصویر) یکی از اکسسوری های اکشن کمرا برای عکسبرداری دوفاز در زیر آب است. در صورتی که مقدور است آنرا تهیه کنید و همراه خود داشته باشید. با استفاده از این اکسسوری می توانید تصاویر بسیار زیبائی در سریلانکا تهیه کنید .

استایل مناسب برای سفر به سریلانکا چگونه است؟

بیشترین زمان سفر در سریلانکا در مناطقی هستیم که هوا گرم و شرجی است. استفاده از تی شرت و شلوارک و صندل، پیشنهاد من برای سفر به سریلانکا است و معتقدم بیشترین کاربرد را لباسهای خنک خواهند داشت ( البته ورود به معابد با شلوارک ممنوع است).

تصویر شماره 85 - برای سفر به سریلانکا هم لباس خنک و هم لباس گرم مورد نیاز خواهد بود

همراه داشتن شلوار ترکینگ بهاره برای استفاده بسیار کاربردی است و اگر نمی خواهید از شلوارک استفاده کنید، این نوع شلوار جایگزین خوبی خواهد بود. اما همراه داشتن لباس گرم (مانند یک کاپشن) نیز الزامی است. زیرا برخی شهرهای سریلانکا دارای هوای سرد هستند. به جهت تعریق زیاد بدن در طول سفر، پیشنهاد می کنم تی شرت به تعداد زیاد همراه داشته باشید تا بتوانید زود به زود لباس خود را تعویض کنید. پیشنهاد میکنم برای راحتی بیشتر، به جای کفش یا کتانی از صندل در طول این سفر استفاده نمائید. صندل های برند KEEN و Hummto  پیشنهاد خوبی برای استفاده در این سفر است. زیرا ضد آب، راحت و مقاوم است و آسایش شما را در طول سفر فراهم می کند. ضمن اینکه این مدل صندل ها هم برای بالا رفتن از کوه و پله های سیگیریا و هم ریلکس کردن در ساحل و بازی در آب دریا مناسب است. هنگام نگارش این سفرنامه (نوروز 99) قیمت هر جفت صندل برند KEEN حدود 300 هزار تومان و برند Hummto حدود 400 هزار تومان بود.

 ***********************