بلند پرواز باش ، آسمان به کسی تعلق ندارد سلام به همه دوستان لست سکند من اتی هستم . امسال عید ۱۴۰۳ تصمیم گرفتم که ایرانگردی کنم . تصمیم براین شد که در تور ایرانگردی، اول به شهر سمنان بریم . شهری که بارها و بارها ازش
به نام خدا «قل سیروا فی الارض» سفر مفهومی گنگ است؛ تعریفی جامع و مانع ندارد.حتا در لغتنامه هم مترادف ویژهای برای آن نمیبینید. همچنان که طی مسافتی سه،چهار کیلومتری را سفر مینامند، رفتن به قارهای دیگر و هفته ها و ماه ها ماندن را هم سفر
به نام خدا اوایل خرداد 1401بود. تقویم رو که نگاه می کردم تعطیلات وسط ماه بدجوری وسوسه ام میکرد که با بچه ها قرار یه مسافرت رو بزارم. ما سه نفر بودیم: امید ،رسول و رضا. مایی که هر چهار فصل سال رو همیشه تو جنگل
از حدود 2 ماه قبل از نوروز 98 ، درخواست استفاده از امكانات و پذيرايي شهر مشهد را براي مسئول اسكان و پذيرايي محل كارم ، ارسال كردم . در طول اين سالها ، اين اولين بار بود كه موفق مي شدم از طرف اداره،
سفر، مرا به باغ چند سالگی ام برد و ایستادم تا دلم قرار بگیرد صدای پرپری آمد و در که باز شد من از هجوم حقیقت، به خاک افتادم... "سهراب سپهری" جاده... جاده و تا چشم کار می کند، جاده... سرم را به شیشه پنجره ماشین چسبانده ام و زل زده ام