یادمه اولین بار قبل از دوران کرونا بود که برنامه ی سفر به ایتالیا رو با دوستم چیدم و بلیط رو هم چند ماه زودتر خریدم ولی متاسفانه بخاطر شیوع کرونا کنسل شد. زمان گذشت و خواهر من مینا دانشجوی رم شد. خواهری که همیشه
از خود، ما خانواده ای سه نفره هستیم، بعد از سفر به کشورهای اطراف با ماشین، قطار و هواپیما، نوبت سفر به تعدادی از کشورهای حوزه شنگن شد. قبل از این بگویم چون کارمند هستم قاعدتا زمان آزاد زیادی برای مسافرت ندارم و سال 1402 تنها
از پنجره هواپیما بیرون را تماشا میکنم، هوا کاملاً ابری است و ناگزیر تکانهای هواپیما در راه است. سرمهماندار پرواز اعلام کاهش ارتفاع جهت فرود در فرودگاه «اوریو آل سِریو» (Orio al Serio) شهر بِرگامو میکند. همیشه از این قسمت از پرواز بیزار بودم؛
جالبترین جاها در نقشهها نیستند.(هرمان ملویل) چه خوب گفته هرمان ملویل چون شما می تونید در کتاب ها و فیلم ها جاهای دیدنی دنیا را ببینید اما لذت دیدن ونیز زیبا و پیاده روی تو کوچه های تنگ و باریک آن و مکان های دیدنی که
انگیزه سفر، یکی از امیدوار کننده ترین نشانه های زندگی است. سلام. این جمله در مورد زندگی من و همسرم کاملا صدق میکنه. یعنی اگه برنامه سفر نداشته باشیم زندگی برامون کاملا بی هدف و یکنواخت میشه. ما 6 ماه قبل سفر و با انگیزه برنامه
صبح روز جمعه در نیمه اسفند 97 با صدای گریه آوین، دختر نه ماهه مان از خواب بیدار شدیم، متأسفانه ناخوش به نظر می رسید. بعد از رسیدگی به امورات دختری خواب از چشمان فراری شده بود و فکر و خیال گذشته و برنامه پیش
سفر گاهی ترسناک، گاهی رنگارنگ، گاهی بی روح، گاهی پر جنب و جوش و همیشه منحصر به فرد است. هر تمدن به ترتیب جای خود را به دیگری داده و تاریخ را رقم زده است. این تاریخ در ایتالیا، کلیساها، موزه ها، خیابان های باریک، پیاده
سال 94 بود ، قرار بود اواخر اسفند نمایشگاهی در میلان ایتالیا داشته باشیم، شاید این دهمین نمایشگاه خارجی بود که من و مرآت برگزار میکردیم معمولا باید 10 ماه زودتر در نمایشگاه ثبت نام کرد و کردیم، از آذر دنبال گرفتن وقت سفارت بودیم
این سفرنامه را به نیت ثبت خاطرات شخصی نوشته ام. اما ممکن است اطلاعات موجود در آن برای کسانی که می خواهند سفر مشابهی انجام دهند، مفید باشد. خواندن این سفرنامه شما را از دیگر متون راهنما بی نیاز نمی کند. مخصوصا من مشخصات اماکن
زندگی ماجراجویی جسورانه ایست ، در غیر اینصورت ، هیچ چیز نیست . (هلن کلر) با عرض ادب و احترام خدمت تمامی دوستان عزیز من عاشق سفرم و سفر یکی از اولویت های من توی زندگیمه ، این سفرنامه را می نویسم که شریک بشم قسمتی از
خاطرات فراموش نشدنی اولین سفر اروپایی ما به یونان و ايتاليا (قسمت اول) « ... و دیدم که سفر وسیله دیگری است برای خود را شناختن. این که "خود" را در آزمایشگاه اقلیمهای مختلف به ابزار واقعهها و برخوردها و آدمها سنجیدن و حدودش را به
به نام خدا سفر به اروپا همیشه مثل یه رویا گاهی نزدیک و گاهی خیلی دور و دست نیافتنی بود. گرفتن ویزای شینگن برای ما ایرانیان میتواند خیلی عذاب آور باشد اما این موضوع حقیقت تلخی هست که فعلا چاره ای جز کنار آمدن با آن
با عرض سلام خدمت همه دوستان عزیز و تشکر از سایت لست سکند که این فرصت را در اختیار ما قرار میده تا تجربیات سفرهامونو با هم به اشتراک بذاریم. سفر 13 روزه ما به کشور زیبای ایتالیا از اونجایی شروع شد که همسر من بخاطر
با سلام خدمت همه دوستان لست سکندی. همیشه عاشق خوندن سفرنامه های دوستان بودم و حتی اگه قصد سفر هم نداشتم باز از خوندن سفرنامه ها و دیدن عکس هاشون لذت می بردم این شد که تصمیم گرفتم داستان سفر خودمان را هم براتون بنویسم.
همه چیز مرتب و عالی بود.وقتی به داخل زمین نگاه میکردم به یاد تمام ستاره هایی که به این چمن پا گذاشتن افتادم. رونالدو،مسی،روبرتو باجو،باتیستوتا،کریستین رونالدو،بوفون،توتی،دل پیرو،رونالدینهو،فیگو،تولدوگیگز،بکهام و هزاران فوتبالیست مشهوری که پاشونو در این چمن گذاشته اند.همین بالای سر من ماسیمو موراتی غول نفتی
ساعت 10 صبح به میلان رسیدیم. شهری که رومی ها بعد از تسخیر آن را مدیولانوم نامیدند. مردم میلان در طی تاریخ تغییرات زیادی رو به چشم خود دیده اند .این شهر 2 بار به دست اتریشی ها افتاده و یک بار به دست اسپانیایی
عظمت درب های ورودی آن از تصویر پیداست.نسبت آدمها به درب ها رو مقایسه کنید.درون بنا واقعا تمیز بود .انگار نه انگار این بنا 2000 سال قدمت دارد.سیل جمعیتی که به درون آن آمده نشان از اهمیت و ارزش بالای آن دارد.گروه گروه دانش آموزان
با تمام این اوصاف با طی نمودن چندین اتاق و راهرو به کلیسای سیستین و روز قیامت رسیدیم! منظور نقاشی روز قیامت است که در کلیسای سیستین می باشد.همین اتاقی که چند اثر از بهترین آثار خلق شده میکل آنجلو در آن قرار دارد.2 اثر
درب چهارم درب Door of The Sacraments می باشد که اثر ونانزیو کروچتی در سال 1965 می باشد که حدود 7 متر 40 سانتی متر ارتفاع و نزدیک به 4 متر عرض دارد و به درب سوگندها و آیین ها و رسوم های دینی معروف